วันนี้มีโอกาสได้ไป อ.แม่สะเรียง จ.แม่ฮ่องสอน พอดีสายตาเหลือบไปเห็นร้านข้างทางขายเสื้อผ้ากระเหรี่ยงโปว์ ก็เลยขออนุญาตเจ้าของร้านถ่ายรูปมาฝากพวกเรา พอดีเห็นว่าหนังเรื่องนี้ถ้าเราสมมุติหนองน้ำแห้งอยู่แถวจังหวัดตากหรือแม่ฮ่องสอน เสื้อผ้ากระเหรี่ยงบ้านหนองน้ำแห้ง ผาเยิง พุเตย ตลอดไปจนถึงหล่มช้าง ตลอดจนพวกลูกหาบ รวมทั้งนักแสดงหลักๆที่เป็นกระเหรี่ยงก็มีอยู่หลายคน เช่น คะหยิ่น ส่างปา เส่ย ประกอบกับแงซายก็เติบใหญ่มาจากชนเผ่ากระเหรี่ยง ชุดกระเหรี่ยงไม่น่าจะหนีไปจากลักษณะนี้แน่ๆ
ก่อนอื่นขอพูดถึงเรื่องชนเผ่ากระเหรี่ยงก่อน ขึ้นชื่อว่ากระเหรี่ยง คนไทยส่วนใหญ่จะไม่ทราบว่ากระเหรี่ยง ในประเทศไทยแบ่งออกเป็นสี่กลุ่มใหญ่( ไม่ใช่กระเหรี่ยงพุทธหรือคริสต์อย่างที่เคยได้ยินกันนะครับ) ได้แก่
1. กระเหรี่ยงสะกอร์ หรือยางบ้านหรือปากกาญอ ส่วนใหญ่จะอยู่ตามภาคเหนือของประเทศไทย เป็นกลุ่มที่มีประชากรมากที่สุด วัฒนธรรมจะค่อนข้างกลืนกับคนพื้นเมืองได้พอสมควร จะปรับตัวเข้ากับสังคมยุคศิวิไลได้ดี
2. กระเหรี่ยงโปว์ หรือยางป่าหรือคาเรนนิ ส่วนใหญ่จะอยู่ตามแนวตะเข็บชายแดนไทยและกระจัดกระจายอยู่ตามป่าเขาทั่วไปทางภาคเหนือโดยเฉพาะจังหวัดแม่ฮ่องสอน วัฒนธรรมค่อนข้างจะอนุรักษ์นิยมพอสมควร อยู่แบบพอเพียงของจริง (ความเห็นส่วนตัว กระเหรี่ยงที่ปรากฏในบทประพันธ์น่าจะเป็นกระเหรี่ยงชนเผ่านี้ เพราะแนวตะเข็บชายแดนไทย-พม่า มีกระเหรี่ยงกลุ่มนี้อยู่มากที่สุด)
3. ปะโอ หรือ ตองสู อาศัยอยู่ในเขตตะเข็บแนวชายแดนจังหวัดแม่ฮ่องสอน(ชนเผ่าเดียวกับส่างปา)
4. บะเว หรือ คะยา ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในเขตตะเข็บแนวชายแดนจังหวัดแม่ฮ่องสอน(น่าจะติดกับรัฐคะยาในพม่า)
แต่จะขอนำมาเปรียบเทียบสองกลุ่มเท่านั้นคือกระเหรี่ยงสะกอร์กับกระเหรี่ยงโปว์ เพราะเป็นสองกลุ่มที่มีประชากรมากที่สุด
ทั้งสองกลุ่มจะอยู่กันกระจัดกระจายตามป่าเขา บริเวณภาคเหนือและแนวตะเข็บชายแดนไทยจนข้ามไปยังฝั่งพม่า จะมีวัฒนธรรมที่ค่อนข้างเหมือนกัน คือ ดำรงชีวิตอยู่แบบพออยู่พอกิน แต่ถ้ามองถึงความแตกต่าง ถ้าเราไม่ใช่กระเหรี่ยงก็จะมองไม่ค่อยออกถึงความแตกต่างระหว่างสองกลุ่มนี้ เสื้อผ้าถ้าไม่สังเกตให้ดีก็แทบจะมองไม่ออก นับถือผีเหมือนกันแต่แตกต่างตรงพิธีกรรม และความแตกต่างที่สำคัญที่สุดสำหรับสองชนเผ่านี้คือ ภาษาพูดที่ไม่เหมือนกัน เปรียบไปก็เหมือนกับคนไทยแต่ละภาคพูดไม่เหมือนกันน่ะแหละครับ
ยกตัวอย่าง กินข้าว กระเหรี่ยงสกอร์=ออเม , กระเหรี่ยงโปว์=อังมี เป็นต้น
ที่ต้องเอามาเปรียบเทียบกันก่อนก็เพราะว่าในเรื่องการแต่งกายกระเหรี่ยงน่าจะมีบทบาทไม่น้อยไปกว่าเครื่องแต่งกายอื่นแน่ๆ และเห็นท่านเคยเปรยๆไว้ว่าจะให้แงซายร้องเพลงกระเหรี่ยง ถ้าเราเก็บรายละเอียดตรงนี้ด้วยก็น่าจะดี เพื่อความสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น ลองสมมุติดูนะครับว่าถ้าแงซายสวมชุดกระเหรี่ยงสะกอร์แต่ร้องเพลงกระเหรี่ยงโปว์ ชนเผ่ากระเหรี่ยงซึ่งมีประชากรอยู่ไม่น้อยกว่าล้านคนในประเทศไทยได้ดูหนังเรื่องนี้ก็คงหัวเราะแบบดูไม่จืดแน่ๆ เหมือนหนังไทยหลายเรื่องที่เคยถูกวิพากวิจารณ์เหมือนที่ผ่านๆมา
ทั้งหมดนี้ก็อยู่ที่ท่าน Cinephile จะเห็นสมควรว่าควรครับ
ปล.เกริ่นมาซะยาว เข้าเรื่องเสียที เอารูปเสื้อผ้ากระเหรี่ยงโปว์มาฝากครับ (ขออนุญาตพักเรื่องแมลงไว้ก่อนครับ) แหะๆ
แก้ไขเมื่อ 11 ส.ค. 50 10:58:35