ความคิดเห็นที่ 1 โถๆ นี่ก็เป็นเอามาก คู่แล้วไม่แคล้วคลาดน่ะ จากคุณ : ไกด์ไม่เก่า - [ วันพ่อแห่งชาติ 23:49:37 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เห็นว่าจะมากับกลุ่มล้านนานี่นา   ไม่ได้ๆอย่างงี้ต้องอ่านให้จบ จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) - [ 6 ธ.ค. 50 07:33:27 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ก่อนอ่านภาค 2 ทำใจอยู่ครึ่งปีครับ ที่จริงคือตอนนั้นหาภาค 2 อ่านไม่ได้ จากคุณ : หยกสีน้ำผึ้ง - [ 6 ธ.ค. 50 09:14:03 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ซื้อหนังสือภาคแรกแล้ว ไม่มีกำลังใจจะซื้อภาค 2 มาอ่าน เพราะไม่ชอบรพินทร์ อย่างแรง... จากคุณ : นานเท่าไหร่ก็จะรอ - [ 6 ธ.ค. 50 09:40:33 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ภาค 2 ตอนแรกๆๆ รพินทร์โดนเบลน่าข่มขืนใช่ไหม ตรงที่หน้าผา อะไรนั่นอ่ะ แถมช่วงกลางๆมีแนวๆๆซาดิสด้วย จะข่มขืนเบล เง้อออ ตกลงมือผี ตาบุญคำสนุกสุด 5555 จากคุณ : เข้ามาครองโลก - [ 6 ธ.ค. 50 09:41:48 ]

ความคิดเห็นที่ 6 .อิงความจริงไงคับ ผู้ชายมักจะเป็นแบบนี้ ยกเว้นผมนา จากคุณ : SayHello - [ 6 ธ.ค. 50 10:03:53 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ช่ายๆ ผู้ชายก็งี้หล่ะ (ตามน้ำ เอิ๊กกกกก) สำหรับภาค 2 ต้องลองอ่านดูนะคะ จะได้รู้ว่า รักแท้แพ้ยาสีฟันหรือเปล่า จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 6 ธ.ค. 50 11:00:01 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ทำไมมีแต่คนต้องทำใจก่อนอ่านภาค 2 กากีแกมเขียวชอบภาค 2 มากเลย เพราะปกติแล้วชอบอ่านนิยายดราม่าเข้มข้นอยู่แล้ว ภาค 2 ร้องไห้บ่อยมาก ตั้งแต่คุณหญิงซึ่งอยู่บ้านที่กรุงเทพฝันเห็นรพินทร์สั่นงกๆๆๆ อยู่กลางป่า แงซายไปเข้าฝันรพินทร์กลางป่า รพินทร์กะคุณหญิงที่ฝันเหมือนกัน รพินทร์สวมมงกุฏไพรให้คุณหญิงนี่กากีแกมเขียวยิ่งร้องไห้หนักเข้าไปอีก มีเรื่องระลึกชาติด้วย อ่านนิยายแนวนี้ที่ไร น้ำตาซึมทุกที ยิ่งพอถึงมรกตนครแล้ว สองคณะมาเจอกัน รพินทร์เจอกับคุณหญิง เจอกับแงซาย ร้องไห้น้ำมูกยืด รันทด แต่กินใจมาก ว้า กากีแกมเขียวสปอย์คนที่ยังไม่ได้อ่านรึเปล่าเนี่ย ขอโทษด้วยนะคะ จากคุณ : กากีแกมเขียว - [ 6 ธ.ค. 50 11:09:30 ]

ความคิดเห็นที่ 9 หึ หึ เจอความเห็นของคุณกากีแกมเขียว เข้าไป จากที่คิด ๆ ไว้ว่าไม่ซื้อภาค 2 ดีกว่า ตอนนี้กลับอยากอ่านยังไงพิกล จากคุณ : latics1 - [ 6 ธ.ค. 50 11:26:09 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เห็นด้วยกับคห.5 ภาค2 ตาบุญคำฮามากๆ พอจะช่วยคลยเครียดไปได้ระหว่างอ่าน จากคุณ : วุ้นน้ำเชื่อม - [ 6 ธ.ค. 50 12:10:12 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ผมว่าภาค 2 สนุกนะครับ ยิ่งระพินทร์โชว์ความเก่งมากเท่าไหร่เหมือนเรากำลังบอกฝรั่งว่า คนไทยก็มีดีนะเฟ้ย..อย่ามาดูถูกกันประมาณนี้ แถมบทสนทนา ผมว่าภาคนี้ผู้แต่งเขียนได้ลึกซึ้งกินใจดีมาก มีครบทุกรสชาดเลยทีเดียวครับ จากคุณ : osora (osora) - [ 6 ธ.ค. 50 13:02:39 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ภาคสอง สนุกและชอบมากคะ มันน่าติดตามว่า รพินทร์ จะรู้สึกยังไงกับคริส ทำอะไรกับเบล แล้วจะเจอคุณหญิงได้ยังไง ตื่นเต้นผสมรันทด โหด โกรธ เศร้า เหงา หมั่นไส้ มีครบทุกรสเลยคะ มันแสดงถึงความรู้สึก ที่สามารถเกิดขึ้นได้จริงกับผู้ชายคนนึง แค่นั้นเอง แต่ยังไงรพินทร์ ก็ยังเป็น รพินทร์ อยู่วันยังค่ำหละคะ มีสัจจะเสมอ ใครยังไม่ได้อ่านภาคสอง รีบอ่านนะคะ แล้วคุณจะรู้.......... จากคุณ : "lemon japan" - [ 6 ธ.ค. 50 13:03:33 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านเถอะค่ะ รับรองว่าจะเห็นใจทั้งรพินทร์และดารินนั่นแหละ ถึงแม้ว่าจะแอบหมั่นไส้รพินทร์ไปหน่อยก็เหอะ แต่เข้มข้นสนุกหลากรสเลยแหละ จากคุณ : kanyanat - [ 6 ธ.ค. 50 13:04:00 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ซึ้งกับภาค 2 มากๆค่ะ จากคุณ : mok_key - [ 6 ธ.ค. 50 14:32:28 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ^_^ เหมือนคุณกากีแกมเขียวที่บอกว่า 'ทำไมมีแต่คนต้องทำใจก่อนอ่านภาค 2' สิ่งที่ควรทำใจมากกว่าการอ่านภาค 2 คือ ต้องทำใจโดนเจ้านายด่าที่เอา เวลางานมาอ่านนิยายมากกว่า..ฮา . . . อ่านเถอะ..อ่านจบภาคแรกก็เหมือนคนที่เดินมาได้ครึ่งทางแล้ว ..กลับตัวก็ไม่ได้ ให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง..จะเอางั้นเหรอ . . . แล้วจะได้เห็นพรานใหญ่โชว์ฝีมือมากกว่าภาคแรก ชอบ ชอบ.. อย่างที่แงซายบอก .. เดินทางครั้งนี้ ผู้กองมีของดีอะไรก็งัดออกมาใช้ให้หมด ตาเฒ่าทารกบุญคำก็ฮามากๆ ทะลึ่งลามกมากกว่าภาคแรก และตอนภาคแรกเป็นพระอาจารย์ของไชยยันต์ ภาคนี้ก็มาเป็นพระอาจารย์ ของเชิดวุธ ยิ่งอ่านถึงตอนที่ทั้งดารินและรพินทร์ระลึกชาติได้ แล้วจะซาบซึ้ง ในรักระหว่างรบของอัคนีรุทร์ และ จิตรางคนางค์ สะเทือนใจสุดๆ ก็ตอนที่รพินทร์สวมมงกุฏไพรให้คุณหญิง โดยสมมุติ โขดหินให้เป็นหญิงที่ตนรัก กับตอนที่ตนเองลงไปเห็นโลงศพสีชมพูของ จิตรางคนางค์เมื่อครั้งแต่ปางบรรพ์ ที่สำคัญ อ่านแล้วจะเข้าใจลูกผู้ชายที่ชื่อ รพินทร์ ไพรวัลย์ ผู้ที่ทำให้เห็นว่าความซื่อสัตย์ต่อตนเอง และต่อคนที่ตนเองรัก เป็นสิ่งที่ทำง่ายกว่าปลดเซฟห้ามไกปืนเสียอีก.. แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 50 17:15:00 จากคุณ : เจ้าการเวกเสียงหวาน - [ 6 ธ.ค. 50 16:37:12 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เราอ่านภาค 2 จบเนี่ย มีคำถามเดียวที่ผุดขึ้นกลางสมองค่ะ เกี่ยวกับความรักของรพินทร์ ที่มีต่อ ดาริน คือ ถ้าไม่นึกว่าจะมีซาติภพที่ผูกกันอยู่ รพินทร์จะมั่นคงกับคุณหญิงหรือเปล่า เพราะเราว่าที่รพินทร์ เย็นลงและไม่หวั่นไหวกับคริสในช่วงหลัง ๆ เนี่ยเพราะรู้ว่าตัวเองรักกับคุณหญิงตั้งแต่ซาติก่อนเนี่ยแหล่ะ ท้าย ๆ เรื่องตอนใกล้จบคุณหญิงน่าจะถามอะไรทำนองนี้มากกว่า ที่จะถามซ้ำ ๆ ว่าถ้าคุณไม่เจอฉันจะรักคริส หรือเปล่า เห็น ถามตั้งหลายครั้ง คนอ่านจะได้ไม่คาใจ แหม ปล.เฉลยมากไปหรือเปล่าว้า จากคุณ : qul (QUL 2007) - [ 6 ธ.ค. 50 16:45:40 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ^ ^ ^ รพินทร์ก็ตอบไปแล้วนี่ค่ะ ว่าถ้าไม่เจอคุณหญิง คงชอบ แต่คงไม่เลือกที่จะเป็นแม่ของลูก (แหม ผู้ชายนี่นะ) คุณหญิงถามซ้ำๆ เพราะว่าคริสเป็นผู้หญิงแบบที่รพินทร์ชอบมั่งค่ะ แล้วคริสก็มีนิสัยบางส่วนคล้ายคุณหญิง... แล้วกัน ยิ่งสปอยหนักเข้าไปอีก แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 50 16:56:05 จากคุณ : กากีแกมเขียว - [ 6 ธ.ค. 50 16:54:09 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แต่รพินทร์ก็บอกไปแล้วนิ ว่าไม่ถูกโฉลกกับสาวต่างชาติ ถึงคุณหญิงไม่รัก ก็คงไม่เอาคริสอยู่ดีนั่นแหล่ะ (เข้าข้างรพินทร์สุดๆ...อิอิ) จากคุณ : เจ้าการเวกเสียงหวาน - [ 6 ธ.ค. 50 17:00:15 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เง้ออ จากคุณ : hit on me - [ 6 ธ.ค. 50 17:42:22 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านเถอะค่ะ  ไหนๆก็อ่านมั้งกว่าครึ่งแล้ว (24 เล่ม) กว่าจะอ่านภาคจบก็คิดอยู่นานเหมือนกัน ตอนนี้อ่านจบตอนไอ้งาดำแล้วค่ะ...กำลังจะขึ้นจิตรางคนางค์ จากคุณ : baby_15 - [ 6 ธ.ค. 50 19:01:13 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เอ รพินทร์ ไม่เคยนอกใจเลยนี่นา แถมพยายามตีตัวออกห่างอีกต่างหาก แต่ต้องยอมรับว่า ถ้าเราไปเจอใครสักคนที่คล้ายๆกับคนที่เรารัก ยังงัยก็ไม่รอดอ่ะคับ อิอิ  นี่ถือว่ารพินทร์คุมตัวเองได้มากที่สุดแล้วนา ปล.  ภาค 2 ผมชอบการเชือดเฉือนวาจาระหว่างคริสกับรพินทร์มากเลยครับ จากคุณ : Reonard - [ 6 ธ.ค. 50 19:02:59 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ่านรอบแรกตอนเด็กแบบว่าไม่เข้าใจรพินทร์เล๊ย หมั่นไส้เอามาก ๆ กว่าจะทำใจอ่านรอบสองได้ ...พอมาอ่านอีกรอบ เพิ่งจบเมื่อไม่นานมานี้เอง กลับเข้าใจและเห็นใจรพินทร์มากขึ้นแฮะ !...แบบรพินทร์เนี้ยก้อดีกว่าผู้ชายทั่วไปเท่าไหร่แล้ว ( แม้จะ:-)ๆ ตอนที่ตบเบล แถมจะเอาหนามตำก้นอีก...เฮ้อ!...เป็นไรมากป่ะเนี้ยะ ?!! ) อ่านแล้วได้อารมณ์ครบรสดีนะภาคเนี้ยะ แนะนำให้อ่านค่ะ มันทำให้เราซาบซึ้งความรักระหว่างคุณหญิงกะรพิทร์มากขึ้นนะ (แม้จะแอบสงสารคริสนิดๆ /แต่จบแบบนี้ก้อดีแล้วล่ะ) แถมยังทำให้เราสนใจธรรมะมากขึ้นด้วยหละ จากคุณ : glory be - [ 6 ธ.ค. 50 20:57:03 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ไม่รู้นะคะ อันนี้วิเคราะห์เองอาจจะผิดก็ได้ สำหรับนักอ่านเพชรฯ เมื่ออ่านภาค 1 แล้ว  บอกว่า ภาค 2 สนุก  คิดว่าอาจเป็นเพราะประทับใจและชอบรพินทร์มาตั้งแต่แรกก็ได้  อาจจะเรียกว่า  รพินทร์มีต้นทุนความดี ความเก่งสูงในใจมาแล้ว  มาอ่านภาค 2  ก็เลยเกิดความนิยมชื่นชมไม่ตะขิดตะขวงใจต่อเนื่องมา แต่สำหรับตัวเองต้นทุนความนิยมในตัวรพินทร์มันลดลงไปเองในภาค 1 กลางๆ ไปถึงท้ายๆ  ที่รพินทร์แสดงความอ่อนแอทางใจ และทางกายออกมา  แต่กลับชอบคุณหญิงเพิ่มขึ้นเหมือนกราฟแบบผกผันสำหรับสองตัวละครนี้  เลยทำให้ภาค 2 สำหรับตัวเองไม่สนุกเท่าภาคแรก   เพราะมันรันทดสงสารคุณหญิงและหมั้นไส้รพินทร์ไม่หายอ่ะค่ะ.... แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 50 19:35:51 แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 50 19:34:31 จากคุณ : เสี่ยวลี่ - [ 6 ธ.ค. 50 22:47:45 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณหลายความเห็นที่ชักชวนกันอ่าน แม้จะสปอยบ้าง เริ่มมีจิตใจอ่านต่อภาค 2 ล่ะ  ที่แรกกะว่าจะหยุดเวลาที่มรกตนครซะแล้ว   อืม ...พรุ่งนี้ต้องไปซื้อหนังสือเพิ่มแล้วเรา ..... แต่ถ้าอ่านแล้วร้องไห้ จะทำไงดีเนี่ย  แค่ภาคแรกก็หลายหนแล้วเหมือนกันนะ....อินมาก นั่งยิ้ม,หัวเราะ,น้ำตาไหล,หรือหงุดหงิด คนเดียวประจำ(เกินไปไหมเนี่ย ใครเป็นขนาดนี้บ้างคะ) ขอบคุณทุกคนอีกครั้งที่ ให้ความคิดเห็น ทำให้อยากอ่านต่อนะคะ ปล.คุณโอจิเจ้า ...ที่เจ้าอ่านช้าเพราะ 1. อยากยืดเวลาให้นานๆ (ตอนนี้เลยเป็นปัญหาเพราะผูกพันมากไป  เหมือนนั่งรอบกองไฟด้วยกันบ่อยๆ) 2. ทยอยซื้อหนังสือเนื่องจากภาวะเศษฐกิจ นะ 3. ทำงานขึ้นเวรบ่อย..อ่านหนังสือลำบาก  ครั้นจะอ่านที่ทำงานเดี่ยวจะโดนมิชิน้อยแน่ เรา ดังนั้น อย่าโกรธเลยน้า ไปMPS แบบอ่านครึ่งๆกลางๆ ได้ไหมเอ่ย ..เจ้า จากคุณ : ฟ้าเปลี่ยนสี (kaewla) - [ 7 ธ.ค. 50 03:39:00 ]

ความคิดเห็นที่ 25 อ่านเถอะครับ.......อ่านไป ด่ารพินทร์ ไปก็ได้..... ผมเห็นเพื่อนผู้หญิง หลายๆ คนที่อ่าน....ปากก็ด่าไป ตาก็จ้องตัวหนังสือไป กันเป็นทิวแถว ไม่วางซักกะคน ......สุดท้าย...ก็เห็นนั่งยิ้มมมมม กันจนได้...หละน่า.... จากคุณ : เหอๆ (ณภวังค์) - [ 7 ธ.ค. 50 10:45:12 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ความหมายมันต่างกันไม่ใช่เหรอ ระหว่างไม่เจอคุณหญิง กับ ผูกพันซาติภพนี่ แต่ยังไงภาค 2 นี่อย่าพูดว่าติดเลย เอาเป็นว่าอ่านให้จบเป็นบริบูรณ์ดีกว่า ใครเข้าใจรพินทร์เราไม่รู้น่ะ แต่เราเห็นใจคุณหญิงมากกว่า                  สรุปแล้ว    ที่อ่านไม่สนุกนี่เพราะคุณหญิงไม่น่าเลือกรักรพินทร์มากกว่า แงชายอุตสาห์ยืนหล่ออยู่ทั้งคน อ้าว ไปดีกว่า เหลวไหลใหญ่แล้วฉัน.... จากคุณ : qul (QUL 2007) - [ 7 ธ.ค. 50 17:25:04 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อ่าน comment  แล้ว อยากอ่านภาค 2 จังเลยคะ .......ชอบดาริน..... ยอมรับเลยว่า ไม่เคยติดหนังสือใด เท่าเพชรพระอุมาเลย จะลงแดงแล้ว อ่านมา 7 เดือน เพิ่งถึง อาถรรพณ์ 2   ไม่เวลาอ่าน+ไม่มีที่ยืม TT จากคุณ : fkibo - [ 7 ธ.ค. 50 19:44:29 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ไม่อยากอ่าน หาแผ่นซีดีที่เขาอ่านให้โรงเรียนตาบอด มาฟังสิครับ ผมพึ่งอ่านรอบเดียว ระพินทร์น่าสงสารออก เพื่อชาติต้องเดินทางตกระกำลำบากทั้งที่ใจไม่อยากมา โดนมัยตรัยหลอกไปตกเหวเกือบเอาชีวิตไม่รอด มีป่วยอยู่ครั้งหนึ่งแทบจะเอาชีวิตไม่รอด ที่ผมไม่ค่อยชอบภาคสองเพราะผมชอบหนังแบบผจญภัย คิดว่าภาคสองคงทำออกมาสไตล์เดียวกับภาคแรก แต่หลังจากไอ้งาดำตายไปแล้ว เปลี่ยนสไตล์ใหม่ซะนี่ คงรอปีหน้า จะอ่านรอบสองเป็นรอบที่สองครับ จากคุณ : ปฏิทิน - [ 7 ธ.ค. 50 21:50:00 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ^ ^ ^ ขอเถียงแทนมันตรัย พระเอกในดวงใจของเราค่ะ รพินทร์น่ะ ต้องเคยวอกแวกจากคุณหญิงไม่ชาติใดก็ชาติหนึ่งแน่ๆ ไม่อย่างนั้นคงไม่ไปมีเรื่องราวให้ต้องผูกพันกับนาคเทวีข้ามภพข้ามชาติอีกคนหรอกค่ะ แต่มันตรัยน่ะ น่าสงสารนะ รักมั่นคงต่อจิตรางคนางค์ ขนาดจองเวร อาฆาต แค้น พยาบาท กับพ่อพรานไพรใจทมิฬของคุณหญิงข้ามภพข้ามชาติเลยน่ะ นี่ถ้ามันตรัยไม่ชั่วช้าเลวทรามล่ะก็ เราเชียร์ให้คุณหญิงรักไปนานแล้ว [Spoil]..แต่เพราะภาค 2 นี่แหละ ทำให้เราเข้าใจถึงความรักข้ามภพข้ามชาติของคุณหญิงกับรพินทร์ รักที่รันทด รักที่ไม่อาจเคียงคู่กันได้ ตราบชั่วฟ้าดินสลาย ถ้าไม่ใช่เพราะแงซาย พระเอกขี่ม้าขาว ยิงเรดาห์ผ่านมรกตนครออกมาช่วยล่ะก็ จุดจบความรักของคนทั้งคู่ ก็คงเศร้าเคล้าน้ำตาเหมือนเดิม ภาคสองนี้เรารักแงซายขึ้นอีกจมเลย ดีก็ดี เก่งก็เก่ง น่ารักก็น่ารัก อิจฉาเมยานีเป็นบ้า ถ้าใครอ่านภาค 1 แล้วไม่อ่านภาค 2 ล่ะก็ ความรู้สึกก็จะเหมือนกับขึ้นภูกระดึงแต่ไม่ได้ไปผาหล่มสัก หรือไปเชียงใหม่แต่ไม่ได้ขึ้นดอยสุเทพอะไรอย่างงี้เลยค่ะ จริงๆ นะ ไม่ได้โม้... ล.