ความคิดเห็นที่ 1 คลิปสนทนา: ryopilover MU: http://www.megaupload.com/?d=VSHL3XNZ   หรือ MF: http://www.mediafire.com/?09vx2oul1nk RECOMMEN ตอนที่: 1 โยโกะ:  คอมบังวันทู  โยโกยาม่า ยูครับ ฮินะ:  คอมบังวันทู มูราคามิครับ โยโกะ:  ได้เวลาซักทีนะครับ ฮินะ:  ใช่แล้ว โยโกะ:  ไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าวันนี้เราจะมีแขกคนสำคัญมาร่วมรายการด้วย ฮินะ:  เออใช่ อาทิตย์ที่แล้วนายไม่ได้มาจัดรายการนี่ โยโกะ:  ใช่  อาทิตย์ที่แล้วไม่ได้มา  แล้วก็เพิ่งรู้ด้วยว่าวันนี้มีข้าวกล่องเตรียมไว้ 4 ที่อ่ะ  คือถ้ามีแขกมาเราถึงจะได้รับข้าวกล่องน่ะ ฮินะ:  ใช่  ถือว่าเป็นโอกาสดีนะ โยโกะ:  ก็เพราะงี้ไงล่ะ  ชั้นถึงรู้ว่าวันนี้เรามีแขก ฮินะ:  เอาล่ะ  งั้นเรามาแนะนำแขกในรายการเรากันดีกว่า พี:  คอมบาซึวันทู  ยามะชิตะ โทโมฮิสะครับ  (ขำตัวเองที่แนะนำตัวผิดด้วย) เรียวจัง:  คอมบังวันทู  นิชิคิโดะ เรียวครับ โยโกะ:   โอ้~เจ๋ง!  พวกนายแนะนำตัวกันได้เองด้วย   จะว่าไปพักนี้พวกนายออกสื่อด้วยกันบ่อยนะ  ชั้นยังบอกนิชิคิโดะ เรียวแบบนี้เลย  นี่ชั้นดูรายการ Hey!Hey!Hey! ด้วยนะ ฮินะ:  เออใช่ ชั้นก็ดูอยู่แว๊บๆ เหมือนกัน โยโกะ:  ยามะพี  ชั้นเห็นนาย..... พี:  ฮ่า ฮ่า ฮ่า โยโกะ:   นายทำท่าอะไรน่ะ ... พี:  ชั้นทำท่ารีบๆ ดื่ม Weider in Jelly จากนั้นก็ทำท่าประจำของทาเคชิซัง  (Beat Takeshi) โยโกะ:   อา ใช่ๆ นิชิคิโดะออกจะเสียดายนะเนี่ย พี:  ช่าย อีเมลทุกฉบับที่ส่งเข้ามาหลังจากที่ไปออกรายการทำเอาผมซึมไปเลย โยโกะ:  แต่ชั้นดูนิวส์แล้วก็ว่าดีนะ  เรียวจังยังถามเลยว่า “เป็นไงมั่ง”  ชั้นก็ตอบไปว่า “ก็ดีนี่นา”  เจ้าเรียวก็บ่นอีกว่า “ไม่เห็นจะดีเลย  แล้วเทโกฉิล่ะ  เป็นไง ฮินะ:  ชั้นดูตอนที่ชิเกะขี่จักรยานล้อเดียวด้วย โยโกะ:  เสียดาย  ชั้นกรอตอนชิเกะขี่จักรยานอ่ะ ฮินะ:  ตอนที่นั่งดูกันหน้าทีวีเนี่ย  เห็นเลยว่านิชิคิโดะดูหงอยไปเลย  หลังจากที่ชิเกะขี่จบไปแล้วอ่ะ โยโกะ:  ตอนชิเกะเนี่ย  ชั้นกรอเร็วกว่าเดิมเป็น 3 เท่าเลย ฮินะ:  ฮ่า ฮ่า ฮ่า เร่งสปีดเลยนิ  แต่บรรยากาศในทีวีมันดูแปลกๆ นะ พี:  นั่นสิ  มันดูโหดไปหน่อย ฮินะ:  แล้วที่สตูดิโอเป็นไงล่ะ เรียวจัง:  ที่สตู... ก็..อึ้งทึ่งเสียวอ่ะดิ โยโกะ:  แต่ชั้นว่ามันก็ดูใช้ได้นี่หว่า ฮินะ:  ชั้นว่าคนที่ดูอยู่ทางบ้านต้องไม่ได้สังเกตเห็นอะไรแหงๆ เลย พี:  ชั้นไม่ได้ดูตอนออกอากาศอ่ะ เรียวจัง:  ชั้นก็เหมือนกัน ฮินะ:  เฮ่ย  อาร๊ายยย! พวกนายต้องดูเลยนะ โยโกะ:  แต่ชั้นว่าตอนที่ชิเกะขี่จักรยานล้อเดียวเนี่ยโคตรน่ากลัวเลย ฮินะ:  ชั้นก็กลัวว่ะ! เรียวจัง:  อ๋อ ที่ออกอากาศไปก็ดูน่ากลัวด้วยเหรอ โยโกะ:  เออ ชั้นนี่แหละโคตรกลัว  ก็เลยรีบๆ กรอข้ามไปเลย  แต่มันก็โอเคใช่มะ  แล้วนี่เพลง WeeeeK ใช่ปะ พี:  ใช่ Weeek โยโกะ:  เพลงเท่ๆ ที่วง Greeeen แต่งให้ ฮินะ:  รู้สึกว่าซิงเกิ้ลชุดนี้ก็ขายดีด้วยนะ โยโกะ:  ขายไปได้เท่าไหร่แล้วล่ะ ฮินะ:  รู้ตัวเลขที่เป๊ะๆ แล้วยัง เรียวจัง:  เออ ก็ขายดีอ่ะนะ โยโกะ:  ก็ขายดีอ่ะนะเหรอ โยโกะ:  ก็ขายดีอ่ะนะเหรอ (ผู้ถอดเทป: ขอข้ามไปค่ะ) แก้ไขเมื่อ 04 ธ.ค. 50 09:58:01 จากคุณ : ภูชมพู - [ 29 พ.ย. 50 22:46:55 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ฮินะ:  เอาล่ะ วันนี้มาฟังเรื่องราวของพวกคุณในอีก 3 ชั่วโมงข้างหน้า โยโกะ:  งั้นเรามากันต่อเลย ผม โยโกยาม่า ยูและมูราคามิ ชินโงจากคันจานิ และ.. พี:  ยามะชิตะ โทโมฮิสะจากนิวส์ครับ เรียวจัง:  นิชิคิโดะ เรียว.. ฮินะ:  รายการนี้จะนำข่าวสารต่างๆ และเราจะมีข้อเสนอแนะกลับไปให้ผู้ชม  และวันนี้เรามีสมาชิกจากนิวส์มาร่วมรายการด้วยถึง 2 คน  เราจะช่วยตอบคำถามเรื่องปัญหาและแก้ปัญหาหนักใจให้คุณ   โยโกะ:  นี่คือคันจานิเอโตะ  และเพลงนี้ It's my Soul ฮินะ:  สิ่งที่สาว Recommen มาให้เราจัดอันดับคราวนี้คือ “บุฟเฟ่”  งั้นเรามาเริ่มกันที่อันดับ 5 “ซูชิ” โยโกะ:  โอโห ฮินะ:  อ่ะใช่  บุฟเฟ่นิ โยโกะ:  เรียวคุงนายไม่ชอบซูชิใช่มั้ย เรียวจัง:  ก็ใช่  แต่หลังๆ ชั้นไม่อยากพูดถึงซักเท่าไหร่ โยโกะ:  ทำไมอ่ะ เรียวจัง:  ก็คิดว่าไม่ต้องพูดถึงไปเลยจะดีซะกว่านะ โยโกะ:  มีเหตุผลอะไรมั้ย เรียวจัง:  ก็เดี๋ยวเค้าจะว่ามันไม่เท่ถ้าไม่ชอบซูชิไง ฮินะ:  ช่างมันเด่ะ โยโกะ:  แล้วนายห่วงเรื่องไรล่ะ เรียวจัง:  ก็ชั้นว่าไม่เห็นจะต้องคอยบอกเลยว่าที่จริงคือชั้นไม่ชอบกินปลาอ่ะ ฮินะ:  อ่อ มีเยอะแยะไปที่เค้าไม่ชอบกินปลาอ่ะ เรียวจัง:  เออ นั่นแหละ ก็ชั้นเกลียดปลาสุดๆ อ่ะ  เลยคิดว่าไม่ต้องไปพูดถึงจะดีกว่า ฮินะ:  นายเคยบอกว่าไม่ชอบนี่หว่า เรียวจัง:  ใช่  ก็เคยกินแล้วรู้สึกว่าน้ำตาไหลแล้วก็จะผะอืดผะอมน่ะ โยโกะ:  นายนี่เกลียดซูชิจริงๆ เนอะ ฮินะ:  นั่นสิ ท่าจะเกลียดหนักเลย เรียวจัง:  ใช่ๆ เกลียดสุดๆ ฮินะ:  แล้วยามะพีล่ะ ชอบซูชิมั้ย พี:  ชอบมากกกก โยโกะ: งั้นมีที่ที่มักจะไปกินบ่อยๆ มั้ย พี:  ก็ไม่มีหรอก  แต่ชั้นชอบซูชิมาก  แล้วถ้าต้องกินซูชิเป็นบุฟเฟ่ รสชาติมันคงไม่น่าอร่อยมั้ง โยโกะ:  ยามะพี  นายไม่น่าพูดแบบนั้นเลยอ่ะ พี:  ทำไมอ่ะ โยโกะ:  ก็มีบุฟเฟ่ซูชิอยู่ตั้งหลายที่น่ะสิ  ถึงได้บอกว่าอย่าพูด พี:  ก็ทำไมล่ะ โยโกะ:  ยามะพี  นายไม่ได้รับอนุญาตให้พูดไงล่ะ ฮินะ:  แต่เราจะพูดเอง โยโกะ:  ยามะพี  นายชอบซูชิหน้าอะไร พี:  ชูโทโร่  เพราะไม่ค่อยติดมันไง ฮินะ:  รสนิยมนายเริ่มเปลี่ยนไปเหมือนกันนะ โยโกะ:  เมื่อก่อนนายอาจจะเคยชอบโอโทโร่  แต่นายเริ่มเปลี่ยนไปละ แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 50 03:22:10 จากคุณ : ภูชมพู - [ 29 พ.ย. 50 22:51:53 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ฮินะ:  มาอันดับที่ 4 บ้าง “ยากิโทริ”  (ไก่ย่าง) โยโกะ:  มาบุฟเฟ่ยากิโทริบ้างมัยนี่  ชั้นยังไม่เคยได้ยินเลย ฮินะ:  งั้น  ขอดูอีเมลก่อนดีกว่า โยโกะ:  หมายความว่าผู้ฟังที่จัดอันดับส่งมาเนี่ย  อยากให้มีบุเฟ่ยากิโทริล่ะสิ ฮินะ:  งั้นมาอ่านอีเมลกัน  เมกุมิจังจากโตเกียวเขียนมาว่า  ถ้าคิดจะกินยากิโทริ  หนูต้องออกไปซื้อที่ร้านหรือตามภัตตาคาร  แต่หนูอยากกินแบบย่างเกลือกับย่างซ้อสให้จุใจน่ะ ฮินะ:  ชั้นนึกภาพไม่ออกว่าจะมีร้านที่ทำบุเฟ่ยากิโทรินะ  แต่ให้เป็นอาหารอย่างยากิโทริ  ก็ไม่ใช่ว่าจะมีร้านขายเยอะแยะ  แต่จะว่าไปตอนนี้ก็มีเมนูเนื้อไก่สารพัดอย่างนี่นะ โยโกะ:  เออ นึกไม่ออกเหมือนกันว่ายากิโทริมาเป็นอันดับ 4 ได้ไง ฮินะ:  นั่นสิ  เลยไม่รู้ว่าจะพูดต่อยังไงดี [คนถอดเทปฟังไม่ออกว่าพีพูดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับร้านที่ขายยากิโทริที่เพิ่งไปมาเมื่อคืน] โยโกะ:  อ้าว แล้วทำไมไม่พูดล่ะ ฮินะ:  จะไปพูดได้ไงว่า “เฮ่ย เมื่อคืนชั้นไปกินยากิโทริมาว่ะ” โยโกะ:  นายไปกับใครอ่ะ  ไปกันแค่ 2 คนเหรอ เรียวจัง:  ชั้นกะพีไปกะอีกคนนึง โยโกะ:  คนโตเกียวรึเปล่า พี:  ใช่ โยโกะ:  แล้วเป็นไงอ่ะ  ชั้นหมายถึงคุยอะไรกัน เรียวจัง:  ก็ธรรมดาอ่ะ  เรื่องปกติทั่วๆ ไป  เพราะเวลาเจอกันก็คุยกันเรื่องบ้าๆ บอๆ จากนั้นก็อาจจะคุยเรื่องเครียดๆต่อ ฮินะ:  คุยกันเรื่องงานเหรอ เรียวจัง:  ไม่อ่ะ  เราแทบจะไม่คุยเรื่องนี้กันเลย โยโกะ:  ยามะพี นายกินเหล้าด้วยป่าว พี:  อา เออ กินสิ เรียวจัง:  หมอนี่กินประจำแหละ โยโกะ:  กินไรล่ะ พี:  เมื่อวานกินเบียร์  แล้วก็เหล้าโชจู โยโกะ:  ชั้นนึกภาพนายกินโชจูไม่ออกว่ะ ฮินะ:  ชั้นก็เหมือนกัน โยโกะ:  นึกไม่ออกจริงๆ เรียวจัง:  มันกินสาเกเก่งนะ โยโกะ:  อ๋อแบบสาเกญี่ปุ่นเนี่ยเหรอ พี:  ชั้นไม่กินสาเก แต่... โยโกะ:  เหล้าโชจูประมาณนี้เหรอ พี:  ช่าย~ โยโกะ:  ชั้นก็รู้จักยามะพีมานานมากแล้วนะ  แต่ก็นึกไม่ออกจริงๆ เลย ฮินะ:  ถ้างั้น  เมื่อวานใครเป็นคนเลี้ยง พี:  เรียวจังเป็นเจ้ามือ โยโกะ:  อ่ะจริงดิ เรียวจัง:  ชั้นเลี้ยงเองแหละ  ที่จริงๆ ทุกคนก็ไม่อยากอ่ะนะ  แต่ชั้นก็ต้องบอกพวกมันว่า เออน่ะๆ  ไม่เป็นไรหรอก ชั้นเลี้ยงเอง โยโกะ:  เวลาไปกินข้าวกันนี่  ไม่ใช่ต่างคนต่างจ่ายหรอกเหรอ พี:  ก็ไม่เสมอไปนะ โยโกะ:  แล้วปกติใครจ่ายอ่ะ พี:  เรียวจัง ชอบแย่งจ่าย โยโกะ:  หลังๆ หมอนี่ชอบเลี้ยงนิ เรียวจัง:  ไมอ่ะ  พูดแบบนี้ได้ไง ฮินะ:  แหงล่ะ  ก็มันได้เงินเยอะนี่  แต่ยามะพีได้มากกว่า.. โยโกะ:  แต่เรียวควบ 2 ยูนิตนะ เรียวจัง:  ไม่ใช่ๆ โยโกะ:  ลองมาคำนวณดู  มันได้เบิ้นค่าตัวอ่ะดิ  ฮินะ:  เฮ่ย  นั่นมันมาจากยอดขายซีดี โยโกะ:  ก็แล้วมันจริงมั้ยล่ะ เรียวจัง:  ชั้นได้ไม่เยอะหรอกน่า โยโกะ:  อย่าเลยๆ  อ่า ฮินะ  นายอ่ะทำเงินได้มั่งปะ ฮินะ:  ได้ดิ โยโกะ:  พิลึกมั้ยล่ะ  มูราคามิบอกว่าตัวเองทำเงินได้  แต่นิชิคิโดะบอกว่าตัวเองไม่ได้  ประหลาดไปป่าว  แต่ยามะพีอ่ะ  พูดจริงๆ เลยนะ  นายอ่ะได้เงินเยอะ พี:  ไมรู้ดิ  ชั้นเปรียบเทียบเรื่องค่าแรงไม่เป็นหรอก โยโกะ:  พูดเรื่องเปรียบเทียบขึ้นมา  งั้นก็ลองเปรียบเทียบแบบนักธุรกิจดูดิ พี:  เฮ่ย ชั้นไม่รู้ ทุกคน:  หมายความว่าไงที่ “ไม่รู้” เนี่ย พี:  แล้วทำไมต้องคุยเรื่องเงินด้วยล่ะ ฮินะ: ก็เราชอบอ่ะ  คุยเรื่องเงินเนี่ย  บางทีนายอาจจะนึกไม่ออกเพราะงานนายชุกจนตัวเองไม่มีเวลาใช้เงินใช่ปะ พี:  ก็ใช่นะ  ก็หมดไปกะเรื่องกินนั่นแหละ โยโกะ:  นายไปเที่ยวกะพวกนิวส์มั่งป่าว พี:  รู้สึกว่าเด็กนิวส์จะไปเที่ยวกันวันก่อนนะ  ชั้นไปด้วยไม่ได้เพราะติดถ่ายหนังอ่ะ  แต่ก็เห็นว่าไปครบทั้ง 5 คนเลยนี่  ยกเว้นชั้นอ่ะ ฮินะ:  เข้าใจล่ะ โยโกะ:  แล้วคราวนั้นใครเลี้ยงอ่ะ เรียวจัง:  คราวนั้น  อืม.. ใครซักคนนี่แหละ ฮินะ:  เออสิ ก็ต้องมีใครซักคนที่ต้องจ่ายอ่ะแหละ โยโกะ:  แล้วพวกสตาร์ฟไปด้วยป่าว เรียวจัง:  เออ ก็มีคนเลี้ยงนั่นแหละ ฮินะ:  เรียว  คราวนั้นนายไม่ได้ออกเงินเหรอ เรียวจัง:  ชั้นไปสายอ่ะ ฮินะ:  อ๋อ นายไม่ได้ไปรวมกลุ่มกะเค้าตั้งแต่แรกนิ เรียวจัง:  เออ  ก็พวกมันโทรมา  บอกว่าอยู่กันครบเลย แล้วก็ถามว่าชั้นจะตามมามั้ย ฮินะ:  นายนี่เหมือนคนนอกเลยน๊า โยโกะ:  ยามะพี  พวกนั้นชวนนายด้วยป่าว พี:  ชวน ฮินะ:  แต่นายติดงาน พี:  เออ ก็ชวนทำงานอยู่อ่ะ โยโกะ:  ขอเสียมารยาทถามอไรหน่อยเหอะ  เวลาพวกนายไปกินอะไรกันเนี่ย  มันมีอะไรซักอย่างที่ทำให้นายรู้สึกว่านายต้องเป็นคนเลี้ยงรึเปล่าหะ ยามะพี พี:  อ่ะ  ถ้าเรียวจัง หรือไม่ก็ชั้นอยู่ด้วย  เราคนใดคนหนึ่งก็ต้องเป็นคนออกเงินนั่นแหละ โยโกะ:  เป็นใครก็ต้องคิดแบบนี้ทั้งนั้นแหละ  ทั้ง 4 คนนั้นก็คงคิดเหมือนกันว่าคงเป็นนิชิคิโดะหรือยามะชิตะ  เพราะ 2 คนนี้ได้เงินเยอะสุด เรียวจัง:  เอ๊  ไม่รู้ดิ โยโกะ:  ถ้าชั้นเป็นชิเกะ  ชั้นคงไม่ควักเงินหรอก  เพราะชั้นรู้ว่าเดี๋ยวนิชิคิโดะหรือยามะชิตะก็ต้องเป็นคนควัก ฮินะ:  เออสิ  ชั้นก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน โยโกะ:  ชั้นล่ะสงสัยจริงๆ เลย  เรื่องค่าตัวยามะพีเนี่ย ฮินะ:  รับรองว่าค่าตัวเยอะกว่าพวกเราน่า โยโกะ:  แล้วนายไม่สงสัยเหรอว่าทำไมค่าตัวนายไม่ลดลงเลย พี:  จะไปรู้เรอะ ฮินะ:  แหงล่ะ  ค่าตัวจะลดได้ไง  มีแต่จะยิ่งสูงขึ้นอ่ะดิ พี:  ชั้นก็ไม่ค่อยจะใช้เงินนะ ฮินะ:  ถ้านายบอกว่าไม่ค่อยได้ใช้  แสดงว่าตอนนี้นายมีเงินเก็บเพียบเลยดิ แก้ไขเมื่อ 29 พ.ย. 50 23:19:12 แก้ไขเมื่อ 29 พ.ย. 50 23:17:59 จากคุณ : ภูชมพู - [ 29 พ.ย. 50 22:56:51 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ฮินะ:  เอาล่ะ  มาต่อที่อันดับที่ 3 กันดีกว่า  “ผลไม้”  อ่า สาวๆ ต้องชอบแน่เลย โยโกะ:  ยามะพี  นายชอบผลไม้ชนิดไหน พี:  ชั้นไม่ค่อยชอบผลไม้หรอก โยโกะ:  นายนี่ท่าจะชอบกินผลไม้เฉพาะที่ขายที่เซมบิกิยะล่ะสิ (เซมบิกิยะ เป็นห้างที่ขายแต่ผลไม้แพงๆ ) ฮินะ:  โหย  แพงจะตาย! โยโกะ:  น่าไปแอบหยิบที่เซมบิกิยะเนอะ ฮินะ:  เฮ่ย ไม่ดีๆ ! [ผู้ถอดความ: จับความไม่ถนัด  ขอข้ามค่ะ] โยโกะ:  เออน่า  อย่าห่วงไปเลย  ชั้นไม่ทำหรอกน่า ฮินะ:  อันดับที่ 2  “เนื้อ” บุฟเฟ่เนื้อย่าง  ใครๆ ก็ชอบ โยโกะ:  ชั้นเคยพายามะพีไปกินด้วย พี:  อ่ะ ใช่ๆ โยโกะ:  ที่นั่นก็เป็นบุฟเฟ่ พี:  นายเคยพาชั้นไป 2 หนอ่ะ โยโกะ:  ใช่ๆ  ไปกะโทมะไง พี:  ครั้งนึงเป็นบุฟเฟ่  อีกครั้งนึงไม่ใช่ โยโกะ:  พวกเราเคยไปร้านเนื้อย่างแบบธรรมดาๆ ด้วยเหรอ พี:  เออสิ  นายนั่นแหละพาไป โยโกะ:  สงสัยชั้นจะจำได้แต่ว่าไปกินบุฟเฟ่ล่ะมั้ง ฮินะ:  แล้วโยโกะเลี้ยงทั้ง 2 ครั้งเลยเหรอ โยโกะ:  ก็ชั้นแก่สุดนี่   ตอนนั้นทั้งชั้น โทมะแล้วก็ยามะพีต่างก็จัดรายการทีวีด้วยกันที่เอ็นเอชเคอ่ะ พี:  เปล่าๆ โยโกะ:  จริงๆ นะ  พอมานึกๆ ถึงยามะพีตอนนั้น  แต่ชั้นแทบจะไม่ได้เจอหน้านายตอนนี้เลย ฮินะ:  ชั้นเองก็เคยเลี้ยงสปาเก็ตตี้ อะคานิชิกับคาเมนาชิเหมือนกัน โยโกะ:  มันคุยว่ามันเคยเลี้ยงเค้า  พูดแบบนี้มันไม่เท่เลยนะเพื่อน   ฮินะ:  ชั้นแค่เล่าให้ฟังเฉยๆ ว่าเคยเลี้ยงเจ้าสองคนนั้นมาครั้งนึงไง โยโกะ:  ชั้นก็เคยเลี้ยงอะคานิชิ  แต่มันไม่เห็นเคยพูดถึงเลย ฮินะ:  ชั้นว่ามันจำไม่ได้แล้วล่ะ ฮินะ:  โอเค  มาดูอันดับสุดท้ายกัน  อันดับ 1 “เค้ก” โยโกะ:  นายชอบขนมมั้ย พี:  ไม่ค่อยชอบอ่ะ ฮินะ:  นายนี่มีของที่ไม่ชอบเยอะเนาะ พี:  ก็ที่จัดอันดับมามันก็.. ชั้นไม่ชอบผลไม้กะเค้ก  แต่ที่เหลือก็.. โยโกะ:  นายไม่ชอบผลไม้จริงๆ เหรอ พี:  เออ ชั้นไม่ค่อยกินผลไม้ด้วย โยโกะ:  งั้นนายกินอะไร พี:  ส้มมั้ง โยโกะ:  นอกจากส้มล่ะ ฮินะ:  งั้นของโปรดนายล่ะ พี:  ของโปรดเหรอ  ก็ซูชิ  เนื้อย่าง  ยากิโทริก็ชอบนะ  ชั้นชอบ 3 อย่างนี่แหละ  อาหารจีนก็ไมค่อยกิน  ถ้าเกิดต้องกินข้าวนอกบ้าน  ชั้นก็มักจะกินเนื้อย่าง ยากิโทริแล้วก็ซูชินี่แหละ ฮินะ:  แบบสายพานรึเปล่า พี:  ใช่ (ผู้ถอดความ: เรียวจังพูดอะไรไม่รู้) แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 50 03:24:44 จากคุณ : ภูชมพู - [ 29 พ.ย. 50 23:00:06 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ฮินะ:  เอาล่ะ  อาทิตย์หน้าเราจะจัดอำดับ “วลี” ที่จะชนะรางวัลในปีนี้  ซึ่งก็ใกล้เข้ามาทุกทีๆ โยโกะ:  น่าจะเป็น “สนนา โน  คันเค เน่” (เป็นไรมากป่ะ) หรือไม่ก็ “ดงดาเกะ” (อารายฟะ) ทุกคน:  น่าจะเป็น “สนนา โน  คันเค เน่” นะ ฮินะ:  นั่นดิ  สงสัย “คอมบังวันทู” คงไม่ติดอันดับ โยโกะ:  ช่าย  ชั้นก็บอกตัวเองทุกปีว่าปีนี้ต้องชนะ  แต่ก็พูดแบบนี้มา 4 ปีแระ ฮินะ:  ถ้าเกิดแฟนๆ ช่วยกันโหวตให้นายขึ้นมา  ชั้นก็สงสัยเหมือนกันว่าจะเป็นไง ฮินะ:  WeeeeK Club รับแก้ไขทุกปัญหาให้คุณ  ซิงเกิ้ลใหม่ของนิวส์  WeeeeK วางขายแล้ว  เป็นเพลงที่ช่วยสร้างกำลังใจให้ทุกๆ คน  ดังนั้น  เราทั้ง 4 จึงอยากให้กำลังใจด้วยการมาช่วยไขปัญหาให้  ใครก็ตามที่โทรเข้ามา  สามารถจะเลือกให้เราคนใดคนหนึ่งใน 4 คนให้ตอบคำถามคุณได้   และเราจะมีเวลาเพียง 30 วินาทีเพื่อตอบคำถามที่คุณโทรเข้ามา  พอหมด 30 วินาทีปุ๊บ  สายจะถูกตัดทันที    ฉะนั้นเตรียมตัวตอบคำถามกันดีๆ นะพวก  เอาล่ะ  เรามาที่สายแรกกัน ผู้ฟัง:  หวัดดีค่ะ ฮินะ:  คอมบังวันทู ผู้ฟัง:  คอมบังวันทู ฮินะ:  ชื่ออะไรครับ ผู้ฟัง:  อายากะ ค่ะ ฮินะ:  อายากะจังอายุเท่าไหร่แล้วครับ ผู้ฟัง:  17 ค่ะ โยโกะ:  17 เหรอ  งั้นก็อยู่ม.5 แล้วสิ ผู้ฟัง:  ใช่ค่ะ ฮินะ:  วันนี้เรามีเรียวกะยามะพีมาเป็นแขกรับเชิญ ผู้ฟัง:  อิอิอิ ฮินะ:  ซื้อรึยัง ผู้ฟัง:  หือ? ฮินะ:  อุดหนุนนิวส์รึยัง  ซิงเกิ้ลกะอัลบั้มน่ะ ผู้ฟัง:  ค่ะ  หนูซื้อทั้งแบบธรรมดาและแบบสเปเชียลแล้วด้วยค่ะ พี: ขอบคุณครับ ฮินะ:  ดีๆ อายากะจัง  หนูมีปัญหาอะไรให้เราช่วย ผู้ฟัง:  วันเกิดเพื่อนหนูใกล้เข้ามาแล้ว  แต่หนูนึกไม่ออกว่าจะจัดเซอไพรซ์ปาร์ตี้ให้ยังไงดี โยโกะ:  อืม weeeek เนอะ เรียวจัง:  ชั้นรู้นะ ที่นายใช้คำว่า  weeeek อ่ะ ฮินะ:  มันไม่รู้อะไรหรอก ไอ้เนี่ย  ช่างเหอะ  อ่ะแล้วอายากะจังสนิทกับเพื่อนคนนี้ขนาดไหนล่ะ ผู้ฟัง:  ก็สนิทกันมาตั้งแต่ขึ้นม.4 ค่ะ  เราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเลย ฮินะ:  เพื่อนผู้หญิงเหรอ ผู้ฟัง:  ค่ะ ฮินะ:  ตอนม.4 อืม..งั้นก็เป็นเพื่อนมา 2 ปีแล้วสิเนอะ ผู้ฟัง:  ค่ะ ฮินะ:  น่าทึ่งนิ... โยโกะ:  เอาล่ะ  ยามะพีจะมีวิธีดีๆ มาแนะนำ ฮินะ:  ให้อายากะจังตัดสินใจสิ  อายากะจังอยากเลือกใคร ผู้ฟัง:  นิชิคิโดะคุงค่ะ ฮินะ:  เรียวนั่นเอง  นายทำได้ป่าว  ตอบให้ได้ภายใน 30 วิ นะ เรียวจัง:  จะลองดูละกัน ฮินะ:  โอเค  อายากะจังและเรียวมีเวลา 30 วินาที เรียวจัง:  น้องมีแผนอะไรในใจบ้างรึยัง ผู้ฟัง:  หนูอยากจะเล่นหรือทำอะไรก็ได้ที่ทำให้เธอสนุกค่ะ เรียวจัง:  วันเกิดของผมเพิ่งผ่านไป แต่.. ผู้ฟัง:  สุขสันต์วันเกิดค่ะ เรียวจัง:  ขอบคุณครับ  เพื่อนๆ ผมก็จัดเซอร์ไพรซ์ปาร์ตี้ให้เหมือนกัน  พีก็อยู่ด้วย  แต่ไม่ว่าจะเป็นปาร์ตี้แบบไหนผมก็แฮปปี้ทั้งนั้น  ที่จริงก็พอจะเดาออกนะ  แต่กรณีของผมนี่ ยังไงก็เถอะ  ผมดีใจและสนุกกับงานมากๆ  อันนี้ไม่รู้ว่าจะเป็นคำตอบได้มั้ย  ก็พยายามเข้าละกันนะ ผู้ฟัง:  อ่า..เอ่อ.. ฮินะ:  น้องเค้าดูยังไม่ค่อยพอใจว่ะ โยโกะ:  ตอนท้ายน้องเค้ายังเอ้อ..อ้า..เลย   แล้วนายก็ลงท้ายด้วยประโยคเดิมๆ  “พยายามเข้านะ..” เรียวจัง:  เออ ชั้นว่าที่บอกไปก็น่าจะพอช่วยได้บ้างล่ะน่า โยโกะ:  เซอร์ไพรซ์เน้อ พี:  อ่า เข้าใจๆ ฮินะ:  สายจะตัดภายใน 30 วินาที ดังนั้น โยโกะ:  อายากะจัง ฮินะ:  อายากะจังไม่ได้อยู่ในสายแล้ว โยโกะ:  อ้าว ไม่อยู่แล้วเรอะ ฮินะ:  แกนี่ไม่ยอมฟังชั้นพูดเล้ย โยโกะ:  ก็ไม่ได้ฟังอ่ะดิ แก้ไขเมื่อ 29 พ.ย. 50 23:20:13 แก้ไขเมื่อ 29 พ.ย. 50 23:16:59 จากคุณ : ภูชมพู - [ 29 พ.ย. 50 23:04:15 ]

