PANTIP.COM : A6054523 ซึมลึก ชีวิตเหงาของมิวในรักแห่งสยาม(spoil) [หนังไทย]

ซึมลึก ชีวิตเหงาของมิวในรักแห่งสยาม(spoil)

กระทู้ใหม่ข้าพเจ้าครับ เขียนประเด็นชีวิตเกย์ในรักแห่งสยาม

ซึมลึกรักแห่งสยามร่วมกันที่สกาล่า ของขวัญX'Mas
http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6163037/A6163037.html

-------------------------------------------------

ผมรู้กระทู้รักแห่งสยามเยอะแล้ว...
และผมก็รู้หลายคนเอือมที่จะฟังประเด็นชายรักชาย
แต่...ตั้งแต่ผมดูหนังเรื่องนี้กลับมาเมื่อวาน ผมยังสลัดเรื่องราวของตัวละครออกไปไม่ได้

โดยเฉพาะชีวิตมิว ที่ผมรู้สึกว่าผมเข้าใจมิว เข้าใจชีวิตอย่างมิว
รู้สึกได้ถึงความเหงา... ความเหงาของมิวจบแล้วเมื่อละครปิดฉาก แต่ความเหงาของผมยังดำเนินต่อไป

ผมเห็นกระทู้อื่นๆมีคำถามในประเด็นหนังเรื่องนี้
หลายคำถามเกี่ยวพันกับความรู้สึก ว่าตัวละครคิดอย่างไร
เรื่องราวภายใน ความรู้สึกเป็นแบบไหนกันแน่

ที่เกี่ยวกับมิว ก็เป็นฉากเอ็กซ์ปฐมพยาบาลแล้วมิวเกิดเคืองไปตลอดเรื่อง
ฉากบรรยายถึงความเหงาที่มันเลวร้ายแค่ไหน
ฉากที่มิวนั่งอยู่ในบ้านคนเดียวบนเตียงหลังจากสุนีมาหา
ฉากที่ก่อนไปโรงเรียนมิวไหว้รูปอาม่าแสดงถึงการไม่มีใคร
ฉากที่เอ็กซ์เข้ามาปรับความเข้าใจ
ฉากที่โต้งมาให้ของขวัญคริสมาสต์และกล่าวกับมิว
ฉากสุดท้ายที่มิวร้องไห้

ผมคิดว่าผมเข้าถึงมิว เพราะอาจจะมีความซ้อนทับกันอยู่
ก็ขอโอกาสท่านอื่นๆ ให้ผมได้เขียนระบายสิ่งเหล่านี้ อย่าเพิ่งรำคาญเลยนะครับ

เรื่องได้ให้ภูมิหลังการเติบโตขึ้นมาของมิวในวัยเด็ก
ซึ่งมีอาม่าคอยดูแล ตั้งแต่เปิดฉากเราก็รู้ว่ามิวโหยหาความรักจากผู้เป็นพ่อมากมายเพียงใด
เด็กคนหนึ่งที่ไม่เข้าใจถึงโลกแห่งผู้ใหญ่ ไม่เข้าใจถึงความโชคร้ายที่ถูกทอดทิ้ง
ความไม่เข้าใจได้ถูกแปรออกมาเป็นความก้าวร้าวที่ซัดคำพูดอันแหลมคมใส่อาม่า
"อาม่าเห็นแก่ตัว"

อาม่าของมิวเป็นคนน่ารักมาก เป็นผู้ใหญ่ใจเย็น ผ่านโลกมามาก
เข้าใจสัจธรรมของชีวิต ซาบซึ้งถึงความสูญเสียคนรัก
และการที่ต้องอยู่รอดด้วยตัวคนเดียวพร้อมกับความเหงา
อาม่ามองเห็นว่าต่อไปมิวต้องเผชิญกับอะไรเพียงลำพัง
ก็ได้หล่อหลอมพื้นฐานตัวตนของมิวขึ้นมาเพื่ออนาคต
โดยมีดนตรีเข้ามาช่วยในการแสดงออกทางความรู้สึก

มิวมีช่วงชีวิตวัยเด็กที่เติบโตขึ้นมากับอาม่าเพียงลำพัง
จากความเหงาที่เริ่มก่อตัวขึ้นตั้งแต่ถูกทอดทิ้ง
และท่าทางเรียบร้อย เงียบๆ นุ่มนิ่ม เล่นเปียโนเก่ง
แม้แต่อยู่ที่โรงเรียนมิวก็ได้รับรู้ถึงความแปลกแยกที่เพื่อนเกเรรุมแกล้ง
ก็มีแต่โต้งเพื่อนสนิทในวัยเด็กที่อยู่บ้านใกล้กัน คอยปกป้อง เป็นเพื่อนเล่น

ในวัยเด็กมิวมีสิ่งดีๆที่ทำให้ชีวิตมีความหมาย มีความร่าเริง
คือ อาม่า โต้ง และดนตรี ทุกอย่างเริ่มเลวร้ายลงอีก
เหมือนว่าชีวิตมิวยังโชคร้ายไม่พอ ฟ้าต้องการทดสอบว่า
ชีวิตเด็กคนนึง สามารถทนกับความเหงาตามลำพังได้สักแต่ไหน
เมื่อบ้านโต้งเกิดปัญหาต้องย้ายออกไป มิวก็ไม่มีเพื่อนสนิทอีก
หลังจากนั้นไม่นาน มิวก็ได้สูญเสียอาม่าไปอีกคน
ชีวิตต่อมาของมิวด้วยวัยแค่ไม่กี่ขวบต้องอยู่บนโลกอันกว้างใหญ่ด้วยตัวคนเดียว

ช่วงเวลาที่ผ่านมา5ปี มิวอยู่บ้านคนเดียว ไปโรงเรียน กลับมาบ้าน
สิ่งที่เหลืออยู่ในชีวิตมิวตอนนี้ เหลือเพียงดนตรี
มิวรู้ซึ้งถึงคำว่าเหงาว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน กี่วันกี่คืนที่ต้องกลับมาจมกับความว้าเหว่ เดียวดาย
กี่ครั้งที่ต้องนอนร้องไห้ บนเตียงดนเดียว ท่ามกลางความเงียบในบ้าน

มิวต้องทน ต้องอยู่กับความเหงา จนเข้าใจว่ามันเห้.. ขนาดไหน
ความเหงาเบื้องต้น อาจจะแค่เราไม่มีเพื่อน
แต่มิวซึ้งใจดีว่า มีความเหงาที่มากกว่านั้น หลังจากสูญเสียอาม่า
ความเจ็บปวดทรมาน ที่สูญเสียคนรักไป
การที่ต้องอยู่เพียงลำพังโดยปราศจากคนที่รักนั่นแหละคือความเหงาที่ร้ายกาจ
แล้วเราจะมีความรักไปทำไม ถ้าจะต้องเจ็บปวด...

ตลอดเวลามิวจึงมีแต่ดนตรีเป็นเพื่อนแท้
เมื่อเข้าสู่วัยรุ่นด้วยความสามารถทางดนตรี มิวจึงเข้ากลุ่มเพื่อนๆที่โรงเรียนได้
แต่มิวก็ไม่ไว้ใจใคร ไม่เปิดให้ใครเข้ามาในชีวิตจริงๆ
ไม่แปลกใจที่เอ็กซ์เป็นเพื่อนในวงดนตรี แกล้งแซวว่าโดนสอดลิ้นตอนเรียนผายปอด
มิวจะโกธรและเคืองมากแค่ไหน
คิดถึงสภาพตอนที่โรงเรียน มิวก็ดูเป็นผู้ชายที่เรียบร้อย
ก็คงมีคนซุบซิบว่าเป็นเกย์ เป็นตุ๊ดอยู่แล้ว ก็คงโดนล้ออยู่บ้าง
ไอ้เอ็กซ์ก็อยากจะแกล้งเพื่อนด้วยความคะนอง แบบขำๆ
มิวที่มีปมอยู่แล้ว โดนเพื่อนทั้งชั้นหัวเราะเยาะกลางหน้าห้อง
มิวก็เหมือนโดนหักหลัง กลายเป็นตัวตลก ทั้งๆที่คิดว่าจะสามารถวางใจเพื่อนกลุ่มนี้ได้

ชีวิตวัยรุ่นที่ต้องอยู่กับความเหงา ว้าเหว่ภายในใจมาตลอด
จู่ๆ โต้งเพื่อนสนิทในวัยเด็ก ที่เป็นเหมือนหนึ่งองค์ประกอบของโลกของมิวก็กลับมา
กลับมาพร้อมกับความรักที่เกิดขึ้นโลกที่เคยมัวๆซัวๆ ก็กลับสดใสขึ้นมา

ลองคิดดูสิครับ มิวจะดีใจ รู้สึกอิ่มเอมแค่ไหน ที่ได้เจอโต้ง
และโต้งก็เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของมิว โต้งเองก็รักมิวมากเช่นเดียวกัน
ทั้งสองคนตอบสนองความรักซึ่งกันและกัน
ความรักที่เพิ่งเริ่มต้น กำลังเบิกบาน มิวก็ได้รับความอบอุ่นที่โหยหา(จากพ่อ)
ได้สิ่งเติมเต็มเพื่อนในวัยเด็ก เพื่อนแท้กลับมา
ได้รับความรักจากคนที่รัก ที่เคยสูญเสียไป(จากอาม่า)
งานดนตรีที่เป็นเหมือนทุกอย่าง เป็นความฝันก็กำลังไปด้วยดี
ชีวิตมิวช่วงนี้เต็มไปด้วยความเบิกบานร่าเริง เหมือนดอกไม้กำลังบานเต็มท้องทุ่ง

มิวไม่สามารถแต่งเพลงรักได้ แม้จะเคยได้รับความรักจากอาม่า
นั่นก็ผ่านมานานแล้วสมัยเด็ก ซึ่งยังไม่ค่อยเข้าใจความรู้สึกภายในตัวเองมากนัก
จากนั้นมา มิวก็อยู่คนเดียวมาตลอด จะให้นึกถึงความรักจากไหน
ไม่มีทั้งพ่อแม่ ทั้งเพื่อน ทั้งแฟน ก็ไม่ได้มีความรักลึกซึ้ง
แต่เมื่อตอนนี้มีโต้ง มิวก็ได้รู้จักความรัก ความรักเปิดโลกของมิวให้มีสีสัน
ความรักทำให้มิวมีความสุข มีความหมายที่จะอยู่บนโลกต่อไป
มิวจึงสามารถแต่งเพลงรัก และถ่ายทอดออกมาได้อย่างลึกซึ้ง
เป็นเพลงรักเพื่อเขียนขึ้นมาให้คนที่รัก คนที่เหมือนนำแสงสว่างเข้ามาในชีวิตที่มืดบอด
มิวเขียนเพลงนี้เพื่อโต้งคนเดียวจริงๆ

ทว่า ชีวิตมันบีบคั้นเหลือเกิน ทำไมเด็กวัยรุ่นตัวคนเดียว
สิ่งที่เค้าได้รับยังไม่ปวดร้าวพออีกเหรอ ยังไม่สาแก่ใจอีกเหรอ
ทำไม ต้องให้เค้าได้รับความทุกข์ทรมานจากความเหงา และการสูญเสียซ้ำๆ

ทุกอย่างกำลังเป็นไปด้วยดี กำลังสวยงามเปรียบเหมือนดอกไม้กำลังเบ่งบาน
ทุกอย่างกลับตลาปัตร หกล้มตีลังกา จู่ๆ
แม่ของโต้งก็เข้ามาคุยกับมิวในวันถัดมาจากวันที่ความรักกำลังไปด้วยดีที่สุด
แม่บอกมิวเพื่อเห็นแก่โต้งเอง อยากให้มิวเลิกคบกัน
ชีวิตมิวตอนนี้ ก็เปรียบเหมือนดอกไม้ที่โดนเด็ดทิ้งเอาดื้อๆ
อย่าว่าแต่รอให้ความรักสุกงอมเลย ความรักครั้งแรกในชีวิตของมิวราวกับเป็นดอกไม้ที่ไม่มีโอกาสออกผล

มิวได้แต่ช็อคเกินกว่าที่จะร้องไห้ออกมา
ได้แต่นั่งนิ่ง ในห้องเงียบๆ ประตูบ้านก็ปิดสนิทนิ่ง...ราวกับปิดตาย
ในหัวยังคงวนเวียนด้วยคำถามสารพัด กับความโชคร้ายซ้ำๆของตัวเอง
ทั้งเข้าใจเหตุผลดีของแม่โต้ง ความเป็นจริงที่โหดร้ายบนโลก
ความลังเล ความเหงาที่ราวกลับมาไม่สามารทนมันได้อีกต่อไป

มิวเข้มแข็งมาก อาจจะเพราะมีภูมิคุ้มกันที่อยู่ด้วยตัวคนเดียวมาตลอด
แต่ก็ทำให้มิวไม่สามารถร้องเพลงได้พักหนึ่ง ครั้นจะกลับมาวงอีกครั้ง
ด้วยความที่มีปัญหากับเอ็กซ์อยู่ก่อนแล้ว ก็ไม่สามารถสื่อสารปรับความเข้าใจถึงปัญหาชีวิตตัวเองในช่วงนี้
โลกทั้งโลกกลับมามีเพียงมิวกับเปียโนอีกครั้ง

ช่วงเวลาแห่งความสุขนั้นสั้นนิดเดียว
แต่คืนวันแห่งความเหงา ความเจ็บปวดมันช่างยาวนาน
เหมือนกับที่ถ่ายทอดออกมา ในเพลงคืนอันเป็นนิรันด์

ไม่รู้ว่าการได้รู้จักกับความรักช่วงสั้น แล้วต้องจมอยู่กับความเจ็บปวด
ทรมานกับความเหงาที่ยาวนานหลังจากสูญเสีย
มันคุ้มแล้วเหรอที่ได้รู้จักความรัก มันเป็นโชคดีแน่หรือ?

เมื่อมิวได้ยินเสียงดนตรีจากบ้านหญิงแล้วลองกลับไปเล่นเปียโนที่บ้าน
ด้วยดนตรีก็ชักนำให้มิวได้รับคำตอบของชีวิตของตนในช่วงนี้
ว่า"ตราบใดที่มีรัก...ย่อมมีหวัง"

ขณะที่มิวเริ่มคิดอะไรได้ เหมือนแสงไฟหรี่ๆ ที่ปากถ้ำ
เอ็กซ์ก็ได้เข้ามาปรับความเข้าใจพอดี
มิวก็ได้ทบทวนความรู้สึกตัว ทบทวนชีวิตที่ผ่านมา
เค้ายังมีดนตรี ยังมีเพื่อนๆที่มีความฝันเดียวกัน
เพื่อนที่ไล่ตามความฝันด้วยกันมา...

มิวที่เคยได้รู้จักกับความรัก โลกก็ไม่ได้เลวร้ายมากนัก
ก็ได้เริ่มเปิดใจ เข้าใจ ยอมรับกับสิ่งที่เอ็กซ์บอก
ว่ามิวปิดตัวเองมากเกินไปรึปาว "ทำไมชอบคิดว่าไม่มีใคร"
อย่างน้อยตอนนี้มิวยังมีวง มีเพื่อน มีดนตรี มีความฝัน
เริ่มสร้างความหมายใหม่ให้กับชีวิต

เมื่อกลับมาร้องเพลงได้อีกครั้ง ก็ยังไม่ถือว่าสายเกินไป
และคุ้มค่าแก่การเรียนรู้ที่จะอยู่ต่อไปในชีวิตครั้งหน้า
มิวก็ได้ไปร้องเพลงเปิดตัววงที่สยาม เพลงรักที่แต่งให้คนที่รัก

เรื่องก็เหมือนจะลงตัว ที่โต้งค้นพบตัวเองสามารถยอมรับตัวเองได้
แม่ก็เข้าใจและเปิดโอกาสให้โต้งได้เลือกทางของตัวเอง
และโต้งก็มั่นใจแล้วว่าใครเป็นคนที่เค้ารักจริงๆ
หลังจากมิวร้องเพลงเปิดตัวจบ โต้งก็เข้าไปเอาของขวัญชิ้นสำคัญมอบให้

เมื่อมิวและโต้งมาเจอหน้ากันอีกครั้ง
หลังจากที่ทั้งสองได้เรียนรู้บทเรียนสำคัญในชีวิต
ความคลุมเคลือทั้งหมดในช่วงนี้ก็น่าจะคลี่คลาย

มิวบอกว่าได้ยินไหมเพลงที่แต่งให้ เพราะไหม
โต้งกลับบอกว่า โต้งคงเป็นแฟนกับมิวไม่ได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าโต้งไม่รักมิว...

หนังก็ไม่ได้โหดร้ายเกินไป ที่มิวยังมีเพื่อนในวงรออยู่
และโต้งก็กลับไปมาแม่ในคืนวันคริสมาสต์
แต่หลังจากนั้นมิวก็ต้องกลับมาอยู่ห้องคนเดียว
มองดูของขวัญชิ้นพิเศษที่โต้งมอบให้
เป็นสิ่งพิเศษที่นำความหมายของชีวิตมิวเข้ามา เป็นหลายสิ่งหลายอย่าง
เป็นสิ่งที่ขาดหายไป เป็นสิ่งที่เติมเต็ม เป็นคนที่เรารักจากหัวใจ

มิวอยู่ในห้องคนเดียว กับความเงียบ ในบ้านที่ประตูเหล็กปิดสนิท
แล้วมิวก็อดกลั้นน้ำตาไม่อยู่อีกต่อไป สิ่งต่างๆได้พรั่งพรูออกมาจากเบ้าตา

ถามว่าตอนมิวร้องไห้ รู้สึกอย่างไร คิดอะไร
ลองมองดูชีวิตมิวทั้งหมด จนมาถึงตอนนี้...
และมองออกไปถนนอีกยาวไกลที่มิวต้องก้าวไปให้ได้ ด้วยตัวคนเดียว...

มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เราทำผิดพลาดไปเพราะความรัก
แต่ก็เป็นการแสดงความรักออกมา ดีกว่าเราไม่ได้ทำอะไรเพื่อความรักเลย...

ตราบใดที่มีรักย่อมมีหวัง...
แล้วพวกเรายังจะหวังกับความรักอยู่ไหม... เป็นคำถามที่เราต้องตอบเอง

ความเหงาของมิวจบแล้วในภาพยนต์ แต่ความเหงาของผมยังดำเนินต่อไป...

________________________________
ฝากกระทู้นี้ด้วยนะครับ
มาพูดถึงการใช้สีในหนังรักแห่งสยามกันเถอะ
http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6059423/A6059423.html

ซึมลึก เพลงกันและกัน เริ่มต้นที่รักตัวเอง
http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6066816/A6066816.html

แม่ไม่เข้าใจตุ้ม! ซึมลึกรักแห่งสยาม (spoil)
http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6088399/A6088399.html

แก้ไขเมื่อ 24 ธ.ค. 50 00:00:28

แก้ไขเมื่อ 03 ธ.ค. 50 05:06:38

แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 50 11:01:53

แก้ไขเมื่อ 27 พ.ย. 50 03:33:00

แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 50 13:56:49

แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 50 13:33:09

แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 50 01:31:05

แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 50 14:59:39

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 23 พ.ย. 50 15:06:12 ]

ความคิดเห็นที่ 1

สลัดไม่ออกเช่นกัน แม่้จะผ่านมาแล้วสองวัน ก็ยังหดหู่ซึมเศร้าอยู่เลย

จากคุณ : ontheway_79@hotmail.com (xfuton) - [ 23 พ.ย. 50 15:14:57 ]

ความคิดเห็นที่ 2

ความรัก-ความเหงาของมิวมาทำร้ายผมแล้วตอนนี้
ไม่ไหวแล้วครับ ผมจะไปฟังธรรมแล้ว ตอนนี้เหนื่อยครับ

จากคุณ : lengyee - [ 23 พ.ย. 50 15:15:35 ]

ความคิดเห็นที่ 3

ตอบคุณ : lengyee ความเห็น2

วันเสาร์มีนัดจะไปดูอีกรอบ คงได้รายละเอียดอีกเยอะ
วันอาทิตย์ต้องเข้าวัด สงบจิตสงบใจเช่นเดียวกันครับ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 23 พ.ย. 50 15:21:41 ]

ความคิดเห็นที่ 4

ซึ้งมากๆๆๆๆ

จากคุณ : aiter - [ 23 พ.ย. 50 15:23:57 ]

ความคิดเห็นที่ 5

ชีวิตนะน้อง ความเหงา ความรัก ความอบอุ่น จะมาเป็นระยะแล้วก็จางหายไปทำใจให้ได้แขมแข็ง กล้าที่จะรักและพรอมยอมรับมัน
เรียนรู้สิ่งที่อยู่รอบตัว มีความสุขกับสิ่งรอบข้างนะ

จากคุณ : ลิ้วเฮียง - [ 23 พ.ย. 50 15:25:50 ]

ความคิดเห็นที่ 6

คห.ที่ 3 ผมอยากไปดูซ้ำเหมือนกันครับ แต่ไปไม่ได้น่ะครับ
เหตุผลทางบ้านครับ ตอนนี้เลยฟังธรรมะเลยครับ ไว้ดูอีกทีแผ่นออกเลยครับ
ตอนนี้ดีขึ้นหน่อยละครับ ได้ยินเสียงพระ สอนเจริญสติ ลืมกายลืมใจไปเลย
หลังดูหนังจบ อืมมมมม ฟังธรรมต่อไปดีกว่า ^^

จากคุณ : lengyee - [ 23 พ.ย. 50 15:28:12 ]

ความคิดเห็นที่ 7

เศร้า T_T
วิเคราะห์ได้ดีครับ ใครเป็นแบบมิวนี่ ถ้าไม่เสียคนก็เก่งมากๆ แล้วคับ อยู่ตัวคนเดียวแบบนี้

จากคุณ : กระบี่ที่หนึ่ง (กระบี่ที่หนึ่ง) - [ 23 พ.ย. 50 15:29:42 ]

ความคิดเห็นที่ 8

นั่นซิ ดูแล้วรู้สึกว่ารักเป็นของมีค่ามากนะ ควรปกป้องให้อยู่กับเรานานที่สุด
ที่ผ่านมาไม่ค่อยดูแลเลย

จากคุณ : yogurt - [ 23 พ.ย. 50 15:34:14 A:203.131.209.210 X: ]

ความคิดเห็นที่ 9

ไปดูซ้ำมาแล้วค่ะ รู้สึกได้เลยว่าความรักนี่มันสวยงามจริงๆ
ถึงจะเป็นรูปแบบ ชาย-ชาย ก็เถอะ มันสวยงามอ่ะ
ดูแล้วอิ่มเอม มีความสุขมากเลย ..

ไม่เข้าใจความคิดแคบๆของคนบางคนที่แอนตี้เกย์
ทำไมถึงไม่อยากเห็นเค้ามีชีวิตที่มีความสุข มีอิสระในความรักน้า

จากคุณ : อะ (น้องถั่วเหลือง) - [ 23 พ.ย. 50 15:39:01 ]

ความคิดเห็นที่ 10

ฉากมิวร้องไห้ฉากเดียว เอาเราเศร้าถึงปีใหม่เลยไหมนี่

ฉากพะโล้ว่าจุกแล้วนะ เจอมิวร้องไห้ไป

สงสัยจะสวัสดีปีใหม่พร้อมน้ำตาแน่เลยเรา

น่าจะได้สักรางวัลนะมิวเนี่ย ว่ามะ

จากคุณ : ดื้อจัง - [ 23 พ.ย. 50 15:41:35 ]

ความคิดเห็นที่ 11

เมื่อวานดูกลับมาเที่ยงคืนถึงตอนนี้ ยังสลัดมิวไม่ออกจากหัวเลย ไม่รู้ว่าเพราะอะไร

แต่เหมือนหนังและมิวเป็นตัวแทนของคนในสังคมเมืองที่อยู่ท่ามกลางคนแปลกหน้า และไม่มีคนที่หวังดีต่อเราซักคน

ถ้าคุณเป็นแบบมิว จะเศร้าไหม

คุณจะเข็มแข็งได้ครึ่งหนึ่งของมิวไหม

จากคุณ : tongshine - [ 23 พ.ย. 50 15:42:34 ]

ความคิดเห็นที่ 12

สงสัยหนังเรื่องนี้ จะทำผมเศร้านาน แน่ๆ เลย วันที่ 3 แล้ว ผมยังนั่งร้องไห้อยู่เลย

ขณะพิมพ์ มันก็อดนึกถึงไม่ได้ แม้ชีวิตผมจะไม่เคยมีความรู้สึกอย่างมิว

แต่ผมกลับเชื่อบทที่มิวเป็น อย่างกู่ไม่กลับเลย

จากคุณ : McSpancer - [ 23 พ.ย. 50 15:49:08 ]

ความคิดเห็นที่ 13

อ่านแล้ว น่าเห็นใจมิว เลยนะคะ

บางแง่มุม มันก็ไม่ต่างกับ ความรัก ช - ญ เลยนะ

...-_-".....

สรุปตอนท้ายได้ดีคะ

จากคุณ : ช่อเอี้อง - [ 23 พ.ย. 50 15:52:45 ]

ความคิดเห็นที่ 14

อ่านแล้วยังอดร้องไห้ไม่ได้เลยคะ นี่ถ้าไปดูคงน้ำตาแตกกลางโรงแน่ (ดีละที่ตัดสินใจไม่ไปดู) บางครั้งความรักมันก็มีเงื่อนไขมากมายเหลือเกิน มากเกินจนน่ากลัว โดยเฉพาะอ่านมาถึงตรงที่ว่า.....โต้งคงเป็นแฟนกับมิวไม่ได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าโต้งไม่รักมิว...รู้สึกเหมือนมีดที่กรีดลงกลางใจเลยล่ะ ไม่รู้สิ มันเจ็บปวดจนน้ำตาจะไหล เจ็บเสียยิ่งกว่าบอกว่า....ฉันไม่ได้รักแก....เสียอีก (คงเพราะนึกถึงอีกคนที่ก็คงรู้สึกแบบนี้หรือไม่เขาก็ไม่รู้สึกอะไรเลยแต่เราคิดไปเอง...)

บางครั้งเมื่อความรักมันมีเงื่อนไขมากนักทำไมเราไม่ทำใจและอยู่กับตัวเองให้ได้ล่ะ????? อืม....เราอาจจะเป็นคิดคนแปลกๆก็ได้มั้ง

แต่มิวน่าสงสารจัง...ถ้าเขาไม่พยายามทำตัวให้แกร่งขึ้นและอยู่กับตัวเองให้ได้เขาอาจจะเจ็บกับความรักตลอดไป......

ในความรู้สึกของเรารู้สึกว่าเนื้อเรื่องน่าจะใช้ได้ทีเดียว เพราะบางครั้งในชีวิตจริงๆเงื่อนไขของความรักมันมากมายเสียยิ่งกว่านี้อีก....แต่คงไม่ไปดูอ่ะค่ะ ไม่อยากเดินตาบวมออกมาจากโรงหนัง...คนเดียว....

จากคุณ : นางพญามารเมฆไฟ - [ 23 พ.ย. 50 15:54:32 ]

ความคิดเห็นที่ 15

ใครอยากได้ดีวีดีสวยๆไปช่วยดัน dodisc หน่อยครับ

http://www.dodisc.co.th/board/index.php?showtopic=76

ฝากด้วยนะครับสำหรับคนที่ชอบครับ

จากคุณ : lengyee - [ 23 พ.ย. 50 15:55:05 ]

ความคิดเห็นที่ 16

คือถ้าใครมีประสบการณ์ใกล้ๆกับมิว
อาจจะซึ้งมากยิ่งขึ้นในฉากที่มิวร้องไห้ตอนสุดท้าย
ผมเอง วันวาเลนไทน์ตอนใกล้จบม.6 ก็ให้ของขวัญเพื่อนคนหนึ่ง
ที่รู้จักเริ่มเรียนม.1มาด้วยกัน อะไรๆก็เหมือนจะดีแบบเด็กๆ
คงไม่ได้มีฉากจูบกันอย่างนั้น แต่ก็มีกอดกันนิดหน่อย
เค้าอาจจะไม่ได้เป็น เหมือนทางที่โต้งเลือก

พอให้ของขวัญเค้าก็บอกว่า
"กุคงเป็นแฟนกันมรึงไม่ได้ แต่กูจะแต่งงานกับผู้หญิงที่มรึงเลือกให้..."

T T การร้องไห้ของมิว อาจเป็นการร้องไห้ครั้งแรกกับความรักแบบนี้ที่ไม่ได้ง่ายดายนัก

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 23 พ.ย. 50 15:55:19 ]

ความคิดเห็นที่ 17

^
^
^ คล้ายๆกันเลยครับ เลยเข้าใจความรู้สึกมิวมากๆครับ เข้าใจว่าทำไมเค้ายิ้ม ขอบคุณและร้องไห้ ได้ในขณะเดียวกัน

จากคุณ : lengyee - [ 23 พ.ย. 50 15:57:58 ]

ความคิดเห็นที่ 18

เขียนได้ดีมากเลยครับ เหมือนกับหลายคนในนี้ หนังจบ อารมณ์ไม่จบ
อาทิตย์นี้ต้องไปดูอีกรอบ เอาให้เหงาตายกันไปเลย

จากคุณ : O-So Good - [ 23 พ.ย. 50 16:02:36 ]

ความคิดเห็นที่ 19

น่าจะมีนัดรวมพลคนชอบหนังเรื่องรักแห่งสยาม
ที่อินจัด สลัดเรื่องราวไม่หลุด แล้วไปดูหนังเรื่องนี้อีกครั้งพร้อมกัน
อาจจะช่วยให้ปล่อยอารมณ์ได้เต็มที่มากขึ้น ใครอยากน้ำตาไหลก็จะได้
ไม่เสียอารมณ์ไปกับเสียงเชียร์มวยรอบๆ คงดีไม่น้อย อิอิ

ถ้ามีผมคงจะไปดูด้วย แม้ว่าวันเสาร์จะดูอีกรอบ
และเรื่องนี้ก็จะซื้อDVDเก็บไว้ด้วย แผ่นแท้ แผ่นแท้ แน่นอน

ตอบคุณ เล่งยี้
linkที่ส่งมาให้ ถ้าต้องreply มันต้องสมัครสมาชิก ซึ่งหลายๆคนคงขี้เกียจสมัครครับ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 23 พ.ย. 50 16:11:03 ]

ความคิดเห็นที่ 20

เข้มแข็งเพราะอ่อนแอ

เพราะอ่อนแอ เลยต้องเข้มแข็ง

คนเราเปราะบางเกินกว่าที่จะอยู่คนเดียวได้

ยามที่ไม่มีใคร เลยต้องสร้างกำแพงกั้นหัวใจ ไม่ให้หลงทาง

จากคุณ : ไส้แมวแฟนคลับพี่มะเดี่ยว (กอร์นคุง) - [ 23 พ.ย. 50 16:12:20 ]

ความคิดเห็นที่ 21

อยากโพสรูปมิวอะครับ ใครมีรูปอื่นๆบ้างไหมครับ
อยากได้รูปในภาพยนต์

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 23 พ.ย. 50 16:22:34 ]

ความคิดเห็นที่ 22

ช่วยคุณ Grenadine1oz โพสท์รูป

จากคุณ : how can love.. - [ 23 พ.ย. 50 16:23:21 ]

ความคิดเห็นที่ 23

จขกท เขียนได้ดีๆๆมากๆๆครับ
รู้สึกซึ้งมากกก
สลัดภาพในหนังไม่ออกเลย

จากคุณ : milkjojo - [ 23 พ.ย. 50 16:25:19 ]

ความคิดเห็นที่ 24

มะเปงไรครับ ไว้รออ่านก้อได้ครับ ผมก็คลั่งจนขนาดไปสมัครไว้ ถือว่าเป็นตัวแทนก็ได้ครับ มะเปงไรครับ

จากคุณ : lengyee - [ 23 พ.ย. 50 16:27:25 ]

ความคิดเห็นที่ 25

หลายคนคงชอบเพลง คืนอันเป็นนิรันด์ในเวอชั่นประกอบภาพยนต์
ผมว่าเพลงมาได้จังหวะที่ดี แล้วภาพที่จับไปที่เพื่อนทุกคน
แล้วทุกคนก็ตกอยู่ในภวังค์ เหมือนกับคนดูทั้งโรงที่ถูกสะกดในเพลงนี้
ให้ความรู้สึกว่าทุกคนไม่ว่ามีเรื่องราวในชีวิตแบบไหน
มีความรักแบบไหน ความสุข ความทุกข์ เป็นเรื่องที่ทุกคนมีมาเหมือนๆกัน
มีความรู้สึกที่ร่วมแบ่งกันได้ ไม่แตกต่าง นี่แหละครับที่ผมชอบตอนนี้

ลองฟังเพลงได้ที่webpageนี้นะครับ เวอร์ชั่นไหนหนังเลย เสียงชัดด้วย

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 23 พ.ย. 50 16:41:21 ]

ความคิดเห็นที่ 26

เอ่อ เมื่อกี้พลาดไปกดโดนปุ่มenter กลายเป็นส่งข้อความไปได้ไงไม่รู้

เพลงคืนอันเป็นนิรันด์ตามlinkนี้ครับ
http://joehpotter2.exteen.com/

อันนี้ที่เขียนในเจ้าของบลอคที่ผมเอาเพลงมาฝากเค้าเขียนถึงหนังครับ

จุดเด่นที่เราชอบที่สุดของหนังเรื่องนี้อาจจะอยู่ที่ความรู้สึก "จริง" ก็เป็นได้ ทุกบททุกตอนไม่ได้ให้ความรู้สึกว่าเพียงแค่มาจับวางไว้ แต่ทั้งหมดนั้นเป็นเหตุเป็นผลที่เชื่องโยงกัน ทุกตัวละครมีเหตุผลที่จะต้องทำ สิ่งที่เห็นนั้นมันคือความจริงที่อาจเกิดขึ้นได้ในสังคมจริงๆทั้ง ความรู้สึก"รัก" ที่อึดอัดใจ หรือแม้แต่ความรักที่มากจนเกินไปจนย้อนกลับมาทำร้ายตัวเอง

----------------------------------------

นี่linkแฟนคลับน้องพิชครับ ไปเจอตอนหารูปเหมือนกัน
http://www.yimwhan.com/board/board.php?user=pchy-club1&Cate=1

ว่าแล้วก็อยากได้รูปมิวและบทพูดของมิวเกี่ยวกับความเหงา
ฉากบนเตียงกับโต้ง อิอิ พูดงี้ฟังดูลามก แต่ชอบตอนมิวคว้าหมอนมากอด
ถ้าได้DVDคงดูหลายรอบ และจดบทพูดออกมาแน่ๆ หุหุ เป็นเอามาก

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 23 พ.ย. 50 16:49:09 ]

ความคิดเห็นที่ 27

จขกท เขียนดีมากๆเลยครับ .......

ฉากสุดท้ายที่มิวร้องไห้นี่อึ้งไปเลย ....(จบโหดร้ายเกินไปแล้ว ...แต่มันก็คือความจริงที่ต้องเผชิญ)

ออกมาจากโรงแล้วผมยังอึ้งๆอยู่เลย ...

สงสารไอ้มิวมัน แล้วต่อไปมันจะอยู่อย่างไร ....

จากคุณ : หนึ่งกระบี่ แปรสามแจ้ง - [ 23 พ.ย. 50 17:15:21 ]

ความคิดเห็นที่ 28

มิวยังไม่เศร้าเลยครับ โต้งและเพื่อนๆมายิ้มกับมิวซิครับ

จากคุณ : aiter - [ 23 พ.ย. 50 17:29:56 ]

ความคิดเห็นที่ 29

เหอๆ ยังคงวนเวียนอยู่แถวกระทู้ ไม่ได้ไปไหนสักที
ขอบคุณทุกคนนะครับที่มาให้กำลังใจ แต่ชื่นชอบที่ผมเขียน
เหมือนกับได้แชร์ความรู้สึกร่วมกันครับ

พอเห็นรูปที่คุณhow can you โพสรูปแล้ว
นึกถึงฉากที่มิวกับโต้ง คุยโทรศัพท์กัน โดยเฉพาะฉากที่เพิ่งเอาเพลงกันและกันมาให้เพื่อนซ้อม
แล้วโต้งก็โทรเข้าไป เห็นแล้วเขินด้วยคน มีหยอดกันด้วย น่ารักดี

นึกถึงสมัยตอนที่มีความรักใหม่ๆ
เวลาได้คุยกับคนที่ชอบ ก็จะรู้สึกเขิน ดีใจ ทำไรไม่ค่อยถูก
ถึงตอนนี้แล้ว ผ่านความรักใสๆมา แม้ว่าจะผิดหวัง ก็ยังดีที่เคยมีประสบการณ์ตรงนั้น

เขียนไปเขียนมา อยากออกไปดูอีกรอบซะเดี๋ยวนี้ รอถึงพรุ่งนี้ไม่ไหว
มันแทบจะทำอะไรไม่ได้ นี่ก็นั่งฟังเพลงประกอบภาพยนต์ อ่านบทวิจารณ์ ดูรูปมาทั้งวัน เห้อ เป็นเอามากจริงๆ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 23 พ.ย. 50 17:41:41 ]

ความคิดเห็นที่ 30

นึกว่ามีแค่ผมที่อินไม่เลยอยู่คนเดียว...

จริง ๆ ตั้งแต่ฉายต้นเรื่องระหว่างมิวกับอาม่า ก็ทำผมอาการไม่ดีแล้ว
ดูเสร็จตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้ ก็ยังซึมไม่หายเลย... ดูแล้วไม่ค่อย
มีแรงจะทำอะไรเลย (เป็นเอามาก)

ไม่กล้าดูซ้ำแล้วครับ แม้จะชอบก็เถอะ
(แค่นี้ยังไม่รู้เลยว่าจะเข้าสู่โหมดปกติเมื่อไหร่..)

จากคุณ : ole (trufa) - [ 23 พ.ย. 50 17:50:30 ]

ความคิดเห็นที่ 31

อารมณ์เดียวกันมาคุยกัน 5555

ถ้าอยู่กทม.นะจะชวนเพื่อนไปดูกันอีกรอบคงจะรู้สึกดี
เสียดายอยู่ ตจว. ^^" อยากดูอีกๆๆๆ แต่ต้องรอ ดีวีดี

จากคุณ : lengyee - [ 23 พ.ย. 50 17:54:07 ]

ความคิดเห็นที่ 32

http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6053525/A6053525.html

คืนอันเป็นนิรันดร์ - The Love of Siam's Tribute

จากคุณ : ไอ้วู่ - [ 23 พ.ย. 50 18:09:29 ]

ความคิดเห็นที่ 33

เหมือนกันเลย ดูไป 2 รอบแล้ว ยังอินไม่หาย โดยเฉพาะกับมิว ...

จากคุณ : hrmguy - [ 23 พ.ย. 50 18:14:50 ]

ความคิดเห็นที่ 34

เขียนดีมากครับ อ่านแล้วนึกถึงหนัง น้ำตาซึมๆ

เมื่อก่อนตอนเด็กๆเราก็อยู่กะยายอ่ะ

จากคุณ : vacuum_car - [ 23 พ.ย. 50 18:17:09 ]

ความคิดเห็นที่ 35

ดูหนังแล้วรู้สึกหลงรักมิวขึ้นมาทันทีค่ะ

เจ้าของกระทู้วิเคราะห์ดีมากค่ะ ขอชื่นชม ^^

จากคุณ : maykiwi - [ 23 พ.ย. 50 18:35:09 ]

ความคิดเห็นที่ 36

ซาบซึ้งตรึงใจมากๆครับ

จากคุณ : blueboyhub - [ 23 พ.ย. 50 18:44:31 ]

ความคิดเห็นที่ 37

ไปดูเรื่องนี้มาเมื่อวานกับแฟน ดูแล้วชอบมากๆเลยค่ะ หนังสวยงามดี กะว่าอาทิตย์นี้จะไปดูอีกรอบหนึ่งค่ะ

จากคุณ : tonpalmy - [ 23 พ.ย. 50 18:44:49 A:58.9.34.192 X: TicketID:159598 ]

ความคิดเห็นที่ 38

ใช่ ๆ เห็นด้วยกับหลาย ๆความคิดเห็นและเจ้าของกระทู้

ชีวิตของมิวมันช่างโหดร้ายเหลือเกิน

ผู้กำกับสื่อให้เราเศร้ามาก มิวเดินอย่างโดดเดี่ยวและเดียวดายมาตลอด

พอจะมีความรักบ้างกลับต้องมาเจอการกีดกัน

มันช่างโหดร้ายเกินไปไหมครับที่มิวต้องมานั่งร้องไห้ที่ผิดหวังกับโต้ง

ผมคนนึงที่ยังสลัดไม่ออกเหมือนกัน ยังอินตลอดไม่เลิก ทั้งที่ทำงานและที่หอพัก กะจะไปดูอีกรอบเดี๋ยวนี้เลยเหมือน จขกท.

น่าสงสารมิวมาก โต้งได้ปลอบใจและมอบความรักความอบอุ่นให้เติมเต็มให้กับมิว แต่เหตุใดต้องมาจากกันแบบนี้

ผมว่าหลาย ๆคนในชีวิตจริงคงไม่ต่างอะไรไปกับมิว

อย่างน้อยผมคนนึงล่ะ ที่มีความรู้สึกเช่นนี้

จากคุณ : หนูโด้ 1 - [ 23 พ.ย. 50 18:50:56 ]

ความคิดเห็นที่ 39

ชอบบทวิเคราะห์ครับ วิเคราะห์ได้มุมมองเยอะดี

จากคุณ : beverage144 - [ 23 พ.ย. 50 18:59:18 ]

ความคิดเห็นที่ 40

เหอๆ ในที่สุดผมก็ทนไม่ไหวแล้ว อ๊ากกกกกกกกก ตบะแตก
ผมจะออกไปดู "รักแห่งสยาม" อีกรอบที่พารากอนเดี๋ยวนี้เลย
คงได้ดูรอบสองทุ่ม พรุ่งนี้ มีนัดไว้แล้ว คงดูรอบที่3 เหอๆ
รู้สึกตัวเองเป็นแปลกๆ ดูหนังเรื่องเดิมสามวันติดกัน

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 23 พ.ย. 50 19:22:54 ]

ความคิดเห็นที่ 41

Grenadine1oz เห็นด้วยครับ ตั้งแต่ติดตามหนังไทยมาเรื่องแรก

ไม่เคยมีอาการอยากดูรอบสองและรอบสามขนาดนี้เลย

เป็นเอามาก ๆ เลยอ่า

จากคุณ : หนูโด้ 1 - [ 23 พ.ย. 50 19:43:17 ]

ความคิดเห็นที่ 42

555+ หลังจากอ่าน และโพสความคิดเห็นเสร็จ ก็ ออกไปดู รอบที่ 3 ให้น้ำตามันตกในเสียที

จากคุณ : McSpancer - [ 23 พ.ย. 50 20:03:37 ]

ความคิดเห็นที่ 43

เขียนได้ดีมากเลยครับชอบมากเลย วันนี้พึ่งกลับมาจากไปดูรอบที่ 2 เพราะชอบฉากสุดท้ายที่มิวร้องไห้นี่หละครับทำเอาผมกลับบ้านได้แต่นั่งคิดเรื่องนี้ว่าชิวิตของเราจะเป็นอย่างไรต่อไป เพราะอย่างตัวผมเองถึงจะอยู่กับครอบครัวก็จริงแต่ในความรู้สึกลึกๆมันช่างเหงามากครับ ยังคงสับสนกับตัวเองอยู่เหมือนกัน อย่างในเรื่องจะเป็นตัวของโต้ง ที่มีความรักมากจนล้นเอ่อ ส่วนมิวก็เหงาเพราะไม่มีใคร แต่ของผมเหมือนชิวิตของคนทั้ง 2 มารวมกันครับ ตอนนี้ก็รู้สึกเหงามากแม้จะอยู่กับครอบครัวก็ตามเพราะต่างคนก็ต่างทำงานไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่ ปัญหาทุกอย่างก็จะเก็บเอาไว้นใจคนเดียว ส่วนผมก็มีแค่ com เป็นเพื่อน เล่นเกมส์เล่น net ไปวันๆหลังเลิกเรียน หลังจากดูเรื่องนี้แล้วความเหงามันช่างโหดร้ายยิ่งนัก ความรู้สึกของมิวมันแทงใจผมมากๆเลยครับ ยิ่งรักกับคนที่เรารักไม่ได้ด้วยแล้วยิ่งโดนเข้าไปอีก เพราะผมก็เคยมีความรู้สึกดีๆกับเพื่อนตอนเรียน ม. ปลาย(ช) แต่ตอนนี้ก็ต้องแยกจากกันเพราะเรียนกันคนละมหาลัยผ่านมาก็ 4-5 ปีแล้วก็ไม่ได้เจอกันเลย ส่วนตัวผมก็เคยมีแฟน(ญ) แต่คบๆไปมันก็รู้สึกว่าไม่ใช่แล้วก็เลิกไปเพราะรู้สึกว่าเราไม่สามารถรักคนๆนี้ได้มากกว่าคำว่าเพื่อนอะครับ ตอนนี้จึงรู้สึกเหงามาก และก็มีแฟนใหม่อีกคน(ญ)ตอนนี้แต่ก็ต้องจากกันอีกเพราะเค้าไปเรียนต่อเมืองนอก ผมก็ยังไม่แน่ใจตัวเองเลยว่าผมรักเค้ารึเปล่า แต่ที่รู้ๆคือผมจะตามเค้าไปเรียนที่นู่นด้วยตอนเปิดเรียนเทอมใหม่ ซึ่งผมก็ยังไม่รู้ว่าผมจะคบกับเค้าได้นานแค่ไหน ผมยังไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไรด้วยซ้ำ ความรู้สึกตอนนี้ช่างเหมือนกับหนังเรื่องนี้มากจนอินไปหายเลยครับ ส่วนตัวผมคิดว่าความรู้สึกที่เราจะรักใครสักคนนั้นไม่จำเป็นหรอกครับว่าต้องรักแบบ ช-ญ เสมอไปในยามที่เราเหงา เราไม่มีใคร คนที่เค้ามาในชีวิตเรา เข้ามาเติมเต็มชีวิตเราไม่ว่าจะเป็นผู้ชายก็ตามเราก็จะเปิดใจให้ครับ อันนี้เจอกับตัวถึงได้เข้าใจตัวมิวมากและพิชถ่ายทอดความรู้สึกของมิวออกมาได้ดีมากๆจนยากที่จะลืมไปได้ และตอนนี้มันก็ฝังอยู่ในใจไปแล้ว ผมไปดูมา 2 รอบแล้วยังไงก็จะไปดูอีกครับ เป็นหนังที่ผมชอบมากที่สุดเท่าที่เคยดูมาแล้วครับเพราะมันตรงกับชีวิตของเรามากซะเหลือเกิน ยังไงขอให้ DVD ออกก่อนช่วง วาเลนไทน์นะครับผมอยากจะซื้อก่อนที่จะไปเรียนต่ออะครับจะได้เอาไปดูด้วย

จากคุณ : Jacobian - [ 23 พ.ย. 50 20:30:54 ]

ความคิดเห็นที่ 44

ยังอินอยู่เหมือนกันครับ ฟังเพลง "เพียงเธอ" ที่พิชร้องแล้วก็ร้องไห้ตลอด

เฮ้อ .. เหงา = =

จากคุณ : ชายชิน - [ 23 พ.ย. 50 20:34:05 ]

ความคิดเห็นที่ 45

กระทู้รักแห่งสยามมีมากก็จริง แต่ที่เขียนได้ดีมากจริงๆ ก็มีไม่ได้เยอะ
ผมชอบสิ่งที่คุณเขียนออกมามากที่สุด คุณเขียนได้ดีมาก
ดีพอๆ กับที่ผมรู้สึกว่าหนังเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ดีที่สุดเท่าที่ผมเคยดูมา

ผมคิดว่าผมเข้าใจความเป็นตัวมิวไม่ด้อยไปกว่าที่คุณคิด
แต่ผมเขียนมันออกมาให้ดีแบบนี้ไม่ได้..
ผมจึงอยากบอกให้รู้จากใจจริงว่า ผมประทับใจ และขอบคุณที่เขียนมันออกมาให้อ่าน

จากสิ่งที่คุณเขียน มันทำให้ผมตระหนักอยู่อย่างนึงว่า
แม้จะเป็นชีวิตที่ดูเหงา และน่าสงสาร แต่ชีวิตของมิวก็ดูช่างมีความหมายมากมายเหลือเกิน
มิวทำให้พวกเราหลายคนหลงรัก และมันน่าจะดีถ้าเราจะได้ใช้ประโยชน์จากความรู้สึกที่แสนดีอันนี้
ทำให้ชีวิตเราดูมีคุณค่าและความหมายขึ้นมาบ้าง ไม่ต่างไปจากที่เรารู้สึกกับมิว

สำหรับผมแล้ว สิ่งที่ดีที่สุดที่ผมได้จากตัวเค้าคือ แรงบันดาลใจ
เค้าทำให้ผมรู้สึกว่าการเป็นคนอ่อนไหว ไม่จำเป็นต้องเป็นคนอ่อนแอ
บุคลิกที่น่าประทับใจที่สุดในตัวมิวที่ผมรู้สึกคือ เค้าดูร่าเริงสดใสตลอดเวลาที่ต้องอยู่ต่อหน้าคนอื่น
ถ้าไม่ใช่ตัวเค้าเองหรือคนที่รู้จักเค้าดีก็คงจะไม่มีวันรู้ว่าข้างในตัวเค้านั้นอ่อนไหวมากแค่ไหน
สำหรับผมแล้วนั่นเป็นสิ่งที่น่าชื่นชมมาก มันเป็นแรงบันดาลใจ และกระตุ้นให้ผมอยากทำตัวให้ได้แบบนั้นบ้าง

น่าจะยังมีแรงบันดาลใจอีกหลายอย่างที่คุณอาจเห็นจากมิว และช่วยกระตุ้นคุณได้บ้าง
หวังว่าคุณน่าจะมีโอกาสได้นำไปใช้ประโยชน์จากมันบ้าง เหมือนอย่างผม
หรือไม่งั้น.. ความรู้สึกดีๆ ที่คุณมีให้มิว ก็ขอให้มันอยู่คู่กับคุณแบบนั้นตลอดไป :)

-----------------------------------------------------------------------------

ขอฝากกระทู้หน่อยได้ไหม เป็นอีกกระทู้ที่ผมก็ตั้งใจเขียนถึงมิวเหมือนกัน
แต่คงไม่ "ซึมลึก" ได้เหมือนอย่างกระทู้นี้ เผื่อเพื่อนๆ คนไหนสนใจ
จะได้มีโอกาสได้เข้าไปอ่านมันเพิ่มมากขึ้นไปอีก
http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6053674/A6053674.html

จากคุณ : Dark_Shnider - [ 23 พ.ย. 50 21:17:10 ]

ความคิดเห็นที่ 46

เรื่องนี้มิวเท่มาก

จากคุณ : tobecon (surdj) - [ 23 พ.ย. 50 21:59:55 ]

ความคิดเห็นที่ 47

ตอนดูหนังน่ะ ไม่เท่าไรห่หรอก

แต่มาเจอกระทุ้คนอินๆ แบบนี้

มาขยายความ คุยต่อยอดกันไปอีก

อ่านแล้วจะร้องไห้ T^T

ทั้งที่ผมอ่ะ ตรงข้ามกะมิวเลย ผมมีโลกส่วนตัวสูงมาก

เบื่อคนรอบข้างมากๆ -*-

แต่มาเจอมิว แล้ว สงสาร มิว แฮะ

แล้ว โต้ง ยังจะจากไปอีกคน

ปล. ไปดูอีกรอบ สงสัยมีร้องไห้ -*-
แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 50 22:40:02

จากคุณ : นายเซอร์ ซูปเปอร์น้ำข้น - [ 23 พ.ย. 50 22:17:16 ]

ความคิดเห็นที่ 48

เขียนได้ดีครับมากครับ อ่านแล้วสงสารมิวจัง ว่าจะไปดูรอบที่2แล้วครับ

จากคุณ : Maxiboy - [ 23 พ.ย. 50 23:49:52 ]

ความคิดเห็นที่ 49

ไม่อยากอ่านหมดอ่ะ กลัวร้องไห้อีกรอบ

วัน ๆ ก็ร้องไห้กะหนังเรื่องนี้

เฮ้อ ไม่รู้เมื่อไหร่ความรู้สึกนี้จะหายไป

จากคุณ : chal2t - [ 23 พ.ย. 50 23:51:31 ]

ความคิดเห็นที่ 50

ลึกซึ้งมากคับ

อินจิง ๆ

จากคุณ : GetIm@gE - [ วันลอยกระทง 00:07:14 ]

ความคิดเห็นที่ 51

ดูฉากสุดท้ายก็หวนคิด

เราจะเป็นอย่างไรต่อไป

เมื่อ 3 อาทิตย์ก่อน ช่วนเพื่อนเก่าที่อยู่คนละห้อง ไม่ค่อยได้เจอกัน ไปดูรักแห่งสยาม

มันดีใจมาก บอกว่าอยากดูเหมือนกัน และขอโทษที่ไม่มีโอกาสได้ไปดูด้วยกันสักที (นัทกันมาหลายเรื่องแล้ว)
นัทแนะวันกัน ถามไถ่เวลาว่างกันเรื่องๆ

จนเมื่อคืนก่อน มีเบอร์มันโทรเข้ามา 5 สาย ตอนดึกๆ ไม่ได้รับ เพราะเอามือถือไปไว้ห้องพี่

และวันนี้ วันก่อนวันเสาร์ วันก่อนเวลานัทของเรา

ตอนเช้าก่อนเข้าเเถวหน้าเสาธง

เรียกเรา แล้วบอกว่า ไปดูไม่ได้แล้ว ต้องไปวัดกับแม่

ทำไมนะ ทั้งๆที่เมื่อคืนอ้อนวอนเหลือเกินว่า อย่าเลยนะ อย่ามาบอกว่าไม่ว่างไปดูด้วยกันเลย
พอรุ่งเช้าได้รู้ว่าเป็นเช่นนั้น แม่หัวใจได้แตกสลายไปแล้ว แต่กลับต้องแสร้งยิ้ม ทั้งที่อยากร้องไห้

และหัวเราให้ความบัดซบในชีวิต

มิวยังโชค์ดีที่มีเพื่อนๆรออยู่ แต่เรา 17 ปีกับชีวิตที่ไม่เคยสมหวังเรื่องเพื่อน
แม้แต่กับเพื่อนที่รักที่สุด ก็ดูจะศูนย์เสียไปทุกที

ร้องไห้ทั้งน้ำตา

... ไปดูมาแล้วใช้ไหม (ถามทำไม?)

