มาโพสท์โมเดิร์นกับPirates of the Caribbean: At World's End

(มีการเปิดเผยเนื้อเรื่องส่วนสำคัญ)

เกริ่นๆ

"มันก็แค่ธุรกิจเท่านั้นเอง"

คำพูดสุดท้ายของ ขุนนาง ในเรือรบสวยงามลำใหญ่ ที่กำลังพังทะลายลง เนื่องจากโดนถล่มโดยปืนใหญ่ของเรือ โจรสลัด



หนังโจรลสัดดำเนินมาถึงภาคสุดท้าย

ผมดูหนังโจรสลัดมาทุกภาค สำหรับภาค (Curse Of  The Black Pearl) หนึ่ง เป็นภาคที่ไม่ชอบมากๆ สำหรับผมมันเป็นหนังHollywood แบบดาดๆ ที่น่าเบื่อมากๆ เป็นแค่หนังหวังทำเงินจากผู้ชมโดยมีภาพของการผจญภัยแบบโจรสลัดมาเป็นจุดขาย

จนมีโอกาสได้ดูภาคสองทางวีซีดี (Dead Men Chest) พบว่าหนังสนุกขึ้นมาก เล่นกันเต็มที่ เหมือนดูการ์ตูน กับตลกๆ บ้าๆ บอๆ เราดูไป ฮาไป และในบางฉากก็ทึ้งกับความกล้าบ้าบินของHollywoodที่กล้าเล่น กล้าเอาเงินมาผลาญกันได้ขนาดนั้น แต่โดยรวมแล้วสนุกดี ฮามาก รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงแต่ไม่รู้ว่ามันคืออะไร



แต่พอมาภาคนี้ (At The World's End) ผมคิดว่ามันคือหนังโพสท์โมเดิร์น เหมือนกับว่า Hollywood พยายามหาทางไปต่อ แล้วไม่รู้จะไปทางไหนดี เลยลองทดลองดู ถ้าหนังเรื่องนี้ทำเงิน เราคงจะได้ดู หนังแบบนี้อีกแน่ๆ



โพสท์โมเดิร์นที่ว่านะมันแบบไหน?

ก่อนจะเข้าใจหนังโพสท์โมเดิร์นมาเข้าใจโพสท์โมเดิร์นกันซักนิด ซึ่งประกอบไปด้วย โพสท์โมเดิร์นในเชิงการเมืองและโพสท์โมเดิร์นในเชิงความงาม



โพสท์โมเดิร์นในด้านการเมือง

อธิบายโพสท์โมเดิร์นแบบหยาบๆมากๆ (แบบงูๆ ปลาๆ) มันก็คือการที่  ลุกขึ้นมาตั้งคำถามกับสังคมกระแสหลักว่า สิ่งที่ดำเนินมาตลอดนั้นมีความถูกต้องจริงหรือ



โดยสิ่งที่เข้าไปตั้งคำถามนั้นเป็นการถามถึง อัตลักษณ์และคุณค่าของผู้คนที่ถูกกำหนดโดยสังคมนั้นดีไม่ดีแบบนั้นจริงหรือไม่ เช่น ผู้หญิงนั้นต่ำต้อยกว่าผู้ชายจริงหรือ หรือจริงๆแล้วผู้หญิงต่ำต้อยกว่าเพราะว่าผู้ชายเป็นใหญ่ในสังคมเลยมีการกำหนดให้ผู้หญิงนั้นต่ำกว่า โดยที่ผู้ชาย(ผู้คุมอำนาจ)นั้นจะเลือกเอาอัตลักษณ์ของผู้หญิงมาและให้คุณค่ามันลงไปเช่น ประจำเดือนของผ้หญิงเป็นสิ่งไม่ดี ต่ำต้อย เพราะฉะนั้นถ้าผู้หญิงมีประจำเดือน ผู้หญิงจึงต่ำต้อยลงไปด้วย



โพสท์โมเดิร์นในด้านศิลปะ-สถาปัตยกรรม

หรือในทางศิลปและสถาปัตยกรรมก็จะพบงานในฝั่งโพสโมเดิร์นมากมาย ที่ส่วนใหญ่เป็นการถามถึงการทำยังไงให้งานศิลป/สถาปัตยกรรมหลุดออกไปจากโครงสร้าง (รูปแบบเดิมๆ) ที่ทำกันมา รูปแบบที่กล่าวถึงนี้ไม่ได้พูดถึงการหลุดออกจาก Style เดิมๆ เท่านั้น แต่เป็นการตั้งคำถามถึงสิ่งที่ กักขังเราไว้ให้เราคิดไม่ได้

เช่น ด้วยข้อจำกัดของสายตาของเรา เราจึงไม่สามารถเห็นภาพใบไม้ไหวได้ แต่สิ่งที่เราเห็นคือ ใบไม้ทีละเฟรมที่ขยับไปมา และต่อเนื่องกัน ศิลปินจึงได้พยายามทำลายข้อจำกัดทาง "โครงสร้าง" เพื่อเปิดไปสู่พื้นที่ใหม่ๆ ที่มนุษยืไม่เคยได้รับรู้ เราจึงได้เห็นภาพใบไม้ไหวในภาพเดียวกัน ซึ่งเป็นสิ่งที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน  



แล้วไอ้หนังโพสท์โมเดิร์นที่ว่านะเป็นยังไง ?

จากการพูดถึงความต้องการที่จะทำลายโครงสร้างที่มันมากักขังเราไว้ ไม่ว่าจะเป็นในเชิงสังคมที่โครงสร้างทำการเอารัดเอาเปรียบผู้คน หรือว่า ในเชิงความงามที่โครงสร้างมาเป็นตัวขวางไม่ให้เราคิดบางอย่างได้

มาถึงหนังโพสท์โมเดิร์น ที่มีหลักการเดียวกันก็คือมุ่งที่จะทำลายโครงสร้าง ที่เคยมาเป็นตัวขวางกั้นเราเอาไว้

โดยมีทั้งการมุ่งไปที่เรื่องความงาม เอาสนุกสนานโดยไม่ได้พูดถึงโพสท์โมเดิร์นในเชิงการเมืองอย่างเช่นเรื่อง Memento เป็นการทำลายโครงสร้างของเวลาโดยการเล่าย้อนหลัง (หมายถึงเหตุการณ์ปัจจุบัน ไล่กลับไปที่อดีตเรื่อยๆ), Kill Bill ที่เป็นการทำลายโครงสร้างของสไตล์ โดยมีการรวมเอาทั้งหนังคาวบอย มาบวกหนังกังฟู, Adaptation ที่เป็นการทำลายโครงสร้างระหว่าง เรื่องเล่าหลัก ให้มาผสมปนเป็นกับเรื่องเล่ารอง หรือหนังไทยในแนวทางนี้ก็อย่างเช่น ฟ้าทะลายโจร ที่นำหนังคาวบอยไทยในอดีตมาคารวะ

 

และมีหนังโพสท์โมเดิร์นที่พูดถึง "คนนอก" ที่ถูกสังคมเอาเปรียบ โดยทาทีของหนังเหล่านี้ส่วนใหญ่จะไม่ได้แสดงออกไปทางเห็นอกเห็นใจตัวละคร แต่แสดงใหนว่าสิ่งเหล่านี้เป็นความจริงหนึ่ง เป็นธรรมชาติหนึ่งที่ควรจะมีสิทธิ์มนสังคมอย่างเท่าเทียม เช่นหนังของพี่เจ้ยแทบจะทุกเรื่อง ที่พูดถึงเกย์ หรือคนชายขอบ, Pleasantvile ที่พูดเรื่องความเม่าเทียมของตัวละครขาวดำและสี



แล้ว Pirates of the Caribbean: At World's End นี่เป็นโพสท์โมเดิร์นยังไง

มีหลายฉากในหนังที่แสดงให้เราเห็นว่าหนังเรื่องนี้หยิบเอาวิธีการแบบโพสท์โมเดิร์นมาใช้

คนนอก VS อำนาจรัฐ (โพสท์โมเดิร์นในเชิงสังคมการเมือง)

