ความคิดเห็นที่ 1 ขอความร่วมมือช่วยกันโหวตกระทู้เข้าคลังด้วยนะคะ ^_^  บทความกับรูปจะได้ไม่หาย กระทู้ที่  1: http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2007/09/A5828324/A5828324.html กระทู้ที่  2: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5842224/A5842224.html กระทู้ที่  3: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5862578/A5862578.html กระทู้ที่  4: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5887015/A5887015.html กระทู้ที่  5: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5912522/A5912522.html กระทู้ที่  6: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5926977/A5926977.html กระทู้ที่  7: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5945056/A5945056.html กระทู้ที่  8: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5963043/A5963043.html กระทู้ที่  9: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5974260/A5974260.html กระทู้ที่  10: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5984139/A5984139.html กระทู้ที่  11: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6006018/A6006018.html กระทู้ที่  12: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6025918/A6025918.html กระทู้ที่  13: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6052436/A6052436.html กระทู้ที่  14: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6062452/A6062452.html กระทู้ที่ 15 :http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6082367/A6082367.html กระทู้ที่ 16 : http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6116496/A6116496.html กระทู้ที่ 17 : http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6137107/A6137107.html กระทู้ที่ 18 : http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6167336/A6167336.html กระทู้ที่ 19 : http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6175908/A6175908.html จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:08:58 ]

ความคิดเห็นที่ 2 On sale Photobook!! 05.03 - 09.30 Kanjani8 ALL OVER JAPAN TOUR 2007 DOCUMENTARY PHOTO BOOK วางจำหน่ายวันที่ 22 พฤศจิกายน ราคา 2100 เยน 1 ชุดมีอยู่ 2 เล่ม ขนาด A4 เล่มแรก มี 256 หน้า เล่มที่สองมี 112 หน้า รวมภาพต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นใน 5 เดือนระหว่างทัวร์คอนเสิร์ตตั้งแต่วันที่ 3 พฤษภาคมที่ คานากาว่า ถึง 30 กันยายน ที่โอกินาว่า และยังรวมไดอารี่ที่เขียนขึ้นในระหว่างทัวร์ไว้ด้วย นี่เป็นครั้งแรกที่หนังสือภาพได้ร่วมกับไดอารี่ออนไลน์ (J-web) ทั้งหมดนี้รวมอยู่ในหนังสือ 2 เล่มจำนวน 368 หน้า!!!!! - มีภาพคอนเสิร์ตและภาพหลุด ๆ จำนวนมากจากเบื้องหน้าและเบื้องหลังเวที - มีรีพอร์ตต่าง ๆ ที่เน้นไปที่สมาชิกและทุก ๆ เวที - มีภาพหายากต่าง ๆ จากข้างนอกเวที - รวมถึงสัมภาษณ์สมาชิกแต่ละคนที่ยาวเกี่ยวกับ 113 เวที - รวมถึงไดอารี่ J-web ทั้งหมดจากทัวร์นี้!! - มีภาพถ่ายที่สมาชิกแต่ละคนถ่ายด้วยกล้องของตัวเอง - และมีรายงาน MC เล็กน้อย ๆ จากทุกเวที!! จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:09:16 ]

ความคิดเห็นที่ 3 NOW On Sale!! 47(ชื่อ DVD) วางจำหน่ายวันที่ 12 เดือน 12 - Limited Edition รายละเอียด ราคา : 7,800 เยน มี DVD 4 แผ่น (DISC 1,2) บันทึกการแสดงสดที่โตเกียวโดม 2 แผ่น (DISC 3,4) Back stage + Extra 8ranger (2 แผ่น) - Regular Edition รายละเอียด ราคา : 5,800 เยน มี DVD 3 แผ่น (DISC 1,2) บันทึกการแสดงสดที่โตเกียวโดม 2 แผ่น (DISC 3) Eight Ranger "Neoki Dokkiri Daisakusen (คิดว่ามันคือกล้องแอบถ่ายแต่ละคนนะ)(1 แผ่น) Set List for 47 01 Zukkoke OtokoMichi 02 KangFu Fighting 03 Sukiyanen, Osaka. 04 Explosion 05 Misetekure 06 EDEN 07 stereo  <--- Ryo Solo 08 Forward  <-- Hina Solo 09 MAGIC WORD - Boku Nari no... <-- Maru Solo 10 Mamoritai  <-- Okura Solo 11 Jimoto no Oosama 12 Great Escape 13 Speedy Wonder 14 Eight Ranger 15 Koi wa Boogie Woogie Romantic 16 Kono Hoshi ga Kagayaku Wake 17 Arigatou 18 Energy 19 OSAKA Obachan ROCK 20 Ruwa <-- Subaru Solo 21 Watashi Kagami  <-- Yasuda Solo 22 Fatastic Music <-- Yoko Solo 23 Kanashii Koi 24 Osaka Rainy Blues 25 Futari no NamidaAme 26 Osaka Romanesque 27 Heavenly Psycho  <-- Ryo Solo (second) 28 ONE  <-- Subaru Band 29 Do you agree? 30 Goujou ni GO! 31 Ai ni Mukatte 32 Sayonara wa Itumo 33 Mugendai (encore) 34 Zukkoke OtokoMichi (double encore) Credit : Teichiku จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:09:32 ]

