PANTIP.COM : A6002273 ไปดูมาแล้ว Secret หนังที่เจโชย์ เขียนบทเอง กำกับเอง เล่นเอง (ดูเอง เฮ้ยล้อเล่น) โปรดระวังกระทู้นี้สปอร์ย ครับ [ภาพยนตร์]

ความคิดเห็นที่ 10

จากคมชัดลึก

หนังจอกว้าง-ความลับของความรัก
7 พฤศจิกายน 2550

นี่คือหนังเรื่องแรกของนักร้องหนุ่มวัย28 ปีผู้รับหน้าที่ทั้งกำกับ เขียนเรื่อง แสดงนำและทำดนตรีประกอบด้วยตัวเอง หลังฝึกปรือฝีมือจากการกำกับมิวสิควิดีโอ (ในเพลงที่ตัวเองแต่ง) มาแล้วมากมาย...

นี่คือหนังเรื่องแรกของนักร้องหนุ่มวัย28 ปีผู้รับหน้าที่ทั้งกำกับ เขียนเรื่อง แสดงนำและทำดนตรีประกอบด้วยตัวเอง หลังฝึกปรือฝีมือจากการกำกับมิวสิควิดีโอ (ในเพลงที่ตัวเองแต่ง) มาแล้วมากมาย...นับถึงนาทีนี้หากเราจะยกย่องให้ โจวเจี๋ยหลุน หรือเจย์โจว เข้าขั้นเด็กหนุ่มอัจฉริยะก็คงหาใช่คำกล่าวที่เกินไปนัก แน่นอนว่าความสามารถของ เจย์โจว หาใช่พรสวรรค์หากแต่มันคือ พรแสวงที่ตัวเขาเฝ้าฝึกฝนมาแรมปี

เจย์ หัดเล่นเปียโนตั้งแต่อายุ4 ขวบแต่งเพลงเองได้ตั้งแต่อายุไม่ถึง 20 และกำกับมิวสิควิดีโองานเพลงของตัวเองเกือบทุกเพลงหนำซ้ำยังข้ามไปแต่งและร้องเพลงประกอบให้แก่หนังที่ตัวเองเล่น ไม่ว่าจะเป็น "Curse of Golden Flower" (2549) และ "Initial D" (2548) ไม่นับรวมงานเขียนเพลงให้แก่เพื่อนศิลปินอย่างไจ่ไจ๋ อดีตสมาชิกวงเอฟโฟร์ ที่เพิ่งออกอัลบั้มเดี่ยวมาสดๆร้อนๆ และล่าสุดความสามารถในการเล่าเรื่องของ เจย์โจว ในฐานะผู้กำกับก็เริ่มจะฉายแววปรากฏออกมาให้เห็นจากหนัง"Secret" ของเขาเรื่องนี้

หลุน (เจย์โจว) ชายหนุ่มที่เพิ่งย้ายเข้ามาเรียนในโรงเรียนมัธยมทัมคังเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่งริมทะเล ระหว่างที่เพื่อนหญิงกำลังแนะนำให้ได้รู้จักกับอาคารเรียนเก่าคร่ำคร่าหลังหนึ่ง ซึ่งจะถูกทุบทิ้งเพื่อสร้างใหม่ในปีการศึกษาหน้าหลุน บังเอิญได้ยินเสียงเปียโนดังมาจากภายในตึกเขาจึงเดินเข้าไปตามหาที่มา จนได้พบกับเปียโนเก่าหลังหนึ่ง ทันใดนั้น ยู (เกยหลุนเหมย) สาวลึกลับก็โผล่ออกมาจากชั้นวางหนังสือข้างประตู พร้อมกับอ้างว่าเธอคือเจ้าของเสียงเปียโนที่ หลุน ได้ยิน...เขาถามชื่อเพลงที่เธอเล่นแต่ ยู กลับกระซิบตอบที่ข้างหูเขาว่า"มันเป็นความลับ"...

