ความคิดเห็นที่ 1 แฟรงค์ พลพิพัฒน์ และบุษยา ยินดีต้อนรับชารีฟที่หน้าคลับ ชารีฟตัวปลอมทักทายแฟรงค์และเรียกเขาว่าพ่อพระของคนไทย แฟรงค์แปลกใจที่ชารีฟรู้จักกิตติศัพท์ของเขา แฟรงค์บอกชารีฟว่าเงินทำให้เขาเป็นอะไรก็ได้ ภูมิในคราบชารีฟมองแฟรงค์ที่พูดออกมาอย่างไม่รู้สึกผิดเลย เขาจึงพูดประชดว่าตัวเขาจะเป็นนักบุญหรือคนบาปดี แฟรงค์ทำหน้าฉงน ชารีฟรีบเปลี่ยนเรื่องเป็นขอเข้าไปเล่นในบ่อนก่อน อินทัชตัวปลอมเดินประกบหลังไม่ห่าง ภูมิในคราบชารีฟ เล่นได้ชิพมากมาย เขาทำเป็นเฮลั่นโปรยชิพเล่น แล้วเดินแจกจ่ายให้นักพนันคนอื่น ขณะเดียวกันเขาก็แอบติดอุปกรณ์จิ๋วระบุสถานที่ใต้โต๊ะหลายแห่งที่เขาเดินผ่านเพื่อส่งสัญญาณไปที่น้ำเย็น กลางบนมีเหล่าแดนเซอร์เต้นกันสุดฤทธิ์ โปรยสายตาจิกยั่วยวนแขก ภูมิหันมาสบตาสาวแดนเซอร์คนกลางถึงกับชะงัก เขาถลาเข้าไปโอบเอวจับตัวหมุนหวือเข้ามาเอนตัวในอ้อมแขนของเขา      แดนเซอร์คนนั้นคือเชอร์รี่หรือสายน้ำนั่นเอง เธอสบตาภูมิที่อยู่ในคราบชารีฟ “ฉันจำสายตาคุณได้” สายน้ำพูดเบาๆ ภูมิกระซิบถามว่าสายน้ำมาทำไม สายน้ำบอกเธออยากมาช่วย ภูมิกลัวผิดสังเกตจึงพูดเสียงดังขึ้น “ที่รัก...ได้โปรดวางมือบนหัวใจผม” ภูมิจับมือสายน้ำวางทาบที่หัวใจ สบตากันเหมือนรู้ความนัยว่าให้วางใจกันและกัน แฟรงค์หรี่ตามองไม่ค่อยพอใจเพราะเขาหมายมั่นปั้นมือกับเชอรี่ แต่ต้องยอม สายน้ำทำเป็นผละออกจากชารีฟทำท่าทางกลัว ๆ อินทัชเขามาดุ ให้ขอโทษที่ทำกิริยาไม่ดีกับชารีฟ “ไม่ต้องหรอก เรื่องเล็กน้อย อา...ที่รัก หลังจากฉันคุยธุระกับมิสเตอร์แฟรงค์เสร็จเรียบร้อย เราคงได้มีโอกาสพบกัน” ภูมิทำตาเจ้าชู้มองสายน้ำอย่างเสียดาย “ไม่ต้องหรอก เรื่องเล็กน้อย อา.ที่รัก ขณะเดียวกัน ชารีฟกับอินทัชตัวจริงฟื้นขึ้นมา ทั้งสองพยายามแก้มัดตัวเองแล้วกระเสือกกระสนออกมาจากอุโมงค์ ดักรถคันหนึ่งไล่คนขับลงแล้วขับไป.. --------------------------------- จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 1 มี.ค. 50 12:18:18 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ในบ่อนมุมหนึ่ง แฟรงค์กับภูมิในคราบชารีฟตั้งท่าจะคุยกัน ภูมิทำเป็นกวาดตามองอินทัช นาคา และหมู เป็นเชิงให้ออกไป ภูมิถามแฟรงค์ว่าเขาอยากเห็นภาพทั้งหมดของบ่อนขณะคุยกันก่อนที่เขาจะตัดสินใจร่วมลงทุนด้วย แฟรงค์จึงบอกให้อินทัชไปจัดการออนไลน์ภาพจากล้องวงจรปิดเข้าไปในห้องทำงานพลพิพัฒน์ แล้วเชิญภูมิเข้าไปคุยในห้องนั้น พร้อมพลพิพัฒน์และบุษยา... อินทัชยิ้มเดินตามนาคาไปที่ห้องวงจรปิด นาคาเปิดระบบคอมพิวเตอร์ อินทัชกดโปรแกรมออนไลน์ข้อมูลภาพไปสู่ห้องพลพิพัฒน์ แล้วฉวยโอกาสเสียบอุปกรณ์ต่อพ่วงพิเศษเข้าด้านหลังเครื่อง มีเสาสัญญาณยื่นออกมาเล็กน้อย...น้ำเย็นได้รับสัญญาณภาพทั้งหมดของบ่อน เขารีบส่งเข้าสัญญาทีวีทั่วประเทศ ทุกบ้านทุกช่องที่กำลังดูทีวีถูกตัดเปลี่ยนเป็นภาพบ่อนการพนัน ได้เห็นทุกซอกทุกมุมของบ่อน และหน้าตานักพนันทุกคน... ข่าวดิจิตอลรีบรายงานทันที ภาพที่ได้รับถ่ายทอดเห็นหน้าพลพิพัฒน์เต็มจอแต่ไม่เห็นแฟรงค์ พลพิพัฒน์กำลังยื่นเอกสารรายได้ของบ่อนให้แฟรงค์...น้ำอ้อยรายงานข่าวออกทีวี “ดูในจอภาพค่ะ นั่นคือนายพลพิพัฒน์เจ้าของบ่อน ประเด็นสำคัญก็คือนายแฟรงค์ที่เขากล่าวถึงนั้นเป็นใครกันแน่” ในห้องที่แฟรงค์คุยกันอยู่ ภูมิมองภาพในจอทีวีเห็นข่าวจึงแกล้งพูดขึ้นว่า มีภาพในทีวีด้วยหรือ แฟรงค์ตกใจที่ในจอทีวีเห็นหน้าพลพิพัฒน์ชัดเจน พลพิพัฒน์รีบบอกให้ทุกคนหลบเข้าห้องลับโดยเร็ว... สายน้ำกำลังเดินทักทายแขกและแอบไปปลดล็อกประตูต่าง ๆ ทางด้านอินทัชตัวปลอมกับนาคา อินทัชแกล้งบ่นว่าปิดการทำงานของกล้องไม่ได้ นาคาสงสัยว่าจะต้องมีสายตำรวจในบ่อนแน่ มุมที่สายน้ำรออยู่ ประตูเปิดผลัวะเข้ามา ชารีฟกับอินทัชตัวจริงโผล่มาในสภาพยับเยิน สายน้ำไม่รู้ว่าคือตัวจริง จึงบอกให้รีบทำอะไรสักอย่างก่อนที่พวกมันจะรู้ตัว ชารีฟคำรามใส่สายน้ำทันที “เธอเป็นใคร!!” สายน้ำสบตาชารีฟ เธอจึงรู้ได้ว่าไม่ใช่สายตาของภูมิ จึงหันหลังจะวิ่งหนี ชารีฟคว้าคอสายน้ำลากมา ขณะเดียวกันแฟรงค์กับพวกออกมาจากห้องลับ เจอกับชารีฟและอินทัชตัวจริงกำลังตะคอกสายน้ำ ก็ตกใจมองไปมองมา แล้วหันมาถามภูมิให้บอกรหัสลับองค์กรตะวันฉายมา ภูมิอึกอักตอบไม่ได้ชารีฟตัวจริงรีบตะโกนบอก “เงินง้างเงินสรรพสิ่ง...อำนาจล้นฟ้า! ตะวันฉายครองเมือง!” พลพิพัฒน์ชึ้ภูมิแล้วร้องว่าตัวปลอม แฟรงค์ชักปืนยิ่งใส่ภูมิทันที ภูมิม้วนตัวหลับได้ทัน เศรษฐพงศ์กระชากหน้ากากอินทัชออกแล้วรีบวิทยุบอกหน่วยพิทักษ์ราษฏร์ร่อนลงได้ ภูมิยังต่อสู้กับแฟรงค์และพลพิพัฒน์..อินทัชตัวจริงหันมาเล่นงานสายน้ำ สายน้ำต่อสู้สุดชีวิต นาคาเข้ามาช่วยจับภูมิประจันหน้ากับชารีฟตัวจริง บุษยาจะยังชารีฟแต่ไม่แน่ใจว่าคนไหนคือตัวจริง แฟรงค์ตะโกนให้ยิงไปเลย บุษยา จึงยิงตูม..ภูมิหลบกระสุนผ่านไปโดนชารีฟตัวจริงล้มลง หน่วยพิทักษ์ราษฏร์โรยตัวมาทางดาดฟ้า เข้าจับกุมนักพนันและสมุนของพลพิพัฒน์ได้หมด...พลพิพัฒน์พาแฟรงค์หนี ขณะเดียวกันแฟรงค์ก็ด่าพลพิพัฒน์ไปตลอดทางที่ทำงานพลาด ภูมิตามไปติด ๆ บุษยายังคงตามไล่ยิงภูมิ สายน้ำถูกอินทัชกับนาคาเอาตัวมาซ้อมและใช้ที่ช็อตไฟฟ้าช็อตจนสายน้ำสลบ นาคายังหวังในตัวสายน้ำจึงเข้าไปลูบไล้ ทันใดนั้นสายน้ำลืมตาโพลงขึ้น ดวงตาเป็นสีฟ้า ลุกพรวดขึ้นจัดการแตะต่อยอินทัชกับนาคาสะบักสะบอมแล้ววิ่งหนีออกมา มาพบภูมิกับเศรษฐพงศ์กำลับถูกรุมล้อมยิง จึงเข้าไปช่วยสายน้ำหลบกระสุนปืนด้วยมาดเท่และยิงเหล่าร้ายล้มตายหลายคนท่ามกลางความตกตะลึงของภูมิและเศรษฐพงศ์ อินทัชกับนาคาตามมายิงไล่สายน้ำด้านหลัง กระสุนหยุดนิ่งตรงหน้าสายน้ำแล้วสายน้ำสะบัดสายตาให้กระสุนหันกลับไปยิงพวกมันเอง แฟรงค์โมโหกระหน่ำยิงสายน้ำ สายน้ำหลบได้หมด ชารีฟโผล่มาเลือดท่วมตัวล็อกคอสายน้ำที่ด้านหลัง สายน้ำหายใจไม่ออก ดวงตาเริ่มเปลี่ยนเป็นปกติ เธอเริ่มปวดหัวกำลังอ่อนลง ภูมิออกมาช่วยยิงชารีฟตาย จังหวะเดียวกัน หน่วยพิทักษ์ราษฏร์บุกเข้ามาช่วยแฟรงค์ พลพิพัฒน์ถูกยิงขึ้นไม่ไหว ภูมิกำลังจะได้ตัว แต่แฟรงค์สั่งบุษยาให้ช่วยพลพิพัฒน์ขึ้นมาเสียก่อน ภูมิเจ็บใจที่จับตัวการไม่ได้ เศรษฐพงศ์บอกยังไงก็ได้หลักฐานครบว่าพวกนี้คิดครอบงำเศรษฐกิจและสังคมไทย สายน้ำปลอบใจภูมิว่าเราทำดีที่สุดแล้ว ก่อนที่ภูมิจะต้องหลบไป เพราะตำรวจเข้ามาเคลียร์พื้นที่ ภูมิเตือนเศรษฐพงศ์ให้ตั้งรับอินทนนท์ให้ดีเพราะต้องโดนเล่นงานแน่ๆ จริงอย่างที่ว่า อินทนนท์ตบโต๊ะเปรี้ยงต่อว่าเศรษฐพงศ์ที่ทำอะไรไม่รายงานเขาก่อน แถมยังใช้เจ้าหน้าที่หน่วยอื่นปฏิบัติงานอีก เศรษฐพงศ์บอกเขามีเหตุผลส่วนตัวที่ต้องใช้หน่วยอื่นทำงานนี้ เพราะเจ้าหน้าที่กองสืบฯ ทำงานพลาดบ่อย ๆ อินทนนท์รู้สึกเสียหน้าโกรธ จึงจะสั่งพักงานเศรษฐพงศ์หรือย้ายไปดี ยังไม่ทันสั่งอะไร เมฆวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามารายงานว่ากลุ่มนักข่าวแห่มาขอสัมภาษณ์อินทนนท์...เขาถึงกับหน้าเสียเครียดขึ้นมาทันที -------------------------------------- จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 1 มี.ค. 50 12:19:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตอนที่ 16 (ต่อ) แต่กาลกลับกลายเป็นเรื่องดี นักข่าวชมอินทนนท์ที่วางแผนงานได้ดีเบี่ยงเบนความสนใจจากคนร้าย ทำให้งานนี้สำเร็จได้ เศรษฐพงศ์แอบกระซิบข้างหูอินทนนท์ว่าตกลงยังจะย้ายเขาหรือพักงานดี อินทนนท์กลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็นมองเศรษฐพงศ์อย่างเจ็บใจก่อนหันไปพูดกับนักข่าว ว่าการทำงานครั้งนี้ กองสืบฯ วางแผนอย่างรัดกุม และตอนนี้กังตามตัวพลพิพัฒน์มาสอบปากคำ...เศรษฐพงศ์ยิ้มกริ่มเดินออกมาจากกลุ่มนักข่าว บรรดาลูกน้องเข้ามาแสดงความยินดีที่เศรษฐพงศ์ทำงานสำเร็จด้วยดีแถมหน่วยงานเรายังได้หน้าทุกคน เศรษฐพงศ์มองไปรอบๆ แปลกใจที่ไม่เห็นเหยี่ยวกับแพรวา ในเวลานั้น เหยี่ยวมาหาแพรวาที่คอนโดฯ เพราะเห็นไปทำงาน ห้องแพรวาล็อกจากด้านในแสดงว่าเจ้าตัวอยู่ เหยี่ยวจึงใช้เครื่องหมายตำรวจขอให้แม่บ้านไขห้อง แพรวาเข้าไป เมื่อเหยี่ยวเข้าไปเขาไม่เห็นแพรวา แต่แล้วได้ยินเสียงแก้วแตกในห้องน้ำเหยี่ยวรีบเข้าไปเห็นแพรวาในสภาพเลือดเปรอะข้อมือ นอนกุมท้องดิ้นไปมา เหยี่ยวตกใจเข้าไปประคอง แพรวาร้องขอยาเธอทนไม่ไหวแล้ว เหยี่ยวนึกถึงตอนที่แพรวาจะโดดตึกคราวก่อน แสดงว่าเธอพยายามฝืนตัวเองไม่ได้อยากติดยาแบบนี้ เหยี่ยวดึงแพรวามาใต้ฝักบัวฉีดน้ำให้สงบลง แพรวายังดิ้นไปมา เหยี่ยวจึงจำต้องตบหน้าแพรวาเรียกสติคืนมา แพรวาร้องไห้เสียใจ เหยี่ยวรีบทำแผลให้แพรวา “ไม่ต้องพูดหรืออธิบายอะไร ผมพอเข้าใจแล้วว่าคุณเป็นอะไร...รู้ไว้อย่างนึงนะ ผมไม่มีวันมองคุณในแง่ร้าย ๆ แน่...” เหยี่ยวมองแพรวาอย่างเข้าใจ ----------------------------------- จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 1 มี.ค. 50 12:20:04 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เหยี่ยวโทรไปลางานกับเศรษฐพงศ์ให้ตัวเองและแพรวาสองสามวัน โดยบอกว่าธุระส่วนตัว เหยี่ยวหันมาบอกแพรว่าเขาจะเปลี่ยนแปลงชีวิตแพรวาเอง ...เหยี่ยวพาแพรวาออกออกไปนอกเมืองไปที่ทุ่งหญ้าเขียวขจี บ้านพักชานเมืองที่เขาเคยอยู่ก่อนจะเป็นตำรวจ แพรวาถามเหยี่ยวว่าไม่ถามเธอสักนิดหรือ เธอติดยาได้อย่างไร เหยี่ยวส่ายหน้า บอกนั่นคืออดีต แต่ปัจจุบันเขาจะทำให้เธอหาย แพรวาซึ้งใจ...ทั้งสองช่วยกันทำความสะอาดบ้านอย่างแข็งขัน พอตอนกลางวัน แพรวาเกิดอาการเสี้ยนยาขณะที่เหยี่ยวออกไปหาอาหาร แพรวาพยายามฝืนตัวเอง แต่เธอสุดจะทนดิ้นไปมา เหยี่ยวกลับมาพอดีรีบวางข้าวของเข้ามาช่วยแพรวา แต่แพรวาทน       ไม่ไหวเธอสะบัดตัวออกวิ่งหนีออกจากบ้านไปกลางทุ่ง เหยี่ยววิ่งตาม แพรวาล้มลุกคลุกคลานเหยี่ยวกะโจนเข้ารวบตัวแพรวา แต่โดนเธอแตะต่อยให้ปล่อยเธอไป แพรวาเหยี่ยวให้ไปจากเธอ ปล่อยเธอไปตามทางของคนเลว แพรวาวิ่งมาถึงบนสะพานข้ามบึงที่ด้านล่างมีดอกบัวเต็มไปหมด แพรวาหยุดยืนกลางสะพาน หันมามองเหยี่ยวอย่างตัดสินใจ “ฉันจะแก้ปัญหาทั้งหมดด้วยตัวของฉันเอง หมดเวลาที่ชีวิตคนอื่นต้องมาเดือดร้อน” ตอนที่ 17 เหยี่ยวตกใจเมื่อรู้ว่าแพรวาตัดสินใจจะจบชีวิตตัวเอง ยอมแพ้ทุกอย่าง เหยี่ยวพูดให้แพรวารู้สึกความรู้สึกของเขาที่มีความฝันว่าอนาคตข้างหน้าจะมีแพรวาอยู่ด้วยตลอดไป อย่าทำลายความฝันของเขาเลย แพรวามองเหยี่ยวอย่างซึ้งใจ แต่เธอไม่อยากให้คนเลวอย่างเธอไปทำให้คนดีอย่างเหยี่ยวต้องมัวหมอง เธอขอบคุณที่เหยี่ยวทำให้เธอรู้ว่าชีวิตมีค่าแค่ไหน แต่คนเลว ๆ อย่างเธอเกินจะกลับตัวได้ แพรวากล่าวลาเหยี่ยวแล้วโดดตูมลงไปในน้ำ เหยี่ยวตกใจกระโดดตามลงไปช่วยแพรวาขึ้นมา เหยี่ยวพาแพรวากลับมานอนที่บ้าน หาผ้ามาเช็ดตัวอย่างห่วงใยทะนุถนอมแพรวารู้สึกตัวขึ้นมา มองหน้าเหยี่ยวแล้วน้ำตาคลอเบ้าผิดไปจากแพรวาคนเดิม “ทำไมต้องช่วยฉัน ปล่อยให้ฉันตาย ฉันไม่อยากตกอยู่ในสภาพนี้ ฉันไม่ไหวแล้ว มันทรมานเหลือเกิน” แพรวาสะอึกสะอื้น เหยี่ยวมองสายตาแพรวาที่สุดแสนจะเจ็บปวด เขาเข้าปกอดแพรวา “คุณจะต้องไม่เป็นอะไร ผมจะอยู่เคียงข้างคุณจะช่วยคุณเอง เชื่อในผมนะแพรวา” “ผู้กองเหยี่ยว..” แพรวาน้ำตาลไหลพราก รู้สึกซาบซึ้งแอบอุ่นหัวใจที่มีเหยี่ยวอยู่ใกล้ๆ เหยี่ยวกอดแพรวาแนบแน่น ลูบหลังแพรวาอย่างปลอบใจ แพรวายังคงร้องไห้สะอึกสะอื้นจนหมดแรงเผลอหลับไปในอ้อมกอดของเหยี่ยว ข่าวการติดตามตัวพลพิพัฒน์ยังไม่พบตัว ทำให้ภูมิกับสายน้ำผิดหวัง สายน้ำกลัวว่าพวกนั้นจะก่อการชั่วขึ้นมาอีก ภูมิบอกเพราะเหตุนี้เขาถึงต้องคอยช่วยตำรวจ ภูมิทำยืดตัวโชว์กล้าม สายน้ำค้อนแล้ว่าใครชมว่าเขาเป็นคนดี ภูมิแกล้วแหย่สายน้ำว่ากล้าเดินส่ายสะโพก โชว์คนเกือบร้อย สายน้ำบอกเธอทำตามหน้าที่ ภูมิจึงแกล้งชวนสายน้ำเต้นอีกครั้ง สายน้ำไม่ยอม ภูมิทำท่าเต้นล้อเลียน ยกขาถกกระโปรง ทำตายั่วยวน สายน้ำโมโหเข้าไปทุบตีภูมิด้วยความอาย “ฉันยังไม่ได้ชำระความกับคุณเลยนะคะสารวัตรภูมิ” ภูมิทำหน้างง สายน้ำบอกเรื่องที่ภูมิปลอมตัวเป็นชารีฟเข้าไป ภูมิดีใจที่สายน้ำเป็นห่วงเขา สายน้ำพูดกลบเกลื่อนว่าเปล่า เธอกลัวทำงานไม่สะดวกเพราะภูมิเกะกะ “ดูถูกฝีมือผมเกินไปมั้งผู้หมวดสายน้ำ พูดอย่างนี้ มาจูบกันดีกว่า มะ...” ภูมิยื่นหน้าไปใกล้สายน้ำ สายน้ำเอามือดันหน้าภูมิไว้ “อี๋...