กาษา นาคา (ญ)
เห็นสายน้ำนทีที่มันไหลไป
เหมือนว่าใจเคยสลายสิ้นลงตรงนั้น
ใจที่คอยภักดี รักที่มีให้พี่นั้น
ช่างผูกพันธ์ ผูกกันมานานแสนนาน
เวรกรรมใดปางก่อนที่น้องได้ทำ
ขอรับกรรมในชาตินี้ที่ทำพี่ไว้
แค่ได้พบเพื่อลา แค่ได้มารับอุ่นไอจากกายพี่
ตัดสินใจถึงน้องต้องลา
ผ้ากาษาโมทนาให้พี่ห่มไว้
ได้ทำอย่างที่ตั้งใจ เลือกไปสู่แดนพระธรรม
อยู่ที่ไหนพี่จงอโหสิกรรมให้กัน
บุญที่พี่ทำจะนำน้องไป
สายน้ำโขงขอจงช่วยเป็นพยาน
ถึงดวงไฟขึ้นจากน้ำแล้วพลันดับไป
แต่ความรักของเราจะไม่มีวันเสื่อมคลาย
เกิดชาติไหนให้เราได้รักกันเหมือนเดิม
"Ost. กาษานาคา"
http://www.mediafire.com/?0p1gaygjtwf
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ค. 50 15:35:34
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ค. 50 15:32:12