ความคิดเห็นที่ 1 ขอความร่วมมือช่วยกันโหวตกระทู้เข้าคลังด้วยนะคะ ^_^  บทความกับรูปจะได้ไม่หาย กระทู้ที่  1: http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2007/09/A5828324/A5828324.html กระทู้ที่  2: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5842224/A5842224.html กระทู้ที่  3: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5862578/A5862578.html กระทู้ที่  4: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5887015/A5887015.html กระทู้ที่  5: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5912522/A5912522.html กระทู้ที่  6: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5926977/A5926977.html กระทู้ที่  7: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5945056/A5945056.html กระทู้ที่  8: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5963043/A5963043.html กระทู้ที่  9: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5974260/A5974260.html กระทู้ที่  10: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A5984139/A5984139.html กระทู้ที่  11: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6006018/A6006018.html กระทู้ที่  12: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6025918/A6025918.html กระทู้ที่  13: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6052436/A6052436.html กระทู้ที่  14: http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6062452/A6062452.html กระทู้ที่ 15 :http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6082367/A6082367.html กระทู้ที่ 16 : http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6116496/A6116496.html กระทู้ที่ 17 : http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6137107/A6137107.html กระทู้ที่ 18 : http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6167336/A6167336.html กระทู้ที่ 19 : http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6175908/A6175908.html กระทู้ที่ 20 : http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6197205/A6197205.html จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 09:43:16 ]

ความคิดเห็นที่ 2 On sale Photobook!! 05.03 - 09.30 Kanjani8 ALL OVER JAPAN TOUR 2007 DOCUMENTARY PHOTO BOOK วางจำหน่ายวันที่ 22 พฤศจิกายน ราคา 2100 เยน 1 ชุดมีอยู่ 2 เล่ม ขนาด A4 เล่มแรก มี 256 หน้า เล่มที่สองมี 112 หน้า รวมภาพต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นใน 5 เดือนระหว่างทัวร์คอนเสิร์ตตั้งแต่วันที่ 3 พฤษภาคมที่ คานากาว่า ถึง 30 กันยายน ที่โอกินาว่า และยังรวมไดอารี่ที่เขียนขึ้นในระหว่างทัวร์ไว้ด้วย นี่เป็นครั้งแรกที่หนังสือภาพได้ร่วมกับไดอารี่ออนไลน์ (J-web) ทั้งหมดนี้รวมอยู่ในหนังสือ 2 เล่มจำนวน 368 หน้า!!!!! - มีภาพคอนเสิร์ตและภาพหลุด ๆ จำนวนมากจากเบื้องหน้าและเบื้องหลังเวที - มีรีพอร์ตต่าง ๆ ที่เน้นไปที่สมาชิกและทุก ๆ เวที - มีภาพหายากต่าง ๆ จากข้างนอกเวที - รวมถึงสัมภาษณ์สมาชิกแต่ละคนที่ยาวเกี่ยวกับ 113 เวที - รวมถึงไดอารี่ J-web ทั้งหมดจากทัวร์นี้!! - มีภาพถ่ายที่สมาชิกแต่ละคนถ่ายด้วยกล้องของตัวเอง - และมีรายงาน MC เล็กน้อย ๆ จากทุกเวที!! จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 09:43:35 ]

ความคิดเห็นที่ 3 NOW On Sale!! 47(ชื่อ DVD) วางจำหน่ายวันที่ 12 เดือน 12 - Limited Edition รายละเอียด ราคา : 7,800 เยน มี DVD 4 แผ่น (DISC 1,2) บันทึกการแสดงสดที่โตเกียวโดม 2 แผ่น (DISC 3,4) Back stage + Extra 8ranger (2 แผ่น) - Regular Edition รายละเอียด ราคา : 5,800 เยน มี DVD 3 แผ่น (DISC 1,2) บันทึกการแสดงสดที่โตเกียวโดม 2 แผ่น (DISC 3) Eight Ranger "Neoki Dokkiri Daisakusen (คิดว่ามันคือกล้องแอบถ่ายแต่ละคนนะ)(1 แผ่น) Set List for 47 01 Zukkoke OtokoMichi 02 KangFu Fighting 03 Sukiyanen, Osaka. 04 Explosion 05 Misetekure 06 EDEN 07 stereo  <--- Ryo Solo 08 Forward  <-- Hina Solo 09 MAGIC WORD - Boku Nari no... <-- Maru Solo 10 Mamoritai  <-- Okura Solo 11 Jimoto no Oosama 12 Great Escape 13 Speedy Wonder 14 Eight Ranger 15 Koi wa Boogie Woogie Romantic 16 Kono Hoshi ga Kagayaku Wake 17 Arigatou 18 Energy 19 OSAKA Obachan ROCK 20 Ruwa <-- Subaru Solo 21 Watashi Kagami  <-- Yasuda Solo 22 Fatastic Music <-- Yoko Solo 23 Kanashii Koi 24 Osaka Rainy Blues 25 Futari no NamidaAme 26 Osaka Romanesque 27 Heavenly Psycho  <-- Ryo Solo (second) 28 ONE  <-- Subaru Band 29 Do you agree? 30 Goujou ni GO! 31 Ai ni Mukatte 32 Sayonara wa Itumo 33 Mugendai (encore) 34 Zukkoke OtokoMichi (double encore) Credit : Teichiku จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 09:43:53 ]

ความคิดเห็นที่ 4 Coming Soon Stage!! Subaru & Hina's Stage : ละครเวทีที่ซูบารุกับฮินะกำกับเองและเล่นเอง!!! 2008/1/19 - 2008/2/3 ที่ Tokyo Grove za 2008/2/9 - 2008/2/15 ที่ Osaka Theater Drama City Yasuda Shoto Solo Show 818!! 2008/2/10 - 2008/2/20 ที่ Tokyo Grove za 2008/2/23 - 2008/2/26 ที่ Osaka welfare annuity art Hall Now On SALE!! จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 09:44:22 ]

