 |
"รักแห่งสยาม"กับชีวิตของผม
"รักแห่งสยาม"กับชีวิตของผม
สำหรับผมภาพยนต์เรื่องนี้ช่างเสียดแทงใจ หลังจากดูจบช่างเหงา เศร้า อบอุ่น สับสน
ผมเองก็เคยผ่านช่วงเวลา ที่สับสนเหมือนกันกับโต้งที่จะต้องเลือกทางเดินในอนาคต
และแน่นอนผมได้เลือกทางที่โต้งได้เลือกเดิน คือการปฏิเสธตัวเอง การมีชีวิตอยู่เพื่อครอบครัว
ผมเชื่อแน่ว่าแม้ตอนนี้โต้งจะได้ทำในสิ่งที่ตัวเองคิดว่าถูกต้อง แต่คนที่จะต้องเจ็บปวดก็คือตัวโต้งเอง
เหมือนๆกันกับผมที่ยอมทำในสิ่งที่สังคมต้องการ ทั้งนี้ก็แค่เพื่อให้ผมรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้แตกต่างไปจากคนอื่นๆ
แต่การโกหกตัวเองนั้นเราจะมีความสุขกับมันได้จริงๆหรือ บางทีผมก็รู้สึกว่าสังคมมันทำร้ายเรา
ผมมีคำถามมากมายก่อนที่จะตัดสินใจเลือก
ทำไมเราแบ่งแยกคนๆนึงออกจากสังคมเพียงเพราะรสนิยมทางเพศ ทำไมเราถึงตัดสินคนกันเพียงแค่นั้น
ไม่มีใครอยากที่จะแตกต่างไปจากคนอื่น ผมเองก็รู้สึกเช่นเดียวกันกับมิว ที่ว่า ผมแตกต่างไปจากคนอื่นๆตรงไหน
หลังจากผมดูหนังเรื่องนี้จบ ความรู้สึกต่างๆมากมายรุมเร้าผมอีกครั้งผมรู้สึกเหมือนได้ย้อนกลับไปในช่วงเวลาที่ยากยิ่ง
นั่นคือคือช่วงเวลาแห่งการตัดสินใจ ประมาณ 5 ปีที่แล้วซึ่งตอนนี้ผมอายุ 23 ปี
ผมอยากจะเปลี่ยนการตัดสินใจของผม
ผมอยากจะเลือกในทางเดินที่เป็นตัวเอง.. แต่มันคงเป็นไปไม่ได้เพราะผมต้องอยู่ในสังคมนี้สังคมที่..
ใครกันเป็นคนสร้างกฏเกณฑ์ แบบนี้ขึ้นมา..
ชีวิตจริงมันไม่ได้เหมือนในหนัง ...การที่จะผ่านมันไปได้นั้นช่างยากยิ่ง
แต่ผมก็ยังมีความรัก ครอบครัวคือสิ่งเดียวของผมในตอนนี้การที่ได้ดูแลแม่ทำให้ผมมีความสุขมาก
ความรักเป็นสิ่งสวยงามหนังเรื่องนี้ก็ได้บอกไว้แบบนั้น
แต่อีกใจหนึ่งก็คือ ผมจะทนมันได้มั้ยถ้าคนที่ผมรักมากที่สุดจากผมไป ผมจะเข้มแข็งได้เหมือนมิวรึปล่าว....
ผมเข้าใจได้ในทุกๆอารมณ์ของหนัง ผมรู้ว่าพี่มะเดี่ยวเองก็คงต้องมีบางช่วงเวลาเหมือนกับที่ผมเคยผ่านมาบ้าง
ถึงได้ถ่ายทอดออกมาได้เยี่ยมขนาดนี้
ผมว่าเราอย่าแบ่งแยกหรือมองคนอื่นแตกต่างไปจากตัวเองอีกเลยคับ
ทุกคนอยู่ได้ด้วยความรัก......นี่คือความจริง
ขอบคุณที่ติดตามอ่านมาจนบรรทัดสุดท้าย
จากคุณ :
หรือว่าผมจะวาย 
- [
7 ธ.ค. 50 13:43:11
]
|
|
|
|
|
|
