ชอบมาก ห้ามพลาด (0 คน)
	ชอบ (2 คน)
	เฉยๆ (5 คน)
	ไม่ชอบ (1 คน)
	ไม่ชอบมาก เสียดายตังค์ (5 คน)
	จำนวนผู้ร่วมโหวตทั้งหมด 13 คน

	0.00%
	15.38%
	38.46%
	7.69%
	38.46%

...เลือกอ่านบทความนี้พร้อมรูป อ่านความเห็นท่านอื่นๆ และเชิญชวนมาแสดงความเห็นเพิ่มเติมที่ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=aorta&month=26-01-2008&group=14&gblog=65



... แม้เสียงวิจารณ์จะไม่ดีและไม่ค่อยมีคนพูดถึงกันมากนัก ผมก็ตั้งใจแน่วแน่ว่าจะไม่พลาดหนังเรื่องนี้ เพราะหนังอย่าง Saw 4 ที่ใครๆก็ว่าแย่แต่ไปดูก็ยังสนุกๆได้ แถมเรื่องนี้ยังเป็นหนังของผู้กำกับ แอนดรู เลา ผู้ที่เป็นเจ้าของหนึ่งในสิบหนังประจำใจของผม

ริชาร์ด เกียร์ กับ แอนดรู เลา เหมือนกันอยู่อย่างคือ ทั้งคู่มีส่วนเกี่ยวข้องกับหนัง ‘ตำรวจเลว’ แถม ชื่อหนังยังละม้ายคล้ายคลึงราวกับเป็นพี่น้องกันจนคนสับสน เพราะ คนแรกเป็นนักแสดงนำใน Internal affair ส่วนคนหลังกำกับหนังคุณภาพเยี่ยมในหนังชุด Infernal affairs

ครั้งนี้ทั้งคู่มีโอกาสได้ทำงานร่วมกันในหนังเรื่องแรกที่ แอนดรู เลา ได้โกอินเตอ หลังจากที่ ผลงานของเขา เพิ่งแจ้งเกิดในฮอลลีวูดมาก่อนในส่วนของตัวหนังที่ถูกรีเมคเป็น The departed ซึ่งกวาดคำชมกับรางวัลเป็นกอบเป็นกำ ( โดยส่วนตัวนั้น คิดว่าเป็น รีเมคที่ดี แต่ก็ ยังห่างไกลจาก IA)



... The Flock พูดถึง แอรอล เจ้าหน้าที่ที่คอยรับผิดชอบดูแลสอดส่องติดตาม กลุ่มผู้ต้องหาในคดีคุกคามทางเพศที่กลับมาใช้ชีวิตปกติในชุมชน โดยเขาต้องคอยเช็คความประพฤติซักถามความเป็นไปตามแบบฟอร์ม เขากำลังจะเกษียณและมีหน้าที่ฝึกหัดเจ้าหน้าที่สาวสวยคนใหม่ ที่เข้ามาฝึกงาน

ปัญหาของแอรอล คือ ความผิดปกติทางบุคลิกภาพที่หมกมุ่นกับงานจนทำให้คนในที่ทำงานชอบซุบซิบนินทา เช่น เขามักจะเอาหนังสือพิมพ์มานั่งวงๆข้อความที่เกี่ยวกับการคุกคามหรืออาชญากรรมทางเพศ เวลาพูดคุยกับใครก็คุยแต่เป็นเรื่องของงาน

เขาคอยแต่แยกตัว ไม่ไว้ใจใคร ทำหน้าที่เกินกว่าการเป็นเจ้าหน้าที่ตรวจสอบราวกับเป็นตำรวจเสียเอง เวลาปฏิบัติงานก็มักใช้สัญชาติญาณมากกว่าทำตามกฎกติกา ที่หนักกว่า คือ บางครั้งก็ลงมือสั่งสอนคนเหล่านั้นด้วยการทำร้ายทุบตี


ปัญหาที่เกิดขึ้นในเมือง คือ ล่าสุดมีข่าว หญิงสาววัยรุ่นในครอบครัวเศรษฐี หายสาบสูญ แอรอลเชื่อว่า อาจถูกคนร้ายลักพาตัวไป และ แอรอล เชื่อว่า อดีตผู้ต้องหาที่เขาดูแลอยู่ อาจมีส่วนเกี่ยวข้องในคดี อาทิเช่น หญิงสาวที่เคยมีส่วนร่วมทารุณกรรมเหยื่อกับสามีที่บอกเสมอว่าแท้จริงตัวเองเป็นเหยื่อ หรือ ผู้ต้องหารายใหม่ที่ย้ายมาอยู่ในเขตความรับผิดชอบของเขา


