ความคิดเห็นที่ 1 ความรู้สึกต่ำต้อยด้อยค่าในตัวเอง (low self esteem & self worth) ...ชีวิตของพิมและพลอย มีความทุกข์ภาคบังคับ ที่แตกต่างจากคนทั่วไป เป็นความทุกข์ที่เหมือนกับ นกในกรงใหญ่ ซึ่งดูเหมือนจะมีอิสระ แต่อิสระก็มีขอบเขตอยู่แค่ภายในกรง หากอยากจะไปไหนได้ไกลกว่านั้น ก็จำต้องพึ่งคนเลี้ยงให้ยกกรงพามันไป ...พิมกับพลอยก็เช่นกัน ชีวิตที่แม้จะมีอิสระเสรี แต่มันก็มีขอบเขต พิม เจออะไร พลอยต้องเจอด้วย พิม ชอบอะไร พลอยต้องรับรู้ด้วย พิม อยากไปไหน พลอยต้องไปด้วย พิมตาย พลอยก็ต้องตายตาม (ด้วยเหตุผลตามหลักวิทยาศาสตร์ ยิ่งถ้าใช้อวัยวะสำคัญร่วมกันยิ่งตายเร็วขึ้น) ดังนั้น ถ้าใครคนใดคนหนึ่ง ไม่อนุญาติ ไม่ยอมเดินตาม อีกฝ่ายก็หมดสิทธิจะทำอะไรดั่งใจคิด เราก็จะเห็นว่า การเป็นแฝดสยาม สิ่งที่ต้องสูญเสียคือ การมีชีวิตเป็นของตัวเอง ...โดยธรรมชาติ ตามทฤษฎีทางจิตวิทยา เด็กทุกคนเมื่อโตขึ้นจะต้องผ่านช่วงพัฒนาการที่เรียกว่า autonomy คือความอยากเป็นตัวของตัวเอง และ ความต้องการมีอิสระ( independence ) เด็กเริ่มที่จะแยกจากพ่อแม่โดยพ่อแม่ไม่ต้องตามติดตลอดเวลา เริ่มมีชีวิตส่วนตัว เมื่อผ่านช่วงนี้ไปได้ เด็กก็จะเติบโตเป็นวัยรุ่นเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว แต่พิมและพลอย จะโตเพียงใด ก็ ไม่สามารถทำเช่นนั้นได้ ดังนั้น เชื่อเลยว่า แฝดสยามทุกคู่แม้จะรักกันมากเพียงใด อย่างน้อยในเสี้ยวหนึ่งของชีวิต ก็ย่อมไม่อาจหลบเลี่ยงความรู้สึกที่ผุดแวบขึ้นมากับการ ‘อยากเป็นอิสระ’ ยิ่งมาเกิดเหตุการณ์แบบในหนัง จึงไม่น่าแปลกใจที่ พิม จะประกาศออกมาชัดเจนถึงความรู้สึกไม่ต้องการอีกฝ่าย ซึ่งแท้จริงแล้ว ในตอนนั้นมันก็อาจเป็นแค่ คำตัดพ้อของเธอเท่านั้นไม่ได้คิดตัดอีกฝ่ายออกไปจริงจัง แต่คำตัดพ้อนั้น กลับเป็นชนวนเริ่มต้นไปสู่จุดแตกหัก จุดแตกหักที่ทำให้สองตัวละครต้องแยกจากกัน ดูผิวเผินเหมือนจะเป็นแค่เรื่องของผู้ชาย แต่หากมองเข้าไปภายในจิตใจจะพบ ปัจจัยสำคัญจริงๆ นั่นคือ ความรู้สึกด้อยค่าในตัวเอง (low self esteem & self worth) ความรู้สึกนี้เองที่เป็นบ่อเกิดเริ่มต้น ที่ทำให้ เธอเริ่มกินยาฆ่าตัวตาย ก่อนจะไปสิ้นสุดที่การทำร้ายพิม เพราะอะไร พลอย จึงรู้สึกเช่นนั้น ? ...จากการที่ทั้งสองถือกำเนิดมาจากไข่ใบเดียวกัน แทบทุกอย่างล้วนเหมือนกันทุกกระเบียดนิ้ว แต่ เมื่อ พิม คือคนที่ถูกเลือก หากเราเป็นพลอย ย่อมอดน้อยเนื้อต่ำใจไม่ได้ ที่ตัวเองนั้นไม่ใช่คนที่ถูกรัก ไม่ใช่คนที่ถูกเลือก ...เราจะเห็นความรู้สึกที่ขัดแย้ง(ambivalence)เกิดขึ้นพร้อมๆกันในตัวพลอย หนึ่ง คือ อิจฉา รู้สึกโกรธที่เธอเป็นคนไม่ถูกเลือก ทั้งที่ ทุกสิ่งก็เหมือนๆกัน เกิดความรู้สึกแข่งขันอย่างรุนแรง (sibling rivalry) สอง คือ โหยหาและสูญเสีย เพราะ แฝดของเธอกำลังจะถ่ายเทความรักความห่วงใยไปให้อีกคน ...