ความคิดเห็นที่ 1 อืมมมมม   อยากให้มี ภาค ตอน โต อิอิ จากคุณ : อาตี๋_น่ารัก - [ 13 ธ.ค. 50 22:29:53 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แว่ะมาอ่านผ่าน ๆ สำหรับ โต้ง จากคุณ : หนูโด้ 1 - [ 13 ธ.ค. 50 22:41:27 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ปาดนิดนึงครับ คิดถึงเด็ก Hip Hop มีงานที่ไหนบ้างหนอ...........? จากคุณ : cadiac - [ 13 ธ.ค. 50 22:42:53 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เอ๋า ทำไมความเห็น 2 โดนลบ เหอๆ จากคุณ : cadiac - [ 13 ธ.ค. 50 22:43:28 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ทำไมความเห็น 2 เราโดนลบอ่ะ? เราพิมพ์ไปยาวมากอ่ะ.. จากคุณ : สาวน้อย ร้อยกระบวนท่า - [ 13 ธ.ค. 50 22:56:10 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นกำลังใจให้ จขกท.ครับ เซฟไว้ป่าวครับ ผมก้อเคยโดนลบ เสียความรู้สึกมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   วิเคราะห์ ได้ดี ครับ บางฉากยังนึกไม่ถึงเลยครับ จากคุณ : ชอบครับ (abaci007) - [ 13 ธ.ค. 50 23:08:24 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เราตั้งใจจะพิมพ์ต่อล่ะ..  ก็เราไม่ได้ทำอะไรผิดนี่... ทำไมเราถึงรักตัวละครตัวนี้มาก (ไม่ใช่เพราะน้องโอ้หล่อนะ อิ อิ) แต่โต้งเป็นตัวละครตัวเดียวที่รักอย่างไม่มีเงื่อนไข ขณะที่ความรักของโดนัทเต็มไปด้วยการเรียกร้อง และความรักของสุนีย์เต็มไปด้วยความคาดหวัง (แม้แต่ความรักของหญิงก็ยังมีความคาดหวังอยู่ เธอถึงได้ผิดหวังในตอนแรก) แต่โต้งไม่เป็นแบบนั้น... โต้งไม่เคยตั้งคำถามกับตัวเองว่าความรักที่มีให้มิวเป็นแบบไหน แบบเพื่อน? แบบแฟน? แบบเกย์? โต้งแค่มีคววามรู้สึกรัก และพยามทำทุกอย่างเพื่อคนที่ตัวเองรัก แต่ตัวละครที่อยู่รายรอบตัวโต้งกลับเป็นฝ่ายตั้งคำถามว่า ความรักของโต้งเป็นแบบไหน? มันคือความสัมพันธ์ประเภทไหน? โต้งเป็นเกย์รึเปล่า? จนโต้งถึงกับร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้นพร้อมคำถามที่ว่า " เราเป็นอะไร ?  แล้วทำไมคนอื่นต้องเสียใจที่ไม่รู้ว่าเราเป็นอะไร" ตรงนี้แหละที่มันสำคัญ.. โต้งไม่เคยทุกข์ใจ ไม่เคยตั้งคำถาม หรือมีเงื่อนไขกับความรู้สึกที่ตัวเองมี เหตุผลทุกอย่างที่โต้งทำลงไปมีแค่ข้อเดียวคือ "ความรัก" ความรักมันไม่มีนิยาม คนทั่วไปต่างหากที่ไปจำกัดความว่า มันต้องเป็นความรักแบบเพื่อน แบบแฟน แบบนู้นแบบนี้ เหมือนที่เราพยามหาคำจำกัดความว่า หนังเรื่องนี้เป็นหนังแนวไหน? หนังรัก? หนังเกย์ หนังครอบครัว? ทำไมต้องไปหาคำจำกัดความ?  ทำไมไม่ใช้ใจรู้สึกอย่างที่โต้งทำ? แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 50 23:14:05 จากคุณ : สาวน้อย ร้อยกระบวนท่า - [ 13 ธ.ค. 50 23:22:03 ]