อือ .. ไปดูมาแล้วเมื่อวาน

ว่าแล้วว่า ... ต้องดูมาแล้ว สนุกไหม (เออไปดูกับพี่มาแล้ว แต่ชั้นอยากดูกับแกที่สุดโว้ย)

สนุกดิ ชอบมากๆเลย (ทำอย่างนี้กับเราอีกแล้ว)

เราเองก็รู้ว่าความเหงามัน Here ขนาดไหน ก็มัน Here กับเรามา 7 ปีทำไมเราจะไม่รู้

จากคุณ : เจ๊เฟย์ กะ คุโรปู้ ==> Mz - [ วันลอยกระทง 00:26:48 ]

ความคิดเห็นที่ 52

นิยามความเหงาของมิวมันแทงใจผมเต็มๆเลยอ่ะครับ TT

จากคุณ : Favorite Nightmare - [ วันลอยกระทง 00:27:02 ]

ความคิดเห็นที่ 53

ซึ้งมากคือฉากไข่พะโล้กับฉากจบที่มิวร้องไห้ T_T
ไปดูรอบสองไม่ร้องแล้ว ร้องแต่รอบแรก แต่ความรู้สึกชื่นชมในตัวหนังยังไม่เสื่อมคลาย และนับถือในสปิริตของนักแสดงชายหน้าใหม่ทั้งสองคนค่ะ
สำหรับคนเหงาทุกคน ถ้ามีความรักก็ยังมีหวังนะจ๊ะ

จขกท เขียนได้เริ่ดจริงๆด้วย เป็นหนึ่งในกระทู้มีคุณภาพของกระทู้รักแห่งสยามที่ขึ้นอยู่หน้าจอตอนนี้เลย ^^ จะรออ่านของโต้งนะ แต่คงเป็นพรุ่งนี้อะ คืนนี้ไม่ไหวแล้ว

คุณ Lengyee สู้ๆนะ ไปดัน dodisc ให้แล้ว

จากคุณ : giffychan - [ วันลอยกระทง 01:16:11 ]

ความคิดเห็นที่ 54

เพิ่งกลับมาเกือบตีหนึ่ง

จุกมากๆ รู้สึกตันๆ ในใจ ร้องไห้ไม่ออก
เศร้าอย่างบอกไม่ถูก
สัมผัสได้ถึงความเหงา ความทรมาน
อย่างที่เห็นมันเกิดขึ้น กับ "มิว"

ทำไงดี.... อินมากไปมั้ย ผมเนี่ย

จากคุณ : Attjoe - [ วันลอยกระทง 01:36:42 ]

ความคิดเห็นที่ 55

แค่จะบอกว่า ผมก็รู้สึกไม่ต่างไปจากทุกคนเลย.

ไม่น่าเชื่อว่า ความเหงามันจะทำร้ายเราได้มากมายขนาดนี้.

ขอบคุณ คุณ Grenadine1oz ที่ถ่ายทอดความรู้สึกได้ดีมากๆ
ประทับใจครับ.

จากคุณ : SmartChance - [ วันลอยกระทง 02:01:26 ]

ความคิดเห็นที่ 56

คุณ Attjoe ไปดูรอบเดียวกับผมป่าวเนี่ย...เหอ ๆ เพราะพึ่งกลับมาเหมือนกัน

โดยส่วนตัว ชอบมากครับเรื่องนี้ แต่ยังอินไม่มาก เพราะเจอ ตัวกวน ขำตลอดในโรง เฮ้อ....

ว่าจะไปดูอีกรอบ แบบรอบเช้าสุด จะได้ไม่มีคนดู อิอิ

จากคุณ : Kevinkung (KevinKung) - [ วันลอยกระทง 02:09:14 ]

ความคิดเห็นที่ 57

ชอบอ่ะ อินสุด ๆ รักมิวรักพิช

จากคุณ : onespy96 (onespy69) - [ วันลอยกระทง 02:18:14 ]

ความคิดเห็นที่ 58

อินไม่หายอ่ะ ผู้กำกับต้องรับผิดชอบอิอิ รักมิวรักพิช

จากคุณ : onespy69 (onespy69) - [ วันลอยกระทง 02:19:23 ]

ความคิดเห็นที่ 59

เขียนได้งดงามมากเลยนะครับ

http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6051667/A6051667.html

จากคุณ : joblovenuk - [ วันลอยกระทง 02:25:15 ]

ความคิดเห็นที่ 60

ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ โอ้ดีใจมากมาย
จริงๆก็ติดตามอ่านในพันทิพสม่ำเสมอแต่ไม่ค่อยอยากโพส
เพราะเห็นหลายครั้งก็ทะเลาะกัน บางครั้งก็โดนด่าเสียหาย
เป็นคนคิดมากกลัวโดนด่าแล้วรับบ่ได้ ทำใจบ่ได้
ตัดสินใจมาโพสที่นี่เพราะทนไม่ไหวแล้น เก็บกด
เห็นอยู่ว่ากระทู้รักแห่งสยามเกลื่อนกล่าน โดนด่าก็เยอะ
แต่ก็ลองเสี่ยงดู ถือว่าได้เขียนออกไปแล้ว อาจมีคนที่รู้สึกเหมือนกันสักคนก็ยังดี

พอเอาเข้าจริงๆ กลับไม่น่ากลัวอย่างที่คิดไปเอง ทุกท่านเข้ามาให้กำลังใจน่ารักกันมากครับ
เป็นกำลังใจให้อยากโพส อยากตอบต่อไป ขอบคุณจริงๆครับ
การเข้ามาโพสที่นี่ให้ความรู้สึกดีไม่แพ้ที่ได้ไปดูรักแห่งสยามมาเลย

ขอบคุณจากใจจริงครับ อาจตอบส่วนตัวไม่ได้ทุกคน แต่ได้อ่านทุกข้อความครับ

-----------------------------------------------

ดูรอบสองมีเพิ่มเติมเรื่องมิวครับผม เป็นจุดที่ผมชอบและบางจุดทำให้เข้าใจมิวได้มากขึ้น
แต่ตอนนี้อาจถ่ายทอดไม่ดีเท่าไหร่ เพราะเพิ่งกลับจากดูหนัง อารมณ์ปั่นป่วนมากเลยครับ
ตอนแรกกะว่าต่อไปอาจจะเขียนเรื่องโต้ง

เพราะถ้าตัวผมซ้อนกับมิว โต้งนี่ก็เป็นเหมือนเพื่อน เหมือนคนที่ผมเคยรัก...
ก็อยากจะเล่าเรื่องราวความรู้สึกของโต้ง จากความรู้สึกของเพื่อนคนพิเศษ

แต่พอไปดูหนังจริงๆ ความรู้สึกของสุนีย์ ความรักของแม่และภรรยา กลับส่งเข้ามารุนแรงกว่า
ทำให้ดูรอบสองนี้ อินกับสุนีย์เข้าไปเต็มๆ สุนีย์เองก็มีความรัก และความเหงาไม่แพ้มิวหรอกครับ
แต่เค้ามีหน้าที่แม่และเมีย ที่จะต้องเข้มแข็ง เป็นอีกมิติหนึ่งของบทบาทในภาพยนต์เรื่องนี้
ไว้ถ้าผ่อนคลายจากหนังที่เพิ่งไปดูมาก็จะเขียนนะครับ
ยังไงก็ขอกำลังใจทุกคนช่วยอ่าน และให้กำลังใจผม ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ อิอิ

เรื่องของมิวเพิ่มเติมนะครับ....

สมัยเด็กๆ ฉากในห้องนอนของมิว ที่ตัวเครื่องปรับอากาศ
มิวได้ติดรูปพ่อแม่ลูก รูปวาดสีเทียน ลายเส้นแบบเด็กๆครับ มีสองสามแผ่น
นั่นแสดงว่ามิวโหยหาความรัก ความอบอุ่นจากครอบครัวมาก
และตอนเด็กๆที่ฝาผนังชั้นล่างก็ยังมีรูปพ่อแม่ มิว อาม่าติดอยู่
แต่ตอนโตสังเกตไม่ชัดว่า หายไปหรือเป้นรูป อากง อาม่าติดแทนครับ
นั่นก็คือ พอเริ่มโตขึ้น มิวก็ได้เรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียว
และเก็บกดความโหยหาความอบอุ่นจากครอบครัว จากพ่อเอาไว้

สมัยเด็กๆ โต้งเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวของมิว เป็นส่วนหนึ่งของโลกของมิวจริงๆ
ชัดเจนมากในฉากหลังวันงานแสดงเทศกาลคริสมาสต์
แล้วโต้งมาค้างห้องมิวสมัยเด็กๆ หมอนใบหนึ่งสีเขียวเป็นของมิว
หมอนอีกใบหนึ่งเป็นสีฟ้าซึ่งเป็นของโต้ง อยู่ฝั่งด้านโต๊ะเขียนหนังสือที่ปูผ้าสีฟ้า
ห้องครึ่งหนึ่งก็มีโต้งแชร์ ห้องนอนก็เหมือนโลกของมิว ที่มีโต้งอยู่ด้วย
ต่อมา เมื่อโตขึ้น เตียงนอนก็มีหมอนสองใบเช่นเดิม แต่เป็นสีเขียวทั้งสองใบ
โซนที่เป็นสีฟ้าก็ไม่มีแล้ว นั่นหมายความว่า หลังจากโต้งจากไป
ก็เหมือนมิวได้สูญเสียโลกอีกครึ่งหนึ่งไปแล้ว

เราก็เห็นพ่อของมิว แฟนของพ่อ น้องสาวคนละแม่ ในฉาก ลาอาม่า
แล้วสังเกตในพิธีกงเต็กตอกย้ำความโดดเดี่ยวและถูกทิ้งมากยิ่งขึ้น
หลังจากถ่ายรูปเสร็จ ทุกคน รวมทั้งพ่อมิว และญาติๆ ก็เดินแยกออกไปคนละทาง
ทิ้งเด็กตัวเล็กๆคนเดียวมองเหม่อไปทางรูปอาม่า สะท้อนให้เห็นว่าต่อไปนี้ไม่เหลือใครอีกแล้ว
เป็นคนที่ใครๆก็ไม่สนใจ เป็นเด็กที่ถูกทิ้ง...ให้อยู่เดียวดาย เผชิญโลกตามลำพัง

พอจะจำบทพูดตอนบรรยายถึงความเหงาของมิวได้มากขึ้น
มิวบอกว่า ตอนเด็กๆเราก็คิดว่าความเหงาคือการไม่มีเพื่อนๆ
(เพราะว่าเด็กๆ มิวโดนล้อ โดนแกล้งมาตลอด ไม่มีใครคบ เดินคนเดียว)
ต่อมา จึงได้ซึ้งถึงความร้ายกาจของความเหงาที่มันเห้.. ใส่มิวมากมาย
เริ่มต้นจากsummerตอนขึ้นม.2 หลังจากสูญเสียอาม่า
ก็ได้อยู่คนเดียว มาตลอด5ปี (ปัจจุบันมิวอยู่ม.6)
จึงได้ซึ้งว่าความเหงาที่แท้จริงคือการที่อยู่อย่างโดดเดี่ยว เจ็บปวด ทรมาน
กับการคิดถึงคนรักที่ได้สูญเสียไป ถึงแม้จะรู้อย่างนี้ว่า หากรักแล้วต้องเจ็บปวด
หากรักแล้วต้องทรมานกับความเดียวดาย ต้องมาการพรากจากกัน
แล้วเรายังจะมีรักอยู่รึป่าว แล้วถ้าเลือกไม่มีรัก เราจะทนได้หรือกับการที่ไม่มีใคร
มิวคิดถึงอดีตที่ผ่านมาที่โดนทอดทิ้ง การอยู่คนเดียวบนโลก และทอดสายตายาวเหม่อ
นึกถึงอนาคต มิวจะอยู่ยังไง หากต้องอยู่คนเดียวกับความเหงา
แล้วมีเสียงลอดออกมาจากลำคอว่า
"แล้วถ้าเราไม่รักใครแล้วเราจะอยู่ได้ตลอดไปจริงๆ รึเปล่า?"

นั่นแหละ ความเหงาของมิว ที่ทำให้โต้งถึงกับน้ำตาซึม แล้วคว้ามิวมากอด
ให้นอนซบอก อิอิ มิวเองก็รู้สึกถึงความอบอุ่น ใครสักคนที่เข้ามาในชีวิต
มอบความรักความอบอุ่น ให้รู้สึกว่ายังมีชีวิต ยังมีลมหายใจ ยังมีความหมายที่จะอยู่ต่อไป
และคนๆนั้น ก็เป็นชีวิตครึ่งหนึ่งที่ได้สูญเสีญไป ก็เหมือนได้ลมหายใจกลับคืนมา
อย่าแปลกใจเลยว่ามิวจะเฮิตมากแค่ไหน นี่คือรักแรก รักครั้งแรก
คือเพื่อนเพียงคนเดียว คือชีวิตอีกครึ่งหนึ่ง คือโลกทั้งหมดของมิวในเวลานี้

ฉากความเหงานี่แหละที่มิวพูดไปครึ่งหนึ่งแล้วภาพตัดไปที่สุนีย์ตามหาโต้ง
ทำให้รู้ว่า ความเหงาที่สูญเสียคนรักและความกลัวว่ามันจะเกิดขึ้นอีก
มันครอบคลุมทุกคนในเรื่อง แต่มีการแสดงออกต่างกันตามพื้นฐาน ประสบการณ์ของตัวละครแต่ละตัว
นั่นแหละผมเลยเริ่มเห็นการเน้นน้ำหนักไปที่สุนีย์ผู้เป็นแม่และมีความรักต่อ คู่รักและครอบครัวเพียงใด
ความเหงาที่ต้องเก็บกดมาตลอด แต่ต้องเข้มแข็งต่อไป
ตรงนี้บอกในฉากคริสมาสต์ว่าเหนื่อยแต่จะให้ทำไง
และเพลงกันและกัน รวมทั้งคืนอันเป็นนิรันรด์ก็ถ่ายทอดเรื่องราวรักของสุนีย์ได้ดีเช่นเดียวกัน
เอาไว้เขียนถึงสุนีย์เต็มๆในโอกาสต่อไปนะครับ (ถ้ามีโอกาส)

ตอนที่แม่ของโต้งมาพูด มิวซ็อคก็ไม่สามารถโต้ตอบอะไรได้ ได้แต่อึ้ง
บอกได้แค่ว่า เราเพื่อนกัน เราเพื่อนกัน แล้วก็ขอบคุณ
หลังจากนั้น มิวก็ขึ้นไปอยู่ห้อง ในบ้านที่อยู่คนเดียวลำพังมาตลอด
ฉากที่อยู่บนห้อง มิวมองไปที่กระจก มองดูตัวเอง มองหน้าตัวเองในกระจก
ลึกเข้าไปในแววตาสีหน้า บ่งบอกถึงความเศร้า กระจกที่สะท้อนโลกของมิว
มีเพียงแต่มิวคนเดียวเท่านั้น รู้สึกสงสารตัวเองที่เป็นแบบนี้ ทั้งสมเพชในความโชคร้ายของตัวเอง

เนี่ยแหละ ความเหงาที่มิวกลัวมาตลอด ไม่กล้าที่จะเปิดใจให้ใคร
จนได้มาเจอโต้ง สิ่งที่เหมือนสูญเสียไปแล้ว
เหมือนแสงสว่างที่เคยหายไปได้กลับมาส่องนำทางชีวิต
มิวจึงนั่งในห้องนอนที่เปรียบเสมือนโลกของมิว ในความเงียบ ในความมืด
มิวไม่เปิดไฟในห้องตั้งแต่เช้าถึงเย็น แสงสว่างในชีวิตของมิวได้ถูกขโมยไปอีกครั้ง นั่งเฉยๆ นิ่งๆ ไม่ขยับไปไหน
โลกของมิวกลับมาซึมเศร้า มืดหม่นอีกครั้ง และครั้งนี้มันหนักกว่าเดิม
เพราะมิวได้เริ่มรู้จักความรักจริงๆแล้ว และก็ได้สูญเสียมันไป มันเลยเห้..จริงๆ

มิวกลับมาที่เปียโนอีกครั้ง มองดูรูปอาม่า วัยรุ่นคนนึงได้ผ่านอะไรมากมายเช่นนี้
ถึงแม้จะรู้เหตุผลความเป็นไปของโลก ความจริงของสังคมทุกอย่าง
แต่ในหัวก็มีคำว่า ทำไม ทำไมนะอาม่า ทำไม...

ฉากจบสุดท้ายของภาพยนต์ ให้น้ำหนักไปที่มิว
ผมว่าถ้าจบที่โต้งกับแม่ ความรู้สึกกับมิวก็จะไม่รุนแรง ไม่โดนชีวิตเราๆเช่นนี้
มิวรู้จักความรัก รู้จักความเหงา รู้จักที่ต้องอยู่รอด ได้เรียนรู้ความเป็นจริงของโลก
การร้องไห้ของมิว มันเกินพรรณนา จริงๆ ว่ามีสิ่งใดแล่นในหัว ในความคิดความรู้สึกมิว
ทั้งในชีวิตที่ผ่านมา ปัจจุบัน และอนาคต เหมือนคำพูดที่มิวได้พูดกับโต้งไป(ตอนที่พูดถึงความเหงา)

คำที่มิวพูดตอนร้องไห้ ขณะมองดูของขวัญซึ่งเป็นตัวแทนความรักของโต้ง
มิวพูดว่า ขอบคุณ ขอบคุณนะ....

___________________________

ผมก็อยากเข้มแข็งได้เหมือนมิว ที่จะพูดคำว่า ขอบคุณ...
มิวเข้มแข็งจริงๆ

ฉากร้องไห้ นึกถึงฉากในเรื่องข้างหลังภาพ
"ถึงแม้เรื่องราวจะเลวร้ายแค่ไหน ถึงจะไม่สมหวังในความรัก
แต่ฉันก็ดีใจที่ได้รู้ว่าสามารถรักใครได้สักคนและคนนั้นก็รักฉันเหมือนกัน"
มิวขอบคุณเค้าคนนั้น ด้วยความรู้สึกไหน ที่สามารถพูดประโยคข้างบนกับตัวเองได้

ตราบใดที่มีรักย่อมมีหวัง แล้วคุณควรจะหวังอยู่รึป่าว....
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 50 02:58:12

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 02:35:39 ]

ความคิดเห็นที่ 61

เราไปนอนแล้วนะ ฝันดีนะ จขกท

จากคุณ : giffychan - [ วันลอยกระทง 02:43:38 ]

ความคิดเห็นที่ 62

อ่านไปแล้วน้ำตาไหลออกมาห้ามไมได้
T-T

จากคุณ : Love@here - [ วันลอยกระทง 02:55:55 ]

ความคิดเห็นที่ 63

กลับมาเขียนต่อจนได้...

แล้วจะรออ่านอีกนะครับ

จากคุณ : SmartChance - [ วันลอยกระทง 03:11:27 ]

ความคิดเห็นที่ 64

แอบก็อบ ประโยคมิวจากคุณDark_Shnider ผมจำคำพูดเต็มๆไม่ได้
แต่ถือว่าโดนมากๆ
"แล้วถ้าเราไม่รักใครแล้วเราจะอยู่ได้ตลอดไปจริงๆ รึเปล่า?"

คือมิวรู้ว่ารักแล้วก็สูญเสีย แล้วก็ต้องเจ็บปวดกับความทรมานนี้
แต่จะให้อยู่อย่างนี้คนเดียวตลอดไปก็ไม่รู้จะเป็นยังไง
เป้นคำพูดที่สะท้อนถึงหลุมดำในจิตใจมิวได้ดีจริงๆ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 03:16:46 ]

ความคิดเห็นที่ 65

เขียนดีมากเลย น้ำตาซึมออกมาเอง ช่วงนี้เป็นไรไม่รู้ อ่านกระทู้ รักแห่งสยาม เจอข้อความเขียนสื่อออกมาแล้วเข้าใจ มันอิน แล้วน้ำตาไหล

(ไม่ม้า ไม่เวอร์ เพราะเป็นแมว) มันรู้สึกเศร้า อินไปกับตัวละครอ่า เป็นไรว่ะเนี่ย Y_Y

จากคุณ : แมวสีฟ้า - [ วันลอยกระทง 03:24:34 ]

ความคิดเห็นที่ 66

"กุคงเป็นแฟนกันมรึงไม่ได้ แต่กูจะแต่งงานกับผู้หญิงที่มรึงเลือกให้..."
โหพูดงี้ฆ่ากันดีกว่าไหมคับงี้ เศร้าใจแทน
กลับมาที่หนังต่อ ไม่รู้ใครในนี้เป็นไหมครับ? หลังจากดูหนังเสร็จออกมาจะรู้สึกเหงาๆแล้วปวดใจ ยิ่งตอนออกมาแล้วเจออากาศหนาวๆข้างนอกยามดึกนี่ เหงามากมายเลย
ในเรื่องผมสงสาร มิว กะ หญิงนะ แต่สงสารมิวมากกว่า อาจเป็นเพราะเราคล้ายๆกัน ถึงแม้ว่าผมเองอาจจะไม่ได้เติบโตมาอย่างโดดเดี่ยวเหมือนมิวในเรื่อง แต่ว่าเรื่องความเหงาและบทสรุปความรักของมิวนั้นผมสัมผัสได้เลยว่ามันแย่แค่ไหน
นี่ละเนอะความรัก มันทำให้คนมีความสุขได้เหมือนขึ้นสวรรค์แต่มันก็ทำให้เราตกนรกทั้งเป็นได้เหมือนกัน ไงเป็นกำลังใจให้กับเพื่อนๆ Y ทุกคนที่มีความรักเหมือนกับมิวนะครับ ยังไงซะคุณก็ไม่เป็นคนเดียวในโลกใบนี้นะคับที่ต้องทรมาน ยังมีเพื่อนๆและตัวผมที่ประสบเหมือนกันและเข้าใจเสมอนะคับ

จากคุณ : ifwedo - [ วันลอยกระทง 04:10:18 ]

ความคิดเห็นที่ 67

..

อ่านแล้วยิ่งเศร้า

..

ไม่ได้อินกับหนังมากๆแบบนี้มานานแล้ว

ภาพในหนังยังติดตาเราอยู่เลย T-T

.

จากคุณ : +-+ jackiezzz +-+ - [ วันลอยกระทง 04:11:01 ]

ความคิดเห็นที่ 68

ฟ้าเริ่มสว่างแล้ว.... และคืนนี้ก็เป็นคืนลอยกระทงเสียด้วยซิ
(คนเหงาๆอย่างเราไม่ชอบไปงานเทศกาล)
ผมยังคงไม่หลับ เพราะความเหงาเข้ามากระทบใจ ความจริงมันสะสมมายาวนานแล้วล่ะ.....

ในขณะที่ดูหนัง ทำให้รู้สึกไปกับเรื่องราว ร้องไห้ไปกับตัวละคร
อันหลากหลายสถานการณ์ ตอนนี้ก็เหมือนหลายๆคนที่ยังคงเหงา และคิดถึงเรื่องราวในหนัง จึงได้เข้ามาอ่านกระทู้......ที่มีอยู่ในพันทิป

ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ไล่อ่านกระทู้เกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ซึ่งมีเยอะมาก
จขกท.ถ่ายทอดความรู้สึกได้ดีมาก เป็นการตีความตัวละครได้ชัดเจนดี
ลึกซึ้ง โดยเฉพาะเรื่องบางอย่างที่มิวได้ขาดหายไปในวัยเด็ก....ความรักที่เกิดขึ้น...

....วันนี้ไปดูหนังคนเดียว เดินออกมาไม่รู้จะคุยกับใคร รู้สึกหน่วงๆ เศร้าๆอึดอัด... กลับมาห้องก็เข้ามาในโลกของอินเทอร์เน็ท ไร้ซึ่งตัวตน...

.... ความจริงอยากดูพรุ่งนี้....รอบที่ชาวพันทิปรวมตัวไปดูเรื่องนี้จัง
แต่ไม่รู้ว่าจะตื่นจากความเศร้ามาดูหนังได้ทันไหม.... เช้าแล้วยังไม่นอนเลย
ความเหงา...เศร้า เกาะกุม ทำให้ไม่อยากหลับตา...

...แอบเขียนระบายเหมือนกัน..... ขอบคุณ เพื่อนๆหลายคนที่เข้ามาแบ่งปันเรื่องราว มุมสะท้อน ในหนังทำให้เราเกิดความรู้สึกแบบนี้...

ขอบคุณ จขกท ที่เขียนมุมมองแบบนี้ทำให้เราได้หายคิดถึง หรือ ซึ้งเข้าไปกันใหญ่....

เสียดายตอนใกล้จบ ผมปวดฉี่จนทนไม่ไหว..เลยรู้สึกว่าอะไรมันขาดหายไป
(น่าจะเป็นฉากที่โต้งบอกว่าเป็นแฟนไม่ได้-มิวร้องไห้)... ยังไงต้องไปดูอีกรอบ

จากคุณ : จ็อบ - [ วันลอยกระทง 06:17:50 ]

ความคิดเห็นที่ 69

^_^

จากคุณ : newmint - [ วันลอยกระทง 09:18:11 A:61.90.175.90 X: ]

ความคิดเห็นที่ 70

ตอนนี้อยู่ในบริษัท แต่อ่านแล้วอยากเข้าไปร้องไห้ในห้องน้ำ จริงๆทำมาแล้วเมื่อสองวันก่อน เมื่อคืนไปดูมาอีกรอบ แยกตัวนั่งอยู่คนเดียว น้ำตามันไหลมาไม่หยุด ยิ่งตอนใกล้จบ เอาเหอะจะไหลก็ไหลไปไม่สนใจใครแล้ว พอหนังจบ ให้ตายเหอะทำไมมันไม่ยอมหยุดว่ะ หยุดซักทีได้ไหม

ตอนนี้เหนื่อยมาก เหนื่อยกับหนังเรื่องนี้

สงสารมิวที่อยู่กับความเหงาไปตลอด "แล้วชีวิตที่เหลือของเราหล่ะ" "เราจะอยู่โดยไม่รักใครเลยได้งั้นเหรอ" และมิวก็อยู่กับความรักที่มีความหวังต่อไป

สงสารโต้งที่เสียพี่สาวที่คอยเติมเต็มให้เขา เขาจะแสดงความเสียใจกับใคร เขาเห็นแม่กอดหมอนแตงแล้วร้องไห้ เห็นพ่อที่เอาแต่กินเหล้า เขาก็ได้แต่เก็บความรู้สึกนี้ไว้คนเดียว ไม่แน่หรอกตอนที่เขาน้ำตาซึมเขาอาจจะสงสารตนเองด้วยและสงสารมิวด้วย ฉากที่เขานั่งรถเมล์กลับบ้าน เขาก็จมอยู่กับความเหงาและความเสียใจของเขาอยู่เช่นกัน ต้องเผชิญกับครอบครัวที่มีปัญหาที่รักมากจนกลายเป็นการทำร้าย แต่ตอนสุดท้ายก็หวังว่าเขาคงจะดีขึ้นหลังจากที่จูนช่วยมาเติมเต็ม

แค่ขอเพิ่มเติมเรื่องของโต้งแค่นั้นเอง ในส่วนของมิวเราเห็นด้วยกับทุกความเห็น

ชีวิตเราก็อยู่กับความเหงามาตั้งแต่เด็ก แม้จะมีเพื่อนมากแต่เราก็มีความรู้สึกเหมือนมิวอยู่ดี นั่นแหละทำไมเราถึงร้องไห้ให้กับหนังเรื่องนี้มากมายขนาดนี้

รู้ว่ามันเป็นแค่หนังแต่มันก็สะกิดใจเราได้มากเช่นเดียวกัน

จากคุณ : ช่วยด้วยทำไงให้มันดีขึ้น (Bug Khiab) - [ วันลอยกระทง 10:10:35 ]

ความคิดเห็นที่ 71

ซึมเศร้า ไปหลายวัน เหมือนกัน
ร้องไห้ แบบไม่มีเหตุผล
บ้าๆบอๆ
หนังมีอิทธิพล กัยชีวิตเราขนาดนี้เลยหรอเนี่ย

เห้อ

จากคุณ : รักแห่งสยาม สุดยอด (Panda maki) - [ วันลอยกระทง 10:38:04 ]

ความคิดเห็นที่ 72

เขียนได้ดีมากจริงครับ ถ่ายทอดออกมาได้ดีมากๆ

จากคุณ : Cookiefish - [ วันลอยกระทง 11:00:02 ]

ความคิดเห็นที่ 73

T_T

ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมกระทู้นี้เมนท์ล้นหลาม
แม้จะมีกระทู้ "รักแห่งสยาม" เป็นร้อยกระทู้ในพันทิป

จากคุณ : สาวแว่นเลี้ยวซ้าย - [ วันลอยกระทง 11:39:55 ]

ความคิดเห็นที่ 74

ขอสนับสนุน หนังไทยดีๆแบบนี้
นาน นาน มากกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่ได้มีหนังไทย
ที่มีความซับซ้อน ของตัวละครหลายๆตัว ที่เกี่ยวโยงกันดีดีแบบนี้

ไม่ใช่แค่ตัวเอกของเรื่อง แต่ตัวละครอื่นๆ ก็น่าสนใจมาก และไม่สามารถตัดทิ้งจากเรื่องได้เลย กลายเป็นองค์ประกอบที่ ส่งให้ตัวเรื่องเต็มไปด้วยแง่คิดหลายๆมุม

ขอให้มีหนังไทยดีดี แบบนี้อีกเยอะๆ ไม่ใช่แนวกระเทยตลกปัญญาอ่อน
หรือหนังรักวัยรุ่นกุ๊กกิ๊กไม่ให้อะไรกับชีวิตมากนัก

ดูหนังเรื่องนี้แล้ว ทำให้ย้อยคิดถึงยุคหนังไทยเฟื่องฟูมากๆ คิดถึง ยุคทองของ จันจิรา จูแจ้ง คิดถึง ยุคทอง ของ สินจัย
ขอ ให้ มีหนังไทยแบบซับซ้อนๆ แสดงความฉลาด ของคนเขียนบท, คนกำกับ และคนเล่น และดูสนุกด้วย เยอะๆ อีก

พอกันทีกับหนัง ตลกปัญญาอ่อน, หนังกระเทยไร้สาระ แต่งตัวบ้าบอ, หนังคุณภาพบทไม่ต่างจากหนัง VCD แต่ริ จะฉายโรง, หนังรักวัยรุ่นบทอ่อนๆ แบบละครตอนเช้าช่อง 3 ช่อง 7 และ ไอ้พวกหนังที่พยามทำแบบแนวอารต์ ไปโชว์ตามงาน เข้าใจนะว่าพยายามจะเสนอแง่มุมที่น่าสนใจ แต่ช่วย ทำให้มัน entertain นิดนึงไหม ไม่ใช่คิดเอาแต่ว่า มุมกล่องสวย ตัวละครทั้งเรื่องเป็นพวกโรคจิต ไม่พูดมากนัก นั่งเงียบๆ มองหน้ากันเยอะหน่อย ทำแบบเนื่อยๆ อยากจะบอกว่าหนังอารต์ต่างประเทศดีๆ หลายเรื่อง เขาก็ดูสนุกด้วยนะ ไม่ใช่รู้สึกเหมือนหนังอารต์ไทยเวลาดูจบ.... อะไรวะ... อาร์ต!!?!!?

ใครยังไม่ดู ควรไปดูหนังเรื่องนี้ ตัวละครที่น่าสนใจ ไม่ได้มีแค่ตัวเอก
สินจัย และ กบ ก็เป็นตัวเอกที่จะทำให้คุณต่อมน้ำตาแตกได้เลยทีเดียว

ขอสนับสนุนหนังไทย ดีๆ

จากคุณ : ขอสนับสนุนหนังไทย ดีๆ (poppilundo) - [ วันลอยกระทง 12:05:09 ]

ความคิดเห็นที่ 75

ขอบคุณเจ้าของกระทู้ครับ เขียนได้ดี ดีจนเกินคำว่าดีมากๆเสียด้วยซ้ำ วันนี้น้ำตาไหลแต่หัววัน ไม่ใช่ในหนังครับ แต่ตัวอักษรที่อ่านนี่ต่างหาก แน่นอนว่า คงมีรอบ2 นานแล้วที่ไม่เคยดูหนังซ้ำ

จากคุณ : prince of fire - [ วันลอยกระทง 12:51:36 ]

ความคิดเห็นที่ 76

มาแล้วๆ ต.โต้งมาแล้วครับ ผมเลือกที่จะตั้งกระทู้ใหม่
เพราะเป็นการเน้นไปที่โต้ง อันนี้กระทู้น้องมิวของโผ้มมมม
เดี๋ยวความหล่อของน้องโอ้ จะครอบงำความเด่นของมิว
ปกติน้องมิวก็ขาดคนสนใจอยู่แล้ว อิอิ ตามอ่าน ให้กำลังใจน้องโต้งด้วยนะครับ

ซึมลึก ต.โต้งคนนิยม เล่าฉากในรักแห่งสยาม(spoil)
(แก้ไข linkเสียแล้ว เดี๋ยวผมจะเอาจากblogมาปะที่โพส ล่างๆนะครับ ที่ความเห็นร้อยกว่าๆ)

อยากตั้งกระทู้ ซึมลึก เพราะจะได้จำได้ว่าคนเขียนเดียวกันกับกระทู้นี้
เพราะว่าจขกท เป็นคนno name ชื่อloginก็จำยาก แหะๆ
เนื่องจากหวั่นใจกับกระทู้รักแห่งสยามที่มีมากกว่า200 และพิ่มขึ้นอีกเรื่อยๆ

จริงๆ ถ้าเทียบกับชีวิตเหงาของมิว ผมก็ไม่ได้ซึมลึกต.โต้ง ได้เท่ามิว
มีหลายๆส่วยเรื่องมิวทั้งที่ไม่ได้โพสในตอนตั้งกระทู้
ก็อยากให้ทุกท่านชวนคุย หรือแสดงความเห็นที่ขัดแย้ง แชร์กันได้ครับ

เชิญได้ที่ต.โต้งครับผม
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 50 01:39:22

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 13:05:36 ]

ความคิดเห็นที่ 77

เย้ย ทำไมlink เสียอะ ไหนบอกได้แล้วไง
ไม่อยากกดส่งซ้ำอีก เพราะว่ามีกระทู้ซ้ำเพราะระบบช่วงนี้เยอะ กลัวโดนด่า
แล้วจะทำไงดีหละครับ ท่านผู้ชม

ตอบตำถามท่านๆดีกว่า เอ่อ อยากตอบหลายคนอะ ทำไงดี แต่มันเยอะอะ
หลายคนเล่าเรื่องของตัวเอง แล้วประทับใจจังเลยครับ ทั้งข้อคิด ทั้งเรื่องราว
ขอบคุณนะครับ

คุณจ๊อบ ความเห็นที่68
เค้ามีไปดูหนังกันพรุ่งนี้ด้วยเหรอครับ อยากทราบรายละเอียดอะครับ

ความเห็นที่74 คุณpoppilundo
ผมชื่นชอบหนังในเรื่องการใช้สัญลักษณ์ที่เข้าถึงได้จากคนกลุ่มใหญ่ๆทั่วๆไปของหนัง
คือไม่เข้ม ไม่อ่อนจนเกินไป ดูแล้วสนุก ก็ได้ใจคนทั้งสองแบบที่ชอบดูหนัง
ผมว่าถ้าจะอาร์ต ก็นี่แหละเรื่องนี้ มีศิลปะในการเล่าเรื่อง

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 13:14:07 ]

ความคิดเห็นที่ 78

โพสขึ้นไปใหม่แล้ว หวังว่าคงไม่ขึ้นซ้อนนะครับ
linkใหม่กระทู้ ซึมลึก ต.โต้งคนนิยม เล่าฉากในรักแห่งสยาม(spoil)
(แก้ไข linkเสียแล้ว เดี๋ยวผมจะเอาจากblogมาปะที่โพส ล่างๆนะครับ ที่ความเห็นร้อยกว่าๆ)

ฝากด้วยนะครับ
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 50 01:43:57

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 13:24:30 ]

ความคิดเห็นที่ 79

เอ่อ ไมกระทู้ผมหายไปสองรอบเลยอะ เมื่อกี้ก็ขึ้นในหน้ารวมเฉลิมไทยแล้วนิครับ
งั้นผมไม่ตั้งกระทู้ใหม่ก็ได้ ผมโพสที่นี่เลยแล้วกัน

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 13:42:18 ]

ความคิดเห็นที่ 81

ตอนผมดูหนังจบใหม่ๆผมเป็นเหมือนกันครับ หน้าชาไปกะแฟนผมออกจากโรงผมไม่พูดซักคำ พูดไม่ออกจริงๆครับ คือตอนนั้นผมไม่เข้าใจตัวเองว่าเป็นอะไรไป หนังไม่สนุก ไม่เก็ต หรือยังไงก็ไม่ใช่
ทุกอย่างเพอร์เฟ็ค ลงตัวสำหรับผม ทำไมผมถึงเป็นแบบนี้ ได้มาอ่านกระทู้นี้ ผมจึงได้คำตอบให้ตัวเองแล้วว่า ความเหงาของหนังมันซึมเข้าสู่หัวผมโดยไม่รู้ตัวเข้าแล้วจริงๆ
ขอคุณกับความเห็นดีๆที่มีให้อ่านกัน และดีใจที่ได้ดูหนังไทยดีๆร่วมกันนะครับ

จากคุณ : คุณผู้ชม (85PUTz) - [ วันลอยกระทง 14:02:44 ]

ความคิดเห็นที่ 82

งงว่ามีคนตามลบที่ผมโพสรึป่าว ตั้งกระทู้ใหม่ไม่ได้
แต่ที่ผมโพสในกระทู้เก่าแล้วโดนลบด้วยเนี่ย มันไม่เกินไปหน่อยเหรอครับ
ผมก็ไม่ได้โพสไม่สุภาพ หรือหยาบคาย ไม่ได้ทะเลาะกับใครเลยนะครับ

ทำไมเป็นอย่างนี้หละครับ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 14:06:44 ]

ความคิดเห็นที่ 84

คห10 โดนค่ะ
คิดเหมือนกันเลย

จากคุณ : tipid - [ วันลอยกระทง 14:11:43 ]

ความคิดเห็นที่ 85

ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

โพสเรื่องโต้งในความเห็นที่80 ยังงงๆ
มาโดนลบในความเห็นที่83อีก ผมว่า
กระแสต่อต้านนี่รุนแรงกว่ากระแสสนับสนุนอีกนะครับ
ต่อต้านเรื่องหนัง หรือต่อต้านเรื่องเกย์กันหละครับนี่
เข้ามาลบกันในกระทู้ผมเลยนี่ ออกจากพาลกันไปหน่อยรึป่าวครับ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 14:13:34 ]

ความคิดเห็นที่ 86

อ่า งั้นผมโพสในBlogก็ได้ครับ ในbloggangครับ
เชิญเข้าไปอ่าน เข้าไปcommentกันได้นะครับ
ฝากด้วยแล้วกันครับ ขอบคุณมากๆครับ
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 50 01:35:03

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 14:31:16 ]

ความคิดเห็นที่ 87

ชอบ บทวิจารณ์คุณ Grenadine1ozมากครับ ละเมียดละมััยขยายความได้ดีแท้

หาก ความเหงาของมิวและโต้ง มันเหมือนมีดที่แทงใจแล้ว

ยิ่งอ่านบทความคุณก็เหมือนทำให้แผลมันขยายเข้าไปอีก

แต่ผมก็ยินดียิ้มทั้งน้ำตาครับ
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 50 14:36:21

จากคุณ : Love@here - [ วันลอยกระทง 14:34:50 ]

ความคิดเห็นที่ 88

สุดๆ
เขียนดีมาก
เราเองเป็นคนนึงที่เก็บมาเหงาต่อ ตั้งแต่ดูหนังลงโรงวันแรกจนถึงวันนี้

สะึอึกเล็กๆ ในตอนต้น ที่พ่อมิวจะย้ายไประยอง -- ทำไมต้องระยองวะ บ้านเกิดเรานะเน่ย

ยิ่งตอนฉากเหงา บนเตียงกะโต้ง -- ไม่ไหวแล้ว เหงาชิ*หาย ทำไมมิวต้องเหงามา 5 ปี ด้วย ทำไมต้องอยู่บ้านคนเดียวด้วย เหมือนกันเลย ทำไมต้องมาเหมือนเราวะ 5 ปีเ้หมือนกันที่ต้องดูแลตัวเอง ทำทุกอย่างเองคนเดียว
(ขโมยขึ้นบ้าน เรายังต้องไปแจ้งตำรวจเองคนเดียวเลย)
ต่างกันเพียงแต่ ของมิวเริ่มตอน ม.2 แต่เราเริ่มตอน ม.4

คนไม่เคยอยู่บ้านคนเดียวเป็นกิจวัตรนี่ จะไม่เข้าใจได้เลย ว่ามันเป็นไง บ้าน 2 ชั้น กับคน 1 คน มันเหงาเกินไป แต่ทำอะไรไม่ได้ นอกจาก ต้องอยู่ให้ได้ แต่ก็คิดในแง่ดี ว่า มันเป็นสิ่งที่จะทำให้ชีวิตมิว แกร่งกว่าคนทั่วไป แม้ว่า ข้างในจะไม่ได้เข้มแข็งอย่างที่คนอื่นคิดก็ตาม

เจ็บปวดมาก ความเหงา แต่เราต้องเรียนรู้ที่จะอยู่กับมัน แล้วต้องรู้จักจัดการกับมันให้ถูกที่ถูกทางด้วย

ฉากสุดท้าย ที่มิว ร้องไห้บนเตียง ยิ้มด้วย พูดว่าขอบคุณด้วย -- ที่สุดแล้ว ฉากนี้ มัน อารมณ์ กระเจิดกระเจิงแล้ว สงสารมิวจับใจ

อารมณ์ค้างกับเรื่องนี้จิงๆนะเันี่ย

จากคุณ : คนเหงาจะเข้าใจคนเหงา (g_toub) - [ วันลอยกระทง 14:38:13 ]

ความคิดเห็นที่ 89

ผมก็เข้าใจครับว่าความเหงามันเจ็บปวดนะ แต่จงเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันอย่างเป็นสุข

ว่าจะตั้งกระทู้เชียร์ให้ไปดูกัน แต่กลัวโดนด่า มาคุยกับคนที่ดูแล้วดีกว่า

จากคุณ : a (a-ผู้ชั่วร้าย) - [ วันลอยกระทง 14:55:40 ]

ความคิดเห็นที่ 90

ผมเป็นคนที่ดูหนังแต่ละเรื่อง ไม่เคยเกิน 1 รอบ
แต่เรื่องนี้ยอมรับว่า เป็นเพียงไม่กี่เรื่องที่ดูเกิน 1 รอบ ตลอดทั้งชีวิต

ขอบคุณ จขกท นะครับ ที่เล่าเรื่องตัวของมิวอย่างละเอียด จนบางทีผมกลับมามองตัวเองว่า ในวัยเด็ก ผมเองก็เคยรู้สึกแบบนั้นอยู่.. อาจจะไม่เหมือนเลยสะทีเดียว แต่ยอมรับว่า อ่านที่ไร น้ำตาจะไหลทุกที

จากคุณ : นายหน่อย - [ วันลอยกระทง 14:55:44 ]

ความคิดเห็นที่ 91

เมื่อวานก็เพิ่งไปดูมาครับ
รู้สึกอินไปกับสิ่งที่ ผู้กำกับต้องการจะสื่อออกมา
หนังเรื่องนี้ทำให้อิ่มเอมใจกับความรัก
รู้สึกว่า ความรักไม่ว่าจะเป็นแบบไหนมันมีค่ามากมายจริงๆ
ขอชื่นชมเพลงประกอบในเรื่อง และการแสดงของนักแสดง
ขอบคุณที่มีหนังไทยดีดีให้ได้ดูนะครับ

จากคุณ : LoVe_Acolic - [ วันลอยกระทง 15:10:10 ]

ความคิดเห็นที่ 92

อ่านแล้วซึ้งง่ะ

จากคุณ : S e m a k u t e k ! (เจ้าพ่อSemakutek) - [ วันลอยกระทง 15:11:35 ]

ความคิดเห็นที่ 93

เอ่อ ทุกท่านครับ ผมจะทำให้ขึ้นlinkไปที่bloggang ข้างๆบนยิ้ม
ที่ขึ้นMy blog ต้องเข้าไปupdateข้อมูลที่ไหนเหรอครับ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 15:29:33 ]

ความคิดเห็นที่ 94

คุณ คนเหงาจะเข้าใจคนเหงา (g_toub)

เราเข้าใจนะคะไอการที่ต้องอยู่คนเดียวเนี้ย
อยู่คนเดียวไม่เหงาหรอ? โคตรเหงาเลยค่ะ
อยากอยู่แบบนี้หรอ? ใครจะไปอยากล่ะ จริงมั้ย?

แต่จะทำไงได้ สิ่งเดียวที่ทำได้ก็คือ... ต้องอยู่ให้ได้

เราดูแล้วเราเหงานะ เหมือนมันกรีดรอยแห่งความเหงาที่ใหญ่อยู่แล้วของเรา ให้ใหญ่ขึ้นไปอีก...
แผลที่ไม่เคยจะหายเลยแม้แต่วินาทีเดียว ก็เหมือนโดนกรีดให้มันยิ่งใหญ่ขึ้นไปอีก

เราว่าเราเข้าใจมิวในระดับนึงนะคะ คือเราก็อยู่คนเดียวมาตั้งแต่เด็กๆ
ควาเหงาของเราเริ่มต้นตั้งแต่จำความได้แล้วล่ะค่ะ..
เราอาจจะต่างกับมิวตรงที่ว่า เราไม่ได้อยู่คนเดียวตลอดเวลา แต่ทำไมเราถึงต้องรู้สึกเหงาตลอดเวลาด้วย?
ตอนอนุบาลเราไปโรงเรียนเหมือนเด็กๆทั่วไป แม่ก็ไปรับเหมือนเด็กๆทั่วไป
จะต่างกันตรงที่ว่า แม่เราจะไปรับเราเร็วกว่าเด็กๆทั่วไป และพอเรากลับมาถึงบ้าน
ก็จะมีแต่ตัวเราอยู่ในบ้านคนเดียว... จนเราจะได้เจอแม่อีกที ก็ตอนที่แม่ไปส่งเราไปโรงเรียน
เพราะแม่เราทำงานกลับดึก เราเข้าใจแม่นะคะ ว่าแม่ต้องทำงาน แต่มันก็อดจะเหงาไม่ได้จริงๆ..

เชื่อป่ะ ว่าทุกวันนี้ยังมีคนที่รู้เรื่อง แบบพวกผู้ใหญ่มาถามเราเลย ว่าเราอยู่ได้ยังไง ทนได้ยังไง
เราก็ไม่อยากอยู่ ไม่อยากทนหรอกค่ะ แต่ทำไงได้... มันต้องอยู่นี่หน่า
ถ้าเรามีทางเลือก เราคงไม่เลือกที่จะต้องอยู่แบบนี้หรอกค่ะ...
อย่างมิวที่ต้องเหงา ไม่ใช่เพราะอยากเหงา หรือพยายามทำตัวเองให้เหงา แต่มันต้องเหงาต่างหาก
ความเหงามันก็เห้..กับเรามากเหมือนกัน เราเข้าใจมิวเลย ฉากนั้นอ่ะ (บนเตียง *0*)

แต่เราเชื่อนะว่า มิวเป็นคนที่เข้มแข็งมาก ไม่งั้นคงทนเหงามานานขนาดนี้ไม่ได้หรอก...
มิวจะเป็นคนมีภูมิคุ้มกัน เป็นที่อดทนได้มากกว่าคนอื่น
แต่ไม่ใช่ว่ามิวจะไม่เหงาหรอกนะเราว่า เราว่ามิวคงก็คงเหงา แต่เพียงแค่ เค้าอดทนกับมันได้มากก็เท่านั้นเอง...

โอยย ไม่รู้จะเขียนไรและ จุกๆอย่างบอกไม่ถูก คิดเรื่องในอดีตของตัวเองกับเรื่องของมิวแล้วมันอดไม่ได้
เฮ้ออออออ...

จากคุณ : bewnana - [ วันลอยกระทง 15:51:33 ]

ความคิดเห็นที่ 95

มาอีกครั้ง ก๊อกๆๆๆ สวัสดีจขกท. ไม่น่าเชื่อว่าเราจะรู้จักกันด้วย

เขียนดีมากๆเลยนะ เราก็อินกับความรู้สึกมิวที่สุดเหมือนกัน
ได้ข่าวว่าเมื่อวานร้องไห้ด้วยใช่ไหม เราคงได้สัมผัสความรู้สึกนั้น
ตอนดูแผ่นอีกที โรงที่นี่กรี๊ดลั่นเลยหละ ดีใจที่ได้กลับมาคุยกันใหม่
เพราะหนังเรื่องนี้ แล้วจะเข้าไปเยี่ยมบล็อคนะ ^^

จากคุณ : lengyee - [ วันลอยกระทง 15:55:14 ]

ความคิดเห็นที่ 96

ความคิดเห็นที่ 87

ชอบ บทวิจารณ์คุณ Grenadine1ozมากครับ ละเมียดละมััยขยายความได้ดีแท้

หาก ความเหงาของมิวและโต้ง มันเหมือนมีดที่แทงใจแล้ว

ยิ่งอ่านบทความคุณก็เหมือนทำให้แผลมันขยายเข้าไปอีก

แต่ผมก็ยินดียิ้มทั้งน้ำตาครับ
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 50 14:36:21

จากคุณ : Love@here

สำนวนเหลือร้าย แต่ดูโหดร้ายสำหรับคนเขียน
คิดซะว่า อ่านบทความแล้วช่วยให้แผลหายเร็วขึ้น เหมือนราดทิงเจอร์
อาจจะรู้สึกมากในช่วงแรก แต่ก็จะหายเร็วได้ปลดปล่อย
ไม่งั้นเดี๋ยว"ซึมลึก"เรื้อรังแล้วจะไปกันใหญ่

----------------------------------
จากคุณ : bewnana ความเห็น94
ไม่มีใครอยากโดนทอดทิ้งไว้ให้โดดเดี่ยวท่ามกลางความเหงาที่กัดกิน
เหมือนมิว เหมือนคุณ หรือผม... หรือใครก็ตาม
แต่ชีวิตต้องดำเนินต่อไป ต้องเอาตัวอย่างมิว ยิ้มรับ ขอบคุณ
ถึงจะร้องไห้ แต่ก็ต้องมองไปข้างหน้า ก้าวต่อไป
สู้ๆครับ ส่งกำลังใจให้ครับ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 16:00:22 ]

ความคิดเห็นที่ 97

ขอสารภาพกับ จขกท. อีกอย่างว่าไม่กล้าอ่านจนจบบทความเพราะยิ่งอ่านยิ่งบีบหัวใจ คงเข้าใจใช่ไหม คงเป็นอารมณ์เดียวกะตอนที่ จขกท. กลั่นออกมาแหละครับ แค่นี้ก็เศร้าและติดกะอารมณ์นั้นมากละครับ ไว้แข็งแรงกว่านี้จะกลับมาอ่านนะ กระทู้ hot นะนี่ ดีใจๆถ้ามีรอบ 4 ชม.จริงๆ จะนั่งรถเข้าไปดูแล้วคงได้เจอกัน 5555 ถ้ามีอ่ะนะ ^^

จากคุณ : lengyee - [ วันลอยกระทง 16:05:48 ]

ความคิดเห็นที่ 98

ความเห็น95 เล่งยี้
หุหุ โลกก็กล้มกลม แหม่ อุตส่าต์ดีใจที่จะมีคนรู้ใจเข้าใจเพิ่ม
จริงๆ เป็นเพื่อนเก่าเพื่อนแก่นี่เอง

ไปดูที่พารากอนมารอบสามทุ่มเมื่อวานนี้ ต่างจากดูที่SFXลาดพร้าวครั้งแรก
ที่พารากอน ไม่ค่อยส่งเสียงเชียร์มากเกินไป แค่มีเสียงลุ้นนิดหน่อย
ดังนั้น อารมณ์ก็ยิ่งติดไปกับหนัง

ร้องไห้ฉากแม่กับโต้งที่ต้นคริสมาสต์ แล้วหลังจากนั้น ก็เริ่มไหลตลอด
จนถึงฉากสุดท้าย ฉากมิว ที่เข้าใจมิวมากขึ้นกว่ารอบแรก
แทบไม่อยากลุกออกจากโรงหนังเลย อยากนั่งทำใจอีกสักพัก
ออกมาหัวมันมึนๆ ไปหมดเลย จนกลับมาโพสและนอนไม่หลับ
นี่ตื่นมาก็ยังวนๆเวียนๆ อยู่เลยนะเนี่ย อยากไปลอยกระทงตอนกลางคืนแต่คนน่าจะเยอะ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 16:06:55 ]

ความคิดเห็นที่ 100

ความเห็นที่97 เพื่อนซี้
ถ้ามีรอบ4ชม จะรีบไปจองเป็นคนแรกๆ
พอรู้ว่าเป็นเพื่อนกัน พอพูดว่ามีประสบการณ์คล้ายๆกันที่โดนปฏิเสธเหมือนมิว
ทำให้นึกถึงเพื่อนสนิทที่ไม่ได้เจอกันนานอีกคนหนึ่ง หุหุ
แล้วก็เลยทำให้นึกถึง ละครเวที ที่ได้ร่วมกันสร้าง ร่วมกันเล่น สมัยมหาลัย สนุกดีเนอะ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 16:09:45 ]

ความคิดเห็นที่ 101

5555 อืมๆเช่นกัน โชคดีนะเพื่อน ไว้คงได้เจอกันอีก ^^
อย่างน้อยตอนดูหนังเรื่องนี้เราก็คิดถึงเพื่อนหลายๆคนเหมือนกัน

จากคุณ : lengyee - [ วันลอยกระทง 16:11:14 ]

ความคิดเห็นที่ 102

ความคิดเห็นที่ 70

ตอนนี้อยู่ในบริษัท แต่อ่านแล้วอยากเข้าไปร้องไห้ในห้องน้ำ จริงๆทำมาแล้วเมื่อสองวันก่อน เมื่อคืนไปดูมาอีกรอบ แยกตัวนั่งอยู่คนเดียว น้ำตามันไหลมาไม่หยุด ยิ่งตอนใกล้จบ เอาเหอะจะไหลก็ไหลไปไม่สนใจใครแล้ว พอหนังจบ ให้ตายเหอะทำไมมันไม่ยอมหยุดว่ะ หยุดซักทีได้ไหม

จากคุณ : ช่วยด้วยทำไงให้มันดีขึ้น (Bug Khiab)

ก็อยากจะขำ ว่าต้องหนีไปร้องไห้ในห้องน้ำที่ทำงาน แต่ก็ขำไม่ออก
เข้าใจอารมณ์ว่าเป็นอย่างไร หลายคนก็คงเป็นตอนเรื่องภูเขาหลังหัก
พีคมากตอนที่ฉากพระเอก เอาเสื้อที่ซ้อนกันไว้เข้ามากอด แล้วร้องไห้ออกมาอย่างสุดตัว

ผมหละอยากได้เสื้อแจ็คเกตสีฟ้า ที่โต้งใส่บ่อยๆ
มาซ้อนกับแจ็คเก็ตสีเขียวของน้องมิว แล้วมาแขวนในตู้ที่ห้องจริงๆ
วันดีคืนดี คงได้มากอดร้องไห้ คิดถึงความรักของเรา ความเหงาของมิว
และเรื่อง"รัก"แห่งสยาม แค่คิดก็อารมณ์ไปไกลแล้ว
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 50 16:16:57

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 16:15:29 ]

ความคิดเห็นที่ 104

อ่านค.ห.ที่ 106 ครับ
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 50 16:38:31

จากคุณ : Dark_Shnider - [ วันลอยกระทง 16:22:41 ]

ความคิดเห็นที่ 105

อ่านค.ห.ที่ 106 ครับ

แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 50 16:38:45

จากคุณ : Dark_Shnider - [ วันลอยกระทง 16:23:01 ]

ความคิดเห็นที่ 106

เหอๆ .. ค.ห.ที่ 99 ของผมโดน "ลบ" อ่ะครับ
ผมขอแบ่งโพสเป็น 3 ส่วนละกัน
ผมไม่รู้ว่าโดนลบเพราะมันยาวไปหรือเปล่า
หรือไม่ก็มี "คำไหน" ที่ถูกตั้งลบไว้อัตโนมัติ
จะได้แก้ส่วนที่ "ติดคำกรอง" ถูกครับ

update: ค.ห.ที่ 103 โดนลบ
ผมว่าผมเดาได้แล้วหล่ะว่าเป็นที่ผมก็อปปี้เนื้อหาบางส่วนของ ต.โต้งมาแปะ
ไว้ในกระทู้ผมเลยโดนลบไปหลายรอบอ่ะคับ

ผมเลยลบเนื้อหาส่วนนั้นออกไปนะคับ (แต่ในส่วนอื่นยังอ้างถึงอยู่)
หวังว่ารอบยี้คงไม่มีปัญหาไรแล้วนะ อี่ อี่
________________________________________

Grenadine1oz ครับ ผมรักในบทของมิวมากเลยนะครับ
เพราะว่ามันสะท้อนชีวิตของผม และผมบอกคุณไปแล้วว่า
ผมมั่นใจว่าผมเข้าใจในความหมายของบทของมิวไม่ด้อยไปกว่าที่คุณคิด
แต่ผมก็ยอมรับว่าคุณเขียนความเข้าใจในบทของมิวได้มากจริงๆ
ซึ่งผมคงทำได้ดีขนาดนั้นไม่ได้

แต่กับความหมายของบทของโต้ง ผมต้องยอมคาราวะครับ
คุณทำให้ผมมองเห็นมิติที่ลึกซึ้งในตัวของโต้งที่ผมไม่เคยและไม่คิดว่าจะมองเห็นได้มาก่อน
โดยเฉพาะส่วนที่ผมก็อปมาแปะไว้ มันช่างมีมิติล้ำลึก
มากมายซะจนผมต้องชื่นชมคนที่สามารถมองเห็นอะไรได้ลึกล้ำและถ่ายทอดออกมาได้ชัดเจนอย่างนี้

เฮ้อ.. คุณทำผมลำบากใจแล้วล่ะ?
ยังไงบทของมิวก็จะยังคงเป็นบทที่ผมรักมากที่สุด (คนรามักหลงรักอะไรที่ดูเข้าหรือคล้ายกันกับตัวเอง จิงป่ะ?)
แต่บทของโต้งก็ทำให้ผมรู้สึกสงสัย.. ว่าทำไม หลายครั้งชีวิตคนเราก็ต้องเลือก
ว่าตัวเราจะ "ชอบ" อะไรมากกว่า หรือสิ่งไหนที่มัน "ใช่" มากกว่า

ฉากที่โต้งจ้องมองตุ๊กตาอยู่หน้ากระจก บวกกับมูลค่าของสิ่งของที่เพิ่มขึ้นตามความวันเวลา
มันช่างลึกซึ้งกินใจมากเหลือเกิน มันสะท้อนนิสัยของใครหลายคน
ที่บางครั้งก็ไม่ค่อยกล้าตัดสินใจอะไรให้เด็ดขาดนัก มันอาจจะถูกหรือผิดไม่รู้
แต่ผมรู้สึกว่ามันน่าสงสาร น่าสงสารที่การเป็นคนแบบนี้
เค้าคนนั้นย่อมคิดว่าตัวเองทำดีที่สุดแล้ว (ที่เลือกที่จะลังเล)
แต่ก็แทบจะทุกครั้ง ผมลัพธ์ที่ได้รับในท้ายที่สุดมักจะเป็นเรื่องที่ต้องถูกทำให้ผิดหวัง

คุณพูดถูกในบทของสุนีย์ที่มีมิติลึกซึ้งไม่แพ้ใคร
และผมก็ไม่อยากนึกถึงหรือทำความเข้าใจให้มากกว่าที่เป็นอยู่
แม่ก็คือแม่ สุนีย์เป็นแม่ที่ดี แต่หลายครั้งสิ่งที่แม่คิดว่าดีก็มักทำร้ายลูก
น่าเสียใจที่ลูกส่วนใหญ่คิดไม่ค่อยได้ โต้งเป็นคนโชคดีที่คำตอบสุดท้าย
"เค้าเลือก(ดูแล)แม่ มากกว่า(คำว่า)แฟน"

จริงๆ ไม่อยากใช้คำพูดแบบนั้นเลย เพราะถ้ามีใครมาให้ผมเลือกระหว่างคนสองคนแบบนั้น
ผมขอไม่เลือกได้ไหม? ผมไม่รู้สึกว่าผมต้องเลือกใคร
ถ้าเหตุการณ์ที่ยากลำบากแบบนั้นมันต้องมันเกิดขึ้นกับผมจริงๆ ผมก็คงจะแค่เลือกทางที่ดีที่สุด
ซึ่งบางทีมันก็อาจจะต้องออกมาในรูปแบบเดียวกับที่โต้งทำก็ได้

สำหรับจุดนี้ ผมจึงไม่ติดใจในตัวโต้ง ตอนนี้ผมเชื่อว่าเค้าเลือกทำในสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว
แต่ผมแค่สงสาร "มิว" มันดูคล้ายๆ กับมิวจะไม่ถูกเลือก
สิ่งเดียวที่มิวต้องการคือ "โต้ง" (เพื่อมาดูแลและเติมเต็มชีวิตในส่วนที่ขาดหายไป)
ชีวิตที่เหลือของมิว ณ ตอนนั้นดูเหมือนว่ามิวไม่เหลือใครแล้วจริงๆ

ในขณะที่โต้งเลือกแม่ (ดูแลครอบครัว) ผมเชื่อว่าถ้าโต้งทำได้
โต้งเค้าเองก็คงอยากจะช่วยดูแลมิวให้มากกว่านี้
แต่คงด้วยข้อจำกัดของวัยและอะไรหลายๆ อย่าง
มันทำให้โต้งเค้าคงรู้ตัวของเค้าดีว่าเค้าทำไม่ได้
แม้ว่าตัวเค้าเองก็ต้องการมิวด้วยเหมือนกันมากแค่ไหน
แต่ในเมื่อเค้ารู้ว่าตัวเค้าทำได้แค่ไหน เค้าก็คงยอมที่จะทำแค่นั้น

.
.
.

อีกครั้งนะครับ "คุณยอดเยี่ยมมาก" ที่เขียนมันออกมาได้ดีขนาดนี้
ผมรู้สึกขอบคุณมากจริงๆ ที่คุณตั้งใจถ่ายทอดมันออกมา
และชื่นชมที่มันออกมาลึกซึ้งกินใจได้มากมายขนาดนี้
ซาบซึ้งใจในความพยายามครับ

ตอนนี้ผมเริ่มสงสัยแล้วล่ะ ว่าคุณเป็นใคร
ทำไมถึงช่างดูเป็นคนเข้าใจอะไรได้ดีและถ่ายทอดออกมาได้น่าประทับใจมากขนาดนี้
แต่ผมก็ไม่ได้อยากรู้คำตอบจริงๆ หรอก
ผมแค่รู้สึก "อิจฉา" และอยากขอแสดงความชื่นชมอีกครั้ง จากหัวใจ ^_^

ป.ล. ขอบคุณ และ ยินดี ที่มีโอกาสได้พูดคุยแลกเปลี่ยนความเห็นกันนะครับ
โดยเฉพาะประเด็นในเรื่องรักๆ (แบบ YY) ในรักแห่งสยาม
หนังที่น่ารัก และทำให้พวกเราหลายคนหลงรักมากที่สุด เรื่องนี้

จากคุณ : Dark_Shnider - [ วันลอยกระทง 16:07:40 ]

จากคุณ : Dark_Shnider - [ วันลอยกระทง 16:30:52 ]

ความคิดเห็นที่ 107

ตอบคุณDark_Shnider ในความเห็นที่104-106

อ่า ถ้าข้อความยาวไปก็จะโดนลบเหรอครับ
แล้วในบทความต.โต้งนี่ มีคำไหนไม่สุภาพเหรอครับ
เลยโดนลบอัตโนมัติ ตกหล่นอะไรไปอะผม

เข้าเรื่องนะครับ

ถ้าผมมองมิวจากตัวผมเอง ผมจึงแน่ใจว่าผมเข้าใจมิว
ถ้าเป็นเรื่องโต้ง ผมมองจากคนที่มีรู้จัก คนที่ผมรัก แต่ผมก็ไม่สามารถบอกได้ว่า ผมเข้าใจโต้งจริงๆ

ที่ผมสังเกตตัวโต้งได้ เพราะผมมักจะหลงรักคนอย่างโต้ง
พอสุดท้าย ได้รับคำตอบอย่างที่มิวได้
ผมก็ได้แต่ร้องไห้ ปลอบใจตัวเองว่า ยังไงเค้าก็รักเรา
และตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันกับมิว
เมื่ออายุเท่ามิว ในหัวช่วงที่ต้องลากันไปกับคนที่รัก มีแต่คำว่า ทำไม ทำไม ทำไม....

ผมก็เฝ้าหาคำตอบในใจผม เสมอมา เกิดอะไรขึ้น
สิ่งที่ผมพยายามเขียน ในเหตุผลของโต้ง ก็เป็นคำแก้ตัวให้เค้า
เป็นคำปลอบใจตัวเองว่า คนที่รัก เค้าคบกับเราไม่ได้เพราะอะไร

ถ้ามองอย่างเข้าข้างมิว โต้งเห็นแก่ตัว สำหรับคนที่รักกัน
คนที่เป็นคู่รักกัน ต้องผ่านเรื่องราวไปพร้อมๆกัน
แต่โต้งกับทิ้งมิว เพราะรู้สึกว่า หากคบกับมิว จะมีเรื่องยุ่งยากเกิดขึ้น
โต้งยังมีครอบครัว แต่มิวไม่มีใคร.. สิ่งที่คนอย่างโต้งทำ คือความโหดร้าย และเห็นแก่ตัว

แต่นี่คือความจริงของสังคม โต้งเลือกคำตอบด้วยเหตุผล ไม่ใช่ด้วยหัวใจ
สังคมไม่ประนามโต้ง เพราะโต้งเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองและครอบครัว
คนที่ควรว่าโต้งมากที่สุดคือมิว เพราะยังไงเค้าก็ไม่ได้เลือกที่จะอยู่กับมิว
นี่คือความจริงที่ร้ายกาจของชีวิต แต่มิวเป็นคนดี ที่ยอมรับสิ่งต่างๆได้ดี

เมื่อคนที่ตกอยู่ในสถานการณ์มิว มีสองทางให้เลือกคือ ไม่เจอโต้งอีก เลือกที่จะเคือง
กับให้อภัยทุกอย่าง เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันต่อไป เป็นคนพิเศษ เลือกที่จะยอมรับ
ผมว่ามิวเลือกถูกแล้ว ที่จะยิ้มรับและขอบคุณ กับโชคชะตาอันโหดร้าย
เพราะการเก็บสิ่งที่แย่ๆ มาทำร้ายตัวเองต่อนั่นไม่ใช่เรื่องที่ดี

โต้งเลือกคำตอบที่ดีสำหรับตัวเอง แต่ไม่ใช่คำตอบที่ดีสำหรับมิวและความรักของมิว-โต้ง
แต่เรื่องการตัดสินใจที่จะรัก ที่จะอยู่มันบอกถูกผิดไปซะหมดไม่ได้ โต้งและมิวยังเด็ก

ผมจึงบอกว่า มันมีทางที่ดีที่สุด ที่โต้งสามารถจัดการชีวิตตัวเอง ทำให้ครอบครัวได้
พร้อมๆไปกับที่สามารถมอบความรัก แสดงความรักกับมิวได้ในเวลาเดียวกัน

แต่รู้ไหมครับ กว่าโต้งและมิวจะรู้คำตอบนี้ว่ามันไปด้วยกันได้
ก็เมื่อเค้าเติบโตขึ้น เวลาผ่านไป และโชคร้ายที่เค้าไม่มีโอกาสแก้ตัว
ไม่มีความรักที่บริสุทธิ์ ยิ่งใหญ่ ผ่านเข้ามาในชีวิตของเราบ่อยครั้ง
มิวสามารถเปิดใจให้โต้ง มิวไม่สามารถรักใครได้เท่านี้อีก นี่คือแผลในใจมมิวไปตลอด.....

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 16:56:35 ]

ความคิดเห็นที่ 108

โหวตกระทู้นะครับ

กระทู้เจ๋งๆแบบนี้ ช่วยกันด้วย

จากคุณ : Love@here - [ วันลอยกระทง 17:02:36 ]

ความคิดเห็นที่ 109

"..แต่นี่คือความจริงของสังคม โต้งเลือกคำตอบด้วยเหตุผล ไม่ใช่ด้วยหัวใจ
สังคมไม่ประนามโต้ง เพราะโต้งเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเองและครอบครัว
คนที่ควรว่าโต้งมากที่สุดคือมิว เพราะยังไงเค้าก็ไม่ได้เลือกที่จะอยู่กับมิว
นี่คือความจริงที่ร้ายกาจของชีวิต แต่มิวเป็นคนดี ที่ยอมรับสิ่งต่างๆได้ดี.."

http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6051797/A6051797.html
^
^
โต้งและมิวยังเด็ก (รวมทั้งหญิงและโดนัท) ถึงความรักครั้งแรก(รุ่น)จะไม่สมหวัง แต่พวกเค้าก็จะเติบโตและได้เรียนรู้จากความเจ็บปวด

เมื่อเวลาผ่านไป ทั้งคู่ก็อาจจะได้คบใครอีกหลายๆ คน

แต่ถ้ามันเป็นอย่างนึงอย่างที่ผมคิด และเรื่องราวของสองคนนี้ผูกพันธ์ลึกซึ้งกันมาตั้งแต่ยังเด็ก

ผมรู้สึกเห็นใจ "มิว" มากกที่สุด เพราะความรัก(ที่ไม่สมหวัง)ครั้งแรก นั้นย่อมลึกซึ้ง เจ็บปวดมาก และยาวนาน เสมอ

ส่วน "โต้ง" ก็อาจจะน่าสงสารกว่า ถ้าหากตัวเค้าเองต้องมารู้ตัวในภายหลังว่า "เค้ารักมิวมากที่สุด และน่าจะยอมคบเป็นแฟนด้วยตั้งแต่ตอนที่ยังมีโอกาส"

ผมถึงได้บอกไง ไม่รู้ว่า "ผู้กำกับเค้าแกล้ง" (น้องโต้ง) รึเปล่า?? อิอิ
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 50 17:10:45
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 50 17:08:49

จากคุณ : Dark_Shnider - [ วันลอยกระทง 17:08:12 ]

ความคิดเห็นที่ 110

ตอนนี้ผมเศร้ามากเลยครับ....
จำได้ไหมครับว่าวันนี้ ผมมีนัด ดู"รักแห่งสยาม" รอบที่สาม คงไม่ได้ไปแล้ว

วันนี้ที่ผ่านมา ผมออนmsn ไปเจออดีตคนพิเศษ หลายปีแล้ว ซึ่งไม่รู้จะเรียกว่าอะไร
เพราะความสัมพันธ์ระหว่างมิวกับโต้งก็ไม่ใช่แฟนใช่ไหมครับ..

ผมส่งเพลงกันและกันไปให้ บอกว่าเพลงเพราัะ (ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าเป็นหนังY)
และก็บอกว่าคงจะไปดูหนังเรื่องนี้ อยากดูหนังรักใสๆ วัยรุ่น กระชุ่มกระชวยหัวใจ
เค้าบอกว่าเค้าก็ฟังอยู่เหมือนกัน ชอบเหมือนกัน ก่อนที่พี่เค้าจะไปนอน
ผมก็บอกว่า นี่ติดหนังผมข้ามปีแล้วนะ เมื่อไหร่จะได้ไปดูด้วยกัน

คนนี้แหละครับ ที่ทำให้ผมซึ้ง เรื่องโต้ง ผมติดแต่คำถามว่าทำไม เกิดอะไรขึ้น
ตอนที่เราคบกัน ก็ไม่รู้ว่าจะเรียกว่าอะไร... แต่เราไม่ใช่แฟนกัน
เพราะฐานะทางสังคมเค้า ครอบครัว ไม่สามารถเปิดเผยได้จริงๆ
ผมบอกว่า "ถ้าคบอย่างนี้ต่อไป แล้ววันนึง ผมรักพี่มากไปกว่านี้หละ..."
พี่เค้าตอบกลับว่า "ก็แล้วถ้าพี่รักเรามากไปกว่านี้ขึ้นมาหละ..."
เราสองนั่งเงียบบนรถไปตลอดทางที่พี่เค้าขับมาส่งบ้านผม

เราเคยคุยเรื่องนี้กันมาแล้ว ว่ายังไงเค้าก็ต้องหมั้นกับคนคู่หมั้นที่บ้านเห็นว่าเหมาะสม
แม่ พ่อ ครอบครัว และวงศ์ตระกูล นามสกุลที่เค้าต้องรักษาในฐานะ ลูกชายคนเดียว

ผมไม่ได้คิดจะกลับมาคบกัน แค่ได้รู้จัก แค่เคยได้สัมผัสความรัก การดูแลที่มอบให้ก็ดีมากแล้ว
ผมแค่อยากจะเจอหน้ากัน อยากไปอยู่ใกล้ๆอีกสักครั้ง ผมรู้ว่ามันลำบากใจ...
แต่ผมอยู่คนเดียว... มันเหงา... ผมอยากเจอคนที่ผมสบายใจด้วย คนที่เคยรู้สึกกันมา

เค้าบอกว่างานยุ่งมาก วันเสาร์ก็ต้องรับส่งแม่ เป็นครอบครัวที่ไม่เคยห่างกัน
ผมไม่ใช่ส่วนหนึ่งของครอบครัวเค้า...แต่วันเสาร์น่าจะพอมีเวลา เราไปดูหนังกันนะ เรื่องที่ผมอยากดู "รักแห่งสยาม"

เดี๋ยวโทรมานัดกันอีกทีนะ ผมโทรไปพี่เค้าบอก รอก่อนนะ เดี๋ยวพี่โทรกลับ...
โต้งมีความกล้าหาญกว่าพี่มาก ที่จะสารภาพสิ่งที่เค้าเลือก ได้ตัดสินใจแล้ว
ตอนที่พี่ไป พี่ก็ทำอย่างนี้ ทิ้งผมไว้โดยไม่ให้เหตุผลใดๆ
พี่ก็รู้ว่าผมต้องอยู่คนเดียว... แล้ววันคืนผ่าน ผมต้องผ่านสิ่งเหล่านี้ด้วยตัวคนเดียว
กับคำถามที่ค้างคา ทำไม เพราะอะไร....

แน่นอน... ทุกคนต้องเติบโตขึ้น ไม่มีใครว่าโต้ง
แต่สิ่งที่โต้งได้ทำ ทำให้คนหนึ่งที่รักเค้าเจ็บลึก... ไปอีกนานเท่าไหร่

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 17:26:56 ]

ความคิดเห็นที่ 111

เรื่องเดียวกัน เหตุการณ์คล้ายๆ กัน เกิดขึ้นกับต่างคนกัน เค้าก็อาจเลือกทางเดินที่ต่างกันนะครับ

จริงๆ แล้วเราไม่รู้แน่ชัดหรอกว่ามิวคิดยังไง และจะตัดสินใจทำอะไรต่อไป
แต่บุคลิกที่เรารู้จักเค้า เราก็คาดเดาได้ว่ามันจะต้องเป็นทางเดินที่ดี แม้จะยากลำบาก

แม้เลือกทางเดินแล้ว บางทีก็อาจก้าวข้ามผ่านมันไปไม่ได้ มันอยู่ที่ความเข้มแข็งของคนคนนั้นแล้วล่ะ ว่าจะช่วยให้เรื่องราวมันจบ.. และผ่านไปเร็วแค่ไหน
เราควบคุมสิ่งที่คนอื่นตัดสินใจทำไม่ได้ บางทียิ่งเรารู้ว่าเค้าคิดอะไร มันยิ่งฉุดรั้งเราไว้ให้ไม่ยอม "จบ" ปัญหา และมารู้ตัวอีกครั้งตอนที่สำนึกตัวได้ว่า
"สุดท้ายเรื่องมันก็ผ่านไป และถ้าตอนนั้นเราคิด/ตัดสินใจอีกแบบ เราคงไม่เสียเวลาไปมากขนาดนี้"

ไม่ได้เป็นคนชอบปลอบใจใคร แต่อยากเป็นกำลังใจให้
และหวังว่าคุณจะผ่านมันไปได้ไวไว
บางทีเรื่องมันอาจดีขึ้นก็ได้ อยู่ที่ตัวคุณแล้วหล่ะ
เพราะไม่มีใครคาดเดาอนาคตได้
แต่สิ่งที่เราเลือกได้ คือ "ตอนนี้"

"โชคดีนะครับ"

จากคุณ : Dark_Shnider - [ วันลอยกระทง 17:44:07 ]

ความคิดเห็นที่ 112

ชาและชิน

ชาและชิน เกินกว่าจะต้องฟูมฟายแล้วหละครับ
การที่ต้องพบกับสิ่งที่ทำให้เจ็บปวดบ่อยๆ ก็ต้องเรียนรู้ที่ต้องมีชีวิตอยู่คนเดียว

เศร้าหน่อยวันนี้เป็นวันลอยกระทง แต่ผมคงไปดูหนังเรื่องรักแห่งสยามรอบที่สาม... คนเดียว
จะแตกต่างอะไรหละครับ วันก็ผ่าน คืนก็เลื่อนมาจนป่านนี้ ผมก็แค่ทำอย่างที่เคยทำมา
มีชีวิตอยู่ให้ได้ ด้วยตัวคนเดียว

คิดในแง่ดีหน่อย ไม่ใช่มีผมคนเดียวสักหน่อยที่ต้อง "อดทน" "ยอมรับ"
อย่างน้อยก็มีมิว และผองเพื่อน ฮิ้ว เห็นในนี้หลายคนก็มีส่วนคล้ายมิว
เอาหละ ดูรอบที่สาม คงมีอะไรมาโพสบ้างหละ หวังว่านะครับ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 17:59:56 ]

ความคิดเห็นที่ 113

ไปดูหนังกันมั๊ย ^_^

พวกเราไปดูหนังด้วยกันอีกสักรอบดีมั๊ยครับ ป่ะ ผมก็กำลังจะออกไปดู

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 18:04:18 ]

ความคิดเห็นที่ 114

สำหรับผมแล้ว การดูหนังเรื่องนี้คนเดียวดีที่สุด (สบายใจดี เหตุผลไม่ค่อยชัดเจน อิอิ)
ผมเพิ่งดูรอบเดียวเอง อยากดูอีกหลายๆ รอบ
แต่ไม่รู้จะมีโอกาสหรือเปล่า

สิ่งที่ผมคล้ายมิวมากที่สุดคือ รู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยมีเพื่อน
มันรู้สึกไม่ไว้ใจใคร ไม่มีใครเข้าใจเรา ปัญหาของเราไม่ใช่ของคนอื่น
แต่จริงๆ แล้วผมมีเพื่อนที่ดีนับได้อยู่หลายคนเหมือนกัน
ผมเองก็มารู้ทีหลัง เหตุการณ์ที่ทำให้ตระหนักก็คล้ายๆ อย่างในเรื่อง
เมื่อโดนเพื่อนถามอย่างจริงจังว่า "ทำไมเมิงชอบคิดว่าตัวเองไม่มีใครวะ?"

ทุกวันนี้ผมก็เหงา ผมอยากมีโอกาสได้อยู่ใกล้ๆ กับคนที่ผมรัก
แต่เมื่อผมไม่มีโอกาสนั้น ผมก็เลือกที่จะอยู่คนเดียว
แม้มันจะเหงา เมื่อรู้สึกว่าตัวเองไม่มีใคร
แต่มันก็สุขใจ เพราะการไม่มีใครของผม เว้นช่องว่างไว้น้อยที่สุด
ให้ผมยังมีโอกาสได้อยู่ "ใกล้ๆ " เค้ามากที่สุด.. ต่อไปอย่างที่ใจต้องการ

ทุกวันนี้ผมไม่ค่อยมั่นใจเลย รู้สึกเหมือนหลอกอะไรตัวเองไปวันๆ
แต่เมื่อไรที่ผมคิดมาก ผมก็จะคอยบอกตัวเองว่า
ทางเลือกทุกทางที่ดีกว่าที่อาจมี ผมไม่ขอเลือกมัน
ตอนนี้ผม "ต้องการ" ทำแบบนี้ .. อย่างสบายใจ
หวังว่าต่อไป ถ้าผมจะเปลี่ยนความคิดไปจากนี้
มันก็จะเป็นไปตามธรรมชาติ

ขอให้ดูหนังให้สนุกนะครับ!

จากคุณ : Dark_Shnider - [ วันลอยกระทง 18:30:31 ]

ความคิดเห็นที่ 115

โทษทีครับ คุณ Grenadine1oz

เมื่อเช้านอนเช้า และก็เพิ่งตื่นมาตอนเย็น ที่ถามมาว่าวันนี้มีการนัดกันไปดูหนังนั้น เค้าไปดูรอบบ่ายโมงครับ ที่พารากอน ก็เพื่อนๆในนี้แหละครับ
ชวนกันไปดู เป็นรอบคนโสด (ไม่มีแฟน) มีคนไปดูประมาณ 24 คนครับ....

มีคนแอบแซวว่า "อย่าให้รู้นะว่ากลับมาแล้วไม่เป็นคนโสด" อิๆ น่ารักดี

ผมอยากไปแต่..ไม่ตื่นครับ... แต่ก็อยากไปดูอีก...
จขกท ดูกี่รอบแล้วเนี่ย เห็นบอกว่า กำลังจะไปตอนหกโมง ไปแล้วหรือยังหว่า...

จากคุณ : จ็อบ - [ วันลอยกระทง 19:01:20 ]

ความคิดเห็นที่ 116

ตอนนี้ Grenadine1oz เค้าดูหนังอยู่ค่ะ
ไม่อยากให้ไปดูคนเดียวเลย เดี๋ยวก็ไปนั่งร้องไห้คนเดียวหรอก บอกแล้วให้ไปพรุ่งนี้แล้วเราจะไปเป็นเพื่อน
คนที่เค้าไม่แคร์เรา เราจะไปแคร์ทำไมให้มันบั่นทอนจิตใจตัวเองนะ สุดท้ายคนที่เจ็บก็มีแต่เราไม่ใช่เหรอ...เราไม่เคยมีความรัก ไม่ค่อยเข้าใจหรอกว่าอกหักน่ะมันเป็นยังไง รู้แต่ว่าชีวิตของเราเป็นของเรา เราจะไม่ไปใยดีคนที่มาหักหาญน้ำใจเราเป็นอันขาด จะไม่ยอมทำร้ายตัวเองเพราะคนอื่นเด็ดขาด อาจจะปลอบคนไม่เก่ง แต่ก็ไม่อยากให้เพื่อนเศร้าแบบนี้เลย

จากคุณ : giffychan - [ วันลอยกระทง 21:13:19 ]

ความคิดเห็นที่ 117

^
^
อ้าวไปดูอีกแล้วหรอ อิจฉาจังเลยอ่ะกิ๊ฟฟี่ ถ้าอยู่กทม.จะจูงกิ๊ฟไปดูด้วยเลย

แต่คุณ dark,,,, เป็นเหมือนผมเลย คือจริงๆลึกๆชอบดูหนังคนเดียว
ผมถึงแม้จะดูกับเพื่อนแล้วก็ตามก็ยังจะหาโอกาสไปดูคนเดียวให้ได้

ทำใจให้ชินกะความโดดเดี่ยวก็จะไม่เจ็บปวดมากครับ มีความเหงา
เป็นเพื่อนแท้ หนังเรื่องนี้สะกิดอดีตผมให้ฟุ้ง ความเหงาที่เคยชินเริ่ม
แสดงตัวชัดเหมือนเราเพิ่งรู้จักกันใหม่เลย ไม่เป็นไรเดี๋ยวคงชิน
กับเพื่อนแท้คนนี้เช่นเดิม ^^

สุขสันต์วันลอยกระทงกระทู้นี้ครับ

จากคุณ : lengyee - [ วันลอยกระทง 22:20:14 ]

ความคิดเห็นที่ 118

ถึงเพื่อน..ชื่อยากจัง จขกท.อ่ะครับ

อย่าเศร้าเลยนะ เราก็อยู่ในอารมณ์แกว่งๆเหมือนกัน เราเชื่อว่า
คงมีอดีตที่ฟุ้งขึ้นมาคล้ายๆกัน แต่ยังไงก็แล้วแต่เราต้องกะตัวเองให้ได้นะ
เราต้องอยู่กับปัจจุบัน อยู่กับสิ่งที่เรามีให้ได้ ไม่มีสิ่งใดเป็นของเราจริงๆหรอก
มีพบมีจากเป็นธรรมดาครับ มีสมหวังมีผิดหวังจริงไหม ไม่ว่าคู่รักคู่ไหนคู่รักเพศใด

เคยได้ยินไหมคนเรามักทุกข์กับอดีต ไม่ก็อนาคต
ถ้าเราหัดอยู่กับ ปัจจุบันได้เราจะไม่ทุกข์ครับ

ลองมองดีๆการใช้ชีวิตคนเดียวก็มีความสุขได้ไปอีกแบบเช่นกันครับ

อย่าเศร้านานนะ เพื่อนกิ๊ฟและเราเป็นห่วง ยังมีอะไรดีๆรอบตัวอีกเยอะ
ไม่สมหวังเรื่องเดียวจะเป็นอะไรไป จริงไหม ต้องคิดบวกนะ 555 ยิ้มซะ

จากคุณ : lengyee - [ วันลอยกระทง 22:26:44 ]

ความคิดเห็นที่ 119

ไปดูมาแล้วเหมือนเห็นอดีตของตัวเองเลย เป็นช่วงมอ 6 พอดีเลย ยิ่งตอนสุดท้ายดูแล้วขนลุก เพราะผมก็เลือกเดินทางเดียวกับโต้งเลย เฮ้อ...

จากคุณ : แมวกลิ้งเกาพุง - [ วันลอยกระทง 22:27:06 ]

ความคิดเห็นที่ 120

คุณคิด บทวิเคราะห์อย่างนี้ได้งัยเนี่ย มันจะสะเทือนใจมากไปนะคับ เพราะผมเองก็รับไม่ได้ในประเด็นที่ไม่สมหวังของหนังอ่ะ ทั้งที่แก้ไขไรไม่ได้ เพราะมันทำให้ผมจิตตกมากเลย ไปดูซ้ำมาแล้วสี่รอบอ่ะ เมื่อวานนี่ดูเที่ยง กะค่ำ เหมือนกินยาเลยครับ เพราะเหมือนหลอกตัวเองว่า มันจะเติมเต็มความเข้าใจตัวละคร และความไม่สมหวังได้ คือ พอออกจากโรงเนี่ย ตัวละครไม่สมหวัง ก็อยากจะเข้าไปดูตอนที่เค้าสมหวัง มีความสุข แม้ในช่วงเวลานึง สั้นๆ น่าสงสาร คนรักกัน แต่ไม่มีวันได้สมหวังเลย ผมก็เหมือนถูกสาปเหมือนมิวครับ รักคนที่เค้ารักเราไม่ได้ แม้หลายคนจะรักผมมากเหลือเกิน และคล้ายโต้งด้วย คือ ด้วยความที่เรารู้นะครับว่า เราเป็นอะไรมันก็ยังทำร้ายคนรอบข้างที่รักเราเหมือนกัน การเลือกทางเดินของทั้งคู่ มันเหมือนจริงซะจนทำคนดูต้องอิน ถ้าเค้าเลือกที่จะไปด้วยกัน มันคงไม่เป็นแบบนี้ ไม่ส่งผลต่อคนดูเท่านี้ เพลงที่อยากแนะนำให้ฟัง คือ เพลงที่น้องตัวเล็กร้องอ่ะครับ "เพลงคืนอันเป็นนิรันดร์" เหมือนจะขำหน้าน้องเค้า แต่น้องเค้านี่นักร้องระดับประเทศเหมือนกัน แล้วเนื้อเพลงนี่ทำลายใจกันเลย ขอบคุณนะครับ เพราะรู้สึกว่า การได้เข้ามาในนี้เหมือนจะได้เพื่อนที่ใจเดียวกันเลยครับ คุยประเด็นเดียวกัน อินเหมือนกัน

จากคุณ : bingbing - [ วันลอยกระทง 22:49:16 A:125.27.210.27 X: ]

ความคิดเห็นที่ 121

คห. 94 คุณbewnana

อ่า คนเหงาด้วยกัน เข้าใจเนอะ หุหุ
โดนถามเหมือนเราเลยอะ ทุกวันนี้ยังถูกถามว่า อยู่คนเดียวได้ยังไง ไม่เหงาเหรอ .... เบื่อกับคำถามพวกนี้เหมือนกัน
ทุกวันนี้เราก็อยู่ได้ กับการอยู่บ้านคนเดียว บางวันมันมีน้ำตาบ้าง เหงาบ้าง ก็เป็นเรื่องธรรมดา

------------------
อ่านกระทู้นี้แล้ว มันช่าง................บรรยายมิถูกเลยทีเดียว

กระทู้ที่มีคนเหงา มีคนอารมณ์ค้าง มากมาย อิอิ

สุขสันต์วันลอยกระทงวันกระทู้นี้ด้วย
^_______^

จากคุณ : g_toub - [ วันลอยกระทง 23:09:45 ]

ความคิดเห็นที่ 122

อย่างน้อยมิวก็ได้รับรู้ว่า โต้งก็รักเค้าเหมือนกัน
บางทียังดีกว่าคนที่ไม่มีโอกาสได้รู้เลยว่าคนที่เรารักเค้ามากมาย กลายเป็นคนที่เดินหนีเราไป อย่างไม่มีคำพูด คำเอ่ยลาใดๆ มันเจ็บปวดกว่านะ เจ็บและร้าวรานมาก
แต่อยากบอกกับทุกความรักว่า บางครั้งการให้คนที่เรารักเป็นอย่างที่เค้าเป็น เป็นสิ่งที่เค้าต้องการ ดีกว่าเป็นความคาดหวังจากคนที่เรารัก บทเรียนบางอย่างในชีวิต จะสอนให้เราเติบโตและเรียนรู้มัน ความรักที่มอบให้คนอื่น มากเท่าไหร่ คุณจะรักตัวเองได้มากกว่านั้น พยายามและอดทนผ่านมันไปให้ได้ แล้วคุณจะได้รู้ว่าความรักมีค่ามากแค่ไหน

จากคุณ : now - [ วันลอยกระทง 23:36:30 A:125.26.45.199 X: ]

ความคิดเห็นที่ 123

กลับมาจากดูหนังแล้วครับ เหงามากเลย กำลังเศร้า วันนี้วันลอยกระทงด้วย
ผมกำลังเสียใจที่ถูกคนที่เคยมีใจ ปล่อยให้ผมเก้อ ทิ้งผมไว้

ดูหนังคนเดียววันนี้ เลยน้ำตาคลอเบ้าตั้งแต่อาม่าพูดถึงเรื่องอากง
เพราะเรารู้ทุกฉากทุกตอนของหนังหมดแล้ว สิ่งที่อาม่าพูดนั้นมันเศร้ามาก
อาม่ารู้ว่าตัวเองใกล้จะตายแล้วด้วย.... ห่วงก็แต่หลานต้องอยู่คนเดียว

มีอะไรเขียนบ้างพอสมควร แต่อาจจะไม่ได้เขียนเยอะๆแล้ว
เพราะตอนนี้ รู้สึกหดหู่เกินไป พรุ่งนี้จะไปวัดตั้งแต่เช้า นัดกับเพื่อนไว้แล้ว
ตอนนี้ ขอตอบกระทู้คนอื่นๆ ให้พอคลายอารมณ์ หดหู่ก่อนนะครับ

ผมไปซื้อซีดีเพลงประกอบละครของวงออกัสมาแล้ว 159บาท
ขายที่แมงป่องมีสองแผ่น แผ่นหนึ่งจะมีตัวอย่างหนัง MV เบื้องหลังMV
ตอนนี้ฟังเพลงในหนังอยู่ เพราะมากครับ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 23:51:14 ]

ความคิดเห็นที่ 124

ดูรอบนี้ ร้องไห้เยอะมาก เกือบทุกฉาก ตั้งแต่ต้นเรื่อง จนถึงฉากมิวร้องไห้
เหนื่อยมาก ตัวลีบหมดแล้ว เฮ้อ

เอ่อ ผมมีทีเด็ด เดี๋ยวผมจะเขียน ประโยคจากฉากเด็ดประทับใจ ชนิดคำต่อคำ
แต่ขึ้นอยู่กับความขยันนะครับ อาจจะหลังวันจันทร์นู้น

จากคุณ : Grenadine1oz - [ วันลอยกระทง 23:53:48 ]

ความคิดเห็นที่ 125

อ่านกระทู้นี่แล้วยิ่งตอกย้ำเลย ร้องไห้อีกแล้วผม เหอๆๆ

จากคุณ : มิวรักโต้งนะ (GayKrub) - [ 25 พ.ย. 50 00:22:37 ]

ความคิดเห็นที่ 126

หายไวๆนะ เราอ่านจบแล้ว เขียนได้ละเอียดมากๆ เรารู้สึกขนลุกเป็นระยะๆเลย มิวเป็นตัวแทนของความเหงาจริงๆ ไม่ได้ฉุกคิดตอนที่หลังจากแม่โต้งมาบอก จริงเลยมิวเก่งมากที่ต้องทนต่อสู้เศร้าอยู่คนเดียวตั้งนาน เราคงไม่ได้ครึ่งของเค้าแน่ๆ ....ะแสดงว่าหนังดีมากที่ทำให้เรา

อืมม เพื่อน อ่านแล้วเป็นห่วงอินกับหนังแสดงว่าหนังดีมากที่ทำให้เราอินกันได้ขนาดนี้ แต่อย่าจมอยู่กับมันนานนะ เหนื่อยนักก็พักนะ ยังไงเราก็ต้องอยู่กับความเป็นจริงนะ อย่าเสียใจไปเลย อย่างน้อยในเวลาที่เราเหงาก็มีคนเหงากะเราตั้งเยอะมีเพื่อนตรึมเลยเห็นไหมล่ะ

ปล.เราก็ซื้อมาแล้ว cd+vcd ซื้อๆด้ราคา 139 อิอิ
ถูกกว่าๆๆๆ ยิ้มซะนะ หายไวๆ เดี๋ยวผอมซีดตายพอดี ^^

จากคุณ : lengyee - [ 25 พ.ย. 50 00:47:35 ]

ความคิดเห็นที่ 127

^
^
หลัง... มันขึ้นมาได้ไงงง โทษทีนะ ^^"

จากคุณ : lengyee - [ 25 พ.ย. 50 00:52:04 ]

ความคิดเห็นที่ 128

ขอความร่วมมือ งดใช้เว็บบอร์ดพันทิป โปรโมท blog
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=webmaster&month=29-10-2007&group=1&gblog=23

เอาลิ้ง blog ออกเถอะครับ เดี๋ยวพันทิปมาเจอจะโดนยึดอมยิ้ม

จากคุณ : music:response - [ 25 พ.ย. 50 00:56:10 ]

ความคิดเห็นที่ 129

เรื่องนี้เป็นหนังเรื่องแรกในชีวิตที่ผมดู2รอบเหมือนกันครับ

จากคุณ : music2boylove - [ 25 พ.ย. 50 01:19:47 ]

ความคิดเห็นที่ 130

ตั้งกระทู้ใหม่แล้วครับ ฝากด้วยครับ

มาพูดถึงการใช้สีในหนังรักแห่งสยามกันเถอะ
http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6059423/A6059423.html

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 25 พ.ย. 50 01:23:57 ]

ความคิดเห็นที่ 131

หวัดดีครับทุกคน จิงๆไม่ค่อยได้เข้าพันทิบหลอกครับที่เข้ามาก็เพราะหนังเรื่องนี้แหละ
นึกว่าจะมีแต่เรานะที่อินกะเรื่องนี้เพราะไปดูมาคนอื่นวี๊ดหวิ๊วเหมือนหนังตลกไปเลย

พูดถึงหนังเรื่องนี้ผมก็ชอบบทของมิวมากครับ รองมาก็ต้องสุนีย์ สุดๆครับทั้ง 2 คนเลย
เริ่มจากอารมณ์เหงาของมิวมันอาจจะไม่ตรงกับผมทีเดียวแต่เรื่องอยู่คนเดียวนี้ผมถนัด 555+ (ชีวิตนี้ไม่เคยมีแฟนมาก่อน) เหมือนภูมิใจ แต่ไม่เคยจะเศร้ามากขนาดนี้อาจมีแอบร้องไห้บ้างบางเวลาแต่ก็มักจะหายไปในไม่ช้าแต่เรื่องนี้มันกระตุกต่อมเศร้าได้ดีจิงๆ แล้วกระตุกได้นานมากด้วย ไม่รู้สิไม่รู้จะเขียนยังไง มันเศร้าอ่ะ แล้วพอมาอ่าน จขกท เขียนแล้วมันยิ่งปวดใจแต่ก็นะครับ เหมือนเราก็พยายามหามาอ่าน ไม่รู้ทำไม ก็ต้องขอยกนิ้วให้ จขกท เลยครับ ละเอียดและลึกซึ้งมาก
ส่วนเรื่องของสุนีย์ นักแสดงเก่งครับ คุณนกสินจัย ถ่ายทอดได้เยี่ยมมาก ทำเอาน้ำตาซึม เธอเป็นหญิงที่แกร่งมากครับ ทั้งเรื่องสามีติดเหล้า เรื่องลูกสาวหายไป เรื่องลูกชายที่อาจจะเป็น.... และอื่นๆที่เราอาจไม่รู้ ผมไม่รู้เลยว่าเธอทนได้ยังไง(ฉากพะโล้สุดๆครับ) คงเหมือนกับคำว่า "หากยังมีรัก ย่อมมีหวัง" อั๊กแทงใจ
เป็นกระทู้ที่ยาวมากครับแต่ผมก็อ่านทุกอัน
จากคนที่ไม่เคยมีรัก

จากคุณ : ARMoOoO - [ 25 พ.ย. 50 01:24:21 A:192.168.182.86 X:125.24.234.98 ]

ความคิดเห็นที่ 132

หัวข้อ>>>ซึมลึก ต.โต้งคนนิยม เล่าฉากในรักแห่งสยาม(spoil)
(ตอนแรก ปะในบอร์ดไม่ได้ อาจจะเพราะโปรแกรมbugของพันทิพ
เดี๋ยวขอซอยบทความว่าเป็นที่ช่วงไหนนะครับ)
_____________________________

ถ้าตัวผมซ้อนกับมิว โต้งนี่ก็เป็นเหมือนเพื่อน เหมือนคนที่ผมเคยรัก...
ก็อยากจะเล่าเรื่องราวความรู้สึกของโต้ง จากความรู้สึกของเพื่อนคนพิเศษ

หลังจากนอนไม่หลับ สิ่งที่ผมอยากจะระบายตอนนี้ก็คือ
ประเด็นเกี่ยวกับโต้ง ขอlistก่อน ว่ามีฉากไหนบ้างที่สนใจกัน และผมสนใจ

ฉากขอให้เล่นเพลงทำนองสมัยเด็กที่มิวชอบเล่น
มิวแต่งเพลงให้โต้งครั้งแรก
ฉากไคลแม็กซ์ที่สวน อืม ไม่ขอพูดถึง อิอิ ผมเขิล
ฉากกินไอศกรีม
ฉากไปเจอตัวต่อไม้ที่ร้านในสยาม
ตัวละครลับ คู่รักแห่งสยามตัวจริง
ฉากระเบียงจับน๊มน่มหญิง
ฉากเลือกตุ๊กตาต้นคริสมาสต์
และฉากคำกล่าวกับมิวตอนให้ของขวัญ

ไล่ไปเป็นฉากๆเลยแล้วกันนะครับ อิอิ อยากspoil เอาตามที่ผมคิดนะ ขำๆ
เอาแบบสั้นๆได้จำความกันไปเล้ย ไม่พล่ามแล้น

ผมว่าเพลงจีนที่อาม่าสอนเนี่ย มีนัย ความหมายเพลงแปลออกมาเพลงหมายถึงการคิดถึงการรอคอยการกลับมาของคนรัก
ฉากที่ บอกให้มิวเล่นเพลงตอนโต้งมาเอาแผ่น ก็หมายถึงการกลับมาพบกันอีกครั้งของคนที่เฝ้ารอ

มิวแต่งเพลง เอ จำชื่อไม่ได้ เนื้อเหมือนกับว่า เจอเพื่อนที่ไม่เจอกันนาน
เป็นการจุดประกายมิวสามารถแต่งเพลงได้เมื่อคิดถึงเรื่องราวของโต้ง
ที่ได้พรากจากกัน แล้วหวนกลับมาพบกันใหม่ แล้วมิวก็โทรไปหาว่ามีอะไรจะให้ฟัง
ก่อนที่เย็นนั้นจะไปค้างห้องมิว อิอิ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 25 พ.ย. 50 01:49:29 ]

ความคิดเห็นที่ 135

แก้ไข บทความไม่เรียงตามลำดับ
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 50 02:24:25

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 25 พ.ย. 50 02:01:23 ]

ความคิดเห็นที่ 136

แล้วตอน2มันมีอะไรผิดพลาดหว่า

ต.โต้ง/2.1

มิวแต่งเพลง เอ จำชื่อไม่ได้ เนื้อเหมือนกับว่า เจอเพื่อนที่ไม่เจอกันนาน
เป็นการจุดประกายมิวสามารถแต่งเพลงได้เมื่อคิดถึงเรื่องราวของโต้ง
ที่ได้พรากจากกัน แล้วหวนกลับมาพบกันใหม่ แล้วมิวก็โทรไปหาว่ามีอะไรจะให้ฟัง
ก่อนที่เย็นนั้นจะไปค้างห้องมิว อิอิ

ถ้าสังเกตฉากร้านไอศกรีม ที่โต้งกับโดนัท ทานนั้น ทานแยกถ้วยกัน
ส่วนฉากต่อมาที่โต้งทานกับมิวนั้น ทานถ้วยเดียวกัน
ในสถานที่เดียวกัน โต้งก็มีความสุขแตกต่างจากที่ได้อยู่กับโดนัทมาก
เป็นการย้ำว่าโต้งมีความรู้สึกกับใครมากกว่ากัน อยู่กับใครแล้วสบายใจ

ถ้าสังเกตฉากที่โดนัทและโต้ง ปรากฏตัวที่สยามจะมีคู่รักสยามตัวจริงอยู่ตลอด
เป็นคู่ชาย-หญิง ดูเด็กแนวไว้เคราหน่อยๆ ออกมาทุกฉากที่อยู่สยาม คู่นี้แหละที่รักกันจริง
เป็นคู่รักแห่งสยามชาย-หญิง วัยรุ่นตามที่หนังโปรโมตไว้ ไม่ให้ผิดหวัง อิอิ

ถ้าสังเกตอีก ฉากที่โต้งเจอกับมิวครั้งแรกที่สยาม หน้าร้านขายเพลงมีชื่อ
จะเห็นป้ายโปสเตอร์แผ่นหลาติดกับกำแพงว่า "ม่วงระยิบ ขยิบตา" หุหุ
เป็นโปสเตอร์สีม่วง มีรูปขยิบตา เบ้อเริ่มเลย
บ่งบอกสมกับเป็นฉากเปิดตัว โต้งกับมิว ที่สยาม

เอาหละ เริ่มเข้าสู่ฉากที่ต้องบรรยายกันเยอะหน่อย

การไปเจอตัวต่อไม้ตุ๊กตาที่ร้านของเล่นในสยาม
ทำให้เราเห็นรูปแบบการแสดงออกความรักของตัวเอกทั้งสามคน
โต้ง หญิง โดนัท ฉากแรก โต้งควงโดนัทแล้วไปเจอตุ๊กตา 750 บาท

โดนัท สวยเลือกได้ เธอต้องการความเอาใจใส่ ต้องการครอบครอง
แสดงความเป็นเจ้าของ ต้องการความรักไว้คนเดียว
ถ้าคู่รักให้ไม่ได้เธอไม่ลังเลที่จะเดินหนี หาใหม่ที่ถูกใจกว่า เอาแค่นี้

เดินมาเจอตุ๊กตาไม้รอบสอง ราคา1350บาท
ยิ่งนาน บางสิ่งก็มีคุณค่ามากขึ้น ยิ่งห่างไกลจากที่ได้มาออกไป

หญิง เป็นเด็กผู้หญิงที่พร้อมจะเสียสละ ทำทุกอย่างเพื่อความรัก
เธอจะยอมทุ่มเทจิตใจ แรงกาย แรงใจ เพื่อความรัก ไม่พะว้าพะวง
ไม่อยากบรรยายมาก แต่อยากให้ดูปฏิกิรยาของโดนัท
ที่รู้ว่าคนรักสนใจของขวัญที่ไม่ได้คิดเอามาให้ตนเอง
กับหญิงที่ไม่ลังเล ในการเข้าไปอ้วนวอนคนขายของเล่น
ฉากนี้ สะท้อนให้เห็นถึงแต่ละตัวละครเมื่อความรักอยู่ตรงหน้า จะทำไง

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 25 พ.ย. 50 02:10:09 ]

ความคิดเห็นที่ 137

ต.โต้ง/2.2

ฉากนี้ สะท้อนให้เห็นถึงแต่ละตัวละครเมื่อความรักอยู่ตรงหน้า จะทำไง

แล้วน้องมาริโอ้หละ โต้งรู้ว่าตัวเองต้องการสิ่งใด แต่เมื่อมีอุปสรรค ก็เกิดความลังเล
ได้เฝ้าแต่มองดูหน้ากระจก การแสดงออกของหญิงกับโต้งนั้นสวนทางกันเลยทีเดียว
ถ้าหญิงเป็นโต้ง หญิงคงกล้าที่จะรักมิว ปกป้อง ดูแลมิว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
เหมือนกับที่หญิง แว้ดใส่แม่ และสวนพี่ชายว่าปากปีจอที่ไปด่าอามิวของเธอ
นั่นแหละ เมื่อโต้งรับรู้ว่าทางมันไม่ได้ง่ายเลยนะ หลังจากพยายามเข้าไปถามครั้งนึง
และโดนปฏิเสธ โต้งก็จะลังเล แล้วก็ได้แต่ยืนดู โต้งเป็นคนอย่างนั้น

ฉากหน้ามืดกับหญิง ตอนนั้น โต้งโดนกดดัน สับสน มีปัญหากับแม่
มิวก็ไม่ยอมคุย ไม่ยอมเจอ กำลังเฮิต เพิ่งจะรับรู้ถึงสถานะภาพใหม่ของตน
แต่ก็ยังรับไม่ได้ เพื่อนดันเจือกมาถามอีก อายเพื่อน กลัวว่าคนอื่นจะรับไม่ได้ด้วย
ฉากนี้ย้ำถึงความสับสน การเริ่มต้น ในการรับรู้สถานภาพใหม่ ที่แม้แต่ตัวเองยังยอมรับไม่ได้
รู้สึกกดดันที่สังคม และครอบครัว แม้แต่ตัวเอง มองเห็นชีวิตแบบนี้ก็ไม่ยอมรับ

ความสับสน การยอมรับ ไปคลี่คลายที่ฉากวันเตรียมต้นคริสมาสต์
ซึ่งมีอิทธิพลจากการที่โต้งได้อ่านข้อความของจูนที่ฝากให้แม่
โต้งก็เหมือนจะคิดได้ จึงเข้าไปคุยกับแม่ บทสนทนาก็อย่างที่ทราบกัน
ผมจะให้ทัศนะเรื่องที่สงสัยกันว่า เลือกตุ๊กตานั้น เลือกที่จะรักชายหรือเลือกที่จะเป็นชาย

เราจะเห็นตุ๊กตาซานต้าแบบเดียวกันในห้องของหญิงครับ
นั่นก็คือ เจ้าซานต้านั้นแทนมิว พอรู้อย่างนี้แล้วก็อยากไปซื้อตุ๊กตาแบบนั้นบ้าง
เป็นที่แน่นอนว่า โต้งเลือกที่จะรักผู้ชาย ไม่เลือกทั้งสองตัวด้วย เลือกแต่ผู้ชาย
แม่แม้ว่าไม่เข้าใจ ยังยอมรับไม่ได้กับเรื่องแบบนี้ แต่ก็ขอให้โต้งเลือกสิ่งที่ดีที่สุด
แม่เองก็ได้ประสบการณ์ว่า การที่เข้าไปตัดสินใจแทน เรื่องราวก็ยิ่งมืดมัวขึ้น
(เพราะหลังจากที่โต้งมีปัญหากับมิว ก็เริ่มกินเหล้า สูบบุหรี่ ค้างห้องเพื่อน)

แล้วทางเลือกดีที่สุดสำหรับโต้งคืออะไร

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 25 พ.ย. 50 02:15:02 ]

ความคิดเห็นที่ 138

ต.โต้ง/3

แล้วทางเลือกดีที่สุดสำหรับโต้งคืออะไร

โต้งตอบมิวไปว่า
"โต้งคงเป็นแฟนกับมิวไม่ได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าโต้งไม่รักมิว..."
เพราะอะไร โต้งถึงเลือกทางนี้
ข้อนี้ คงไม่มีอะไรผิดอะไรถูก ผมก็เดาไปเรื่อยจากประสบการณ์ ดังนี้เด้อ

1 ฉากตุ๊กตาเรารู้แล้วว่า พื้นฐานโต้งเป็นอย่างไร ตรงข้ามกับหญิงที่ไม่รีรอที่จะไขว่ขว้าเมื่อรักอยู่ตรงหน้าแล้ว
เหมือนที่หญิง พูดกับมิวทันที ขณะที่มิวบังเอิญไปเจอรูป ความลับรื่องความรักเลยถูกเปิดเผยโดยไม่ได้ตั้งใจ
หญิงก็ไม่ลังเลที่จะถามว่า เค้ายังควรไม่ความหวังอยู่ไหม มิวก็รู้ใจตัวเองชัด จึงตอบไปอย่างที่มิวตอบ
ตรงข้ามกับโต้ง ที่มีลักษณะ ความลังเล สับสน เพราะด้วยเรื่องชีวิตที่ผ่านมาของตัวเองด้วย
ต. โต้ง จึงต้องออกค้นหาตัวเองต่อไป...

2 ฉากระเบียงกับหญิง โต้งก็รู้สึกกดดันกับสิ่งที่ตัวเองเป็น เพิ่งมารับรู้
ยังปรับตัวไม่ได้ ไม่เคยคิดมาก่อน มีแฟนสวยๆ ก็ไม่เคยเตรียมใจว่าตัวเองจะเป็นแบบนี้
จู่ๆมารู้สึกชอบผู้ชายด้วยกัน ถึงแม้จะรู้ว่ารัก แต่การใช้ชีวิตอย่างนี้มันอีกเรื่องนึง
ถ้าคนที่เป็นเกย์ แล้วเข้าใจถึงช่วงเวลาที่ต้องยอมรับตัวเอง บางคนก็แสนยาวนาน
หลายคนก็ปฏิเสธความรักที่เข้ามาในช่วงนี้ไป ไม่ใช่เพราะว่าไม่รัก แต่ยังสับสนอยู่

3 ความรักระหว่างมิว ไม่ใช่ความรักฉาบฉวย โต้งก็ได้เรียนรู้ความรักแบบหนึ่งมาจากโดนัทแล้ว
โต้งก็โตขึ้นในเรื่องของความรักมาระดับหนึ่ง ไม่รีบร้อน ไม่ผลีผลามที่จะเข้าไปตะครุบทันที
ทางหนึ่ง โต้งก็รู้ว่าตัวเองยังไม่โตพอ ไม่เป็นผู้ใหญ่พอ ถ้าคบกันเป็นแฟนก็จะมีปัญหา อาจเลิกคบกันได้ในที่สุด
ถ้าเป็นเพื่อนตอนนี้ มิตรภาพความรักที่มีต่อกันก็จะไม่โดนทำลาย สิ่งดีๆก็จะมีให้กันตลอดไป
หลายคนคงเข้าใจ สถานการณ์นี้ ที่รักกัน แต่ยังไม่ถึงเวลาที่จะเป็นแฟนกัน
ถ้าบุ่มบ่าม ก็เลิกร้างกันไป น้องเค้าเพิ่งม.6กันเอง แต่ความรักเค้ายิ่งใหญ่ บริสุทธิ์มากกว่า
ก็คงรู้ตัวว่ายังไม่ถึงเวลา รักหนะรัก แต่ถ้าคบกันเป็นแฟนก็ทำได้ไม่ดี

4 เหตุที่ถ้าเป็นแฟนกันจะทำได้ไม่ดี เพราะโต้งกับมิวไม่โตพอ และโต้งเองก็มีปัญหาทางบ้านมากมาย
ทั้งเรื่องพ่อที่ป่วยทั้งกาย ป่วยทั้งใจ ครอบครัวก็ร้าว บ้านไม่เป็นบ้าน
เพิ่งรู้สึกทำความเข้าใจกับแม่ได้ อย่างน้อย ก็ค่อยๆผสานรอยร้าวในบ้านได้ก่อน
แม่ก็จะได้สบายใจ ส่วนมิวก็ยังเจอกันได้ แต่ไม่ได้เป็นแฟนกัน ยังมอบความรู้สึกดีให้กันได้อยู่
ที่ต้องคิดถึงที่บ้าน คิดถึงแม่หนักขึ้นไปอีก เพราะบ้านโต้งผ่านการสูญเสียแตงมาแล้วคนหนึ่ง
โต้งต้องแบกรับความคาดหวัง การดูแลที่มากเป็นสองเท่า โต้งต้องแบกรักในส่วนของแตงด้วย

5 การจะหักดิบ โดยที่ครอบครัวก็ยังไม่ได้ยอมรับ แม่ยังไม่เข้าใจ
เพื่อนยังไม่รู้ ไม่เข้าใจ ตัวเองก็ยังไม่รู้ว่าต้องวางตัวยังไง
ด้วยที่เค้าเองและบ้าน นับถือศริสต์อย่างเคร่งครัด การเป็นเกย์เป็นบาปหนัก
ความสับสนในจิตใจเรื่องนี้ เกิดและโตมาแบบนี้ จู่ๆ จะให้ยอมรับตัวตนใหม่เลย
โดยไม่รู้สึกผิดบาปอะไรก็ยากอยู่

6 ลึกๆ ก็เหมือนเกย์ที่รู้ตัวใหม่ๆ ที่ยังหวังว่า จะมีครอบครัวที่ปกติ พ่อ แม่ลูกได้
ไม่อยากทำให้ใครผิดหวัง รู้ว่ารักมิว ก็เก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดี
ลึกๆโต้งอาจจะคาดว่า ต่อไปอาจจะเจอผู้หญิงที่เค้ารักได้ และเค้ากับมิวก็เป็นเพื่อนคนพิเศษต่อกัน
ความรักของโต้งกับมิว ใสกว่าที่คิดว่าต้องอยู่กิน มีเซกส์กัน มันเกินกว่านั้น

เหตุผลหกข้อ รวมๆกัน พอที่จะให้โต้งพูดกับมิวอย่างนี้ไหมครับ
"โต้งคงเป็นแฟนกับมิวไม่ได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าโต้งไม่รักมิว..."

ผมว่ามิวก็เข้าใจโต้งนะ เหมือนที่ผมเข้าใจเพื่อนผม... แต่จะให้ทำยังไง
อืม ขอบคุณ อย่างน้อยก็ยังมีสิ่งดีๆระหว่างเรา

ยังมีคนอีกมากมายที่ต้องเผชิญความสับสนอย่างโต้ง
ทั้งๆที่รู้หัวใจตนเอง แต่ก็ไม่สามารถเดินไปทางนั้นได้
เพราะสิ่งที่เค้าแบกรับไว้ มีคุณค่ามากกว่าที่เค้าจะทำร้ายจิตใจใครต่อใครได้

แต่เชื่อผมเถอะนะครับว่า ลองตั้งสติ มีทางออกที่เราสามารถเป็นตัวเราจริงๆ
พร้อมไปกับสามารถที่ทำให้คนรอบข้างมีความสุข กับเส้นทางที่ได้เลือกแล้วของเราด้วยครับ

--------------------------------

ผมว่า ผมเขียนถึงโต้งได้ไม่ดีเท่าไหร่
และยังอาจะเข้าใจได้ไม่ดีพอในหลายจุด เพียงแต่พยายามยกประเด็นขึ้นมา
ก็ขอเชิญพี่น้อง ร่วมแลกเปลี่ยนให้ความเห็นเกี่ยวกับต.โต้งด้วยนะครับ
อาจจะเห็นขัดแย้ง ไปก็ยินดีครับ เพราะผมเองก็ไม่ได้รู้ดีไปกว่าคนดูคนอื่นๆหรอกครับ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 25 พ.ย. 50 02:18:01 ]

ความคิดเห็นที่ 139

ความเห็นจากblog
_____________________

อ่านแล้วรู้สึกดีมากคับ
เห็นด้วยกับการตีความคับผม

แล้วแชร์สิ่งที่ผมคิดมั่งนะคับ
ประเด็นหลักๆ ก็เห็นด้วยกับเจ้าของบล๊อคนะคับ ไม่ขอเล่าละกัน

อีกสิ่งหนึ่งที่ผมอยากเขียนถึงคือ จมูกของตุ๊กตาไม้อันนั้น
ในฉากจบ ตอนที่มิวเอาจมูกอันใหม่ที่โต้งให้มาเสียบเข้ากับตุ๊กตาอันเก่า คงจะสังเกตกันได้ว่า มันไม่พอดี
ส่วนตัวผมคิดว่า จมูกที่หายไปมันก็เหมือนกับความสัมพันธ์ของทั้งสองคนที่ขาดหายไป
ตอนเด็กๆ ผมว่าทั้งคู่ก็มีความผูกพันธ์ที่ดีพอสมควร แต่ระยะเวลาที่หายไป และความสัมพันธ์หรือความรู้สึกใหม่ๆ ที่เกิดขึ้น ตอนที่ทั้งคู่โตเป็นหนุ่มแล้ว มันอาจจะมาเติมช่องของความสัมพันธ์แบบเด็กๆของทั้งคู่ได้ไม่สนิท ซึ่งก็คือความรักของทั้งคู่ มันอาจจะดูขัดหูขัดตา หรืออาจจะขัดใจ ซึ่งในที่นี้ก็ต้องใช้เวลาเป็นตัวตัดสิน ผมคิดว่า หนังจึงสื่อออกมาให้จมูกอันใหม่ที่มาเติมตุ๊กตาให้เต็มนั้น ค่อนข้างดูขัดตาเสียหน่อย แต่พอเวลาผ่านไป ความขัดตานั้นก็อาจจะดูเป็นเรื่องปกติไปได้ ก็เหมือนกันความสัมพันธ์ของทั้งคู่ที่ต้องใช้เวลาต่อไปนั่นเอง

ฮ่าๆ อีกฉากที่ผมชอบก็คือ ไข่พะโล้ นั่นเอง

โดย: ranzilla วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:33:11 น.
_________________________
ผมตอบ

คุณranzilla
ตั้งแต่รอบแรก ผมสังเกตเห็นว่าจมูกที่มาให้มันอันใหญ่กว่าตัวที่มิวมี
พอรอบสอง ก็รู้สึกว่า หนังจงใจให้ตอนสุดท้าย พอเอาจมูกใส่แล้วหัวมันเลื่อน
เพื่อให้เห็นชัดๆว่าไม่พอดี แล้วจับภาพอีกครั้งว่าจมูกมันใหญ่และล้นออกมา

แต่ก็ยังไม่แน่ใจ เพราะยังตีความไม่ออก

พอรอบสาม เห็นชัดแน่ๆเลยว่า ตุ๊กตาที่ร้านในสยาม มันตัวใหญ่กว่า
แต่ก็ไม่สามารถตีความได้อีก ว่าจะสื่อถึงอะไร

พอเจอข้อความของคุณเลยดีใจมากๆ
รู้สึกว่า ตุ๊กตาที่มิวมีอยู่มันเป็นความตัวแทนความสัมพันธ์ระหว่างโต้งกับมิววัยเด็ก
จมูกคือความสัมพันธ์ความรักแบบใหม่ ในตอนวัยรุ่น ซึ่งต่างออกไป
มันอาจจะใหญ่ไป คือมันรุนแรงไป ในพื้นฐานของเพื่อนวัยเด็ก มั้งนะ

ไม่ค่อยget อันนี้เลย ลึกซึ้งเหลือเกิน

โดย: grenadine1oz วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:43:27 น.
______________________________

นั่นสิคับ
ความสัมพันธ์ในตอนเด็กของทั้งสองคน ผมคิดว่ามันอาจจะเป็น เพียงแค่ เพื่อนสนิท ซึ่งในหนังก็ให้คำตอบมาด้วยตุ๊กตาไม้ตัวนั้น แต่มันเหมือนเป็นนัยๆ ตอนที่จมูกอันเก่าได้หายไปตอนที่ต้นไม้โดนตัดไป มันรู้สึกเหมือนกับว่า ความสัมพันธ์แบบนี้ ของทั้งคู่ มันจะต้องไม่สมบูรณ์ หรือจะต้องขาดหายไป ก็เหมือนกับจมูกที่แสดงถึงความสัมพันธ์แบบเพื่อนที่มันเป็นความสัมพันธ์ที่ "พอดี" สำหรับทั้งสองคนในวัยนั้น

แต่เมื่อเวลาผ่านไป จมูก อันนั้นก็ยังคงว่างอยู่ ผมคิดว่ามันคงเป็นเครื่องเตือนสำหรับพวกเขา ถึงความสัมพันธ์ที่ขาดช่วงไป แต่พอมาเจอกันตอนโตแล้ว ด้วยพื้นฐานความสัมพันธ์ของทั้งคู่ที่มีมาตั้งแต่เด็ก ซึ่งแทนด้วยตุ๊กตาที่มิวมีอยู่ แต่มันยังขาดส่วนที่เป็นจมูก มันก็เหมือนกับเป็นการ เปิด ทางเลือกให้ทั้งคู่ว่าจะเลือก เติม ความสัมพันธ์ที่หายไป ด้วยแค่การเป็นเพื่อนสนิท ซึ่งผมว่ามันก็จะทำให้จมูกพอดีกับตุ๊กตาตัวเดิม แต่หากความสัมพันธ์ที่ทั้งคู่สร้างขึ้นใหม่นั้น มันไม่เหมือนเดิม หากมันได้กลายเป็น เพื่อนคนพิเศษ ซึ่งทั้งคู่ต้องใช้เวลาค้นหาตัวเอง จนในที่สุดก็ได้สรุปไว้ในตอนจบ ว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่มัน เกินความเป็นเพื่อนสนิท ผมว่า ด้วยเหตุนี้จมูกมันจึงใหญ่กว่าปกติคับ

""" คุณ Grenadine คิดว่าไงคับ

โดย: ranzilla วันที่: 24 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:54:54 น.

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 25 พ.ย. 50 02:30:53 ]

ความคิดเห็นที่ 140

อ่อ อีกอย่างนะคับ
ยินดีมากที่ได้ยินว่า คุณไปดูมาสามรอบแล้ว
ผมเองก็เช่นกัน
ที่ไปดูเพราะ พยายามจะหาคำตอบหลายๆอย่างที่ได้จากหนังเรื่องนี้ เนื่องด้วยเหตุนึงผมเรียนทางด้านวรรณคดีวิจารณ์มา และคิดว่าในหนังเรื่องนี้มีประเด็นมีแง่มุมมากมาย ให้มอง หากเราเอาความคิดตนเองออกมาจากการตัดสินของบรรทัดฐานทางสังคม ฉะนั้นผมจึงรู้สึกเสียใจกับคนหลายๆที่เดินออกจากโรงภาพยนตร์เพียงเพราะหนังเรื่องนี้เฉลยประเด็นที่นำเสนอความรักระหว่าง ช-ช
มันทำให้พวกเขาพลาด สัญลักษณ์ ต่างๆมากมายที่ซ่อนอยู่ในทุกๆมุมๆ และทุกๆฉากๆ ไม่เว้นแม้แต่ผึ้ง ของหนังเรื่องนี้ไปอย่างน่าเสียดาย - -(อันนั้นขอส่วนตัวหน่อยอิอิ)
แต่แม้ผมจะดูจบรอบที่สามแล้ว
มันยังมีอีกหลายๆ ประเด็นที่ผมยังคิดไม่ออก
มัน "คา" อยู่ในใจน่ะคับ
จะขออนุญาตโพสลิสไว้ตรงนี้ละกันนะคับ
1. ตัวละครที่ชื่อ "จูน" คับ บอกตรงๆ ผมเดาผู้หญิงคนนี้ไม่ออก
2. รูปถ่ายสุดท้ายที่จูนทิ้งไว้ให้ครอบครัวของโต้ง
3.คำว่า "ผมรู้" ที่หลุดออกจากปากของ กร ตอนที่กอดกับสุนีย์
ประเด็นเหล่านี้ ยากเสียเหลือเกิน

*จึงเป็นเหตุให้ผมต้องวางแผนไปดูรอบที่สี่คนเดียวเสียแล้ว
*
ปล. อยากให้หนังไทย ทำหนังที่มีอะไรให้เก็บมาคิดแบบนี้ได้เยอะๆ จังคับ นับเป็นนิมิตรหมายอันดีของหนังไทย
และเอาใจช่วยให้ DVD ของหนังเรื่องนี้อย่าโดนตัดเลย ไม่งั้นจะเสียหายมากแน่ๆ

โดย: ranzilla วันที่: 25 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:04:18 น.
_______________________________

คุณ ranzilla

มีสัญลักษณ์อีกหลายอันที่ยังไม่ได้พูดถึง เพราะถ้าเขียนหมด
ผมว่าคนไม่ชอบ อาจจะร้องยี้

ถ้าที่เกียวกับโต้งอีกอัน คือโปสเตอร์สีฟ้าที่ติดหน้าห้อง
ห้องนอนคงจะคล้ายๆโลกของโต้ง และโลกของมิวในห้องแต่ละคนก็จะมีส่วนประกอบต่างๆ
ที่ก่อขึ้นเป็นโลกของแต่ละคน เช่น ห้องของมิว มีดนตรี รางวัลทางดนตรี
ห้องของโต้งก็มีเกี่ยวกับศาสนา และอื่นๆ ลองสังเกตดู
ในตอนต้นของเรื่องก็มีหน้าปกของเรื่องเจ้าชายน้อย ที่พูดถึงโลกของแต่ละคน

โปสเตอร์สีฟ้า ของโต้ง เป็นรูปทางแยกออกเป็นสองทาง
สะท้อนถึงทางที่ต้องเลือก ความสับสนการค้นหา

---------------------------------

เรื่องรูป ถ่ายสามคน เป็นตัวทำให้เข้าใจสุนีย์และกร
ต่อการคลี่คลายเรื่องในครอบครัวของโต้งตอนท้าย

ลองอ่านบทวิจารณ์ของคุณ ผมอยู่ข้างหลัง ประเด็นนี้จะชัดเจนมากขึ้นครับ
กร เลือกที่จะมีความหวัง รอคอย หลอกตัวเองว่าสักวันแตงจะกลับมา
ดังนั้น ตอนต้นก็จะถามว่า แตงในรูปไปไหน ทำไมไม่เอารูปแตงตั้งใว้

ส่วนสุนีย์ เลือกที่จะลืมแตง ลบออกไปจากชีวิต แสร้างเป็นลืมว่าไม่มีแตงอยู่
เป็นสองขั้วที่ต่างกัน ไม่มีอันไหนพอดี
อ่านของคุณ ผมอยู่ข้างหลังคุณ ประเด็นนี้จะเขียนละเอียดมากกว่านี้ครับ

พอตอนท้ายเรื่องจึงคลี่คลาย ปริศนารูปจากต้นเรื่อง
ที่สุนีย์พยายามบอกว่า รูปนี้แตงไปแล้ว ให้คนอื่นถ่าย

แต่ความจริงก็คือ แตงยังไม่ได้ไป แตงเป็นคนถ่ายรูป
นั่นคือสุนีย์เปลี่ยนมาเป็นยอมรับความจริง
ไม่ได้แสร้งลืมว่าไม่มีแตงอยู่

ส่วนกร ก็ตรงกันข้ามกับตอนต้น ที่ถามว่าแตงไม่อยู่แล้วใช่ไหม
ก็คือเริ่มยอมรับได้จริงๆว่าแตงไม่อยู่แล้ว ได้สูญเสียแล้ว

นี่หละครับ ช่วยให้เรื่องคลี่คลาย จากท่ผูกไว้ด้วยรูปตอนต้นเรื่อง

------------------------------
เรื่องจูนก็อยากพูดถึงบ้าง แต่ถ้าไม่มีการเจาะประเด็นคงเขียนยาว
อย่างเรื่องที่บอกอะไรกับกร

แต่บางอย่างในหนังก็แปลไม่ได้หรอกครับ มันทิ้งไว้เฉยๆ
จดประสงค์ก็ให้เกิดความสงสัย มันก็ได้ทำหน้าที่ของมันแล้ว
ไม่ได้สื่อสัญลักษณ์ความหมายใดๆ

ส่วนเรื่องผมรู้จากกรนี่ก็พูดยาก อาจจะ เหมือนคู่ชีวิตที่อยู่กันมานาน
อย่างเพื่อนสนิทเรา คนในครอบครัวเรา ก็รู้ใจกันไม่ต้องอ้าปากพูด

สุนีย์เรียกกร คุณ
กร ตอบผมรู้
ดูอวัจนภาษาอาจจะบรรยายได้ดีกว่าครับ ฉากนี้

โดย: grenadine1oz วันที่: 25 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:21:46 น.

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 25 พ.ย. 50 02:33:08 ]

ความคิดเห็นที่ 141

ขอบคุณ คุณmusic:response ความเห็น128นะครับ
พอดีมือใหม่ครับผม ผมรู้แล้วว่า ในบทความพลาดไปหนึ่งคือ
คำที่ หญิงด่าพี่ชายอะครับ พันทิพเลยตรวจว่าเป็นคำหยาบเลยโพสไม่ได้สักที

ไงก็มือใหม่ครับ มีไรก็แนะนำผมได้ครับ ยินดีครับผม

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 25 พ.ย. 50 02:37:55 ]

ความคิดเห็นที่ 142

ในบรรดาร้อยกว่ากระทู้เกี่ยวกับ "รักแห่งสยาม" ในไหลมาในช่วง 2-3 วันมานี้
กระทู้นี้ลึกซึ้ง กินใจ และงดงามที่สุด ขอโหวตให้เลยครับ อยากให้คนอื่นๆ ได้อ่านแบบที่เดียวกับที่ผมอ่าน

.............

ส่วนเรื่องประเด็นความเหงา
สิ่งหนึ่งที่คิดว่าเป็นยาแก้ที่ดีที่สุดก็คือเรียนรู้ที่จะอยู่กับมันครับ เหมือนมันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต เหมือนมันเป็นเพื่อน
เมื่อทำได้ก็จะไม่ทรมานครับ

..........
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 50 04:24:28

จากคุณ : JEDIYUTH - [ 25 พ.ย. 50 04:23:57 ]

ความคิดเห็นที่ 143

มาฝากความหมายของเพลงจีน ให้กับทุกคนที่ยังไม่รู้ด้วยครับ

ความหมายของเพลงจีน ที่อาม่าสอนมิวเล่นเปียโน และโต้งขอให้มิวเล่นให้ฟัง

http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6055040/A6055040.html

เพราะคุณจะได้เติมเต็มจนล้น เมื่อรู้ความหมายของเพลงจีนในรักแห่งสยาม

จากคุณ : แมวเหมียว - [ 25 พ.ย. 50 06:10:59 A:58.64.120.89 X: TicketID:073396 ]

ความคิดเห็นที่ 144

เป็นกระทู้ที่ดีมากๆครับ

อินกับหนังไม่หาย..เศร้า

จากคุณ : Ultra (artultra) - [ 25 พ.ย. 50 08:31:20 ]

ความคิดเห็นที่ 145

นับถือจขกท.มากๆๆๆ ให้อารมณ์สุดๆไปเลย อ่านแล้วเศร้ามากๆๆๆๆ

จากคุณ : ยกนิ้วให้เลย (DaNiaL HamSteR) - [ 25 พ.ย. 50 10:17:52 ]

ความคิดเห็นที่ 146

ผมก็เป็นคนนึง ที่มีบางส่วนคล้ายๆกับมิวนะครับ
แบบว่า ผมเรียนดี เล่นกีฬากับร้องเพลงพอก็ไปได้
เป็นความภูมิใจของพ่อแม่ น้องๆ แล้วก็ครูที่สอนผม
ตั้งแต่ตอน ม.ปลาย มีเพื่อนๆ สนิท มีที่มารักผมด้วย
ทั้งชายและหญิง แต่ผมจะรู้สึกดีกับเพื่อนชายมากๆ
แต่ผมก็ปฏิเสธตัวเองตลอด จนทำให้เพื่อนชายผมผิดหวัง
เค้าเสียใจ ร้องไห้เพราะผม ทั้งที่เค้ามีความเป็นผู้ชายมากกว่าผม
ผมก็แอบร้องไห้ตอนนอน หรือเข้าห้องน้ำร้องไห้เป็นบางครั้ง
คือ ผมก็รักเค้านะ แต่ไม่สามารถคบเป็นแฟนได้
แต่ผมไม่เคยบอกว่า รักเค้าเลยนะครับ
ยังไม่รู้เลยว่า อนาคตผมจะทำไงดี
ถ้าชีวิตเหมือนสมการทางคณิตศาสตร์ ผมคงแก้ได้ไม่ยาก ไม่ต้องมากลุ้มแบบนี้

จากคุณ : ต้น - [ 25 พ.ย. 50 10:23:20 A:202.91.19.206 X: ]

ความคิดเห็นที่ 147

มันอาจจะเป็นหนังที่หลอกลวงคนดูในเรื่องการโปรโมท แต่เรื่องหัวใจหนังมันทำให้เรายิ้มได้ ความเหงาเป็นสิ่งที่ทุกคนกลัว และมิวก็เป็นหนึ่งในนั้น ส่วนโต้งก็เป็นคนที่มาคอยเติมเต็ม
คนบนโลกยังมีอีกมากที่เป็นแบบมิวกับโต้ง
คุณผู้ชายแท้ ผู้หญิงแท้ คุณจะทิ้งเขา หรือ ช่วยเขา
ความรักเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ทุกวัย และทุกเพศเหมือนที่หนังต้องการบอก
คนที่ดูหนังแล้วถูกหลอกขอให้มองกลับไปว่าหนังได้ให้อะไรแก่คุณบ้าง ความรักระหว่างพ่อแม่กับลูก ระหว่างอาม่ากับหลาน และระหว่างเพื่อน กับเพื่อน
มันทำให้รู้ว่าอย่าคิดว่าคุณอยู่ในโลกนี้คนเดียว อย่าเหงาอยู่คนเดียว เพราะ คุณมีคนรอบตัวที่เป็นห่วงคุณเสมอ และจะไม่เหงาอีกต่อไปแล้วนะ

รักแห่งสยาม สยามจงเป็นดินแดนแห่งความรักเถิด

จากคุณ : นภาอากาศ (นภาอากาศ) - [ 25 พ.ย. 50 10:52:05 ]

ความคิดเห็นที่ 148

เขียนดีมากครับบ ชอบๆๆๆ

จากคุณ : naeo (naeo) - [ 25 พ.ย. 50 11:51:43 ]

ความคิดเห็นที่ 149

เป็นหนังที่ผมชอบมากๆ
จะไปดูรอบที่ 3 4 5 ตามลำดับ

จากคุณ : popodyssey - [ 25 พ.ย. 50 11:52:17 ]

ความคิดเห็นที่ 150

ดูไปสองรอบแล้วครับ ก่อนเข้าไปดูไม่ได้คิดหรือคาดหวังอะไรกับหนังมาก รู้เพียงแต่ว่าเป็นรักหลากมุมมอง ไม่คิดว่าจะมีอะไรที่ช็อคความรู้สึกตัวเองพอสมควร แม้ตัวผมจะเป็นอย่างตัวเอกสองคนในเรื่องก็ตาม ดูแล้วรู้สึกช็อคเหมือนกัน แต่ดีที่ฉากมันไม่ได้รู้สึกถึงความรุนแรงใดๆ แต่มันทำให้เราเข้าถึงความรู้สึกภายในของตัวละครโดยไม่ต้องใช้คำพูดใดๆมาบรรยาย ถ้าจะต้องกลับไปดูอีกรอบก็คงไม่เบื่อ ยิ่งดูก็ยิ่งเข้าใจอะไรๆในเรื่องมากขึ้น อยากจะมาแชร์ความรู้สึกเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้บ้างครับ จากความคิดเห็นที่ 140 หากเป็นความคิดของผม ฉากตอนที่กรกับสุนีย์ กอดคอกันร้องให้ในฉากใกล้จบ สุนีย์คงต้องการจะบอกว่า ความจริงแล้วจูนไม่ใช่แตง และกรก็ตอบไปว่าผมรู้แล้วละว่าเค้าไม่ใช่ลูกสาวของเรา ลองย้อนกลับไปดูที่ฉากที่กรเข้าโรงพยาบาลแล้ว สุนีย์ต้องกลับไปบ้านเหลือเพียงแต่กรกับจูนสองคน จูนพูดกับกรว่า "พ่อค่ะ หนูมีอะไรจะบอกพ่อ" แล้วเค้าก็ตัดทิ้งไปเฉยๆ ข้ามไปเป็นฉากโต้งกลับบ้านแล้วเพิ่งรู้ว่าพ่อเข้าโรงพยาบาลจากแม่ พอสองแม่ลูกไปถึงโรงพยาบาล กลับได้ยินเสียงหัวเราะของกรกับจูน ถ้าจะให้คาดคะเน จูนคงบอกความจริงเรื่องที่เค้าไม่ใช่แตงลูกสาวของกร นั้นก็คงจะพอสรุปบทสุดท้ายระหว่างกรและสุนียได้บ้างนะครับ ส่วนตัวจูนเองนั้นผมยังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไรว่าเค้ากะลังเดินทางไปไหน เพราะถ้าดูจากเรื่องเค้าต้องการเก็บเงินเพื่อเดินทางไปต่างประเทศ หากแต่ว่าเงินที่สะสมไม่เพียงพอ ถ้าสังเกตุจดหมายของจูนให้ดี เราจะเป็นจูนเขียน ปล.ตอนท้ายจดหมายว่า “ฉันไม่ใช่คนที่คุณคิดหรอกค่ะ” พร้อมกับแนบรูปถ่ายที่มีกันเพียงสามคน นั้นก็คงจะบอกเป็นนัยว่าตนนั้นเป็นคนนอก ครอบครัวของคุณมีเพียงแค่สามคนเท่านั้นนะ และจากนี้ต่อไปก็คงจะไม่ได้เจอกันอีก ส่วนสำหรับประเด็นความรักของโต้งและมิวนั้น ผมรู้สึกว่า โต้งทำถูกแล้วครับที่พูดแบบนั้นกับมิวในฉากสุดท้าย ส่วนมิวก็คงเข้าใจ เพราะคำตอบที่ได้รับไม่ได้หมายความว่าโต้งไม่ได้รักมิว รักไม่จำเป็นต้องครอบครองกันทางกาย หากรักที่ล้ำค่านั้น มิวได้ครอบครองมันทั้งหมดแล้ว นั้นก็คือ หัวใจดวงนั้นของโต้งนั่นเอง ฉากสุดท้ายที่มิวร้องไห้ก็คงสื่อได้สองทาง ทางหนึ่งก็ดีใจที่ได้รักตอบ หากเพียงแต่รักนั้นมิได้มาพร้อมกับการเคียงข้างเท่านั้นเอง ถึงจะเศร้าแต่ก็ยังคงอิ่มเอิบไปกับความรู้สึกดีดีระหว่างความรักที่พริ่มล้นของทั้งคู่ครับ

จากคุณ : ณ สยาม - [ 25 พ.ย. 50 12:51:59 A:124.120.116.174 X: TicketID:161438 ]

ความคิดเห็นที่ 151

ไปดูมา 4 รอบแล้ว
ชอบมากๆๆ ชอบตั้งแต่วันที่ไปดูรอบสืื่อฯ

ฉากสุดท้าย กระฉากใจมาก ถ้าดูคนเดียว แบบร้องไห้ได้ไม่อายใคร คงปล่อยโฮ ออกมา

จากคุณ : Giant-Garuda (Giant-Garuda) - [ 25 พ.ย. 50 13:16:49 ]

ความคิดเห็นที่ 152

เห็นหลายคนชอบก็มีความสุขมากแล้วครับ ขอบคุณมากครับ
แต่ถ้าขึ้นโหวตไปอยู่ด้วยกันกับกระทู้แอนตี้หนังรักแห่งสยามก็คงดี ผู้อ่านจะได้มีทางเลือก อิอิ

ถ้ากระทู้แรกข้าพเจ้า ติดโหวตจะดีใจมาก กระผมจะรีบถอดบทพูดคำต่อคำมากำนัล

ฉากแรกอาม่าเล่นเปียโนกับมิว
ฉากที่บรรยายถึงความเหงาของมิว
ฉากมิวโต้งม้าหินอ่อน
ฉากที่สุนีย์มาพูดกับมิวที่บ้าน
ฉากเลือกตุ๊กตาต้นคริสมาสต์
ฉากเอ๊กซ์มาคุยกับมิวที่บ้าน
ฉากที่โต้งมาพูดกับมิวตอนให้ของขวัญ

สนใจอะป่าว โหวตให้ด้วยๆ ติดสินบน

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 25 พ.ย. 50 13:26:25 ]

ความคิดเห็นที่ 153

จากคุณแมวเหมียว ความเห็น143 ตามlink
http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6055040/A6055040.html

ความหมายเพลงจีน

ค่ำคืนนี้ บนท้องฟ้ามีดาราพร่างพราวพราย
หวนคำนึงถึงเรื่องราวที่ผ่านพ้นดุจความฝัน
อยากได้มีวันเก่าหวนคืนมา
บัดนี้เราสองห่างไกล นับพันลี้
ไม่สามารถ ติดต่อส่งข่าวได้
ทำให้ใจฉันหมองเศร้าหนักหนา
วาน ดวงจันทร์อันเจิดจ้า ถามทุกข์สุขแทนฉัน
คิดถึงเธอคราใดน้ำตาก็ไหลริน

ค่ำคืนนี้ฉัน รอบกายฉันช่างเงียบงัน
มีเพียงไฟสลัวและ ฉันนั่งหมองหม่นคิดถึงเธอเพียงลำพัง

เราสองอยู่ห่างกันแสนไกลไม่อาจได้ยินสำเนียง
ฝากจันทร์ช่วยส่งความคำนึงถึงของฉันไปให้เธอผู้ห่างไกล

ขอบคุณมากนะครับที่เอามาฝากทุกคน

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 25 พ.ย. 50 13:29:25 ]

ความคิดเห็นที่ 154

ยิ่งอ่าน ยิ่งอยากไปดูนะเนี่ย

จากคุณ : ถุงกาแฟ - [ 25 พ.ย. 50 13:45:49 ]

ความคิดเห็นที่ 155

ความเห็น154 และ ความเห็น14
ส่วนตัวแล้วผมว่า ไปดูแล้วมาอ่านจะได้อรรถรส แล้วกลับไปดูอีกรอบเพื่อซึมซับทั้งหมด

เพราะเวลาดูหนังแล้วไม่รู้เนื้อหามาก่อน หนังก็จะค่อยๆจัดเรียงอารมณ์ให้เราทีละน้อยๆ
จุดไหนอยากให้เราสงสัย ครุ่นคิด เราก็สงสัยตาม แล้วมาเฉลยตอนหลัง ก็จะสนุก
จุดไหนดูเสร็จแล้วต้องใช้เวลาทำความเข้าใจ ต้องเรียงลำดับความคิด หลังจากดูหนังเราก็ใช้เวลากับหนังที่จบไปแล้วอีกเล็กน้อย

ผมว่ามันเป็นเสน่ห์ของการชมภาพยนต์นะครับ
เป็นมากกว่าการใช้เหตุผลหรือความคิดในชม ในการเสพ
ลองใช้หัวใจ และความรู้สึกเข้าไปสัมผัส หนังและตัวละคร

แล้วคุณจะมีหนังที่ชอบที่คุณหลงรักสักเรื่องครับ
แค่นี้ชีวิตก็มีสิ่งเล็กน้อยที่ทำให้คุณมีความสุขมากขึ้นครับ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 25 พ.ย. 50 13:52:34 ]

ความคิดเห็นที่ 156

ขอมาเพิ่มบทพูดครับ
บทพูดเต็มๆ ครับ ไปนั่งดูหลายรอบเพื่อดูแค่สองสามฉาก (เพลง กันและกัน ในหนัง กระชากอารมณ์ได้มากกว่าซื้อแผ่นมานั่งฟังเองเยอะเลย)
1. ฉากนี้
2. ฉากร้องเพลงที่สยาม
3. ฉากจบ

โต้ง: อยู่คนเดียว ไม่เหงาบ้างหรอ

มิว: เหงาจนน่ากลัว

โต้ง: แล้วมันเป็นไง เหงาจนน่ากลัว

มิว: ก็อย่างตอนเด็กๆ อะ ความเหงาคือการไม่มีเพื่อนใช่มะ
แต่พอโตขึ้น ความเหงามัน... !!!!! เป็นบ้า

โต้ง: แล้วมัน !!!!! ใส่มิวยังไงอะ

มิว: ไม่รู้จะตอบยังไงดี แต่มัน เริ่มตอนประมาณซัมเมอร์ ตอนเรากำลังจะขึ้น ม.2
ป๊าพาอาม่าไปไหนก็ไม่รู้ ตั้งสามสี่วัน แล้วพอวันที่แกกลับมานะ...

อาม่า: ได้ข่าวว่าอาม่าไม่อยู่ เพื่อนเกเรหรอ

มิว: มันไม่ง่ายเลยนะ เพราะยิ่งผ่านไปนานนาน
เราก็ยิ่งคิดถึงอาม่า เราก็เลยตั้งคำถามขึ้นว่า
ถ้าเรารักใครมากๆ เราจะทนได้หรอ ถ้าวันนึงเนี่ย เราต้องเสียเค้าไป
แล้วไอการจากลาอะ มันก็เป็นส่วนนึงของชีวิต
โต้งก็รู้ดี มันจะเป็นไปได้หรอโต้ง
ที่เราจะรักใคร โดยไม่กลัวการสูญเสีย

แต่อีกใจนึงก็คิดว่า แล้วมันจะเป็นไปได้หรอ
ที่เราจะอยู่ได้ โดยไม่รักใครเลย
เนี่ยแหละคือความเหงา เราอยู่กับมันมา 5 ปี
ทำไมเราจะไม่รู้ว่ามันร้าวรานยังไง
แล้วชีวิตที่เหลือของเราล่ะ

โต้ง: มิว...

จากคุณ : worldicez - [ 25 พ.ย. 50 14:19:25 ]

ความคิดเห็นที่ 157

เพิ่งดูมาเมื่อคืน ยังคิดถึงเจ้ามิวไม่หายเลยครับ
อยากไปคอยดูแลปลอบใจเจ้ามิวเหลือเกินครับ...
ผมว่าผมเข้าใจความรู้สึกของมิวได้ดีครับ
และผมรักมิว..

เป็นหนังในไม่กี่เรื่องที่ทำให้อยากกลับไปดูซ้ำและซื้อ DVD มาเก็บไว้เพราะมิวครับ

จากคุณ : winter love song - [ 25 พ.ย. 50 14:41:55 ]

ความคิดเห็นที่ 158

คุณworldicezแย่งซีนซะละ ว่าจะเอามาเป็นของกำนัล
แต่ก็ขอบคุณมากๆครับ ดูรอบเมื่อวานสองทุ่มที่SFXลาดพร้าวป่าวเนี่ย
เห็นคนข้างๆผม มาดูคนเดียว คงดูหลายรอบเหมือนกัน
แล้วก็ตั้งใจฟังบทพูดซีนเด็ดๆ เหมือนกันอีก
-------------------------

เมื่อกี้นี้ อาบน้ำ แล้วก็ปิ๊ง เข้าใจตัวหนังเรื่องนี้ทั้งหมดแล้ว
คุณมะเดี่ยว คนเขียนบท ผู้กำกับลึกซึ้งมากกกกกกกก
ที่เขียนถึงมิวหรือโต้ง เหมือนบรรลุตัวละคร แต่ตอนนี้เหมือนบรรลุหนังทั้งหมด
มันรู้สึกมีความสุขมากกกกกกก จนอยากจะเขียนReviewหนังเรื่องนี้แบบไม่spoil

ถ้าหนังดีๆทำออกมาแล้ว หนังลึกซึ้งขนาดนี้ ที่สำคัญเป็นหนังไทย
ถ้าไม่มีใครเข้าถึง หรือถ้าความลึกซึ้งไม่ได้รับการถ่ายทอดออกมาให้เห็นโดยทั่วกัน
ผมว่าน่าเสียดายมากกกกกกกกก

ผมเองก็แค่เป็นคนที่ชอบดูหนังธรรมดาคนนึง อยากจะลองถ่ายทอดหนังเรื่องนี้ผ่านมุมมองผมบ้าง
ผมอยากจะเขียน สิ่งที่ผมเห็น จากหนัง โห ยอมรับจริงๆว่ามันลึกซึ้งมาก

ผมเพิ่งจะคิดออกทั้งหมด เมื่อตะกี้ ของการดำเนินเรื่อง ที่ผูกต่อกันมาตั้งแต่ต้นจนจบ ตื่นเต้นชะมัด
หลังจากบรรลุแล้ว ให้ดูสิบรอบก็คงไม่เบื่อ นับถือคนสร้างหนังจริงๆ ตื่นเต้นอยากเขียนแล้ว

หวังว่าคงไม่ทำให้ผิดหวัง ยังไงฝากติดตามด้วยนะครับ เย้ๆ คงใช้เวลาเขียนนิดนึง
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 50 14:47:52

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 25 พ.ย. 50 14:46:25 ]

ความคิดเห็นที่ 159

ดูแล้วก็ตอนแรกออกมาเฉยๆค่ะ
ยังไม่ประทับตราตรึงเท่าไร
แต่ตอนจบนี้น้ำตาไหลเลยนะ

แค่รู้สึกว่ามันยังไม่ติดใจอะไรมากค่ะ
แต่พอมานั่งคิดอีกที มาอ่านกระทู้อีกที ...

วิเคราะห์และเขียนได้ดีมากๆเลยค่ะ ขอชมๆๆ
ทำให้รู้สึกว่าอยากไปดูอีกรอบ น้องโอ้เล่นได้ดีมากๆเลยเข้าถึงบทจริงๆ
สายตาเค้านิ่งๆ แต่แอบ ... บอกไม่ถูกอ่ะ

สรุปว่า จะไปดูอีกรอบค่ะ

จากคุณ : JiJysang (JiJysang) - [ 25 พ.ย. 50 15:08:41 ]

ความคิดเห็นที่ 160

บทพูดในฉากมิวบรรยายความเหงากับโต้ง

ฉาก: โต้งและมิวนอนหนุนหมอนบนเตียงสีเขียว ในห้องของมิวที่บ้าน

โต้ง: แล้วที่ผ่านมา มิวเป็นไงบ้าง

มิว: เล่นดนตรีสนุกดี

โต้ง: อยู่คนเดียว ไม่เหงาบ้างเหรอ

มิว: เหงาจนน่ากลัว

โต้ง: แล้วมันเป็นไง เหงาจนน่ากลัว

มิว: ก็อย่างตอนเด็กๆ อะ ความเหงาคือการไม่มีเพื่อนใช่มะ
แต่พอโตขึ้น ความเหงามัน... เห้ กว่านั้นมาก

โต้ง: แล้วมัน เห้.. ใส่มิวยังไง

มิวเล่าเรื่องอาม่าเสียตอนขึ้นม.2 และอยู่คนเดียวมาตลอด 5ปีที่ผ่านมา

มิว: มันไม่ง่ายเลยนะ เพราะยิ่งผ่านไปนานนาน เราก็ยิ่งคิดถึงอาม่า
เราก็เลยตั้งคำถามขึ้นว่า ถ้าเรารักใครมากๆ เราจะทนได้เหรอ
ถ้าวันนึงเนี่ย เราต้องเสียเค้าไป แล้วไอ้การจากลา... มันก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
โต้งก็รู้ดี... มันจะเป็นไปได้เหรอโต้ง ที่เราจะรักใคร โดยไม่กลัวการสูญเสีย

(โต้ง น้ำตาซึม สายตาเหม่อลอจับที่เพดาน คิดถึงการสูญเสียคนที่เค้ารัก...พี่แตง)

แต่อีกใจนึงก็คิดว่า แล้วมันจะเป็นไปได้เหรอ ที่เราจะอยู่ได้ โดยไม่รักใครเลย
เนี่ยแหละคือความเหงา เราอยู่กับมันมา 5 ปี ทำไมเราจะไม่รู้ว่ามันทำร้ายเรายังไง
แล้วชีวิตที่เหลือของเราล่ะ....

โต้ง: มิว..
โต้งเรียกชื่อมิว พร้อมกับคว้ามิวเข้ามากอดไว้ในอ้อมอก

----------------------------------------

แก้ไขของคุณworldicez ความเห็นที่156 บางส่วนครับ
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 50 15:38:33
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 50 15:29:59
แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 50 15:27:34

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 25 พ.ย. 50 15:11:19 ]

ความคิดเห็นที่ 161

อ่านแล้วยิ่งทำให้เข้าใจหนังได้ลึกซึ้งมาเลยค่ะ

เราเองก็อยู่กับยายมาก่อน

ตอนนี้ยายเราก็เสียไปแล้ว ก็เข้าใจความรู้สึกมิวบ้าง

แต่ ถ้าเป็นเรา คง ไม่เข้มแข็งได้เท่ามิวแน่นอน

ขอบคุณเจ้าของกระทู้ค่ะ

โหวตติดสินบน อิอิ

จากคุณ : เด็กวิดยามหิดล - [ 25 พ.ย. 50 15:54:40 ]

ความคิดเห็นที่ 162

เราอยู่กับมันมา 5 ปี ทำไมเราจะไม่รู้ว่ามันทำร้ายเรายังไง
แล้วชีวิตที่เหลือของเราล่ะ....

+________________________________+

จากคุณ : OneSide (OneSide) - [ 25 พ.ย. 50 16:09:35 ]

ความคิดเห็นที่ 163

ขอบคุณ จขกท มากๆค่ะเพราะทั้งอาทิตย์ที่ผ่านมามีแต่กระทู้รักแห่งสยามเต็มไปหมดแต่มีอันนี้แหล่ะค่ะที่โดนใจมาก....ร้องไห้เลยทั้งที่ยังไม่ได้ดูหนังเรื่องนี้(แต่ว่าจะหาโอกาสดูให้ได้)รู้สึกเหมือนว่ามันคือตัวเราที่เป็นแบบนี้ที่เหงาแบบนี้แต่เหมือนพยายามบอกกับตัวเองว่าฉันอยู่ได้ ฉันอยู่คนเดียวได้
ทั้งที่จริงแล้วร้องไห้กับความรู้สึกที่ว่าทำไมไม่มีใครอยู่ข้างๆเราสักคนทุกครั้งที่เหงาใจ

จากคุณ : pinnaree - [ 25 พ.ย. 50 16:17:27 ]

ความคิดเห็นที่ 164

ขอบคุณทุกข้อความเลย อ่านแล้วซึ้งมาก

จากคุณ : oichi_ohyes - [ 25 พ.ย. 50 16:50:03 ]

ความคิดเห็นที่ 165

ผมก็ยิ่งอ่านยิ่งเศร้าจิตแบบบอกไม่ถูกเหมือนกัน พูดแล้วก็เศร้า ไปดูมาสามวันแล้วยังเศร้าไม่หายเหมือนกันครับ คงต้องมีรอบที่สองเร็วๆนี้อย่างแน่นอนครับ

จากคุณ : polscicmu - [ 25 พ.ย. 50 17:05:22 ]

ความคิดเห็นที่ 166

#158: ผมอยู่ภาคใต้ครับ ^^'

แวะมาขอบคุณอีกทีที่ช่วยใส่รายละเอียดให้ มัวแต่พยายามจำคำพูด ไม่ได้จำฉากเท่าไหร่

จากคุณ : lekkiller - [ 25 พ.ย. 50 17:15:31 ]

ความคิดเห็นที่ 167

ผมเคยเจอ และ อึ้งมาแล้วครับ

"เราคงคบกันเป็นแฟนไม่ได้หรอก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าพี่ไม่ได้รัก...นะ"

เข้าใจว่าทำไมมิวต้องร้องไห้พร้อมกับคำว่าขอบคุณในตอนจบ

แต่ตอนนี้ ผมคิดว่าผมตัดสินใจอะไรบางอย่างได้ถูกแล้ว

และผมก็มีความสุขที่ตัดสินใจแบบนั้น ไม่ทำให้ตัวเองต้องทุกข์เหมือนโต้ง

จากคุณ : Aekio - [ 25 พ.ย. 50 17:21:12 ]

ความคิดเห็นที่ 168

จริงๆแล้วก็รู้สึกแบบเดียวกับ จขกท เช่นกัน
ผมว่ามิวเป็นคนที่น่าสงสารมากเลยนะ
แต่มิวก็แข็งแกร่งมากๆ เมื่อเจอกับปัญหา
ถึงแม้ว่าในบางครั้งจะเสียใจ
แต่ก็ไม่เคยแสดงความเสียใจออกมาให้ใครได้เห็น
มิวยอมที่จะเก็บความรู้สึกนั้นไว้แต่เพียงผู้เดียว
และที่ผมหลงตัวละครนี้อีกอย่างคือ เค้ายอมรับในสิ่งที่เค้าเป็น

จากคุณ : nopkar - [ 25 พ.ย. 50 17:25:54 ]

ความคิดเห็นที่ 169

เรารู้สึกอย่างนึงว่า ทำไมหนังเรื่องนี้
ถึงทำให้คนดู อินไปกับหนัง
เราคนนึ่ง เหมือนกันที่ดูแล้วน้ำตาซึมตลอด
เกือบทุกฉาก
คงเพราะหนังเรื่องนี้ สะท้อนความเป็นจริงบางอย่าง
บางฉากก็ตรงกับชีวิตจริงของเราในตอนนี้เลย Y_Y
ยิ่งฟังเพลงประกอบด้วยแล้ว
น้ำตายิ่งซึม มีทั้งประทับใจ ทั้งเศร้า
ชอบเหมือนกันค่ะ คำพูดของมิว ตอนที่โต้งไปนอนบ้านมิว
พูดเกี่ยวกับความเหงา
ตรงใจเรามากเลย เพราะตอนนี้ก็กำลังเผชิญกับมันอยู่
ทุกคนในเรื่องนี้ แสดงได้ดีมากเลย เหมือนเป็นตัวแทน
ในชีวิตจริงของทุกคน
ที่ทุกคนต้องพบเจอ
คงต้องไปดูอีกรอบแน่นอน
นานแล้วที่ไม่ได้ดูหนังเรื่องเดียวสองรอบ
มีใครจะไปดูซ้ำอีกรอบไหมคะ
ไปด้วยกานป่าวววววววว

จากคุณ : อลิซ ในดินแดนไม่มหัศจรรย์ (อลิซ ในดินแดนไม่มหัศจรรย์) - [ 25 พ.ย. 50 19:29:10 ]

ความคิดเห็นที่ 170

ขอบคุณครับ

ขอบคุณจริงๆ ทุกๆ คน ที่ทำให้หนังเรื่องนี้ สนุก ซึ้ง และมีความหมายต่อพวกเรา

จากคุณ : my saturday - [ 25 พ.ย. 50 20:29:50 ]

ความคิดเห็นที่ 171

อ่านกระทู้นี้แล้วกระจ่างขึ้นเยอะเลยค่ะ :D ชอบ ๆ

จากคุณ : Patt - [ 25 พ.ย. 50 20:32:56 A:124.121.16.146 X: TicketID:124397 ]

ความคิดเห็นที่ 172

ไม่กล้าอ่าน กลัวร้องไห้... ไปดูมาสองรอบก็ร้องไห้ฉากสุดท้ายทั้งสองรอบ

จากคุณ : NBlue2Sky - [ 25 พ.ย. 50 20:33:46 ]

ความคิดเห็นที่ 173

ถ้าเรารักใครมากๆ เราจะทนได้หรอ ถ้าวันนึงเนี่ย เราต้องเสียเค้าไป
แล้วไอการจากลาอะ มันก็เป็นส่วนนึงของชีวิต
โต้งก็รู้ดี มันจะเป็นไปได้หรอโต้ง
ที่เราจะรักใคร โดยไม่กลัวการสูญเสีย

แต่อีกใจนึงก็คิดว่า แล้วมันจะเป็นไปได้หรอ
ที่เราจะอยู่ได้ โดยไม่รักใครเลย
.
.
.
.
ร้องไห้ตลอดเลย น้ำตาซึม
.
.
.
ถ้าไม่รักก็เขียนไม่ได้ ฮือๆๆๆๆๆๆๆ

จากคุณ : phamarx - [ 25 พ.ย. 50 20:35:24 ]

ความคิดเห็นที่ 174

ดูสองรอบ รอบที่สามจะตามมาในไม่ช้า

เพลงทุกเพลงเพราะขึ้นมาทันตาถ้าได้ดูหนัง

ปล มาเขียนเร็วๆน้าค้าบบ

จากคุณ : กะทิสด - [ 25 พ.ย. 50 20:41:07 A:125.25.32.229 X: TicketID:150209 ]

ความคิดเห็นที่ 175

บางครั้งถึงแม้จะอยู่กับคนมากมาย แต่ก็เหงาได้ไม่แพ้มิว เลยนะครับ

จากคุณ : the scarecrow - [ 25 พ.ย. 50 20:47:41 ]

ความคิดเห็นที่ 176

ชอบเหมือนกัน อาการหนักจนแบบว่า พอเพื่อนสนิทบอกว่ายังไงๆก็จะไม่ไปดูหรอกเรื่องนี้น่ะ...เรางี้แอบโกรธเพื่อนไปเลยอะ น้อยใจว่าทำไมถึงใจแคบได้ขนาดนี้

ดูไปแล้วรอบนึงนะ แต่อยากไปดูอีกรอบ เพื่อนๆคนไหนไม่อยากดูคนเดียว อยากไปดูด้วยกัน ก็ติดต่อมานะคับ ขอเป็นรอบวันเสาร์ และ/หรือ วันอาทิตย์ ที่ 1-2 ธค.นะคับ

thanooh@hotmail.com หรือ 086-9926552

ขอบคุณมากๆ เพราะไม่อยากไปเหงาเศร้าซึ้งในโรงคนเดียว

จากคุณ : ผมเอง - [ 25 พ.ย. 50 20:52:07 A:61.7.163.104 X: ]

ความคิดเห็นที่ 177

เอ่อ ผมเอาบทความที่ผู้กำกับให้สำภาษณ์เกี่ยวกับเพลง
และความหมายเพลงที่ออกในแต่ละฉากของภาพยนต์
อยู่ในblogนะครับ แวะไปดูได้ครับผม

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 25 พ.ย. 50 20:53:00 ]

ความคิดเห็นที่ 178

มันอยู่ในหัวตลอดเลย

มิว และ จูน เปนตัวละครที่ชอบมาก

มันทำให้รู้สว่าชีวิตมีมีหวังเสมอ

ส่วนตอนที่มิวร้องไห้ตอนจลผมคิดว่านั่นก็หมายความว่า

มิวอาจจะคิดว่าสุดท้ายก็มีคนรักเรา

แค่นั้น

จากคุณ : ไอรวีย์ - [ 25 พ.ย. 50 20:56:55 A:124.121.45.187 X: ]

ความคิดเห็นที่ 179

ดอกไม้

จากคุณ : zgt* - [ 25 พ.ย. 50 21:00:10 ]

ความคิดเห็นที่ 180

^^ ผมเห็นด้วยกับคุณ #178

มิวร้องไห้เพราะปลาบปลื้มและดีใจครับ ไม่จำเป็นต้องเป็นแฟนกัน แค่รักกันก็พอ นั่นแหละคือ ความรักในแบบที่ผมต้องการ

จากคุณ : Chelsea (cfcgo2) - [ 25 พ.ย. 50 21:20:37 ]

ความคิดเห็นที่ 181

หลังจากที่ไปดูเรื่องนี้มาเป็นรอบที่ 2 อยู่ๆก็มีคำถามผุดขึ้นมาในหัวว่า
มิวเป็นเกย์ที่รักโต้ง
หรือมิวรักโต้ง(ซึ่งเป็นผู้ชาย)เลยต้องเป็นเกย์
บางคนอาจจะงงกับคำถามนี้นะ จะลองอธิบายสิ่งที่เราคิดก็แล้วกันนะ
คือไม่แน่ใจว่าบางทีมิวอาจจะแค่ดูนุ่มนวล อ่อนโยนมากกว่าผู้ชายทั่วไป
และมีความรู้สึกเหงาเศร้า(ตั้งแต่เด็กๆ ที่พ่อทิ้ง)แต่มีแค่โต้งที่เข้ามาช่วยทำให้มิวรู้สึกว่าไม่โดดเดี่ยว จนทำให้มิวรักโต้ง ฝังใจอยู่กับความรู้สึกนี้ไม่เปลี่ยนแปลงแม้จะไม่ได้เจอกับโต้งนานหลายปี เพราะถ้ามิวเป็นเกย์มาตั้งแต่แรก ทำไมเวลาที่ผ่านมาหลายปีเค้าไม่ได้รักหรือแอบรักคนอื่นบ้างเลย ถึงแม้ว่ามิวจะพูดว่ากลัวการสูญเสียคนที่รักอีกก็ตาม ดังนั้นเมื่อได้มาพบโต้งอีกครั้งความรักที่มันฝังอยู่ในใจก็เลยแสดงออกมาโดยการแต่งเพลง เค้ารู้ตัวเองว่ารักโต้ง รักโดยไม่ได้สนใจว่าโต้งจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย แต่ในเมื่อโต้งเป็นผู้ชาย มิวเลยต้องเป็นเกย์
คุณGrenadine1oz หรือคนอื่นๆมีความคิดเห็นอย่างไรกับประเด็นนี้ก็ช่วยตอบด้วยนะ แต่ถ้าเห็นว่ามันไม่ใช่ประเด็นที่จะถกกันก็ปล่อยผ่านไปเลยก็ได้ เราไม่ว่ากัน

จากคุณ : Atinaht - [ 25 พ.ย. 50 23:17:01 ]

ความคิดเห็นที่ 182

มันอาจจะเป็นหนังเรื่องแรกและเรื่องเดียวในชีวิต ที่ทำให้ผมซึ้งจนน้ำตาไหล ซึ่งผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน หลายคนอาจจะรังเกียจเกย์ แต่ผมอยากจะบอกว่า ถ้าเป็นไปได้ ผมก็อยากที่จะเกิดมาเป็นปกติเหมือนคนทั่วไป แต่เราเป็นไปแล้ว และการที่เขาบอกว่า "คนเราเลือกได้ที่จะเป็นเกย์หรือไม่เป็น....จริงๆแล้วเราเลือกได้แค่ เปิดเผย...หรือเก็บซ่อนมันไว้เท่านั้น"

ที่สำคัญ ความรัก ไม่ได้แบ่งเพศ ไม่ได้แบ่งชนชั้น ความรักนั้นก็สามารถก่อตัวขึ้นมาได้เสมอ ขอให้คุณมีความรัก ทุกอย่างก็จะสดใสขึ้น

"ทุกสิ่งทุกอย่าง ไม่มีอะไรยั่งยืน ทุกอย่างมันรอวันจากไปทั้งนั้น แม้กระทั่งความรัก แต่เราจะอยู่ต่อไปบนโลกนี้ได้อย่างไร ถ้าเราไม่มีความรัก"

จากคุณ : รักแห่งสยาม (arm_song) - [ 25 พ.ย. 50 23:36:34 ]

ความคิดเห็นที่ 183

เรื่องนี้ดูแล้วถ่องแท้ถึงประโยคที่ว่า
"หนังจบ อารมณ์ไม่จบ"

ขอบคุณทุกความเห็นด้านบน..
ทำให้เข้าใจที่มาที่ไปของทุกตัวละครเพิ่มขึ้นอีกเป็นกองเลยค่ะ
อะไรที่มองข้ามไป ก็ได้รู้จากกระทู้นี้..
ประกอบกับเหตุการณ์ของหญิงที่มีต่อมิว
ดูแล้วสะอึก..เหมือนย้อนดูเหตุการณ์ของตัวเองที่เคยเกิดขึ้น
รักผู้ชายคนนึงมา 4 ปี ((และจะรักต่อไปอีก))
เก็บทุกอย่าง ทุกข้อความ ทุกภาพ เขียนไดอารี่ถึงเค้าทุกวันจนเรียนจบ
และมีโอกาสได้มอบไดอารี่เล่มนี้ให้ เพื่อเป็นการบอกรักและบอกลา..
แม้รู้่ว่าความจริงมันไม่มีทางเป็นไปได้
แต่ก็ดีใจที่สุด เมื่อวันรุ่งขึ้นได้รับจดหมาย 1 หน้า A4 จากเค้าเพื่อเป็นการอำลา..
พร้อมคำลงท้ายสั้นๆ ว่า"รัก"
และในซองยังมีป้ายชื่อของเค้าพร้อมกระดาษกิจกรรมที่เราร่วมกลุ่มด้วยกันตอนวันรับน้อง
วันแรกที่รู้จักกัน และเป็นของชิ้นเดียวในโลกที่ไม่สามารถหาได้จากที่ไหนอีกแล้ว..
บอกตัวเองได้เลยว่านี่แหล่ะความรักที่มันสวยงามจริงๆ รักที่ไม่ต้องการการครอบครอง...
อย่างน้อยชีวิตนี้เราก็ได้พบกับมันแล้ว..

ขอบคุณรักแห่งสยาม..ที่ทำให้เราได้รำลึกถึงเหตุการณ์วันนั้นอีกครั้ง
:")

และกะว่าจะไปดูรอบสอง
หลังซึมซับรายละเอียดด้านบน
หวังว่ารอบนี้คงจะเพิ่มอรรถรสการดูหนังได้อีกหลายเท่าตัว..

ขอให้มีรักอันเป็นนิรันดร์ทุกคนนะคะ

..รักแห่งสยาม...
:")
แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 50 00:17:50

จากคุณ : Me-GotCha - [ 25 พ.ย. 50 23:47:33 ]

ความคิดเห็นที่ 184

หนังจบอารมณ์ไม่จบจริงๆ รอบสองผ่านไปละ เดี๋ยวกะว่าจะสักสามรอบครับ

จากคุณ : lengyee - [ 26 พ.ย. 50 00:10:31 ]

ความคิดเห็นที่ 185

ตอบคำถาม ค.ห.181

Re: "มิวเป็นเกย์ที่รักโต้ง
หรือมิวรักโต้ง(ซึ่งเป็นผู้ชาย)เลยต้องเป็นเกย์"

ผมคิดโดยเดาความคิดของคนเขียนบทนะ มิวเป็นเกย์ครับ รู้ตัวเองมาตั้งแต่เด็ก และมิวก็น่าจะแสดงออกนิดๆ หน่อยๆ ตามประสาของเค้า (ที่มักโดนเพื่อนแกล้งประจำ และคนแถวบ้านก็รู้กันหมด) ที่สำคัญผมมองว่า มิวรู้สึกเป็นปมด้อยที่ตัวเองต่างจากคนอื่น ไม่มีใครเข้าใจและยอมรับมิวจริงๆ สิ่งนี้น่าจะช่วยยืนยันถึงความเป็นเกย์ที่รู้ตัวเองดีของมิวนะครับ

ส่วนความผูกพันธ์ลึกซึ้งของมิวและโต้งผมมองว่าเป็นประเด็นที่แยกกันนะครับ มันเป็นโชคชะตาของสองคนนี้ที่ต้องมาเจอกันและผูกพันธ์กันตั้งแต่ยังเด็ก ยิ่งเค้าทั้งคู่รู้สึกว่าไม่มีใครเหมือนกัน อีกฝ่ายเข้าใจกันและกัน เลยยิ่งทำให้รักกันโดยไม่ต้องสงสัยครับ

สรุป ผมเชื่อว่าสองคนนี้เป็นเกย์ (ที่ไม่ชอบผู้หญิงเลย) ทั้งคู่ครับ แต่เพียงความรักทั้งคู่ที่ก่อตัวมามันค่อนข้างบริสุทธิ์เลยน่าประทับใจครับ

ก็เป็นแค่ความคิดของผมนะครับ อาจจะผิดหรือถูก (จากความคิดของผู้เขียนบท) ก็ได้

จากคุณ : Dark_Shnider - [ 26 พ.ย. 50 00:16:36 ]

ความคิดเห็นที่ 186

มาชื่นชม เจ้าของกระทู้ เขียนดีครับ พอ ๆ กับหนังที่ดีครับ

จากคุณ : PoSTeRWEB - [ 26 พ.ย. 50 00:20:01 ]

ความคิดเห็นที่ 187

ว่าจะไม่มาเขียนกระทู้ไหน แต่อ่านที่นี่แล้ว น้ำตาก็ไหลเอา ๆ เหมือนหลาย ๆ คนที่นี่ ผมก็ไม่เข้าใจอะไรในตัวละครแต่ละตัวมากหรอก แต่นับถือคุณเจ้าของกระทู้ที่ตีความออกมาได้น่าประทับใจจริง ๆ คือ มันเศร้านะครับ แต่ผมกลับชอบในประเด็นของความหวัง ทำให้ไม่ถึงกับจมปลักอยู่กับอาการซึมมาก

ยังไง ผมคงจะไปดูเรื่อย ๆ เท่าที่เวลาอำนวย จนกว่าจะเลิกอยากดู

จากคุณ : ตราบใดที่มีรัก ย่อมมีหวัง (JNC) - [ 26 พ.ย. 50 00:36:25 ]

ความคิดเห็นที่ 188

ตอบคุณAtinaht ความเห็น181

หลังจากที่ไปดูเรื่องนี้มาเป็นรอบที่ 2 อยู่ๆก็มีคำถามผุดขึ้นมาในหัวว่า
มิวเป็นเกย์ที่รักโต้ง
หรือมิวรักโต้ง(ซึ่งเป็นผู้ชาย)เลยต้องเป็นเกย์
บางคนอาจจะงงกับคำถามนี้นะ จะลองอธิบายสิ่งที่เราคิดก็แล้วกันนะ
คือไม่แน่ใจว่าบางทีมิวอาจจะแค่ดูนุ่มนวล อ่อนโยนมากกว่าผู้ชายทั่วไป
และมีความรู้สึกเหงาเศร้า(ตั้งแต่เด็กๆ ที่พ่อทิ้ง)แต่มีแค่โต้งที่เข้ามาช่วยทำให้มิวรู้สึกว่าไม่โดดเดี่ยว จนทำให้มิวรักโต้ง ฝังใจอยู่กับความรู้สึกนี้ไม่เปลี่ยนแปลงแม้จะไม่ได้เจอกับโต้งนานหลายปี เพราะถ้ามิวเป็นเกย์มาตั้งแต่แรก ทำไมเวลาที่ผ่านมาหลายปีเค้าไม่ได้รักหรือแอบรักคนอื่นบ้างเลย ถึงแม้ว่ามิวจะพูดว่ากลัวการสูญเสียคนที่รักอีกก็ตาม ดังนั้นเมื่อได้มาพบโต้งอีกครั้งความรักที่มันฝังอยู่ในใจก็เลยแสดงออกมาโดยการแต่งเพลง เค้ารู้ตัวเองว่ารักโต้ง รักโดยไม่ได้สนใจว่าโต้งจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย แต่ในเมื่อโต้งเป็นผู้ชาย มิวเลยต้องเป็นเกย์
คุณGrenadine1oz หรือคนอื่นๆมีความคิดเห็นอย่างไรกับประเด็นนี้ก็ช่วยตอบด้วยนะ แต่ถ้าเห็นว่ามันไม่ใช่ประเด็นที่จะถกกันก็ปล่อยผ่านไปเลยก็ได้ เราไม่ว่ากัน

------------------------------------

>>ผมว่า คำถามนี้น่าจะเป็น โต้งเป็นเกย์อยู่แล้ว หรือโต้งเป็นเกย์เพราะรักมิว
เพราะโต้งในเรื่องนั้น แสดงถึงความสับสนมาก การค้นหา และยอมรับตัวเอง
ส่วนมิวนั้น ไม่ได้รู้สึกตื่นตระหนก ถึงความรักต่อผู้ชายครั้งนี้เลย
โต้งมีแฟนเป็นผู้หญิงมาก่อนนะครับ ส่วนมิวโดนล้อตั้งแต่เด็กทั้งที่บ้านและโรงเรียน
การครุ่นคิดอัตลักษณ์ทางเพศของมิวนั้น น่า่จะค่อยๆรับรู้ตั้งแต่เด็กแล้วว่าตัวเองเป็นอย่างไร

ส่วนประเด็นที่ตั้งกระทู้ถามกันมาก ว่าโต้งเป็นเกย์รึป่าว โต้งเป็นเกย์เฉพาะกับมิวรึป่าว
ที่ผ่านมาเวลาเห็นกระทู้พวกนี้ ไม่ค่อยเข้าไปอ่าน เข้าไปตอบเลยครับ อาจจะเพราะไม่สงสัย อิอิ
ผมขอตอบอย่างนี้นะครับ

พวกเราคิดว่าคนเป็นเกย์นี่ต้องเป็นแบบไหนเหรอครับ แค่ชายรักชายเป็นเกย์แล้วรึป่าว
ถ้าใช่ ใครที่รักผู้ชายแบบคนเป็นแฟนกัน คือ ใจเต้น คิดถึง ห่วงใย

แล้วเมื่อไหร่ที่เริ่มเป็นเกย์ ตั้งแต่เกิด, ก่อนหน้าที่เจอมิว, หรือตอนที่มาเจอมิวอีกครั้ง
ถ้าเรามองเกย์ว่า คือเมื่อผู้ชายเกิดความรักกับชายด้วยกัน งั้นโต้งก็เพิ่งเป็นเกย์เมื่อเจอมิว

แล้วเกย์นี่เป็นแล้วเป็นเลย หรือว่าพอเป็นแล้วต้องเป็้นไปตลอด
ขณะที่เป็นแฟนกับโดนัทไม่ได้เป็นเกย์ พอรักมิวก็เป็นเกย์ พอไม่เป็นแฟนกับมิวก็ไม่ได้เป็นเกย์

แล้วเกย์คืออะไรหละครับ พวกตุ้งติ้ง อยากเป็นผู้หญิง กรีดกราย แอ๊บแมน
ถ้าพวกนี้หละก็ ทั้งมิวและโต้งก็ไม่ได้เป็นเกย์เลยครับ ไม่มีใครแอ๊บด้วย ทุกคนเป็นตัวเอง

ผมตอบอย่างนี้ เพราะผมจะชี้ให้เห็นว่า เกย์ไม่มีอยู่จริง
เราต้องนิยามขึ้นมาก่อนว่า้เกย์คืออะไร แล้วเราก็ใช้เกณฑ์นั้นไปวัดคนอื่นว่าเป็นเกย์รึป่าว
นั่นก็คือเป็นสิ่งสมมติขึ้นมา เราสมมติขึ้นว่า คนเป็นเกย์ต้องอย่างนั้นอย่างนี้
เอาเข้าจริงๆ คนมันมีทุกรูปแบบ มีความหลากหลาย

ผมมองว่า ความรักเป็นความรู้สึกกลางๆ ที่เพศอะไร สถานะไหนก็มีได
เวลาเรา้รู้สึกรักใครสักคน ความรู้สึกตรงนั้นมันจะแตกต่างกันเหรอครับ
ไม่ว่าคนนั้น เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย ความรักมันก็ยังเป็นความรู้สึกที่เรารักคนที่เรารักอยู่ดี
และความรักมันก็มีดี มีร้าย ผิดหวัง สมหวัง ไม่ต่างอะไรกัน ไ่ม่ว่าจะเกิดขึ้นกับคู่ไหน

เรื่องครอบครัว คนเป็นเกย์มีครอบครัวไม่ได้ ผมยกตัวอย่างแบบนี้นะครับ
ถ้าพ่อ แม่ ลูก หมายถึง ครอบครัว แล้วพ่อ แม่ ลูก ปู่ ตา ก็ยังเป็นครอบครัวใช่ไหมครับ
แล้วถ้าเป็น พ่อ ลูก ยาย ขาดแม่ไป, หรือ พ่อ แม่ ปู่ ลูกตายแล้ว ยังเป็นครอบครัวไหมครับ
แล้วถ้ามีทั้งพ่อ แม ลูก แต่มีปัญหากันทุกวัน บ้านแตก อันนี้เป็นครอบครัวไหมครับ
ครอบครัว หรือบ้าน เราสร้างขึ้นมาจากสายใย ไม่ใช่จำนวนสมาชิก
ถึงแม้ว่า คู่รักที่เพศเดียวกัน ก็มีครอบครัวได้ ในแบบของเค้า

อะไรคือสิ่งที่ดีที่สุดหละครับ สิ่งที่ดีที่สุดไม่มีหรอก
มีแต่สิ่งที่เหมาะที่สุด ซึ่งแต่ละคนมีสิ่งที่เหมาะกับตัวเองไม่เหมือนกัน

โต้งไม่เคยรักผู้ชายมาก่อน ไปเจอมิวเกิดความรักขึ้นมา
แล้วเกิดสับสนว่าเป็นอะไร เค้าร้องไหว่าเค้าทำให้คนอื่นเสียใจเพราะไม่รู้ตัวว่าเค้าเป็นอะไร
อ้าว แล้วเค้าเป็นอะไร เค้าก็คือเค้า โต้งก็คือโต้ง โต้งจะรักมิว หรือไม่รักมิว ความเป็น(ชายของ)โต้งจะเปลี่ยนไปเหรอครับ
ถ้าเค้ารักคนอื่น(โดนัท,หญิง) ไม่ได้รักมิว ความเป็น(ชายของ)โต้งจะเปลี่ยนไหม

โต้งจะรักใคร โต้งก็ใส่เสื้อผ้าเหมือนเดิม อ่านการ์ตูนเรื่องเดิม ชอบเตะบอล คบเพื่อนกลุ่มเดิม
การที่มีความรักผู้ชายด้วยกัน มันไม่ได้แปลงร่าง กลายร่าง เปลี่ยนไปไหนหรอกนะครับ

ถ้ามีใครสักคนมาอยู่ตรงหน้า แล้วคุณรักเค้า นั่นก็คือความรัก
เราต้องคิดไหมครับว่าเพศอะไร เราจะรักหรือไม่รัก ความรู้สึกรักมันแล่นออกมาจากสมอง หรือรักออกมาจากหัวใจ
เราใช้หัวใจ,ความรู้สึกในการรัก ไม่ใช่ความคิดในการรัก

อาจตอบไม่ค่อยเข้าใจ อาจจะมีท่านอื่นทำให้ชัดเจนขึ้น
แต่เดี๋ยวกลายเป็นว่า จะโดนเบี่ยง ไปประเด็นเกย์
แล้วก็จะมีกระแสต่อต้าน-สนับสนุนรุนแรง ที่เป็นมาตลอดในพันทิพ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 26 พ.ย. 50 00:52:00 ]

ความคิดเห็นที่ 189

ขอบคุณ คุณDark_Shnider และคุณGrenadine1oz มากมายที่ช่วยเข้ามาตอบ
จิงๆก็พอจะเข้าใจในความชัดเจนของมิวอยู่บ้าง แต่มันสะกิดใจอยู่นิดหน่อยก็เลยเข้ามาถาม
ส่วนประเด็นของโต้ง จริงๆแล้วก็ว่าจะถามควบคู่กันไปเหมือนกันแต่แอบชอบมิวมากกว่า เลยถามไป
ขอแอบบ่นเรื่อง cdเพลงประกอบภาพยนต์เรื่องนี้หน่อยนะ หาซื้อยากมาก หามา 3 ที่แล้วไม่มีเลย อยากได้มากๆ ตอนนี้เลยได้แต่โหลดฟังทาง net ใครหาซื้อที่ไหนได้บ้างช่วยบอกก็จะเป็นพระคุณมากๆ

จากคุณ : Atinaht - [ 26 พ.ย. 50 01:24:16 ]

ความคิดเห็นที่ 190

แมงป่องครับ ซื้อได้ที่แมงป่อง ผมซื้อที่สาขาเซ็นทรัลลาดพร้าว 159
แต่หลายคนซื้อ139 ฮึ่มๆ อุตส่าห์เขียนเชียร์ คนไปดูหลายรอบ หลายคน ก็เพราะเรานะ

เห็นว่าพิชอ่านในพันทิพทุกวัน สมควรให้ของสมนาคุณพร้อมลายเซ็นแก่ผมบ้าง
เนี่ยกระทู้ รักแห่งสยาม ในพันทิพทู้นี้Hotสุดแล้วนะ น่าจะมีของกำนัลนะเนี่ย
ให้ผมไปดูหนังสี่ชม. ก็ได้ เดี๋ยวกลับมาเขียนอย่างดีเลย อิอิ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 26 พ.ย. 50 01:39:52 ]

ความคิดเห็นที่ 191

วันนี้เพิ่งไปซื้อซีดีมาฟัง มีแผ่นหนังตัวอย่าง และ มิวสิควีดีโอแถมด้วย คุ้มมากๆ ผมซื้อจากร้านบีทูเอสในบิ๊กซีรามคำแหงครับ เห็นเหลืออยู่แค่สามแผ่น ผมซื้อมาหนึ่งก็เลยเหลือสอง ถ้าอยากได้เดี๋ยวจะอาสาไปซื้อให้ครับ จะเมลมาก็ได้ที่ warith69@hotmail.com

จากคุณ : ณ สยาม - [ 26 พ.ย. 50 01:45:39 A:124.121.227.58 X: TicketID:161438 ]

ความคิดเห็นที่ 192

ชอบที่คุณ Grenadine1oz เขียนจังครับ ;);)

จากคุณ : JiaOtarO - [ 26 พ.ย. 50 01:53:09 ]

ความคิดเห็นที่ 193

DVD รักแห่งสยาม 4 ชั่วโมง มินิคอนเสิร์ต ... สนใจไหม ... ร่วมโหวตกระทู้กันหน่อย
สนใจ (67 คน)
ไม่สนใจ (0 คน)

จำนวนผู้ร่วมโหวตทั้งหมด 67 คน

จากคุณ : ถ้าจะรักใครคนนั้นต้องเป็นเธอ - [ 26 พ.ย. 50 02:16:39 ]

ความคิดเห็นที่ 194

ร้านดีเจสยามครับ ผมอยู่สยาม ฝากซื้อป่าว คุณ Atinaht (เด็กหอ จุฬาฯ)

จากคุณ : รักแห่งสยาม (arm_song) - [ 26 พ.ย. 50 03:51:28 ]

ความคิดเห็นที่ 195

ดูหนัง สองรอบ

นอนไม่หลับ มา 2 คืนแล้วฮะ

มาอ่านกระทู้ ยิ่งเป็นหนัก - * -

..พรุ่งนี้ จะทำงานไหวไหม เนี่ย ตรู

เฮ้อ.. ทำไม รัก หนังได้ขนาดนี้ ฟะ

เอาภาพน่ารักๆๆ ของ สองหนุ่ม มาประกอบ จากคุณ : Love@hereฮะ

จากคุณ : Brad Pooh - [ 26 พ.ย. 50 03:51:50 ]

ความคิดเห็นที่ 196

ขอบคุณ คุณ Love@here ครับ

จากคุณ : Brad Pooh - [ 26 พ.ย. 50 04:05:06 ]

ความคิดเห็นที่ 197

ผมเติบโตมาในครอบครัวที่อบอุ่น ซึ่งแตกต่างจากมิวมาก แต่อาจจะด้วยเหตุที่ตอนเด็กๆ พ่อแม่ต้องออกไปทำงานทั้งคู่ ผมเลยต้องอยู่บ้านคนเดียว

จนวันหนึ่งพี่ที่อยู่ข้างบ้านก็เลยมาชวนผมไปเล่นเกมด้วยกันทุกๆวัน นานๆเข้าผมเริ่มรู้สึกว่าพี่คนนั้นพยายามใช้ผมเป็นผู้หญิงเพื่อระบายอารมณ์

และภาพๆนั้นมันก็ยังติดตาผมมาจนถึงทุกวัน ที่เล่ามาผมแค่จะบอกว่า คนเรานอกจากเลือกเกิดไม่ได้แล้วบางครั้ง ก็ไม่สามารถเลือกที่จะเป็นได้อีกด้วย

และผมคิดว่าหลังจากวันนั้นมาจนถึงวันนี้ผมต้องเดินทางในทางที่ผมไม่ได้เลือกด้วยตัวเอง และก็รู้แล้วว่ามันเหงาสักแค่ไหน

เนี่ยแหละคือความเหงา ผมอยู่กับมันมา 15 ปี ทำไมผมจะไม่รู้ว่ามันทำร้ายเรายังไง
แล้วชีวิตที่เหลือของผมล่ะ....

จากคุณ : T-T - [ 26 พ.ย. 50 10:37:33 A:202.149.24.129 X: ]

ความคิดเห็นที่ 198

ใครคือคนแรกที่ร้องไห้ทั้งน้ำตา ใครคือคนแรกที่เข้าใจว่าสิ่งที่ทำลงไป คือสิ่งที่ตัวเองคิดว่าโง่....

คำตอบนี้คือ หญิง คับ หญิงคือ คนแรกของเรื่องที่ร้องไห้ หลังจากที่รู้ว่าโต้งกับมิว คบกันแบบไหน ภาพในเรื่องจะเห็นหญิงถือดอกไม้ช่อใหญ่ มันเป็นสัญลักษณ์ที่บอกให้เรารู้ว่า หากมิวได้ดอกไม้นี้ไป จะเป็นการบอกรักครั้งยิ่งใหญ่ ที่หญิงรอจะบอกกับมิว หากแต่การบอกความรู้สึกครั้งนี้ กลับกลายเป็นการรับรู้ความจริงอันโหดร้าย (โดยส่วนตัวผมไม่รู้หรอก ว่าความรู้สึกของผู้หญิงที่หลงรักผู้ชายคนหนึ่ง แต่มารู้ภายหลังว่าเป็นเกย์ เค้าจะรู้สึกกันยังไง) ความจริงที่หลีกหนึไม่ได้ หญิงได้พยามมองหามิวเพื่ออยากจะรู้ความจริง แต่มิวได้ลุกจากเก้าอี้ไปแล้ว หญิงวิ่งขึ้นไปบนห้องพร้อมกับอารมณ์สับสน ว้าเหว่ ไม่มีจุดหมาย...

ได้สติอีกที ก็วิ่งไปทึ้งรูปของมิวที่ติดอยู่เต็มฝาผนัง ซึ่งในเรื่องจะมีรูปติดอยู่เต็มจนดึงออกไม่หมด (แต่ก็โดนเก็บใส่กล่องแล้วยัดไว้ใต้เตียงในฉากต่อมา) อาจจะเป็นการสื่อนัยๆว่า ถึงยังไงก็ไม่อาจตัดมิวออกไปได้ และอาจจะเหลือเพียงคำว่าเพื่อนเท่านั้น รวมถึงตุ๊กตาหมีที่เป็นตัวแทนของมิว ถูกคว้างทิ้งอย่างไม่ใยดี แต่แล้วหญิงก็ได้สติขึ้นมาอีกครั้ง เหมือนกับจะคิดได้ว่าสิ่งที่ตัวเองทำลงไปต่างๆนานา เพื่อให้มิวรักนั้น เป็นสิ่งหลอกลวง เป็นสิ่งที่งมงาย (ตามวิถีของหนังสือ) และฉันโง่เอง ที่ไปรักเขาแบบนี้ ลึกๆหญิงอาจจะรู้แล้วก็ได้ว่ามิวไม่ได้ชอบผู้หญิง (เพราะคำพูดของคนละแวกบ้าน รวมถึงคนในบ้านของหญิงเองด้วย ว่ามิวเป็นเกย์) แต่ความรักที่หญิงอยากจะมอบให้มิว มันมีค่ามากกว่า จนหญิงสามารถหลอกตัวเองได้ หญิงจึงเป็นคนแรกที่ร้องไห้ทั้งน้ำตา ซึ่งไม่ต่างจากมิวมากนัก นั่นคือการมอบความรักให้ใครสักคน โดยหวังว่าตนจะได้รับสิ่งที่ตนได้ให้ไปกลับมาบ้าง (ตรงคอนเซป มีรักย่อมมีหวัง) แต่สุดท้ายกลับได้รับกับความจริงที่ตนต้องยอมรับ

จากคุณ : กาลครั้งหนึ่ง - [ 26 พ.ย. 50 11:30:09 A:125.24.142.144 X: ]

ความคิดเห็นที่ 199

เป็นกระทู้ที่ดีจริง ๆ ครับ ทำให้ความเข้าใจของผมในหลาย ๆ ประเด็นมีความกระจ่างมากขึ้น (แม้จะดูไป 2 รอบแล้ว แต่ก็ยังไม่เข้าใจทุกจุดอยู่ดีอ่า...)
ขอบคุณครับ ^^

ปล. "รักแห่งสยาม" สุดยอดครับ !!!

จากคุณ : Mr.Friday Night - [ 26 พ.ย. 50 12:11:00 ]

ความคิดเห็นที่ 200

เป็นกระทู้ที่ตีแผ่เรื่องรักแห่งสยามได้ถึงแก่นดีมากกันทุกคนเลยครับ โดยเฉพาะเจ้าของกระทู้
น่าจะไปแต่งหนังสือเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ขาย ได้เลยนะนั้น

ชื่นชมกับทุกคนที่ทนกับความเหงาได้
ขอให้ต่อสู้กับความเหงานั้นให้ได้ จนพบกับคนคนนั้นนะครับ

ร่วมโหวตด้วยคน

จากคุณ : kaonum - [ 26 พ.ย. 50 12:49:01 ]

ความคิดเห็นที่ 201

โอเค ถึงตาผมบ้างนะ.
ปกติผมไม่ดูหนังไทยเลย เคยเห็นตัวอย่างหนังเรื่องนี้ในโรงผมยังบอกแฟนว่าไม่คิดจะเสียเวลาไปดู เผอิญวันพฤหัสแบบว่าว่างมากๆ เลยได้อ่านกระทู้ในพันทิพ ก้อเลยชวนแฟน(คนอื่น)ไปดู
ยอมรับว่าหนังซึ้ง/สวยและกลมกลืนมาก แต่ตกใจมากกว่าตอนกลับมาบ้านแล้วนึกถึงหนังอีกครั้ง ...

ตอนเด็กแม่ผมทำงานหนักและพ่อเป็นหนุ่มเจ้าสำราญ ผมอยู่โรงเรียนประจำตั้งแต่ประถม พอปิดเทอมก้อไปอยู่กับอาม่าที่โรงสีของอากง พอขึ้นมัธยมก้อมาเรียนที่กรุงเทพ โรงเรียนแถวสยามนี่แหละ โดยพ่อแม่ซื้อบ้านไว้ให้ผมอยูกับพี่สาว (แถวสยามอีกด้วย) อาม่าจะแวะมาหาบ่อยๆ จนผมเข้ามหาลัยฯ ช่วงนี้เองผมได้รู้จักเพื่อนสนิทคนนึง เราสนิทกันมากแต่ผมก้อได้แค่แอบชอบเค้าไม่กล้าจะแสดงความรู้สึกให้หลุดออกมาเพราะกลัวเสียเพื่อนไป พวกเรา(เพื่อนๆคนอื่นด้วย)มักจะไปเที่ยวต่างจังหวัดกันเวลาปิดเทอมและนอนห้องเดียวกันจนเป็นเรื่องธรรมดา จนผ่านไปสองปีครึ่ง เค้าได้ตั๋วฟรีไปสมุยมาสองใบและ ชวนผมไปกันสองคน ที่สมุยฝนตก (ไม่งั้นคงไม่ฟรีแน่) ไม่มีอะไรให้เราทำเลยนอนคุยกันอยู่บนเตียง เค้าถามผมว่า ผมอยู่บ้านคนเดียวเหงาบ้างมั้ย ผมบอกว่าไม่เหงาเพราะชินแล้วอยู่หอมาตั้งแต่เด็กๆ แต่อยู่ดีๆน้ำตาผมก็ไหล ก้อไม่มีใครเคยถามผมแบบนี้ มันทำให้ผมนึกได้ว่าชินแล้วไม่ได้แปลว่าไม่เหงา ผมหยุดพูดหลับตาและทำเหมือนหลับไป ผมนอนนิ่งอยู่ข้างๆเค้าและคิดว่าเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป แต่อยู่ๆเค้าก้อเอื้อมมือมาดึงตัวผมไปกอด เราสองคนไม่ได้พูดอะไรอีกเลยจนเราหลับไป เป็นครั้งแรกที่ผมรู้ว่าความอบอุ่นและความรัก(แบบที่ไม่ใช่จากพ่อแม่)เป็นยังไง ผมไม่กล้าถามว่าเกิดอะไรขึ้นแต่คิดว่าเค้าคงแค่สงสารมั้งเลยกอดผมเอาไว้ หลังจากนั้นชีวิตยังดำเนินไป เราเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม ขึ้นปีที่สามในมหาลัยๆมีรุ่นพี่มาจีบผมและแทบทุกวันเราไปทานข้าวดูหนังที่สยามฯ ผมเริ่มห่างจากกลุ่มเพื่อนและไม่ได้สังเกตอะไรบางอย่าง ขึ้นปีสี่ผมไปซัมเมอร์ที่แอลเอและตั้งใจจะไปเจอรุ่นพี่ที่บอสตัน ขณะที่เดินเล่นอยู่ในห้างผมแวะเช็คอีเมล์และเห็นจดหมายจากเค้า จดหมายฉบับนั้นสั้นและบอกเพียงว่าตั้งแต่วันที่เรารู้จักกันผมคือทุกอย่างสำหรับเขา ผมตกใจและไม่รู้จะทำอย่างไงดี ทำไมสี่ปีที่ผ่านมาผมมองไม่เห็น ผมพึ่งจะเข้าใจเค้าแต่ผมไม่รู้จะเลือกใคร สุดท้ายผมตัดสินใจโทรไปบอกเลิกนัดพี่ที่บอสตันและซื้อตั๋วใบใหม่เพื่อกลับกรุงเทพฯ เค้ามารอผมที่สนามบินเราจับมือกันตอนอยู่ในรถและคิดว่านี่แหละที่คือรักแรกและรักสุดท้ายของผม เราคบกันต่อมาอีกสามปี (รวม 8 ปี) แต่สุดท้ายก้อเลิกกันที่สยามนี่แหละ เพราะแม่เค้ารู้และไม่อยากให้แม่เสียใจ เค้าบอกผมว่า ถึงเป็นแฟนผมไม่ได้อีกแล้ว แต่ไม่ได้แปลว่าเค้าจะรักผมไม่ได้นะ ....
ผมดูตอนจบของหนังรักแห่งสยาม ผมรีบแยกกับแฟนเพื่อนแล้วเดินกลับมานั่งร้องไห้อยู่ในรถคนเดียว ผมไม่อยากจะบอกว่าผมเข้าใจความรู้สึกของมิว เพราะที่จริงมิวเองอาจจะยังอึ้งและคิดอะไรไม่ออก เหมือนๆกับผมเองที่ผ่านมา6ปีแล้ว แต่ยังอึ้งกับคำพูดคล้ายๆกันนี้อยู่

จากคุณ : Nic - [ 26 พ.ย. 50 13:15:50 A:203.160.4.200 X: ]

ความคิดเห็นที่ 202

ดูแล้วมันยังไม่จบจริงๆ ด้วยเราคิดถึงหนังทั้งวันเลย ไปดูกับแฟนมา เราเรียกแฟนว่าโต้งบ้างเลย เรียกเราว่ามิว อยากมีความรักที่สวยงามแบบในหนังบ้างจังมีความสุขมากเลยการได้รักใครสักคนนินะ เป็นหนังที่เกี่ยวกับเกย์แต่เป็นมุมที่สวยงาม ดีงาม อยากให้ หญิง ชายทั่วไปดูและอยากรู้ว่าพวกเขาจะรู้สึกอย่างไรบ้าง อยากให้มีหนังแบบนี้อีกนะคับ

จากคุณ : ติดใจเลย - [ 26 พ.ย. 50 13:55:49 A:203.156.57.151 X: ]

ความคิดเห็นที่ 203

ไปดูมา 3 รอบแล้วอ่ะครับ และจะไปอีก

จากคุณ : BESTINO - [ 26 พ.ย. 50 14:57:53 ]

ความคิดเห็นที่ 204

ตอบคุณNic ความเห็นที่201
เรื่องราว รักแห่งสยามตัวจริง
ให้กำลังใจนะครับ ผมว่าหนังเรื่องนี้ ให้คำตอบแก่เรื่องราวของคุณด้วยนะครับ
ผมกำลังเขียนอยู่พอดี

ตัดเอาช่วงต้นมาให้อ่านกันก่อน ยังไม่ได้คิดชื่อบทความ
แต่คงมีคำว่า ซึมลึก

--------------------------------------------

คุณเคยตกหลุมรักหนังสักเรื่องบ้างไหม ? …รักจนยากที่จะถอนตัว

เราอาจจะเคยดูหนังดีๆมาหลายเรื่อง มีหนังมากมายที่เราชื่นชอบ แต่มีสักเรื่องไหมที่ทำให้คุณหลงรักประทับตราตรึงอยู่ในหัวใจของคุณ แม้ว่าแสงไฟในโรงได้ส่องสว่างขึ้น ผ้าม่านได้รูดปิดฉากลงไปแล้ว เรื่องราวสั้นๆแค่สองถึงสามชั่วโมงได้เล่าจบไปแล้ว แต่เรื่องราวในภาพยนตร์ ทุกฉากทุกตอน ยังคงวนเวียนอยู่ในหัว อารมณ์ความรู้สึกของตัวละคร ยังคงโลดแล่นอยู่ในใจของเราตลอดเวลา อารมณ์ของเราได้กระเจิดกระเจิงวนเวียนอยู่ในหนัง ติดกับความรู้สึกของตัวละคร ไม่อาจต่อต้านไม่อาจฝืนต่อความพลุ่งพล่านเช่นนี้ได้เลย

ผมเรียกอาการนี้ว่า “ซึมลึก” เป็นอาการของคนตกหลงหลุมรักหนังสักเรื่องหนึ่งจนยากที่จะถอนตัว มักจะเกิดขึ้นในหนังที่ถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตได้อย่างลุ่มลึกกินใจ ค่อยๆซึมลึกเข้ามาประชิดในตัวตนของเรา จนเรื่องราวของหนัง และตัวละครสามารถเข้าไปสะกิดสิ่งที่เก็บไว้ลึกที่สุดของหัวใจ...คือความรักนั่นเอง

ผมไม่ได้พูดเกินจริงเลย หากคุณเคยมีประสบการณ์ “ซึมลึก” กับหนังที่คุณตกหลุมรักสักเรื่อง
และหนังที่ทำให้ใครหลายต่อหลายคนรวมทั้งตัวผมตกหลุมรักในเวลานี้ ชื่อว่า “รักแห่งสยาม”

หนังรักที่มะเดี่ยว ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล กลั่นออกมาจากประสบการณ์ที่ได้รับการพิสูจน์มาแล้วหลายเรื่อง มะเดี่ยวมีความพิถีพิถันในการถ่ายทอดเรื่องราวความรักอันหลากหลาย ที่เกาะเกี่ยวดำเนินไปเหมือนเกลียวคลื่น ในยามที่พายุสงบ...ความรักก็เปรียบเช่นทะเลสีครามท้องฟ้าสดใส แต่ยามที่ชีวิตต้องเผชิญกับความยากลำบาก และความโดดเดี่ยว ความรักก็เหมือนเรือน้อยที่อยู่ท่ามกลางมรสุมชีวิต พายุตีเกลียวคลื่นแปรปรวนปั่นป่วนไปทั่วทั้งผืนฟ้ามหาสมุทร แล้วเรือที่ล่องลอยลำพังจะยืดหยัดอยู่ได้อย่างไร มะเดี่ยวได้ให้คำตอบไว้ในหนังเรื่อง...รักแห่งสยาม

มีต่อ... ยังเขียนไม่จบจ้า

จะค่อยๆเขียน พอเขียนจบก็ค่อยแปะในพันทิพ
แต่จะค่อยๆแปะก่อนในblogผม ลองติดตามอ่านดูได้ครับ
แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 50 15:58:43

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 26 พ.ย. 50 15:54:49 ]

ความคิดเห็นที่ 205

เห็นด้วยกับ คห 150 มากๆ โดยเฉพาะ

" ...ส่วนสำหรับประเด็นความรักของโต้งและมิวนั้น ผมรู้สึกว่า โต้งทำถูกแล้วครับที่พูดแบบนั้นกับมิวในฉากสุดท้าย ส่วนมิวก็คงเข้าใจ เพราะคำตอบที่ได้รับไม่ได้หมายความว่าโต้งไม่ได้รักมิว รักไม่จำเป็นต้องครอบครองกันทางกาย หากรักที่ล้ำค่านั้น มิวได้ครอบครองมันทั้งหมดแล้ว นั้นก็คือ หัวใจดวงนั้นของโต้งนั่นเอง ฉากสุดท้ายที่มิวร้องไห้ก็คงสื่อได้สองทาง ทางหนึ่งก็ดีใจที่ได้รักตอบ หากเพียงแต่รักนั้นมิได้มาพร้อมกับการเคียงข้างเท่านั้นเอง..."

เศร้าจริงๆ

จากคุณ : cheychai - [ 26 พ.ย. 50 16:19:16 ]

ความคิดเห็นที่ 206

ไม่เคยตอบกระทู้เลย วันนี้ขอตอบแล้วกัน
เพราะไม่ไหวจริง ๆ อยากระบาย
ดูหนังแล้วอินมากครับ ร้องไห้ในโรงเลย ออกจากโรงไปทานข้าวเย็น
มันดูตัน ๆ ทานไม่ได้เบย
ขอบคุณผู้กำกับที่ทำให้ชีวิตนี้ตอกย้ำเรื่องราวในอดีต
ตอนที่สับสนมันผุดขึ้นมาอีกครั้ง............ขอบคุณเพื่อนร่วมความรู้สึกนะครับ

จากคุณ : มิวที่รัก - [ 26 พ.ย. 50 16:58:43 A:202.12.118.61 X: ]

ความคิดเห็นที่ 207

อ่านแล้ว เศร้ามาก

เห้นด้วยเรย แม้ความเหงาของมิวจะจบไปแล้ว ในหนัง

แต่เรายังเหงาอยุ่เรย

สิ่งที่ขาดหาย สิ่งที่มาเติมเต็ม จากคนที่เรารัก เฮ้อออ เศร้าาาาา

ขอบคุนทุก ๆ คนที่วิเคราะห์ครับ กระทู้ที่ดีมากมาก

จากคุณ : JJ_Rod - [ 26 พ.ย. 50 17:46:42 ]

ความคิดเห็นที่ 208

ถึงมิว 202 รักมิวนะ โต้งสัญญาว่าจะดูแลความรักของมิวตลอดไป รักมิวเป็นห่วงมิวนะ ดีใจที่ได้อยู่ดูแลมิวนะ เราจะอยู่ข้างมิวไม่ว่าจะทุกข์สุขตลอดไป

จากคุณ : โต้ง 23 - [ 26 พ.ย. 50 17:47:43 A:122.0.3.133 X: ]

ความคิดเห็นที่ 209

มีคนมาปล่อยหวานด้วยแฮะ อิดฉาๆ

จากคุณ : กะทิสด - [ 26 พ.ย. 50 18:16:52 A:125.25.84.203 X: TicketID:150209 ]

ความคิดเห็นที่ 210

แวะมาโหวตงับ

แอบตามไปอ่านเรื่องเพลงในบล๊อคก่อน

กำลังอินกะเพลง "เพียงเธอ" อยู่เลยตอนนี้

แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 50 19:16:36

จากคุณ : นายเซอร์ ซูปเปอร์น้ำข้น - [ 26 พ.ย. 50 18:49:45 ]

ความคิดเห็นที่ 211

โหย พี่ Grenadine1oz ขอบคุงมากๆ เลย ที่ไปแปะกระทู้ตัวเองให้อีกกระทู้ เพราะหนูหากระทู้พี่ไม่เจอ แห่ะๆ

ตอนนี้กำลังตกอยู่ในช่วงซึมเศร้าอ่า ยิ้มได้แล้ว แต่ในใจยังเศร้าอยู่

ยังเรียบเรียงอะไรออกมาจากใจไม่ได้มากนัก (ภูมิต้านทานความเศร้า+เหงาเอี้ยๆ ไม่แข็งแรงพอ)

ถ้าหนูเขียนใน space เสร็จแล้ว ขออนุญาตก๊อบมาแปะนะ อิอิ

ว่าแต่มีใครรู้บ้างว่านิวพิชเรียนที่ไหน เห็นเพื่อนมันสปอยส์ว่า JC ปีหนึ่ง มธ. ถ้าใช่กะ กีสสส งี้กะรุ่นหลานหนูอ่ะดิ ขอคนคอนเฟิร์มหน่อยฮ๊าบบ หนูจะไปตามหาหลานในตำนานนนน ที่ มธ. รังสิต เอิ๊กกกกกกก

จากคุณ : รักมิว แต่โดนโต้งแทงหัวใจ (กอร์นคุง) - [ 26 พ.ย. 50 20:46:47 ]

ความคิดเห็นที่ 212

ตอบคุณกอร์นคุง ความเห็น211
ขอบคุณมากครับ และก็ยินดีครับ เชิญแปะได้ตามสะดวกครับ
ข้อมูลพิชนะครับ

ชื่อ พิช-วิชญ์วิสิฐ หิรัญวงศ์กุล
วันเกิด 20 กรกฎาคม 2532
การศึกษา ปี 1 คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน ม.ธรรมศาสตร์
ผลงานที่ผ่านมา ร้องเพลงประกอบภาพยนตร์ “ข้าวเหนียวหมูปิ้ง”
ผลงานปัจจุบัน ภาพยนตร์ “รักแห่ง สยาม”

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 26 พ.ย. 50 21:06:26 ]

ความคิดเห็นที่ 213

น้องเค้าเป็นลีดด้วยครับ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 26 พ.ย. 50 21:10:17 ]

ความคิดเห็นที่ 214

ดูแล้ว อยากตาย ฮือ ๆๆๆๆ

จากคุณ : ฮือ ๆๆๆๆๆ (อินเตอร์นะคะน่ะ) - [ 26 พ.ย. 50 21:11:46 ]

ความคิดเห็นที่ 215

อ๊ากกกกกกกกกกก ขอบคุณมากเล้ยค้า~~~

เชื่อเลยว่าน้องเค้าต้องโดนจับ(+บังคับ)ให้เป็นลีดแน่ๆ

กีสสส เสร็จแน่น้องเอ้ย พี่จะตามไปโลมเลียถึงที่ เอิ๊กกก

อ่า ขอโทษที่นอกหน้าไปนิดค่ะ >/\< แต่จะเอาความสุขที่ได้มาแบ่งปันแน่ อิอิ

รักมิววววววววววววววววววววววววววววว

จากคุณ : รักมิวแต่โดนโต้งแทงใจ (กอร์นคุง) - [ 26 พ.ย. 50 21:20:04 ]

ความคิดเห็นที่ 216

เอ้อ ลืม นี่มันกลางเดือน พ.ย.แล้วนี่ = ='' (ตอนโพสท์คิดว่าเข้าใหม่ๆ)

ว่าแล้วว่าต้องเป็นลีด ฮืออออ นี่เราพ้นชีวิต นศ. มานานเกินไปแล้วหรอ โฮ

T_T

งั้นขอตัวไปเค้นคอเพื่อนเก่าก่อนนะคะ ว่าน้องเค้ารหัสอะไร เอิ๊กกกก

หลานรหัสในตำนานค้าาาา ยายมาแล้ว เอิ๊กกก (อย่าหลงเชื่อนะคะ นี่มั่วเอาเอง แห่ะๆ)

จากคุณ : รักมิว (กอร์นคุง) - [ 26 พ.ย. 50 21:23:05 ]

ความคิดเห็นที่ 217

ฉากสุดท้ายกินใจมากตอนที่มิวร้องไห้อยู่คนเดียว ในที่สุด ช่วงเวลาที่ดีใจที่สุดก็กลับสู่ความเงียบเหงาอีกครั้งหนึ่ง มีเพียงตัวคนเดียวลำพังที่ยังคงต้องดำเนินต่อไป น้องเค้าถ่ายทอดอารมณ์ได้ดีมาก และต้องขอบคุณผู้กำกับ ที่ทำให้ตอนจบที่น่าจดจำแก่หนังเรื่องนี้ very good ครับ

จากคุณ : okman - [ 26 พ.ย. 50 21:57:16 A:58.64.105.180 X: ]

ความคิดเห็นที่ 218

ชอบหนังเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ ยิ่งมาได้อ่านกระทู้นี้ยิ่งรู้สึกรักมิว และตัวละครอื่นๆ รวมถึงหนังเรื่องนี้มากกว่าเดิม รวมถึงทำให้เราได้หลั่งน้ำตาให้อีกรอบ

ความรักของตัวละครทุกตัวในหนังเรื่องนี้มันบริสุทธิ์จริงๆนะคะ ถึงแม้ว่าระหว่างโต้งกับมิว มันจะเป็นชาย-ชายก็เถอะ มันทำให้เราได้รู้ซึ้งว่า รักสามารถเกิดขึ้นได้กับคนทุกเพศ ทุกวัย ทุกเชื้อชาติ เผ่าพันธุ์

และที่สำคัญมันทำให้เราอยากแสดงความรักกับคนใกล้ตัว โดยเฉพาะแม่ มากขึ้นกว่าเดิม

จากคุณ : PhArMaRAnGeR - [ 26 พ.ย. 50 22:47:49 ]

ความคิดเห็นที่ 219

ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่บรรยายความรู้สึกดีดีี ที่หาที่ไหนไม่ได้

ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนที่บอกให้ไปดูหนังเรื่องนี้ แต่ไม่บอกว่าหนังเรื่องนี้ธีมเป็นอย่างไร

ขอบคุณทุกกระทู้จริงๆ ที่ทำให้เรารู้ว่าหนังเรื่องนี้ยังมีคนที่เข้าใจความรักของชายและชาย

ขอบคุณโต้งและมิว ที่ทำให้เรารู้ว่า"มีรักย่อมมีความหวัง"

และขอบคุณผู้กำกับ "มะเดี่ยว" ที่ถ่ายทอดความรักที่สวยงามออกมาและทำให้เข้าใจความหมายที่เรามักคิดว่ามันอยู่ใกล้ตัวเสมอแท้จริงอยู่ห่างไกลเหลือเกิน....

ขอบคุณนะ..............

จากคุณ : pexkie (pexkie) - [ 26 พ.ย. 50 23:24:22 ]

ความคิดเห็นที่ 220

ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่บรรยายความรู้สึกดีดีี ที่หาที่ไหนไม่ได้

ขอบคุณเพื่อนๆ ทุกคนที่บอกให้ไปดูหนังเรื่องนี้ แต่ไม่บอกว่าหนังเรื่องนี้ธีมเป็นอย่างไร

ขอบคุณทุกกระทู้จริงๆ ที่ทำให้เรารู้ว่าหนังเรื่องนี้ยังมีคนที่เข้าใจความรักของชายและชาย

ขอบคุณโต้งและมิว ที่ทำให้เรารู้ว่า"มีรักย่อมมีความหวัง"

และขอบคุณผู้กำกับ "มะเดี่ยว" ที่ถ่ายทอดความรักที่สวยงามออกมาและทำให้เข้าใจความหมายที่เรามักคิดว่ามันอยู่ใกล้ตัวเสมอแท้จริงอยู่ห่างไกลเหลือเกิน....

ขอบคุณนะ

จากคุณ : pexkie (pexkie) - [ 26 พ.ย. 50 23:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 221

เข้ามาเหงาด้วยคนครับ

พึ่งดูมาเมื่อกี้สดๆ

สงสารมิว โต้ง

หดหู่อ่ะ

จากคุณ : ShouKung - [ 27 พ.ย. 50 00:21:28 ]

ความคิดเห็นที่ 222

เข้ามาดูรูปพิช....อิๆ

จากคุณ : จ็อบ - [ 27 พ.ย. 50 00:28:28 ]

ความคิดเห็นที่ 223

ปกติผมไม่ค่อยชอบดูหนังรักที่ผิดหวังตอนจบซักเท่าไหร่แต่พอได้ดูหนังเรื่องนี้แล้วมันฝังใจผมเลยนะ.. ทำให้ผมรู้สึกอินในบทของตัวละคร ทั้งโต้ง และมิว บอกได้คำเดียวว่าชอบหนังเรื่องนี้มาก ๆ อยากจะดูอีกหลาย ๆรอบ ดูแล้วแม้ว่าจะเศร้า ๆไปบ้าง แต่รวม ๆ แล้วมันทำให้ผมรู้สึกอบอุ่น ๆยังงัยไม่รู้นะ ทำให้ผมรับรู้ อีกนัยหนึ่งของคำว่า"รัก" ชอบมาก ๆคับกับหนังเรื่องนี้ เป็นไปได้น่าจะมีภาค ต่อนะคับ อยากดูพัฒนาการของตัวละครต่อไปอีกนิดนึง ฉากที่สะเทือนใจผมมากที่สุดคือฉากก่อนจบ ที่มิวนั่งร้องไห้บนเตียงอ่ะคับ ซึ้งมาก ๆ ทำให้ผมอดสงสารตัวละครตัวนั้นไม่ได้ ดีคับ ชอบมาก ๆ นำเสนอความรักอีกรูปแบบหนึ่งที่มีในสังคมปัจจุบัน ไม่ได้เสนอในรูปแบบ เซ็กซ์ แต่นำเสนอในรูปแบบความรัก ใส ๆ แบบ Puppy love เป็นความรักครั้งแรก โดยไม่แคร์ว่าความรักที่เกิดขึ้นนั้นจะเป็นแบบใด ไม่แคร์ว่าเพื่อนรอบข้างจะว่าอย่างไร แค่ได้ทำอะไรแล้วตนเองมีความสุข และไม่เดือดร้อนใครเท่านี้ก็น่าจะเพียงพอ...

จากคุณ : jach_31@hotmail.com - [ 27 พ.ย. 50 00:43:16 A:124.121.159.116 X: ]

ความคิดเห็นที่ 224

ขอบคุณทุกคนครับ

หนังเรื่องนี้คือหนังไทยที่สุดยอดที่สุดเรื่องหนึ่งเท่าที่เคยมีการทำกันมาเลย

ผมรักตัวละครมิว ที่สุด

ขอไม่แตะต้องถึงความเหงานั่นแล้วกันนะครับ เพราะทุกคนพูดถึงมันมามากแล้เว

แต่ผม ดูแล้วนอกจากจะซึมนิดๆ แล้ว

ผมกลับรู้สึกว่า อยากจะมอบความรักให้กับคนทั่วๆไป
อยากกอดคนทั้งโลก

แม้กระทั่งคนที่เป็็นอริกับเรา

เพราะผมเชื่อว่า ความรัก คือสิ่งที่ทุกคนต้องการ และพลังของความรักนั่นละ ที่จะเยียวยาทุกสิ่งได้

อยากให้หนังเรื่องนี้ เป็นแรงบันดาลใจ ของคนที่มีความรัก

จงกล้าเถอะ ที่จะพูดออกไปว่าคุณรักใคร

คุณจะเป็นเพศใด วัยใด มีความต่้างกันแค่ไหน ช่างหัวมันเถอะ

ก็ผมรักคุณอ่ะ แค่นั้นแหละ ที่ผมอยากบอกกับพวกคุณทุกคน!

จากคุณ : JIMMY - [ 27 พ.ย. 50 00:53:58 ]

ความคิดเห็นที่ 225

ความเห็น224 J!MMY
ก็ผมรักคุณอ่ะ แค่นั้นแหละ ที่ผมอยากบอกกับพวกคุณทุกคน!

---------------------------------------
กรี๊ดดดดดดด พี่จิมมี่บอกรัก แว้บบบบบ หลบก่อน

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 27 พ.ย. 50 01:06:13 ]

ความคิดเห็นที่ 226

วันนี้ไปดูรอบสองมาเก็บรายละเอียดได้เพิ่มขึ้น แถมดูด้วยมุมมองใหม่ที่แตกต่างไปจากรอบแรกอย่างน่าประหลาด หนังเรื่องนี้สามารถตีความได้หลากหลายอารมณ์ดีจัง อาจจะขึ้นอยู่กับมุมมองและประสบการณ์ของคนดูว่าสามารถเชื่อมโยงชีวิตจริงเข้ากับเรื่องราวได้เพียงไร

จุดหนึ่งซึ่งอยากจะแสดงความคิดเห็นคือฉากตอนจบ
ไม่แน่ใจว่ามีคนอื่นพูดถึงไปหรือยัง แต่เท่าที่อ่านดูยังไม่ตรงกับที่อยากจะพูด
ผมเข้าใจว่าตอนจบที่มิวร้องไห้เพราะอะไรและทำไมถึงพูดคำว่า "ขอบคุณ"

ฉากที่สองคนนอนคุยกัน มิวได้บรรยายถึงความเหงาและพูดว่า
เป็นไปได้หรือที่คนเราจะมีความรักโดยไม่กลัวการพลัดพรากสูญเสีย
แล้วเป็นไปได้หรือที่คนเราจะอยู่โดยไม่มีความรัก

สิ่งที่โต้งพูดตอนจบทำให้มิวเห็นและเข้าใจคำตอบของคำถามตัวเองทั้งสองข้อ
โต้งช่วยตอบโจทย์ให้มิวโดยการแสดงว่าคนเราสามารถมีรักได้โดยไม่ต้องกลัวการสูญเสีย
เป็นรักที่ไม่หวังผลตอบแทน ไม่ต้องการครอบครอง แค่รู้ว่ายังมีคนที่เรารักและรักเราก็เพียงพอแล้ว
สิ่งเหล่านั้นมันจะอยู่ในใจตลอดไป และอนาคตข้างหน้าของมิวจะอยู่ได้และมีความรักในใจตลอดไป
การที่คนเรารักกัน มันไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันเสมอไป แต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะลาจากกันตลอดไปเช่นกัน
ชีวิตยังเดินไปข้างหน้า ซักวันคงมีโอกาสได้กลับมาพบกันอีก ขอให้มีความหวัง
แต่ต้องหวังให้เป็นและหวังให้ถูก ถ้าหวังการครอบครองก็อาจจะผิดหวัง

ผมว่าอาจจะเข้าใจยากนะคำว่ารักโดยไม่กลัวการสูญเสีย เหมือนคุณทานข้าวจนอิ่ม
คุณจะไม่นึกถึงว่าแล้วพรุ่งนี้จะมีอะไรกินจะหิวอีกหรือไม่ เพราะคุณอิ่มแล้วไง
เช่นเดียวกับความรัก ถ้าคุณมีรักที่เต็มเปี่ยมอยู่ในใจ คุณอาจจะไม่ต้องกลัวว่าวันใดที่ใจจะไม่มีรัก
เพราะความรักมันอยู่เต็มเปี่ยม ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนก็ตาม

ขอให้มิวเก็บความรักไว้ในใจตลอดไป และพร้อมจะดึงมันออกมาเติมเต็มชีวิตในวันที่รู้สึกขาดความรัก
อยากจะบอกมิวว่าวันใดที่มิวรู้สึกขาดความรัก ให้นึกถึงโต้ง
ถึงโต้งจะไม่ได้เป็นแฟนมิว แต่ในใจโต้งยังคงรักมิว รักมากด้วยและจะรักตลอดไป

จากคุณ : ONE LOVE - [ 27 พ.ย. 50 02:09:06 A:58.8.19.12 X: TicketID:159434 ]

ความคิดเห็นที่ 227

ถามไรหน่อยนะ จูบกันจริงๆเหรอ

จากคุณ : น้องจุ้น - [ 27 พ.ย. 50 02:12:43 A:1.1.1.65 X:61.7.172.21 ]

ความคิดเห็นที่ 228

คิดเหมือนผมเลย ตอนจบผมคิดว่า มันไม่เศร้าเลย รู้สึกอิ่มเอม ใจอย่างบอกไม่ถูก แค่ไม่ได้คบในฐานะแฟน แต่ก็ ยัง คบกันอยู่ไม่ได้บอกเลิกเหมือน ยัยโดนัท ซักหน่อย สังเกต หน่อยจิ หนังเค้าดีจริงๆ ทำภาคสองได้มั้ย ขอร้องหละ ปีหน้า ขอ ภาคสองนะ

จากคุณ : น้องจุ้น - [ 27 พ.ย. 50 02:25:43 A:1.1.1.65 X:203.150.139.51 ]

ความคิดเห็นที่ 229

ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่ให้พวกเราได้แสดงความรู้สึกที่เหมือนกัน ยังดีใจที่มีคนเหงาๆแบบผมเป็นเพื่อนกันอยูอีกมากมาย หนังทำได้ดีมาก ผู้กำกับสามารถถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกแบบที่ยากจะเข้าใจนี้กับทุกๆคน โดยเฉพาะความรักแบบพิเศษที่มันมักจะไม่ได้สมหวัง ดูหนังจบมาหลายวันแล้วแต่ความรู้สึกความคิดที่ติดมามันไม่จางหายไป ยังคงถามกับตัวเองเหมือนกับมิวว่าชิวิตที่เหลืออยู่จะเป็นยังไง ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆคนในการที่ต้องใช้ชีวิตแบบที่เป็นครับ

จากคุณ : Love Empty - [ 27 พ.ย. 50 02:48:51 A:124.120.139.150 X: ]

ความคิดเห็นที่ 230

อ่านแล้วมันแทงใจมาก กระทู้นี้ เขียนมาได้ไงเนี่ยเจ้าของกระทู้ T_T ผมเพิ่งดูหนังมะกี้เองนะ เปิดทู้นี้โดนแทงใจชีวิตรอบสอง

ขอระบายหน่อยเหอะ

ใครไม่อ่าน ก็ข้ามได้นะครับ แค่อยากระบาย มันจะระเบิดแล้ว

กระทู้นี้คุณเขียนได้โดนใจผมมากครับ

ผมเข้าใจเลยว่าคนที่ไม่สงสารมิวน่ะ เค้าไม่เคยเจออะไรแบบนี้ก็เลยนึกไมถึงว่าแค่ เหงา แบบมิวน่ะ มันเหงาเจ็บปวดยังไง

------------------------------
แต่ผมเจอมา และหนักกว่ามิวจึงเข้าใจมิวอย่างแรง และมิวแสดงดีมากกกกกกก

เด็กๆมาพ่อแม่ไม่เข้าใจ แล้วก็บีบคั้นกวดเข้มทุกอย่างหนักแบบแม่โต้ง(ก็เลยระแวงแม่ แม้แต่เสียงเปิดประตูบ้านของแม่ แม้โตมา จะมาปรับความเข้าใจตอนอายุ 20คือ ไม่กี่เดือนมานี่เอง) มันก็ลบความรู้สึกระแวงหรือช่องว่างไม่ได้เยอะเท่าไร

ก็อย่างในหนังเลย กักตัวอยู่คนเดียวในห้อง คอมนี่ก็ส่วนตัว เพราะขนาดเสียงเปิดประตูแม่ยังทำเรากลัวได้ ประสาไรจะให้ไปนั่งนอกเขตกำแพงส่วนตัว

ถามว่ารักแม่ไหม รักนะ รักมาก แต่ไม่ค่อยอยากให้เค้ากลับบ้าน มันรุ้สึกอันตราย

ความเหงา เศร้าซึม ที่ไร้ใครสักคนเดียว ไปโรงเรียนทั้งๆที่เราก็เงียบๆไม่ได้อะไรมาก กลับโดนรุมแกล้ง(เหมือนฉากในห้องน้ำมิว) หรือทำให้เป็นตัวตลกของทุกคน ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้ราวีใคร ออกจะเตือนๆพวกทำผิดด้วยซ้ำ หวังดีรักเพื่อน แต่ก็โดนแบบเนี้ย จึงเข้าใจว่า มิวทำไมนิ่งกับเพื่อนไปเฉยๆ(แล้วเพื่อนพวกนี้จะไม่เข้าใจเราด้วย จะคิดว่าเราแยกตัวไปเอง เพราะเค้าจะไม่รู้ว่า การที่แกล้งเราแล้วเรานิ่งน่ะเราเจ็บปวดมากแค่ไหน)

และเป็นคนที่มักถูกเพื่อนทิ้ง หรือ ลืมเป้นคนแรกเสมอ ทิ้งเป็ฯรูปธรรมด้วยนะไม่ใช่แบบคิดเอาเองว่าโดนทิ้ง

การที่ผมเงียบอาจทำให้ดูเลวหรือไม่น่าคบมั้ง หรือเพราะผมเป็นเกย์หรือเป็นตัวตลกที่ถูกสร้างขึ้น เลยกลายเป็นของที่ไม่น่าเก็บ(ตัวตลกที่ถูกสร้าง ไม่ใช่ทำตัวเป็นคนเฮฮานะ มันไม่รู้สึกดีอย่างยิ่ง)

แม้มาอายุ 20 พวกเพื่อนบ้าๆก็ยังแกล้งเหมือนเดิมจนฟิวขาด ก็เลยด่ากราดยับ(เป็นครั้งแรกที่ด่าเลย) เพื่อนก็เลยมารู้ว่าเรารู้สึกยังไงมาตลอด10กว่าปี ขอโทษและปรับความเข้าใจ แต่ก็อย่างว่า ยกโทษได้ แต่แผลมันลบไม่ได้แล้ว มันระแวงเพื่อนไปแล้ว

ไม่รู้สิ มันอาจจะดูตลก สนุกนะการได้กัดจิกแกล้งเราทุกวัน แต่เราไม่สนุกด้วย และทรมานมาก อย่างมิวไม่ชอบให้ใครล้อว่าเป็นเกย์แล้วโดนแกล้งจี้ใจแบบนั้น แล้วมาโดนบ่อยๆใจใครจะไม่เสื่อมในเพื่อนให้มันรู้ไปสิว้อย

และยิ่งเกิดช่วงวัยรุ่น วัยเปลี่ยนแปลงที่ใหญ่สุด ถ้าเกิดแผลมันก็จะเป็นไปตลอดชีวิต ต่อให้รักษาก็ตามมันก็ไม่หายได้มากนักหรอก

มีความรักกี่ครั้งก็โดนแกล้งจากเพื่อน ให้อกหักตลอด ทั้งหักเองและจากโดนแกล้งด้วย ไม่เคยมีแฟนหรือสมหวังเลย บางทีอกหักเอง บางทีกำลังจะดีแล้วโดนเพื่อนปั่นให้แตกหัก บางทีก็ทำตัวเอง(แต่ส่วนใหญ่จะไม่ได้ทำตัวเองเลย โดนชิงทำก่อน เฮ้อ)

:-)ชีวิต

เหมือนฝันร้ายจริงๆ

และ มันก็เป็นฝันร้ายถึงทุกวันนี้ และก็ยังเป็นเหมือนเดิม อยู่ในห้องเนี่ยหละ ไม่ออกไปไหนแระ

ผี น่ากลัวน้อยกว่า คนรอบตัวอีก

เข้าใจมิวมาก ณ จุดนี้ ยิ่งเวลาเสียคนรักที่ไม่ค่อยจะมีอยูแล้ว เหมือนมิวจากโต้ง จะเศร้ามากจนฆ่าตัวตายน่ะแหละ เพราะมันเหมือนประกายแสงแห่งความหวังเดียวที่มี แล้วถูกพรากดับไปตลอดกาล มันหนาวเย็นยะเยือกในหัวใจแค่ไหน สงสารมิวมากนะ

ขอให้วัยรุ่นหลายๆคนอย่าเจออะไรแบบมิวเลย แบบทดสอบความเข้มแข็งนี้ไม่ดีต่อวัยพัฒนาและการเปลี่ยนแปลงแน่

มันจะทำให้เป้ฯ isolation5 ซึ่งทำให้ไม่สามารถเป็นผู้ใหญ่ได้เหมือนคนอื่นๆ(จะเป็นเด็กอยู่งั้น)

ทรมานมากครับ กับความเหงาแบบมิวที่อยู่กันมาเกือบ 20 ปี

ใครอ่านก็ขอให้สอนคนรอบตัว ยิ่งลูกๆรุ่นๆอย่าไปทำแบบนี้กับเพื่อนคนไหนเลย "ไม่พูดใช่ว่าไม่เจ็บ"

และมันทำให้เด็กก้าวร้าวจริง ตอนโตขึ้น เหมือนที่มิวตะคอกอาม่าน่ะแหละ

ผมก็ไม่รู้ว่าจะตื่นจากฝันร้ายนี่ยังไงเหมือนกัน...

และไม่รู้ว่าจะเป็นผู้ใหญ่ มีชีวิตที่ดีและปกติเหมือนคนอื่นได้ไหม
โฮะๆๆ:-) ชีวิตบัดซบ
แก้ไขเมื่อ 27 พ.ย. 50 03:08:16
แก้ไขเมื่อ 27 พ.ย. 50 03:07:19

จากคุณ : จักรพรรดิแดนรักทหารErosPhoenix - [ 27 พ.ย. 50 03:01:36 ]

ความคิดเห็นที่ 231

เรื่องจูบนะครับ โต้งกับมิว เค้าไม่ได้จูบกันจริงครับ
เค้าใช้ผมเป็นสแตนอินแทนน้องมิวครับ วันนั้น น้องมิวเป็นหวัด
ผมเลยต้องจูบกับน้องโอ้แทนครับ อิอิ แล้วค่อยใช้เทคนิคการถ่ายตัดต่อครับ หุหุ

---------------------------

คืนนั้น โต้งกับมิว ได้เสียกันรึยัง อิิอิ เพราะดูเพลียทั้งคู่
เห็นมีหลายคนถาม แต่ก็ไม่อยากตอบ แต่ปล่อยให้จิ้นหลายวันแล้ว
ตามความคิดผมนะครับ

เค้า...

แค่นอนกอดกันเฉยๆครับ

เหตุผลประกอบนะครับ
ตอนจูบนั้น ไม่ได้จูบโดยใช้ลิ้นครับ เป็นจูบใสๆ (ผมดูฉากนั้น อย่างตั้งใจมาสามรอบแล้ว)
และด้วยความรู้สึกผม ถ้าจูบแบบใช้ลิ้น ก็จะดูหื่นไปหน่อย แรงไปหน่อยครับ คนไทยรับไม่ได้

อันนี้ จำตอนฉากมิวนั่งรถแท็กซี่จับปากได้ไหมครับ นั่นอะทำให้รู้ว่า
นี่คือจูบแรกของมิว ถ้ามีไรกันคืนนั้น ก็คงจูบกันไปแล้ว ไม่มาพิรี้พิไร ค่อยๆเอียงคอ ลูบหัวหรอกครับ
แล้วถ้าเคยมีอะไรกันแล้วก็คงจูบแลกลิ้นกันไปแล้ว

ดูหน่อยเพราะว่า กว่าจะซ้อมเพลงกลับมาเสร็จก็ดึก นอนคุยกันทั้งคืน ไม่ได้หลับ
แถมต้องตื่นเช้าเดินนั่งรถเมล์กลับมาบ้าน ตลอดทางก็ฟุ้งซ่านเรื่องมิวและคิดถึงแตง

เหตุผลเท่านี้ น่าจะโอเคไหมครับ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 27 พ.ย. 50 03:04:21 ]

ความคิดเห็นที่ 232

ตอบ
คุณจักรพรรดิแดนรักทหารErosPhoenix ความเห็น230
คุณONE LOVE ความเห็น226
และทุกท่านครับ

ขอบคุณที่ชื่นชอบ และร่วมแบ่งปันนะครับ อาจจะไม่สามารถเขียนตอบทุกประเด็นได้
แต่ก็อ่านทุกตัวอักษรครับผม ก็ให้กำลังใจนะครับ
คำตอบ ของความหมายคำว่า ขอบคุณ ที่คุณONE Love ก็ช่วยให้คนที่เคยผ่านประสบการณ์อย่างมิวได้แง่คิดครับ
ยังไงชีวิตเราก็ต้องก้าวต่อไปครับ จงมองไปข้างหน้าอย่างเดียว
ความเจ็บปวดประสบการณ์ที่เลวร้าย ความเหงา ก็เป็นบทเรียนท่จะทำให้เราเติบโตขึ้นมาครับ

แล้ววันนึงเราแข็.แรงขึ้น เราก็จะรักตัวเอง มีความสุขกับตัวเองได้ แม้ว่าจะอยู่คนเดียว
พอเรามีความสุข ความสบายใจกับตัวเองแล้ว เราก็จะสามารถมอบความรักให้กับคนอื่นๆได้เช่นเดียวกัน
เราจึงต้องเริ่มต้นที่รักตัวเองครับผม

เหมือนมิวที่ความรักในดนตรี จากนั้น มิวก็ส่งความรู้สึกดีๆผ่านเสียงดนตรีครับ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 27 พ.ย. 50 03:13:12 ]

ความคิดเห็นที่ 233

ความคิดเห็นที่ 20

เข้มแข็งเพราะอ่อนแอ

เพราะอ่อนแอ เลยต้องเข้มแข็ง

คนเราเปราะบางเกินกว่าที่จะอยู่คนเดียวได้

ยามที่ไม่มีใคร เลยต้องสร้างกำแพงกั้นหัวใจ ไม่ให้หลงทาง

จากคุณ : ไส้แมวแฟนคลับพี่มะเดี่ยว (กอร์นคุง) - [ 23 พ.ย. 50 16:12:20 ]

---------------------------

และกำแพงนี่แหละ จะบีบคั้นทำร้ายตัวเองให้หนักกว่าเดิมครับ แต่มันก็เลี่ยงไม่ได้ จิตใจมนุษย์ไม่ได้แข็งแกร่งแบบนั้น

จากคุณ : จักรพรรดิแดนรักทหารErosPhoenix - [ 27 พ.ย. 50 03:14:29 ]

ความคิดเห็นที่ 234

ส่วนหนึ่งของบทความใหม่ที่เขียนถึงมิวครับ เอามาฝากก่อน
ผมบรรยาย ถึงความเหงาที่มิวต้องพบทุกคืน คล้ายกับทพวกเราเคยมีประสบการณ์ร่วมกัน
ว่าคืนที่มันเหงาจริงๆเนี่ย มันเห้.. อิบอ๋ายเลย กว่าจะผ่านกันไปได้

..........................

การสูญเสียแตงไม่ได้สร้างรอยแผลในใจเฉพาะบ้านโต้งเท่านั้น แต่มิวก็ได้สูญเสียโต้งที่เป็นเพื่อนสนิทหนึ่งเดียวไปด้วย โต้งเป็นเพื่อนเล่นที่คอยสนุกสนาน คอยปกป้องดูแลกันมา ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ก็ร่วมแบ่งปัน โต้งที่เป็นเหมือนโลกส่วนหนึ่งในชีวิตวัยเด็กของมิว หลังจากต้องแยกกับโต้งไม่นาน...มิวก็ได้รู้จักการสูญเสียที่ยิ่งไปกว่านั้น การจากไปไม่มีวันกลับของอาม่าที่เป็นเหมือนพ่อแม่ เป็นคนในครอบครัวเพียงคนเดียว มิวได้เรียนรู้ความเหงาความโดดเดี่ยวที่ถูกทอดทิ้งเอาไว้บนโลกที่กว้างใหญ่เพียงลำพัง การอยู่รอดในแต่ละวันโดยไม่มีใครรออยู่...สักคน การที่ต้องพยายามสูดอากาศเพื่อรักษาลมหายใจให้คงอยู่โดยไม่เคยได้สัมผัสความรัก...อีกเลย ความเจ็บปวดจากความเหงาของมิว ได้ทรมานจิตใจที่บอบช้ำตั้งแต่วัยเด็ก เหมือนความหนาวเหน็บที่กรีดแทงเข้าไปถึงกระดูก เด็กชายมิวที่ถูกทิ้งไว้เดียวดายแสวงหาความอบอุ่นภายใต้ผ้าห่มในคืนที่ความเหงากัดเซาะ ไม่มีแม้แต่เสียงกรีดร้องคำรามให้สมดั่งความอัดอั้นต่อความไม่เข้าใจถึงโชคชะตาอันโหดร้ายของมิว คืนและวันผ่านไป มิวก็ไม่เคยได้คำตอบจากผู้ใดเลยว่าความรักเป็นเช่นไร มีแต่ความเงียบงันท่ามกลางคืนวันที่อ้างว้างภายในบ้านที่ประตูเหล็กปิดสนิท กี่คืนในฤดูหนาวที่มิวต้องซุกตัวลงใต้ผ้าห่มเพื่อหลบซ่อนจากความเหงา มีเพียงเสียงสะอื้นเบาๆที่พอขับไล่ความเงียบออกไปจากใจมิวได้บ้าง ชีวิตมิวได้เรียนรู้ความเหงาที่ร้ายกาจเป็นอย่างไร แต่ก็ยังหวาดผวากับวันคืนข้างหน้าว่าเค้าจะสามารถทนอยู่กับความเหงาได้หรือไม่?

“ถ้าเรารักใครมากๆ เราจะทนได้เหรอ ถ้าวันนึง... เราต้องเสียเค้าไป แล้วไอ้การจากลา... มันก็เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต แล้ว... มันจะเป็นไปได้เหรอ ที่เราจะรักใคร โดยไม่กลัวการสูญเสีย”

“แต่อีกใจนึงก็คิดว่า แล้วมันจะเป็นไปได้เหรอ ที่เราจะอยู่ได้ โดยไม่รักใครเลย
เนี่ยแหละคือความเหงา เราอยู่กับมันมา... ทำไมเราจะไม่รู้ว่ามันทำร้ายเรายังไง แล้วชีวิตที่เหลือของเราล่ะ....”

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 27 พ.ย. 50 03:15:56 ]

ความคิดเห็นที่ 235

ร้องไห้หลายฉากเลยเรื่องนี้

แต่

ใครดูฉากที่เพื่อนมาง้อมิวแล้วจับไหล่มิว กับ ฉากเพื่อนๆเดิมสยามแล้วกอดคอกันเดินไปแล้วร้องไห้เหมือนผมมั่งอะ T_T

จากคุณ : จักรพรรดิแดนรักทหารErosPhoenix - [ 27 พ.ย. 50 03:16:54 ]

ความคิดเห็นที่ 236

ก่อนที่จะไปดูหนังเรื่องรักแห่งสยาม ผมก็ไม่รู้ว่าจะมีคู่มิวโต้ง
ก็เข้าใจว่า้เป้นหนังรักใสๆธรรมดา ก็กะเข้าไปดูให้หัวใจกระชุ่มกระชวย
แต่ผมชอบเพลงกันและกัน เพราะเป็นเพลงที่ไ่ม่ธรรมดา
ฟังดนตรีแล้วก็มีความสุข เลยเขียนเมลไปให้กำลังใจรุ่นน้อง เลยเอามาฝาก
เผื่อว่าใครจิตตกอยู่ ฟังเพลงกันและกันก็จะได้แง่คิดอีกมุมมองหนึ่งครับ

---------------------------
ขออินเทรนรักแห่งสยาม บรรยากาศรักอบอวลครั้งยังวัยรุ่น
ฟังเพลงนี้แล้วเกิดความรักตัวเองขึ้นมาซะงั้น เลยคิดถึงน้อง...และผองเพื่อน เลยอยากแบ่งปัน

อยากให้น้อง...รักตัวเองมากๆ
ให้เธอใส่ใจตัวเอง แคร์ความรู้สึกตัวเอง เป็นห่วงตัวเอง
เริ่มต้นไม่ต้องมากต้องมายอะไร แค่เท่ากับที่เธอมีให้กับคนอื่น
เพราะเห็นเธอชอบห่วงแต่คนอื่น จนลืมรักตัวเองไปซะแล้ว

จากบทเพลงกันและกัน เราฟังแล้วตีความเนื้อร้องอีกแง่มุมหนึ่งนอกเหนือจากรักวัยรุ่น
ถ้าเปรียบชีวิตของตัวเราเอง เหมือนเป็นเพลง เป็นบทกวี
ในแต่ละช่วง แต่ละตอนของชีวิต ก็มีจังหวะ ทำนองของมัน
บางทีเป็นเพลงรัก เป็นเพลงแร๊พ เป็นเพลงเศร้า หรือเพลงเพื่อชีวิต
ไม่ว่าจะเป็นเพลงแบบไหน ก็เป็นเพลงของเรา "เพลงชีวิต"

เป็นชีวิตของเราเอง เราบรรเลง เราฟัง เราอิน ไปกับทำนอง เนื้อร้อง จังหวะ
เพลงที่อาจจะไม่ได้ไพเราะมากนัก เราอาจจะร้องห่วยไปบ้าง จังหวะเพี้ยนไปบ้าง
แต่เราก็ต้องฮัมๆไป แหกปากไป เต้นตามจังหวะไป ถูกบ้างผิดบ้าง แต่ก็เป็นเพลงของเรา
เป็นเวทีของเรา เป็นฟอร์ของเราเอง เราเป็นดารา คนรอบข้างเป็นผู้ชม

นี่แหละ โชว์ของเรา มันอาจจะไม่ได้ออสการ์ ไม่ได้เข้ารอบAF
ไม่มีใครมาให้รางวัลตุ๊กตาทอง แต่ก็นั่นแหละ เรารู้ว่า เพลงชีวิตของเรามันซึ้งแค่ไหน
เราก็สุดๆ กับมันในแต่ละช่วงแล้ว แต่เชื่อเหอะว่า รอบต่อไป เพลงต่อไป จะดีขึ้น

ผู้ชมที่ดีที่สุด ที่เกาะขอบเวที ฟังเพลงของเรา คอยดูโชว์ของเรา ก็คือตัวเรา
โค้ช เทรนเนอร์ ติวเตอร์ คอมเมนเตเตอร์ ครูอ้วน ชิดขวา ครูเป็ด ชิดซ้าย
เพราะคนที่รู้จักตัวเองดีที่สุดคือตัวเราเอง ก็ฟังเอง ร้องเอง สอนเอง
มองดูชีวิตใครก็ไม่ซึ้งใจเท่ามองดูชีวิตตัวเองหรอกครับ

อย่าลืมนะ เพลงอาจจะไม่เพราะ แต่ก็เป็นเพลงของเรา

เนื้อเพลง : กันและกัน
เพลงประกอบ รักแห่งสยาม

ถ้าบอกว่าเพลงนี้ แต่งให้เธอ เธอจะเชื่อไหม
มันอาจไม่เพราะ ไม่ซึ้งไม่สวยงามเหมือนเพลงทั่วไป

อยากให้รู้ ว่าเพลงรัก ถ้าไม่รัก ก็เขียนไม่ได้
แต่กับเธอคนดีรู้ไหม ฉันเขียนอย่างง่าย...ดาย

เธอคงเคยได้ยินเพลงรักมานับร้อยพัน
มันอาจจะโดนใจ แต่ก็มีความหมายเหมือนๆกัน

แต่ถ้าเธอฟังเพลงนี้ เพลงที่เขียนเพื่อเธอเท่านั้น
เพื่อเธอเข้าใจความหมายแล้วใจจะได้มีกันและกัน

มีความจริงอยู่ในความรักตั้งมากมาย
และที่ผ่านมาฉันใช้เวลาเพื่อหาความหมาย

แต่ไม่นานก็เพิ่งรู้ เมื่อทุกครั้งที่มีเธอใกล้
ว่าถ้าชีวิตคือทำนอง เธอก็เป็นดังคำร้องที่เพราะและซึ้งจับใจ

ให้มันเป็นเพลง บนทางเดินเคียง ที่จะมีเพียงเสียงเธอกับฉัน
อยู่ด้วยกันตราบนานๆ ดั่งในใจความบอกในกวี

ว่า "ตราบใดที่มีรักย่อมมีหวัง"
คือทุกครั้งที่รักของเธอส่องใจ ฉันมีปลายทาง

มีทางเดินให้เราเดินเคียง และมีเสียงของเธอกับฉัน
มีทางเดินให้เราเดินร่วมเคียง และมีเสียงของเธอกับฉัน

ฟังเพลงที่นี่ http://vdoclip.exteen.com/20071017/ost-q-flure

จังหวะหนึ่ง ก็ซึ้งกับเพลงรัก ที่ค้นหาว่าเป็นอย่างไร
รักที่ให้ไปตั้งมากมายจะมีความหมายอะไร หากเราไม่รักตัวเอง
ตราบใดที่ยังรักตัวเองอยู่ แม้ล้มลุกคลุกคลาน ก็ยังไหว ยังมีหวัง
จงรักตัวเองแล้วชีวิตจะมีความหมาย มีแสงที่ปลายทาง
นี่แหละ เพลงรักของฉัน เพลงชีวิตที่ได้เรียนรู้มา

Grenadine1oz

ปล. พวกเรา(ทุกคน)ยังมีกันและกัน ร่วมเดินเคียงในการเดินทางนะครับ

จัดทำเป็นกระทู้ใหม่่เรียบร้อยแล้ว
ซึมลึก เพลงกันและกัน เริ่มต้นที่รักตัวเอง
http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6066816/A6066816.html
แก้ไขเมื่อ 27 พ.ย. 50 03:32:30

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 27 พ.ย. 50 03:26:13 ]

ความคิดเห็นที่ 237

อ่านมาเยอะแล้ว

ยิ่งอ่านยิ่งรัก

"รักแห่งสยาม"

จากคุณ : maxample - [ 27 พ.ย. 50 08:17:40 ]

ความคิดเห็นที่ 239

ดูตอนจบแล้วก็สงสารมิวเหมือนกัน แต่ทางนี้กำลังพยายามวิเคราะห์ถึงสาเหตที่โต้งต้องพูด
แบบนั้นออกไป

คิดว่าการที่โต้งตัดสินใจแบบนั้น คงมาจากที่แม่โต้งพูดว่า "เลือกสิ่งที่ตัวเองคิดว่าดีที่สุด"

ทางบ้านของโต้งตอนนี้ ก็เจอเรื่องร้ายมาเยอะแยะแล้ว ทั้งการเสียพี่สาวถึงสองครั้ง การที่แม่แสดงให้เห็นถึงความอ่อนแอออกมา และพ่อที่อยู่ในสภาพที่เรียกว่าแทบจะดูแลตัวเองไม่ได้

โต้งจึงเป็นเหมือนกำลังสำคัญคนเดียวที่เหลืออยู่ในครอบครัวของเค้าตอนนี้

แล้วถ้ายิ่งไปเป็นแฟนกับมิว...จริงอยู่ มันดีสำหรับโต้งกับมิว แต่ว่ามันจะทำร้ายใครอีกบ้าง?

นี่เลยอาจเป็นสาเหตที่ทำให้โต้งต้องตัดสินใจ ไม่คบกับมิวในฐานะแฟน เพราะสังคมยังไม่ยอมรับ

แต่การรักกันไม่ได้จำเป็นต้องอยู่ในฐานะแฟนเสมอไป เท่านั้นเอง

ถ้าการเป็นแฟนกันต้องทำร้ายใครหลายๆคน และอยู่อย่างไม่มีความสุข "ตอนนี้" ก็ขอรักในฐานะอื่นไปก่อนก็แล้วกัน... ตราบใดที่มีรักก็ต้องมีหวัง วันที่จะได้กลับมาคบในฐานะแฟน อาจมีอีกก็ได้ อนาคตเป็นเรื่องไม่แน่นอนอยู่แล้ว : )

เพราะชีวิต มีโอกาสให้เราเริ่มต้นใหม่อยู่เสมอ

นี่ก็ไปดูมาแล้วสองรอบ ^ ^; อยากดูอีกรอบจัง 555+

จากคุณ : HIMA (hima-mako) - [ 27 พ.ย. 50 13:49:09 ]

ความคิดเห็นที่ 240

ความเห็นที่ 240

เราเอง ชื่นชมหนังดี รักแห่งสยาม

จากคุณ : รัก รักแห่งสยาม (Bug Khiab) - [ 27 พ.ย. 50 14:15:37 ]

ความคิดเห็นที่ 241

T-T ตัวละคร น่าตาดีกานหมด หนังก็สนุก แบบนี้ เค้าเรียกว่า Perfect ขอบคุณน้ามะเดี่ยว นะคับ ช่วยทำออกมาอีกเยอะๆ ตอนนี้หนัง ได้กี่ล้านแล้วอ่ะ ใครรู้บ้าาง

จากคุณ : น้องจุ้น - [ 27 พ.ย. 50 18:16:15 A:10.40.73.34 X:202.28.27.6 ]

ความคิดเห็นที่ 242

ขอให้หนังเข้าชิงออสการ์ให้ได้คับ

จากคุณ : hotevents - [ 27 พ.ย. 50 21:08:20 A:124.157.164.145 X: ]

ความคิดเห็นที่ 243

ไม่มีใครพูดถึง"หญิง"บ้างเลยเหรอครับ??

ผมคิดว่าเธอเป็นคนที่เข้มแข็งไม่แพ้ตัวละครอื่นเลยนะ
ไม่รู้สิ

ผมว่าเธอเข้มแข็งมากเลย(จริงๆT_T)

จากคุณ : ร้องไห้มาสองรอบแล้วT_T - [ 27 พ.ย. 50 21:15:49 A:1.1.1.189 X:58.10.102.11 ]

ความคิดเห็นที่ 244

ผมก็ชอบหญิงอะครับ เข้มแข็งมากโดยเฉพาะฉากที่ปลอบโต้งครับ
ทั้งๆที่เธอก็เสียใจและเจ็บปวดไม่แพ้โต้งกับมิวเลย

จากคุณ : titee2006 - [ 27 พ.ย. 50 22:50:07 A:125.27.190.162 X: ]

ความคิดเห็นที่ 245

จับใจเหลือเกิน กับหนังเรื่องนี้ ลึกซึ้งมาก ไม่รู้ทำได้ไง ทำให้หัวใจพองโตแล้วร่วงหล่น แต่ความงดงามของความรักช่างถ่ายทอดออกมาซะจนเอ่อล้นแม้หนังจะจบแล้ว ความรู้สึกยังอบอวนอยู่เลย.... คนอื่นพูดถึงกันหมดแล้ว ลองพูดถึงหญิงในความคิดเราละกัน การที่เราจะรักใครสักคน มันจะงดงามและมีค่า และของหญิงก็บริสุทธิ์ไม่แพ้ มิวและโต้งเลยนะ....เพราะรักมิว ซึ่งดูเผิน ๆ เหมือนจะเป็นแค่หลงไหล ปลาบปลื้มแบบวัยรุ่น แต่ถึงเวลาทดสอบความรักว่าจริงหรือไม่ หญิงก็ยังคงมีอยู่...หญิงจะปกป้อง เมื่อมีคนพูดถึงมิวกระทั่งตวาดใส่คนในบ้าน ...เชื่อว่าลึก ๆ แล้วหญิงก็ต้องรู้บ้าง ว่ามิวเป็นแบบนั้น แต่ความรักมันมากซะเหลือเกิน ที่จะลบเหตุผลนั้นไป ว่ามิวจะเป็นอะไร และจะทำทุกวิธีที่คิดได้ว่าจะให้คนที่รักมารักตอบ อาจจะดูโง่ แต่ทุกคนคงคิดจะทำ และบางคนก็ทำไปแล้วด้วย.....และเมื่อรู้ความจริงเมื่อสุนีมาหามิว หญิงก็เข้มแข็งมาก เมื่อเผชิญหน้ามิวอีกครั้งเมื่อมิวมาที่ห้อง และต้องรู้สึกยากลำบากใจอย่างมาก ที่จะเจอกับโต้งในกลุ่มเพื่อน และคำว่ารักคือการให้ก็ยังมีค่าเสมอเมื่อต้องคอยช่วยเหลือโต้ง ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าโต้งเป็นใคร..... ผมชอบตอนที่หญิงจู่ๆ ก็ร้องให้ แล้วเพื่อนถามว่าเป็นอะไร.....เป็นความรู้สึกที่เกินบรรยาย เป็นอารมณ์ประมาณว่า ต่อให้มีเพื่อนเป็นพันคนยืนอยู่ตรงนั้นก็ช่วยอะไรไม่ได้.....แล้วช่วยไม่ได้จริง ๆ นะ..... แต่ก็ยังดีที่มีอยู่ คุณเคยรู้สึกรึเปล่า เวลาที่มีสิ่งที่มีค่าอยู่สมควรที่จะมีความสุข แต่ลึก ๆ เราอยากได้ในสิ่งที่มีค่ามากกว่านั้น...แล้วมันไม่มีวันได้มันมา...ได้แต่มองอยู่ไกล้ ๆ และต้องยอมรับอย่างขมขื่นว่าไม่ใช่เราที่จะอยู่ตรงนั้น....และต้องยิ้มรับให้ได้ ปรับความรู้สึกให้เล็กลง เพราะเปลี่ยนไปเลยไม่ได้ และเลือกว่าจะอยู่ตรงนี้ หรือจากไป ....และหญิงเลือกที่จะอยู่....ซึ่งถ้าเป็นผม จะอยู่ให้โง่เหรอ....โดนัท ...รอด้วย

จากคุณ : karamel - [ 28 พ.ย. 50 00:36:02 A:124.121.11.155 X: ]

ความคิดเห็นที่ 246

ขอ ฝาก ให้อ่านอีกอันได้มั้ยคับ
ผมว่า มิวไม่ได้ร้องให้เสียใจหรอกหรืออาจจะเสียใจก็ ยังไม่แน่ใจนะครับ แต่ผมเหมือนจะมีเซนซ์มากเลย ที่โต้งบอกมิว ว่าคบกันเป็นแฟนไม่ได้ แต่ไม่ได้แปลว่าไม่ได้รัก แล้วก็ ยื่นจมูกซานต้า ให้ โอ้ ใช่เลย นี่แหละ Shot สำคัญเลยครับ เพราะ ผมคิดว่ามันหมายถึง โต้ง จะไม่ได้อยู่ในฐานะแฟน แต่อยู่ในฐานะไร ก็คิดเอาเอง แต่ จมูก ที่ใส่ เข้าไป มันก็ แสดง ถึง โต้งจะ คอยเป็น ส่วน เติมเต็มให้ มิวเอง แล้ว จมูก มันก็ ไม่พอดีมันใหญ่ไป แสดง ว่า ถึง แมว่ามัน จะไปพอดีนั่นแหละ ชีวิตคนเราไม่มีอะไรที่ สมบูรณ์ ฉนั้นที่ผมไปดู แล้ว รู้สึกไม่ค่อย เศร้าก็ เพราะแบบนี้แหละ ที่ มิว บอกขอบคุณ ก็ เพราะ แน่ใจแล้ว ว่าโต้งรัก มิว เพราะ มิวก็ได้ ร้องเป็นเพลง บอกโต้งมาตลอด แต่โต้งก็ไม่เคย บอกว่ารัก มิว เลย คนเรา เมื่อรู้ว่า คนที่เรา รัก ก็รักเราเหมือนกัน แค่นี้ เป็น คุณ จะดีใจ จนร้องไห้มั้ยคับ เป้นผม ร้องไห้แน่ๆๆ ไม่ได้ คบเป็นแฟน เหอๆๆ มันยังไม่ถึง เวลา รอให้ ครอบครัว เข้าที่ก่อน ค่อยเป็น แฟน ตอนนี้ เป็นเพื่อนกานนะ รักนะจุ้บจุ้บ ชอบ หนังเรื่องนี้ จัง แต่ตอนดู มา สามรอบ ก็ มีสาวๆกรี้ด ทุกรอบ สงสารหญิงเหมือนกัน รักมิวแต่ก็ยัง ทำใจคบโต้งทั้งที่รู้ว่า โต้งกับมิวรักกัน ชีวิตจริง มีแบบนี้ จะทำไงเนาะ แต่โดนัทนี่ น่าจะตัดออกไปเลย ไม่มีไรเด่นเลย เอามาเป็นตัวประกอบธรรมดาคนหนึ่ง

รักคนทำหนังเรื่องนี้ รักหนังเรื่องี้ รักทุกคนครับ ขอให้มีความสุข ก่อนปีใหม่นี้

จากคุณ : น้องจุ้น - [ 28 พ.ย. 50 00:41:38 A:1.1.1.149 X:203.150.139.51 ]

ความคิดเห็นที่ 247

เพิ่งกลับมาจากดูหนังเรื่องนี้เป็นรอบที่สองครับ

ร่วมทำบุญกับกล่องรับบริจาครูปหัวใจ ที่น้องพิชทำเองกับมือด้วย

ผมอ่านกระทู้นี้แล้วร้องไห้ครับ หลายคน เป็นเหมือนผมเลย

ผมเพิ่งบอกกับเพื่อนไปเอง ว่า ผม ก็ คือ มิว

ไม่ได้เหมือนไปหมดทุกอย่างหรอกครับ แต่ใจความไม่ได้ต่างกันเลย

แฟนคนแรกของผม เป็นชายแท้ๆ เมื่อวาน วันเกิดเค้า ผมส่ง SMS ไปทักทาย และ บอกว่า มีความสุขมากๆนะ

เค้าโทรกลับมาครับ พร้อมคุยเล่นๆกับผม ให้ผมหาแฟนให้เค้า

เหมือนกับกระทู้นึง ที่เขียนไว้อ่ะคับ ที่บอกว่า เค้าคบกับเราเป็นแฟนไม่ได้ แต่เค้าจะแต่งงานกับผู้หญิงที่เราเลือกให้เค้า

เค้าเคยบอกผมว่า ผมเป็นคนพิเศษ ที่มากกว่าเพื่อน แต่ไม่ใช่แฟน

ผมโดนทุกอย่างหล่อหลอมให้แกร่งเหมือนมิว แต่วันนี้ ผมร้องไห้อีกรอบ หลังจากที่ดูหนัง และกลับมาฟังเพลง

ผมกำลังมีแฟนคนนึงครับ เค้าดีกับผมมาก แต่วันนี้ ที่ผมดูหนัง มันกลับทำให้ผมนึกถึงวันเวลาเก่าๆนั้น

โรงเรียนที่เป็นโรงเรียนของมิวในเรื่อง ก็ โรงเรียนเก่าผมเองครับ

หนังเรื่องนี้ ทำให้ความรักครั้งแรกของผมกลับมาอีกครั้ง กลับมาอย่างชัดเจน จนผมกลัวใจตัวเองจัง

เริ่มเพ้อเจ้อแล้ว คนที่หลงมาอ่าน อย่าเพิ่งเบื่อนะคับ ชีวิตของคนคนนึง ที่อาจจะไม่น่าสนใจอะไร แต่มันดันเหมือนกับในหนัง เท่านั้นเอง

ขอให้ความรักนำทางทุกคนไปนะคับ ขอให้เจอะเจอกับความรักที่ดีครับผม

จากคุณ : nut - [ 28 พ.ย. 50 00:51:10 A:58.9.173.188 X: ]

ความคิดเห็นที่ 248

ตอบคุณnut ความเห็น247
เหมือนกับกระทู้นึง ที่เขียนไว้อ่ะคับ ที่บอกว่า เค้าคบกับเราเป็นแฟนไม่ได้ แต่เค้าจะแต่งงานกับผู้หญิงที่เราเลือกให้เค้า

หมายถึง ที่ผมเขียนในความเห็นที่16 ไว้รึป่าวครับ

------------------
วันสองวันนี้ไม่สบายอะครับ วันนี้ก็ปวดหัวหนัก ตัวร้อนไข้ขึ้นมาสามวันแล้ว
สงสัยนอนดึกทุกวัน เลยไม่ได้มาตอบทุกคนละเอียดนะครับ
ยังไงสมาชิกท่านอื่นๆ ก็ช่วยดูแล"กันและกัน"ได้นะครับ

ถ้าใครถามอะไรจะช่วยๆกันตอบก็ไม่ว่ากัน หรือจะเล่า ผมก็อ่านทุกตัวอักษรอยู่แล้วครับ
พรุ่งนี้มีเรียน ก็คงมาได้อีกทีตอนตอน ค่ำๆแหละครับ
ส่วนบทความที่เขียนค้างไว้ ก็เพิ่มถึงบางส่วน แต่ยังไม่จบ เข้าไปอ่านได้ในblogผมนะครับ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 28 พ.ย. 50 04:25:09 ]

ความคิดเห็นที่ 249

เห็นด้วยกับความคิดเห็นที่ 246 ทุกอย่างนะครับ แต่ไม่เห็นด้วยตรงโดนัทอะครับ ผมว่าบทบาทของโดนัทสำคัญนะครับ แล้วก็อยากให้หันมามองโดนัทด้วยว่าโดนัทก็เหงาและเข้มแข็งไม่แพ้คนอื่นๆ

ลองคิดดูสิครับถ้าเราเป็นโดนัท วันๆ โทรหาคนที่คบกับเราเป็นแฟนแต่เค้าไม่เคยรับโทรศัพท์เรา ส่ง sms หาก็ไม่ตอบ ทำตัวเย็นชากับเรา พอถามก็บอกว่าเล่นบอลอยู่ หรือไม่ก็ทำอย่างอื่นอยู่เลยไม่รับ ถ้าเป็นเรา เราจะรู้สึกอย่างไรล่ะครับ? แล้วตัวโดนัทเองก็รู้ตัวว่าเป็นคนที่สวยเลือกได้ แล้วทำไมต้องมาติดกับคนที่ไม่สนใจเราด้วยล่ะ แต่แล้วโดนัทก็ตัดโต้งไม่ขาดซักครั้ง ยังคอยพยายามติดต่อโต้งอยู่ตลอดทั้งๆ ที่โต้งก็เป็นแฟนกับโดนัทด้วยนะครับ รวมทั้งตอนที่รอโต้งอยู่ที่สยามเพื่อที่จะไปงานคริสต์มาสที่โรงเรียนด้วยกัน โดนัทก็เป็นคนมานั่งรอแต่พอโต้งมา กลับโดนปฏิเสธว่าเราคงคบกันไม่ได้หรอก ถ้าเป็นเรา เรารู้สึกยังไงและจะทำยังไงอะครับ? ผมว่าโดนัทก็เข้มแข็งนะครับ ถ้าเป็นผมผมคงหน้าชาและคงเจ็บมาก และก็คงพยายามแบบโดนัทเพื่อปกปิดความอ่อนแอของตัวเอง โดยทำเป็นชั้นไม่แคร์ก็ได้ แต่จริงๆ แล้วแคร์มาก ถ้าไม่แคร์คงไม่ตามตื้อหรอกครับ ถึงโดนัทจะเป็นคนสวยเลือกได้ แต่เค้าก็ได้เลือกแล้วคือเลือกโต้ง แต่กลับไม่ได้รับเลือก ผมว่าโดนัทก็เป็นอีกส่วนหนึ่งของความรักที่เรารักเค้าแล้ว เค้าไม่รักตอบ ซึ่งคล้ายกับหญิงเพียงแต่ โดนัทเป็นคนไม่แสดงออกเหมือนกับหญิง แล้วถ้าจะให้มองลึกลงไปอีกในหนัง โดนัทไม่เคยเดินกับเพื่อนผู้หญิงนะครับ เดินกับแฟนตลอด ตอนมาเจอโต้งหน้าร้านอาหารก็มาคนเดียว ผมว่าโดนัทก็โดดเดี่ยวเหมือนกัน

ตอนที่โดนัทเดินควงกับหนุ่มอื่นแต่ก็หันมามองโต้งมันให้ความรู้สึกว่าเหงานะครับ เพราะเธอกำลังเดินกับคนที่เธอไม่ได้รักแต่ต้องทำเป็นรัก มันเป็นความรู้สึกที่ขัดแย้งกันในใจนะครับ

ผมเลยรู้สึกว่าโดนัทก็เป็นตัวละครที่น่าสนใจอีกตัวหนึ่งแม้ว่าจะถูกแสดงออกมาว่าไม่ค่อยสำคัญเพราะออกมาน้อย และดูเป็นคนที่ไร้อารมณ์แต่การไม่แสดงออกว่าชั้นเจ็บและพ่ายแพ้เหมือนหญิง ไม่ได้หมายความว่าเธอเหงาและผิดหวังกับความรักน้อยไปกว่าหญิงหรือคนอื่นๆ ในเรื่องนี้

จากคุณ : theo - [ 28 พ.ย. 50 21:35:58 A:124.120.141.4 X: ]

ความคิดเห็นที่ 250

ตอบความเห็นที่249 คุณtheo

เขียนถึงโดนัทดีมากเลยครับ ส่วนตัวแล้วชอบตัวละครทุกตัว เพราะมีบทบาทในเรื่อง
และมุมมองการใช้ชีวิตต่างกัน เราจะเห็นว่า แต่ละคนจะได้เรียนรู้ในชีวิตต่างๆกันไป

แต่ในหนัง ทุกคนมีความเจ็บปวด ได้สูญเสีย แต่สุดท้ายก็มีการเรียนรู้ และคลี่คลายตอนหลัง
และมีความหวังในภาพอนาคตว่าจะเติบโต ก้าวไปข้างหน้า ด้วยดีกว่าเก่า

มีแต่โดนัทนี่แหละครับ ที่ในหนังทิ้งเธอไว้ (อาจเพราะบทน้อย)
ไม่มีการคลี่คลาย ความเจ็บปวด หรือความพลาดในการมองความรัก
ทุกตัวมีโอกาสเรียนรู้การก้าวไปข้างหน้า แต่บทบาทเรื่องราวของดดนัทไม่มี
เลยนับว่าเป็นตัวละครที่น่าเห็นใจมากคนนึง

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 28 พ.ย. 50 22:04:41 ]

ความคิดเห็นที่ 251

ตอบน้องจุ้น ความเห็น246

มิวบอกขอบคุณ ก็ เพราะ แน่ใจแล้ว ว่าโต้งรัก มิว เพราะ มิวก็ได้ ร้องเป็นเพลง บอกโต้งมาตลอด แต่โต้งก็ไม่เคย บอกว่ารัก มิว เลย คนเรา เมื่อรู้ว่า คนที่เรา รัก ก็รักเราเหมือนกัน แค่นี้ เป็น คุณ จะดีใจ จนร้องไห้มั้ยคับ เป้นผม ร้องไห้แน่ๆๆ แต่ยังไม่ได้คบเป็นแฟน

---------------------------

ตอนแรกเราอาจจะดีใจว่าคนที่เรารัก รักเราเหมือนกัน แต่แค่ไม่ได้คบเป็นแฟน
ตอนแรกอาจจะร้องไห้ ดีใจระคนเศร้า รู้สึกขอบคุณที่เค้ารักเรา

เราก็อาจจะอยู่ด้วยความหวังว่าเค้าอาจจะกลับมาคบกับเราได้สักวัน
แต่ก็อาจจะกลายเป็นความเจ็บปวดเรื้อรัง ความทรมานที่ยาวนาน

เพราะจะตัดใจไปเลย รู้ว่าเค้าไม่รัก หรือคบไม่ได้แน่ๆ ก็ตัดใจทีเดียว
อันนี้ รู้ว่ารัก และก็หวังไปเรื่อยๆ มันก็จะกัดกินใจเราไปเรื่อย จนเหมือนแผลติดเชื้อเรื้อรัง
เจ็บไม่ตาย แต่ก็เลี้ยงไม่โต เหมือนตกไปในหลุมขึ้นไม่ได้ ก็เริ่มต้นใหม่ไม่ได้
รักใครใหม่ไม่ได้ คนที่เข้ามาในชีวิต ถึงรักเรามาก แต่เราก็มีความหวังกับโต้ง

อย่างไหนมันทรมานกว่ากัน แล้วเมื่อไหร่โต้งจะกลับมา
เรียนมหาลัยจบ ทำงาน หรือว่าเป้นผู้จัดการ มีบ้าน มีรถ เมื่อไหร่หละที่ชีวิตจะพร้อม
ถ้าเป็นไปตามที่แม่บอก โต้งก็ควรมีครอบครัว มีลูกให้แม่ก่อน

แล้วเมื่อไหร่หละ ที่โต้งจะคบกับมิวได้ มิวควรจะรออยู่เหรอ...
แล้วถ้ารอ รอด้วยความมั่นใจมากแค่ไหน โต้งให้สัญญาอย่างนั้นเหรอ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 28 พ.ย. 50 22:18:22 ]

ความคิดเห็นที่ 252

ไม่ใช่แบบนั้น ซักหน่อย มันเป้น เรื่องใน อนาคตอ่ะนะ มันเดาจากเรื่อง ไม่ได้คับ ต้อง เดากันเอา เอง แต่หมายถึง ในขณะ ที่ร้องให้อ่ะ น่าจะดีใจมากกว่านะ ถึง แม้ว่า มันจะเป้นเพียง ช่วงระยะเวลา สั้นๆ ไงคับ ก็เหมือน จมูกซานต้า อ่ะ แหละ โต้ง ก็ยังพยายาม จะหามาให้ มิว เลย ถึงแม้มันจะไม่พอดีกับ ตัวเก่า แต่ ผมว่า มันเป็น สัญลักษณ์ บอกนะ ว่าเหมือน ส่วนเติมเต็ม อันนี้ ต้องเดา กันเอาเอง หนัง เค้าทำมาให้เดา อ่ะคับ ขอโทด ด้วย ถ้า ผิดพลาดไป ก็ ผมเดา ว่าอย่างนั้น อ่ะ อนาคต มิว กับ โต้ง จะ ต้อง ตัด สินใจเอา เอง ว่าจะเลือก ชีวิต แบบไหน แต่ ใน ขณะนั้น เท่านั้นเอง อ่ะ ที่เค้าดีใจว่า มีคนที่รักเค้า เป็นเรา เราก็ ต้อง คิดเอาเองแล้วหล่ะ ว่า อนาคต เราจะใช้ชีวิตอย่างไร เพราะมิวก็ยังมีเพื่อน เสมอ อย่าง ที่นาย เอ๊กซ์ได้บอกมิว ไป แล้วแต่มุมมองอ่ะคับ ว่า อนาคต จะเป้น อย่างไร แต่ ผมพูดถึงตอนจบอ่ะคับ ว่าน่าจะไปในทำนองนั้นนะ ว่าความรักไม่ได้แค่เพียงต้องอยู่ด้วยกันเสมอไป ฟังเพลงแล้วมันก็ไปทางนั้นจริงๆ อ่ะ

จากคุณ : น้องจุ้น - [ 28 พ.ย. 50 23:47:44 A:1.1.1.78 X:203.150.139.51 ]

ความคิดเห็นที่ 253

ซึมลึกกับ รักแห่งสยามมาก วันแรกหลังจากดูหนังก็ชอบมาก พอกลับมาบ้านรู้สึกเหมือนขาดอะไรไป แต่ไม่รู้ว่าขาดคืออะไร

จนมาได้อ่านกระทู้นี้ของคุณ Grenadine1oz เลยรู้ว่าขาดอะไร คุณทำเราร้องไห้มาหลายวันแล้ว

จากคุณ : คุณทำเราเหงา - [ 29 พ.ย. 50 00:24:23 A:58.8.156.133 X: TicketID:016469 ]

ความคิดเห็นที่ 254

อิอิ เราไปดูมาแล้ว 3 รอบ อินไม่หาย น่ารัก ร้องไห้ ไปด้วยง่าน่ะ อีกอย่าง ถ้ามีคนรักเราอย่างนี้
เราเองก็รักตายเลย จารักคนเด๋ว ไม่ไปไหนเลยล่ะ พอแล้วกะึความรักที่ไม่จบ

จากคุณ : สมองเด็ก (boysofly) - [ 29 พ.ย. 50 02:10:18 ]

ความคิดเห็นที่ 255

ตอบความคิดเห็นที่ 252
น้องจุ้น จะมาขอโทษผมทำมายยยยย
ผมก็คิดของผมไปเรื่อย หนังมันก็มีไว้ให้เราคิดให้เราชอบ
ไม่ได้ไว้ตัดสินว่าคนนี้ต้องถูกคนนี้ต้องผิด
ชอบแบบไหน คิดแบบไหน แบบไหนมีความสุขก็ตามนั้นแหละครับ
มาแลกเปลี่ยนความคิดกันเฉยๆ วันนี้ ผมคิดอย่างนี้ พรุ่งนี้ผมก็เปลี่ยน อิอิ
สบายใจได้ครับ คุยกันเหมือนเพื่อนๆ ไม่ต้องเครียดนะครับ

-------------------------------------------
ตอบความเห็นที่253 คุณทำให้เราเหงา

ความสุขของคนเขียน คนตั้งกระทู้ ก็คือคนอ่านตอบรับ ตอบกระทู้นี่หละครับ
ผมมีความสุขมาก ที่มีคนอ่านแล้วชอบที่ผมเขียน
ผมมีความสุขมากที่คนอ่านชื่นชม ชื่นชอบ (บ้ายอ)
ดังนั้น ผมก็ขอบคุณทุกท่านเช่นเดียวกันครับ ที่ทำให้ผมมีความสุข
ถ้าคุณกลับมาได้อ่านแล้วรู้สึกดีขึ้น ผมดูหนังแล้วได้เขียนแชร์ มีคนอ่านตอบรับ นั่นก็คือความสุขผมเหมือนกันครับ

ถือว่าต่างคนต่างช่วยกัน ให้มีความสบายใจนะครับ
เพราะเรามีกันและกัน อิอิ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 29 พ.ย. 50 02:45:27 ]

ความคิดเห็นที่ 256

ฉากที่ โต้งใส่แว่นดำแล้วที่บ้านบอกจะไปเชียงใหม่กัน
เกิดขึ้นเมื่อ 16 ธันวาคม 2001
สังเกตจากนาฬิกาแขวน ในบ้านหลังเก่า ชัดเจนมากๆ
หรือจะเป็นปฏิทินก็ได้

แตงโทรมาน่าจะวันที่21 เพราะกำหนดกลับ22
แล้วโทรมาเลื่อนว่าน่าจะกลับ24 ให้ทันคริสมาสต์25
โต้งกับมิวแสดงละครเวทีวันที่24แล้วค้างบ้านมิว
แตงหายไปช่วงคริสมาสต์2001

ส่วนโต้งย้ายออกจากกลางปี2002
อาม่าตายตอนซัมเมอร์ปี2003

มิวเจอโต้งอีกครั้งที่สยาม ก็กลางค่อนปลายปี2007 ช่วงเดือน9-10
ส่วนฉากปัจจุบันที่ออกเทปกัน ก็เกิดในช่วงคริสมาสต์ปีนี้ 2007
วันที่มิวเปิดตัวร้องเพลงที่พารากอน คือคืนวันคริสมาสต์ปีนี้ 2007
ซึ่งยังไม่ถึง ผมว่า อาจจะมีการเล่นวงออกัสจริงๆ ที่สยามปีนี้ในช่วงคริสมาสต์

ที่ทราบว่าปี2007เพราะดูจากสมุดบัญชีจูน ซึ่งผมดูทันแค่ฉากเดียว
มันเดือน11 2007
แก้ไขเมื่อ 29 พ.ย. 50 03:25:50

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 29 พ.ย. 50 03:23:57 ]

ความคิดเห็นที่ 257

ความคิดเห็นที่ 256

...

วันที่มิวเปิดตัวร้องเพลงที่พารากอน คือคืนวันคริสมาสต์ปีนี้ 2007

...