อีตาสารวัตรบ้า อย่ามาทำทะลึ่งในบ้านฉันนะ” “งั้นไปทำนอกบ้านก็ได้ปะ...” ภูมิดึงมือสายน้ำ สายน้ำยื้อตัวไว้ร้องลั่น ภูมิหันกลับมาจ้องหน้าสายน้ำ สายน้ำชะงักมองตาภูมิงงๆ ภูมิบอกเขามีความสุขมากทุกครั้งที่อยู่ใกล้สายน้ำ สายน้ำกำลังจะปฏิเสธ ภูมิรีบพูดดักคอว่า เขารู้ว่าสายน้ำรู้สึกเหมือนเขา สายน้ำเขินว่าภูมิว่าแสนรู้เหมือนหลิงหลิง สุนัขของเธอ แล้ววิ่งหนีเข้าบ้าน ภูมิวิ่งตามอย่างมีความสุข... แฟรงค์ส่งพลพิพัฒน์หนีไปอยู่แถวชาวแดน มีอินทัชกับนาคาคอยคุ้มครอง ทำให้ตำรวจตามตัวไม่เจอ และทางตำรวจก็ยังหาหลักฐานมาเรียกตัวแฟรงค์ไปสอบสวนไม่ได้เช่น...ภูมิกับน้ำเย็นแค้นใจ ภูมิบอกว่านี่เป็นเพราะสายสนกลในของพวกแฟรงค์มีมากมาย ล้วนเป็นผู้มีอิทธิพล ฉะนั้นเขาถึงต้องหาหลักฐานมาช่วยตำรวจเอง “เชื่อมต่อสัญญาคอมพิวเตอร์กับไททัศน์เน็ตเวิร์ค ค้นหาว่าโทรศัพท์มือถือของพลพิพัฒน์อยู่ที่ไหน ถ้ารู้ว่ามือถือของพลพิพัฒน์เชื่อมต่อกับสถานีฐานอะไร เราก็จะรู้ตัวมันอยู่ที่ไหน” ภูมิสั่งน้ำเย็น “จัดให้...เชื่อมต่อกับดาวเยมไททัศน์เดี๋ยวนี้เลยครับ” น้ำเย็นรัวนิ้วบนคีย์บอร์ดอย่างมัน สัญญาณดาวเทียมดวงใหญ่บนอวกาศหันแผงส่งสัญญาณมายังโลกทันที...จอคอมพิวเตอร์หน้าน้ำเย็นปรากฏกรอบสีเขียวเล็ก ๆ เลื่อนมาครอบจุดแดดง ซึ่งกะพริบอยู่ในจอ “จ๊ะเอ๋...อยู่ใจกลางชายป่ากาญจนบุรีเลย จะให้แจ้งกองสืบฯ มั้ยครับ” น้ำเย็นถาม ภูมิบอกไม่ต้องเพราะเขารู้ว่าเศรษฐพงศ์ก็คงใช้วิธีเดียวกับเขา และก็เป็นเช่นนั้นจริง ๆ เศรษฐพงศ์ให้สายน้ำทาตามแบบเดียวกับน้ำเย็น เขาสั่งทุกหน่วยเตรียมพร้อม แล้วเขียนคำขออนุมัติแจ้ง         อินทนนท์เพราะไม่อยากมีปัญหาอีก ---------------------------------- จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 1 มี.ค. 50 12:20:48 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ในห้องนอนบ้านพักของเหยี่ยว แพรวาสะดุ้งตื่นขึ้นมาเห็นเหยี่ยวกำลังยกข้าวต้มมาวางข้างเธอ เหยี่ยวขอร้องให้แพรวาทานข้าวต้มฝีมือเขาให้หมด แล้วพาออกไปพายเรือกลางบึงดอกบัว แพรวาว่าตัวเธอเหมือนดอกบัวใต้โคลนตม เหยี่ยวบอกว่าเขาจะช่วยแพรวาให้ออกมาอยู่เหนือน้ำ แต่ต้องขึ้นอยู่กับจิตใจของแพรวาด้วย ตกกลางคืน ฝนฟ้าคะนอง เหยี่ยววิ่งปิดหน้าต่างจ้าละหวั่น แพรวาเกิดอาการอยากยาขึ้นมาอีก แต่คราวนี้เธอตั้งใจจะสู้เต็มที่ แต่แล้วก็ทนไม่ไหวคลุ้มคลั่งปัดข้าวของกระจาย เหยี่ยวเข้าไปจับแต่กลับโดนเธอผลักกระเด็น แพรวาเอาหัวโขกกำแพง เหยี่ยวเอาตัวเข้าขวางให้แพรวาโขกกับตัวของเขา แพรวาทนไม่ไหวทั้งจิกทั้งข่วนทั้งกัดเหยี่ยว เหยี่ยวอดทนกอดแพรวาไว้แน่น แพรวายังคงดิ้นไปมาจนเหยี่ยวต้องตบหน้าแพวาอีกครั้งถึงกับสลบ “ผมขอโทษที่ต้องทำแบบนี้ ขอโทษจริงๆ” เหยี่ยวอุ้มแพรวามาบนเตียง ลูบไล้ใบหน้าอย่าทะนุถนอม... กลางดึก แพรวาตื่นขึ้นมาในอ้อมกอกของเหยี่ยว เธอมองเห็นรอยฟกช้ำและเลือดซิบๆ ตามหัวไหล่และแขนของเหยี่ยว “นี่ฉันทำอะไรลงไป ฉัน...” แพรวาบหน้าร้องไห้กับอกเหยี่ยว “อย่าเสียใจเลย ผมไม่เป็นไรหรอก” “แต่ฉันทำร้ายคุณ ฉันทำร้ายคุณ...” เหยี่ยวบอกแค่ไหนเขาก็ทนได้ แพรวาอึ้งไม่เคยนึกฝันว่าจะเจอคนดีอย่างนี้ เธอโผเข้ากอดเหยี่ยว ร้องไห้ตื้นตันและซาบซึ้ง พร่ำพูดขอโทษเหยี่ยว เหยี่ยวบอกเขาพร้อมจะอยู่เคียงข้างเธอตลอดเวลา แพรวาฟังสัญญาว่าเธอจะเลิกยาให้ได้ ----------- >>>>> ยังไม่จบนะคะ เดี๋ยวที่เหลือจะมาต่อให้ค่ะ พอดีมีงานด่วนค่า รอแป๊บบบบบบบ จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 1 มี.ค. 50 12:21:54 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนที่ 17 (ต่อ) พลพิพัฒน์เริ่มหงุดหงิดที่ต้องหลบซ่อนตัว เขาสั่งอินทัชกับนาคาให้เปิดระบบป้องกันอัตโนมัติทั้งมหด...ขณะเดียวกัน เศรษฐพิงศ์สั่งลูกน้องกระจายกันหาตัวพลพิพัฒน์เหนือขึ้นไปมีคอปเตอร์บังคับของน้ำเย็นร่อนสังเกตการณ์อยู่ ไม่ห่างจากนั้นเท่าไหร่ รถตู้ของผู้ก่อการดีจอดซุ่มอยู่ ภูมิกับน้ำเย็นเฝ้าดูหน้าจอ... ขณะเดียวกัน เศรษฐพงศ์กับสายน้ำไม่รู้ตัวว่าถูกจับภาพได้จากล้องของพวกพลพิพัฒน์ พลพิพัฒน์สั่งอินทัชจัดการสั่งสอนทั้งสองคนทันที ...เสียงระเบิดดังตูม ตำรวจหลายนายล้มกระเด็นบาดเจ็บ สายน้ำมองที่พื้นใกล้ๆ กันที่เธอกับเศรษฐพงศ์ยืนอยู่ เธอรีบบอกให้ทุกคนหลบระเบิดพร้อมกับเข้าไปกระชากมือเศรษฐพงศ์พุ่งตัวออกไป ระเบิดดังไล่หลังอย่างหวุดหวิด ภูมิเห็นภาพในจอไม่รอช้ากระโดดขึ้นมอเตอร์ไซด์จะไปช่วยสายน้ำกับเศรษฐพงศ์ ปล่อยให้น้ำเย็นควบคุมหน้าจอแล้วคอยรายงานเขาตลอด พร้อมกับหาจุดระเบิดทั้งหมดด้วย “ตรวจพบแล้วรีบแจ้งที่ตั้งของฐานมันทันที ฉันจะล่วงหน้าไปก่อน” น้ำเย็นเคาะนิ้วบนคีย์บอร์ด “อยากเล่นกับเซียนไซเบอร์อย่างฉันใช่มั้ย ได้...ลองกันซักตั้ง” ด้านอินทัชรู้ว่ามีบางอย่างรบกวนสัญญาณของเขา พลพิพัฒน์สั่งให้หาต้นตอที่มา และให้ถล่มพวกตำรวจต่อไปด้วย อินทัชกดคีย์บอร์ดอยู่สักพักก็ชะงัก ยิ้มมุมปาก เพราะเขาเห็นภาพในจอปรากฏรถตู้ต้นตอ พอซูมเข้าไปก็เห็นน้ำเย็น “นั่นมันไอ้เด็กที่ตามประกบนังตำรวจในคลับนี่” พลพิพัฒน์แค้น นาคาบอกเขาจะไปจัดการเอง...ขณะเดียวกันน้ำเย็นกำลังติดต่อกับภูมิรายงานจุดระเบิด นาคาโผล่เข้ามาด้านหลังน้ำเย็น “เลิกหาได้แล้ว...” น้ำเย็นตกใจหันขวับมาเห็นร้องเรียกชื่อนาคา ภูมิได้ยินทางวิทยุติดต่อ เขาตกใจรีบกลับรถไปช่วยน้ำเย็นทันที น้ำเย็นกระโจนหนีนาคา นาคาวิ่งไล่ยิงออกมานอกรถ ภูมิกลับมาช่วยได้ทัน นาคาร่อนมีดพกออกมาหลายเล่ม น้ำเย็นโดนมีดเข้าที่แขนแต่แผลไม่ลึก ภูมิให้น้ำเย็นกลับไปที่รถ.. สายน้ำนำกำลังตำรวจต่อสู้กับพวกเหล่าร้าย เสียทีโดนปืนจ่อด้านหลังเธอหลับตาระงับความเครียด ฉับพลันท้องฟ้าบังเกิดเมฆปกคลุมมากมาย สายฟ้าฟาดเปรี้ยง สายน้ำลืมตาขึ้นมาดวงตาเป็นสีฟ้ายิ้มเหี้ยมทันที เธอหมุนตัวหลบกระสุนแล้วยิ่งใส่เหล่าร้ายล้มตายหลายคน สายน้ำตามมาช่วยเศรษฐพงศ์ อ๊อด กระวานและพวกตำรวจที่ติดอยู่ในวงล้อม เธอตีลังกาเข้ามายิงใส่คนร้ายจนทุกคนตะลึงงัน คนร้ายโดนยิงตายหมด ท้องฟ้าเริ่มสว่างเป็นปกติ สายน้ำรู้สึกปวดหัวตึ้บแต่ไมรุนแรง... เสียงมอเตอร์ไซด์ของภูมิที่แล่นไปไล่ล่านาคาดังมา สายน้ำรู้ว่าเป็นภูมิ เธอจึงรีบตามเสียงนั้นไป เศรษฐพงศ์รีบตามสายน้ำไปด้วย... นาคาหนีกลับเข้ามาในโกดัง  บอกพลพิพัฒน์ว่าภูมิตามมา พลพิพัฒน์คำรามว่าเข้ามาได้แต่จะออกไปไม่ได้ แก่ไม่มีวันจะจับตัวฉันได้อีกเป็นครั้งที่สอง...” ภูมิถือปืนมายืนหลบหลังต้นไม้ใหญ่ เขาชะงักเมื่อเห็นโกดังใหญ่อยู่ไกลออกไปเบื้องหน้า เขาบอกน้ำเย็นว่าพบที่ซ่อนของพวกมันแล้ว...สายน้ำวิ่งมาเห็นโกดังเบื้องหน้าเช่นกันเศรษฐพงศ์ตามมา เขารีบวิทยุกลับไปบอกให้ลูกน้องให้ยกกำลังตามมา ภูมิรู้สึกเหมือนมีคนตามมาจึงรีบหันขวับไปจ่อปืน แต่แล้วก็ต้องตกใจเมื่อเห็นว่าเป็นสายน้ำกับเศรษฐพงศ์ ทั้งสามจะเข้าไปในโกดัง แต่แล้วน้ำเย็นตรวจเจออะไรบางอย่าง เขารีบบอกภูมิให้รีบออกมาจากที่นั่นด่วน เพราะมีระเบิดเวลาอยู่ทั้งสามกระโจนออกจากโกดัง ระเบิดตูมไล่หลังฝุ่นตลบ ทั้งสามกลิ้งไปกับพื้น -------------------------------- จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 1 มี.ค. 50 13:46:59 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เสียงระเบิดทำให้กองกำลังที่เศรษฐพงศ์เรียกให้ตามมาได้ยิน นำโดยเกี๊ยว กระวาน อ๊อดและเมฆ แต่แล้วก็โดนเหล่าร้ายโผล่มายิงกระหน้ำ ทั้งหมดตกอยู่ในวงล้อม ..