ความคิดเห็นที่ 12 จริงๆ คห. 11 มาก่อน คห. 10 แต่มันโดนลบ เราเลยเอามาโพสต์ใหม่.. ย้อนกลับมาที่ฉากม้าหินอ่อนอีกที... ทำไมโต้งถึงจูบมิวทั้งๆที่อยู่ในบ้าน....? บ้านของโต้ง คือโลกของโต้ง คือโลกที่มีแต่คนที่โต้งรัก โต้งจูบด้วยความรู้สึกรัก มันเป็นรักครั้งแรก มันเป็นจูบที่บริสุทธ์.. โต้งไม่ได้มองว่าจูบมันผิด เหมือนที่ไม่ได้มองว่าความรักมันผิด? ถ้าโต้งทำไปด้วยอารมณ์ปราถนา โต้งคงเลือกนัดแนะกับมิวที่จะทำแบบนั้นในที่ลับตาคน? แต่โต้งจูบตอนนั้น เพราะไม่ได้รู้สึกว่ามันผิด ไม่ต่างกับที่เราส่งรอยยิ้มให้ใครไปด้วยความบริสุทธ์ใจ คนรอบข้างต่างหากที่ไปตัดสินว่ามันผิด แม้กระทั่งในโลกของโต้ง โต้งยังไม่มีโอกาสได้สัมผัสกับคนที่ตัวเองรัก เพราะทัศนะคติคับแคบที่ตัดสินว่าคนที่ต่างจากตัวเองนั่นคือความผิด? จากคุณ : สาวน้อย ร้อยกระบวนท่า - [ 13 ธ.ค. 50 23:30:40 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มาเอาใจช่วย จกท พิมพ์อีกนะๆๆๆ พูดอะไรเกี่ยวกับโต้ง กับ มาริโอ้ อยากฟังๆๆ คนอะไรไม่รู้นอกจากจะน่ารักโคตรแล้ว แสดงเก่งสุดๆ เอาน่า มาช่วยเสริมนิดๆนะ โต้งตอนเด็กๆ ช่วยมิวตอนมิวโดนรังแก แล้วยายมิว ทำอะไรเป็นมั่งนอกจากมอง แทนที่จะเข้าไปช่วยกัน โต้งเลยโดนอัดคนเดียว โต้งไปเชียงใหม่ ยังมีขอมาฝากอาม่า ของมาฝากมิว เสียดายจมูกหาย โต้งไม่มีใครไปงานคริสมาสเลย โต้งต้องไปนอนบ้านมิว แต่ก็เข้มแข็งพอที่จะไม่ระบายความรู้สึกเชี่ยๆให้มิวฟัง ได้แต่สวดมนต์ เป็นเด็กที่น่าสงสารรู้จักเก็บความรู้สึก ไม่ระบายความรู้สึกเชี่ยๆให้คนอื่นฟัง ฉากตอนโต้งกลับไปบ้านมิวตอนโต มองไปหน้าต่างบ้านเก่า ดวงตาแสดงออกถึงความหลัง โต้งตื่นนอนเช้า เกรงใจไม่อยากปลุกมิว แต่ยังมีน้ำใจทิ้งโน๊ตเอาไว้ พอถึงบ้านหลับเป็นตาย โต้งเป็นคนห่วงพ่อ แนะให้สุนีย์มาเจอจูน เพื่อทำให้ชีวิตครอบครัวดีขึ้น โต้งโดนจีบด้วยเพลง โต้งเขินมอง น่าร๊ากกก โต้งโอบกอดมิว เมื่อมิวบอกว่าเหงา แต่โต้งก็เลือกที่จะไม่ระบายความขมขื่นในครอบครัวที่พ่อกลายเป็นคนขี้เหล้า ให้มิวฟังกลับ ทั้งๆที่ตัวเองก็คงเหงาไม่แพ้กัน  แต่โต้งก็เลือกที่จะเก็บมันไว้คนเดียว โต้งไม่เคยเล่าใครฟังเรื่องความขมขื่น การขาดความเอาใจใส่ในครอบครัว การต้องมาคบกับโดนัท ผู้หญิงที่เอาแต่ใจตัว ต้องมาคบกับพวกเพื่อนที่ไม่มีทางที่จะเข้าใจโต้ง ได้แต่กินเหล้า โต้งเลือกที่จะไม่ไปเจอมิว บอกจูนว่าเดี๋ยวแม่มารับแล้ว คงไปไม่ได้ทั้งๆที่อยากไป โต้งไม่เคยว่าใคร การที่ต้องถูกขีดเส้นให้เดินโดยสุนีย์ โต้งเป็นคนที่พยายามให้ครอบครัว กลับมาเป็นเหมือนเดิมพอได้กินข้าวกันพร้อมหน้า ฉากนี้หน้าตามาริโอ้ เล่นได้สุดยอด หน้าบานมาก โต้งเลือกที่จะตัดใจจากมิว ทั้งๆที่รู้แล้วว่ารักมิว ทำเพื่อแม่ แต่ก็ไม่ลืมที่จะนึกถึงมิว มีของคริสมาสให้มิว มิวมีอะไรเป็นการตอบแทนให้โต้งบ้าง พรรณาความน่ารัก ความดี ความเสียสละ ของโต้ง ถ้าคุณดูดีๆ ตัวละครตัวนี้เป็นคนที่ดีที่ที่สุด น่าเห็นใจมากที่สุดในเรื่อง แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 50 23:38:14 จากคุณ : minger - [ 13 ธ.ค. 50 23:36:32 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ชอบมากเลยคับ คุณสาวน้อยฯ อ่านแล้วซึ้งทะลุทะลวงไปถึงจิตใจโต้งเลย! ชอบตรงนี้มากๆเลยอ่ะ... . . "โต้งไม่เคยตั้งคำถามกับตัวเองว่าความรักที่มีให้มิวเป็นแบบไหน แบบเพื่อน? แบบแฟน? แบบเกย์? โต้งแค่มีความรู้สึกรัก และพยายามทำทุกอย่างเพื่อคนที่ตัวเองรัก" . . โต้งต้องแบกรับอะไรหลายๆอย่าง แต่โต้งก็พยายามเสมอให้คนที่รักเป็นสุข ความรักของโต้งยิ่งใหญ่มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับเด็กวัยแค่ ม.ปลาย . . ถ้าจะต้องหาคำจำกัดความให้หนังเรื่องนี้... นี่ไม่ใช่หนังเกย์ แต่มันคือหนังรักที่ดีโคตรๆเรื่องนึงเลยล่ะ สุดยอด! จากคุณ : แฟนพี่บีม - [ 13 ธ.ค. 50 23:38:08 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สิ่งที่สุนีย์กระทำกับโต้ง  ไม่ต่างจากคนที่ลบข้อความของเราเท่าไหร่? นั่นคือ เอาความคิดของตัวเองเป็นใหญ่ โดยลืมไปว่า คนอื่นก็มีความรู้สึก และมีสิทธ์ที่จะแสดงความคิดและความรู้สึกไม่แตกต่างกัน... สุนีย์ห้ามโต้งไปหามิวโดยเอาความต้องการเป็นหลัก ใช้เหตุผลโดยยึดเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง ในขณะที่โต้งยังคงมีเหตุผลเดียวคือ "ความรัก" โต้งไปหามิว โดยไม่สนใจเงื่อนไขที่แม่..(ซึ่งเป็นตัวแทนของ เอ่อ...? อะไรดีล่ะ บรรทัดฐานของสังคม ของกรอบอะไรซักอย่างที่มากำหนดกฏให้มนุษย์ทุกคนอยู่ภายใต้เงื่อนไขอันเดียวกัน)  แต่โต้งกลับพบว่ามิวเองก็ยอมรับเงื่อนไขของสุนีย์   ยอมรับว่าควรหยุดความสัมพันธ์ (อันนี้เราเข้าใจมิวนะ มิวเองก็เจ็บปวดที่ถูกพรากความสุขออกไปจากโลกที่เดียวดายเหมือนกัน) โต้งเป็นฝ่ายพยามตามหาความรักแรกโต้งเคยมี ฉากที่โต้ง(และกลุ่มเพื่อน)เดินสวนกับมิวที่สยาม  เราจะได้เห็นเลยว่า มิวใจแข็งมากกว่าโต้ง เพราะมิวเคยเผชิญความโดดเดี่ยวมาแล้ว และพร้อมจะรับมือกับมันอีกครั้ง มิวเดินลับหายไป..ทั้งๆที่โต้งทิ้งกลุ่มเพื่อนมายืนมองหามิวที่มุมตึก ความรักเป็นแรงผลักดันให้โต้งเดินจากกลุ่มเพื่อนมายืนมองหามิว  แต่พอไม่เจอมิว โต้งก็ไม่แน่ใจว่า การทำตามความรู้สึกอย่างเดียว มันคือคำตอบจริงๆรึเปล่า? หลังจากนั้น เหตุการณ์ในหนังทำให้เรารับรู้ถึงความกดดันและสับสนของโต้ง ที่จะทำตาม 'ความรู้สึก'  หรือ 'เหตุผล' จากคุณ : สาวน้อย ร้อยกระบวนท่า - [ 13 ธ.ค. 50 23:44:25 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาให้กำลังใจคุณสาวน้อยฯ ค่ะ เขียนได้ลึกซึ้งมากๆ อ่านแล้วเริ่มอยากร้องไห้กับหนังเรื่องนี้อีกสักรอบ T T จากคุณ : bee boa - [ 13 ธ.ค. 50 23:46:37 ]