ความคิดเห็นที่ 4 Coming Soon Stage!! Okura on Endless Shock : โอคุระคุงแสดงละครเวทีร่วมกับโคอิจิ จาก Kinki Kids 2008/1/6 - 2008/2/26 ที่ Tokyo Imperial Theater Subaru & Hina's Stage : ละครเวทีที่ซูบารุกับฮินะกำกับเองและเล่นเอง!!! 2008/1/19 - 2008/2/3 ที่ Tokyo Grove za 2008/2/9 - 2008/2/15 ที่ Osaka Theater Drama City Yasuda Shoto Solo Show 818!! 2008/2/10 - 2008/2/20 ที่ Tokyo Grove za 2008/2/23 - 2008/2/26 ที่ Osaka welfare annuity art Hall Now On SALE!! แก้ไขเมื่อ 06 ม.ค. 51 10:34:38 จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:09:46 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แปลบทความจาก Photobook โดยคุณบุ๋ม ^_^ Ryo Nishikido - ที่เหลืออยู่ในความทรงจำ ภาพการซ้อมที่โตเกียวโดม ภาพของสมาชิกในวงที่มองไปตรงที่นั่งว่างเปล่าข้างหน้า มันใหญ่มากจริงๆ เป็นภาพประทับใจของผม สีหน้าของพวกเค้าเหมือนทหารกำลังจะออกรบไปเผชิญกับโชคชะตาของตัวเอง -ของที่ระลึกที่ซื้อมา ผมไม่ค่อยซื้อของแบบนั้น - รสชาติที่ประทับใจ ทุกมื้อหลังคอนเสิร์ต ถ้าได้กินกันพร้อมหน้า ไม่ว่าจะกินอะไรก็อร่อยเหมือนกินชุดfull courseแพงๆเลยล่ะ แต่ถ้าต้องเลือก ผมชอบกิน mizutaki nabe ที่ฮาคาตะมากที่สุด * อาหารประเภทหม้อไฟใส่ผักและเนื้อสัตว์ ตอนนั้นพาพวกจูเนียร์ไปกินด้วยประมาณ30คน ผมคิดว่าพวกนั้นคงอยากนั่งกับผมบ้าง ก็เลยแยกไปนั่งห่างจากสมาชิกคนอื่น ปรากฏว่าผมนั่งหง่าวอยู่คนเดียวเลยอ่ะ มุราคามิคุงเห็นเข้าคงทนไม่ได้เลยเรียก “มานั่งนี้เหอะ...” ถ้าไม่นับที่ต้องนั่งเหงาคนเดียวล่ะก็ ถือว่านาเบะมื้อนั้นเป็นมื้อแห่งความทรงจำ - สถานการณ์คับขัน ที่นารากับชิงะ ประมาณตี2ผมลุกขึ้นมาต้มน้ำเพราะเป็นหวัดก็เลยเบลอ ทำน้ำร้อนลวกนิ้วกลาง ตอนนั้นไม่ทันได้คิดเลยเอามือไปถูกับเสื้อปรากฏว่าเนื้อหลุดติดออกมาเลย (หัวเราะ) ดูสิ ผมตื่นขึ้นมาทำอะไรดึกๆเนี่ย เวลาจับไมค์ก็เจ็บแปล๊บๆเหมือนกัน ถ้าดูphotobookอาจจะเห็นพลาสเตอร์ที่นิ้วผมก็ได้(หัวเราะ) - โซโลของตัวเอง ผมเรียบเรียบเพลงนี้ใหม่อยู่เรื่อยๆจนมันต่างไปจากต้นฉบับมากเลย ตอนที่ซ้อมกันมารุเล่นท่อนเบสผิด ถ้าเป็นทั่วๆไปผมคงหัวเราะแล้วก็ไม่ว่าอะไร แต่วันนั้นเป็นวันที่ผมไม่อยากให้ผิดพลาด ผมก็เลยกลายร่างเป็น evil creature (หัวเราะ) คงนึกออกนะว่าผมเป็นยังไง แต่หลังจากนั้นผมก็รีบขอโทษแบบน่าเอ็นดูน่ะ - ความทรงจำเรื่อง "Eito Ranger" คราวนี้เราต้องคิดมุกบอกรักกันสดๆถ้าถูกโยโกยาม่าคุงเลือก.. ผมพยายามหลบตาเค้าทุกครั้งแหละ (หัวเราะ) แต่พอถึงช่วงกลางทัวร์ผมก็กลายเป็น yellowผู้เชี่ยวชาญไป หลังๆผมเลยได้บอกรักเป็นคนแรกบ่อยๆ “เอ้า yellow รีบออกมาทำหน้าที่ดิ” (หัวเราะ) มันกดดันนะ ถึงมันจะตลกบ้างไม่ตลกบ้างแต่ผมก็พูดของผมไปนั่นแหละ - ส่วนที่ชอบในคอนเสิร์ต คงเป็นตอนที่ยัสสึถอดเสื้อเล่นกีตาร์ครับ ผมทำอย่างนี้ไป3ครั้งเหมือนกันนะ สนุกดี อีกอย่างก็ตอนที่ร้องeden ผมกับซูบารุคุงต้องหันหน้ามาหากัน ตอนครั้งสุดท้ายเราก็เลยจูบกัน (หัวเราะ) - ชุดที่ชอบในคอนเสิร์ต ถ้าต้องเลือก...ผมชอบไม่ใส่มากกว่า (หัวเราะ) ตอนแรกผมอยากให้รูปร่างตัวเองเหมือน Anthony ของ Red Hot Chilli Peppers แต่ถอดใจไปแล้วล่ะ มันคงเป็นไปไม่ได้ (หัวเราะ) - คนดูที่ประทับใจ ที่โอกินาวาครับ ตอนที่เราร้อง "Shimanchu nu takara" มีคนทีผิวปากคลอไปกับเราด้วย ผมประทับใจมาก ทั้งที่ตอนนั้นเล่นกีตาร์อยู่ ผมร้อง อ๊ะ แล้วก็ยืนขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ คนดูอีกส่วนหนึ่งก็ช่วยร้องว่า "ei sa- sa-"แบบสไตล์เพลงพื้นเมืองโอกินาวา ประทับสุดๆ - ความทรงจำในห้องแต่งตัว เราใช้ห้องแต่งตัวทั้งหมด 47ห้อง แต่ไม่ว่าห้องไหนก็มีบรรยากาศเหมือนกัน คือบรรยากาศของ eito - ความเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย คงเป็นสีผมฮะ ตอนแรกเป็นดำ/น้ำตาล/บลอนด์แล้วก็ดำเหมือนเดิม ผมว่าวงจรมันคงเป็นอย่างงี้(หัวเราะ) รอดูใน photobookแล้วกันครับ - ความเปลี่ยนแปลงทางจิตใจ บอกไม่ถูก...การได้ไปทัวร์ถึง74จังหวัดมันคงทำให้ผมเปลี่ยนไปบ้าง แต่ตอนนี้ยังนึกไม่ออก วันหลังผมคงคิดออก แบบว่าเออคราวนี้ต่างจากคราวนั้นนะ ผมว่าอีกหน่อยผมคงรู้สึกอย่างนั้น -  ความเปลี่ยนแปลงใน eito ตอนที่ formวงแรกๆ ผมใช้ภาษาสุภาพกับสมาชิกที่แก่กว่า ผมไม่กล้าพูดแบบสนิทมาก แต่ระหว่างทัวร์นื้ ทำให้อุปสรรคเรื่องการสื่อสารหายไป เราพูดกันได้ทุกเรื่องโดยไม่ต้องคำนึงอายุ - สิ่งที่จำไม่ลืม คงเป็นทัวร์ที๊โอซาก้า  ปฏิกิริยาของคนดูทัวร์แรกนั้นน้อยกว่าที่เราหวังไว้ ผมตอบไม่ได้ว่าทำไม แต่สมาชิกคนอื่นก็รู้สึกเหมือนกัน เราคุยกันหลังเวทีว่าจะทำไงดีๆ สตาฟบอกว่าการเล่นที่บ้านเกิดเนี่ยแหละยากที่สุด เพราะพวกเค้าเห็นเรามาตั้งแต่เล็กๆ พวกเราดันรู้สึกว่าเล่นในบ้านคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง นี่เป็นบทเรียนที่ผมได้รับจากทัวร์ครั้งนี้ - อาการคิดถึงบ้าน บางครั้งผมก็รู้สึกว่าอยากกลับไปโตเกียว แต่ผู้จัดการก็จะคอยปลอบให้อดทน - การทำงานกับจูเนียร์ เมื่อก่อนเวลาผมเจอ Muro Tatsuki ผมจะเรียก...เฮ้ย  มุโร แต่ตอนนี้เค้าโตขึ้นมากแล้ว ผมได้ยินเค้าดุคนที่เด็กกว่า..เฮ้ย นายวางไมค์ผิดที่! ผมคิดว่าเมื่อก่อนตัวเองก็คงทำท่าอย่างนี้เหมือนกัน (หัวเราะ) เดี๋ยวนี้ผมก็เลยพูดกับเค้าว่า เป็นไงบ้าง ฉันจะทำให้ดีนะ นายก็พยายามเข้าล่ะ! แต่ยังไงๆผมก็ยังเห็นความกลัวในสายตาเค้าอยู่ดี สงสัยมันคงเป็นอย่างนี้ไปจนตายละมั้ง (หัวเราะ) - เรื่องตลกๆ มีเรื่องตลกเยอะแยะครับ(หัวเราะ)  มารุร้องเพลง Make-up Shadowของ Inoue Yousuiในห้องแต่งตัว ทำให้ผมหัวเราะไม่หยุด มารุเป็นmoodmakerน่ะ เค้าจะไฮเปอร์ตลอด ถ้าวันไหนมารุเงียบๆ เพื่อนๆก็จะหงุดหงิด..นายเป็นไรเนี่ย!... มารุในวันนั้นจะน่าสงสารมาก (หัวเราะ) - เรื่องไม่ตลก มุราคามิคุงมาสายไป1ชม. เราพูดเรื่องนี้กันตอนmcด้วย  ผมโกรธสุดๆไปเลย ตอนนี้หัวเราะได้แล้ว แต่วันนั้นไม่ตลกเลย - ความทรงจำเรื่องการเดินทาง ก่อนเครื่องบินจะลงถึงพื้นประมาณ10ม. อยู่ดีๆเครื่องมันก็หมุนเพราะลม ผมคิดว่ามันคงตกแน่ๆ ตอนนั้นเหลือบไปเห็นทัชชงกับซูบารุคุงจับมือกันแน่นเลย (หัวเราะ) ผมจำมาจากตอนดูเรื่อง lostก็เลยรัดเข็ดขัดให้แน่นขึ้น จริงๆแล้วผมไม่กลัวเครื่องบินนะ ทัชชงสิแย่ไปเลย เพราะปกติเค้าเกลียดเครื่องบินอยู่แล้ว - สิ่งที่ขาดไม่ได้ laptop! ผมใช้ดูdvdแล้วก็แต่งเพลง - โชว์ที่ประทับใจ โชว์ที่สองที่คุมาโมโต พ่อกับแม่ผมมาดูด้วย ตอนเราไปกินข้าวกัน ที่บ้านผมพูดว่าปีนี้เราคงไม่ได้ไปเคารพสุสานบรรพบุรุษ ผมอยากให้เค้ามาก็เลยบอกว่า มาเคารพสุสานเถอะจะได้แวะมาดูผมด้วย ตอนช่วง encore ผมบอกผ่านไมค์ว่า กลับบ้านดีๆนะครับ(หัวเราะ) - สิ่งที่อยากทำตอนนี้ ผมรู้สึกขัดๆที่สะโพก อยากจะให้มันหายเสียที ต่อไปผมต้องทำให้ร่างกายแข็งแรงกว่านี้เพราะต้องทำงาน - สิ่งที่จะได้เห็นในphotobook ช่างกล้องถ่ายภาพพวกเราตลอดคอนเสิร์ต จะมีทั้งภาพเล็กภาพใหญ่ ผมเองก็อยากเห็น อีกหน่อยผมจะได้เอาไว้เตือนความจำว่า ตอนนั้นเราทำอะไรกันบ้าง - คำๆเดียวที่อธิบายถึงทัวร์ครั้งนี้ การหลอมรวม เราทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่อย่างนี้ได้ด้วยความร่วมมือจากส่วนเล็กๆทุกส่วน ผมหวังว่าวันหนึ่ง เราจะเป็นวงที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ - สิ่งที่ได้รับจากทัวร์ การได้คุยกับสตาฟทำให้ผมสนิทกับพวกเค้ามากขึ้น - ความรู้สึกหลังจากจบทัวร์ อืม...ไม่รู้สิ เพราะมันเพิ่งผ่านไปสองสามชม.เองนี่นา ผมเลยยังไม่รู้สึกว่ามันจบ อีกอย่างผมยังมีคอนเสิร์ตต่ออีกประมาณสองอาทิตย์ที่ไต้หวันกันญี่ปุ่น อีกซักพักผมถึงจะรู้สึกว่า อ๊ะ มันจบแล้วนี่ เกี่ยวกับสมาชิก ซูบารุ - ผมว่าเค้าคอยโหมให้คนดูมีอารมณ์ร่วม ผมชอบหลายๆอย่างของซูบารุคุง ผมพยายามจะแอบดูเพื่อจะขโมยส่วนดีของเค้า(หัวเราะ) แต่ซูบารุคุงดันรู้ตัวซะก่อนก็เลยระวังตัวตลอดเวลา(หัวเราะ) ผมว่าเค้ากินวิตามิน อาหารเสริมอะไรพวกนั้นมากไปนะ ตอนที่เราไปเที่ยวโอกินาวาด้วยกัน เค้ากินยาตั้งแต่อยู่บนเรือเลยอ่ะ ผมอยากให้เค้าไว้ใจสุขภาพตัวเองมากกว่านี้หน่อย (หัวเราะ) มารุ มารุเป็น moodmakerที่ช่วยได้มากเลย เราคุยกันเรื่องดนตรีด้วย เวลาผมพูดว่า ขอฉันเปลี่ยนคอร์ดตรงนี้ได้ป่าว มารุจะหงุดหงิดบอก“แล้วจะเปลี่ยนทำไมเนี่ย!” แต่จากนั้นมารุก็จะหัดเล่นท่อนใหม่นั้นแล้วก็สำเร็จด้วยสิ ยัสสึ ยัสสึกับมุราคามิคุงนิสัยคล้ายๆกัน คือเป็นพวกที่คงเส้นคงว่ามาก ทำอะไรก็จะเต็มที่เสมอ ผมว่าเค้าเท่มาก ทั้งๆที่อายุเท่ากันแต่ผมรู้ว่ายัสสึเหมือนเป็นพี่ชายมากกว่า ยัสสึชอบใช้คำยากๆจนทำให้บางครั้งกลายเป็นพูดไม่รู้เรื่องไป (หัวเราะ) ทัชชง ทัชชงเป็นพวกขึ้นๆลงๆ คงเป็นลักษณะของคนกรุ๊ป0ล่ะมั้ง บางทีก็ร่าเริงมากๆ จนผมว่ามากไปแล้วมั้ง เค้าชอบทำอะไรแผลงๆด้วย เช่นไม่ยอมร้องเพลงท่อนของตัวเองแล้วก็ร้องเพลงของ Ishihara Yujiroระหว่าง drum solo พวกเราต้องคอยเดาว่า “อะไรอีกล่ะเนีย” แต่นั่นทำให้เราสนุก คนดูก็สนุกด้วย ฮินะ มุราคามิคุงเป็นคนที่ทำอะไรได้คงเส้นคงวามากๆ ต่างกับผมที่ขึ้นๆลงๆ(หัวเราะ) ผมกับซุบารุคุงและทัชชงจะเป็นแบบเดียวกัน คือเดี๋ยวก็คึกเดี๋ยวก็หงอย ผมชอบที่มุราคามิคุงเป็นแบบนี้ แต่บางทีเค้าก็ทำตัวไม่เข้ากับบรรยากาศอ่ะ อย่างคนอื่นกำลังเงียบอยู่ เค้าดันหัวเราะซะดังเลย (หัวเราะ) โยโก ผมทะเลาะกับโยโกยามาคุงตอนวางแผนคอนเสิร์ต เราสองคนคิดไม่เหมือนกันแต่ไม่มีใครยอมใคร ผมก็เลยพูดแย่ๆออกไป เค้าโกรธผมเหมือนกัน ผมก็ เฮ้ย! แล้วก็ทะเลาะกัน(หัวเราะ) แต่สุดท้ายเราก็คืนดีและขอโทษกันน่ะ ผมว่ามันดีทีเกิดขึ้นแล้วก็จบลงได้ บางทีเราก็มีเรื่องความเห็นไม่ตรงกันบ้าง บรรยากาศก็เลยคุขึ้นมา จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:10:46 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ซูบารุ - ที่เหลืออยู่ในความทรงจำ มีเยอะเลยฮะ แต่ที่สนุกสุดคงเป็นโอกินาวา ทะเล ท้องฟ้า ทิวทัศน์ ทุกอย่างน่าประทับใจ อีกอย่างก็คือคนดูที่นั่นด้วย ผมประทับเค้ามากๆ ทั้งเสียงเชียร์ uchiwa, penlight ภาพเหล่านั้นผมยังจำได้ดี -ของที่ระลึกที่ซื้อมา ผมไปร้านเสื้อผ้ามือสองที่โอกินาวา ได้aloha shirtมาตัวหนึ่ง จริงๆเราไม่ค่อยได้ไปไหนกันเลยเพราะต้องเดินทางไปขึ้นเครื่องให้ตรงเวลา - รสชาติที่ประทับใจ รสชาติของเค้กวันเกิดผมครับ เพื่อนๆเอามาให้บนเวที พอเป่าเทียนเสร็จก็โดนเอาหัวปักลงไปตามคาดหมาย (หัวเราะ) หลังจากนั้นผมก็ได้กลิ่นหวานๆติดจมูกไปทั้งวันเลย (หัวเราะ) - สถานการณ์คับขัน หลังโชว์ที่อาโอโมริ ผมเล่นฟุตบอล กล้ามเนื้อเลยอักเสบขึ้นมา หลังจากนั้นก็ลำบากมากเลยเพราะผมไฮเปอร์สุดๆมันก็เลยเจ็บจนแทบหายใจไม่ออก เจ็บจนถึงตอนที่เล่นที่โอกินาวาเลยล่ะ ความเหนื่อยกับกรดแลคติกนี่นากลัวจริงๆ(หัวเราะ) - โซโลของตัวเอง มีคนบอกว่าภาพของผมก็คือการกำไมค์สองมือ แล้วเงยหน้าร้องเพลง ผมคงทำอย่างนั้นจริงๆน่ะแหละ เพราะไม่ค่อยได้มองคนดูเท่าไหร่ เวลาร้องเพลง ผมเหมือนอยู่ในโลกส่วนตัว - ความทรงจำเรื่อง "Eito Ranger" เราทำให้ไม่น่าเบื่อโดยสลับบทกันเล่น ผมว่าทุกๆคนได้ลองเล่นบทคนอื่นเกือบหมดแล้ว สุดท้ายผมก็คิดได้ว่าแต่ละคนนั่นแหละที่เหมาะกับบทของตัวที่สุดแล้ว ผมน่ะจำได้แต่บทของตัวเอง พอสลับกันเล่นเลยเห็นชัดเลย...(หัวเราะ) แต่เพื่อนๆเค้าจำบทของกันและกันได้นะ ผมเสียใจนิดหน่อยที่ตัวเองไม่ได้จำ - ส่วนที่ชอบในคอนเสิร์ต ผมชอบไฟที่พุ่งขึ้นมาตอนเล่นเพลง"Misetekure" ยิ่งถ้าเข้าไปยืนใกล้ๆนะ เหงื่อไหลเป็นน้ำเลยล่ะ ถ้าร่างกายผมอบอุ่นเสียงก็จะดีด้วย เพราะฉะนั้นเสียงผมก่อนและหลังเพลงนี้อาจจะต่างกันนิดหน่อย - ชุดที่ชอบในคอนเสิร์ต เวลาไปเล่นที่เล็กๆแอร์มักจะไม่ค่อยดี ยิ่งตอนช่วงเดือนสิงหา ผมพบว่าตัวเองชอบถอดเสื้อผ้าบนเวทีบ่อยๆ - คนดูที่ประทับใจ ประทับใจคนดูรุ่นจิ๋วครับ พวกเค้าใส่ชุด"Eito Ranger"มาดูด้วย แต่สังเกตว่าพอถึงกลางๆคอนเสิร์ต เจ้าหนูพวกนี้ก็ผล็อยหลับไปแล้ว หรือไม่ก็นั่งเหม่อๆกัน (หัวเราะ) ผมเข้าใจนะ เพราะตอนที่ซ้อมบ่อยๆน่ะ ผมรู้สึกเบื่อเสียงดังๆมากเลย ฟังแล้วเหนื่อย ขนาดผมยังรู้สึกอย่างนั้น เด็กๆจะทนได้ไง(หัวเราะ) แต่เจ้าพวกนี้น่ารักจริงๆนะ อีกอย่าง ผมมีควาสุขเวลาเห็นแฟนเพลงผู้ชายมาดูมากขึ้นเรื่อยๆ ฮินะจะชอบถามว่ามีผู้ชายอยู่แถวนี้บ้างมั้ยยยย แล้วเราก็จะได้ยินเสียงใหญ่ๆตอบมา มันทำให้ผมดีใจที่ผู้ชายก็ชอบวงเราเหมือนกัน - ความทรงจำในห้องแต่งตัว พวกเราทุกคนจะใช้เวลาเตรียมตัวไม่เท่ากัน ผมจะเตรียมตัวให้เร็วที่สุด ฮินะ มารุ ยัสสึก็เหมือนกัน แต่โยโก เรียว โอคุระจะโอ้เอ้ตลอด พวกนี้จะนั่งเล่นเกมส์กันเอ้อระเหย แต่พอถึงคราวขึ้นเวทีก็ทำได้ดี น่าแปลกจริง - ความเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย เส้นเสียงของผมแข็งแรงขึ้น มีหลายคนบอกว่าเสียงผมทุ้มกว่าเดิม เมื่อก่อนเสียงจะหายไปง่ายๆ แต่ทัวร์ครั้งนี้ผมไม่มีอาการนั้นเลย สงสัยเส้นเสียงคงจะแข็งแรงขึ้นจริงๆ - ความเปลี่ยนแปลงทางจิตใจ ตอนแรกผมกล้วว่าจะคิดถึงบ้าน แต่เอาเข้าจริงก็ไม่เป็นอย่างนั้น เพราะแม่มาเยี่ยมผมบ่อยๆ(หัวเราะ) ที่โอซาก้า ฮอคไกโด โกเบ โอกินาวา สรุปแล้วแม่มาตั้ง6ครั้งแน่ะ เค้าคงรักผมมากจริงๆ (หัวเราะ) แต่ผม26แล้วน้า...แม่ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ผมโอเคแล้ว(หัวเราะ) -  ความเปลี่ยนแปลงใน eito ไม่ได้เปลี่ยนอะไรมาก เพียงแต่เราแกร่งขึ้น เราเล่นดนตรีได้ดีขึ้นและคาแรคเตอร์ของเราก็ชัดเจน ทุกๆคนค่อยก้าวไปข้างหน้าทีละก้าว - สิ่งที่จำไม่ลืม การรักษาสุขภาพ คราวนี้ผมก็ทำได้ดี แต่ต้องระวังมากขึ้นไปอีกเพราะอีกไม่กี่ปีผมก็จะ30แล้ว ผมไม่เคยป่วยหรือบาดเจ็บแรงๆ แต่ก็อยากจะรักษาสุขภาพให้ดีที่สุด เรียวจังน่ะชอบเลือกกินอาหารแต่เฉพาะที่ชอบ ผมเป็นห่วงนะ (หัวเราะ) แล้วก็ชอบบ่นว่า ว้า น้ำหนักลดอีกแล้ว แปลกจริงๆ(หัวเราะ) - อาการคิดถึงบ้าน อย่างที่บอกแหละครับ ไม่มีเลย นี่เป็นครั้งแรกที่ผมห่างบ้านมานาน เมื่อก่อนอย่างมากก็แค่9วัน แต่เห็นมั้ยล่ะ แม่มาเยี่ยมผมออกจะบ่อย(หัวเราะ) - การทำงานกับจูเนียร์ เราทำงานกับทีมของ Adachi-kunและ Asada-kun'sบ่อยที่สุด ผมรู้ว่าพวกเค้าทำงานหนักมากๆ เมื่อก่อนเราไม่ค่อยได้คุยกัน แต่ระหว่างทัวร์เราได้ไปกินข้าวด้วยกันบ่อยๆ มีอยู่ครั้งหนึ่ง พวกเราไปonsenด้วยกัน โยโกสั่งให้พวกนี้ออกมายืนเรียงหน้ากระดานแล้วทำอะไรตลกๆ น่าสงสารชะมัด (หัวเราะ) พวกเราสนิทกันมากหลังจากทัวร์ ผมรู้ว่าพวกเค้าต้องเจออะไรลำบากๆอีกเยอะ แต่เราก็เจออย่างนั้นมาก่อน หวังว่าพวกเค้าจะเอาชนะและเติบโตไปกับอุปสรรคนั้นได้ - เรื่องตลกๆ มีเรื่องให้หัวเราะได้ทุกวันแหละ ในห้องแต่งตัว ไม่ใครก็ใครต้องหัวเราะอยู่ตลอด บรรยากาศดีมาก - เรื่องไม่ตลก ที่ทอตโทริ คนที่จัดงานบอกว่าคนที่นี่ไม่ชอบแสดงออกนะ ที่นี่เป็นบ้านเกิดของยายผมด้วย ผมเคยมาเมื่อตอนเล็กๆ เป็นเมืองที่ผมชอบมาก แต่ว่ามันก็จริงนะ คนที่นั่นขี้อายมากจริงๆ ฮินะบอกว่าคนดูหลบตาเค้าด้วย แต่ผมว่าน่ารักดี ครั้งหน้าเราจะพยายามให้มากขึ้นฮะ - ความทรงจำเรื่องการเดินทาง ผมมีปัญหาเรื่องไม่หนาวไปก็ร้อนไป เวลาผมปิดแอร์เพราะหนาว เรียวจังก็จะบ่นว่าร้อน แต่แปลกนะ ผมไม่เคยได้ยินโยโก มารุหรือทัชชงบ่นว่าหนาวเลย อาจเป็นเพราะ...(หัวเราะ) - สิ่งที่ขาดไม่ได้ แผ่นแปะปกป้องเส้นเสียง อาหารเสริมและวิตามิน - โชว์ที่ประทับใจ ผมจำที่ไม่ได้ แต่จำได้ว่าเป็นวันที่ร้อนมาก เหงื่อออกเหมือนอาบน้ำ อีกครั้งหนึ่งก็ตอนวันเกิดผม เป็นวันที่ประทับใจมาก - สิ่งที่อยากทำตอนนี้ อยากจะนั่งนิ่งๆ โชคดีที่พรุ่งนี้เป็นวันหยุด ผมจะได้ใช้เวลาที่โอกินาวา - สิ่งที่จะได้เห็นในphotobook เราคุยกันเรื่องนี้หลายทีมาก ผมอยากจะเห็นว่าสุดท้ายมันจะเป็นยังไง ผมว่ามันน่าจะดี หนังสือที่เกิดจากไอเดียของคนหลายๆคน นั่นทำให้ผมมีความสุข - คำๆเดียวที่อธิบายถึงทัวร์ครั้งนี้ ความร้อน พลังของคนดูร้อนแรงมาก หน้าร้อนก็ร้อนมากด้วย - สิ่งที่ได้รับจากทัวร์ ทุกอย่างเป็นประสบการณ์ที่ดีทั้งนั้น ไม่ว่าจะเรื่องร้ายหรือเรื่องดี เรื่องสนุกเรื่องไม่สนุก ทุกอย่างดำเนินไปตามทางของมัน ทัวร์คอนเสิร์ตก็เป็นอย่างนี้แหละ ไม่มีเรื่องอะไรที่ไม่ดีหรอกฮะ - ความรู้สึกหลังจากจบทัวร์ หลังจากจบเพลงสุดท้ายแล้วโบกมือลาแฟนๆใช่มั้ย ตอนนั้นมันก็ธรรมดานะ แต่พอลงจากเวที อารมณ์ต่างๆกันก็ประดังเข้ามา จริงอยู่ว่าวงของเราได้ทำสิ่งทียิ่งใหญ่และทัวร์ครั้งนี้ก็สนุกมาก แต่ผมรู้สึกว่ามันมีอะไรแปลกไป ผมก็ไม่รู้จะพูดยังไง แต่มันรู้สึกว่ามันไม่ใช่อ่ะ ผมเคยคิดว่าพอมันจบแล้วผมคงรู้สึกโล่งใจที่ลุล่วงไปได้ แต่จริงๆมันมีความรู้สึกหลายอย่างปนกัน นี้มันผ่านมาตั้งหลายชั่วโมงแล้ว ผมยังไม่เข้าใจว่ามันคืออะไร มันทำให้ผมหงุดหงิดนะ 5เดือนที่ผ่านมา เราได้ซึมซับอะไรหลายอย่างที่มีความสำคัญมากๆ นี่อาจจะเป็นเหตุผลก็ได้ ถ้าเป็นเมื่อปีก่อน ผมอาจจะคิดว่า เย้ เสร็จซะที ที่ผมรู้สึกอย่างนี้อาจเป็นเพราะว่าผมโตขึ้นแล้ว เพื่อนคนอื่นๆโบกมือลาพร้อมกับรอยยิ้ม แต่ผมยิ้มไม่ออก หลายๆคนอาจจะสงสัยว่าทำไม มีสื่อจากหลายที่มาด้วย ผมน่าจะฝืนยิ้ม แต่ผมโกหกตัวเองไม่ได้น่ะ มันเป็นความรู้สึกที่พูดลำบาก ผมได้โตขึ้นจากการทำทัวร์ครั้งนี้ ผมรู้สึกขอบคุณทุกๆคน ประสบการณ์นี้จะทำให้ผมก้าวต่อไป เกี่ยวกับสมาชิก เรียวจัง เรียวจังชอบหน้าหงิกในที่ๆไม่สมควร (หัวเราะ) เค้าเป็นคนตรงๆนะ ซึ่งนั่นก็เป็นข้อดี น้อยครั้งที่เรียวจังจะไฮเปอร์ แต่ทุกๆคนจะไฮเปอร์ไปกับเค้าหมดรวมถึงคนดูด้วย ถ้าวันไหนที่ได้เห็นเรียวจังเป็นอย่างนั้น จะรู้สึกว่าโชคดีจังเลย มารุ มารุเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสนใจอย่างประหลาด (หัวเราะ) เค้าพูดหรือคิดอะไรแบบที่คนอื่นทำไม่ได้ นั่นเป็นข้อดีของเค้านะ แต่มารุก็เหมือนผม มีวันที่เศร้ามีวันที่ร่าเริง วันไหนที่มารุหงุดหงิด บรรยากาศจะมัวๆไปหมด ผมบอกเค้าว่า คนดูเค้ารอมาเป็นเดือนๆเพื่อจะมาดูพวกเรานะ พอถึงวันที่ผมเป็นแบบนั้นบ้าง มารุก็เตือนสติผมด้วยคำพูดเดียวกัน เราสองคนคอยให้กำลังใจกันอย่างนี้ตลอดเวลาจะขึ้นคอนเสิร์ต ยัสสึ ครั้งนี้ผมรู้สึกว่าได้รู้จักเค้าลึกซึ้งที่สุด เค้าเป็นคนใจดีมากๆ ใจดีกับทุกคน บางครั้งก็ดีเกินไป ข้อนี้ของยัสสึช่วยผมได้มากจริงๆ ทุกคนในk8มีบุคลิกที่ต่างกัน โชคดีที่ทุกคนอบอุ่น บรรยกาศรอบๆก็เลยเป็นอย่างนั้น แต่ยัสสึก็มีด้านที่sensitive เค้าจะหดหู่ง่ายแต่ก็พยายามซ่อนเอาไว้ บางครั้งผมอยากให้เค้าแสดงมันออกมาบ้าง ทัชชง ทัชชงกลายเป็นผู้ใหญ่ที่พึ่งพาได้แล้ว เค้ามีออร่าแบบคนที่เป็นdrummer ผมรู้สึกว่าส่วนใหญ่drummerจะเป็นคนใจกว้าง เค้าต้องทำงานอยู่ข้างหลังไม่เคยหยุดนิ่ง ผมรู้สึกได้ถึงการทำงานร่วมกันของพวกเรา ปีที่แล้วไม่รู้สึกขนาดนี้ แต่ปีนี้ผมอดไม่ได้ที่จะมองไปทางเค้าเสมอ ผมชอบ drum soloของทัชชง เวลาที่เราเล่นด้วยกันนั้นสนุกมากๆ ฮินะ ฮินะจะปรึกษาผมเรื่องการร้องเพลงเวลาที่เราอาบน้ำด้วยกัน ผมบอกว่า ถ้าเป็นชั้น ชั้นจะร้องอย่างนี้ หลังจากนั้นฮินะก็จะทำตาม ผมดีใจนะ โยโก โยโกมักมองเห็นสิ่งต่างๆที่ผมไม่เห็น ผมมักคิดว่าเสียงของคนดูจะechoขนาดไหน เราจะสื่อออกไปยังไง แต่โยโกจะถอยไปมองจากข้างหลังว่าจะทำยังไงให้คนดูมีความสุขมากขึ้น ผมชอบที่โยโกเป็นแบบนี้ แต่เค้าเป็นคนที่ล้มเลิกง่าย ถ้าเค้าอดทนมากกว่านี้หน่อย รับรองว่าโยโกต้องขึ้นไปได้สูงที่สุดเลยล่ะ จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:11:07 ]