ความสัมพันธ์ระหว่างหลุน และยู งอกเงยเติบโตขึ้นอย่างงดงามเธอซ้อนจักรยาน หลุน กลับบ้านด้วยกันบ่อยๆแอบเข้าไปเล่นเปียโนหลังเก่าในตึกโบราณด้วยกันเสมอๆ...ทั้งคู่รักในการเล่นเปียโนเหมือนกันรวมทั้งชื่นชอบคีตกวีเอกของโลกอย่าง โชแปง เหมือนๆกัน และในที่สุดทั้งคู่ก็ตกหลุมรักกันและกัน...ยู มีปัญหาเรื่องสุขภาพเธอเป็นโรคหอบ ในขณะเดียวกับที่ ฉิงยี่ สาวน้อยหน้าใสผู้ชื่นชอบเสียงเปียโนและเรียนห้องเดียวกับหลุน ก็แอบหลงรักเขาอยู่เช่นกัน

วันหนึ่งหลุน นัดพบกับยู ในห้องซ้อมดนตรีที่เดิมแต่ยังไม่ทันได้เจอกัน ยู กลับเห็นฉิง ยี่ อยู่ภายในห้องสองต่อสองกับหลุน เธอเสียใจจึงเดินจากไป และนับแต่นั้นมา หลุน ก็ไม่ได้พบกับยู อีกเลยจนกระทั่งในวันจบการศึกษา หลุน ขึ้นไปเล่นเปียโนบนเวทีในหอประชุมยู ตามมาดูเขาเล่นเป็นครั้งสุดท้ายหลุน เห็นดังนั้นจึงกระโดดลงจากเวทีมาหาเธอ และบอกให้เธอรอที่หน้าห้องซ้อมดนตรี ก่อนจะกลับมาอีกทีและพบว่า ยู หายตัวไปแล้ว...ครั้งนี้หลุน ออกตามหาเธอไปถึงที่บ้านจนค้นพบความจริงบางอย่างอันน่าสะเทือนใจ

ในฐานะผู้กำกับหน้าใหม่เจย์โจว สามารถคุมบรรยากาศโดยรวมของหนังได้เป็นอย่างดีโทนแสงสีทอง และภาพอันนุ่มนวล ล้วนโน้มนำให้ผู้ชมอิ่มเอมไปกับความรักชวนฝันของหนุ่มสาว คลอเคล้าไปกับดนตรีประกอบที่ไพเราะจับใจ แน่นอนว่านอกจากเสียงเปียโนที่บรรเลงอยู่ตลอดทั้งเรื่องแล้ว ดนตรีประเภทเครื่องสายก็ถูกนำมาบรรเลงได้อย่างผสมกลมกลืน ซึ่งแน่นอนว่างานในส่วนนี้ มาจากความสามารถอันเอกอุด้านดนตรีของ เจย์ โจว นั่นเอง

อย่างไรก็ตาม"Secret" ยังมีปัญหาในการเล่าเรื่องอยู่บ้างเพราะช่วงแรกของหนัง สถานะของตัวละคร ยู ผู้กำกับหน้าใหม่อย่างเจย์ โจว กลับกลบไม่มิด ปิดไม่หมด ทำให้คนดูเริ่มรู้ไต๋ได้ว่า ตัวละครผู้กุมความลับในหนังของเขาเป็นใครดังนั้นพัฒนาการด้านความสัมพันธ์ของ หลุน และยู จึงเป็นเพียงแค่มิวสิควิดีโอสวยๆประกอบการบรรเลงเปียโนเพราะๆ โดยมีตัวละครสมทบอย่างสองนักเรียนชายหัวโจกแทรกเข้ามาสร้างสีสันเรียกเสียงหัวเราะเป็นระยะๆ แต่เมื่อเรื่องราวเดินทางมาถึงจุดไคลแม็กซ์ ในตอนท้าย แม้หนังจะเฉลยที่มาของตัวละคร ยู ที่คนดูสามารถคาดเดาได้แต่แรกแต่ เจย์ โจว ก็กอบกู้สถานการณ์ของหนังด้วยการสร้างปมบางอย่างเพิ่มเข้ามา จนสามารถขมวดเรื่องราวทั้งหมดให้กลับมาน่าสนใจอีกครั้ง และนำพาคนดูไปสู่ความซาบซึ้งประทับใจในความรักของ หลุน และยู ได้ในท้ายที่สุดอีกทั้งยังเป็นฉากจบ ที่หาทางออกให้แก่ตัวละครโดยไม่ทำร้ายจิตใจคนดูหลังจากเดินมาปริ่มๆ ทางว่าอาจจะต้องสูญเสียใครไปสักคน แต่เจย์ โจวก็สามารถกุมความลับและทะนุความรักของเขาเอาไว้ได้ในวินาทีสุดท้าย

ในฐานะผู้กำกับหน้าใหม่ที่เพิ่งทำหนังครั้งแรกเจย์ โจวถือว่าสอบผ่าน และน่าจะมีพัฒนาการที่ดีขึ้นในเรื่องต่อๆ ไป และนี่คือตัวอย่างอันดีของคนที่ประสบความสำเร็จในงานที่ทำจากการฝึกฝนฝึกปรือ และมุ่งมั่นทำงานอย่างเนื่อง จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่เจย์ โจว จะเป็นนักร้องจากเกาะไต้หวันที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดคนหนึ่ง และอาจจะไม่ได้เป็นข้อกังขานับจากนี้ หากเขาจะก้าวเข้ามาประสบความสำเร็จในแวดวงภาพยนตร์บ้าง

*************

จากคุณ : พ ณ.ลำพู - [ 9 พ.ย. 50 15:57:24 ]

ความคิดเห็นที่ 24

ตอนที่เข้าไปดูเรื่องนี้ ทีแรกก็ยังหวั่นใจ ไม่มั่นใจ และยังเผื่อใจเอาไว้พอสมควร
เพราะถึงจะเป็นแฟนคลับอาเจย์ ติดตามผลงานเพลง การกำกับเอ็มวีของอาเจย์มาตลอด...
แต่งานภาพยนตร์เต็มรูปแบบอย่างนี้นับเป็นเรื่องที่ท้าทายความสามารถสำหรับอาเจย์มากเช่นกัน...

แต่พอดูหนังจบออกมามีความรู้สึก อึ้ง ทึ่ง และปลื้มใจกับความสามารถของเจย์
และคิดว่าอาต่งของเราคงจะไปได้อีกไกลแน่นอน
เพราะหนังเรื่อง Secret ที่เป็นจุดเริ่มต้นสำหรับบทบาทใหม่ๆของอาเจย์...นั้นเป็นการเริ่มต้นได้อย่างสวยงาม

ต่อไปนี้ความเห็น+สปอยล์...ถ้ายังไม่ดูหนังข้ามไปได้เลยนะคะ

จะขอวิจารณ์ปมหลักของหนัง...
(วิจารณ์ตามความคิดเห็นส่วนตัว ผิดพลาดประการใดของอภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ^^และขอใช้ชื่อตามพากย์ไทย เจี๋ยหลุน-เสี่ยวอี่)

ปมหลักที่หนึ่ง : ความรัก ความโรแมนติค
หนังไม่หวานจนเลี่ยน ไม่ซึ้งจนเวอร์ แต่หนังได้บรรจุอารมณ์ที่เจย์อยากถ่ายทอดเอาไว้แบบเต็มๆ
เพราะอาเจย์เป็นคนเขียนบทเรื่องนี้ขึ้นมาเองจากประสบการณ์ความรักสมัยละอ่อน^^
เจย์เคยให้สัมภาษณ์ว่าความรักสมัยเรียนของอาเจย์แม้ไม่ตื่นเต้น โลดโผน แค่ได้หอมแก้ม จับมือกัน ก็เท่านั้น
สำหรับคนที่เคยฟังเพลงของอาเจย์...ฉากขี่จักรยานพาเสี่ยวอี่ซ้อนท้ายกลับบ้าน ทำให้นึกถึงเพลง jian dan ai, ke ai nu ren
หนังใส่อารมณ์ความรู้สึกที่เจย์อยากจะถ่ายทอดให้คนดูได้รับรู้ คือ
"กุญแจที่สำคัญของการมีความรักที่สุขสดใส คือความจริงใจต่อกัน โดยไม่เกี่ยวข้องกับเงินหรือของขวัญราคาแพง แค่การ์ดสักใบ กุหลาบสักดอกก็เพียงพอ...เพราะความจริงใจนี่แหละที่สำคัญที่สุด"(ใน M Cover16)
ฉากในหนัง...เจี๋ยหลุนไม่ได้หาของขวัญราคาแพงให้เสี่ยวอี่ แต่สิ่งที่นำไปให้คือ แอ๊ปเปิ้ล ที่คิดว่าจะดีต่อคนเป็นโรคหอบหืด
เพลงที่จะบรรเลงเพื่อเสี่ยวอี่ ในวันจบการศึกษา คือ ของขวัญและความรักความจริงใจที่เจี๋ยหลุนพยายามสื่อสารไปให้
แต่ยังไม่หมด เมื่อความรักที่เกิดขึ้นอยู่ภายใต้ความลับ(Secret) อันหนึ่ง
เจย์ได้ใส่ความคิด จินตนาการอันบรรเจิดที่มีอยู่มากมายลงไป
แม้หนังอาจจะมีพล็อต คล้ายๆกับหนังซึ้งๆอย่าง Ilmare อยู่บ้าง
แต่ Secret ก็มีความเป็นเอกลักษณ์อันโดดเด่น ที่ปฏิเสธไม่ได้ เพราะปมอันที่ 2 และ 3 นี่เอง

ปมที่สอง : ดนตรี คือ ตัวตนของเจย์
และ่ปมหลักของหนังก็ได้มีตัวตนของอาเจย์อยู่เต็มๆ นั่นก็คือ หนีไม่พ้นเกี่ยวข้องกับดนตรี
เพราะเจย์เป็นนักดนตรี ศิลปิน ที่มีความสามารถหลากหลาย เล่นเครื่องดนตรีได้หลายชนิด
แต่ถ้าจะพูดถึงเครื่องดนตรีที่อยู่คู่กับเจย์มานานที่สุด ก็คงไม่พ้นเปียโน
เจย์ใช้เปียโน ในการดำเนินเรื่องหลายตอน ไม่ว่าจะเป็นการแข่งขันประชันเปียโน
ระหว่างนักเรียนเปียโนมือเทพ กับ เจี๋ยหลุนเด็กใหม่ที่เพิ่งย้ายมา
ก็ทำให้บรรยากาศหนังดูดุเดือด และได้เห็นเจย์มือเทพ เล่นเปียโนได้สุดยอด^^
หรือจะเป็นฉากซึ้งๆระหว่างเจี๋ยหลุนและเสี่ยวอี่เล่นเปียโนด้วยกัน ความรักงอกงาม ในฉากเปียโนสวยๆ
หรือบทเพลงไพเราะๆ ในร้านขายซีดีเก่า
ซึ่งต้องยอมรับว่าเพลงในหนังเรื่องนี้ไพเราะมากๆ และสร้างความรู้สึกให้ซาบซึ้งและเข้าถึงอารมณ์หนังได้อย่างดี

ปมที่สาม : ความลับ (Secret)
สิ่งที่สำคัญที่สุด ความลับ ที่ผ่านบทเพลงที่บรรเลงโดยเปียโนโบราณ
ไขความลับ...
1. โน๊ตเพลงความลับ และ เปียโนโบราณ เป็นสิ่งนำทางที่ทำให้เสี่ยวอี่มาพบกับเจี๋ยหลุนและรักกัน
เป็นการเดินทางข้ามผ่านเวลาของเสี่ยวอี่ มายังอนาคตอีก 20 ปี โดยเล่นเปียโนเพลง Secret ด้วยเปียโนโบราณ
2. สิ่งพิเศษอีกอย่างคือ เมื่อมาถึงอนาคตถ้าลืมตาขึ้นมาและพบใคร เป็นคนแรก คนๆนั้นจะมองเห็นเรา
เสี่ยวอี่จึงได้บอกเจี๋ยหลุนว่าตนเองได้เดินนับก้าวจากห้องเปียโนเก่ามาถึงหน้าห้องเรียนได้ 108 ก้าว
(ที่ทำอย่างนั้นเพื่อที่จะลืมตาขึ้นและได้เห็นเจี๋ยหลุนเป็นคนแรก...)
แต่ก็มีอยู่หลายครั้งที่เสี่ยวอี่ไม่ได้เห็นเจี๋ยหลุนเป็นคนแรกเมื่อมาถึงอนาคต...
- นั่นก็คือวันที่เจี๋ยหลุนดวลเปียโน เสี่ยวอี่นั่งดูอยู่ด้วยแต่เจี๋ยหลุนไม่เห็น เพราะวันนั้นคนที่เสี่ยวอี่ลืมตาขึ้นและเห็นเป็นคนแรก คือ ฉิงยี่
- วันที่เสี่ยวอี่เห็นเจี๋ยหลุนกับฉิงยี่อยู่ในห้องเปียโนโบราณ คนที่เสี่ยวอี่เห็นเป็นคนแรกก็คือ ภารโรง ทำให้เจี๋ยหลุนมองไม่เห็นเสี่ยวอี่ที่วิ่งหนีไป...
3.จังหวะและทำนองที่เร่งเร้าของบทเพลง Secret เป็นตัวกำหนดระยะเวลาในการเดินทาง ถ้ายิ่งเร็วก็จะเป็นให้ระยะเวลาที่ยาวขึ้น
(และคิดว่าถ้าต้องการย้อนเวลาต้องเล่นเพลงย้อนกลับด้วย??? อันนี้คิดเอง 555+)
เจี๋ยหลุนเมื่อรู้ความลับของบทเพลง Secret จึงรีบกลับไปที่เปียโนโบราณ และตึกที่กำลังจะถูกทุบทิ้งเพื่อที่จะไปเปิดประตูกลับไปหาเสี่ยวอี่ในอดีต
4.เสี่ยวอี่เป็นบุคคลในอดีตการมาอนาคตไม่สามารถเปลี่ยนอนาคตได้ (เพราะเสี่ยวอี่ไม่มีตัวตนจริงในอนาคตได้)
แต่กลับกันเมื่อคนอนาคตย้อนกลับไปอดีต จะสามารถที่จะไปเปลี่ยนแปลงอนาคตได้ และมีตัวตนในอดีตได้ (เหมือนใน Butterfly Effect, เรือนมยุรา)
ดังนั้นเมื่อเจี๋ยหลุนเล่นบทเพลง Secret ข้ามเวลากลับไปก่อนหน้าที่เสี่ยวอี่จะรู้จักเจี๋ยหลุน
(เสี่ยวอี่จึงทำหน้างงๆ เพราะยังไม่รู้จักเจี๋ยหลุน)
และเมื่อเจี๋ยหลุนกลับไปในอดีต อนาคตจึงมีการเปลี่ยนแปลงไปเป็น ปีนั้นเจี๋ยหลุนเรียนจบพร้อมกับเสี่ยวอี่....

ความลับของเรื่อง...มีเป็นแนวให้เห็น ให้เกิดความสงสัยทั้งเรื่อง แต่ก็ทำให้เราคิดกันไปต่างๆนาๆว่าจะต้องมีใครสักคนจากไป
แต่สุดท้ายหนังก็ยังรักษาน้ำใจคนดู...โดยการใช้การเดินทางข้ามผ่านกาลเวลา โดยใช้บทเพลง Secret และ เปียโนโบราณเป็นตัวเชื่อม
(ถ้าดูในใบปิด โบรชัวร์หนัง ก็จะเห็นความหมายที่ชัดเจนบนใบปิดนั้น^^)
สิ้นสุดลงพร้อมๆกับเปียโนโบราณและตึกเก่าที่ถูกทุบไป...
และความรักความจริงใจของเจี๋ยหลุนก็ทำให้ได้อยู่กับคนรักอย่างมีความสุข...
(คนดูก็มีความสุข คุ้มค่ากับการไปดู - Happy Ending^^)

ตามมาแก้ไขข้อผิดพลาดค่ะ^^
แก้ไขเมื่อ 12 พ.ย. 50 16:53:36

จากคุณ : neol (Little Dreamer) - [ 9 พ.ย. 50 23:45:28 ]