ความคิดเห็นที่ 17 หูย... จขกท วิเคราะห์ได้สุดยอดจริงๆ.. ชอบๆๆๆ จากคุณ : หอยสด - [ 14 ธ.ค. 50 00:00:17 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คห. 13 แต่เราก็เห็นใจมิวน้า... อันนี้เป็นทัศนคติของเราล้วนๆ ไม่แน่ใจหรอกว่าผู้กำกับคิดอย่างที่เรารู้สึกหรือเปล่า? แต่เราคิดว่าการที่โต้งเป็นตัวละครที่พูดน้อย แต่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึก  เพราะเรื่องบางเรื่อง มันไม่จำเป็นต้องพูด.. รู้สึกสิ  รู้สึก... เพราะโต้งเป็นตัวละครที่รู้สึกนี่แหละ  คำถามที่โต้งมีต่อตัวละครอื่นๆ จึงเป็นคำถามที่มาจากความรู้สึก เช่น โต้งถามแม่ว่า "เหนื่อยมั้ยแม่?" หรือโต้งถามมิวว่า "5 ปีที่ผ่านมา มิวเป็นยังไงบ้าง?" มันเป็นคำถามที่เกิดขึ้นเพราะแคร์ความรู้สึกของคนที่โต้งรัก.. โต้งไม่เคยตั้งคำถามกับคนรอบตัวว่า ทำไมแม่ถึงทำอย่างนั้น พ่อถึงเป็นอย่างนี้ ? แม้กระทั่งตอนที่แม่ห้ามโต้งไปหามิว  โต้งก็ไม่ได้เถียงอะไรมากมาย.. เข้าใจว่าตัวละครนี้มันพูดน้อยซะจริงๆ ฉากที่โต้งทะเลาะกับแม่  หลังจากที่ตอนเย็นโต้งโทรหามิวแล้วมิวไม่รับสาย ไม่ไปตามนัด โต้งกลับบ้านมากับแม่ด้วยอารมณ์ผิดหวัง เซ็งสุดๆ ต่างกับตอนเช้าเป็นคนละคน   เดินลิ่วเข้าบ้านไปวางกระเป๋าเตรียมไปเคลียร์กับมิวเต็มที่(โธ่เว้ย! โทรไปก็ไม่รับสาย นัดไว้ก็ไม่มา)  จนกระทั่งได้รู้ความจริงจากแม่แหละ ตอนนั้นมันปี๊ดเลย (จริงๆไม่น่าเรียกว่าทะเลาะหรอก เพราะมีฝ่ายพูดอยู่ฝ่ายเดียว) เราจะเห็นว่าโต้งรู้สึกทั้งโกรธ  ผิดหวัง เสียใจ แล้วก็เป็นห่วงมิวในเวลาเดียวกัน ถ้ามีโอกาสย้อนกลับไปดูไม่ว่าจากโรง หรือดีวีดี อะไรก็ตามแต่ ให้จับตาดูตอนี้ให้ดีๆอ่ะนะ เพราะถ้าฝีมือไม่เจ๋งจริง การแสดงมันจะแบนไปเลย มันจะไม่ได้ความรู้สึกหลายๆอารมณ์ในเวลาเดียวกัน  แต่นี่มันแบบ.. ตอนที่สุนีย์พูดขึ้นมาว่า "แม่ไปพูดกับมิวแล้ว" แล้วโต้งย้อนกลับมาว่า "แม่ไปหามิวมาเหรอ" อารมณ์ตอนนั้นมัน อึ๊ยย...ดูแล้วจี๊ดสุดๆ การแสดงของมาริโอ้ทำให้เรารู้เลยว่า มิวสำคัญกับโต้งมาก มันมีทั้งความผิดหวัง และเป็นห่วงมิวในเวลาเดียวกัน คือใจมันไม่อยู่แล้วอ่ะ พอได้ยินอย่างนี้มันก็พุ่งไปเลย.. พอไปถึงหน้าบ้านมิว มิวก็ดันไม่ยอมลงมาคุยด้วยซะอีกแน่ะ... จากคุณ : สาวน้อย ร้อยกระบวนท่า - [ 14 ธ.ค. 50 00:04:10 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คห. 13 แต่เราก็เห็นใจมิวน้า... อันนี้เป็นทัศนคติของเราล้วนๆ ไม่แน่ใจหรอกว่าผู้กำกับคิดอย่างที่เรารู้สึกหรือเปล่า? แต่เราคิดว่าการที่โต้งเป็นตัวละครที่พูดน้อย แต่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึก  เพราะเรื่องบางเรื่อง มันไม่จำเป็นต้องพูด.. รู้สึกสิ  รู้สึก... เพราะโต้งเป็นตัวละครที่รู้สึกนี่แหละ  คำถามที่โต้งมีต่อตัวละครอื่นๆ จึงเป็นคำถามที่มาจากความรู้สึก เช่น โต้งถามแม่ว่า "เหนื่อยมั้ยแม่?" หรือโต้งถามมิวว่า "5 ปีที่ผ่านมา มิวเป็นยังไงบ้าง?" มันเป็นคำถามที่เกิดขึ้นเพราะแคร์ความรู้สึกของคนที่โต้งรัก.. โต้งไม่เคยตั้งคำถามกับคนรอบตัวว่า ทำไมแม่ถึงทำอย่างนั้น พ่อถึงเป็นอย่างนี้ ? แม้กระทั่งตอนที่แม่ห้ามโต้งไปหามิว  โต้งก็ไม่ได้เถียงอะไรมากมาย.. เข้าใจว่าตัวละครนี้มันพูดน้อยซะจริงๆ ฉากที่โต้งทะเลาะกับแม่  หลังจากที่ตอนเย็นโต้งโทรหามิวแล้วมิวไม่รับสาย ไม่ไปตามนัด โต้งกลับบ้านมากับแม่ด้วยอารมณ์ผิดหวัง เซ็งสุดๆ ต่างกับตอนเช้าเป็นคนละคน   เดินลิ่วเข้าบ้านไปวางกระเป๋าเตรียมไปเคลียร์กับมิวเต็มที่(โธ่เว้ย! โทรไปก็ไม่รับสาย นัดไว้ก็ไม่มา)  จนกระทั่งได้รู้ความจริงจากแม่แหละ ตอนนั้นมันปี๊ดเลย (จริงๆไม่น่าเรียกว่าทะเลาะหรอก เพราะมีฝ่ายพูดอยู่ฝ่ายเดียว) เราจะเห็นว่าโต้งรู้สึกทั้งโกรธ  ผิดหวัง เสียใจ แล้วก็เป็นห่วงมิวในเวลาเดียวกัน ถ้ามีโอกาสย้อนกลับไปดูไม่ว่าจากโรง หรือดีวีดี อะไรก็ตามแต่ ให้จับตาดูตอนี้ให้ดีๆอ่ะนะ เพราะถ้าฝีมือไม่เจ๋งจริง การแสดงมันจะแบนไปเลย มันจะไม่ได้ความรู้สึกหลายๆอารมณ์ในเวลาเดียวกัน  แต่นี่มันแบบ.. ตอนที่สุนีย์พูดขึ้นมาว่า "แม่ไปพูดกับมิวแล้ว" แล้วโต้งย้อนกลับมาว่า "แม่ไปหามิวมาเหรอ" อารมณ์ตอนนั้นมัน อึ๊ยย...ดูแล้วจี๊ดสุดๆ การแสดงของมาริโอ้ทำให้เรารู้เลยว่า มิวสำคัญกับโต้งมาก มันมีทั้งความผิดหวัง และเป็นห่วงมิวในเวลาเดียวกัน คือใจมันไม่อยู่แล้วอ่ะ พอได้ยินอย่างนี้มันก็พุ่งไปเลย.. พอไปถึงหน้าบ้านมิว มิวก็ดันไม่ยอมลงมาคุยด้วยซะอีกแน่ะ... จากคุณ : สาวน้อย ร้อยกระบวนท่า - [ 14 ธ.ค. 50 00:05:09 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หูย... จขกท วิเคราะห์ได้สุดยอดจริงๆ.. ชอบๆๆๆ จากคุณ : หอยสด - [ 14 ธ.ค. 50 00:06:04 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คือ...เราทำอะไรผิดอ่ะ..ทำไมความเห็นของเรามันผลุบๆโผล่ๆ มันเกิดอะไรขึ้น มันมีถ้อยคำหยาบคายหรือ? มันมีอะไรที่เกินกว่าบรรทัดฐานสังคมจะยอมรับได้? หรือมันมีอะไรที่ล้ำเส้นจริยะธรรมอันสูงส่งอ่ะ? จากคุณ : สาวน้อย ร้อยกระบวนท่า - [ 14 ธ.ค. 50 00:08:36 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เพิ่งไปดูรอบ 3 กลับมาครับ รอบ 1 หลงรักมิว เข้าเต็มหัวใจ คนอะไร ยิ้มทีละลายร้องเพลงก็เพราะ รอบ 2 เสียน้ำตาไปกับมิวมากมายกับฉากจบ "ขอบคุณนะ" รอบ 3 ผมก็กลับมาเสียน้ำตาให้โต้งกับฉากนี้ครับ " เราเป็นอะไร ?  แล้วทำไมคนอื่นต้องเสียใจที่ไม่รู้ว่าเราเป็นอะไร".. รู้สึกได้กับอารมณ์ตอนนั้นของโต้งเลยครับว่ามันอัดอั้นเจ็บปวดเพียงใด ...................................... จริงๆก็ชอบทุกอย่างที่ออกมาเป็น รักแห่งสยามละครับ มันมีอะไรมากมายให้ได้คิด ได้ถามทั้งตัวเอง และสังคม ผ่านตัวละครทุกๆตัว แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 50 20:55:18 จากคุณ : winter love song - [ 14 ธ.ค. 50 00:11:01 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อืม จากคุณ : P Q BOY - [ 14 ธ.ค. 50 00:14:15 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ระบบ ออโต้ ดีลีท มันจะลบอัตตโนมัตินะครับ ถ้าเจอคำต้องห้าม ซึ่งไม่รู้ว่ามีคำว่าอะไรบ้าง 555 ตอนกลางคืนเขาใช้ระบบนี้เฝ้าระวังเวบครับ พิมพ์ลง โนตแพดก่อนก็ดีครับ แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 50 00:26:35 จากคุณ : Love@here - [ 14 ธ.ค. 50 00:17:28 ]

