ความคิดเห็นที่ 1 ผมกำลังตื่นนอน งัวเงียเปิดทีวีดูคับ ช่อง itv คือฮีโร่ในตอนนั้น รายงานเรื่องราวตลอด24 ชม ก็ว่าได้ ในขณะที่บางช่องยังฉายละครอย่างสบายใจ   เปิดดูวันแรก เสียชีวิต 500 คนแล้วค่ะ วันที่ 2 ต่อมา เสียชีวิต 1800 คนแล้วค่ะ วันที่ 3 เสียชีวิต 2400 คนแล้วค่ะ และไม่มีทีท่าจะลดลง เฮ้ย อะไรวะ ทำไมมันเยอะขนาดนี้ เสียใจกับผู้ที่ล่วงลับด้วยคับ จากคุณ : foxaon1 - [ 26 ธ.ค. 50 16:07:35 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมกำลังสอบโควต้าเข้า มช. ครับ พอนั่งรถกลับบ้านมา พ่อบอกว่าเกิดสึนามิ จากคุณ : pichet152 - [ 26 ธ.ค. 50 16:08:05 ]

ความคิดเห็นที่ 3 กำลังแพ็คของ เพื่อจะไปที่ภูเก็ตในอาทิตย์ถัดมาค่ะ ถือว่าโชคดีของอิฉันมากๆ เลยค่ะ T_T จากคุณ : มามี่โพโค (มามี่โพโค) - [ 26 ธ.ค. 50 16:10:39 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตื่นเช้าขึ้นมาเปิดเว็บข่าว แล้วเห็นหัวข้อข่าว+รูปขึ้น นึกว่าเป็นข่าวต่างประเทศ พอตั้งใจอ่านข่าวปุ๊บตกใจมาก รีบวิ่งไปเปิดทีวีดูข่าว ทุกช่องกำลังรายงานสถานการณ์ เห็นสภาพบ้านคน ชายหาด และผู้คนที่ถูกคลื่นยักษ์ทำลายเรายอมรับว่านั่งลงร้องไห้เลย ใจนี่คิดอย่างเดียวว่ามันเกิดอะไรขึ้น อยากนั่งรถลงไปช่วยเหลือผู้คนที่นั่น ตอนนั้นเราคุยกับพ่อและแม่เลยเพราะอยากไปช่วยมาก แต่พ่อแม่ขอไว้โดยบอกว่าถ้าลูกเป็นอะไรไปท่านคงหัวใจสลาย ถ้าคลื่นยักษ์มาอีกทีพ่อแม่จะทำยังไง เราคิดดูได้แต่ส่งใจไปช่วยพี่น้องที่ประสบภัย ทางทีวีขอบริจาคอะไรเราก็รีบแจ้นไปซื้อส่งไปบริจาคให้หมด มันเป็นเหตุการณ์ที่สะเทือนใจและเราเสียใจมาก จากคุณ : เสียงจากบ้านนา - [ 26 ธ.ค. 50 16:18:58 ]

ความคิดเห็นที่ 5 วันนั้น ผมมีสอบตอนบ่าย  เกิดเหตุตอนเช้า  นอนอยู่  เพื่อนก็มาปลุก   ผมอยู่หอพักชั้น  7  ตอนนั้นตกใจพอควร คิดว่า เกิดอะไรขึ้นเนี่ย แผ่นดินไหวเหรอ (เพิ่งเคยเจอแผ่นดินไหวครั้งแรก) คิดไปถึงว่าตึกจะถล่มมั้ยเนี่ย   แต่ด้วยความง่วงนอน  ก็ นอนต่อไปทั้งตึกสั่น ๆ นั่นแหละ ๆ  เหอ ๆ  ตื่นมาอีกทีเกือบ ๆ เที่ยง  ยังสงสัยตัวเองว่า  ทำไมกรูไม่ตกใจเลยวะ ต่อมาก็เห็นข่าวซึนามิ ทางทีวี  แล้วก็นึกออกได้ว่า เกิดจากแผ่นดินไหวเมื่อเช้านี้เอง จากคุณ : BiteTheDust - [ 26 ธ.ค. 50 16:19:04 ]

ความคิดเห็นที่ 6 จำได้แม่นเลย ไปบางโพไปซื้อโต๊ะทานข้าว  พนง.ในร้านบอกว่าคนงานที่ไปส่งเฟอร์นิเจอร์ที่ภูเก็ตบอกว่าเกิดเเผ่นดินไหว รถลอยละลิ่วไปหมด ทางร้านรีบโทรไปเช็คที่โรงแรมที่นำเฟอร์ฯไปส่ง ไม่สามารถติดต่อได้ ไอ้เราก้อคิดในใจเวอร์ไปเปล่ารถลอยนี่นะ ... เพราะตอนนั้นข่าวก้อไม่มี ( 10 โมงเช้าโดยประมาณ ) กลับถึงบ้านบ่ายโมงกว่า เปิดทีวีดู โอ้ย..สลดใจกะข่าวมาก ขอร่วมไว้อาลัยแด่ผู้จากไปและผู้สูญเสียค่ะ จากคุณ : poohying - [ 26 ธ.ค. 50 16:19:43 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณแมลงปีศาจ อยู่ใกล้เราเลย (วันนั้นก็อยู่สยามนั้นแหละคะ) กำลังนั่งทำงานอยู่   พี่เดินมาบอกเรายังไม่เชื่อเลย จนวันรุ่งขึ้นโดนเรียกตัวด่วนให้เข้าไปทำรายการสดสรุปสึนามิ ภาพทุกภาพที่ผ่านสายตาเรา  มันไม่มีคำบรรยายจริงๆ ถึงตอนนี้ยังช็อกไม่หาย....เพราะเพื่อนของเพื่อนเราเสียชีวิตด้วย ..คงจำไปชั่วชีวิตค่ะ จากคุณ : หัวใจข้างซ้าย พวงมาลัยข้างขวา - [ 26 ธ.ค. 50 16:20:56 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ตอนนั้น เพิ่งตื่นแล้วก็เปิดทีวีดู เจอข่าวนี้พอดีเลย ตกใจมาก ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นในไทย.... ขอไว้อาลัยแด่ผู้จากไปในเหตุการณ์ครั้งนี้ด้วยครับ จากคุณ : บอย (clubม้าหมุน) - [ 26 ธ.ค. 50 16:22:01 ]

ความคิดเห็นที่ 9 กำลังกินก๋วยเตี๋ยวที่ร้านแล้วพ่อก็เปิดวิทยุจากรถฟังกันทั้งร้าน จากคุณ : IQแขม่ว - [ 26 ธ.ค. 50 16:24:09 ]

ความคิดเห็นที่ 10 วันเกิดเหตุ... ผมสอนดำน้ำอยู่ในสระแถวๆ ถ. แจ้งวัฒนะ.. ขึ้นมาจากสระตอนเที่ยง.. เจ้าของสระมาบอก "ครูๆ เห็นข่าวไหม เขาว่ามีคนโดนคลื่นซัดตายที่ถ้ำมรกตเป็นร้อยเลย" ตอนนั้น ผมยังคิดว่า ไกด์ทัวร์ ดูเวลาน้ำขึ้นน้ำลงผิด... แต่สักพักหนึ่ง.. ได้หันดูทีวี.. ถึงเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น... ในวันนั้น.. ฝรั่งสาวคนหนึ่งที่มาฝึกงานที่บริษัทที่ผมทำงานอยู่.. เธอมาอยู่เมืองไทยได้ 6 เดือนแล้ว แต่เธอไม่ค่อยแฮปปี้กับชีวิตในกรุงเท่าไร... เธอกินมังสวิรัต แถวนี้ก็มีอยู่ร้านเดียว.. เธอไม่ค่อยไปเที่ยวไหน เรียกว่าอยู่แบบค่อนข้างเซ็งๆ... เธอหวังไว้แต่ว่า หมดช่วงฝึกงาน จะไปเที่ยวภูเก็ต และเธอก็ไปถึงภูเก็ตประมาณวันที่ 24 หรือ 25 นี่แหละ... วันเกิดเหตุ ผมพยายามโทรศัพท์ติดต่อเธอในวันนั้นแต่ด้วยเครือข่ายที่ล่มเสียหาย จึงโทรไม่ติดเลย..จนสุดท้าย นึกได้ว่าการส่ง SMS ใช้ช่องความถี่น้อยกว่า โอกาสติดต่อได้มากกว่า จึงลองส่งดู เธอตอบกลับมาว่าเธอปลอดภัยดี... ฝรั่งอีกคน หัวหน้าผม นี่ก็แม่เขามาเยี่ยมจากต่างประเทศ (อายุ 60 กว่าแล้ว) ก็พากันไปที่กระบี่ คิดว่าเป็นอ่าวนางนะ.. โรงแรมของรายนี้ ก็อยู่ลึกเข้าไปในหาด จึงไม่โดนอะไร... ตัวผมเอง หลังเหตุการณ์ได้ประมาณ 2-3 วัน ก็รวมกับพวกครูดำน้ำทั้งที่พอรู้จักกันมาก่อน และเพิ่งมารู้จักกันตอนนั้น รวมกลุ่มเข้าประสานงานกับบรรดานักวิทยาศาสตร์ทางทะเลของจุฬา มอ. เกษตร รามคำแหง จัดโครงการสำรวจความเสียหายปะการัง ในเขตอุทยานฯ สิมิลัน มีกลุ่มอาสากลุ่มอื่นๆ ออกสำรวจในพื้นที่อื่น แต่บอกได้ว่า กลุ่มผมเป็นกลุ่มแรกๆ ที่สร้างมาตรฐานในการทำงานร่วมกันระหว่างนักวิชาการของกรมประมง กรมทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง กรมอุทยานแห่งชาติ มหาวิทยาลัยต่างๆ และนักดำน้ำเอกชน... จากคุณ : Wobbegong - [ 26 ธ.ค. 50 16:26:31 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ตรงกับวันเกิดพอดีค่ะ ไม่มีอารมณ์ฉลองอะไรทั้งสิ้น มีแต่ความเศร้า จากคุณ : joker_poy - [ 26 ธ.ค. 50 16:26:56 ]

ความคิดเห็นที่ 12 นอนเล่นอยู่ในหอพัก แล้วเพื่อนๆก้อมาเปิดทีวี นั่งดูกันเต็มห้อง จากคุณ : ## WoodStock ## - [ 26 ธ.ค. 50 16:27:37 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นวันเกิด ออกจากบ้านไปสวนสาธารณะกับหวานใจ กลับมาอีกทีเกือบทุ่ม เห็นข่าวนึกว่าแค่น้ำท่วม พอรู้ข่าวก็เลยตามข่าวตลอดคืน จากคุณ : GREMLINS - [ 26 ธ.ค. 50 16:30:35 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อยู่บ้านค่ะ ดูรายการของคุณสรยุทธอยู่ (ตอนนั้นยังอยู่ช่อง9) รายงานตอนนั้นบอกมีผู้เสียชีวิตประมาณ 100 คน ค่ะ ยังไม่ได้เอ่ยถึงว่านั่นคือ สึนามิ จากคุณ : ลูกสาวคนที่สาม - [ 26 ธ.ค. 50 16:32:36 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ที่มหาวิทยาลัยมีงานรับปริญญา เราเพิ่งอยู่ปี 1 กำลังบูมให้รุ่นพี่อยู่ เสร็จมาพักในห้องสาขา พี่ๆเปิดคอมพ์อ่านข่าวตกใจกันหมด ตอนนั้นมีข่าวลือว่าภูเก็ตหายไปทั้งเกาะด้วย -_-" ตอนเย็นกินข้าวดูข่าวอีกที น่ากลัวมากๆ เพื่อนเราเป็นคนใต้ดูแล้วร้องไห้เลย ขอไว้อาลัยให้กับผู้เสียชีวิตทุกคนนะคะ ขอให้ไปสู่สุคติค่ะ จากคุณ : ป่ามป๊าม - [ 26 ธ.ค. 50 16:33:23 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อยู่บ้านค่ะ ได้ยินช่อง7พูดสึนามิๆ ไอ่เราก็เห้ยคุ้นๆหมือนเคยเรียนมาว่ามันเป็นคลื่นยักษ์ แล้วมันมาได้ยังไงอะไร งง คือไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะเกิดกับประเทศไทยของเรา ขอไว้อาลัยด้วยคนค่ะ จากคุณ : อะจึ๋ยเคี้ยก - [ 26 ธ.ค. 50 16:35:38 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อยู่สยามเหมือนกันเลยค่ะ กำลังซื้อโบว์อยู่ร้านพี่เบนซ์ - - (โดดเรียนGSC) ตอนแรกเดินผ่านร้านขายหนังสือ มีผู้ใหญ่คนนึงถามพี่คนขายว่าหนังสือพิมพ์กรอบบ่ายมีข่าวแผ่นดินไหวไหม ตอนนั้นก็นึกว่าไหวที่อื่น แต่ตอนจะจ่ายเงิน ข่าวออกทีวี ช็อกกันไปเป็นแถบ ทำอะไรไม่ถูกกันทั้งร้าน จากคุณ : nobodiiez - [ 26 ธ.ค. 50 16:37:30 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ตื่นมาตอน 9โมง แล้วออกไปกินข้าวในเมืองภูเก็ต คนในร้านพูดกันว่าน้ำท่วมแถวป่าตองคนตายเป็นร้อย ในใจก็นึกว่าแดดจ้าขนาดนี้อ่ะนะ ยังคิดว่าได้ยินข่าวมาผิดหรือเปล่า แล้วผ่านไปที่คลองที่ไหลลงสู่ทะเลสะพานหิน เห็นคนมุงกันเยอะเลยลงไปดู เรือคว่ำ เศษไม้ เกลื่อน ปลาว่ายทวนน้ำ  คิดว่าต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ เลยกลับบ้านไปดูข่าว ถึงได้รู้ว่าเพราะสึนามิ วันรุ่งขึ้นรู้ว่าอาเสียในเหตุการณ์ที่เขาหลัก ศพของอายังตามหาไม่เจอ อาวิ่ง ลงไปช่วยลูกสาว แต่ตัวเองกลับจมน้ำไป  ขอให้อาไปสู่สุคติ จากคุณ : Juxtaposed with you - [ 26 ธ.ค. 50 16:41:57 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อยู่บ้านพ่อแม่ที่ ต่างจังหวัดค่ะ ถ้าหากอยู่ในกรุงเทพ คงรีบแจ้นไปบริจาคเลือด และก็ ช่วยเหลือทุกอย่าง รวมทั้งชวนเพื่อนๆไปช่วยกันเป็นล่ามแล้วล่ะ ติดตามข่าวตลอดเลย เศร้ามาก จากคุณ : ทาสรักลูกแยม - [ 26 ธ.ค. 50 16:43:23 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ไปถ่ายรูปชุดครุยเตรียมทำเรื่องจบ แล้วกลับบ้านที่ต่างจังหวัด พอถึงบ้านตอน 11 โมงกว่าๆ เปิดช่อง 7 เห็นมีข่าวได้ยินแว่วๆ ว่าภาคใต้ ก็นึกว่าเรื่องความไม่สงบอีกแล้ว แต่พอฟังดีๆ ไม่ใช่ เป็นข่าวคลื่นยักษ์ แต่ยังไม่มีรายละเอียด เลยเปลี่ยนไป CNN กับ BBC เค้ากำลังรายงานสดเป็น Breaking News เลย คนละเรื่องกับทีวีในไทย ดูข่าวไปน้ำตาไหลไป นึกถึงว่าเมื่อ 1 ปีก่อนหน้านั้นช่วงเดียวกัน เราก็ล่องเรืออยู่แถวพีพีนี่แหละ จากคุณ : Metronome - [ 26 ธ.ค. 50 16:47:05 ]