ถ้าเป็นคนธรรมดาก็ไม่เท่าไหร่ แต่เมื่อเป็นแฝดตัวติดกันเช่นนี้ ก็เหมือนกับได้แต่ขังตัวเองในกรงแห่งความทุกข์ พลอยต้องทนเห็นพิมได้รับความรักความเอาใจใส่ ต้องเห็นพิมแบ่งเวลาให้น้อยลง อย่างที่เกริ่นไว้ตอนต้นว่า นี่คือ ความทุกข์ภาคบังคับของการเป็นแฝดสยาม และนั่นคือจุดเริ่มต้น ของการเหลือคนเพียงคนเดียว จุดเริ่มต้นที่ทำให้ชื่อฝรั่งของหนังเรื่อง แฝด ไม่ใช่ twin แต่เป็น alone เพราะ จาก สอง สุดท้ายเหลือเพียง หนึ่ง มิใช่แค่นั้น alone ยังน่าจะเป็นคำแทนความรู้สึกกลัวลึกๆภายในใจพลอย ความกลัวที่จะต้องโดดเดี่ยวเพียงลำพัง แม้จะตัวติดกันกับพิม น่าเศร้าใจ ที่ ความกลัวต่อความโดดเดี่ยวของพลอย กับ ความโกรธปนอิจฉา ทำให้เธอเลือกวิธีที่พาไปสู่โศกนาฏกรรม อันไม่อาจเปลี่ยนแปลงกลับคืน และ พาเธอไปพบความโดดเดี่ยวที่แท้จริง เมื่อสุดท้าย ใครต่อใคร ก็เดินออกจากชีวิตเธอ จากที่เกริ่นไว้ในตอนต้นแล้วว่า ถ้าพลอยได้หันกลับมามองตัวเองให้ดีๆ เธอจะรู้ว่า พลอย ไม่จำเป็นต้องเป็นพิมเลย มีประโยคน่าสนใจในหนัง ตอนที่พลอยถามวีว่า คนมันแทนที่กันไม่ได้ใช่หรือไม่ หมาตัวเก่าตายไปเธออุตส่าห์ซื้อตัวใหม่ที่เหมือนกันใช้ชื่อเดียวกัน มันก็แทนไม่ได้เชียวหรือ แล้วที่อยู่ๆกันมา วี นั้นชอบใคร เพราะเธอก็ทำดีที่สุดแล้ว ...จุดนี้เอง ถ้าพลอยหยุดมอง พลอยก็จะเห็น ว่า พลอย ไม่จำเป็นต้องเป็นพิมเลย ช่วงเวลาที่ผ่านมาที่เธออยู่กับวี พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า เธอเปลี่ยนแค่ภาพลักษณ์ภายนอกให้เป็นพิม แต่นิสัยเธอก็เป็นเช่นเธอ ด้วยตัวตนภายในที่เธอเป็น วีก็มีความสุขเมื่ออยู่กับเธอ พลอย มีดีไม่แพ้ พิม เพียงแต่ การที่ พลอย ไม่ถูกเลือก ไม่ได้แปลว่า พลอย ไม่ดี เพียงแต่ วี มองไม่เห็นคุณค่าที่อยู่ในตัวของพลอย เช่นเดียวกัน เรา มีดีไม่แพ้คนอื่น แต่ การที่ ใครบางคนไม่เลือกเรา ไม่ได้แปลว่า เราไม่ดีเราด้อยค่า แต่คนอื่นไม่เห็นคุณค่าของเราต่างหาก ...พลอย เหมือน หลายๆชีวิต ที่คิดอยากเป็นเหมือนคนอื่น พยายามจะเป็นคนอื่น แต่กลับไม่เคยมองเห็นคุณค่าในตัวเอง และ เมื่อถูกบอกเลิก หรือ ถูกทิ้ง ก็คิดฆ่าตัวตายหรือตามไปราวีอีกฝ่ายให้สาแก่ใจ เป็นความทุกข์ที่เกิดขึ้นเนื่องจากเข้าใจว่า ตัวเองไม่ดี ไม่มีค่า เขาจึงไม่เลือกเรา ทั้งที่ความจริงแล้ว การที่เขาไม่เลือกเรา ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับ คุณค่าในตัวเรา เลย เราเองที่ไปยกให้คนอื่นมาตัดสินคุณค่าในตัวเอง ...การเข้าไปสวมชีวิตของพิม ยิ่งสะท้อน ความรู้สึกด้อยค่าในตัวเองของพลอยอย่างมาก แต่ ในอีกนัยหนึ่ง ภายในจิตใต้สำนึก การแปรสภาพเป็นพิม มันก็อาจเป็น การที่จะได้กลับมารวมกัน(reunion)อีกครั้งระหว่างเธอและพิม แต่สุดท้าย แล้วมันก็คงเป็นเหมือนกรรม ที่กำหนดให้ คนสองคนเกิดมาร่วมกัน และ เมื่อตายไปก็จำต้องชดใช้กรรมร่วมกันตลอดไป (มีต่อ) แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 50 12:51:39 แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 50 11:56:37 แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 50 11:47:41 จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" - [ 3 เม.