ความคิดเห็นที่ 1 อยู่มาวันหนึ่ง ไก่ในหมู่บ้านเกิดล้มตายเป็นเบือโดยไม่ทราบสาเหตุ บวกกับชาวบ้านป่วย ทางกรมเลยส่งธนะเทพ สัตวแพทย์หนุ่มมาดูแล ธนะเทพเป็นคนติดดิน เขาใช้รถกระบะเช่นเดียวกับกำนันตุ้ย ทิชาและพวกจึงเข้าใจผิด เลยเอาลวดหนามวางไว้จนยางรถของธนะเทพแบนทั้งสี่ล้อ เขาเลยต้องเดินกว่าสิบกิโล พอไปถึงก็พบว่า ไก่ที่ตายไม่ใช่เพราะหวัดนก แต่เป็นโรคระบาดที่ยังไม่รู้ว่าเป็นอะไร กำนันตุ้ยที่ชอบทิชา พอรู้ว่ามีไก่ตายก็เลยรังเกียจทิชา ดาวทองเลยได้ทีประกาศว่าหมู่บ้านแก่งกระโดนเกิดการระบาดของไข้หวัดนก ทำให้เป็นที่รังเกียจของคนทั่งจังหวัด ทิชาไม่พอใจธนะเทพอย่างมากที่วินิจฉัยโรคกำกวม ธนะเทพก็หมั่นไส้ที่ทิชาทำตัวเก่งเกินคนอื่น และรู้ว่าทิชาเป็นคนทำยางรถแบน และยังรู้อีกด้วยว่า ทิชาคือคนที่แม่นัดดูตัวแต่งงานด้วยเลยยิ่งไม่ชอบเข้าไปใหญ่ วินนี่ (เจี๊ยบ ชมพูนุช) แฟนธนะเทพตามมาเจอขณะธนะเทพอยู่กับทิชาก็โวยวาย จนคนอื่นเข้าใจผิดคิดว่า ธนะเทพกับทิชาเป็นแฟนกัน ทิชาโกรธเลยซัดหมัดเข้าให้ แต่ธนะเทพกลับบอกให้ทิชาขอโทษวินนี่ ทิชาเลยต้องยอม ทางกรมสั่งให้ธนะเทพรีบพาลูกน้องไปพ่นยาฆ่าเชื้อที่เล้าไก่ วินนี่ขอไปด้วยและมียงยศ (โอ๊ต บิ๊กบาเธอร์) หมอหนุ่มมาเสริม รถจึงแบ่งออกเป็นสองคัน ซึ่งธนะเทพนั่งกับทิชาเพราะไม่อยากให้ลูกน้องนินทาว่ารักสบาย ยงยศเลยต้องไปนั่งเป็นเพื่อนวินนี่แทน พอกลับมาพวกต๋อยเห็นรถกระบะเลยเข้าใจผิดคิดว่าเป็นกำนันตุ้ยเลยวางลวด ทำให้ทิชาและธนะเทพต้องเดินกลับ และกว่าจะถึงหมู่บ้านก็ทำเอาตัวเปียกปอนทั้งคู่ ทิชาเริ่มเป็นไข้แต่ไม่ให้ใครรู้ รุ่งเช้าเกิดมาไก่ตาย ต๋อยและโอเล่เลยแอบเอาไก่ชนตัวเองไปไว้ที่เล้าหมู จนกระทั่งสองวันต่อมา หมูที่ฟาร์มของทิชาเริ่มป่วย วินนี่โวยวาย ไม่อยากอยู่หมู่บ้านกำนันเพราะเห็นว่าทิชาป่วย ยงยศจึงเสนอให้ฆ่าหมูในฟาร์มให้หมด ทิชาไม่ยอมจึงเกิดการโต้เถียงกับกำนัน แต่ธนะเทพขอให้ยงยศเสนอทางใหม่คือให้รู้อาการใหม่ จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:14:34 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ยงยศใช้ยารักษาหมูของทิชาจนหาย แต่ทิชากลับไข้ขึ้นสูง จึงถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล ผลยังไม่ออกมา วินนี่ถือโอกาสป่าวประกาศว่าหมู่บ้านแก่งกระโดนเกิดหวัดนกระบาด ชาวบ้านแก่งกระโดนจึงโดนแอนตี้ ไม่มีใครยอมซื้อของที่นี่เลย ธนะเทพโกรธวินนี่มาก วินนี่น้อยใจขับรถกลับกรุงเทพ แต่เกิดอุบัติเหตุ ยงยศมาช่วยไว้พอดี วินนี่เลยไปอยู่บ้านยงยศก่อน เมื่ออยู่ที่นี่ ทำให้วินนี่เริ่มชอบหมอขึ้นมาบ้างแล้ว ผลการตรวจซากไก่ออกมา พบว่าเป็นเพียงไข้หวัดสายพันธุ์ใหม่เท่านั้น ทิชาก็ไม่ได้เป็นไข้หวัดนก ทุกคนสบายใจ แต่สังคมภายนอกยังไม่ยอมซื้อของจากที่นี่อยู่ ดาวทองแอบมาเสนอขายสารเคมีเร่งโตและเร่งเนื้อแดงที่แก่งกระโดน แต่ทิชาแอบไปรู้เข้า เลยร่วมมือกับวินนี่พาตำรวจไปจับดาวทอง แต่ดาวฤกษ์ขอร้องเอาไว้ ดาวทองแค้นทิชามาก เมื่อหมดภารกิจเรื่องไข้หวัดนก ธนะเทพขออยู่ต่อเพื่อช่วยเหลือชาวบ้านก่อน ยงยศเองก็ขออยู่ วินนี่ก็ขอตามมาด้วย ทิชาแนะนำให้ชาวบ้านทำปศุสัตว์แบบปลอดสารเคมี และนำความคิดเรื่องไร่นาสวนผสมตามแนวพระราชดำริมาให้ชาวบ้าน ทุกคนบอกจะลองดู วินนี่ก็เป็นตัวช่วยอีกแรงทำให้ยงยศเริ่มชอบวินนี่ขึ้นมาอย่างเงียบ ๆ ทิชาบากหน้าไปขอยืมเงินแม่ แต่มีข้อแม้ว่าทิชาจะต้องแต่งงานกับมนัสชัย ทิชาจึงตกลง เมื่องานเกษตรประจำปีมาถึง ทิชาพาหนูอี๊ดไปโชว์ หนูอี๊ดดังเพราะเป็นหมูฉลาด หนูอี๊ดจึงได้รางวัลชนะเลิศ และมีการประกวดโครงการปศุสัตว์ด้วย ดาวทองและกำนันตุ้ยร้อนใจ กลัวถูกตรวจพบสารเร่งเนื้อแดง ดาวทองเลยให้ดาวฤกษ์พาเข้าไปสลับเนื้อกับบ้านแก่งกระโดน บ้านแก่งกระโดนเลยถูกปรับแพ้ แต่หลินฮุ่ยกับก้ามปูคิดว่าต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากล จึงให้ชาวบ้านล้อม กรรมการจึงให้จัดการประกวดใหม่ในวันรุ่งขึ้น ทิชากับธนะเทพลงทุนเฝ้าเตนท์ วินนี่รู้สึกว่ามีอะไรผิดปรกติ จึงเข้าไปดูและถ่ายภาพที่ดาวฤกษ์สลับหมูกับทิชาเอาไว้ด้วยมือถือ แต่ดาวฤกษ์เห็นเข้าเลยให้ลูกน้องจับวินนี่ไว้ พอกรรมการมาตรวจหมูอีกครั้งจึงมีสารเร่งเหมือนเดิม แต่วินนี่หลุดออกมาได้ทันเวลาพอดี เลยเอาคลิปมือถือมาเปิดโปง ทำให้กำนันตุ้ย ดาวทองและดาวฤกษ์ถูกจับ ทุกอย่างคลี่คลาย ทิชาถูกรับตัวกลับไปแต่งงานกับมนัสชัย สร้างความเสียใจให้แก่ธนะเทพอย่างมาก แต่วินนี่ก็ช่วยให้งานล้มเลิกจนได้ ทิชากลับมาที่แก่งกระโดนอีกครั้ง และสารภาพรักกับธนะเทพ ธนะเทพและทิชาจึงแต่งงานและอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ==================== จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:14:56 ]

ความคิดเห็นที่ 3 วิวาห์อลเวง เรื่องย่อ (จากหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ฉบับวันที่ 13 พฤษภาคม 2550) ทิพเกสร (จุ๋ย วรัทยา) ถูกเทวี (รัชนี ศิระเลิศ) ผู้เป็นแม่เรียกตัวกลับจากเมืองนอกเพื่อแต่งงานกับชาวี (วี วีรภาพ) น้องชายของพัฒนา (เคลลี่ ธนพัฒน์) ซึ่งเป็นพ่อเลี้ยงของเธอ ทิพเกสรเกลียดพัฒนาเพราะคิดว่าเขาแต่งงานกับแม่ของเธอเพราะหวังสมบัติ แต่ความจริงพัฒนาช่วยไถ่บ้านไร่คืนมา มิหนำซ้ำทิพเกสรยังไม่เคยรู้เลยว่าเทวีเป็นมะเร็ง ทิพเกสรทะเลาะกับแม่จนหนีออกจากบ้านไปอยู่บ้านไร่เทวี ชาวีจึงวางแผนแกล้งว่าที่เจ้าสาวต่าง ๆ นานา เพราะเขาก็ไม่อยากแต่งงาน แต่ชาวีแพ้พนันแข่งขี่ม้ากับพัฒนาเลยต้องจำใจแต่งงานกับทิพเกสร เมื่อถึงบ้านไร่ ทิพเกสรจัดแจงเหมือนกับเป็นบ้านของตนเองโดยที่เธอไม่รู้เลยว่า บ้านไร่เทวีไม่ใช่ของเธออีกต่อไปแล้ว แต่เป็นของพัฒนาที่ยกให้ชาวีเป็นผู้ดูแล บัวริน (เอ๋ พรทิพย์) แฟนของชาวีรู้ข่าวว่า ชาวีพาผู้หญิงมาอยู่ที่บ้านไร่ เธอก็ไปหาเรื่องตบตีกับทิพเกสร บันรินแค้นทิพเกสรมากเลยไปฟ้องแจ่มจันทร์ แม่ของชาวีและสืบจนรู้ว่าทิพเกสรเป็นลูกสาวของเทวี สะใภ้ไก่แก่แม่ปลาช่อนที่จันทร์แจ่มไม่ยอมรับ จันทร์แจ่มสั่งให้ชาวีเลิกยุ่งกับทิพเกสร เทวีอาการทรุดหนัก พัฒนาเลยออกโรงประกาศจัดงานวิวาห์ของชาวีกับทิพเกสรเอง ชาวีสงสารเทวีที่กำลังจะตายแต่ทิพเกสรยังดื้อรั้นเอาแต่ใจ ดุว่าแม่ตัวเองว่าหลงผัวเด็ก ทิพเกสรไปหาพลและแก้วดารา (ส้ม ธัญสินี) เพื่อนที่คบกันมาตั้งแต่เด็กให้มาช่วยล้มงานแต่งงาน แก้วดาราเข้าใจความรู้สึกของคนถูกคลุมถุงชนดีเพราะเธอเองก็ถูกผู้เป็นแม่บังคับให้แต่งงานเช่นกัน งานแต่งงานของชาวีกับทิพเกสรถูกจัดขึ้นหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จ ชาวีหมั่นไส้ท่าทางเชิดหยิ่งของทิพเกสร จนต้องแกล้งล่วงเกินกอดจูบทุกครั้งไป ซึ่งแท้จริงแล้วชาวีหลงรักทิพเกสรนั่นเอง หญิงสาวเองก็แอบมีใจให้เขาเช่นกัน วันหนึ่ง พัฒนาบอกเรื่องของเทวีให้ทิพเกสรได้รู้ว่าเธอกำลังจะตายและต้องการเห็นการแต่งงานของทิพเกสร ทิพเกสรตกใจและเสียใจมาก ทิพเกสรขอโทษพัฒนาที่เข้าใจเขาผิดมาโดยตลอด จันทร์แจ่มเห็นแก้วดาราแล้วรู้สึกพอใจและอยากให้ต้องการแต่งงานกับพัฒนา แต่เขาปฏิเสธ ทั้งที่แก้วดาราแอบรักพัฒนามาโดยตลอด เทวีสังเกตเห็นความสัมพันธ์ระหว่างพัฒนากับแก้วดารา จึงขอให้พัฒนาเปิดใจรับแก้วดาราเพราะรู้ตัวดีว่าเธอคงอยู่ได้อีกไม่นาน เทวีขอให้แก้วดาราดูแลพัฒนาเพราะรู้ว่าลึก ๆ แล้ว พัฒนาชอบแก้วดารา งานแต่งของชาวีและทิพเกสรถูกจัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่ เทวีปลื้มมาก กลางดึกคืนนั้น เทวีก็จากไปอย่างสงบ พัฒนาหายไปโดยไม่มีใครได้พบอีก ใกล้ปีใหม่ พัฒนาจึงกลับมาหาแก้วดารา ทั้งคู่ไม่รีรออีกแล้วที่จะแต่งงานกัน จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:15:33 ]

ความคิดเห็นที่ 4 วิวาห์อลเวง 7/5/2550 ตอนที่ 1 บนถนนลูกรังขรุขระสีปูนแห้ง ที่พาดผ่านท้องทุ่งป่าเขาสีเขียว เหมือนงูตัวมหึมาเลื้อยยาวไปสุดลูกหูลูกตา มันมีทั้งความสวยงามและน่ากลัวในภาพเดียวกัน รถสปอร์ตคันงามที่ควรจะขับเคลื่อน อยู่บนถนนคอนกรีตในเมือง แต่เวลานี้ กลับพุ่งไปบนถนนลูกรังถูกฝุ่นฟุ้งตลบ หลังไปตลอดทาง ในรถคันงาม หญิงสาวในชุดเดรสเหนือเข่าเล็กน้อย รองเท้าบูตหนังสูงเกือบถึงเข่า ใส่หมวกทรงคาวบอยรับกับใบหน้าที่สวยคมขำ ทั้งรถทั้งคนสวยหรูเหมาะสมกันเหลือเกิน ขัดกันก็แต่เพียงว่า เธอผู้นั้นไม่ได้ขับรถอย่างมีความสุข หากแต่ขับไปร้องไห้ ไปเหมือนถูกใครทำร้ายมาอย่างแสนสาหัส เธอคือ ทิพเกสร สาวสวยวัย 24 นักศึกษาปริญญาตรีจากอเมริกานั่นเอง ooooooo ทิพเกสรขับรถไปร้องไห้สะอึกสะอื้นไป เป้าหมายปลายทางคือไร่ของแม่ที่เธอเคยมาเมื่อวัยเยาว์ เธอมาแบบยอมไปตายเอาดาบหน้า เธอคร่ำครวญกับตัวเองเมื่อ นึกถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านมา... "ใช่สิ เรามันตัวคนเดียวในโลก ไม่มีใครรัก ไม่มีใครเข้าใจ...พ่อจ๋า..." เธอแหงนมองฟ้าเหมือนเห็นพ่ออยู่บนนั้น "พ่อจ๋า...เก๋ไม่เหลือใครแล้วแม่ไม่รักเก๋ เค้ารัก หลงคนอื่น เห็นคนอื่นดีกว่าลูกในไส้ของตัวเอง" ภาพเหตุการณ์เมื่อเช้า กระแทกเข้ามาในความรู้สึกอย่างแรง ยิ่งคิดก็ยิ่งน้อยใจการกระทำของเทวีผู้เป็นแม่ เมื่อเช้านี้เอง เทวีแม่ของทิพเกสร หญิงวัย 45 ปี ที่ยังคงสวยสาวกว่าอายุจริงมาก   สองแม่ลูกกำลังเผชิญหน้ากันอย่างตึงเครียด   เทวีพยายามรักษาอารมณ์ให้เยือกเย็น ในขณะที่ทิพเกสรระเบิดอารมณ์ใส่อย่างเจ็บช้ำใจ "เก๋ไม่แต่ง ได้ยินมั้ยคะแม่ เก๋ไม่แต่ง จะให้เก๋พูดอีกร้อยหนพันหนเก๋ก็ยืนยันว่า เก๋จะไม่แต่งงานกับนายบ้านนอกนั่น" "คำก็บ้านนอก สองคำก็บ้านนอก เมื่อไหร่จะเลิกใช้คำดูถูกเขาซะที ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น คราวนี้อย่าหวังว่าแม่จะตามใจแก เตรียมตัวแต่งงานเดือนหน้า เข้าใจมั้ย" "เดือนหน้า..." ทิพเกสรตกใจสุดๆ "นี่คุณแม่เห็นเก๋เป็นอะไรคะ คุณแม่เชื่อสามีเด็กของคุณแม่ จนยอมยกเก๋ให้น้องชายเขา คุณแม่เป็นอะไรไปคะ ถ้าแม่บังคับให้เก๋แต่งกับนายบ้านนอก คอกนา เก๋จะหนีไปแต่งงานกับฝรั่งหัวแดงที่เมกา" "แกทำอย่างนั้นไม่ได้นะ" เทวีคว้ามือทิพเกสรไว้ด้วยความกลัวใจลูกสาว ooooooo จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:16:59 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ทิพเกสรขับรถไปสมองก็ครุ่นคิดว้าวุ่นกับเรื่องที่เกิดขึ้น ร้องไห้ไประบายความคับใจไปอย่างมีอารมณ์ "ไม่มีทาง ไม่มีวัน ชาตินี้ฉันจะไม่แต่งงานกับคนที่ฉันไม่รัก ร้ายนักนายบ้านนอก พี่ชายนายมาฮุบสมบัติพ่อฉันคนเดียวไม่พอ นายก็จะมาอีกคน ต่อไปนี้เราก็เหมือนตัวคนเดียวในโลก เราต้องยืนหยัดด้วยตัวของเราเอง" ทันใดนั้น แววตามุ่งมั่นเด็ดเดี่ยวก็กลายเป็นตกใจเมื่อนึกขึ้นมาได้ เธอจอดรถพรืด หันไปค้นกระเป๋าวุ่นวาย "แผนที่! แผนที่หาย!! ฉันจะไปถูกได้ยังไง" พูดพลางเหลียวมองไปรอบๆ   เหมือนโลกนี้มีรถตัวเองจอดอยู่คันเดียว ใจเริ่มหวั่นไหว รีบออกรถไปอย่างเคว้งคว้าง ooooooo ที่ห้องนอนทิพเกสรในกรุงเทพฯ พัฒนา ชายหนุ่มวัย 35 ปี สามีวัยอ่อนกว่าของแม่ที่ทิพเกสรตั้งป้อม ต่อต้านนับแต่วันแรกที่เขาเข้ามาเป็นสามีแม่ เขาเห็นอารมณ์ว้าวุ่นตกใจของเทวี ที่เห็นทิพเกสรขนเสื้อผ้าไปหมดตู้ กลัวลูกสาวจะหนีไปแต่งงานกับฝรั่งจริงๆ ก็ปลอบอย่างเยือกเย็นว่า "ใจเย็นๆคุณ คุณเก๋ถึงจะใจร้อน เอาแต่ใจตัวเอง แต่เธอไม่ใช่คนที่ทำอะไรวู่วาม" พัฒนากอดปลอบใจเทวี เวลาเดียวกันเขาก็คิดคาดเดา ว่าทิพเกสรจะไปที่ไหนได้บ้าง แล้วก็ได้คำตอบ เมื่อแม่บ้านเจอกระดาษที่พับเป็นใบเล็กๆ ตกอยู่ข้างเตียง ในนั้นเป็นแผนที่ไปไร่เทวี "ยายเก๋หนีไปที่นั่นเหรอคะ" เทวีถามอย่างตกใจ ooooooo ทิพเกสรขับรถบ่ายหน้าไปเรื่อยๆ จนเจอร้านขายของชำเล็กๆข้างทาง รีบแวะเข้าไปด้วยความดีใจ พอลงจากรถเดินเข้าไป ชาวบ้านที่บ้างนั่งดื่มกาแฟ โอเลี้ยง บ้างนั่งโขกหมากรุก ต่างพากันเงยหน้ามองตะลึงอึ้ง กับสาวเปรี้ยวรถหรูที่พลัดหลงเข้ามา แม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยวเชิญชวนชิมอาหารในร้าน ทิพเกสรดูสภาพแล้วไม่เพียงแต่ไม่สั่ง หากยังตำหนิแม่ค้าเรื่องความสะอาดอนามัย แล้วตัดบทถามทางไปไร่เทวี "จะไปบ้านไร่เทวีเรอะ มาผิดทางแล้วหนู" ชายคนหนึ่งตะโกนบอก พอเห็นสีหน้าตกใจของหญิงสาว ชายอีกคนก็โขกหัวชายคนแรก ด่าไอ้กร๊วก แล้วบอกทางว่า "ทางนี้น่ะไปไร่เทวีได้เหมือนกัน แต่มันอ้อมไปหลังไร่ ทางดีๆหน้าไร่ทำไมไม่ไปล่ะหนู" "ถ้ารู้แล้วหนูจะหลงเหรอจ๊ะตา" หญิงสาวไม่วายย้อนประสาคนนิ่งไม่ได้ จากนั้นหันไปเอาใจแม่ค้า สั่งไดเอตโค้กหนึ่งกระป๋อง ปรากฏว่าไม่มี ในที่สุดก็จำใจต้องสั่งโอเลี้ยงหนึ่งถุง ก่อนดูดโอเลี้ยงก็ยังเอาน้ำชาในกาล้างหลอดเสียจนหมดกา ทำเอาแม่ค้ามองตาค้าง ก่อนออกจากร้าน ยังมีเรื่องกับเด็กสาววัยกระเตาะที่ควงชายแก่มาที่ร้าน ทำให้ทิพเกสรนึกถึงแม่กับพัฒนาที่อายุต่างกันมาก ปากเปราะไปพูดกับชายแก่ว่า คิดหรือว่าเขาจะรักจริง อายุห่างกันขนาดนี้ที่ทำดี เพราะหวังสมบัติต่างหาก เลิกโง่ซะที ทำให้เด็กสาวโมโหชี้หน้าด่าทิพเกสร แล้วคว้าน้ำบนโต๊ะสาดใส่เต็มหน้า นั่นแหละเธอจึงรู้สึกตัว ooooooo จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:17:50 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เหตุการณ์เมื่อ 8 ปีก่อน ยังฝังใจทิพเกสรจนทุกวันนี้ วันนั้นเป็นวันแต่งงานของแม่คือเทวี กับพัฒนาชายหนุ่มที่มีวัยอ่อนกว่าถึง 10 ปี ทิพเกสรรับไม่ได้ นอกจากไม่อยู่ร่วมงาน ไม่อวยพรแล้ว ยังพูดว่าอย่างเจ็บแสบว่า "หนูไม่มีคำอวยพร เพราะสำหรับหนูมันเศร้ามาก สมบัติของคุณพ่อคงจะหมดไปในไม่ช้า" จากนั้นหันไปใส่พัฒนา "ยังไงนายก็ค่อยๆผลาญนะ สงสารพ่อฉันที่ตายไปแล้วบ้าง   ฮึ...คู่บ่าวสาว  เจ้าบ่าวอ่อนกว่า เจ้าสาว 10 ปี แต่งงานกันด้วยความรัก ใครโง่เชื่อก็เชื่อไปเถอะ ฉลาดนี่ ใช้ความหนุ่มมาแลกสมบัติพ่อฉัน" เทวีโกรธจนลืมตัว ตบหน้าทิพเกสร ปรามเสียงสั่นด้วยความโมโหว่า "ทำไมเป็นเด็กร้ายกาจ  ปากคอเราะรายก้าวร้าวผู้ใหญ่ ขนาดนี้ ขอโทษคุณพัฒเดี๋ยวนี้นะ" ไม่มีน้ำตาจากทิพเกสร เด็กสาววัย 16 เอามือกุมแก้มมองหน้าแม่ด้วยสายตาเสียใจ ผิดหวังอย่างที่สุด เพราะแต่น้อยคุ้มใหญ่ แม้แต่ตีสักเพียะแม่ก็ไม่เคย แต่คราวนี้เธอถูกแม่ตบหน้าเพราะผู้ชายคนนี้! "แม่ใจร้าย แม่หลงผู้ชายคนใหม่จนลืมลูก หนูเกลียดแม่ ได้ยินมั้ยคะ หนูเกลียดแม่ เกลียดที่สุด" เด็กสาวตะโกนย้ำแล้ววิ่งหนีขึ้นบ้าน นั่นคือเหตุการณ์เมื่อ 8 ปีก่อน แต่วันนี้ เทวีได้ทำผิดซ้ำอีก เธอคิดมาก เสียใจมาก ยกมือที่ตบหน้าลูกตบโต๊ะปัง ตะโกนใส่มือตัวเอง "ฉันเกลียดมือนี้ มือที่ตีลูก ฉันเกลียด" ooooooo เหตุที่แม่ลูกขัดใจกันอย่างรุนแรงครั้งนี้ เนื่องจากเทวีเรียกทิพเกสรที่เรียนอยู่เมืองนอก ให้กลับมาแต่งงานกับชาวี น้องชายแท้ๆของพัฒนานั่นเอง ความอคติที่ทิพเกสรมีต่อพัฒนา ไม่เพียงคิดว่าเขามาปอกลอกหวังฮุบสมบัติของพ่อเท่านั้น หากยังมองเทวีผู้เป็นแม่ว่าหลงสามีหนุ่ม และที่ส่งตนไปเรียนเมืองนอกก็เพื่อตัวเอง จะได้เสวยสุขกันตามลำพังเท่านั้น เมื่อกลับมาถูกสั่งให้แต่งงานกับชาวี ทำให้ทิพเกสรยิ่งเกลียดชังพัฒนา คิดว่าจะพาน้องชายมาช่วยกันฮุบสมบัติพ่ออีกคน เธอจึงปฏิเสธอย่างแข็งกร้าวว่า "ฉันเกลียดนาย เกลียดน้องชายนาย เลิกเป่าหูแม่ฉันให้ฉันแต่งงานกับน้องนายได้แล้ว" "ชาวีเป็นคนดี คุณยังไม่รู้จักเค้า อย่าเพิ่งตัดสินเค้า" พัฒนายังใจเย็นมาก "อ๋อ...นายก็ต้องการันตีว่านายชาวีอะไรนั่นดีสิ ของมันแน่อยู่แล้วนี่ จะส่งน้องชายมาปอกลอกสมบัติฉันทั้งที ถามจริงเหอะ บ้านนายมีอาชีพปอกลอกกันทั้งตระกูลเลยรึไง" เทวีโกรธจี๊ดขึ้นมา ตบหน้าทิพเกสรเพียะใหญ่จนหน้าสะบัด ตวาดปราม "ทิพเกสร!" นี่เองทำให้ทิพเกสรตัดสินใจหนีออกจากบ้าน แม้จนเวลานี้เธอยังรู้สึกเจ็บทุกครั้งที่ยกมือคลำแก้มที่ถูกตบ ไม่ว่าจะเป็นการถูกตบครั้งแรกเมื่อ 8 ปีก่อน หรือที่ถูกตบเมื่อเช้านี้ ถูกตบทั้งสองครั้ง สาเหตุจากผู้ชายคนเดียวกันคือนายพัฒนา! "ฉันเกลียดนาย นายชาวี ไม่มีวันที่ฉันจะแต่งงานกับนาย ไม่มีวัน!" ทิพเกสรย้ำกับตัวเองอย่างโกรธแค้น ooooooo ชาวี ชายหนุ่มวัย 30 เขาเป็นชายหนุ่มที่หน้าตาดี รูปร่างสูงสง่า ดูเป็นผู้ชายเต็มตัว เขาอยู่ไร่ รักไร่ และมีม้าตัวสง่างามเป็นพาหนะคู่ใจชื่อ เจ้าสายฟ้าฟาด ชาวีถูกทิพเกสรปฏิเสธอย่างรังเกียจทั้งที่ไม่เคยเห็นหน้ากันเลย เหตุผลเพียงเพราะเขาเป็นน้องชายของพัฒนา และ เป็นคนบ้านนอก โดยหารู้ไม่ว่า เขาจบปริญญาตรีเกษตรศาสตร์ สัตวบาล และเป็นหนุ่มหล่อที่สาวๆหมายปองกันทุกคน ชาวีรู้จากพี่ชายว่าทิพเกสรกำลังมาที่ไร่ เขาวางแผนต้อนรับอย่างเจ็บแสบ เป็นขั้นเป็นตอนอย่างที่เธอคาดไม่ถึง =============== จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:19:08 ]

ความคิดเห็นที่ 7 วิวาห์อลเวง 8/5/2550 ตอนที่ 1 (ต่อจากวานนี้) ระหว่างชาวีขี่เจ้าสายฟ้าฟาดมาดักรอที่หน้าผานั้น เขาได้รับโทรศัพท์จากพี่ชายว่า "ชาวี...คุณเก๋กำลังไปที่ไร่เทวี เธอรู้เรื่องที่จะต้องแต่งงานกับนาย แต่ไม่ยอม เลยทะเลาะกับคุณเทวี หนีไปที่ไร่ โดยไม่รู้ ว่าไร่นี้ตกเป็นของเราแล้ว เขายังนึกว่า..." a "พี่พัฒนาเป็นหนุ่มบ้านนอกที่มาปอกลอกแม่ เขาไม่รู้ ด้วยซ้ำว่าแม่ของเขา ก็แค่ผู้ดีเก่าที่รวยแต่เปลือกมานานแล้ว" ชาวีพูดต่อจากพี่ชายอย่างเดาใจกันได้ "เอ้อ...ก็ทำนองนั้น" "คนกรุงเทพฯคิดว่าคนชนบทต้องยากจนโง่เง่า คิดกันแบบนี้หมดสินะ" ชาวีบ่นอย่างหงุดหงิด "คุณเทวีเป็นห่วงลูกมาก เรากำลังจะตามไป แต่ระหว่างนี้ ดูแลว่าที่เจ้าสาวของนายด้วยนะวี" ชาวีวางหูโทรศัพท์ ยิ้มที่มุมปากอย่างเยาะหยันขณะพึมพำ "คิดเหรอว่าฉันอยากแต่งกับเธอ แล้วฉันจะพิสูจน์ ให้เห็นว่าเธอน่ะคิดถูกที่ไม่แต่งงานกับฉัน...ทิพเกสร" ooooooo แผนต้อนรับอย่างดีที่ชาวี สั่งให้อำนาจผู้จัดการไร่กับลุงขาบหัวหน้าคนงานที่เป็นคู่หู คือให้ไปเปลี่ยนป้ายไร่ที่บอกระยะทางจาก 9 กม. เป็น 90 กม. แทน ไม่เพียงเท่านั้น ทางเข้าไร่ยังมีถังน้ำมันวางเกะกะไปหมด นี่คือด่านแรก แม้จะเจอด่านโหดหิน ที่ต้องขับรถคดเคี้ยวอย่างยากลำบาก แต่ทิพเกสรก็กัดฟันเอาชนะไปจนได้ "ด่านที่ 1 ผลการทดสอบ นิสัยเฮี้ยวใช้ได้ ขับตรงเข้ามา ไม่มีลังเล ไม่ถอย ไม่หนี อืม...น่าสนใจว่าไหมสายฟ้าฟาด... เอาล่ะ ต้อนรับกันแค่นี้ ก็จะไม่สมเกียรติคุณทิพเกสร" ชาวียิ้ม อย่างมีแผน แล้วด่านที่ 2 ก็ตามมา โดยเขาควบเจ้าสายฟ้าฟาดไล่ตามไป พอทิพเกสรเห็นคนก็ดีใจรีบโบกมือทัก แต่พอนึกได้ว่าที่เปลี่ยวแบบนี้ อาจเจอคนไม่ดีกลัวถูกปล้นไม่เท่าไร แต่ถ้าถูกข่มขืนคงตายแน่ คิดแล้วเหยียบคันเร่งหนีสุดฤทธิ์ ชาวีกลัวจะเกิดอันตราย ควบม้าไปตีคู่สั่งให้หยุดรถข้างหน้ามีเหว เมื่อเธอไม่ยอมหยุดก็ชักม้าไปหยุดขวางจังก้าหน้ารถ ทิพเกสรเหยียบเบรกอย่างแรง รถไถลชนกระแทกต้นไม้ ข้างทางแถมล้อจมลงไปในโคลน รถจอดสนิท! "ด่านที่สอง ผลการทดสอบไม่อ่อนแอ ไม่ง้อใคร ชอบเอาชนะ ฮะฮ่าฮ่า... เจอคู่ชกที่สมน้ำสมเนื้อกันแล้ว" ชาวีสรุป เมื่อรถไปไม่ได้แล้ว หญิงสาวลงจากรถมาเจี๊ยวจ๊าวว่า รถตนพังหมดแล้ว จะเอาอย่างไรกับตน ทันใด ด่านที่ 3 ก็ผุดขึ้นในสมอง ชาวีมองรูปร่างเธอไล่จากข้างบนสุดลงมาจนจดปลายเท้า เขามองเธอนิ่ง... นิ่งจนหญิงสาวอ่านสายตาเขาไม่ออก ถามห้วนๆ จากการสำรวจเสื้อผ้าเขาว่าเป็นคนแถวนี้ใช่ไหม "ก็...ก็ทำนองนั้น" ชาวีตอบกำกวม ทิพเกสรยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ ที่มาเจอหนุ่มบ้านนอกที่ความรู้สึกช้าบอกช้า ทำให้รถตัวเองพัง ต่างยืนมองหน้ากันนิ่ง ooooooo จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:21:02 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เทวีทนทรมานใจด้วยความเป็นห่วงลูกไม่ไหว บอกพัฒนาว่าจะไปบ้านไร่ เพราะทิพเกสรไปบ้านไร่ ครั้งสุดท้ายตั้งแต่เด็กๆ พอพ่อตายก็ไม่ยอมไปอีกเลย พัฒนาปลอบใจ ว่าไม่ต้องห่วงเชื่อว่าชาวีคงดูแลเธอได้     "ชาวีจะทนทิพเกสรไปได้ซักกี่น้ำ ทั้งดื้อทั้งรั้น ยอมใครซะที่ไหน" "แหม เหมือนกันเป๊ะ นายชาวีก็เหมือนกัน รั้นไม่เป็นรองใคร ท่าทางเราจะจับได้ถูกคู่แล้วนะคุณ" "ฉันไม่ขำกับคุณด้วยนะ ลูกสาวฉันไม่เคยถูกขัดใจคุณก็รู้ฤทธิ์ยายเก๋" "ก็มีคนมาขัดใจบ้างจะเป็นไรคุณ หึๆ ผมว่าน้องชายผมได้คู่ปรับที่สมน้ำสมเนื้อแล้วล่ะงานนี้" พัฒนานึกถึงเรื่องวุ่นวายที่ชาวีจะเจอแล้วหัวเราะชอบใจ ooooooo ที่ริมถนนทางไปไร่นั่นเอง ชาวีกับทิพเกสร ต่อปากต่อคำต่อล้อต่อเถียงกันแบบไม่มีใครยอม ลดราวาศอกให้ใคร โดยฝ่ายทิพเกสรมองว่า   ชาวีเป็นชาวบ้านแถวนั้นก็ประเมินไอคิว และฐานะจากทัศนะของตน เธอจึงตีราคารถ ราคากระเป๋าเสื้อผ้าและรองเท้า ขู่ว่า อย่างเขาต่อให้ม้าพันธุ์ดีนี้ ออกลูกหลานมา 7 ชั่วโคตรก็ซื้อรถคันนี้ไม่ได้ หมายจะให้ชาวีตกใจยอมอ่อนข้อให้ แต่เธอยิ่งอวดเบ่งวางเขื่องชาวีก็ยิ่งสมเพชยิ่งขำ แกล้งมองสำรวจทั่งตัว ทำให้เธอถอยกรูดกลัวจะถูกข่มขืน ชาวียิ่งหัวเราะสมเพช บอกว่า "ผมจะข่มขืนใครผมเลือกนะคร้าบบบ อย่างคุณเนี่ย ม่ายไหว ตัวก็เล็ก หน้าก็แหลม เสียงดังหนวกหู ปากยิ่งกว่าแม่ค้าปลาเค็ม แล้วดูการแต่งตัวเนี่ยเหรอชุดมาทำไร่ ฮะๆๆไร้รสนิยมสุดๆ การแต่งตัว หน้าตา นิสัย เฮ้อ ข่มขืนไปก็เสียชื่อเปลืองแรงเปล่าๆ" ชาวีได้ข้อสรุปในด่านที่ 4 ว่า "ผลการทดสอบ นิสัยห่วยแตก ขึ้นทำเนียบคนที่เราเกลียด หมายเลข 1 นิสัยชอบดูถูกคน ทนไม่ได้โว้ย!" ================= จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:22:10 ]

ความคิดเห็นที่ 9 วิวาห์อลเวง 09/05/2007 ตอนที่ 1(ต่อจากวานนี้) เห็นความอวดดีของทิพเกสรแล้ว ชาวีตัดสินใจแกล้งทิ้งเธอไว้กลางทาง คราวนี้ได้ผล เพราะทิพเกสรกลัวจนยอมเสียฟอร์ม ตะโกนเรียกเขาสั่งให้พาไปไร่เทวี ชาวีจึงยอมชะลอม้า นึกในใจ "ใครแต่งงานกับแม่นี่คงซวยตลอดชาติ" ในที่สุด ชาวีก้มลงดึงตัวทิพเกสรขึ้นหลังม้า เธอวี้ดว้ายโวยวาย พอถูกขู่ว่า "อยากตกม้ารึไง หุบปากเสีย" เท่านั้นเอง แม่จอมพยศก็นั่งเงียบกริบ ooooooo พัฒนาโทร.เข้ามือถือของอำนาจ เพื่อถามข่าวทิพเกสร เพราะโทร.ไปหาชาวีไม่ติด ถามเสียงเข้มอย่างเป็นห่วงว่าตอนนี้ชาวีอยู่ไหน อำนาจไม่กล้าบอกความจริง ตอบปัดๆ ไปว่าไม่ทราบครับ พัฒนาจึงสั่งว่า ถ้าชาวีกลับถึงเมื่อไรให้โทร.กลับด่วน เมื่อเทวีรู้ว่าพัฒนา โทร.ไปไม่เจอชาวีและยังไม่รู้ว่าชาวีอยู่ไหน เธอร้อนใจมาก ยื่นคำขาดกับพัฒนาให้พาไปไร่เดี๋ยวนี้ ooooooo คนทางกรุงเทพฯเป็นห่วงกันจนทนอยู่ไม่ได้ แต่ที่ทางไปไร่ ชาวีกำลังสนุกกับการแกล้งทิพเกสรเต็มที่ พอเอาเธอขึ้นหลังม้าก็ควบม้าตะบึงไปจนเธอกลัว บอกให้ลดความเร็วลงหน่อย ชาวีจึงชะลอฝีเท้าม้าลงเป็นเดินสบายๆ ชาวียังมีวิธีปราบพยศทิพเกสรอีกหลายอย่าง เช่นเมื่อเธอถามว่าอีกไกลไหมกว่าจะถึงไร่ เขาก็แกล้งทำเป็นเงียบ พอเธอทำเสียงแว้ดถามใหม่ เขากลับย้อนถามว่า เธออยากนั่งม้านานๆใช่ไหม แล้วแกล้งชี้ชวนให้ชมต้นไม้ใบหญ้า ทำตัวใกล้ชิดจนเนื้อแนบเนื้อ โอบแขนจนแทบจะเป็นกอด "หยุดเดี๋ยวนี้ฉันจะลง" ทิพเกสรเสียงสั่นด้วยความโกรธ ชาวีชักม้าหยุดทันที แล้วอุ้มทิพเกสรวางที่พื้น ทำเหมือนเธอเป็นสิ่งของไร้ชีวิตจิตใจ ทิพเกสรอยากจะกรี๊ดให้ลั่นป่า กับความหยาบกระด้างของเขา ชาวียิ่งชอบใจ แหย่ต่อไปอีกว่า เขาไม่เคยตามใจใครขนาดนี้เลย จะเอาอย่างไรอีก ทิพเกสรโมโหจนไม่รู้จะด่าอย่างไรดี เดินกระแทกเท้าออกไป ถูกแหย่อีกว่าเดี๋ยวรองเท้าราคาเลข 5 หลักจะพังเสียเปล่าๆ ซ้ำยังกระเซ้าว่า "คุณนี่ข้างหลังดูดีกว่าข้างหน้านะ อืมห์...เอ๊ะ คุณขาโก่งด้วยเหรอ" "หุบปากเดี๋ยวนี้" ทิพเกสรตวาดแว้ดโมโหจนแทบจะบ้า ไม่เพียงเท่านี้ ชาวียังสนุกกับการแกล้งหญิงสาว ด้วยการหลอกให้เธอจับหมามุ่ย แล้วเอาโคลนโปะหน้าบอกว่าเป็นวิธีแก้คัน เมื่อว่าก็แล้ว ด่าก็แล้ว ชาวีก็ยังไม่สลด ทิพเกสรจึงระบายความโกรธด้วยการทุบเขาอั้กๆๆ เมื่อถูกทุบแรงเข้า ชาวีรวบมือเธอไว้ ทำให้ทิพเกสรเสียหลักเซใส่ ชาวีไม่ทันระวังล้มลงทันที กลายเป็นทิพเกสรล้มทับชาวีอย่างจัง ต่างชะงักมองหน้ากันอึ้ง พอทิพเกสรรู้สึกตัว รีบลุกขึ้นทำปึ่งไว้ตัว สั่งเสียงเขียว "พาฉันไปส่งบ้านไร่เทวีเดี๋ยวนี้" สั่งแล้วเดินเชิดไป ชาวีชะงัก ความรู้สึกและบรรยากาศที่ให้อารมณ์ อ่อนหวานเสน่หาอันตรธานไปในพริบตา ooooooo เมื่อหิ้วหญิงสาวขึ้นหลังม้า ให้ม้าพาเดินไปช้าๆจนมาถึงไร่เทวี ซึ่งจัดตบแต่งไว้อย่างสวยงาม ปรากฏว่าทิพเกสรหลับพิงอกเขามาตลอดทาง ชาวีก้มมองหญิงสาวที่หลับสนิทอยู่แนบอกเขา เวลาเธอหลับไร้พิษสงก็ดูน่ารักดี แต่อีกความรู้สึกหนึ่งก็ค้านความรู้สึกนี้ จนตัวเองก็เดาใจเจ้าของไม่ได้ บางครั้งก็อยากดึงเข้ามากอด แต่บางครั้งก็อยากผลักออกไปให้ไกล ทิพเกสรสัปหงก หัวคะมำจะหลุดจากอก ชาวีดึงมาอิงอกเขาไว้เหมือนเดิม บอกตัวเองว่า "นี่ฉันสงสารหรอกนะ" เจ้าสายฟ้าฟาดพาหนุ่มสาวย่างเหยาะเข้าสู่ไร่เทวีแล้ว... ooooooo จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:25:04 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตอนที่ 2 กว่าจะมาถึงบ้านไร่ก็ค่ำพอดี ชาวีปลุกทิพเกสรบอกว่าถึงแล้ว เธองัวเงียขึ้นมาถามว่าถึงไหนหรือ "บ้านไร่เทวีไง" ชาวีบอก ขยับจะลงจากหลังม้า ทิพเกสรเบิ่งตามองรำพึงอย่างดีใจ "บ้านไร่เทวี" แล้วพูดแก้เขินว่าตนขับรถมาเหนื่อยมากไปหน่อย ร่างกายเลยอ่อนเพลีย ขอบใจเขาที่พามาส่งแล้วหยิบเงิน ใบละพันจากกระเป๋ากางเกงให้บอกว่า เป็นค่าจ้าง ชาวีมองเงินในมือเธอเหยียดๆ ถามทิพเกสรเสียงเย็นเยียบ "ในสังคมที่คุณอยู่ ใครทำอะไรให้ต้องเอาเงินฟาดหัวตลอดเลยเหรอ คุณสะกดคำว่าน้ำใจเป็นมั้ย หรือในสังคมนักเรียนนอก ผู้ดีเมืองหลวงอย่างคุณ สังคมมันแล้งน้ำใจเต็มที" ชาวีเดินเข้าไปจนชิดหญิงสาว ก้มถาม "คุณคิดว่าเงินจะซื้อได้ทุกอย่าง แม้กระทั่งน้ำใจคนงั้นเหรอ" ทิพเกสรถอยกรูด รู้สึกกลัวกับท่าทีจริงจังของเขา พูดเสียงอ่อนลงอย่างรู้สึกผิดว่า "ฉันไม่ได้จะดูถูกน้ำใจนาย นายไม่รับก็ไม่เป็นไรดีแล้ว นายเป็นคนมีน้ำใจ ฉันขอโทษ ขอโทษนะ" "ช่างเถอะ" ชาวีรู้สึกดีขึ้นที่ผู้หญิงจอมเฮี้ยวคนนี้ยังรู้จักขอโทษ ทั้งๆที่ถูกเขาแกล้งมาทั้งวัน ชาวียิ้มให้ ทำให้ทิพเกสรรู้สึกถึงความเท่มีเสน่ห์ของเขาเป็นครั้งแรก ขณะนั้นเอง รถกระบะของไร่ที่มีอำนาจกับลุงขาบ นั่งมาก็เข้ามาจอดที่ข้างบ้าน ชาวีหน้าเสียไปนิดหนึ่ง ตระหนักว่าหายนะมาเยือนตรงหน้าแล้ว แล้วก็จริงอย่างที่เขาคิด เพราะเมื่อทิพเกสรไปเห็นป้ายปลอม "ไร่เทวี อีก 90 กม." และถังน้ำมันขนาดใหญ่ที่วางขวางถนน ทำให้เธอต้องขับรถผ่านมาอย่างวิบาก ก็รู้ทันที ว่าตนถูกแกล้ง หันไปเล่นงานชาวีเอาเป็นเอาตาย ขนาดอยากจะสับเขาเป็นหมื่นๆชิ้นเลยทีเดียว ooooooo ส่งทิพเกสรที่บ้านจันทร์แจ่มชื่อเดียวกับไร่ ซึ่งเป็นชื่อที่แท้จริงที่ชาวีให้อำนาจกับลุงขาบ ไปปลดเปลี่ยนเป็นไร่เทวีหลอกทิพเกสรแล้ว ชาวีไปที่บ้านพักของเขาที่อยู่ติดกับบ้านจันทร์แจ่มนั่นเอง พอย่างกรายเข้าบ้าน เขาก็สะดุ้งเฮือกเมื่อพัฒนาทักว่า "มาแล้วเหรอ ชาวี" พลางก็ดูสีหน้าท่าทางน้องชายอย่างพินิจพิจารณา นึกรู้ทันทีว่า ท่าทางสบายอกสบายใจแบบนี้ ต้องไปทำอะไรที่สะใจมากๆ มาแล้วเป็นแน่ เทวีถามถึงทิพเกสร ชาวีบอกว่าอยู่ที่ไร่ เทวีถามอย่างหยั่งความรู้สึกของว่าที่ลูกเขยว่า "เจอกันครั้งแรก เป็นไงบ้างคะ ประทับใจอะไรกันบ้าง" "ประทับใจมาก...กเลยครับ มากที่สุด" ชาวีลากเสียงยาว ขณะที่เทวียิ้มปลื้มนั้น ชาวีก็บรรยายต่อไปว่า "ทั้งดื้อ ทั้งรั้น ดูถูกคนก็ที่หนึ่ง หยิ่ง อวดรวย ปากจัด ด่าเป็นไฟ" ฟังชาวีแล้ว ใบหน้าเทวีที่ยิ้มปลื้มก็ค่อยๆจืดลง...จืดลง... แล้วกลายเป็นเหวอไปในที่สุด พัฒนาสีหน้ายุ่งยากใจ ถ้าไม่ติดที่อยู่ต่อหน้าเทวี เขาอาจจะเขกกะโหลก น้องชายสุดแสบเสียให้สาสมไปแล้ว ooooooo ฟังคำสรรเสริญลูกสาวคนเดียว ของตนจากปากของชาวี ว่าที่ลูกเขยแล้ว เทวีถึงกับถอดใจ บอกกับพัฒนาขณะอยู่กันตามลำพังที่ชานบ้านว่า เรายกเลิกการแต่งงาน และรับทิพเกสรกลับกรุงเทพฯกันเลยดีไหม พัฒนาไม่ เห็นด้วย ขอร้องให้เธอใจเย็นๆ ปลอบใจเธอว่า "ตั้งแต่รู้จักผมมา ผมเคยมองอะไรผิดมั้ย ถ้าคุณอยากให้คุณทิพแต่งงาน ไม่มีใครเหมาะกับเธอเท่านายวีอีกแล้ว คุณทิพต้องการคนที่ทันกัน รับมือกับฤทธิ์เดชเธอได้ไม่ใช่หรือ" เทวีสงบลง เธอรับเหตุผลของเขาได้ แต่ก็อดหวั่นไม่ได้ว่า "ลูกสาวฉันจะช้ำซะก่อนรึเปล่าคุณพัฒ" ooooooo ค่ำนี้เอง พัฒนาก็เข้าไปหาชาวีที่ห้องนอนพูดอย่างรู้ทัน ว่าชาวีคงเจอพยศของทิพเกสร และก็คงแก้เผ็ดเธอไปอย่างถึงพริกถึงขิงแล้วเหมือนกัน เพราะรู้ดีว่าคนอย่างชาวีน้องชายที่สนิทจนแค่มองตาก็รู้ใจ กันนี้พิษสงไม่น้อยกว่ากันเลยกับทิพเกสร แต่พัฒนาไม่ไปคาดคั้นเรื่องนี้ เขาไปพูดเพื่อเตือนให้รู้ว่า ทิพเกสรคือว่าที่เจ้าสาวของชาวีตามสัญญาที่ตกลงกันไว้ "เค้าไม่ใช่เจ้าสาวของผม ผมยังไม่อยากแต่งงานตอนนี้" ชาวีโวยวายใส่พี่ชาย "พูดผิดพูดใหม่ได้นะ ลืมไปแล้วเหรอ" พัฒนาตบไหล่ น้องชายเบาๆ อย่างใจเย็น ชาวีชะงัก นึกถึงสัญญาที่พี่ชายย้ำเตือน มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อเดือนที่ผ่านมานี่เอง เรื่องของเรื่องคือ จู่ๆพัฒนาก็มาท้าเขาแข่งม้า ทั้งๆ ที่ตัวเองร้อยวันพันปีจะขี่สักครั้ง แต่ชาวีนั้นขี่ที่ไร่ทุกวัน และมีม้าฝีเท้าดีแข็งแรงอย่างสายฟ้าฟาดเป็นม้าคู่ใจ ส่วนพัฒนานั้นมีแค่ม้าแกลบเท่านั้น ทั้งสองพนันกันโดยเซ็นสัญญากันเป็นลายลักษณ์อักษร ว่าถ้าชาวีแพ้จะต้องแต่งงานกับทิพเกสร ชาวีเซ็นโดยไม่ต้องคิด เพราะมั่นใจเกินร้อย ว่าต้องชนะพี่ชายเป็นแน่ แต่พอแข่งกันจริงๆ ชาวีกลับแพ้พัฒนาไปแค่เส้นยาแดงเดียว ถูกพี่ชายคว้าธงไปได้ก่อน ชาวีคิดไม่ตกว่าทำไมเจ้าสายฟ้าฟาดของเขา จึงฝีเท้าตกอย่างไม่น่าเชื่อ โดยหารู้ไม่ว่า เจ้าสายฟ้าฟาดของเขาถูกพัฒนา วางยาจนอ่อนเพลียวิ่งไม่ออก จึงเป็นอันว่า ชาวีต้องทำตามสัญญา ที่ลูกผู้ชายอย่างเขายึดมั่นถือมั่นยิ่งกว่าสิ่งใด แต่วันนี้ ชาวีคิดจะเกทับเสียแล้ว ถามพี่ชายว่าบ้าหรือเปล่าที่จะให้แต่งงานกับยายนั่น ครั้นพัฒนาเอาสัญญามาให้ดูก็พูดไม่ออก พอพัฒนาเดินหัวเราะออกจากห้อง ชาวีก็สบถอย่างหงุดหงิดหัวเสียว่า "สัญญาเหรอ นี่มันนรกชัดๆ" ooooooo จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:27:12 ]

ความคิดเห็นที่ 11 วิวาห์อลเวง 10/05/2550 ตอนที่ 2 (ต่อจากวานนี้) ด้วยความคิดถึงและเป็นห่วงลูก คืนนี้เทวีขับรถไปแอบดูทิพเกสรว่าเป็นอย่างไร เห็นลูกอยู่ในความเศร้า ก็เสียใจ ยิ่งเมื่อเห็นนุ่มกับนิ่มเด็กที่ลุงขาบหามารับใช้ ทำอาหารมาให้แล้วทิพเกสรกินไม่ได้ เพราะไม่ชินกับอาหารไทยพื้นๆและค่อนข้างเผ็ด เทวีก็ยิ่งสงสารลูกจับใจ เพราะสุขภาพที่อ่อนแอมาก เมื่อถูกอากาศเย็นในยามค่ำคืน ทำให้เทวีไอออกมา เธอจึงรีบขึ้นรถกลับก่อนที่ทิพเกสรจะให้นุ่มกับนิ่มออกมาเจอ แต่พอขับรถไปถึงหน้าบ้านพักเธอก็หมดสติ หน้าคว่ำไปที่พวงมาลัยทำให้แตรดังลั่นไปหมด พัฒนารู้ว่าต้องเกิดอะไรขึ้นกับเทวีแน่ เมื่อลงมาเจอเธอหมดสติหน้าคว่ำอยู่กับพวงมาลัย จึงรีบอุ้มเข้าบ้านครู่หนึ่งเทวีฟื้นขึ้นมา ชาวีเสนอให้พาเธอไปโรงพยาบาล เทวีส่ายหน้าบอกว่าไม่มีประโยชน์อะไร ขณะนั้นเอง อำนาจเข้ามาเห็นสภาพที่อ่อนแอของเทวี เผลอพูดออกมาประสาซื่อว่า แบบนี้เองคุณเทวี จึงให้ตนหาเด็กมาคอยดูแลพัฒนารู้เข้าเสียใจมาก ที่เทวีคิดจ้างคนอื่นมาดูแลทั้งๆที่มีเขาอยู่ทั้งคน เขาบอกเธอว่าอย่างไรเสียก็ไม่ยอมให้คนอื่น มาดูแลเธอ"ผมจะดูแลคุณเองถ้าคนอื่นดูแลไม่ดี แล้วคุณเป็นอะไรไปจะทำยังไง ผมคงอยู่ไม่ได้" "เธออายุยังน้อยนะพัฒควรจะใช้ชีวิตที่กำลังรุ่งโรจน์ ให้เต็มที่ อย่าทิ้งชีวิตตัวเองทั้งชีวิตมาจมอยู่กับคนแก่ แถมยังป่วยหนักอย่างฉันเลย" "ถึงยังไงผมก็ทิ้งคุณไปไม่ได้เราจะต้องต่อสู้ด้วยกัน คุณผ่าตัดมะเร็งออกไปแล้ว เหลือแค่รับคีโม คุณต้องหาย เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป " พัฒนาห่วงใยและว้าวุ่นใจมาก" เป็นไปไม่ได้หรอกพัฒ มะเร็งระยะสุดท้ายไม่มีทางรักษาหาย ไปจากฉันซะเถอะ ฉันไม่อยากเป็นตัวถ่วง" "ไม่ไปผมไม่ไปไหน จะอยู่ข้างๆคุณจนวินาทีสุดท้าย ในเมื่อวันนั้นยังไม่มาถึง ก็อย่าเพิ่งไปคิด ผมอยากให้คุณใช้ เวลาที่เหลืออยู่อย่างมีความสุข ผมจะทำให้คุณมีความสุขที่สุดเท่าที่ผมจะทำได้" พัฒนากอดเทวีไว้แนบแน่นด้วยความรัก นี่เองทำให้ชาวีรู้ว่ากำลังเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย เธอจะอยู่ได้อีกไม่นานแล้ว พัฒนาจึงบอกความจริงแก่เขาว่า "เราตกลงกันว่า จะทิ้งให้ทิพเกสรอยู่ที่นี่ไปก่อน เพราะไม่อยากให้เขาต้องทนดูสภาพแม่ป่วยหนัก เพราะฉะนั้นทุกคนต้องปกปิดความลับเรื่องเราสองคนมาที่นี่เอาไว้" ชาวีเข้าใจปัญหาลึกเข้าไปอีกถึงสาเหตุที่แท้จริง ที่พัฒนากับเทวีอยากให้เขาแต่งงานกับทิพเกสร สิ่งที่กระทบใจชาวีอย่างมากคือ ความรักที่พัฒนากับเทวีมีต่อกัน คิดไม่ถึงว่าจะมีคนที่มีความรักให้แก่กันได้มากขนาดนี้ ooooooo เมื่อได้คุยกับพัฒนาตามลำพัง ชาวีถามพี่ชายว่า ทำไมไม่ให้ทิพเกสรรู้ความจริง ทั้งหมดจะได้เลิกซ่าเสียที ถามว่า "พี่กับคุณเทวีเลี้ยงลูกยังไง เขาไม่เคยรู้อะไรสักอย่าง พ่อกับแม่หมดตัวก็ยังนึกว่าพ่อแม่รวย พี่เป็นคนมารับใช้หนี้สินให้เขา เขาก็ยังเรียกพี่ว่าไอ้ปอกลอก" "ทิพเกสรโตมาแบบนี้คุณเทวีคิดว่าเขาอ่อนแอเกินกว่าจะรับความจริง แกก็อดทนหน่อยให้เขาคิดไปว่าเขาเป็นเจ้าของไร่ของพ่อเขาไปก่อน แล้วค่อยๆบอกความจริงทีหลัง" "แล้วก็คิดว่าเราสองคนเป็นปลิงดูดเลือด คิดว่าแม่เขาถูกผู้ชายหลอกลวง ทั้งที่แม่เขากำลังจะตาย เฮ้อ..." "ค่อยๆนะชาวี ใจเย็นๆ อย่าหักด้ามพร้าด้วยเข่า ชีวิตครอบครัวของพี่ช่วงนี้มันวุ่นวายเหลือเกิน มีแต่แกเท่านั้นที่จะช่วยพี่ได้" ชาวีนิ่งไปอย่างหนักใจ โดยเฉพาะยังคิดไม่ตกเรื่องที่ต้องแต่งงานกับทิพเกสร ooooooo เมื่อเห็นความรักระหว่างพัฒนากับเทวีแล้ว ชาวีอดสงสารตัวเองไม่ได้ ต้องคิดหนักว่าจะเป็นคนดี เพื่อความสุขของคนอื่น หรือเป็นผู้ร้ายเพื่อความสุขของตัวเองดี อำนาจกับลุงขาบที่รู้นิสัยเจ้านายดีว่าเป็นคนแพ้ ความสวยของผู้หญิงตัวยง ก็แกล้งชมความสวยของทิพเกสร ยั่วใจชาวี เมื่อชาวีทำท่าสยองกับความร้ายกาจของเธอ อำนาจกับลุงขาบก็ทำใจกล้า แซวว่า "คำก็ไม่ดี สองคำก็ไม่ดีแต่ผมเห็นวันนี้ตั้งแต่เจอกัน คุณชาวียังไม่หยุดพูดถึงคุณเก๋เลยนะ" "ที่พูดเพราะหนักใจต่างหาก" ชาวีเถียงทั้งที่แย้งกับใจตัวเอง "ชีวิตฉันทั้งชีวิตนะ ขืนแต่งกับผู้หญิงปากร้ายอย่างนั้นก็เหมือนตกนรกทั้งเป็น ถ้าเป็นไปได้ชาตินี้ทั้งชาติไม่อยากเจอหน้ากันอีกเลย" ชาวีทำปากแข็ง แต่อำนาจกับลุงขาบมองหน้ากันอย่างไม่เชื่อน้ำคำ ooooooo จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:29:14 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ที่สวนอาหาร "บ้านริมธาร" ซึ่งเป็นสวนอาหารของทัศนัย หนุ่มนักธุรกิจหน้าตาดี บุคลิกดี ฉลาดคล่องแคล่ว ภายนอกดูเป็นคนนอบน้อม สุภาพ อ่อนโยน แต่ที่แท้เขาเป็นคนทะเยอทะยาน ชอบเอาชนะ เจ้าเล่ห์ และจอมวางแผนเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง วันนี้ เจ้าทิพย์ทองพาแก้วดารา ลูกสาวคนเดียวที่มีนิสัยรักสงบ สมถะ ธรรมะธัมโมถึงขั้นนุ่งขาวห่มขาว สองแม่ลูกมาทานอาหารที่ร้านริมธาร เพราะเจ้าทิพย์ทองต้องการให้แก้วดาราชอบพอ และแต่งงานกับทัศนัยแต่ทั้งสองยังไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลย แก้วดาราฝืนใจมาก สีหน้าเธอไม่สบายใจจนเจ้าทิพย์-ทองตำหนิ เธอบอกมารดาว่าไม่ต้องการแต่งงานกับใคร เพราะต้องการอยู่อย่างสงบละจากทางโลก เจ้าทิพย์ทองเกลี้ยกล่อมลูกไม่สำเร็จก็ยกความกตัญญู ขึ้นมาหว่านล้อมไม่สำเร็จอีกก็บีบน้ำตาคร่ำครวญความผิด หวังเสียใจจนแก้วดาราทนอยู่ไม่ได้ขอตัวลุกไปห้องน้ำ อย่างไม่อยากเผชิญกับความกดดันจากแม่ ขณะไปห้องน้ำนั้นเองได้เห็นทัศนัยซึ่งต่างก็ยังไม่รู้จักกัน กำลังเกรี้ยวกราดกับพนักงานสาวที่ถูกเขาแต๊ะอั๋ง ขณะเดินผ่านแล้วเด็กสาวโวยวายทัศนัยจึงหาเรื่องไล่ออก เด็กสาวอ้อนวอนว่าทางบ้านลำบากขอความกรุณาอย่าไล่ออกเลย แต่ทัศนัยไม่ยอมยืนกรานไล่ออกให้ได้ แก้วดารารู้เห็นเหตุการณ์จึงช่วยเจรจากับทัศนัยว่าอย่าไล่ออกเลย เพราะเด็กกำลังลำบากกลับถูกทัศนัยตะเพิดเธอไปอีกคน ขู่ว่าถ้าไม่เลิกยุ่งจะจับโยนออกจากร้านไปเดี๋ยวนี้ ไล่ว่ายายแม่ชีนั่นจะไปจำวัดที่ไหนก็ไปเสีย ทัศนัยด่าและไล่เสร็จก็เดินไปอย่างหัวเสีย แก้วดารามองตามพึมพำอย่างรับไม่ได้ "ทำไมถึงจิตใจโหดเหี้ยมร้ายกาจขนาดนี้" ooooooo กลับไปที่โต๊ะจึงรู้ว่า ทัศนัยคือผู้ชายร้ายกาจ ที่เธอเพิ่งเห็นเมื่อครู่นี้เองฝ่ายทัศนัยพอรู้ว่า "ยัยแม่ชี" ที่เขาด่าเมื่อครู่นี้ที่แท้คือแก้วดารา ก็ทำหน้าไม่ถูก แต่ด้วยความกะล่อนเขาแก้ตัวไปได้ หน้าตาเฉยว่า ไม่ได้ตั้งใจรุนแรงกับเด็ก แต่จำเป็นต้องไล่ออก  เพราะพนักงานก็เหมือนหน้าตาของร้าน มิฉะนั้น ชื่อเสียงที่ร้านสร้างมานานจะเสียหมด แก้วดาราแย้งในใจว่า "มุสา..." และความรู้สึกต่อทัศนัยยิ่งติดลบหนักลงไปอีก แต่ขัดเจ้าทิพย์ทองผู้เป็นแม่ที่กำลังเห่อเหิมชื่นชมทัศนัยไม่ได้ จึงได้แต่นั่งฟังแม่ยกย่องชื่นชูทัศนัยเงียบๆ ฝ่ายทัศนัยก็ประจบสอพลอเจ้าทิพย์ทองสุดฝีปาก เพราะรู้ว่าเจ้ามีที่ดินผืนงามอยู่หลายผืน ooooooo เมื่อกลับถึงคุ้ม เจ้าทิพย์ทองและแก้วดาราเจอพลคอยอยู่แล้ว พลเป็นเพื่อนสนิทของแก้วดาราและทิพเกสรมาแต่เด็ก ทั้งสามเคยช่วยเหลือและสัญญากันว่า จะเป็นเพื่อนคอยดูแลกันไปจนตลอดชีวิต   ดังนั้น เจ้าทิพย์ทองจึงขอตัวไปพักผ่อน  ปล่อยให้แก้วดารา นั่งคุยกับพลตามลำพังพลบอกแก้วดาราว่า ทิพยเกสรกลับจากอเมริกามาสองสามวันแล้ว เขาตามมาจึงรู้ว่าทิพเกสรทะเลาะกับแม่แล้วขนของ หนีออกจากบ้านคิดว่าน่าจะมาหาแก้วดาราจึง ลองมาตามดูก็ไม่เจอทำให้ยิ่งเป็นห่วง "ถ้ารู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ พี่บินกลับมาพร้อมกับเก๋เลยดีกว่า พี่ไม่น่าเลย น่าจะรู้อยู่แล้วว่าเก๋ใจร้อน" พลตำหนิตัวเอง แก้วดาราถามพลว่ารู้ไหมว่า ทิพเกสรทะเลาะกับแม่เรื่องอะไร เรื่องสามีคนใหม่ของแม่อีกหรือเปล่า "เรื่องนั้นก็ทำให้มองหน้ากันไม่ติดมานานแล้ว แต่คราวนี้เห็นว่าจะบังคับให้เก๋แต่งงาน" แก้วดาราตกใจกับเรื่องนี้ แต่ก็เชื่อว่าทิพเกสรแก้ปัญหาได้ เพราะเธอเป็นคนเก่ง เมื่อคิดถึงตัวเองแล้วก็เศร้าใจ ปรารภน้ำตาคลอว่า "ถ้าแก้วทำได้อย่างยายเก๋บ้างก็ดีสิ" "แก้วหมายความว่ายังไง" พลเอะใจ แต่พอแก้วดาราปฏิเสธ พลก็หันมาเป็นห่วงทิพเกสรอีก บ่นว่าไม่รู้จะไปตามหาที่ไหนดี "ไม่ต้องห่วงนะคะ  พี่พลกับเก๋เป็นเนื้อคู่เป็นคู่ธรรม ต้องได้พบเจอกันแน่ แต่แก้วสิ จะได้เจอคู่ธรรมอย่างพี่พลบ้างรึเปล่า หรือจะต้องเจอคู่เวรคู่กรรมก็ไม่รู้" พลเอะใจกับคำพูดและท่าทางแปลกๆของแก้วดารา แต่ ไม่ทันจะถามอะไร แก้วดาราก็ตัดบทบอกให้เขาไปพักผ่อนก่อน พรุ่งนี้ค่อยคิดกันใหม่ว่าจะไปตามทิพเกสรได้ที่ไหน ooooooo จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:29:55 ]

ความคิดเห็นที่ 13 วิวาห์อลเวง 11/05/2550 ตอนที่ 2 (ต่อจากวานนี้) ชาวีฟอร์มจัดจนทำให้กลายเป็นคนปากกับใจไม่ตรงกัน คืนนี้จึงต้องแอบไปที่บ้านพักไร่เทวี ด้วยความอยากรู้อยากเห็นแม่สาวจอมพยศ แล้วก็ได้เห็นจริงๆว่า เธอกำลังจัดการประชุมพวกคนงานในไร่เอาจริงเอาจัง เพราะตั้งใจว่าจะต้องเอาชนะแม่กับพัฒนาให้ได้ ทิพเกสรตัดสินใจว่าอย่างไรเสีย ก็ต้องปรับตัวให้อยู่ที่ไร่นี้ให้ได้ จึงเรียกประชุมพนักงานปรับปรุง การงานในกลางดึกคืนนี้เลย ทิพเกสรกอดอกวางท่าเจ้านายเต็มที่ ประกาศแก่พนักงาน ว่า สิ่งที่ต้องปรับปรุงโดยด่วนที่สุดขณะนี้คือ "ประการแรก ต่อไปนี้ให้เรียกฉันว่า คุณผู้หญิง เพราะฉันไม่ใช่เด็กแล้ว เรียกคุณหนูไม่ได้ อย่างที่สอง หลายห้องในบ้านนี้เก่าแก่ทรุดโทรมมาก ต้องปรับปรุงใหม่โดยด่วน ต่อไปนี้ฉันจะมาอยู่ที่นี่เป็นการถาวร ถ้ายังปล่อยให้ผุพังแบบนี้...ฉันอยู่ไม่ได้ อีกอย่าง ฉันอยากปรับปรุงไร่ให้ได้มาตรฐาน ทัดเทียม ต่างชาติ ตอนที่ฉันไปเที่ยวฟาร์มที่เท็กซัส ฉันประทับใจมาก เขาทำเป็นโฮมสเตย์ มีกิจกรรมตั้งหลายอย่าง ทั้งปีนผา พายเรือคยัค" ชาวียิ่งฟังยิ่งมึนกับความคิดติดจรวดของเธอ ทั้งสมเพชทั้งหมั่นไส้ ได้แต่แอบเบะหน้าโต้แย้งเบาๆ ปรากฏว่าพนักงานพากันนั่งหลับเป็นแถว เพราะ พวกเขาเคยนอนกันแต่หัวค่ำ มาเรียกประชุมกลางดึกจึงพากันหลับ ถูกทิพเกสรบ่นอย่างดูถูกอีกว่า "แค่สี่ทุ่มเอง แต่มองไปทางไหนก็มืดไปหมด บ้านนอกจริงๆเล้ย" "คำก็บ้านนอก สองคำก็บ้านนอก" ชาวีพึมพำกับคำแสลงหู ที่เขาเกลียดเข้ากระดูกดำ ooooooo อบรมพนักงานแล้ว   ทิพเกสรเข้าห้องเตรียมอาบน้ำ ทุกอย่างขัดเขินไปหมด บ่นอุบไปไม่ขาดปาก ไม่ว่าน้ำอุ่น อ่างอาบน้ำ กระทั่งต้องกางมุ้งนอน พานโกรธเกลียดไปถึง คนที่แม่บังคับให้แต่งงานด้วย บอกกับตัวเองว่า "ฉันต้องอยู่ให้ได้ ไม่มีวันยอมแต่งงาน กับอีตาบ้านนอกนั่นเด็ดขาด" ชาวีฉุนขึ้นมาอีกที่ถูกเรียกว่า "อีตาบ้านนอก" หลังจากแอบดูความวุ่นวายของเธอแล้ว คิดว่าเธอคงวุ่นกับการปรับตัวทั้งคืน ตัดสินใจว่ากลับดีกว่า แต่พอถอยออกมา บังเอิญเหยียบกิ่งไม้แห้งหักเกิดเสียงดัง ทิพเกสรได้ยินเสียงทั้งตกใจทั้งกลัว ตะโกนถามว่าใคร? พลางตัวเองก็พรวดไปที่หน้าต่าง เห็นเงาคนตะคุ่มๆ เธอคว้าตัวไว้แล้วลากเข้ามา หลับหูหลับตาทุบเอา...ทุบเอา แต่พอเห็นชัดๆว่าเป็นชาวี เธอโวยวายถามว่าเข้ามาในห้องได้ยังไง ชาวีเถียงว่าเธอเป็นคนลากเข้ามาเอง ก็ถูกด่า "นายเป็นพวกโรคจิต" ชาวีสวมรอยเป็นคนโรคจิตให้ดู ด้วยการเข้ากอดปล้ำหญิงสาวอย่างเมามัน ปากก็พูดมือก็ปล้ำ "นี่ๆ โรคจิตต้องทำแบบนี้ เป็นเมียไอ้บ้านนอกดูสักทีดีมั้ย ยัยคุณนายเท็กซัส" "อ๊าย!!!" ทิพเกสรร้องลั่น ooooooo จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:34:25 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตอนที่ 3 นุ่มกับนิ่มได้ยินเสียงร้องของทิพเกสร วิ่งอ้าวไปดู เห็นหนุ่มสาวกำลังต่อสู้กันอุตลุด   ทิพเกสรร้องให้นิ่ม กับนุ่มช่วยกันจับไอ้โรคจิต ทั้งสองพุ่งเข้าไปแล้วก็หยุดกึกเมื่อเห็นชัดๆ ว่าไอ้โรคจิตที่ว่านั้นคือชาวี เจ้านายของตน! ชาวีรีบพูดกลบเกลื่อนว่าตน เป็นโรคจิตและเข้าออกบ้านนี้เป็นประจำ ไม่มีใครถือสาตนหรอก พูดกับทิพเกสรว่า "ขอเยี่ยมบ้านหน่อยเดียวเอง ฉันแค่อยากดูบ้านไร่นี้ให้เต็มตา ก่อนจะกลายเป็นโฮมสเตย์ของคุณนายเท็กซัส" ทิพเกสรโมโหมากที่ถูกล้อเลียน ปราดเข้าไปจะฟาดเสียให้สาสม ถูกชาวีผลักไปล้มที่เตียง แล้วเขาก็เดินหน้าตาเฉยออกไป นุ่มกับนิ่มรีบตามชาวีออกไปด้วยความเป็นห่วง เขากำชับทั้งสองว่า อย่าให้ทิพเกสรรู้เป็นอันขาดว่าเขาเป็นใคร ให้เธอนึกว่าตนเป็นคนงานสติไม่ดีแบบนี้ดีแล้ว จะได้ทำเป็นบ้าได้ สะดวกหน่อย ชาวีทำเสียงเข้มกำชับทั้งสอง แล้วทำเป็นเดินหงุดหงิดไป แต่พอหันหลังให้ทั้งสองเท่านั้น ก็แอบยิ้มออกมาอย่างสนุกสมใจ ooooooo ตกใจจากเหตุการณ์เมื่อครู่นี้ ทำให้ทิพเกสรตั้งใจว่าจะไม่นอนหลับ กลัวจะถูกจู่โจมอีก เอาไฟฉายมาถือไว้แล้วนอนระวังบนเตียง แต่เพียงครู่เดียวก็หลับผล็อยไปไม่รู้ตัว จนกระทั่งสายวันรุ่งขึ้น ทิพเกสรสะดุ้งตื่นจากฝันร้าย ว่าถูกไอ้โรคจิตมาคุกคาม พอตื่นก็บ่นตัวเองว่าไม่น่าหลับเลย แม้จะนอนไม่พอแต่อากาศที่สดชื่น ก็ทำให้เธอแจ่มใส ตั้งใจมั่นว่าจะต้องใช้ชีวิตที่นี่ให้ได้ ก่อนอื่นก็ต้องเริ่มจากเข้ากับชาวบ้านได้ก่อน จึงหาเสื้อผ้ามาเตรียมแต่งไปทำงานกับคนงาน พอไปถึงก็ร้องทักคนงานอย่างสนิทสนม "สวัสดีจ้ะทุกคน ขอบใจนะจ๊ะ ที่มาทำงานให้ฉัน" ชาวีกำลังกระซิบบอกคนงานว่า "อย่าพูดเรื่องฉัน นายใหม่ของทุกคนคือคุณเก๋เข้าใจไหม" ทิพเกสรทำเป็นตีสนิทเข้าไปทำงานกับคนงาน แต่พอพวกคนงานยกของเสร็จก็พากันหายไปหมด เธอมองงงๆ ชาวีแกล้งขำงอหาย ทิพเกสรยิ่งโกรธขู่ว่าหัวเราะอะไร ตนจะไล่ออกเมื่อไหร่ก็ได้ รู้ไว้ด้วย "ตอนนี้เป็นเวลาพักของคนงาน เขาทำงานกันตั้งแต่ เช้ามืดแล้วครับคุณนายเท็กซัสตื่นสาย" ทิพเกสรทำหน้าเหลอหลา ชาวีเอียงคอมองเธอแต่หัวจดเท้า คนงานก็พากันแอบมองแล้วซุบซิบ ทิพเกสรถามนิ่มว่าพวกนั้นมองอะไรกัน นิ่มกระซิบขำๆว่า "คนงานเขาเห็นแต่งตัวแปลก คนแถวนี้ไม่แต่งแบบนี้กันหรอกค่ะ" "คุณเก๋เหมือนนางเอกหนังฝรั่งเลยฮะ" นุ่มกระซิบต่อ ทิพเกสรหน้าเจื่อน แผนที่จะเข้ากับชาวบ้านพังทลาย ตั้งแต่ยกแรกเสียแล้ว ซ้ำยังถูกชาวีหัวเราะขำเกินเหตุอีกด้วย เจ็บใจจริงๆ ooooooo เจ็บใจที่ถูกหัวเราะเยาะ ทิพเกสรกลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่เป็นชุดผ้าฝ้าย แต่ก็ยังดูเป็นคุณหนูอยู่ดี เจอชาวีก็ต่อปากต่อคำกันตามเคย จนลุงขาบต้องหย่าศึกบอกว่า อายชาวบ้านบ้างเถอะพ่อคุณแม่คุณ โทรศัพท์มือถือของทิพเกสรดังขึ้น พอเธอรับสายก็หงุด-หงิดทันที เพราะเป็นสายจากพัฒนานั่นเอง พัฒนาโทร.มาบอกว่าเรามีเรื่องต้องคุยกัน แต่ไม่ทันคุยอะไรก็ถูกทิพเกสรด่าเป็นชุด ว่าถ้าจะคุยเรื่องเขากับน้องชายบ้านนอก คิดจะฮุบสมบัติแม่ละก็ตนไม่คุย พูดแล้วกดตัดสายทิ้งไปเลย แล้วยังไม่วายบ่นระบายอารมณ์ต่อว่า "คิดจะเกาะแม่ฉัน แล้วยังจะบังคับให้แต่งงานกับน้องชายของนาย ดูก็รู้ว่าคิดจะฮุบสมบัติของบ้านฉัน... นายชาวีนายเป็นศัตรูของฉัน ฉันไม่มีวันยอมแต่งงานกับนายเด็ดขาด..." ทิพเกสรโกรธจนปากคอสั่น ชาวีเห็นอคติของเธอ ที่มีกับพัฒนาและตัวเขาจน จัดเข้าข่ายเป็นศัตรูก็ไม่กังวลใจอะไร ooooooo เมื่อโทรศัพท์มาหาก็ไม่ยอมคุยด้วย พัฒนาจึงมาหาทิพเกสรที่ไร่ด้วยตัวเอง พยายามพูดให้เธอเห็นถึงความหวังดีของแม่ และขอร้องให้เธอทำความรู้จักกับชาวีเสียก่อน เผื่อบางทีเธออาจเปลี่ยนใจก็ได้ เป็นตายอย่างไรทิพเกสรก็ไม่ฟัง ซ้ำยังไล่เขาออกไปจากไร่เดี๋ยวนี้ ด่าซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าเขากับน้องชายเป็นพวกที่ จะมาฮุบสมบัติของแม่ เจอความอคติ ทิฐิอย่างสุดขั้วของทิพเกสรเข้าเช่นนี้ พัฒนาก็ได้แต่กลัดกลุ้มถามตัวเองเศร้าๆ "คุณเทวี...ผมควรจะทำยังไงดี..." ooooooo แม้จะทั้งโกรธทั้งเสียใจ ที่ถูกกดดันจากแม่ แต่ ทิพเกสรก็มีทิฐิสูงไม่ยอมร้องไห้เด็ดขาด หาทางระบายความอึดอัด ด้วยการไปเที่ยวตลาดน้ำโป่ง เมื่อชาวีรู้ว่าทิพเกสรไปตลาด เขารีบตามไปทันที ทั้งๆที่ยังคุยกับพัฒนาไม่จบ "เอ้า...จะรีบไปไหน" พัฒนาตะโกนถาม "หาทางป้องกันไม่ให้คนที่ตลาดบอกเขาน่ะสิ ว่าไร่นี้เป็นของใคร ผมไม่อยากให้เขารู้ว่านายชาวี ที่เขาต้องแต่งงานด้วยน่ะ อยู่ข้างๆเขาแค่นี้เอง" ooooooo ที่ตลาดนี่เอง มีแม่ค้าสาวสองพี่น้องคือบัวรินกับบัวลอย บัวรินเป็นพี่สาว ที่มีความงามระดับนางงามสามตำแหน่ง มีหน้าที่นั่งล่อลูกค้าผู้ชายทั้งหนุ่มทั้งแก่ ที่มารุมจีบจนต้องแจกบัตรคิว บัวลอยผู้เป็นน้องสาวมีหน้าที่แจกบัตรคิว และหลอกขายผลไม้ให้พวกเสี่ยๆทั้งหลาย แต่วันนี้มีเหตุอันน่าขัดเคืองใจ ที่พวกแมลงภู่ที่เคยมาตอมบัวริน พากันบินว่อนไปตอมทิพเกสร ที่มาเดินชมตลาดแทน ทำให้สองพี่น้องแค้นใจมาก พอตามไปเจอก็หาเรื่องแกล้ง ขัดขาจนทิพเกสรหัวคะมำ พอลุกขึ้นได้ ทิพเกสรปราดไปเอาเรื่อง เลยเกิดตบตีกันล้มลุกคลุกคลาน พวกแม่ค้าและชาวตลาดพากันมาเชียร์อึกทึก ================= จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:35:41 ]

ความคิดเห็นที่ 15 วิวาห์อลเวง 12/05/2550 ตอนที่ 3 (ต่อจากวานนี้) ชาวีวิ่งมาถึงเห็นทั้งสองกำลังตบตีกันดุเดือดก็เข้าไปห้าม บัวรินเห็นชาวีก็โผเข้าไปฟ้องว่าถูกทิพเกสรตบ ทำให้ทิพเกสรเข้าใจว่าชาวีเป็นพวกเดียวกับบัวริน ชาวีไม่รู้จะทำอย่างไร พอคิดอะไรได้ก็ร้องบอก บัวรินว่าแดดร้อนจัดเดี๋ยวผิวเสีย ทำให้บัวรินหันไปหา บัวลอยถามหาร่ม สองพี่น้องมัวแต่หาร่มที่หล่นหายขณะตบตีกัน ชาวีถือโอกาสนั้นลากทิพเกสรหนีไปได้ บัวรินหันมาเห็นตะโกนลั่น "จะไปไหนคะ หยุดนะ คุณชาวี" ทิพเกสรชะงักกึก หันไปถาม "ชาวี นายชื่อชาวีเหรอ" ถึงตรงนี้ ชาวีได้แต่ทำหน้าเจื่อนยิ้มแห้งๆ เป็นการรับโดยปริยาย ทิพเกสรรู้สึกเหมือนตัวเอง ถูกตบหน้าอย่างจัง ตะโกนใส่หน้าเขา "ทะเลาะกับแม่ ขนของขับรถหนีมาตั้งไกล เพราะคนชื่อนี้ สุดท้ายฉันหนีมาหานายหรือนี่" ทิพเกสรจ้องหน้าชาวีด้วยความสับสน ทั้งโกรธทั้งเกลียดคนคนนี้มาก แต่แล้วก็กลับมาเจออยู่ใกล้ตัวแค่นี้ ซ้ำยังถูกหลอกมาตลอดเวลาด้วย! ooooooo ขณะนั่งหงุดหงิดอยู่ที่โซฟานั่นเอง ชาวีเดินเข้ามาพอดี ทิพเกสรกระชากเสียง ถามอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยว่าทำไมนายไม่บอกฉัน ชาวีจะเข้าใจหรือไม่ก็ไม่ทราบแต่เขาก็ตอบไปหน้าตาเฉย ว่าเรื่องบัวรินนางงามสามตำแหน่งนั่นหรือก็เธอไม่ได้ถาม จะบอกได้อย่างไร ฟังแล้วทิพเกสรยิ่งโมโหหาว่าชาวีกวนประสาท ย้ำถามว่าทำไมไม่บอกว่าตัวเขาเองชื่อชาวี เลยถูกชายหนุ่มตีรวนหนักเข้าไปอีกว่า "ถ้าบอกก็ไม่สนุกน่ะสิ" ทิพเกสรหาว่าชาวีหลอกตน ถูกชายหนุ่มย้อนถามว่าใครหลอก ตัวเธอบึ่งรถมาหาเขาเองไม่ใช่หรือ แล้วเย้าว่าอาจเป็นพรหมลิขิต ที่ทำให้เราเจอกันก็ได้แล้วพูดขำๆ หัวเราะเริงร่าว่า "ดูสิ คุณพยายามจะวิ่งหนีผม แต่ทำไปทำมาก็ดันวิ่งเข้ามาในอ้อมกอดผมพอดี" ชาวีขยับหย่อนตัวนั่งบนพนักโซฟาข้างหลังหญิงสาว แล้วโน้มหน้าลงไปใกล้ซอกคอเธอ ทีแรกทิพเกสรนึกฉุน แต่พลิกอารมณ์ได้ในฉับพลันทำเป็นยิ้มแย้ม พูดหวาน "หึ ถ้าเกิดเป็นพรหมลิขิตให้เรามาเจอกันจริง ฉันว่า... ไม่นายก็ฉันคงต้องตายกันไปข้างนึง!" พูดจบหญิงสาวปักมีดปอกผลไม้แอปเปิ้ลในมือชาวีที่เขากำลัง จะเอาเข้าปากแล้วลุกพรวดไป ชาวีอ้าปากค้าง มองแอปเปิ้ลในมือที่มีมีดปักค้างอยู่ ห่างจากหน้าเขาเพียงนิดเดียว ooooooo ความโมโหหุนหัน ทำให้ทิพเกสรเข้าห้องนอน สั่งนุ่มกับนิ่มให้เก็บเสื้อผ้าตนเดี๋ยวนี้ เพราะทนอยู่เห็นหน้าคนบางคนต่อไปไม่ไหวแล้ว แต่พอนิ่มถามว่า  แล้วจะไปอยู่ที่ไหน ทิพเกสรก็อึ้งเพราะไม่รู้จะไปอยู่ไหนเหมือนกัน นั่งคิดหนักครู่หนึ่งก็หาทางออกให้กับตัวเองได้เมื่อคิดขึ้นได้ว่า ที่นี่เป็นไร่ของตัวเองแล้วจะหนีไปทำไม เขาต่างหากที่จะต้องเป็นฝ่ายไป คิดได้ดังนั้น เดินอ้าวไปที่ห้องโถงอีกครั้ง วางอำนาจในฐานะเจ้าของบ้าน ไล่เขาออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ "คุณน่ะเหรอเจ้าของบ้าน" ชาวีหัวเราะขำอยากจะบอกว่าเขาต่างหากที่เป็นเจ้าของบ้าน แต่นึกได้ว่าเธอยังไม่รู้เรื่องนี้เลยแกล้งกวนประสาทไปว่า "ชื่อไร่ก็ออกจะบอกโต้งๆว่าไร่เทวี บ้านก็ต้องเป็นบ้านของคุณเทวี ซึ่งเป็นพี่สะใภ้ผม เพราะฉะนั้นคนเดียวที่จะไล่ผมออกไปได้ ก็คือคุณเทวีไม่ใช่คุณ แล้วถึงคุณจะไล่ผม เราก็ต้องเจอกันบ่อยๆอยู่ดี  เพราะไร่ของผมก็อยู่ข้างๆนี่แหละ" "ว่าไงนะ" ทิพเกสรช็อกกับข้อเท็จจริงที่เพิ่งรู้ "คุณเห็นป้ายไร่แจ่มจันทร์ที่ติดคู่กับป้ายไร่เทวี ตรงถนนใหญ่ไหมล่ะนั่นแหละชื่อไร่ผม" "ไม่จริง" ทิพเกสรแผดเสียงกลบความรู้สึกสับสนของตัวเอง ชาวีจึงท้าจะพาไปดูสถานที่ที่เทวีกับพัฒนามาเจอกัน และรักกันในที่สุดเพื่อพิสูจน์ความจริงหญิงสาวไม่ยอมไป แต่สู้แรงชาวีไม่ไหวเลยถูกลากไปจนได้ ooooooo จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:36:58 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ชาวีพาทิพเกสรไปที่สวนดอกไม้ที่เห็นแล้วทำให้ อารมณ์ขุ่นมัวของเธอหายไปชั่วขณะ "นี่คือที่แรกที่พี่ชายผมพบกับแม่ของคุณ เพราะวันนั้นลูกม้าตัวใหม่ของเรามันพยศ วิ่งถลันออกไปจากไร่ พี่ชายผมไล่ตามมันมาจนถึงนี่ แล้วก็ไม่รู้กามเทพตัวไหนมันถือโอกาสยิงธนู ปักอกพี่ชายผมตอนที่เห็นหน้าแม่คุณพอดี" ทิพเกสรยังแผลงฤทธิ์ว่าไม่อยากรู้ไม่อยากฟังอะไรทั้งนั้น เลยถูกชาวีพาไปดูลำธารที่เทวีกับพัฒนาเคยมาเล่นน้ำ และนั่งปิกนิกริมธารด้วยกันเท่านั้นไม่พอ ยังพาไปดูกระท่อมสถานที่ฮันนีมูน ครั้งแรกของสองคนด้วยแล้วถามแหย่ว่า "คุณจะเข้าไปดูหน่อยไหม เผื่อมีอะไรขาดเหลือต้องซ่อมแซม พอถึงเวลาเราต้องใช้งานบ้างจะได้ไม่มีปัญหา" "ฮึ๊ย....ไอ้บ้า...ฝันไปเถอะ" ทิพเกสรผลักชาวีจนเซแล้วสะบัดมือวิ่งหนีไป ชายหนุ่มหัวเราะชอบใจที่แหย่หญิงสาวจนสติแตกได้ ooooooo เพื่อจุดมุ่งหมายที่จะจรรโลงศีลธรรมช่วยพัฒนาสังคมให้ดีขึ้น โดยเฉพาะเคลื่อนไหวต่อต้านเครื่องดื่มมึนเมาทุกชนิด เพื่อขจัดปัญหาให้ถึงรากแก้วดาราเดินเข้าไปสมัครงาน ที่บริษัทผลิตไวน์ของพัฒนาเสียเลย เมื่อพัฒนาเรียกเข้าไปสัมภาษณ์ เขาถามเธออย่างแปลกใจว่า เธอจบคหกรรมศาสตร์เกียรตินิยมเหรียญทอง แล้วทำไมจึงมาสมัครงานในตำแหน่งเลขาฯ เพราะไม่ตรงกับสาขาที่เรียนมาเลย จะทำได้หรือ "ทำได้แน่นอนค่ะ ตราบใดที่งานนั้นไม่เกี่ยวกับของมึนเมา" "ทำไม" พัฒนายิ่งฟังยิ่งงง "ดิฉันต่อต้านการดื่มสุราและของมึนเมาทุกชนิดค่ะ เพราะว่าผิดศีลข้อที่ห้า" แล้วเธอก็ท่องราวกับอยู่ต่อหน้าพระ "กาเมสุมิจฉาจาราเวระมณีสิกขาปะทังสมาทิยามิ ค่ะ" พัฒนาอ้าปากค้าง แก้วดารายิ้มให้ซื่อๆ มั่นใจในคำตอบของตัวเองเต็มที่ พัฒนาถอนใจยาว เอามือลูบหน้ามองเธอตาปริบๆก่อนจะพูดทั้งๆที่ยังไม่หายมึนว่า "คุณคงไม่ทราบว่าผลิตภัณฑ์หลักที่บริษัทเราผลิต ก็คือไวน์ เพราะฉะนั้น งานส่วนใหญ่ของคุณก็คือต้องตามผมเข้าประชุมเรื่องไวน์ ชิมไวน์ เดินตรวจโรงเพาะไวน์" พัฒนาหยุดหายใจลึกก่อนจะตัดสินใจพูดเด็ดขาด "ถ้าคุณมีปัญหาเรื่องนี้ผมก็คิดว่าคุณคงจะร่วมงานกับเราไม่ได้" แก้วดาราหน้าเสีย พัฒนาโยนแฟ้มลงกับโต๊ะลุกขึ้น ผายมือ "ขอบคุณที่สละเวลามานะครับ" ก่อนจากไปแก้วดาราฝากหนังสือไว้ให้เขาเล่มหนึ่ง บอกว่าเป็นสื่อแจกฟรีเพื่อให้ความรู้แก่ประชาชน เมื่อเธอเดินออกไปแล้ว พัฒนาจึงเห็นว่าหนังสือเล่มนั้นชื่อว่า "อย่าปล่อยให้สุราฆ่าท่าน" ทั้งยังมีโน้ตแปะไว้ที่ปกว่า "ขอความกรุณาพิมพ์แจกแนบไปกับไวน์ทุกขวดของบริษัทคุณด้วยนะคะ ประชาชนจะได้เลิกตกเป็นทาสสิ่งมึนเมา เสียที ขอบคุณค่ะ" อ่านแล้วพัฒนาถอนใจเฮือกใหญ่กับความคิดสร้างสรรค์ สังคมอย่างหนักของเธอ...แก้วดารา ooooooo เห็นถึงความมุ่งมั่นที่เหลือเชื่อของแก้วดารา ทำให้พัฒนาเปลี่ยนใจอยากลองดูกับเธอสักครั้ง จึงตามออกไป เห็นเธอกำลังตั้งหน้าตั้งตาเดินแจกหนังสือธรรมะ ให้กับพนักงานตามโต๊ะต่างๆ เมื่อเข้าไปนั่งคุยกันใหม่ พัฒนาถามเธอว่ามาสมัครงาน ที่นี่มีเจตนาอะไรกันแน่ คิดอะไรอยู่ "ดิฉัน...ก็ไม่ได้คิดอะไรนี่คะ แค่ยึดถือในหลักธรรมคำสอนของพระพุทธศาสนา สิ่งไหนไม่ดี ไม่ควรทำ ดิฉันก็ไม่สนับสนุน" ส่วนที่มาสมัครงานที่นี่ เธอให้เหตุผลว่า "เพราะว่าบริษัทของคุณมีไร่อยู่ที่บ้านน้ำโป่ง ใกล้บ้านดิฉัน คนงานส่วนใหญ่ที่ไร่ก็คือพี่ป้าน้าอาที่ดิฉันรู้จักมาตั้งแต่เล็กๆ ทุกคนมีงานทำก็เพราะคุณ ดิฉันก็เลยอยากเข้ามาทำงานที่นี่ จะได้มีส่วนร่วมในการวางแผนให้ชาวบ้าน ได้มีอาชีพเลี้ยงตัวเองต่อไปเรื่อยๆ" แก้วดาราตอบอย่างฉะฉาน ชัดเจน ก่อนจะลดเสียงลง เมื่อถึงประเด็นสำคัญ "แล้วก็หวังว่าจะช่วยให้บริษัทของคุณหันมาผลิตสินค้าอื่นบ้าง นอกจากการขายของมึนเมาอย่างเดียว" พัฒนาฟังแล้วอึ้งไปกับความคิดไกลสุดโต่งของเธอ ooooooo ที่ไร่เทวีเกิดความชุลมุนขึ้น เมื่ออำนาจวิ่งหน้าตื่น ไปรายงานชาวีว่า ทิพเกสรขับรถพังประตูไร่ออกไปแล้ว ลุงขาบเป็นห่วงว่า เนื่องจากเธอไม่รู้เส้นทาง ถ้าขับไปทางเหนือจะอันตราย เพราะที่นั่นมีเหว ชาวีสั่งให้เอาม้าสายฟ้าฟาดออกทันที เขาควบม้าไปจนทันรถของทิพเกสร เรียกให้หยุดก็ไม่ยอมหยุด บอกว่าข้างหน้า มีเหวก็ไม่เชื่อหาว่าเป็นมุกเดิม ชาวีจึงควบม้าไปทางลัด โผล่ไป ดักหน้ารถจนทิพเกสรหักหลบรถแฉลบเข้าข้างทางชนต้นไม้ รถหยุดอยู่หน้าเหวพอดี ส่วนตัวเธอถูกอัดกับพวงมาลัย สลบคาที่ "คุณเก๋!" ชาวีกระโดดลงจากหลังม้าวิ่งเข้าไปดูด้วย ความตกใจ ooooooo จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:37:57 ]

ความคิดเห็นที่ 17 วิวาห์ฯ 13/5/2550 ตอนที่ 3 (ต่อจากวานนี้) ที่ไร่จันทร์แจ่มที่อยู่ติดกับไร่เทวีนั้น จันทร์แจ่มแม่ของชาวีกำลังเดินไปที่โรงงาน ตามกิจวัตรที่เคยทำตามประสาคนรวยแต่ติดดิน เพราะสร้างตัวขึ้นมาด้วยความยากลำบาก เธอใช้ชีวิตที่เรียบง่ายแต่จริงจัง เป็นที่รักและเกรงของคนงานทั้งหญิงชาย จันทร์แจ่มมีคนใช้สนิทชื่อมณี เป็นคนเก่าแก่ที่รู้ใจ แต่ก็แสบซ่าจนบางครั้งอดหมั่นไส้ไม่ได้ วันนี้มณีก็ขับรถกอล์ฟตามมา พอจันทร์แจ่มถามว่าใกล้แค่นี้ ทำไมต้องเอารถกอล์ฟมาด้วย แม่นั่นก็ลอยหน้าตอบว่า "แหม...แต่คุณชาวีอุตส่าห์ซื้อรถ มาให้คุณนายนั่งสบายๆ ไม่ลองซักหน่อยเหรอคะ" "แกจะได้ถือโอกาสชูคอ เป็นคุณนายเหมือนเมื่อกี้ใช่ไหม ฉันรู้ทันนะ" จันทร์แจ่มดักคอทีเล่นทีจริง แล้วเดินต่อไป พอเดินเข้าโรงงาน พวกพนักงานต่างพากันก้มหน้า ก้มตาทำงาน บ้างแอบชำเลืองมองเกรงๆ จันทร์แจ่มเดินตรวจโรงงาน มีมณีเดินทำคอแข็งตามหลัง ปรายตามองพวกพนักงาน วางท่ายิ่งกว่าเจ้าของเสียอีก โรงงานของจันทร์แจ่ม ผลิตตั้งแต่น้ำพริกนรกที่ขายดิบขายดี ไปจนถึงยาสตรีที่กำลังจะวางตลาด สินค้าทุกตัวของที่นี่ต้องชื่อจันทร์แจ่ม และมีรูปเจ้าของสินค้าติดเป็นสัญลักษณ์ ประกันคุณภาพทุกตัว ooooooo ขณะจันทร์แจ่มกำลังทำงานเพลินๆนั้นเอง มีเสียงรถแล่นเข้ามาแล้วตามด้วยเสียงชนอะไรโครม! พอหันไปดู เห็นสองพี่น้องมหาภัยคือ บัวรินกับบัวลอย ก้าวลงจากรถโวยวายเรียกหาชาวีลั่นไปหมด "พี่น้องมหาภัยคู่นี้อีกแล้ว มณีจัดการเองค่ะ" มณีกระเหี้ยนกระหือรือออกไป แต่เพียงครู่เดียว จันทร์แจ่มเห็นมณีทำท่าจะต้านความเถื่อน ของสองพี่น้องไม่ไหวจึงออกไปช่วยรับมืออีกคน บัวรินจะลุยเข้าบ้านไปหาชาวีให้ได้ จันทร์แจ่มบอกว่าไม่อยู่ก็ไม่เชื่อ เกิดด่าทอกันลั่น จับความได้ว่าบัวรินหึงชาวี ที่พาผู้หญิงจากกรุงเทพฯมากก จันทร์แจ่มกับมณีมองหน้ากันงงๆว่า ผู้หญิงจากกรุงเทพฯที่ไหน เป็นใคร จนอำนาจกับลุงขาบมาจึงรู้ว่า ผู้หญิงคนนั้นคือทิพ-เกสร ลูกสาวของเทวี จันทร์แจ่มโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ ด่าทั้งสองคน "ว่าไงนะ ลูกนังเทวี นี่มันส่งลูกมาเหยียบจมูกฉันถึงที่นี่เชียวเหรอ แล้วแกทั้งหัวหงอกหัวดำ ทำไมไม่บอกฉัน ปล่อยให้ตาวีไปมั่วมันได้ไง โอ๊ย...ตายๆๆๆ" มณีรีบเข้าไปบอกจันทร์แจ่มให้ใจเย็นๆ ส่วนบัวลอยรีบบอกคุณนายอย่าเพิ่งตาย ไปจัดการกับมันก่อน ทำให้ จันทร์แจ่มตั้งสติได้ ลุกพรวดขึ้น "ใช่ ฉันยังตายไม่ได้! ฉันไม่ยอมเสียลูกชายให้พวกมันอีกแล้ว มณี! ให้คนเอารถออก!" มณีรับคำแล้ววิ่งแจ้นออกไป ส่วนบัวรินยิ้มดีใจที่ยืมมือจันทร์แจ่ม มาจัดการผู้หญิงกรุงเทพฯคนนั้นได้สำเร็จ ooooooo จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:39:02 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตอนที่ 4 พาร่างไม่ได้สติของทิพเกสร มาที่ห้องนอนของเธอด้วยความเป็นห่วง แต่พอเห็นเธอปลอดภัยดีแล้ว ก็อดที่จะคิดแกล้งเสียให้เข็ดไม่ได้ เมื่อทิพเกสรฟื้นขึ้นมา เห็นเสื้อผ้าของตัวเองและของชาวีกองที่หน้าเตียง ก็ตกใจโวยวายลั่นหาว่าชาวีข่มขืน ขู่ว่าจะไปแจ้งตำรวจ ชาวีหัวเราะยียวนถามว่า "คุณจะแจ้งตำรวจข้อหาอะไร ข่มขืนเหรอ ผมจะข่มขืนคุณได้ยังไง ในเมื่อเสื้อผ้าคุณก็ยังอยู่ครบ ผมก็แค่หยิบในตู้เสื้อผ้ามาหย่อนลงพื้น... แหย่นิดเดียวทำเป็นตื่นตูม นี่คงคิดว่าตัวเองน่าข่มขืนเต็มทีสิท่า" ชาวีส่ายหน้าเดินหัวเราะออกไป ทิพเกสรหน้าแตกแหลกลาญ ทั้งอายทั้งแค้น อยากจะตามไปขย้ำคอเสียให้สาสม ไม่เพียงเท่านั้น เมื่อไปทานอาหารเช้า ชาวียังพูดให้ เจ็บใจอีกว่า "ต่อไปนี้ก็เลิกคิดจะหนีไ ปไหนต่อไหนได้แล้ว รับรองว่า อยู่ที่นี่คุณปลอดภัยแน่ ไอ้เรื่องแต่งงานกับคุณตามที่พี่พัฒขอร้อง ไม่อยู่ในหัวสมองผมเลยซักนิด เพราะฉะนั้น ผมไม่มีทางแตะต้องคุณแม้แต่ปลายเล็บ" ทิพเกสรไม่เชื่อคารม โต้เถียงกันไม่กี่คำเธอก็จะลุกหนีอย่างสุด ที่จะทนเห็นหน้าเขาอีก พูดเยาะว่าคนอย่างเขาไม่เคยอยู่ในสายตาเลย ทำให้ชาวีฉุนขึ้นมา ลุกตามไปขู่ว่า "ทำปากดีอย่างนี้ ระวังตัวให้ดีด้วยนะคุณ เพราะถ้าเกิดอะไรขึ้นอีกคราวหน้า อาจจะไม่ใช่เรื่องล้อเล่นแบบวันนี้ก็ได้" แม้จะอวดดีกับเขา แต่เจอคำขู่แบบนี้เข้า ทิพเกสรก็อดที่จะเสียวไม่ได้เเหมือนกัน ooooooo แม้จันทร์แจ่มจะโกรธเกลียดสองพี่น้องจอมแสบนี้มาก แต่เมื่อรู้ว่าลูกสาวเทวีมาอยู่กับชาวี ก็กลับทั้งโกรธทั้งแค้นยิ่งกว่า พาสองสาวนั่งรถบ่ายหน้าไปที่ไร่เทวีอย่างเอาเรื่อง บัวรินกับบัวลอยได้ที ยุแหย่ให้ เอาเรื่องทิพเกสรให้หนักเป่าหู ว่าทิพเกสรอวดว่าตัวเองเป็นคู่นอนชาวี เป็นเจ้าของไร่ที่นี่ ถ้าจันทร์แจ่มตายเมื่อไร ก็จะเปลี่ยนชื่อไร่เป็นชื่อของตัวเอง แจ่มจันทร์ยิ่งฟังก็ยิ่งโมโห รู้สึกรถไปช้าไม่ทันใจเสียเลย ทิพเกสรกำลังจะออกไปทำผม ที่ตลาดแก้เซ็ง ก็พอดี รถของจันทร์แจ่มพุ่งเข้ามา บัวรินกับบัวลอยลงไปหาเรื่องก่อน หาว่าทิพเกสรเตรียมหนี เท่านั้นเองการเผชิญหน้าก็เกิดขึ้น สองพี่น้องรุมกันด่าทอทิพเกสร ว่ามาแย่งชาวีไปจากตน ไล่ให้ กลับกรุงเทพฯไปเสีย นุ่มกับนิ่มเห็นดังนั้น รีบไปตามชาวีที่แอบไปนอนเล่นที่ท้ายไร่ บอกว่าบัวรินกับบัวลอยกำลังทะเลาะกับทิพเกสรใหญ่ แล้ว ชาวีลุกพรวดรีบกลับมาหย่าศึก ชาวีถามบัวรินว่ามาที่นี่ทำไม ไม่ทันที่บัวรินจะตอบ ทิพเกสรก็นึกสนุกขึ้นมา โผเข้าไปกอดแขนชาวีออดอ้อนฉอเลาะอย่างอ่อนหวาน ราวกับกำลังอยู่ในระยะข้าวใหม่ปลามัน จนบัวรินทนดูไม่ได้เงื้อมือจะพุ่งเข้าไปตบ "พอได้แล้ว!" เสียงจันทร์แจ่มตวาดพร้อมกับก้าวลงจากรถ ooooooo เมื่อพากันเข้าไปในห้องรับแขก บัวรินกับบัวลอยนั่งประกบชาวีที่นั่งติดกับจันทร์แจ่ม เหลือแต่ทิพเกสรคนเดียว ไม่มีที่นั่งและต้องยืนเป็นส่วนเกินอย่างโดดเดี่ยว แม้ว่าจันทร์แจ่มจะไม่ชอบบัวรินที่มาติดชาวี แต่เมื่อมาเจอทิพเกสร ที่เป็นลูกของคู่ปรับกลับยิ่งเกลียดกว่า แต่ทิพเกสรไม่สะทกสะท้าน ต่อหน้าผู้หญิงสามคนที่ตั้งป้อมจะเล่นงาน เธอกลับยั่วด้วยการออดอ้อน ชาวีเสียจนทั้งสามคนหัวปั่น เมื่อถูกจันทร์แจ่มเอ็ดว่ายืนค้ำหัว เธอก็แกล้งไปนั่งตักชาวีเสียเลย ชาวีในฐานะคนกลาง รีบพาจันทร์แจ่มกลับไปคุยกันที่บ้านตัวเอง ทำให้บัวรินกับบัวลอยจำต้องลุกตามไปด้วย ooooooo กลับไปถึงบ้านจันทร์แจ่ม ชาวีถูกแม่ประกาศิต ว่าจะไม่ยอมให้เขาแต่งงานกับทิพเกสรเด็ดขาด ตนเสียพัฒนาไปคนหนึ่งแล้ว จะไม่ยอมเสียชาวีให้คนบ้านนี้ ไปอีกอย่างเด็ดขาด ชาวีรับรองกับแม่ว่าตนไม่มีอะไรกับทิพเกสร ที่เธอทำออดอ้อนฉอเลาะกับเขา เพราะต้องการยั่วแม่กับบัวรินเท่านั้น ตนไม่มีอะไรกับเธอ แม้แค่ปลายเล็บก็ยังไม่ได้แตะด้วยซ้ำ ทำให้จันทร์แจ่มค่อยสบายใจขึ้น บอกชาวีว่าให้ยกเลิกการแต่งงานเสีย อย่าแม้แต่จะคิด "โธ่...แม่คร้าบ... ผมเห็นตัวอย่างการแต่งงานมาเยอะแล้ว ไม่เห็นมีความสุขมันจะจีรังซักคู่ เพราะฉะนั้น ไม่ต้องห่วงเลยครับ ต่อให้คุณแม่บังคับ ผมก็ไม่ยอมเข้าหอกับใครแน่นอน" ชาวีซบไหล่แม่อ้อนๆ ทำให้จันทร์แจ่มสบายใจขึ้น ooooooo จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 12 พ.ค. 50 20:40:08 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณมากนะคะ จากคุณ : deboom23 - [ 12 พ.ค. 50 22:41:04 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณมากๆ ค่ะคุณแม่ วิวาห์อลเวงท่าทางน่าสนุกจัง ^^ จากคุณ : เด็กหญิงกระต่ายน้อย - [ 13 พ.ค. 50 01:42:30 ]

ความคิดเห็นที่ 21 แนวตบจูบ ตบจูบ จ้าหนูแอม อิอิ จากคุณ : แม่เอเธนส์ (frau) - [ 13 พ.ค. 50 07:09:06 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนใหม่มาแล้วค่ะ จากคุณ : frau - [ 16 พ.ค. 50 20:27:30 ]