รถขับเคลื่อนสี่ล้อกลางเก่ากลางใหม่ มีร่องรอยการใช้งานอย่างสมบุกสมบันมานาน หยุดลงที่ลานกว้างหน้าบ้านหลังใหญ่ที่ปลูกจากปีกไม้ ฝุ่นละอองที่คลุ้งตามหลังรถลอยตลบขึ้นมาตามกระแสลม ชายในวัยฉกรรจ์ก้าวลงมาจากที่นั่งคนขับ แล้วขยับเสื้อคอปกที่ใส่อยู่ไล่ฝุ่นที่กำลังจะเกาะตามตัวเสื้อ
"ลงมาสิลูก ถึงบ้านคุณปู่แล้วนะ" เขาหันกลับไปบอกเด็กชายวัยประมาณสิบปีที่นั่งอยู่ในรถทางตอนหลัง
เด็กชายเปิดประตู ขยับตัวลงจากรถอย่างอิดออด มือขวาและสายตา ไม่ยอมละจากเกมคอมพิวเตอร์ขนาดมือถือที่เล่นอยู่ตั้งแต่เริ่มเดินทางมาจากเมืองหลวงเลย
"จริงๆ เล้ย เรานี่นะ รบเร้าจะให้พ่อพามาดูบ้านทาร์ซานที่ปู่กับย่าเราเขาเล่าให้ฟัง แต่เอาแต่เล่นเกมมาตลอดทางนี่นะ"
เด็กชายไม่ตอบ สายตายังไม่ละจากเกมคอมพิวเตอร์ในมือ แต่เดินตามผู้เป็นพ่อไปทางบ้านหลังใหญ่หลังนั้น
เมื่อทั้งสองเข้าใกล้ตัวบ้าน ชายวัยกลางคนสองคนที่หยุดเล่นหมากรุกและกำลังมองมาที่รถ ก็ลุกขึ้นส่งเสียงทักทายลั่นไปทั้งลานกว้าง
"คุณไพร โอ คุณไพร จะมาไม่เห็นบอกกันเลย" ชายวัยกลางคนทั้งสองยกมือรับไหว้จากผู้มาเยือน
"น้าเกิด น้าเส่ย ฉันโทรมาบอกแม่น้อยเขาแล้วนะ แต่สงสัยเขาจะลืมเสียแล้วมั้ง" ผู้มาเยือนตอบกลั้วด้วยเสียงหัวเราะ ทั้งสามทักทายกันอย่างคุ้นเคย สนิทสนม
"มาเถิดครับ เข้าไปข้างในบ้านก่อน เดี๋ยวผมจะไปบอกนายกับนายหญิงว่าคุณไพรกับคุณหนูมาถึงกันแล้ว"
ชายหนุ่มผู้มาเยือนหันไปทางบุตรชาย แล้วเรียกให้เข้าไปในบ้าน เด็กชายเดินตามผู้เป็นพ่อเข้าไปแต่สายตาไม่ยอมละจากเกมในมือแม้แต่น้อย
"ลุงจันไปไหนเสียละ แล้วได้ข่าวว่าลุงคำเสียแล้วใช่ไหม" ผู้มาเยือนหันไปถามเกิด และเส่ย เมื่อเดินเข้ามาใต้ชายคาบ้าน
"พี่จันแกไม่สบาย ไปนอนอยู่ที่โรงพยาบาลน่ะครับ พี่คำแกเสียไปได้สองปีแล้ว แต่ก่อนเสีย แกก็ยังแอบดูอีสาวๆ ชาวบ้านแถวนี้อยู่ ถึงจะต้องเอาไม้เท้าเดินยักแย่ยักยันไปดูก็เถอะ นายก็ว่าแกทุกที แต่แกก็เอาแต่บอกว่า แกแก่แล้ว ขอดูให้มันชุ่มชื่นหัวใจหน่อย ทุกที"
เกิดบอก ก่อนที่เส่ยจะเสริมมาด้วยเสียงกลั้วหัวเราะว่า
"ก่อนแกจะเสีย แกให้พวกผมพาไปที่หล่มช้าง บอกว่าจะไปเยี่ยมไอ้มุ ลูกไอ้คะหยิ่นน่ะครับ แต่แล้วแกก็ไปแอบดูพวกนังเด็กกะเหรี่ยงแถวนั้นอีก... ไอ้มุมันจุดประทัดไล่ แกวิ่งเสียลืมแก่เลย"
ทั้งสามหัวเราะขึ้นพร้อมๆ กัน ก่อนจะเดินเข้าไปในโถงห้องรับแขกขนาดใหญ่ เด็กชายเดินตรงไปทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟาหวายหุ้มนวมที่ตั้งอยู่กลางห้อง แต่แล้วสายตาที่จ้องมองอยู่ที่เครื่องเล่นเกมในมือ ก็มองผ่านไปเห็นเงาสะท้อนที่อยู่บนโต๊ะกระจกตรงหน้า
ในเงาสะท้อนนั้น ปรากฎภาพของเขาสัตว์จำนวนมากที่แขวนอยู่บนผนัง เด็กชายจ้องมองอย่างตะลึงงัน กวาดสายตาขึ้นไปบนผนังด้านตรงข้าม ภาพของเขาสัตว์จำนวนมาก ทั้งเขาที่คล้ายเขากวางนานาชนิด แผ่นหนังเสือหลากหลายขนาด ทั้งเสือดาว เสือดำ เสือลายพาดกลอนที่ตรึงไว้บนผนัง ทำให้เด็กชายตกตะลึงจนปล่อยเกมในมือตกลงบนโต๊ะ
แก้ไขเมื่อ 08 ก.ค. 50 15:20:40
เมื่อกาลเวลาผ่านไป.... เรื่องที่เกิด กลายเป็นเรื่องเล่า... (Fan Fic)