ย. 50 10:49:22 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ความรู้สึกผิดบาปในใจ (guilt) ผีพิม มีจริงหรือไม่ หรือเป็น แค่ประสาทหลอน ? ถ้ามี ผีพิม โผล่ตอนไหนบ้าง ? ....หนังสนุกเล่นกับการล่อหลอกคนดูระหว่าง ผี และ ภาพหลอนหรือการรับรู้ของตัวละคร (perception) ซึ่งเทคนิคนี้ตู้ซ่อนผีเคยใช้มาแล้ว และ ประสบความสำเร็จอย่างสูง ที่ทำให้คนดูต้องเผลอคล้อยตามความคิดของตัวละคร ก่อนที่เราจะมารู้ตัวทีหลังว่า เรากำลังฟังความข้างเดียว เราเชื่อจากภาพที่เราเห็นในจอหนัง ซึ่งมันเป็น การรับรู้ของตัวละครคนเดียว ที่อาจไม่ใช่ ความจริง ....บังเอิญคนที่เล่าในเรื่อง เป็น นางเอก การเป็นนางเอก เป็นตัวหลอกชั้นหนึ่งที่คนดูไม่ค่อยระวังตัวว่าจะโดนทรยศ อันนี้เป็นเทคนิคเดียวกับ ชัตเตอร์ ที่เคยทำมาแล้ว เพราะสำหรับเราๆ นางเอก = คนดี = ผู้ถูกกระทำ อันนี้ไม่ใช่เรื่องแปลก ที่ในสังคมทุกวันนี้ บ่อยไปที่เราเผลอเชื่อคนบางคน เพราะ ภาพลักษณ์ที่น่าเชื่อถือ ก่อนจะพบว่า เราถูกหลอกก็เพราะ การรับรู้และสรุปความ ของเราเอง ดังนั้น ถ้าเราฟังใครโดยไม่ทันคิดไม่ทันระวัง สิ่งที่เราได้มา อาจไม่ใช่ ข้อเท็จจริง(fact) แต่เป็นแค่ การรับรู้หรือกรอบความคิดของคนเล่า(perception) ...สิ่งที่เธอเล่าตั้งแต่ต้นจนจบ ยากที่จะตัดสินว่า อันไหนคือ ผี อันไหนคือ ประสาทหลอน เพราะเธอเล่าเรื่องให้วีและคนดูฟัง ผ่านคำโกหก และ ผ่าน Perception ของเธอ ซึ่งถูกนำมาเสนอในรูปแบบภาพเหตุการณ์อดีต เช่น ฉากผ่าตัดแยกร่าง ฯลฯ ...ภาพที่เธอเห็น รอยเท้าที่เธอเห็น ผีที่เธอเห็น สิ่งเหล่านั้น อาจเป็นแค่ perception ที่เธอรับรู้มา เป็น อาการหลอนที่บิดเบือนจากความจริง ด้วยเหตุนี้ แฝด มีจุดสนุกให้ขบคิดเหมือน ตู้ซ่อนผี ก็ตรง อาจมี 2 สมมติฐานที่พูดถึงผี ก.ทั้งหลายทั้งปวง คือ ผีพิมผู้ไร้เหตุผล ... เพราะโผล่มาหลอกไปมั่วเสียหมด แถมไม่รู้กาละเทศะ เดี๋ยวก็โผล่ที่นั่นโผล่ที่นี่ ทุกสิ่งคือ เรื่องของผี ไม่ว่าจะเป็นความกลัวของแม่,ของคนใช้ หรือ ภาพที่พลอยกับวีเห็น ฯลฯ ข.ที่เห็นในหนังคือ ผีมีเหตุผล + ภาพหลอนและอาการทางจิตของพลอย ...สมมติฐานข้อหลังนี้น่าสนใจ หากเราลองมองคิดว่า ผีพิม ไม่ได้มีความโกรธแค้นอันใดที่จะต้องมาหลอกแม่ หลอกสาวใช้ คนที่ผีพิมแค้น น่าจะมีแค่ พลอย ดังนั้น ผีพิม น่าจะโผล่มาแค่คราวเดียว คือ คราวที่ วี เห็น และ ตอนเตียงยุบลง เพราะ ผีพิมต้องการมาเพื่อสื่อให้ วีได้เจอ หลักฐานสำคัญใต้เตียง ส่วนที่เหลือนั้น เป็น อาการรับรู้ผิดปกติ (distortion) ของพลอย เช่น -แม่อาจตกบันไดเพราะอุบัติเหตุ ที่แม่หวาดกลัวคือไม่ใช่ผีพิม แต่ช็อคเพราะ เห็น ภาพพลอยที่แต่งตัวเป็นพิม (พลอยอาจแอบไปจากเมืองไทยในภาพลักษณ์ของพิม โดยที่แม่ยังไม่เห็นไม่รู้มาก่อน แม่จึงช็อคที่เห็น พลอยในร่างพิม และ พยายามจะบอกวี) -สาวใช้อาจไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าเป็นคนกลัวผี(แต่ไม่เคยเจอผี) กลัวบรรยากาศบ้านตอนกลางคืน ...