ความคิดเห็นที่ 6 โยโกะ:  ตอนเข้ามหาลัยเนี่ย  มันดูไม่บ้าไปหน่อยเหรอ  นายเนี่ยต้องเด่นในมหาลัยแหงเลย ฮินะ:  จู่ๆ ถามเรื่องนี้ขึ้นมาทำไมอ่ะ โยโกะ:  อ้าว  ก็มันจริงมั้ยล่ะ เรียวจัง:  เออ มันต้องเด่นอยู่แล้วล่ะ โยโกะ:  ที่ที่ยามะพีเรียนนี่ต้องวุ่นวายแน่เลย พี:  ก็..อึดอัดนิดหน่อย โยโกะ:  เพื่อนๆ ที่เรียนกับนายอาจจะชินแล้ว  แต่กับเด็กใหม่เนี่ยดิ  ต้องกรี๊ดนายกันแหง  มีใครเข้าหานายมั่งมั้ย พี:  ก็..ปี1 ปี2  ปี3 และปี4 ต่างก็เรียนกันคนละตึกอ่ะนะ ฮินะ:  แต่มันก็ต้องมีเดินสวนกันมั่งดิ พี:  บอกตามตรงนะว่าชั้นไม่ค่อยเจอหรอก ฮินะ:  จริงอ่ะ โยโกะ:  ถ้าชั้นเป็นเด็กใหม่ ชั้นจะเดินตามเลย พี:  เอ่อ ก็มีคนเดินตามเหมือนกันอ่ะ โยโกะ:  เห็นมะ  แล้วถ้าเกิดนายทำเป็นไม่สนใจ  เค้าก็ต้องคิดว่านายหยิ่งใช่ป่ะ ฮินะ:  แล้วพวกนั้นก็จะพูดประมาณว่า “เลิกทำเป็นไม่สนใจซะทีสิ” พี:  เออ ใช่ๆ โยโกะ:  มีสาวๆ ส่งจดหมายรักมาให้มั่งป่าว พี:  ไม่มีอ่ะ โยโกะ:  ไม่มีซักฉบับเลยเหรอ  ที่มหาลัยอ่ะ ฮินะ:  ทำไมนายสนใจยามะพีจังวะ พี:  ตั้งแต่เรียนปริญญาตรีอ่ะเหรอ โยโกะ:  ใช่ๆ พี:  อ๋อ  มีสิ ฮินะ:  แหงอยู่แล้ว  อย่างนายอ่ะ พี:  ที่จริงก็มีบ่อยนะ ฮินะ:  แล้วนายไปได้มาได้ไงอ่ะ  ชั้นล่ะอยากรู้จริงๆ เลย พี:  ก็  มีเขียนประมาณว่า “ฉันทราบดีว่าคุณยุ่งมากจนทำให้มามหาลัยไม่ได้บ่อยๆ  ถ้าไงให้ฉันได้ช่วยแบ่งเบาบ้างก็ได้นะ..  นี่คือที่อยู่ของฉัน  ถ้าอยากให้ช่วยอะไรก็ติดต่อมาได้เลย...” ฮินะ:  เล่าให้ฟังบ้างดิ เรียวจัง:  (ถามอย่างกระตือรือร้น) แล้วนายรู้มั้ยว่าคนส่งเค้าหน้าตาเป็นไง  มีคนยื่นให้นายโดยตรงเลยป่าว พี:  เออ มี ทุกคน:  ว้าว~! โยโกะ:  แล้วมีใครสอดจดหมายไว้ที่ช่องเก็บรองเท้ามั่งป่าว พี:  ที่มหาลัยเค้าไม่มีช่องเก็บรองเท้าแล้ว โยโกะ:  จนถึงตอนนี้  นายได้มากี่ฉบับแล้วล่ะ พี:  เท่าไหร่อ่ะเหรอ โยโกะ:  บอกมาตามตรงเลย ฮินะ:  เอาเท่าที่จำได้ก็ได้  มีกี่ฉบับแล้ว พี:  ซัก 10 ฉบับได้มั้ง โยโกะ:  10 เหรอ ฮินะ:  โหย นายนี่โคตรป็อปเลย พี:  อ่า จริงดิ โยโกะ:  ยามะพี นายแน่มาก! ฮินะ:  นายเพิ่งจะรู้รึไง  เอาล่ะ  พักกันซักครู่  เดี๋ยวมาคุยกันต่อ จากคุณ : ภูชมพู - [ 29 พ.ย. 50 23:35:17 ]

ความคิดเห็นที่ 7 RECOMMEN ตอนที่: 2 ฮินะ:  Recommen ตอนที่ 2 นำเสนอโดย T.V guide...... เอ้ย ไม่ใช่ๆ  Wink Up ต่างหาก  โทษทีๆ  Wink Up ฉบับเดือนธันวาคม หน้า 160 เป็นโปรเจค Men's Limited นะครับ โยโกะ:  อ่ะ  คงเป็นตอนที่เราคุยกันเรื่องละคร  แต่ยามะพี ชั้นช็อคจริงๆ นะ  ที่นายอุตส่าห์ไปเรียนต่อในมหาลัยอ่ะ  นี่เค้ารู้กันรึเปล่าว่านายเป็นนักศึกษาอยู่อ่ะ พี:  เค้าก็...... โยโกะ:  อย่างพวกแฟนๆ  หรือผู้ฟังทางบ้านอ่ะ ฮินะ:  แหงอยู่แล้ว  ใครๆ ก็รู้กันทั้งนั้นแหละ พี:  ก็มีคนรู้อ่ะ โยโกะ:  แจ่มว่ะ ฮินะ:  เดี๋ยวค่อยคุยเรื่องนี้ได้มั้ย  (ผู้ถอดความ: ฮินะแนะนำการร่วมเล่นเกมส์และบอกที่อยู่ที่ติดต่อมาทางรายการ) ฮินะ:  เอาล่ะ  เราจะทำอะไรกันต่อดีวันนี้ (ผู้ถอดความ: พูดเร็วมากจับความได้ว่าคุยเรื่อง “ให้รางวัลในช่วงต่อไป) โยโกะ:  อาทิตย์ที่แล้วเป็นอะไรนะ ฮินะ:  อาทิตย์ที่แล้วก็ Hey Say Jump ไง โยโกะ:  งั้นอาทิตย์นี้ก็มาคุยเรื่อง Weeeek ละกัน งั้นไปต่อกันที่นิวส์เลย ฮินะ:  เอาล่ะ  งั้นทุกคนก็เขียนคีเวิร์ด Weeeek ส่งมาเลยนะครับ (ผู้ถอดความ: ฮินะอ่านรายชื่อผู่ชนะของสัปดาห์ที่แล้ว) แขกรับเชิญอาทิตย์ที่แล้ว  อิคุตะโทมะ กำลังจะมีละครเรื่องใหม่ “Hachimitsu to Clover” (Honey and Clover) โทมะจะรับบท ทาเคโมโตะ ยูตะ  นักศึกษาที่หลงรักนางเอกของเรื่อง  ซึ่งเป็นบทบาทเดียวกันกับที่ซากึราอิ โชเล่นตอนที่เป็นหนังใหญ่  ส่วนเรื่องราวจะเป็นอย่างไรนั้น  โปรดติดตามได้ในวันที่ 8 มกราคมปีหน้า และภาพยนตร์เรื่อง “คุโรซากิ” ที่มีหัวหน้านิวส์ ยามะชิตะ โทโมฮิสะ กลับมารับบทเดิมนั้น  หนังก็เพิ่งจะปิดกล้องไป และเรื่องนี้ได้รับเกียรติจากนักแสดงชั้นเยี่ยม ดาอิจิ มาโอะซัง    ทาเคนากะ นาโอโตะซัง    อิอิจิม่า นาโอโกะซัง    และโชวสึเกะ ซูรุเบะซัง  “คุโรซากิ” จะฉายทั่วประเทศวันที่ 8 มีนาคม ปีหน้า โยโกยาม่า ยูจากคันจานิเอโตะ จะมีการแสดงพิเศษเรื่อง "Shouchikuza" ในระหว่างวันที่ 17-23 ธันวาคมนี้  โดยจะหยุดพักเพียง 1 วันคือวันที่ 21 ธันวาคม  และจะเล่นทั้งหมด 11 รอบ  ณ เวลานี้  เรายังไม่ทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ Shouchikuza งั้นก็ต้องรบกวนโยโกยาม่าคุงช่วยเล่ารายละเอียดให้ฟังซักเล็กน้อยด้วยครับ จากคุณ : ภูชมพู - [ 29 พ.ย. 50 23:42:51 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณมากคะ คุณภูชมพูที่ช่วยแปลให้  ยาวมาก ๆ เลย   (เพราะแบบนี้หรือเปล่าถึงไม่ค่อยมีใครอยากแปลรายการนี้เท่าไหร่  คุยกันได้สุดยอดมาก 555) อ่านดูแล้วอยากถามว่า ทำไมเอาแต่ถามยามะพีคนเดียวละ  เรียวนี่แถมไม่ค่อยถามเลยนะ  แฟน ๆ ก็อยากรู้นะจ้ะ ^^;; จากคุณ : zariel - [ 30 พ.ย. 50 01:00:45 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ^ ^ หวัดดีค่ะ zariel  สงสัยโยโกะกะฮินะคงจะอยู่กะเรียวจังจนเบื่อแล้วมั้ง  ก็เลยหันมาถามรุ่นน้องอย่างพีดูบ้าง  อิอิ  รายการ recommen เนี่ย  สนุกดีอ่ะ  ชอบๆ  ถ้ามีคนแปล  เราก็อยากหามอ่านไปฟังคลิปเสียงไปด้วยจ๊ะ อ่า  อยากจะบอก zariel  ว่า  เราชอบโยโกะมากๆ อยู่อย่างนึงคือ  โยโกะจะคอยเป็นห่วงโทมะ  เห็นถามพีในรายการวิทยุอย่างน้อยก็ 2 หนละว่ายังดีกับโทมะอยู่รึเปล่า  ขอบคุณนะจ๊ะ  แม่ยกโทมะ-พี อ่านแล้วชื่นใจ  อิอิ จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 01:13:47 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ฮินะ:  เรื่องแรก  โทมะจะเล่นละครเรื่อง “Hachimitsu to Clover” ที่จะเริ่มออกอากาศเดือนมกราคม  อาทิตย์ที่แล้ว  โยโกะมาได้มาจัด Recommen ก็ได้โทมะนี่ล่ะที่มาช่วยจัดแทน โยโกะ:  ยามะพี  นายยังสนิทกับโทมะอยู่ใช่มั้ย พี:  อ่า ใช่ ยังสนิทกัน โยโกะ:  แล้วออกไปกินอะไรด้วยกันมั่งป่าว พี:  ก็ออกนะ ฮินะ:  พวกนายเจอกันบ่อยล่ะสิ พี:  อืม  เราโทรหากันก็บ่อยด้วยนะ โยโกะ+ฮินะ:  อ่อ เข้าใจล่ะ ฮินะ:  ละครของโทมะจะออกอากาศวันที่ 8 มกรา  ส่วนหนังของยามะพีเรื่องคุโรซากิก็เพิ่งจะถ่ายเสร็จ พี:  ใช่ เราปิดกล้องไปละ ฮินะ:  ดีมาก โยโกะ:  แล้วปิดกล้องนานรึยัง พี:  ซัก 2 อาทิตย์ที่แล้ว โยโกะ:  แล้วนายถ่ายทำนานแค่ไหนอ่ะ พี:  2 เดือน โยโกะ:  อ๋อ 2 เดือน  แล้วหนังยาวแค่ไหนอ่ะ พี:  ประมาณ 2 ชั่วโมง โยโกะ:  และนายใช้เวลาถ่าย 2 เดือน พี:  ใช่ 2 เดือน ฮินะ:  ชั้นเห็นข่าวในหนังสือพิมพ์อยู่เหมือนกัน พี:  อ่อ ฮินะ:  ในข่าวบอกว่ามีฉากที่ถ่ายยากๆ ด้วย พี:  ใช่  นี่เป็นหนังเรื่องแรกของชั้นอ่ะ  ก็เลยมีฉากยากๆ ที่ต้องเล่นเยอะอยู่พอสมควร โยโกะ:  ตัดต่อยังไม่เสร็จล่ะสิ พี:  คิดว่าน่าจะกำลังตัดต่ออยู่นะ ฮินะ:  อ้าว  แล้วที่ฉายรอบพิเศษล่ะ .... พี:  ถ้ามีเวลาก็ช่วยแวะไปดูหน่อยละกัน ฮินะ:  และหนังก็จะฉายวันที่ 8 มีนาคมปีหน้า จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 01:15:28 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โยโกะ:  ก็ไม่นานนะ พี:  ใช่ ฮินะ:  เดี๋ยวพอเริ่มขึ้นปีใหม่ปุ๊บ  เราก็เตรียมรอดูกันได้เลย  รวมทั้งการแสดงพิเศษของโยโกะซังเรื่อง "Shouchikuza" โยโกะ:  ชั้นเอง ฮินะ:  เวลาจัดแสดงก็กำหนดไว้แล้ว โยโกะ:  วันที่ 17-23 ธันวาคมนี้ ฮินะ:  มีทั้งหมด 11 รอบ โยโกะ:  อ่า ขอบใจๆ  วันนี้ขั้นก็มีประชุมเรื่องนี้ด้วย ฮินะ:  อ่ะ จริงดิ โยโกะ:  ก็มีคนดังๆ มาร่วมด้วยเยอะเลย  มีประธานของ.........เอาล่า มีเยอะก็ละกัน  ท่านเหล่านั้นก็ถามเหมือนกันว่าชั้นอยากทำอะไร  แล้วชั้นก็ไม่รู้ว่าจะทำไงเนี่ยดิ! ฮินะ:  พูดงี้ในที่ประชุมเนี่ยนะ โยโกะ:  เออ  เค้าก็ถามแหละว่าจะเอาฉากที่เค้าคิดให้มั้ย  แต่ชั้นไม่รู้นี่หว่า  ก็เลยยังไม่รู้ว่าจะเอาไง  เค้าเลยถามใหม่ว่าจะเอาไงกับชื่องานดี เรียวจัง:  อ่อใช่ๆ สำหรับคอนสิ์ตใช่มะ โยโกะ:  ตอนแรกชั้นก็คิดว่าคงจะตั้งชื่อว่า “การแสดงพิเศษของโยโกยามะ ยู” แต่ทีมงานบอกว่าไม่เห็นดีเลย  ชั้นเลยบอกไปว่างั้นจะตั้งชื่ออะไรก็ตั้งไปเหอะ  แต่พวกเค้าต้องตัดสินใจเรื่องชื่อกันอีกที  เพราะงั้นชั้นเลยเพิ่งตั้งชื่อได้วันนี้ไง ฮินะ:  ทำไม  ยังบอกไม่ได้เหรอ โยโกะ:  เอ่ย ต้องพูดได้ดิ จริงมั้ย ฮินะ:  จริงอ่ะ  งั้นถ้าบอกได้ก็... โยโกะ:  Yokoyama Yu Yacchaimasu Concert. (โยโกยาม่า ยู สิ่งที่ผมจะทำในงานคอนเสิร์ท) ฮินะ:  ตั้งชื่อได้เป็นตัวนายจริงๆ โยโกะ:  พวกเค้าแนะนำชั้นอยู่ชื่อนึงว่า  "Let's the YOU in Yokoyama Yu” ชั้นเลยบอกว่า “เอางั้นก็ได้ ฮินะ:  เออ ได้ 2 ความหมายเลยเนอะ  ก็เป็นชื่อนายกับ ยูที่เป็นผู้ชม โยโกะ:  งั้นดิ  ชั้นก็บอกแล้วว่าชื่อนี้ก็โอนะ   ฮินะ:  รายละเอียดของงานนายก็จะเริ่มเตรียมการตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเลยใฃ่มั้ย โยโกะ:  อ่า ชั้นอ่ะเตรียมการทุกอย่างไว้หมดแล้ว  แต่ก็ยังมีเรื่องสารพัดอย่างที่ต้องจัดการเน้  งานโชว์เดี่ยวก็งี้ ฮินะ:  นี่นายต้องเลือกเสื้อผ้าเองด้วยล่ะสิ โยโกะ:  เรียว  นายเลือกไปแล้วหนึ่งใช่ป่าว  แต่ฉากคงจะเหมือนๆ ของนิวส์ละป่าวเนี่ย เรียวจัง:  เออ เหมือนกันแหละ โยโกะ:  แล้วนายก็เลือกชุดเองด้วยใช่ป่าว เรียวจัง:  อ่านะ  ชั้นก็ไม่ค่อยจะปรับอะไรมากนักหรอก โยโกะ:  จริงอ่ะ เรียวจัง:  เออ!  ชั้นก็มีเปลี่ยนอยู่ 4-5 ครั้งเอง ฮินะ:  อ่า เข้าใจละ  ก็ไม่เยอะนะ เรียวจัง:  เออ ถ้าต้องทำเองน่ะ  ชั้นก็จะเปลี่ยนให้น้อยเข้าไว้อ่ะ โยโกะ:  แล้วนายก็ต้องจัดการเรื่องดนตรีเองด้วยนี่ ฮินะ:  อ่า ถูก! โยโกะ:  ยุ่งชะมัด ฮินะ:  อ่า สู้ๆเว้ย  นายพูดมาตลอดนี่ว่าอยากลองทำดู โยโกะ:  ชัวร์ดิ  ชั้นอยากทำอยู่แล้ว  แต่เราอยู่กลุ่มเดียวกันใช่ป่ะล่ะ ฮินะ:  ใช่ดิ  เราก็แยกกันทำงานตามที่เราทำได้ โยโกะ:  ถ้าปกติตอนอยู่ด้วยกัน ชั้นคงเหมาช่วงตลก  เรียวคุงดูเรื่องดนตรี  ยัสสึดูเริ่องเสื้อผ้า และซูบารุดูเรื่องเพลง  เหมือนแบ่งหน้าที่กันทำ  แต่กะทันหันแบบนี้  ชั้นก็คงต้องลงมาดูแลเอง  ก็ยังไม่รู้เลยอ่ะว่าจะเอาไงดี ฮินะ:  อ่า เพราะปกติจะมีคนคอยดูแลให้ โยโกะ:  คือถ้าเป็นเรื่องดนตรี  ชั้นก็ยังพอทำได้นะ  แต่นี่เค้าถามเรื่องฉาก  พูดเรื่องกระไดเงี้ย  แล้วก็มาถามชั้นว่าจะให้ทำไงกะกระไดดี  พอชั้นบอกว่า “ชั้นไม่เอา”  เค้าก็บอกมาว่า “เอาไว้เผื่อจะใช้ขั้นมาละกัน” ชั้นก็เลยต้องบอกไปว่า “เออ ก็ได้  ไว้จะลองใช้ดู” ฮินะ:  อืม งานแรกนิ โยโกะ:  ช่าย  มาดูกันนะ  ยามะพีด้วย  มาดูด้วยนะ จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 01:20:38 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ฮินะ:  เอาล่ะ  อาทิตย์นี้มีแขกพิเศษจากนิวส์ ยามะพี พี:  ฝากซิงเกิ้ลใหม่ของนิวส์ Weeek และอัลบั้มใหม่ Pacific ไว้ด้วยนะครับ โยโกะ:  อัลบั้มนี้มีเพลงอยู่กี่เพลง พี:  อัลบั้มนี้ก็......... เรียวจัง:  13 มั้ง ไม่ใช่สิ 15 เพลง พี:  13 กะ 15 โยโกะ:  มีทั้งแบบธรรมดากับแบบสเปเชียลใช่มั้ย พี:  อัลบั้มก็ ... ห่างจากอัลบั้มแรกมา 2ปีครึ่ง  นับตั้งแต่ตั้งนิวส์มา ฮินะ:  เออ ใช่ พี:  มีเพลงเก่าๆ ในอัลบั้มนี้อยู่ด้วย  เลยทำให้มีความหลากหลายและเลือกเพลงฟังตามแต่อารมณ์คนฟังได้ด้วย ฮินะ:  มีหลายแนวว่างั้นเหอะ พี:  ใช่ๆ มีให้ฟังหลายแนวเลย เป็นคนทำเพลงให้นี่เนอะ โยโกะ:  คราวนี้ Greeen ฮินะ:  นั่นมันซิงเกิ้ล พี:  อ่ะใช่ ถ้าพูดถึงซิงเกิ้ล โยโกะ:  แล้วได้เจอวง Greeeen มั่งป่าว พี:  ยังไม่เคยเจอเลย โยโกะ:  อ้าว ยังไม่เคยเลยเรอะ ฮินะ:  อ่อ คือได้แต่เพลง แต่ไม่เจอคน พี:  ใช่ๆ เพลงอย่างเดียว โยโกะ:  แต่อัลบั้มนี้ก็มีเพลงใหม่ๆ หลายเพลงนิ   ซิงเกิ้ลก็เหมือนกัน พี:  ใช่ๆ โยโกะ:  อยากแนะนำเพลงไหนมั่งมั้ย เรียวจัง:  มีเพลงที่พีโซโล่ด้วยนะ โยโกะ:  ว้าว จริงดิ พี:  เรียวจังก็มีเหมือนกันแหละ โยโกะ:  อ่า จริงดิ๊  นายทำเองเลยเหรอ เรียวจัง:  ก็แค่เขียนเพลงอย่างเดียวเอง โยโกะ:  อ่ะเหรอ  ไม่รู้เลยนะเนี่ย  ยามะพี นายก็ทำเพลงเองด้วยนี่ พี:  อ่าใช่ ชั้นทำเอง โยโกะ:  จริงดิ  แล้วนายทำแผ่นโซโล่ป่าว พี:  ชั้นไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้นแหละ โยโกะ:  อ้าว ไม่ได้ทำเหรอ พี:  ไม่อ่ะ ฮินะ:  แล้วในอนาคตจะทำมั้ย โยโกะ:  อ่า งั้นทุกคนต่างก็มีงานเดี่ยวหมดเลยดิ พี:  มีเพลงหมู่มากกว่า ฮินะ:  แต่ละเพลงให้ความรู้สึกว่าเป็นคนละอารมณ์เลยเนอะ โยโกะ:  แสดงว่างานคราวนี้มีทั้งงานโซโล่และงานเพลงที่แต่งด้วยกันผสมกันไป  บางคนก็แค่ร้องเฉยๆ ล่ะสิ พี:  ถูก จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 01:24:31 ]