ความคิดเห็นที่ 21 วันเกิดเหตุกำลังสระผมที่ร้านอยู่ค่ะ ตอนนั้นอยู่หาดใหญ่ สักพักแฟนเจ้าของร้านก็รีบวิ่งเข้ามาบอกว่าแผ่นดินไหว เราก็งงๆ อยู่ จำได้ติดหูเลยว่าโดนแฟนเจ้าของร้านว่า คนเขาจะตายกันอยู่แล้วยังมาห่วงสวยอยู่ คืนนั้นก็ยังไม่คิดว่ามันจะรุนแรงอะไร ยังไปเมาเละกับเพื่อนๆ อยู่ พอสร่างเมาได้ไม่ทันไร ก็มีอันต้องเก็บกระเป๋าเพื่อไปเป็นล่ามจำเป็นที่กระบี่ หลังจากนั้นเป็นต้นมา นับว่าชีวิตเราเปลี่ยนไปเลย จากที่เคยเที่ยวสำมะเลเทเมาไปวันๆ ก็ต้องมาอยู่ที่พังงาเพื่อทำงานช่วยเหลือสึนามิ เป็นปี จากคุณ : Left side heart - [ 26 ธ.ค. 50 16:48:24 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อยู่ภูเก็ตอยู่แล้ว กำลังเรียน ข่าวบอกว่าน้ำท่วมป่าตอง ให้นศ.กลับบ้าน ก็งง ท่วมได้ไง แดดจ้าขนาดนี้ จากคุณ : Dek[N]a[R]o[K] - [ 26 ธ.ค. 50 16:53:08 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ตอนนั้นนอนอยู่คอนโดเลย ตื่นมาก็เปิดทีวีแล้วก็ตกใจ เฮ้ย อะไรเนี่ย!!! แล้วก็มีพี่ที่อยู่อเมริกาก็ msn ถามข่าวกันตลอด ก็รายงานข่าวให้พี่แกรู้ ว่ายอดคนเสียชีวิตเท่าไหร่ แกก็ เฮ้ย นี่มันอย่างกับระเบิดนิวเคลีย์ลงเลยนะเนี่ย!! จากคุณ : กึ่งยิงกึ่งผ่าน - [ 26 ธ.ค. 50 17:00:49 ]

ความคิดเห็นที่ 24 จำได้แม่น !!! กำลังจะออกจากบ้านเพื่อไปฉลองปีใหม่ที่เขาหลัก แต่ไปๆมาๆ พี่อีกคนติดธุระ เลยเลื่อนวันที่จะลงไปเที่ยว พอกลับเข้าบ้าน โหยมีข่าวใหญ่โตมาก นั่งดูไปร้องไห้ไปเลย พอมารู้อีกที โรงแรมที่บ้านเราจองไว้ ตอนนั้นกลายเป็นที่เก็บศพไว้ หูยๆ จากคุณ : hehahawai - [ 26 ธ.ค. 50 17:03:31 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ดูทีวีอยู่ครับ ตอนแรกคิดว่าไม่ใหญ่โต ไม่รู้จักด้วยว่าซึนามิคืออะไร หลังจากตั้งหลักได้ ก็ดูข่าวทั้งวันเลย จากคุณ : Journalise - [ 26 ธ.ค. 50 17:04:08 ]

ความคิดเห็นที่ 26 นั่งกินข้าววันเกิดตัวเอง ด้วยความรู้สึกแบบ... หดหู่พิลึกๆ หดหู่แบบไม่มีเหตุผล ตอนนั้นยังไม่รู้ข่าว..พอตอนค่ำๆ ถึงรู้ ตายละ...มืน่า เหมือนสังหรณ์ใจพิกลๆ จากคุณ : jetboat - [ 26 ธ.ค. 50 17:06:07 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อยู่เมืองจีนครับ อึดอัดเป็นบ้า เพราะได้ข่าวว่าต้องการล่ามจำนวนมาก ถ้าอยู่เมืองไทยก็คงขอที่บ้านไปช่วยเขาแล้ว เพื่อนๆ นักศึกษา กับอาจารย์ก็ถามกันใหญ่ว่าเป็นไงบ้าง เลยกลายเป็นจุดสนใจอยู่พักนึงเลยครับ จากนั้นก็กังวลต่อ เพราะเพื่อนคนหนึ่งทำงานอยู่ภูเก็ต ดีที่ช่วงนั้นเขาขึ้นกรุงเทพฯ มาพอดี ได้โทรคุยกันก็สบายใจ ที่สำคัญ มารู้ทีหลังว่า เพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยก็เสียในเหตุการณ์ครั้งนี้ด้วย ถึงจะไม่สนิทกันเท่าไหร่ แต่ก็ใจหายอยู่ดี ขอให้ทุกดวงวิญญาณไปสู่สุคติครับ แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 50 17:13:02 จากคุณ : absent-minded - [ 26 ธ.ค. 50 17:11:09 ]

ความคิดเห็นที่ 28 จำได้ว่าไม่ได้ดูข่าวเลย  หมกตัวในห้องเตรียมตัวสอบอยู่  จนกระทั่งออกห้องมาตอนบ่ายๆ  พี่ชายบอกภูเก็ตโดนสึนามิ   ยังคิดขำๆอยู่ว่า   มันเป็นญี่ปุ่นเหรอวะ  นึกว่าโดนแกล้งอ่ะ ไม่เชื่อยังโทรไปนัดเพื่อนออกไปเที่ยวอีก  แล้วก็แอบนินทาพี่ตัวเองว่าบ้า-*- มันว่ามีสึนามิในไทย  ไอ่เพื่อนก็ไม่รู้เหมือนกัน  ร่วมหัวนินทาพี่เราด้วย   ตลกกันใหญ่ พอมาเปิดทีวี  ถึงรู้ว่าเรื่องจริง  พี่เราก็ลงไปช่วยค้นหาศพ  กว่าจะกลับบ้านมานี่นานมากกกก  (แต่หน้าคุณพี่ชายตอนกลับมาหมองมากค่ะ  เราก็นินทาอีก มันโดนผีเกาะมา เหอๆ)  รู้สึกผิดที่คิดขำตอนนั้นเลย จากคุณ : มือปราบหน้าใส - [ 26 ธ.ค. 50 17:13:55 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ตื่นเช้า อ่านหนังสือการ์ตูนตามปรกติ ของเด็กที่ไม่รู้ประสีประสาครับ รู้แต่ว่า หนึ่งปีหลังจากนั้น ผมไปเป็นอาสาสมัครสร้างบ้านให้พวกเขา พอไปเห็นแล้วร้องไห้เลยอ่ะครับ เวลาที่เรามีความสุขกัน คนไทยด้วยกันบางคนเขาเป็นทุกข์โดยที่เราไม่รู้ตัว จากคุณ : tool-bar - [ 26 ธ.ค. 50 17:14:19 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ไปไหว้พระทำบุญก่อนปีใหม่ที่ต่างจังหวัดค่ะ พอขับรถกลับบ้านกะแฟนและครอบครัวเปิดวิทยุฟัง ยังตกใจเลยว่า น้ำท่วมได้ไง... กลับมาถึงบ้าน กลายเป็น breaking news แล้ว สลดมากๆๆๆ น้ำตาไหลเลย ปล. อ่านกระทู้แล้วขนลุกอะค่ะ ขอไว้อาลัยให้กับผู้สูญเสียทุกท่านนะคะ จากคุณ : Blueseabluesky - [ 26 ธ.ค. 50 17:17:04 ]

ความคิดเห็นที่ 31 กำลังรอผลสอบตัวสุดท้ายคะ..จำได้ว่านั่งลุ้นว่าชั้นจะจบไม๊เนี่ย.. พอผ่านก็โล่งอก.. กลับมาบ้าน พ่อบอกว่า เนี่ย ภูเก็ตโดนคลื่นซัดคนตายกันเพียบเลย..เรายังว่า จริงเหรอ แหม ดูหนังมากไปรึเปล่า.. พอตอนเย็น ..โห..ตายกันเกลี่อน จากคุณ : ไก่กา อาราเร่ - [ 26 ธ.ค. 50 17:17:27 ]

ความคิดเห็นที่ 32 จำได้ว่าตอนนั้นฝึกงานอยู่ที่ เชียงใหม่ เช้านั้นเป็นเช้าธรรมดาๆวันหนึ่ง รู้สึกว่าจะเป็นวันหยุดด้วย เลยตื่นสาย  พอตื่นก็เดินไปเข้าห้องน้ำจะอาบน้ำรู้สึกมึนๆหัวเหมือนห้องมันสั่น เท้าเหมือนไม่ติดพื้น (ตอนนั้นอยู่ชั้น2) ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าเกิดเหตุการณ์อะไรที่ทางภาคใต้ พอหายมึนหัวก็รีบเข้าไปอาบน้ำแล้วก็เดินออกไปกินข้าว     พอดีร้านข้าวเปิดทีวีแล้วมีข่าวนี้ขึ้นมาพอดี  ตอนดูแรกๆไม่คิดว่าเป็นที่เมืองไทยเพราะเคยได้ยินแต่ว่าซึนามิเกิดที่ญี่ปุ่น  เลยเข้าร่านเน็ตแล้วเปิดเวปหาอ่านข่าว แรกๆก็ไม่คิดว่ามันจะรุนแรงมาก หลังจากวันนั้นก็ติดตามข่าวนี้ทุกวัน  และข่าวที่รายงานหลังจากวันนั้นจะมีจำนวนคนตายเพิ่มขึ้นตลอด เป็นอะไรที่น่าตกใจมากเพราะเกิดมาก็ไม่เคยเจอ  เหมือนกับตอนที่มีข่าว  9/11 จากคุณ : หนังสือขาย - [ 26 ธ.ค. 50 17:18:57 ]

ความคิดเห็นที่ 33 รู้สึกว่าจะทราบข่าวครั้งแรกในห้องนี้แหล่ะ แล้วก็เลยไปเปิดช่อง 9 ดูรายการสรยุทธ ตอนแรกก็นึกว่าน้ำท่วมธรรมดา ไปๆมาๆตายเป็นพันๆ จากคุณ : vacuum_car - [ 26 ธ.ค. 50 17:21:38 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ผมไปเที่ยวที่เชียงใหม่แต่วันรุ่งขึ้นลงไปที่ ตะกั่วป่า ไปนอนที่โรงแรมเอ็กซ์ตร้า เยื้องๆวัดย่านยาวครับ คอยประสานงานกับบริษัทเพื่อนำของไปบริจาค ตอนที่ไปผมเข้าไปดูที่บ้านน้ำเค็มตอนนั้นยังไม่ค่อยมีใครเข้าไปเลยนักข่าวก็ยังไม่เข้าไปแต่ผมเข้าไปเพราะมีคนรู้จักอยู่เห็นสภาพแล้วน่าสงสารมากครับเดินๆเจอศพด้วย สรุปเศร้ามากไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้อีกแล้ว จากคุณ : SERIUS - [ 26 ธ.ค. 50 17:23:18 ]

