ความคิดเห็นที่ 2
แผงเทป สายฝน และ หัวใจที่เปียกปอน ย้อนกลับไปในคืนตรุษฯปี 1987...ย่านเกาลูนของฮ่องกงเปียกปอนไปด้วยสายฝน งานออกร้านในปีนี้ไม่เหมือนปีก่อนๆ บรรยากาศเหงาๆคือสิ่งที่ผลักไสไม่ให้ผู้คนจับจ่าย หลี่เฉียว ร้องเรียกคนที่เดินผ่านซื้อเทป เติ้งลี่จวิน จากการรวบรวมเงินเก็บทั้งหมดลงทุนเปิดแผงขายในครั้งนี้ อลัน ทัม , สี่จตุรเทพ(หลิวเต๋อหัว,หลี่หมิง,จางเซี๊ยะโหย่ว,กัวฟู่เฉิน)...คือนักร้องแห่งยุคสมัยที่ผู้คนแวะเวียนถาม แต่ไม่มีใครเอ่ยปากถึงเติ้งลี่จวิน ปีที่แล้วตอนอยู่กวางเจา ขายได้ตั้ง 4,000 ม้วน...คนแผ่นดินใหญ่มาอยู่ฮ่องกงตั้งมากมายกลับไม่ซื้อ หลี่เฉียว พ้อแล้วทรุดถอดใจ หลี่เสี่ยวจิง ได้จังหวะยื่นขวดเครื่องดื่มอุ่นๆในมือ
ว่ากันว่าในฮ่องกงถ้าใครฟังเพลงเติ้งลี่จวินล่ะก็ รู้ได้เลยว่าคนนั้นมาจากจีนแผ่นดินใหญ่แสนบ้านนอก ล้าสมัย...ที่คนไม่ซื้อเทปก็คงเพราะไม่อยากให้ใครรู้ว่ามาจากแผ่นดินใหญ่นั่นแหละ ถ้อยคำของ หลี่เสี่ยวจิง อาจดูซื่อๆแต่แทงใจของ หลี่เฉียว ให้ปวดร้าว
จากคุณ :
เอ๋taxiครับผม
- [
15 พ.ย. 50 10:23:38
]
|
|
|