ความคิดเห็นที่ 13 โยโกะ:  โคยาม่าไม่ได้แต่งเพลงเลยใช่มั้ย พี:  ของโคยามะไม่มี โยโกะ:  บอกตามตรงเลยนะ  ชั้นรู้สึกว่าตัวเองมีอะไรบางอย่างคล้ายๆ โคยามะเลยว่ะ (หัวเราะ) ฮินะ:  เอ่อ  เอาเป็นว่าทั้งอัลบั้มและซิงเกิ้ลมีวางขายพร้อมกันแล้ว  กรุณาไปหามาฟังกันนะครับ พี:  ลองไปซื้อมาฟังนะครับ ฮินะ:  (ผู้ถอดความ: ฮินะโฆษณานิตยสารที่เด็กจอห์นนี่ถ่ายแบบ+ให้สัมภาษณ์) โยโกะ:  เอาล่ะ  ให้แขกของเรา 2 คนแนะนำเพลงกันดีกว่า พี:  นี่คือเพลงของนิวส์   พี+เรียวจัง:  Mafuyu no Nagareboshi จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 01:28:22 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ช่วง Super Recommen Boys   ฮินะ:  คราวนี้เรามาฟังความเห็นที่ตรงไปตรงมาจากผู้ฟังทางบ้านดูบ้าง  มาฟังดูสิว่าวันนี้จะเป็นยังไง โยโกะ:  วันนี้  เรา recommen ทั้ง 4 จะถามคำถามจากคุณผู้ฟัง ฮินะ:  ยามะพี  ไม่ต้องแปลกใจถ้าเสียงที่ออกไมค์เปลี่ยนไปนะ พี:  โอเค ฮินะ:  สาย #881 จากฮิโรมิจัง  สวัสดีครับ ฮิโรมิจัง:  หวัดดีค่ะ ฮินะ:  คอมบังวันทู ฮิโรมิจัง:  คอมบังวันทู ฮินะ:  ฮิโรมิจัง อายุเท่าไหร่แล้วจ๊ะ ฮิโรมิจัง:  18 ค่ะ ฮินะ:  ม.6 แล้วสิ ฮิโรมิจัง:  ค่ะ ฮินะ:  พรุ่งนี้สอบเอนทรานซ์แล้วใช่มั้ย ฮิโรมิจัง:  ใช่ค่ะ ฮินะ:  เอนท์ฯ เข้ามหาลัยเหรอ ฮิโรมิจัง:  สอบเฉพาะทางค่ะ ฮินะ:  อ่า เข้าใจล่ะ ฮิโรมิจัง:  ค่ะ ฮินะ:  น้องฝันอยากจะเป็นนางพยาบาลใช่มั้ย ฮิโรมิจัง:  ใช่ค่ะ ฮินะ:  อยากคุยกับใครใน 4 คนนี้ครับ ฮิโรมิจัง:  ค่ะ  ขอเป็นนิชิคิโดะคุงที่เพิ่งครบรอบวันเกิดเมื่ออาทิตย์ที่แล้วละกันค่ะ โยโกะ:  ชอบหมอนี่ตรงไหนเนี่ย ฮิโรมิจัง:  คือ  ตามปกติเนี่ย เค้าจะเป็นคนปากจัด  แต่ที่จริงคือคำนึงถึงเพื่อนๆ เสมอเลย โยโกะ:  ปริศนาไขกระจ่างแล้ว! ฮินะ:  น้องเค้าเพิ่งพูดเรื่องน่าขายหน้าไปเอง เรียวจัง:  ขอบคุณ ฮินะ:  แค่เนี้ยเหรอ ฮิโรมิจัง:  ค่ะ ฮินะ:  โอเค ฮิโรมิจัง  ขอบใจนะ แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 50 01:33:32 จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 01:31:35 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ฮินะ:  สายต่อไป #882 โทโมะจัง หวัดดีจ้า โทโมะจัง:  หวัดดีค่ะ ฮินะ:  คอมบังวันทู โทโมะจัง:  คอมบังวันทู ฮินะ:  โทโมะจังอายุเท่าไหร่แล้วจ๊ะ โทโมะจัง:  19 แล้วค่ะ ฮินะ:  19.. เริ่มเรียนหลักสูตรเฉพาะทางเหมือนกันสินะ โทโมะจัง:  ใช่ค่ะ ฮินะ:  เรียนอะไรอ่ะครับ โทโมะจัง:  เวชศาสตร์การจัดเรียงกระดูกค่ะ (Chiropractic) ฮินะ:  อ่อ น้องเค้าซื้อทั้งอัลบั้มและซิงเกิ้ลของนิวส์แล้ว  เหมาทั้ง Weeeek และ Pacific เลย พี:  ขอบคุณมากครับ โทโมะจัง:  ค่ะ เรียวจัง:  ขอบคุณครับ ฮินะ:  ทีนี่โทโมะจังชอบใครใน 4 คนนี้ โทโมะจัง:  ยามะพีค่ะ พี:  ขอบคุณ ฮินะ:  ชอบยามะพีตรงไหนอ่ะ โทโมะจัง:  ชอบที่หน้าตา  เสียงร้อง  รอยยิ้มด้วย อ่ะ....ทุกอย่างเลยค่ะ พี:  เอ่อ ขอบคุณครับ ฮินะ:  อยากจะถามอะไรมั้ย โทโมะจัง:  คุณต้องแต่ตัวยังไงในหนังใหญ่ของคุณ พี:  เสื้อผ้าอ่ะเหรอ  ส่วนมากคุโรซากิจะแต่งดำนะ  แต่เพราะต้องปลอมตัวตลอดเวลาก็เลยมีหลายแบบอ่ะ  ฉะนั้นต้องลองติดตามดูนะครับ โทโมะจัง:  อ๋อ แน่นอนค่ะ ฮินะ:  น้องเค้าถามว่านายจะแต่งตัวยังไงตะหากล่ะ เอ้อ!!! พี:  ไปดูก็รู้เองแหละ เรียวจัง:  แต่นายมีชุดเยอะนี่ใช่มั้ย  ก็ต้องปลอมตัวบ่อยนี่ พี:  ก็ใช่อ่ะดิ... เรียวจัง:  บอกมาซักอย่างน่า  อย่างเดียวก็ได้ โยโกะ:  บอกมาซักปะเภทก็ได้ เอ้า! พี:  เออ ก็ได้ๆ ก็มีอันที่ดูแล้วโคตรน่ากลัวด้วย โยโกะ:  เออ ต้องอย่างนี้สิ ฮินะ:  โอเคมั้ยจ๊ะ โทโมะจัง โทโมะจัง:  ค่า~! ฮินะ:  ถ้าเข้าแล้วก็ไปดูซะนะครับ โทโมะจัง:  ค่า~! จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 01:35:50 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ฮินะ:  ฝากไว้ด้วยจ้า   เอาล่ะมาต่อที่สาย 883 มาโดกะจัง  หวัดดีจ๊ะ มาโดกะจัง:  หวัดดีค่ะ ฮินะ:  คอมบังวันทู มาโดกะจัง:  คอมบังวันทู ฮินะ:  มาโดกะจังกีขวบแล้วจ๊ะ มาโดกะจัง:  18 แล้วค่ะ ฮินะ:  น้องเค้ากำลังเรียนอยู่ ม.6 มาโดกะจัง:  ใช่ค่ะ ฮินะ:  อ่อ เพิ่งเลิกกะแฟนด้วย มาโดกะจัง:  ใช่ค่ะ ฮินะ:  เลิกกันตอนไหนอ่ะ มาโดกะจัง:  ช่วงต้นเดือนตุลานี่เองค่ะ ฮินะ:  อ้าว แล้วเลิกกันทำไม มาโดกะจัง:  เอ่อ..ก็ทะเลาะกันค่ะ  แล้วหนูเองต้องสอบเอนทรานซ์ ด้วย  มีหลายเรื่องประดังเข้ามาค่ะ  หนูเลยขอเลิกกะเค้า ฮินะ:  แน่ะ  หนูขอเลิกกะเค้าก่อนด้วย มาโดกะจัง:  ค่ะ โยโกะ:  แล้วไม่คิดจะกลับมาคืนดีกะเค้าเหรอ มาโดกะจัง:  ไม่ค่ะ  ยังไม่ใช่ตอนนี้ ฮินะ:  อ่อ เพราะต้องสอบเอนท์ฯ กับเรื่องอื่นๆ ใช่มั้ย มาโดกะจัง:  ใช่ค่ะ ฮินะ:  แล้ววันนี้อยากคุยกับใครเอ่ย มาโดกะจัง:  โยโกยามะคุงค่ะ โยโกะ:  นี่~~~!! ฮินะ:  มาแล้ว~ โยโกะ:  นี่~ !!! ฮินะ:  ชอบโยโกะตรงไหนเนี่ย มาโดกะจัง:  อ่า ก็เค้าตลกดี  แล้วก็ดูเป็นคนธรรมดาๆ ดีค่ะ ฮินะ:  ทำไมฟังดูแตกต่างจากผู้หญิงที่ชอบยามะพีจัง โยโกะ:  แหม  ชั้นมันก็แค่ไอดอลธรรมดาๆ เท่านั้นแหละ  ขอบใจนะพวก! ฮินะ:  โอเค  มาโดกะจัง  จัดการเลย มาโดกะจัง:  รบกวนด้วยค่ะ จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 01:37:51 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ฮินะ:  สายที่ #884 ฮารุกะจังมารออยู่แล้ว  หวัดดีจ้า ฮารุกะจัง:  หวัดดีค่ะ ฮินะ:  คอมบังวันทู ฮารุกะจัง:  คอมบังวันทู ฮินะ:  ฮารุกะจังอายุเท่าไหร่ครับ ฮารุกะจัง:  23 ฮินะ:  23 ละ! งั้นก็ทำงานแล้วสิ ฮารุกะจัง:  ค่ะ ฮินะ:  ทำอาชีพอะไรอยู่ครับ ฮารุกะจัง:  ทำงานที่ฟิตเนสค่ะ ฮินะ:  ดีจัง  ฮารุกะจังก็เพิ่งเลิกกะแฟนมาเหมือนกันด้วย ฮารุกะจัง:  ใช่ค่ะ ฮินะ:  ทำไมเลิกกันอ่ะครับ ฮารุกะจัง:  คือดิชั้นเพิ่งเริ่มทำงานปีนี้เองค่ะ  เมื่อก่อนตอนเรียนหนังสือก็โอเคอ่ะ  แต่ตอนนี้เป็นผู้ใหญ่ มีงานการทำแล้ว  ดิชั้นอยากทุ่มเทให้กับงานแล้วก็อยากให้เวลากับตัวเองค่ะ .. คือฟังดูเหมือนคนเห็นแก่ตัว  แต่ดิชั้นก็อยากทำในสิ่งที่ชอบค่ะ ฮินะ:  คุณงานยุ่งน่ะสิ ฮารุกะจัง:  ใช่ค่ะ ฮินะ:  ฮารุกะจังจะเลือกใครใน 4 คนนี้ครับ ฮารุกะจัง:  ขา? ฮินะ:  เลือกใครครับ ฮารุกะจัง:  ขอโยโกยาม่าคุงละกันค่ะ โยโกะ:  นี่~! อีกแล้ว!! ฮารุกะจัง:  ดิชั้นปลื้มคุณม๊ากมาก ฮินะ:  อะไรนะ!? ฮารุกะจัง:  ดิชั้นชอบคุณมากค่า~! โยโกะ:  จริงเหรอ  ทำไมอ่ะ ฮินะ:  ชอบมันตรงไหนล่ะ ฮารุกะจัง:  เค้าดูแม๊นแมนค่ะ  ริมฝีปากก็ดูอวบอิ่ม  เหมือนเด็กแล้วก็รั้นด้วย โยโกะ:  เอ ฟังดูไม่ค่อยจะดีนะ  ไม่ค่อยจะเหมือนคำชมซักเท่าไหร่เลยนิ ฮินะ:  ก็ฮารุกะจังบอกแล้วนี่ว่าชอบนายที่เป็นแบบนี้ โยโกะ:  ขอบคุณเน้  ผมจะตั้งใจทำงานเพื่อฮารุกะจังนะครับ ฮารุกะจัง:  อ่า  ขอบคุณมากค่ะ ฮินะ:  ฮารุกะจัง โยโรชิกุเนะ ฮารุกะจัง:  โยโรชิกุ จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 01:43:15 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ฮินะ:  อ่ะ ต่อ  หัวข้อคราวนี้คือ  “จะเป็นไรมั้ย  ถ้าฉันเลิกกับแฟนด้วยข้ออ้างว่าไม่มีเวลา” ฮินะ:  เป็นข้ออ้างที่เราพูดกันบ่อยๆ แต่เดี๋ยวมาลองฟังฮิโรมิจังดูว่าแบบนี้ดีหรือไม่ดี ฮิโรมิจัง:  ไม่ดีค่ะ ฮินะ:  ไม่ดีเหรอ  ทำไมล่ะ ฮิโรมิจัง:  ถ้ามีคำอธิบายที่ดีก็แล้วไป  แต่ถ้าแค่พูดส่งๆ ไปว่างานยุ่ง  ก็คงจะเป็นข้อแก้ตัวที่ฟังไม่ขึ้น  และหนูก็ไม่ชอบด้วยค่ะ ฮินะ:  ถ้าอธิบายเหตุผลได้ก็โอเคใช่มั้ย ฮิโรมิจัง:  ใช่ค่ะ. โยโกะ:  งั้นถ้าบอกว่าชั้นกำลังทำงานอยู่แล้วตอนนี้ก็ยุ่งสุดๆ แบบนี้ใช่ได้มั้ย ฮิโรมิจัง:  ได้ค่ะ ฮินะ:  เข้าใจล่ะโทโมะจัง โทโมะจัง:  ไม่ค่ะ หนูก็ไม่ชอบเหมือนกัน ฮินะ:  อ้าว ทำไมอ่ะ โทโมะจัง:  (เธอบอกว่าถ้ามีแผนงานที่วางไว้ตั้งแรกแล้ว  เธอเองก็อยากจะทำงานจนเสร็จลุล่วง) ฮินะ:  อ่า แล้วคนที่ติดงานหรือจู่ๆ ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น ..ก็ยังไม่ได้เหรอ โทโมะจัง:  ไม่ได้ค่ะ ฮินะ:  แล้วถ้าเกิดนัดกับยามะพีไว้  แต่เค้าเกิดไม่วางขึ้นมา  ตามมาเจอไม่ได้จะให้ทำไงอ่ะ โทโมะจัง:  ก็ไม่ดีอยู่ดีแหละ ฮินะ:  ไม่เหรอ  อ่าเข้าใจล่ะ  งั้นแสดงว่าน้องไม่ชอบคนที่คบด้วยจริงๆ สินะ (แต่มาโดกะจังรับได้  ถ้ามีเหตุผลที่ดีพอ  เพราะเหตุการณ์แบบนี้เคยเกิดกับเธอ  ฮารุกะจังก็รับได้เช่นกัน  โยโกะเห็นด้วย  พลางบอกว่าจะช่วยได้มากหากสาวๆ เข้าใจ  ฮินะบอกว่าผู้ชายมักจะทำงานหนักเพื่อผู้หญิงที่ตนรัก  ฉะนั้นถ้าผู้หญิงเข้าใจก็จะเป็นการดี) (คนถอดความ:จากนั้นทั้งหมดก็คุยถึงเรียวจังประมาณว่าเป็นคนที่ชอบเอาชนะ) ฮินะ:  วันนี้  สาวๆ 50% บอกว่า “ไม่เป็นไร  ถ้าจะแก้ตัวว่าไม่มีเวลา” (ผู้ถอดความ: ฮินะแจ้งที่อยู่ของรายการ) และนี่คือช่วง Super Recommen Boys แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 50 03:30:33 จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 01:56:25 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอปาดหน่อยละกัน ^_^ กว่าเรียวจะได้พูด แทบนับประโยคได้เลย 555 ส่วนมากรายการนี้โยโกกับฮินะจะเหมาอยู่แล้ว วันไหนมาครบวง  วันนั้นยิ่งกว่านกกระจอกแตกรังมาก ๆ  ต่างคนต่างแยกพูด  ใครแปลได้หมด  เรานับถือจริง ๆ  ^^;; ส่วนไฟล์รายการ Recomen  เราอัพลงไดของเรา  คุณภูชมพูน่าจะรู้จักนะคะ จากคุณ : zariel - [ 30 พ.ย. 50 02:00:49 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เรียวพูดเก่งรึเปล่าต้องรออ่านไปเรื่อยๆ จ๊ะ  เพื่อนๆ มีเผานิสัยการพูดของเรียวจังด้วย  ส่วนไฟล์เรคอมเมน ของซาเรียล  เราเห็นใน LJ อยู่เหมือนกันจ๊ะ ขอแปะจนถึงตอนที่ 3 ก่อนนะคะ  อุตส่าห์แปลเก็บไว้  กะว่าอยากจะให้ได้อ่านด้านที่หลายๆ คนอาจจะไม่รู้ของไอดอลเหล่านี้ จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 02:47:18 ]

ความคิดเห็นที่ 21 RECOMMEN ตอนที่: 3 ฮินะ:  วันนี้แขกรับเชิญของเรา  ยามะชิตะ โทโมฮิสะ และนิชิคิโดะ เรียว มาร่วมพูดคุยกับโยโกยาม่า ยูและ มุราคามิ ชินโง  พวกเรามาช่วยไขข้อข้องใจและแก้ปัญหาให้คุณผู้ฟัง  ฉะนั้น  กรุณาบอกปัญหาของคุณให้เราทราบ  โดยส่งมาได้ตามที่อยู่นี้ (ผู้ถอดความ: บอกที่อยู่เหมือนเดิม) เอาล่ะ  มาต่อกันที่เพลงนี้.. โยโกะ:  เพลงนี้ชื่อ Cherry Ryder ของ Nakimushi Girl หลังจากจบเพลง .... โยโกะ:  ขออภัย  เพลงที่เพิ่งเล่นจบไปนั้นคือ Namukin Girl (ผู้ถอดเทป: ฮ่า ฮ่า ฮ่า โยโกะพูดผิด) ฮินะ:  นี่คือ “Stop the Smap!”  เป็นช่วงที่เราเปิดโอกาสให้คุณผู้ฟังถ่ายรูปที่มีผลกับในชีวิตประจำวันในทางใดทางหนึ่งพร้อมแนบคำอธิบายสั้นๆ ส่งมา ถ้ารูปและคำอธิบายดูแล้วสนุก  หรือน่าสนใจชนิดที่พอจะลงหนังสือได้  เราจะเอามาอ่านออกอากาศ  อย่างเช่นกรณีนี้  มีจดหมายจากคุณที่ใช้นามปากกาว่า   "ชังเกรีย" อายุ 12  มาจากไซตามะ  “หนูมีคนที่แอบชอบอยู่  แต่หนูอยู่แค่ม.1  และคนที่หนูแอบชอบอยู่ม.2  เพราะเรียนกันคนละชั้น  หนูก็เลยไม่เคยได้คุยกะเค้า  แล้วก็ไม่รู้ว่าตอนเรียนเค้าเป็นไง  แต่บางทีหนูก็เห็นเค้าพูดคุยกับเพื่อนผู้หญิงอย่างสนิทสนนทำให้หนูเศร้ามาก  แต่หนูก็ไม่อยากยอมแพ้  หนูก็เลยปรึกษาเพื่อนแล้วก็วางแผนกันว่า  คือว่าหนูจะพกร่มติดตัวอยู่ตลอดเวลา  แล้วเมื่อไรที่ฝนตก  เค้าก็จะออกไปไหนไม่ได้  แล้วหนูก็จะให้เค้าใช้ร่มคันเดียวกัน  แบบนี้เป็นไงคะ  แล้วแผนแบบนี้จะได้ผลมั้ยคะ"   นี่เป็นจดหมายที่ส่งมาถึงเรา  จะเป็นฃ่วงเวลาใหม่ที่เราจะให้คุณผู้ฟังส่งรูปพร้อมคำอธิบายสั้นๆ  ถ้ารูปของคุณผ่านการพิจารณา  เราจะเอาขึ้นเวบไซท์  เอาล่ะกลับมาคุยเรื่อง “แผนร่มสื่อรัก” ต่อ  ยามะพีนายคิดว่ามันจะได้ผลมั้ย พี:  ชั้นว่ามันก็คงได้ผลนะ  แต่จะไม่รอนานเกินไปเหรอ ฮินะ:  ก็ต้องรอจนกว่าฝนจะตกเนอะ พี:  ทรมานเหมือนกันนะ  ก็ต้องรอวันที่ฝนตกไม่ใช่เหรอ ฮินะ:  นั่นสิ  ต่อให้มีปาฏิหาริย์ที่จู่ๆ ฝนก็ตกขึ้นมาน่ะ พี:  (ผู้ถอดความ: ให้รอฟังเสียงคิกคักน่ารักๆ ที่พีขำฮินะ ตอน 47:23 น.) จริงด้วย ฮินะ:  แต่แล้วจู่ๆ ก็จะยื่นร่มให้คนที่เกิดมาในชีวิตไม่เคยคุยด้วย ..... พี:  ประมาณนั้น... เรียวจัง:  ดูดด้วยๆๆๆ  (ผู้ถอดความ: เรียวจังพูดว่า “ชาบูเระ” แปลว่า “ดูด”  แทนที่จะพูดว่า “ชาเบรราเระ” ที่แปลว่า “พูดด้วยๆๆ ”) โยโกะ:  ดูดเรอะ ฮินะ:  อ่ะ งั้นข้ามไปเลยละกัน.... เรียวจัง:  แต่ถ้าน้องเค้าไม่เคยคุยกันมาก่อน  มันจะไม่ยากไปเหรอถ้าจู่ๆ ก็บอกว่า “ใช้ร่มด้วยกันมั้ยคะ” ฮินะ:  เออ จริง เรียวจัง:  เห็นมั้ย พี:  แล้วไม่มีวิธีอื่นเหรอ เรียวจัง:  ถ้าน้องได้คุยกับเค้าซักนิดหน่อยก่อน  จากนั้นค่อยพูดว่า  "พี่อยากจะ จุด จุด จุด" ฮินะ:  ทำไมต้องพูดอะไรดูเป็นทางการขนาดนี้อ่ะ เรียวจัง:  ก็เกริ่นอะไรไปหน่อยก่อนไง  แล้วถึงจะยื่นร่มให้อ่ะ   โยโกะ:  แต่เค้าเรียนกันคนละปีนะ ฮินะ:  ใช่ ชันเกรียจัง เรียนม.1 ส่วนผู้ชายคนนั้นอยู่ม.2 พี:  ใช้วิธีส่งจดหมายสารภาพรักน่าจะเร็วสุดนะ ฮินะ:  เอ่อเนอะ~ เหมือนกับที่มีคนส่งให้ยามะพีไง พี:  ชั้นว่าวิธีส่งจดหมายสารภาพรักก็.... ฮินะ:  แล้วเขียนยังไงถึงจะทำให้นายดีใจล่ะ พี:  ชั้นเหรอ  ก็เคยได้จดหมายฉบับแรกตอนอยู่ประถมอ่ะ  แล้วก็ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน  รู้แต่ว่าตอนได้ก็ดีใจน่าดูเลย ฮินะ:  อ่อ ยามะพี  ที่เราถามอ่ะ คือข้อความในจดหมายนี่ไม่สำคัญเลยใช่มั้ย~! โยโกะ:  ยามะพี  นายนี่มันซื่อบื้อรึไง ฮินะ:  เออมานึกดูอีกที  ยามะพี  ตอนนั้นนายยังเด็กเกินไปล่ะมั้ง พี:  ก็  นายจะรู้ว่ามีคนชอบนายก็จากจดหมายสารภาพรักใช่มั้ยล่ะ   ฮินะ:  ใช่สิ  จากคนที่ส่งถึงนายไง พี:  ใช่  ก็ตอนที่ได้ก็......... จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 03:03:15 ]

ความคิดเห็นที่ 22 โยโกะ:  ในทางกลับกัน  ที่นายบอกว่า “ชั้นดีใจจังเลยที่ได้จดหมายรัก” นี่ต้องเขียนข้อความประมาณไหน พี:  ก็ประมาณว่าคุณยิ้มสวยจัง  แล้วฉันก็มีเรี่ยวแรงขึ้นเมื่อได้เห็นหน้าคุณ โยโกะ:  นายเคยได้จดหมายแบบนี้เหรอ พี:  ใช่สิ  แม้ว่าจะเป็นสมัยประถมก็เถอะ โยโกะ:  แจ่มว่ะ ฮินะ:  นั่นมันการ์ตูนแล้ว คนที่ชอบอะไรได้เว่อร์ขนาดนั้น พี:  แต่พอได้จดหมาย  ชั้นก็เริ่มหันมามองเธอคนนั้นเลยนะ ฮินะ:  อ่อ เพราะนายรู้แล้วว่าเป็นใคร  คือรู้ทั้งชื่อทั้งหน้าตา พี:  ช่าย โยโกะ:  ยามะพี  นายเคยเขียนจดหมายสารภาพรักมั้ย พี:  ไม่เคยอ่ะ ฮินะ:  ชัวร์ดิ  นายต้องเป็นฝ่ายที่ได้จดหมายมากกว่าจะเขียนไปหาใครนิ โยโกะ:  งั้น นายเคยสารภาพรักกับใครมั้ย พี:  เคย โยโกะ:  อ่ะ งั้นยามะพีจะสารภาพยังไง พี:  เอ๋? ชั้นก็จะพูดว่า “ซึกิ เดสซึ" (ผมชอบคุณ) โยโกะ:  นายบอกว่า ซึกิ เดสซึ เหรอ พี:  หรือไม่ก็ ซึกิ ดาโย่ (ชอบคุณนะ) โยโกะ:  นายบอกว่า ซึกิ ดาโย่ เหรอ พี:  เออ ซึกิ ดาโย่ โยโกะ:  เอ๊! นายจะพูดหวานๆ แบบว่า ซึกิ ดาโย่ แบบผมรักคุณอ่ะนะ พี:  โอเร วะ โอมาเอะ โนะ โคโต ซึกิ ดาเกโดะ ... (ชั้นชอบเธอนะ  แต่...) โยโกะ:  นี่นายพูดว่า “เธอ” เหรอ (ในที่นี้พีใช้คำว่า “โอมาเอะ” ที่แปลว่า “เธอ” หรือ “แก” ที่ฟังแล้วไม่ค่อยจะสุภาพ  หรือเป็นทางการสำหรับคนญี่ปุ่น  ในกรณีที่มาสนิทกันมากมาก่อน) พี:  ใช่  ชั้นใช้คำว่า “เธอ”  (ผู้ชมพู: ขอให้นึกถึงเคนโซตอนที่ขอเรย์แต่งงานใน Propose Daisakusen)        <ทุกคนหัวเราะกันใหญ่เลย> พี:  ก็ใช้คำว่า “เธอ” แล้วมันทำไมอ่ะ โยโกะ:  อ่ะๆ นายบอกว่า “ชั้นชอบเธอ..แล้วเธอล่ะว่าไง” พี:  ใช่  “ก็ชั้นอยากรู้ว่าเธอรู้สึกยังไง”.. โยโกะ:  นายนี่ใจกล้าจริงๆ พี:  อ่าใช่  ชั้นกล้าชนอยู่แล้ว  แล้วก็คิดมาตลอดว่าถ้าชั้นทำตัวแหย  ชั้นจะไม่มีวันทำอะไรสำเร็จเลย ฮินะ:  อ่อ  เพราะนายจะรู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอ  และจะไม่กล้าสารภาพในสิ่งที่คิดเอาไว้ใช่มะ  ดังนั้น  นายก็ต้องลุยเพื่อจะได้มาซึ่งสิ่งที่นายต้องการใช่ป่าว พี:  อ่า  ก็พยายามมองในแง่บวกนะ ... โยโกะ:  นายจะไม่พูดว่า  “ผม ยามะชิตะ จุด จุด จุด  แต่..." พี:  ไม่มีทาง! โยโกะ:  อ่อ นายไม่มีทางพูดแบบนั้น พี:  ไม่  ไม่พูดแน่ๆ โยโกะ:  อ้าว  แล้วนายจูบเธอตอนนั้นด้วยป่าว พี:  ป่าว  ไม่ได้จูบ ฮินะ:  แบบนั้นมันก็ไม่ลื่นดิ โยโกะ:  นายเลยไม่จูบใช่มะ พี:  ป่าว ไม่ได้ทำ แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 50 03:07:47 จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 03:06:47 ]

