| Single White Female ระหว่างดูหนังเรื่องนี้ในโรง จำได้ว่า ผมนึกในใจตลอดเรื่องว่า ทำไมทีมงานถึงเลือกนักแสดงได้คล้ายกันขนาดนี้ระหว่าง บริดเจ็ท ฟอนด้า และ เจนนิเฟอร์ เจสัน ลีห์ คนทั้งสองสามารถแต่งเลียนแบบทรงผม หน้าตา ทุกสิ่งทุกอย่างได้ดีเหลือเกิน เป็นหนังที่พูดถึงการเข้าครอบงำความเป็นตัวตนของคนอีกคนได้เห็นภาพเรื่องหนึ่ง (6 คน) |
|
 |
|
| Cape Fear ไปดูหนังเรื่องนี้ที่สกาล่า โรเบิรต์ เดอนิโร แสดงดีจนหายห่วง และนอนมากับการเข้าชิงอยู่แล้ว ผมตื่นเต้นทุกครั้งที่ โรเบิรต์ ปรากฏตัว เพราะไม่รู้ว่า มันจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง โดยเฉพาะฉากระทึกสุดท้ายในเรือ แต่ขณะเดียวกัน ผมก็ขอปรบมือให้กับนักแสดงหญิงหน้าใหม่ในปี 2534 ที่แสดงความไม่ปรกติทางพฤติกรรมได้ดีอีกคน เธอคือ จูเลียต ลูว์อิส (1 คน) |
|
 |
|
| Misery เป็นปีที่ผมเห็นสมควรอย่างยิ่งว่า เคธี่ เบทส์ เหมาะสมกับรางวัลออสการ์ดารานำหญิงทุกประการ ฉากที่ผมต้องหดขาขึ้นโดยอัตโนมัติ ก็คือ ตอนที่เธอเอาค้อนปอนด์จัดการข้อเท้าสองข้างของ เจมส์ คานน์ ด้วยการเอาท่อนไม้ยันที่ข้อเท้าทั้งสองไว้ (เพื่อไม่ให้นักเขียนที่เธอรักจากไป) แล้วก็ฟาดเข้าเต็มแรงทีละข้าง รวมถึงความสุดยอดในฉากสุดท้ายที่ความคลั่งของคนทั้งสองถึงจุดขีดสุด (13 คน) |
|
 |
|
| Pacific Heights ตอนดูหนังเรื่องนี้ ผมมานั่งคิดนะครับว่า ไมเคิล คีตัน มีความเป็นโรคจิตแฝงอยู่ลึกๆผ่านทางแววตาดีเหมือนกัน กับบทชายที่ดูภายนอกเหมือนไม่มีอะไร แต่กลับเป็นผู้เช่าห้องชั้นล่างที่สร้างความประสาทเสียให้กับผู้เช่าอีกราย เท่านั้นยังไม่พอ เขายังปั่นป่วนเจ้าของบ้านอย่าง เมลานี กริฟฟิธ และ แมทธิว โมดีน จนแทบหลอนระทึกไปเลย (0 คน) |
|
 |
|
| Sleeping with the enemy สำหรับผม หนังเรื่องนี้ระทึกและลุ้นดี แพทริค เบอร์กิน ถ่ายทอดสายตาของ คนแยกขาดจากกันไม่ได้ ที่เต็มไปด้วยความทะนุถนอมในอารมณ์อาฆาตได้เต็มร้อย โดยเฉพาะฉากที่เขาเห็นจูเลียหัวเราะมีความสุขอยู่บนชิงช้าสวรรค์กับเควิน แอนเดอร์สัน อ้อ ฉากเปิดตู้กับข้าวท้ายเรื่องของ จูเลีย โรเบิตร์ส เธอแสดงสีหน้าได้คลาสสิคในใจผมไปเลย (6 คน) |
|
 |
|
| Dead Ringers สมัยก่อนยังไม่มีอินเตอร์เน็ท ก็ได้ข้อมูลจากหนังสือหนังเนี่ยแหละครับ เจเรอมี่ ไอรอนส์ เคยให้สัมภาษณ์ว่า การแสดงคนสองบุคลิกในหนังระทึกทางจิตเรื่องนี้ ทำให้เขาเก็บเกี่ยวประสบการณ์ได้เต็มที่ โดยที่ไม่รู้เลยว่า ตัวเขาจะได้บทที่ให้อารมณ์บางอย่างคล้ายกันอีกครั้งจนคว้าออสการ์ดารานำชายไปได้ใน Reversal of Fortune (1 คน) |
|
 |
|
| The Good Son แม็คคัลเลย์ คัลกิน มีแววตาที่เหมาะสมและสอดคล้องกับบท เด็กที่ต้องได้ทุกอย่าง ในหนังระทึกขวัญเรื่องนี้ แถมแววตาริษยาของเขายังแสดงได้เหมาะสมมากกว่าแววตาน่ารักในหนังโดดเดี่ยวผู้น่ารักเสียด้วย ยังจำฉากระทึกบนสะพานที่เขาพา อไลจาห์ วูด ไปเล่นอะไรบางอย่างกับตุ๊กตาหุ่นตัวหนึ่ง และฉากลานน้ำแข็งที่แม็คคัลเล่ย์พาน้องสาวไปเล่นสเก็ตได้ไม่ลืม (0 คน) |
|
 |
|
| Malice เมื่อบางสิ่งบางอย่างเข้าครอบงำจิตใจ ความวิปริตบางอย่างของมนุษย์ก็สามารถเกิดขึ้นได้ง่ายๆ บางครั้งอาจเกินศีลธรรมไปไกลกว่าที่คนดูคิดไว้เสียอีกกับแผนการที่สุดจะคาด ฉากสุดท้ายในบ้านที่ไฟดับท่ามกลางพายุฝน หนังทำบรรยากาศได้ระทึก นิ่งเงียบ และไม่ปลอดภัยดีครับ อเล็ค บอลด์วิน นิโคล คิดแมน และ บิล พูลแมน ต่างทำหน้าที่ของตนเองได้ดี (1 คน) |
|
 |
|
| The hand that rocks the cradle เป็นหนังเรื่องแรกในชีวิตที่ผมตีตั๋วเข้าไปดูในโรงเมเจอร์ใต้มาบุญครองเพราะชื่อภาษาอังกฤษอย่างเดียว (ซึ่งสะดุดใจผมมาก) ชื่อภาษาอังกฤษโดนใจเต็มๆ ทำไมมือไม่ไกวเปล แต่เป็นเขย่าเปล แค่ชื่อก็ไม่ชอบมาพากลแล้ว แถมยังประทับใจคนตั้งชื่อไทยด้วย จนนึกอยากเจอตัวคนตั้งชื่อขึ้นมา มือคู่นี้ เลี้ยงเป็น เลี้ยงตาย ตั้งได้เยี่ยมกับเนื้อหาหนังมาก อ้อ พอออกมาจากโรงหนัง ผมรีบเดินไปดูโปสเตอร์หนังหน้าโรงเพื่อมองชื่อผู้กำกับทันที แล้วชื่อ เคอร์ติส แฮนสัน ก็เข้าไปอยู่ในใจผมตั้งแต่ปีนั้น ที่สำคัญ บทหนังเรื่องนี้ไม่ล้าสมัยเลยจริงๆ เมื่อผมนึกย้อนกลับไป (2 คน) |
|
 |
|
| Fatal Attraction ปลายยุค 80 การแสดงของ เกลน โคลส ในหนังระทึกเรื่องนี้ สร้างความประทับใจให้ผมมาก ผมชอบแววตาเธอตอนอยู่บนรถไฟเหาะกับลูกของไมเคิล ดักลาสมากที่สุด แววตาของเธอแข็ง นิ่ง เฉย (แต่แฝงไว้ด้วยความต้องการอย่างเปี่ยมล้น) ท่ามกลางความเร็วของเครื่องเล่น เป็นฉากที่สร้างความขัดแย้ง แต่ลงตัวจริงๆ (4 คน) |
|
 |
|
| จำนวนผู้ร่วมโหวตทั้งหมด 34 คน |
โหวตกันไปเลยนะครับกับตัวเลือกทั้ง 10 ตัวเลือกต่อไปนี้ พอดีช่วงนั้น เป็นช่วงที่ผมดูหนังต่างๆที่เข้าฉายอย่างสนุกที่สุดยุคหนึ่ง และจำความระทึกขวัญต่างๆของหนังเหล่านี้ได้ดี แต่กว่าจะนึกได้ทั้ง 10 เรื่อง ใช้เวลาและเล่นเอามึนอยู่หลายวันเหมือนกันครับ เพราะดูนานมากแล้วจริงๆ แต่พอได้ครบทั้ง 10 เรื่อง ก็รีบเขียนความคิดเห็นคร่าวๆพร้อมหารูปภาพมาประกอบทันที
ว่าแต่มีใครดูครบทุกเรื่องหรือเปล่าเอ่ย
หรือได้ดูเรื่องไหนกัน ก็โหวตกันได้นะครับ เพราะปลายยุค 80 เข้าสู่ต้นยุค 90 เป็นช่วงที่หนัง "ระทึกขวัญสั่นประสาททางจิต" กำลังตื่นเต้นเต็มที่ในแวดวงหนังฮอลีวูดทีเดียว (ผมจะบอกให้)
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและร่วมโหวตตัวเลือกทั้งผมคิดว่า ครบทุกเรื่องแล้วนะครับ (คงไม่มีเรื่องไหนในยุคนั้นที่น่าจะรอดสายตาผมไปได้แล้วแน่นอน)