ความคิดเห็นที่ 26 จริงๆก็อยากจะพิมพ์ต่อล่ะ..  แต่ไปดีกว่า..ง่วง... พิมพ์ไปพิมพ์มางงด้วย อันไหนก่อน อันไหนหลัง? คือก่อนพิมพ์คิดเรียบเรียงมาในใจแล้วนะ แต่พอพิมพ์ๆไป โดนลบมั่งโพสต์ซ้ำมั่ง งงไปเลย จากคุณ : สาวน้อย ร้อยกระบวนท่า - [ 14 ธ.ค. 50 00:19:18 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เราไม่ได้พิมพ์คำที่น่าจะต้องห้ามอ่ะ? ที่เอามาโพสต์ซ้ำก็ไม่มีคำต้องห้ามที่มันจะออโต้ดีลีตได้ เพราะไม่งั้นมันคงลบซ้ำทุกทีที่โพสต์ซ้ำไปแล้ว จากคุณ : สาวน้อย ร้อยกระบวนท่า - [ 14 ธ.ค. 50 00:20:40 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาให้กำลังใจ ไม่เจอกันนานเลย พรุ่งนี้อย่าลืมมาโพสต์ต่อล่ะ จะรอนะจ๊ะ จากคุณ : EMO - [ 14 ธ.ค. 50 00:21:56 ]

ความคิดเห็นที่ 30 มาลงชื่อเป็นคนรักโต้งเหมือนกันค่ะ ^____^ คุณสาวน้อยฯเขียนได้ดีจังเลย เป็นกำลังใจให้ค่ะ เขียนต่อไปน้า แอบลงความเห็นว่า ที่ถูกลบไปอาจจะเพราะระบบ auto-delete ก็ได้มั้งคะ มีคำต้องห้ามอะไรหรือเปล่าเอ่ย? ถ้ายังไงก่อนโพสต์ก็เซฟข้อความเก็บไว้ก่อนนะคะ ชอบที่คุณสาวน้อยฯมองโต้งในแง่มุมของความรัก โดยเฉพาะ "ความรักที่ไม่มีเงื่อนไข" สุดยอดมาก ที่ผ่านมา เรามองแต่ความเหงาและเศร้าของโต้ง ที่ความเห็นส่วนตัวมองว่ามัน "เชี่ย" ยิ่งกว่าความเหงาของมิวเสียอีก มันเชี่ยกว่าตรงที่โต้งไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองเหงาเศร้าและถูกกรอบต่างๆ (แม่ ครอบครัว เพื่อน แฟน) กดดันอย่างไร การระบายออกของโต้งอย่างเดียว คือ คำว่า "ไม่รู้" น้องโอ้จากเรื่องนี้พิสูจน์ให้เห็นเลยว่า ไม่ได้มีดีแค่หน้าตาจริงๆ สำหรับเรา โอ้แสดงเรื่องนี้ได้เทพจริงๆค่ะ ตาอมทุกข์บนใบหน้านิ่งๆนั่นทำเอาเราหัวใจสลายเลยเชียวล่ะ จากคุณ : RUBIS - [ 14 ธ.ค. 50 00:23:34 ]

ความคิดเห็นที่ 31 มาสนับสนุนคุณสาวน้อยฯ ครับ เรื่องความรักของโต้งที่โต้งไม่เห้นว่ามันเป็นเรื่องผิดปกติ จากภาพนี้ ที่นั่งจ้องหน้ากันที่สกาล่า ที่ไม่มีในเวอชั่นฉายโรง น้องพีชได้แพลมตอนสัมภาษณ์ออกมาว่า เป็นตอนหลังที่นัดเจอกันที่สยาม มิวถามโต้งว่า  เรามีอะไรผิดปกติจากคนทั่วไปรึเปล่า โต้งตอบว่า ไม่นี่ (ทำหน้างง) มิว ...ไม่ใช่นะ เรื่องข้างในอะ โต้ง... คิดนิดนึง แล้วก้ตอบว่าไม่หรอกมิว แสดงให้เห็นว่า ความรู้สึกของโต้งกับมิว มันเป็นความรักที่บริสุทธ์ จริงๆ หวังว่าถ้าในเวอชั่นเต็มคงมีอไรมาขยายความได้อีกเยอะครับ แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 50 00:25:08 จากคุณ : Love@here - [ 14 ธ.ค. 50 00:23:55 ]

ความคิดเห็นที่ 32 โดนใจ จริงๆ เลยครับ เป็นอีก 1  ความเห็นที่อยากจะบอกว่า โต้งเป็น CARE TAKER ที่ยอดเยี่ยมจริง ใครอยู่ใกล้หรือได้รับการดูแล ก็คงจะรู้สึกดีมากมาย อย่างแน่นอน จากคุณ : Federlix - [ 14 ธ.ค. 50 00:31:58 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เข้ามาลงชื่อให้กำลังใจนะครับ ผมเองก็รักโต้งมากที่สุดในเรื่องเช่นกัน และแปลกที่ไม่ค่อยชอบสุนีย์เลยในหลายๆสิ่งที่เธอทำ อาจจะจริงอย่างที่จูนว่าก็ได้ ว่ารักที่มากไปมันก็ทำร้ายคนที่เรารักโดยไม่รู้ตัว เจตนาดีไม่ใช่คำตอบสุดท้ายเสมอไปครับ.. ปล.ผมคิดว่าคุณติด auto delete นะครับ ถ้ามีคนจะลบกระทู้คุณ กระทู้น่าจะถูกอุ้มด้วยระบบไฟแดงมากกว่าน่ะครับ พิมใส่โน้ตแพดแล้วมาเผนแพร่อีกทีนะครับ ผมรออ่านอยู่.. จากคุณ : [..Nothing is what it seems..] - [ 14 ธ.ค. 50 00:58:28 ]

ความคิดเห็นที่ 34 มาให้กำลังใจคุณสาวน้อยเขียนต่อครับ ซึ้งได้ที่เลย คิดถึงโต้งและมิวจัง จากคุณ : absent-minded - [ 14 ธ.ค. 50 01:03:31 ]

ความคิดเห็นที่ 35 น่าจะพิมพ์ติดคำต้องห้ามอ่ะคะ^^ รออ่านต่อค่ะ^_^ จากคุณ : นางสาวแสนดี..sandy - [ 14 ธ.ค. 50 01:14:10 ]

ความคิดเห็นที่ 36 มาให้กำลังใจ จขกท. เช่นกันครับ  เห็นด้วยกับ จขกท. เป็นส่วนใหญ่ครับ ผมก็รู้สึกสงสารโต้งมากกว่ามิว ในการดูรอบที่ 2 ถึงรอบที่....(ไม่บอกดีกว่า อายย)  ยกเว้นรอบแรกสุดที่สงสารเท่า ๆ กัน  พอดูไปหลาย ๆ รอบ ทำให้สังเกตุเห็นได้ว่าชีวิตโต้ง ไม่มีใครที่เข้าใจโต้งจริง ๆ เลย เพื่อนฝูงที่มี ก็เป็นเหมือนเพื่อนเที่ยว เพื่อนกิน ซะมากกว่า ไม่ใช่เพื่อนแท้  ซึ่งต่างกับมิว เพื่อน ๆ ของมิวดูจะเข้าใจมิวลึก ๆ มากกว่า  และดูมีสาระกว่าเพื่อนโต้ง ไม่ชักนำมิวไปในทางที่เสื่อม  หญิงเองซึ่งอยู่ข้างบ้านมิว ก็เข้าใจมิว  แต่โต้งเนี่ยสิ ไม่มีคนเข้าใจโต้งเลย มีแต่คาดหวังต่าง ๆ นา ๆ จากโต้ง โต้งต้องกลับมาประคับประคองครอบครัว  ต้องทิ้งความสัมพันธ์ที่มีกับมิวไป   น้องมาริโอ้แสดงบทโต้งได้เก่งมาก ๆ เลยครับ สีหน้า + แววตาอมทุกข์ ดูแล้วน่าสงสาร  แต่พอถึงฉากที่อยู่กันกับมิว ก็สามารถแสดงความสุขออกมาให้เห็นผ่านแววตา และรอยยิ้มให้มิวได้เช่นกัน  ประทับใจฝีมือการแสดงของโอ้มาก ๆ  เสียดายที่คนหล่อ ๆ หลายครั้งมักจะถูกหลาย ๆ คนตราหน้าว่าดังเพราะหล่อ ทำไมไม่มองเขาอย่าง แฟร์ ๆ บ้างล่ะว่าเขาก็มีฝีมือ มีคุณภาพเหมือน ๆ กัน ไม่ได้แพ้ดาราคนอื่นๆ ที่อาจจะหล่อน้อยกว่า ผมว่าโอ้ก็เป็นคนนึงที่สมควรได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลดารานำฝ่ายชายยอดเยี่ยมประจำปี 2007 นี้ โดยไม่ได้ดูด้อยไปกว่าดาราคนอื่น ๆ เลย จากคุณ : Sirtraderlot - [ 14 ธ.ค. 50 01:35:35 ]

ความคิดเห็นที่ 37 แต่ละ คห. เขียนได้ดีเชี่ยๆ ... น้ำตาจะไหลอ่ะ จากคุณ : Cenarius - [ 14 ธ.ค. 50 01:47:00 ]

ความคิดเห็นที่ 38 กรี๊ดดดดด ในที่สุดก็มาแล้วว กระทู้โต้ง โดน~!!! (อั่ก!) (ตายไปเลย..) มาลงชื่อเป็นชาวโต้ง. +คห.31 ถ้าเป็นบบนั้นละก็ เวอร์ชั่นเต็มคงโดนใจเราอีกหลายกระอักละ ต้องไปดูให้ได้เลย จากคุณ : kavairi - [ 14 ธ.ค. 50 02:05:05 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ใช่เลยครับคุณ จขกท. ทำไมนะเรากลับรู้สึกสงสารโต้งมากกว่ามิว คือมิวประเด็นใหญ่คือเหงาไง เพราะไม่เปิดใจรับความรักจากใคร ทั้งที่จริงๆ ก้มีคนรักรอบๆเค้ามากมาย แต่เค้าเปิดใจรับโต้ง (กับอาม่า) เท่านั้น ก็เลยเหงา รู้สึกขาดความรัก แต่กับโต้งนี่ แบบว่าเก้บกดลึกๆกว่ามาก ต้องแบกรับภาระทุกอย่าง ต้องเป้นลูกที่ดีของพ่อแม่ เพื่อนมันก็สุดจะเด็กวัยรุ่นผู้ชายทั่วไป ไม่มีทางยอมรับได้แน่ว่าเพื่อนเป็นเกย์ แม่ก็เลี้ยงมาแบบกดดันตลอด พ่อก็ขี้เหล้า พี่สาวก็หายไปอีก เป็นตายร้ายดีก็ไม่รู้ พอจะมีความรักจริงๆซักครั้ง ก็ถูกกีดกัน เราว่ามันน่าสงสารมากเลยอ่ะ ตัวละครตัวนี้ เพียงแต่เค้าเป็นคนไม่พูดไง ไม่ร้องไห้ เก็บทุกอย่างไว้ในใจ คือคนก็คงจะสงสารคนที่มาร้องไห้ มากกว่า... จากคุณ : + p r o s p e r + - [ 14 ธ.ค. 50 02:30:42 ]

ความคิดเห็นที่ 40 โย่ว มาทัก เดี่ยวนี้พิมพ์อะไรยาวๆ แนะนำ เซ็ฟก่อน ระบบใหม่พันทิปห มานลบกระจาย เช่นคำหยาบในหนัง - -" แล้วท่ามันรวนมันจะลบ คำคล้ายๆคำหยาบแถม 5555 จากคุณ : saranpoo - [ 14 ธ.ค. 50 03:40:07 ]

ความคิดเห็นที่ 41 มาแก้ข้อความให้จขกท.ครับ ที่จริงที่โต้งไม่ได้เมมเบอร์ของมิวนั้นผมคิดว่าเพราะมิวยังไม่ได้ยิงเบอร์ไปให้โต้งไม่ใช่เหรอครับ  ตรงนั้นเป็นสุนีย์ที่โทรมาหานะ ไม่ใช่มิวยิงไปแต่โต้งเข้าใจผิดนึกว่ามิวยิงมา..... (สังเกตได้จากสีหน้าของโต้งตอนเห็นชื่อคนโทรเป็นสุนีย์) อีกตอนก็ตรงที่จขกท.บอกว่าโต้งไปคอยมิวที่สยาม ที่จริงโต้งไม่ได้ยกเลิกนัดกับโดนัทนะครับ ที่จริงโต้งไปรอโดนัทนะครับ เพราะโดนัทส่งsmsมาให้โต้งว่าจะรอที่สยามแต่โดนัทไม่ได้มาตามนัดเพราะประมาณว่าอยากแกล้งโต้ง(ตามที่โดนัทบอกโต้งตอนที่ทั้งสองคนไปเลือซื้อตุ้มหูด้วยกัน) พอโดนัทเบี้ยวนัดกะโต้ง โต้งเลยกำลังจะกลับพอดีมาเจอกับมิวระหว่างทาง.... ส่วนตัวเข้าใจและซึ้งกะบทของโต้งมากๆครับ เพราะครอบครัวผมก็คล้ายกับโต้งมากๆและโดยส่วนตัวแล้วผม(บวกกับเพื่อนๆบอกว่าดูโต้งแล้วนึกถึงผมทันที)คิดว่า โต้งกับผมจะมีบุคลิกและนิสัยเหมือนๆกันเพียงแต่มันหล่อกว่าผมเท่านั้นเอง หุๆ... ดูแล้วแอบเห็นใจโต้งครับ เห็นใจตัวเองด้วย  ถ้าจขกท.ชอบโต้งแสดงว่าก็ต้องชอบผมด้วยดิ 55+ แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 50 03:56:46 จากคุณ : onelegend - [ 14 ธ.ค. 50 03:55:44 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ^ ^ ^ ยิงมาแล้วครับ คห 41 และก็ยกโทรศัพท์ขึ้นแล้วทำหน้า หล่อน่ารัก กระชากใจ แต่คาดว่าไม่ทันเมม เพราะ สุนีย์ โทรมาซะก่อน แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 50 08:06:02 จากคุณ : Love@here - [ 14 ธ.ค. 50 08:04:51 ]

ความคิดเห็นที่ 43 รักโต้งเหมือนกันค่า^_^ ที่เราชอบมากอย่างหนึ่งในตัวโต้ง คือความเป็นสุภาพบุรุษ ที่จริงโต้งก็เห็นแล้วนะว่าโดนัทมีคนอื่น  แต่ตอนที่บอกเลิกกับโดนัทโต้งไม่ยกเรื่องนี้มาอ้างเลย แล้วยังมีตอนที่เพื่อนๆถามว่าทำไมไม่สนใจโดนัททั้งๆที่โดนัทสวยขนาดนั้น(ตอนถามว่าเป็นเกย์ป่าว) ตอนนั้นถ้าโต้งเป็นคนนิสัยไม่ดีคงอ้างไปแล้วว่าเพราะเห็นโดนัทมีคนอื่น แต่โต้งก็ไม่ทำ  โต้งน่ารักมากเลย แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 50 09:33:35 จากคุณ : นาฮีดำ - [ 14 ธ.ค. 50 09:29:48 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ปลื้มโต้งมากมาย คุณสาวน้อยวิเคราะห์ได้ดีมากเลยค่ะ โต้งถึงจะมีพ่อแม่อยู่ครบ แต่พ่อเอาแต่กินเหล้าจมอยู่กับความทุกข์ แม่ถึงจะรักโต้งมากแต่ก็ต้องรับภาระหนักจึงไม่มีเวลาที่จะทำความเข้าใจโต้งอย่างลึกซึ้ง โต้งต้องอยู่ในสภาพนั้นมาหลายปีโดยไม่ปริปากบ่น โต้งเข้มแข็งมากเลย เราดูเรื่องนี้รอบแรกก็ซาบซึ้งกับเรื่องของโต้งมิวนะ แต่เมื่อดูรอบหลังๆเรากลับอินกับเรื่องของครอบครัวโต้งมากกว่า(โต้งกับแม่) ปล. ไม่ค่อยชอบการโพสของคคห.ที่3เลย เห็นโพสลักษณะนี้มาหลายกระทู้แล้ว รู้ล่ะว่าคุณชอบพิช แต่การโพสแบบนี้ของคุณทำให้คนที่ชอบโอ้อ่านแล้วไม่พอใจได้นะ จากคุณ : อรวี - [ 14 ธ.ค. 50 10:11:58 A:125.27.75.90 X: TicketID:161934 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ร๊ากนะ เด็ก HIP HOP จขกท สู้ๆครับ จากคุณ : cadiac - [ 14 ธ.ค. 50 10:20:28 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ขำ >> ยิงมาแล้วครับ คห 41 และก็ยกโทรศัพท์ขึ้นแล้วทำหน้า หล่อน่ารัก กระชากใจ<< อา..ใช่ค่ะ หน้าตอนนั้นยิ้มแบบ...อร๊ายยย แม่ยกละลายยย เด็กบ้าอะไรไม่รู้ ยิ้มโค-ตรรรน่ารักเลย T_____T จากคุณ : RUBIS - [ 14 ธ.ค. 50 10:26:10 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ผุยฝ้ายสักชิ้นไหมคับคุณสาวน้อย มาเป็นกำลังใจให้อีกคนคับ จากคุณ : nespray - [ 14 ธ.ค. 50 10:40:15 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ขอบคุนฮะ จากคุณ : โลมาน้อย - [ 14 ธ.ค. 50 14:36:27 A:unknown X:58.136.48.151 ]