ความคิดเห็นที่ 5 แปลบทความจาก Photobook โดยคุณบุ๋ม ^_^ Ryo Nishikido - ที่เหลืออยู่ในความทรงจำ ภาพการซ้อมที่โตเกียวโดม ภาพของสมาชิกในวงที่มองไปตรงที่นั่งว่างเปล่าข้างหน้า มันใหญ่มากจริงๆ เป็นภาพประทับใจของผม สีหน้าของพวกเค้าเหมือนทหารกำลังจะออกรบไปเผชิญกับโชคชะตาของตัวเอง -ของที่ระลึกที่ซื้อมา ผมไม่ค่อยซื้อของแบบนั้น - รสชาติที่ประทับใจ ทุกมื้อหลังคอนเสิร์ต ถ้าได้กินกันพร้อมหน้า ไม่ว่าจะกินอะไรก็อร่อยเหมือนกินชุดfull courseแพงๆเลยล่ะ แต่ถ้าต้องเลือก ผมชอบกิน mizutaki nabe ที่ฮาคาตะมากที่สุด * อาหารประเภทหม้อไฟใส่ผักและเนื้อสัตว์ ตอนนั้นพาพวกจูเนียร์ไปกินด้วยประมาณ30คน ผมคิดว่าพวกนั้นคงอยากนั่งกับผมบ้าง ก็เลยแยกไปนั่งห่างจากสมาชิกคนอื่น ปรากฏว่าผมนั่งหง่าวอยู่คนเดียวเลยอ่ะ มุราคามิคุงเห็นเข้าคงทนไม่ได้เลยเรียก “มานั่งนี้เหอะ...” ถ้าไม่นับที่ต้องนั่งเหงาคนเดียวล่ะก็ ถือว่านาเบะมื้อนั้นเป็นมื้อแห่งความทรงจำ - สถานการณ์คับขัน ที่นารากับชิงะ ประมาณตี2ผมลุกขึ้นมาต้มน้ำเพราะเป็นหวัดก็เลยเบลอ ทำน้ำร้อนลวกนิ้วกลาง ตอนนั้นไม่ทันได้คิดเลยเอามือไปถูกับเสื้อปรากฏว่าเนื้อหลุดติดออกมาเลย (หัวเราะ) ดูสิ ผมตื่นขึ้นมาทำอะไรดึกๆเนี่ย เวลาจับไมค์ก็เจ็บแปล๊บๆเหมือนกัน ถ้าดูphotobookอาจจะเห็นพลาสเตอร์ที่นิ้วผมก็ได้(หัวเราะ) - โซโลของตัวเอง ผมเรียบเรียบเพลงนี้ใหม่อยู่เรื่อยๆจนมันต่างไปจากต้นฉบับมากเลย ตอนที่ซ้อมกันมารุเล่นท่อนเบสผิด ถ้าเป็นทั่วๆไปผมคงหัวเราะแล้วก็ไม่ว่าอะไร แต่วันนั้นเป็นวันที่ผมไม่อยากให้ผิดพลาด ผมก็เลยกลายร่างเป็น evil creature (หัวเราะ) คงนึกออกนะว่าผมเป็นยังไง แต่หลังจากนั้นผมก็รีบขอโทษแบบน่าเอ็นดูน่ะ - ความทรงจำเรื่อง "Eito Ranger" คราวนี้เราต้องคิดมุกบอกรักกันสดๆถ้าถูกโยโกยาม่าคุงเลือก.. ผมพยายามหลบตาเค้าทุกครั้งแหละ (หัวเราะ) แต่พอถึงช่วงกลางทัวร์ผมก็กลายเป็น yellowผู้เชี่ยวชาญไป หลังๆผมเลยได้บอกรักเป็นคนแรกบ่อยๆ “เอ้า yellow รีบออกมาทำหน้าที่ดิ” (หัวเราะ) มันกดดันนะ ถึงมันจะตลกบ้างไม่ตลกบ้างแต่ผมก็พูดของผมไปนั่นแหละ - ส่วนที่ชอบในคอนเสิร์ต คงเป็นตอนที่ยัสสึถอดเสื้อเล่นกีตาร์ครับ ผมทำอย่างนี้ไป3ครั้งเหมือนกันนะ สนุกดี อีกอย่างก็ตอนที่ร้องeden ผมกับซูบารุคุงต้องหันหน้ามาหากัน ตอนครั้งสุดท้ายเราก็เลยจูบกัน (หัวเราะ) - ชุดที่ชอบในคอนเสิร์ต ถ้าต้องเลือก...ผมชอบไม่ใส่มากกว่า (หัวเราะ) ตอนแรกผมอยากให้รูปร่างตัวเองเหมือน Anthony ของ Red Hot Chilli Peppers แต่ถอดใจไปแล้วล่ะ มันคงเป็นไปไม่ได้ (หัวเราะ) - คนดูที่ประทับใจ ที่โอกินาวาครับ ตอนที่เราร้อง "Shimanchu nu takara" มีคนทีผิวปากคลอไปกับเราด้วย ผมประทับใจมาก ทั้งที่ตอนนั้นเล่นกีตาร์อยู่ ผมร้อง อ๊ะ แล้วก็ยืนขึ้นอย่างไม่ตั้งใจ คนดูอีกส่วนหนึ่งก็ช่วยร้องว่า "ei sa- sa-"แบบสไตล์เพลงพื้นเมืองโอกินาวา ประทับสุดๆ - ความทรงจำในห้องแต่งตัว เราใช้ห้องแต่งตัวทั้งหมด 47ห้อง แต่ไม่ว่าห้องไหนก็มีบรรยากาศเหมือนกัน คือบรรยากาศของ eito - ความเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย คงเป็นสีผมฮะ ตอนแรกเป็นดำ/น้ำตาล/บลอนด์แล้วก็ดำเหมือนเดิม ผมว่าวงจรมันคงเป็นอย่างงี้(หัวเราะ) รอดูใน photobookแล้วกันครับ - ความเปลี่ยนแปลงทางจิตใจ บอกไม่ถูก...การได้ไปทัวร์ถึง74จังหวัดมันคงทำให้ผมเปลี่ยนไปบ้าง แต่ตอนนี้ยังนึกไม่ออก วันหลังผมคงคิดออก แบบว่าเออคราวนี้ต่างจากคราวนั้นนะ ผมว่าอีกหน่อยผมคงรู้สึกอย่างนั้น -  ความเปลี่ยนแปลงใน eito ตอนที่ formวงแรกๆ ผมใช้ภาษาสุภาพกับสมาชิกที่แก่กว่า ผมไม่กล้าพูดแบบสนิทมาก แต่ระหว่างทัวร์นื้ ทำให้อุปสรรคเรื่องการสื่อสารหายไป เราพูดกันได้ทุกเรื่องโดยไม่ต้องคำนึงอายุ - สิ่งที่จำไม่ลืม คงเป็นทัวร์ที๊โอซาก้า  ปฏิกิริยาของคนดูทัวร์แรกนั้นน้อยกว่าที่เราหวังไว้ ผมตอบไม่ได้ว่าทำไม แต่สมาชิกคนอื่นก็รู้สึกเหมือนกัน เราคุยกันหลังเวทีว่าจะทำไงดีๆ สตาฟบอกว่าการเล่นที่บ้านเกิดเนี่ยแหละยากที่สุด เพราะพวกเค้าเห็นเรามาตั้งแต่เล็กๆ พวกเราดันรู้สึกว่าเล่นในบ้านคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง นี่เป็นบทเรียนที่ผมได้รับจากทัวร์ครั้งนี้ - อาการคิดถึงบ้าน บางครั้งผมก็รู้สึกว่าอยากกลับไปโตเกียว แต่ผู้จัดการก็จะคอยปลอบให้อดทน - การทำงานกับจูเนียร์ เมื่อก่อนเวลาผมเจอ Muro Tatsuki ผมจะเรียก...เฮ้ย  มุโร แต่ตอนนี้เค้าโตขึ้นมากแล้ว ผมได้ยินเค้าดุคนที่เด็กกว่า..เฮ้ย นายวางไมค์ผิดที่! ผมคิดว่าเมื่อก่อนตัวเองก็คงทำท่าอย่างนี้เหมือนกัน (หัวเราะ) เดี๋ยวนี้ผมก็เลยพูดกับเค้าว่า เป็นไงบ้าง ฉันจะทำให้ดีนะ นายก็พยายามเข้าล่ะ! แต่ยังไงๆผมก็ยังเห็นความกลัวในสายตาเค้าอยู่ดี สงสัยมันคงเป็นอย่างนี้ไปจนตายละมั้ง (หัวเราะ) - เรื่องตลกๆ มีเรื่องตลกเยอะแยะครับ(หัวเราะ)  มารุร้องเพลง Make-up Shadowของ Inoue Yousuiในห้องแต่งตัว ทำให้ผมหัวเราะไม่หยุด มารุเป็นmoodmakerน่ะ เค้าจะไฮเปอร์ตลอด ถ้าวันไหนมารุเงียบๆ เพื่อนๆก็จะหงุดหงิด..นายเป็นไรเนี่ย!... มารุในวันนั้นจะน่าสงสารมาก (หัวเราะ) - เรื่องไม่ตลก มุราคามิคุงมาสายไป1ชม. เราพูดเรื่องนี้กันตอนmcด้วย  ผมโกรธสุดๆไปเลย ตอนนี้หัวเราะได้แล้ว แต่วันนั้นไม่ตลกเลย - ความทรงจำเรื่องการเดินทาง ก่อนเครื่องบินจะลงถึงพื้นประมาณ10ม. อยู่ดีๆเครื่องมันก็หมุนเพราะลม ผมคิดว่ามันคงตกแน่ๆ ตอนนั้นเหลือบไปเห็นทัชชงกับซูบารุคุงจับมือกันแน่นเลย (หัวเราะ) ผมจำมาจากตอนดูเรื่อง lostก็เลยรัดเข็ดขัดให้แน่นขึ้น จริงๆแล้วผมไม่กลัวเครื่องบินนะ ทัชชงสิแย่ไปเลย เพราะปกติเค้าเกลียดเครื่องบินอยู่แล้ว - สิ่งที่ขาดไม่ได้ laptop! ผมใช้ดูdvdแล้วก็แต่งเพลง - โชว์ที่ประทับใจ โชว์ที่สองที่คุมาโมโต พ่อกับแม่ผมมาดูด้วย ตอนเราไปกินข้าวกัน ที่บ้านผมพูดว่าปีนี้เราคงไม่ได้ไปเคารพสุสานบรรพบุรุษ ผมอยากให้เค้ามาก็เลยบอกว่า มาเคารพสุสานเถอะจะได้แวะมาดูผมด้วย ตอนช่วง encore ผมบอกผ่านไมค์ว่า กลับบ้านดีๆนะครับ(หัวเราะ) - สิ่งที่อยากทำตอนนี้ ผมรู้สึกขัดๆที่สะโพก อยากจะให้มันหายเสียที ต่อไปผมต้องทำให้ร่างกายแข็งแรงกว่านี้เพราะต้องทำงาน - สิ่งที่จะได้เห็นในphotobook ช่างกล้องถ่ายภาพพวกเราตลอดคอนเสิร์ต จะมีทั้งภาพเล็กภาพใหญ่ ผมเองก็อยากเห็น อีกหน่อยผมจะได้เอาไว้เตือนความจำว่า ตอนนั้นเราทำอะไรกันบ้าง - คำๆเดียวที่อธิบายถึงทัวร์ครั้งนี้ การหลอมรวม เราทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่อย่างนี้ได้ด้วยความร่วมมือจากส่วนเล็กๆทุกส่วน ผมหวังว่าวันหนึ่ง เราจะเป็นวงที่ยิ่งใหญ่กว่านี้ - สิ่งที่ได้รับจากทัวร์ การได้คุยกับสตาฟทำให้ผมสนิทกับพวกเค้ามากขึ้น - ความรู้สึกหลังจากจบทัวร์ อืม...ไม่รู้สิ เพราะมันเพิ่งผ่านไปสองสามชม.เองนี่นา ผมเลยยังไม่รู้สึกว่ามันจบ อีกอย่างผมยังมีคอนเสิร์ตต่ออีกประมาณสองอาทิตย์ที่ไต้หวันกันญี่ปุ่น อีกซักพักผมถึงจะรู้สึกว่า อ๊ะ มันจบแล้วนี่ เกี่ยวกับสมาชิก ซูบารุ - ผมว่าเค้าคอยโหมให้คนดูมีอารมณ์ร่วม ผมชอบหลายๆอย่างของซูบารุคุง ผมพยายามจะแอบดูเพื่อจะขโมยส่วนดีของเค้า(หัวเราะ) แต่ซูบารุคุงดันรู้ตัวซะก่อนก็เลยระวังตัวตลอดเวลา(หัวเราะ) ผมว่าเค้ากินวิตามิน อาหารเสริมอะไรพวกนั้นมากไปนะ ตอนที่เราไปเที่ยวโอกินาวาด้วยกัน เค้ากินยาตั้งแต่อยู่บนเรือเลยอ่ะ ผมอยากให้เค้าไว้ใจสุขภาพตัวเองมากกว่านี้หน่อย (หัวเราะ) มารุ มารุเป็น moodmakerที่ช่วยได้มากเลย เราคุยกันเรื่องดนตรีด้วย เวลาผมพูดว่า ขอฉันเปลี่ยนคอร์ดตรงนี้ได้ป่าว มารุจะหงุดหงิดบอก“แล้วจะเปลี่ยนทำไมเนี่ย!” แต่จากนั้นมารุก็จะหัดเล่นท่อนใหม่นั้นแล้วก็สำเร็จด้วยสิ ยัสสึ ยัสสึกับมุราคามิคุงนิสัยคล้ายๆกัน คือเป็นพวกที่คงเส้นคงว่ามาก ทำอะไรก็จะเต็มที่เสมอ ผมว่าเค้าเท่มาก ทั้งๆที่อายุเท่ากันแต่ผมรู้ว่ายัสสึเหมือนเป็นพี่ชายมากกว่า ยัสสึชอบใช้คำยากๆจนทำให้บางครั้งกลายเป็นพูดไม่รู้เรื่องไป (หัวเราะ) ทัชชง ทัชชงเป็นพวกขึ้นๆลงๆ คงเป็นลักษณะของคนกรุ๊ป0ล่ะมั้ง บางทีก็ร่าเริงมากๆ จนผมว่ามากไปแล้วมั้ง เค้าชอบทำอะไรแผลงๆด้วย เช่นไม่ยอมร้องเพลงท่อนของตัวเองแล้วก็ร้องเพลงของ Ishihara Yujiroระหว่าง drum solo พวกเราต้องคอยเดาว่า “อะไรอีกล่ะเนีย” แต่นั่นทำให้เราสนุก คนดูก็สนุกด้วย ฮินะ มุราคามิคุงเป็นคนที่ทำอะไรได้คงเส้นคงวามากๆ ต่างกับผมที่ขึ้นๆลงๆ(หัวเราะ) ผมกับซุบารุคุงและทัชชงจะเป็นแบบเดียวกัน คือเดี๋ยวก็คึกเดี๋ยวก็หงอย ผมชอบที่มุราคามิคุงเป็นแบบนี้ แต่บางทีเค้าก็ทำตัวไม่เข้ากับบรรยากาศอ่ะ อย่างคนอื่นกำลังเงียบอยู่ เค้าดันหัวเราะซะดังเลย (หัวเราะ) โยโก ผมทะเลาะกับโยโกยามาคุงตอนวางแผนคอนเสิร์ต เราสองคนคิดไม่เหมือนกันแต่ไม่มีใครยอมใคร ผมก็เลยพูดแย่ๆออกไป เค้าโกรธผมเหมือนกัน ผมก็ เฮ้ย! แล้วก็ทะเลาะกัน(หัวเราะ) แต่สุดท้ายเราก็คืนดีและขอโทษกันน่ะ ผมว่ามันดีทีเกิดขึ้นแล้วก็จบลงได้ บางทีเราก็มีเรื่องความเห็นไม่ตรงกันบ้าง บรรยากาศก็เลยคุขึ้นมา จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 09:45:08 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ซูบารุ - ที่เหลืออยู่ในความทรงจำ มีเยอะเลยฮะ แต่ที่สนุกสุดคงเป็นโอกินาวา ทะเล ท้องฟ้า ทิวทัศน์ ทุกอย่างน่าประทับใจ อีกอย่างก็คือคนดูที่นั่นด้วย ผมประทับเค้ามากๆ ทั้งเสียงเชียร์ uchiwa, penlight ภาพเหล่านั้นผมยังจำได้ดี -ของที่ระลึกที่ซื้อมา ผมไปร้านเสื้อผ้ามือสองที่โอกินาวา ได้aloha shirtมาตัวหนึ่ง จริงๆเราไม่ค่อยได้ไปไหนกันเลยเพราะต้องเดินทางไปขึ้นเครื่องให้ตรงเวลา - รสชาติที่ประทับใจ รสชาติของเค้กวันเกิดผมครับ เพื่อนๆเอามาให้บนเวที พอเป่าเทียนเสร็จก็โดนเอาหัวปักลงไปตามคาดหมาย (หัวเราะ) หลังจากนั้นผมก็ได้กลิ่นหวานๆติดจมูกไปทั้งวันเลย (หัวเราะ) - สถานการณ์คับขัน หลังโชว์ที่อาโอโมริ ผมเล่นฟุตบอล กล้ามเนื้อเลยอักเสบขึ้นมา หลังจากนั้นก็ลำบากมากเลยเพราะผมไฮเปอร์สุดๆมันก็เลยเจ็บจนแทบหายใจไม่ออก เจ็บจนถึงตอนที่เล่นที่โอกินาวาเลยล่ะ ความเหนื่อยกับกรดแลคติกนี่นากลัวจริงๆ(หัวเราะ) - โซโลของตัวเอง มีคนบอกว่าภาพของผมก็คือการกำไมค์สองมือ แล้วเงยหน้าร้องเพลง ผมคงทำอย่างนั้นจริงๆน่ะแหละ เพราะไม่ค่อยได้มองคนดูเท่าไหร่ เวลาร้องเพลง ผมเหมือนอยู่ในโลกส่วนตัว - ความทรงจำเรื่อง "Eito Ranger" เราทำให้ไม่น่าเบื่อโดยสลับบทกันเล่น ผมว่าทุกๆคนได้ลองเล่นบทคนอื่นเกือบหมดแล้ว สุดท้ายผมก็คิดได้ว่าแต่ละคนนั่นแหละที่เหมาะกับบทของตัวที่สุดแล้ว ผมน่ะจำได้แต่บทของตัวเอง พอสลับกันเล่นเลยเห็นชัดเลย...(หัวเราะ) แต่เพื่อนๆเค้าจำบทของกันและกันได้นะ ผมเสียใจนิดหน่อยที่ตัวเองไม่ได้จำ - ส่วนที่ชอบในคอนเสิร์ต ผมชอบไฟที่พุ่งขึ้นมาตอนเล่นเพลง"Misetekure" ยิ่งถ้าเข้าไปยืนใกล้ๆนะ เหงื่อไหลเป็นน้ำเลยล่ะ ถ้าร่างกายผมอบอุ่นเสียงก็จะดีด้วย เพราะฉะนั้นเสียงผมก่อนและหลังเพลงนี้อาจจะต่างกันนิดหน่อย - ชุดที่ชอบในคอนเสิร์ต เวลาไปเล่นที่เล็กๆแอร์มักจะไม่ค่อยดี ยิ่งตอนช่วงเดือนสิงหา ผมพบว่าตัวเองชอบถอดเสื้อผ้าบนเวทีบ่อยๆ - คนดูที่ประทับใจ ประทับใจคนดูรุ่นจิ๋วครับ พวกเค้าใส่ชุด"Eito Ranger"มาดูด้วย แต่สังเกตว่าพอถึงกลางๆคอนเสิร์ต เจ้าหนูพวกนี้ก็ผล็อยหลับไปแล้ว หรือไม่ก็นั่งเหม่อๆกัน (หัวเราะ) ผมเข้าใจนะ เพราะตอนที่ซ้อมบ่อยๆน่ะ ผมรู้สึกเบื่อเสียงดังๆมากเลย ฟังแล้วเหนื่อย ขนาดผมยังรู้สึกอย่างนั้น เด็กๆจะทนได้ไง(หัวเราะ) แต่เจ้าพวกนี้น่ารักจริงๆนะ อีกอย่าง ผมมีควาสุขเวลาเห็นแฟนเพลงผู้ชายมาดูมากขึ้นเรื่อยๆ ฮินะจะชอบถามว่ามีผู้ชายอยู่แถวนี้บ้างมั้ยยยย แล้วเราก็จะได้ยินเสียงใหญ่ๆตอบมา มันทำให้ผมดีใจที่ผู้ชายก็ชอบวงเราเหมือนกัน - ความทรงจำในห้องแต่งตัว พวกเราทุกคนจะใช้เวลาเตรียมตัวไม่เท่ากัน ผมจะเตรียมตัวให้เร็วที่สุด ฮินะ มารุ ยัสสึก็เหมือนกัน แต่โยโก เรียว โอคุระจะโอ้เอ้ตลอด พวกนี้จะนั่งเล่นเกมส์กันเอ้อระเหย แต่พอถึงคราวขึ้นเวทีก็ทำได้ดี น่าแปลกจริง - ความเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย เส้นเสียงของผมแข็งแรงขึ้น มีหลายคนบอกว่าเสียงผมทุ้มกว่าเดิม เมื่อก่อนเสียงจะหายไปง่ายๆ แต่ทัวร์ครั้งนี้ผมไม่มีอาการนั้นเลย สงสัยเส้นเสียงคงจะแข็งแรงขึ้นจริงๆ - ความเปลี่ยนแปลงทางจิตใจ ตอนแรกผมกล้วว่าจะคิดถึงบ้าน แต่เอาเข้าจริงก็ไม่เป็นอย่างนั้น เพราะแม่มาเยี่ยมผมบ่อยๆ(หัวเราะ) ที่โอซาก้า ฮอคไกโด โกเบ โอกินาวา สรุปแล้วแม่มาตั้ง6ครั้งแน่ะ เค้าคงรักผมมากจริงๆ (หัวเราะ) แต่ผม26แล้วน้า...แม่ไม่ต้องห่วงหรอกน่า ผมโอเคแล้ว(หัวเราะ) -  ความเปลี่ยนแปลงใน eito ไม่ได้เปลี่ยนอะไรมาก เพียงแต่เราแกร่งขึ้น เราเล่นดนตรีได้ดีขึ้นและคาแรคเตอร์ของเราก็ชัดเจน ทุกๆคนค่อยก้าวไปข้างหน้าทีละก้าว - สิ่งที่จำไม่ลืม การรักษาสุขภาพ คราวนี้ผมก็ทำได้ดี แต่ต้องระวังมากขึ้นไปอีกเพราะอีกไม่กี่ปีผมก็จะ30แล้ว ผมไม่เคยป่วยหรือบาดเจ็บแรงๆ แต่ก็อยากจะรักษาสุขภาพให้ดีที่สุด เรียวจังน่ะชอบเลือกกินอาหารแต่เฉพาะที่ชอบ ผมเป็นห่วงนะ (หัวเราะ) แล้วก็ชอบบ่นว่า ว้า น้ำหนักลดอีกแล้ว แปลกจริงๆ(หัวเราะ) - อาการคิดถึงบ้าน อย่างที่บอกแหละครับ ไม่มีเลย นี่เป็นครั้งแรกที่ผมห่างบ้านมานาน เมื่อก่อนอย่างมากก็แค่9วัน แต่เห็นมั้ยล่ะ แม่มาเยี่ยมผมออกจะบ่อย(หัวเราะ) - การทำงานกับจูเนียร์ เราทำงานกับทีมของ Adachi-kunและ Asada-kun'sบ่อยที่สุด ผมรู้ว่าพวกเค้าทำงานหนักมากๆ เมื่อก่อนเราไม่ค่อยได้คุยกัน แต่ระหว่างทัวร์เราได้ไปกินข้าวด้วยกันบ่อยๆ มีอยู่ครั้งหนึ่ง พวกเราไปonsenด้วยกัน โยโกสั่งให้พวกนี้ออกมายืนเรียงหน้ากระดานแล้วทำอะไรตลกๆ น่าสงสารชะมัด (หัวเราะ) พวกเราสนิทกันมากหลังจากทัวร์ ผมรู้ว่าพวกเค้าต้องเจออะไรลำบากๆอีกเยอะ แต่เราก็เจออย่างนั้นมาก่อน หวังว่าพวกเค้าจะเอาชนะและเติบโตไปกับอุปสรรคนั้นได้ - เรื่องตลกๆ มีเรื่องให้หัวเราะได้ทุกวันแหละ ในห้องแต่งตัว ไม่ใครก็ใครต้องหัวเราะอยู่ตลอด บรรยากาศดีมาก - เรื่องไม่ตลก ที่ทอตโทริ คนที่จัดงานบอกว่าคนที่นี่ไม่ชอบแสดงออกนะ ที่นี่เป็นบ้านเกิดของยายผมด้วย ผมเคยมาเมื่อตอนเล็กๆ เป็นเมืองที่ผมชอบมาก แต่ว่ามันก็จริงนะ คนที่นั่นขี้อายมากจริงๆ ฮินะบอกว่าคนดูหลบตาเค้าด้วย แต่ผมว่าน่ารักดี ครั้งหน้าเราจะพยายามให้มากขึ้นฮะ - ความทรงจำเรื่องการเดินทาง ผมมีปัญหาเรื่องไม่หนาวไปก็ร้อนไป เวลาผมปิดแอร์เพราะหนาว เรียวจังก็จะบ่นว่าร้อน แต่แปลกนะ ผมไม่เคยได้ยินโยโก มารุหรือทัชชงบ่นว่าหนาวเลย อาจเป็นเพราะ...(หัวเราะ) - สิ่งที่ขาดไม่ได้ แผ่นแปะปกป้องเส้นเสียง อาหารเสริมและวิตามิน - โชว์ที่ประทับใจ ผมจำที่ไม่ได้ แต่จำได้ว่าเป็นวันที่ร้อนมาก เหงื่อออกเหมือนอาบน้ำ อีกครั้งหนึ่งก็ตอนวันเกิดผม เป็นวันที่ประทับใจมาก - สิ่งที่อยากทำตอนนี้ อยากจะนั่งนิ่งๆ โชคดีที่พรุ่งนี้เป็นวันหยุด ผมจะได้ใช้เวลาที่โอกินาวา - สิ่งที่จะได้เห็นในphotobook เราคุยกันเรื่องนี้หลายทีมาก ผมอยากจะเห็นว่าสุดท้ายมันจะเป็นยังไง ผมว่ามันน่าจะดี หนังสือที่เกิดจากไอเดียของคนหลายๆคน นั่นทำให้ผมมีความสุข - คำๆเดียวที่อธิบายถึงทัวร์ครั้งนี้ ความร้อน พลังของคนดูร้อนแรงมาก หน้าร้อนก็ร้อนมากด้วย - สิ่งที่ได้รับจากทัวร์ ทุกอย่างเป็นประสบการณ์ที่ดีทั้งนั้น ไม่ว่าจะเรื่องร้ายหรือเรื่องดี เรื่องสนุกเรื่องไม่สนุก ทุกอย่างดำเนินไปตามทางของมัน ทัวร์คอนเสิร์ตก็เป็นอย่างนี้แหละ ไม่มีเรื่องอะไรที่ไม่ดีหรอกฮะ - ความรู้สึกหลังจากจบทัวร์ หลังจากจบเพลงสุดท้ายแล้วโบกมือลาแฟนๆใช่มั้ย ตอนนั้นมันก็ธรรมดานะ แต่พอลงจากเวที อารมณ์ต่างๆกันก็ประดังเข้ามา จริงอยู่ว่าวงของเราได้ทำสิ่งทียิ่งใหญ่และทัวร์ครั้งนี้ก็สนุกมาก แต่ผมรู้สึกว่ามันมีอะไรแปลกไป ผมก็ไม่รู้จะพูดยังไง แต่มันรู้สึกว่ามันไม่ใช่อ่ะ ผมเคยคิดว่าพอมันจบแล้วผมคงรู้สึกโล่งใจที่ลุล่วงไปได้ แต่จริงๆมันมีความรู้สึกหลายอย่างปนกัน นี้มันผ่านมาตั้งหลายชั่วโมงแล้ว ผมยังไม่เข้าใจว่ามันคืออะไร มันทำให้ผมหงุดหงิดนะ 5เดือนที่ผ่านมา เราได้ซึมซับอะไรหลายอย่างที่มีความสำคัญมากๆ นี่อาจจะเป็นเหตุผลก็ได้ ถ้าเป็นเมื่อปีก่อน ผมอาจจะคิดว่า เย้ เสร็จซะที ที่ผมรู้สึกอย่างนี้อาจเป็นเพราะว่าผมโตขึ้นแล้ว เพื่อนคนอื่นๆโบกมือลาพร้อมกับรอยยิ้ม แต่ผมยิ้มไม่ออก หลายๆคนอาจจะสงสัยว่าทำไม มีสื่อจากหลายที่มาด้วย ผมน่าจะฝืนยิ้ม แต่ผมโกหกตัวเองไม่ได้น่ะ มันเป็นความรู้สึกที่พูดลำบาก ผมได้โตขึ้นจากการทำทัวร์ครั้งนี้ ผมรู้สึกขอบคุณทุกๆคน ประสบการณ์นี้จะทำให้ผมก้าวต่อไป เกี่ยวกับสมาชิก เรียวจัง เรียวจังชอบหน้าหงิกในที่ๆไม่สมควร (หัวเราะ) เค้าเป็นคนตรงๆนะ ซึ่งนั่นก็เป็นข้อดี น้อยครั้งที่เรียวจังจะไฮเปอร์ แต่ทุกๆคนจะไฮเปอร์ไปกับเค้าหมดรวมถึงคนดูด้วย ถ้าวันไหนที่ได้เห็นเรียวจังเป็นอย่างนั้น จะรู้สึกว่าโชคดีจังเลย มารุ มารุเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสนใจอย่างประหลาด (หัวเราะ) เค้าพูดหรือคิดอะไรแบบที่คนอื่นทำไม่ได้ นั่นเป็นข้อดีของเค้านะ แต่มารุก็เหมือนผม มีวันที่เศร้ามีวันที่ร่าเริง วันไหนที่มารุหงุดหงิด บรรยากาศจะมัวๆไปหมด ผมบอกเค้าว่า คนดูเค้ารอมาเป็นเดือนๆเพื่อจะมาดูพวกเรานะ พอถึงวันที่ผมเป็นแบบนั้นบ้าง มารุก็เตือนสติผมด้วยคำพูดเดียวกัน เราสองคนคอยให้กำลังใจกันอย่างนี้ตลอดเวลาจะขึ้นคอนเสิร์ต ยัสสึ ครั้งนี้ผมรู้สึกว่าได้รู้จักเค้าลึกซึ้งที่สุด เค้าเป็นคนใจดีมากๆ ใจดีกับทุกคน บางครั้งก็ดีเกินไป ข้อนี้ของยัสสึช่วยผมได้มากจริงๆ ทุกคนในk8มีบุคลิกที่ต่างกัน โชคดีที่ทุกคนอบอุ่น บรรยกาศรอบๆก็เลยเป็นอย่างนั้น แต่ยัสสึก็มีด้านที่sensitive เค้าจะหดหู่ง่ายแต่ก็พยายามซ่อนเอาไว้ บางครั้งผมอยากให้เค้าแสดงมันออกมาบ้าง ทัชชง ทัชชงกลายเป็นผู้ใหญ่ที่พึ่งพาได้แล้ว เค้ามีออร่าแบบคนที่เป็นdrummer ผมรู้สึกว่าส่วนใหญ่drummerจะเป็นคนใจกว้าง เค้าต้องทำงานอยู่ข้างหลังไม่เคยหยุดนิ่ง ผมรู้สึกได้ถึงการทำงานร่วมกันของพวกเรา ปีที่แล้วไม่รู้สึกขนาดนี้ แต่ปีนี้ผมอดไม่ได้ที่จะมองไปทางเค้าเสมอ ผมชอบ drum soloของทัชชง เวลาที่เราเล่นด้วยกันนั้นสนุกมากๆ ฮินะ ฮินะจะปรึกษาผมเรื่องการร้องเพลงเวลาที่เราอาบน้ำด้วยกัน ผมบอกว่า ถ้าเป็นชั้น ชั้นจะร้องอย่างนี้ หลังจากนั้นฮินะก็จะทำตาม ผมดีใจนะ โยโก โยโกมักมองเห็นสิ่งต่างๆที่ผมไม่เห็น ผมมักคิดว่าเสียงของคนดูจะechoขนาดไหน เราจะสื่อออกไปยังไง แต่โยโกจะถอยไปมองจากข้างหลังว่าจะทำยังไงให้คนดูมีความสุขมากขึ้น ผมชอบที่โยโกเป็นแบบนี้ แต่เค้าเป็นคนที่ล้มเลิกง่าย ถ้าเค้าอดทนมากกว่านี้หน่อย รับรองว่าโยโกต้องขึ้นไปได้สูงที่สุดเลยล่ะ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 09:46:30 ]