บังเอิญ ความหวาดกลัวของแม่ และ ความหวาดกลัวของสาวใช้ ไปกระตุ้นความรู้สึกลึกๆภายในของตัวพลอย นั่นคือ ความรู้สึกผิดบาปในใจ(guilt) จนผสมปนเปไปเป็นเข้าใจว่า ผีพิมตามมาล้างแค้น ทุกอาการหลอน ล้วนมีที่มา จากความรู้สึกหวาดหวั่นลึกๆในใจของเธอ เช่น ภาพที่เธอเห็นวีคุยกับผีพิม อาจเป็น ความหลอนที่มาจากความรู้สึกหวาดกลัวที่พิมกำลังจะมาแย่งวีคืน หรือ แม้กระทั่ง ตู้ที่หล่นทับมาใส่ตัวในตอนจบ ผีพิมที่เธอเห็นในตู้ก็อาจเป็นแค่ภาพที่เกิดขึ้นจากตัวเธอเอง เป็น ความรู้สึกผิดที่กำลังถูกลงทัณฑ์ ผีพิมไม่ได้มาจากไหน ผีถือกำเนิดมาจากความรู้สึกนึกคิดที่เป็น ความรู้สึกผิดของตัวเธอเอง ...ความรู้สึกผิดนี้กดเก็บในใจตลอดมา เหมือนที่หมอดู ทำนายตั้งแต่ต้นแล้วว่า เธอเองเป็นคนมีอะไรจะเก็บไว้ในใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเธอเลือกเปลี่ยนตัวเองป็นพิม ทุกครั้งที่เธอส่องกระจก ยิ่งเหมือนการตอกย้ำความรู้สึกผิด เพราะ แทนที่เธอจะลืมๆเหตุการณ์นี้ไป แต่กลับกลายว่า เธอต้องมองหน้าพิมตลอดสิบหกปี ผี สามารถหลอกคนได้แค่บางเวลาบางสถานที่ แต่ความรู้สึกผิดจะตามติดไปหลอกหลอนคนๆนั้นได้ชั่วชีวิต ...หนังเรื่องนี้ จึงมีทั้งผี และ มีทั้งอาการหลอนสลับปะปนกัน เหมือนตอนตู้ซ่อนผี ที่มีทั้งความคิดไปเอง อาการหลอนจากโรคลมชัก และ ผีจริงๆ ที่เกิดขึ้นร่วมกัน (มีต่อ) แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 50 11:48:21 จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" - [ 3 เม.ย. 50 10:50:07 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ...แม้จะมีรูปแบบ แนวทางเดียวกัน สิ่งหนึ่งที่ทำให้ ความสนุก ของ แฝด กลับไม่เท่า ตู้ซ่อนผี นั่นเป็นเพราะ แฝดมีปมทางจิตวิทยาที่เข้มข้น แต่ แฝดใช้ทรัพยาการส่วนนี้น้อยเกินไป หนังมีความตั้งใจดีที่จะพาคนดูไปสู่หนังผีที่ไม่ใช่แค่ผีหลอกผ่างๆๆ จากโครงเรื่องหยาบๆก็เห็นได้ชัดถึง เป้าหมายของการเป็นหนังผีที่เน้นดราม่าจิตวิทยา แต่ ปรากฎว่า กลับไม่ได้ใส่ใจเน้นในสิ่งที่ตัวเองอยากจะเป็น เพราะพอไปๆมาๆ หนังก็ มัวไปมุ่งเน้นกับฉากผีหลอกและบู๊ล้างผลาญตอนจบ ทำให้ ตอนท้ายหนังพาคนดูไปได้ไม่ไกลเท่าที่ควร ... จริง ที่ หนังไม่จำเป็นต้องเล่าทุกอย่าง ควรจะหลงเหลือบางส่วนให้คนดูคิดเอง แต่ ในแฝด จุดที่หนังไม่เล่า กลับกลายมาเป็น จุดอ่อนของบท ที่ทำให้คนดูไม่เคลียร์ เช่น ทำไมแม่ถึงตกใจ , พลอยไปยังไง ทำไมวีไม่รู้ , ตกลงสาวใช้กลัวอะไร , ทำไมแม่ตกบันได ฯลฯ และ ทำให้ประเด็นทางจิตวิทยานั้นไม่หนักแน่นพอ เพราะ ไม่มีการขยายความ ...