ความคิดเห็นที่ 23 โยโกะ:  แล้วถ้าเป็นในละครล่ะ  มีตอนไหนที่นายจะทำ ฮินะ:  เอ่อเนอะ  ถ้าเป็นละครล่ะ โยโกะ:  ชั้นนึกภาพนายในละครอยู่อ่ะนะ ฮินะ:  ก็คงไม่แปลกหรอก  ถ้ายามะพีจะจูบหญิงในละคร โยโกะ:  นายเคยมีบทจูบในละครมั้ย พี:  บทจูบ..เออ มีสิ โยโกะ:  กับใครอ่ะ พี:  กับนากาซาวะ มาซามิจัง โยโกะ:  โอ้ว~! ฮินะ:  แจ๋วว่ะ  ในเรื่อง Propose Daisakusen นิ โยโกะ:  จริงดิ  แล้วเป็นไงอ่ะ พี:  อะไรล่ะ โยโกะ:  ดีมะ พี:  ก็  แหงล่ะ  ก็ต้องดีกว่าจูบผู้ชายอยู่แล้ว  (ใน Propose Daisakusen พีจูบกับเพื่อนผู้ชาย) โยโกะ:  ก็  มันเป็นยังไงล่ะ  ที่ได้จูบกะมาซามิจังอ่ะ  ชั้นล่ะนึกภาพไม่ออกเลย ฮินะ:  ชั้นก็เหมือนกัน โยโกะ:  เอ่อ นึกไม่ออกว่ะ พี:  ก็ตอนม.ปลายชั้นเรียนที่เดียวกะมาซามิจังไง ฮินะ:  อ๋อ งั้นก็เคยเรียนห้องเดียวกันอ่ะดิ พี:  เราเคยเล่นละครด้วยกันมาก่อนแล้ว โยโกะ:  อ๋อ ไอ่เรื่องที่สอบเข้าโทไดอ่ะเหรอ พี:  นั่นแหละ เรื่อง Dragon Zakura ไง  เราเคยเล่นด้วยกันอ่ะ โยโกะ:  แล้วนายคุยกันแบบไหนอ่ะ  นายเรียกมาซามิจังว่าไง ฮินะ:  ช่างสงสัยจริงเฟ้ย  นายนี่! โยโกะ:  อย่าบอกนะว่านายเรียกว่า นากาซาวะ มาซามิซัง พี:  แหม พูดไปก็อายเหมือนกัน  แต่เรามีชื่อเล่นไว้สำหรับคุยกันในกองถ่ายโดยเฉพาะ  ชื่อเล่นมาซามิจังก็ “มาตัน”  ใครๆ ก็เรียกเธอว่า “มาตัน” โยโกะ:  แล้วยามะพีชื่อไรอ่ะ พี:  พีตัน      <หัวเราะกันหมดเลย> ฮินะ:  น่ารักว่ะ โยโกะ:  พีตัน ๆ ๆ ๆ พี:  นายหัวเราะไปเหอะ  ก็คนที่กองถ่ายทุกคนเค้าก็เรียกชั้นแบบนี้อ่ะ ฮินะ:  อ่อ เค้าเรียกนายว่า "พีตัน~" พี:  ใช่  ที่กองถ่ายนะ โยโกะ:  อ่อ “พีตัน” กะ “มาตัน” นะ พี:  ใช่  ยังมีอย่างอื่นอีกนะ โยโกะ:  อ่า โทษที  แล้วบรรยากาศในกองถ่ายเป็นไงอ่ะ  เมื่อ “มาตัน” กะ “พีตัน” เจอบทจูบอ่ะ  นายเป็นคนที่ต้องซ้อมบทก่อนเข้าฉากจิงรึเปล่า   พี:  ป่าว ฮินะ:  แล้วทำไมนายตื่นเต้นจัง พี:  ก็ไม่นะ  ไม่ตื่นเต้นแล้วก็ไม่ซ้อมด้วย โยโกะ:  อ่อ  มาเล่นจริงตอนเข้าฉากเลย พี:  ก็นั่นแหละ โยโกะ:  แต่นายไม่กลัวเหรอที่ไม่ลองซ้อมดูก่อนอ่ะ  ถ้าเป็นชั้น  ชั้นคงอยากทำให้ได้เหมือนกันตอนที่ซ้อมนะ ฮินะ:  ใครสนวะ จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 03:10:17 ]

ความคิดเห็นที่ 24 โยโกะ:  เตรียมไว้ก่อนดีกว่า  ชั้นก็เป็นคนแบบนี้แหละ  เหมือนตอนที่ต้องมีฉากชกกัน  ชั้นก็อยากให้ชกจริงตอนซ้อมด้วยนะ ฮินะ:  อ๋อ  นายจะได้รู้ใช่มั้ยว่าจะเจ็บได้ขนาดไหนตอนที่เข้าฉากจริงอ่ะ โยโกะ:  ถ้าชั้นไม่รู้ว่าความเจ็บมันมากขนาดไหน  สีหน้าชั้นก็จะไม่เป็นไปตามความรู้สึกน่ะสิ  ดังนั้นผลลัพธ์จึงเปลี่ยนไปตามที่ชั้นกะเอาไว้  เอาล่ะ ยามะพี  พอถึงตอนเข้าฉากจรริงๆ นายตีความบทยังไงตอนที่จูบมาซามิจัง พี:  ก็ไม่ต้องตีความอะไร  ชั้นแค่คว้ามือเธอ  แล้วก็ยื่นหน้าเข้าไปจูบไง โยโกะ:  เดี๋ยวนั้นเลยเหรอ พี:  ที่นิมฝีปากอ่ะ โยโกะ:  ทันทีที่เข้าฉากเลยเหรอ พี:  ทันทีเลย  ใช่ โยโกะ:  เป็นไงๆ ๆ ๆ ณ เวลาที่นายจูบเธออะ พี:  หมายความว่าไง  เป็นยังไง โยโกะ:  แหม ก็นายก็ต้องคิดอะไรในหัวอยู่มั่งใช่มะ  ตอนที่ริมฝีปากแนบกันอ่ะ เรียวจัง:  (ผู้ถอดความ: หลังจากนั่งเงียบเป็นสากอยู่นาน  ในที่สุดก็เปิดปาก) นายหลับตารึเปล่า พี:  จำไม่ได้ว่ะ โยโกะ:  เออ  ชั้นไม่รู้หรอกนะว่านายกำลังเป็นเคนโซอยู่รึเปล่า  แต่ ณ เวลาที่นายจูบอ่ะ  ยามะชิตะ โทโมฮิสะก็มีโผล่มาด้วยใช่มั้ย   พี:  อืมมมมมม โยโกะ:  นายนี่เล่นเป็นตัวเองตลอดเวลาเลยรึเปล่า ฮินะ:  มันหมายถึง นายเป็นตัวของตัวเองตลอดเวลาที่เล่นเลยใช่มั้ย โยโกะ:  นายน่ะใช้ตัวตนของนายเองจูบเธอใช่มั้ย  นายไม่คิดเหรอว่า “อ๊า!~ ปากนุ่มจัง” พี:  ป่าว  ไม่อ่ะ โยโกะ:  จริงอ่ะ พี:  รับรองว่าไม่มี ฮินะ:  อาจเป็นเพราะนายกำลังสวมบทตัวละครตัวนั้นอยู่ก็ได้นะ พี:  มันก็ปกตินี่  แต่ก็ถ่ายกันหลายเทคเหมือนกันนะ เรียวจัง:  โอ้ว! งั้นนายก็ได้จูบหลายหนเลยดิ ฮินะ:  นายจูบหลายทีเลยดิ พี:  ก็หลายหนอยู่เหมือนกัน โยโกะ:  ไม่จริงม้าง จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 03:14:14 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ฮินะ:  ถ้าได้ทำหลายครั้ง  มันก็จะกลายเป็นเรื่องปกติไปไง พี:  ใช่  มาซามิจังเนี่ย  เล่นได้ปกติมาก โยโกะ:  แล้วจูบแบบไหนกันอ่ะ  แบบจูจุ๊บ เหรอ พี:  ก็ธรรมดานะ  แบบฝรั่งเศสอ่ะ (ภูชมพู: แบบฝรั่งเศสมันธรรมดาตรงไหนฮึน้องพี!  แบบที่เคนโซจูบอ่ะมันจูจุ๊บเฟ้ย!!!!) ฮินะ:  ถ้ารำคาญ ไม่อยากพูดก็บอกได้นะ โยโกะ:  นายไม่ได้ “จูจุ๊บ” พี:  ป่าว โยโกะ:  เป็นชั้นคง “จูจุ๊บ” ถ้าได้ถ่ายหลายเทค ฮินะ:  นายต้องลองปรับบทดูแล้วล่ะ โยโกะ:  แต่พอฉากนั้นเป็นที่น่าพอใจแล้ว  ก็ไปถ่ายมุมอื่นๆ ต่อใช่ มะ  ทีนี้พอเค้าถ่ายมาซามิจังให้เป็นเหมือนจูบอยู่ข้างหน้า  ยามะพีก็ต้องอยู่หลังใช่มั้ย  ถ้าชั้นเป็นนายชั้นคงขอ “จูจุ๊บ” ซักหนแหละ  เอาตรงริมฝีปากล่างเลย  แล้วชั้นคงพูด “จู~~~~~บ” ฮินะ:  เอาล่ะ ชางเกรียจัง  เอาคำแนะนำของยามะพีไปลองใช้ดู  แล้วก็พยายามเข้านะ                                         - - พักเบรค - - จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 03:16:25 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เข้ามาอ่านเพลินไปเลยค่ะ หนุกๆๆๆ ปล.จูบนั้นมันแบบเฟร้นช์ตรงหนายฟระนุ้งพี เหอเหอ ขอบคุณนะคะ จากคุณ : [D]iffind[O] - [ 30 พ.ย. 50 07:24:10 ]

ความคิดเห็นที่ 27 โห อันนี้เพิ่งถึงช่วงที่ 3 เองเหรอ   นับถือคุณภูชมพูจริง ๆ คะ   ฮินะกับโยโกมันพูดเก่งกันจริง ๆ เลยนะเนี่ย  (ไม่งั้นจะจัดรายการ 3 ชั่วโมงได้ไงละ) จากคุณ : zariel - [ 30 พ.ย. 50 11:06:07 ]

ความคิดเห็นที่ 28 พาหนุ่มๆ ตามมาให้กำลังใจค่ะคุณภูชมพู แต่ว่ารูปพีจังแต่ละรูปที่คุณภูเลือกมา ทำให้เลือดลมสูบฉีดทั้งนั้นเลยนะคะ จากคุณ : i-scream - [ 30 พ.ย. 50 11:16:44 ]

ความคิดเห็นที่ 29 หวัดดีค่ะสาวๆ U&J นั่นสิคุณกุ้ง  ประเทศญี่ปุ่นนี่มันส่งออกหนัง AV ไม่ใช่เหรอ  แหม  หนุ่มๆ ทำเป็นไม่รู้จักเฟรนช์คิส  เอ่อ แม่ยกแถวนี้ยังรู้เลยเน้  555 zariel  รายการนี้มันยาวจริงๆ จ๊ะ  นี่เพิ่งจะครึ่งทางเอง i-scream เอาเด็กในฮาเร็มมายั่วอีกแล้ว  หุหุ  ขอบคุณที่ให้กำลังใจมาตั้งแต่ในบล็อกนะ จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 11:53:06 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ฮินะ:  ต่อจากนี้คือ โคคุบัน ไทอิจิ โคคุบุน:  จากนี้ไป  โนโกยาม่าและมุราคามิจะมาเล่าเรื่องวันโปรดครับ  และนี่คือ โคคุบุน ไทอิจิจากโทคิโอะ  พบกันอาทิตย์หน้า โยโกะ:  วันที่ชอบอ่ะเหรอ  ก็แค่เป็นวันนึงในสัปดาห์อ่ะแหละ ฮินะ:  พูดอะไรกำกวม โยโกะ:  แล้ววันโปรดของนาย 2 คนล่ะ พี:  วันเหรอ เรียวจัง:  ชั้นชอบวันศุกร์ โยโกะ:  วันศุกร์มันเป็นวันที่ ... เรียวจัง:  ก็เป็นวันที่ “ฉันจะได้ไปลัลล้า..ไง" โยโกะ:  ก็เป็นวัน “ฮานะคิน” คือวันที่เตรียมจะได้หยุดอ่ะนะ ฮินะ:  ชั้นไม่ได้ยินคำนี้มานานละ พี:  ผมก็ชอบวันศุกร์ด้วยเหตุผลแบบเดียวกันนั้นแหละ ฮินะ:  ชั้นก็ยังสงสัยอยู่ว่าชั้นชอบวันไหน พี:  แล้วพวกนายไม่มีรู้สึกกับวันในแต่ละวันเหรอ ฮินะ:  ก็รู้  ถ้ามันเกี่ยวกับสายงาน  ก็ชั้นจัดรายการสดวันพฤหัสไง พี:  เออ เนอะ ฮินะ:  ถ้าไม่นับวันพฤหัสก็... โยโกะ:  ก็ยังสงสัยอยู่นี่ไงว่ามันยังไง...  แล้วมันอะไรล่ะ ฮินะ:  วันอะไร โยโกะ:  สงสัยเป็นเพราะวันนี้เป็นวันพฤหัสล่ะมั้ง  เพราะงั้นชั้นเลยชอบวันที่อยู่หลังวันพฤหัส ฮินะ:  เข้าใจล่ะ โยโกะ:  พอจบวันพฤหัสก็พักได้ละ ฮินะ:  เราเอาวันพฤหัสเป็นวันเริ่ม  พองานจบลง  วันทำงานวันอื่นก็เริ่มขึ้น  (ภูชมพู: แปลเองงงเองค่ะ  ขออภัย) โยโกะ:  ยามะพี  นายจัดรายการวิทยุรึเปล่า พี:  ป่าว โยโกะ:  น่าจะลองตัดดูนะ พี:  ชั้นเนี่ยนะ  ชั้นจัดไม่เป็นหรอก ฮินะ:  ทำได้สิฟะ โยโกะ:  นายทำได้แน่นอน ชัวร์! โยโกะ:  แล้วนายอยากทำมั้ยล่ะ พี:  ก็คงไม่มั้ง  ชั้นไม่ได้ทำรายการอะไรเลยซักก็รายการ  ก็เป็นคนเดียวที่ไม่ได้ทำอะไรเลย โยโกะ:  คนอื่นเค้ามีรายการกันหมดเลยใช่มะ ฮินะ:  ต่างคนต่างก็มีรายการเป็นของตัวเองล่ะสิ โยโกะ:  เข้าใจล่ะ ฮินะ:  อา  นายยุ่งล่ะสิ ยามะพี โยโกะ:  งั้น  ที่ยามะพีมาวันนี้ได้ก็ถือว่าสละเวลาอันมีค่ามาให้เลยนะ ฮินะ:  อ่า ไทอิจิคุง  งั้นอาทิตย์หน้าก็ฝากรายการไว้ด้วยนะครับ จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 11:56:17 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ฮินะ:  ให้ทายคำที่วัยรุ่นกำลังชอบกันอยู่  ถ้าทายถูกจะได้การ์ดพิเศษจากทางรายการ  เอาล่ะ  มาเริ่มที่ผู้แข่งขันรายแรกกัน   หวัดดีครับ ผู้เข้าแข่ง:  หวัดดีค่ะ ฮินะ:  คอมบังวันทู ผู้เข้าแข่ง:  คอมบังวันทู ฮินะ:  ชื่ออะไรครับ ผู้เข้าแข่ง:  มาเรียค่ะ ฮินะ:  มาเรียจัง  อายุเท่าไหร่แล้วครับ ผู้เข้าแข่ง:  16 ค่ะ ฮินะ:  อยู่ม.4 สินะ ผู้เข้าแข่ง:  ใช่ค่ะ ฮินะ:  น้องได้ค่าขนมเท่าไหร่ ผู้เข้าแข่ง:  5,000 เยนค่ะ ฮินะ:  เอาค่าขนมไปใช้ยังไงครับ ผู้เข้าแข่ง:  เก็บ 2,000 เยนไว้ให้นิวส์ และ 3,000 เยนที่เหลือเอาไว้เล่น โยโกะ:  ให้ เดือนกุมภาเหรอ (ผู้ถอดความ:โยโกะฟังคำว่า นิวส์เป็น “นิเก็ตสึ” ที่แปลว่าเดือนกุมภาพันธ์) ฮินะ:  นิวส์เฟ้ย เรียวจัง:  นิวส์สิวะ โยโกะ:  อ๋อ ให้นิวส์นี่เอง ฮินะ:  อ่อ น้องซื้อซีดีด้วย ผู้เข้าแข่ง:  ค่ะ  ซื้อทั้งซิงเกิ้ลและอัลบั้มเลย ฮินะ:  มีเพลงที่ชอบมั้ย ผู้เข้าแข่ง:  Gomenne Juliet. พี:  เพลงนี้ผมแต่งเองแหละ โยโกะ:  โอ้  นายทำเพลงเองด้วย พี:  ใช่ โยโกะ:  งานเดี่ยวเลยป่าว พี:  ใช่ พี:  ขอบคุณมากครับมาเรียจัง โยโกะ:  เพลงจะออกมาเป็นไงน๊า  จะโอเคมั้ยอ่ะ ฮินะ:  เงียบน่า  นายอย่าเอาเพลงเค้ามาเทียบกับคันจานิ เอโตะสิ  ทำตัวดีๆ หน่อย  ยามะพีนั่งอยู่นะวันนี้อ่ะ ผู้เข้าแข่ง:  ค่ะ ฮินะ:  เอาล่ะ  ต่อไปนี้เป็นปริศนาทายคำที่ส่งมาจาก ซูมิซูมิกโกะ อายุ 13 ปี   คำทายวันนี้คือ “ยาราอิ”  แล้วคำว่า “ยาราอิ” แปลว่าอะไร  เรามาดูคำใบ้จากละครวิทยุที่เราจะสมมติให้คุณฟัง โยโกะ:  นี่ๆๆ มาดูเสื้อผ้าชุดนี้สิ! ฮินะ:  อะไรเหรอ โยโกะ:  เซ็กซี่จัง ฮินะ:  ยิ่งกว่าเซ็กซี่ซะอีก  แบบเนี่ยเค้าเรียกว่า “ยาราอิ” โยโกะ:  ถ้าชั้นใส่ชุดนี้  ฮินะจังต้องละสายตาจากชั้นไม่ได้แน่ๆ เลย ฮินะ:  และนั่นคือ “ยาราอิ” ครับ (ละครสั้นจบ) ฮินะ:  ฟังแล้วหงุดหงิดใช่มั้ยยามะพี  นายกำลังตั้งอกตั้งใจคิดอยู่ล่ะสิว่ามันคืออะไร   เอาล่ะมาเรียจัง  เราจะทวนคำถามอีกครั้ง  คำว่า “ยาราอิ” หมายความว่าอะไร ผู้เข้าแข่ง:  ไม่มีคำใบ้เหรอคะ ฮินะ:  ใบ้เหรอ.... ก็  แทนที่จะใช้คำว่าเซ็กซี่  ก็ใช้คำว่า “ยาราอิ” ผู้เข้าแข่ง:  ยาราชิอิ ฮินะ:  ถูกต้อง โยโกะ:  ยามะพี  คำตอบอยู่ในโพยไง พี:  ชั้นกำลังดูอยู่  <ทุกคนหัวเราะ> พี:  ซื่อบื้อเนอะชั้นเนี่ย ฮินะ:  และคำตอบคือ “ยาราชิอิ”  ให้คิดซะว่าตอนนี้คำนี้กำลังป็อปสุดๆ เลยก็ละกัน  งั้นมาเรียจังที่ตอบถูกก็รับไปเลย 5,000 เยน  ได้แล้วก็เอาไปอุดหนุนนิวส์ซะนะครับ  ขอบคุณมาก ฮินะ:  ยังมีจดหมายอีกหลายฉบับ  เรามาเริ่มกันที่คิระจังจากเอฮิเมะกัน   “หนูซื้ออัลบั้มของนิวส์ค่ะ  พอถึงช่วงฤดูใบไม้ผลิ  หนูได้ไปดูคอนเสิร์ทเป็นครั้งแรกแล้วก็หลงรักเพลงโซโล่ของนิชิคิโดะคุงและยามะชิตะคุงไปเลย  ดังนั้นหนูจะดีใจมากถ้ามีเพลงเดี่ยวของทั้งคู่อยู่ในอัลบั้มใหม่ด้วย พี:  โอ้~ ผมดีใจจัง ฮินะ:  เพลงเศร้าๆ ของยามะชิตะคุงทำให้ใจหนูเย็นลง  ดังนั้นหนูจึงอยากฟังและจดจำเพลงนี้เอาไว้ค่ะ ฮินะ:  นี่ก็เป็นจดหมายที่ส่งมา  อ่า แสดงว่านายเล่นเพลงนี้ในคอนสิร์ทด้วยล่ะสิ พี:  ใช่ เรียวจัง:  เราเล่นไปแล้ว  แล้วเพลงทั้ง 2 เพลงก็รวมอยู่ในอัลบั้มด้วย จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 12:01:44 ]