ความคิดเห็นที่ 7 You Yokoyama - ที่เหลืออยู่ในความทรงจำ คงเป็นที่โดมน่ะแหละ เราเคยเล่นคอนเสิร์ตที่โอซาก้าโดมแต่ที่นี่มันใหญ่กว่ากันมาก ใหญ่กว่าที่ผมเคยฝันไว้ ตอนเล่นที่โอซาก้า เราไม่ค่อยเกร็งเพราะที่นั่นเป็นบ้าน แต่ที่โดมเป็นที่ๆเราเพิ่งมีโอกาสได้มาเล่น ผมดีใจมากเมื่อหลายๆคนบอกเราว่าที่นี่ไม่ได้สนุกสุดเหวี่ยงอย่างนี้มานานแล้ว -ของที่ระลึกที่ซื้อมา ที่โอกินาวา ผมซื้อถั่วมาฝากทีมงาน Yukan Club นอกนั้นก็ไม่ได้ซื้ออะไรเพราะไม่มีเวลา - รสชาติที่ประทับใจ ทุกอย่างอร่อยหมดเลยครับ อย่างบาร์บีคิวที่เซนไดก็เยี่ยมมาก แต่ที่เยี่ยมที่สุดคือมื้อที่ได้กินกับเพื่อนๆทุกคน ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ - สถานการณ์คับขัน คงเป็นเรื่องไมโครโฟน แต่ก็ไม่ถือเป็นเรื่องคับขันหรอก เรื่องแค่นี้ไม่ทำให้ผมรู้สึกอะไร จริงๆแล้วเวลามีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้นมันทำให้รู้สึกสนุกมากกว่า - โซโลของตัวเอง ซูบารุน่ะร้องเพลงได้เยี่ยมยอดเลยใช่มั้ย ผมลองนึกดูแล้ว ยังไงผมก็ไม่มีวันทำแบบนั้นได้ ก็เลยคิดว่าจะทำยังไงให้มันออกมาสนุก คนที่แต่งเพลงนี้ให้ผมคือคนที่แต่งเพลงthemeของ eito range เค้ารู้จักผมดี ก็เลยเขียนเพลงนี้ได้เหมาะกับผมมาก - ความทรงจำเรื่อง "Eito Ranger" ตอนเขียนสคริปท์ ผมคิดว่าจะทำยังไงให้เล่นได้113เวอร์ชั่น ก็เลยให้คิดมุกสารภาพรักกันแบบสดๆ ผมว่ามันออกมาใช้ได้ทีเดียว บางทีเราก็สลับบทกันเล่น แต่ผมว่าบทของแต่ละคนก็เหมาะกับบุคลิกของคนๆนั้นที่สุด อย่างตอนที่ผมเล่นเป็น Nasu ผมก็รู้สึกได้เลยว่าบทนี้ต้องเป็นฮินะนั่นแหละ พอเล่นเป็น red ผมก็ว่ามันขัดๆน่ะ แต่ว่ามันก็ออกมาตลกดี คนดูก็ชอบเวลาที่เราสลับบทกันเล่น - ส่วนที่ชอบในคอนเสิร์ต ผมชอบEito Ranger ผมว่ามันคงไม่มากเกินไปถ้าจะบอกว่าบรรยากาศของโชว์ส่วนที่เหลือนั้นขึ้นอยู่กับการแสดงของeito ranger ผมมีความสุขเวลาที่เห็นคนดูหัวเราะ - ชุดที่ชอบในคอนเสิร์ต ชุดตอนที่เราใส่ตอนเริ่มคอนเสิร์ตฮะ พอสวมแว่นดำแล้วเดินเข้าประตูมา ผมรู้สึกว่า “เอาล่ะ เริ่มได้!” - คนดูที่ประทับใจ Toma, Aiba, Yaracchi มาดูเราที่โดมด้วย ผมดีใจมากเพราะตอนเล็กๆผมกับโทมะและไอบะทำงานด้วยกันบ่อยๆ โทมะบอกว่าชั้นดีใจที่โยโกที่ชั้นรู้จักมาตั้งแต่เด็กๆได้มายืนอยู่ที่โดมวันนี้ พวกเราคอยสนับสนุนกันเสมอ ผมดีใจที่เห็นโทมะได้เล่นละคร ผมอยากให้เราเป็นเพื่อนกันอย่างนี้ไปนานๆ - ความทรงจำในห้องแต่งตัว วุ่นวายสุดยอดครับ ผมต้องอยู่ที่นั่นแทบวันเว้นวัน ยิ่งตอนเดือนสิงหายิ่งวุ่นใหญ่ เราต้องแต่งตัวแบบใครมาก่อนก็แต่งก่อน แต่ว่าไม่มีการทะเลาะกันหรอกนะ - ความเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย น้ำหนักผมลด4โลแน่ะ! ผมเริ่มลดตอนเดือนสิงหา อาทิตย์ แรกก็ลดไปเลย3-4โลแล้วก็รักษาน้ำหนักไว้อย่างนั้น ผมกินตามปกติแต่ว่างดไอติมของโปรด - ความเปลี่ยนแปลงทางจิตใจ เมื่อก่อนถ้าไม่ถึงบ้านผมจะนอนไม่หลับ แต่ตั้งแต่เริ่มทัวร์ผมสามารถนอนที่ไหนก็ได้ ไม่รู้เพราะนิสัยเปลี่ยนหรือเพราะว่าเหนื่อยกันแน่ แต่ยังไงผมก็หลับไม่ลึกอยู่ดี อย่างตอนที่ถูกแอบถ่ายตอนนอนน่ะ ผมตื่นทันทีเลยนะ (หัวเราะ) -  ความเปลี่ยนแปลงใน eito ตอนนี้พวกเพื่อนๆซีเรียสเรื่องเสียงกันมาก แม้แต่ฮินะยังพูดว่านั่นเสียง เอ ไมเนอร์นี่นา (หัวเราะ) ก็เลยมีผมคนเดียวที่ใช้ศัพท์แบบนั้นไม่เป็น(หัวเราะ) แต่ผมว่าดีนะที่เราได้เรียนรู้มากขึ้น พักนี้ผมชักรู้สึกบ่อยๆว่า เฮ้ยไอ้นี่มันเท่โว้ย! โห ไอ้นี่มันเก่งว่ะ! ผมคิดว่าพวกเค้ามีหลายอย่างที่ผมไม่มี มีนักร้องหลายๆวงที่บอกว่าเค้ามีคาแรคเตอร์ที่ชัดเจน แต่จากมุมมองของผมแล้ว ผมว่าk8เป็นวงที่เหมาะกับคำนิยามนี้มากที่สุด - สิ่งที่จำไม่ลืม ผมไม่เก็บอะไรมาคิดมากหรอก ทุกอย่างคือความสนุก เรื่องคราวหน้าก็เอาไว้ค่อยคิดคราวหน้าสิ แต่ตอนนี้เป็นเวลาของความสนุก คิดแค่นั้นก็พอ - อาการคิดถึงบ้าน ไม่ค่อยมีนะ อย่างตอนที่เล่นที่โอซาก้า เพื่อนๆอยู่โรงแรมกัน แต่ผมกลับบ้านไปพักผ่อน มันทำให้ผมได้ผ่อนคลาย - การทำงานกับจูเนียร์ ตอนครบรอบสามปีของวง บริษัทให้กีตาร์เรา แต่ผมไม่อยากได้เพราะผมเล่นไม่เป็น(หัวเราะ)ก็เลยถามพวกจูเนียร์ว่าใครอยากได้บ้าง ทุกคนยกมือกันพรึ่บ ก็เลยต้องเป่ายิ้งฉุบกัน สรุปว่ากีตาร์อยู่ในมือผมไม่ถึง30นาที (หัวเราะ) ผมว่าบริษัทอาจจะรู้สึกไม่ดี แต่กีตาร์ควรอยู่ในมือคนที่จะได้ใช้ประโยชน์จากมันมากกว่า ยิ่งตอนได้เห็นดวงตาเป็นประกายของจูเนียร์คนนั้น ผมว่ากีตาร์เองก็คงรู้สึกดีใจเหมือนกัน (หัวเราะ) - เรื่องตลกๆ ระหว่างทัวร์ครั้งนี้ ผมไม่ได้คิดว่าตัวเองจะได้หัวเราะหรือเปล่า แต่คิดว่าจะทำยังไงให้คนดูได้หัวเราะ เรามี113โชว์จะทำยังไงไม่ให้มันเหมือนเดิม ทุกวันก็เลยมีอะไรแปลกๆเสมอ เวลามีเรื่องตลกผมจะต้องจำไว้เพื่อเอาไปใช้ในคอนเสิร์ต ตอนนี้มันจบแล้ว ผมรู้สึกสบายที่ไม่ต้องทำอย่างนั้นอีก (หัวเราะ) - เรื่องไม่ตลก ไม่มีใครยอมพูดตอนMCเลยอ่ะ! เวลาทุกคนเงียบฮินะก็จะรับบทหนัก ผมขอบคุณเค้านะ แต่ฮินะชอบพูดยาวๆจนผมรำคาญ(หัวเราะ) ผมคิดในใจ...ขอบใจฮินะ แต่พูดเข้าประเด็นซะทีสิ! (หัวเราะ) - ความทรงจำเรื่องการเดินทาง โอคุระเกลียดการนั่งเครื่องบินมาก เพราะเค้านั่นแหละเลยทำให้ผมเริ่มกลัวไปด้วย (หัวเราะ) ตอนที่เครื่องเริ่มสั่น ผมแกล้งเค้าโดยบอกว่า เครื่องตกแน่! ปรากฏว่าเค้ายัวะสุดๆเลย พอเห็นอย่างนั้นผมก็บอกว่า ไม่เอาน่า ทำเป็นเด็กไปได้ แต่ฮินะเป็นหนักกว่านั้นอีกนะ ตอนที่ยัสสึเอาตุ๊กตาผึ้งยักษ์มาหยอกน่ะ ฮินะทำตัวเหมือนเด็กๆเลย (หัวเราะ)ผมรู้จักเค้ามาตั้งสิบปี เพิ่งเคยเห็นนี่แหละ - สิ่งที่ขาดไม่ได้ หน้ากากปิดตา ผมนอนไม่หลับถ้าไม่ปิดไฟ อีกอย่างหนึ่งก็เครื่องเล่นเพลงพกพาเพราะที่ห้องแต่งตัวเสียงดังมากๆ - โชว์ที่ประทับใจ สนุกทุกครั้งเลย ผมชอบพูดว่าวันนี้สนุกจัง มันเป็นความรู้สึกจริงๆที่ผมพูดออกมาโดยไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ - สิ่งที่อยากทำตอนนี้ ทำงาน หลังเสร็จคอนเสิร์ตผมต้องตั้งสมาธิกับละคร "Yukan Club" อาคานิชิบอกว่าทำไมผมชอบพูดว่าอะไรสนุกอะไรไม่สนุก นั่นเป็นนิสัยเสียของคนคันไซนะ ผมเลยเถียงว่าไม่ใช่นิสัยเสียของคนคันไซซักหน่อย นิสัยเสียของชั้นต่างหาก (หัวเราะ) เราสามคนสนิทกันดี แต่ผมทนมุกฝืดของทางุจิไม่ได้อ่ะ คือว่าที่วงเรามีแบบนี้แล้วคนหนึ่ง...ชื่อมารุจัง (หัวเราะ) - สิ่งที่จะได้เห็นในphotobook เวลาถ่ายรูปลงนิตยสารต้องมีการจัดแสงจัดท่า แต่ภาพในนี้ไม่เหมือนกัน มันก็แล้วแต่คนชอบ แต่ว่าคุณจะได้เห็นเราในแง่มุมที่ต่างจากธรรมดา - คำๆเดียวที่อธิบายถึงทัวร์ครั้งนี้ การพิชิตเป้าหมาย ในที่สุดเราก็ทำได้ ตอนเริ่มทัวร์ที่โยโกฮามา เรามองว่าเป้าหมายมันช่างห่างไกลเหลือเกิน แต่พอโชว์แรกจบลง ผมก็แน่ใจว่าเราทำได้ เราทำได้แน่ๆ ผมได้เรียนรู้ว่า ถึงแม้เป้าหมายมันจะห่างไหล แต่ถ้าคุณเริ่มวิ่ง ซักวันหนึ่งคุณต้องไปถึง ห้าเดือนผ่านไปเร็วมาก เราได้ออกรายการ เกมส์โชว์ ละคร นิตยสาร โฆษณา เราได้รับโอกาสให้ทำอะไรตั้งมากมาย ทุกๆวันผ่านไปอย่างสนุกสนานถึงแม้จะเหนื่อยก็ตาม สำหรับผมแล้ว ผมรักการเป็นจอห์นนี่ ผมอาจจะเป็นนักแสดงตลก เป็นดารา เป็นพิธีกร แต่ถ้ามีใครถามว่าจริงๆแล้วผมเป็นอะไร ผมก็จะตอบอย่างภาคภูมิใจว่าผมเป็นจอห์นนี่ - สิ่งที่ได้รับจากทัวร์ ผมได้เรียนรู้ว่า ไม่ว่าอะไรก็ตาม ถ้าพยายาม ผมจะทำได้  เมื่อก่อนผมเคยคุยกับรุ่นพี่ ผมบอกเค้าว่าเราลองทำมาหลายอย่างแล้ว แต่คนอื่นๆชอบพูดว่าเราไม่มีทางทำได้อย่างเค้าหรอก รุ่นพี่บอกว่าถ้านายพูดอย่างนั้นได้ ทำไมนายไม่ลองพูดบ้างว่า ถ้าเป็นคันจานิ...มันต้องเป็นไปได้สิ (หัวเราะ) ทัวร์ครั้งนี้เป็นบทเรียนสำคัญสำหรับผมจริงๆ เพราะพวกเราทำทุกอย่างด้วยความตั้งใจ เมื่อก่อนเราอาจจะเจออะไรแย่ๆ แต่เพราะมีวันอย่างนั้น วันนี้เราถึงมีความสุขได้ขนาดนี้ - ความรู้สึกหลังจากจบทัวร์ รู้สึกว่า “ทำได้แล้ว!” แต่จริงๆมันยังไม่จบนะ ตอนที่ผมรู้สึกว่ามันจบผมก็อยากจะกลับขึ้นเวทีไปอีก ผมชอบเล่นคอนเสิร์ตมากที่สุด หลังจากทัวร์นี้ทำให้ผมแน่ใจว่าผมเกิดมาเพื่อทำสิ่งนี่แหละ! เกี่ยวกับสมาชิก ซูบารุ ครั้งนี้เค้ายิ่งทำให้ผมแน่ใจขึ้นไปอีกว่าเค้าร้องเพลงได้สุดยอดขนาดไหน ไม่ว่าจะฟังเพลงที่เค้าร้องซักกี่พันครั้ง มันก็ยังติดอยู่ในใจผมเสมอ ผมไม่อยากจะพูดอะไรเลี่ยนๆ แต่ถ้าไม่มีเค้า ก็ไม่มีทางที่จะมีคอนเสิร์ตแบบนี้ได้ อีกอย่างหนึ่ง ผมว่าเค้าเองก็อาจจะไม่รู้ตัว คือถ้าต้องนั่งรถไปกันสองคัน ซูบารุจะเลือกนั่งคันเดียวกับผมเสมอ บางทีผมอาจจะเป็นคนเดียวที่สังเกตเห็นนะ (หัวเราะ) เค้าชอบพูดว่าตัวเองเข้ากับคนไม่เก่ง แต่ผมว่าเค้าเก่งล่ะ เพราะเค้ามีวิธีให้นิชิคิโด ยอมทำนั่นทำนี่ได้ เรียว โดคคุงเป็นคนพลังเหลือเฟือ! เค้าแข็งแรงและไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเล้ย.. ขณะที่คนอื่นหมดแรงกันแล้ว เค้ายังมีแรงไปเตะบอลเล่นได้อีก ผมทำไม่ได้หรอก(หัวเราะ) ผมอยากให้โดคคุงพูดมากกว่านี้ตอนMC แต่เค้าชอบทำท่าว่างานนี้ชั้นไม่เกี่ยวนะ (หัวเราะ) เวลาเค้าทำท่าอย่างนี้บนเวทีคุณจะอึ้งไปเลยล่ะ แต่บางทีเค้าก็คึกมากๆ ผมชอบเวลาที่เค้าเป็นอย่างนั้น น่าเสียดายที่มันจะเกิดขึ้นนานๆครั้งเหมือนเวลาเราได้แต้มพิเศษในเกมส์ยากๆน่ะ (หัวเราะ) มารุ ผมไม่เคยเล่าเรื่องนี้เลย มีอยู่วันหนึ่งผมเหนื่อยมาก อารมณ์ไม่ค่อยดี แล้วจู่ๆมารุก็ส่งข้อความมาว่า “โอม...นี่คือมนต์วิเศษที่จะเสกให้สดชื่น Paaaan!"  (หัวเราะ) ข้อความนี้ช่วยได้จริงๆนะ เวทมนต์ของมารุใช้ได้ผล ผมไม่เคยตอบเมลเค้าหรอก ถึงจะช้าไปหน่อย แต่ชั้นก็อยากบอกว่าขอบใจนะมารุ ยัสสึ ยัสสึใจดีมากๆ ทุกครั้งที่ผมเหนื่อย ไม่ยัสสึก็ซูบารุต้องถามว่า นายโอเคหรือเปล่า? ยัสสึไม่ใช่คนที่จะแสร้งทำใจดีเพื่อให้คนเห็น ถึงไม่มีใครเห็นเค้าก็เป็นของเค้าแบบนี้เสมอ เค้าชอบใส่รูปหัวใจเยอะๆเวลาส่งข้อความด้วย (หัวเราะ) ยัสสึช่วยทำให้ผมสบายใจได้มากระหว่างที่เราทัวร์ด้วยกัน ทัชชง นับวันโอคุระก็ยิ่งใจกว้างขึ้นเรื่อยๆ เค้าชอบทำอะไรใหญ่ๆ อย่างกินข้าวคำใหญ่ๆ ยัดน้ำแข็งเข้าปากทั้งก้อน (หัวเราะ) ผมไม่อยากให้โอคุระระวังตัวมากไป อยากให้เค้าสบายๆ ไม่ต้องเครียดว่าต้องลดน้ำหนักแล้ว! แต่มีอย่างหนึ่งคือ เค้าเป็นคนที่ซึมมากๆตอนเช้า ซึมเป็นที่หนึ่งของวงเลยล่ะ (หัวเราะ) ฮินะ ฮินะเป็นคนที่ทำอะไรอย่างสุดกำลังเสมอ ขนาดบ่นว่าทำงานหนักเหมือนขาจะหักอยู่แล้ว แต่ฮินะก็ยังเต็มที่อยู่ดี ผมชอบเค้า เค้าเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย ไม่เหมือนผมที่ทำอะไรตามอารมณ์ ฮินะมักจะทำตามเหตุผล แต่ว่าเวลาเราไปดื่มกันเค้าชอบพูดอะไรยาวๆ น่าเบื่อๆก่อนจะดื่ม เวลาให้สัมภาษณ์ก็ชอบพูดเป็นทางการมากๆ บางทีพูดง่ายๆหน่อยก็ได้นะ แต่สรุปว่าผมชอบฮินะจังที่เป็นแบบนี้แหละ (หัวเราะ) จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:11:30 ]

ความคิดเห็นที่ 8 Tadayoshi Okura - ที่เหลืออยู่ในความทรงจำ ภาพที่นั่งว่างเปล่าของโตเกียวโดม มีสตาฟคนหนึ่งบอกว่ามีคนหลายคนที่ได้เห็นที่นั่งว่างเปล่าของโดม แต่มีไม่กี่คนที่จะได้เห็นที่นั่งพวกนี้เต็มไปด้วยคนดู ผมยังจำคำพูดเค้าได้ดี วันนั้นผมรู้สึกขนลุกไปหมด -ของที่ระลึกที่ซื้อมา ผมไม่ค่อยซื้ออะไรเพราะถ้าซื้อมามันก็จะกลายเป็นสัมภาระให้เราต้องขนไปไหนต่อไหน แต่ที่โอกินาวา ผมซื้อพายมันสำปะหลังกับถั่วไปฝากทีมงาน "Utahime." - รสชาติที่ประทับใจ มิซึมากิที่ฟุกุโอกะและอุดงซึกิที่ชิโกกุครับ อร่อยสุดๆ! - สถานการณ์คับขัน อือ...เรื่องนั้นไม่มีครับ ผมโชคดีน่ะ (หัวเราะ) - โซโลของตัวเอง ทัวร์คราวนี้ผมร้องผิดบ่อยมากเลย (หัวเราะ) ผมก็ตั้งใจร้องไปตามปกตินะ แต่ว่าทำไมคนดูเค้าฮือฮากัน ผมก็ “eh?” แล้วก็หันไปมองมอนิเตอร์ข้างหลังที่มีเนื้อร้องอยู่ ปรากฎว่าร้องผิดหมดเลย...เป็นอย่างนี้หลายครั้งด้วย ไม่รู้ทำไมน้า...ทั้งที่ผมคิดว่าจำได้แล้วเชียว(หัวเราะ) - ความทรงจำเรื่อง "Eito Ranger" ครั้งหลังที่โอกินาวา เราสลับบทกันเล่น แต่ไม่มีใครอยากเล่นบทกรีนเลย เค้าว่าบทนี้ไม่มีไม่อะไร ไม่หนุก ถ้าได้เล่นคงเบื่อแย่(หัวเราะ) จริงอยู่ว่าผมได้พูดไม่กี่คำแต่ว่าผมไม่เบื่อนะเพราะได้ทำท่าทางตลกๆพวกนั้น แต่เพื่อนๆคนอื่นบอกว่าบทนี้มันน่าเบื่อ(หัวเราะ)เพราะได้พูดประโยคเจ๋งๆแค่ว่า “อย่าเห็นผู้ชายเป็นของเล่น” ประโยคเดียวแค่เนี้ยแหละ (หัวเราะ) - ส่วนที่ชอบในคอนเสิร์ต ผมชอบลูกบอลกระจกในเพลง"Futari no namida-ame." ขนาดผมยืนบนเวทียังเห็นว่าสวยจังเลย อีกอย่างหนึ่ง สตาฟจัดแสงจ้ามากๆที่หน้ากลองของผม ตอนแรกผมอึดอัดเพราะแสงจ้าเกินไป แต่พอมาดูเทปการแสดงผมว่ามันเท่ดี เหมือนมือกลองฝรั่งอ่ะ ผมก็เลยชอบให้เค้าจัดแสงแบบนั้น - ชุดที่ชอบในคอนเสิร์ต จริงๆแล้วผมไม่ชอบพวกชุดคอสตูม แต่สำหรับทัวร์นี้ ผมชอบชุดตอนmc กับตอนencoreแล้วก็ชุดสีม่วงที่ใส่ที่โดม อ้อ ผมชอบชุดที่ใส่ตอนเริ่มคอนเสิร์ตด้วย ของผมมีอักษรเขียนข้างหลังว่า  "Hissatsu shigotonin" - คนดูที่ประทับใจ ที่โออิตะครับ พวกเราได้ยินเสียงคนดูเรียกดังมาจนถึงห้องแต่งตัว พอเราขึ้นเวทีเค้าก็เสียงดังกันจนผมชะงักไปเลย ทุกคนสนุกกันมาก ที่อาโอโมริกับอาคิตะที่สนุกเหมือนกัน - ความทรงจำในห้องแต่งตัว อยูบนเวทีเราจะไฮเปอร์กันมากๆ แต่ถ้าอยู่ในห้องแต่งตัวจะค่อนข้างเงียบๆ โดยเฉพาะในช่วงที่ตารางแน่นๆมากๆอย่างเดือนสิงหา ปกติเราจะเล่นละครกันที่ Shochikuza แล้วพวก3ossanก็จะงีบหลับกันบ่อยๆ พอมาทัวร์ครั้งนี้ สมาชิกในวงทุกคนกลับงีบกันหมด พวกเราเพิ่งเคยเป็นอย่างนี้นะเนี่ย - ความเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย น้ำหนักลด! ลดไปตั้ง3-4 kgแน่ะ ตอนช่วงปลายกรกฎาผมคิดว่าต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว แต่พอเราซ้อมใหญ่กันที่โดม น้ำหนักผมก็ลดฮวบไปเลย ผมเลยได้ประสบการณ์ครั้งใหญ่จากโดม - ความเปลี่ยนแปลงทางจิตใจ ทั้งอารีนา โดม ฮอล ห้องประชุม เราเล่นมาหมดแล้วทุกแบบ เพราะฉะนั้นไม่ว่าต่อไปเราจะเล่นที่ไหน เราก็มั่นใจว่าจะทำให้สำเร็จได้ หลังจากผ่านที่โดมมาได้ผมว่าเราก็เข้มแข็งขึ้นมากๆ โดมทัวร์นี้เป็นความฝันอันยิ่งใหญ่จริงๆ (หัวเราะ) -  ความเปลี่ยนแปลงใน eito ฝีมือของยัสสึ มารุ และผมดีขึ้นหลังจากทัวร์นี้ เราจะซ้อมแล้วหาทางเล่นดนตรีให้แปลกไปจากเดิม ผมชอบคิดว่าวันนี้จะลองเล่นให้ต่างจากเดิมซักหน่อย ผมบอกมารุให้ลองทำอย่างนี้เหมือนกัน ปรากฏว่าเสียงเบสเค้าให้ความรู้สึกดีมาก มุราคามิคุงเองก็เริ่มเข้าใจเรื่องคอร์ดแล้ว เหลือแต่โยโกยามาคุงที่ชอบบ่นว่ามีแต่เค้าคนเดียวที่ไม่รู้เรื่อง (หัวเราะ) - สิ่งที่จำไม่ลืม ผมไม่มีบทเรียนอะไรที่ต้องจำเป็นพิเศษ เพราะไม่ใช่ว่าคราวหน้าเราต้องทำให้เหมือนคราวนี้ แต่เราก็ต้องเริ่มกันใหม่ตั้งแต่1อยู่ดี สิ่งที่ดีก็คือ เราได้ความมั่นใจจากการทัวร์ครั้งนี้ และนั้นเป็นสิ่งที่เราเอาไปใช้ได้ทุกสถานการณ์ - อาการคิดถึงบ้าน ไม่ค่อยมากครับ แต่ก็มีบ้างเวลานอนอยู่ในห้องของโรงแรมคนเดียว แต่เราก็มักจะมาดูดีวีดีหรือคุยกันประจำ - การทำงานกับจูเนียร์ ครั้งนี้เราทำงานกับจูเนียร์3ทีม ส่วนใหญ่เป็นทีมของอดาจิคุงและอาซาดาคุง ตอนสิงหาที่ทัวร์ติดๆกัน เราได้ไปออนเซ็นกับพวกเค้า ไปกินโอโคโนมิยากิที่ฮิโรชิมาด้วย แต่ว่าทีมอื่นๆเค้าก็พยายามกันอย่างหนักเหมือนกันนะ Otsukaresama deshita! - เรื่องตลกๆ ผมหัวเราะ"Eito Ranger"ทุกครั้งเลย มารุชอบทำท่าประหลาดๆแบบว่าไม่ตลกและไม่มีใครgetมุกเค้าด้วย บางทีก็ทำมือกระดิกๆนิดหน่อยประมาณ2-3เซ็น คนดูเค้าไม่getหรอกมารุ (หัวเราะ) เพราะมันเป็นการเคลื่อนไหวที่น้อยมาก แต่มารุก็ยังทำไปเรื่อยๆ มีแต่ผมนี่แหละที่เห็น (หัวเราะ) - เรื่องไม่ตลก ตอนอาบน้ำฮะ มีที่หนึ่งที่อ่างเล็กมากๆ น้ำฝักบัวก็ไม่ค่อยไหล แค่จะสระผมยังไม่ทั่วเลย น้ำไม่ร้อนอีกต่างหาก (หัวเราะ) ผมต้องรองน้ำใส่ขันแล้วค่อยๆอาบ ไม่ตลกเลย ขนาดตอนนี้ผมยังรู้ไม่ตลกเลยจริงๆ - ความทรงจำเรื่องการเดินทาง ผมไม่ชอบขึ้นเครื่อง ตอนที่เริ่มทัวร์ผมยังคิดว่าต้องขึ้นเครื่องบ่อยหรือเปล่า แรกๆมันก็ไม่เลวร้ายมาก เพียงแต่ว่าผมหลับบนเครื่องไม่ได้น่ะ ถึงตอนหลังจะชินบ้างแล้ว แต่ความกลัวก็ทำให้หลับไม่ลงอยู่ดี จนวันหนึ่งลมแรงมากๆจนเครื่องสั่น ผมน่ะกลัวสุดๆเลย จู่ๆโยโกยามาคุงก็พูดว่าเครื่องตกแน่ ผมฉุนกึกเลยบอกว่า อย่าพูด! หลังจากนั้นโยโกยามาคุงคงไม่กล้าพูดแล้วล่ะ (หัวเราะ)ตอนนั้นผมกลัวจริงๆนะ! - สิ่งที่ขาดไม่ได้ laptop เอาไว้ดูหนังกับฟังซีดี ผมต้องหัดภาษาถิ่นเพื่อเล่น "Utahime"แต่ผมทำเครื่องหล่นครั้งหนึ่ง มันเลยเล่นdvdไม่ได้ ผมก็เลยซื้อเครื่องเล่นdvdอีกเครื่อง - โชว์ที่ประทับใจ คงเป็นที่โดม ผมตื่นเต้นมากๆเพราะสถานที่ใหญ่ เราต้องจัดรูปแบบการแสดงใหม่ สตาฟก็เป็นห่วงว่าเราจะไหวหรือเปล่า ผมก็เลยคิดว่ามันคงยากแน่เลย เราประชุมกันบ่อยมากแต่ไม่ค่อยมีเวลาซ้อม ผมเลยกังวลว่ามันจะโอเคไหม แต่พอถึงวันจริง เสียงเชียร์กึกก้องจนความกังวลหายเป็นปลิดทิ้ง  เราทำได้ดีกว่าที่คิดไว้มาก ผมดีใจ มันสุดยอดจริงๆ - สิ่งที่อยากทำตอนนี้ ตั้งสมาธิกับละคร เพราะต้องท่องบทและทำความเข้าใจเนื้อเรื่องด้วย - สิ่งที่จะได้เห็นในphotobook สำหรับผม ทัวร์ครั้งนี้จบลงเร็วมาก มีความทรงจำและประสบการณ์มากมายที่เราได้พบ ผมเลยอยากจะเห็นตอนหนังสือนี่เสร็จ ถ้าไม่มีมัน ก็อาจจะคิดได้แค่ว่าทัวร์จบแล้วนะ มีอะไรสนุกเยอะเลย แต่หนังสือเล่มนี้จะช่วยเก็บความทรงจำเอาไว้ได้นานๆ - คำๆเดียวที่อธิบายถึงทัวร์ครั้งนี้ “ขอบคุณ” - สิ่งที่ได้รับจากทัวร์ การได้คุยกับสตาฟทำให้ผมสนิทกับพวกเค้ามากขึ้น การได้พบผู้คน ทั้งสตาฟที่อารีนา ฮอล์ต่างๆที่เราได้ทำงานร่วมกัน คนดูที่มาดู ผมรู้สึกอบอุ่นและอยากบอกพวกเค้าว่าขอบคุณที่มาดูเรา การได้ยืนอยู่ท่ามกลางผู้คนที่อบอุ่นเหล่านี้ทำให้ผมคิดว่านี่เป็นช่วงเวลาที่มีค่าที่สุด - ความรู้สึกหลังจากจบทัวร์ ถึงมันจะจบลงแล้ว แต่ทัวร์ครั้งนี้มันนานซะจนหลายอย่างๆกลายเป็นชีวิตประจำวันของผมไปแล้ว ผมรู้สึกว่ามันจบแล้วจริงๆเหรอเนี่ย คงอีกนานกว่าความรู้สึกจะค่อยๆซึมซาบเข้าไป ถ้าถึงตอนที่ผมไปเล่นละครหรือทำอย่างอื่นแล้ว นั่นแหละถึงจะรู้สึกว่า เอ๊ะ ทัวร์จบไปแล้วสินะ.. แต่ผมเชื่อว่าผมคงลืมทัวร์นี้ไม่ลงไปชั่วชีวิตเลยล่ะฮะ เกี่ยวกับสมาชิก ซูบารุ ผมนึกถึงการเล่นดนตรีกับซูบารุคง เค้าชอบมายืนข้างๆและเราจะสบตากันเสมอเวลาเล่นดนตรี บางทีมีปัญหาเรื่องเสียงกีต้าร์ เราต้องสื่อกันด้วยสายตา และถ้าเสียงกลองของผมช่วยอะไรไม่ได้ เค้าถึงจะไปหาsound staff  แทนที่จะใช้คำพูด เรากับสื่อกันด้วยสายตาได้ ผมรู้สึกดีจังเลย เรียว เรียวจังเป็นคนที่ไม่ชอบทำอะไรซ้ำๆนานๆ เค้าจะหาทางทำให้ดีขึ้นเสมอ เรียวจังมักจะพูดว่าคราวหน้าเราทำอย่างนี้กันดีกว่า และมักจะขอเปลี่ยนเสียงเบสกับกลองบ่อยๆ พอเห็นอย่างนี้ ผมถึงได้บอกตัวเองว่าเราจะมัวย่ำอยู่กับที่ไม่ได้นะ มารุ มารุเป็นmood maker ผมชอบเวลามารุทำให้คนอื่นๆหัวเราะได้ แต่ถ้าเป็นเรื่องดนตรีแล้วมารุจะstrictมากๆ ขนาดตอนเราซ้อมกันสนุกๆถ้าเสียงเบสเพี้ยนแค่นิดเดียวมารุจะขอโทษทันที เราสื่อกันด้วยสายตาเสมอเวลาเล่นดนตรี ผมชอบเล่นกับพวกเค้ามากๆ ยัสสึ เสียงกีตาร์ของเค้าทำให้ผมคึกคัก ยัสสึชอบทำอะไรหลุดๆอย่างเช่นนอนเล่นกีตาร์ นั่นทำให้ผมสนุกไปด้วย เวลาที่เค้าเล่นดนตรี ผมว่ายัสสึดูเท่สุดๆไปเลย แต่เวลาที่เราคุยกัน พวกผมก็มักจะแหย่เค้า “นายไม่ต้องพูดได้มะ!” ยัสสึก็จะพูดว่า “nande~~~”แล้วก็ทำท่าตลกๆ (หัวเราะ) ฮินะ มุราคามิคุงชอบทำอะไรไร้สาระบนเวทีเวลาที่แสงไม่ได้จับที่เค้า เค้าชอบทำท่าติงต๊องๆ (หัวเราะ) อย่างตอนเล่น"Eito Ranger," ขนาดกลับเข้าไปหลังเวทีแล้ว เค้ายังแสดงต่อไปแบบว่า “นี่ เราเห็น Blackยืนอยู่ตรงโน้นแหละ” ผมไม่รู้จะทำท่ายังไงเลยอ่ะ (หัวเราะ) แต่ก็ได้เค้านี่แหละที่ช่วยให้กำลังใจผม เวลาผมปล่อยมุกแป้ก ผมก็ไปหาเค้าแล้วว่า “มุราคามิคุง~~~ผมแป้กอีกแล้วล่ะ” เค้าก็จะปลอบว่า ไม่เป็นไรหรอก นายก็เป็นอย่างนี้ประจำนี่นา~~~ (หัวเราะ) โยโก โยโกยามาคุงเป็นคนทำให้เกิดทัวร์113version ผมนับถือความเป็นมืออาชีพของเค้าจริงๆ เค้าทำให้ผมคิดว่า เราต้องพยายามให้มากๆนะ  ผมอาจจะไม่ถนัดเรื่องmcก็เลยเน้นหน้าที่ที่bandมากกว่า ส่วนเค้าก็รับหน้าที่ตรงนั้นไป อย่างตอนสารภาพรักใน"Eito Ranger'sน่ะ จริงๆแล้วblackแทบจะไม่ได้สารภาพเลย เค้าชอบสั่งให้เราทำแต่พอถึงตาตัวเอง กลายเป็นว่าเค้าอายจนพูดไม่ค่อยออก (หัวเราะ) จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:12:05 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อดีตสมาชิกนิวส์ อุจิ ฮิโรกิ ได้รับบทเด่นในละคร การกลับมาอย่างแท้จริง!! หลังจากถูกโดนแบนจากการดื่มสุราก่อนอายุที่กำหนดจนได้กลับไปเป็น Trainee อดีตสมาชิกนิวส์ อุจิ ฮิโรกิ ได้มีงานแถลงข่าวในวันที่ 3 มกราคมว่า ได้รับเล่นบทนำของละครซึ่งเป็นการกลับมาอย่างเป็นทางการ เขาได้รับบท นักกรีฑาระดับไฮสคูลของช่อง Fuji TV เรื่อง Isshun no Kaze ni Nare ซึ่งจะฉายต่อเนื่องกัน 4 ตอนเริ่มตั้งแต่วันที่ 25 กุมภาพันธ์ เวลา 5 ทุ่ม หลังจากที่ห่างหายไปจากวงการเป็นเวลาสองปีกว่า อุจิได้กล่าวในที่สาธารณะอย่างจริงใจพร้อมก้มศีรษะลงว่า "ผมต้องการขอบคุณทุกคนที่ให้โอกาสผมกลับมาทำงานอีกครั้ง แม้ว่า จะมีวันที่ผมร้องไห้แต่ด้วยกำลังใจจากแฟน ๆ และเพื่อน ๆ ผมจะเก็บรักษามันไว้อย่างดี ผมจะทำงานหนักให้สมกับที่แฟน ๆ เชื่อมั่นในตัวผมแม้ว่าผมจะเคยพลาดมาแล้วครั้งหนึ่ง" Credit : Ohphive @ Kanjani8's Eden จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:12:31 ]

ความคิดเห็นที่ 10 Ok เพื่อน ๆ มาโพสต่อโล้ด~!!!!!!!!!! จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:14:08 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สังครู่ ขอย้ายที่โพสท์ผิดมาก่อนนะ จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 22:19:24 ]

ความคิดเห็นที่ 12 มาทางนี้ๆๆ  Come on เพื่อน ๆ จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:20:49 ]

ความคิดเห็นที่ 13 โอคุระรูปนี้หล่อ ส่วนคุณยู .... จากคุณ : JAY.W - [ 3 ม.ค. 51 22:20:52 ]

ความคิดเห็นที่ 14 รูปไหนเจ???  กรุณาแถลงมาซะดี ๆ จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:21:24 ]

ความคิดเห็นที่ 15 โว้เย่ ตามมาบ้านใหม่ด้วยความรวดเร็ว ตอนแรกกระทู้เก่านึกว่าต้องรออีกวันสองวันถึงจะได้แตก และด้วยความรวดเร็ว เหอๆ แฟนคันจาสี่คนอยู่ด้วยกัน เหมือนคันจาเดี้ยยย จากคุณ : finerterin - [ 3 ม.ค. 51 22:22:24 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เชียร์น้องน้อยสุดใจ เดี๋ยวจะไม่มีแรงเล่น ช๊อค 555 จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 22:24:13 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เดี๋ยวอ่านแปลโอคุระก่อนน้า ใจจ้า บุ๋มๆๆๆๆ จากคุณ : JAY.W - [ 3 ม.ค. 51 22:24:16 ]

ความคิดเห็นที่ 18 555  แฟนคันจาก็เหมือนคันจาเสียจริง ๆ  หึหึหึ จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:24:47 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ตามด้วยพี่เสียงเซียน (เดี๋ยวจาน้อยจุยไปซ้าก่อน) จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 22:26:02 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เหมือนนี่คือ ...บ้าบอใช่ป่ะ พี่เกี๊ยว เพราะศุรู้สึกตัวเองเป็นแบบนั้น จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 22:28:16 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มาเรียนแฟชั่นกับยัสซังไหมเคอะ  แต่เราคนหนึ่งที่ต้องขอบาย  แนวนี้ไม่ถูกใจค่า~~~ 555 Credit : Bluelace จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:28:20 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ทั้งบ้าบอและพูดมากนั่นแหละศุ  เหมือนจริง ๆ (จะโดนกระทืบไหมคะ) จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:29:44 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มาดีใจกะจี้ที่บ้านเอโตะด้วยค่ะ  ปี 2008 นี้ เอโตะคงจะครบ 8 สมกับชื่อยูนิตซะทีนะคะ  อ่า  เป็นข่าวดีรับต้นปีจริงๆ ค่ะ จากคุณ : ภูชมพู - [ 3 ม.ค. 51 22:30:02 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ฮิ้วววววววววววว (เป็นหน้าม้าค่า เค้าสั่งให้มาฮิ้วข่าวดีเลยตามมา) @เจ หวัดดีจ้า ไม่เจอกันนานเน้อ.. เอ้าจะแปะล่ะนะ Shingo Murakami - ที่เหลืออยู่ในความทรงจำ ภาพของโดมที่ยิ่งใหญ่มากๆ ผมคิดว่า “ภาพนี้สำหรับเรา สำหรับเราพวกเราเท่านั้น” ผมได้รู้ว่าถึงสถานที่จะกว้างแต่เราก็รู้สึกเป็นหนึ่งเดียวกันได้ ทุกคนที่มาดูเรารู้สึกอย่างเดียวกัน -ของที่ระลึกที่ซื้อมา ผมซื้อเสื้อเชิ้ตที่โอกินาวา ไม่รู้ทำไม แต่ผมซื้อเสื้อให้สมาชิกในวงหลายตัวแล้ว ประมาณคนละสองตัว - รสชาติที่ประทับใจ ถ้าหิวและได้กินกับเพื่อนๆในวง ไม่ว่าอะไรก็อร่อยทั้งนั้น ถ้าต้องเลือก ผมคงว่าน้ำเปล่านี่แหละดีที่สุดเวลากระหายมากๆหลังคอนเสิร์ต - สถานการณ์คับขัน ไม่มีเรื่องอะไรร้ายแรงครับ หรือถ้ามีมันก็ทำให้เพิ่มรสชาติมากขึ้นน่ะ ถ้าเป็นเรื่องทางเทคนิค ผมก็ทำอะไรไม่ได้ แต่ถ้าเป็นพวกเต้นผิดหรือร้องผิดนั่นผมไม่ถือว่าเป็นข้อผิดพลาด เพราะผมทำเต็มที่100%แล้ว แต่ผมเป็นมนุษย์ย่อมผิดพลาดบ้างเป็นธรรมดา - โซโลของตัวเอง ยอมรับว่าตอนแรกมันยากมาก เพราะร่างกายผมไม่relaxพอ Yaracchiซึ่งสอนผมเต้นบอกว่าอย่าเต้นแข็งนักสิ ผมเต้นไม่ค่อยพลิ้วน่ะแต่พอถึงจุดหนึ่งร่างกายก็ปรับตัวได้ ผมเลยเพิ่งเข้าใจว่าตอนนั้นเค้าหมายความว่ายังไง ยิ่งได้มาดูเทปที่โยโกฮามากับโอซาก้าจะเห็นว่าต่างกันมาก - ความทรงจำเรื่อง "Eito Ranger" ตอนเล่นที่โอกินาวา ผมรับบทเป็นกรีนซึ่งเป็นบทที่ไม่มีอะไรให้ทำเลย ซ้ำต้องยืนเฉยๆข้างๆเวทีรอพูดประโยค ..อย่าเห็นผู้ชายเป็นของเล่น แต่ว่าคำพูดแบบนี้ไม่เหมาะกับผมเลย เพราะผมชอบเข้าไปพูดกับคนตรงๆมากกว่า แต่บทนี้ต้องเงียบๆน่ะ - ส่วนที่ชอบในคอนเสิร์ต ตอนเปิดครับ ผมชอบชุดและบรรยากาศตอนที่เรายืนนิ่งๆบนเวที เพราะปกติพวกเราจะทำอะไรตลกๆ เต้นและเคลื่อนไหวตลอดเวลา การยืนเฉยๆก็ทำให้รู้สึกดีเหมือนกัน อีกอย่างหนึ่งคือเราใส่แว่นดำเลยได้มองอะไรหลายๆอย่าง ผมชอบดูว่า อ๊ะ วันนี้มีคนพาลูกๆมาดูคอนเสิร์ตด้วย อะไรอย่างนี้ - ชุดที่ชอบในคอนเสิร์ต ผมชอบชุดที่ใส่ในโซโลเพราะทำให้เต้นง่าย ตอนเค้าตัดชุด ผมบอกว่าขอให้เป็นชุดที่เคลื่อนไหวง่ายๆ นี่เป็นครั้งแรกที่เรามีชุดแยกระหว่างเล่นสถานที่เล็กกับสถานที่ใหญ่ - คนดูที่ประทับใจ ผมชอบผู้ชายที่กล้ามาดูคอนเสิร์ตกับแฟน ถ้าผมเห็นพวกเค้า ผมจะมองจนกว่าเค้าจะโบกมือให้ผม บางทีฝ่ายหญิงก็จะบอกว่า ดูสิ เค้ามองเราด้วยแล้วฝ่ายชายก็เขินแล้วโบกมือให้ผมนิดหน่อย แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว ผมว่าผู้ชายต้องอาศัยความกล้ามากกว่าจะมาดูเราได้ เค้าอุตส่าห์พยายามขนาดนั้น ผมก็เลยดีใจ บางทีในช่วงencore ผมก็เอาเสื้อบอลไปแลกกับเค้า - ความทรงจำในห้องแต่งตัว ผมไม่ค่อยพูดกับเพื่อนๆในห้องแต่งตัวเพราะกลัวจะไม่มีเรื่องพูดบนเวที(หัวเราะ) ส่วนเรื่องที่ผมจะทำอะไรบ้างในห้องแต่งตัว ก็ขึ้นอยู่กับว่าผมมีเวลาเท่าไหร่ บางทีก็ยืดเส้นยืดสาย หรือไม่ก็อาบน้ำ - ความเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย ขนบนหน้าครับ (หัวเราะ) ตอนกลางทัวร์ ผมกะว่าจะไว้เคราก็เลยไม่โกนเลยอาทิตย์หนึ่ง มันทั้งสั้นทั้งแข็ง แถมยังมองไม่เห็นเวลาออกมอนิเตอร์ด้วย มองแทบไม่รู้เลยล่ะ ผมก็เลยโกนทิ้ง ส่วนเรื่องน้ำหนัก ตอนเริ่มผมหนัก60 แล้วก็ลดเหลือ 56แต่สุดท้ายเพิ่มมาที่59 - ความเปลี่ยนแปลงทางจิตใจ ตอบยากนะ~~ ผมว่ามีหลายอย่างแต่บอกไม่ถูก ถ้าจะพูดก็คงเป็นความรู้สึกว่า ความคาดหวังที่จะให้ทุกอย่างต้องโอเคนั้นหายไป ผมไม่ค่อยเครียดและผ่อนคลายมากขึ้น  ถ้าไม่พยายามทำอย่างนั้นก็คงผ่านช่วงสิงหามาไม่ได้แน่ๆ ตอนเริ่มทัวร์ผมจะตื่นเต้นตลอดเวลา แต่พอถึงช่วงกลางทัวร์ ผมจะเปิดสวิทช์ตัวเองสองสามนาทีก่อนเริ่มคอนเสิร์ตเท่านั้น ผมเชื่อว่าเราสร้างมาตรฐานและพยายามรักษาระดับนั้นเอาไว้ให้ได้ แต่บางวันก็มีนะ แบบที่ อ๊ะ ทำให้ดีกว่านี้ได้มั้ยเนี่ย... ถ้าผมรู้สึกอย่างนั้น ผมก็จะถามตัวเองว่าผมได้ทุ่มไปร้อยเปอร์เซ็นต์แล้วยัง ถ้าคำตอบคือใช่ ถ้างั้นผมก็สบายใจ เพราะงานนี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับผมคนเดียว ยังมีสมาชิกและคนดูอีก เพราะฉะนั้นผมก็เรียนรู้ที่จะปล่อยวางในบางเรื่อง -  ความเปลี่ยนแปลงใน eito เราพูดอย่างที่เราคิดมากขึ้น  การที่คนหลายๆคนแสดงความคิดต่างๆกันก็ทำให้เราได้ขยายมุมมองของตัวเอง เรามั่นใจกันมากขึ้นเมื่อเราได้ทำงานยากๆสำเร็จ แต่เราก็ต้องระวังว่าเราต้องไม่มั่นใจจนเกินไป - สิ่งที่จำไม่ลืม มีหลายอย่างที่เราน่าจะทำได้ดีกว่านี้โดยเฉพาะเรื่องการร้องเพลง และการเต้นเพราะภาพที่เราหวังกับสิ่งที่เราทำได้นั้นยังห่างกันมาก - อาการคิดถึงบ้าน ไม่มีครับ ผมเป็นคนที่อยู่ที่ไหนก็มีความสุขที่นั่น ไม่ว่าจะเรื่องที่พัก เสื้อผ้า อาหาร ผมไม่เรื่องมากหรอก อะไรก็ได้ เพราะความทรงจำดีไม่ได้มาจากสิ่งเหล่านี้ แต่มาจากการที่ได้อยู่กับสมาชิกและใช้เวลาร่วมกันมากกว่า - การทำงานกับจูเนียร์ ผมเล่นบอลกับพวกเค้าบ่อยๆ ตั้งทีมแข่งกัน ถ้าใครแพ้จะโดนเตะบอลอัดเหมือนตอนประถมน่ะ (หัวเราะ) สนุกสุดๆ - เรื่องตลกๆ ก็ตอนเล่นบอลนี้แหละ ผมโดนถ่ายวีดีโอไว้ด้วยตอนเตะบอลอัดจูเนียร์ที่กำแพง พวกสตาฟบอกว่าท่าทางผมสนุกใหญ่ (หัวเราะ) แต่ผมไม่รู้ตัวหรอกนะ (หัวเราะ) - เรื่องไม่ตลก การตื่นนอนครับ ยิ่งช่วงสิงหาแล้วผมรู้สึกว่าร่างกายหนักอึ้ง พออาบน้ำเสร็จก็ต้องแปะแผ่นบรรเทาอาการปวดกล้ามเนื้อ ผมโมโหตัวเองมากเลย ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมมักจะหลับบนรถแต่มันก็มักจะเป็นวันเดียวกับที่มารุไฮเปอร์เป็นพิเศษด้วยสิ ไม่ตลกเลย (หัวเราะ) - ความทรงจำเรื่องการเดินทาง มีอยู่ครั้งหนึ่งผมมาสาย1ชม. โยโกกับเรียวเอามาพูดตอนmcด้วยว่าขนาดมาเลทแล้วยังนอนหลับได้อีก ก็ผมไม่รู้จะทำไงนี่นา มาสายมันแย่มาก อันนี้ผมก็ขอโทษแล้ว แต่พวกนั้นก็ยังโกรธไม่หาย ผมก็เลยหลับซะเลย (หัวเราะ) แต่ถ้าเทียบกันแล้ว พวกนายๆเลทรวมๆกันเนี่ยแย่กว่าของชั้นตั้งเยอะนะ (หัวเราะ) อีกเรื่องก็คือ ยัสสึแปลกใจมากที่ผมกลัวแมลงแล้วก็พูดซ้ำอยู่นั่นแหละ นายจะเล่าเรื่องนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่ ฮึ! (หัวเราะ) ผมเกลียดแมลงอ่ะ - สิ่งที่ขาดไม่ได้ ผมมี DVD playerและsupporterสำหรับรัดขาไว้ไม่ให้บาดเจ็บ - โชว์ที่ประทับใจ ที่เกียวโตครับ ผมตะโกนใส่แล้วก็ตวาดคนดูแบบขำๆ แต่ไม่มีใครหัวเราะซักคน (หัวเราะ) แบบว่าเงียบกริบ~ ผมเลยรู้ว่าเค้าโกรธล่ะ - สิ่งที่อยากทำตอนนี้ เล่นบอลครับ ผมชอบเล่นตอนว่างๆแต่พักนี้ไม่เคยทำประตูได้เลย จะสี่เดือนแล้ว - สิ่งที่จะได้เห็นในphotobook มีรูปเยอะมากเลยนะ ผมว่าคุ้มมากๆ ภาพพวกนั้นสื่อบรรยากาศได้ดี  เป็นรูปที่ปกติคงไม่ได้เห็นกัน อีกอย่างก็ มีบทสัมภาษณ์สมาชิกแต่คนด้วยหลังจากที่คอนเสิร์ตเสร็จสิ้น  หนังสือเล่มนี้คงเก็บภาพบรรยากาศต่างๆไว้ได้มาก คุ้มจริงๆ - คำๆเดียวที่อธิบายถึงทัวร์ครั้งนี้ "Fall down 7 times and get up 8 times." (สุภาษิตญี่ปุ่น) หมายความว่าเราอาจจะต้องล้มหลายครั้งเพื่อลุกขึ้นมายืนได้ในที่สุด การที่เราล้มไม่ได้หมายความว่าเราล้มเหลว แต่เรากำลังไปสู่จุดที่ดีที่สุดสำหรับเราต่างหาก - สิ่งที่ได้รับจากทัวร์ ผมยังคิดไม่ออกนะ มันคงจะเป็นสิ่งที่ติดตัวผมไปตลอดใช่มั้ย อาจจะฟังดูเลี่ยนๆนะ แต่ภาพคนดูถือpenlight และตะโกนให้กำลังใจพวกเรา จะเป็นภาพที่ติดอยู่ในหัวใจของผมตลอดไป  ที่สำคัญที่สุดคือความทรงจำและความเข้มแข็งทางจิตใจซึ่งเป็นสิ่งยิ่งใหญ่ที่สุดที่ผมได้รับ ผมไม่ได้บอกว่าตัวเองเข้มแข็งขึ้นหรือ่อนแอลง แต่ผมสังเกตเห็นสิ่งต่างๆมากขึ้น ครั้งนี้เป็นทัวร์ที่ทำให้หัวใจผมได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง - ความรู้สึกหลังจากจบทัวร์ มีความสุขครับ เราได้ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่สำเร็จแล้ว ตอนที่คนรอบๆตัวผมบ่น บางทีผมก็คิดว่าจะบ่นทำไมนักหนา แต่เวลาที่ผมไฮเปอร์ผมกลับไม่สังเกตเรื่องพวกนี้เลย มีแต่คิดว่าสนุกจัง ผมดีใจที่ตัวเองรู้สึกอย่างนี้ เราควรจะเปิดรับมุมมองใหม่ๆของคนอื่นๆอยู่เสมอ ผมดีใจมากที่เราทำงานนี้ได้สำเร็จโดยไม่มีข้อผิดพลาดใหญ่โต และดีใจที่ไม่ต้องนั่งรถนานๆอีกแล้ว (หัวเราะ) เกี่ยวกับสมาชิก ซูบารุ เค้าให้คำแนะนำผมเรื่องการร้องเพลงเช่น ถ้าร้องแบบนี้จะดีกว่ามั้ย ผมเชื่อมั่นในตัวเค้าอยู่แล้ว ผมก็เลยร้องอย่างที่เค้าบอก ตาossanนั่นมีอิทธิพลเรื่องการร้องเพลงในk8มากจริงๆ (หัวเราะ) ผมขอบคุณเค้ามาก แต่มีเรื่องหนึ่งคือ เค้าไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่ ทัวร์คอนเสิร์ตนานๆแบบนี้ทำเอาแทบแย่ แต่เค้าก็ดูแลรักษาตัวเองได้อย่างดีเลย หลังจากทัวร์นี้แล้ว นายไม่สนใจจะฟิตร่างกายให้อึดกว่านี้หน่อยเหรอ เรียว เรียวจังสนใจเรื่องดนตรีมากๆ อย่างโซโลของเค้า เค้าก็ทำเต็มที่เลย ผมว่าเค้าเปลี่ยนไปหลังจากไปทำงานกับ NEWS. เค้าชอบพูดว่าผมอยากทำโน่น ผมอยากทำนี่ เค้าอยากทำหลายๆอย่างซึ่งทุกอย่างทำไปเพื่อพวกเราk8ทั้งนั้น ผมว่ามันเป็นเรื่องที่ดีนะที่มีคนที่สนใจเรื่องดนตรีมากๆ ผมหวังว่าเรียวจะก้าวไปอีกและเป็นผู้นำเรื่องดนตรีให้วงของเรา มารุ มารุเสียงดังมากๆในห้องแต่งตัว (หัวเราะ) แต่เจ้านี่จะอารมณ์ขึ้นๆลงๆนะ (หัวเราะ)เวลามารุไฮเปอร์ เราทุกคนก็จะไฮเปอร์ตามไปด้วย มารุบอกผมว่า ผมซื้อวีดีโอของ Inagawa Junji-san's*มาล่ะ (*เกี่ยวกับเรื่องลึกลับสยองขวัญ) ดูด้วยกันมั้ย เราก็เลยดูวีดีโอด้วยกันบ่อยๆ แต่ถึงมารุจะขี้เล่นยังไง เค้าก็สังเกตบรรยากาศรอบๆตัวได้ดีนะ เค้าโตขึ้นมากแล้ว ผมก็สบายใจและอยากให้เค้าเป็นmood makerอย่างนี้แหละ ยัสสึ ครั้งนี้ผมได้อยู่กับเค้าบ่อยๆหลังเวที ตอนที่เราเปลี่ยนชุดเรามักจะคุยกัน เช่น “วันนี้โซโลเป็นไงบ้าง” “วันนี้ที่ฮอล์เป็น...” อะไรทำนองนี้ ยัสสึเล่นกีตาร์ตลอดเวลาและสอนเรื่องคอร์ดต่างๆให้ผมด้วย ตอนนี้เราเลยชอบคุยเรื่องดนตรีกัน ทัชชง ทัชชงกินเยอะจริงๆ นี่เป็นสิ่งแรกที่ผมนึกถึงเค้าล่ะ (หัวเราะ) เดี๋ยวนี้เค้าคุ้นกับพวกเราสามคน (แก่ๆ)แล้ว เพราะตอนแรกทัชชงจะไม่กล้าแสดงความรู้สึกก็เลยเก็บๆเอาไว้ แต่ตอนนี้เค้าไม่เป็นอย่างนั้นแล้วนะ ผมก็มีรุ่นพี่ที่คอยดูแล อย่างไทจิคุงเค้าก็พยายามทำให้ผมสบายใจ ความเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องก็มีบ้างอย่างเหมาะสม แต่ผมชอบที่ทัวร์นี้ทำให้เราได้สนิทกันมากขึ้นไปอีก โยโก โยโกช่วยผมมากๆเลย ช่วงmcเค้าทำให้ทุกคนหัวเราะได้ บางทีเค้าก็ทำอะไรหลายๆอย่างแล้วก็วางมือไปซะงั้นแหละ (หัวเราะ) ตอนที่ทำ"Eito Ranger" โยโกเป็นคนเริ่มต้นและทำอะไรหลายๆอย่าง ถ้าเป็นเรื่องที่จะทำให้คนดูยิ้มได้แล้วล่ะก็ โยโกจะจริงจังมาก แต่เค้าคงคิดแค่ว่ามันทำให้เค้าสนุกอ่ะนะ (หัวเราะ) ส่วนเรียวจังกับทัชชงนี่สิเศร้าสุด เพราะชอบทำหน้าบูดตอนเล่น"Eito Ranger"จนเป็นเรื่องปกติของทัวร์ครั้งนี้ไปแล้ว (หัวเราะ) จากคุณ : eitosuki - [ 3 ม.ค. 51 22:30:35 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เป็นสีชมพูที่ขัดกับสีดำ(ที่เล็บและแว่น)อย่างยิ่ง จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 22:31:41 ]

ความคิดเห็นที่ 26 บ้าบอและพูดมากนี่ รับได้ค่ะ เพราะ สิ่งแรกที่เริ่มรู้จักพวกนี้คือ ...เสียง ที่หนวกหูและฟังไม่รู้เรื่อง แบบว่า แย่งกันพูด 555 จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 22:36:30 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อ่านของฮินะแล้ว ฮาเล็กน้อย  พออมยิ้มได้เวลาอ่าน ขอบคุณคุณบุ๋มมากนะคะ ^_^ ฮินะเขียนแล้วดูจะเป็นเรื่องเป็นราวมากกว่าของคนอื่นซะอีก  ดูเค้าเอาใส่ใจทุกคนจริง ๆ  แต่ขำที่เค้าพูดถึงโอคุระ  กินเยอะจริง ๆ 555 อยากให้กลับมามีทัวร์ 47 จังหวัดอีกจังเลย~~~   (ยังไม่เข็ดใช่ไหม 55) จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:39:56 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มีข่าวอีกข่าวมาบอกแหละว่า......... เรียวอาจจะได้เล่นเป็นพี่ชายของอุจิในละครเรื่องนั้น จบข่าว..... จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:41:43 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อ้วนไม่ดีนะน้อย ศุก็พยายามลดอยู่เหมือนกัน อึดอัดมาก น่าเทศกาลนี่ของอร่อยเยอะ(อ้างนะอ้าง) จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 22:42:26 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ตลกเรื่องฮินะมาสาย กับทัชชงกลัวเครื่องบิน รู้สึกว่าพวกสมาชิกพูดเรื่องนี้กันหลายทีแล้ว อย่างนี้ฮินะก็ว่ายัสสึเรื่องมาสายไม่ได้แล้วเพราะมีชนักติดหลัง อิอิ แต่จำได้ว่าในระหว่างที่เพื่อนๆหน้าบูดเพราะฮินะมาสาย ก็มียัสสึนี่แหละที่ไปถามฮินะว่า โอเคมั้ย แบบว่าเธอใจดี โกรธใครไม่ค่อยลง สมแล้วล่ะที่เป็นนางงามประจำวง... จากคุณ : eitosuki - [ 3 ม.ค. 51 22:45:17 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ก๊ากกก  อดขำไม่ได้กับตำแหน่งนี้  นางงามประจำวง  เพราะยัสซังไม่ค่อยโกรธใครเลย  แถมยังคอยเป็นห่วงเป็นใยคนอื่นอีกต่างหาก ว่าแต่ ฮินะกลัวแมลงอะไรคะ  จะได้เอาไปฝาก ^_^ จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:46:43 ]

ความคิดเห็นที่ 32 555 เรื่องทัชชงกับของกินนี่ห้ามเธอไม่ได้จริงจริ๊ง หลังๆนี่เห็นใส่เสื้อฟิตๆแล้วนึกว่าหล่อนกลายเป็นหมอนข้างไปแล้ว ดีนะที่สูง ถ้าเตี้ยล่ะก็ หึหึ ไส้กรอกอีสานดีๆนี่เองล่ะ จากคุณ : eitosuki - [ 3 ม.ค. 51 22:48:42 ]

ความคิดเห็นที่ 33 สวยแล้วก้อใจดีจังเลยนะยัสซัง จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 22:50:39 ]

ความคิดเห็นที่ 34 5555  คุณบุ๋มอย่าพูดสิ  ยิ่งหิว ๆ อยู่ด้วย  อยากกินไส้กรอกอีสานนะเนี่ย   ดีนะไม่ได้เป็นแหนมป้าย่น  ไม่งั้นคงได้ขำกันอีกนานเลยละ อิอิ จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:51:36 ]

ความคิดเห็นที่ 35 กลัวทุกแมลงเลยค่ะ ได้ข่าวว่าในshot off stageที่โยโกเอาแมลงไปวางบนไหล่ฮินะน่ะ (ตอนนั้นเธอใส่เหมือนเสื้อคลุมอาบน้ำตัวเดียวอยู่อ่ะ) ฮินะขยะแขยงมากถึงขนาดถอดชุดทิ้งไปเลย โด่....ไม่น่าตัดช็อตนั้นไปเลย ซื้ดดดด ปาดน้ำลายอีกแล้ว เออ จะพูดเรื่องเรียวจังเป็นพี่ชายอุจิ ง่า...ตาสองหน่อนี้ยิ่งโตยิ่งไม่คล้ายกันเลยเด้อ เล่นเป็นพี่น้องกันคงดูแปลกๆ เป็น senpai kouhaiล่ะก็ได้ สงสัยจะเอามาคู่กันเรียกเรทติ้ง จากคุณ : eitosuki - [ 3 ม.ค. 51 22:52:45 ]

ความคิดเห็นที่ 36 คุณบุ๋มอ่ะ ศุ นึกภาพตาม แล้วขำเสียงไม่หยุดเลย หมอนข้าง ไส้กรอกอิสาน 5555 เอาภาพเก่ามายืนยัน จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 22:53:45 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ยัสสึสวยจริงด้วยล่ะน้องศุ ยิ่งรูป25นั่นอ่ะ งามเชียะ เดี๋ยวไปตัดผมแบบนั้นบ้างดีก่า จากคุณ : eitosuki - [ 3 ม.ค. 51 22:55:04 ]

ความคิดเห็นที่ 38 พี่บุ๋มอ่า อย่าว่าทัชชงจิ ถึงมันจะเป็นเรื่องจริงก้อเหอะ หุหุหุ ขอบคุณสำหรับแปลนะค่ะ ฮินะดูเก็บรายละเอียดทุกคนในวงดีจัง ส่วนเรื่องสายนี่คงโดนเล่นไปอีกนานนน ยัสซังนี่ดูไม่โกธรใครอยู่แล้ว เธอนางงามประจำวงจริงๆ(ยกเว้นฟ้องตินที่ฮินะตบหัว) คห.ยี่สิบแปดค่ะ ทำหนูหลั่นล้าเลย เรียวจี้~~~ นับวันรอเลยดีกว่า จากคุณ : finerterin - [ 3 ม.ค. 51 22:56:19 ]

ความคิดเห็นที่ 39 555 สีหน้าของทัชชงแบบว่า กรูไม่สนใจแล้วววว กรูจะกินล่ะน้า~~~ งือ ไม่ห่วงหล่อเลยนะหล่อน จากคุณ : eitosuki - [ 3 ม.ค. 51 22:57:15 ]

ความคิดเห็นที่ 40 สำหรับพี่  พี่ไม่ดีใจนะที่เรียวมาเล่นละครกับอุจิ  เพราะดูเหมือนเป็นการดัน(มากจนเกินงาม) อยากให้อุจิเล่นละครด้วยความแสดงของตัวเองก่อนดีกว่า จะใช้เรียวมาเรียกเรตติ้งแบบนี้  -_-"   เหอๆ  โอคุระชอตนั่นรู้สึกว่าใช้มาหลายครั้งแล้วนะศุ อิอิ แต่มันได้ใจจริง ๆ คุณ ภูชมพู ค่ะ  เราลืมเขียนแปะไว้ที่ต้นกระทู้ว่า   อุจิยังไม่ได้กลับเข้าวงนะคะ  แค่กลับมาทำงานแล้ว  ไม่ได้ถูกแบนอีกต่อไปค่ะ   ส่วนเรื่องกลับเข้าวงหรือไม่ก็ต้องดูกันต่อไป จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 22:59:48 ]

ความคิดเห็นที่ 41 นี่ท่าพี่ท่านไม่สูงล่ะก้อนะ ไม่อยากนึกเลย ไม่รู้จักเอาตัวอย่างฮินะบ้าง ศุดูละครพิเศษที่ฮินะเล่นเป็นนักกระโดดน้ำ (ยัสซังเล่นด้วย สวยตามเคย..ตอนไม่ถอดเสื้อนะ เพราะกล้ามเค้าก็ใช่ย่อยอยู่) จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:02:00 ]

ความคิดเห็นที่ 42 @น้องแพรว ทัชชงนี่เค้าเป็นเด็กวัยกำลังโตอ่ะเนอะ เรื่องกินสำหรับเค้าล่ะเรื่องใหญ่จริงๆ เคยดูรายการhonjaniอันเก่าๆ มีเทปหนึ่งยัสสึตอบคำถามได้เลยได้กินของอร่อย ตาทัชชงแกอดอ่ะ แกก็ทำหน้าแบบว่า แก๊~~~ อยากตายเร้อ ยัสสึกเธอก็ลั้นลาๆแบบว่าไม่ได้ดูหน้าไอ้หมอนข้างนี้เล้ย ส่วนเรื่องอุจิ อือๆ เราเห็นด้วยนะ ว่าให้อุจิกลับมาด้วยตัวเองดีกว่า แต่นึกภาพว่าสองคนนี้ได้กลับมาถ่ายละครด้วยกัน ถึงจะเป็นละครสั้นก็เหอะ เจ้าสองหน่อนี้คงตัวติดกันน่าดู จากคุณ : eitosuki - [ 3 ม.ค. 51 23:07:04 ]

ความคิดเห็นที่ 43 สายด่วนมาบอกว่า  คอนเสิร์ตของ Kansai Junior วันนี้ โยโกกับยัสซังไปเป็น Guest ให้รุ่นน้องคะ (ตามที่โยโกสัญญาไว้กับเด็ก ๆ ) ช่างเป็นรุ่นพี่ที่ใจดีกับรุ่นน้องจริง ๆ (แอบปลื้ม ๆ ) จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:07:27 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ท่ากินเจ้าน้อยนี่เหลือรับ(คนออื่นรับนะพี่) อร่อยได้ทุกสถานการณ์ จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:07:48 ]

ความคิดเห็นที่ 45 คำถาม ระหว่าง โยโก กับ โอคุระ  ใครกินอย่างมีความสุขมากกว่ากัน 555 (คำถามไร้สาระมาก) จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:08:47 ]

ความคิดเห็นที่ 46 สมเป็นพี่ใหญ่เจงๆๆ รูปข้างบนเล็กไปหน่อย แต่ก็จะเห็นเจ้าน้อยมีพุง 555 จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:09:21 ]

ความคิดเห็นที่ 47 แหม วุ้ย มีสายด่วนรายงานเป็น hot newsด้วย!!! ว่าแต่โยโกไปเชียร์น้องๆหรือไปแกล้งเค้าล่ะ ส่วนยัสสึ ถ้าหล่อนไปกับตาปากอิ่มแล้วเค้าจะปล่อยให้หล่อนพูดเหรอเนี่ยยยย จากคุณ : eitosuki - [ 3 ม.ค. 51 23:10:27 ]

ความคิดเห็นที่ 48 โอ้ยยยย พี่ท่านเพิ่งชมไปตะกี้ จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:11:55 ]

ความคิดเห็นที่ 49 555   Keaw Hot NEWS   (ตั้งเอง) จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:14:11 ]

ความคิดเห็นที่ 50 กริ๊ดดดดดดดดดดดดด  ลืมไป  วันนี้มี Recomen!!!!!!! จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:15:55 ]

ความคิดเห็นที่ 51 โหพี่เกี๊ยวลืมเรื่องใหญ่มากกกก จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:18:54 ]

ความคิดเห็นที่ 52 โยโกจะมาได้หรือเปล่าเนี่ย หายยุ่งหรือยัง โยโกไม่อยู่มันยังไงๆบอกไม่ถูกเด้อ จากคุณ : eitosuki - [ 3 ม.ค. 51 23:19:24 ]

ความคิดเห็นที่ 53 มียาดีจาให้ จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:19:36 ]

ความคิดเห็นที่ 54 รูป Official จาก Countdown Concert   คุณซูขา.....  เห็นเพียบเลยคะ = = จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:20:26 ]

ความคิดเห็นที่ 55 อีกเม็ดนะพี่ จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:20:53 ]

ความคิดเห็นที่ 56 คุณบุ๋ม เราคิดว่า โยโกน่าจะว่างแล้วละ เว้นแต่มีงานจริง ๆ  เค้าก็ไม่โดดรายการวิทยุของตัวเองหรอกค่ะ น้องศุ วันนี้มีข่าวเรื่องอุจิไง มัวแต่หาข่าวก็เลยลืม 555 จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:21:54 ]

ความคิดเห็นที่ 57 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ลุงขายิ้มเม้มๆบ้างทนไม่ด้ายยยยยยยยยยยยยย อ๊าย....เอาตอนวัยใสไปก่อน จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:22:26 ]

ความคิดเห็นที่ 58 เอ่อ นอกจากริ้วแล้ว ยังมีแววล้านอีก โอ สังขารนะลุง จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:24:01 ]

ความคิดเห็นที่ 59 55555555555   ใจเย็นลูก  นั่นคือความจริง(ที่มิอาจหลีกเลี่ยงได้) เดี๋ยวหารูปวัยใส(จริง ๆ) มาให้ละกันนะจ้ะ ศุ ^_^ จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:26:22 ]

ความคิดเห็นที่ 60 โฮกกกก เรียวจังกับบารุจังน่ารักจริงๆ จะไปจับแมลงมาให้ฮินะกันเร้อ~~~ ยิ้มน่ารัก วู้ๆๆๆๆๆ 55 จำได้ตอนที่ทัชชงใส่หมวกกลับด้าน เจ้าตัวนี่ก็สลึมสลืออยู่นั่นแหละ~~~ จะว่าไปทัชชงนี่เหมือนเด็กเลยนะ งอแงตอนตื่น หงุดหงิดตอนหิว ร่าเริงตอนอิ่ม ต่างจากเด็กหน่อยหนึ่งคือเวลาเห็นสาวโนตมแล้วตาแวววาว XD จากคุณ : eitosuki - [ 3 ม.ค. 51 23:28:21 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ใสแล้วนะ หุหุหุ จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:28:37 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ต้องรับให้ได้ 555 จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:29:03 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ทัชชง ผู้ไม่มีกล้าม มีแต่เนื้อ ล้วนๆ จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:31:00 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ฮ่าๆ  คุณบุ๋มบรรยายลักษณะของทัชชงมาใช่เลย  ตาแววเมื่อสาวสวยนะ แต่อยากรู้ว่า ระหว่างสาวสวยกับของกิน ทัชชงจะเลือกอะไร จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:31:07 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เฮ้ย ไอ้ย่นๆบ่นหน้าเค้าเรียกริ้วรอยประ-สบ--กาน อ่ะน้องศุ พอดีว่าบารุเค้าผ่านชีวิตมาเยอะเลยประสบการณ์เยอะไปหน่อย ส่วนเรื่องหัวล้าน พี่เดาว่ามารุรุนมีแววมาแล้วนะ ส่วนตาปากอิ่มยังมีค่อยน่าห่วง จากคุณ : eitosuki - [ 3 ม.ค. 51 23:33:05 ]

ความคิดเห็นที่ 66 รูปแขกรับเชิญในมูชา  โคดะจัง~~~~  น่ารัก >_< จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:33:09 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ยังๆ เอาอีกดีก่า จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:33:42 ]

ความคิดเห็นที่ 68 อีกวงหนึ่ง Chemistry  วงโปรดอีกวงของเรา จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:34:55 ]

ความคิดเห็นที่ 69 ทัชชงผู้มีแต่เนื้อล้วนๆ 555 ฟังเหมือนโฆษณาไก่เคเอฟซีเลย XD พี่ขอน่องกับสะโพกแล้วกันนะ จากคุณ : eitosuki - [ 3 ม.ค. 51 23:36:10 ]

ความคิดเห็นที่ 70 พี่ชอบเนื้ออกนะศุ ^_^   ส่วนหนุ่มคนนี้ชอบทั้งตัว จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:38:53 ]

ความคิดเห็นที่ 71 ทัชชงขี้หลี? โอ้... งั้นเดี๋ยวศุจาเอาของกินเข้าล่อ เผื่อจะสู้ได้ จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:40:24 ]

ความคิดเห็นที่ 72 สองลุงนี่ทำอะไร?? จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:43:58 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ไม่ๆๆ (ไปจูงมือทัชชงมาแอบไว้ข้างหลัง)ทัชชงไม่หลงมุขของกินหรอเนอะ เหอๆ จากคุณ : finerterin - [ 3 ม.ค. 51 23:44:44 ]

ความคิดเห็นที่ 74 555 ขายได่ซะแว้ว ทัชชง งี้มีครายสนใจจะเอาทัชชง ไปเป็นนายแบบบ้าง (อิจฉาคาเมะนาชิ) รับรองว่าท่ารับประทานของเจ้าน้อย กินขาดแน่ๆ จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:46:34 ]

ความคิดเห็นที่ 75 เรียวยังคงเก๊กต่อไป (ไม่ถูกใจโคดะหรือคะ???) จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:46:47 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ทัชชงกลายเป็นที่น่าจับมองมากที่สุดวงตอนนี้เพราะ...เธอสูงใหญ่และอวบอั๋นบังคนอื่นจนมิด 1ทัชชงบังได้ทั้งยัสสึ บารุ ฮินะและเรียว...จริงหรือไม่ล่ะคุณผู้ช้มมมมม อิฉันขอลาไปนอนล่ะเน้อ พรุ่งนี้ต้องไปทำงาน ^___________^ จากคุณ : eitosuki - [ 3 ม.ค. 51 23:49:50 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ไม่หลงเลยเนอะแพรวเนอะ ไม่ได้ตั้งอกตั้งใจจะกินเล้ยเจ้าน้อย ไม่พ้นมือศุร้อก จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:49:59 ]

ความคิดเห็นที่ 78 พยายามแคปให้ครบทุกคนแต่..........  โอคุระกับมารุ ยังตกขอบต่อไป -_-" จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:50:19 ]

ความคิดเห็นที่ 79 แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 51 23:52:38 แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 51 23:52:37 จากคุณ : eitosuki - [ 3 ม.ค. 51 23:51:23 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ค่า~~  ราตรีสวัสดิ์จ้า คุณบุ๋ม ^_^   แล้วมาคุยกันใหม่น่า~~~~~~~~~~   ว่าแต่น้องศุจะนอนกี่โมงจ้ะ? จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:51:43 ]

ความคิดเห็นที่ 81 Oyasumi ค่ะ พี่บุ๋ม (เนียน เพราะ พี่บุ๋มเรียกน้อง) แล้วเจอกัน จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:51:51 ]

ความคิดเห็นที่ 82 เหอๆ ไปอยากจะบอกเลยว่าจริงอย่างที่สุด แต่ตอนนี้เค้าแอบผอมไปจี๊ดดดดนึงแล้วนะ ได้ค่า พี่บุ๋ม ราตรีสวัสดิ์ จากคุณ : finerterin - [ 3 ม.ค. 51 23:53:03 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ในที่สุดก็เจอช็อตของโอคุระจนได้  แต่รู้สึกว่าตอนนี้ Subtitle วิ่งพล่านเลยเพราะเจอคนบ้านเดียวกัน 55 จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:54:29 ]

ความคิดเห็นที่ 84 จ้า นอนล่ะเน้อ ราตรีสวัสดิ์แม่สาวเกี้ยวเหยี่ยวข่าว น้องศุก็น้องแพรว อย่านอนดึกกันมากนะเดี๋ยวริ้วรอยประสบการณ์จะมายืนเหมือนบารุจัง แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 51 23:56:58 แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 51 23:56:57 แก้ไขเมื่อ 03 ม.ค. 51 23:56:57 จากคุณ : eitosuki - [ 3 ม.ค. 51 23:55:21 ]

ความคิดเห็นที่ 85 และก็มารุด้วย = = จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:55:32 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ฮะฮะฮะ หัวเราะแบบขมขื่น เขียนงานไม่ออก 555 ตอนนี้น้ำตาเริ่มริน เพราะฉะน้าน ศุ ยังไม่รู้เลยว่านะ(ได้)นอนกี่โมงยาม จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:56:53 ]

ความคิดเห็นที่ 87 อ้าว~~~~~  ไหงงั้นละศุ -_-"  มีอะไรให้พี่ช่วยไหม?? (เผื่อช่วยได้) ดูมา 5 นาที  พ่อคนนี้แย่งซีนชาวบ้านสุด ๆ (ให้สมใจที่เฮียแกโดดไปหลายตอน) จากคุณ : zariel - [ 3 ม.ค. 51 23:59:00 ]

ความคิดเห็นที่ 88 แก้เครียด (เป็นหลายชั่วโมงแล้ว) ด้วยการดูหนุ่มๆ จากคุณ : subayoko - [ 3 ม.ค. 51 23:59:00 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ขอบคุณค่ะ ศุชอบเป็นแบบนี้แหละ ถ้าไฟไม่จี้จริงๆ ศุมักคิดข้อความในรายงานไม่ออก ซึ่งเป็นตัวอย่างที่ไม่ดีนะคะเด็ก จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:00:22 ]

ความคิดเห็นที่ 90 คห.89 ศุอยากรู้มากเลยพี่เกี๊ยวว่ามาจากละครเรื่องไร หนุ่มๆเท่มาก พี่เกี๊ยวชอบ chemistry? ศุว่าเค้าร้องเพลงได้สุดยอดเลยพี่ เพิ่งฟังมาไม่นาน ชอบยุค solid dream pieces of dreams จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:05:04 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ไม่ดีเลยนะศุ  เอาเป็นว่า พี่จะเอาใจช่วยละกัน  สู้ ๆ นะจ้ะ จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 00:07:08 ]

ความคิดเห็นที่ 92 คห.89 มันเป็นแค่ถ่ายลงแมกไม่ใช่หรอ??? ไม่ได้มาจากละครหรอกศุ จากคุณ : finerterin - [ 4 ม.ค. 51 00:09:01 ]

ความคิดเห็นที่ 93 อ่า ละครที่ศุถามเป็นละครที่ไม่ได้ฉายเพราะว่า อุจิโดนแบน  เป็นเรื่องเกี่ยวกับคำมั่นสัญญาของทหารทั้ง 8 คนจ้ะ   เรื่องนี้กำลังจะได้ฉายแล้วปรากฏว่า  อุจิโดนแบน ก็เลยไม่ได้ฉาย  และไม่รู้ว่าตอนนี้ยังเก็บฟิล์มไว้อยู่หรือเปล่า ใช่ พี่ชอบ Chemistry  ชอบ Koda Kumi  >_______<  ดังนั้นมูช่าตอนนี้ถึงถูกใจพี่มากที่สุดเลยละ จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 00:09:31 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ขอบคุณคร้าบ แหม ศุนึกว่าเป็นละคร เจ้าพวกนี้ตงเป็นทหารที่ขาดวินัยอย่างแรง จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:11:13 ]

ความคิดเห็นที่ 95 กริ๊ดดด อยากจับนกตัวนี้อ่า~~~~~~~~~~~~   อิจฉาเรียว จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 00:11:50 ]

ความคิดเห็นที่ 96 โอคุระคุงอย่ามองนกแบบนั่น  มันกินไม่ได้นะจ้ะ 555 จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 00:13:14 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ศุ ก็ชอบน้า แต่จำชื่อไม่เคยได้เลย ศุชอบคนตัวเล็กกว่า เสียงกว่าอีกคนนิดนึง จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:13:52 ]

ความคิดเห็นที่ 98 นั่นมั่วเลยแพรว(เฉดหัวตัวเอง) เครียดเป็นเพื่อนศุ แค่บิดหน้าไปเจอกองหนังสือที่จะต้องอ่านก้อแทบ ทรุดแล้วT^T ยึกยือๆเต็มไปหมดเลย จะเข้าไปในหยักสมองได้มั้ยเนี่ย จากคุณ : finerterin - [ 4 ม.ค. 51 00:14:44 ]

ความคิดเห็นที่ 99 อยากรู้ว่ายัสซังหัวเราะชอบใจอะไร ก็ต้องโหลดดูเองนะจ้ะ ^_^ จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 00:14:46 ]

ความคิดเห็นที่ 100 555 เจ้าน้อยมองเหมือนจาอยากกินซ้า จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:15:26 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ซ้ำอ่ะ -_-" แก้ไขเมื่อ 04 ม.ค. 51 00:18:04 จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 00:16:09 ]

ความคิดเห็นที่ 102 555 เจ้าน้อยมองเหมือนจาอยากกินซ้า จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:16:51 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ขอบคุณจ้าแพรว แต่รูปเจ้าน้อนนี่ช่วยศุได้ยอะ ^_____________^ จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:20:28 ]

ความคิดเห็นที่ 104 กริ๊ดดดดด  ความบากะมีจริง มันร้อยแล้ว!!!   (แล้วก็ลงต่อไป ^_^) รูป Shop จาก Countdown Concert จ้า  คิดว่ารูป Live คงจะตามมาในเร็ว ๆ นี้แน่ ๆ Credit : Auction จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 00:21:14 ]

ความคิดเห็นที่ 105 more red ranger จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:22:54 ]

ความคิดเห็นที่ 106 Haaaaaaaaaaaa Uso More จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:24:06 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ลงรูปโอคุระมาเป็นกำลังใจให้น้องศุ  เอ๊ะ ไม่ใช่ซูเหรอ?? Credit : Auction จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 00:24:29 ]

ความคิดเห็นที่ 108 เหอๆ บากะกันอย่างที่สุด จากคุณ : finerterin - [ 4 ม.ค. 51 00:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 109 ลงอีก ๆ จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 00:26:09 ]

ความคิดเห็นที่ 110 จริง ๆ ช่วงนี้รูป Shop ออกเยอะมาก~~~~~~  มากจนตามไม่ทันเลยละ T________T Credit : Auction จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 00:29:14 ]

ความคิดเห็นที่ 111 รับทั้งคู่ค่ะ จะให้ดีหมดเลยก็ด้ายนะ รวมกันแล้วอบอุ่น น่าร้ากกกกกกกกก จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:29:18 ]

ความคิดเห็นที่ 112 ทัชชงใน คห.ร้อยเก้า ห้าเธอแด๊ะแด๊ได้ใจมาก จากคุณ : finerterin - [ 4 ม.ค. 51 00:31:36 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ครือ สีสันของเสื้อยัสซังนี่ คิดได้น้า นางงาม จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:31:49 ]

ความคิดเห็นที่ 114 ทัชชง ต้องขยันยิ้ม ไม่ง้านจะดูสูงวัยมาก จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:33:52 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ซ้ำค่ะ -_-" แก้ไขเมื่อ 04 ม.ค. 51 00:39:25 จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 00:35:11 ]

ความคิดเห็นที่ 116 ลงใหม่ ๆ Credit : Auction จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 00:39:58 ]

ความคิดเห็นที่ 117 ลงคุณซูให้ศุบ้างเผื่อจะคิดงานออกไวๆ จากคุณ : finerterin - [ 4 ม.ค. 51 00:41:47 ]

ความคิดเห็นที่ 118 คนสุดท้าย ยกตำแหน่งพ่อคุณแอ๊บแบ๊วประจำวงให้เลยละ  555 พ่อคุณยิ่งแก่ยิ่งหน้าอ่อน Credit : Auction จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 00:42:30 ]

ความคิดเห็นที่ 119 เริ่มง่วงแต่งานไม่ไปไหน จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:43:00 ]

ความคิดเห็นที่ 120 เอาเบื้องหน้าบ้าง หนุ่มๆในชุดขาว จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:44:08 ]

ความคิดเห็นที่ 121 เดี่ยวๆ จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:45:35 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ฮินะบ้าง จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:46:34 ]

ความคิดเห็นที่ 123 นั่นไงเรียว =_= ชั้นบอกแกแล้วอย่าไปเล่นกล้ามตามมะพีT^T แล้วมันก้อเกิดขึ้น หัวแกเล็กแต่ไหล่แกบึ้กมากๆดูไม่สมดุลเลย เอามันออกปายยยยยยย จากคุณ : finerterin - [ 4 ม.ค. 51 00:46:58 ]

ความคิดเห็นที่ 124 เรียว จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:48:27 ]

ความคิดเห็นที่ 125 รูป 117 เอามาจากไหนอ่ะแพรว  คุณซูหล่อได้ใจมากเลย!!! ลงรูปคู่ขวัญที่มาแรงที่สุดในตอนนี้ ^_^ จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 00:49:18 ]

ความคิดเห็นที่ 126 เสื้อมีขนคงหลอกตามั้งแพรว จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:50:10 ]

ความคิดเห็นที่ 127 นั่นสิ คหฬ117 หล่อใสวัยระเริงมาก(คิดได้งัยคำนี้) จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:52:06 ]

ความคิดเห็นที่ 128 รูปคุณซูรูปนั้นนานแล้วอ่ะมั้ง เห็นปุ๊ปกดเซฟทันที นานๆเฮียแกจะแบ๊ว จากคุณ : finerterin - [ 4 ม.ค. 51 00:52:09 ]

ความคิดเห็นที่ 129 555  อยากเห็นคุณซูแบบวัยใสเนอะ  น่ารักมาก ๆ   ส่วนตอนนี้ร่องรอยประสบการณ์มันแก่กล้ามากเกินไป  โฮะๆ จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 00:53:42 ]

ความคิดเห็นที่ 130 พยายามเตือนลุงเหมือนกันว่าสังสมแต่ประสบการณ์ การร้องอย่างเดียวพอ อย่า ให้มันลามถึงหน้าด้วย ดูเจ้าน้อยดิ(เกี่ยวมั้ย) จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 00:55:52 ]

ความคิดเห็นที่ 131 เรียว~~ จากคุณ : finerterin - [ 4 ม.ค. 51 00:56:08 ]

ความคิดเห็นที่ 132 มาอัพอะไรเป็นเรื่องเป็นราวบ้าง List ของหน้าคอนของ Endless Shock - Pamphlet 2500 Yen - Calendar 1500 Yen - Shopping Bag 500 Yen - Poster 800 Yen (มี 4 แบบ คาดว่า จะมีรูปของโอคุระด้วย) แก้ไขเมื่อ 04 ม.ค. 51 01:02:46 จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 00:58:53 ]

ความคิดเห็นที่ 133 อยากดูอ่ะ เพิ่งเปรยกับเพื่อนที่เป็นแฟน คินคิ คิดส์ ว่าทัชชง สูงดี ถ้าผอมลงกว่านี้จะเต้นได้สวยมาก แล้วในที่สุด เจ้าน้อยก็ได้เล่นกับ โคอิจิ โดโมโตะ จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 01:02:44 ]

ความคิดเห็นที่ 134 สมเป็นเด็กดันของวงจริง ๆ  ทั้งถีบทั้งดันแบบสุด ๆ เลย   ต้องเอาให้ดีที่สุดตามที่พี่ ๆ ในวงฝากความหวังไว้นะโอคุระคุง ^_^ จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 01:03:45 ]

ความคิดเห็นที่ 135 ท่าทางจะร่วมด้วยช่วยกันยัน แบบสองเท่าสามัคคี เจ้าพวกนี้ชอบเล่นแรง แต่เจ้าน้อยก็เต็มใจ เพื่อ พี่ๆๆ ผมทนด้าย จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 01:06:40 ]

ความคิดเห็นที่ 136 รักดอกจึงหยอกเล่นนะจ้ะ โอคุระคุง   ทน ๆ ให้พี่แกล้งไปแล้วรับรองว่าพี่ๆ จะช่วยดันกันอย่างสุด ๆ เอง โฮะๆ จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 01:08:23 ]

ความคิดเห็นที่ 137 รูปนี้ก้อยังเอ๊าะอยู่นะ เรียวสูงเท่าจี้กะฮินะO_o(โปรดสังเกตุส้นรองเท้า พยายามมาก) จากคุณ : finerterin - [ 4 ม.ค. 51 01:09:12 ]

ความคิดเห็นที่ 138 ไม่เหมือนลุงเล้ย ไม่ต้องพยายาม >___< จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 01:13:06 ]

ความคิดเห็นที่ 139 555 เรียวพยายามอย่างมากที่จะสูงให้เท่าคนตัวโต ๆ  ในวง   แต่ไม่สนับสนุนวิธีเพิ่มกล้ามนะเคอะ -_-" รูปแสดงความรักของพี่ ๆ แก่โอคุระคุง  มีป้อนอาหารให้กันด้วย  (น่าจะรู้นะว่ามือใคร) จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 01:14:22 ]

ความคิดเห็นที่ 140 เสี่ยดันกับเด็กดัน หุหุหุ จากคุณ : finerterin - [ 4 ม.ค. 51 01:20:49 ]

ความคิดเห็นที่ 141 จะเห็นได้ว่าสามคนข้างหน้าไม่กล้าใช่แขดกุด กลัวอะไรหรอ??? จากคุณ : finerterin - [ 4 ม.ค. 51 01:25:53 ]

ความคิดเห็นที่ 142 หน้าแบ๊วพอๆกัน จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 01:26:19 ]

ความคิดเห็นที่ 143 อ่า~~~~~~~  แพรวโพสรูปเดียวกับที่พี่กำลังจะโพสเลยอ่ะ   ดีนะ Refresh ก่อน  ไม่งั้นโพสซ้ำกันแน่ ๆ   ลงใหม่ก็ได้  เสี่ยเค้ารักเด็กจริงนะ 55 จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 01:26:40 ]

ความคิดเห็นที่ 144 รู้แต่ว่าคนซ้ายมือสุดไม่มีกลาม มีแต่เนื้อๆ เน้นๆ จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 01:28:17 ]

ความคิดเห็นที่ 145 พูดงี้พี่ก็ช้ำใจนะแพรว กระซิกๆ  เห็นขนาดแขนของแต่ละคนที่โผล่มาแล้วเครียด = =    ดีนะที่เป็นภาพเก่า จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 01:30:10 ]

ความคิดเห็นที่ 146 กิจกรรมยามว่างของวงนี้ จากคุณ : finerterin - [ 4 ม.ค. 51 01:32:33 ]

ความคิดเห็นที่ 147 ใครว่าเค้าไม่กล้าใส่แขนกุด มีหลักฐานมาโชว์ 555 จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 01:36:56 ]

ความคิดเห็นที่ 148 ว้า ...สังขารเริ่มไม่ไหวแว้ว ขอตัวก่อนนะคร้าบพี่(เกี๊ยว) น้อง(แพรว) กระทู้กระฉูดดีเจง เผลอแป๊บเดียวร้อยครึ่งแล้ว Good Night Oyasumi JAAAAA จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 01:40:52 ]

ความคิดเห็นที่ 149 เรียวจางงงง~~ตอนในรูปจะอายุเท่าไหร่น้า?? จากคุณ : finerterin - [ 4 ม.ค. 51 01:41:26 ]

ความคิดเห็นที่ 150 bye จากคุณ : subayoko - [ 4 ม.ค. 51 01:43:10 ]

ความคิดเห็นที่ 151 Oyasumi จ้าศุ เด๋วแพรวก้อจะไปแล้ว ใกล้ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน จากคุณ : finerterin - [ 4 ม.ค. 51 01:43:27 ]

ความคิดเห็นที่ 152 เฮ้ย  ครึ่งหนึ่งของ 300 แล้วเหรอ!!!!   กริ๊ด ม่ายเชื่อ~~!!!   Baka มีจริง 555 ราตรีสวัสดิ์จ้า ศุ  ขอให้ปั่นรายงานให้เสร็จไว ๆ นะจ้ะ ^_^ จากคุณ : zariel - [ 4 ม.ค. 51 01:44:03 ]