PANTIP.COM : A5422549 อยากมีอาชีพนักเขียนบทจะเริ่มยังไงดี? [ภาพยนตร์]

ความคิดเห็นที่ 10

เห็นด้วยกับ คห. 6 ครับ

ควรจะเป็นคนที่รักการเขียน แต่เรื่องทฤษฎี พูดในฐานะคนที่เรียนมานะครับ ทฤษฎีมีไว้ให้เรียน แล้วลืมครับ ให้ทิ้งไปจากสมองเลย (ถ้าคุณชอบแบบสำเร็จรูป How to book ก็อ่านได้ครับ มันก็เป็นทางเริ่มต้นที่ง่ายที่สุด แต่ถ้าความเป็นตัวตนของคุณ ไม่แข็งแรง คุณอาจจะได้เป็นร่างทรงของเจ้าของทฤษฎี แทนที่จะใช้ทฤษฎีเป็นเครื่องมือ เราอาจจะกลายเป็นเครื่องมือของทฤษฎีนั้น ๆ แทนนะครับ)

ฝึกนิสัยให้เป็นคนรักการเขียนก่อน เขียนให้มาก ๆ อย่าเพิ่งไปตีกรอบกับตัวเองว่า ต้องเขียนเป็นเรื่อง เรื่องหนึ่งต้องยาวเท่านั้นเท่านี้ แค่เขียนครับ เห็นอะไรน่าสนใจ เขียน - คิดอะไรออกในหัว เขียนมันออกมาเป็นตัวหนังสือ บังคับตัวเองไปเลยให้เขียน อะไรก็ได้ อย่างน้อย วันละ 1 หน้า A4 เก็บวัตถุดิบให้เยอะ ๆ ฝึกนิสัยตัวเองให้ชินก่อน (ช่วงเวลานี้แหละ จะบอกคุณเองว่าคุณชอบมันจริงไหม)

ถ้ารู้สึกว่ามีอะไรที่มันติดอยู่ในใจ เรานานกว่าที่ 1 หน้ากระดาษ A4 ในวันนั้นจะเล่าได้ ก็ค่อยขยายมันเพิ่มออกไปครับ เอาใจตัวเองเป็นตาชั่งเลย ถ้าเราคิดว่ามันดีพอ ให้เราเสียเวลาในชีวิตเรา กลั่นมันออกมา นั่นแหละคุณเจอแล้ว (เริ่มที่ตัวเราเองก่อน หาตัวเราเองให้เจอ - ไว้จะผลิตเป็นชิ้นงาน ค่อยคำนึงถึงคนอื่น ผู้ชม ผู้บริโภคต่อไป)

ผ่านสองย่อหน้าบนมาแล้ว ค่อยฝึกการเรียบเรียงครับ คุณอยากให้สิ่งที่คุณเขียน ถ่ายทอดออกมาเป็นสื่ออะไร ก็เขียนให้มันอยู่ในรูปแบบที่เหมาะสมกับสื่อนั้น ๆ (บทละคร / บทภาพยนตร์ / เรื่องสั้น / นิยาย) ช่วงนี้จะพึ่งทฤษฎี หรือหาตัวอย่างรูปแบบมาดูประกอบไปก็น่าจะได้แล้วมั้ง

ทีนี้ก็มาถึงข้อสำคัญ "อาชีพ" ถ้าคุณบอกว่าคุณต้องการทำมันเป็นอาชีพ ต้องบอกได้เลยว่าการเป็นนักเขียนบทฯ ง่ายกว่าการเป็นนักเขียนบทฯ มืออาชีพ ในไทยครับ เพราะค่าตอบแทนของคนทำหนังไทย (ส่วนใหญ่) น้อยถึงน้อยมากนะครับ ถ้าคุณต้องการให้ค่าตอบแทนต่อชิ้นงาน ทำให้คุณดำรงชีพอยู่ได้ มันจะมีเงื่อนไขของเวลา เข้ามาเกี่ยวข้อง คุณทำงานในเวลาที่จำกัด หรือเหมาะสมกับค่าตอบแทนที่คุณจะได้รับ ได้หรือไม่? คุณทำงานโดยมีกรอบความพึงพอใจของคนอื่นเป็นที่ตั้ง ได้หรือไม่?

เอาเป็นว่าตอบตัวเองก่อนนะครับ อยากเป็นนักเขียนบทฯ / หรืออยากมีอาชีพนักเขียนบทฯ

แต่ถ้าใจรักแล้ว จะลองตามความเข้าใจ (แนวทางปฏิบัติ) ของผมดูก็ได้ครับ เท่าทุกวันนี้ผมได้แต่ทำมันเป็นงานอดิเรก เพราะเจ้าความขี้เกียจมันทำให้ผม ยึดเป็นอาชีพไม่ได้ ต้องไปทำงานอะไรที่ความขี้เกียจส่งผลกระทบน้อยกว่านี้แทนครับ

เป็นกำลังใจให้แล้วกันครับ อย่าเสียกำลังใจล่ะ สู้ ๆ

จากคุณ : เจ้าพระยาใต้เงาจันทร์ - [ 18 พ.ค. 50 23:36:44 ]