ความคิดเห็นที่ 32 โยโกะ:  คอนเสิร์ตนิวส์คราวนี้แจ่มจริงๆ   พี:  คอนเสิร์ทคราวนี้เหรอ โยโกะ:  นายเหาะตลอดเลยนี่ พี:  อ๋อ ที่ไต้หวันล่ะสิ โยโกะ:  ใช่ๆ พี:  ที่เหาะลงมาสูงมากๆ โยโกะ:  ชั้นได้ดูด้วยล่ะ  แต่นายไม่ได้โหนจากที่นั่งคนดูเหรอ เรียวจัง:  ใช่ จากที่นั่งคนดู โยโกะ:  เห็นมะ  ชั้นรู้หมดแหละ ฮินะ:  นายนี่แสนรู้จริงๆ โยโกะ:  ช่าย  ชั้นยังคิดเลยว่า โหยเจ๋งว่ะ   เออ เทโกฉิตกลงมาด้วยใช่มั้ย พี:  ใช่ๆ ฮินะ:  ตกจากไหนอ่ะ โยโกะ:  เอ่อ ก็ประมาณว่าเค้าพุ่งตัวมาก่อนอ่ะ  แบบว่าพุ่งผิดจังหวะ เรียวจัง:  ใช่ เจ้านั่นพุ่งตัวออกไปก่อน โยโกะ:  นายไม่ได้ดู HeyHeyHey! รึไง ฮินะ:  ชั้นดูแต่ตอนที่ชิเกะขี่จักรยานอ่ะ เรียวจัง:  นั่นมันตอนที่ห่วยที่สุดแล้ว พี:  ตอนที่ห่วยที่สุดเลยเหรอ โยโกะ:  อ่านะ  แต่เค้าก็เล่าตอนที่พุ่งผิดด้วยนี่  เทตสุจิน  เอ้ย เทโกฉิใช่มั้ย ฮินะ:  แต่เค้าก็ไม่เป็นไรแล้วนี่เนอะ เรียวจัง:  ใช่  มันก็กลับมาร้องเพลงต่อได้อ่ะ  แล้วก็เหินต่อได้ด้วย ฮินะ:  เก่งว่ะ แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 50 12:07:30 จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 12:06:51 ]

ความคิดเห็นที่ 33 โยโกะ:  อ่า  แล้วนิวส์ตอนนี้เป็นไง  นายเห็นนิชิคิโดะ เรียวเป็นนิชิคิโดะ เรียวที่เป็นสมาชิกนิวส์รึยัง พี:  สำหรับชั้นน่ะนะ  เรียวจังก็คือเรียวจัง  แหงล่ะว่าไอ่นี่เป็นนิวส์ด้วย  แต่ชั้นรู้จักมันมาตั้งแต่กะอยู่ประถมและมัธยม  ฉะนั้น  เรียวจังก็คือเรียวจัง โยโกะ:  แล้วนายคิดเสมอรึเปล่าว่ามันอยู่วงเดียวกัน พี:  อ๊ะ แน่นอน! โยโกะ:  นั่นสิเนอะ พี:  หรือแม้แต่โยโกยาม่าคุง กับมูราคามิคุง  ชั้นก็ไม่เคยเห็นว่านายเป็น คันจานิเอโตะ  ชั้นยังคงเห็นนายเป็นโยโกยาม่าคุงกับมูราคามิคุงที่เป็นจูเนียร์เหมือนเมื่อก่อน โยโกะ:  ชั้นขอยอมรับนายในฐานะที่เป็นลูกผู้ชายคนนึง พี:  ขอบคุณ โยโกะ:  แหม  เขินจัง ฮินะ:  อ่า  แล้วเทโกฉิล่ะเป็นไง พี:  เทโกฉิก็... ฮินะ:  เค้าอยู่จูเนียร์แค่แป็ปเดียวเอง พี:  สมัยอยู่จูเนียร์ชั้นยังไม่รู้จักหมอนั่น  แต่ชั้นเห็นเจ้านั่นเป็นนิวส์ไปเลย โยโกะ:  ในรายการ HeyHeyHey นายบอกว่ารู้สึกแปลกๆ ที่ไปกินข้าวกะคาโตะ ชิเกอากิ พี:  อ่าใช่  เราบอกไปแบบนั้น.... โยโกะ:  แล้วนายอยู่ด้วยกันจนถึงตี 5  ชั้นยังสงสัยอยู่ว่าพวกนั้นเค้าไม่ตื่นเต้นแย่เหรอที่อยู่กะนายตั้งนานอ่ะ ฮินะ:  พวกนายไม่ค่อยสนิทกันไม่ใช่เหรอ โยโกะ:  ก็น่าจะเหมือนสมัยที่ชั้นอยู่กลุ่มเดียวกะทักกี้อ่ะ  ก็เลยเข้าใจเลยว่ารู้สึกยังไง   เพราะชั้นจะตื่นเต้นตอนไปกินข้าวกะทักกี้อ่ะนะ ฮินะ:  ก็เพราะทักกี้เป็นรุ่นพี่ไงล่ะ จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 12:17:17 ]

ความคิดเห็นที่ 34 โยโกะ:  คอมบังวันทู โยโกยาม่า ยูครับ ฮินะ:  คอมบังวันทู มูราคามิ ชินโงครับ พี:  คอมบังวันทู  ยามะชิตะ โทโมฮิสะครับ เรียวจัง:  คอมบังวันทู นิชิคิโดะ เรียวครับ โยโกะ:  ทำไมตอนนี้นายไม่ใช้คำว่า “คอมบังจิวะ” ล่ะ  นายลืมซะสนิทเลยใช่ป่าว พี:  ชั้นเอาไว้ทักคนอ่าน โยโกะ:  เราเพิ่งได้รับรู้เรื่องราวของฉากจูบระหว่างยามะพีกับนากาซาวะ มาซามิ ฮินะ:  น่าน! โยโกะ:  ใช่แล้ว  เราเพิ่งทราบเรื่องราวกันไป  แต่ยังมีใครอีกล่ะ  ที่ยามะพีเคยเข้าฉากจูบด้วย  ในคุโรซากินี่ไม่มีบ้างเหรอ พี:  ไม่มีอ่ะ  ในคุโรซากิไม่มี โยโกะ:  งั้นมีใครอีกที่นายเคยจูบอ่ะ พี:  ใครอีกเหรอ  จำไม่ได้แล้วอ่ะ โยโกะ:  อ่อ  นายจูบบ่อยล่ะสิ พี:  ไม่นะ  น่าจะแค่ครั้งนึงก่อนหน้านั้นอ่ะ  จำไม่ค่อยได้ละ  แต่เรื่อง Stand Up... โยโกะ:  อ๋อ  เรื่องนั้นที่เล่นกะนิโน พี:  ใช่  คิดว่าน่าจะจูบกับคนที่เล่นเป็นแฟนชั้นในเรื่องอ่ะ โยโกะ:  เรียวคุง  แล้วนายเคยได้บทจูบมั่งมั้ย เรียวจัง:  ไม่อ่ะ  ไม่เคยเลยแม้แต่ครั้งเดียว  ขนาดจับมือยังไม่เคยเล้ย! โยโกะ:  จริงดิ  แล้วกับอุเอโตะ อายะจังล่ะ (ผู้ถอดความ: เรียวจังนั่งนิ่ง) โยโกะ:  อะไร  ก็กะอุเอโตะ อายะจังไง... เรียวจัง:  กับอุเอโตะ อายะจังเนี่ย  แค่จะแตะกันยังไม่มีเลย  แต่ชั้นได้จับมือกับ ซูซุกิ อันจังนะ ฮินะ:  ในละครเหรอ เรียวจัง:  ใน Ganbatte Ikimashoi  ชั้นได้จับมือตอนสุดท้ายเลย โยโกะ:  แล้วเป็นไงอ่ะ  ตื่นเต้นมั้ย เรียวจัง:  ก็เหงื่อแตกอ่ะดิ โยโกะ:  ฮินะ  แล้วนายเคยมั้ย ฮินะ:  ไม่อ่ะ  อ่า อาจจะเคยอยู่หนนึงนะ โยโกะ:  ตรงไหนอ่ะ ฮินะ:  ที่แก้มอ่ะ โยโกะ:  โธ่เอ้ย~! ฮินะ:  โยโกะ  แล้วนายเคยเหรอ โยโกะ:  ไม่น่าจะเคยนะ   แล้วชั้นก็จำไม่ได้ด้วย  เอ๊ เคยมั้ยว๊า  ชั้นอยากมีมั่งอ่ะ  ฉากจูบกับนากาซาวะ มาซามิจังอ่ะ ฮินะ:  อ่อ นายอยากจูบนากาซาวะ มาซามิจัง โยโกะ:  ก็นายอยากมีฉากจูบกับใครซักคนมั่งอ่ะดิ จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 12:21:35 ]

ความคิดเห็นที่ 35 โยโกะ:  เอ่อยามะพี  แล้วนายตื่นเต้นมั่งมั้ย พี:  ตื่นเต้นเหรอ โยโกะ:  นายแปรงฟันละป่าว พี:  อ๋อ แปรงสิ  ก็มันเป็นมารยาทที่พึงกระทำนี่ ฮินะ:  นี่นายหลอกด่ารึเปล่าฟะ โยโกะ:  แล้วนายบอกเค้ารึเปล่าว่า “ผมจะไปแปรงฟันล่ะนะคร๊าบ~" พี:  ป่าว  ก็ทำตัวปกติอ่ะ โยโกะ:  อ้าว  แล้วนายไม่อายเหรอที่ปากนายมีกลิ่นยาสีฟันตอนจูบอ่ะ ฮินะ:  เพราะเค้าจะรู้เลยว่านายแอบไปแปรงฟันมา โยโกะ:  ในทางตรงกันข้าม  ถ้านายได้กลิ่นยาสีฟันจากผู้หญิงที่เข้าฉากด้วย  นายก็รู้เหมือนกันใช่มั้ย เรียวจัง:  แต่ชั้นว่ามันน่ารักดีออก ฮินะ:  ใช่สิ  แล้วนายจะรู้ว่าเค้าแอบไปแปรงฟันมา โยโกะ:  ชั้นอาจจะบอกไปเลยก็ได้นะว่า “ผมจะไปแปรงฟันก่อนนะคร๊าบ” ฮินะ:  เป็นชั้นก็คงบอกไปเหมือนกันอ่ะ โยโกะ:  ต่อหน้าทีมงานเลยด้วย ฮินะ:  ใช่  เจตนาบอกเลยแหละ โยโกะ:  ชั้นคงตะโกนดังๆ เลยแหละว่า “ช่วยซื้อแปรงสีฟันให้หน่อยนะคร๊าบ” อะไรประมาณนั้น ฮินะ:  บอกไปแบบนี้อาจจะทำให้สบายใจขึ้นก็ได้นะ โยโกะ:  อ่ะ  พอจูบเสร็จแล้วเป็นไงต่อ พี:  ก็ทำตัวปกติ  ก็เดินไปดูที่มอร์นิเตอร์ต่อ โยโกะ:  อ่อ  พอเค้าสัง “คัท” พวกนายก็ไปดูมอร์นิเตอร์ต่อเลยเหรอ พี:  ก็ทำตัวธรรมดาอ่ะ  ก็ไม่ได้รู้สึกเขิน  ก็ทำตัวปกติ  มาซามิจังเป็นนักแสดง  เธอคงชินแล้วล่ะ โยโกะ:  แต่นายไม่ชินนี่ พี:  แต่ชั้นก็ไม่ตื่นเต้นเลยนะ โยโกะ:  อ่ะ แล้วพอสั่งคัทเสร็จ  นายคุยอะไรกันต่อ ฮินะ:  คำแรกที่พูดออกไปอ่ะ พี:  คำแรกเหรอ  ก็ “เราจูบกัน..." ฮินะ:  เออ ดีจัง โยโกะ:  เธอพูดงั้นเหรอ พี:  เออ โยโกะ:  แล้วนายพูดอะไรต่อล่ะ  “ผม ยามะชิตะ..." พี:  ไม่ใช่เฟ้ย! ก็ทำตัวตามปกติจริงๆ ฮินะ:  แล้วนายไม่รู้สึกเขินๆ หลังจากนั้นเลยเหรอ  ก็ “ชั้นจูบเธอไปแล้วอ่ะ..." พี:  ไม่เลย  เราก็ทำตัวธรรมดา  นั่งกินข้าวกล่องกันต่อด้วยซ้ำ โยโกะ:  แล้วมีบทอะไรที่นายอยากเล่นในอนาคตมั่ง พี:  ชั้นยังอยากใส่ “กาคุรัน” (ชุดนักเรียนมัธยมโรงเรียนรัฐบาลแบบที่เคนโซใส่) อีกซักครั้งนะ จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 12:31:52 ]

ความคิดเห็นที่ 36 โยโกะ:  ยามะพี  นายอายุเท่าไหร่แล้ว พี:  22 โยโกะ:  อ่ะ  พอได้  นายยังใส่ได้อีก 4 ปี  ตอนนี้ชั้น 26 แล้ว  ยังใส่ได้อยู่เลย ฮินะ:  เอ่อใช่  ใน “ยูคังคลับ”นิ โยโกะ:  ชั้นยังฝันว่าตัวเองจะได้เล่นเรื่อง Kinpachi Sensei ตอนอายุ 30 อยู่เลย ฮินะ:  เล่นเป็นใครอ่ะ โยโกะ:  บทนักเรียนไง  ดูไม่เท่เหรอไงถ้านายยังได้เล่นเป็นนักเรียนในเรื่อง Kinpachi Sensei ตอนอายุ 30 อ่ะ  เล่นเป็นคนที่โตไวที่สุด  แล้วก็ชอบโดนเพื่อนแกล้ง เพราะขนขึ้นแล้วไงล่ะ   นักเรียนที่โดนแกล้งเพราะโตเร็วโคตร  เวลาอาบน้ำก็ต้องเอาผ้าขนหนูพันตัวไว้ตลอดเลยไง พี:  ความคิดดีเข้าท่าดีนะ โยโกะ:  ช่าย  แล้วพอพวกนั้นกระตุกจนผ้าขนหนูหล่น  ชั้นก็จะบอกว่า “หยุ~นะ  ชั้นป่าวขนขึ้น...”  มะ  ชั้นคิดเอาไว้แล้ว ฮินะ:  นายนี่อินกับ Kinpachi จริงๆ เลย แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 50 14:29:07 จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 12:33:08 ]

ความคิดเห็นที่ 37 RECOMMEN ตอนที่: 4 ฮินะ:  เรายังมีจดหมายอีกหลายฉบับรออยู่นะครับ  แต่ก่อนอื่น  เรามีช่วงเวลาใหม่ให้คุณผู้ฟังได้ “วิจารณ์” เราและแขกที่มาในรายการได้  ฉะนั้น  ถ้าคิดว่ามีส่วนไหนที่อยากให้ปรับปรุง  ก็บอกมาได้เลยครับ เรียวจัง:  เราจะรอคำวิจารณ์นะครับ ฮินะ:  มาแล้ว “วิจารณ์ฉบับแรก”  มิกิจังจากอะคิตะ   ถึงโยโกยาม่าคุง  กรุณาอย่าพูดลามกต่อหน้ายามะชิตะ โทโมฮิสะไอดอลของชั้น โยโกะ:  ได้เลย  เข้าใจละ  ผมจะเลิกพูดคร๊าบ เรียวจัง:  ไม่มีอะไรจะพูดแล้วรึไง ฮินะ:  รักษาชื่อเสียงหน่อย โยโกะ:  ผมจะเลิกพูดคร๊าบ ฮินะ:  อ่า อันนี้สำหรับยามะพีด้วย  จากลิซ่าจัง  “อย่าบ้าจี้ตามเรื่องลามกของโยโกยาม่าสิ” โยโกะ:  ขอแสดงความเห็นหน่อย  ชั้นพูดอะไรไปตอนไหนเหรอ พี:  นั่นสิ  มันลามกเรื่องไหนอ่ะ ฮินะ:  เรื่องจูบรึเปล่า โยโกะ:  เรื่องจูบเนี่ยนะ!  นี่รู้มั้ยยามะพี  พวกเราเอโตะจูบกันทางรายการทีวีประจำเลย  นี่เราทำเสียงจูบกันได้มั้ย พี:  หา?!? โยโกะ:  ชั้นจูบเก่งนาเฟ้ย ฮินะ:  เออใช่  ซูบารุกะโยโกะมันจูบเก่งจริงๆ [โยโกะทำเสียงจุ๊บหลังไมค์] โยโกะ:  ยามะพีทำสิ  คุณผู้ฟังที่กำลังฟังอยู่อาจเป็นลมไปเลยก็ได้ [พีทำเสียงจุ๊บหลังไมค์] โยโกะ:  เก่งนี่! ฮินะ:  ชั้นเอาด้วย [ฮินะทำเสียงจุ๊บหลังไมค์] โยโกะ:  ไม่เห็นจะรู้สึกเลย เรียวจัง:  ชั้นด้วย (ผู้ถอดความ: เสียงเรียวจังเท่มาก  มีเสียงสะท้อนตามด้วย~!) [เรียวจังทำท่าจุ๊บหลังไมค์  มีเสียงจ๊วบดังก้องออกมาด้วย] ฮินะ:  โห  เยี่ยม!!! นายจูบเก่งขึ้นเยอะเลย  เป็นไงมั่งล่ะ  ชั้นก็อยากทำอีกนะ โยโกะ:  เหมือนปากจะแห้งนะ ฮินะ:  ปากนายแห้งมาตั้งนานแล้ว  แต่ไม่รู้ทำไม  เวลานายพูดที น้ำลายชอบกระเด็น ชั้นทำไม่เป็นอ่ะ โยโกะ:  ยามะพี  นายไม่ได้จัดรายการวิทยุ  นายก็เลยไม่เคยได้เล่าว่าไปดื่มเหล้าสังสรรค์กับใครมาใช่มั้ย พี:  อืม ก็ไม่อ่ะ ฮินะ:  นายไม่เคยพูดเรื่องนี้ทางนิตยสารด้วยล่ะสิ โยโกะ:  พูดไปก็ถูกตัดทิ้งอยู่ดี  แล้วถ้านายคุยเรื่องจูบก็พูดไม่ได้ด้วย ฮินะ:  วันนี้ชั้นพูดไปเยอะเลย พี:  ก็ไม่มีอะไรต้องปิดนี่ จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 12:35:47 ]