ความคิดเห็นที่ 49 น่าจะเป็นระบบลบอัตโนมัตินะครับ เพราะถ้ามีอมยิ้มมาจิ้มลบข้อความ ต้องใช้ตั้ง 3 คน แล้วเพื่อนๆที่เข้ามาอ่านน่าจะเห็นนะ อ่านอยู่คับ ชอบโต้งเหมือนกัน หุหุ จากคุณ : @พันธุ์อาถรรพ์ - [ 14 ธ.ค. 50 15:18:19 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ที่โต้งยังไม่ได้เมมเบอร์ของมิวในครั้งนั้น เท่าที่จำได้ว่า โต้งกำลังจะเมม แล้วมีเบอร์โทรสวนขึ้นมา จำไม่ได้ว่าเบอร์แม่ หรือโดนัท ทำให้โต้งเลยไม่ได้เมม จากคุณ : FyGI - [ 14 ธ.ค. 50 16:29:20 ]

ความคิดเห็นที่ 51 คุณสาวน้อย ร้อยกระบวนท่า เขียนได้ดีมากๆเลยค่ะ ชอบมากเลยค่ะ ... ทำให้เข้าใจอะไรที่ไม่เคยนึกถึงมาก่อน ถ้าว่างก็มาเขียนต่อนะคะ จะรออ่านค่ะ ^ ^ จากคุณ : pheeam - [ 14 ธ.ค. 50 19:32:47 ]

ความคิดเห็นที่ 52 อ่ะ..ข้ามประเด็นเรื่องเมมเบอร์ไปละกัน.. เอาเป็นว่าเดาไม่ออกว่าทำไมโต้งไม่เมมเบอร์? จริงๆแล้วเรารักตัวละครแทบทุกตัวในรักแห่งสยามนะ  แต่ตัวละครของโต้งเป็นตัวละครที่ 'ซื่อสัตย์กับความรู้สึก' มากที่สุดในเรื่อง ตัวละครแต่ละตัวมีวิธีจัดการกับความรักในแบบที่แตกต่างกันออกไป.. สุนีย์เป็นอาจารย์   เธอใช้เหตุผลของตัวเองเป็นใหญ่ในการที่จะตีกรอบให้คนที่เธอรักเป็นไปตามอย่างที่เธอคาดหวัง มิวเป็นนักดนตรี   มิวเลือกใช้เพลงเป็นตัวสื่อสารความรู้สึกของมิวไปยังคนที่มิวรัก บางครั้งมิวก็สื่อสารผ่านถ้อยคำสวยๆตามอารมณ์ศิลปิน หญิงเป็นสก๊อย  (ล้อเล่นๆ) หญิงเลือกทำตามคู่มือหวานแหววเพื่อพิชิตใจคนที่เธอรัก โดนัท ใช้วิธีการเรียกร้องจากคนที่ตัวเองรัก เพื่อพิสูจน์ว่าเค้ารักเธอ. ส่วนโต้งไม่ใช้อะไรเลย..  ใช้ความรู้สึกอย่างเดียวเท่านั้น  ไม่มีลีลา ไม่มีเหตุผล ไม่มีเงื่อนไข  อยากไปหา ก็ไป อยากกอด กอด อยากkiss ก็kiss ทำออกมาจากความรู้สึกที่บริสุทธ์ล้วนๆ ถึงโต้งจะไม่ค่อยแสดงออกทางคำพูด แต่เราจะได้เห็นโต้งสื่อสารออกมาผ่านการกระทำและบางครั้งก็ออกมาเป็นข้อความ... เช่น คืนแรกที่ไปค้างบ้านมิว โต้งทิ้งโน้ตไว้ให้มิวเพราะเห็นมิวกำลังหลับสบายเลยไม่อยากปลุก คืนที่โต้งพาจูนกับมิวไปทานข้าวด้วยกันครั้งแรก  กลโต้งก็ส่งข้อความหามิวเพื่อขอบคุณกับสิ่งดีๆที่เกิดขึ้น หลังจากที่โต้ง frist kissก กับมิว   ตอนเช้า โต้งก็นั่งพิมพ์แมจเสจหามิวระหว่างที่นั่งรถไปโรงเรียน เราว่าตอนนี้แหละคือความน่ารักของโต้ง เพราะทุกครั้งที่มิวได้รับข้อความจากโต้ง เป็นตอนที่โต้งกำลังคิดถึงมิวแต่ไม่แน่ใจว่าจะรบกวนมิวรึเปล่า เช่นตอนเช้าที่มิวกำลังหลับสบายอยู่ หรือตอนที่มิวอาจจะกำลังเตรียมตัวไปเรียน หรือตอนดึกซึ่งมิวอาจจะเข้านอนแล้ว.. คือ  ถ้าเราไม่รักใคร เราคงไม่คิดเยอะขนาดนี้หรอก..อ่ะจริงๆนะ จากคุณ : สาวน้อย ร้อยกระบวนท่า - [ 14 ธ.ค. 50 20:43:34 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์หลังจาก frst kissนั้นอีกที..(คือเราพิมพ์ไปแล้วล่ะ แต่มันลบง่ะ) เราชอบฉากที่โต้งนั่งรถไปเรียนแล้วพิมพ์แมสเสจไปด้วยมากๆ เพราะอะไรน่ะเหรอ? เพราะมันเป็นเช้าที่โลกของโต้งเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง โต้งกลายเป็นคนที่มีความรักและได้รักตอบกลับมา โลกของโต้งสดใส และเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวัง ทั้งๆที่โต้งพึ่งแยกจากมิวเมื่อคืน แต่พอตื่นเช้า โต้งก็คิดถึงมิวจนต้องส่งแมสเสจไปหา พิมพ์ไปด้วยยิ้มไปด้วย พร้อมกับความหวังว่า หลังเลิกเรียนโต้งจะได้เจอกับคนที่ตัวเองรักอีก ซึ่งมันต่างจากเดิมที่ทุกวันโต้งไปเรียนด้วยท่าทีเหนื่อยหน่าย นึกถึงตอนที่เรามีรักครั้งแรกสิ ทั้งๆที่พึ่งเจอกันเมื่อกี้ แต่พอแยกจากกันก็เริ่มคิดถึงอีกแล้ว อยากคุยด้วย อยากโทรไปหา อยากนัดเจออีกเร็วๆ คนที่มีความรักก็คงมีเคยความรู้สึกแบบนี้เหมือนกันทุกคนน่ะแหละ สุนีย์เองก็คงสังเกตเห็นและยิ่งร้อนใจไปกว่าเดิม เพราะรู้แล้วว่ามิวสำคัญกับโต้งขนาดไหน เราเข้าใจความรู้สึกของสุนีย์นะ ลำพังคนเป็นแม่เองแทบจะไม่เคยได้เห็นรอยยิ้มจากลูกชาย  แต่หลังจากเหตุการณ์เมื่อคืน โต้งเปลี่ยนเป็นคนละคนไปเลย จากเด็กเคร่งขรึม อมทุกข์ กลายเป็นเด็กหนุ่มที่มีแต่ความสดใส เราว่าสุนีย์คงจะดีใจอยู่หรอก ถ้ารอยยิ้มแห่งความสุขนั้นไม่ได้เกิดขึ้นเพราะมิว และนี่คงเป็นสาเหตุที่ทำให้สุนีย์ร้อนใจมากจนต้องไปหามิวในวันนั้นเลย.. แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 50 21:19:49 จากคุณ : สาวน้อย ร้อยกระบวนท่า - [ 14 ธ.ค. 50 20:57:48 ]

