 |
ANTM8 [EP.6 : Big Girl Don't Cry] *recap*
ในเคหาสน์ดาว แห่งนี้ มิได้มีแต่คุณแม่ตรามาร อย่างเนเน่จังคนเดียว - - ยังมีนาตาชา สาวรัซเซียที่มีบุตรเช่นเดียวกัน....นาตาชาต่อสายตรง องค์ลงไปหาพ่อเด็ก หรือผัวตน เพื่อไต่ถามสารทุกข์สุขดิบเป็นตอนต้น พี่จ๊วต คิดถึงหนูนาไหมค่ะ มิ๊ ก่อนจะขอสายคุยกับกล่องดวงใจน้อยๆของเธอ ม๊าคิดถึงน่ะจ้ะ ฝากดูพ่อด้วยน่ะ อย่าให้ไปกกอีหนูที่ไหน แม่ไปก่อนน่ะจ้ะ
นาตาชาสารภาพหน้าขาวกับกล้องว่า นารู้สึกเซงๆมากค่ะ อยู่บ้านก็ไม่ค่อยมีใครสนิท นาก็ไม่อยากบอกอ่ะว่าเป็นเพราะเชื้อชาติหรอ แต่นารู้สึกแปลกแยกมากอ่ะ ....บางทีถ้านาตาชาชะโงกหัวออกไป เธออาจจะพบว่าสาเหตุที่คนในบ้านไม่ค่อยสนิทกับเธอ เป็นเพราะเรื่องอื่นมากกว่า....
วิทย์นี้ กับไดอาน่า จงจินตนาการถึงสภาพโคแก่กับหญ้าอ่อน ที่หยอกล้อกันยามลมพัด หญ้าก็ปลิวไล้ฟันโค......
และบางทีถ้านาตาชารู้ เธอก็ควรรู้ว่า มันไม่ใช่ความผิด แต่คนเราชอบเสือกเรื่องชาวบ้านเสียมากกว่า
ไดอาน่าและวิทย์นี้ ยังคงวิพาท์กวิจารณ์หญ้ารัซเซียอ่อนต่อไป เธอคิดบ้างไหมว่า นาตาชา อาจเป็นเจ้าสาวไปรษณีย์ ให้ผู้ชายเปิดตามแค๊ตตาล๊อกดูแล้วชี้สั่งไรเงี้ยอ่ะเธอขา
จดหมายไทร่าตัดบท
"มองดูสิ่งเฮงซวยในตัวคุณ มันอาจกลายเป็นของล้ำค่าขึ้นมาก็ได้ รักน่ะ ไทร่า จุ๊บๆ"
รักแห่งไทร่า ส่งสาวๆไปพบกับ เคธี่ กรู และคลอเดีย แมนสัน สองนางผู้ยิ่งใหญ่แห่งค่ายอิลิต โมเดน
วันนี้ตามรูปแบบที่รู้กัน เราทุกคนจะต้องมาเรียนเรื่องสไตล์ และการแต่งตัว ลด ละ เลิก อะไรควร อะไรไม่ควร
สองนางแห่งอิลิต ลั่นวาจา เอ่ยคำบัญชา สั่งให้สาวๆปรี่ไปแต่งตัวตามลิตส์ที่กำหนดไวเ แล้วกลับมายืนเรียงหน้ากระดาน
"ไงค่ะ คุณคิดว่าเสื้อผ้าที่ใส่ตอนนี้ สวยไหมค่ะ"
สาวๆทุกคนตอบพร้อมกัน ราวกับคำพูดรักษามารยาทอัตโนมัติ
"สวยมากค่ะ"
เคธี่สะท้อนกลับด้วยคำพูด "ว้า รู้ไหมค่ะสาวๆ สิ่งที่พวกคุณใส่อยู่ตอนนี้ คือกาลกิณี คุณต้องเอาออก ไม่น่ะ ไม่ๆๆๆๆ ดวงกาลีบ้าน กาลีเมือง คราสกลืนกินสุริยะ ไม่ อาเพศจะเกิดแก่ทุกคน น้ำจะท่วมถึงฟ้า ปลาจะกินดาว"