ความคิดเห็นที่ 35 จำได้ว่าทุกคนทุกช่องทุกบ้านติดตามข่าวนี้ตลอด เปิดทีวีเอาไว้ติดตามกันตลอดแม้กระทั่งร้านก๋วยเตี๋ยว บางช่วงมีการค้นหาผู้รอดชีวิต คนร้านก๋วยเตี๋ยวต่างประนมมือขอให้เจอผู้รอดชีวิตอย่างไม่ได้นัดกัน เป็นภาพที่ประทับใจและเศร้าใจในเวลาเดียวกันค่ะ จำได้ถึงความใจดีของคนไทยทุกคนค่ะ จากคุณ : PattyPukes - [ 26 ธ.ค. 50 17:25:02 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ไปเข้าค่ายอยู่ที่กำแพงแสน กว่าจะรู้เรื่องก็กลับบ้านตอนเย็นแล้วนั่น รุ่งขึ้นเช้ามาเรียน มีอาจารย์มาบอกว่าซีเนียร์ที่เพิ่งจบ3ปีครึ่งและไปประจำที่ระนอง เสียชีวิตจากเหตุการณ์นี้ ปีใหม่ปีนั้น แทบไม่ออกไปฉลองที่ไหน ได้ออกไปช่วยitv แพ็คของที่สาย5แทน จำได้เลย ข้อสอบตอนfinal มีให้บรรยายเรื่อง tsunami ด้วย จากคุณ : *+*ข น ม ผิ ง ข้ า ง เ ต า*+* - [ 26 ธ.ค. 50 17:32:17 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ตอนนั้นที่แผ่นดินไหว นอนอยู่บนเตียงเพราะเป็นเวลาประมาณสิบโมงเช้า เราตื่นสายประจำแหละ อยู่ที่หาดใหญ่หอพักชั้นสาม รู้สึกเตียงโยกไปมา ไหวๆ ก็งงเราฝันไปรึเปล่าหว่า หรือว่ามีผีหลอกมาเขย่าเตียง เพราะสลึมสลือ สักพักคุยกับพี่คนนึงบอกว่าเกิดเหตุใหญ่แล้ว เพราะมีสึนามิ เราก็งงเลย ก็เมืองไทยไม่เคยเกิดแบบร้ายแรง รอข่าวก็ไม่มีเลย ต้องตอนบ่ายๆ ถึงจะมีข่าว เห็นข่าวแล้วสลดมากๆ แล้วยังโหลดคลิปไว้ดูบ้าง ถึงตอนนี้ก็ขอไว้อาลัยผู้เสียชีวิตทุกคน และให้กำลังใจญาติๆ นะคะ จากคุณ : marblecheesecake - [ 26 ธ.ค. 50 17:33:12 ]

ความคิดเห็นที่ 38 กำลังไปทำฟันค่ะ น้องชายโทรมาบอกว่าสวนที่กำลังจัดที่ทวินโลตัสรีสอร์ทแอนด์สปา เกาะลันตาโดนคลื่นทะเลซัดไปหมดเลย อ่างจากุชชี่ ทีวี ดีวีดี ลอยออกมาหมด ต้องมาปลูกต้นไม้ใหม่หมดเลยค่ะ จากคุณ : สันกาลาคีรี - [ 26 ธ.ค. 50 17:33:55 ]

ความคิดเห็นที่ 39 อยู่หาดใหญ่ค่ะ เช้าวันนั้น ตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือน เหมือนใครมาจับเตียงเขย่า สั่นๆๆๆๆๆ ก็บอกตัวเองว่า น่าจะแผ่นดินไหว  (ที่จริงก็ไม่เคยเจอมาก่อนเลยว่าแผ่นดินไหวเป็นไง) ลุกขึ้นมายืน พื้นก็โงนเงนไปมา เลยลงไปข้างล่าง ออกไปนอกอาคาร ซักพัก ก็กลับสู่ภาวะปกติ ก็มาตั้งกระทู้ในพันทิป ว่าแผ่นดินไหว ก็มีหลายที่ ที่รู้สึก พอสายๆ ก็มีคนมาตั้งกระทู้ ว่าเกิดคลื่นยักษ์ เปิดทีวีตามข่าว... ได้เจอกับเรื่องราวที่นึกว่าฝันไปซะอีก.. จากคุณ : แครอทเค้ก - [ 26 ธ.ค. 50 17:39:36 ]

ความคิดเห็นที่ 40 นอนและงัวเงียตื่นมาดูข่าวแบบงงๆ เห็นภาพข่าวแล้วตาแจ้งเลย รู้สึกยังไงไม่รู้ ใจมันปั่นป่วนไปหมด ขนลุก ไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้ จากนั้นก็ตามข่าวตลอด ดูไปน้ำตาไหลไปเลย T_T ขอไว้อาลัยด้วย   จากคุณ : หมาตาดำๆ - [ 26 ธ.ค. 50 17:40:15 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ตอนนั้นเราอยู่กรุงเทพ ไปทำธุระที่ธรรมศาสตร์พอตอนเที่ยงเพื่อนๆโทรถามกันใหญ่ว่าเป็นไงบ้างเราก็งง อะไรเหรอ???/ เพื่อนบอกว่ามีพายุเข้า เราก็เหรอ.....ไม่ได้สนใจ อีกคนบอกมาว่าเป็นสึนามิ ตอนนั้นโทรหาที่ทำงานจะบอกว่าช่วยพาเด็กๆขึ้นเขาให้หมด แต่ก็ติดต่อไม่ได้เลย ช่วงนั้นมีหนังเรื่อง The day after tomorrow ด้วย กังวลอย่างบอกไม่ถูก ได้แต่ดูข่าวและขอให้ทุกคนปลอดภัยเมื่อทุกอย่างสงบก็รู้ว่าทุกคนสบายดี มีบางส่วนที่สูญเสียบ้านไป จากนั้นเรากลับบ้านเพราะเป็นช่วงปีใหม่ ตลอดทางเห็นแต่ข่าวศพเพิ่มขึ้นจากร้อยเป็นพัน เมื่อกลับภูเก็ต สิ่งที่เราทำคือขับแมงกะไซจากภูเก็ตไปเขาหลักพาพี่เขาไปตาหาศพ น้องชาย น้องสาว เราไม่อยากเชื่อเลยว่าจะมีคนรอดชีวิตเพราะทุกอย่างเรียบเป็นหน้ากลอง เมื่อผ่านวัดก็มีแต่กลิ่นศพ คละคลุ้ง ถึงตอนนี้เราก็แทบไม่อยากเชื่อว่าเกิดขึ้นในเมืองไทย ดูในคลิปแล้วยิ่งเศร้าเลย ขอให้ดวงวิญญาณทุกดวงไปสู่สุคติ จากคุณ : Mukrob (Mukrob) - [ 26 ธ.ค. 50 17:43:46 ]

ความคิดเห็นที่ 42 กำลังฉลองคริสต์มาสกับอาจารย์ และเพื่อนๆ มีเพื่อนคนนึงฟังวิทยุบอกว่าที่ใต้ แผ่นดินไหว มีคนตาย แต่ไม่รู้รายละเอียด  พวกเราก็เลยไม่ได้สนใจอะไร พอกินเลี้ยงเสร็จ ก็ไปดูหนังกะเพื่อนๆ หัวเราะเฮฮา กลับบ้านมาดูข่าวแล้วอึ้ง ไม่คิดว่าจะเป็นเรื่องร้ายแรงขนาดนี้ จากคุณ : utopie - [ 26 ธ.ค. 50 17:48:28 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ตอนนั้นทำงานสายการบินอยู่ค่ะ เข้าเวรพอดี กำลังเช็คอินผู้โดยสารไปภูเก็ต ... ได้รับแจ้งข่าวจากโอเปอร์ชั่นของสายการบินว่า ภูเก็ตดีเลย์ เพราะน้ำท่วม ตอนนั้นคิดในใจ ... เอาอีกแล้ว โดนผู้โดยสารโวยอีกแน่นอน ตอนนั้น มันคือข่าวน้ำท่วมค่ะ ... ก็เช็คอินไปเรื่อย ... สายการบินอื่นก็ดีเลย์ด้วย ทีนี้ก็มีข่าวมาอีกว่า กำหนดเวลาออกได้แล้ว ก็เหมือนจะเป็นข่าวดี ... แล้วก็มีมาอีกว่า ... cancel ไปเลย ทุกเที่ยวบิน ยังไม่รู้ว่าเพราะอะไร เพราะจัดการกับผู้โดยสารอย่า่งวุ่นวาย จนกระทั่งตอน 1 ทุ่ม เข้าอินเตอร์เนตเพื่อดูว่า เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ... เท่านั้นแหละค่ะ ผู้โดยสารคนไหนที่คิดจะไปภูเก็ตอีก ก็จะห้ามให้หมด และไม่มีสายการบินไหนจัดเที่ยวบินไปเลย หลังจากนั้นอีกหลายวัน บรรยากาศภายในสนามบินก็เศร้ามากกกกกกกก ... หดหู่ไปหมดเลยย เพราะว่ามีญาติมาตามหานักท่องเที่ยวเยอะมาก และช่วงดึก เราก็รอรับผู้รอดชีวิตมาจากภูเก็ต เป็นอะไรที่บอกได้คำเดียวว่า "เศร้าสุดๆ" จากคุณ : Nuniegirl^0^ - [ 26 ธ.ค. 50 17:49:34 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ตอนนั้นเรียนอยู่ที่ตรังพอดีเลย แต่นอนอยู่ค่ะ เพราะช่วงบ่ายมีสอบ เป็นสอบวันสุดท้ายแล้วด้วย ตื่นมาเที่ยงเพื่อนก็บอกว่าแผ่นดินไหว รู้สึกบ้างป่าว แต่ทั้งเมทอีกสามคนในห้องก็ไม่มีใครรู้สึกเลย บ่ายก็ไปสอบตามปกติ กลับมาสอบเสร็จประมาณสี่โมงถึงจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หดหู่มาก จำได้ว่าญาติทุกคนโทรหาเราเพราะกลัวว่าจะเป็นอะไรไป แต่สัญญาณมันล่มโทรหาไม่ได้กันหลายชั่วโมงเลย พ่อแม่นี่ใจเสียไปแล้วคิดว่าเราเป็นไร ที่มหาลัยจะเป็นเด็กใต้ซะส่วนใหญ่ ก็โทรกลับบ้านกันอุดตะหลุดเลย มานั่งดูข่าวกันก็ทำอะไรไม่ถูก อยากไปช่วยเค้าบ้างแต่โดนพ่อแม่สั่งกลับสงขลาเพราะเป็นห่วง กลับมานั่งดูข่าวยิ่งรู้สึกแย่เข้าไปใหญ่ เป็นปีใหม่ที่หดหู่มาก ๆ ขอไว้อาลัยให้กับผู้เสียชีวิตและญาติผู้สูญเสียทุกคนค่ะ จากคุณ : Accountant_Girl - [ 26 ธ.ค. 50 18:12:52 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ตอนนั้นนั่งเล่นอยู่ คุณอาเดินลงมาบอกว่า ที่ภูเก็ตแผ่นดินไหว(9.00 น) เราก้อเลยยังเฉยๆอยุ่คิดว่า แบบ ยังนิดหน่อยอยู่ ที่ไหนได้ อีกซักพัก ทุกช่องมีข่าวด่วนหมดเลย จากคุณ : ปัญญาชน (utter_91) - [ 26 ธ.ค. 50 18:15:19 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ผมกำลังซื้อนาฬิกาอยู่ที่king power central world  ไม่รู้เรื่องอะไรเลย   แต่ขณะที่ผมกำลังซื้อนาฬิกาก็ดันเจอรัฐมนตรีในขณะนั้นชอปปิ้งซื้อนาฬิกาอย่างเมามันส์   ซื้อเหมือนกับได้เปล่า  ไม่ต่ำกว่าสิบเรือน   เป็นถึงรัฐมนตรียี้อีสาน   จะไม่รู้เลยหรือว่าเกิดเหตุการณ์สึนามิขึ้น     มันจะไม่มีใครรายงานให้รู้เลยหรือ   แต่ยังทำเป็นไม่รู้ร้อนรู้หนาว   ผมจำได้แม่น จากคุณ : สริตา - [ 26 ธ.ค. 50 18:29:50 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ได้รับ sms แจ้งข่าวช่วงเช้าบอกว่าเป็นคลื่นยักษ์ ช่วงเที่ยงไปตลาด เห็นข่าวในทีวีบอกว่ามีผู้เสียชีวิตไม่กี่คน กลับบ้านมาดูทีวี ยอดคนตาย สูญหายค่อยๆเพิ่มขึ้นๆๆๆๆๆๆๆๆ เศร้า จากคุณ : O-So Good - [ 26 ธ.ค. 50 18:42:20 ]

ความคิดเห็นที่ 48 วันนั้นตื่นมาตอนสิบโมง รู้สึกจะเป็นวันอาทิตย์ ไม่ได้ดูทีวีเลย เพราะมัวแต่พิมพ์เอกสารให้แม่เยอะมาก แถมตามไปพิมพ์ต่อที่ทำงานแม่จน 4 โมงเย็น แต่ที่ทำงานเค้าเปิดวิทยุก็ได้ยินข่าวครั้งแรกตอนบ่ายสอง ซึ่งฟังแล้วเฉยๆ มาก เพราะข่าวไม่ได้บอกว่ารุนแรง แค่บอกว่า มีคนติดอยู่ที่ภูเขาจำนวนหนึ่ง เราก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง เดาๆว่าประมาณเหมือนข่าวเรือล่ม นักท่องเที่ยวสูญหายแต่ไม่เสียชีวิตประมาณนั้นค่ะ กลับถึงบ้านหลังจากไปกินข้าวที่ห้างฯ ประมาณสองทุ่ม ถึงดูทีวีเต็ม ๆ ตา เลยรู้ว่ามันเป็นอะไรที่น่ากลัวมาก ไม่เคยเห็นว่าเกิดขึ้นในประเทศไทยเลย ตกใจมากด้วย วันนั้นนอนประมาณตี 2 ดูข่าวตลอดจนง่วงหลับไป ตื่นมาเกาะติด ITV เลย ดูทั้งวันตลอดสัปดาห์ ยิ่งรู้ข่าวเกี่ยวกับคุณพุ่ม ยิ่งสลดกันทั้งบ้าน ไม่อยากเชื่อเลย จนปีใหม่ก็ยังรู้สึกสลดหดหู่ไม่หายเลย เศร้าใจมาก สงสารคนเสียชีวิต และญาติๆของทุกคนอย่างที่สุด จากคุณ : rASpBErrY MeRIngUe - [ 26 ธ.ค. 50 18:43:40 ]

ความคิดเห็นที่ 49 อยู่กระบี่ครับ ทำเปเปอร์โปรเจคเสร็จก็กลับบ้านไปก่อน(ไม่อยากแย่งกันลงตอนปีใหม่) ถึงอำเภอเหนือคลองตอนเช้าครับ แม่กับป๋ามารับก็แวะตลาดเพื่อซื้อกับข้าวไปกินกัน (7.00 น.) ก็แปลกใจว่าทำไมปลาที่ตลาดเช้านี้ตัวโตๆทั้งนั้น แถมยังมีมาก แบบว่ามากจริงๆนะครับ ไม่รู้เกี่ยวป่าว ซื้อเสร็จกลับถึงบ้าน (8 โมงกว่าๆหรือว่า 9 โมงไม่แน่ใจ) นั่งเล่นกับแมวแล้วก็ดูทีวี จู่ๆไอทีวีมันก็มีตัววิ่งด้านล่างจอบอกมีน้ำทั่วภูเก็ต มีคนตาย ก็เลยเปลี่ยนช่องไปช่อง 11 เพราะช่อง 11 ภาคใต้นั้นศูนย์อยู่ที่ภูเก็ต แล้วก็ได้แต่อึ้งครับข่าวเริ่มทยอยมา ภาพที่เห็นทวีความหดหู่ให้แก่ผมและครอบครัวอย่างมากครับ ทีนี้ก็เริ่มโทรเช็คบรรดาญาติพี่น้องคนรู้จักครับว่าเป็นไงกันบ้าง พอประมาณเที่ยงกว่าๆมือถือก็เริ่มจะโทรได้ยาก ขอบอกว่ายากมากๆๆๆๆๆ หลังจากวันมหาวิปโยคนั้นอีก 2-3 วันผมและครอบครัวก็ไปเขาหลักครับอะไรที่ช่วยได้ก็ช่วยครับ จากเหตุการณ์นั้นก็ชื่นชมไอทีวีครับที่รายงานข่าวอย่างชนิดที่เรียกได้ว่ายกเลิกโปรแกรมเดิมที่มีทั้งหมด คุณหญิงหมอครับประทับใจสุดๆ และผู้มีส่วนร่วมที่ไม่ได้เอ่ยนามทุกท่านครับ สุดท้ายขอไว้อาลัยแก่ผู้ที่ลาจากไปอย่างไม่มีวันกลับทุกท่านครับ จากคุณ : กระแตตาโต - [ 26 ธ.ค. 50 19:01:17 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ตอนนั้น อยู่หาดป่าตองคะ หนีตายคะ น่ากลัวมาก ๆ ๆ ทำอะไรไม่ถูกเลย ได้แต่วิ่ง ๆ ๆ ๆ อย่างเดียว แต่พอสงบแล้ว ไม่น่าเชื่อ ป่าตองที่เคยสวยงาม จะถูกคลื่นซัดซักไม่มีเหลือเลย แต่ที่น่าสงสารก็คือ คนเต็มถนน เด็มหาด เลย (เสียชีวิตนะคะ) แต่ก็กลับไปรำลึกทุกปี(แต่ปีนี้ไม่ว่างจิง ๆ ๆ เลยรำลึก อยู่ที่บ้าน) และทำบุญให้ทุกครั้งที่มีโอกาส จากคุณ : venis (reyong) - [ 26 ธ.ค. 50 19:34:25 ]

ความคิดเห็นที่ 51 กำลังจะไปภูเก็ต วันที่ 6 มค ตกใจมาก แต่ตอนแรกไม่รู้เรื่องนึกว่าแผ่นดินไหวธรรมดา แต่พอติดตามข่าว เรื่อยๆแล้วตกใจ ทำไมตัวเลขคนเสียชีวิตเพิ่มๆเรื่อยๆ จาก สิบ เป็นร้อย เป้น ห้าร้อย เป็นพัน ป็นปีใหม่ที่สลดมาก จากคุณ : Love@here - [ 26 ธ.ค. 50 19:38:16 ]

ความคิดเห็นที่ 52 อยู กทม. กำลังทำบุญถวายสังฆทาน เพื่อนโทรมาจากภูเก็ตบอกว่าน้ำท่วมขึ้นมาเร็วมาก กลัวเกาะจะจม ยังว่าเพื่อนว่าบ้าไปแล้ว ซักพักพระก็บอกว่ามีคลื่นยักษ์ซัดเข้ามา ก็เลยกลับบ้านมาตามข่าว กำลังจะไปเที่ยวสิงคโปร์กับเพื่อนคนนั้น แต่เค้าก็ไปไม่ได้เพราะญาติเค้าสูญหาย ก็เลยต้องไปคนเดียว จากคุณ : AdHocQuery - [ 26 ธ.ค. 50 19:49:32 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เย็นวันอาทิตย์ เดินเที่ยวงานวัดอรุณกับเพื่อนอีกคนที่ชอบลงไปเที่ยวภูเก็ต อยู่ๆมีโทรศัพท์มาหาเพื่อน ถามว่า อยู่ภูเก็ตหรือเปล่า พอบอกว่า อยู่วัดอรุณ เขาก้อโล่งใจ แล้วเ่ล่าว่า ที่ภูเก็ตคลื่นยักษ์ถล่ม ตอนนั้นยังโง่ๆอยู่ เลยถามว่า แล้วมันจะมาถึง กทม.ไหม จากคุณ : แต้ว บอกอ MODEL - [ 26 ธ.ค. 50 19:51:21 ]

ความคิดเห็นที่ 54 อ่านหนังสือสอบอยู่ ...เปิดข่าวเจอ ตั้งแต่เกิดมา.. เพิ่งจะได้เห็นภาพที่อธิบายว่า.. "การสูญเสีย"..คืออะไร อารมณ์สลดครอบงำทันที.. หลังจากนั้น.. ไม่เคยท้ออะไรอีกเลย การได้มีชีวิตอยู่แค่นี้ มันก็ดีมากแล้ว จากคุณ : นายคัน - [ 26 ธ.ค. 50 19:53:21 ]

ความคิดเห็นที่ 55 จำได้ค่ะ กำลังคุยโทรศัพท์กับเพื่อนที่ภูเก็ต เพื่อนเล่าว่า เรือโดนคลื่นซัดแตกหมดเลย ตัวเองวิ่งหนีทัน แต่ข้าวของในกระเป็ อยู่บนเรือ คงลงทะเลไปแล้ว กำลัง งงๆ ว่าเรือโดยสารที่จองให้เพื่อน มันเป็นเรือใหญ่ 200 ที่นั่งเชียวนะ มันจะแตกอะไรได้เวอร์ขนาดนั้น พูดไม่ทันจบ คนก็วิ่งฮือ ผ่านหน้าออฟฟิตพอดี ....... หลังจากนั้น ก็วุ่นวาย ไม่ได้นอนไปจนเกือบถึงปีใหม่เลยล่ะค่ะ จำได้ว่า คุยกับน้องที่อยู่ด้วยกัน ว่าคืนวันสิ้นปี เรามาให้ของขวัญตัวเอง เป็นการไม่ดูข่าวกันดีกว่า เพราะตลอดเวลา ตั้งแต่เกิดเหตุ จนถึง คืนวันที่ 31 ไม่มีรายการอื่นเลย นอกจากภาพเหตุการณ์ ดูแล้วเราก็ร้อง ดูแล้วเราก็หดหู่ นึกถึง ก้หดหู่อีกแล้ว แงๆๆ จากคุณ : letsgokrabi - [ 26 ธ.ค. 50 19:54:02 ]

ความคิดเห็นที่ 56 อ่านหนังสือสอบอยู่ค่ะ จำได้เลยว่า เทอมนั้นไม่มีใครนั่งอ่านหนังสือกันเลยค่ะ ดูทีวีกันตลอด ถึงจะรวมตัวติวกัน ก็เปิด ทีวีไว้กันตลอดๆ เพื่อนก็ไม่มีใครอ่านหนังสือเลยค่ะ เราก็ต้องกลับห้องไปดูคนเดียว เพราะน้ำตาไหลตลอดเลย นักข่าวรายงานข่าวทั้งน้ำตา ดูแล้วอ่านหนังสือไม่ลงค่ะ คิดแล้วยังเศร้าอยู่เลยค่ะ จากคุณ : น.ส.แสงแก้ว - [ 26 ธ.ค. 50 19:59:01 ]

ความคิดเห็นที่ 57 อยู่อินเดียค่ะ ไปเที่ยวช่วงปลายปี ตกใจมาก  โทรศัพท์ข้ามหิมาลัย มาจากสิกขิม โทรกลับบ้าน โทรหาเพื่อนๆ ว่าปลอดภัยกันหรือเปล่า   กลางคืน ดูข่าว CNN จากโรงแรมที่พักตลอด เดินไปทางไหน พอรู้ว่าตัวเองมาจากเมืองไทย มีแต่คนมาแสดงความเสียใจ เป็นการเที่ยวที่เศร้ามากปีนั้น จากคุณ : grappa - [ 26 ธ.ค. 50 20:08:45 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ได้ลองไปทำงานวันแรกครับ จากคุณ : DIOz - [ 26 ธ.ค. 50 20:13:43 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เปิดทีวี ดูรายการคุยคุ้ยข่าว มีประกาศว่า เกิดเหตุซินามิ.....แค่นั้น !! เราตกใจมาก เพราะพอรู้ถึงความร้ายแรงของเหตุการณ์ แต่ทางรายการกลับเน้นแต่ข่าวที่ คุณหญิงพจมานโดนล้วงกระเป๋าที่ห้างดัง -____-" จากคุณ : มินเอง - [ 26 ธ.ค. 50 20:13:50 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ตอนนั้นไปเรียนกวดวิชาแถวๆ งามวงศ์วาน เวลาประมาณสัก 8 - 9 โมง นั่งอยู่ดีๆ ก็รู้สึกเหมือนเก้าอี้ที่นั่งเรียนสั่นนิดนึง (พอรู้สึกได้ว่าสั่น) พอกลับบ้านปรากฏข่าวออกมาว่าสึนามิถล่ม และปีนั้นจำได้ว่า เป็นปีใหม่ที่ทางการต้องสั่งงดจัดงานรื่นเริงปีใหม่เกือบหมดเลย แต่ว่า...สิ่งที่มาแทนที่ก็คือ การที่คนไทยร่วมมือร่วมใจให้ความช่วยเหลือแก่คนไทย และชาวต่างชาติทุกคนที่ได้รับความเดือดร้อนจากภัยพิบัตินี้ครับ จากคุณ : ๛tum๛ - [ 26 ธ.ค. 50 20:16:45 ]

ความคิดเห็นที่ 61 นั่งฟังข่าวจากวิทยุกับคุณพ่อค่ะ ตกใจมาก ญาติอยู่พังงา แต่ปลอดภัยหมดทุกคน จากคุณ : ดีแอน - [ 26 ธ.ค. 50 20:19:18 ]

ความคิดเห็นที่ 62 วันนั้นไม่ทำธุระที่มธ.ท่าพระจันทร์  กลับบ้านนั่งรถฟังวิทยุรายงานข่าวว่าน้ำท่วมสนามบินภูเก็ตอย่างรวดเร็ว  แล้วก็เกิดคลื่นสูงบนชายฝั่ง  กลับมาบ้านเปิดเจอกลายเป็นสึนามิ จากคุณ : Natchan_narak - [ 26 ธ.ค. 50 20:26:29 ]

ความคิดเห็นที่ 63 อ่านหนังสือสอบค่ะ มารู้ข่าววันต่อมา เห็นในหนังสือพิมพ์ที่ครูคุมสอบนั่งอ่าน (พอดีนั่งใกล้ๆเลยเหลือบตาไปอ่านด้วย) จากคุณ : Zhen_x2 - [ 26 ธ.ค. 50 20:29:12 ]

ความคิดเห็นที่ 64 กำลังจัดกระเป๋าเตรียมไปหมู่เกาะสุรินทร์วันรุ่งขึ้น พอเห็นข่าว รีบโทรบอกเพื่อนที่จะไปด้วยกัน เพื่อนยังหัวเราะคิกคัก อยากไปดูคลื่นยักษ์อยู่เลย ไม่นึกว่ามันจะรุนแรงขนาดนั้น พอมันเห็นข่าว เหวอสนิท จากคุณ : กระเทียมเถา - [ 26 ธ.ค. 50 20:30:27 ]

ความคิดเห็นที่ 65 อยู่เชียงใหม่ค่ะ ตกใจตื่นขึ้นมาตอนประมาณแปดโมงเช้าด้วยแรงเขย่า ตอนแรกนึกว่าฝัน แต่เห็นปลั๊กไฟหัวเตียงแกว่งเลยรู้ว่าแผ่นดินไหว ก็ไม่อะไร หลับต่อ.... แล้ววันนั้นที่บ้านก็ไม่ได้เปิดทีวีดูเลย จนกระทั่งตอนเย็น ถึงได้รู้ว่าเป็นเรื่องราวใหญ่โต เป็นปีใหม่ที่เศร้ามากๆ จากคุณ : JinJu - [ 26 ธ.ค. 50 20:44:14 ]

ความคิดเห็นที่ 66 กำลังกลับจากห้าง ตอนสาย ๆ ฟังวิทยุ ได้ยินข่าว ตอนแรกรู้สึกเฉยๆ คิดว่าไม่มีไรมาก ไม่น่ามีคนตาย แต่กลับบ้าน ตอนเย็นๆ  รู้สึกช็อก - - ไม่คิดว่าจะร้ายแรงขนาดนั้นเลย ไว้อาลัยแก่ผู้เสียชีวิตทุกท่านนะครับ จากคุณ : natthasak - [ 26 ธ.ค. 50 20:50:11 ]

ความคิดเห็นที่ 67 จำได้แม่นมาก วันนั้นมันหยุด (เสาร์อาทิตย์นี่แหละ) เพื่อนเป็นพยาบาลโทรมาจากภูเก็ตบอกว่า แกช่วยด้วยแผ่นดินไหวหนัก แล้ววางหูแป๊ป อีกสักพักโทรมาบอกว่ามีคลื่นยักษ์ๆๆ แล้วหลังจากนั้นก้อติดต่อไม่ได้ สักพักเปิดทีวีดูช่าว ผมช็อคเลย วันนั้นดูข่าว+ฟังวิทยุทั้งวัน ผมรู้สึกหดหู่และอินไปกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นมาก ร้องไห้ทั้งวันเลย เพราะรู้สึกว่าเป็นข่าวที่เศร้าที่สุดในชีวิตตั้งแต่เกิดมา เหมือนอยู่ในความฝันเลยครับ 3 ปีแล้ว ยังจำได้เสมอ ขอไว้อาลัยแด่ผู้เสียชีวิตทุกคน และเป็นกำลังใจให้กับผู้เดือดร้อนจากภัยนี้ด้วยครับ จากคุณ : [C]haruru - [ 26 ธ.ค. 50 20:53:37 ]