ภูมิ สายน้ำ และเศรษฐพงศ์ค่อย ๆ ดึงตัวเองออกจากกองปรักหักพัง เศรษฐพงศ์ได้รับวิทยุจากอ๊อดว่าติดอยู่ในวงล้อม จึงจะออกไปช่วย แต่แล้วพลพิพัฒน์โผล่ออกมาพร้อมอินทัชและนาคาทั้งสามกระหน่ำยิงใส่ ภูมิกับสายน้ำกระโจนหลบไปทางเดียวกัน เศรษฐพงศ์ไปอีกทาง ภูมิโดนกระสุนปืนถากเข้าที่แขนเลือดกระฉูด สายน้ำตกใจรีบถามอย่างเป็นห่วง ภูมิกลับบอกให้สายหนีออกไป เขาจะยิงคุ้มกันให้ สายน้ำไม่ยอมไป ภูมิจึงบอกให้ออกไปแล้วตามคนมาช่วยเขากับเศรษฐพงศ์ ขณะเดียวกันเศรษฐพงศ์ อยู่อีกฟากถูกพลพิพัฒน์ฟาดด้วยด้ามปืนสลบไป ภูมิหันมาสั่งสายน้ำเหมือนพี่ชายสั่งน้องให้หนีไป แล้วเขาก็ลุกขึ้นยิงกับเหล่าร้ายเพื่อสายน้ำรีบออกไป สายน้ำวิ่งออกมาแต่ยังหยุดเหลียวกับมามองภูมิอย่างห่วงใย..ภูมิกำลังต่อสู่อยู่จู่ ๆ ต้องชะงักเมื่อพลพิพัฒน์โยนเศรษฐพงศ์ซึ่งสลบอยู่ออกมากองข้างหน้า “ทิ้งปืนซะ ไม่อย่างนั้นเพื่อนรักของแกคนนี้ตาย...” ภูมิจำต้องยอมทิ้งปืนแล้วตรงเข้าไปประคองเศรษฐพงศ์ สายน้ำหลบอยู่อีกทางมองทั้งสองด้วยความเป็นห่วงพลพิพัฒน์ตะโกนเรียกสายน้ำให้ออกมา “ฉันแค่อยากให้เธอเป็นพยาน ดูคำพิพากษานายตำรวจสองคนนี้...มันต้องตายตกไปตามกัน” พลพิพัฒน์คำรามพร้อมกับพยักหน้ากับนาคา นาคาชักดาบซามูไรออกมา สายน้ำตกใจ ภูมิหลับตาเตรียมรับชะตากรรม ขณะที่นาคาจะฟาดดาบลงตัดคอภูมิเมฆเคลื่อนตัวมาบดบังท้องฟ้าจนมืด สายฟ้าผ่าเปรี้ยงเข้าที่ปลายดาบ ดาบหลุดจากมือนาคา ทุกคนตกใจ นาคาถลาจะไปหยิบดาบ สายฟ้ายังฟาดอีกสามสี่ครั้งรอบตัวนาคา และเปรี้ยงสุดท้ายผ่าลงดาบซามูไรแหลกเป็นจุณ ภูมิได้โอกาสเตะต่อยอินทัชกับนาคาแย่งปืนกัน พลพิพัฒน์ชักปืนขึ้นยิงใส่ภูมิ ภูมิโดดหลบ พลพิพัฒน์จึงหันจ่อปืนที่เศรษฐพงศ์ซึ่งสลบอยู่ พลันสายฟ้าฟาดเปรี้ยงลงมาอีกอย่างน่ากลัว ครั้งนี้..สายน้ำฟุบหน้าลง พอเงยมาดวงตาเป็นสีฟ้าเข้ม สายน้ำตีลังกาเข้ามายิงสู้กับพลพิพัฒน์จนลูกน้องล้มตายไปหลายคน ส่วนตัวพลพิพัฒน์กับอินทัชหนีไป สายน้ำโยนปืนให้ภูมิตามพลพิพัฒน์ไป ภูมิกำลังตกตะลึงกับการต่อสู้ของสายน้ำ...นาคายังคงอยู่ประจันหน้ากับสายน้ำ เพราะเธอไม่มีปืนแล้ว แต่สายน้ำก็ไม่มีทีท่าเกรงกลัวนาคาเลย ภูมิตามพลพิพัฒน์กับอินทัช ต่างยิ่งใส่กันอย่างดุเดือดภูมิเห็นว่าทั้งสองคนวิ่งเข้ามาในพื้นที่ของเขา จึงวิทยุบอกน้ำเย็นให้จัดการต่อ น้ำเย็นเห็นในจอ รีบกดปุ่มบังคับเฮลิคอปเตอร์จิ๋วออกไป หัวเราชอบใจพูดกับภูมิว่าชาวประมงทอดแหจับปลาเป็นๆ บนบก...ตาข่ายหล่นมาคลุมร่างพลพิพัฒน์และอินทัชพร้อมกระแสไฟที่แล่นปราบไปทั่วตาข่าย ทั้งสองคนถึงกับสลบเหมือด --------------------------------- จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 1 มี.ค. 50 13:47:47 ]

ความคิดเห็นที่ 8 สายน้ำสู้กับนาคาด้วยดาบซามูไร ฟันนาคาเลือดไหลแต่ไม่หนักหนา สายน้ำแกล้งทำท่าตกใจและบอกนาคาแผลไม่ลึกเลย ขออีกที ว่าแล้วก็เงื้อดาบพร้อมกระโดดกว้างขึ้นกลางอากาศ พลันท้อง้าที่มืดเปลี่ยนเป็นสีสว่างดังเดิม สายน้ำปวดหัวจี๊ดขึ้นมาทันที เธอลงมานั่งกองกับพื้นคุมขมับ นาคาเป็นอย่างนั้นจึงถอยจะหนี้ แต่ตำรวจบุกเข้ามาจับเสียก่อน ตำรวจหญิงตรงเขาพยุงสายน้ำ และดูแลเศรษฐพงศ์ที่กำลังจะฟื้นพอดี เศรษฐพงศ์เข้ามาชมเชยสายน้ำที่ทำให้งานนี้สำเร็จจับได้ทั้งพลพิพัฒน์ อินทัช และนาคา สายน้ำบอกว่าเป็นเพราะภูมิด้วย “ผมเห็นที่คุณต่อสู้กับพวกมันแล้ว น่าทึ่งมากนะ” “ฉันเองก็ทึ่งตัวเองเหมือนกัน” สายน้ำคลึงขมับเล็กน้อย ปวดหัวแล้วก็จำอะไรไม่ได้อีกแล้วใช่มั้ย” สายน้ำพยักหน้ารับว่าใช่ เศรษฐพงศ์จึงบอก ไม่ว่าจะเป็นเพราะอะไร มันคือโชคดีที่ธรรมชาติให้มาพร้อมกับความทุกข์ บางทีสายฟ้าอาจต้องการคุ้มครองน้องสาวก็ได้... สายน้ำยิ้มแล้วทวนนึกถึงตอนที่สายฟ้าฟาดดาบในมือนาคาที่จะฟันภูมิ แสดงว่าสายฟ้าปกป้องภูมิด้วย ตอนที่ 17 เหยี่ยวได้รับรายงานจากกระวาน และต้องการ ให้เขามาสรุปสานวน แต่เหยี่ยวยังไม่อยากไป เขาเป็นห่วงเเพรวา  แพรวารู้ดีและไม่ยากเป็นตัวถ่วงจึงขอร้องให้เหยี่ยวกลับไปทำงาน เธออยู่ตามลำพังได้ และสัญญาว่าจะเอาชนะยาให้ได้  เพราะผ่านเมื่อคืนมาได้แล้ว เหยี่ยวออกไปไม่ทันไร แฟรงค์กับบุษยาเข้ามาทำร้ายแพรวาจนสะบักสะบอมและจับฉีดยาเสพติดเขาไปอีกจำนวนมากเพื่อไม่ให้แพรวาเลิกได้ ภูมิเตือนเศรษฐพงศ์ว่าเขาไม่ไว้ใจเหยี่ยว