Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    --[เพื่อน ๆ เคยมีอาการอย่างนี้กันบ้างหรือไม่?]--

    อาการสำหรับผู้ที่เริ่มอ่านเป็นครั้งแรก รอบแรก เที่ยวแรก!!

    - อ่านหนังสือหมดร้านเช่า จนไม่มีอะไรจะอ่าน
    - เหลือบไปเหลือบมา เห็นแต่หนังสือชื่อออกแนวอินเดีย ๆ ไม่ศรัทธา และไม่รู้สึกอยากอ่านซักนิด
    - กลับบ้านไปพร้อมกับหนังสือเล่มเก่า ๆ ที่เคยอ่านแล้ว
    - กลับมาอีกครั้งพร้อมกับมองหาหนังสือเล่มใหม่ ซึ่งก็ไม่มีเหมือนเดิม
    - เหลือบไปเจออีกแล้ว หนังสือเล่มหนาโคตร แถมยังวางเรียงกันยกชั้น 40 กว่าเล่ม!!
    - เจ้าของร้านเชียร์ให้หยิบ แต่เรายังปฎิเสธ เพราะชื่อมันอินเดียจ๋าขนาดนั้น กลัวต้องวิ่งขึ้นเขาหลายลูกกว่าจะอ่านจบ!!
    - กลับบ้านพร้อมหนังสือเล่มเก่าที่เคยอ่านแล้วอีกเล่มนึง
    - กลับมาอีกครั้ง หนังสือใหม่ ๆ ก็ยังไม่มีมา เหลือบไปเจออีกแล้วพร้อมเสียงเชียร์จากเจ้าของร้าน
    - เอาวะ เอาก็เอา ดีกว่าไม่มีอะไรอ่านเลย เบื่อล่องไพรกับตาเกิ้งเต็มทนแล้ว
    - เช่ามา 1 เล่ม พลางคิดในใจว่า ตรูต้องใช้เวลากี่วันเพื่อจะอ่านมันจนจบ!!
    - มาถึงบ้านก็โยนไว้บนโต๊ะ อย่างไม่เหลียวแล
    - ถึงเวลานอน เอาซะหน่อย ไหน ๆ ก็เช่ามาแล้ว ถ้าไม่สนุกพรุ่งนี้ค่อยเอาไปคืน แล้วก็ลาขาด
    - เปิดอ่านหน้าแรก
    - เปิดอ่านหน้าสอง
    - เปิดอ่านหน้าสาม
    - เปิดอ่านหน้า......N

    - แสรดดดดดดดดด หยุดไม่ได้โว้ย T_T

    - อ่านหน้าแรกตอน 4 ทุ่ม ถึงหน้าสุดท้าย ตอนตี 3!!!
    - ปวดฉี่ ปวดอึ ก็ต้องเอามันเข้าไปด้วย กลัวจะไม่ต่อเนื่อง นึกภาพผู้ชายยืนฉี่ด้วยมือ 1 ข้าง ส่วนอีกข้างถือหนังสือ ทุเรศสิ้นดี T_T
    - พระเจ้า เมื่อไหร่จะเช้า เฮ้ย เช้าซะที วันนี้หยุดงานไม่ไปทำงานแล้ว จะรีบไปเช่าหนังสือ!!
    - นอนไม่หลับ รู้สึกหงุดหงิดเหมือนอยากยา
    - แหกขี้ตาตื่นแต่เช้า เพื่อไปนั่งรอร้านเปิด
    - ร้านเปิด 10 โมง แต่ไปนั่งรอตั้งกะ 8 โมง!!!
    - ถ้ามีเบอร์โทรศัพท์ คงโทรไปปลุกเจ้าของร้านแล้ว

    10 โมงกว่า ๆ เจ้าของร้านมา พร้อมประโยคคลาสสิค "อ่านเพชร เสร็จทุกราย เอากี่เล่ม!!"

