PANTIP.COM : A6049396 +++ "รักแห่งสยาม" ในมุมมองของผม (สปอยล์อ่ะจ้า) +++ [ภาพยนตร์]

+++ "รักแห่งสยาม" ในมุมมองของผม (สปอยล์อ่ะจ้า) +++

สวัสดีครับ
ผมได้ดูภาพยนตร์นี้รอบมิดไนท์เมื่อคืนวาน แล้วก็นอนคิดตลอดคืนว่าจะเขียนวิจารณ์เรื่องนี้ยังไงดี question
ก่อนผมจะเข้าไปดูเรื่องนี้ ผมได้ถอดอคติ และ Seasons Change ไว้นอกโรงภาพยนตร์ อย่างที่ผมบอกไป ขืนผมพกเอา SC เข้าไปด้วย ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่พ้นมือมารผมสับเละแน่
เพื่อสุนทรีย์อารมณ์ในการอ่าน ผมขอแนะนำให้ท่านทั้งหลาย จงถอดอคติก่อนอ่านงานเขียนของผม เมื่อทุกท่านพร้อิมแล้ว มาลุยกันเลย
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
คิดว่าเรื่องนี้คงไม่ต้องอารัมภบทเรื่องย่อกันให้เมื่อยตุ้ม คนทั้งเฉลิมไทยรู้ดีอยู่แล้ว เอาเป็นว่า ถ้ายังไม่รู้ไปอ่านที่นี่เอาละกัน
http://www.sahamongkolfilm.com/loveofsiam.html
จริง ๆ แล้ว ตามความเห็นของผม เรื่องนี้มัน โรแมนติก ดรามา ไม่ใช่ รักโรแมนติกเฉย ๆ อย่างที่ขึ้นในเวบสหมงคลฟิล์ม
แล้วเมื่อไหร่ผมจะวิจารณ์ซะทีละนี่ question
อย่างที่ผมบอก ทันทีที่ภาพยนตร์จบ ผมคิดไม่ออกว่าผมจะวิจารณ์เป็นแบบไหน ถึงตอนนี้ก็ยังมึนเหมือนเดิม
Episode 1 Before
ต้องเรียกได้ว่าเป็นกระแสที่แรงเอามาก ๆ สำหรับรักแห่งสยามกับฉลามไทย เอ๊ย ห้องเฉลิมไทยนี้ ผมเตรียมตัวจะไม่ชอบทันทีทันใดที่มีคนเอาเรื่องนี้ไปเทียบกับ Seasons Change เพราะอากาศ เปลี่ยนแปลงบ่อย หนังไทยชอบค่อดตลอดกาลของผม แต่ด้วยความชื่นชมทางค่ายที่กล้าเสนอแนวทางแบบนี้ นอกเหนือจากหนังตลาดที่เราเห็นในเรื่องก่อน ๆ ทำให้ผมตัดสินใจเข้าไปดูเรื่องนี้ โดยอย่างที่บอก ถอดเอา อคติ( ความไม่ชอบอันเนื่องมาจากกระแสที่เยอะเกินไป) และ Seasons Change เอาไว้นอกโรงก่อน ไม่งั้นให้ทำเจ๋งให้ตายยังไง ก็ไม่มีทางชมได้เด็ดขาด
Episode 2 During
หนังใช้เวลานานเอาเรื่อง ผมว่าน่าจะราว ๆ 20นาที+ ในการปูพื้นแบลคกราวของ โต้ง ครอบครัวโต้ง และมิว ซึ่งสำหรับผม คะแนนในการปูพื้นตรงนี้ให้ไปที่ บี เนื่องจากบางฉากเห็นว่าเยิ่นเย้อเกินไปบ้าง อึดอัดนิดหน่อย แต่ก็ให้ไปอภัยไป
จากนั้นฉากตัดมาที่ชีวิต ม.ปลาย ของมิว ที่ไปร่วม ๆ กับเพื่อนตั้งวง August แต่ดันหาโจทย์เพลงรักไปให้ค่ายเพลงไม่ได้ และแน่นอน โชคชะตาต้องเล่นตลกเอาเรื่อง เมื่อโต้งกับมิวต้องมาเจอกันอีกครั้ง แลกเบอร์เผื่อแจกซีดี และเป็นต้นเหตุให้ความสัมพันธ์ในวัยเด็กที่ลางเลือน กลับมาชัดเจนได้อีกครั้งหนึ่ง ส่วนหญิง เด็กสาวข้างบ้านมิวที่หลงมิว แต่ไม่แสดงออก ก็ไม่ได้รู้อิโหน่อิเหน่ระหว่างความสัมพันธ์ทั้งสองในตอนแรก พยาย๊าม พยายามทำทุกวิธี เพื่อให้มิวมองเธอซะที
Episode 3 After
ก่อนจะกลายเป็นกระทู้เล่ามันซะทุกฉาก ตอนที่ผมกล่าวมาข้างต้นพอจะกล่าวได้ว่าเป็นช่วงที่ผมประทับใจกับวิธีการนำเสนอของผู้กำกับคนนี้ ก่อนที่บางอย่างที่เรียกว่าความโรแมนติก จะถูกจับใส่ไปในลักษณะที่เรียกว่า เนียนแล้ว แต่เนียนไม่พอ ....
พูดถึงข้อดีของหนังเรื่องนี้ การเล่าเรื่องด้วยถ้อยคำน้อย ๆ การโยงความรู้สึกของตัวละครให้ผู้ชมเข้าถึงได้ และเพลงประกอบที่เล่นเอาเคลิ้มไปได้ไม่ยาก พวกนี้ถ้าเต็มสิบ ผมให้ร้อย O_O
ข้อพลาดมโหฬารของหนังเรื่องนี้คือการนำน้องโดนัท(ในเรื่อง) มาโปรโมทเป้น4 ตัวละครนำหลัก ทั้งที่จริงพลอย เฌอมาลย์ ในบท แตง/จูน บทเด่นกว่ามากมาย
I like it!
1. พี่นก พี่กบ --- ฝีไม้ลายมือสองคนนนี้ระดับอภิมหาขนาดไหนคงไม่ต้องบอก ฉากที่กรเห็นแตง(ในร่างจูน) แล้วมองด้วยสายตาเป็นประกายวาววับ เล่นเอาผมน้ำตาคลอ อินจัด ๆ ไม่ใช่ว่าตัวละครอื่น (เช่น หญิง) จะแสดงออกทางสายตาได้ไม่ดีนะครับ โดนใจไม่แพ้กันเลย แต่เอามาเทียบกันคงไม่ไหว กระดูกห่างกันหลายเบอร์อยู่
2. Conflicts --- หรือการผูกปมในเรื่อง ผูกปมเยอะ แต่ก็น่าทึ่งที่ทุกปมคลี่คลายไปได้ด้วยความน่าพอใจและไม่สะดุด ถึงแม้ว่าตอนจบตัวละครอย่างหญิงจะดูน่าสงสารจั๊ง ก็ตาม
3. ฉาก Y --- มันเป็น Y ที่ดูน่ารัก ( แน่นอน สาวกรี๊ดกระหึ่มกระหน่ำกันทั้งโรง ) มีที่มาที่ไป ยิ่งสายตารับส่งระหว่างมิวและโต้งแล้วไซร้ สาว ๆ คงอยากจะละลายแทนทั้งคู่ อะไรมันจะหวานได้ขนาดนั้นน้องเอ๊ยยยยยย
4. เพลงปลากรอบ--- ใส่เข้ามาได้ถูกจังหวะดีครับ
I don't really like it
1. โดนัท- แบนเกิน ราบเรียบมากกกกกกกก หมายถึงบทนะครับ = = มันน่าจะใส่อะไรได้มากกว่านี้ แต่ก็คงเปลืองเวลามากกว่านี้ละมัง
2. เพื่อน ๆ ฝั่งมิว- นี่ก็บทราบเกิน จะราบไปไหน พอเข้าใจได้ว่านายมิวเล่ยเปียนโนเก่งเพราะเล่นกะอาม่า มาตั้งเด็ก ๆ แต่ไอ้บรรดาเพื่อนฝูงละคร้าบ ใส่ฉากเล่นคอนเสริ์ตโรงเรียน หรืออะไรมาซักนิดนึงก่อนจะมาออกซิงเกิล แต่ก็อย่างว่า มันอาจจะเปลืองเวลาเกินไปอีกนั่นล่ะ
3. หลักตรรกะของหนัง- บางจุดมันน่าสงสัย อย่างนายมิวอยู่คนเดียวหรือไง หาตังค์จากไหน ทำไมหญิงกับมิวถึงสนิทกันระดับนึง มิวไปทำอะไรให้ถึงหลงขนาดน้าน
จรืง ๆ ข้อเสียพวกนี้ก็พอเข้าใจได้ ถ้าใส่มาหนังอาจจะยาวถึงสาม ชม. แต่ถ้าเทียบกับแบลคกราวน์พระนางแล้วมันก็น่านอยใจที่ว่าให้ความสำคัญเยอะซะจนตัวละครอื่นเกือบสิ้นความสำคัญไปเลย
สรุป
เรื่องนี้เป็นหนังไทยอีกเรื่องที่จัดอยู่ในระดับคุณภาพดี และไม่ควรพลาดเป็นอย่างยิ่ง อย่างน้อยสำหรับบรรดาหนังไทยด้วยกันในปี 50 ผมก็ให้เรื่องนี้ขึ้นแท่นมือวางอันดับ๑ ไปแล้ว และจะหาโอกาสไปดูอีกรอบ พร้อมเก็บ DVD ตามระเบียบ
เรื่องนี้ ตัดไปที่ 8.25/10 ครับ
ด้วยความนับถือ
ตวงสิทธิ์
ลิงค์ที่เกี่ยวข้อง
http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2006/12/A4995724/A4995724.html

จากคุณ : ตวงสิทธิ์ - [ 22 พ.ย. 50 11:14:15 ]