ชอบมาก ห้ามพลาด (0 คน)
	ชอบ (1 คน)
	เฉยๆ (3 คน)
	ไม่ชอบ (1 คน)
	ไม่ชอบมาก เสียดายตังค์ (0 คน)
	จำนวนผู้ร่วมโหวตทั้งหมด 5 คน

	0.00%
	20.00%
	60.00%
	20.00%
	0.00%

... เลือกอ่านบทความนี้พร้อมรูป อ่านความเห็นอื่นๆ และ เชิญชวนเพื่อนๆมาแสดงความเห็นเพิ่มเติมที่ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=01-2007&date=04&group=1&blog=2


เมื่อได้ข่าวการสร้างหนังเรื่อง The Black Dahlia  ผมเองกระตือรือร้นรอดูอย่างใจจดใจจ่อ เพราะ แค่ชื่อชั้นและหน้าหนัง มันช่างเย้ายวนชวนเสียเงินเหลือเกิน ปัจจัยดึงดูดเหล่านั้นไม่ว่าจะเป็น

1. ไบรอัน เดอ พัลม่า  ... หนึ่งในผู้กำกับในดวงใจผม ที่ผมนิยมชมชอบงานของเขาแทบทุกเรื่อง การเล่าเรื่องด้วยภาพเป็นความสามารถอันยิ่งยวดที่ทำให้งานของเขาชวนหลงใหลอยู่เสมอๆ จนทำให้ผมมักจะมีฉากในงานของเขาติดอยู่ในความทรงจำอันมาจากการโชว์ทักษะการกำกับชั้นเซียน อาทิเช่น ฉาก Long take สุดเขี้ยวใน Snake eyes , ฉากบนบันไดที่น่าจดจำใน The Untouchables หรือ ฉากเฉลยความจริงใน Mission: Impossible

ผลงานชิ้นล่าสุดอย่างเรื่องราวของหญิงร้ายใน Femme Fatale ที่ว่ากันว่า น่าผิดหวัง ก็ยังมีความจัดจ้านในการเล่าเรื่อง และ มีจุดหักกลางเรื่องที่กล้าหาญชาญชัยเป็นอย่างยิ่ง จุดเด่นร่วมในหนังทุกเรื่องของเขาก็คงตรงเสน่ห์ในการเล่าเรื่อง ที่กระตุ้นต่อมอยากรู้อยากเห็นของคนดูเสมอมา ขนาดงานที่ว่ามือตกอย่างหญิงร้ายเรื่องที่ว่า หรือจะเป็น Snake eyes ก็ยังมีลีลาที่เฉียบขาดซ่อนอยู่ในบทที่ค่อนข้างหลวม เรียกได้ว่า แม้มือจะตก แต่ถ้าเป็นหนังที่เข้าทางนั่นคือ ประเภทฟิล์มนัวร์ อาชญากรรม หรือ มีความซับซ้อนซ่อนเงื่อน ก็ยังดูสนุกอยู่ดี (เห็นได้ชัดว่าพอมือตกในหนังไซไฟอย่าง Mission to Mars อะไรๆก็ฉุดไม่ขึ้น)

2.คดีฆาตกรรม อลิซาเบธ ชอร์ต  ... เหตุการณ์จริงในปี 1947 ของ หญิงสาวหน้าตาคมขำผู้พิศมัยชุดสีดำ เจ้าของฉายา Black Dahlia บ้างก็ว่าฉายาของเธอมาจากการแต่งกายและหน้าตาอันงดงาม บ้างก็ว่ามาจากหนังที่เธอเล่นเรื่องThe Blue Dahlia ฯลฯ เธอก้าวเข้ามาวงการฮอลลีวู้ดเนื่องจากใฝ่ฝันอยากเป็นดารามีชื่อเสียง เหมือนหญิงสาวอีกเป็นพันเป็นหมื่น เป็นเรื่องน่าเศร้า ชื่อเสียงโด่งดังที่เธอหมายปองรวมทั้งฉายา แม่ดอกรักเร่ดำ (Black Dahlia - เดาว่าสีดำหมายถึงชุดของเธอ) นั้น เธอได้รับมาหลัง การตายของเธอ

คดีของเธอเป็นที่กล่าวขานกันมานาน ไม่ใช่แค่ตรง ไม่สามารถจับผู้ต้องสงสัยได้ แต่ยังเป็น รูปแบบฆาตกรรมซึ่งกระทำสยดสยองโหดเหี้ยมเกินมนุษย์มนา ด้วยการ เฉือนบริเวณศีรษะจากหูซ้ายไปหูขวาผ่าตรงปากจนฉีกออก และ หั่นครึ่งร่างกายของเธอ ขาดเป็นสองส่วน ที่เหี้ยมเกินทนคือ ผลจากการชันสูตรบอกไว้ว่า เธอยังมีชีวิตขณะถูกหั่นร่างกายก่อนจะตายในที่สุด ด้วยวัยเพียง 22 ปี (ฝากลิงค์ไว้เผื่อผู้สนใจ(แข็ง)พอจะตามไปดูภาพศพของจริงที่ถ่ายไว้ในทุกมุม ที่ http://www.bethshort.com/morgue.jpg / http://www.bethshort.com/morgshot.php / http://www.bethshort.com/morgue.php )

3. เจมส์ เอลรอย  ... เจ้าพ่องานเขียนนิยายอาชญากรรมย้อนยุค ที่คอหนังทุกคนรู้จักงานของเขาดีจาก L.A. Confidential เป็นผู้นำเรื่องราวของ อลิซาเบธ ชอร์ต มาดัดแปลงเป็นนิยายเรื่อง The Black Dahlia

4.รายชื่อนักแสดง  ... ไล่เรียงมาตั้งแต่ Josh Hartnett , Scarlett Johansson , Aaron Eckhart และ
Hilary Swank ล้วนเป็นรายชื่อของหนุ่มสาวหน้าตาดี มีรางวัลเป็นประกัน และ มากด้วยเสน่ห์ แถมยังมีคู่รักมาเล่นด้วยกันพร้อมข่าวหลุดมาว่า มีฉากร้อนแรงอยู่ในหนัง ยิ่งเป็นตัวล่อชั้นดีให้(ผม)เข้าไปพิสูจน์ในโรง

...4 ข้อข้างต้น น่าจะทำให้ ดอกรักเร่ดำดอกนี้ มีดีชวนให้เด็ดมาดอมดม แต่ ผลลัพธ์กลับไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลย

...หนังเริ่มต้นให้เรารู้จักนายตำรวจหนุ่มสองคนที่มีความสามารถในการชกมวย บั๊ดดี้ (Josh Hartnett)  กับ ลี (Aaron Eckhart )  ทั้งคู่บนเวทีได้ชื่อว่าเป็น น้ำ กับ ไฟ ครั้นในเวทีการทำงานก็จับคู่เป็นคู่หูกัน โดย บั๊ดดี้เป็นเหมือนรุ่นน้องเฟรชชี่ของลี

ลี มีภรรยาสาวสวยนาม เคย์ (Scarlett Johansson)   ซึ่งดูมีเสน่ห์ฟุ้งกระจายในอากาศจนสัมผัสได้ทุกที่ที่เธอก้าวไปถึง

แต่แน่นอนพระเอกก็ยังคงเป็นพระเอก บั๊ดดี้ควบคุมตัวเองไม่ให้ไปยุ่งเกี่ยวกับเมียเพื่อน ก่อนที่เขาจะดันถลำลึกไปยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงอีกสองคนซึ่งนำพาอันตรายยิ่งยวดมาสู่ชีวิต คนหนึ่งตายไปแล้วนั่นคือ อลิซาเบธ ชอร์ต และ อีกคนคือหญิงสาวที่อาจมีส่วนเกียวข้องกับคดีนี้ แล้วความลับทั้งหลายก็ค่อยๆคลี่คลายออกมา ทั้งความลับของคนที่ตายแล้วและความลับของคนที่ยังมีชีวิตอยู่ ซึ่งเกี่ยวข้องในกันและกัน

... ดูเหมือน   หนังต้องการแสดงให้เห็น ความลุ่มหลงของคนสองคนในงานที่ทำ คนหนึ่งหลงไปเพราะต้องคอยตามจัดการความลับและความผิดที่ซุกซ่อนไว้ในอดีต อีกคนหลงไปเพราะมนต์เสน่ห์ที่ไร้คำอธิบาย ก่อนที่ความลุ่มหลงจะทำลายชีวิตส่วนตัวให้วายป่วงทั้งสองคน

ดูเหมือน   หนังต้องการแสดงให้เห็น ความเลวร้ายวิปริตของสังคมที่แม่ดอกรักเร่ดำเป็นเหยื่อหลงเข้าไปติดกับเพราะความฝันอันบริสุทธิ์

ดูเหมือน   หนังต้องการจะผูกเรื่องราวในมุมมองใหม่เกี่ยวกับคดีนี้ และ ขุดหลุมให้คนดูอยากรู้อยากติดตาม โดยอำพรางเงื่อนงำในสไตล์หนังนักสืบ

ดูเหมือน  หนังต้องการนำเสนอความ หญิงร้ายชายชั่ว หรือ เรื่องราว ซับซ้อนซ่อนเงื่อนเพื่อนทรยศ ตามคอนเซ็ปท์หนังฟิล์มนัวร์

ความดูเหมือน ทั้งหลายนั้น ฉายให้เห็นใน The Black Dahlia แต่ หนังทำได้แค่ ดูเหมือนจะดี และเมื่อดูหนังแล้วต้องทำให้ย้อนกลับไปดู 4 ปัจจัยที่ว่าไว้ตอนต้น อีกครั้งหนึ่งว่าเพราะอะไร ถึงช่วยอะไรหนังไม่ได้เลย

1.ไบรอัน เดอ พัลมา  ... ถ้าFemme Fatale หรือ Snake Eyes เป็นงานแนวถนัดที่มือตกแล้ว เรื่องนี้คงต้องบอกว่าเป็นงานที่มือตกเสียยิ่งกว่า เพราะสองเรื่องที่ว่าแม้บทจะหลวมๆ ยังชวนลุ้นชวนติดตาม แต่กับเรี่องนี้ ไม่รู้ว่า ความสามารถกระตุ้นต่อมอยากรู้อยากเห็นของเขาหายไปไหน ผมดูไปแบบแกนๆ รอว่าเมื่อไหร่หนังจะพาเราไปถึงที่หมายเสียที ข้อดีที่ไม่หายไปคือ ไบรอัน เดอ พัลมา ยังคงเล่าเรื่องราวได้อย่างมีสไตล์และมีงานด้านภาพที่เนี้ยบนิ้ง ภาพในหนังดูลึกลับและชวนค้นหา เช่น ฉากชกมวยเยี่ยม , ฉากฆาตกรรมบนตึกเจ๋ง ,ฉากยิงกันจากบนรถพระเอกแจ๋ว น่าเสียดายที่ หนังไม่ได้เล่าเรื่องด้วยภาพเพียงอย่างเดียว

2. คดีฆาตกรรม อลิซาเบธ ชอร์ต  … แค่ชื่อคดีนี้ ก็มีมนต์ขลังลึกลับน่าค้นหาแล้ว ทั้งจากข้อเท็จจริงที่เป็นคดีแสนวิปริต เป็นคดีของคนดัง เป็นคดีที่จับตัวคนร้ายไม่ได้แถมมีผู้ต้องสงสัยเกือบยี่สิบคน แต่ เมื่อมาอยู่ในหนัง คดีนี้กลับลดความน่าสนใจไปฮวบๆ คดีของเธอกลายเป็นองค์ประกอบรองๆในหนังที่ถูกจับยัดด้วยรายละเอียดไร้ความจำเป็นหลายประเด็นที่ใส่เข้ามา แต่ ไม่ได้ช่วยขยายใจความหลักของหนัง (เช่น การชกมวย , ความสัมพันธ์ของคู่พระเอกนางเอก ฯลฯ) กว่าคดีนี้จะมามีบทบาทเด่นในช่วงท้าย ก็สายไปเสียแล้วที่จะเรียกความสนใจกลับคืน

3. เจมส์ เอลรอย  ... พลังขับเคลื่อนอย่างที่เคยเห็นใน L.A. Confidential หายไปเกือบครึ่ง จน The Black Dahlia กลายเป็นงานที่เอื่อยเฉื่อยและดูไร้ชีวิตชีวา ทำให้อยากรู้ว่าตัวต้นฉบับนิยายของเขาจะเหมือนหรือต่างจากบทหนังที่ดัดแปลงมาอย่างไร เพราะถ้าดูในหนัง ไม่อยากจะเชื่อเท่าไหร่ว่ามาจากงานเขียนของคนเขียนคนเดียวกัน

4.รายชื่อนักแสดง  ... 4 กำลังสำคัญในหนังทั้ง Josh Hartnett , Scarlett Johansson , Aaron Eckhart ,Hilary Swank เมื่อมารวมกัน ให้การแสดงในระดับแค่ งั้นๆ เสน่ห์เร่าร้อนของพวกเขาเมื่อเหมามาอยู่เรื่องเดียวกันกลับให้ความรู้สึกได้แค่ อุ่นๆ เราสามารถหาบทบาทการแสดงของพวกเขาที่ดีกว่านี้ได้ในหนังเรื่องอื่นๆแทบทั้งสิ้น จะมีก็ Hilary Swank ที่ดูจะดีกว่าใครเพื่อน และ หากจะมีใครซักคนแหกโผ โชว์ฝีมือให้น่าจดจำได้มากที่สุดในหนังก็น่าจะเป็น Mia Kirshner ที่มาในบทของ อลิซาเบธ ชอร์ต ดูลึกลับเย้ายวน เธอชวนให้คนดูพร้อมจะตกหลุมเสน่ห์ของเธอและสัมผัสความเศร้าจากสีหน้าแววตาได้จริงๆ

ปัจจัยหลักที่ทั้งสี่ข้อที่ตอนแรกเหมือนจะเป็นปัจจัยอัยแข็งแกร่งนั้นไม่สามารถช่วยพา ดอกรักเร่ดำนี้ไปได้ถึงฝั่งฝัน และตัวล่มนาวาลำนี้ตัวสำคัญก็น่าจะมาจาก บทภาพยนตร์ที่ยักแย่ยักยัน เหมือนจะเล่าไปในทิศทางหนึ่งแต่พอเล่าๆไปก็เริ่มแตกหน่อทิ้งประเด็นหนึ่งไปเล่าอีกประเด็นหนึ่ง แล้วพอมีหลายประเด็น หนังก็ไม่สามารถผูกมันให้เข้ากันดี พอมาเจอการเล่าเรื่องที่บังเอิญมือตก ของผู้กำกับ ยิ่งทำให้ยิ่งดูยิ่งรู้สึก หนังไม่ราบรื่นเบื่อๆขัดๆ พอจะมาขมวดจบในฉากเฉลยตอนท้ายซึ่งน่าจะอึ้ง มันก็แค่ อ๋อเหรอ แล้วก็จบไปโดยไม่มีอะไรให้ต้องจดจำ


สิ่งที่ชอบ

1.งานด้านภาพ ... ดูดีมีสไตล์ มุมกล้องการถ่ายทำก็แจ่มแจ๋ว การชอนไชของกล้องที่ลากเลื้อยพาคนดูไป เช่น ในฉากยิงกันที่รถก่อนไปพบศพอลิซาเบธ ชอร์ต ก็เหลือกิน

สิ่งที่ไม่ชอบ

1.น่าเบื่อ ... พร้อมใจกันมือตกทั่วหน้า ทั้งตัวบทหนัง ทั้งการกำกับของเดอพัลม่า ทั้งเสน่ห์และฝีมือของเหล่าดารานักแสดง ชวนทำให้หนังขาดแรงดึงดูดและน่าเบื่อสนิทใจ

2.บทไม่ดี  ... พอจะกล่าวได้ว่า The Black Dahlia โดดเด่นด้วยสไตล์แต่ตกม้าตายเพราะ บทภาพยนตร์ บทที่อยากเล่าหลายอย่าง แต่เอาดีไม่ได้ซักทาง แก่นเรื่องหลักไม่แน่น ไม่รู้จะยึดตรงไหนเป็นเนื้อหาหลัก ไปเน้นตรงไม่น่าจะเน้น ไอ้ตรงที่น่าจะให้ความสำคัญก็เล่าผานๆ การดำเนินเรื่องไม่ราบรื่น เล่าๆไปก็กระโดดไปอีกประเด็นหนึ่งแล้วก็ทิ้งเรื่องเก่าๆไว้ นึกจะเอากลับมาเล่าใหม่ก็หยิบเอามาเล่าต่อ เสียเวลาไปกับเรื่องที่ไม่จำเป็น เช่น เรื่องชกมวย ฯลฯ

3.เสน่ห์จืดจาง ... นักแสดงในเรื่องล้วนฝากฝีมือในระดับแสนจะธรรมดา ที่น่าผิดหวังคือ ไม่รู้ว่าจะเอาน้องสกาเล็ตต์ของผมมาทำอะไร ดูใช้ประโยชน์เธอได้ไม่คุ้มเอาเสียเลย หนังดึงเสน่ห์ของเธอออกมาได้น้อยกว่าที่เธอมีอยู่จริง

สรุป  ... เริ่มต้นปีได้อย่างน่าผิดหวังกับหนังของไบรอัน เดอ พัลม่า หากคิดถึงเขา หยิบหนังเก่าๆมาดูยังจะสนุกเสียกว่า การเสียเงินสำหรับเรื่องนี้สำหรับผมเข้าข่ายเสียดายตังค์ หรือ ถ้าอารมณ์ค้างอยากดูหนังแนวตำรวจย้อนยุคแบบฟิล์มนัวร์ ก็ขอแนะนำให้ไปเช่า LA. Confidetial มาดูซ้ำ ยกเว้นจะเป็นแฟนของนักแสดงคนไหนเป็นพิเศษจะเข้าไปดูหน้าตาให้ชื่นใจก็พอไหว แต่หากหวังฉากร้อนแรงของน้องหนูสกาเล็ตต์(เหมือนผม) แนะนำว่าเอาเงินไปซื้อป๊อบคอร์นทำเสร็จใหม่ๆหน้าโรงหนังยังจะร้อนเสียกว่า



ดู(อ่าน)หนัง(สือ) ให้ข้อคิด ชวนคุณคลิกไปอ่าน ไปคุย และ ร่วมเป็น 1 ความคิดเห็นในหนังที่คุณเคยดู ที่ http://aorta.bloggang.com

Night at the Museum , ความบันเทิงสำเร็จรูปที่สนุกเพลินเกินห้ามใจ
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=01-2007&date=02&group=1&blog=1

Where the Truth Lies , ความจริงนอนนิ่งอยู่ที่ใด ?
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=04-2006&date=07&group=1&blog=1

Sin city , ฟิล์มนัวร์ที่ลงตัวและเจ๋ง
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=05-2005&date=29&group=1&blog=1

Hidden, ความจริงที่ซุกซ่อน (ในหนังที่ยอดเยี่ยม)
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=12-2005&date=08&group=1&blog=1

Lost in love , เคยบ้างไหมที่หัวใจ"หลงทางรัก"
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=01-2007&date=05&group=2&blog=1

===== 5 หนังไม่ชอบ + 10 หนังชอบ ประจำปี 2549 =====
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=12-2006&date=31&group=1&blog=1

ขอฝาก"หนังสือรัก" พ็อกเก็ตบุ้คเล่มแรก ที่หยิบยกความรักและความสัมพันธ์ในภาพยนตร์ มาช่วยให้คุณเข้าใจตัวเองและคนรอบข้าง ได้มากขึ้นและลึกซึ้งกว่าเดิม โดย "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" จ้า

เมื่อ”หนัง”ให้อะไรมากไปกว่า”ความบันเทิง”