น่าจะเป็นลานที่สยามเซ็นเตอร์นะ เพราะมันมีสะพานลอยข้ามพอดี รึผมดูผิด

จากคุณ : Gaungch!nn - [ 29 พ.ย. 50 09:40:37 ]

ความคิดเห็นที่ 258

Grenadine1oz แอบรักเราอะดิ หนังมันคล้ายๆ ชีวิตเราหน่อยๆนะชีวิตโต้งอ่ะ ตอนมัธยมพ่อเรากินเหล้าตลอดเลย แม่ต้องทำงาน ส่งลูปเรียนทั้งสองคนคนเดียวพี่สาวเรากับเราคนเล็ก แล้วเรารู้สึกเกลียดพ่อเลยอ่ะช่วงนั้นนะ และแม่ก็เคยบอกกับ เราว่าไม่ว่าเราจะเป็นยังไง ขอแค่รักแม่รักครอบครัว และเป็นคนดีก็พอแล้ว แล้วชีวิต ครอบครัวเราก็ดีขึ้น พ่อเลิก กินเหล้าตอนเราใกล้ๆ จะเข้ามหาลัยอ่ะ เราก็เริ่ม รักพ่อมากขึ้น ซึ่งมันคล้ายๆชีวิตของโต้งนะ มันอาจจะดีขึ้นก็ได้ ซึ่งช่วงที่ยังไม่ดีเราก็ไม่มีแฟนเหมือนกัน ต้องตั้งใจเรียน ไม่สนใจใครเลย เอนต์ให้ติด ให้แม่ชื่นใจก่อน เรื่องแฟนเราก็แค่อยากให้คบกานเป็นเพื่อนก็พอ แต่เราก็รักคนคนนั้น นะ แต่ว่าเรา ยังเด็กอยู่ตอนนั้นคิดได้แค่นั้นอ่ะ จริงๆ เราบอกกับ เพื่อนคนนั้นไปจริงๆๆ มันเหมือนๆ กับเราอ่ะนะ นิดๆๆ ก็เลยรู้สึกสัมผัสถึงตัวของโต้งได้ เยอะอ่ะมั้ง รักแรกของแต่ละคนมักจะเป็นรักฝังลึกนะ จริงมั้ยอ่ะ ดังนั้นเราจึงรู้ว่า Grenadine1oz แอบรักเรา งุงิ ไม่อยากเล่าวีวิตตัวเองเลย มันเศร้าอ่ะ ถ้าใครอยากรุ้ นะจะมาเล่าให้ฟังเศร้ากว่าในหนัง ชัวร์ๆ เรื่องของเรา นะ ยิ่งกว่านิยาย

จากคุณ : น้องจุ้น - [ 29 พ.ย. 50 09:47:09 A:1.1.1.235 X:203.150.139.51 ]

ความคิดเห็นที่ 259

ลืมบอกอ่ะ ว่าชีวิตผม เหมือนทั้งโต้งกับมิว รวมกันอ่ะ

ตอนเด็ก พ่อไปทำงานต่างปรเทศ แม่ไปทำงานนอกบ้านเราต้องอยุ่กับยายสองคน ซึ่งเรารักยายมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แล้วยาย ก็ตายตอนเรา ห้าขวบ อ่ะไม่รู้ว่าเท่ามิวป่าว ก่อนยายจะตาย พ่อก็กลับมา ก่อนหน้ายายตาย สองปี ซึ่งแรกๆ เรารุ้สึก เหมือนพ่อเป้นคนแปลกหน้าจริงๆนะ เพราะไม่รู้จักมาสามปี แล้วจู่ๆ มาบอกว่าเป็นพ่อ เคยเห็นแต่ในรูป กับของขวัญ ที่ส่งมหาให้เฉยๆ พอเจอตัวจริงแล้วรู้สึก ว่าพ่อเป็นคนแปลกหน้าไม่รู้อ่ะ มันคิดแบบนั้นเจงๆ พอยายตาย พอ่แม่ก็ย้ายบ้าน ไปอีกที่หนึ่ง ใกล้ๆ ในตัวเมืองมากขึ้น ซึ่งตอนนั้นจำได้ว่าเรามีเพื่อน สนิทเหมือน มิวกับโต้ง แต่มันก็เด็กเนาะ สนิทกันมากแต่ก็ จากกันไป แล้วตอนนี้ก็ยังไม่ได้เจอ เพื่อนคนนั้นอีกเลย อ่ะ ช่างเถอะ มาต่อดีกว่า พอบ้านใหม่ ก็ ทำการค้าขาย ขายไม่ดี กิจการย่ำแย่ ช่วงนั้นเศรษฐกิจ แย่มากๆๆๆ ครอบครัวเรามีปัญหา พ่อ ทะเลาะกับแม่บ่อยๆ ก็ ช่วง ประถม ถึง ม. ต้น อ่ะ พ่อ ตีแม่ทุกวันเลย ภาพเหล่านั้น ยังฝังอยู่ในใจเราพยายามจะลบก็ยังไม่หายเลย เรารู้สึก โหยหาความรักจากพ่อ มากเลย พอ ทำตัวเหมือนพอ่ของโต้งในเรื่องอ่ะ ไม่สนใจใคร ตอนนั้น เรา Hate พ่อมากๆๆ ถึงมากที่สุด แต่เราก็ ตั้งใจเรียนตอน ประถม ก็ มีแฟน หญิง คนหนึ่ง แต่ก็คบกันแบบเด็กๆ อ่ะ จบป.6 เราสอบเข้าโรงเรียน ที่ต้องการได้ส่วนแฟน สอบไม่ได้ ก็ต้องแยกกันเรียนและห่างเหินกันไป เรื่อยๆๆ จนตอนนี้ ไม่รู้แล้วว่าเค้าอยู่ไหน พออยู่มัธยม ก็ มีชีวิตใหม่ พอ่ก็ ยังกินเหล้าอยู่ ช่วงนั้นเรามีเพื่อนสนิท ที่รู้สึกพิเศษ อยู่คนนึง 5555 แต่ก็ ตั้งใจเรียน เพื่อแม่อ่ะนะ ไม่สนใจใคร ปิดกั้นตัวเอง จมอยู่กับความทุกข์ของครอบครัว จนจบม. ต้น เพื่อนคนนั้น ก็แยกห้องกับเราเราเรียน เก่ง เพื่อนมันไม่เก่ง ก็เลย แยกกานอีก ไม่สมหวังในรักกับเพื่อนสนิทเลย ก็ห่างเหินกันไปเรื่อยๆ พอขึ้นม.ปลาย ก็เริ่มที่จะเหงามากขึ้น เพราะพ่อ ก็ไม่ได้ให้ความรักกับเราเลย เหงามาก จริงๆๆๆ แล้วก็ได้เพื่อนสนิทมาอีกตอน ม.ปลาย ซึ่งก็ไม่ได้คิดไรมาก คบกันไป จนเพื่อนๆ ชอบแซวว่าแฟน กันเพราะไปไหนด้วยกันตลอด เราก็ไม่คิดไรบริสุทธิ์ใจ อ่ะ นะ นานเข้าก็เริ่ม รู้สึกพิเศษกับเพื่อนคนนี้มันบอกไม่ถูก วันนั้นทำรายงานเราเลยไปบ้านเพื่อนคนนี้แหละ อากาศค่อนข้างหนาว ช่วงฤดูหนาวมั้ง เพื่อนบอกเราว่าหนาว เราก็เลยกอดมันเลยอ่ะ แบบเพื่อนอ่ะนะไม่ได้คิดไรจริงๆๆ กลับกลายเป็นว่ามันก็ กอดเราด้วยเอาแล้วหละ มันจะเกิด อะไรต่อไปดี ก็ไม่รู้อ่ะ ก็ คบกันไปแบบเพื่อน ไม่ได้ คิดไร เพราะไม่มีไรให้คิด ครอบครัว ยัง ไม่เป็นสุขเลย คิดไรไม่ออก แค่รู้สึกดี ขึ้น เหมือน มีกำลังใจในชีวิต มากขึ้นอ่ะคับ แม่ก็ไม่ได้ว่าไรเพราะเราไม่ได้ไปจูบเพื่อนให้พ่อแม่เห็นอ่ะ แต่แม่ก็มักจะเห็นว่าไปกับคนนี้บ่อยไรเงี้ย ก็มักถามว่า เพื่อนสนิทเหรอ เราก็บอกครับแต่พี่สาวมัน ดู แล้ว สงสัยอ่ะ ยัยนี่จุ้นมาก ก็เลยไปพูดกับแม่มั้ง ว่า เราจะคบกันแบบแฟนรึเปล่า แม่เลยมาถามเรา เราก็บอกว่าเพื่อน แม่เราดีกว่าแม่โต้งอ่ะนะ เข้าใจโลกมากกว่าตรงนี้ทำให้เรา รู้สึกดีอ่ะ แม่ไม่ว่าไรเลย แค่บอกว่าขอให้รักแม่และเป้นคนดี ก็พอใจแล้ว ซึ่งเราก็รักแม่มากจริงๆ อ่ะคับ ต่างกับพ่อ ที่ เริ่ม จะหยุดเหล้าได้ เพราะชีวิตเราดี ไง ตั้งใจเรียนเกรดดีเป้นเด็ก ดี ของพ่อแม่ มาตลอด ไม่เคยเกเร เลย ไปแข่งขันไรก็ ชนะตลอด ชีวิต ครอบครัวเลยค่อยๆประคับประคองมาเรื่อยๆ ลืมเล่าไปหน่อย ตอนที่ก่อนจะมีเพื่อนสนิท คนนี้อ่ะ เรามีเพื่อนพวกหนึ่ง เหมือนโต้งอ่ะ กินเหล้า เกเร ซึ่งเราก็อยากคบกับพวกนี้นะ เลยไป กินเหล้า ไปอยุ่บ้านเพื่อน ตลอดเลย ช่วงที่พ่อ ยังไม่เลิกเหล้า แต่พอมาเจอกับเพื่อนสนิทคน พอเศษ คนนี้ก็ ไม่เกเร ไม่เที่ยว ไม่ซน แค่รู้ สึกว่าจะอยู่กับไอ้นี่แหละ รักมันแล้วอ่ะ ไม่รุ้ดิ ความรู้สึกมันมากกว่าเพื่อนอะ พอ จะจบ ก็ต้องแยกกันไป เพราะ เรียนติด คนละมหาลัย ไม่คิดว่าจะได้เจอใครอีก ตอนี้ก็ ยังไม่คิด จะหาใครเลย ปิดกั้นตัวเอง เหมือนมิว 555 เป้นไงหละ ชีวิตแบบ ผสมผสาน ของมิวกับ โต้งใครเหมือนเรา คงจะรู้ดีว่าเหงาแค่ไหน เราเคยร้องให้คนเดียว บ่อยๆ ตอนพ่อ กินเหล้าทะเลาะกับแม่หนะ เคยคิดฆ่าตัวตาย ด้วย จริงๆนะ 4 ครั้งแหนะ แต่เพราะรักแม่ เลยสู้ทนมาเป้นคน จนเดี๋ยวนี้ อ่ะ ก็ยัง ตามหารักแท้จะมีไหมน้อ เนื้องอก ที่จะอยุ่เคียงข้างเรา ไปตลอดเหมือนในเพลงกันและกันอ่ะ จะมีไหม คนที่จะมาเติมเต็มเรา เหมือนโต้ง กับมิวตอนนี้อ่ะ เราอยุ่กับความเหงามาจนชินแล้ว ทั้งๆที่มีเพื่อนแต่ความเหงา มันก็ยังเกิด อยู่ดี ทั้งๆที่มีเพื่อนแต่เราก็ยังรู้สึกเหงาเลย มีใครเป้นเหมือนเราบ้าง ตอนนี้โสด 555 Grenadine1oz จึงแอบมาชอบเราอ่ะจิ รู้ว่าเราเหงาเหมือน มิว อ่ะ ชีวิตเหมือนโต้งกับมิวผสมกันเลย อ่ะ

จากคุณ : น้องจุ้น - [ 29 พ.ย. 50 10:19:13 A:1.1.1.235 X:61.7.175.197 ]

ความคิดเห็นที่ 260

เออใช่ๆ เค้าเรียกสยามเซ็นเตอร์ เพราะผมเห็นฉากหลังเป็นสยามดิส อิอิ
ผมไม่ใช่เด้กสยามอะครับ เลยเรียกไม่ถูก แล้วอย่างนี้จะมีหวัง มีรักแห่งสยามกะเค้าไหม

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 29 พ.ย. 50 11:24:04 ]

ความคิดเห็นที่ 261

ขอบคุณครับ คุณ Grenadine1oz สำหรับกำลังใจใน คห.204
บางครั้งถึงมันจะเศร้า แต่เวลาที่นึกถึงวันเวลาเก่าๆมันก้อยิ้มได้ทั้งน้ำตาเหมือนกันครับ ทุกวันนี้หกปีแล้วที่ผมกับเค้าไม่ได้เจอกัน แต่เค้ายังคงเป็นที่หนึ่งในใจผม บางครั้งผมเองสงสารแฟนตัวเอง(คนปัจจุบัน) ไม่อยากให้เค้ารู้ว่าเวลาผมพูดว่าผมรักเค้าแต่ผมคิดถึงหน้าแฟนเก่าทุกๆครั้ง ...

จากคุณ : Nic - [ 29 พ.ย. 50 11:41:02 A:203.160.4.200 X: ]

ความคิดเห็นที่ 262

อ่านที่น้องจุ้นเล่า แล้วรู้สึกว่า ความยากลำบาก ความเหงา ความเจ็บปวด เวลาเอามาเล่าอาจจะเล่าฟังดูง่ายๆ ติดตลก ดูหนังก็ดูเพลินๆว่ามันคล้ายๆกัน แต่ในชีวิตจริงแล้ว ในความเป็นของตัวเราของชีวิตเราแล้ว มันไม่ได้ง่าย ที่จะผ่านเรื่องเหล่านั้นมา แล้วเอามาเล่าให้ทุกคนฟัง

จุ้นเองก็มีความเข้มแข็งไม่แพ้มิวหรอกครับ

ชีวิตผมเองหลายส่วน็คล้ายโต้ง แต่ผมว่าตัวผมเองมีความคิดคล้ายมิวมากกว่า จะซ้อนกันพอดีในเรื่องของความเหงา

แน่นอนว่าผมชอบโต้ง ชอบคนอย่างโต้ง ผมมักจะหลงรักคนอย่างโต้งเสมอ
ถ้าผมคล้ายมิว โต้งคนที่มิวหลงรัก เวลาอยู๋ด้วยก็จะรู้สึกอบอุ่นปลอดภัย เป็นตัวเอง
ไม่ต้องแสร้งเป็นร่าเริง โต้งก็จะเป็นห่วง ดูแล อาจจะไม่ได้แสดงออกมากมาย แต่เค้าห่วงใยเราจริงๆ
ผมชอบตาโต้ง หลายๆคนอาจจะชอบตามิว ที่ดูกรุ่มกริ่ม มองแล้วหวาน
แต่ตาโต้ง จะดูจริงใจ อบอุ่น ห่วงใย แล้วก็ลึกลงไปเค้าต้องการเพื่อน ต้องการเราเช่นกัน

ถ้าน้องจุ้น หล่อได้น้องๆมาริโอ้ ผมก็คงหลงรักน้องจุ้น เช่นเดียวกันครับ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 29 พ.ย. 50 11:59:55 ]

ความคิดเห็นที่ 263

เราไม่เข้าใจที่โต้งเลือกตุ๊กตาผู้ช่าย ผู้หญิง มันหมายความว่ายังไงหรอ เลือกที่จะเป็นผู้ชายเต็มตัว หรือว่ายังไงอ่ะ ตอบที่

ชอบหนังเรื่องนี้นะ ดูเเล้วเขินไปเลยฉากที่มิวกับโต้งสวีตกันน่ะ เสียอารมณ์ตอนที่เพื่อนมันที่ยวพล่ามว่ารับไม่ได้ ที่เราพาดูหนัง(เกย์) ซึ่งเราก็ไม่ได้คิดว่ามันเป็นหนังประเภทนั้น เราว่าเนื้อรื่องน่ารัก สนุก ชวนให้คิดดี เเต่บางตอนก็ยังไม่เข้าใจ ที่ปริศนาก็ตอนที่จูนคิดเงิน คือ งงอ่ะนะ ทำไมจูนต้องกับบ้านที่เชียงใหม่ด้วย

เพลงเพราะด้วยอ่ะ พรุ่งนี้กะว่าจะไปหาซื้อซีดีมาเก็บไว้ ถ้าเเผ่นออกก็จะไปหามาเก็บไว้ด้วย

จากคุณ : อิอิ - [ 29 พ.ย. 50 19:02:24 A:125.27.133.50 X: ]

ความคิดเห็นที่ 264

ตอนสุดท้ายที่มิว บอกว่าขอบคุณนะ ขอบคุณ เป็นครั้งเดียวที่ผมเห็นมิวร้องไห้แล้วปากเบะ

ผมว่าเค้าเจ็บมากเลยอ่ะ และโดยส่วนตัว ผมว่าเค้าเจ็บปวดมากกว่าดีใจที่ได้จมูกอีกอ่ะ

(เพราะถ้าเป็นผมร้องไห้แล้วปากเบะ แสดงว่าเจ็บมาก งอนมาก 555+)

จากคุณ : เม่น - [ 30 พ.ย. 50 00:17:56 A:117.47.70.98 X: ]

ความคิดเห็นที่ 265

มิวเลือกที่ จะรักผู้ชาย ครับ เพราะซานต้ามันหมายถึง มิว ตัวผู้หญิงคือโดนัท เด๋วรอ DVD ออกจะไปซื้อเลยหละ แล้ว ห้ามตัด ตอนออกด้วยไม่งั้นจะไปซื้อของเถื่อน เพราะเราชอบเรื่องนี้มาก อย่าทำให้เราเสียใจ เลย จะรอ DVD จะดู ซํก ร้อยรอบ

จากคุณ : น้องจุ้น - [ 30 พ.ย. 50 01:07:44 A:1.1.1.228 X:203.150.139.51 ]

ความคิดเห็นที่ 266

ดูหนังแล้ว มาฟังเรื่องหลาย ๆ คนในกระทู้ (นี้ และอื่น ๆ)
ก็แปลกใจนะครับ ว่า ทำไมมันคล้าย ๆ กันไปหมดเลย
ไม่แง่ในก็แง่หนึ่ง ของผมก็คล้าย แต่ไปทางมิวมากกว่า
จะว่าเข้าใจก็ไม่ผิด ว่าทำไมมิวถึงกลัวที่จะรักใคร

ผมชอบการดูหนังตรงที่ เราสามารถคาด เดา คิดต่อได้
เพื่อให้เรามีความสุขในใจ ในขณะที่นำเอาประสบการณ์ในหนัง
มาเป็นกระจกเงาสะท้อนตัวเอง เพื่อให้เราเดินหน้าต่อไปด้วยความหวัง
ว่าซักวัน เราจะมีความรักที่ลงตัวในแบบที่เราต้องการ
แม้ว่าวันนี้ เราอาจยังไม่สมหวังทีเดียว

จากคุณ : ตราบใดที่มีรัก..ย่อมมีหวัง (JNC) - [ 30 พ.ย. 50 01:15:11 ]

ความคิดเห็นที่ 267

อัพblogหัวข้อ : แฟนคลับ"รักแห่งสยาม" on Hi5

เขียนเกี่ยวกับวันนี้ได้ไปเดินเก็บบรรยากาศที่สยามคนเดียวอย่างเหงาๆ
และก็กลับมาตั้ง fanclub group : รักแห่งสยาม ที่Hi5
อ่านฉบับเต็มได้ที่ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=grenadine1oz

สนใจก็add group on Hi5: Love of Siam Fanclub ได้นะครับ
http://www.hi5.com/friend/group/2572921--Love%2Bof%2BSiam%2BFanclub--front-html
หรือเข้าไปAdd friend ผมก่อนก็ได้ครับ http://grenadine1oz.hi5.com

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 30 พ.ย. 50 01:23:57 ]

ความคิดเห็นที่ 268

ตอบคุณ Grenadine1oz กระทู้ 248 ครับ

ใช่ครับ ใช่เลย จากกระทู้ที่ 16 แหล่ะคับ ผมอ่านแล้ว อึ้ง ไปเลย

ผมไม่ไหวแล้ว อยากไปดูอีกรอบ กำลังจะไปวันพรุ่งนี้ครับ เพราะว่างทั้งวัน
หนังเรื่องนี้ ทำให้ผมกลับไปเป็นเด็กสมัยนั้นอีกครั้ง

และมันทำให้ผมพบว่า ผม ยังไม่เคยลืมรักครั้งแรกเลย

ถ้ามิวมีตัวตนจริงๆ มิวจะลืมมั้ย เมื่อเวลาผ่านไป 10 กว่าปีแล้ว

จากคุณ : nut - [ 30 พ.ย. 50 03:49:59 A:58.9.170.107 X: ]

ความคิดเห็นที่ 269

ชื่นชมทุกความคิดเห็นนะครับ คุณน่ารักทุกคนที่ทำให้คนที่อ่านทั้งหมดนี้หรือเพียงข้อความเดียวก็อยากดูหนังแล้วหละ

จากคุณ : ปูดำ - [ 30 พ.ย. 50 07:24:00 A:161.246.81.21 X:161.246.1.32 ]

ความคิดเห็นที่ 270

ตอบnut ความคิดเห็นที่ 268
ขนาดเราเองยังไม่ลืม แฟนคนแรก ความรักครั้งแรก
สำหรับมิว โต้งเป็นเพื่อนตั้งแต่เด็ก และทำให้มิวรู้จักความรัก
ขนาดที่มิวแต่งเพลงรักให้โต้ง มิวไม่มีทางลืมโต้งได้หรอกครับ

แต่มิวอาจจะคิดถึงโต้งด้วยความรู้สึกที่เปลี่ยนไปเมื่อมิวโตขึ้น

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 30 พ.ย. 50 09:33:02 ]

ความคิดเห็นที่ 271

น่าชื่นใจจัง ไม่ได้เข้ามาอ่านสองวัน กระทู้นี้ยังครึกครื้น และเต็มไปด้วยความอบอุ่นเหมือนเดิมนะครับ

จขกท ครับ ผมไปดูรอบสองมาแล้วนะ เมื่อวานซืนนี้เอง กลับมาป่วยเลยครับ คงไม่ใช่เพราะหนังอย่างเดียวหรอก อาการไม่ค่อยดีก่อนเข้าไปดูแล้วหล่ะ ออกมาจากโรงทีตัวสั่นเป็นเจ้าเข้าเลยล่ะ กลับถึงบ้านก็นอนซมไปสองวัน

ดีเหมือนกันที่ป่วย มันทำให้เลิกคิดมากไปได้หลายเรื่อง บางครั้งคนเราพอเหนื่อยหรือเพลียกับอะไรมากๆ มันก็จะรู้สึกไม่ไหว ตัดทิ้งเรื่องราวที่มันไม่สำคัญไปเอง อ้อ พอดูหนังเสร็จก็ยังไม่รีบกลับบ้านนะ (ทั้งที่ไม่ไหวมากแล้ว) ยังถ่อสังขารไปหาซื้อซีดีมาฟังให้ได้อีก เพลงเพราะเยอะเลยนะ ชอบเพลง "คืนอันเป็นนิรันดร์" มากสุด มันให้กำลังใจดี ชอบเพลง "เพียงเธอ" เพลงนี้ฟังแล้วมันซึ้งต่อเนื่อง เหมือนเป็นเพลงที่มิวร้องให้กับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในคืนนั้น และเพลง "รู้สึกบ้างไหม" ฟังแล้วอดคิดไม่ได้ว่านี่เป็นเพลงที่ โต้งจะกลับมาร้องให้มิวฟังในวันข้างหน้า แล้วเรื่องก็จะจบอย่างแฮปปี้เอนดิ้ง มากกว่าที่เป็นอยู่

จริงๆ ตั้งใจจะเลิกเข้ามาอ่านกระทู้พวกนี้แล้วหล่ะ มันเหนื่อย แต่ก็อดคิดถึง จขกท ไม่ได้ เลยเข้ามาดูซะหน่อย ยังขยันตอบกระทู้เหมือนเดิมนะ ฮ่าๆ ดีแล้วล่ะ ขอให้มีความสุขนะครับ อย่าลืมดูแลตัวเองด้วย ดีใจที่หนังเรื่องนี้ทำให้เรารู้จักกัน (และคุณก็ทำให้ผมรู้จักอีกหลายคน) หนังเรื่องนี้ให้อะไรมากกว่าที่คุณคิด จนบางครั้งคุณก็ต้อง "ตัดมันออก" ซะบ้าง เพราะบ่อยครั้ง อะไรที่มันมากไป ก็ไม่ดี (Too much of something is BAD enough!)

อิอิ

จากคุณ : Dark_Shnider - [ 30 พ.ย. 50 13:33:46 ]

ความคิดเห็นที่ 272

จากกระทู้ที่ 198

ใครคือคนแรกที่ร้องไห้ทั้งน้ำตา ใครคือคนแรกที่เข้าใจว่าสิ่งที่ทำลงไป คือสิ่งที่ตัวเองคิดว่าโง่....

คำตอบนี้คือ หญิง คับ
หญิงคือ คนแรกของเรื่องที่ร้องไห้ หลังจากที่รู้ว่าโต้งกับมิว คบกันแบบไหน
ภาพในเรื่องจะเห็นหญิงถือดอกไม้ช่อใหญ่...

ขอแสดงความคิดเห็นนิดนึง

ผมว่า...

น่าจะเป็น คุณกร
คุณกรคือคนแรกที่ร้องไห้ทั้งน้ำตา คุณกรคือคนแรกที่เข้าใจว่าสิ่งที่ทำลงไป คือสิ่งที่ตัวเองคิดว่าโง่....

ผมก็เหมือนกันที่ได้เข้าใจ
เข้าใจโต้ง เข้าใจมิว
เข้าใจคุณสุนีย์ เข้าใจคุณกร
และเข้าใจพี่จูน

ขอบคุณครับพี่จูน(ม.)

จากคุณ : force - [ 30 พ.ย. 50 15:42:26 A:192.168.8.32 X:58.10.74.67 ]

ความคิดเห็นที่ 273

...................................................................................

จากคุณ : stardom - [ 30 พ.ย. 50 20:49:11 ]

ความคิดเห็นที่ 274

ผู้กำกับโหดร้าย ทำมิวได้ หน่าจะจบให้ดี ๆ นะโกรธ สงสาร อะ

จากคุณ : dinga_sky - [ 1 ธ.ค. 50 03:29:30 ]

ความคิดเห็นที่ 275

โอยยยย เศร้าเหลือเกิน เข้าใจความรู้สึกในหลายๆ กระทู้ ผมเพิ่งไปดูมา
เมื่อวาน
นอนไม่หลับอยู่นานหลังจากถึงบ้าน ตื่นมาก็นั่งอมทุกข์ ฟังเพลงไปหลายจบ เป็นไปได้นะเรา
แต่ก็เป็นไปแล้วและจะไปดูอีก ไม่ไหวหนังทำร้ายจิตใจผมเหลือเกิน
ผมว่าหนังมันสื่อถึงรักต้องห้ามนะ สำหรับชีวิต มิวกับโต้ง เป็น ตัวแทนของ
ความรักที่ขัดกับธรรมชาติ ไม่ว่าจะหญิงกับหญิง
ชายกับชาย รักต่างวัย อินค์เหลือเกิน ........ เศร้า เศร้า

จากคุณ : xxxx - [ 2 ธ.ค. 50 10:34:13 A:58.8.117.39 X: TicketID:159505 ]

ความคิดเห็นที่ 276

เศร้าจริงคับ เพิ่งไปดูมาเมื่อวานเอง ยังนั่งจิตตกอยู่เลยเนี่ย เหอะๆ

จากคุณ : -=| thopical |=- - [ 2 ธ.ค. 50 15:43:28 ]

ความคิดเห็นที่ 277

ใช่ค่ะ แบบดูแล้วเบลอไปหลายวันกับคำถามว่า ทำไมๆๆๆๆโต้งบอกแบบนั้น

ยังหวังได้มั๊ย อนาคตจะมีโอกาสมั๊ย

ชอบมิวมากมาย แล้วก้อชอบกระทู้นี้ด้วย โหวตๆๆๆ

จากคุณ : [นู๋][เ][บ][น]^^~ - [ 2 ธ.ค. 50 23:34:15 ]

ความคิดเห็นที่ 278

อ่านจบทุกความเหนแล้ว ปวดตากันเลยทีเดียว ><

เปนกระทู้ที่ดีมากจริงๆ เราเริ่มเข้าใจอะไรมากขึ้นเพราะกระทู้นี้เลย

แต่ที่อ่านมา เศร้าสุดก้อคือ "จะแต่งงานกับคนที่นายเลือก" ประมาณนี้ แบบว่าอ่านแล้วโอววว เปนชีวิตจริงที่น่าสงสารมากๆ สู้ๆนะคะ ^^

ปล.ชื่นชมเจ้าของกระทู้จริงๆค่ะ ความพยามเปนเลิศ เขียนอีกนะคะ ชอบๆ

จากคุณ : [นู๋][เ][บ][น]^^~ - [ 3 ธ.ค. 50 01:01:20 ]

ความคิดเห็นที่ 279

กระทู้ใหม่ข้าพเจ้าครับ เขียนประเด็นชีวิตเกยในรักแห่งสยาม

แม่ไม่เข้าใจตุ้ม! ซึมลึกรักแห่งสยาม (spoil)
http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6088399/A6088399.html

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 3 ธ.ค. 50 05:05:34 ]

ความคิดเห็นที่ 280

นี่ ไปเจอ นี่มา ไม่รู้ว่าของใคร ลอง ดู Director cut อันล่างดิคับ ร้องไห้เลยอ่ะ

http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=mantadoctor&month=26-11-2007&group=8&gblog=4

แปะได้ป่าวคับ บางฉากเหมือนจะไม่มีในหนัง รึเปล่า

จากคุณ : น้องจุ้น - [ 3 ธ.ค. 50 12:20:22 A:1.1.1.146 X:61.7.174.164 ]

ความคิดเห็นที่ 281

แสดงว่าเมืองไทยมีเกย์เยอะมั้งครับ ผมก็คนนึงเหอๆ เลยดูแล้วสะเทือนใจ

จากคุณ : rubymoon - [ 3 ธ.ค. 50 16:51:05 ]

ความคิดเห็นที่ 282

หนังรักในดวงใจผมเลยครับเรื่องนี้

จากคุณ : PH-CKA - [ 3 ธ.ค. 50 19:13:03 ]

ความคิดเห็นที่ 283

จะกลับมาอ่านนะ

จากคุณ : [C]haruru - [ 3 ธ.ค. 50 23:59:38 ]

ความคิดเห็นที่ 284

ไปดูรอบสามมาแล้วครับ

เพิ่งเข้าใจตัวเองว่าทำไมชอบหนังเรื่องนี้มากๆ

แฟนคนแรกผมครับ พูดกับผม เหมือนที่ โต้งพูดกับมิวเลย

เค้าบอกผมว่า เค้าไม่ได้คิดกับผมเหมือนแฟนแล้ว แต่ผมเป็นอะไรที่มากกว่าเพื่อนสำหรับเค้า

เข้าใจแล้วหล่ะ ทำไมตอนที่มิวร้องไห้ ผมร้องไม่ได้ต่างกันเลย

จากคุณ : nut - [ 4 ธ.ค. 50 03:18:05 A:58.9.170.203 X: ]

ความคิดเห็นที่ 285

จะเป้นยังไงก็ รักนะ เด็กน้อย

จากคุณ : พี่ เต๋า - [ 4 ธ.ค. 50 11:30:31 A:58.9.56.220 X: ]

ความคิดเห็นที่ 286

ไปดูรอบสองมาแล้วครับ แบบว่ามาเก็บรายละเอียดเพราะว่ารอบแรกไม่คิดว่าหนังจะยาวขนาด 2 ชั่วโมงครึ่ง ทำให้พอใกล้ๆจบเนี่ย เริ่มไฟลนก้น เพราะว่าต้องรีบไปงานแต่งงานของเพื่อนต่อ พอจบปุ๊ปนี่แทบจะกระโดดออกมาจากโรงหนังแล้ววิ่งไปหา taxi เพราะว่า late เลย

มารอบสองนี้ดูที่ต่างจังหวัด รอบน้อยลงไปเยอะเลย เอาวะรอบทุ่มก็ทุ่ม เสร็จงานปุ๊ปก็เลยบึ่งรถมา หาข้าวกินรองท้องก่อน เฮ้อนี่ถ้าแฟนมาอยู่ด้วยก็ดีนะจะได้ควงแขนกันไปดู เสียดายจริงๆ

รอบสองนี่เรียกว่าดูแบบอินมากๆ คนดูในรอบนี้ก็น้อยมากๆ แค่สัก 20 คนได้
ผมว่าหนังมันมีปมเยอะมากนะ แล้วก็ตามแก้ปมกันได้แบบทีละเปลาะ ไม่เรียงลำดับ ไม่เรียงความสำคัญ เอาเงื่อนของเวลามาคลี่คลายตัวเองออกไป ถึงเงื่อนจะคลายไม่หมด แต่ก็เป็นเพราะมันเกี่ยวกระหวัดกันไว้ด้วยความผูกผันของคนที่เกิดมาแล้วไม่แคล้วกัน

มิวกับโต้งนี่ สงสารมิวมากๆ อะไรจะตกอยู่ในชีวิตของความเหงาได้ขนาดนี้ อืม พอเห็นคำพูดของข้างบน ที่บอกว่า มันเหงามากนะ กับบ้านหลังเดียว 2 ชั้นแต่ต้องอยู่ตัวคนเดียว บ้าน 2 ชั้นอ่ะ แล้วใช้ชีวิตอยู่คนเดียว 5 ปี ทำได้ไงอ่ะ ขนาดผมเคยอยู่หอพักต่างจังหวัดตอนทำงานมาก่อน ยังรู้สึกเหงาๆ เลย ทึ่งชีวิตมิวจริงๆ แล้วก็รักตัวละครนี้มากๆด้วย ฉากจบนี่ขอยกให้ถือว่าระดับสุดยอดเดียวกับฉากจบของหนังในดวงใจผมเลยคือ Dead Poets Society สุดยอดจริงๆ ...ขอบคุณนะ...ที่สร้างหนังเรื่องนี้มาให้ดู

เพลงเพราะมากๆ เลย ตอนนี้แบบว่า เปิด กันและกัน (Live) / เพียงเธอ / คืนอันเป็นนิรันดร์ สลับกันไปทั้งวันทั้งคืนแล้วเนี่ย เฮ้อ

จากคุณ : solskjar9 - [ 7 ธ.ค. 50 01:38:49 ]

ความคิดเห็นที่ 287

รักคุณที่สุดเลย..............Grenadine1oz

เหอเหอ โดนใจข้าพเจ้าเจงเจง

จากคุณ : หนูแหวน แขนอ่อน - [ 7 ธ.ค. 50 18:34:01 A:58.10.125.123 X: TicketID:005306 ]

ความคิดเห็นที่ 288

รักแห่งสยามรอบ ChristMas รายละเอียด และการจองบัตรชมภาพยนตร์ผ่านระบบมือถือ...

http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6105582/A6105582.html

http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=voidone

คนพันทิพจัดฉายหนัง รักแห่งสยาม รอบพิเศษ รอบสุดท้าย ที่สกาลา (โรงภาพยนตร์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ)
กำหนดการต่างๆอยู่ในระหว่าดำเนินงานและวางแผน แต่ขอรายชื่อผู้สนใจจองที่นั่งก่อน
คาดว่าจะมีนักแสดงนำมาร่วมชมภาพยนตร์และร่วมกิจกรรมต่างๆด้วย
ตอนนี้กำหนดไว้วันที่24 ธันวาคมนี้ 17.00น. (วันเดียวกับที่ใช้เป็นฉากจบในภาพยนตร์)

รายละเอียดอื่นๆ ติดตามได้ที่linkข้างบนครับ แล้วเจอกันที่งานนะครับ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 7 ธ.ค. 50 22:56:53 ]

ความคิดเห็นที่ 289

ตอบความเห็น285 287
มาแอบบอกรักใครอะเนี่ย ผมอะป่าว... ผมก็รักโต้งนะ

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 7 ธ.ค. 50 23:01:33 ]

ความคิดเห็นที่ 290

ขอบคุณนะ เข้าใจเกือบหมดล่ะ เลิกจิตตกพอสมควรแล้ว มีท่านใดบ้างได้ให้ คห ถึงตอนที่จูนคุยกับสุนีย์ที่โรงพยาบาล กับ กรเข้าใจใน wording อะไรของจูน ขอโทษนะจ๋า ถ้าได้อธิบายไปแล้ว ช่วย repeat คห นั้นอีกรอบนะ ขอบคุณล่วงหน้าจ๋า

จากคุณ : sjung (sjung) - [ 9 ธ.ค. 50 00:13:32 ]

ความคิดเห็นที่ 291

เออจากที่ตามมาหลายกระทู้ เห็นยังมีบ้างอย่างขาดไป จะเรียกว่า สปอยเกินหนัง 2.30 ก็ว่าได้
แต่เห็นเพื่อนๆ สงสัยกันเยอะ ผมโพส ทู้นี้ทีเดียวนะคับ
ใครจะก๊อปไปลงไหนตามสบายคับ

ว่าด้วยฉากที่ขาดหาย จะมีตจ่อเมื่อหนัง 3.20 หรือ 4.00

1.ฉากที่ มิวนอนกอดโต้ง สมัยเด็ก(ไม่ขอพูดไรนะคับ เดี่ยวจะมีเรื่อง - -)

2.ฉากที่ โต้ง+มิวหนังอยู่ด้วยกันที่โรงหนัง(
มิว- โต้งว่ามิว แปลกกว่าคนอื่นไหม
โต้ง-ไม่แปลก
มิว- ไม่ใช่อย่างนั้น
โต้ง -(เข้าใจที่มิวถาม) ก็ไม่เห้นมีไรแปลก
มิว-(ดีใจ)

3.ฉากที่ จูน บอก กร ในโรงพยาบาล ว่าตัวเองไม่ใช่แตง(ตอนจบ กรถึงได้พูดกับสุนีย์ ว่าผมรู้แล้ว)

4.ฉากที่ เลือกตุ๊กตา(จริงๆ มีฉากก่อนหน้านั้น ตุ๊กตาตัวนั้นมิวเอามาให้โต้ง คับ เดี่ยวหนังไม่ติดจะเจอเอง)

ก่อนจบที่ผู้กำกับคิดตัวละครไว้คือ มิวโตมาเป็นเกย์เลย ส่วนโต้งยังสับสันต่อไป
อาจเป็น เกย์ หรือ ไบ คับ ส่วนอีกหลายๆคนก็เป็น ลองดูจากหนังเองคับ

ปล.คือใครหลายๆท่านไปตามอ่าน มาก็จะรู้เรื่องที่ผมพิมพ์แล้ว แต่ผมขอไม่
อธิบายละเอียดกว่านี้ เพราะจะเป็นการ สปอย หนัง ตัว 3.00-4.00
...อ่า คำตอบ หลายอย่างกระจาง จากปากพี่มะเมี่ยว ตอนไปออกรายการวิทยุสีม่วง
ไรนี้ละคับ ลองไปหาฟังกันตามเว๊บคับ อุๆๆ

จากคุณ : saranpoo (saranpoo) - [ 11 ธ.ค. 50 13:09:47 ]

ความคิดเห็นที่ 292

หม่อมราชวงค์กีรติในข้างหลังภาพ ก็ไม่ต่างกับมิวที่ว่า "ฉันตายโดยปราศจากคนที่ฉันรัก แต่ฉันก็ยังอิ่มใจว่ามีคนที่รักฉัน"

จากคุณ : attaponbig - [ 11 ธ.ค. 50 23:58:21 ]

ความคิดเห็นที่ 293

หวัดดีคับ จขกท และ ทุกๆคนคับ

ผมร้องไห้อีกแล้ว แต่ไม่ใช่เพราะหนังนะครับ

ถ้าใครไปอ่านกระทู้ผม ที่ 247 ครับ แฟนคนแรกของผม

วันนี้ผมได้คุยกับเค้า ทาง MSN อีกครั้ง ผมตั้งชื่อ MSN เป็นเพลง กันและกัน ท่อน "อยากให้รู้ว่าเพลงรัก ถ้าไม่รัก ก็เขียนไม่ได้ แต่กับเธอคนดีรู้มั้ย ฉันเขียนอย่างงายดาย"

เค้าทักผมคำแรกว่า

"แหว่ะ เพลงเกย์"

และอีกหลายๆประโยค เช่น "แทบอยากจะลุกออกตอนจูบกัน แต่กลัวเสียมารยาท", "หนังส่งเสริมคนให้เป็นเกย์ ไม่เห็นจะดีเลย" ฯลฯ

ผมอึ้ง

และหลายๆคน คงอึ้ง

ใช่ครับ คำนำหน้าชื่อผมคือ นาย คำนำหน้าชื่อแฟนคนแรกผม ก็ นาย

เค้าเคยเป็นแฟนผม เคยจูบกัน

แต่วันนี้ หนังเรื่องนี้ทำให้ผมรู้อะไรหลายอย่าง ว่า เวลาเปลี่ยน คนเปลี่ยน
ความแตกต่างในสังคม มีอยู่จริง
รักร่วมเพศ เป็นเรื่องที่คนในสังคมไทย ไม่ได้ยอมรับอย่างแท้จริง
และ
คนไทยบางคน ควรจะดูหนัง ให้ลึกกว่านั้น ถ้ามีสมอง และ การศึกษาอย่างที่อ้างจริงๆ

ผมอึ้ง ไปอาบน้ำ และกลับมาเปิดเพลง กันและกันฟัง

แล้วผมก็ร้องไห้โฮ ร้องไห้ดังมาก ผมโทรหาเพื่อนเพื่อระบาย แต่กลับพูดไม่ออก มันจุก จุกมากๆ

และตอนที่พิมพ์นี้ ผมฟังเพลง คืนอันเป็นนิรันดร์ ไป และน้ำตาคลอไปครับ

ผมจะผ่านคืนนี้ไปครับ เพราะไม่มีคืนใด หรือ ความทุกข์ใดเป็นนิรันดร์

ผมอยากบอกทุกคนที่ได้อ่านว่า ความรักงดงามเสมอ

แม้ว่า 12 ปีที่ผ่านมา
ผมไม่เคยลืมวันเกิดเค้าเลย
ไม่เคยลืมเบอร์บ้านเค้า
ไม่เคยลืมเลยว่าเราเริ่มคบกันยังไง วันไหน
ไม่เคยลืมว่าเค้าเขียนเพลงอะไรในสมุดของวิชาหนึ่ง ที่ครูสั่งให้เขียนเพลงลงไป 1 เพลง ในหน้าแรกของสมด
ไม่เคยลืมเลยว่า เค้าพูดกับผม เหมือนกับฉากสุดท้าย ที่โต้งพูดกับมิว ว่าคบเป็นแฟนไม่ได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าไม่รักนะ

แต่วันนี้

เค้ารังเกียจหนังที่ผมรัก
เค้ารังเกียจตัวตนที่ผมเป็น
เค้ารังเกียจตัวเค้าเอง ที่เคยเป็นเหมือนโต้ง
เค้ารังเกียจ "ผม"

ขอให้คืนแห่งความทุกข์ของผมผ่านไป
และขอให้คืนและวัน ของทุกๆคน เต็มไปด้วยความรักที่ดีนะครับ

จากคุณ : nut - [ 12 ธ.ค. 50 01:07:46 A:58.9.175.199 X: ]

ความคิดเห็นที่ 294

เขียนดีมาก
ดีใจที่มีหนังเรื่องนี้
ขอบคุณมะเดี่ยว
ขอบคุณนักแสดงทุกคน
ขอบคุณ คนรัก "รักแห่งสยาม"
ขอบคุณจริงๆ

จากคุณ : [C]haruru - [ 13 ธ.ค. 50 13:14:51 ]

ความคิดเห็นที่ 295

อะไรจะอินกันขนาดนั้น
เขียนซะ ผมน้ำตาซึมได้อีกรอบเลยคร้าบ 555
ส่วนตัวแล้ว ชอบฉากจบมากนะครับ
ขอบคุณนะ ขอบคุณ

จากคุณ : nemoh (nemoh) - [ 15 ธ.ค. 50 14:13:34 ]

ความคิดเห็นที่ 296

อืมห์ครับ อ่านมาหลายความคิดเห็นหลากหลายมาก แต่ก็ยังมีพื้นฐานเดียวกันคือความเหงาและความสับสน นั่นก็แล้วแต่จากประสบการณ์+อารมณ์+ความรู้สึกที่ผ่านมาของแต่ละคนที่จะพานพบ ในส่วนตัวของผมแล้ว ตอนเกือบสุดที่ โต้งบอกความในใจกับมิว แล้วมิวกลับเข้าบ้านมาร้องไห้ นั้นก็คือ มิวเข้ารู้แล้วว่าในสิ่งที่เค้าโหยหา อะไรบางอย่างขาดหาย ในชีวิตเค้านั้นคืออะไร นั้นคือความรักจากใครสักคนหนึ่งที่มีให้อย่างจริงใจนั่นเอง ครับ มิวเค้าสมหวัง และไม่ได้ผิดหวังนะครับ มันเป็นการเริ่มการสานความสัมพันธ์ที่เพิ่งเริ่มต้นหลังจากที่เมฆฝนผ่านไป ถึงจะคบแบบแฟนไม่ได้ แต่ก็รัก ตรงดีมั๊ยครับ คือโต้งยังมีครอบครัวที่ยึดเค้าไว้อยู่ ฉะนั้น โต้งจะต้องไม่ทำให้ครอบครัวบอบช้ำกว่าที่เป็น ผมเชื่อว่าหลังจากที่โต้งกล้ามากขึ้น ต้องพัฒนาการคบหาจากแบบหลบซ่อนมาเปิดเผยแน่นอนครับ

จากคุณ : อัครภูมิ - [ 22 ธ.ค. 50 09:22:19 A:125.26.123.86 X: ]

ความคิดเห็นที่ 297

คห.ที่ 296 คิดเหมือนกันเลยครับ แต่ผมขอเพิ่มเติ่มสักหน่อยในประเด็นที่ฉากสุดท้ายมิวร้องไห้นั่นครับ ผมว่าเค้าดีใจที่ว่ายังมีใครในโลกใบนี้รักเค้าอยู่ เค้าไม่โดดเดี่ยวอีกแล้ว เหมือนค้นพบอะไรสักอย่างที่ตามหาหรือรอคอยมาทั้งชีวิต ดีนะครับที่อย่างน้อยก็มีคนรัก ไม่เหงาคนเดียวอีกต่อไป แต่เชื่อเถอะครับ โต้งกับมิว ไม่ได้เลิกกันอย่างที่คนอื่นเข้าใจ ลองกลับไปดูหนังอีกสักรอบนะครับจะได้มุมมองอะไรที่เพิ่มมากขึ้นอีกมากเลย เพราะผมก็ดูไปซะหลายรอบเหมือนกัน คือถ้าดูรอบแรกจะเข้าใจว่าโต้งเค้ารักมิวแต่ไม่คบเป็นแฟน ไม่ใช่ครับ

จากคุณ : ต้น - [ 23 ธ.ค. 50 08:41:56 A:125.26.125.132 X: ]

ความคิดเห็นที่ 298

หัวข้อ: ซึมลึกรักแห่งสยามร่วมกันที่สกาล่า ของขวัญX'Mas

คุณเคยตกหลุมรักหนังสักเรื่องบ้างไหม ? ...รักจนยากที่จะถอนตัว

เราอาจจะเคยดูหนังดีๆมาหลายเรื่อง มีหนังมากมายที่เราชื่นชอบ แต่มีสักเรื่องไหมที่ทำให้คุณหลงรักประทับตราตรึงอยู่ในหัวใจของคุณ แม้ว่าแสงไฟในโรงได้ส่องสว่างขึ้น ผ้าม่านได้รูดปิดฉากลงไปแล้ว เรื่องราวสั้นๆแค่สองถึงสามชั่วโมงได้เล่าจบไปแล้ว แต่เรื่องราวในภาพยนตร์ ทุกฉากทุกตอน ยังคงวนเวียนอยู่ในหัว อารมณ์ความรู้สึกของตัวละคร ยังคงโลดแล่นอยู่ในใจของเราตลอดเวลา อารมณ์ของเราได้กระเจิดกระเจิงวนเวียนอยู่ในหนัง ติดกับความรู้สึกของตัวละคร ไม่อาจต่อต้านไม่อาจฝืนต่อความพลุ่งพล่านเช่นนี้ได้เลย

ผมเรียกอาการนี้ว่า "ซึมลึก"
เป็นอาการของคนตกหลุมรักหนังสักเรื่องหนึ่งจนยากที่จะถอนตัว มักจะเกิดขึ้นในหนังที่ถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตได้อย่างลุ่มลึกกินใจ ค่อยๆซึมลึกเข้ามาประชิดในตัวตนของเรา จนเรื่องราวของหนัง และตัวละครสามารถเข้าไปสะกิดสิ่งที่เก็บไว้ลึกที่สุดของหัวใจ...คือความรักนั่นเอง

ผมไม่ได้พูดเกินจริงเลย หากคุณเคยมีประสบการณ์ "ซึมลึก" กับหนังที่คุณตกหลุมรักสักเรื่อง
และหนังที่ทำให้ใครหลายต่อหลายคนรวมทั้งตัวผมตกหลุมรักในเวลานี้ ชื่อว่า "รักแห่งสยาม"

อ่านต่อที่นี่ครับ
http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6163037/A6163037.html

จากคุณ : Grenadine1oz - [ 23 ธ.ค. 50 23:58:37 ]

ความคิดเห็นที่ 299

ผมว่า ชีวิตผมอ่ะ เหมือนครึ่งนึง ของมิว และโต้ง

อยู่กับย่าตั้งแต่เกิด ถูกเลี้ยงมาอย่างประคบประหงม ย่ารักผมมากกว่า ลูกซะอีก

ผมมีส่วนคล้ายโต้ง ตรงที่พูดห้วน ๆ ไม่มีคำพูดเพราะ ๆ ภายในบ้าน แต่พอนอกบ้าน กลับพูดเพราะ มีมารยาท

แต่ตัวผม มีพ่อกินเหล้าเหมือน โต้ง แต่ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับแม่ แม่อยู่อีกหลังใกล้ ๆ กัน

โอ้ย อยากบรรยายมากกว่านี้ แต่...... มันจุกอยู่ในอก ไม่สามารถบรรยายได้อ่ะ

คิดว่าจะรอดูเวอร์ชั่น 3 ชั่วโมง 45 นาที เป็นรอบที่3 ดีกว่า คิดว่า น่าจะมีช่วงที่บอกเล่ารายละเอียด

อาทิ พี่แตงหายไปไหน แล้วหลังจากที่กลับมาในคราบจูน แล้วพอตีจากครอบครัวไปอีก จะไปที่ไหน

หลังจากนั้นมิวจะเป็นอย่างไร ที่จะต้องเผชิญชีวิตท่ามกลางเพื่อน ๆ ที่รู้สถานะเค้าแล้วว่าเป็นอะไร

แล้วก้อ ความรัก หลังจากที่โต้ง ต้องปฎิบัติตามคำที่แม่ขอร้อง หลังจากนั้นจะเป็นอย่างไร (อันนี้เรารู้เลย มันทรมานมาก)

และคงมีฉากอะไร ๆ ที่ตัดออกไป เพราะมันยาวเกินไป แต่เป็นรายละเอียดปลีกย่อยที่สามารถขยายความของหนัง ได้อีกเยอะเลย

ยังไงก็คอยติดตามกันต่อไปแล้วกันครับ ประมาณปีหน้าอ่ะ คงมีคนทราบข่าวกันแล้ว สำหรับเวอร์ชั่นยาวอ่ะนะครับ และคิดว่า ดีวีดี น่าจะมีเวอร์ชั่น Edition แน่นอน

จากคุณ : Parada - [ 25 ธ.ค. 50 21:31:26 A:58.8.8.19 X: ]

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป