ความคิดเห็นที่ 1 โลกทั้งสามใบ อาจจะเป็นเรื่องราวตามหลัก ศาสนา  ที่พูดถึงชาติภพ ที่พระเอกเวียนว่ายตายเกิดขึ้นกับชีวิตรูปแบบเดิมๆเหมือน เป็น กรรม ที่ต้องใช้ชีวิตวนตามวงจรเดิม ตราบเท่าที่พระเอกยังไม่อาจหลุดพ้น อาจจะเป็น วิทยาศาสตร์  ที่พระเอกในโลกอนาคต เป็น จุดศูนย์กลางเรื่อง พยายามย้อนอดีตจนกว่าจะสามารถหาทางรักษาคนรักได้ หรือ อาจจะว่าด้วย ทฤษฎีทางจิตวิทยา  ว่าด้วย การทำงานของจิตใต้สำนึกเช่น ในฝัน ที่ภาพในปัจจุบันถูกแทนที่ด้วยสัญลักษณ์ต่างๆนานามาผสมปนเปกัน(condensation) โดยความเป็นจริงที่เป็นแกนกลางเรื่อง คือพระเอกในปัจจุบัน ส่วนอดีตและอนาคตคือสภาวะจิตของพระเอก ในช่วงอดีตเป็นความฝันที่ดึงเอา นิยายเรื่อง the Fountain ไปผสมกับชีวิตจริงของตัวเอง(สังเกตว่าพระเอกจะหลับแล้วตื่นหลังจากช่วงอดีต) ส่วนในอนาคต คือ สภาพจิตของพระเอกที่กำลังพยายามต่อสู้เพื่อยื้อชีวิตคนรัก ไม่ว่าจะเป็นทฤษฎีใด ทั้งสามโลกล้วนมีจุดร่วมที่เราเห็นในคนๆเดียว คือ ชายหนุ่มที่กำลังจะสูญเสียคนรัก ชายหนุ่มที่ไม่อาจยอมรับสัจธรรมความจริงของชีวิต ชายหนุ่มที่หมกมุ่นกับการหา ความเป็นอมตะ ชายหนุ่มที่ไม่อาจละวาง ชายหนุ่มที่แหวนหายไป ชายหนุ่มจากโลกทั้งสามคือคนเดียวกัน อาจจะเป็น การชดใช้กรรมต่างชาติภพ อาจจะเป็นคนๆเดิมพยายามย้อนเวลา หรือ เป็นคนๆเดียวที่ภายในจิตใต้สำนึกกำลังทำงานอย่างหนัก แต่ไม่ว่าจะเป็นโลกไหน เราก็จะเห็นภาพของ การยึดติด  ผ่านสัญลักษณ์ที่สื่อออกมาจากสามยุคสมัย อดีต  – การดิ้นรนหายาอมตะและดื่มกินอย่างตะกละตะกลาม ปัจจุบัน  – การไม่ยอมกลับบ้าน การเลือกเดินไปผ่าตัดแทนที่จะออกไปเดินเล่นกับภรรยาเมื่อเธอร้องขอ อนาคต  - การติดอยู่ในกรอบทรงกลม .. ไม่แปลกอะไร ที่ ทอมจะหาแหวนแต่งงานไม่เจอ เพราะ แหวนแต่งงาน คือ สัญลักษณ์ของชีวิตคู่ การอยู่ร่วมกัน ความรักและความผูกพัน แหวนที่หายไป ก็สื่อให้เห็นว่า ช่วงเวลาเหล่านั้นของทอม คือ การทิ้งห่างจากคนรักและเป็นช่วงเวลาที่ปล่อยให้ความรักอยู่ห่างออกไป ทอดทิ้งให้อิซซี่ต้องเผชิญความตายเพียงลำพัง ยิ่งเขาพยายามเท่าไหร่ เขายิ่งไม่มีทาง หาแหวนวงนั้นพบ เพราะสิ่งที่เขาพยายาม ไม่ใช่ สิ่งที่ภรรยาต้องการ สิ่งที่เขาตามหาคือการฝืนสัจธรรมความเป็นจริงตามธรรมชาติ แต่ สิ่งที่เธอต้องการมากที่สุดในช่วงเวลาสุดท้ายของเธอ คือ การใช้เวลาอยู่เคียงคู่กัน ...อิซซี่ พยายามบอก ทอม หลายหนว่า “ทำให้มันจบซะ” การทำให้จบของเธอมิได้แปลว่า การหายาที่จะทำให้เธอมีชีวิตเป็นอมตะ แต่ เธออยากให้เขาได้หลุดพ้นจากทุกข์ที่มันเกาะเกี่ยวใจ เพราะ การยึดติดของ ทอม ก็มีค่าเท่ากับการวนเวียนใน 4 ระยะของ Elisabeth Kübler-Ross และ เท่ากับการใช้ชีวิตวนเวียนอยู่ในสงสารวัฏ ไม่อาจละจากกิเลสไปได้ ...จนกระทั่งในตอนจบ โลกทั้งสามใบก็เวียนมาบรรจบกัน และ แหวนวงนั้นก็กลับมาเป็นสัญลักษณ์บอกเราว่า พระเอกของเราได้กลับมาอยู่กับภรรยาที่รักได้สำเร็จ ไม่ใช่แค่ในระดับกายภาพ(Physical) ที่ตัวอยู่ข้างๆแต่ใจลอยไปอยู่ห้องแล็บ แต่ ลึกลงถึงในระดับจิตวิญญาณ(Psychological-Spiritual)ที่อยู่เคียงคู่ภรรยาทั้งดวงจิตทั้งชีวิตที่มี ... การยอมรับในความตาย การปล่อยวาง ความหลุดพ้นจากการยึดติด ได้แสดงออกผ่านสัญลักษณ์ของโลกทั้ง 3 ใบ พระเอกในอดีต – ไม่กลัวพร้อมยอมรับ ความตายตรงหน้า แต่ก็อดไม่ได้ที่จะคว้าความเป็นอมตะ  สุดท้ายก่อเกิดชีวิตใหม่ขึ้นมาแทนที่ชีวิตเก่าที่ดับสูญไป ดั่งที่ในตอนต้นหนังบอกเราแล้วว่า การดับสูญอยู่เคียงคู่กับการก่อเกิด พระเอกในปัจจุบัน – ยอมรับความจริงและตัดสินใจ ปล่อยวาง  และ เดินตามภรรยาที่ขอร้องให้ไปเดินเล่นด้วยกัน แทนที่จะเข้าไปผ่าตัดเพื่อหาวิธีเอาชนะธรรมชาติต่อในห้องแล็บ พระเอกในอนาคต – ล่องลอย หลุดพ้น  ออกจากกรอบทรงกลมที่ขังเขาไว้ตลอดมา ...และสุดท้าย ทฤษฏีทางจิตวิทยา และ ศาสนา ก็มาบรรจบในจุดเดียวกัน เพราะต่างก็พูดในเรื่องเดียวกัน ระยะ Acceptance ตามทฤษฎีของ Elisabeth Kubler-Ross ของพระเอก ก็เท่ากับ การปล่อยวางจนสามารถหลุดพ้นจากการยึดติดตามหลักคำสอนของพุทธศาสนา เมื่อเขาได้ค้นพบว่า การอยู่ด้วยกันชั่วนิรันดร์เกิดขึ้นได้จริง แต่มิใช่ การต่อสู้ดึงดันฝืนธรรมชาติด้วยการพยายามเอาชนะความตาย เพราะใดๆในโลกล้วนเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และ สุดท้ายก็ต้องดับไป และเมื่อถึงคราดับไปนี้เอง ที่ทั้งคู่จะมีโอกาสได้อยู่ด้วยกันตลอดกาล ช่วงเวลาที่ยาวนานแต่อยู่อย่างไร้คุณภาพ ต่อให้เป็นอมตะ ก็ไม่มีความหมายอันใด เมื่อเทียบกับ เวลาเพียงชั่วสั้นๆแม้เพียง สองนาที ที่เราสองคนได้อยู่คู่กัน แล้วก่อเกิดความสุขความผูกพันที่จะจดจำไปตลอดชั่วชีวิต จะมีชีวิตเป็นอมตะไปเพื่ออะไร หากชีวิตที่เหลือจากนั้นคือ การดูคนรักของเราจากไป และ หลงเหลือแต่ความโดดเดี่ยวทุกข์ทรมานกับกิเลสที่เราต้องยึดติดไปอีกพันๆหมื่นๆปี (มีต่อ) แก้ไขเมื่อ 09 เม.ย. 50 10:25:25 จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" - [ 9 เม.ย. 50 10:20:22 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ...เสียงวิจารณ์จากฝรั่งมังค่าและรายรับของหนังเรื่องนี้ ไปในทิศทางเดียวกัน นั่นคือ คว่ำสนิท จากหนังหวังสร้างปรากฎการณ์ทุนสร้าง 30 ล้านเหรียญ ฝีมือผู้กำกับแววอัจฉริยะจาก Pi และ Requiem of a dreamต้องกลายเป็น ยักษ์ล้ม กระนั้นก็ดี มีบางสิ่งที่ผม รู้สึกอยากจะดู และ คิดว่าต้องดู แม้เสียงวิจารณ์จะเลวร้ายเพียงใด แหะๆ งวดนี้ sense ผมทำงานได้ดี เพราะ ผมชอบหนังเรื่องนี้มากทีเดียว และดูจบก็เข้าใจได้ในทันที ว่าทำไม หนังถึงไม่เวิร์คมอร์ ไม่ต้องดูอื่นไกล โรงที่ผมดู ฝรั่งสองคนข้างหน้าออกจากโรงหลังหนังฉาย ยี่สิบนาที , คนซ้ายมือผมกระสับกระส่ายส่ายหัวขยับตัวเป็นพักๆ , คนขวามือมากับแฟนหลับเป็นช่วงๆแล้วมีทีท่าเบื่อหน่ายคุยกับแฟน และ พอหนังจบ วัยรุ่นกลุ่มหนึ่งแถวหน้า บ่นกันขรม ดังนั้น ใครคาดหวังว่าหนังเรื่องนี้เป็นหนังไซไฟ หรือ คลั่งไคล้อยากดู ฮิวจ์ แจ๊คแมน อย่าตีตั๋วไปดูเชียว เพราะมันจะไม่เข้าทาง แต่ ...หนังเรื่องนี้จะเหมาะมากๆสำหรับ 1.ผู้ที่มีความสนใจในเรื่องของ Death and dying 2.ผู้ที่ศึกษาเกี่ยวกับเนื้อหาอภิปรัชญา 3.ผู้ที่เคยประสบภาวะการสูญเสียของคนสำคัญในชีวิต 4.ผู้ที่ทำงานในภาคที่เกี่ยวข้องกับชีวิตคน 5.ผู้ที่สนใจและศึกษาในเรื่องราวของศาสนาและการเวียนว่ายตายเกิด ....เป็นความกล้าของผู้กำกับ ดาเรน อโรนอฟสกี้ เพราะ ขณะดูหนังเรื่องนี้ผมรู้สึกว่าเป็นประสบการณ์เหมือนตอนที่ดู Matrix ตรงที่เลือกหนังกล้านำเสนอในสิ่งที่ไม่ตลาดเท่าไหร่ และ ประเด็นที่นำเสนอคือสิ่งทีเป็น นามธรรม มากๆ ยากที่จะทำให้เห็นเป็นเรื่องราวรับรู้ได้ ดังนั้น ถ้าหนังเผอิญคลิกคนดูส่วนใหญ่ หนังเช่นนี้ก็จะกลายเป็น หนังสร้างปรากฏการณ์ แต่หากคนไม่เก็ต หนังก็ย่อมร่วงไม่เป็นท่า กลายเป็นหนังที่คนดูไม่ปลื้ม ผมชอบบทของหนังเรื่องนี้ ที่ผูกเรื่องราวที่ซับซ้อนและลึกซึ้งแต่ช่างลงตัวอย่างน่าอัศจรรย์ หากมานั่งเลาะเรียงไล่ลำดับรายละเอียดในแต่ละยุค เราจะพบรายละเอียดปลีกย่อยที่เชื่อมโยงเรื่องราวได้อย่างน่าทึ่ง และ การหยิบยก วิทยาศาสตร์ ปรัชญา ศาสนาและจิตวิทยามาเชื่อมต่อกันได้อย่างน่าสนใจ นอกจากประเด็น การยึดติด หลุดพ้น และ ความตายแล้ว การพูดถึง ความรัก ในหนังเรื่องนี้ก็ทำออกมาได้โรแมนติกและชวนประทับใจมากๆอีกเรื่องหนึ่ง นี่เป็นหนังเรื่องที่ผมได้ดู ฮิวจ์ แจ็คแมน เล่นได้ดีที่สุดเท่าที่เคยดูมา ส่วน ราเชล ไวส์ ไม่ต้องพูดถึง นี่เป็นงานชั้นเยี่ยมที่มือไม่ตกของเธอเหมือนที่เคยทำมา งานภาพในหนังเรื่องนี้คือ ความมหัศจรรย์ หลายต่อหลายฉากในหนังดุจดั่งการเข้าไปชมภาพศิลป์ในพิพิธภัณฑ์ที่ยากเกินจะบรรยายได้ด้วยตัวอักษร และ เป็นงานภาพที่สมควรกับการดูในโรงหนังจึงจะอิ่มเอมได้เต็มสิ่งที่ผู้กำกับต้องการนำเสนอ สิ่งที่ชอบ 1.บท ... อัศจรรย์ 2.ภาพ ... มหัศจรรย์ 3.ประสบการณ์ความรู้สึกในโรง ... สะกดผมให้นั่งติดตรึงกับเบาะชนิดไม่อยากลุกไปไหนทั้งที่หนังก็มิได้ เร้าใจ ระทึกขวัญอะไรเลย สิ่งที่ไม่ชอบ 1.พระเอกโกนหัวผู้หลุดพ้น ... ไม่ถึงกับไม่ชอบซะทีเดียว แต่ผมรู้สึกขัดตาและรู้สึกว่าฉากนี้โดดๆกับภาพพระเอกโกนหัวลอยตัวตอนบรรลุแล้ว มันดูไม่เข้ากันยังไงก็บอกไม่ถูกกับการพยายามโยงเข้ากับ ศาสนาพุทธ ในฉากนี้ สรุป ... ไม่รับปากว่าทุกคนจะปลื้ม และ คนไม่ปลื้มมีสิทธิหลับสนิทชนิดปลุกไม่ตื่น แต่ ค่อนข้างมั่นใจว่า ถ้าปลื้ม มีโอกาสปลื้มมากมาย ยิ่งถ้าคุณเข้าข่าย คนในห้ากลุ่มข้างต้นที่เขียนไว้ข้างบน ขอแนะนำว่าห้ามพลาด ส่วนตัวผมแน่นอนว่าชอบมากมาย ยังมีโอกาสให้รับชมที่โรงพาราก้อนเท่านั้น (ใจร้ายมากเข้าฉายแค่โรงเดียวแถมโรงแพงอีกต่างหาก) ดู(อ่าน)หนัง(สือ) ให้ข้อคิด ชวนคุณคลิกไปอ่าน ไปคุย และ ร่วมเป็น 1 ความคิดเห็นในหนังที่คุณเคยดู ที่ http://aorta.bloggang.com Sunshine , อาทิตย์สิ้นแสง ชีวิตสิ้นสูญ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=04-2007&date=09&group=1&gblog=231 แฝด , เข้าใจพิม เข้าใจพลอย เข้าใจ"แฝด" http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=04-2007&date=02&group=1&gblog=229 Bridge to Terabithia , Just close your eyes but keep your mind wide open http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=03-2007&date=22&group=1&gblog=226 The Prestige , คุณตั้งใจดูอย่างใกล้ชิดแล้วจริงๆหรือ ? http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=11-2006&date=13&group=1&blog=1 The Constant Gardener , ในความลับมีความจริง ในความจริงมีความรัก http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=03-2006&date=13&group=1&blog=1 The Holiday , จะทำอย่างไรในวันที่ใจเจ็บ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=12-2006&date=24&group=1&blog=1 ขอฝาก"หนังสือรัก" พ็อกเก็ตบุ้ค ที่หยิบยกความรักและความสัมพันธ์ในภาพยนตร์ มาช่วยให้คุณเข้าใจตัวเองและคนรอบข้าง ได้มากขึ้นและลึกซึ้งกว่าเดิม โดย "ผมอยู่ข้างหลังคุณ"ค้าบ จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" - [ 9 เม.ย. 50 10:23:35 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ปกติไม่เคยโหวตกระทู้ไหนเลยน้า ... แต่กับเรื่องนี้โหวตให้ 1 จึ้ก ^_^ จากคุณ : กระต่ายหิมะ (กระต่ายหิมะ) - [ 9 เม.ย. 50 11:27:47 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขยันจริงน้า... จากคุณ : amay - [ 9 เม.ย. 50 12:41:52 ]

ความคิดเห็นที่ 5 โหวตแล้วค่ะ ^^ จากคุณ : underhill - [ 9 เม.ย. 50 13:00:17 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านแล้วจะร้องไห้ พี่เขียนดีจริงๆครับ อิอิ จากคุณ : Jakey_G - [ 9 เม.ย. 50 13:36:30 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อ่านเพลินเลยครับ ผมอดใจไม่อ่านอันก่อนๆ ไว้เพื่อจะไปดูหนังก่อน จะได้เหมือนกลับมาคุยกัน ชอบเพลงประกอบมาก ออกมาเดินหาไม่มีขายเลยแฮะ ใครเจอบอกกันมั่งเน่อ... ไม่ชอบท่านั่งสมาธิของพระเอกเท่าไหร่ครับ ดูเกร็งๆ ไปหน่อย ไม่ชินตา แหะๆๆ สิ่งที่ชอบขอก็อปปี้เลยก็แล้วกัน ใจตรงกันซะจริงๆ เล้ยยย... จากคุณ : dog mulder - [ 9 เม.ย. 50 13:49:47 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อ่านแล้วชอบมากครับ แต่ไม่รู้ว่าดูเองจะเป็นยังไง จากคุณ : L-Nets - [ 9 เม.ย. 50 14:05:05 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เห็นด้วยกับ "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" ครับ เคยโพสต์ไปแล้วว่า ดูเรื่องนี้จบ ทำให้เข้าใจตัวละครในหนังเรื่อง Highlander ว่าทำไมพวกเขาจึงต้องสู้กันเพื่อให้เหลือเพียงหนึ่งเดียวและ "ไม่" เป็นอมตะ ความหมายของชีวิตไม่ได้อยู่ที่ How long แต่อยู่ที่ How หรือ อยู่อย่างไรมากกว่า ปล. เชื้อเชิญให้คุณหมอไปดู Sunshine ด้วยนะครับ และ นำแว่นกันแดดติดมือเ้ข้าไปด้วยนะครับ แสงมันจ้าเหลือเกินหนังเรื่องนี้ จากคุณ : 311025 - [ 9 เม.ย. 50 14:28:21 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ^ ^ จ้าซะจนซับไตเติ้ลหายเลย แอบเซ็ง จากคุณ : dog mulder - [ 9 เม.ย. 50 14:42:33 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คุณหมอเขาดู Sunshine แล้วล่ะครับ เห็นรีวิวแอบแปะอยู่ข้างบน จากคุณ : L-Nets - [ 9 เม.ย. 50 15:30:55 ]

ความคิดเห็นที่ 12 3.ผู้ที่เคยประสบภาวะการสูญเสียของคนสำคัญในชีวิต 5.Acceptance : ยอมรับในความตายที่กำลังจะมาถึง เราเป็น 2 แบบนี้ เกิด ขึ้น ตั้ง อยู่ ดับไป เป็นธรรมชาติของโลก แต่เมื่อภาวะ นั้นๆ กำลัง ดำรงอยู่ บางครั้ง อารมณ์ ก็เกิดขึ้นได้ และทำให้เราซึมเศร้า แต่พอตระหนักได้ ก็ต้องปล่อยไปตามธรรมชาติ ฝืนไว้ ก็ไม่มีประโยชน์ จากคุณ : สงครามกวี - [ 9 เม.ย. 50 16:27:26 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ไปดูหนังเรื่องนี้มาค่ะ ในระหว่างที่ดูก็ได้ยินเสียงกรนสนั่นหวั่นไหวจากผู้ชายที่นั่งถัดไปอีกสามแถว แต่พอดูจบ ผู้หญิงที่นั่งข้างๆแอบเช็ดน้ำตาป้อยๆ ผู้หญิงอีกสองคนที่นั่งอยู่ใกล้ๆปรบมือเสียงดังพลางลุกขึ้นชื่นชม ฝรั่งที่นั่งถัดจากเรานั่งอยู่ตรงนั้นจนกระทั่งทุกคนลุกออกไปหมด ส่วนเราน่ะเหรอคะ แอบนั่งร้องไห้เงียบๆ ไม่ใช่ว่าเศร้าโศกแต่เป็นเพราะรู้สึกดีที่ในที่สุดก็มีหนังดีและคุ้มค่าดูซะที!! จากคุณ : Namarie (Namarie) - [ 9 เม.ย. 50 16:50:01 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ... ขอบคุณค้าบกับทุกความเห็น ... ซันไชน์ดูแล้วค้าบ ตามที่ความเห็นด้านบนว่า นอกจากแว่นกันแดด ก็อย่าลืม ซันบล้อกด้วยนะครับ จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" - [ 9 เม.ย. 50 19:44:39 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ตีความได้น่าคิดดีครับ จากคุณ : Easy Breezy - [ 10 เม.ย. 50 05:11:25 ]

ความคิดเห็นที่ 16 :) Like to read yr katoo so much... great critic:-) จากคุณ : เด็กซาปอย - [ 10 เม.ย. 50 09:22:21 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เรื่องนี้นี่ ทำไมมันถึงเข้าแค่ที่พารากอนล่ะครับ จะว่าไม่ใช่หนังกระแส ก็ไม่น่าใช่ เพราะดารานำก็เป็นที่รู้จัก หรือเพราะว่า..ฟาดฟัน กับเรื่องอื่นไม่ไหว เลยต้องแอบมาฉายแค่โรงเดียวเงียบๆ แบบนี้อ่ะครับ ผมล่ะข้องใจจริงๆ ใครช่วยชี้ทางกระจ่างทีเถอะ ปล. ตัดสินใจอยู่ ระหว่าง Lives of others กับ Fountain เพราะท่าทางอาจจะยืนโรง่ได้อีกไม่เกิน 2 วัน - -" เอาไงดี..เนี้ยยยย T___T จากคุณ : ^^ (the_zenith) - [ 10 เม.ย. 50 18:42:24 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ^ ^ ...ถึงดาราจะใหญ่ แต่หนังดูยากและปรัชญามาก จนเข้าขั้นเฉพาะกลุ่ม เพราะหลายคนอาจหาวหวอดหลับไปเสียก่อน จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" - [ 10 เม.ย. 50 20:23:18 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ^ ^ อ่อ.. อย่างนี้นี่เอง ขอบคุณครับ ^^" ไม่มีอะไรผิดพลาด..อาจจะได้ไปดูเรื่องนี้ ก่อนกลับบ้านสงกรานต์ เห็นคุณบอกว่าเป็นหนังปรัชญา เลยชักหวาดๆ แฮะ จะดูรู้เรื่องมั้ยเนี่ยเรา - -" แต่เห็นตัวอย่าง ภาพสวยดีจังครับ ชอบพล็อตคร่าวๆ ของหนัง เอาเป็นว่า..เดี๋ยวไปลองดู แล้วจะกลับมาคุยใหม่นะครับ ^^ จากคุณ : ^^ (the_zenith) - [ 10 เม.ย. 50 23:38:38 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ชอบ the fountain ค่ะ หนังปรัชญา แต่จริงแล้ว ก็คือเหตุการณ์ในชีวิตเราเนี่ยแหละค่ะ หนังดีๆ น่าจะเข้าหลายโรงมากกว่านี้ แถมสำหรับคนจะไปดู sunshine น่าจะเตรียมยาดมเพิ่มอีกอย่างค่ะ เพราะตอนท้ายของเรื่องมันหมุนติ้วๆๆ ยังไงชอบกลค่ะ แก้ไขเมื่อ 11 เม.ย. 50 09:36:04 จากคุณ : KCPT - [ 11 เม.ย. 50 09:32:36 ]