หนังเรื่องนี้เป็นหนังที่ว่าด้วย การต่อสู้เฮือกสุดท้ายของโจรสลัด กับ อำนาจรัฐ ซึ่งในท่าทีของหนังนั้น ไม่ได้มองโจรสลัดอย่างคนไม่ดี แต่เป็นการมองว่า โจรสลัดก็เป็นโจรสลัด แต่รัฐต่างหากที่เป็นคนไม่ดี โดยเฉพาะฉากที่ขุนนางพูดว่า "มันเป็นแค่ธุรกิจ"นั้น ทำให้ตีความไปได้ว่าหนังกำลังวิพากษ์การรุกคืบเข้าไปในทุกพื้นที่ของจักรวรรดิ์ทุนนิยมที่กำลังพยายามจะครอบครองโลกใบนี้อยู่



การยั่วล้อ/ทำลายขนบหนังโจรสลัดที่มีมาอยู่เดิม (โพสท์โมเดิร์นในเชิงความงาม)

มีหลายฉากหลายตอนที่หนังเรื่องนี้ได้ทำลายโครงสร้างเดิมของเรื่องเล่าแบบHollywoodลงอย่างเห็นได้ชัด นั้นคือ ทำสิ่งที่คิดว่าจะต้องเป็นไปตามขนบให้เป็นอย่างอื่น เช่น การที่พระเอก นางเอก ไม่ได้ทำตัวเป็นคนดีตามที่ควรจะเป็น และก็ไม่ได้รู้สึกผิดบาปอะไร, การที่หนังจบแบบไม่แฮปปี้เอนดิ้งตามหนังสูตรของHollywood,

หรือแม้กระทั้ง การทำลายโครงสร้างในเชิงกายภาพ เช่น โดยปกติแล้วคนจะกลัวเรือล่ม แต่ในเรื่องนี้กลับทำให้ลุกเรือต้องพยายามทำเรือให้ล่ม, เรือซึ่งปกติจะแล่นได้เฉพาะในทะเล แต่มาคราวนี้แล่นในทะเลทราย, หรือฉากแต่งงานโดยปกติต้องมาอยู่ในโบถส์ที่ต้องการความสงบ ความศรัทธาแต่ก็โดนทำลายโครงสร้างโดยให้ซ้อนอยู่กับการต่อสู้ ที่โขมงโฉงเฉง, การที่ผีขุนนาง โจรสลัด สัตว์ประหลาดในตำนาน สามารถอยู่ในหนังเรื่องเดียวกันได้  

สิ่งต่างๆ เหล่านี้แสดงให้เห็นความคิดแบบโพสท์โมเดิร์นในหนังกระแสหลักHollywood อย่างเห็นได้ชัด



โอเค โพสท์โมเดิร์นแล้วไง?

สิ่งหนึ่งที่แตกต่างกันของหนังในอดีตกับหนังโพสท์โมเดิร์นคือประเด็นที่สร้างความสนุกในการดูหนังนั้นที่แตกต่างกัน



ในขณะที่หนังในอดีต(โมเดิร์น) เน้นไปที่การทำบทอย่างไรให้มีความน่าเชื่อถือ ลุ้นระทึก หรือไคลแมกซ์เป็นอย่างไร ให้คนดูติดตามได้ตลอด



แต่เนื่องมาจากเคยมีคนพูดไว้ว่า บทหนังในโลกนี่ได้ถูกคิดขึ้นมาหมดแล้ว ไม่มีอะไรแปลกใหม่อีกต่อไป หากทำต่อไปก็จะได้เรื่องเดิม ซ้ำไปมา

"เนื้อเรื่อง" ของหนังจึงเหมือนเป็นโครงสร้างที่จำเป็นต้องถูกทำลายลง ความสนุกของการดูหนังโพสท์โมเดิร์นจึงไม่ใช่การดูความน่าเชื่อถือของบท หรือการดูการลุ้นไปกับตัวละคร แต่เป็นการดูเพื่อที่จะได้สนุกไปกับหนังว่า หนังจะทำลายขนบหนังเดิม ไปได้มากขนาดไหน นั้นเอง

จากคุณ : superblackpig - [ 25 พ.ค. 50 15:13:14 ]