ถ้าให้เทียบกับชัตเตอร์ งานของผู้กำกับชุดเดียวกัน แฝด เนี้ยบกว่าในทุกๆรายละเอียด งานสร้างในหนังเรื่องนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคฤหาสถ์โบราณในเรื่อง ทำออกมาได้ในระดับเกรด A (และ A+ ตอนไฟไหม้คฤหาสถ์) จะเสียก็ตรง ฉากหรือองค์ประกอบหลายๆอย่างในบ้านหลังนี้ มันกลับให้อารมณ์ตู้ซ่อนผีมาแบบไม่รู้ตัว ไม่เหมือน เปนชู้กับผี ที่งานสร้างก็เนี้ยบระดับเกรด A เช่นกัน แต่เราสัมผัสได้ถึง ความน่าสะพรึงแบบไทยๆได้จากงานโปรดักชั่น ... ฉากผีหลอกอยู่ในระดับแถวหน้า ต้องยอมรับว่าผู้กำกับเก่งในการทำผีหลอกคนดู และ เก่งในการคุมอารมณ์ของหนังให้คงเส้นคงวาตลอดทั้งเรื่อง เหมือนกับอยู่ท่ามกลางบรรยากาศความกดดันชวนให้ขวัญผวา ถึงจะเก่งในการทำผีหลอก แต่น่าเสียดายที่ ทุกๆฉากผีหลอกใน แฝด นั้น คอหนังผีล้วนเดาได้เพราะ หนังเตรียมตัวการหลอกมากไป ทำให้ ฉากนี้เรารู้เป็นแน่แท้ว่า ผีกำลังจะมา ซึ่งจริงที่มันก็ได้ผลว่าน่ากลัวอยู่ แต่ มันไม่เกินความคาดเดา ในขณะที่ ชัตเตอร์ มากันแบบกระหน่ำรัวไม่ยั้ง และ ไม่ทำให้คนดูต้องระวังตัว อีกทั้ง หากไม่นับ ฉากผีลอยต่องแต่งกับพัดลม ฉากผีหลอกทั้งหลายในหนังเรื่องนี้เข้าข่าย เชย ไม่ว่าจะเป็น ผีฉุดลงอ่างน้ำ , หันหน้าไปเจอผี , กอดคนดันเป็นผี ฯลฯ เป็นการหลอกที่คอหนังเห็นกันซ้ำๆ ไม่ได้สร้างสรรค์เท่าไหร่ (หากยังจำชัตเตอร์ได้ ฉากพลิกรูปหลายๆรูปแล้วเจอผีมาใบ้คำ หรือ ล้างฟิล์มในห้องมืด คือ ตัวอย่างฉากผีหลอกที่สร้างสรรค์ทีเดียว) ...ทีมนักแสดงในหนังเรื่องนี้อาจไม่ได้ถึงขั้นยอดเยี่ยมกระเทียมดอง แต่ที่น่าชื่นชมคือ เป็นหนังไทยอีกเรื่องที่ค่าเฉลี่ยโดยรวมแล้ว ไม่มีใครที่ด้อยจนหลุดไปจากหนัง นักแสดงสมทบ ไม่ว่าจะเป็น จิตแพทย์ที่เคยไปซื้อทิชชู่กับอาม่า หรือ คุณรัชนู บุญชูดวง ที่หายหน้าไปนาน โผล่มาไม่กี่ฉาก ก็ดูเป็นธรรมชาติและช่วยให้หนังดูน่ากลัวขึ้นมาทันที และยังมี แฝดรุ่นวัยกระเตาะ ที่คนรับบทพลอยช่างเล่นร้ายได้ร้ายดี ที่ลืมไม่ได้ คือ การรับบทฝาแฝดของ มาช่า เธอเป็นนักแสดงอีกคนที่ทำให้เราได้เห็น รัศมีดารา ซึ่งมีพลังพอที่จะนำหนังขับเคลื่อนไปข้างหน้าโดยมีเธอเป็นคนกุมหนังไว้ในกำมือ เพียงแค่ ฉากเครียดใกล้บ้าของเธอรวมไปถึงความหวาดกลัวนั้นถือว่าสอบผ่านสบายๆ แต่ด้วยหนังก็มีอารมณ์ให้เธอเล่นไม่มากนัก ผมจึงไม่รู้สึกถึงกับว่านี่เป็นผลงานในระดับที่น่าจดจำอะไรเป็นพิเศษ เพราะเธอเคยทำได้ดีกว่านี้มาแล้ว สิ่งที่ชอบ 1. ความเนี้ยบทุกจุด ... นักแสดง , งานโปรดักชั่น , เทคนิค , เสื้อผ้าหน้าผม ฯลฯ เป็น จุดเริ่มต้นที่ดีของหนังผีไทย เพราะ แต่เดิมเรายังดูเดินตามหลังผีเกาหลี ซึ่ง ถ้าเราหามาดูก็จะพบว่า ผีเกาหลีหลายเรื่องนั้นเข้าขั้นย่ำแย่ แต่ เปลือกนอกของเขานั้น แทบทุกเรื่องในปัจจุบัน เนี้ยบดูดีเกือบทั้งสิ้น 2.ผีหลอก  ... ถึงจะเดาได้อยู่ แต่ ก็ยอมรับ ฉากผีหลอกหลายฉากก็ทำเอาผมเกือบจะร้อง เฮ้ย ออกมากลางโรงหนัง และ หลายฉากนั้นก็ทำเอาสะดุ้งทั้งที่รู้ว่ามันกำลังจะมา ที่หลอนมาก คือ พัดลม กับ ฉากที่มีแค่เสียงลมหายใจ สิ่งที่ไม่ชอบ 1. เดาได้ และ ไม่เหลืออะไรให้เซอร์ไพรส์  ... ตามนั้น 2. ความเชย  ... ความเชยทั้งผีที่ออกมาหลอกคนดู และ ความเชยของ บทช่วงท้ายกับการไปสิ้นสุดเรื่องราวในคฤหาสถ์ โดยเฉพาะ ฉากแอคชั่นและจังหวะล่อหลอกตอนนั้นเหมือนกับดู