ความคิดเห็นที่ 38 โยโกะ:  งั้นมาคุยกันให้หมดเปลือกไปเลยดีมะ พี:  อะไรอ่ะ ฮินะ:  เพราะนายกำลังปกปิดอยู่น่ะสิ โยโกะ:  ยามะพีตอนตัวกะเปี๊ยกไง พี:  ยามะพีตอนเด็กเหรอ.... โยโกะ:  ก็เรียกว่าพีๆๆๆๆ ฮินะ:  โทษที  เรารั่วแบบนี้ประจำแหละ โยโกะ:  คราวหน้าเอาใหม่นะ ฮินะ:  รายการวิทยุมันไม่มีชื่อกะที่อยู่ขึ้นหน้าจอให้ดูซะด้วยสิ  แต่ชั้นคิดว่ามัสสุคงกำลังฟังวิทยุอยู่กะคุณแม่นะ   นี่เรายังไม่ได้คุยเรื่องมัสสุกันซักครั้งเลย  งั้นมาคุยเรื่องมัสสุกันเหอะนะ เรียวจัง:  แต่คุณแม่ของมัสสุฟังวิทยุรายการอื่นด้วยนะ  และพอมีพูดถึงมัสสึขึ้น  คุณแม่เจ้านั่นจะคอยบอกว่า “ทาคาฮิสะ  พวกนั้นเค้าพูดถึงลูกแน่ะ” ฮินะ:  อ่อ มีคุณแม่คอยเช็คเรตติ้งให้ เรียวจัง:  แล้วเจ้ามัสสุก็จะโทรมา โยโกะ:  แล้วมัสสุเค้าจะมีโอกาสได้ฟังพวกเรามั้ยนะ ฮินะ:  นั่นสิ โยโกะ:  ไม่อ่ะ  ชั้นว่าไม่ได้ฟังหรอก เรียวจัง:  แต่แม่มัสสุอาจจะฟังอยู่ก็ได้นะ พี:  ชั้นเพิ่งไปเจอเจ้ามัสสุก่อนมารายการนี้อ่ะ โยโกะ:  อ่อ  ทำงานกันเหรอ พี:  ใช่ โยโกะ:  ก็ถ้าคุณแม่เค้าฟังอยู่แล้วลูกชายถึงกลับบ้านเมื่อไหร่  คุณแม่ก็คงเล่าให้ฟังแหละ  ฉะนั้นมัสสุควรโทรมาหาเรานะ ฮินะ:  ช่าย  ถ้าเค้าโทรหาคุณผู้จัดการ  เราก็อาจจะได้คุยกันซะที่นี่เลย โยโกะ:  ก็ให้มัสสุรู้ว่าเรากำลังเม้าท์เค้าอยู่ เรียวจัง:  นี่มัสสุรู้ใช่ป่าวว่าเรากำลังจัดรายการ Recommen  อยู่อ่ะ พี:  ไม่มั้ง  ชั้นว่ามันไม่รู้หรอก ฮินะ:  แต่คู้ว่านายมีงานต่อนี่   โยโกะ:  ชั้นว่า เค้าต้องนึกไม่ถึงว่าอย่างยามะพีจะมาออกรายการอย่าง Recommen แหงเลย ฮินะ:  ช่าย  ขนาดพวกสตาฟฟ์ยังไม่อยากจะเชื่อเลย จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 12:37:56 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ฮินะ:  มาต่อกันดีกว่า  ที่ พิโอะจังจากโตเกียว   ยามะพีนี่มีข้อเสียมั่งมั้ยคะ  หนูอ่ะจะตายเพราะความหล่อของยามะพีทุกวันเลย  ถ้าเกิดหาข้อเสียเจอนี่ต้องเป็นการค้นพบที่ยิ่งใหญ่ของโลกแน่ๆ   พี:  โฮ่  มีเพียบเลยครับ โยโกะ:  ยามะพี  นายใส่อะไรนอน พี:  ช่วงนี้ชั้นใส่เสื้อยืดกะกางเกงวอร์มนอน โยโกะ:  นายปั้มหุ่นทุกวันเลยใช่มั้ย พี:  ป่าวเลย โยโกะ:  นายเคยชกมวยนี่ พี:  อ่า ก็เคยนะ  แต่ช่วงหลังๆ นี่ไม่ละ โยโกะ:  อ้าว  นายชกเล่นๆ รึไง  ชั้นคิดว่าพอจะเข้าใจอ่ะนะ  เพราะนายสนิทกับเรียวคุง แต่.... พี:  ใครแข็งที่สุดในนิวส์ล่ะ   ไม่ใช่เรียวจังหรอกเหรอ โยโกะ:  มันก็ช่าย พี:  ผมรู้ว่าต่อให้มันไม่ได้นอน  มันก็ยังโอเคอยู่ โยโกะ:  มันอ่ะไม่ยอมพูดเวลาออกทีวี  แต่พอปิดกล้องปุ๊บ  มันอ่ะจ้อมากที่สุดเลย  ไอ่เนี่ยพูดก็มาก  สงสัยจะเก็บพลังตอนที่อยู่หน้ากล้องมั้ง เรียวจัง:  เฮ่ย! ป่าวซักหน่อย  ไม่ใช่ว่าพูดไม่ได้   แล้วนายพูดไงอ่ะ ฮินะ:  แล้วชั้นจะรู้มั้ยล่ะ! พี:  แต่ชั้นก็อยากฟังเหมือนกันนะ โยโกะ:  ตอนอยู่กะยามะพี  มันพูดมากใช่มั้ย พี:  ใช่เลยๆ โยโกะ:  แต่ถ้ายามะพีทำตัวปัญญาอ่อน  ชั้นคงไม่ชอบอ่ะ  ยามะพีเป็นแบบนี้ก็ดีอยู่แล้ว  แล้วชั้นก็ไม่เห็นว่านายจะต้องพูดอะไรเยอะแยะเลย  ถ้าชั้นเป็นเหมือนยามะพี  ชั้นก็คงเงียบล่ะว้า พี:  แต่มีจดหมายเขียนมาบอกให้ชั้น “ช่วยพูดเยอะๆ หน่อยได้มั้ยคะ” ด้วยนะ โยโกะ:  อย่าไปสนใจดิ  ช่างมัน  เพราะยามะพีที่แสดงตัวตนแบบนี้แหละ  ถึงได้มีโฆษณาแล้วก็งานอื่นๆ เข้ามาเยอะไง  อย่างพานาโซนิคอะไรนั่นอ่ะ  แต่ถ้านายคุยเก่ง  นายก็จะไม่ได้โฆษณาสินค้าพวกนั้น นี่ก็ด้วย Weider in Jelly อ่ะ นายโฆษณาน้ำผักด้วยนี่หว่า  ใช่ปะ พี:  ใช่ โยโกะ:  น้ำผักเหรอ พี:  “ราขุเบจิ” ไง ฮินะ:  เอ่อ  น้ำผักนั่นอ่ะดีจริงๆ  เดี๋ยวนี้ชั้นหันไปดื่มราขุเบจิแทนละ โยโกะ:  เพราะนายเป็นแบบนี้ไง  ถึงได้มีคนจ้างนายเยอะอ่ะ พี:  ชั้นก็ว่างั้นอ่ะ โยโกะ:  นั่นไง  ชั้นว่านายเป็นตัวของตัวเองแบบนี้อ่ะดีแล้ว พี:  ขอบคุณ จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 12:42:03 ]

ความคิดเห็นที่ 40 โยโกะ:  อีกคนที่จำเป็นต้องปรับปรุงนะ  เทโกฉิไง ฮินะ:  เค้าก็โอเคนี่ โยโกะ:  ชั้นล่ะอึ้งไปเลย  ตอนที่เห็นเทโกฉิทำท่าคนเหล็กอ่ะ เรียวจัง:  อะไร  แค่ไอ้อันที่ล้อคนเหล็กอย่างเดียวเองเหรอ โยโกะ:  เออ ก็ชั้นดูแค่อย่างเดียวนี่หว่า เรียวจัง:  เฮ่ย  มันทำอย่างอื่นด้วยนะ พี:  อ่อ  ล้อท่าหัวเราะของนางาเสะคุงด้วย เรียวจัง:  ท่าหัวเราะของนางาเสะคุง  เวลที่โจชิม่าคุง (หัวหน้าวงโทคิโอะ) พูดเรื่องตลกๆ อ่ะ โยโกะ:  คนอื่นเค้าขำกันมั้ย (เรียว: ...................) โยโกะ:  ชั้นได้ดูอันที่ล้อคนเหล็ก  ตอนที่เอาเก้าอี้มาคร่อมอ่ะ  ถึงดูให้ตายก็ไม่เหมือน  แต่หมอนี่มันน่ารักดีนะ จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 12:44:22 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ฮินะ:  เรามาช่วยกันแก้ปัญหาให้คุณ  Weeeek Club และเราจะแก้ปัญหาให้ภายใน 30 วินาที  เมื่อครบ 30 วินาทีเมื่อไหร่  สายจะตัดโดยอัตโนมัติ โยโกะ:  เรายังรอมัสสุโทรมาอยู่นะ   ฮินะ:  มาที่สายแรกเลย  คานาเอะจัง หวัดดีครับ คานาเอะจัง:  หวัดดีค่ะ ฮินะ:  คอมบังวันทู คานาเอะจัง:  คอมบังวันทู ฮินะ:  คานาเอะจังอายุเท่าไหร่ครับ คานาเอะจัง:  12 ค่ะ ฮินะ:  อยู่ม.ต้นเหรอ คานาเอะจัง:  ค่ะ ฮินะ:  ซื้อนิวส์รึยัง คานาเอะจัง:  ซื้อแล้วค่ะ ฮินะ:  แล้วซิงเกิ้ลล่ะ คานาเอะจัง:  ซื้อแล้วค่ะ ฮินะ:  ซื้ออัลบั้มด้วยป่าว คานาเอะจัง:  ซื้อด้วยค่ะ ฮินะ:  งั้นบอกเราทีว่าตอนนี้คานาเอะจังกลุ้มเรื่องไรอยู่ คานาเอะจัง:  คือพี่สาวหนูชอบมาแย่งใช้โต๊ะหนูทำการบ้าน  ทั้งๆ ที่เราต่างก็มีโต๊ะกันคนละตัวแล้ว  แต่พี่เค้าก็ยังชอบมาใช้โต๊ะหนู  แล้วอาทิตย์หน้าหนูมีสอบด้วยค่ะ ฮินะ:  คานาเอะจังน่ะเหรอ คานาเอะจัง:  ค่ะ  หนูเลยท่องหนังสือไม่ได้  แต่ก็ไม่กล้าหือกะพี่สาว  หนูไม่รู้จะทำไงดีค่ะ ฮินะ:  อยากลองแข็งกับพี่ดูบ้างใช่มั้ย คานาเอะจัง:  ค่ะ ฮินะ:  เพราะน้องอยากให้พี่สาวกลับไปใช้โต๊ะของตัวเองสินะ   แล้วเคยคุยเรื่องนี้กับพี่หรือยัง คานาเอะจัง:  เคยแล้วค่ะ  แต่พี่เค้าไม่ยอมฟังอ่ะ ฮินะ:  เข้าใจล่ะ  งั้นคานาเอะจังอยากปรึกษาใคร คานาเอะจัง:  มูราคามิคุงค่ะ ฮินะ:  นั่น! มาแล้ว~ โยโกะ:  ตอบดีๆ ล่ะ ฮินะ:  เอาล่ะ มูราคามิกับคานาเอะจังมีเวลา 30 วินาที ~ เริ่ม!!  นี่เธอเคยบอกพี่เค้าแล้วใช่มั้ย คานาเอะจัง:  ใช่ค่ะ ฮินะ:  แล้วไม่ได้ผลเหรอ คานาเอะจัง:  ไม่เลยค่ะ ฮินะ:  งั้นเธอก็ยอมถอยแล้วลองท่องตำราที่ห้องรับแขกแทนก็ละกัน คานาเอะจัง:  หนูทำไม่ได้ค่ะ ฮินะ:  ทำไมอ่ะ คานาเอะจัง:  มันก็ .. ฮินะ:  ที่ทำไม่ได้เพราะขาดสมาธิใช่มั้ย คานาเอะจัง:  ไม่ใช่นะคะ! ฮินะ:  มีคนตั้งแยะตั้งแยะที่สอบเอ็นทรานซ์ได้โดยไม่จำเป็นต้องท่องตำราอยู่ที่เดียว คานาเอะจัง:  นั่นมันก็จริง  แต่เรื่องนี้มันไม่.. ฮินะ:  ไม่ใช่ยังไง  ที่เธอท่องหนังสือไม่ได้เพราะเอาแต่พูดว่า “มันไม่ใช่ยังงั้น”!! คานาเอะจัง:  ขอโทษค่ะ ฮินะ:  ใช้ห้องรับแขกท่องตำราแทนซะนะ คานาเอะจัง:  จะลองดูค่ะ ฮินะ:  อย่าไปสนใจพี่สาวล่ะ <<กระดิ่งดังหมดเวลา>> โยโกะ:  นายเรียกน้องเค้าว่า “เธอ” บ่อยไปป่าว  นายเล่นใช้คำนี้เรียกน้องเค้ามากเกินไปนะ   ฮินะ:  ขอโทษนะคร๊าบคานาเอะจัง โยโกะ:  หน้าน้องเค้านายก็ยังไม่เคยเจอ  ยังไปเรียกน้องเค้าว่า “เธอ” อีก ฮินะ:  น้องเค้าวางสายไปแล้ว  แต่นายว่ามั้ย  ถ้าพี่สาวไม่ยอมฟังเราแบบนี้  ก็ต้องลองย้ายที่ดูใช่มั้ยล่ะ เรียวจัง:  เออ มันดูไม่เหมือนพี่น้องที่กลมเกลียวกันซักเท่าไหร่เลยนะ  คงจะดีกว่านี้ถ้าน้องเค้าได้ใช้เวลาอยู่กับพี่สาวบ้าง ฮินะ:  ขำ ขำน่ะ เดี๋ยวพอโตขึ้นก็จะรู้เองแหละ จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 12:47:01 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ฮินะ:  อ่า สายต่อไป  หวัดดีครับ นัตสึมิจัง:  หวัดดีค่ะ ฮินะ:  คอมบังวันทู นัตสึมิจัง:  คอมบังวันทู ฮินะ:  ชื่อไรครับ นัตสึมิจัง:  นัตสึมิค่ะ ฮินะ:  นัตสึมิจังอายุเท่าไหร่แล้วจ๊ะ นัตสึมิจัง:  19 ค่ะ ฮินะ:  ยังเรียนหนังสืออยู่รึเปล่าครับ นัตสึมิจัง:  เรียนอยู่ค่ะ ฮินะ:  งั้นนัตสึมิจังกังวลเรื่องอะไรอยู่ครับ นัตสึมิจัง:  มีโปรเจคเกี่ยวกับยี่ห้อสินค้าที่จะต้องเริ่มทำแล้วอ่ะค่ะ  แล้วดิฉันคิดว่าควรจะทำการประชาสัมพันธ์ในตอนนี้  ก็เลยอยากได้ความคิดที่มันโดดเด่น  ขำๆ และสร้างความประทับใจให้กับผู้คนน่ะค่ะ  แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรในหัวเลย   ดิฉันก็เลยอยากจะรบกวนขอคำแนะนำดีๆ น่ะค่ะ โยโกะ:  คุณจะเลือกผมใช่มั้ยล่ะ นัตสึมิจัง:  หา? ฮินะ:  คุณจะเลือกใครครับ นัตสึมิจัง:  นิชิคิโดะคุงค่ะ โยโกะ:  อ่อ~ ดีแล้วล่ะ  ผมล่ะกลัวว่าจะถึงตาผมแล้วซะอีก ฮินะ:  ชั้นก็ดีใจว่ะที่ไม่เจอโจทย์อันนี้ เรียวจัง:  ชั้นตะหากที่ไม่รู้เรื่องพีอาร์ที่สุดแล้ว! ฮินะ:  อ่อ  เกี่ยวกะประชาสัมพันธ์สินค้าของตัวเองสินะ นัตสึมิจัง:  ใช่ค่ะ เรียวจัง:  โอเค  จะลองตอบดูนะครับ ฮินะ:  30 วินาที  เริ่ม! เรียวจัง:  ก่อนอื่น  คุณกะจะทำแผนกไหนอ่ะ นัตสึมิจัง:  แผนกเครื่องสำอางค่ะ เรียวจัง:  เครื่องสำอางค์นะ . อืม  เพราะต้องทำให้ตัวเองดูสวยตลอดเวลานี่นะ นัตสึมิจัง:  .....อ่า ใช่ค่ะ.. <<เงียบไปชั่วขณะ >> เรียวจัง:  งั้น  ตอนนี้วางแผนไว้ยังไงบ้าง นัตสึมิจัง:  หา? ตอนนี้เหรอคะ เรียวจัง:  ไม่มีอะไรในหัวมั่งเลยเหรอ (ผู้ถอดความ: ถ้ามีเค้าจะโทรมาถามนายรึไงยะ!) นัตสึมิจัง:  อืม โยโกะ:  เวลาใกล้จะหมดแล้วน๊า ~ นัตสึมิจัง:  ก็มีอยู่นิดหน่อย.... เรียวจัง:  อะไรมั่งล่ะ นัตสึมิจัง:  ก็ประมาณว่าอยากเป็นคนที่ช่างคิดมากกว่าเพื่อนๆ ค่ะ... เรียวจัง:  ว่าไงนะ?! งั้นที่คิดๆ ไว้อ่ะเลิกไปซะ  แล้วก็ทำงานโดยไม่ต้องแต่งหน้าละกันนะ !!! นัตสึมิจัง:  ค่ะ~ <<กระดิ่งดังหมดเวลา>> ฮินะ:  หมดเวลา โยโกะ:  ยังไม่หมดเฟ้ย! ฮินะ:  เรียว  นายทำบ้าอะไรฟะ  นายอ่ะเอาแต่ตั้งคำถามอยู่นั่นแหละ! เรียวจัง:  ก็ชั้นไม่รู้อะไรเลยนี่หว่า  งั้นให้ชั้นลองอธิบายนะ  โอเค  ถ้าน้องเค้าอยากทำงานเกี่ยวกับเครื่องสำอางค์ยี่ห้อนั้น   ก็ลองเสี่ยงไปทั้งที่ไม่แต่งหน้านั่นแหละ  แล้วก็บอกเค้าไปเลยว่า “กรุณาเสกให้ดิฉันสวยด้วยนะคะ”  หรือไม่ก็  “ฉันดูเหมือนยังไม่ได้แต่งหน้า  แต่ฉันสามารถทำให้ตัวเองสวยได้” อะไรประมาณนั้น ฮินะ:  แล้วนายก็จะบอกว่า “คุณทำได้  ด้วยเครื่องสำอางยี่ห้อ.....นี้” โยโกะ:  นายจะทำงั้นตอนไปสัมภาษณ์งานมั้ยล่ะ ฮินะ:  นายอาจจะบอกว่า  “ชั้นใช้เครื่องสำอางยี่ห้อนี้  ยี่ห้อนี้ทำให้ชั้นสวย  และชั้นก็เลยกลายเป็นจุดสนใจ   ชั้นจึงมาถึงจุดนี้ได้” ประมาณนั้น เรียวจัง:  ถึงจะไม่ได้เห็นหน้าก็เถอะ โยโกะ:  อ่า  แต่น้องเค้าอยากได้อะไรที่ดูสนุกๆ ด้วย ฮินะ:  น้องเค้าบอกว่าเอาที่ดูขำๆ  แต่ชั้นแน่ใจว่าคำว่า “ขำๆ ” ก็เป็นอย่างเดียวกันกับ “ความน่าสนใจ”  ไม่ใช่ตลกแบบหัวเราะเสียงดังเพราะตลกนะ เรียวจัง:  เอ่อ ชั้นก็คิดแบบนั้นเหมือนกันอ่ะ  โทษทีเพื่อน โยโกะ:  นายนี่หลบเก่งจริงนะ จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 12:49:36 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ฮินะ:  มาต่อกันที่สายต่อไปเลย  หวัดดีครับ โฮนามิจัง:  หวัดดีค่ะ ฮินะ:  คอมบังวันทู โฮนามิจัง:  คอมบังวันทู ฮินะ:  ชื่ออะไรครับ โฮนามิจัง:  โฮนามิค่ะ ฮินะ:  อายุเท่าไหร่แล้วครับ โฮนามิจัง:  17 ค่ะ ฮินะ:  อยู่ม.5 ใช่มั้ย โฮนามิจัง:  ค่ะ ฮินะ:  โฮนามิจังเครียดเรื่องอะไรครับ โฮนามิจัง:  คือพี่ชายหนูชอบเอารองเท้าไปซ่อนทุกเช้าเลยค่ะ โยโกะ:  โทษนะ  ขอพูดอะไรหน่อยนะ  เราไม่สนหรอก ฮินะ:  แล้ว  อยากให้เราช่วยยังไงล่ะจ๊ะ โฮนามิจัง:  เอ่อ  ตอนเช้าหนูจะยุ่งๆ ค่ะ  ก็เลยอยากให้เค้าเลิกแกล้งซะที ฮินะ:  ก็หาคู่อื่นมาใส่สิ! โยโกะ:  ขอบอกตรงๆ นะ  คำถามแบบเนี่ย  เสียเวลาตอบชะมัด ฮินะ:  อยากปรึกษาใครครับ โฮนามิจัง:  ยามะชิตะคุงค่ะ ฮินะ:  ยามะพี ตอบดีๆ ล่ะ โยโกะ:  อืม .อะไรกันเนี่ย  น้องแค่อยากโทรมาคุยกะยามะพีใช่มั้ยล่ะ  งั้นก็เอาเลย ฮินะ:  เอาน่า โอเค  ยามะพีกับโฮนามิจังมีเวลา 30 วินาที  เริ่ม! พี:  โอเคนะ  น้องควรจะเก็บรองเท้าไว้ใต้เตียงหรือที่ไหนก็ได้ก่อนที่พี่จะชิงหยิบไปก่อน  หรือไม่ก็เอาของพี่ไปซ่อนมั่ง  ทีนี้พอเค้ารู้  เค้าจะเข้าใจเองแหล่ะว่าความรู้สึกที่ต้องหาของเป็นยังไง  เค้าจะได้เลิกแกล้ง  แต่ก่อนอื่นก็เอารองเท้าของคุณเองไปเก็บก่อนนะ  ถ้าไม่ได้ผลค่อยเอาของพี่ชายไปซ่อน โฮนามิจัง:  ขอบคุณค่ะ <<กระดิ่งดังหมดเวลา>> ฮินะ:  ยามะพี  นายจัดการปัญหาได้ราบรื่นมาก โยโกะ:  ยามะพี  นายใจดีเกินไปแล้ว  อย่างเรื่องนี้อ่ะ ใจดีเกินเหตุไปหน่อยว่ะ ฮินะ:  ชั้นก็ว่าน้องเค้าคงไม่ค่อยซีเรียสเรื่องนี้หรอกว่ะ  ยามะพีนายนี่แจ๋วว่ะ  นายมักจะทำอะไรเป็นเรื่องเป็นราวดี  แล้วน้องเค้าก็ตั้งใจฟังดีนะ โยโกะ:  อ่ะ  ยังเหลืออะไรอีกมั้ย ฮินะ:  เออ โยโกะ:  อืม  ดีใจจังที่ไม่มีอะไรเหลือแล้ว เรียวจัง:  นี่รายการนี้น่ากลัวแบบนี้ตลอดเลยเหรอ ฮินะ:  นี่มันครั้งแรกที่เราจัดเซคชั่นนี้ขึ้นเฟ้ย  ก็นี่ไง  อาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์ WeeeeK Club ไง งั้นให้ยามะพีกะเรียวแนะนำเพลงต่อไปละกัน พี+เรียวจัง:  WeeeeK จากนิวส์ครับ จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 12:52:47 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ฮินะ:  ที่เพิ่งจบไปคือเพลงของนิวส์  ใกล้จะได้เวลากล่าวลาคุณผู้ฟังแล้ว  แต่ก็ยังมีอีเมลเหลืออีก 2-3 ฉบับ  ฉบับนี้มาจากเอมิจัง ถึงยามะพี  “คุณพยายามจะหัวเราะมากไปรึเปล่า  ถ้ามันไม่ขำก็ไม่ต้องหัวเราก็ได้  เรียวจังไม่เคยเสแสร้งเลย  หัดเอาอย่างเค้าซะบ้างนะ” พี:  ผมโกรธนะเนี่ย  ก็ผมขำจริงๆ นี่นา  ผมชักจะโกรธละนะ ฮินะ:  พวกเราคงรู้สึกไม่ดี  ถ้าต้องทำให้นายแกล้งสนุกนะ โยโกะ:  โทษทีนะยามะพี  มีแค่สิ่งเดียวที่ชั้นคิดว่าน่าจะทำให้ยามะพีหัวเราะได้คือ “จินจิน” (พีตอนเด็กๆ .....) (ภูชมพู:ไม่เข้าใจความหมายของ “จินจินว่าเกี่ยวกับพีตัวน้อยยังไงเหมือนกันค่ะ) ฮินะ:  นายแม่มแย่ว่ะ โยโกะ:  อ้าว  ก็ชั้นคิดออกแค่นี้อ่ะ ฮินะ:  นี่เป็นครั้งแรกที่นายมาร่วมรายการสดถึง 3 ชั่วโมง  นายรู้สึกสนุกรึเปล่า พี:  อืม สนุกดี โยโกะ:  มันรู้สึกแปลกๆ ว่ะ ที่เห็นยามะพีกะเรียวอ่ะ  คือชั้นมักจะเห็นเรียวอยู่กับคันจานิไง  พอมาเห็นมันอยู่กะยามะพีก็เลย ฮินะ:  นายอยากโปรโมทซีดีอีกซักทีมั้ย พี:  ครับ  ซิงเกิ้ล WeeeeK กับอัลบั้ม Pacific วางแผงพร้อมกัน  ผมอยากให้ทุกท่านที่ยังไม่ได้ฟัง  ลองหามาฟังดูครับ โยโกะ:  ไม่ดิ  ต้องพูดว่า “ช่วยอุดหนุนด้วยนะครับ” พี:  ช่วยอุดหนุนด้วยนะครับ โยโกะ:  ช่วงหลังๆ มานี่  ยอดขายซีดีโดยรวมตกลง  มารุเคยพูดใช้ได้อยู่หนนึงเลยแหละว่าเงินที่ได้จากยอดขายซีดี  คือเงินที่เอามาใช้จัดคอนเสิร์ตและงานอื่นๆ พี:  ถูกต้องที่สุดเลย โยโกะ:  ดังนั้น  ช่วยซื้อกันหน่อยนะครับ  มีเพลงโซโล่ของยามะพีและเรียวคุงด้วย  เรียวแต่งเพลงเองด้วยนะครับ  เออ  เพลงชื่อไรนะ เรียวจัง:  Code โยโกะ:  Code  ยังไงนะ เรียวจัง:  ซี-โอ-ดี-อี โยโกะ:  ชั้นหมายถึงความหมายเฟ้ย เรียวจัง:  ความหมายก็ . เอ่อ ช่างมันเหอะ  พูดแล้วอายว่ะ ฮินะ:  ทำไมอ่ะ  บอกมาเหอะ เรียวจัง:  ในเนื้อเพลงชั้นบอกว่า “เย้~!” ที่มีสัญลักษณ์เต็มไปหมด  ทีนี้ถ้าลองเอามาเทียบกับเนื้อเพลง  แล้วตีความดูก็จะเข้าใจว่ามันหมายถึงอะไร ฮินะ:  อ่อ เข้าใจล่ะ  คือพอดูเพลงแล้ว.. เรียวจัง:  นายจะเข้าใจเองแหละ ฮินะ:  นายน่าจะเขียนบอกไว้ด้วยนะ แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 50 12:56:18 จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 12:55:30 ]