    - ตอบกลับไปว่า  2 เล่มครับ
    - ได้มารีบกลับบ้านให้เร็วที่สุด สาวสวยเดินผ่านไปผ่านมา นาทีนั้นไม่สวยเท่าคุณหญิงดารินแล้ว
    - 1 เดือนผ่านไป
    - แฟนเกลียดมาก เพราะแทบไม่มีเวลาให้ (เอ่อ อดีตนะครับ)
    - แปลงสัญชาติตัวเองเป็นหมีแพนด้า
    - ขอบตาดำ เหมือนทาอายแชร์โด้ว
    - ตัวซูบ ๆ เพราะกินน้อย ตาโบ๋ว เพราะอ่านเยอะ
    - แปลงเชื้อชาติเป็นนกฮูก นอนกลางวัน ตื่นกลางคืน T_T
    - โทรไปบอกแฟนว่าติดธุระบ่อยมาก เพราะกลัวจะอ่านไม่ต่อเนื่องเพราะต้องคุยโทรศัพท์ T_T
    - เลิกสนทนากับคนรอบข้าง เพราะขนาดตอนกินยังต้องอ่าน!!
    - หลอนคิดว่าตัวเองอยู่ในป่า
    - เสียงยางรถแตก หันควับ!! แล้วก็อุทานออกมาว่า เฮ้อ ปล้องไม้ไผ่ระเบิด
    - คิดว่าตัวเองเป็นรพินทร์ ไพรวัลย์ เดินเข้าบ้านต้องมอง บน ล่าง ซ้าย ขวา
    - ในรายที่อาการหนัก ก่อนออกจากบ้าน อาจจะต้องตั้งศาลเพียงตา เพื่อทำพิธี เปิดป่า!!
    - บางคนต้องเอานิ้วดันหมวก เหมือนรพินทร์ ไพรวัลย์ ที่เอาปากกระบอกปืนดัน  ทั้งที่หมวกที่ตัวเองใส่อยู่เป็นหมวกแก๊ป!!
    - พูดน้อยจนน่าตกใจ เพราะต้องสวมวิญญาณ รพินทร์ ไพรวัลย์
    - ในรายที่เป็นผู้หญิง จะกร้าวแกร่งขึ้นถนัดใจ แล้วก็เอาแต่ใจขึ้นอีก 100 เปอร์เซนต์จนแฟนกลัว
    ในรายที่อาการหนักมาก อาจจะเป็นแฟนเป็นไอ้กุด หรือไม่ก็ไอ้แหว่งที่ต้องแกะรอยตามล่า!!
    - รู้สึกอยากเข้าป่ายังไงพิกล
    - จะหงุดหงิดมาก หากว่าวันใดไปเช่าเล่มต่อไปแล้ว มีคนอื่นยืมตัดหน้าไปก่อน
    - บางรายถึงขนาดขอเบอร์โทรไปตามถึงบ้าน ว่าเมื่อไหร่จะเอามาคืน จะลงแดงตายแล้วโว้ย
    - หากโดนเล่นแง่ ไม่ยอมเอามาคืน ให้แก้แค้นโดยการยืมเล่มถัดไป เล่นงานมันบ้าง
    - ทางที่ดี ยืมตัดหน้าเลย 3 เล่ม ประมาณว่า ถ้าอยากจะตัดหน้ากันอีกก็ให้มันรู้ไป เล่นก๊ะใครไม่เล่น
    - วันถัดมา คนที่ยืมตัดหน้าเรา จะมีอาการเดียวกับเรายังกะแกะ T_T
    - จบภาคแรก ด้วยความใจหาย แต่ยังรู้สึกดีอยู่บ้างที่มีภาค 2 ต่อ!!
    - อาการเดียวกันกับภาค 1
    - แต่ภาคนี้ ผู้อ่านจะเกลียดนายฝารั้งเข้าไส้
    - ดูถูกกันเกินไปแล้วโว้ย
    - บางรายถึงขนาดออกเสียงเชียร์อย่างออกรส เอิ้ว ๆ ๆ เอามันเลย ๆ
    ในตอนที่รพินทร์ ซัดกับนายคีธ แล้วมีช้างเข้ามาขัดจังหวะ
    - ในรายผู้หญิงจะไม่ถูกชะตา กับคริสติน่า และ อิสซาเบล เพราะกลัวจะมาแอ้มเจ้วหวานรพินทร์
    ซึ่งงานนี้ อิสซาเบล ทำสำเร็จอยู่คนเดียว เพราะ รพินทร์โดนยาเข้าให้ เขื่อนทลาย น่าอิจฉา เอ้ย น่าสงสาร T_T
    - หลงรักแงซายขึ้นอีก 10 เท่า
    - รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นจอมขมังเวทย์ยังไงชอบกล
    - สะใจสุด ๆ ตอนที่รพินทร์ให้คณะเดินทางเอามีดเฉือนเนื้อตัวเองแล้วไม่เข้า
    - สะใจหนักขึ้นไปอีกตอนที่ให้เอาปืนยิงใส่ แล้วไม่มีใครกล้า
    - ในบางราย เริ่มหลงรักตาบุญคำขึ้นมาตะหงิด ๆ
    - เมยานี งามเลิศในปฐพี!!
    - เหลืออีก 2 เล่มจะจบแล้ว!!!!
    - เหลืออีก 1 เล่มจะจบแล้ว!!!!
    - ไม่กล้าอ่าน เพราะไม่อยากให้มันจบ แต่ก็อดไม่ได้
    - เล่มที่ 48 หน้าสุดท้ายผ่านไปแล้ว
    - น้ำตาไหล ไม่ได้ไหลเพราะความซึ้ง แต่ไหลเพราะว่า
    - ต่อไปนี้กรูจะอ่านอะไร
    - รพินทร์ ไพรวัลย์   คุณหญิงดาริน วราฤทธิ์ ฯลฯ เคยอยู่ในชีวิตประจำวันมาหลายเดือน
    - อยู่ดี ๆ ต้องจากกันไปเสียแล้ว ทำใจไม่ได้อย่างแรง

    ว่าแล้ว ไหน ๆ ก็ไหน ๆ อ่านใหม่อีกรอบดีกว่า

    - เช่าเล่ม 1 มาอ่านใหม่ T_T

    เหมือนวงเวียนชีวิตยุงยังไงชอบกลแฮะ วนไปวนมาจนทุกวันนี้จะ 20 รอบไปแล้ว ก็ยังไม่คิดจะเลิกอ่าน

    มีอาการหนักกว่านี้ไหมครับ มาแชร์กันดีกว่า คลายเครียด!!

    แก้ไขเมื่อ 04 ก.ย. 50 17:35:09

    จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 4 ก.ย. 50 17:01:15 ]

 
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom