ตั้งแต่เด็กดูซีรี่ย์ฮ่องกง เช่น คู่แค้นสายโลหิต, เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด ยังรู้สึกว่า ทำไมคนเขียนบทต้องเขียนให้ชีวิตมันยากลำบากลำเข็ญด้วย
พอกระแสเกาหลีเข้ามาไทย ก็ยังเจอ autumn in my heart นางเอกพระเอกพระรอง ร้องไห้เป็นสายเลือดทุกฉากทุกตอน หรือ ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า (จำชื่ออังกฤษไม่ได้) ที่ฉายช่องสามตอนเย็น ก็รันทดหนัก โดนกลั่นแกล้งแต่เด็ก โตขึ้น รักก็ไม่สมหวัง
ซึ่งเรื่องที่ยกตัวอย่างมาก็พอเข้าใจและทำใจในความรันทดก่อนจะดูหนังแล้ว แต่ทำไมซีรี่ย์ใส ๆ น่ารัก อย่างเซียนกระบี่ ฯ มันต้องจบแบบหดหู่ด้วย
เริ่มที่สรรหา พระเอกหล่อ นางเอกน่ารัก อินโนเซ้นต์มาเล่น โดยเปิดเรื่องที่เป็นรักแรกพบของกันและกัน จนได้แต่งงานเข้าหอ ซึ่งดูไปก็อดอมยิ้มในความไร้เดียงสาของสองพระนางไม่ได้ แต่พอดูมาค่อนเรื่อง จึงได้รู้ว่าตัวร้ายนี่กลับเป็นพวกสติไม่ดีไม่สมประกอบ ถามอยู่ได้ความรักคืออะไร รักนี้มีจริงหรือ และตอนจบเรื่องกลับจบแบบหดหู่จัด คนใกล้ตัวพระเอกตายหมด ตัวละครที่ดูใสซื่อบริสุทธิ์ที่สุดก็กลับฆ่าพ่อตัวเอง คู่รักที่ดูเหมือนจะhappy ด้วยกัน ก็ต้องเป็นคนพิการซ้ำยังต้องกลายเป็นนกอีก
ไม่ทราบว่าคนเขียนบทหรือผู้กำกับนี่ มีปัญหาครอบครัวหรือผิดหวังกับความรักอย่างแรงหรือเปล่า ทำได้ยังไง เอาความน่ารักของตัวละครมาเล่นกันอย่างนี้ มันทำร้ายคนดูเหลือเกิน
จากคุณ :
ก็คนมันอิน
- [
16 ก.พ. 50 21:27:04
A:58.8.19.69 X: TicketID:053356
]