ความคิดเห็นที่ 1 งั้นผมเอาข้อมูลที่พวกเรามาสรุปได้ในเบื้องต้นมาลงให้ก่อน  เผื่อใครที่ยังไม่ได้อ่าน ประวัติแงซาย(อันนี้ค่อนข้างลงตัว) จากกระทู้นี้http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5243568/A5243568.html ๒๔๗๐ ลืมตาดูโลก ๒๔๗๑-๒๔๗๔ (๑-๔) ใช้ชีวิตอยู่ในมรกตนครอย่างปกติสุข ๒๔๗๕ (๕) รหัสยะ สิงหรา และพวกก่อกบฎ เกษราเทวีทรงพาจักราชหนีศัตรูเล็ดลอดออกมาสู่โลกภายนอก ซึ่งได้พบกับหนานอิน และพระธุงดงค์ ๒๔๗๕-๒๔๗๘ (๕-๘) ติดตามพระธุดงค์ไปทุกหนทุกแห่ง เมื่ออายุได้ ๘ ปีก็ฝากไว้กับหลวงตา (ศิษย์ท่าน) ที่วัดในเมืองมัณฑะเลย์ ๒๔๗๘-๒๔๘๒ (๘-๑๒) เช้าเรียนหนังสือในชั้นต้น ฝึกเพลงดาบเพลงทวนกับหลวงตาช่วงบ่าย ๒๔๘๒-๒๔๘๕ (๑๒-๑๕) เรียนชั้นกลางในเมืองแรงกูน *ผมให้เวลาแงซายฝึกดาบนานๆ หน่อย เพื่อสมกับความเก่งกาจซึ่งทุกท่านคงประจักษ์ดีอยู่แล้ว ๒๔๘๕-๒๔๘๗ (๑๕-๑๗) เข้าฝึกการรบแบบกองโจรที่จุงกิง ประเทศจีน ๒๔๘๘ (๑๘) โดดร่มร่วมกับกองทัพอังกฤษ เข้ายึดพม่า ๒๕๘๙-๒๕๙๓ (๑๙-๒๓) สอบชิงทุน จนได้เข้าศึกษาต่อที่ประเทศอินเดีย มหาวิทยาลัยบอมเบย์ คณะอักษรศาสตร์ ใช้เวลาปิดเทอมมาล่าสัตว์ เรียนรู้วิชาจากโยคี ที่เทือกเขาหิมาลัย ในประเทศเนปาล ๒๔๙๓-๒๔๙๕ (๒๓-๒๕) เป็นอาจารย์สอนวรรณคดี ในมหาวิทยาลัยแรงกูน จนถึงกลางปี ๒๔๙๕ ๒๔๙๕-๒๔๙๗ (๒๕-๒๗) ในขณะที่กำลังจะต่อโทที่มหาวิทยาลัยออกฟอร์ด ประเทศอังกฤษ ในปีการศึกษา ๒๔๙๕ ก็ถูกหลวงตาเรียกตัวกลับ ให้มาเป็นทหารกองโจรกะเหรี่ยง ซึ่งเป็นอยู่ ๒ ปีเศษ ก็หนีทัพ (น่าจะบุกขยี้ค่ายหมีดำของผู้กองรพินทร์ในปี ๒๔๙๗ นั่นเอง) ๒๔๙๘ (๒๘) เป็นกรรมกรเหมืองแร่อยู่เกือบปี จากนั้นจึงออกมาใช้ชีวิตอิสระ พเนจรไปตามป่าเขาลำเนาไพร ๒๔๙๙ (๒๙) พาหนานอินไปถอนฟัน ๒๔๙๙-๒๕๐๑ (๒๙-๓๑) พเนจรไปเรื่อยๆ จนได้เรื่อง ไปเจอกับกับสางเขียว เกือบไม่รอด และเจอไอ้แหว่งล้อมที่พักขณะรับจ้างคณะหนึ่งพาเที่ยวแถบห้วยเสือร้อง หวุดหวิดจะถูกเหยียบตาย สันนิษฐานว่าอาจเจอะโขมดดงในช่วงนี้ ไม่ยืนยัน และในปี ๒๕๐๑ นี้เอง ก็ได้พยายามติดตามหนานอิน กับชด ประชากร เพื่อร่วมทางบุกเทือกเขาพระศิวะ แต่ไม่สำเร็จ ๒๕๐๒ (๓๒) เข้ามาสมัครเป็นลูกหาบ-คนใช้ ของคณะเดินทางเชษฐา เพื่อกลับไปสู่ถิ่นกำเนิด จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) - [ 23 มี.ค. 50 14:31:25 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ประวัติรพินทร์  ไพรวัลย์  (เกือบจะลงตัว)  จากกระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5247168/A5247168.html#153 -  พ.ศ. 2468 เด็กชายรพินทร์ ลืมตาดูโลก -  พ.ศ. 2474 ด.ช. รพินทร์ เข้าเรียน ป. 1 ตอนอายุ 6 ขวบ -  พ.ศ. 2478 ด.ช. รพินทร์ จบ ป. 4   และได้เข้ากรุงมาเรียนมัธยมที่สวนกุหลาบ ชั้น ม.1-ม.6   ระหว่างที่เรียนประถม ด.ช. รพินทร์ได้บวชสามเณรภาคฤดูร้อน ที่วัดช้างไห้ โดยอาจจะบวชช่วงปิดเทอม และบางปีในช่วงปิดเทอมก็เข้าป่าเพื่อฝึกวิชากับพ่อ   -  พ.ศ. 2484 นายรพินทร์ ไพรวัลย์ สอบไล่ได้ชั้น ม.6   เรียนต่อ ม.7-ม.8 แผนกเตรียมอักษรศาสตร์ -  พ.ศ. 2486 สำเร็จการศึกษาจาก ร.ร. สวนกุหลาบวิทยาลัย   สอบได้ทุนตำรวจของรัฐบาลไปเรียน ตปท. -  พ.ศ. 2489 เรียนจบเตรียมตำรวจ แซนเฮิร์สท์ -  พ.ศ. 2491  เรียนจบโรงเรียนนายร้อย เวสท์พ้อยท์ -  พ.ศ. 2492  เรียนจบโรงเรียนตำรวจที่เยอรมัน และเดินทางกลับมารับราชการที่ประเทศไทย จากความสามารถส่วนบุคคล ทักษะเฉพราะตัว และการศึกษาที่ดีเยี่ยม จึงได้รับมอบหมายให้ปฏิบัติราชการลับในแนวชายแดน อันเป็นพื้นที่อันตราย มีการปะทะกับกองกำลังทหารกะเหรี่ยงบ่อยครั้ง โดยสันนิษฐานว่า น่าจะเป็นสายลับ / มือสังหาร โดยมีตำแหน่งหัวหน้าหน่วยคอมมานโดบังหน้า ระหว่างปฏิบัติราชการได้ขัดแย้งกับ ผู้บังคับบัญชาบ่อยครั้ง เปลี่ยนนายบ่อย ตำแหน่งหน้าที่เลยไม่รุ่ง แถมโดนเขม่นอีกต่างหาก ระหว่างนี้ เวลาว่างก็แบกปืนเข้าป่า และรับจ๊อบเป็นพรานนำทางให้คุณอำพลแก้เซ็ง จึงมีโอกาสได้พบรักกับแสงโสม -  พ.ศ. 2492-2497 อยู่ในราชการ ได้ยศท้ายสุด ร.ต.อ.  แต่ถูกทหารกะเหรี่ยงตีค่ายแตก ถูกสอบและให้ออกจากราชการ ในปี 2497 นี่เอง แถมยังโดนแม่แสงโสมประโลมใจหักอก หนีไปแต่งงานกับคนอื่น  อายุก็ 29 แล้ว แต่ความซวยเข้าขั้นเบญจเพส -  พ.ศ. 2497-98 เริ่มเข้าป่า ประกอบอาชีพพรานเต็มตัว -  พ.ศ. 2502 รับนำทางให้กับคณะเดินทางตามหาคนหาย แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 50 14:40:37 แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 50 14:37:59 จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) - [ 23 มี.ค. 50 14:33:45 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อ้อ!!...ขอขอบคุณผู้ร่วมช่วยกันถกประวัติของพระเอกทั้งสองทุกท่านครับ แบบนี้ไปเป็นสายสืบได้สบาย... จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) - [ 23 มี.ค. 50 15:21:30 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ความสามารถของ แงซาย -อาวุธดาบ -ตอกทอย -ยิงธนูติดระเบิด -....????? ความสามารถของรพินทร์ -ข่มป่า -ตัดเหล็กไหล -ความรู้เรื่องการ ถอนต้นสักดำ -เรียกเจ้าป่าเจ้าเขา -rifle man ตัวจริง -บรรจุลูกกระสุนได้อย่างรวดเร็ว -...???? จากคุณ : Par&Par - [ 23 มี.ค. 50 15:25:37 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ความสามารถของ แงซาย - อาวุธดาบ - ตอกทอย - ยิงธนูติดระเบิด . . . - ไสยศาสตร์ทุกแขนง - ฝัน <<<<< อย่างเซียนเลย ความสามารถอันนี้ - ภาษา + กวี - การทหาร เช่น การโดดร่ม การรบแบบกองโจร อะไรต่อดีนะ จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 23 มี.ค. 50 15:45:22 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ความสามรถของรพินทร์นี่  อาจจะเก็บสะสมเอาในช่วงวัยเด็กตั้งแต่ยังไม่ได้ไปต่างประเทศ  นะค่ะ จากคุณ : Par&Par - [ 23 มี.ค. 50 15:45:31 ]

ความคิดเห็นที่ 7 แงซาย... - กวนประสาทรพินทร์จนเต้นเป็นเจ้าเข้าทุกครั้ง(เกี่ยวไหมนี่) ปล.รพินทร์ก็ตอกทอยได้เหมือนกันนะ จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) - [ 23 มี.ค. 50 15:45:34 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อันนี้รับรองว่า  แงซายไม่มี   ----ตบขากางเกงไล่ หมีควาย  555+ จากคุณ : Par&Par - [ 23 มี.ค. 50 16:32:04 ]

ความคิดเห็นที่ 9 บทประพันธ์ระบุไว้ชัดครับว่า บุคคลิกของรพินทร์ที่แงซายไม่มีนี่คือ "ลูกบ้า"ครับ ทั้งๆที่ ตามฐานะหน้าที่ ต้องคิดไตร่ตรองให้รอบคอบเสียก่อน แต่ก็ไม่ เหตุการณ์ หลายต่อหลายครั้งทีเดียว ที่ระบุว่า รพินทร์ผ่านมาได้โดยอาศัยเพียง "ลูกบ้า" ก็ต้องนับว่าเป็นพระเอกที่เจ้าป่าเจ้าเขารักพอตัวแหละครับ ไม่งั้นคงเสร็จไปหลายที แต่กับเจ้าพรานดงกระเหรี่ยงพเนจรของเรานี่สิ กลับเป็นไปในทางตรงกันข้าม ทุกอย่างที่แงซายทำ ที่แงซายเลือก จะผ่านการคิด การใคร่ครวณ ใตร่ตรอง มาอย่างดีแล้วทุกอย่าง ซึ่งบางลักษณะจะมองได้ว่า แงซายมี"ความเห็นแก่ตัว"สูง แต่ เราก็ต้องไม่ลืมว่า ฐานะที่แท้จริงของเจ้ากระเหรี่ยงดงคือใคร เป็นอะไร และอีกอย่างที่ตรงข้ามกับรพินทร์ แงซายเป็นตัวละครที่ เจ้าป่าทั้งหลายชังซะเหลือเกิน ก็ด้วยความรู้มาก รู้เยอะ หรือความเจ้าเล่ห์แสนกลของเจ้าตัวเองนั่นแหละ อีกสิ่งที่รพินทร์อาจจะมีมากกว่าแงซาย ก็คงเป็นประสบการณ์ชีวิตกระมัง รพินทร์มีประสบการณ์การเป็นผู้นำมามากกว่าแงซาย รพินทร์มีประสบการณ์"เฉียด"ตาย มามากกว่าแงซาย และ รพินทร์มีประสบการณ์ความรัก(ที่ผิดหวัง)มามากกว่าแงซาย จากคุณ : ฟาฬ - [ 23 มี.ค. 50 16:57:42 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ข้อด้อยเรื่องประวัติและความสามารถของรพินทร์คือ  รพินทร์ไม่เคยได้เข้าร่วมรบสงครามใดเลย   ส่วนแงซายนั่นมีประวัติโชกโชน  ทั้งทางด้านสงครามและการก่อวินาศกรรม ก่อการร้ายๆต่างๆ  นี่ซิที่เป็นปัญหา เราจึงต้องมาร่วมถกความสามารถของทั้งสองกันใหม่   ช่วยๆๆกันนะค่ะ จากคุณ : Par&Par - [ 23 มี.ค. 50 17:52:12 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ้าว  เงียบ..........o(-.-)o................ อืมม  ถ้างั้นก็แสดงว่า  แงซายเหนือกว่ารพินทร์  (ประชด) จากคุณ : Par&Par - [ 23 มี.ค. 50 19:11:01 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่มีใครเหนือกว่ากัน ครับ ระพินทร์  ก็เก่ง แบบ คนจริง แงซาย  เก่ง แบบ  ใช้ทางธรรมะ  และ  เวทย์มนต์ช่วย ยากจะตัดสินว่า ใครเก่งกว่ากัน ครับ แต่  ถ้ารบกัน อาจจะแพ้ แงซาย เพราะ  จะทันระพินทร์มากกว่า ในขณะที่ ระพินทร์ หลังจากพิสูจน์ไปหลายครั้ง ก็  ไม่ระแวง  และ มอบความจริงใจให้ แงซาย แต่  แงซาย เนื่องจากต้องการกลับบ้าน เลย  ต้องปิดบังบางอย่าง ทำให้หลายคนมองว่า แงซาย  เห็นแก่ตัว ที่  ต้องทำเพื่อให้ไปถึง  มรกตนคร จากคุณ : ปาตู - [ 23 มี.ค. 50 19:25:06 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ถ้าเรื่องประวัติ แงซายดูจะเหนือกว่านะ ทั้งผ่านสงครามโลก เคยเป็นทหารกะเหรี่ยง ได้วิชาแปลกๆ จากพระโสดาบัน และโยคี คล่องแคล่วในเพลงดาบเพลงทวน เรื่องการศึกษาก็ไม่เบา จบ ม.บอมเบย์ และกำลังจะได้ต่อโทที่อ๊อกฟอร์ด ขีวิตเร่ร่อนพเนจรไม่กี่ปีก็ได้เจอเรื่องแปลกมากมาย ทั้งสางเขียว โขมดดง ไอ้แหว่งล้อม ในขณะที่รพินทร์พึ่งมาเคยเอาตอนเดินทาง ส่วนรพินทร์ เป็นนายทหารจาก ๓ ประเทศ กลับมาเป็นตำรวจตระเวนชายแดนเบื้องหน้า ส่วนเบื้องหลังจริงๆ เป็นสายลับ (?) แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 50 20:04:29 จากคุณ : สลัดดำ - [ 23 มี.ค. 50 20:01:28 ]

ความคิดเห็นที่ 14 หลาน Par มีหนังสืออยู่ใกล้ๆมั๊ยครับ เล่มที่ 35 จิตรางคนางค์ 3 บทที่ 99 สายลับพรานหนานอินเคยวิเคราะห์ไว้ ขออ่านแกวิเคราะห์ประกอบด้วยครับ จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 23 มี.ค. 50 20:43:53 ]

ความคิดเห็นที่ 15 555+  ไม่อะค่ะ  Par อ่านนเอาจากห้องสมุดอะค่ะ อยากได้ข้อมูลเมื่อไรก็ไปค้นเอา  แต่ตอนนี้  สามทุ่มแล้ว  ห้องสมุดปิดแล้วอะค่ะ เอ้า  พี่ๆๆค่ะ  ใครมี  เล่ม 35 บ้างค่ะ  ช่วยกันเปิด บทที่ 99 หน่อยค่ะ แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 50 21:05:42 แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 50 21:03:49 จากคุณ : Par&Par - [ 23 มี.ค. 50 21:03:08 ]

ความคิดเห็นที่ 16 กำ ตอนนี้ยังหาซื้อได้ไม่ถึง เลย นะเนี่ย ดีนะที่อ่านจบไปแล้ว จากคุณ : kamahltew - [ 23 มี.ค. 50 21:14:30 ]

ความคิดเห็นที่ 17 โอ้ย หลาน Par ดึกแล้ว ใจเย็นๆจ้า หลานเป็นไรไปปู่ซวยแน่ เด๋วจะลองจุดธูปเรียกแงซายให้มาเข้าฝันดูครับ จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 23 มี.ค. 50 21:17:39 ]

ความคิดเห็นที่ 18 555+  กำลังจะไปซื้อพอดี  ปู่ทักมาแบบนี้ Par ไม่ไปแล้ว  อิอิ+ จากคุณ : Par&Par - [ 23 มี.ค. 50 21:20:09 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ถ้าให้ปู่วิเคราะห์นะ การเดินทางครั้งแรก วัดกันแล้วสูสี รพินทร์มีเบียดเรื่องประสบการณ์นิดหน่อย แต่เมื่อมาถึงการเดินทางครั้งหลัง คงต้องยอมรับว่ารพินทร์สู้แงซายไม่ได้ครับ เพราะแงซายสมบูรณ์แบบไปแล้ว จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 23 มี.ค. 50 21:31:10 ]

ความคิดเห็นที่ 20 รพินทร์สะกดช้างได้ด้วยนะคะ เรียกภาษาแบบนี้รึป่าว....ที่แบบเวลาเจอหน้าสิ่วหน้าขวาน แล้วรพินทร์แผ่เมตตาให้เค้าสงบได้น่ะค่ะ -*- จากคุณ : fly-girl - [ 23 มี.ค. 50 21:35:18 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เรื่องช้างนี่ คุ้นๆว่าจะเป็นภาษาอย่างหนึ่ง  สำหรับสื่อสารระหว่างช้างกับ ควานช้างโดยเฉพาะค่ะ แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 50 22:09:35 จากคุณ : Par&Par - [ 23 มี.ค. 50 21:47:43 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ่ะมาช่วยค่ะ เล่มที่ 35 จิตรางคนางค์ 3 บทที่ 99 ตอนนึงที่ดารินคุยกับหนานอินว่า เมื่อเปรียบเทียบแงซายกับรพินทร์ ใครเก่งกว่ากันในเรื่องป่าทุกชนิด หนานอินตอบว่า "พูดตามจริง แงซายก็ศิษย์มีครู เป็นครูชั้นพระอริยะเจ้าอรหันต์ด้วย และโดยแท้จริงมันก็ไม่ใช่พรานป่าอาชิพ  มันท่องเที่ยวพเนจรเพื่อจะหาโอกาสกลับไปบ้านเมืองของมัน ถ้าจะเทียบเชิงพรานกับนายรพินทร์ หนานอินบอกตรงๆ สู้นายรพินทร์ไม่ได้หรอก ถ้ามันเก่งจริง ทำไมมันต้องพึ่งนายรพินทร์มาคอยติดสอยห้อยตาม อยู่เพื่ออาศัยกลับเมือง  แต่สองคนนี่ถ้ามาจับคู่กันเมือ่ไหร่ก็โน่น ถ้าเขาไกรลาสมีจริงก็ไปได้ถึง  นายรพินทร์อาจต้องพึ่งแงซายในบางเวลา  แต่แงซายต้องพึ่งนายรพินทร์มากกว่า" อีกข้อความหนึ่ง ดารินบอกว่าดูเหมือน แงซายเก่งกว่าเหนือกว่า "ไม่จริงหรอก นายหญิง ดูผาดๆนายหญิงหรือคนอื่นๆอาจเห็นอย่างนั้น แต่ดูให้ลึกเถอะว่า ถ้าเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นจริงๆแล้วใครเป็นคนแก้ตก นายรพินทร์หรือแงซาย อย่างเก่งแงซายก็จะเป็นแค่ผู้ช่วยเท่านั้น หนานอินรู้ว่านายหญิงเป็นห่วงนายรพินทร์ตอนนี้มากเหลือเกิน ไม่ต้องห่วง" จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 23 มี.ค. 50 22:03:26 ]

ความคิดเห็นที่ 23 พี่เป๋ามาช่วยแล้วๆๆ อิๆ จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 23 มี.ค. 50 22:08:37 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ^ ^ ^ ^คำว่า พี่เป๋า นี่เรียกตามหลาน Par เหรอค่ะ อืมม พึ่งนึกอีกข้อ  รพินทร์  เป็นคนที่มีความรู้มาก  แต่ถ้าไม่ใช่เรื่องขอตนหรือไม่เห็นความเดือนดร้อนของใครจริงๆๆ ก็จะไม่เข้าไปช่วย แก้ไขเมื่อ 23 มี.ค. 50 22:13:01 จากคุณ : Par&Par - [ 23 มี.ค. 50 22:11:50 ]

ความคิดเห็นที่ 25 โอ้ย..ปู่มาเรียกพี่เป๋าฯ เดี๊ยะเจอ บราวนิ่ง ออโต้ ซัดตูมเดียว 5 นัด อายุแค่ 15 หยกๆเอง ลป. ไม่ได้ตอบกระทู้เลย รพินทร์เก่งกว่า ดิ เนอะ Par เนอะ จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 23 มี.ค. 50 22:19:02 ]

ความคิดเห็นที่ 26 รพินทร์เก่งทางบุ๋น แงซายเก่งทางบู้ จะตอบว่าใครเก่งกว่าใครคงยากครับ เพราะ เก่งกันคนละทาง จากคุณ : monjangja - [ 23 มี.ค. 50 22:41:14 ]

ความคิดเห็นที่ 27 แงซายเก็บความรู้สึกและความบริสุทธิ์เก่ง อยู่มาได้ตั้ง32ปี โดยไม่มีหญิงใดแผ้วพาน มาเรียพยายามปล้ำ+ใช้กลอุบายร้อยเล่มเกวียนก็ยังไม่ได้แอ้ม ส่วนรพินทร์น่าจะไม่รอดตั้งแต่ไปเรียนเมืองนอกแล้ว จากคุณ : สายลมปุยเมฆกับฟ้าสีคราม - [ 23 มี.ค. 50 23:06:35 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อย่างหนึ่งที่รพินทร์กินแงซายขาด คือ เรื่องความรักครับ ไม่ว่างานจะยุ่ง ภาระรับผิดชอบจะหนักแค่ไหน พอว่างปั้บ คิดถึงคนรักทันที แงซายนั้นทั้งชีวิตคำว่าภารกิจ แกะไม่เคยออก ไม่เคยมีคำว่ารัก อยู่ในความคิด จะมีก็แต่พี่ชาย หรือสหายศึก เท่านั้นที่แงซายผูกพันมาก ๆ แม้กระทั่งเมยานีเอง ก็อยู่ในฐานะความรักแบบสหายศึกเช่นกัน ดังนั้นคะแนนความมั่นคงในความรัก แบบเหนียวแน่นหนึบ รพินทร์ชนะขาดครับ จากคุณ : P Q BOY - [ 23 มี.ค. 50 23:50:36 ]

ความคิดเห็นที่ 29 แงซายเป็นคนซ่อนคมครับ เลยดูไม่ค่อยออกในช่วงแรก แต่หลังๆลายออก รพินทร์ที่เหมือนจะไม่ค่อยเก่งในเรื่องไสยศาสตร์ แต่ในภาค 2 ลายก็ออกเหมือนกัน ในเชิงพรานผมให้รพินทร์เก่งกว่านิดนึงครับ เพราะรพินทร์ยิงอะไรแล้วไม่ค่อยพลาด แต่แงซายยังมีหลุดให้เห็นบ้าง ส่วนเชิงไสยศาสตร์ให้แงซายเก่งกว่าครับ ผมว่าคู่นี้สูสีคู่คี่กันนะ แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 50 03:07:51 จากคุณ : kikisayu - [ 24 มี.ค. 50 02:43:21 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เราว่าในภาคแรก แงซายดูเก่งเพราะมีตัวช่วย ตัวช่วยที่ช่วยแงซายตลอดก็คือหลวงปู่-หลวงตาของแงซายทั้งหลาย เพราะแงซายเป็นชาวมรกตนคร จะมีเซ๊นของพวกนี้อยู่แล้ว เพราะฉะนั้นอะไรที่แงซายบอกว่าพระธุดงค์ที่เลี้ยงเค้ามาบอกก็น่าจะบอกจริง ที่เราว่าจริงเพราะเราวิเคราะห์จากตอนฆ่าคุณแหว่ง ถ้าดารินไม่ไปด้วยเค้าก็จะไม่บอกว่ามีถ้ำทางเข้าของคุณแหว่ง เพราะหลวงปู่บอกไว้ว่าคนเดียวที่ฆ่าคุณแหว่งได้คือดาริน ส่วนระพินทร์ฝีมือล้วนๆไม่มีตัวช่วย ยิงปืนแม่น คิดอะไรด้วยตัวเองไม่มีตัวช่วย แงซายถึงบอกว่าเค้าต้องพึ่งระพินทร์ไม่งั้นเค้าก็มาไม่ถึง เพราะเค้าก็รู้ว่าหลวงปู่บอกทางอย่างเดียวมันไปไม่รอด ต้องมีฝีมือในการเดินป่าด้วย ภาคแรกยังดูว่าแงซายอะไรก็รู้ไปหมดเพราะมีตัวช่วยเหมือนที่บอก แล้วระพินทร์ก็รู้ว่าแงซายมีความสามารถก็ชอบใช้แงซายอยู่เรื่อย เช่นการตอกทอยในครั้งแรกระพินทร์ก็ใช้แงซาย ทำให้ดูเหมือนแงซายนี้เก่งจังตอกทอยได้ด้วย แต่จริงๆระพินทร์ก้ตอกทอยเป็นเหมือนกัน แต่ตัวเองไม่บอก แล้วเวลาเจ้านายชมแงซายก็เอ่อออด้วยไม่ได้ขัดอะไร ทำให้เราเห็นน้ำใจของระพินทร์หลายๆตอนว่าเป็นคนที่ใจกว้างนะ ไม่คิดว่าตัวเองเก่งอยู่คนเดียว แล้วก็ยอมรับความสามารถของผู้อื่น ภาค2 จะเห็นความสามารถของระพินทร์มากขึ้น ทั้งในด้านไสยศาตร์และการเดินป่า ความรอบครอบ แต่ภาค2ระพินทร์อาจจะเสียสูญบ้างเพราะความหงุดหงิดในการถูกบังคับมา ส่วนแงซายก็ถอดวิญญาณได้ก็เพราะมีตัวช่วยอีกนั้นแหละ สรุปเราว่าระพินทร์เหนือกว่าแงซาย ทั้งในด้านน้ำใจ ฝีมือ และประสบการณ์ในการเดินป่า จากคุณ : กาฟิว (NONG-SWI) - [ 24 มี.