ป. เถียงแทนแบบขำๆ นะคะ จริงๆ แล้วเราก็เชียร์รพินทร์น่ะแหละ อิอิ จากคุณ : taone - [ 8 ธ.ค. 50 03:09:47 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ^ ^ ^ ถ้าใครอ่านภาค 1 แล้วไม่อ่านภาค 2 ล่ะก็ ความรู้สึกก็จะเหมือนกับขึ้นภูกระดึงแต่ไม่ได้ไปผาหล่มสัก หรือไปเชียงใหม่แต่ไม่ได้ขึ้นดอยสุเทพอะไรอย่างงี้เลยค่ะ จริงๆ นะ ไม่ได้โม้... จากคุณ : taone   - [ 8 ธ.ค. 50 03:09:47 ]     ไม่รู้ว่าจะมีความรู้สึกเหมือนอย่างที่บอกรึเปล่า เพราะเราอ่านภาค 2 ต่อทันทีที่จบภาค 1 อ่ะ แล้วที่แน่ๆ เราก็ขึ้นภูกระดึงมาแล้ว 3 รอบ ก็ยังเดินไปไม่ถึง 'ผาหล่มสัก' สักที ... อิอิ ^ ^ ^ จากคุณ : เจ้าการเวกเสียงหวาน - [ 8 ธ.ค. 50 14:12:00 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เราจะอ่านเพื่อแงซาย จากคุณ : ฟ้าเปลี่ยนสี (kaewla) - [ 9 ธ.ค. 50 12:59:15 ]

ความคิดเห็นที่ 32 คุณการเวกเสียงหวาน ถ้าไปภูกระดึงอีกครั้ง ลองไปที่ผาหล่มสักดูนะคะ ตะวันเชื่อว่าคุณจะชอบมากพอๆ กับตอนเช้ามืดที่ไปดูทะเลหมอกที่ผานกแอ่น หรือไปดื่มด่ำธรรมชาติของน้ำตกเพ็ญพบใหม่ (เขียนถูกเป่าไม่แน่ใจ)  อารมณ์เดียวกัน เพียงแต่ว่าคนละบรรยากาศกันเท่านั้นเอง ยิ่งถ้าไปกับกลุ่มเพื่อนหลายๆ คน ไปนั่งห้อยขาหรือว่าเหยียดขาตรงผาหล่มสักนั่งดูพระอาทิตย์ลับข้ามฟ้าแล้วล่ะก็ คุณจะประทับใจมากขึ้นค่ะ ตะวันชอบความรู้สึกตอนไปภูกระดึงมากๆ และยิ่งชอบมากขึ้น เมื่อนึกถึงการผจญภัยเล็กๆ ระหว่างเดินไปผาหล่มสักและเดินกลับมาที่แคมป์ตอนใกล้ค่ำ ยิ่งเดินจุดตะเกียงเดินแถวเรียงหนึ่งกลับมาพร้อมกับเพื่อนๆ ร้องเพลงกันบ้าง ต่อเพลงกันบ้าง ถึงแม้อากาศรอบกายจะหนาว แต่หัวใจเราอบอุ่นค่ะ มิตรภาพระหว่างเพื่อนยิ่งเหนียวแน่นมากขึ้น ยากนะคะ ที่จะหาความรู้สึกแบบนี้ จากในเมืองที่มีแต่ตึกรามบ้านช่อง และผู้คนที่แก่งแย่งแข่งขันกัน ถ้ามีโอกาส ตะวันก็อยากจะไปเที่ยวที่นั่นอีกครั้งค่ะ ^^ จากคุณ : taone - [ 9 ธ.ค. 50 15:22:17 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เข้าใจความรู้สึกของคุณ ณวังค์ กะ คุณ ปฎิทิน เลย ตอนที่อ่าน ภาค 2 พออ่านแรกๆก็รู้สึกดีนะ อ่านไปเรื่อยๆ เริ่มทรมาณ โอ้ มันอะไรกันเนี่ย ชีวิต ทำไม มันมีกรรมขนาดนี้ แต่อ่านไปกลับกลายเป็นว่า เริ่มหันมาท่อง ชิณนบัญชร(เขียนถูกไม๊เนี่ย)  ก่อนนอนจากไม่เคยสวดมนต์เริ่มหันมาสวดมนต์ อย่างนี้จะเรียกว่ายังงัยดีเนี่ย แล้วจากนั้น อ่านต่อไปเริ่มรู้สึกว่าเข้าใจคนที่อยู่ใกล้ตัว มากขึ้นไปอีก เรียกว่าไรอีกเนี่ย จากคุณ : หางหวาย - [ 9 ม.ค. 51 19:03:09 ]