ความคิดเห็นที่ 54 วิเคราะห์ได้ลึกสุดใจ โจก้อง จริงๆ คุณสาวน้อยฯ จากคุณ : มักกะโรนี-kitchen - [ 14 ธ.ค. 50 21:03:47 ]

ความคิดเห็นที่ 55 เราเลือกที่จะเข้าใจโต้ง ตามแบบที่เราเข้าใจอ่ะนะ.. ในตอนท้ายเราจะได้เห็นตัวละครหลายตัวที่ร้องไห้ด้วยความเจ็บปวดเพราะความรัก สุนีย์ร้องไห้ที่ทุกอย่างดูเหมือนจะพังทลายและไม่สมบูรณ์แบบอย่างที่เธอคาดหวัง กรร้องไห้ด้วยความสำนึกผิด เพราะที่ผ่านมาไม่เคยลุกขึ้นมาทำอะไรเพื่อความรักเลย ได้แต่ยอมแพ้และจ่อมจมไปกับความทุกข์อยู่คนเดียว หญิงก็ร้องไห้ แม้ในที่สุดเธอจะเข้าใจแล้วว่าการได้ทำให้คนที่รักมีความสุขนั่นคือสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว  แต่เธอก็เคยเจ็บช้ำเพราะความผิดหวังในรัก มิวก็ร้องไห้ ไม่ว่าจะเพราะความโดดเดี่ยวอีกครั้ง หรือด้วยความรู้สึกขอบคุณ หรืออะไรก็ตามแต่ แต่โต้งเป็นคนเดียวที่ไม่ได้ร้องไห้ เพราะที่ผ่านมา โต้งทำเพื่อความรักอย่างดีที่สุดแล้ว และโต้งก็เรียนรู้ที่ประคับประคองความรักที่มีอยู่รอบตัวให้ดำเนินต่อไปอย่างดีที่สุด           ................................................................................     โต้งจึงเป็นตัวละครที่"เติบโตด้วยความรัก" อย่างเห็นได้ชัดที่สุดในเนื้อเรื่อง แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 50 21:17:30 จากคุณ : สาวน้อย ร้อยกระบวนท่า - [ 14 ธ.ค. 50 21:16:02 ]

ความคิดเห็นที่ 56 เดิมก็ชอบ ยิ่งอ่านกระทู้นี้ ยิ่งชอบหนักข้อขึ้นอีก ขอคารวะเจ้าของกระทู้จากใจ จากคุณ : sendsomeone (sendsomeone) - [ 14 ธ.ค. 50 22:28:47 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ถึงกระทู้จะตกไปแล้ว เราก็ยังดึงดันที่จะโพสต์มันต่อไป 555 เราอาจไม่ใช่นักวิจารณ์ที่ดี ตีความสัญลักษณ์ได้ทุกอัน เข้าใจนัยยะแฝงเร้น หรือจับประเด็นได้ทุกฉาก เราแค่รู้สึก  และถ่ายทอดอย่างที่เรารู้สึก การได้เฝ้ามองโต้งทำให้เราได้เข้าใจอะไรหลายๆอย่าง... ก่อนหน้านี้ เราเคยคิดว่า เรานี่ช่างเป็นคนที่เข้าอกเข้าใจผู้อื่นและเห็นใจผู้อื่นซะจริงๆ  เข้าใจเกย์ เข้าใจปัญหาวัยรุ่น เข้าใจนู่นนี่ บลา บลา บลา.. แต่หลังจากดูภาพยนตร์เรื่องนี้  คำตอบของเราเปลี่ยนไป โต้งจะเป็นเกย์ เป็นแมน เป็นไบ หรือเป็นแจ็ค แหม่ม คิงส์ อะไรก็ไม่สำคัญ สำหรับเรา... โต้งเป็นเด็กผู้ชายคนนึง  ที่หัวใจมีรัก ฉากจบของเรื่อง สุนีย์เป็นตัวแทนของเหตุผล   ส่วนมิว เป็นเหมือนตัวแทนของความรู้สึก... เมื่ออยู่กับแม่ ซึ่งเป็นตัวแทนของเหตุผล  โต้งใช้ความรู้สึกเลือก..  เพราะความรู้สึกเป็นสิ่งที่ทำให้ชีวิตมีความหมาย... เมื่ออยู่กับมิว ซึ่งเป็นตัวแทนของความรู้สึก  โต้งใช้เหตุผลเลือก  เพราะถ้าใช้แค่ความรู้สึกเป็นตัวนำทางอย่างเดียว โต้งกับมิวอาจจะจบลงด้วยความเจ็บปวดเหมือนที่ผ่านมาก็ได้ โต้งจึงเติบโตขึ้นโดยใช้   ความรู้สึก และ เหตุผล นำพาความรักไปพร้อมๆกันอย่างดีที่สุด.. ถึงตอนนี้ เราอาจได้นิยามของคำว่ารักจากภาพยนตร์เรื่องนี้แตกต่างกันออกไป     เราอาจเชื่อไม่เหมือนกัน   แต่เราอยากบอกแม้กระทั่งกับคนที่เกลียดหนังเรื่องนี้ว่า "มีความรักสิ  แล้วทำเพื่อความรัก ไม่ต้องหาคำตอบจากมัน ซื่อสัตย์กับความรู้สึกก็พอ.." แก้ไขเมื่อ 14 ธ.ค. 50 23:06:11 จากคุณ : สาวน้อย ร้อยกระบวนท่า - [ 14 ธ.ค. 50 23:04:50 ]

ความคิดเห็นที่ 58 มาตามหลังไมค์ มาติดตามผลงาน เหอๆ ไม่รู้ว่าหนังลาโรงไปหรือยัง แต่ความประทับใจจากรักแห่งสยามนี่ไม่อาจลาไปได้เลย จะบอกว่ารักแห่งสยามเป็นหนังไทยเรื่องแรกที่ประทับใจมาก และมากไปกว่านั้นเป็นเรื่องเดียวที่ยอมจ่ายตังค์ดู และไม่คิดว่าเสียดาย ______________ ตบรางวัลด้วยเค้กกาแฟเจนัวที่ทำเมื่อวันพ่อที่ผ่านมาคับ ขอให้มีความสุขนะคับ จากคุณ : nespray - [ 14 ธ.ค. 50 23:20:48 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เข้ามาเจิมกระทู้สาวน้อย คิดถึงนะ อิอิ จากคุณ : jaywell - [ 15 ธ.ค. 50 00:59:28 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ขำ..หญิงเป็นสาวสก๊อย 55555+ ว่าแต่..โต้งก็ร้องไห้นะคะ ตอนที่ตะปบ..ไง.. หรือไม่นับว่าเป็นตอนท้ายหว่า..? ชอบที่เจ้าของกระทู้เขียนจังเลยค่ะ ^_^ เราก็รู้สึกเหมือนกันว่าโต้งเป็นคนซื่อตรงกับความรู้สึกตัวเอง อยากเจอ อยากกอด อยากkiss ซื่อตรงกับความรู้สึกตัวเองแต่ก็เป็นห่วงและนึกถึงความรู้สึกของอีกฝ่ายอย่างมาก ฉากช่วงกำลังอินเลิฟกับมิวเนี่ย โอ้ก็แสดงได้ดีนะคะ คือจากเดิมที่เป็นโต้งที่เหงาเศร้าอมทุกข์ได้เทพแล้ว พอมาเป้นโต้งที่อินเลิฟจริงๆก็หน้าบานดี๊ด๊าแบบเงียบๆสมเป็นโต้งมาก เห็นด้วย(อีกแล้ว)กับฉากนั่งพิมพ์แมสเซจบนรถ ขนาดมองไม่เห็นหน้าโต้งยังรู้สึกได้ถึงกลิ่นไอความสุขสีชมพูเลย ออร่าปิ๊งๆๆๆ 555+ (แต่หน้าสุนีย์นี่มาคุสุดๆ ฮาๆๆๆๆ) สรุป...รักโอ้ หลงโอ้ค่ะ (ซะงั้น) เด็กไรไม่รู้ หล่อน่ารักแล้วยังแสดงเก่งอีก TwT จากคุณ : RUBIS - [ 15 ธ.ค. 50 01:33:24 ]

ความคิดเห็นที่ 61 งดงามจริงๆครับ ขอบคุณครับเห็นเหมือนกันๆครับ แต่ไม่สามารถเขียนได้ดีแบบนี้ จากคุณ : PH-CKA - [ 15 ธ.ค. 50 09:04:17 ]

ความคิดเห็นที่ 62 โอ๊ยยยยยยยยยย ยิ่งอ่าน ยิ่งคิดถึง เด็ก HipHop ไม่เจอ ไม่ได้คุยมา 1 อาทิตย์เต็มๆแล้วน้า โย่ว ๆ ๆ ๆ จากคุณ : cadiac - [ 15 ธ.ค. 50 09:18:42 ]

ความคิดเห็นที่ 63 โอ้ย อ่านละ น้ำตาไหลเลย เพิ่งไปดูมาเมื่อคืน เป็นรอบที่...เอ่อ ไม่บอกดีกว่าอาย มันเยอะเกินอ่ะ รักหนังเรื่องนี้มากมาย จากคุณ : เบนนี่ทักกี้ - [ 15 ธ.ค. 50 12:38:41 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ขอบคุณมาก ๆ ครับ อ่านแล้วซึ้งจนน้ำตาไหลพราก ๆ อยากมีแฟนแบบโต้งจัง ยิ่งได้หน้าเหมือนโอ้นี่เพอร์เฟ็คสุด ๆ เห็นด้วยกับความเห็นบน ๆ นะครับ ว่าโอ้แสดงได้ดีมาก ๆ จะติดตามผลงานของโอ้ไปเรื่อย ๆ นะครับ จากคุณ : SomeoneOnTheNet - [ 15 ธ.ค. 50 16:07:55 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ชอบค่ะชอบคุณสาวน้อย พิมพ์มาเยอะๆเลย จะเข้ามาอ่านทุกวัน จากคุณ : นาฮีดำ - [ 15 ธ.ค. 50 17:04:42 ]

ความคิดเห็นที่ 66 อ๋อ..ที่เราไม่ได้นับตอนนั้นเพราะเรารู้สึกว่า โต้งไม่ได้ร้องไห้เพราะความรักไงคะ..? มันไม่ได้ร้องไห้เพราะผิดหวังจากคนอื่น  เพราะโต้งไม่เคยคาดหวังจากคนอื่น กลับกัน เรารู้สึกว่าโต้งผิดหวัง  ที่ตัวเองไม่ได้เป็นอย่างที่คนอื่นต้องการ (ทั้งๆที่โต้งทำเพื่อคนอื่นมาแทบจะตลอดทั้งเรื่อง) เราว่าการร้องไห้ครั้งนั้นมันต่างจากการร้องไห้ของตัวละครอื่นๆในเรื่องอ่ะค่ะ.. มันไม่ได้โทษคนอื่น ไม่โทษใคร  มันแค่มาจากความสับสน และแรงกดดันต่างๆที่โต้งได้รับเฉยๆ พูดง่ายๆคือตัวละครเกือบทุกตัวผิดหวังที่ความรักไม่เป็นอย่างใจต้องการ.. อธิบายไม่ค่อยถูกเหมือนกัน แต่มันเหมือนเป้นการย้ำคาแร็คเตอร์ของโต้งว่า โต้งไม่เคยคาดหวังจากคนอื่น มีแต่เสียใจด้วยซ้ำที่ตัวเองไม่สามารถทำหรือเป็นทุกอย่าง อย่างที่คนอื่นต้องการได้... จากคุณ : สาวน้อย ร้อยกระบวนท่า - [ 15 ธ.ค. 50 19:25:08 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ไม่มีอะไรคับ แค่อยากจะบอกว่า "ขอบคุณคับ...ที่เขียนมาให้อ่าน" จากคุณ : dorakung - [ 15 ธ.ค. 50 19:41:10 ]

ความคิดเห็นที่ 68 โห ลึกซึ้งมากค่ะ ตอนเราดูก็พยายามสังเกตจากหนังเรื่องนี้อยู่บ้าง แต่ไม่สามารถเก็บรายละเอียดได้มากขนาดนี้เลย ขอคารวะ จขกท เลยค่ะ จากคุณ : ร่าเริงเกิ๊น - [ 16 ธ.ค. 50 11:06:25 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ขอบคุณเจ้าของกระทู้ครับ ที่ทำให้รู้ว่า การที่ผมไปดูมาสามรอบ มันยังไม่พอ หุๆ ยิ่งอ่านกระทู้นี้แล้วยิ่งอยากไปดูอีก คนอะไรดูหนังได้ลึกซึ้งจริงๆ  ขอคารวะ ครับ จากคุณ : boozo - [ 16 ธ.ค. 50 23:46:18 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ขอบคุณที่เขียนมาให้อ่านครับ ถึงภาษาจะไม่ได้สละสลวยอะไร แต่ก็ตีความได้ตรงประเด็นดีครับ จากคุณ : ไหไหล - [ 18 ธ.ค. 50 11:00:25 ]

ความคิดเห็นที่ 71 พี่ที่เคารพมาเล่าเรื่องหนังเรื่องนี้ เลยได้ไปดู...ติดเลยง่ะ...โดนเลย โดนใจเลย... เราว่า โต้งเป็น "ลูกผู้ชาย" ขนานแท้อ่ะ...แม้ว่าเค้าจะรักมิวในแบบเกย์ ดูตอนที่โต้งระเบิดอารมณ์ใส่หญิงบนระเบียงคอนโด..มันเป็นอารมณ์โกรธชั่ววูบ พอโต้งได้สติก็รีบผละจากหญิงทันที แม้ว่าหญิงจะจับมือโต้งมีบี้หน้าอกแต่โต้งก็สะบัดมือหนี หลายๆคนคิดว่าโต้งไม่มีอารมณ์กับผู้หญิง และเป็นเกย์แท้ๆ เลยสะบัดมือหนี ความจริงเราว่า...เพราะโต้ง "สำนึกผิด" ที่ไปล่วงเกินข่มเหงหญิง ที่โต้งสะบัดมือหนี เราว่าไม่ใช่เพราะเป็นเกย์แล้วไม่มีอารมณ์กับหญิง แต่โต้งเป็นสุภาพบุรุษ ที่รู้ว่านี่เป็นความน่าละอายใจที่ทำเรื่องเชี่ยๆแบบนี้กับหญิง...ถึงจะร้องไห้มากมายแต่นาย man มากๆอ่ะ โต้ง...แม้นายจะเป็นเกย์เพราะรักมิว แต่จิตใจนายเป็นลูกผู้ชายตัวจริง... นับถือฮับ จากคุณ : เหงาน้อย - [ 18 ธ.ค. 50 16:37:32 ]

ความคิดเห็นที่ 72 รักโต้งๆๆๆๆๆๆๆ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จากคุณ : จักรพรรดิแดนรักทหารErosPhoenix - [ 11 ม.ค. 51 13:22:23 ]