ค. 50 10:24:39 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เอางี้ดีกว่า เรามาตั้งมาตรฐานอะไรสักอย่าง(หรือหลายๆอย่าง)เอามาวัดเปรียบเทียบดีกว่า ไม่งั้นก็เทียบกันไปไมู่้รู้จบ เดี๋ยวคนนี้เก่งกว่าด้านนี้ แต่คนนั้นเก่งกว่าด้านโน้น งั้นเราก็เอาความสามารถหรือเอกบุรุษแต่ละอย่างมาวัดกันเลย จะได้รู้กันไปเลยดีมะ ถ้าว่ากันถึงความเป็นบุรุษ นับแต่สมัยโบราณมามีเรื่องอะไรบ้าง ลองร่ายกันมาดูที อย่างผมน่ะ พอจะนึกได้แค่คร่าวๆประมาณนี้อ่ะ 1. รูปร่างหน้าตา 2. ชาติกำเนิด 3. การศึกษา 4. ความสามารถในการวิเคราะห์ และตัดสินใจ 5. เสน่ห์ต่อเพศตรงข้าม (ย้ำว่าตรงข้ามนะครับ มะใช่เพศเดียวกัน) 6. ความเป็นผู้นำ 7. การใช้อาวุธ 8. ฝีมือเชิงหมัดมวย 9. หน้าที่การงาน คร่าวๆประมาณนี้อ่ะครับ ใครมีลักษณะที่พอจะชี้วัดความเป็นยอดบุรุษได้อีกมั๊ํยครับ ลองว่ากันมาดูทีสิ เอาตรงนี้ให้ได้ก่อน แล้วเราเอามาวัดกันไปเป็นข้อๆเลย จากคุณ : ฟาฬ - [ 24 มี.ค. 50 11:13:24 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ^ ^ ขนาดล่ะคะ จากคุณ : Boy's love - [ 24 มี.ค. 50 11:22:45 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ถ้าวัดกันอย่างงี้ รพินทร์แย่แน่ๆ 1. รูปร่างหน้าตา รพินทร์........หล่อ แงซาย........หล่อกว่า(ในสายตาคนอ่าน) 2. ชาติกำเนิด รพินทร์........ลูกพรานป่า แงซาย........ลูกกษัตริย์ 3. การศึกษา รพินทร์........โรงเรียนตำรวจที่เยอรมัน แงซาย........มหาวิทยาลัยบอมเบย์ คณะอักษรศาสตร์ 4. ความสามารถในการวิเคราะห์ และตัดสินใจ รพินทร์.......เป็นผู้นำการตัดสินใจ แงซาย........ต้องถามรพินทร์ก่อน 5. เสน่ห์ต่อเพศตรงข้าม (ย้ำว่าตรงข้ามนะครับ มะใช่เพศเดียวกัน) รพินทร์........สาวๆอยากให้นำทาง,โดนเมย์ เบล ปล้ำ ,คริส และดารินหลงรัก แงซาย........เมย์อยากปล้ำ, เมยานีหลงรักทันที 6. ความเป็นผู้นำ รพินทร์........เดินนำตลอดเรื่อง(มีบางช่วงตามบ้าง อิ อิ) แงซาย........เดินตาม(มีบางช่วงให้นำบ้าง) 7. การใช้อาวุธ รพินทร์........ใช้มีดได้  ยิงปืนแม่นมาก(แสกหน้า) แงซาย........ขว้างมีดแม่น  ยิงปืนแม่น  ยิงธนูได้  เก่งดาบ 8. ฝีมือเชิงหมัดมวย รพินทร์.......รวดเร็วว่องไว แงซาย.......ตัวใหญ่แรงเยอะ 9. หน้าที่การงาน รพินทร์.....ยศท้ายสุด ร.ต.อ. แงซาย.....ร้อยโทแงซาย ผู้บังคับหมวดสี่ กองร้อยเสือดาว เหอะ.....ไม่รู้ดิ ..... จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 24 มี.ค. 50 12:32:28 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อย่าไม่รู้ดิพี่ มีอะไรอีกอ่ะที่สามารถเอามาวัดความเป็น"ยอดบุรุษ"ได้บ้างอ่ะ จากคุณ : ฟาฬ - [ 24 มี.ค. 50 12:42:00 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ตัดสินยากจริงๆ แต่ตามความรู้สึก อย่างไง แงซายก็เหนือกว่าอ่ะ ตามคุณ ฟาฬ เลย จากคุณ : รักรพินทร์ - [ 24 มี.ค. 50 14:05:11 ]

ความคิดเห็นที่ 36 หู้ย....คิดหลายอย่างปวดหัววุ้ย จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 24 มี.ค. 50 15:12:17 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ ขอร่วมเสนอความคิดเห็นด้วยนะคะ คือ ที่ตอนนี้ discuss กันว่าแงซายเหนือกว่ารพินทร์เนื่องจากว่าพอสืบประวัติทำสรุปออกมาแล้วเห็นว่าแงซายผ่านศึกสงครามมากกว่าเลยดูเก่งกว่าหรือเปล่าค่ะ เพราะเท่าที่อ่านหนังสือมาข้อมูลของแงซายตามบทประพันธ์สามารถนำมาผูกเรื่องเป็นตัวตนจริงได้สอดคล้องกันกว่า รพินทร์ ซึ่งหลายๆข้อมูลดูไม่น่าจะเชื่อมโยงกันได้อย่างต่อเนื่อง พอทำสรุปออกมาประวัติรพินทร์เลยดูไม่แน่นเท่าแงซาย (ซึ่งเท่าที่อ่านดูก็เข้าใจว่ามันยากกว่าจริงๆ ค่ะ นับถือจริงๆ ที่สามารถวิเคราะห์ข้อมูลและสรุปกันได้ดีอย่างนี้) อย่างไรก็ตาม ถ้ากลับมาดูตั้งแต่เริ่มต้น ก็มีหลายๆ ข้อมูลพื้นฐานที่ชี้ให้เห็นว่าต้องเก่งกว่าแงซาย ยกตัวอย่าง เช่น 1. ถ้าแงซายเหนือกว่ารพินทร์ แล้วทำไมแงซายต้องมาสมัครเป็นลูกหาบไปกับคณะของเชษฐาที่มีรพินทร์เป็นผู้นำ ถ้าเก่งจริงก็ต้องไปเองแล้วใช่ม้า เพราะในบทประพันธ์ก็บอกว่าแงซายพยายามจะเข้าไปในเขตป่าดำคนเดียวแล้ว แต่เข้าไปได้นิดเดียวก็ต้องออกมา แล้วก็รอเวลาที่จะมีคนเข้าไปใหม่ ซึ่งก็คือ คณะที่มีรพินทร์เป็นพรานนำทางนั่นเอง ห้ามนับตอนที่แงซายกลับไปเป็นจักราชแล้วนะคะ เพราะตอนนั้นเก่งแบบ perfect เหนือคนไปแล้ว ฮิฮิ 2. แงซายได้ลองเชิงรพินทร์หลายครั้งในการเดินทาง เช่น ช่วงที่แกล้งนำไปอยู่ในดงเถาวัลย์กินคน หรือแกล้งนำทางไปในทางที่ทุรกันดารมากๆ โดยไม่สนว่าผู้ร่วมเดินทางอื่นเป็นอย่างไร แต่สุดท้ายรพินทร์ก็สามารถแก้ปัญหาได้ทุกครั้ง ถึงแม้ว่าจะโกรธแงซายจนอยากจะเตะก็ตาม 3. ตอนที่หาทางไปเนินพระจันทน์ ตอนที่ 161 แงซายเป็นคนบอกรพินทร์เองว่า "ผมนำทางคนเดียวโดยอิสระไม่ได้..." ก็ยิ่งแสดงให้เห็นว่า ทักษะในการนำทางเชิงพรานไพรใจฉกาจและแก้ไขปัญหาต่างๆ รพินทร์เหนือแงซายแน่ๆ ขนาดแงซายยังเอ่ยปากเองเลยน้า โดยคิดว่าประวัติรพินทร์ยังขาดการวิเคราะห์ว่าความรู้และความเจนจัดในเชิงพรานป่าไม่ว่าจะเป็นการนำทางหรือทางไสยศาสตร์ที่รพินทร์ก็ถือว่าเป็นศิษย์มีครูหลายคน เช่นพ่อของรพินทร์เอง หนานไพร ก็ยังไม่ชัดเจน อาจจะเป็นเพราะว่าในภาคแรกเน้นให้เห็นว่ารพินทร์มีความรู้ในภาพของคนที่เจริญแล้ว ไม่ใช่พรานป่าที่มีคาถาอาคม แต่ถ้าไปอ่านภาค 2 จะเห็นว่า รพินทร์สามารถเป็นใหญ่ได้ในป่าไม่ใช่แค่ฝีมือยิงปืนที่แม่นยำเท่านั้น ยังมีความเก่งในเชิงไสยศาสตร์ถึงขึ้นอัญเชิญนาคเทวีมาคุยได้ด้วยอีกต่างหาก เหอๆๆ เขียนยาวจัง งันแค่นี้ละกันฮับ จากคุณ : Wormy707 - [ 24 มี.ค. 50 15:19:52 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เรื่องเดินทางไปมรกตนคร คิดว่ารพินทร์คนเดียวก็ไม่สามารถเข้าถึงได้ด้วยตัวเองค่ะ หลายครั้งที่ในหนังสือ เน้นเรื่องความสามารถอันแตกต่างของแต่ละบุคคล แม้แต่ส่างปาขี้ลิงก็มีความสำคัญในการเดินทางให้ถึงจุดหมาย เพราะฉะนั้น ไม่น่าเป็นตัววัดว่ารพินทร์เหนือกว่าแงซายในแง่ที่นำทางเข้ามรกตนครได้ จากคุณ : แมวดื้อ - [ 24 มี.ค. 50 15:39:00 ]

ความคิดเห็นที่ 39 แงซายภาคสอง perfect จริงหรือ ? จริงอยู่ว่าแงซายถอดจิตไปคุยกับรพินทร์หรือคนอื่นๆ ได้ แต่นั่นก็เป็นการช่วยเหลือของฤๅษีโกฑัญญะ ประกอบกับเจ้าตัวก็ไปนั่งวิปัสสนา ครั้นมาถึงมรกตนคร ก็อาจเห็นว่าแงซายเป็นผู้วิเศษ หูผี จมูกมด อ่านใจคนได้ แต่ถ้าวัดความสามารถในเชิงพราน หรือการต่อสู้ล่ะ ? น่าจะมีลดถอยลงบ้างล่ะ ก็อยู่สุขสบายในเมืองตลอดนี่นะ...หรืออย่างน้อยก็ไม่พัฒนา แต่รพินทร์ล่ะ บุกป่าฝ่าดงเหนื่อยยากแสนสาหัส ไม่ได้เว้นวรรคมาตั้งกะภาคแรก รบกับสัตว์ร้าย ภูติผีปีศาจ งานชุกไม่แพ้ภาคหนึ่งเลยทีเดียว ฝีไม้ลายมือและประสบการณ์ของรพินทร์จึงน่าจะพัฒนาขึ้น ในขณะที่แงซาย อยู่กับที่ หรือมิฉะนั้นก็ลดถอยลง ดังนั้นในภาคสอง ความสามารถเชิงพรานของรพินทร์จึงน่าจะเหนือกว่าแงซาย แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 50 17:15:29 แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 50 17:14:25 จากคุณ : สลัดดำ - [ 24 มี.ค. 50 17:12:22 ]

