PANTIP.COM : A5079965 <<<<< โหวต 10 หนังเก่าแต่ดีของ" ท่านมุ้ย หม่อมเจ้าชาตรีเฉลิม ยุคล" ที่คุณประทับใจ >>>>> [ภาพยนตร์]

ความคิดเห็นที่ 13

เซฟกระทู้นี้จากพันทิบไว้นานแล้วครับ
************************

ทำไมผมจึงชอบ "กล่อง"? โดย "คุณน่ะเหรอ"

หลังจากได้อ่านกระทู้เกี่ยวกับ "กล่อง" ไปหลายชุดจนหูอื้อตาลาย ก็ขออนุญาตแสดงความเห็นเกี่ยวกับหนังไทยเรื่องนี้บ้าง

ก็ตามที่ขึ้นหัวข้อไว้นะครับ ผมชอบหนังเรื่องนี้มาก ชอบจริงๆ ไม่ได้หลอกนะครับ ผมอยากจะกล่าวถึงประเด็นที่ผมรู้สึกว่าเป็นจุดเด่น ดังนี้

1. การเปิดเรื่อง -
หนังเริ่มต้นที่ จืด นักแสดงตลกประเภท Stand up กำลังเล่าเรื่องที่อ้างว่าเป็นชีวิตจริงของเขาเอง โดยเกริ่นถึงตัวละครต่างๆ ซึ่งเขาก็อ้างว่ามีอยู่จริง แต่เราจะพบว่า ในความคิดของเขานั้น ภาพของตัวละครทุกตัว จืดได้เอาคนดูที่นั่งอยู่ตามโต๊ะต่างๆ มารับบทเหล่านั้น ที่เด่นชัดที่สุดก็คือ สาวสวยท่าทางวางฟอร์มอวดฉลาด ซึ่งนั่งอยู่ด้านหน้าถูกจืดเอามาใช้รับบทผู้หญิงที่ฉลาดน้อยที่สุดในเรื่อง แถมยังเป็นเมียของเขาเองด้วย

ตอนที่นั่งดูผมยังนึกไม่ออกหรอกครับว่าหนังกำลังจะพูดถึงอะไร แต่ตอนนี้ผมค่อนข้างแน่ใจว่าประเด็นก็คือ ความสัมพันธ์ระหว่างคนดูกับคนเล่าเรื่อง (คนดูหนังกับคนทำหนัง) พูดง่ายๆก็คือ หนังกำลังจะเล่นกับคนดูโดยตรงนั่นเอง ยิ่งนึกถึงภาพนิ่งเปิดเรื่องของอุดมที่มองตรงมาที่คนดูแล้วยิ่งทำให้มั่นใจมาก

หลังจากที่แนะนำตัวละครครบ จืดก็พูดประมาณว่าชีวิตของทุกคนที่เขากำลังจะเล่านี้มันน่าเศร้า และทีเด็ดของหนังก็คือวิธีการที่ท่านมุ้ยใช้แสดงความรู้สึกเศร้าๆที่จืดรู้สึกนี่แหละครับ ซึ่งขอพูดเป็นประเด็นต่อไป

2. หัวเราะหา*** ? -
คงมีหลายคนที่รู้สึกแบบนี้ขณะนั่งดูตอนที่คนดูหัวเราะปรบมือกันสนั่นกับมุขต่างบนเวทีของจืดที่จืดสมชื่อ คงจะรู้สึกแบบนี้ และผมคิดว่าประเด็นนี้ทำให้หลายคนที่ดู ต้องออกมาเขียนระบายถึงหนังเรื่องกันเต็ม "เฉลิมไทย" ไปหมด ผมเองก็รู้สึกยังงี้เหมือนกันตอนที่ได้ดู แต่พอทนๆ ไปซักครู่ผมก็เกิดรู้สึกคุ้นๆกับความรู้สึกอึดอัดแบบนี้ขึ้นมาอย่างน่าประหลาด มันเป็นความรู้สึกแบบเศร้าๆตอนที่เราบังเอิญไปเจอกลุ่มคนที่ต่างไปจากเราและชื่นชมในสิ่งที่เราคิดว่ามันกระจอก เลว เสี่ยว ฯลฯ (รวมถึงคำด่าหนังเรื่องนี้แบบใช้อารมณ์ในกระทู้ก่อนๆ)

จำได้ว่าครั้งหนึ่งผมนั่งรถทัวร์ไปต่างจังหวัด แล้วก็มีการเปิดวีดีโอเทปตลกของคณะที่ผมไม่รู้จักเพื่อให้ความบันเทิงกับผู้โดยสาร ปรากฏว่าทุกประโยคของตลกคณะนี้มีแต่การใช้คำหยาบ ผมรู้สึกทรมาณมากที่ต้องนั่งอยู่ท่ามกลางเสียงหัวเราะของคนในรถ ถ้าคุณเจอแบบผมหรือเหตุการณ์ทำนองนี้และตัดความคิดเชิงเหยียดหยามคนรอบข้างออกไปได้ ก็จะรู้สึกว่ามันน่าเศร้านะที่พบว่าตัวเองแปลกแยกจากคนกลุ่มนี้

ผมคิดว่าท่านมุ้ยคงจะรู้สึกกับคนดูหนังแบบนี้เหมือนกัน ทำไมคนดูหนังถึงไม่ชอบดูหนังดี ทำไมคนดูหนังถึงชอบดูอะไรก็ไม่รู้ที่ไม่เห็นตลกเลย แล้วท่านมุ้ยก็เลยลองทำให้คนดูรู้สึกเหมือนกับที่ท่านรู้สึกด้วยการให้ โน้สเล่นอะไรก็ไม่รู้ที่ "ห่วยแดก" จริงๆ คนดูหนังไม่ตลกเลย แต่คนดูในหนังหัวเราะแทบเป็นแทบตาย

ต้องขอยอมรับว่าผมไม่เคยเห็นหนังเรื่องไหนที่เอาความรู้สึกระหว่างคนดูหนังกับคนทำหนังมาเล่นได้ "ถึง" เหมือนกับที่เจอในหนังเรื่องนี้ เราเคยชินกับงานแนวแชปลินที่แฝงความเศร้ามากับเรื่องตลก แต่วิธีของ "กล่อง" คือ แฝงเรื่องเศร้ามากับเรื่องที่ไม่ตลกเลย อาจจะพูดได้ว่าเป็นความเศร้าของคนอย่างท่านมุ้ยซึ่งคงจะรู้สึกอย่างนี้บ่อยๆเวลาเจอคนดูแบบพวกเรานี่ไง (ขอนอกเรื่องนิดหน่อย: พอดีนึกขึ้นได้ว่า Good Will Hunting ก็มีประเด็นพูดถึงความเปลี่ยวเหงาของอัจฉริยะเหมือนกัน แต่ผมว่าวิธีที่หนังใช้จะถือว่าเชยไปเลย ถ้านำมาเทียบกับ "กล่อง")

มาถึงตรงนี้ ก็ต้องมีคำถามว่า แล้ววิธีการนี้ได้ผลไหมกับคนดูส่วนใหญ่ ซึ่งผมก็ไม่เถียงหรอกครับว่าวิธีการนี้ประสบความล้มเหลวอย่างสูง แทบจะไม่มีใครสนุกกับวิธีนี้เลย (รวมถึงผมเองด้วย) และก็คงไม่มีใครกล้าทำหนังไทยแบบนี้ออกมาให้ดูอีกแล้ว เพราะฉะนั้น ผู้ที่ประกาศจะไม่ดูหนังไทยอีกต่อไปเพราะได้ดู "กล่อง" ขอความกรุณาพิจารณาอีกครั้ง

3. มีอะไรอยู่ในกล่อง -
ประเด็นนี้ผมไม่แน่ใจนัก แต่คิดว่าน่าสนใจจึงขอเอามาพูดปิดท้าย นั่นก็คือ การสรุปในตอนจบ เมื่อหนังเฉลยว่าในกล่องมีอะไร เราได้เห็น น้อย (เมียของจืด) โกรธแค้นที่ไม่ได้ของในกล่อง และต่อว่า จืด ซึ่งไม่ได้เห็นว่ากล่องมันมีอะไรเลย หลายคนก็คงคิดได้ว่าเป็นการสรุปทำนองว่ากล่องมันก็เป็นอะไรตามที่คนๆนั้นคิดว่ามันเป็น ซึ่งถ้าสรุปแบบนี้ผมก็เห็นด้วยที่มีบางท่านให้ข้อสังเกตว่า "กล่อง" คล้ายกับเรื่อง Sphere นะครับ (บางคนอาจจะคิดไกลไปถึงขนาดว่าท่านมุ้ยไปลอกเค้ามา เพราะแม้แต่ชื่อเรื่องยังลอกเลียนมาเลย ของฝรั่งทรงกลม (Sphere) ของไทยก็เลยเป็น ""กล่อง" หรือสี่เหลี่ยมลูกบาศก์)

แต่ผมว่าถ้าหนังเรื่องนี้ตั้งเป้าว่าจะเล่นกับคนดูตามสมมุติฐาน 2 ข้อข้างต้นแล้ว มันไม่น่าจะสรุปง่ายๆแบบในหนัง Hollywood หรอกครับ ถ้าลองคิดแบบนักวิจารณ์หนังนะครับ คือวิเคราะห์กันหน่อยว่า เป็นไปได้มั้ยที่ท่านมุ้ยกำลังจะสรุปความสัมพันธ์ระหว่างคนทำหนังกับคนดูหนัง ก็ตอนต้นเรื่องเราได้เห็นๆกันแล้วว่า น้อย ถูกจืดเลือกมาจากคนดูของเขาให้มารับบทเมียของเขา และถ้าคิดแบบนี้เราก็จะพบข้อสรุปที่น่าอัศจรรย์ (ยังกับคำทำนายของนอสตราดามุส) ของหนังเรื่องนี้ นั่นก็คือ คนดูหนัง หรือ น้อย (เมียของจืด) หวังจะได้อะไรจากกล่อง แต่ก็ถูก คนทำหนัง (จืด) ทิ้งกล่องลงแม่น้ำไป เพราะเขาไม่ได้คิดว่าสิ่งที่สำคัญมันอยู่ในกล่อง สุดท้ายก็เลยโดนต่อว่าด่าทอลั่น ...รู้สึกเหตุการณ์นี้มันคุ้นๆนะครับ

ขอจบแค่นี้ละครับ ฟุ้งซ่านพอแล้ว

จากคุณ : เปลือกกล้วย - [ 25 ม.ค. 50 22:57:17 ]