เพราะความรักที่เหยี่ยวมีต่อแพรวาอาจทำให้เข้าข้างแเพรวาได้   แต่เศรษฐพงศ์เชื่อว่าเหยี่ยวแยกแบะได้ แพรวาเองก็รู้ว่าเหยี่ยว ยังคลางแคลงใจในตัวเธอ ในวันนี้ เเฟรงค์ได้รับเชิญมาสอบปากคำ เหยี่ยวกับเศรษฐพงศ์เป็นผู้ดูเเล เหยี่ยวให้เเพรวาเข้าร่วมสอบปากคำแฟรงค์ด้วย เพื่อดูปฏิกิริยา แพรวาเองก็รู้ว่าเหยี่ยวยังไม่เชื่อใจเธอ  แต่เธอต้องทำให้วางใจให้ได้เพราะเธอต้องหาทางทำลายเอกฐานทั้งหมดให้แเฟรงค์ แพรวาตั้งคำถาม คุณรู้จักกับพลพิพัฒน์มานานแค่ไหนและเกี่ยวข้องยังไงกับบ่อนนี้ คุณมีส่วนได้ส่วนเสียกับบ่อนหรือไม่อย่างไร “ดีมากแพรวา แยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวได้สนิท พ่อภูมิใจในตัวหนูจริงๆ ไม่เสียแรงที่พ่อผลักดันหนูให้เป็น ตำรวจ แฟรงค์ยิ้มอย่างอ่อนโยน แพรวามองแฟรงค์ด้วยสายตาแข็งกร้าว ไม่ได้รู้สึกผูกพันเหมือนคำพูดที่แฟรงค์พูดออกมา เลยกลับขยะแขยงเสีย ด้วยซ้ำ  เหยี่ยวอึดอัดเเทนเเพรวา จึงบอกให้แฟรงค์ตอบคำถามอย่าพูดนอกเรื่อง เหยี่ยวถามย้ำว่าแฟรงค์จะร่วมมือทำการเมืองกับพลพิพัฒน์ใช่ไหม แฟรงค์จ้องเหยี่ยวอย่างเหนือชั้นและบอกว่าเขาสนิทกับคนมากมายไม่รู้ถึงสันดานของแต่ละคนว่าใครเลว แต่เขาก็ไม่จำเป็นต้องเลวตามไปตามไปด้วย   เศรษฐพงศ์ พูดขัดขึ้นว่าเขามีพยานบุคคลยืนยันว่าแฟรงค์ทำเรื่องผิดกฎหมาย ปลายสุดโต๊ะเปิดโคมไฟสว่างขึ้น  ทำให้แฟรงค์เห็นผู้หญิงคนหนึ่งเงยหน้ามองเขา แฟรงค์ตกใจเมื่อเห็นว่าคนนั้นคือสายน้ำ สายน้ำถามแฟรงค์ว่าจำเชอรี่ได้ไหม เธอบนทึกเสียงถ่ายวีดิโอและรูปที่แฟรงค์ทำในบ่อนไว้หมด แฟรงค์เจ็บใจที่เขาปล่อยเชอรี่ไปครั้งก่อน เศรษฐพงศ์บอกแฟรงค์ให้ยอมรับผิดและให้ความร่วมมือกับตำรวจ แฟรงค์ชำเลืองมองแพรวาเป็นเชิงว่าให้จัดการหลักฐานที่สายน้ำมี ด้านหลังฉากกั้นห้องภูมิแอบฟังอยู่ เขายิ้มโล่งใจที่เอาผิดเเฟรงค์ได้เสียที ทางด้านพลพิพัฒน์โดนสอบสวนอยู่อีกห้อง กระวาน เกี๊ยวและอ๊อด สอบปากคำอย่างเอาเป็นเอาตาย แล้วทั้งสามก็หลอกว่าแฟรงค์สารภาพทั้งหมดแล้ว แต่พลพิพัฒน์ไม่อยากเชื่อ เมื่อสิ้นสุดการสอบปากคา เศรษฐพงศ์บอกแฟรงค์ว่าเขาพาพลพิพัฒน์กลับไปด้านไม่ได้ และถ้าคิดจะชิงผู้ต้องหามันยาก และห้ามแฟรงค์เดินทางออกนอกประเทศ เเฟรงค์หันขวับมองแพรวาทันที่และว่าแพรวาคงรู้ดีว่าจะดูแลพ่อของเขาอย่างไร เเพรวาอึดอัดใจทันที เหยี่ยวมองแพรวาอย่างเป็นห่วง เศรษฐพงศ์จำต้องถอดแพรวาออกจากคดีนี้  และ มอบหมายงานใหม่ให้ทำ แต่เหยี่ยวกลับกลัวว่าเป็นการทำงานที่อยู่นอกสายตาของเขา และจะทำงานให้แฟรงค์ได้ง่ายขึ้น สายน้ำเห็นแพรวาเศร้า เข้ามาปลอบใจ แต่เเพรวากลับเสียงขุ่นไม่ไว้ใจ เธอก็เป็นอีกคนใช่มั้ย   ที่ไม่แน่ใจว่าฉันจะทรยศต่อหน้าที่หรือเปล่า “ แพรวา ฉันอยากให้เธอรู้ว่า   ไม่นานเรื่องนี้จะผ่านพ้นไป คดีจะเป็นยังไงตาม   แต่ในที่สุดทุกคนจะรู้ว่าเธอไม่เกี่ยวองกับเเฟรงค์ ไม่มีใครลบล้างความดีในตัวเธอได้หรอก แพรวาอื้งบีบมือสายน้ำแล้วชอบใจที่เชื่อมันในตัวเธอแต่น้ำตาไหลเพราะรู้ตัวดีว่าตัวเองเลวร้ายแค่ไหน แพรวายืนอยู่ริมน้ำสวนสาธารณะ ในมือบีบลูกบอลยิ้มสีเหลืองที่เหยี่ยวให้ เธอนึกถึงคำพูดของเหยี่ยวที่ว่า ลูกบอลลูกบีบให้บู้บี้อย่างไรก็จะกลับยิ้มเหมือนเดิม แพรวาส่ายหน้า แล้วพูดว่าชีวิตเธอไม่มีวันกลับมาดีได้อีกมีแต่จะเลวร้ายอยู่อย่างนั้น แพรวาจะปาลูกบอลทิ้งไปที่อื่น แต่ผู้คนมารับไว้ได้ คนนั้นคือเหยี่ยว เขายิ้มดีใจที่แพรวายังเก็บมันไว้ เขาเอามาส่งให้แพรวาและบอกว่ามันต้องการอยู่กับแพรวา   แพรวามองหน้าเหยี่ยวอย่างรู้สึกอบอุ่นใจ เธอไม่อยากกลับ เธออยากให้เหยี่ยวอยู่เป็นเพื่อนไปนานๆ เพราะรู้วากลับไปเธอต้องเจอกับอะไร จริงอย่างที่แพรวาคิด เมื่อเธอกลับมาถึงคอนใดฯ  เธอก็ถูกแฟรงค์ซ้อมจนสะบักสะบอบ และกำชับให้จัดการ ทำลายหลักฐานของสายน้ำเสีย   โดยครั้งนี้ถ้าไม่ทำเขาจะฆ่าคนในทีวีวันนี้ทั้งครอบครัว เเพรวาตกใจเมื่อเห็นภาพในจอทวีเป็นสายน้ำ ว่าว ป้าสินี และลม กำลังสนุกสนานกันอยู่หน้าบ้านเเล้วภาพเปลี่ยนเป็นหน้าเหยี่ยว