ความคิดเห็นที่ 40 รพินทร์ ประสบการณ์สูงกว่า เปรียบเหมือน นักแข่งรถที่ขับแข่งได้แชมป์มากว่า 10 สนาม แงซาย ถึงจะขับรถแข่งเป็น แต่ประสบการณ์น้อยกว่า อาจจะปาดแซงทางโค้งได้ไม่เก่งเท่ารพินทร์ แต่เรื่องความน่ารักเนี่ย แงซายกินขาด น่ารักที่สุด จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 24 มี.ค. 50 19:57:53 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ผมมาเพิ่มลักษณะยอดบุรุษให้อีกสักข้อครับ (ฟังคล้าย ๆโฆษณา ชั้นในไงชอบกล อิอิ ) รพินทร์นั้นมีข้อเด่นอยู่อีกเรื่องหนึ่ง คือ ถือสัจจะเป็นที่ตั้งครับ อาจจะนับได้ว่าเป็นข้อเด่นที่สุดข้อหนึ่งทีเดียว บางทีติดจะเถรตรงเกินไปบ้างด้วยซ้ำ แต่แงซายนั่น หมอมีความกะล่อนอยู่ในนิสัย อาจเป็นเพราะพื้นฐานเดิมเป็นคนขี้เล่น ประกอบกับต้องพึ่งพาคณะเดินทางในฐานะผู้อาศัย จึงจำเป็นต้องทำให้คณะมุ่งไปมรกตนครให้ได้ด้วยผลประโยชน์ของตนเป็นหลัก ข้อนี้จึงเป็นอีกข้อที่ในภาคหนึ่ง รพินทร์เด่นกว่าแงซายมาก ๆครับ ส่วนภาคสองนั้นแงซายมีบทบาทใหม่แล้ว จึงไม่น่าจะอยู่ในสถานะที่เหมาะจะเปรียบเทียบกับรพินทร์ จริง ๆ แล้วภาคสองนี่ ควรเปรียบคณะของรพินทร์ กับคณะคุณหญิงด้วยซ้ำนะคร้าบ จากคุณ : P Q BOY - [ 25 มี.ค. 50 01:34:25 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ไม่รุ แต่ถ้าเป็นเราอาจชอบแงซาย แต่ถ้าจะรัก คงรักรพินทร์น่ะ เราชอบผู้ชายรักจริง ฮิ้วววววววววววววววววววววววววว จากคุณ : สาวไกด์ใจซื่อ - [ 26 มี.ค. 50 12:10:12 ]

ความคิดเห็นที่ 43 อีกนี๊ดนึง  มีอยู่จุดนึง ที่อยากทำความเข้าใจให้ตรงกัน กับคำพูดของหนานอินที่บอกไว้ "ถ้าแงซายเก่งจริงคงบุกเข้าไปคนเดียวแล้ว ทำไมต้องรอไปพร้อมกับรพินทร์ด้วยล่ะ" ตรงนี้แหละครับที่อาจจะสับสนกัน ว่ารพินทร์เหนือกว่าแงซาย แต่ความคิดเห็นส่วนตัวของผม ไม่ได้คิดแบบนั้น (เฉพาะแค่ประโยคนี้นะ) ต่างไป สองประการครับ 1. หนานอินที่มีอาวุโสระดับนั้น สายตาที่มองนายรพินทร์ที่"นับถือ" กับสายตาที่มอง"เด็กน้อย"อย่างแงซาย ย่อมผิดกัน เด็กน้อยก็ย่อมเป็นเด็กน้อยวันยังค่ำ 2. ตรงจุดที่ว่า ถ้าไม่มีรพินทร์แงซายก็ไม่สามารถเดินทางไปคนเดียวได้ ตรงนี้ผมไม่เถียง แต่ในทางกลับกัน ก็ไม่มีตรงไหนที่ระุบุไว้เช่นกันว่า รพินทร์สามารถเดินทางไปยังมรกตนครเพียงลำพังได้ มันน่าจะออกมาในแนว "น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า"มากกว่า เพียงแต่ว่าใครจะเป็น เสือ หรือใครจะเป็นป่า ก็เท่านั้น ถ้าไม่มีป่า เสือก็อยู่ไม่ได้ ในทางกลับกัน ถ้าไม่มีเสือ ป่าก็คงหายหมดเช่นกัน จากคุณ : ฟาฬ - [ 26 มี.ค. 50 12:56:02 ]

ความคิดเห็นที่ 44 แงซายแน่ ๆ ดูซิเจอเมยานีไม่นานแต่งแหละ แต่รพินทร์ เฮ้อ ลุ้นซะเหนื่อย จากคุณ : เบอร์ 5 บ้าเห่อ (jittra) - [ 26 มี.ค. 50 13:10:59 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ผมว่าในความสมบูรณ์ของตัวละครเเล้ว เเงซายเหนือกว่ารพินทร์ครับ ทั้งรูปร่าง การศึกษา ฝีมือ เป็นเหมือนตัวละครในอุดมคติ ส่วนรพินทร์เป็นตัวละครที่มีเลือดเนื้อมากกว่า มีจุดอ่อน มีความอ่อนเเอ เจ็บไข้ได้ป่วย มีความทุกข์ อกหัก สารพัด เเต่ถ้าเพชรพระอุมาไม่มีรพินทร์ก็ไม่ใช่เพชรพระอุมาครับ ^^ จากคุณ : bigwores - [ 27 มี.ค. 50 17:38:20 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ความสามารถพอๆ กัน แต่รพินทร์ "เก๋า" กว่า ด้วยประสบการณ์ แงซายน่าจะเก่งกว่ารพินท์ตอนอายุเท่ากัน จากคุณ : แฟนสวย - [ 29 มี.ค. 50 12:00:03 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ด้านชื่อเสียง รพินทร์  : เป็นที่รู้จักทั้งเทศและไทย แงซาย  : เป้นขวัญใจชาวมรกตนคร ด้านความอบอุ่นทางใจ รพินทร์  : ให้เต็มร้อย แงซาย  : ให้ .... แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 50 13:10:38 แก้ไขเมื่อ 29 มี.ค. 50 18:52:25 จากคุณ : ลำไพร - [ 29 มี.ค. 50 17:09:13 ]