นาตาชา แย้งด้วยความฉงน "แต่นาว่าน่ะค่ะ เวลาเรารับอะไรไปจากสไตลลิตส์ หรือเจ้าของชุด เราควรจะพอใจ และทนรับกับทุกๆอย่างที่พวกเค้าให้เราสวมชิมิค่ะ"......โธ๋ นาตาชาเอย เค้ากำลังทดสอบ เรื่องเซนส์ ของ แฟชั่นต่างหาก
ดูซิ ตดไม่ทันหายเหม็น ยัยเรเน่ก็เสนอความคิดเห็นส่อเสียดอีกแล้ว "ยัยรัซเซียนิเบอะจริงน่ะค่ะ คุณ ดั๊นอยากจะจับมันไปตบหน้าจตุรัสมอสโควให้รู้เสียทีว่าเวลาเค้าสอน ให้เราตั้งใจฟัง"
เคธี่ปรามตัวเองจากหายนะรายตัวข้างหน้า "เอาละค่ะ พวกคุณค่ะ ของที่[^_^]ของคนนึง อาจเกิดราศีเมื่ออยู่กับอีกคนน่ะค่ะ เอาล่ะ เปลี่ยนชุดกันเลยน่ะค่ะ เนเน่จังถอดกระโปรง ไปแลกนาตาชาค่ะ หัวยังไม่ต้องถอดค่ะ ส้วมยังไม่เต็ม นาตาชาถอดของคุณมอบให้เรเน่ด้วยน่ะค่ะ"
"วิทย์นี้ สร้อยหินเต่าใหญ่ไข่กลบ เอาออกไปเลยค่ะ กลบคอเป็นเต่าในกระดองหมดแล้ว โยนไปให้ไดอาน่าค่ะ"...............
หลังจากแลกเปลี่ยนกันเรียบร้อย ทั้งที่กล่าวมา และที่จำไมได้ เคธี่ก็กล่าวสดุดีปิดงาน เลิกกอง กลับบ้าน
ดิออนนิ ที่มีปัญหาเรื่องลุคส์หลังเมเจอร์รัชโยธิน รู้สึกเยี่ยมมาก ที่เธอได้เรียนรู้คำแนะนำดีๆ และหวังว่าจะได้ปรับปรุงตนให้ดูเป็นสาวหลังการบินไทย
กลับมาที่บ้าน
เนเน่จังเสร่อดง ไปยังห้องวิทย์นี้ พร้อมถามคำถามที่กระแทกใจสาวใหญ่
"ตัวเอง คิดเหรอว่าจะได้ลงปกโว้กอ่ะ เค้าว่าแค่มือตัวเองก็ลงไม่ครบแล้วน่ะ ไว้ atlast ทำแผนที่โลก แล้วเค้าค่อยเรีกยตัวเองไปลงดีกว่าเนอะ"
"ทำไมจะไม่มีย่ะ ฉันได้ลงแน่ๆ " วิทย์นี้โต้
"เหรอ เค้าจะคอยดูน่ะ ว่าแต่โว้กแค่ 200 กว่หน้าจะรับน้ำหนักนางแบบปกได้เหรอ คงต้องรอสมุดหน้าเหลืองซะล่ะมั่ง" เนเน่ยังคงไม่หยุดใช้ปากจิก
"ออกไปเลยน่ะ เนเน่จังหุบปาก แล้วออกไป" วิทย์นี้เริ่มฉุนทนไม่ไหว
วิทย์นี้ฉุนจนต้องไประบายกับสาวที่เป็นเงาะท้อนของตน ไดอาน่า...ไดอาน่ารู้สึกโกรธมาก อีเลวววววววว