What lie beneath อีกเวอร์ชั่น ถือได้ว่า เป็นการปิดฉากหนังที่ไม่มีอะไรใหม่เลย เป็นรูปแบบที่ไม่ใช่แค่เดาได้ แต่หลายส่วนของหนังยังซ้ำซากกับหนังผีระทึกขวัญหลายๆเรื่อง และ พอหนังจบก็ทำให้ออกจากโรงแบบไม่มีอะไรติดตามมา 3. ฉากเด็ดๆมีในหนังตัวอย่าง  ... พอถึงหนังจริง มันก็เลยลดดีกรีความตกใจไปเยอะ หนังไม่น่าจะอัดฉากเด็ดใส่ตัวอย่างมากเกินไป สรุป  ... แฝด เป็นหนังผีที่ดีเรื่องหนึ่ง เป็นหนังผีที่มีมาตรฐานสูงชนิดโกอินเตอร์ได้ไม่อายเพื่อนบ้านเรา เวลาใครถามว่าไปดูดีหรือไม่ ผมแนะนำว่า ถ้าชอบหนังผี หรือ รักมาช่า ต้องไปดู แต่ถ้าถามผมว่าชอบหรือไม่ ผมเองนั้นไม่ปลื้มเท่าที่ควร แม้แฝดจะพัฒนาขึ้นมามากขึ้น จาก งานสร้างและเทคนิคที่ดูดี ความลื่นไหลของการเล่าเรื่อง และ นักแสดงที่เล่นกันดีทั้งทีม แต่ ผมก็ยังชอบชัตเตอร์มากกว่าหลายเท่า เพราะ จุดเด่นของชัตเตอร์ = น่ากลัว + มีอะไรให้เซอร์ไพรส์ + บทมีความใหม่และสร้างสรรค์ไปกว่าหนังผีทั่วไป + จบแล้วยังหลอน แต่ จุดเด่นของ แฝด มีแค่ ความน่ากลัว + ความเนี้ยบ เท่านั้นเอง ส่วนปมเด็ดๆที่หลายคนปลื้มกัน มันก็บังเอิญไปเหมือนกับนิยายที่เคยอ่าน หนังที่เคยดูมา และ แฝด ก็ไม่ได้ทำตรงนี้ออกมาได้ลึกกว่าคนอื่น ก็เลยไม่ปลื้มกับจุดนี้มากมายนัก ป.ล. บทความของจขกท. 'Nada Sou Sou , รักที่ไม่เคยทำร้ายใคร' ลงในแม็กกาซีน Cream เล่มล่าสุดเน้อ คอลัมน์เดิมจากที่เขียน Final Score ในเล่มที่แล้ว ดู(อ่าน)หนัง(สือ) ให้ข้อคิด ชวนคุณคลิกไปอ่าน ไปคุย และ ร่วมเป็น 1 ความคิดเห็นในหนังที่คุณเคยดู ที่ http://aorta.bloggang.com Bridge to Terabithia , Just close your eyes but keep your mind wide open http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=03-2007&date=22&group=1&gblog=226 The Prestige , คุณตั้งใจดูอย่างใกล้ชิดแล้วจริงๆหรือ ? http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=11-2006&date=13&group=1&blog=1 เล่า ถก ถอด : Lemming , เรื่องของป้า เรื่องของผี เรื่องของจิตใจ หรือ เรื่องอะไรกัน http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&group=4&month=11-2006&date=23&blog=1 Season changes , เมื่อ"เพื่อนสนิท"กลายมาเป็น"แฟนฉัน"ในวันที่"อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย" http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=09-2006&date=08&group=1&blog=1 เปนชู้กับผี , พอกันที ผีGMO http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&group=1&month=11-2006&date=06&blog=1 Perfume: The Story of a Murderer , ทำความรู้จักและเข้าใจ ฆาตกรน้ำหอมมนุษย์ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&group=1&month=01-2007&date=16&blog=1 ขอฝาก"หนังสือรัก" พ็อกเก็ตบุ้คเล่มแรก ที่หยิบยกความรักและความสัมพันธ์ในภาพยนตร์ มาช่วยให้คุณเข้าใจตัวเองและคนรอบข้าง ได้มากขึ้นและลึกซึ้งกว่าเดิม โดย "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" ในงานสัปดาห์หนังสืองวดนี้มีอยู่ที่ บู๊ท M12 zone C1 , O16 Zone C1 ,Q42 Zone C2จ้า แก้ไขเมื่อ 03 เม.ย. 50 10:56:58 จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" - [ 3 เม.ย. 50 10:53:39 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ชอบคุณ "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" วิจารณ์มากครับ โดนใจทุกประโยค  สำหรับเรื่องแฝด ผมว่าดีมากเลยครับ ความน่ากลัวระดับกำลังดี(ผมไม่ชอบดูหนังผี) มันออกแนวดราม่า แถมเวลาผีจะออกมาจะมีเสียงบอกก่อน (สำหรับผม ฟังเสียงก็คุ้มค่าตั๋วแล้ว)เลยหลับตาทัน ฮาฮา จากคุณ : penggy (penggy) - [ 3 เม.ย. 50 11:35:58 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เขียนได้ดีมากครับ ตรงใจกับผมทุกอย่าง มันมีจุดพลาดอีกเล็กๆน้อยๆ แต่จุดใหญ่ก็คงเป็นดั่งที่คุณเขียน แต่สำหรับผม ผมว่าหนังทำได้ไม่ดีเลย ระหว่างความเป็นผี กับอาการจิตหลอน จากคุณ : หมัดตั๊กแตน - [ 3 เม.ย. 50 11:50:27 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณครับ  ชอบจริงๆ เรื่องเล่าของคุณ  อ่านแล้วชวนให้ไปดูว่าจริงอย่างที่คุณพูดไหม ทั้งหนังดีและไม่ดี จากคุณ : No.06 - [ 3 เม.ย. 50 11:51:55 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านแล้วชอบจัง แต่ก็ยังชอบแฝดมากกว่า ชัตเตอร์ อยู่ดี พอดีชอบดูหนังที่เน้นการแสดงอ่ะ จากคุณ : เบนนี่ทักกี้ - [ 3 เม.ย. 50 11:54:17 ]

ความคิดเห็นที่ 8 รักษาสุขภาพด้วยนะคะ....don't work too hard. จากคุณ : amay - [ 3 เม.ย. 50 12:49:58 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ชอบคำวิจารณ์ของคุณ ผมอยู่ข้างหลังคุณมากๆค่ะ จากคุณ : cmr - [ 3 เม.ย. 50 12:55:28 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ชอบด้วยค่ะ ไปดูมาแล้ว แต่พอมาอ่านกระทู้ก็ยิ่งรู้สึกสนุกขึ้นไปอีก จากคุณ : if you can dream you can do it - [ 3 เม.ย. 50 13:07:36 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ยังไม่ได้ดูเลย แต่อ่านหมดแร๊ะ...อุตส่าไม่อ่านกระทู้อื่น แต่มาอดใจไม่ไหวกับทู้นี้.. เฮ้อ..ประหยัดไปอีกร้อยยี่สิบ 55555 จากคุณ : ~cherry cheerleader~ - [ 3 เม.ย. 50 14:01:43 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ชอบ จขกท. วิเคราะห์หนังให้อ่านมากๆ เลยค่ะ ทำให้เปิดมุมมองกับการดูหนังมากขึ้น เรียกได้ว่าพัฒนาไปสู่ "การดูหนังให้เป็น" ไม่ใช่สักแต่ว่าเสียตังค์ไปดูเพื่อความบันเทิงเพียงอย่างเดียว ขอบคุณข้อเขียนดีๆ แบบนี้ค่ะ จากคุณ : yorky - [ 3 เม.ย. 50 14:46:45 ]

ความคิดเห็นที่ 13 2. ความเชย  ... ความเชยทั้งผีที่ออกมาหลอกคนดู และ ความเชยของ บทช่วงท้ายกับการไปสิ้นสุดเรื่องราวในคฤหาสถ์ โดยเฉพาะ ฉากแอคชั่นและจังหวะล่อหลอกตอนนั้นเหมือนกับดู What lie beneath อีกเวอร์ชั่น ถือได้ว่า เป็นการปิดฉากหนังที่ไม่มีอะไรใหม่เลย เป็นรูปแบบที่ไม่ใช่แค่เดาได้ แต่หลายส่วนของหนังยังซ้ำซากกับหนังผีระทึกขวัญหลายๆเรื่อง และ พอหนังจบก็ทำให้ออกจากโรงแบบไม่มีอะไรติดตามมา ^ ^ ^ ^ อิๆๆๆ คิดเหมือนผมเลย!!!!! โดยเฉพาะตอนไคลแม๊กซ์ จากคุณ : billy bob - [ 3 เม.ย. 50 19:47:31 ]

ความคิดเห็นที่ 14 amay ... ขอบคุณก๊าบ ฮือๆ ซึ้งจริงๆนะเนี่ยมีคนห่วงใยสุขภาพ รู้สึกว่าเริ่มทำงานมากไปจริงๆเหมียนกัน ขอบคุณทุกๆความเห็นนะครับ ที่มาพูดคุยกันครับผม จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" - [ 3 เม.ย. 50 20:44:48 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ชัตเตอร์ดูได้ไม่จบค่ะ (ดูแผ่น) แต่รู้สึกจริง ๆ ว่าถ้าดูในโรง กลับบ้านมาคงนอนไม่หลับ เพราะแต่ละฉากเดาแทบไม่ออกเลยว่าผีจะมา ส่วนแฝดเดาออก แล้วก็จะหลับตา >< ผีน่ากลัวดีค่ะ ตอนนั่งอยู่ในโรง ใจเต้นไม่นิ่งเลย ดูแล้วเหนื่อยมาก ๆ เพราะเกร็งตลอดเวลา แถมกรี๊ดไปแทบทุกฉาก (ฮา.. สงสารคนข้าง ๆ จัง) เรื่องติอย่างเดียวของหนังเรื่องนี้ คือพอคลายปมแล้ว มันก็ไม่มีอะไรให้ลุ้นแล้วอะค่ะ ก็ดีนะ คือเราจะได้ดูหนังต่อไปได้อย่างสบายใจ (แต่ยังแอบมีผีโผล่มาตอนหลัง ๆ) แต่ข้อเสียคือ อารมณ์หนังมันเสียไปอะค่ะ ส่วนเพลงประกอบ เพราะมาก ฟังก่อนไปดูหนังก็หลอนไปแล้ว แล้วก็ชอบที่หนังเรื่องนี้เนี้ยบมาก ๆ ชอบทุกฉากเลย สวยมาก ๆ แล้วก็ชื่นชมที่เอาจุดที่วีเป็นเบาหวาน และต้องฉีดยา กลับมาใช้ได้อย่างแนบเนียน คือ ไม่รู้ว่าคนอื่นจะมองแบบเรารึเปล่า แต่เราว่าดูลงตัวดีนะ ที่ตอนแรกแสดงให้เห็นว่าพลอย(หรือพิม)น่ะ รักวีจริง ๆ นะ และดูแลวี อย่างดี ทำให้คนดูเชื่อว่าพลอย รักวี อ้อ แล้วก็เรื่องที่ผีพิมโผล่มาจริง ๆ เราคิดว่าอีกจุดก็ตรงตอนใกล้จบ ที่พลอยบีบคอวีอยู่ แล้วพลอยเห็นวีกลายเป็นพิม เราว่านั่นคือพิมมาช่วยวีค่ะ ช่วยให้คนรักได้หนีออกไป ไม่ต้องมาตายเหมือนตัวเอง ไม่รู้หนังเขาเป็นแบบนี้รึเปล่า แต่เราเชื่อแบบนี้น่ะ ^^" แล้วก็ที่บอกว่าแผลเป็น บอกเรื่องซ้าย-ขวา พอดีไม่ได้สังเกตค่ะ ดูพุงมาช่าอยู่ 555+ กำลังคิดว่ากล้าจัง แหมมมม~ เล่นหนังเรื่องนี้มาช่าก็เปลืองตัวใช่ย่อย ยิ่งตอนกระเด็นออกมาจากอ่างอาบน้ำ โค้งเว้าอย่างแรง คนที่นั่งข้างหน้าหลุดออกมาเสียงดังมาก ว่า เฮ้ย! ตูด! ขำมาก ๆ ฉากนั้นไม่กลัวผีค่ะ นั่งขำ 555+ จากคุณ : Guestttt - [ 4 เม.ย. 50 16:30:44 A:58.8.137.207 X: ]

ความคิดเห็นที่ 16 ชอบที่จขกท.วิจารณ์เรื่องการไม่เห็นคุณค่าของตัวเองจัง เพราะผมคิดว่าหลายคนก็คงเคยเกิดความรู้สึกเดียวกันนี้ จากคุณ : ฆ่าไม่นับสับไม่เลี้ยง - [ 4 เม.ย. 50 21:46:17 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ชอบกระทู้นี้จังครับ ซื้อหนังสือของคุณแล้วด้วย จากคุณ : :+:So Much In Love:+: - [ 4 เม.ย. 50 22:40:28 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ผมชอบเรื่องนี้นะ ถ้าเป็นคะแนนคงให้ 8.5/10 จากคุณ : Grefeeze - [ 4 เม.ย. 50 22:49:03 ]