ความคิดเห็นที่ 68 รู้ข่าวก็ประมาณบ่ายๆ ตกใจมากๆ เพราะเพื่อนสนิทอยู่ที่เขาหลัก ลองโทรไปเช็คที่บ้านพ่อ แม่ ที่ตะกั่วป่าเขาก็บอกว่ายังหาไม่เจอ หายไปทั้ง เพื่อนเรา สามีเค้า และลูกสาว ทั้งสองคน จากนั้นเราเลยโทรติดต่อแจ้งคนหายกับทาง ไอทีวี ศูนย์นเรนทร ตามโรงพยาบาลต่างๆ ทางภาคใต้ ทำอยู่หลายวัน เพื่อน ที่เรียนรุ่นเดียวกัน ก็ช่วยกันโทรเช็คด้วย ผ่านไป5-6วัน ดทรกลับไปเช็คที่บ้านอีกครั้งถึงรู้ว่าเพื่อนเรากับลูกสาวคนเล็กเจอตัวแล้ว ถูกกระแสน้ำพัดไปติดอยู่บนเขา แต่ลูกสาวคนโต กับสามีเสียชีวิต จากนั้นเรากับเพื่อนอีกสองคนก็เลยขออนุญาตสามีกับลูกลงไปให้กำลังใจเพื่อน/เพื่อนเครียดมากค่ะ เห็นคุณแม่บอกว่าพยายามฆ่าตัวตายหลายครั้ง จากคุณ : แห้งไม่งอก (ซิ้มซิ่ง) - [ 26 ธ.ค. 50 21:00:56 ]

ความคิดเห็นที่ 69 08.00 - ตื่นเช้า อาบน้ำ 08.15 - ข้อความข่าวช่อง 5 ส่งเข้ามือถือ แต่ไม่ได้อ่าน ไม่ได้สนใจ 08.30 - ขึ้นเวรห้องยา 10.30 - เริ่มมีข่าวจากตะกั่วป่าว่าน้ำท่วม 10.40 - รถตรวจการณ์ของอำเภอประกาศฉุกเฉินแต่ฟังไม่รู้เรื่อง ถามพี่คนนึงถึงได้รู้ พี่เขาบอกว่าคลื่นใหญ่มากเข้าเกาะยาว(ที่บ้านติดทะเล) สะพานพังหมดเลย 10.45 - เรียกเจ้าหน้าที่ที่พักอยู่ในโรงพยาบาลทั้งหมดให้มารวมกันที่ตึกทำการ 11.00 - เริ่มได้ข่าวสารทางทีวีและสื่ออื่นๆ 11.00 - 15.00 จัดเตรียมเตียงนอน หมอน ผ้าห่ม ยา อาหาร ฯลฯ 15.00 - 03.00 ให้การช่วยเหลือผู้ประสบภัย เต็มที่ทุกวิถีทาง 06.00 ตื่นเช้าพร้อมปฏิบัติภารกิจเช้าวันใหม่ จากคุณ : Atkohyao.com - [ 26 ธ.ค. 50 21:04:05 A:125.27.163.161 X: TicketID:163980 ]

ความคิดเห็นที่ 70 อยู่ต่างประเทศค่ะ กำลังหนาวตัวสั่นงันงก ปั่นรายงานไปด้วย และดูรายการ คุย คุ้ย ข่าว ผ่านทางอินเตอร์เนตอยู่ ค่อยๆ ได้ข่าวจากทาง นสพ ออนไลน์ มากขึ้นเรื่อยๆ มีรายงานข่าวทางทีวีด้วย สถานการณ์รุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ มีแต่เพื่อนๆ ทั้งคนไทย คนต่างประเทศโทร.มาเช็คว่า กลับบ้านที่ไทยหรือเปล่า แล้วครอบครัวที่เมืองไทยเป็นไรมั้ย แล้วนักเรียนไทยคนอื่นๆ โอเคมั้ย จากคุณ : @dd@ - [ 26 ธ.ค. 50 21:11:17 ]

ความคิดเห็นที่ 71 คืนวันที่ 25 เลี้ยงฉลองกันที่ออฟฟิศ ตอนเช้ากลับบ้านแม่ถามว่ารู้สึกไหมว่า แผ่นดินไหว(อยู่นครศรีฯ) แตก็ไม่เชื่อว่าจะมีแผ่นดินไหวในภาคใต้  จนได้ดูข่าวทีวี สักพักหลานอายุ8ขวบ ที่ชอบดูVCDสารคดี  ก็มาบอกว่าแบบนี้เขาเรียกว่าสึนามิ จากคุณ : woman alone - [ 26 ธ.ค. 50 21:31:42 ]

ความคิดเห็นที่ 72 คุย MSN กับเพื่อนครับผม จากคุณ : Power Tough Guy - [ 26 ธ.ค. 50 21:46:29 ]

ความคิดเห็นที่ 73 กำลังเรียนพิเศษอยู่ แล้วโทรคุยกับแม่ถึงได้รู้ ตอนแรกก็นึกว่าไม่ร้ายแรง ที่ไหนได้ กลับมาดูข่าวที่บ้าน คนตายเป็น ร้อย เป็นพัน ขอไว้อาลัยให้กับผู้ที่จากไปในเหตุการณ์นี้ด้วยค่ะ จากคุณ : Queen of Snow - [ 26 ธ.ค. 50 21:47:25 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ตอนนั้นไปเที่ยวกับเพื่อน สัก 8-9 โมงเนียะละ รถติดบนสะพานข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา แถวนนฯ เหลือบไปเห็น น้ำวนที่มันเป็นรูๆอะคับ ใหญ่เหมือนกันนะเหงแล้วนึกกลัว ยังชี้ให้เพื่อนดูอยู่เลย *แล้วมันเกี่ยวกันไหมเนี๊ยะ กลับมาบ้านเปิด ITV เห็นคุณสายสวรรค์รายงานข่าว เหลือบไปเห็น News Bar ตัวเลื่อนๆ จำนวนคนตายกว่า 2000 พันคน *คิดใช่เมืองไทยป่าววะ ไม่คนตายเยอะจัง ดูไปสักพัก โอ้วววว มันอะไรกันว่ะ .. ไปๆมาๆหลายวัน เป็น 5000 กว่าคน -*- RIP ขออย่าได้เกิดเหตุการณ์แบบนี้อีกเลย จากคุณ : เกี๊ยวซ่าบ้าเลือด - [ 26 ธ.ค. 50 21:48:38 ]

ความคิดเห็นที่ 75 นอนดูทีวีอยู่บ้าน ทีแรกคิดว่าไม่น่าจะเป็นไรมาก แต่พอดูๆไปแบบว่าตกใจมากเลย จำได้ว่าร้องไห้ด้วยง่ะ จากคุณ : - (UHU_UFO) - [ 26 ธ.ค. 50 21:50:12 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ตอนเกิดเหตุ ช่วงเช้า คิดว่ากำลังขับรถกลับบ้านจากงานเลี้ยงรุ่นเพื่อนมหาลัยที่นครปฐม มานนทบุรี ถึงบ้านซัก 8 9โมง ก็นอนต่อได้ซักเที่ยงก็ไปงานเลี้ยงรุ่น เพื่อนม.ปลาย มารู้อีกทีตอนถึงบ้านแล้ว จากคุณ : neopeax - [ 26 ธ.ค. 50 21:59:20 ]

ความคิดเห็นที่ 77 จำได้ว่าตอนเช้าตื่นมาดูข่าวเห็นแผ่นดินไหวที่อินโดนีเซีย และกำลังเก็บกระเป๋าเตรียมตัวไปเยี่ยมญาติป่าตอง 9โมงกว่าน้องโทรมาว่ากำลังหนีขึ้นหลังคาเพราะว่ามีน้ำมา ตกใจตอนนั้นยังโทรถามITV เพราะยังไม่มีข่าวลงว่านำป่าที่ไหนหลาก แต่แฟนว่าเคยดูสารคดีน่าจะเป็นสึนามิ ก็ยังเฉยไม่คิดว่าจะรุงแรงอะไร จากนั้นก้ติดต่อน้องไม่ได้อีกจนเขาโทรมาช่วงบ่ายว่าที่บ้านปลอดภัยทุกคน จากคุณ : POO (sixteen) - [ 26 ธ.ค. 50 22:13:46 ]

ความคิดเห็นที่ 78 เหมือนหลายๆคนที่ดูข่าวช่วงเช้านึกว่าไม่มีอะไรมาก ยังคิดเลยว่าตื่นตูมกันเกินเหตุ ออกไปทำรายงานที่มหาลัย กลับมา ดูข่าว ต่างกับตอนเช้าลิบลับ ความรู้สึกตอนนั้น หดหู่มากๆ ไม่คิดว่าจะเกิดอะไรที่ร้ายแรงขนาดนี้ แล้วไม่เคยได้ยินคำว่าสึนามิมาก่อนด้วย  - - นอนไม่หลับไปหลายคืน ในหัวสมองวนเวียนแต่ข่าว ภาพเหตุการณ์ที่ได้ดู จำได้ว่า นักข่าวบางช่อง อ่านข่าวไปเสียงสี่น อ่านไม่ได้เลย ต้องคอยผลัดกันอ่าน โดยเฉพาะตอนที่ข่าวประกาศว่าหาศพของคุณพุ่มพบแล้ว.... ไหนจะเพลงที่น้าแอ๊ดแต่งอีก.....มันเป็นเพลงที่ฟังแล้วหดหู่ที่สุดถึงที่สุด จากคุณ : tonpook - [ 26 ธ.ค. 50 22:15:30 ]

ความคิดเห็นที่ 79 เหวยยยยย 3ปีแล้วหรอ ไวเหมือนโกหก กำลังนอนค่ะ แหะๆ พอดีโรงเรียนปิดแล้ว ตื่นมางัวเงียๆ พ่อก็บอกเออซึนามิเข้าภูเก็ตอะ ก็งง อะไรคือซึนามิ 5555+ พ่อก็นั่งดูข่าวต่อเราก็ลงมาเล่นเกม พอซักพักเบื่อเกมเลยเปิดทีวีดู โอ้วววววววววว ตกใจ ไม่นึกว่ามันจะร้ายแรงขนาดนี้ จากคุณ : KzieSBoO - [ 26 ธ.ค. 50 22:17:58 ]

ความคิดเห็นที่ 80 บอกตรง ๆ ว่าตอนนั้นไม่รู้จักสึนามิ เห็นข่าวแรก ๆ เฉย ๆ ดูไปดูมา ใจหายมาก ๆ เลย บอกไม่ถูก จากคุณ : ampzeries - [ 26 ธ.ค. 50 22:18:30 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 26 ธ.ค. 50 22:20:19 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ตอนนั้นเพิ่งตื่น เดินออกมาจากห้องนอนไปห้องนั่งเล่นเจอป๊า ป๊าบอกว่าซึนามิเข้าที่ใต้ คนตายเยอะเลย ตอนแรกนึกว่าป๊าล้อเล่น ที่ไหนได้หันไปเจอข่าวในทีวี ช็อคไปเลยเรา จากคุณ : ~ Shotacon Girl ~ - [ 26 ธ.ค. 50 22:22:25 ]

ความคิดเห็นที่ 83 อยู่กรุงเทพฯค่ะ จำได้ว่าขึ้นเวร 9 โมงเช้าแบบง่วงๆ งานไม่ค่อยเยอะเลยได้นั่งดูข่าวตอน 10 โมงกว่าๆ หายง่วงเป็นปลิดทิ้งเลย จากคุณ : chaokha - [ 26 ธ.ค. 50 22:23:31 ]

ความคิดเห็นที่ 84 กำลังนั่งดื่มกาแฟที่ร้าน Starbucks ที่ Hong Kongค่ะ อากาศหนาวมากเชียวแหละ Boxing day ปีนั้น ตอนนั้นได้นั่งพักดื่มกาแฟอุ่นๆเป็นอะไรที่ดีมากเลย สักพักเดินกลับมาถึงโรงแรม ข่าวออกทางทีวี ทั้งSkyNews, CNN เน้นที่ภูเก็ตเป็นหลัก โดยระยะแรกแจ้งจำนวนผู้เสียชีวิตเป็นห้าร้อยคนก่อน เพียงแค่หนึ่งถึงสองชั่วโมงผ่านไป ยอดจำนวนผู้เสียชีวิตก็เพิ่มขึ้นเป็น 600 แล้วก็ 1000 แล้วหลังจากนั้นก็สูงขึ้นเรื่อยๆ แค่คืนแรกทั้งคืนนอนไม่หลับเลย ข่าวท้องถิ้นของฮ่องกงเองก็เริ่มออกหลังจากสำนักข่าวต่างประเทศได้ไม่นาน ชาวฮ่องกงเองก็ตกใจกันมาก มีการรวมตัวกันและตั้งกลุ่มบริจาคเงินช่วยเหลือผู้ประสบภัยอย่างเร่งด่วน ดิฉันอยู่เที่ยวฮ่องกงต่อแบบซึมๆ จนบินกลับซิดนีย์หลังปีใหม่แล้วยังเป็นโรคซึมเศร้าอยู่พักหนึ่ง จากคุณ : Sydney Lover - [ 26 ธ.ค. 50 22:31:49 ]

ความคิดเห็นที่ 85 เราอยู่ที่เสม็ดกับแฟนค่ะ ตอนแรกจะไปแถวนู้นนั่นและแต่ไปไม่ถูกเพราะนั่งรถทัวร์ไป เป็นวันที่พบแฟนครั้งแรก อิอิ จากคุณ : phoobabe - [ 26 ธ.ค. 50 22:35:45 ]

ความคิดเห็นที่ 86 จำได้แม่นเลย ว่าวันนั้นไปดูหนัง และเดินห้างสบายใจเฉิบ พอนั่งแท๊กซี่กลับบ้านประมาณ 4 โมงเย็น พี่แท๊กซี่บอกว่าภูเก็ตโดนคลื่นยักษ์พัดทั้งหาด ไอ้เราก็คิดว่า  คลื่นมรสุม  ลูกใหญ่หน่อย พอรู้ว่าเป็นสึนามิเท่านั้นหล่ะ  เราอึ้งไปเลย เพราะเพื่อนๆ เรา  รวมทั้งบ้านเกิด เป็นพื้นที่ที่สึนามิผ่านทั้งนั้น ในเรื่องร้ายก็มีสิ่งดีอยู่บ้าง (แต่ความจริงขออย่าให้มีเรื่องร้ายดีที่สุด) เพราะเพื่อนๆ ญาติมิตร หลายๆคน ที่ไม่ได้ติดต่อกันมานาน ต่างโทร.ถามข่าวกันมือระวิง  ด้วยความเป็นห่วง และได้เห็นน้ำใจของทั้งคนไทย  และต่างชาติ จากคุณ : Makit - [ 26 ธ.ค. 50 22:36:55 ]

ความคิดเห็นที่ 87 วันนั้นก็นั่งเล่นเน็ต ดูทีวี ตอนแรกได้ยินข่าวก็ไม่ได้สนใจอะไร คิดว่าไม่น่ารุนแรงมาก พอตามข่าวต่อๆมา ร้องไห้เลยอ่ะ มันดูน่ากลัวมากๆ ไว้อาลัยผู้ล่วงลับทุกท่านค่ะ จากคุณ : ไม่กินถั่วงอก - [ 26 ธ.ค. 50 22:56:28 ]

ความคิดเห็นที่ 88 เป็นคนในพื้นที่ ตอนนั้นกำลังนั่งสอบอยู่เลยค่ะ รู้สึกถึงความสั่นสะเทือน แต่คิดว่าซัดกาแฟมากไป เลยใจสั่น -"- พอเดินออกมาจากห้องสอบ อาจารย์เดินมาบอกว่า ตอนนี้มีสึนามิ บ้านพัง น้ำท่วม คนบาดเจ็บ คนตายเยอะมาก.. พอรู้ก็รีบเคลียร์ตัวเองและไปช่วยงานเท่าที่จะช่วยได้ ดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของศูนย์บริการข้อมูลและเอาของไปบริจาคที่วัดย่านยาว จ.พังงา เห็นศพนับร้อยนับพันแล้วสลดใจจริงๆ ค่ะ... ขอรำลึกถึงการจากไปของทุกดวงวิญญาณไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ เพราะไม่มีโอกาสได้ไปร่วมงาน จากคุณ : Me-GotCha - [ 26 ธ.ค. 50 23:03:41 ]

ความคิดเห็นที่ 89 จำได้แม่นค่ะ น้องชายป่วยหนักเข้าโรงพยาบาล อยู่ห้องไอซียูจนถึงวันที่ 4 มกรา ก็จากไปอย่างไม่มีวันกลับ เป็นปีแห่งการสูญเสียจริงๆ จากคุณ : เด็กแหนม - [ 26 ธ.ค. 50 23:14:40 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ตอนนั้นอยู่สิงคโปร์  กับเพื่อนคนศรีลังกา  แวะเที่ยวก่อนที่ต่างคนต่างจะกลับประเทศไปทำงานหลังจากเรียนด้วยกันที่ออสเตรเลียมา 2 ปี จำได้เลยว่าดูข่าวท้องถิ่นอยู่  ก็ไม่ได้สนใจฟัง  เพื่อนชี้ให้ดูว่ามีแผ่นดินไหวที่อินโดนีเซีย  ยังคุยกันว่าดีนะ  ไม่ใช่เมืองไทย  แล้วก็ไม่ใช่สิงคโปร์  จากข่าวมันก็ไม่ได้ดูว่าจะร้ายแรงอะไร  แล้วก็ไปซ็อบปิ้งส่งท้ายกัน จนช่วงเที่ยงอยู่ที่สนามบินสิงคโปร์เตรียมกลับบ้าน  ก่อนขึ้นเครื่องเห็นหลาย ๆ คน ให้ความสนใจกับข่าวมาก  ทุกคนหันไปมองเป็นทางเดียวเลย  แต่เราก็ไม่สนใจ  มัวแต่ดีใจจะได้กลับบ้านเสียที  ใจมันคิดแต่ว่า  จะได้กลับไปอยู่บ้านถาวรแล้ว พอเครื่องลงทีเมืองไทยก็จำได้แต่ว่า  ดีใจ ได้กลับบ้านแล้ว  ได้เจอครอบครัว  แล้วก็กลับบ้านวางกระเป๋า  ไปเดินห้างหาซื้อรองเท้าใส่ไปทำงานวันรุ่งขึ้น  ไม่ได้ดูทีวี  พี่สาวที่ไปด้วยก็ไม่ได้ฟังข่าว  มัวแต่ตื่นเต้นน้องจะกลับบ้าน  พอกัน กลับจากซ็อปปิ้งถึงได้รู้ว่า  เรื่องมันใหญ่อยากนั้นเลยเหรอ  ตกใจมาก  และก็รู้สึกได้ว่าเรานี้ช่างไม่สนใจโลกรอบตัวเอาเสียเลย   เรียกว่าหลังจากนั้นดูข่าวสึนามิจนเก็บเอาไปฝันกันเลย   วันที่ 26 ธันวาคม  ก็เป็นวันที่จำได้ถึงความสุขในใจในช่วงเช้าถึงกลางวัน  กับความรู้สึกที่ตรงกันข้ามกันที่มันหนักๆ  อึ้ง ๆ  ในช่วงเย็นและในอีกหลายวันต่อ ๆ มา จากคุณ : จิตา - [ 26 ธ.ค. 50 23:15:30 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ตอนนั้นหงุดหงิดทีวีไทยครับ ไม่มีช่องไหนตัดรายการปกติเพื่อเกาะติดสถานการณ์เลยhttp://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/A3198436/A3198436.html จากคุณ : โรมิโอ แอนด์ จูล่ง - [ 26 ธ.ค. 50 23:32:47 ]

ความคิดเห็นที่ 92 จากคุณ : ทูนหัวของแม่ - [ 26 ธ.ค. 50 23:41:52 ]

ความคิดเห็นที่ 93 หยุดอ่านหนังสือสอบ ดูทีวี สั่ง้ขาวใต้หอมากินไม่ออกไปไหน จากคุณ : นักคุ้ยกระบะ - [ 26 ธ.ค. 50 23:44:00 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ปีนั้นแต่งงานค่ะ วันที่ 24 วันที่ 25 กับ 26 นัดเพื่อนๆ ไปเที่ยวพัทยา กัน เพราะแต่งแล้วต้องไปอยู่ ไต้หวัน เลยไปเที่ยวกัน จำได้ว่า ตอนเช้าตื่นมาไปเดินเล่นชายหาด กัน ทางบ้าน เพื่อนๆ โทรมาถามกันใหญ่เลยว่า มีอะไรไหม ที่ภูเก็ต มีข่าว น้ำทะเล ซัดชายฝั่ง ให้ระวัง ไม่ให้ ไปเล่นน้ำทะเลกัน ยังไม่นึกว่า เป็นเรื่องใหญ่โตค่ะ จนเย็นกลับบ้านกัน ดูข่าวเต็มๆ ถึงได้รู้ว่า เป็นเรื่องใหญ่มากๆๆ ตอนแรก ญาติสามี ยังมีบอกเลยว่าให้เราพาสามี ไป เที่ยวภูเก็ตหลังแต่งงาน จากคุณ : taiwanok - [ 27 ธ.ค. 50 00:08:45 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ไปงานรับปริญญาเพื่อนตอนเช้าที่ม .สยาม ตลกมากเลยอะ ไปกันเยอะมาก พอดีเป็นวันซ้อม 10 โมงก็เสร็จแล้วมั้งเลยไปนั่ง กินสุกี้กันต่อ ที่บ้านของเพื่อนคนนึงโทรมาบอกให้รีบออกจากห้างเพราะมันสะเทือนเหมือนกัน แต่ก็ไม่มีใครสนเพราะยังไม่เห็นข่าวจนกลับไปถึงบ้านอะแหละถึงรู้ว่าหนักจริงๆ จากคุณ : จอมสับขาระดับโลก - [ 27 ธ.ค. 50 00:19:15 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ตอนนั้นเดินซื้อต้นไม้ที่จตุจักรอยู่ครับ จากคุณ : protonema - [ 27 ธ.ค. 50 00:19:20 ]

ความคิดเห็นที่ 97 เดิน JJ  อ่ะวันนั้น แวะร้านข้าวตอนเที่ยงๆ เค้าเปิดทีวี ไม่เห็นมีข่าวไรเลย ... กลับมาบ้านหกโมงเย็นได้ เปิดพันทิปนี่แหล่ะถึงรู้ จากคุณ : sixthsense - [ 27 ธ.ค. 50 00:21:07 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ตอนนั้นเรียนอยู่ที่ประเทศจีน พอวันเสาร์ก็ข้ามมาฝั่งฮ่องกงมาพักกับญาติ เดินเล่นที่ ไทม์สแควร์ฮ่องกง ก็เห็นภาพคนหนีกันใหญ่มีคลื่นลูกโตๆ ก็เงี่ยหูฟัง เขาบอกว่ามีสึนามิที่ภูเก็ต และอีกหลายๆประเทศ ก็ยืนอึ้งน้ำตาไหล แถวๆนั้งคงมีคนไทยอีกหลายคนยืนอยู่ เห็นภาพทะเลบ้านเราคงจำกันได้ จำได้ว่ากลัวมากๆ โทรศัพท์กลับมาที่เมืองไทยก็โทรไม่ติดเลยสัญญานคงเต็ม ได้แต่ยืนดูข่าวจนตัดภาพไปข่าวอื่นๆ... น่ากลัวมากค่ะ เลยรีบกลับที่พักเพื่อดูช่องเคเบิ้ล ก็มีข่าวตลอดเลย และทราบข่าวด้วยว่าเพื่อนชาวต่างชาติไปเที่ยวช่วงนั้นพอดี และสุดท้ายปัจจุบัน ยังหาเพื่อนทั้ง 2 คน ไม่เจออีกเลย... จากคุณ : jUmBa` - [ 27 ธ.ค. 50 00:22:19 ]

ความคิดเห็นที่ 99 วันนั้นได้ตั๋วหนังฟรี ไปดู national treasure ภาคแรก ที่มาบุญครองครับ ออกมาตอนบ่ายถึงรู้ข่าวว่ามีซึนามิครับ จากคุณ : star61 - [ 27 ธ.ค. 50 00:33:04 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ขอไว้อาลัยแด่ผู้เสียชีวิตด้วยครับ จากคุณ : แมลงปิศาจ - [ 27 ธ.ค. 50 02:10:01 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ตอนนั้นเรียนอยู่ที่ออสเตรเลีย รู้ข่าวจากทีวีประมาณบ่ายๆ (สายๆของเมืองไทย) ตกใจมาก! เลยรีบมาเปิดเว็บเมืองไทยเพื่อเช็คข่าว แต่ไม่ค่อยเจออะไรเลย ต้องเช็คจากเว็บเมืองนอกแทน ที่โน่นเป็นข่าวใหญ่มาก เกาะติดกันแทบตลอด 24 ชม. เลยแปลกใจว่าทำไมบ้านเราเงียบๆหว่า กว่าบ้านเราจะตื่นตัว แล้วเรามาเช็คข่าวจากเว็บไทยได้ ก็ปาไปเย็นๆค่ำๆแล้ว เฮ่อออออ (-"-) จากคุณ : แฟนพี่บีม - [ 27 ธ.ค. 50 02:15:20 ]

ความคิดเห็นที่ 102 ตอนนั้นเรียนอยู่ที่ มอ.วิทยาเขตภูเก็ต  วันนั้นมีสอบด้วย  ยืนเป่าผมแต่งหน้าตรงระเบียงรู้สึกว่าระเบียงสั่นๆ ก็ยังไปเมาส์กะแม่กะเพื่อนอยู่เลย แต่เพื่อนเถียงว่าเค้าตอกเสาเข็มกันอยู่  พอสายๆก็รู้ข่าว  ตอนแรกก็คิดว่าน้ำท่วมหรืออะไร ทางมอ.ก็จัดทีมมาขอของบริจาคและขอคนไปช่วยเหลือ เราก็ไปกะเค้า พอไปถึง อึ้ง ตกใจมากไม่คิดว่าจะขนาดนั้น  ก็ไปช่วยเค้าทุกอย่างเลย พอผ่านไปสักพัก  ตอนที่เริ่มพิสูจน์ศพแล้ว  ทางคณะเรามีไปช่วยกันที่วัดที่คุณหมอพรทิพย์ไปคะ(บางม่วง หรือเปล่าไม่แน่ใจ) มีการช่วยยกศพ  ช่วยเรื่องจัดเก็บข้อมูลไรงี๊ แต่เอาเป็นว่าไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ตอนคลื่นมา  แต่อยู่ตลอดหลังเกิดเหตุการณ์ ยอมรับว่ากลัวคลื่นมากๆๆ กลัวทะเลไปพักนึงเลย จากคุณ : วิดวะหน้าตาดี - [ 27 ธ.ค. 50 07:57:03 ]

ความคิดเห็นที่ 103 กำลังเข้าชั้นเรียนเรื่องตาพอดีเลย ก็เปิดดูไป เรียนไป แล้วตอนเดือนถัดไปก็มีการคัดเลือกคนไปช่วย คือไปออกหน่วยตรวจโรค จ่ายยา ก็เป็นอะไรที่แปลกดี จากคุณ : Dr.boyze - [ 27 ธ.ค. 50 08:02:38 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ไปนอนค้างบ้านพี่สาว พอตื่นมาตอนเช้างัวเงียหาอะไรกินเปิดทีวีมา ก็เจอข่าวนี้เลย ยังงง ๆ อยู่ว่าประเทศเรามีสึนามิด้วยเหรอแล้วไม่สนใจ เพราะไม่คิดว่ามันจะเป็นคลื่นยักษ์ที่กลืนกินชีวิตคนได้เป็นพัน ๆ คน จากคุณ : นางมารหน้าหยก - [ 27 ธ.ค. 50 09:20:18 ]

ความคิดเห็นที่ 105 ผมจำไปตลอดชีวิตเลยครับว่าวันนั้นผมตื่นมาแล้วขับมอเตอร์ไซค์ไปกินปาท่องโก๋ที่บางเนียงครับบ้านผมอยู่คึกคักนะครับไปนั่งกินที่ร้านกาแฟสักพักมีน้ำทะเลไหลมาเหนื่อตาตุ่มนิดๆ มีปลามีกุ้งมาด้วยผมกับเพื่อนเลยวิ่งไปจับกุ้งจับปลาหน้าร้านกาแฟมีคนชาวบ้านแถวนั้นออกมาจับกันเยอะมากโดยที่ไม่รู้เลยว่าหายนะครั้งใหญ่กำลังจะมาขณะที่ผมกำลังนั่งยองๆก้มลงจับปลาน้ำมาจากไหนไม่รู้ซัดผมกระเด็นและกระชากข้ามถนนไปอีกฝั่งจนชนกับรถกะบะและคนในรถร้องให้ช่วยแต่ผมช่วยไม่ได้เพราะตัวเองผมก็ช่วยไม่ได้เลย ผมเลยจะปีนขึ้นกะบะที่ลอยอยู่และน้ำก็ซัดไปทางทะเลตอนนี้ผมคิดว่าตายแน่ๆผมไปเกาะต้นมะพร้าวกินทรายเข้าไปเยอะมาก จากคุณ : gaylove - [ 27 ธ.ค. 50 09:44:11 ]

ความคิดเห็นที่ 106 นั่งกินข้าวเช้ากับเพื่อนๆที่นิด้า ดูทีวีไปด้วย ตกใจมากๆ จากคุณ : <<Ayumi>> - [ 27 ธ.ค. 50 10:34:50 ]

ความคิดเห็นที่ 107 วันนั้นอยู่บ้านค่ะ ตื่นเช้ามาเปิดทีวีตามปกติแต่เห็นข่าวแล้วช็อคมาก จำได้ว่ามีรายงานข่าวในขณะนั้น มีผู้เสียชีวิตประมาณไม่กี่ร้อยคน เราน้ำตาร่วงสงสารคนที่นั่นมาก เพราะบ้านเกิดเราก็อยู่ภาคใต้เหมือนกันเป็นห่วงญาติพี่น้อง หลังจากตั้งสติได้ก็โทรเช็คกันให้วุ่นเลยค่ะ แล้วเราก็สูญเสีย หลานสาวไปในเหตุการณ์ครั้งนั้น ทุกวันนี้นึกถึงแล้วก็เศร้าใจทุกครั้ง จากคุณ : toffk - [ 27 ธ.ค. 50 10:38:05 ]

ความคิดเห็นที่ 108 กำลังอ่านหนังสือสอบ เตรียมสอบคอมกับเพื่อน พอเห็นข่าวแล้วสรุปไม่ได้อ่านทั้งคู่นั่งดูข่าวตลอดเลย เซ็งจิตไปหลายวัน จะลงไปช่วยก็ไม่ได้เพราะติดสอบค่ะ จากคุณ : Rachel in Paris - [ 27 ธ.ค. 50 10:54:44 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ยืนอยู่หน้าบ้าน ทั้งคนทั้งรถ วิ่งผ่านหน้าบ้านกันใหญ่ เราก็ถามเขาว่าเกิดอะไรกัน เขาบอกว่ามีคลื่นยักษ์ให้รีบหนี เรา เลยอุ้มน้อง อายุ2 ขวบ หนีกับเขาด้วย วิ่งกันใหญ่ กลางคืนกลับมานอนบ้าน ผวาทั้งคืน เพราะมีรถพยาบาลวิ่งผ่านหน้าบ้านตลอด ตอนนี้กล้าไปทะเลแล้ว แต่เศร้าทุกครั้ง บ้านเราอยู่ห่างจากหาดป่าตองแค่ 200เมตรเอง เศร้ามาก จากคุณ : เหมาเหมา (เหมาเหมา) - [ 27 ธ.ค. 50 11:11:30 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ตอนนั้นออกจากบ้านไปทำงานแต่เช้า ไม่รู้เรื่อง ไม่ได้ดูข่าว แต่มีลูกค้า และคุยที่เดินผ่านพูดกัน แผ่นดินไหวๆ แล้วบางคนก็โทรถามญาติที่ภูเก็ต ไม่รู้อะไรเลย ไม่สนใจด้วย คิดว่าไม่ร้านแรงอะไร กลับบ้านตอนค่ำๆ มาเปิดทีวีดู ถึงรู้ว่าเกิดเหตุร้ายแรงมากๆ ตกใจมากๆ ไม่คิดว่าจะเกิดเหตุร้ายแรงขนาดนี้ ดูข่าวไปน้ำตางี้ซึมเลย จากคุณ : ลูกปัดเม็ดทราย (ลูกปัดเม็ดทราย) - [ 27 ธ.ค. 50 11:46:27 ]

ความคิดเห็นที่ 111 "" ตอนนั้น.. อยู่ต่างจังหวัดค่ะ  กำลังจะกลับ กทม. จะขึ้นรถละ  พี่สาววิ่งมาบอกว่า.. เกิดแผ่นดินไหวที่ภูเก็ตหละ..  เลยวิ่งเข้าไปดูทีวีแป๊บนึง.. แล้วขึ้นรถ..  สักพัก..โทร.ไปหาแฟนที่อยู่ที่ อ.น้ำเค็ม ตะกั่วป่า.. แต่โทร.ไม่ติด..   ..  ภายใน 1 ชั่วโมง โทร.หาเค้า  แต่ไม่ติดเลย.. ....  ฟังวิทยุ..  ว่าเกิดเหตุการณ์สึนามิ..  ลองโทร.หาน้องชายแฟน.. ถามเค้าว่าติดต่อที่บ้านได้มั้ย.. ทำไมติดต่อใครไม่ได้เลย.. น้องแฟนบอกว่า  ไม่ได้เหมือนกัน.. แต่ไม่น่าจะมีอะไร.. เพราะตอนที่มีข่าวแผ่นดินไหว โทร.กลับไปบ้านเหมือนกัน.. คุยกับพ่อ  ก็ไม่มีอะไร..  แต่ตอนนี้ ติดต่อไม่ได้.. ... ผ่านไป 3 ชั่วโมง.. เกือบถึง กทม.ละ  ลองโทร.ใหม่.ไม่ติด น้องแฟนโทร.มาพอดี..   เลยได้คุย 3 สาย กัน ระหว่างเรา น้องแฟน และแฟน..   .. แฟนบอกว่า..  ตอนนี้ น้ำเค็มไม่เหลืออะไรแล้ว.. บ้านพังหมด.. เค้าหนีออกมาเกือบไม่ทัน..  บ้านแฟนอยู่ห่างจากทะเล ประมาณ 200 เมตร ..  ตอนที่กำลังจะออกจากบ้าน.. ขับรถออกมาได้นิดเดียว..  คลื่นยักษ์ลูกที่ 2 ซัดมา..  รถเกือบคว่ำ..  ในรถมี พ่อ แม่ หลานชาย น้องหมา.... แฟนโดนน้ำซัดจมลึกมาก..  ในขณะที่จม  และพยายามลอยตัวขึ้นเหนือน้ำ..รู้สึกว่า มีมือพยายามดึงขาขอความช่วยเหลือ..  ณ ตอนนั้น.. แฟนไม่สามารถช่วยใครได้..  พยายามเอาตัวเองรอดอย่างเดียว.. .... ..  โดยได้รับบาดเจ็บที่น่องขวา..  แผลลึกต้องเย็บมากเหมือนกัน.. .... ส่วนพ่อ และแม่ หลาน.. ปลอดภัยดี  บาดเจ็บเล็กน้อย.. ส่วนน้องหมา  ตายค่ะ.. แฟนเล่าให้ฟังว่า..  มันน่ากลัวมาก ๆ เหตุการณ์วันนั้น..  และยังจำได้ไม่ลืม ..... ทุกอย่างในบ้านน้ำเค็ม  มันราบเรียบไปหมดค่ะ..  ไม่เหลืออะไรเลย.. .... และตลอดเวลาหนึ่งเดือนที่เกิดเหตุการณ์สึนามิ.. ..เราดูข่าวนี้ จนเครียดเลยล่ะค่ะ.. จากคุณ : ม็อคค่าเย็น - [ 27 ธ.ค. 50 12:27:23 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ตอนเช้า นอนอยู่บ้าน ดูข่าวช่อง 3 มี sms ขึ้นหน้าจอว่าภูเก็ตแผ่นดินไหวตอนรายการใกล้จบ (ก่อน8โมงเช้า) ผู้ดำเนินรายการก็บอกว่ามี sms แจ้งมาอย่างงี้ ก็ไม่สนใจ ไปมหาเพื่อนที่มหาลัยจนเย็น ไม่ได้ดูข่าวสารอะไรเลย กว่าจะถึงบ้านก็ดึก เพิ่งรู้ว่ามีสึนามิก็เช้าวันต่อมาตอนเอาเงินไปฝากที่แบงค์ ภาพจำติดตา ลูกค้าที่แบงค์ยืนมุงดูทีวีกันเลย รอพนักงานเรียกแล้วถึงค่อยไปทำธุรกรรม ช่วงนั้นสอบมิตเทอมด้วย  ก็เลยนั่งสอบด้วยความโหวงๆ เพราะหนังสือไม่ได้อ่าน ติดตามข่าวตลอดเลย จากคุณ : s m l xl - [ 27 ธ.ค. 50 12:32:50 ]

ความคิดเห็นที่ 113 วันนั้นตื่นแต่เช้ามาจัดบ้านกัน  เตียงหล่นใส่เท้า เล็บหลุด ไปทำแผลที่โรงพยาบาล  กลับมาเกือบเที่ยง  เปิดทีวีดูถึงรู้ข่าว ตกใจมาก  จากนั้นเราก็นั่งเกาะติดจอตลอดเลย จากคุณ : becotiz - [ 27 ธ.ค. 50 12:54:16 ]

ความคิดเห็นที่ 114 ไปมีทติ้งห้องจตุจักร คลับ Buffet Talk ที่โรงแรมอโนมา ...อยู่บนรถ ฟังข่าวไม่คิดว่าคลื่นจะใหญ่ได้ขนาดนั้น ปีนั้นงดเที่ยวอยู่ในกรุงเทพ ทำบุญจำได้ว่าไม่มีงานเค้าต์ดาวน์ใดๆ ด้วย ที่สำคัญเราเพิ่งไปภูเก็ตก่อนซึนามิเข้าแค่ 21 วันเอง บรื๋อออ แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 50 13:52:28 จากคุณ : น้องผักอ้วน - [ 27 ธ.ค. 50 13:42:30 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ร่วมไว้อาลัย .... จำไม่ได้ว่าทำอะไรอยู่นอกจากดูข่าวตลอด จากคุณ : สุดสวยรักพิชชี่ (moshita) - [ 27 ธ.ค. 50 13:44:38 ]

ความคิดเห็นที่ 116 ดูทีวีอยู่ที่บ้านค่ะ สลดใจจริงๆ กับเหตุการณ์ที่เกิดขี้น คห.91 คะ เซ็งเหมือนกันค่ะวันนั้น และปีนี้ก็เซ็งกับทีวีเหมือนกันค่ะ กรณีสายการบินวันทูโกไถลออกนอกรันเวย์อ่ะค่ะ เหตุการณ์เกิดเมืองไทยแท้ๆ แต่ต้องไปดูสื่อต่างประเทศ เกาะติดกว่ากันเยอะค่ะ จากคุณ : เงาใบไม้ - [ 27 ธ.ค. 50 14:37:51 ]

ความคิดเห็นที่ 117 อยู่ที่ อำเภอตะกั่วป่า......ห่างจากแนวชายหาดประมาณ 14-15 กิโลเมตร ตอนแผ่นดินไหว ประมาณ 8 โมงกว่ากำลังนอนหลับอยู่ รู้สึกว่าเตียงมันสั่น นึกว่าผีอำ พอสักประมาณ 15-20 นาทีมีข่าวออกว่าแผ่นดินไหว ที่ภูเก็ตและหาดใหญ่ เลยวิ่งลงมาข้างล่างบอกพ่อว่าเมื่อกี้หนูก็รู้สึกนะ ยืนขำขำกับพ่อ พอสักประมาณ10โมงกว่าเกือบ 10 โมงครึ่ง แม่โทรเข้ามาบอกว่า ตอนนี้อยู่ แหลมปะการัง (เป็นตำแหน่งหนึ่งที่โดนสึนามิ แกไปส่งกระถางต้นไม้) แม่เห็นคลื่นใหญ่มาก กำลังขับรถออกมา แล้วสัญญาณขาดหาย โทรกลับไปหาก็ไม่มีสัญญาณ ใจเริ่มไม่ดีแล้ว โทรหาตลอดก็ไม่ได้ คืองงว่าเกิดอะไรขึ้น (อธิบายเพิ่ม....บริเวณที่เกิดสึนามิที่อ.ตะกั่วป่า จะเกิดตามแนวชายหาดซึ่งมีความยาวประมาณ 30-45 กิโลเมตร) พอสักประมาณเกือบชั่วโมง แม่กลับมาถึงบ้าน เล่าให้ฟังว่า เห็นคลื่นยกมาเป็นหน้ากระดานสีขาว สูงมาก โชคดีแม่เห็นแต่ไกลทั้งที่อยู่หน้าหาด เลยรีบขึ้นรถขับออกมาได้ ประมาณว่าแกตกใจพอดีมีคนตะโกนให้หนี คลื่นใหญ่มา                                 ตอนที่ออกมาถนนสายหลักแล้ว ก็เริ่มสังเกตุเห็นว่าผิดปกติแล้ว เพราะมีนักท่องเที่ยวหนีออกมาจากหน้าหาดมากขึ้น ขนาดกลับมาถึงบ้านแล้ว เห็นรถกระบะมีนักท่องเที่ยวเต็มรถ เนื้อตัวเต็มไปด้วยโคลน เลือด เราเห็นกับตาว่าปั๊มหัวใจกันบนท้ายกระบะรถ ขับผ่านหน้าบ้านเราไป พอเช็ครู้เลยว่า ไอ้เจ้าคลื่นที่แม่เห็นเนี่ยเขาเรียกว่า สึนามิ...โชคดีจริงๆ ที่แม่ยังอยู่กับเรา ตั้งแต่วันนั้นแถบจะไม่เถียงกับแม่เลย รู้แล้วว่า.................รักแม่มากขนาดไหน หน้าโรงพยาบาลตะกั่วป่า เต็มไปด้วยคนตาย คนเจ็บ ตามตัวมีทั้งเลือดทั้งโคลน น่าสงสัยมาก เราผ่านหน้าโรงพยาบาลเพราะต้องไปรับย่ามาอยู่ในตัวอำเภอ เพราะถ้ามันมาอีกลูก คราวนี้ถึงบ้านย่าเราแน่ๆ หลังเกิดเหตุ มีเรื่องเล่าอีกเยอะแยะ เพราะเราต้องทำบัตรประชาขนให้เขาใหม่ ฟังวันหนึ่งเป็น สิบเรื่อง ว่าเขาหนีกันยังไง ตอนก่อนเกิดเหตุทำอะไรกันอยู่ อีกเรื่องหนึ่ง คือวันที่ 26 ธันวาคม 2547 .......ประมาณเกือบ 11 โมง เราใช้โทรศัพท์บ้าน(เพราะตอนนั้นมือถือใช้ไม่ได้เลย) โทรไปแจ้งข่าวที่ช่อง 9  คุย คุ้ย ข่าว  วันอาทิตย์    ไม่มีใครเชื่อเราเลย แต่ก็เข้าใจนะว่าเขาต้องเช็คข่าวกันก่อน   เราบอกเขาไปว่า  โทรมาจากอำเภอตะกั่วป่า จังหวัดพังงา เกิดคลื่นใหญ่มาก ซัดหมู่บ้านน้ำเค็มหายไปหมดเลย  เขาให้เรารอสาย เราเลยวางสาย เพราะกำลังตกใจกลัวมากมาก  กลัวว่าคลื่นมันจะมาอีก ใจสั่น         กลางคืนนอนไม่หลับ  เอาพระมาแขวนคอนอนตลอด ไหว้พระแล้วก็เอาไม่อยู่ ทุกวันนี้ไม่ว่า เหตุการณ์จะผ่านไป แต่เราจำได้ไม่ลืม เมื่อวานนั่งดูถ่ายทอดสด ช่อง 11 เรานั่งร้องไห้เลย สงสารคนที่สูญเสียคนอันเป็นที่รัก ขอโทษด้วย ที่เล่าให้ฟังเสียยาว............ แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 50 15:04:31 แก้ไขเมื่อ 27 ธ.ค. 50 15:02:56 จากคุณ : annaball (annaball) - [ 27 ธ.ค. 50 14:50:25 ]

ความคิดเห็นที่ 118 ผ่านมา 3 ปีแล้ว แต่เมื่อไหร่ที่อ่าน ฟัง หรือดูอะไรก็ตามที่เกี่ยวกับสึนามิ เราต้องมีอาการน้ำตาคลอทุกครั้ง วันเกิดเหตุเป็นวันอาทิตย์ เราก็อยู่บ้านกับพ่อแม่ ดูข่าวจากทีวี กว่าจะรู้เรื่องก็ปาเข้าไปเกือบครึ่งวันแล้ว จำได้ว่ากดโทรศัพท์มือเป็นระวิงเพื่อถามไถ่บรรดาคนรู้จักว่าปลอดภัยดีหรือไร ผ่านไปอีกสองสามวัน เราเสียใจกับผู้สูญเสียแต่ก็ยังดีใจว่าคนรู้จักไม่มีใครเป็นอะไรเลย  ที่ทำงานเก่าเราส่งฝรั่งกับแหม่มไปช่วยเป็นล่ามด้วยสองคน หลังจากที่เราพอดีไปเจอในกระทู้นึงว่าต้องการล่าม (พอดีสองคนนี้รู้หลายภาษา) แล้วก็มาถึงวันที่เราถึงกับช็อคเมื่อได้เห็นข่าวโทรทัศน์ สัมภาษณ์อาจารย์ท่านหนึ่งซึ่งตามหาครอบครัวที่ไปเที่ยวอยู่แถบนั้น  จะไม่ให้ช็อคได้อย่างไร ก็น้องสาวคนสุดท้องคือน้องรหัสที่คณะ ฯ ของเราเอง ไม่ได้เจอหน้ากันหลายปีตั้งแต่เรียนจบ แต่ก็จำกันได้ไม่ลืม  เราภาวนาให้น้องกับครอบครัวรอดปลอดภัยด้วยเถอะ แต่สุดท้ายก็ได้พบเพียงร่างไร้วิญญาณของทั้งสี่คน ... แล้วก็อย่างคุณ เงาใบไม้ บอกเรื่องสายการบินวันทูโก เราเปิดมาเห็นแม่ของสจ๊วตท่านนึงพูดถึงว่ายังติดต่อลูกไม่ได้ เรางี้น้ำตาคลอเลย สงสารมาก จากคุณ : ปลาทองอัลไซเมอร์ (zaida, film mania) - [ 27 ธ.ค. 50 16:10:02 ]

ความคิดเห็นที่ 119 บอกตามตรงว่าตอนข่าวมาแรกๆแทบไม่สนใจอะไรเลย มีความรู้สึกเฉยๆประมาณว่ามันก็ต้องมีเหตุการณ์ อะไรหรืออุบัติเหตุอะไรสักอย่างเกิดขึ้นทุกวันอยู่แล้ว เลยผ่านๆไปไม่สนใจเท่าไหร่ แต่ตอนนั่งรถพ่อฟังวิทยุก็ค่อยรู้สึกตัว สลด.......... จากคุณ : อิอิคุง - [ 27 ธ.ค. 50 21:58:10 ]

ความคิดเห็นที่ 120 ...ออกมาจากบังกะโลตอนเย็น ..พักนอนที่อยุธยาหนึ่งคืน...ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย จนกระทั่งกลับมาถึงเชียงใหม่ ถึงได้รู้ว่า ที่ซุกหัวนอนสองวันสองคืน ไม่มีอะไรเหลือสักอย่างเดียว... จากคุณ : โจเซลีน - [ 28 ธ.ค. 50 03:27:07 ]

ความคิดเห็นที่ 121 ตอนนั้น ตื่นมาสายๆ ดู สรยุทธ ว่ามีแผ่นดินไหว แต่เราก้ไม่รู้สึก (อยู่ชั้น 5) แล้วก็เล่นเนต ดูข่าวไป เห็นภาพคนวิ่งหนีคลื่นซัดที่ภูเก็ต ของช่อง 11 ก้คิดว่าไม่มีอะไร ตอนนั้น เค้ารายงานแค่ที่ภูเก็ต แต่พอเริ่มเย็นลงๆ ก็มีข่าวจำนวนผู้เสียชีวิต 600 กว่า ............ตกใจ ทำไมเยอะขนาดนี้ แล้วก้ค่ำๆ ทราบว่า มีเชื้อพระวงศ์ สูญหาย นั่นคือคุณพุ่ม ตอนนั้น ทั้งตกใจ เป้นบรรยากาศ ยามเย็นของวันอาทิตย์ที่ แสนเศร้า ตจิดตามข่าวตลอดทั้งวัน คืนนั้น นอนตี 2  หลับไปอย่างเศร้าใจ แล้วก็ติดตามข่าวมาตลอด เป็นโรคซึมเศร้า ใจลงไปที่ใต้แล้ว อยากไปช่วย แต่ไม่มีเพื่อนไป เลยไปช่วยตามสูลนิธิ ต่างๆ ที่รับบริจาคของไปช่วยแยกของ คัดเสื้อผ้าลงใต้ พูดถึงแล้วก็ยัง เศร้า จากคุณ : lovekawee - [ 28 ธ.ค. 50 08:53:02 ]

ความคิดเห็นที่ 122 คุณ...เงาใบไม้ คุณ...ปลาทองอัลไซเมอร์                                   เกี่ยวกับเรื่องการเสนอข่าว ทั้งข่าวสึนามิ และ วันทูโก                               ดิฉันก็อาศัยข่าวของคนในท้องที่กับสำนักข่าวต่างประเทศทั้งนั้น                   สำนักข่าวบ้านเราช้า บวกกับผิดพลาดอีกต่างหาก ดิฉันทราบข่าวทั้งที่ประชุมอยู่ นครศรีธรรมราช  แต่มีคนโทรมาเช็คข่าว       ว่ารู้เรื่องบ้างไหมว่าเครื่องบินตกที่ ภูเก็ต ดิฉันยัง งง ยังบอกเขาไปเลยว่า เครื่องลื่นมั่ง  เพราะฝนตกมาหลายวันแล้ว     เพราะคนที่โทรมาเช็คข่าว เขารถติดอยู่หน้าสนามบินเห็นควันดำเต็มไปหมดเลย                             ดิฉันโทรเช็คข่าวกับเพื่อน ที่ช่อง 11  สุราษฎร์ธานี ก็ไม่มีใครทราบ               เพราะช่อง 11 ภูเก็ต ดิฉันไม่รู้จักใคร สักประมาณ เกือบหนึ่งชั่วโมง ข่าวเริ่มออก                                     พังงา  ภูเก็ต  เป็นพื้นที่ที่ประสบภัยค่อนข้างรุนแรง   แต่เราก็อยู่กันได้ สบายๆ สงบๆ                                           อย่าลืมมาเที่ยวที่ ตะกั่วป่า  พังงา  กันมากมากนะ               ฝากไว้ด้วย ยังมีธรรมชาติที่สวยงามอีกมาก ชายหาดสวยกว่าเดิม               ธรรมชาติลงโทษเรา  แต่ธรรมชาติก็ให้ความสวยงามที่มีมากกว่าเดิมกลับมาด้วย จากคุณ : annaball (annaball) - [ 28 ธ.ค. 50 09:00:23 ]

ความคิดเห็นที่ 123 เหมือนจขกท.เลยอ่ะ วันนั้นเราเดินเล่นอยู่ที่สยามกับเพื่อน แล้วก็มีญาติเพื่อนที่อยู่กระบี่โทรมาบอกว่ามีคลื่นซัดเข้ามาสูงเท่าตึก แต่ตอนนั้นก็ยังงงๆว่าเกิดอะไรขึ้น กลับมาดูข่าวถึงรู้ น่าสลดใจมาก จากคุณ : qwerty - [ 28 ธ.ค. 50 11:16:25 A:61.90.144.101 X: TicketID:154805 ]

ความคิดเห็นที่ 124 ไปเที่ยวราชบุรี กะเพื่อน ชิลมาก ทริบนี้ กลับมาดูข่าวแล้วตกใจมาก จากคุณ : วันชิลของเรา เป็นวันเศร้าของคน (That Yellow Mustard) - [ 28 ธ.ค. 50 15:03:57 ]

ความคิดเห็นที่ 125 วิ่งหนีสึนามิอยู่ครับ บ้านอยู่แถวเขาหลัก ก่อนหน้านั้นนอนทำการบ้าน+ดูน้าติง T^T จากคุณ : Kyo3 - [ 28 ธ.ค. 50 22:12:05 ]

ความคิดเห็นที่ 126 ตื่นมาตอนเช้ามีคนโทรมาบอกว่าที่ภูเก็ตมีแผ่นดินไหว มีคนตาย เรื่องใหญ่มากๆ ตอนนั้นพี่สาวเราไปภูเก็ตด้วย รีบโทรหาใหญ่เลย แต่โทรไม่ได้เลย พอดูข่าวก้เร่มตกใจล่ะ ไม่รู้จะโทรยังไง ที่บ้านก็เป้นห่วงกันใหญ่ 2 วันนะคะ กว่าจะติดต่อได้ แถมไม่ได้ติดต่อพี่สาวโดยตรงด้วย คนอื่นติดต่อให้อีกที แค่รุ้ว่าปลอดภัย เสียใจกับทุกๆคน ที่เสียคนที่รักไปด้วยนะคะ ปล. มีคนที่ไปกะพี่เราแถบถ่ายวิดิโอไว้นิดนึงด้วย น่ากลัวจริงๆค่ะ จากคุณ : JiJysang (JiJysang) - [ 28 ธ.ค. 50 22:29:05 ]

ความคิดเห็นที่ 127 วันนั้นเลยวันเกิดผมมา 1 วันครับกะว่าจะไปทำบุญที่วัดต่างจังหวัดกัน พอที่บ้านทราบข่าวก็รีบโทรเช็คญาติๆลูกๆหลานๆกันใหญ่เลยว่าใครอยู่ไหนมั่ง เปิดทีวีตลอด เเม่ผมกับผู้ใหญ่หลายท่านก็ปรึกษากันเรื่องส่งของให้ผู้ประสบภัย พ่อเเม่ของเพื่อนท่านหนึ่งไปเป็นล่ามอาสาติดต่อญาติผู้ประสบภัยด้วยครับ นับเป็นเหตุการณ์หนึ่งที่สลดใจมาก ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้น จากคุณ : OH-hoคุง - [ วันสิ้นปี 20:39:02 ]