เช้าวันใหม่ ลมถือกระถางต้นกุหลาบมาให้สายน้ำที่บ้าน โดยบอกว่ามีคนฝากให้มาปลูกที่บ้านสายน้ำ สายน้ำรับมาเห็นมีการ์ดห้อยอยู่  มีข้อความว่า ขอให้ชีวิตเบิกบานเหมือนกุหลาบ        เเรกแย้ม จาก พี่ชาย สายน้ำอ่านแล้วรีบวิ่งตามลมมาเพื่อจะถามจ่าคนที่ให้เป็นใคร แต่ลมวิ่งหนีมาหลบหลังภูมิ   สายน้ำวิ่งมาไม่ทันระวังจึงชนปะทะเข้ากับอกภูมิภูมิจับตัวสายน้ำไว้แล้วมีเรื่องอะไร สายน้ำไม่สนใจภูมิ แต่ชะเง้อถามลมว่าพี่ชายเป็นใคร   ลมบอกมีคนฝากมา -------------------------------- จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 1 มี.ค. 50 13:48:23 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตอนที่  18 สายน้ำไม่เชื่อว่าลมจะไม่รู้จักคนที่ให้ต้นไม้ เธอ คว้ามือลมขึ้นมาจึงเห็นเเหวนเงินสัญลักษณ์ผู้ก่อการดีจึงคิดว่าผู้ก่อการดีกับพี่ชายเป็นคนเดียวกัน ภูมิแอบยิ้มที่สายน้ำตามหาเขา แต่แกล้งพูดว่า ผู้ก่อการดีคงไม่มานั่งส่งดอกไม้จีบหญิง สายน้ำตวาดแว้ดว่าอย่างลมจึงโบ้ยให้สายน้ำไปถามภูมิ  ภูมิทำไม่สนใจ สายน้ำเองก็ไม่อยาก  เชื่อว่าภูมิจะรู้จักผู้ก่อการดี ภูมิช่วยสายน้ำ ปลูกต้นไม้ ทั้งสองหยอกล้อแกล้งกันดูเป็นสุข เขตภายในใจของภูมิเขาเศร้ามาก เพราะกลัวว่าเมื่อไร่สายน้ำรู้ว่าเขาคือคนยิงพี่ชายเธอตาย เธอจะให้อภัยเขาไหม วันนี้แพรวาต้องแต่งหน้าเข้มเพื่อบดบังรอยซ้ำบนใบหน้าที่โดนซ้อม ทุกคนที่กองสืบฯ ต่างชมว่าแพรวาสวยเป็นพิเศษ เเต่เหยี่ยวกลับมองออกว่าเธอปกปิดบางอย่าง แต่แพรวาไม่ยอมรับและทำเป็นโมโหเหยี่ยวที่ไม่ เห็นว่าเธอสวย แพรวามีโอกาสได้เข้าไปในห้องควบคุมวงจรปิด ได้เห็นจอมอนิเตอร์จากกล้องวงจรปิดที่จับภาพทุกที่ในกองสืบฯ  ยกเว้นห้องคอมพ์เก็บข้อมูลเพราะต้องใช้รหัสผ่านเข้าไปเท่านั้น แพรวาพอใจมากเมื่อรู้ว่าเธอมีทางจัดการหลักฐานที่แฟรงค์ต้องการ เเต่ไม่ทันสังเกตว่าเธออยู่ในสายตาของเหยี่ยว สายน้ำเดินสอดแนมหน้าสปอร์ตคลับและติดต่อสื่อสารกับเศรษฐพงศ์ตลอดเวลา โดยไม่รู้ว่าภูมิกับเศรษูฐพงศ์ เศรษฐพงศ์ ถามภูมิว่าเมื่อไหว้จะบอกความจริงสายน้ำเสียที  ภูมิว่าเมื่อถึงเวลา เขาจะบอกทุกเรื่องกับคนที่เขารักเเน่นอน สายน้ำกำลังจะกลับ พลันเธอเห็นลมปีนกำเเพงออกจากด้านข้างสปอร์ตคลับ และมียามคนหนึ่งกำลังส่งถุงที่มีตราสัญลักษณ์มูลนิธิของแฟรงค์  สายน้ำตกใจคิดว่าลมเกี่ยวข้องกับมูลนิธินี้ เธอจึงแอบสะกดรอยตามลมไปจนถึงบ้านร้างเเห่งหนึ่งลมจอดชาเล้งแล้ววิ่งเข้าไปในบ้าน ตะโกนบอกว่าเขาได้หลักฐานมอมเมาชาวบ้านของมูลนิธิแฟรงค์มามากมาย สายน้ำโล่งอกผู้รู้ว่าลมไม่เกี่ยวข้องกับพวกนั้น แต่แล้วต้องชะงักเมื่อได้ยินลมตะโกนว่า “อ้าว ท่านผู้ก่อการดีมีอะไรให้ผมรับใช้ครับ”   สายน้ำตื่นเต้นเมื่อรู้ว่าที่นี่เป็นบ้านของผู้ก่อการดี เธอตั้งใจจะต้องพบเขาให้ได้ สายน้ำแอบเข้ามามองช่องโหว่ใต้หน้าต่าง เธอเห็นภูมิเดินไปมาบ่นวาลมที่ใช้ให้ไปปลูกต้นไม้บ้านสายน้ำก็ทำพลาด สายน้ำมองไปเห็นลมกับน้ำเย็นนั่งด้วยกัน -------------------------------- >>>>> จบของวันนี้จ้า โปรดติดตามตอนต่อไป นางเอกเรากลับมาตาสีฟ้าอีกแล้ว อิอิ จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 1 มี.ค. 50 13:49:20 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สนุกๆๆ อยากอ่านต่อเร็วๆๆ รักแพรวาๆๆ ๆ ได้ข่าวว่าตอนจบ หมวดเหยี่ยวกับแพรวาตาย ไม่นะ เศ้ราจริง เปลี่ยนบทๆๆ เถอะผู้กำกับ จากคุณ : primme - [ 1 มี.ค. 50 14:53:33 A:58.136.64.5 X: ]

ความคิดเห็นที่ 11 อยากให้แม่เอเธนส์มีตาสีฟ้า จะได้พิมพ์ไม่เหนื่อย..... รออ่านนะคะ ขอบคุณมากมาย จากคุณ : กาแฟสดไม่สด - [ 1 มี.ค. 50 22:43:59 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เมื่อไหร่ ตอนใหม่จะมา อยากอ่านแล้ว ลุ้นๆๆๆ  ว่าจะจบยังไง จากคุณ : primme - [ 3 มี.ค. 50 17:30:26 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ตอนใหม่มาแล้วค่ะ จากคุณ : frau - [ 4 มี.ค. 50 13:50:25 ]