ความคิดเห็นที่ 7 You Yokoyama - ที่เหลืออยู่ในความทรงจำ คงเป็นที่โดมน่ะแหละ เราเคยเล่นคอนเสิร์ตที่โอซาก้าโดมแต่ที่นี่มันใหญ่กว่ากันมาก ใหญ่กว่าที่ผมเคยฝันไว้ ตอนเล่นที่โอซาก้า เราไม่ค่อยเกร็งเพราะที่นั่นเป็นบ้าน แต่ที่โดมเป็นที่ๆเราเพิ่งมีโอกาสได้มาเล่น ผมดีใจมากเมื่อหลายๆคนบอกเราว่าที่นี่ไม่ได้สนุกสุดเหวี่ยงอย่างนี้มานานแล้ว -ของที่ระลึกที่ซื้อมา ที่โอกินาวา ผมซื้อถั่วมาฝากทีมงาน Yukan Club นอกนั้นก็ไม่ได้ซื้ออะไรเพราะไม่มีเวลา - รสชาติที่ประทับใจ ทุกอย่างอร่อยหมดเลยครับ อย่างบาร์บีคิวที่เซนไดก็เยี่ยมมาก แต่ที่เยี่ยมที่สุดคือมื้อที่ได้กินกับเพื่อนๆทุกคน ผมรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ - สถานการณ์คับขัน คงเป็นเรื่องไมโครโฟน แต่ก็ไม่ถือเป็นเรื่องคับขันหรอก เรื่องแค่นี้ไม่ทำให้ผมรู้สึกอะไร จริงๆแล้วเวลามีเรื่องไม่คาดฝันเกิดขึ้นมันทำให้รู้สึกสนุกมากกว่า - โซโลของตัวเอง ซูบารุน่ะร้องเพลงได้เยี่ยมยอดเลยใช่มั้ย ผมลองนึกดูแล้ว ยังไงผมก็ไม่มีวันทำแบบนั้นได้ ก็เลยคิดว่าจะทำยังไงให้มันออกมาสนุก คนที่แต่งเพลงนี้ให้ผมคือคนที่แต่งเพลงthemeของ eito range เค้ารู้จักผมดี ก็เลยเขียนเพลงนี้ได้เหมาะกับผมมาก - ความทรงจำเรื่อง "Eito Ranger" ตอนเขียนสคริปท์ ผมคิดว่าจะทำยังไงให้เล่นได้113เวอร์ชั่น ก็เลยให้คิดมุกสารภาพรักกันแบบสดๆ ผมว่ามันออกมาใช้ได้ทีเดียว บางทีเราก็สลับบทกันเล่น แต่ผมว่าบทของแต่ละคนก็เหมาะกับบุคลิกของคนๆนั้นที่สุด อย่างตอนที่ผมเล่นเป็น Nasu ผมก็รู้สึกได้เลยว่าบทนี้ต้องเป็นฮินะนั่นแหละ พอเล่นเป็น red ผมก็ว่ามันขัดๆน่ะ แต่ว่ามันก็ออกมาตลกดี คนดูก็ชอบเวลาที่เราสลับบทกันเล่น - ส่วนที่ชอบในคอนเสิร์ต ผมชอบEito Ranger ผมว่ามันคงไม่มากเกินไปถ้าจะบอกว่าบรรยากาศของโชว์ส่วนที่เหลือนั้นขึ้นอยู่กับการแสดงของeito ranger ผมมีความสุขเวลาที่เห็นคนดูหัวเราะ - ชุดที่ชอบในคอนเสิร์ต ชุดตอนที่เราใส่ตอนเริ่มคอนเสิร์ตฮะ พอสวมแว่นดำแล้วเดินเข้าประตูมา ผมรู้สึกว่า “เอาล่ะ เริ่มได้!” - คนดูที่ประทับใจ Toma, Aiba, Yaracchi มาดูเราที่โดมด้วย ผมดีใจมากเพราะตอนเล็กๆผมกับโทมะและไอบะทำงานด้วยกันบ่อยๆ โทมะบอกว่าชั้นดีใจที่โยโกที่ชั้นรู้จักมาตั้งแต่เด็กๆได้มายืนอยู่ที่โดมวันนี้ พวกเราคอยสนับสนุนกันเสมอ ผมดีใจที่เห็นโทมะได้เล่นละคร ผมอยากให้เราเป็นเพื่อนกันอย่างนี้ไปนานๆ - ความทรงจำในห้องแต่งตัว วุ่นวายสุดยอดครับ ผมต้องอยู่ที่นั่นแทบวันเว้นวัน ยิ่งตอนเดือนสิงหายิ่งวุ่นใหญ่ เราต้องแต่งตัวแบบใครมาก่อนก็แต่งก่อน แต่ว่าไม่มีการทะเลาะกันหรอกนะ - ความเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย น้ำหนักผมลด4โลแน่ะ! ผมเริ่มลดตอนเดือนสิงหา อาทิตย์ แรกก็ลดไปเลย3-4โลแล้วก็รักษาน้ำหนักไว้อย่างนั้น ผมกินตามปกติแต่ว่างดไอติมของโปรด - ความเปลี่ยนแปลงทางจิตใจ เมื่อก่อนถ้าไม่ถึงบ้านผมจะนอนไม่หลับ แต่ตั้งแต่เริ่มทัวร์ผมสามารถนอนที่ไหนก็ได้ ไม่รู้เพราะนิสัยเปลี่ยนหรือเพราะว่าเหนื่อยกันแน่ แต่ยังไงผมก็หลับไม่ลึกอยู่ดี อย่างตอนที่ถูกแอบถ่ายตอนนอนน่ะ ผมตื่นทันทีเลยนะ (หัวเราะ) -  ความเปลี่ยนแปลงใน eito ตอนนี้พวกเพื่อนๆซีเรียสเรื่องเสียงกันมาก แม้แต่ฮินะยังพูดว่านั่นเสียง เอ ไมเนอร์นี่นา (หัวเราะ) ก็เลยมีผมคนเดียวที่ใช้ศัพท์แบบนั้นไม่เป็น(หัวเราะ) แต่ผมว่าดีนะที่เราได้เรียนรู้มากขึ้น พักนี้ผมชักรู้สึกบ่อยๆว่า เฮ้ยไอ้นี่มันเท่โว้ย! โห ไอ้นี่มันเก่งว่ะ! ผมคิดว่าพวกเค้ามีหลายอย่างที่ผมไม่มี มีนักร้องหลายๆวงที่บอกว่าเค้ามีคาแรคเตอร์ที่ชัดเจน แต่จากมุมมองของผมแล้ว ผมว่าk8เป็นวงที่เหมาะกับคำนิยามนี้มากที่สุด - สิ่งที่จำไม่ลืม ผมไม่เก็บอะไรมาคิดมากหรอก ทุกอย่างคือความสนุก เรื่องคราวหน้าก็เอาไว้ค่อยคิดคราวหน้าสิ แต่ตอนนี้เป็นเวลาของความสนุก คิดแค่นั้นก็พอ - อาการคิดถึงบ้าน ไม่ค่อยมีนะ อย่างตอนที่เล่นที่โอซาก้า เพื่อนๆอยู่โรงแรมกัน แต่ผมกลับบ้านไปพักผ่อน มันทำให้ผมได้ผ่อนคลาย - การทำงานกับจูเนียร์ ตอนครบรอบสามปีของวง บริษัทให้กีตาร์เรา แต่ผมไม่อยากได้เพราะผมเล่นไม่เป็น(หัวเราะ)ก็เลยถามพวกจูเนียร์ว่าใครอยากได้บ้าง ทุกคนยกมือกันพรึ่บ ก็เลยต้องเป่ายิ้งฉุบกัน สรุปว่ากีตาร์อยู่ในมือผมไม่ถึง30นาที (หัวเราะ) ผมว่าบริษัทอาจจะรู้สึกไม่ดี แต่กีตาร์ควรอยู่ในมือคนที่จะได้ใช้ประโยชน์จากมันมากกว่า ยิ่งตอนได้เห็นดวงตาเป็นประกายของจูเนียร์คนนั้น ผมว่ากีตาร์เองก็คงรู้สึกดีใจเหมือนกัน (หัวเราะ) - เรื่องตลกๆ ระหว่างทัวร์ครั้งนี้ ผมไม่ได้คิดว่าตัวเองจะได้หัวเราะหรือเปล่า แต่คิดว่าจะทำยังไงให้คนดูได้หัวเราะ เรามี113โชว์จะทำยังไงไม่ให้มันเหมือนเดิม ทุกวันก็เลยมีอะไรแปลกๆเสมอ เวลามีเรื่องตลกผมจะต้องจำไว้เพื่อเอาไปใช้ในคอนเสิร์ต ตอนนี้มันจบแล้ว ผมรู้สึกสบายที่ไม่ต้องทำอย่างนั้นอีก (หัวเราะ) - เรื่องไม่ตลก ไม่มีใครยอมพูดตอนMCเลยอ่ะ! เวลาทุกคนเงียบฮินะก็จะรับบทหนัก ผมขอบคุณเค้านะ แต่ฮินะชอบพูดยาวๆจนผมรำคาญ(หัวเราะ) ผมคิดในใจ...ขอบใจฮินะ แต่พูดเข้าประเด็นซะทีสิ! (หัวเราะ) - ความทรงจำเรื่องการเดินทาง โอคุระเกลียดการนั่งเครื่องบินมาก เพราะเค้านั่นแหละเลยทำให้ผมเริ่มกลัวไปด้วย (หัวเราะ) ตอนที่เครื่องเริ่มสั่น ผมแกล้งเค้าโดยบอกว่า เครื่องตกแน่! ปรากฏว่าเค้ายัวะสุดๆเลย พอเห็นอย่างนั้นผมก็บอกว่า ไม่เอาน่า ทำเป็นเด็กไปได้ แต่ฮินะเป็นหนักกว่านั้นอีกนะ ตอนที่ยัสสึเอาตุ๊กตาผึ้งยักษ์มาหยอกน่ะ ฮินะทำตัวเหมือนเด็กๆเลย (หัวเราะ)ผมรู้จักเค้ามาตั้งสิบปี เพิ่งเคยเห็นนี่แหละ - สิ่งที่ขาดไม่ได้ หน้ากากปิดตา ผมนอนไม่หลับถ้าไม่ปิดไฟ อีกอย่างหนึ่งก็เครื่องเล่นเพลงพกพาเพราะที่ห้องแต่งตัวเสียงดังมากๆ - โชว์ที่ประทับใจ สนุกทุกครั้งเลย ผมชอบพูดว่าวันนี้สนุกจัง มันเป็นความรู้สึกจริงๆที่ผมพูดออกมาโดยไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ - สิ่งที่อยากทำตอนนี้ ทำงาน หลังเสร็จคอนเสิร์ตผมต้องตั้งสมาธิกับละคร "Yukan Club" อาคานิชิบอกว่าทำไมผมชอบพูดว่าอะไรสนุกอะไรไม่สนุก นั่นเป็นนิสัยเสียของคนคันไซนะ ผมเลยเถียงว่าไม่ใช่นิสัยเสียของคนคันไซซักหน่อย นิสัยเสียของชั้นต่างหาก (หัวเราะ) เราสามคนสนิทกันดี แต่ผมทนมุกฝืดของทางุจิไม่ได้อ่ะ คือว่าที่วงเรามีแบบนี้แล้วคนหนึ่ง...ชื่อมารุจัง (หัวเราะ) - สิ่งที่จะได้เห็นในphotobook เวลาถ่ายรูปลงนิตยสารต้องมีการจัดแสงจัดท่า แต่ภาพในนี้ไม่เหมือนกัน มันก็แล้วแต่คนชอบ แต่ว่าคุณจะได้เห็นเราในแง่มุมที่ต่างจากธรรมดา - คำๆเดียวที่อธิบายถึงทัวร์ครั้งนี้ การพิชิตเป้าหมาย ในที่สุดเราก็ทำได้ ตอนเริ่มทัวร์ที่โยโกฮามา เรามองว่าเป้าหมายมันช่างห่างไกลเหลือเกิน แต่พอโชว์แรกจบลง ผมก็แน่ใจว่าเราทำได้ เราทำได้แน่ๆ ผมได้เรียนรู้ว่า ถึงแม้เป้าหมายมันจะห่างไหล แต่ถ้าคุณเริ่มวิ่ง ซักวันหนึ่งคุณต้องไปถึง ห้าเดือนผ่านไปเร็วมาก เราได้ออกรายการ เกมส์โชว์ ละคร นิตยสาร โฆษณา เราได้รับโอกาสให้ทำอะไรตั้งมากมาย ทุกๆวันผ่านไปอย่างสนุกสนานถึงแม้จะเหนื่อยก็ตาม สำหรับผมแล้ว ผมรักการเป็นจอห์นนี่ ผมอาจจะเป็นนักแสดงตลก เป็นดารา เป็นพิธีกร แต่ถ้ามีใครถามว่าจริงๆแล้วผมเป็นอะไร ผมก็จะตอบอย่างภาคภูมิใจว่าผมเป็นจอห์นนี่ - สิ่งที่ได้รับจากทัวร์ ผมได้เรียนรู้ว่า ไม่ว่าอะไรก็ตาม ถ้าพยายาม ผมจะทำได้  เมื่อก่อนผมเคยคุยกับรุ่นพี่ ผมบอกเค้าว่าเราลองทำมาหลายอย่างแล้ว แต่คนอื่นๆชอบพูดว่าเราไม่มีทางทำได้อย่างเค้าหรอก รุ่นพี่บอกว่าถ้านายพูดอย่างนั้นได้ ทำไมนายไม่ลองพูดบ้างว่า ถ้าเป็นคันจานิ...มันต้องเป็นไปได้สิ (หัวเราะ) ทัวร์ครั้งนี้เป็นบทเรียนสำคัญสำหรับผมจริงๆ เพราะพวกเราทำทุกอย่างด้วยความตั้งใจ เมื่อก่อนเราอาจจะเจออะไรแย่ๆ แต่เพราะมีวันอย่างนั้น วันนี้เราถึงมีความสุขได้ขนาดนี้ - ความรู้สึกหลังจากจบทัวร์ รู้สึกว่า “ทำได้แล้ว!” แต่จริงๆมันยังไม่จบนะ ตอนที่ผมรู้สึกว่ามันจบผมก็อยากจะกลับขึ้นเวทีไปอีก ผมชอบเล่นคอนเสิร์ตมากที่สุด หลังจากทัวร์นี้ทำให้ผมแน่ใจว่าผมเกิดมาเพื่อทำสิ่งนี่แหละ! เกี่ยวกับสมาชิก ซูบารุ ครั้งนี้เค้ายิ่งทำให้ผมแน่ใจขึ้นไปอีกว่าเค้าร้องเพลงได้สุดยอดขนาดไหน ไม่ว่าจะฟังเพลงที่เค้าร้องซักกี่พันครั้ง มันก็ยังติดอยู่ในใจผมเสมอ ผมไม่อยากจะพูดอะไรเลี่ยนๆ แต่ถ้าไม่มีเค้า ก็ไม่มีทางที่จะมีคอนเสิร์ตแบบนี้ได้ อีกอย่างหนึ่ง ผมว่าเค้าเองก็อาจจะไม่รู้ตัว คือถ้าต้องนั่งรถไปกันสองคัน ซูบารุจะเลือกนั่งคันเดียวกับผมเสมอ บางทีผมอาจจะเป็นคนเดียวที่สังเกตเห็นนะ (หัวเราะ) เค้าชอบพูดว่าตัวเองเข้ากับคนไม่เก่ง แต่ผมว่าเค้าเก่งล่ะ เพราะเค้ามีวิธีให้นิชิคิโด ยอมทำนั่นทำนี่ได้ เรียว โดคคุงเป็นคนพลังเหลือเฟือ! เค้าแข็งแรงและไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเล้ย.. ขณะที่คนอื่นหมดแรงกันแล้ว เค้ายังมีแรงไปเตะบอลเล่นได้อีก ผมทำไม่ได้หรอก(หัวเราะ) ผมอยากให้โดคคุงพูดมากกว่านี้ตอนMC แต่เค้าชอบทำท่าว่างานนี้ชั้นไม่เกี่ยวนะ (หัวเราะ) เวลาเค้าทำท่าอย่างนี้บนเวทีคุณจะอึ้งไปเลยล่ะ แต่บางทีเค้าก็คึกมากๆ ผมชอบเวลาที่เค้าเป็นอย่างนั้น น่าเสียดายที่มันจะเกิดขึ้นนานๆครั้งเหมือนเวลาเราได้แต้มพิเศษในเกมส์ยากๆน่ะ (หัวเราะ) มารุ ผมไม่เคยเล่าเรื่องนี้เลย มีอยู่วันหนึ่งผมเหนื่อยมาก อารมณ์ไม่ค่อยดี แล้วจู่ๆมารุก็ส่งข้อความมาว่า “โอม...นี่คือมนต์วิเศษที่จะเสกให้สดชื่น Paaaan!"  (หัวเราะ) ข้อความนี้ช่วยได้จริงๆนะ เวทมนต์ของมารุใช้ได้ผล ผมไม่เคยตอบเมลเค้าหรอก ถึงจะช้าไปหน่อย แต่ชั้นก็อยากบอกว่าขอบใจนะมารุ ยัสสึ ยัสสึใจดีมากๆ ทุกครั้งที่ผมเหนื่อย ไม่ยัสสึก็ซูบารุต้องถามว่า นายโอเคหรือเปล่า? ยัสสึไม่ใช่คนที่จะแสร้งทำใจดีเพื่อให้คนเห็น ถึงไม่มีใครเห็นเค้าก็เป็นของเค้าแบบนี้เสมอ เค้าชอบใส่รูปหัวใจเยอะๆเวลาส่งข้อความด้วย (หัวเราะ) ยัสสึช่วยทำให้ผมสบายใจได้มากระหว่างที่เราทัวร์ด้วยกัน ทัชชง นับวันโอคุระก็ยิ่งใจกว้างขึ้นเรื่อยๆ เค้าชอบทำอะไรใหญ่ๆ อย่างกินข้าวคำใหญ่ๆ ยัดน้ำแข็งเข้าปากทั้งก้อน (หัวเราะ) ผมไม่อยากให้โอคุระระวังตัวมากไป อยากให้เค้าสบายๆ ไม่ต้องเครียดว่าต้องลดน้ำหนักแล้ว! แต่มีอย่างหนึ่งคือ เค้าเป็นคนที่ซึมมากๆตอนเช้า ซึมเป็นที่หนึ่งของวงเลยล่ะ (หัวเราะ) ฮินะ ฮินะเป็นคนที่ทำอะไรอย่างสุดกำลังเสมอ ขนาดบ่นว่าทำงานหนักเหมือนขาจะหักอยู่แล้ว แต่ฮินะก็ยังเต็มที่อยู่ดี ผมชอบเค้า เค้าเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย ไม่เหมือนผมที่ทำอะไรตามอารมณ์ ฮินะมักจะทำตามเหตุผล แต่ว่าเวลาเราไปดื่มกันเค้าชอบพูดอะไรยาวๆ น่าเบื่อๆก่อนจะดื่ม เวลาให้สัมภาษณ์ก็ชอบพูดเป็นทางการมากๆ บางทีพูดง่ายๆหน่อยก็ได้นะ แต่สรุปว่าผมชอบฮินะจังที่เป็นแบบนี้แหละ (หัวเราะ) จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 09:46:53 ]

ความคิดเห็นที่ 8 Tadayoshi Okura - ที่เหลืออยู่ในความทรงจำ ภาพที่นั่งว่างเปล่าของโตเกียวโดม มีสตาฟคนหนึ่งบอกว่ามีคนหลายคนที่ได้เห็นที่นั่งว่างเปล่าของโดม แต่มีไม่กี่คนที่จะได้เห็นที่นั่งพวกนี้เต็มไปด้วยคนดู ผมยังจำคำพูดเค้าได้ดี วันนั้นผมรู้สึกขนลุกไปหมด -ของที่ระลึกที่ซื้อมา ผมไม่ค่อยซื้ออะไรเพราะถ้าซื้อมามันก็จะกลายเป็นสัมภาระให้เราต้องขนไปไหนต่อไหน แต่ที่โอกินาวา ผมซื้อพายมันสำปะหลังกับถั่วไปฝากทีมงาน "Utahime." - รสชาติที่ประทับใจ มิซึมากิที่ฟุกุโอกะและอุดงซึกิที่ชิโกกุครับ อร่อยสุดๆ! - สถานการณ์คับขัน อือ...เรื่องนั้นไม่มีครับ ผมโชคดีน่ะ (หัวเราะ) - โซโลของตัวเอง ทัวร์คราวนี้ผมร้องผิดบ่อยมากเลย (หัวเราะ) ผมก็ตั้งใจร้องไปตามปกตินะ แต่ว่าทำไมคนดูเค้าฮือฮากัน ผมก็ “eh?” แล้วก็หันไปมองมอนิเตอร์ข้างหลังที่มีเนื้อร้องอยู่ ปรากฎว่าร้องผิดหมดเลย...เป็นอย่างนี้หลายครั้งด้วย ไม่รู้ทำไมน้า...ทั้งที่ผมคิดว่าจำได้แล้วเชียว(หัวเราะ) - ความทรงจำเรื่อง "Eito Ranger" ครั้งหลังที่โอกินาวา เราสลับบทกันเล่น แต่ไม่มีใครอยากเล่นบทกรีนเลย เค้าว่าบทนี้ไม่มีไม่อะไร ไม่หนุก ถ้าได้เล่นคงเบื่อแย่(หัวเราะ) จริงอยู่ว่าผมได้พูดไม่กี่คำแต่ว่าผมไม่เบื่อนะเพราะได้ทำท่าทางตลกๆพวกนั้น แต่เพื่อนๆคนอื่นบอกว่าบทนี้มันน่าเบื่อ(หัวเราะ)เพราะได้พูดประโยคเจ๋งๆแค่ว่า “อย่าเห็นผู้ชายเป็นของเล่น” ประโยคเดียวแค่เนี้ยแหละ (หัวเราะ) - ส่วนที่ชอบในคอนเสิร์ต ผมชอบลูกบอลกระจกในเพลง"Futari no namida-ame." ขนาดผมยืนบนเวทียังเห็นว่าสวยจังเลย อีกอย่างหนึ่ง สตาฟจัดแสงจ้ามากๆที่หน้ากลองของผม ตอนแรกผมอึดอัดเพราะแสงจ้าเกินไป แต่พอมาดูเทปการแสดงผมว่ามันเท่ดี เหมือนมือกลองฝรั่งอ่ะ ผมก็เลยชอบให้เค้าจัดแสงแบบนั้น - ชุดที่ชอบในคอนเสิร์ต จริงๆแล้วผมไม่ชอบพวกชุดคอสตูม แต่สำหรับทัวร์นี้ ผมชอบชุดตอนmc กับตอนencoreแล้วก็ชุดสีม่วงที่ใส่ที่โดม อ้อ ผมชอบชุดที่ใส่ตอนเริ่มคอนเสิร์ตด้วย ของผมมีอักษรเขียนข้างหลังว่า  "Hissatsu shigotonin" - คนดูที่ประทับใจ ที่โออิตะครับ พวกเราได้ยินเสียงคนดูเรียกดังมาจนถึงห้องแต่งตัว พอเราขึ้นเวทีเค้าก็เสียงดังกันจนผมชะงักไปเลย ทุกคนสนุกกันมาก ที่อาโอโมริกับอาคิตะที่สนุกเหมือนกัน - ความทรงจำในห้องแต่งตัว อยูบนเวทีเราจะไฮเปอร์กันมากๆ แต่ถ้าอยู่ในห้องแต่งตัวจะค่อนข้างเงียบๆ โดยเฉพาะในช่วงที่ตารางแน่นๆมากๆอย่างเดือนสิงหา ปกติเราจะเล่นละครกันที่ Shochikuza แล้วพวก3ossanก็จะงีบหลับกันบ่อยๆ พอมาทัวร์ครั้งนี้ สมาชิกในวงทุกคนกลับงีบกันหมด พวกเราเพิ่งเคยเป็นอย่างนี้นะเนี่ย - ความเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย น้ำหนักลด! ลดไปตั้ง3-4 kgแน่ะ ตอนช่วงปลายกรกฎาผมคิดว่าต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว แต่พอเราซ้อมใหญ่กันที่โดม น้ำหนักผมก็ลดฮวบไปเลย ผมเลยได้ประสบการณ์ครั้งใหญ่จากโดม - ความเปลี่ยนแปลงทางจิตใจ ทั้งอารีนา โดม ฮอล ห้องประชุม เราเล่นมาหมดแล้วทุกแบบ เพราะฉะนั้นไม่ว่าต่อไปเราจะเล่นที่ไหน เราก็มั่นใจว่าจะทำให้สำเร็จได้ หลังจากผ่านที่โดมมาได้ผมว่าเราก็เข้มแข็งขึ้นมากๆ โดมทัวร์นี้เป็นความฝันอันยิ่งใหญ่จริงๆ (หัวเราะ) -  ความเปลี่ยนแปลงใน eito ฝีมือของยัสสึ มารุ และผมดีขึ้นหลังจากทัวร์นี้ เราจะซ้อมแล้วหาทางเล่นดนตรีให้แปลกไปจากเดิม ผมชอบคิดว่าวันนี้จะลองเล่นให้ต่างจากเดิมซักหน่อย ผมบอกมารุให้ลองทำอย่างนี้เหมือนกัน ปรากฏว่าเสียงเบสเค้าให้ความรู้สึกดีมาก มุราคามิคุงเองก็เริ่มเข้าใจเรื่องคอร์ดแล้ว เหลือแต่โยโกยามาคุงที่ชอบบ่นว่ามีแต่เค้าคนเดียวที่ไม่รู้เรื่อง (หัวเราะ) - สิ่งที่จำไม่ลืม ผมไม่มีบทเรียนอะไรที่ต้องจำเป็นพิเศษ เพราะไม่ใช่ว่าคราวหน้าเราต้องทำให้เหมือนคราวนี้ แต่เราก็ต้องเริ่มกันใหม่ตั้งแต่1อยู่ดี สิ่งที่ดีก็คือ เราได้ความมั่นใจจากการทัวร์ครั้งนี้ และนั้นเป็นสิ่งที่เราเอาไปใช้ได้ทุกสถานการณ์ - อาการคิดถึงบ้าน ไม่ค่อยมากครับ แต่ก็มีบ้างเวลานอนอยู่ในห้องของโรงแรมคนเดียว แต่เราก็มักจะมาดูดีวีดีหรือคุยกันประจำ - การทำงานกับจูเนียร์ ครั้งนี้เราทำงานกับจูเนียร์3ทีม ส่วนใหญ่เป็นทีมของอดาจิคุงและอาซาดาคุง ตอนสิงหาที่ทัวร์ติดๆกัน เราได้ไปออนเซ็นกับพวกเค้า ไปกินโอโคโนมิยากิที่ฮิโรชิมาด้วย แต่ว่าทีมอื่นๆเค้าก็พยายามกันอย่างหนักเหมือนกันนะ Otsukaresama deshita! - เรื่องตลกๆ ผมหัวเราะ"Eito Ranger"ทุกครั้งเลย มารุชอบทำท่าประหลาดๆแบบว่าไม่ตลกและไม่มีใครgetมุกเค้าด้วย บางทีก็ทำมือกระดิกๆนิดหน่อยประมาณ2-3เซ็น คนดูเค้าไม่getหรอกมารุ (หัวเราะ) เพราะมันเป็นการเคลื่อนไหวที่น้อยมาก แต่มารุก็ยังทำไปเรื่อยๆ มีแต่ผมนี่แหละที่เห็น (หัวเราะ) - เรื่องไม่ตลก ตอนอาบน้ำฮะ มีที่หนึ่งที่อ่างเล็กมากๆ น้ำฝักบัวก็ไม่ค่อยไหล แค่จะสระผมยังไม่ทั่วเลย น้ำไม่ร้อนอีกต่างหาก (หัวเราะ) ผมต้องรองน้ำใส่ขันแล้วค่อยๆอาบ ไม่ตลกเลย ขนาดตอนนี้ผมยังรู้ไม่ตลกเลยจริงๆ - ความทรงจำเรื่องการเดินทาง ผมไม่ชอบขึ้นเครื่อง ตอนที่เริ่มทัวร์ผมยังคิดว่าต้องขึ้นเครื่องบ่อยหรือเปล่า แรกๆมันก็ไม่เลวร้ายมาก เพียงแต่ว่าผมหลับบนเครื่องไม่ได้น่ะ ถึงตอนหลังจะชินบ้างแล้ว แต่ความกลัวก็ทำให้หลับไม่ลงอยู่ดี จนวันหนึ่งลมแรงมากๆจนเครื่องสั่น ผมน่ะกลัวสุดๆเลย จู่ๆโยโกยามาคุงก็พูดว่าเครื่องตกแน่ ผมฉุนกึกเลยบอกว่า อย่าพูด! หลังจากนั้นโยโกยามาคุงคงไม่กล้าพูดแล้วล่ะ (หัวเราะ)ตอนนั้นผมกลัวจริงๆนะ! - สิ่งที่ขาดไม่ได้ laptop เอาไว้ดูหนังกับฟังซีดี ผมต้องหัดภาษาถิ่นเพื่อเล่น "Utahime"แต่ผมทำเครื่องหล่นครั้งหนึ่ง มันเลยเล่นdvdไม่ได้ ผมก็เลยซื้อเครื่องเล่นdvdอีกเครื่อง - โชว์ที่ประทับใจ คงเป็นที่โดม ผมตื่นเต้นมากๆเพราะสถานที่ใหญ่ เราต้องจัดรูปแบบการแสดงใหม่ สตาฟก็เป็นห่วงว่าเราจะไหวหรือเปล่า ผมก็เลยคิดว่ามันคงยากแน่เลย เราประชุมกันบ่อยมากแต่ไม่ค่อยมีเวลาซ้อม ผมเลยกังวลว่ามันจะโอเคไหม แต่พอถึงวันจริง เสียงเชียร์กึกก้องจนความกังวลหายเป็นปลิดทิ้ง  เราทำได้ดีกว่าที่คิดไว้มาก ผมดีใจ มันสุดยอดจริงๆ - สิ่งที่อยากทำตอนนี้ ตั้งสมาธิกับละคร เพราะต้องท่องบทและทำความเข้าใจเนื้อเรื่องด้วย - สิ่งที่จะได้เห็นในphotobook สำหรับผม ทัวร์ครั้งนี้จบลงเร็วมาก มีความทรงจำและประสบการณ์มากมายที่เราได้พบ ผมเลยอยากจะเห็นตอนหนังสือนี่เสร็จ ถ้าไม่มีมัน ก็อาจจะคิดได้แค่ว่าทัวร์จบแล้วนะ มีอะไรสนุกเยอะเลย แต่หนังสือเล่มนี้จะช่วยเก็บความทรงจำเอาไว้ได้นานๆ - คำๆเดียวที่อธิบายถึงทัวร์ครั้งนี้ “ขอบคุณ” - สิ่งที่ได้รับจากทัวร์ การได้คุยกับสตาฟทำให้ผมสนิทกับพวกเค้ามากขึ้น การได้พบผู้คน ทั้งสตาฟที่อารีนา ฮอล์ต่างๆที่เราได้ทำงานร่วมกัน คนดูที่มาดู ผมรู้สึกอบอุ่นและอยากบอกพวกเค้าว่าขอบคุณที่มาดูเรา การได้ยืนอยู่ท่ามกลางผู้คนที่อบอุ่นเหล่านี้ทำให้ผมคิดว่านี่เป็นช่วงเวลาที่มีค่าที่สุด - ความรู้สึกหลังจากจบทัวร์ ถึงมันจะจบลงแล้ว แต่ทัวร์ครั้งนี้มันนานซะจนหลายอย่างๆกลายเป็นชีวิตประจำวันของผมไปแล้ว ผมรู้สึกว่ามันจบแล้วจริงๆเหรอเนี่ย คงอีกนานกว่าความรู้สึกจะค่อยๆซึมซาบเข้าไป ถ้าถึงตอนที่ผมไปเล่นละครหรือทำอย่างอื่นแล้ว นั่นแหละถึงจะรู้สึกว่า เอ๊ะ ทัวร์จบไปแล้วสินะ.. แต่ผมเชื่อว่าผมคงลืมทัวร์นี้ไม่ลงไปชั่วชีวิตเลยล่ะฮะ เกี่ยวกับสมาชิก ซูบารุ ผมนึกถึงการเล่นดนตรีกับซูบารุคง เค้าชอบมายืนข้างๆและเราจะสบตากันเสมอเวลาเล่นดนตรี บางทีมีปัญหาเรื่องเสียงกีต้าร์ เราต้องสื่อกันด้วยสายตา และถ้าเสียงกลองของผมช่วยอะไรไม่ได้ เค้าถึงจะไปหาsound staff  แทนที่จะใช้คำพูด เรากับสื่อกันด้วยสายตาได้ ผมรู้สึกดีจังเลย เรียว เรียวจังเป็นคนที่ไม่ชอบทำอะไรซ้ำๆนานๆ เค้าจะหาทางทำให้ดีขึ้นเสมอ เรียวจังมักจะพูดว่าคราวหน้าเราทำอย่างนี้กันดีกว่า และมักจะขอเปลี่ยนเสียงเบสกับกลองบ่อยๆ พอเห็นอย่างนี้ ผมถึงได้บอกตัวเองว่าเราจะมัวย่ำอยู่กับที่ไม่ได้นะ มารุ มารุเป็นmood maker ผมชอบเวลามารุทำให้คนอื่นๆหัวเราะได้ แต่ถ้าเป็นเรื่องดนตรีแล้วมารุจะstrictมากๆ ขนาดตอนเราซ้อมกันสนุกๆถ้าเสียงเบสเพี้ยนแค่นิดเดียวมารุจะขอโทษทันที เราสื่อกันด้วยสายตาเสมอเวลาเล่นดนตรี ผมชอบเล่นกับพวกเค้ามากๆ ยัสสึ เสียงกีตาร์ของเค้าทำให้ผมคึกคัก ยัสสึชอบทำอะไรหลุดๆอย่างเช่นนอนเล่นกีตาร์ นั่นทำให้ผมสนุกไปด้วย เวลาที่เค้าเล่นดนตรี ผมว่ายัสสึดูเท่สุดๆไปเลย แต่เวลาที่เราคุยกัน พวกผมก็มักจะแหย่เค้า “นายไม่ต้องพูดได้มะ!” ยัสสึก็จะพูดว่า “nande~~~”แล้วก็ทำท่าตลกๆ (หัวเราะ) ฮินะ มุราคามิคุงชอบทำอะไรไร้สาระบนเวทีเวลาที่แสงไม่ได้จับที่เค้า เค้าชอบทำท่าติงต๊องๆ (หัวเราะ) อย่างตอนเล่น"Eito Ranger," ขนาดกลับเข้าไปหลังเวทีแล้ว เค้ายังแสดงต่อไปแบบว่า “นี่ เราเห็น Blackยืนอยู่ตรงโน้นแหละ” ผมไม่รู้จะทำท่ายังไงเลยอ่ะ (หัวเราะ) แต่ก็ได้เค้านี่แหละที่ช่วยให้กำลังใจผม เวลาผมปล่อยมุกแป้ก ผมก็ไปหาเค้าแล้วว่า “มุราคามิคุง~~~ผมแป้กอีกแล้วล่ะ” เค้าก็จะปลอบว่า ไม่เป็นไรหรอก นายก็เป็นอย่างนี้ประจำนี่นา~~~ (หัวเราะ) โยโก โยโกยามาคุงเป็นคนทำให้เกิดทัวร์113version ผมนับถือความเป็นมืออาชีพของเค้าจริงๆ เค้าทำให้ผมคิดว่า เราต้องพยายามให้มากๆนะ  ผมอาจจะไม่ถนัดเรื่องmcก็เลยเน้นหน้าที่ที่bandมากกว่า ส่วนเค้าก็รับหน้าที่ตรงนั้นไป อย่างตอนสารภาพรักใน"Eito Ranger'sน่ะ จริงๆแล้วblackแทบจะไม่ได้สารภาพเลย เค้าชอบสั่งให้เราทำแต่พอถึงตาตัวเอง กลายเป็นว่าเค้าอายจนพูดไม่ค่อยออก (หัวเราะ) จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 09:47:15 ]

ความคิดเห็นที่ 9 Shingo Murakami - ที่เหลืออยู่ในความทรงจำ ภาพของโดมที่ยิ่งใหญ่มากๆ ผมคิดว่า “ภาพนี้สำหรับเรา สำหรับเราพวกเราเท่านั้น” ผมได้รู้ว่าถึงสถานที่จะกว้างแต่เราก็รู้สึกเป็นหนึ่งเดียวกันได้ ทุกคนที่มาดูเรารู้สึกอย่างเดียวกัน -ของที่ระลึกที่ซื้อมา ผมซื้อเสื้อเชิ้ตที่โอกินาวา ไม่รู้ทำไม แต่ผมซื้อเสื้อให้สมาชิกในวงหลายตัวแล้ว ประมาณคนละสองตัว - รสชาติที่ประทับใจ ถ้าหิวและได้กินกับเพื่อนๆในวง ไม่ว่าอะไรก็อร่อยทั้งนั้น ถ้าต้องเลือก ผมคงว่าน้ำเปล่านี่แหละดีที่สุดเวลากระหายมากๆหลังคอนเสิร์ต - สถานการณ์คับขัน ไม่มีเรื่องอะไรร้ายแรงครับ หรือถ้ามีมันก็ทำให้เพิ่มรสชาติมากขึ้นน่ะ ถ้าเป็นเรื่องทางเทคนิค ผมก็ทำอะไรไม่ได้ แต่ถ้าเป็นพวกเต้นผิดหรือร้องผิดนั่นผมไม่ถือว่าเป็นข้อผิดพลาด เพราะผมทำเต็มที่100%แล้ว แต่ผมเป็นมนุษย์ย่อมผิดพลาดบ้างเป็นธรรมดา - โซโลของตัวเอง ยอมรับว่าตอนแรกมันยากมาก เพราะร่างกายผมไม่relaxพอ Yaracchiซึ่งสอนผมเต้นบอกว่าอย่าเต้นแข็งนักสิ ผมเต้นไม่ค่อยพลิ้วน่ะแต่พอถึงจุดหนึ่งร่างกายก็ปรับตัวได้ ผมเลยเพิ่งเข้าใจว่าตอนนั้นเค้าหมายความว่ายังไง ยิ่งได้มาดูเทปที่โยโกฮามากับโอซาก้าจะเห็นว่าต่างกันมาก - ความทรงจำเรื่อง "Eito Ranger" ตอนเล่นที่โอกินาวา ผมรับบทเป็นกรีนซึ่งเป็นบทที่ไม่มีอะไรให้ทำเลย ซ้ำต้องยืนเฉยๆข้างๆเวทีรอพูดประโยค ..อย่าเห็นผู้ชายเป็นของเล่น แต่ว่าคำพูดแบบนี้ไม่เหมาะกับผมเลย เพราะผมชอบเข้าไปพูดกับคนตรงๆมากกว่า แต่บทนี้ต้องเงียบๆน่ะ - ส่วนที่ชอบในคอนเสิร์ต ตอนเปิดครับ ผมชอบชุดและบรรยากาศตอนที่เรายืนนิ่งๆบนเวที เพราะปกติพวกเราจะทำอะไรตลกๆ เต้นและเคลื่อนไหวตลอดเวลา การยืนเฉยๆก็ทำให้รู้สึกดีเหมือนกัน อีกอย่างหนึ่งคือเราใส่แว่นดำเลยได้มองอะไรหลายๆอย่าง ผมชอบดูว่า อ๊ะ วันนี้มีคนพาลูกๆมาดูคอนเสิร์ตด้วย อะไรอย่างนี้ - ชุดที่ชอบในคอนเสิร์ต ผมชอบชุดที่ใส่ในโซโลเพราะทำให้เต้นง่าย ตอนเค้าตัดชุด ผมบอกว่าขอให้เป็นชุดที่เคลื่อนไหวง่ายๆ นี่เป็นครั้งแรกที่เรามีชุดแยกระหว่างเล่นสถานที่เล็กกับสถานที่ใหญ่ - คนดูที่ประทับใจ ผมชอบผู้ชายที่กล้ามาดูคอนเสิร์ตกับแฟน ถ้าผมเห็นพวกเค้า ผมจะมองจนกว่าเค้าจะโบกมือให้ผม บางทีฝ่ายหญิงก็จะบอกว่า ดูสิ เค้ามองเราด้วยแล้วฝ่ายชายก็เขินแล้วโบกมือให้ผมนิดหน่อย แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว ผมว่าผู้ชายต้องอาศัยความกล้ามากกว่าจะมาดูเราได้ เค้าอุตส่าห์พยายามขนาดนั้น ผมก็เลยดีใจ บางทีในช่วงencore ผมก็เอาเสื้อบอลไปแลกกับเค้า - ความทรงจำในห้องแต่งตัว ผมไม่ค่อยพูดกับเพื่อนๆในห้องแต่งตัวเพราะกลัวจะไม่มีเรื่องพูดบนเวที(หัวเราะ) ส่วนเรื่องที่ผมจะทำอะไรบ้างในห้องแต่งตัว ก็ขึ้นอยู่กับว่าผมมีเวลาเท่าไหร่ บางทีก็ยืดเส้นยืดสาย หรือไม่ก็อาบน้ำ - ความเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย ขนบนหน้าครับ (หัวเราะ) ตอนกลางทัวร์ ผมกะว่าจะไว้เคราก็เลยไม่โกนเลยอาทิตย์หนึ่ง มันทั้งสั้นทั้งแข็ง แถมยังมองไม่เห็นเวลาออกมอนิเตอร์ด้วย มองแทบไม่รู้เลยล่ะ ผมก็เลยโกนทิ้ง ส่วนเรื่องน้ำหนัก ตอนเริ่มผมหนัก60 แล้วก็ลดเหลือ 56แต่สุดท้ายเพิ่มมาที่59 - ความเปลี่ยนแปลงทางจิตใจ ตอบยากนะ~~ ผมว่ามีหลายอย่างแต่บอกไม่ถูก ถ้าจะพูดก็คงเป็นความรู้สึกว่า ความคาดหวังที่จะให้ทุกอย่างต้องโอเคนั้นหายไป ผมไม่ค่อยเครียดและผ่อนคลายมากขึ้น  ถ้าไม่พยายามทำอย่างนั้นก็คงผ่านช่วงสิงหามาไม่ได้แน่ๆ ตอนเริ่มทัวร์ผมจะตื่นเต้นตลอดเวลา แต่พอถึงช่วงกลางทัวร์ ผมจะเปิดสวิทช์ตัวเองสองสามนาทีก่อนเริ่มคอนเสิร์ตเท่านั้น ผมเชื่อว่าเราสร้างมาตรฐานและพยายามรักษาระดับนั้นเอาไว้ให้ได้ แต่บางวันก็มีนะ แบบที่ อ๊ะ ทำให้ดีกว่านี้ได้มั้ยเนี่ย... ถ้าผมรู้สึกอย่างนั้น ผมก็จะถามตัวเองว่าผมได้ทุ่มไปร้อยเปอร์เซ็นต์แล้วยัง ถ้าคำตอบคือใช่ ถ้างั้นผมก็สบายใจ เพราะงานนี้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับผมคนเดียว ยังมีสมาชิกและคนดูอีก เพราะฉะนั้นผมก็เรียนรู้ที่จะปล่อยวางในบางเรื่อง -  ความเปลี่ยนแปลงใน eito เราพูดอย่างที่เราคิดมากขึ้น  การที่คนหลายๆคนแสดงความคิดต่างๆกันก็ทำให้เราได้ขยายมุมมองของตัวเอง เรามั่นใจกันมากขึ้นเมื่อเราได้ทำงานยากๆสำเร็จ แต่เราก็ต้องระวังว่าเราต้องไม่มั่นใจจนเกินไป - สิ่งที่จำไม่ลืม มีหลายอย่างที่เราน่าจะทำได้ดีกว่านี้โดยเฉพาะเรื่องการร้องเพลง และการเต้นเพราะภาพที่เราหวังกับสิ่งที่เราทำได้นั้นยังห่างกันมาก - อาการคิดถึงบ้าน ไม่มีครับ ผมเป็นคนที่อยู่ที่ไหนก็มีความสุขที่นั่น ไม่ว่าจะเรื่องที่พัก เสื้อผ้า อาหาร ผมไม่เรื่องมากหรอก อะไรก็ได้ เพราะความทรงจำดีไม่ได้มาจากสิ่งเหล่านี้ แต่มาจากการที่ได้อยู่กับสมาชิกและใช้เวลาร่วมกันมากกว่า - การทำงานกับจูเนียร์ ผมเล่นบอลกับพวกเค้าบ่อยๆ ตั้งทีมแข่งกัน ถ้าใครแพ้จะโดนเตะบอลอัดเหมือนตอนประถมน่ะ (หัวเราะ) สนุกสุดๆ - เรื่องตลกๆ ก็ตอนเล่นบอลนี้แหละ ผมโดนถ่ายวีดีโอไว้ด้วยตอนเตะบอลอัดจูเนียร์ที่กำแพง พวกสตาฟบอกว่าท่าทางผมสนุกใหญ่ (หัวเราะ) แต่ผมไม่รู้ตัวหรอกนะ (หัวเราะ) - เรื่องไม่ตลก การตื่นนอนครับ ยิ่งช่วงสิงหาแล้วผมรู้สึกว่าร่างกายหนักอึ้ง พออาบน้ำเสร็จก็ต้องแปะแผ่นบรรเทาอาการปวดกล้ามเนื้อ ผมโมโหตัวเองมากเลย ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมมักจะหลับบนรถแต่มันก็มักจะเป็นวันเดียวกับที่มารุไฮเปอร์เป็นพิเศษด้วยสิ ไม่ตลกเลย (หัวเราะ) - ความทรงจำเรื่องการเดินทาง มีอยู่ครั้งหนึ่งผมมาสาย1ชม. โยโกกับเรียวเอามาพูดตอนmcด้วยว่าขนาดมาเลทแล้วยังนอนหลับได้อีก ก็ผมไม่รู้จะทำไงนี่นา มาสายมันแย่มาก อันนี้ผมก็ขอโทษแล้ว แต่พวกนั้นก็ยังโกรธไม่หาย ผมก็เลยหลับซะเลย (หัวเราะ) แต่ถ้าเทียบกันแล้ว พวกนายๆเลทรวมๆกันเนี่ยแย่กว่าของชั้นตั้งเยอะนะ (หัวเราะ) อีกเรื่องก็คือ ยัสสึแปลกใจมากที่ผมกลัวแมลงแล้วก็พูดซ้ำอยู่นั่นแหละ นายจะเล่าเรื่องนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่ ฮึ! (หัวเราะ) ผมเกลียดแมลงอ่ะ - สิ่งที่ขาดไม่ได้ ผมมี DVD playerและsupporterสำหรับรัดขาไว้ไม่ให้บาดเจ็บ - โชว์ที่ประทับใจ ที่เกียวโตครับ ผมตะโกนใส่แล้วก็ตวาดคนดูแบบขำๆ แต่ไม่มีใครหัวเราะซักคน (หัวเราะ) แบบว่าเงียบกริบ~ ผมเลยรู้ว่าเค้าโกรธล่ะ - สิ่งที่อยากทำตอนนี้ เล่นบอลครับ ผมชอบเล่นตอนว่างๆแต่พักนี้ไม่เคยทำประตูได้เลย จะสี่เดือนแล้ว - สิ่งที่จะได้เห็นในphotobook มีรูปเยอะมากเลยนะ ผมว่าคุ้มมากๆ ภาพพวกนั้นสื่อบรรยากาศได้ดี  เป็นรูปที่ปกติคงไม่ได้เห็นกัน อีกอย่างก็ มีบทสัมภาษณ์สมาชิกแต่คนด้วยหลังจากที่คอนเสิร์ตเสร็จสิ้น  หนังสือเล่มนี้คงเก็บภาพบรรยากาศต่างๆไว้ได้มาก คุ้มจริงๆ - คำๆเดียวที่อธิบายถึงทัวร์ครั้งนี้ "Fall down 7 times and get up 8 times." (สุภาษิตญี่ปุ่น) หมายความว่าเราอาจจะต้องล้มหลายครั้งเพื่อลุกขึ้นมายืนได้ในที่สุด การที่เราล้มไม่ได้หมายความว่าเราล้มเหลว แต่เรากำลังไปสู่จุดที่ดีที่สุดสำหรับเราต่างหาก - สิ่งที่ได้รับจากทัวร์ ผมยังคิดไม่ออกนะ มันคงจะเป็นสิ่งที่ติดตัวผมไปตลอดใช่มั้ย อาจจะฟังดูเลี่ยนๆนะ แต่ภาพคนดูถือpenlight และตะโกนให้กำลังใจพวกเรา จะเป็นภาพที่ติดอยู่ในหัวใจของผมตลอดไป  ที่สำคัญที่สุดคือความทรงจำและความเข้มแข็งทางจิตใจซึ่งเป็นสิ่งยิ่งใหญ่ที่สุดที่ผมได้รับ ผมไม่ได้บอกว่าตัวเองเข้มแข็งขึ้นหรือ่อนแอลง แต่ผมสังเกตเห็นสิ่งต่างๆมากขึ้น ครั้งนี้เป็นทัวร์ที่ทำให้หัวใจผมได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง - ความรู้สึกหลังจากจบทัวร์ มีความสุขครับ เราได้ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่สำเร็จแล้ว ตอนที่คนรอบๆตัวผมบ่น บางทีผมก็คิดว่าจะบ่นทำไมนักหนา แต่เวลาที่ผมไฮเปอร์ผมกลับไม่สังเกตเรื่องพวกนี้เลย มีแต่คิดว่าสนุกจัง ผมดีใจที่ตัวเองรู้สึกอย่างนี้ เราควรจะเปิดรับมุมมองใหม่ๆของคนอื่นๆอยู่เสมอ ผมดีใจมากที่เราทำงานนี้ได้สำเร็จโดยไม่มีข้อผิดพลาดใหญ่โต และดีใจที่ไม่ต้องนั่งรถนานๆอีกแล้ว (หัวเราะ) เกี่ยวกับสมาชิก ซูบารุ เค้าให้คำแนะนำผมเรื่องการร้องเพลงเช่น ถ้าร้องแบบนี้จะดีกว่ามั้ย ผมเชื่อมั่นในตัวเค้าอยู่แล้ว ผมก็เลยร้องอย่างที่เค้าบอก ตาossanนั่นมีอิทธิพลเรื่องการร้องเพลงในk8มากจริงๆ (หัวเราะ) ผมขอบคุณเค้ามาก แต่มีเรื่องหนึ่งคือ เค้าไม่ค่อยแข็งแรงเท่าไหร่ ทัวร์คอนเสิร์ตนานๆแบบนี้ทำเอาแทบแย่ แต่เค้าก็ดูแลรักษาตัวเองได้อย่างดีเลย หลังจากทัวร์นี้แล้ว นายไม่สนใจจะฟิตร่างกายให้อึดกว่านี้หน่อยเหรอ เรียว เรียวจังสนใจเรื่องดนตรีมากๆ อย่างโซโลของเค้า เค้าก็ทำเต็มที่เลย ผมว่าเค้าเปลี่ยนไปหลังจากไปทำงานกับ NEWS. เค้าชอบพูดว่าผมอยากทำโน่น ผมอยากทำนี่ เค้าอยากทำหลายๆอย่างซึ่งทุกอย่างทำไปเพื่อพวกเราk8ทั้งนั้น ผมว่ามันเป็นเรื่องที่ดีนะที่มีคนที่สนใจเรื่องดนตรีมากๆ ผมหวังว่าเรียวจะก้าวไปอีกและเป็นผู้นำเรื่องดนตรีให้วงของเรา มารุ มารุเสียงดังมากๆในห้องแต่งตัว (หัวเราะ) แต่เจ้านี่จะอารมณ์ขึ้นๆลงๆนะ (หัวเราะ)เวลามารุไฮเปอร์ เราทุกคนก็จะไฮเปอร์ตามไปด้วย มารุบอกผมว่า ผมซื้อวีดีโอของ Inagawa Junji-san's*มาล่ะ (*เกี่ยวกับเรื่องลึกลับสยองขวัญ) ดูด้วยกันมั้ย เราก็เลยดูวีดีโอด้วยกันบ่อยๆ แต่ถึงมารุจะขี้เล่นยังไง เค้าก็สังเกตบรรยากาศรอบๆตัวได้ดีนะ เค้าโตขึ้นมากแล้ว ผมก็สบายใจและอยากให้เค้าเป็นmood makerอย่างนี้แหละ ยัสสึ ครั้งนี้ผมได้อยู่กับเค้าบ่อยๆหลังเวที ตอนที่เราเปลี่ยนชุดเรามักจะคุยกัน เช่น “วันนี้โซโลเป็นไงบ้าง” “วันนี้ที่ฮอล์เป็น...” อะไรทำนองนี้ ยัสสึเล่นกีตาร์ตลอดเวลาและสอนเรื่องคอร์ดต่างๆให้ผมด้วย ตอนนี้เราเลยชอบคุยเรื่องดนตรีกัน ทัชชง ทัชชงกินเยอะจริงๆ นี่เป็นสิ่งแรกที่ผมนึกถึงเค้าล่ะ (หัวเราะ) เดี๋ยวนี้เค้าคุ้นกับพวกเราสามคน (แก่ๆ)แล้ว เพราะตอนแรกทัชชงจะไม่กล้าแสดงความรู้สึกก็เลยเก็บๆเอาไว้ แต่ตอนนี้เค้าไม่เป็นอย่างนั้นแล้วนะ ผมก็มีรุ่นพี่ที่คอยดูแล อย่างไทจิคุงเค้าก็พยายามทำให้ผมสบายใจ ความเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องก็มีบ้างอย่างเหมาะสม แต่ผมชอบที่ทัวร์นี้ทำให้เราได้สนิทกันมากขึ้นไปอีก โยโก โยโกช่วยผมมากๆเลย ช่วงmcเค้าทำให้ทุกคนหัวเราะได้ บางทีเค้าก็ทำอะไรหลายๆอย่างแล้วก็วางมือไปซะงั้นแหละ (หัวเราะ) ตอนที่ทำ"Eito Ranger" โยโกเป็นคนเริ่มต้นและทำอะไรหลายๆอย่าง ถ้าเป็นเรื่องที่จะทำให้คนดูยิ้มได้แล้วล่ะก็ โยโกจะจริงจังมาก แต่เค้าคงคิดแค่ว่ามันทำให้เค้าสนุกอ่ะนะ (หัวเราะ) ส่วนเรียวจังกับทัชชงนี่สิเศร้าสุด เพราะชอบทำหน้าบูดตอนเล่น"Eito Ranger"จนเป็นเรื่องปกติของทัวร์ครั้งนี้ไปแล้ว (หัวเราะ) จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 09:47:44 ]

ความคิดเห็นที่ 10 Shota Yasuda - ที่เหลืออยู่ในความทรงจำ ที่โอกินาวาแน่นอน เพราะว่าทิวทัศน์สวยมากๆ เป็นที่ๆใช่สำหรับผม ทั้งสีของตึกรามบ้านช่อง สีของท้องฟ้า ทะเล เมฆและผู้คน ทุกอย่างเหมาะกับผมมากๆ นอกจากที่นี่ก็มีที่อิชิกาวากับโทคุชิมาด้วย ผมไม่เคยมาที่เมืองพวกนี้เลย แต่กลับรู้สึกสงบและคุ้นเคย ไม่รู้ทำไม -ของที่ระลึกที่ซื้อมา ผมซื้อของฝากจากโอกินาวาแค่ที่เดียวเพื่อฝากครอบครัวและเพื่อนๆ เช่น ไอติม พายมันฝรั่งแล้วก็ตุ๊กตาที่ระลึก40แบบ ทั้งที่เป็นรูปดอกชบา หมูดำ สิงโต มีหลายแบบมากฮะ (หัวเราะ) - รสชาติที่ประทับใจ Basashi ที่ Kumamoto ผมชอบปลาดิบมากๆ ผู้จัดการของเราก็เหมือนกัน พวกเราซัดซะอิ่มแปล้เลย อร่อยสุดยอด! - สถานการณ์คับขัน ตอนเล่น"Eito Ranger"ฮะ เพราะผมต้องทำท่าตลกๆทุกครั้งเลย นี่ละคับขันจริงๆ(หัวเราะ) ต้องทำตั้ง100กว่าครั้งแน่ะ(หัวเราะ) แต่อันที่ชอบที่สุดคือ จั๊งกะลังกะจั๊งกะลังกะจั๊ง (เหมือนในdvd) ไม่รู้ว่าคนดูจะชอบหรือเปล่านะฮะ แต่พวกในวงน่ะชอบมากเลย  แค่นี้ก็โอเคแล้ว (หัวเราะ) - โซโลของตัวเอง ผมไม่ได้คิดว่า เอ้า ทุกคนตั้งใจฟังเพลงของผมนะ ผมอยากให้พวกเค้าฟังโดยไม่มีอคติ ถ้าชอบ ผมก็อยากให้เค้าได้รู้จักกับโลกของผม ผมคิดอย่างนี้นะ ถ้าเค้าไม่ชอบก็ไม่เป็นไรหรอก เพราะสิ่งที่ผมต้องการคือให้แต่ละคนเปิดรับด้วยเองโดยที่ผมไม่ผลักดันเค้า ตอนที่ผมเขียนเพลงนี้ ผมคิดว่าคนเราฟังและชอบเพลงไม่เหมือนกัน เพราะฉะนั้นเวลาที่ผมร้องเพลงนี้ก็จะมีทั้งคนอ้าปากหวอตั้งใจฟัง กับคนที่ฟังเฉยๆไม่แม้แต่จะขยับpenlight ผมจำสีหน้าต่างๆของพวกเค้าได้ดี - ความทรงจำเรื่อง "Eito Ranger" ผมมีบทต้องจำหลายบรรทัดเพราะเล่นเป็นตัวหลัก เราเล่นหลายๆแบบทั้งแบบที่ต้องร้องไห้จริงๆ กับแบบที่ทุกคนต้องหัวเราะงอหาย  ทุกครั้ง ผมไม่เคยคาดเดาได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น มันเลยกลายเป็นเรื่องสนุกไป บางทีเราก็สลับบทกันเล่นซึ่งบางครั้งเราก็ต้องพยายามมากๆที่จะเล่นให้ได้เพราะเรามักจะจำไม่ได้ว่าถึงตาใครพูดบ้าง ก็เลยใจเต้นตุ๊มๆต่อมๆตลอดเวลา ว่าแต่ผมจะไม่ได้เจอน้องหุ่นขี้ผึ้งอีกแล้วล่ะ เค้าน่ารักนะ (หัวเราะ) แต่ว่าโชว์สุดท้ายผมกระโดดแตะเค้าด้วย แบบว่าล้างแค้นที่หักอกผมมาตั้ง113ครั้ง (หัวเราะ) - ส่วนที่ชอบในคอนเสิร์ต ชอบส่วนของbandครับ โดยเฉพาะ rock-medleyที่มารุ ทัชชงและผมได้เล่นด้วยกัน หลังจากนั้นอีก4คนก็ขึ้นมาแจม  พวกเราสนุกกันมากๆฮะ - ชุดที่ชอบในคอนเสิร์ต ชุดตอนเปิดคอนเสิร์ต เราได้ขี่มอเตอร์ไซค์ด้วย แล้วก็กระโปรงที่เป็นทรงบอลลูนครับ แต่หลังจากที่ผิวกลายเป็นสีแทนแล้ว ใครๆก็บอกว่ากระโปรงตัวนี้ไม่เหมาะกับimageผม (โห้ยยยยย ตัวไหนก็ไม่เหมาะทั้งนั้นแหละแก๊...) แต่ผมไม่ชอบชุด"Osaka Rainy Blues"เพราะมันเต้นลำบาก หนักมากๆ จะโบกมือทีก็หนักเหลือเกิ๊น (หัวเราะ) - คนดูที่ประทับใจ ตอนที่เล่น Eito Ranger versionที่ต้องร้องไห้จริงๆ พอถึงตอนที่ผมยกมือขึ้นจะตบผู้หญิง แต่ทำไม่ลงแล้วต้องพูดว่า ..ผมทำไม่ได้...ก็มีเสียงจากคนดูผู้ชายว่า “ตบมันเล้ย...” เค้าไม่ได้สังเกตบรรยากาศเลยอ่ะ (หัวเราะ) บางทีเค้าอาจจะinกับที่ผมเล่นก็ได้นะก็เลยมีท่าทีอย่างนั้น (หัวเราะ) อีกอย่างหนึ่ง กว่าผู้ชายจะกล้าพูดอะไรอย่างนั้นออกมาได้ ต้องอาศัยความกล้ามากเลยใช่มั้ย ผมรู้สึกดีนะ - ความทรงจำในห้องแต่งตัว คงเป็นเรื่องมารุบู๊ทแค้มป์ กับตอนที่เราดู"24 jikan terebi"ด้วยกัน ตอนนั้นคัตตุนมาออกแล้วร้อง real face  เราอ้าปากหวอกันทุกคนเลย แบบ “โห~~~คัตตุนเท่ห์อ่ะ~~~” “อยากออกทีวีบ้างจัง~~” “อือ พวกเค้าคงลืมเราไปแล้วล่ะ~~” เราคุยอย่างนี้อ่ะครับ (หัวเราะ) - ความเปลี่ยนแปลงทางร่างกาย น้ำหนักลดนิดหน่อยและก็ผิวสีเข้มขึ้น - ความเปลี่ยนแปลงทางจิตใจ ผมรู้สึกขอบคุณสตาฟและจูเนียร์มากขึ้นไปอีกเป็นสิบเป็นร้อยเท่าเลยล่ะ -  ความเปลี่ยนแปลงใน eito ถึงเวลาเล่นเราก็เล่น เวลาทำงานเราก็ทำเต็มที่ฮะ นี่คือนิสัยของพวกเราที่ชัดเจนมากขึ้น ก่อนที่จะเริ่มทัวร์ ผมคิดว่าเราคงต้องทะเลาะกันบ้างอย่างน้อยสักครั้งหนึ่ง แต่ว่าครั้งนี้ไม่มีล่ะ เราอยู่ด้วยกันนานมากจนมีสายใยเชื่อมโยงกันเป็นพิเศษแล้ว - สิ่งที่จำไม่ลืม K8ทุกคนจะซึมตอนเช้าๆครับ (หัวเราะ) ถ้าซ้อมตอนเช้าเราจะไม่ค่อยมีสมาธิกันเลย อันนี้เราต้องปรับปรุงล่ะ - อาการคิดถึงบ้าน ไม่มีฮะ  อย่างตอนนี้ผมยังคิดเลยว่าอยากย้ายมาอยู่ที่โอกินาวาจังเลย (หัวเราะ) ผมชอบที่นี่จริงๆ ผมได้พักตั้ง14วัน โยโกยามาคุงบอกว่านายสบายเลยน้า แต่ผมไม่ชอบล่ะ ผมอยากจะยุ่งแบบเค้าบ้าง มีทั้งรายการทั้งละคร เราต่างอยากได้สิ่งที่ตัวเองไม่มี เอาเถอะ ตอนนี้เป็นเวลาเล่น ผมจะเล่นให้เต็มที่ (หัวเราะ) - การทำงานกับจูเนียร์ ผมไปกินข้าวกับพวกเค้าบ่อยๆ เราจัดวันเกิดให้คิริยามาด้วยนะ หลังจากคอนเสิร์ตที่นากาโน ผมพาจูเนียร์16คนไปเลี้ยงข้าว  ตอนที่ผมอายุ18 รุ่นพี่ก็พาผมไปเลี้ยงแบบนี้หลังจากเล่นละคร Shokora  คราวนี้ผมก็เลยอยากเลี้ยงรุ่นน้องแบบนั้นบ้าง - เรื่องตลกๆ ตอนเล่น Eito Ranger ผมหัวเราะตลอดเวลา จริงๆนะไม่มีครั้งไหนเลยที่ไม่ได้หัวเราะเพราะทุกๆคนแอบเตรียมมุกของตัวเองไว้ อย่างชิบุยันก็ชอบใช้มุกแกล้งหลับ (หัวเราะ) ตอนฮินะจังเบิ๊ดกะโหลกหุ่นนั่นน่ะ วิกผมกระเด็นฟิ้วไปเลย เหมือนจะบอกว่า จริงๆแล้วฉันชอบคุณค่ะมุราคามิคุง (หัวเราะ) - เรื่องไม่ตลก ก่อนfinal showจูเนียร์ให้แชมเปญพวกเรา ขณะที่เราเปิดและกำลังจะดื่ม ปรากฏว่ามีคนจากบริษัททำแก้วแชมเปญแตก ผมรู้สึกว่า “อะไรเนี่ย ไม่ใช่ตอนนี้นะ ไม่ใช่” (หัวเราะ) - ความทรงจำเรื่องการเดินทาง คงเป็นเรื่องที่ผมทำให้มุราคามิคุงโกรธ ผมเอาของเล่นที่เป็นรูปเต่าทองมา แต่มุราคามิคุงเค้ากลัว เค้าก็เลยโกรธผมที่ผมแปลกใจ (หัวเราะ) เค้าบอกว่า ชั้นไม่ได้โกรธซะหน่อย แต่เค้าโกรธจริงๆนะ เค้าบอกว่าผมไร้สาระตั้ง5-6ครั้งแน่ะ (หัวเราะ) ผมก็บอกว่า ขอโทษ ผมล้อเล่น! ตอนนั้น ผมเห็นชัดๆเลยว่ามารุที่ร่วมวางแผนกันผม หนีไปแอบเฉยเลย (หัวเราะ) ที่ตลกก็คือพอผมเอาไปพูดบนเวทีทีไร คนดูก็หัวเราะทุกที (หัวเราะ) - สิ่งที่ขาดไม่ได้ เครื่องเล่นพกพากับอโรมาออยล์ครับ  ผมเอาไว้ใส่อ่างอาบน้ำ ทั้งกลิ่นมะกรูด เจอร์เรเนียม อิลังอิลัง ผมจะใช้ทีละกลิ่นเพราะมันทำให้ผมผ่อนคลาย - โชว์ที่ประทับใจ ที่จิโมโต โกเบครับ ครอบครัวของผมได้เข้ามาในห้องแต่งตัวด้วย พ่อผมไม่ค่อยได้เจอกับเพื่อนๆเท่าไหร่ แต่เค้าตีสนิทได้เนียนมากเลยนะ ผมนับถือเลยอ่ะ เค้าเรียก ฮินะจัง~~~เหมือนรู้จักกันมานานแล้ว (หัวเราะ) เวลาเห็นคุณพ่อเลือดร้อน กับคุณแม่อารมณ์ดีของผมอยู่ด้วยกัน ผมรู้สึกว่านี่แหละพ่อแม่ของผม แม่ผมที่พูดคำว่า renge เป็น merengeด้วยสีหน้าเรียบเฉย (หัวเราะ) *แม่ยัสสึชอบพูดผิดบ่อยๆเหมือนยัสสึอ่ะแหละ สิ่งที่อยากทำตอนนี้ ยังไม่ต้องตอนนี้ก็ได้แต่ผมอยากทำอะไรใหญ่ๆซักอย่างในฐานะ eito เช่น อยากเล่นหนังหรืออยากเล่นในส่วนของbandให้มากขึ้น การทัวร์ครั้งนี้ทำให้ผมคิดว่าดนตรีเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่และไม่มีพรมแดนอย่างที่เค้าว่าไว้จริงๆ - สิ่งที่จะได้เห็นในphotobook ภาพที่มีชีวิต ปกติภาพไม่เคลื่อนไหว แต่ภาพพวกนี้สื่อทั้งการเคลื่อนไหวและเต็มไปด้วยจิตวิญญาณ เหตุการณ์ครึ่งหลังของปี2007จะอยู่ในหนังสือเล่มนี้ - คำๆเดียวที่อธิบายถึงทัวร์ครั้งนี้ การก้าวไปข้างหน้า ทั้งk8 สตาฟ จูเนียร์และแฟนๆ เราทุกคนก้าวไปด้วยกัน พวกเค้าอยู่ที่นั่นเพื่อเรา พวกสตาฟพยายามจะทำความเข้าใจเราทุกคน ยังมีจูเนียร์อีก3ทีมที่ทำงานกันอย่างเต็มที่ คนดูที่ส่งเสียงเชียร์พวกเรา พวกเค้าอุตส่าห์เดินทางมาตั้งไกล  พลังของทุกคนสะสมแล้วระเบิดออกมาเป็นคอนเสิร์ต นั่นคือสิ่งที่ผมเรียนรู้จากการทัวร์ครั้งนี้ - สิ่งที่ได้รับจากทัวร์ อย่างที่ผมเพิ่งพูดไปครับ สตาฟ จูเนียร์และคนดู - ความรู้สึกหลังจากจบทัวร์ อย่างที่ผมพูดไปตอน press conferenceครับว่าผมรู้สึก “มีชีวิตชีวา” ทุกๆคนให้พลังแก่เรา แล้วเราก็ส่งคืนให้เค้า ผมมีชีวิตอยู่กับปัจจุบันอย่างมีความสุขครับ เกี่ยวกับสมาชิก ซูบารุ ชิบุยันมีทั้งด้านสว่างและด้านมืดรวมทั้งความเป็นตัวของตัวเอง ผมมองว่าเค้ามีความเป็น “มนุษย์”มากที่สุดคนหนึ่ง  อีกอย่างหนึ่ง ผมค้นพบว่าเค้าเป็นคนที่มีเสน่ห์มากๆ จริงๆผมรู้สึกอย่างนี้มานานแล้วนะ แต่ทัวร์นี้ทำให้ผมรู้สึกมากขึ้นไปอีก  แต่แม้ถึงวันนี้ ผมก็เข้าใจเค้าแค่50%เท่านั้นเอง ผมชอบเค้านะ ชอบชิบุยันที่เป็นแบบนี้ เรียวจัง เรียวจังคอยช่วยดูแลจูเนียร์ให้เรา เหมือนเค้าเป็นผู้นำน่ะ จริงๆแล้วเรียวจังเป็นคนsensitiveและเสียใจง่าย เพราะฉะนั้นบางครั้งมันอาจจะยากสำหรับเค้า แต่ผมก็ดีใจที่เรียวจังอยู่ที่นั่นเพื่อพวกเรา ไม่ใช่แค่เรียวจังเท่านั้น แต่สมาชิกในวงทุกคนก็มีหน้าที่เฉพาะของตัวเองที่เรารู้กันเองอยู่แล้ว ทุกอย่างจึงลงตัวมากๆและไม่มีการทะเลาะกันเลย มารุ มารุเป็นคนที่ร่าเริงเสมอ ผมขอบคุณเค้ามากๆที่ทำให้เรากระฉับกระเฉงเวลาที่อยู่ในห้องแต่งตัว มารุทำงานหนักมากนะ ผมอยากจะช่วยเค้า ผมพูดกับเค้าบ่อยๆว่า มีอะไรก็บอกฉันบ้าง เดี๋ยวนี้เค้าพูดหลายๆเรื่องกับผมมากขึ้น นั่นทำให้ผมดีใจมาก  จากนี้ไปผมก็อยากอยู่ข้างๆคอยฟังเค้าไปเรื่อยๆ ทัชชง ทัชชงเหมือนมุราคามิคุงตรงที่ชอบเปิดหูเปิดตารับความคิดใหม่ๆ เวลาเล่นดนตรีด้วยกัน เค้าจะคอยช่วยผมเสมอ เพราะกลองกับเบสดี เสียงกีตาร์ของผมก็เลยดีไปด้วย ทัชชงชอบคิดอะไรแปลกๆใหม่ๆ บางครั้งก็ทำให้เราอึ้งไปเหมือนกัน หลายครั้งที่เราคิดว่า “นายจะทำอย่างนั้นเหรอน่ะ” พอมาดูโดยรวมๆแล้วทัชชงเป็นคนที่น่าสนใจมากและมีด้านที่sensitiveมากๆด้วย ฮินะ ผมคุยกับฮินะจังบ่อยๆเพราะเราเปลี่ยนเสื้อผ้าใกล้ๆกัน ส่วนใหญ่ก็เป็นเรื่องที่พูดในmcนั่นแหละ ฮินะจังจะสังเกตคนดูอย่างละเอียด เค้าเป็นคนที่มองเห็นแง่มุมต่างๆชัดเจน ผมก็พยายามจะทำให้ได้อย่างนั้น แต่ก็ลงท้ายที่การมองแต่สิ่งที่ตัวเองสนใจเท่านั้น ผมอยากมองเห็นกว้างๆเหมือนฮินะจังบ้าง ทัวร์ครั้งนี้ทำให้เห็นหลายๆของฮินะจังที่ผมต้องนับถือ โยโก ผมเล่นกับโยโกโชเยอะในช่วง Eito Ranger เราจะไม่เตี๊ยมกันก่อน มันก็เลยออกมาตลกๆทุกครั้ง ผมรู้สึกว่าสนิทกับเค้ามากขึ้น เราเล่นเกมส์ด้วยกัน ขอยืมแชมพูหรือทำสิ่งเล็กๆน้อยๆด้วยกันบ่อยๆ เรื่องพวกนี้ทำให้ผมมีความสุขเพราะเมื่อก่อนโน้นโยโกโชจะดูอึดอัดเวลาอยู่กับผม ตอนนี้ผมก็เลยดีใจมากๆที่เราสองคนได้สนิทกันมากขึ้น จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 09:48:48 ]

ความคิดเห็นที่ 11 The Truth about Yassan - มีอยู่ครั้งหนึ่ง สมาชิกของk8กำลังเดินอยู่บนถนนที่โอซาก้า มีนักเลงเดินมาหาเรื่องโดยบอกว่าหนึ่งในk8เดินชนพวกเค้า โชตะรีบออกหน้ามาห้าม บอกให้พวกนี้ถอยไปและอย่ามีเรื่องกันดีกว่า - ตอนเรียวร้อง“stereo” มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เรียวเล่นกีตาร์ผิด โชตะเลยช่วยเล่นท่อนของเรียวให้ แต่ไม่มีใครทันสังเกต(แม้กระทั่งคนอื่นๆในวง) โชตะเองก็ไม่เคยพูดถึงและไม่เคยเอาเรื่องผิดพลาดของเรียวมาพูด/ล้อเลย -ใน8 rangers จริงๆแล้วในสคริปดั้งเดิม โชตะต้องเป็นคนตบหุ่นผู้หญิงคนนั้น แต่เค้าปฏิเสธโดยบอกว่าเค้าไม่มีวันทำร้ายผู้หญิง แม้ผู้หญิงคนนั้นจะเป็นหุ่นขี้ผึ้งก็ตาม (อันนี้อิฉันขอค้าน เพราะยัสสึกระโดดถีบขาคู่เลยอ่ะ โด่... ) - โชตะเป็นคนที่พึ่งพาได้และมีนิสัยผู้นำโดยธรรมชาติ - ในรายการหรือคอนเสิร์ต มุราคามิคุงมักจะหันมาหาโชตะเมื่อต้องการให้สมาชิกแสดงความเห็น เวลาที่ต้องแบ่งเป็นสองทีมแข่งกัน โชตะกับมุราคามิคุงต้องอยู่คนละทีมเสมอเพราะสองคนนี้มีความเป็นผู้นำเหมือนกัน - โชตะจะเป็นคนเก็บกวาดห้องแต่งตัวเสมอเพื่อภาพลักษณ์ที่ดีของk8 -โชตะทำหน้าที่เบื้องหลังคอนเสิร์ตหลายๆอย่าง เช่นกำกับการแสดง ออกแบบท่าเต้น เรียงลำดับเพลง ออกแบบและเซทฉาก ออกแบบเสื้อผ้าและเย็บเองบางส่วน คิมิคุงบอกว่าโชตะทำงานเบื้องหลังมากที่สุดในวง ทำมาตลอดและไม่เคยอ้างเครดิตถึงตัวเองเลย - โชตะเป็นคนที่สมาชิกจะโทรหาเมื่อต้องการถามเรื่องงาน เรื่องวันหยุด เรื่องสถานที่ถ่ายทำและเป็นคนที่ถูกโทรหาบ่อยที่สุดเมื่อเพื่อนๆมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง - โชตะชอบแสดงความรู้สึกและไม่อายที่จะร้องไห้ เค้าบอกว่านี่เป็นส่วนหนึ่งของความเป็นผู้ชายแบบโชตะ เค้าร้องไห้เมื่อถูกซูบารุแย่งสตรอเบอร์รี่ ร้องไห้เมื่อทีมเสิร์ฟลูกเทนนิสติดต่อกันได้สำเร็จหลังจากต้องพยายามถึง101ครั้ง ร้องไห้เมื่อเพื่อนจัดเซอร์ไพรส์วันเกิดให้ และร้องหนักจนต้องขอตัวไปสงบสติอารมณ์ในห้องน้ำ... -โชตะเป็นคนใจดีที่สุดในวง -ครั้งหนึ่งเมื่อk8ไปพักที่โรงแรมเล็กๆ เจ้าของได้จัดอาหารชุดใหญ่เพื่อเลี้ยงพวกเค้า โชตะกินไม่หมด เลยเขียนโน้ตเล็กๆไว้บนกระดาษเช็ดปากเพื่อขอบคุณและบอกว่าอาหารอร่อยมากแต่ขอโทษที่เค้ากินไม่หมด -โชตะออกมารับจดหมายจากแฟนๆ40-50คนที่ยืนตากแดดรออยู่หน้าโรงละคร เค้าให้แฟนๆต่อแถวเพื่อที่จะได้รับจดหมายจากมือของแต่ละคน และใช้เวลาคุยกันทุกคนประมาณ2-3นาที -โชตะเป็นคนมีพรสวรรค์ทางศิลปะและกีฬามากที่สุดคนหนึ่งในJE เค้าออกแบบงานต่างๆ แต่งทำนองและแต่งเพลงได้ดี -โชตะชอบเรื่องการเล่นสีมาก เค้าฝันว่าจะได้เรียนรู้เรื่องนี้อย่างจริงจังจนสามารถสอบขอใบรับรองเพื่อออกแบบลายผ้าได้เอง -โชตะจะไม่ยอมใส่เสื้อซ้ำแบบเดิมเด็ดขาด -โชตะสอนเรียว มารุและทัชชงเล่นกีตาร์ และเป็นเหตุผลที่ทำให้มารุต้องเล่นเบส เพราะตอนฟอร์มวงv-west ผู้ใหญ่บอกว่าหนึ่งในสองคนนี้ต้องเปลี่ยนไปเล่นเบส มารุอาสาที่จะเปลี่ยนเพราะโชตะฝีมือดีกว่า -โชตะเชื่อมั่นและยืนยันความคิดตัวเอง เค้าและมารุได้คุยกับจอห์นนี่ซังและบอกว่าทัชชงมีเซนซ์ทางดนตรีน่าจะเป็นมือกลองที่ดีได้ เค้าอยากให้ทัชชงเป็นส่วนหนึ่งของวงที่จะฟอร์มขึ้นใหม่ จอห์นนี่ซังรับฟังและสุดท้ายทัชชงก็กลายเป็นสมาชิกคนที่8 -โชตะเป็นคนเด็ดเดี่ยวเข้มแข็งแต่อ่อนโยนและเป็นกันเอง เค้าชอบช่วยเหลือเพื่อนๆ แต่ไม่ชอบเป็นศูนย์กลางของความสนใจ จากคุณ : eitosuki จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 09:50:18 ]

ความคิดเห็นที่ 12 J-web ได้ลงรีพอร์ตเบื้องหลังการถ่ายทำของโชเนนคลับที่ซูบารุ มารุ และยัสซังได้ไปถ่ายทำมา รายการนี้จะมีออกอากาศวันที่ 6 และ 13 มกราคมนี้ และนี่คือสิ่งที่ J-web ได้ลงไว้ - ธีมของวันที่ 6 คือ ความฝัน พวกเขาเริ่มต้นด้วยการร้องเพลงเมดเล่ย์ หลังจากที่ให้เด็กจูเนียร์ร้องเพลงก่อน ยัสซังก็ร้องเพลง "Sukiyanan Osaka กับ" Nikaidou & Senga(ชื่อเด็กจูเนียร์) มารุร้องเพลง "Kanfuu Fighting" กับ Miyata & Tamamori และซูบารุร้องเพลง "Mugendai" กับ Tozuka and Tsukad - ระหว่างการฝึกซ้อม มารุก็เอาแต่โค้งให้ Tamamori & Miyata ส่วนซูบารุก็เขินอายเล็กน้อยเพราะเขาต้องปรากฏตัวอย่างอลังการจากด้านหลังของเวทีกับ Tozuka และ Tsukada ส่วนยัสซังก็ส่งยิ้มและส่งสายตาให้กับ Nikaidou & Senga และคนอื่น ๆ ทำให้บรรยากาศดูผ่อนคลายลง - ในครั้งนี้ ทั้งสามคนได้มีห้องแต่งตัวส่วนตัว!! แต่สุดท้ายทุกคนก็ไปอยู่กันที่ห้องของยัสซัง ซูบารุมีกีต้าร์อยู่ในมือในขณะที่มารุมีไอศกรีมอยู่ในมือ พวกเขาไม่ได้อยู่เฉย ๆ นะ ซูบารุเริ่มดีดกีต้าร์เล่นเพลง Eden และทันใดนั้นทั้งสามคนก็เริ่มร้องเพลงเสียงดังและภูมิใจ เมื่อพวกเขาร้องเพลง Eden จบก็ต่อด้วยเพลง ONE ยัสซังทำท่าดีดกีต้าร์กลางอากาศและมารุก็ร้องเพลงในโทนเสียงเบส ณ ที่แห่งนั่นก็กลายเป็นมินิไลฟ์ซึ่งแสดงด้วยคนเพียง 3 คน - ในทางเดินด้านนอกห้องแต่งตัว มารุและยัสซังต่างทำท่าและร้องเพลงประหลาด ๆ กัน พวกเขาไฮเปอร์กันอย่างสุด ๆ Kis-My-FtII ที่อยู่แถวนั้นหัวเราะชอบใจกันเสียงดังเลยทีเดียว ยิ่งมีคนดูมากขึ้น สองคนนั่นก็ยิ่งไฮเปอร์ เด็กจูเนียร์ถูกสมมติว่าเป็นแขกแต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะได้ความสนุกที่สุดเลย! - ระหว่างการซ้อมในรอบอื่น ๆ ซูบารุออกมาพร้อมกับหัวแกะสีขาวบนหัวและทำให้ทุกคนตะลึงกันเป็นแถว MC โคยาม่าและนากายาม่าเลือกที่จะเมินหัวแกะและพูดต่อไป มารุและยัสซังยังคงจ้องซูบารุและหัวเราะเบา ๆ กันและไม่มีใครพูดเกี่ยวกับสิ่งนั่นเลย พวกเขายังคงซ้อมกันต่อไป ในเพลงโซโล่ ซูบารุร้องเพลง Ruwa หน้าตาเคร่งขรึมกับหัวแกะที่ยังอยู่บนหัวของเขา - มีเพลงโซโล่ทั้งหมด 3 เพลง ("Ruwa," "Watashi Kagami" and "Magic Word") รวมอยู่ในเมดเลย์ นอกจากนี้พวกเขายังได้ร้องเพลง Zukkoke ในเวอร์ชั่นพิเศษด้วย และยังมี "It's My Soul" และ "Ano Kotabani" ที่ซึ่งได้ร้องออกอากาศเป็นครั้งแรกทาง TV - ในระหว่างช่วง "Nekkestu! Junior League" ซูบารุ, มารุ และยัสซังต่างพากันบ้าคลั่งอย่างสุดขีดและทำให้คนดูหัวเราะอย่างมาก หลังจากกลับมาที่ห้องแต่งตัวแล้วพวกเขาทั้งหมดได้คอมเมนท์กับงานแล้วรู้สึกพอใจกับงานที่ได้ทำลงไป มารุใช้ body expression เป็นสื่อถึงคอมเมนท์ของเค้า (คือภาษาใบ้ที่ใช้ทั้งตัวใบ้) นาคามารุเห็นเข้าเลยอดไม่ได้ที่จะกัด "ถ้าทำแบบนั้นต่อไปเรื่อย ๆ นะ นายจะเป็นคนสุดท้าย" - ความเห็นของมารุ : มันเป็นประสบการณ์ที่กระปรี้กระเปร่ามาก ๆ เพราะนานแล้วที่เราไม่ได้ร่วมงานกับ Hey! Say! JUMP และเด็กจูเนียร์คนอื่น ๆ ผมอยากจะแสดงให้เห็นว่า ผมยังเด็กอยู่นะ!! คุณเห็นไหม? ผมแก่แล้ว... ไม่!! ฮ่า ๆ ไม่ ๆ หลายวันมานี้ผมพยายามจะไม่พูดว่า ผมแก่แล้วนะ ฮ่า ๆ ผมยังเด็กอยู่นะ!! ผมแน่ใจว่าสิ่งที่ผมทำนั่นดูเด็กกว่าเด็กพวกนั่นซะอีก ฮ่า ๆ ครั้งนี้เรามีส่วนร่วมในงานโซโลของเราด้วยนะ ดังนั้น (ผมตื่นเต้นมาก ๆ ที่จะได้เห็น) เราจะสามารถโชว์ออกไปมากเท่าไรให้คนดูรู้ว่าเราคือใคร ผมคิดว่านี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะได้โปรโมต Kanjani8 ทั้งกลุ่ม เอาละ นี่เป็นส่วนที่ยังเป็นเด็กของผมแต่ผมมาที่นี่เพื่อที่จะขโมยแฟน ๆ ของจูเนียร์ ฮ่าๆ ครั้งนี้ดูเหมือนว่าพวกเราได้รับเชิญมาเป็นแขก คุณก็รู้ แต่เป้าหมายของผมสำหรับวันนี้คือแย่งแฟน ๆ ของเด็กจูเนียร์ให้มากเท่าที่ทำได้ ผมยอมรับคำท้าทายและแสดงให้เห็นว่า พวกเราเก่งกันแค่ไหน!!! - ความเห็นของยัสซัง : มันสนุกมาก ๆ เลยครับ ในห้องแต่งตัวก็สนุกเช่นกัน ฮ่า ๆ การแสดงจริง ๆ ก็สนุกเท่ากับที่ห้องแต่งตัวด้วย มันเป็นโชว์สำหรับจูเนียร์นะ ดังนั้นแฟน ๆ ที่ยังเด็กและเสียงแหลม ๆ ของพวกเขาจะต้องดีขึ้นแน่ ๆ ผมคิดว่าพวกเขาเต็มไปด้วยพลัง มันเป็นภาพที่เยี่ยมมากที่พวกเขาเต้น Zukkoke ได้ดีทีเดียว มันเป็นเรื่องที่ไม่คาดฝัน มันเป็นเวลานานมากที่ผมไม่ได้พบจูเนียร์หลายคน ผมได้เจอ Kawai, Yokoo, Yabu และคนอื่นๆ ในห้องแต่งตัวและผมก็ต้องตกใจที่เห็นพวกเขาโตขึ้นมากทีเดียว ฮ่า ๆ พวกเขาต้องกินของดี ๆ แน่เลย ฮ่าๆ ผมเดาว่า พวกเขาต้องกินเนื้อเยอะ ๆ แน่ ๆ เลยละ ครั้งนี้ อย่าลืมดูมือของผมนะเพราะว่าผมเขียนอะไรลงไปในนั้น ตั้งแต่เราร้องเพลง Zukkoke เพียงแค่ 3 คนในวันนี้ ผมได้ร้องในท่อนที่ผมไม่ค่อยได้ร้อง นั่นแหละคือเหตุผลที่ทำให้ผมต้องเขียนลงฝ่ามือ ฮ่าๆ ผมคิดว่า ผมแอบมองฝ่ามือหลายครั้งทีเดียว อย่าลืมสังเกตด้วยละ!! - ความเห็นของซูบารุ : พวกเรากำลังดวงเฮงสุด ๆ เลยละ คนดูหัวเราะมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เพราะว่ามันสนุกสุด ๆ เขาให้พวกเราร้องเพลงตั้งหลายเพลงในครั้งนี้ ผมชอบร้องเพลงที่นี้เพราะว่ามันเป็นฮอล์และระบบเสียงทำให้ผมรู้สึกดี ผมตั้งหน้าตั้งตาคอยวันนี้จริง ๆ เย้ มันรู้สึกดี ๆ ที่ได้ร้องเพลงในวันนี้ ผมต้องการจะมาโชเนนคลับบ้าง พวกเรารู้สึกขอบคุณมากถ้าคุณเชิญพวกเรามาอีกครั้งเมื่อคุณชอบมันนะ! Credit : Paaaaan จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 09:51:06 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มาต่อด้วย Endless Shock  ^_^ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 09:54:45 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตารางงานของ Endless Shock ค่ะ   เล่นเกือบทุกวันเลยนะ  โอคุระสู้ๆ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 09:55:25 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สวัสดี ไม่ได้เข้ามาซักพักเลย รีบย้ายบ้านตามมาแทบไม่ทันแน่ะ ^__^ อ่าน The Truth about Yassan แล้วรู้สึกว่า "นางงาม" เป็นคำที่เหมาะกับเธอจริงๆ ยัสซังเป็นคนที่มีสีสวยจริงๆอ่ะ ต่อไปก็ขอให้ได้มีผลงานออกแบบลายผ้าของตัวเองนะ จากคุณ : Alc5.6%Vol - [ 7 ม.ค. 51 11:54:45 ]

ความคิดเห็นที่ 16 สวัสดีจ้า เพื่อน ตอนนี้กำลังตามอัพไฟล์ข่าวของ Endless Shock อยู่  แต่ไม่ค่อยมีโอคุระเลยละ  เค้าซูมที่โคอิจิมากกว่า (ซึ่งเป็นเรื่องปกติ 55)   แล้วก็กำลังอัพไฟล์ Shonenclub เมื่อคืนด้วย  มีคนบอกว่า Je_mix อาจจะรับไปทำซับแล้วละ  ดีใจ ^_^ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 12:12:14 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อัพเสร็จแล้วจ้า Shonen Club 080107 มีทั้งหมด 3 Part นะเคอะ  2 Part แรกเป็น Medley ส่วน Part 3 เป็นเล่นเกมส์ Part I : http://www.mediafire.com/?6oi2m2xjxoh Part II : http://www.sendspace.com/file/jn3mz3 Part III : http://www.mediafire.com/?6miqpwmybjh จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 15:07:15 ]

ความคิดเห็นที่ 18 น่าจะมี Yorimichi ด้วยนิ ยังไม่เห็นมีโซโล่ 3 เพลงนั้นเลยอ่ะ รอๆ อยากดูทั้งหมดจังเยย อืม.. ขอให้มีซับออกเร็วๆมาเถอะ ไม่มีความรู้ภาษาญี่ปุ่นเวลาเห็นเค้าหัวเราะกันแล้วมันคาใจ อย่างล่าสุดเดทของเรียวใน Daidaya ที่ newshfan ทำออกมาอ่ะ เร็วมากเลย ดีใจๆ sc อันนี้ก็ขอให้มีซับออกมาเร็วๆด้วยเต๊อะ ได้เวลาเลิกงาน กลับบ้านแล้ว เย้~~ จากคุณ : Alc5.6%Vol - [ 7 ม.ค. 51 16:23:01 ]

ความคิดเห็นที่ 19 555 นั่นสินะ  ก็ว่าจะมีคนทำซับออกมาไว ๆ เนอะ   เดินทางดี ๆ นะเพื่อน ^_^ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 17:39:23 ]

ความคิดเห็นที่ 20 โอคุระคุง พยายามเข้าน้า สู้ๆ เห็นรอบแล้วเหนื่อยแทน ได้ดูโชเนนไปหน่อยนึง น่ารักมากค่ะ โหะๆ จากคุณ : JAY.W - [ 7 ม.ค. 51 18:01:29 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สำหรับ ข่าวของ Endless Shock เราคงไม่โพสที่นี่นะ เพราะว่า............. แทบไม่มีโอคุระเลยละ T______T ถ้าอยากโหลดก็ตามไปที่ LJ ของเราละกัน  คิดว่าคนในนี้คงจะรู้ ๆ กันหมดแล้วเนอะ ^_^ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 18:24:27 ]

ความคิดเห็นที่ 22 รู้สึกว่าเล่มนี้จะวางขายพรุ่งนี้นะ  หุหุหุ  อยากเห็นไหมค่า~~~ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 18:29:21 ]

ความคิดเห็นที่ 23 กลับมาแล้วค่า~ Shock จิงๆ โหดมากๆ มีรอบแทบทุกวันมันตลอดสองเดือนเลย ได้ผอมก้องานนี้แหละ ทัชชงสู้ๆเนอะ ขอบคุณพี่เกี้ยวสำหรับลิงค์SCนะค่ะ จากคุณ : finerterin - [ 7 ม.ค. 51 18:30:01 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ^ ^ ซี่โครงเลยเรียว เต็มๆ ชั้นแอบเห็น  = = จากคุณ : finerterin - [ 7 ม.ค. 51 18:34:43 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ภาพล้างตาให้น้องแพรว อิอิ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 18:42:55 ]

ความคิดเห็นที่ 26 Credit : vendy จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 18:45:27 ]

ความคิดเห็นที่ 27 รู้สึกดีขึ้นหรือยังแพรว หึหึหึ Credit : Vendy จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 18:47:10 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ของแม่พระประจำวงบ้าง จากคุณ : finerterin - [ 7 ม.ค. 51 18:57:55 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ฮา ขอบคุณพี่เกี้ยวสำหรับภาพล้างตานะค่ะ สบายตาขึ้นเยอะ ฮา (จะโดนแฟนเรียวตบมั้ยนี่) เอารูปรวมบ้าง ของฮินะ วิ้วๆกี๊ดๆ>_< (เช็ดน้ำลายๆ) จากคุณ : finerterin - [ 7 ม.ค. 51 19:05:31 ]

ความคิดเห็นที่ 30 พี่ชอบกล้ามของฮินะเป็นที่สุดเลย (ในวงนะ) จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 19:23:30 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว มาโพสรูป Topless ของหนุ่ม ๆ กันเลยดีกว่า ฮิ้ว~~~~~~~   (ไม่หวั่นแม้อมยิ้มจะหายไป) จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 19:29:37 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ใครว่าละ  กลัวโดนยึดเหมือนกันนะ แหะๆ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 19:37:35 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ซูปิดมิดเลย 555 (แต่ปิดนะดีแล้ว) จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 19:39:50 ]

ความคิดเห็นที่ 34 คนนี้..... จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 19:41:48 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เอาบ้างๆ เสียวๆว่าจะโดนยึดเหมือนกัน แต่อยากลงด้วยอ่ะ จากคุณ : finerterin - [ 7 ม.ค. 51 19:46:43 ]

ความคิดเห็นที่ 36 555 มาเสี่ยงด้วยกันเหอะ แพรว ^_^ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 19:47:33 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ไม่เป็นรัยหรอก(มั้ง) เหอๆ คุณซูบ้าง รูปเล็กง่ะ พยายามส่องกันหน่อย จากคุณ : finerterin - [ 7 ม.ค. 51 19:49:21 ]

ความคิดเห็นที่ 38 รูปนี้ก้อตั้งแต่เล็กแต่น้อย จากคุณ : finerterin - [ 7 ม.ค. 51 19:50:38 ]

ความคิดเห็นที่ 39 รูป 38 ยังไม่ผ่าน  มองเห็นไม่ชัด โฮะๆๆ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 19:55:16 ]

ความคิดเห็นที่ 40 มันต้องแบบสิแพรว โฮะๆ  (น่ากลัวจะโดนจริง ๆ -_-") จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 19:56:43 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ทัชชงบ้างซิ อิจฉาหุ่น ฮา จากคุณ : finerterin - [ 7 ม.ค. 51 20:02:39 ]

ความคิดเห็นที่ 42 พี่เกี้ยวค่ะ แพรวว่าจากToplessมันใกล้จะกลายเป็นTop Rate ล่ะ>____< จากคุณ : finerterin - [ 7 ม.ค. 51 20:08:14 ]

ความคิดเห็นที่ 43 555555555 จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 20:13:47 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ถ้าพรุ่งนี้พี่หายไปก็คงจะรู้นะว่าเกิดอะไรขึ้นกับอมยิ้มพี่ ^^;; จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 20:16:59 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ถ้ามันหายไปมันก้อคงจะไปพร้อมกันทั้งสองคนเลยแหละพี่เกี้ยว  เหอๆ(ยังมีอารมณ์มาหัวเราะ) จากคุณ : finerterin - [ 7 ม.ค. 51 20:20:44 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ใครว่าคันจาไม่เซ็กซี่คะ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 20:21:35 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เหอ ๆ  นั่นสิ  แต่ถึงหายก็คุ้มค่า(??) Credit : Vendy จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 20:22:31 ]

ความคิดเห็นที่ 48 รูปนี้ เอาใจไปเลยดีกว่าคะ ฮินะ ~~~~~ Credit : Vendy จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 20:23:45 ]

ความคิดเห็นที่ 49 คุณซูสักหน่อย ^_^ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 20:24:57 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ^ ^ โฮกกกกก ฮินะ รูปข้างบน สองรูปเลย เลือดกำเดารั่วเต็มคอมแล้วตอนนี้ จากคุณ : finerterin - [ 7 ม.ค. 51 20:26:12 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ตามารุบ้าง นาน ๆ ทีจะเซ็กกุซีกับเค้าบ้าง Credit : Vendy จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 20:26:48 ]

ความคิดเห็นที่ 52 คนนี้มีหน้าอกด้วย??!!!!   (ไขมันต่างหาก) Credit : Vendy จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 20:27:57 ]

ความคิดเห็นที่ 53 อยากรู้ว่าพวกนี้มันจะรู้ไหมว่า ถ่ายออกมาแล้วโดนแต่งออกมาเป็นแบบนี้~~~~  5555555 Credit : ricci จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 20:29:20 ]

ความคิดเห็นที่ 54 พักสายตา กับรูปเด็ก ๆ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 20:30:37 ]

ความคิดเห็นที่ 55 หยองมาก รูปนี้ หนุ่มโฮสเหรอคะคุณ จากคุณ : JAY.W - [ 7 ม.ค. 51 20:32:28 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ก๊ากกกกกกกกก   โพสเองขำเอง  555555555 ใครเป็นคนแต่งกราฟฟิคให้(วะ)!!!!! จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 20:34:00 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เอาละ รูปต่อไปนี้...........  อยากกริ๊ดก็กริ๊ดเลย เพราะเราก็กริ๊ด   ดูข้างล่างนะ แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 51 22:03:55 จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 20:48:28 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ลบๆๆ แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 51 21:23:17 จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 20:49:17 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ลบนะจ้ะ แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 51 21:22:30 จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 20:50:17 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ลบนะจ้ะ แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 51 21:21:33 จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 20:51:34 ]

ความคิดเห็นที่ 61 กรี๊ดดดด ทัชชงงงง สายตาดุมาก เร้าร้อน รุนแรง ฮิ้ววว ชอบ คคห. 58 จากคุณ : JAY.W - [ 7 ม.ค. 51 20:55:22 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ชอบ #58 ด้วย แต่ #57 กุงเกงเอวต่ำ โฮะๆ (มาถึงก็แอบติดเรทเลยวุ้ยเรา) จากคุณ : Alc5.6%Vol - [ 7 ม.ค. 51 21:01:02 ]

ความคิดเห็นที่ 63 กรี๊ดดดดด(ดึงผ้าเช็ดหน้ามากัดๆ) สติหหลุดไปแล้ว หนูจะเอาคนนี้ๆๆๆ ทัชชงงงงงงงงงงง รูปที่ห้าสิบเจ็ดนี่ไม่ไหวใจแล้ว ลงไปกองกะพื้น ชอบๆ สี่รูปเลย กรี๊ดดดด ปิดท้าย จากคุณ : finerterin - [ 7 ม.ค. 51 21:08:15 ]

ความคิดเห็นที่ 64 หึหึหึ บอกแล้วว่าต้องชอบ โฮะๆๆ  ของเด็ดต้องเอาไว้ทีหลัง   ^_^ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 21:09:57 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ลืมมองเอววต่ำไปเลย แว๊กกกก ต่ำมากกก จากคุณ : JAY.W - [ 7 ม.ค. 51 21:15:53 ]

ความคิดเห็นที่ 66 โพสใหม่  รูปใหญ่สะใจไปเลย 555555   Credit : xq จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 21:24:47 ]

ความคิดเห็นที่ 67 งานนี้ โอคุระได้ใจแบบเต็ม ๆ เลย จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 21:25:33 ]

ความคิดเห็นที่ 68 อย่าลืม ผ้าเช็ดเลือดกำเดาหรือน้ำลายด้วยนะจ้ะ  โฮะๆๆ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 21:26:07 ]

ความคิดเห็นที่ 69 Endless Shock สมชื่อจริง ๆ Credit : xq จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 21:28:27 ]

ความคิดเห็นที่ 70 แว๊ก จะโพสใหญ่ๆทำไมกันๆๆๆๆ พยายามห้ามสายตาไม่ให้มองจุดนั้นอยู่ 555 จากคุณ : JAY.W - [ 7 ม.ค. 51 21:30:59 ]

ความคิดเห็นที่ 71 5555 จุดไหนละเจ  วานบอก  โฮะๆๆๆ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 21:32:04 ]

ความคิดเห็นที่ 72 สงสัยเมาส์จะไม่ค่อยดีแระ พอถึง #66 จะเลื่อนลงมา #67 แล้วมันติดๆ เลื่อนไม่ค่อยลงเลยแฮะ เหอๆ จากคุณ : Alc5.6%Vol - [ 7 ม.ค. 51 21:34:41 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ตาไง เกี้ยวคิดไปไหน มองไม่ได้ เดี๋ยวใจละลาย555 จากคุณ : JAY.W - [ 7 ม.ค. 51 21:35:19 ]

ความคิดเห็นที่ 74 คุณเพื่อน  มั่นใจว่า เม้าท์ไม่ดีอ่ะ 5555555 จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 21:35:52 ]

ความคิดเห็นที่ 75 อ่ะ เจ  แล้วตาคุณซูละ  สู้ได้ไหม  โฮะๆๆๆ จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 21:37:01 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ฮา วางสายตาไม่ถูกน่ามองไปหมด ฮา(เริ่มหี่น) รูปใหญ่ได้ใจมากพี่เกี้ยว รูป แรกกางเกงเอว ต่ำได้อีก พึ่งเห็นๆ ออกซิเจนด่วน เริ่มหายใจไม่ออก....ก จากคุณ : finerterin - [ 7 ม.ค. 51 21:41:27 ]

ความคิดเห็นที่ 77 พี่ก็เพิ่งเห็นว่า  เอวต่ำจริง ๆ นะนั่นนะ   โอคุระทำไปได้   เชื่อแล้วคะว่า เซ็กซี่สุดยอด จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 21:42:45 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ความจริงมองเอวต่ำ 555 สายตาต้องคุณซูค่ะ อายค่ะ ไม่กล้าจ้องตา จากคุณ : JAY.W - [ 7 ม.ค. 51 22:01:35 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ข่าวร้าย wireless ที่บ้านเป็นไรไม่รู้   จู่ ๆ ก็หาสัญญาณไม่เจอซะงั้น  T______T ตอนนี้แอบใช้ wireless ที่ไหนก็ไม่รู้ ติด ๆ ดับ ๆ  ต้องรีบโพส ไม่งั้นมันหลุดอีก สงสัยคืนนี้คงต้องไปก่อนละคะ   แย่จริง ๆ เลย ป.ล ตอนนี้ดีละ ^_^ แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 51 23:28:25 จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 23:04:55 ]

ความคิดเห็นที่ 80 มาลงรูปต่อ  วันนี้จะลงแต่โอคุระคุง!!! เอ่อ.... ทำไมทำหน้าแต่แบบนี้ละเนี่ย จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 23:37:02 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ความจริงแล้วกึงกำลังเหม่อถึงของกินตะหาก สังเกตุได้ว่าหน้าบวมขึ้นเนื่องจากถ่ายหลังกินข้าวเที่ยง หุหุหุ(เกี่ยว???) จากคุณ : finerterin - [ 7 ม.ค. 51 23:42:43 ]

ความคิดเห็นที่ 82 มีคนบอกว่ารูปที่ 66 -69 นั่นมาจาก Pamphlet ของ Endless Shock ค่า~~ นี่ก็อีกรูปจาก Pamphlet เช่นกัน จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 23:47:34 ]

ความคิดเห็นที่ 83 แพรวคิดได้อย่างไรเนี่ย!!! รูปสุดท้ายแล้ว  รูปนี้หล่อได้ใจจริง ๆ แต่....... ยกขาซะขึ้นขนาดนั้นเชียวโอคุระคุง -_-" จากคุณ : zariel - [ 7 ม.ค. 51 23:50:34 ]

ความคิดเห็นที่ 84 เออจริง ยกขาสูงเกิ้นนนน ยืนธรรมดาๆก้อได้ไม่มีไคว่าหรอก = = จากคุณ : finerterin - [ 7 ม.ค. 51 23:58:21 ]

ความคิดเห็นที่ 85 กลัวไม่เท่ห์หรือคะ โอคุระคุง   ยกขาแบบนี้ดูไม่เป็นผู้ดีเลย~~  แต่ก็เท่ห์นะ 555 จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 00:02:56 ]

ความคิดเห็นที่ 86 มาต่อด้วยรูป Shop ของโอคุระละกัน (บอกแล้วว่าจะโพสแต่โอคุระ) น่าจะเป็นรูปจากปี 2006 นะ  ผมยังยาวอยู่เลย ไปเจอมาจากการสุ่มไปใน Auction 555 จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 00:07:12 ]

ความคิดเห็นที่ 87 มีทั้งหมด 4 ใบ Credit : Auction จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 00:08:43 ]

ความคิดเห็นที่ 88 อีกใบ Credit : Auction จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 00:10:22 ]

ความคิดเห็นที่ 89 รูปสุดท้ายแล้ว  ชอบใบนี้  ^_^ Credit : Auction จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 00:11:15 ]

ความคิดเห็นที่ 90 ร่วมด้วยช่วยกัน(ดันกึง) จากคุณ : finerterin - [ 8 ม.ค. 51 00:28:50 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ต่อๆ รูปนี้จากชอปเหมือนกัน จากคุณ : finerterin - [ 8 ม.ค. 51 00:33:34 ]

ความคิดเห็นที่ 92 รูปต่อไป ทัชชงกะกลอง จากคุณ : finerterin - [ 8 ม.ค. 51 00:36:43 ]

ความคิดเห็นที่ 93 555 วันนี้เรามาดันเด็กใช่ไหมแพรว ^_^ คำอวยพรปีใหม่ของโอคุระเขียนไว้ว่า  จะวิ่งต่อไป~~~~~~~~~~~ จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 00:37:48 ]

ความคิดเห็นที่ 94 ต่อไปของโยโก  (ไหนว่าจะลงแต่โอคุระไง 555) ปี 2008 จะพยายาม  พยายามให้มากขึ้น  : โยโก จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 00:46:17 ]

ความคิดเห็นที่ 95 ^ ^ รูปโยโกะข้างบนแอบโทรม หรือเพราะแสง ลงต่อๆ จากคุณ : finerterin - [ 8 ม.ค. 51 00:51:42 ]

ความคิดเห็นที่ 96 พี่ก็ว่ามันโทรมแหละ   เล่นโซโล่ 11 รอบ โหดใช่ย่อยเลยนะ   ตอน Countdown เสียงก็ใช่ว่าจะกลับมาเหมือนเดิม   วันนี้วันที่ 8  เดือน 1  ปี 2008    8 อีกแล้วสินะ 555 (เจเป็นคนทักนะ) จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 00:55:34 ]

ความคิดเห็นที่ 97 ฮิ้ววววว แปดอีกแล้วววว ปีนี้จะได้แปดกันหลายรอบเลยหล่ะ จากคุณ : finerterin - [ 8 ม.ค. 51 01:01:25 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ชอบรูปนี้ คนถ่าย ถ่ายออกมาได้สวยดี Credit : Sora จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 01:10:13 ]

ความคิดเห็นที่ 99 โพสรูปไรต่อดีหว่า??? จากคุณ : finerterin - [ 8 ม.ค. 51 01:22:48 ]

ความคิดเห็นที่ 100 พี่คิดอะไรไม่ออกแล้วละ ขอตัวไปนอนก่อนนะแพรว~~   ราตรีสวัสดิ์จ้า  ขอให้พรุ่งนี้เป็นวันที่ดีอีกวันนะจ้ะ ^_^ จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 01:30:16 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ค่าพี่เกี้ยว ฝันดี ราตรีสวัสดิ์ ขอให้เป็นวันดีๆสำหรับพี่เกี้ยวเช่นกันค่ะ จากคุณ : finerterin - [ 8 ม.ค. 51 01:32:47 ]

ความคิดเห็นที่ 102 เข้ามากรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ตอนเช้า เมื่อวานเรียนบ่ายกว่าจากลับก็ แถมวันนี้สายๆๆ(นี่ก็สายแล้วนา) ต้องไปหาข้อมูลรายงาน อาจจะเลยถึงพรุ่งนี้เลย ศุว่าศุต้องสวนกับคยอื่นๆ อีกแว้ว แต่อดใจไม่ไหว @พี่เกี๊ยว กระทู้นี้ให้ใจเต็มๆ เจ้าน้อยหล่อมากมาก มากมายก่ายกอง ชอบ #34,44,67-69,182 @แพรว ลงรูปหล่อ(ปนขำ)ของเจ้าน้อยอีกนะจ๊ะ ขอให้เป็นปีของแปดอย่างที่แพรวว่าน้า ฮาจิ (8) จงเจริญ เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ จะรีบเคลียรายงาน จ้า เน้ เจอกันครับ จากคุณ : subayoko - [ 8 ม.ค. 51 09:18:08 ]

ความคิดเห็นที่ 103 ไม่เป็นไรน้องศุ  ไปทำงานให้เสร็จก่อนแล้วค่อยมาคุยกัน  คนบ้านนี้ไม่หายไปไหน  เพียงแต่จะเข้ามาเจอหรือเปล่านะสิ 555 จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 10:44:25 ]

ความคิดเห็นที่ 104 ข่าว Shock วันนี้.....................  ดูเองนะจ้ะ โฮะๆๆ จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 11:02:42 ]

ความคิดเห็นที่ 105 นี่แค่ตัวอย่างเน้อ รอแสกนชัด ๆ ก่อน จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 11:03:23 ]

ความคิดเห็นที่ 106 มีให้ดู 4  นะเคอะ  แต่อาจจะมีเพิ่มอีก จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 11:03:57 ]

ความคิดเห็นที่ 107 หุหุหุ จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 11:06:49 ]

ความคิดเห็นที่ 108 กรำ ทำไมดูแล้วนึกถึงหนังสือเกย์(เป็นงั้นไป) = = เอาค่ะ ต่ำกันได้อีกค่ะ ทั้งกึงทั้งเรียว จะเอาให้ตายคาคอมให้ได้ใช่มั้ย บ๊อกเซอร์แพง ด้วยนะยะตัวเอง(มองอะไรเนี่ย) วันนี้คงจะมีคนช๊อคอีกหลายเลย จากคุณ : finerterin - [ 8 ม.ค. 51 11:17:08 ]

ความคิดเห็นที่ 109 แต่พี่ไม่ Shock นะ  พี่ shock ของโอคุระมากกว่า โฮะๆ จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 11:32:08 ]

ความคิดเห็นที่ 110 #105 รูปซ้ายอ่ะ .... โฮก มาก...กกก เมื่อเช้าก่อนออกไปข้างนอกก็ลองหาดูแล้ว ไม่เจอ กลับมาเจออย่างงี้ SHOCK!!! ค่ะ รูปที่หันหลัง ยืนยันความจิ๋วของกางเกง (ช่างสังเกตอีกแล้วเรา) จากคุณ : Alc5.6%Vol - [ 8 ม.ค. 51 14:43:15 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ลงเพิ่ม ๆ  555   ^_^ จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 14:55:03 ]

ความคิดเห็นที่ 112 รูปนี้ อมยิ้ม จะรอดมั้ย?? จากคุณ : Alc5.6%Vol - [ 8 ม.ค. 51 14:57:11 ]

ความคิดเห็นที่ 113 ถ้ามีรูปสแกนชัด ๆ ก็จะทำเหมือนเดิม (ลบรูปเก่าแล้วลงใหม่ 55) จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 14:57:41 ]

ความคิดเห็นที่ 114 555 ถ้าโดนยึดอมยิ้ม  จะให้เราส่งอะไรไปเยี่ยมเคอะ หุหุหุ จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 15:00:09 ]

ความคิดเห็นที่ 115 เจอกันพอดีเลยเกี้ยว มาเพราะแรงดึงดูด เหอๆ จากคุณ : Alc5.6%Vol - [ 8 ม.ค. 51 15:00:36 ]

ความคิดเห็นที่ 116 ส่งเรียวมาเยี่ยมได้มั้ย?? (เขินนะ) จากคุณ : Alc5.6%Vol - [ 8 ม.ค. 51 15:02:15 ]

ความคิดเห็นที่ 117 เออ คนนี้คงส่งไปยากนะเคอะ เค้าอยู่สองวงงานหนัก ไม่ค่อยมีเวลา 555 (จะให้ส่งคนอื่นก็ไม่ให้ 55) จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 15:05:20 ]

ความคิดเห็นที่ 118 Ahkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk   Ryu Channnnnnnnnnnnnnn is really so so so so so Sexy!!!!!! จากคุณ : dommie - [ 8 ม.ค. 51 19:29:02 ]

ความคิดเห็นที่ 119 อุอุอุ  ลงต่อ ๆ จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 20:37:32 ]

ความคิดเห็นที่ 120 คิดว่าน่าจะมีแค่นี้แล้วละ  เพราะส่วนใหญ่รูปมันก็ซ้ำ ๆ กัน   ตอนนี้ก็รอแสกนแบบเต็ม ๆ ละกัน  หึหึหึ จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 20:40:07 ]

ความคิดเห็นที่ 121 shock ไม่ใช่เจ้าน้อยนะ เรียวอ่ะ ตูดปอดมากกกกกกกกกกกกกกก แฟนเรียวคงอึ้ง...5555555555 จากคุณ : subayoko - [ 8 ม.ค. 51 22:56:04 ]

ความคิดเห็นที่ 122 เด็กคนนี้ คือ...ชายเอวต่ำ(มาก) จริงหรือ จากคุณ : subayoko - [ 8 ม.ค. 51 22:56:54 ]

ความคิดเห็นที่ 123 สงสัยสวนทางอีกแว้วข้าเจ้า มิเป็นไร มิเป็นไร ลงรูปก็ได้ จากคุณ : subayoko - [ 8 ม.ค. 51 23:02:56 ]

ความคิดเห็นที่ 124 ^ ^ ^ เด็กสองคนที่นั่งเสื้อม่วงนี้ ใช่ที่เป็นฝ่ายอธรรมใน 8 เรนเจอร์ HEAT UP คอน รึป่าวน้า แล้วทั่นนี้ครายเอ่ยยยยยย ล้อด้วยคำถาม เพราะยังไม่มีใครมา สงสัยดึกไป 555 จากคุณ : subayoko - [ 8 ม.ค. 51 23:07:37 ]

ความคิดเห็นที่ 125 โพสท์มันไปเรื่อยๆ พี่หย่ายก่อนน้า จากคุณ : subayoko - [ 8 ม.ค. 51 23:10:04 ]

ความคิดเห็นที่ 126 ตามด้วยพี่เซียน ขวัญใจศุ จากคุณ : subayoko - [ 8 ม.ค. 51 23:10:48 ]

ความคิดเห็นที่ 127 ฮินะจ่ะ จากคุณ : subayoko - [ 8 ม.ค. 51 23:11:28 ]

ความคิดเห็นที่ 128 มารุน จากคุณ : subayoko - [ 8 ม.ค. 51 23:12:02 ]

ความคิดเห็นที่ 129 คนสวย จากคุณ : subayoko - [ 8 ม.ค. 51 23:13:09 ]

ความคิดเห็นที่ 130 นายแบบเอวต่ำคนล่า จากคุณ : subayoko - [ 8 ม.ค. 51 23:13:51 ]

ความคิดเห็นที่ 131 เจ้าน้อย ที่ตอนนี้ฮอทไม่น้อย จากคุณ : subayoko - [ 8 ม.ค. 51 23:15:03 ]

ความคิดเห็นที่ 132 เสียดายที่มิมีจี้ ปลอบใจด้วย จากคุณ : subayoko - [ 8 ม.ค. 51 23:16:33 ]

ความคิดเห็นที่ 133 รูปคู่แบบ ศุ ศุ (แปลว่าลำเอียง ^_____^) จากคุณ : subayoko - [ 8 ม.ค. 51 23:17:44 ]

ความคิดเห็นที่ 134 ของเริ่มหมดสต๊อก ได้มาจากเพื่อนทั้งสิ้น จากคุณ : subayoko - [ 8 ม.ค. 51 23:19:21 ]

ความคิดเห็นที่ 135 อีกสักหน่อยก่อนพัก จากคุณ : subayoko - [ 8 ม.ค. 51 23:22:46 ]

ความคิดเห็นที่ 136 กริ๊ด~~~  ไปอาบน้ำ กลับมา SHOCK!!!!!     135!!!  โอ้ว น้องศุขา  ทำพี่ SHOCK!!! 5555 จากคุณ : zariel - [ 8 ม.ค. 51 23:37:12 ]

ความคิดเห็นที่ 137 shock ต่างคนต่างสร้าง 555 แต่บทสรุปคือ Shock นะคะทั่นผู้ชม จากคุณ : subayoko - [ 9 ม.ค. 51 00:10:39 ]

ความคิดเห็นที่ 138 พี่เกี๊ยวจ๋า รูป สุดช๊อค ที่ลบไปของ เจ้าน้อย ศุ อยากเห็นอ่ะ หลังไมค์ ได้มั้ยพี่ T_T จากคุณ : subayoko - [ 9 ม.ค. 51 00:19:26 ]

ความคิดเห็นที่ 139 อ้อ มันคือรูปที่ 66 - 69 นั่นแหละจ้าศุ  ตอนแรกพี่โพสรูปเล็กไง  พอได้รูปใหญ่ก็เลยลบแล้วโพสใหม่  แค่นั้นแหละ จากคุณ : zariel - [ 9 ม.ค. 51 00:39:32 ]

ความคิดเห็นที่ 140 รับทราบ โห นึกว่าเจ้าน้อยจะ เอ๊กซ์กว่านี้ (นี่ยังไม่อีกหรือ ไอ้หื่นนน) จากคุณ : subayoko - [ 9 ม.ค. 51 00:45:15 ]

ความคิดเห็นที่ 141 รวมพลต่ออออ จากคุณ : subayoko - [ 9 ม.ค. 51 00:46:54 ]

ความคิดเห็นที่ 142 ม่ายหวายแว้ว  จะกลับมาเจอให้เร็วที่สุดนะคะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ พี่เกี๊ยวและทุกทั่น จากคุณ : subayoko - [ 9 ม.ค. 51 01:19:55 ]

ความคิดเห็นที่ 143 สวัสดียามบ่าย ^^;; มีใครอยู่บ้างค่า~~~~~ จากคุณ : zariel - [ 9 ม.ค. 51 13:01:08 ]