ความคิดเห็นที่ 45 โยโกะ:  แล้วนายเขียนเพลงแบบไหนอ่ะยามะพี พี:  ของชั้นก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับรักที่ไม่สมหวัง  ประมาณว่าคล้ายๆ โรมิโอ+จูเลียต  ดังนั้นชั้นก็เลยตั้งชื่อเพลงว่า  “Gomen ne Juliet” (ขอโทษนะจูเลียต) โยโกะ:  Gomenne Juliet กับ Daite Senorita เหรอ พี:  เฮ่ย นั่นไม่เกี่ยวข้องกันเลย โยโกะ:  นายแต่งทำนองเองด้วยนี่ พี:  ใช่ โยโกะ:  นายมีวิธีแต่งทำนองยังไงอ่ะ พี:  ตอนไหนก็ได้ที่นึกถึงทำนองดีๆ ขึ้นมา  ชั้นจะอัดเก็บไว้แล้วค่อยเล่นเป็นดนตรี โยโกะ:  ยังไงอ่ะ พี:  เล่นกีตาร์ โยโกะ:  นายเล่นกีตาร์ได้ด้วย  นายเนี่ยนะ! พี:  ก็ได้แค่ไม่กี่ตัวน่า โยโกะ:  คนอะไรวะเนี่ย  ไม่มีใครหยุดคนๆ นี้ได้เลยใช่มั้ย ฮินะ:  ไม่มีๆ โยโกะ:  บางที  อาจจะเป็นความรู้สึกประมาณว่าโปรดิวซ์เพลงเอง จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 12:58:39 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ฮินะ:  นี่ขายทั้งแบบธรรมดากับแบบพิเศษใช่มั้ย พี:  ช่าย โยโกะ:  แล้วมันต่างกันยังไงอ่ะ พี:  เพลงไม่เหมือนกัน  จำนวนเพลงก็ไม่เท่ากันด้วย เรียวจัง:  แบบพืเศษมีสมุดภาพไง โยโกะ:  อ่อ  ใครซื้อแบบพิเศษก็จะได้สมุดภาพนะ เรียวจัง:  ใช่ โยโกะ:  แล้วแบบธรรมดาล่ะ เรียวจัง:  ก็จะมีเพิ่มมา 2 เพลง  คือ “Mafuyu no Nagareboshi” ที่พิ่งเปิดไปด้วย  อีกเพลงเป็นแบบอะแคปเปลลา โยโกะ:  นายร้องเป็นอะแคปเปลลาด้วย เรียวจัง:  ใช่สิ  กับทุกคนไง โยโกะ:  คราวหน้าเราน่าจะลองทำดูนะ ฮินะ:  ทำทำไม เรียวจัง:  อ้าว ก็มันเพิ่งพูดไปตะกี้เอง โยโกะ:  ต่อให้เราลอกไป  เราก็คงไม่ได้รับอนุญาตให้ทำขายหรอก ฮินะ:  ที่เราทำไปนี่  ไม่มีอะไรใช้ได้เลยนะ โยโกะ:  ซีดีชุดนี้น่าฟังมาก  ก็ช่วยกันซื้อด้วยนะครับ พี:  ครับ  ฝากซีดีเราด้วยนะครับ ฮินะ:  และแล้วมัสสุก็ไม่โทรมา โยโกะ:  ถ้านายเจอเค้า  ก็ฝากไปบอกเรื่องวันนี้ด้วยนะ พี:  ได้ เรียวจัง:  แสดงว่าคุณแม่ของมัสสุก็ไม่ได้ฟังด้วยเหมือนกัน  สงสัยคุณแม่ไม่ได้สนใจรายการ Recomme ของเรา โยโกะ:  เรายังมีอะไรที่ต้องปรับปรุงอีกเยอะ ฮินะ:  ช่าย  ยังมีเรื่องอีกเยอะ  อ่า..วันนี้แขกรับเชิญของเราคือยามะพีและเรียวจัง  ขอบคุณมาก พี:  บ๋าย บาย [ จบ ] จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 13:00:19 ]

ความคิดเห็นที่ 47 จบแล้วค่ะ  ขอบคุณที่ตามอ่านกันนะคะ  ถ้มีแปลผิดพลาดประกาใดก็ขออภัยด้วยค่ะ  หรือถ้าใครทราบว่ามีที่ผิดก็บอกมาได้ทุกเมื่อเลยนะคะ   โยโรชิกุ! จากคุณ : ภูชมพู - [ 30 พ.ย. 50 13:02:36 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ขอบคุณมากคะ คุณภูชมพูที่อุตส่าห์แปลมาให้อ่านกัน  จะได้เห็นด้านใหม่ ๆ ของยามาพีกัน ^_^ ส่วนโยโกกับฮินะ เห็นบ่อยแล้วเพราะฟังหน่อย 555 อย่าลืมอุดหนุน NEWS ลิขสิทธิ์ไทยด้วยนะคะ (โฆษณาซะงั้น 55) จากคุณ : zariel - [ 30 พ.ย. 50 14:42:40 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณมากค่าคุณภูชมพูที่แปลให้อ่าน >______<!! เอ้อ... คำว่า "จิงจิง" (chinchin) หมายถึง "จุ๊กกรู้" ของผู้ชายค่ะ =/////= จากคุณ : Kotoko_ChaN - [ 30 พ.ย. 50 17:05:25 ]

ความคิดเห็นที่ 50 YOKO แอบดุคนที่โทรมาเรื่อวพี่ชายเอารองเท้าไปซ่อนอ่ะ น่ากลัว>//< ชอบอ่ะ อ่านนานมากกก เพราะมันยาวมากๆๆๆๆๆๆ แปลดีมากอ่ะ เป็นธรรมชาติดี พี่ยูอ่ะ ถามแต่ละคำถาม ล้วงลึกสุดๆ อ่านแล้วมีความสุขอ่ะ ชอบเวลาพูดถึงเรียวจัง อิอิ ถึงเรียวจังจะไดพูดน้อยก็ไม่เป็นไร T_T...ฮินะ: ที่เพิ่งจบไปคือเพลงของนิวส์ ใกล้จะได้เวลากล่าวลาคุณผู้ฟังแล้ว แต่ก็ยังมีอีเมลเหลืออีก 2-3 ฉบับ ฉบับนี้มาจากเอมิจัง ถึงยามะพี “คุณพยายามจะหัวเราะมากไปรึเปล่า ถ้ามันไม่ขำก็ไม่ต้องหัวเราก็ได้ เรียวจังไม่เคยเสแสร้งเลย หัดเอาอย่างเค้าซะบ้างนะ” พี่ยู : มันรู้สึกแปลกๆ ว่ะ ที่เห็นยามะพีกะเรียวอ่ะ คือชั้นมักจะเห็นเรียวอยู่กับคันจานิไง พอมาเห็นมันอยู่กะยามะพีก็เลย อยากรู้ว่าพี่ยูจะพูดอะไรต่ออ่า~~~ ขอบคุณมากนะค่ะ ที่แปลมาให้อ่านเยอะขนาดนี้อ่ะ สนุกๆมากๆค่ะ จากคุณ : JoChan - [ 30 พ.ย. 50 17:31:08 A:58.9.140.160 X: ]

ความคิดเห็นที่ 51 จริงๆด้วย คุณภู แหม ออกจาก AV ทั่วทุกหัวระแหง เนาะๆๆ เรายังรู้เลย ดูด้วย (อ้าววววววววว 5555) ขอบคุณอีกครั้งค่า ยาวมากๆเลย แต่อ่านจนจบเลย คุณภูขยันมากๆเลย เอาไว้แปลอีกนะคะ ส่งสายตาเว้าวอน กาซิกๆ ออดอ้อนสุดฤทธิ์ จากคุณ : [D]iffind[O] - [ 30 พ.ย. 50 19:06:00 ]

ความคิดเห็นที่ 52 อ่านจบแล้น ยาวมั่กๆ แต่สนุกมากๆเล้ย แปลได้ถึงกึ๋นดี ไว้ใจบุญ เห็นใจเด็กที่ฟังญี่ปุ่นไม่รู้เรื่อง แล้วแปลมาอีกเน้อออ จะรออ่านนะค่ะ ^^ จากคุณ : wicked angel - [ 30 พ.ย. 50 19:18:40 ]

ความคิดเห็นที่ 53 5555555  so so long but so fun na Thx for yr translation ka!!! แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 50 20:48:17 จากคุณ : dommie - [ 30 พ.ย. 50 20:47:45 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ขอบคุณทุกคนที่ตามอ่านค่ะ  ขอบคุณหนู Kotoko_ChaN ด้วยที่มาไขข้อข้องใจ "น้องชายพี" ให้ อิอิ อ่า  เรื่องพีหัวเราะเนี่ย  แม่ยกน้องพีขอบอกว่าพีเป็นคนที่ไม่ค่อยแสดงความรู้สึกค่ะ  ขนาดเพื่อนสนิทอย่างจิน  โทมะ  และเรียวจังยังพูดเป็นเสียงเดียวกันเลย  แต่เราเชื่อว่าพีสนุกกับรายการนะคะ  แล้วเราที่เป็นแฟนก็ชื่นใจที่เห็นพีคุยกับโยโกะลื่นด้วย  กับฮินะนี่ เป็น no border ด้วยกัน  ก็เข้ากันได้ดีล่ะ  ส่วนเรียวจังนี่  คงแทบไม่ต้องบอกอะไรแล้ว  เพราะเรารู้ว่าสองคนนี้รักกันค่ะ อิอิ จากคุณ : ภูชมพู - [ 1 ธ.ค. 50 01:45:50 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ขอบคุณ คุณภูชทพูมากๆค่ะ ยาวมากอ่ะ แต่ก็อ่านเพลินเลย เดี๋ยวโหลดไฟล์เสร็จจะฟังไปอ่านไปอีกรอบ อยากได้ยินเสียงเรียวจังตอนจุ๊บ เหอะๆ โยโกน่ากลัวจริงๆด้วย ตอนที่ดุน้องคนที่โดนพี่ชายเอารองเท้าไปซ่อน จากคุณ : Alc5.6%Vol - [ 1 ธ.ค. 50 21:46:46 ]

ความคิดเห็นที่ 56 สวัสดีค่า เราเพิ่งตื่นมาตอนที่ทุกคนไปนอนแล้วแน่ๆเลย เวลาประหลาดจริงเรา อิอิ จากคุณ : [D]iffind[O] - [ 2 ธ.ค. 50 02:29:36 ]

ความคิดเห็นที่ 57 แอบตามป้ากุ้งเข้ามา ย่ำรุ่ง คุณภูขอบคุณมากน่ะคะ ยิ่งอ่านยิ่งคิดไม่ผิดที่ชอบเจ้าพี อ่านค่ะ เพราะว่าที่ทำงานเค้าไม่ให้ลง โปรแกรมดาวโหลดmegaupload เคยแอบเอาลงแล้วทำให้เครื่องช้า เลยต้อง removeออก ที่บ้านก็เหมือนกัน คุณภูไม่มีแบบโหลดทาง mediafire.com บ้างเหรอคะ แอบเรื่องมากเล็กๆค่ะ จากคุณ : เจ้าแก้วพิสดาร ณ เมืองปาย - [ 2 ธ.ค. 50 05:14:37 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ตามมาขอบคุณคุณภูอีกทีนะคะ สนุกดีค่ะ แม้เรียวจังจะได้พูดน้อยไปนิด อิ อิ ว่าแต่เด็กๆพวกนี้เวลาคุยกันทีก็น้า ล้วงลึกซะ ฮ่าๆๆๆ จากคุณ : tokei/tookei - [ 3 ธ.ค. 50 19:28:25 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ยูกะฮินะแอบโหดดดดดTT[ ]TT เป็นเรานี่คงไม่ค่อยจะกล้าพูดต่ออ่ะ แต่โทรไปให้ปรึกษาเรื่องแบบนี้มันก็น้า -*- (แต่ก็โหดอ้ะ >.< ) เรียวจังได้พูดกี่ประโยคเนี่ยยยย อยากฟังตอนจุ๊บๆที่สุดเลยค่ะ อยากรู้ว่าเสียงเรียวเป็นยังไง >////< แบบว่ายาวมากๆ คุณภูชุมพูมีความอึดมากๆเลยค่ะในการแปลรายการนี้เนี้ย ขอคำนับหลายๆที >< ขอบคุณมากเลยนะค้า ~~ ^^ จากคุณ : neverdes - [ วันพ่อแห่งชาติ 00:05:04 ]

ความคิดเห็นที่ 60 มาแอบอ่านค่ะ ขอบคุณที่เอามาแปลให้อ่านด้วยนะคะ :) Hachimitsu to Clover ของโทมะจะฉายมกราคมแล้วเหรอนี่ เร็วจัง แต่กว่าเราจะได้ดู คงอีกนาน เพราะต้องรอให้จบก่อนค่อยหามาดูรวดเดียวเลย ^^" จริงๆอยากเห็นโทมะกะพี่เล่นหนังด้วยกันจัง ไม่รู้จะมีโอกาสป่าว?? จากคุณ : ตุ๊กตาไขลาน - [ 6 ธ.ค. 50 11:58:12 ]