วันต่อมา สาวๆเดินทางไปยัง Sears Werehouse ข้างหน้า มีหุ่นผู้ชายสองคน โพสท่ากำลังออกวิ่ง เนเน่จัง พุดว่า "ดูเหมือนคนเลยอ่ะค่ะ แต่อาจจะเป็นหุ่นก็ได้น่ะ ดูซิแข็งไปซะทุกส่วน ทุกกล้ามเนื้อ น่าไปจับทดสอบฝ่ามือจิงๆ".....เนเน่ควรรู้ว่า คงไม่มีบริษัทหุ่นตัวไหนจะเสียเวลาทำหุ่นแล้วเติมหนวดลงไปเป็นเส้นๆ นอกจากบริษัทตุ๊กตายางๆ
ซักพักมนต์ก็คลายสะกด หุ่นทั้งสองขยับตัว เซย์ไฮกับทั้ง 9 สาว
ทั้งสองคือพี่น้องนายแบบหนุ่มใหญ่ ลอเรนซ์ และ กรีกอรีน ซารีน
ในสัปดาห์นี้ แน่นอนว่าการแข่งขัน คงหนีไม่พ้นเรื่องการแต่งตัวอยู่แล้ว แต่ครั้นจะให้มาแต่งแบบเดิมๆ เดี่ยวๆ ก็คงซ้ำซาก ฉะนั้นเราจึงคิดจะแบ่งกลุ่ม ออกเป็นทีมละสาม
ซาร่า-เนเน่จัง-ดิออนนี้ ...............ดิออนนิแอบเซงเพราะเธอต้องมารวมกลุ่มกับคนที่เธอไม่ค่อยสนิทเลย
นาตาชา-วิทย์นี้-จะเอว ...................เป็นอีกที และ ................จาซลีน - บรืททานี่ย์ - ไดอาน่า
ทั้งกลุ่ม จะต้องสวยกันเป็นทีม และยังต้องจัดดิสเพล์เสื้อผ้าของ เซียร์ ในทีม พร้อมโพสท์บนโพเดียมที่ให้ไว้ ทีมที่ทั้งสวยจากเสื้อผ้า และหน้าร้าน จะเป็นผู้ชนะ และเราจะเลือกแค่หนึ่งคนในทีมรับรางวัล.......เอาล่ะ พร้อมแล้ว 10 นาที ไป
สาวๆวิ่งกันส้นพลิก ราวกับวิ่งไปซื้อถั่วแระลดราคาที่บิ๊กซี......ทั้งแต่งตัว และจัดหน้าร้าน งานนี้ก็ต้องให้เข้ากันทั้งเสื้อที่ใส และของที่แต่ง
"ไม่ๆๆๆๆ ชุดมันทองอยู่แล้ว เครื่องประดับเป็นไข่มุกแล้วกัน" บริททานี่ย์ออกความเห็นอย่างมีภูมิ
อยู่ไหนๆๆๆๆ เนี้ย ฉันจะใส่ชุดไหนดี .....ซาร่าสาละวนหาเสื้อที่จะใส่.....เพื่อมิให้ซาร่าเป็นตัวถ่วงที่ทำให้ทีมแพ้ ดิอนนิจึงเลือกชุกสีฟ้าให้เธอสวม และเนเน่ก็เลือกเครื่องประดับให้เธอใส่......ทีมของนาตาชาทำเก๋ เขียนชื่อป้ายร้าน และก่อนที่เวลาจะหมด ทั้งสามก็โพสท่ารอเรียบร้อยแล้ว ทว่า
วิทย์นี้ดันโพสท่าอยู่นอกโพเดียมน่ะซิ
นาตาชา พยายาม บอกให้เธอขึ้นมาโพสข้างบน แต่ดูวิทย์นี้จะไมได้สนใจ
จนกระทั่งการประกาศผลมาถึง ทีมนาตาชา เป็นฝ่ายชนะ ด้วยความเรียบง่าย แต่มีจุดโฟกัสที่ไม่กระจัดกระจาย ไม่รกรุงรังแบบทีมเรเน่ และไม่ดูอนาถาเหมือนคนขนของหนีไฟไหม้แบบทีมบริททานี่ย์ สองหนุ่มสังเกตุถึงป้ายชื่อที่สะกดผิด (ยัยจะเอวเขียนนิ) นาตาชาให้เหตุผลอย่างบ้องตื้นแต่สดใสว่า จะอ่านผิดอ่านถูกยังไงไก้ได้ค่ะ ตามใจคุณเลย
แต่ทว่าเพราะความสะเพร่าที่วิทย์นี้มิได้โยกย้านก้นตัวเองไปยังโพเดียมทำให้ กลุ่มเธอต้องสละสิทธิ์ชัยชนะ วิทย์นี้หน้าเจื่อน เหมือนเธอยังกลัวว่าโพเดียมจะรับน้ำหนักที่ก้นเธอตกกระทบกับแรงโน้มถ่วงโลกไม่พอ หน้าเธอก็เจื่อนอกีครั้ง เมื่อรู้ว่าตัวเองนั้นแหละที่เป็นคนชนะ เธอพลาดรางวัลเพราะความเชื่อมั่น และไม่ฟังใคร
ส้มหล่นไปยังทีมเรเน่ ทั้งสามดีใจ แล้วก้เตรียมตัวลุ้นว่าใครจะได้รางวัลแต่งกายดีเด่นไป
ดิอนนิโพสท่าหน้าเชิ่ด กับร่ม เอลล่า เอลล่า อย่างมั่นใจ.......แต่ตาอยู่ที่กวาดท้องปลาไปกินดันเป็น ยัยซาร่า ที่เผอิญเธอเลือกเสื้อให้ และเผอิญเรเน่กับเลือกเครื่องประดับให้ ซาร่ายิ้มร่า เธอฟุ้งฝอยว่า โอีย แค่หนูเห็นสีฟ้า ก็รู้แล้วค่ะว่านี้แหละ เสื้อที่เหมาะกับหนู.....ซาร่าดีใจหน้าตาเฉย เหมือนดิอนนิที่ยังคงโพสท่าแอ่นจิกกับร่มหน้าตาเฉย แต่ในใจอยากเอาร่มเข้าไปปักกลดบนหัวยัยคนชอบเอาหน้า เนเน่มองแบบเคืองๆ ตามกิจวัตรคนขี้อิจฉา
รางวัลที่ดิออนนิ หรือเนเน่ควรจะได้รับคือ การได้ดูรูปถ่ายแบบ ระหว่างถ่ายเพื่อมองข้อบกพร่อง แล้วไปปรับปรุงกับเฟรมพิเศษอีก 60 เฟรม....รับประกันเลยว่า ไม่ต้องตกรอบชัวร์ๆ
กลับถึงบ้าน
วิทย์นี้เริ่มต้นเม้าธ์นาตาชา เรื่องการสมรสของเธอกับผัวแก่ตามเคย....."จะรู้ได้ไงว่าแต่งกันแล้ว แหวนเวินก้ไม่มีซักกะวงน่ะยัยได๋"
นาตาชาช้ำใจ feat. เซ็ง...........เธอโทรหาผัวแก่ แล้วร้องไห้ระบายความทุกข์ "พวกผู้หญิงมารยาททรามพวกนั้น ตอนเด้กแม่มันไม่เคยบดหนังสือสมบัติผู้ดีคลุกให้มันกินกับรำเลยรึไร"..............ผัวเธอคงมิมีปัญญาจะนั่งไทม์ แมชชีนว่า แม่ของยัยสาวร่างโอ่งพวกนั้น บดหนังสือสมบัติผู้ดี ไปด้วยรึเปล่า จึงตอบแบบให้กำลังใจอย่างสากล "หนูนา พี่เชื่อว่าเธอทนได้" ............"ถ้าพี่จ๊วตต้องโดนคนพูดถึงเรื่องตัวเองทุกวันแบบนี้ จะทำไง นาไม่ใช่หยาดทิพย์ น่ะค่ะ"
จากคุณ :
AguileraAnimato 
- [
8 ส.ค. 50 18:02:29
]
|
|
|
|
|
|