ปัญหาของหนัง คือ หนังทำออกมาได้ไม่ดีอย่างที่มันควรจะเป็น ถึงแม้จะรวมพลัง ริชาร์ด เกียร์ , แคล เดนส์ และ แอนดรู เลา สามกำลังสำคัญที่เคยมีผลงานคุณภาพชั้นเลิศแล้วก็ตาม

แต่ ถ้าเรายังไม่ลืม

แอนดรู เลา ไม่ใช่ผู้กำกับที่ไว้ใจได้เสมอไป เพราะถึง เขาจะเคยมีงานขึ้นหิ้งอย่าง ไตรภาค Infernal affair แต่เขาเองก็เป็นเจ้าของผลงาน The Park สวนสนุกผี ที่ลือลั่น(ในความแย่)



... The Flock ดีกว่า The park แต่ถ้าต้องจัดหมวด หนังก็ควรจะไปอยู่ในหมวดหมู่หิ้งหนังที่ไม่น่าจดจำของ แอนดรู เลา ปัญหาหลายๆอย่างมีอยู่ในหนังผุดให้เห็นมากมาย เขาไม่สามารถทำให้คนดูรู้สึกเชื่อหรือคล้อยตาม ใน โลกที่เขากำลังสร้างขึ้นมา ไม่เหมือนกับ โลกของกลุ่มมาเฟียและตำรวจ ที่เขาทำให้เราเชื่อได้อย่างใน Infernal affars

จริงที่ว่า หนังจะสร้างลักษณะบุคลิกที่แปลกประหลาดให้กับตัวละครอย่างไรก็ได้ แต่ ความสำคัญขึ้นอยู่กับว่า หนังสามารถทำให้คนดูเชื่อหรือคล้อยตาม หรือ พร้อมจะเดินตามตัวละครไปตลอดรอดฝั่งหรือไม่

บุคลิกของแอรอล ซึ่งเป็นตัวละครหลัก ไม่สามารถทำให้ผม รู้สึก เชื่อ ในสิ่งที่เขาเป็น

พฤติกรรมหลายอย่างกลับชวนให้รู้สึกว่า แปลกประหลาด ไม่ชวนเอาใจช่วย ไม่อยากติดตาม และ เกิดความรำคาญอยู่เป็นระยะๆว่า ทำไม หนังไม่ตามตัวละครตัวใหม่ที่เป็นตำรวจมาจัดการเสียที


...ความไม่สมจริงมาตั้งแต่เริ่มแรกแล้ว กับ การให้ เจ้าหน้าที่คนหนึ่ง ทำหน้าที่เกิน อาชีพจริง ซึ่งหากจะสรางตัวละครให้เป็นเช่นนี้ หนังก็ควรแสดงให้เห็นความเก่งกาจหรือน่าเชื่อถือเพียงพอ ยิ่งมาบวกกับพฤติกรรมแปลกๆป่วยๆหลุดๆทำให้ คาแรคเตอร์ของเขา ยิ่งดูไม่สมจริง

ครั้นให้ตัวละครตัวนี้ที่ป่วยก็ป่วย ความเก่งก็ไม่ได้แสดงให้เห็น สุดท้าย กลับกลายเป็นผู้สามารถคลี่คลายคดีสบายๆ ทั้งที่ ตำรวจทั้งเมืองยังทำไม่ได้ ยิ่งทำให้รู้สึกได้คำเดียวว่า เว่อร์เกิน

ตัวอย่างอันดี ของ คาแรคเตอร์เจ้าหน้าที่ใกล้เกษียณฝีมือดีและมีความผิดปกติจนคนรอบตัวขยาด คนเขียนบทของหนังเรื่องนี้ น่าจะหยิบ Breach ที่เพิ่งฉายไม่นานมาดูเป็นตัวอย่างของการสร้างความน่าเชื่อถือและหนักแน่นในส่วน บุคลิกตัวละคร ที่ทำได้ดีมากกว่าหลายเท่านัก


...ปัญหาอีกอย่างของหนังคือ การเล่าเรื่องที่ขาดตัวเชื่อมที่ดี ความราบรื่นไม่ smooth เหมือนจับแต่ละส่วนๆมาชนต่อๆกัน และ ปัญหาที่เกิดขึ้นให้เห็นบ่อยมากในหนังเรื่องนี้คือ งานด้านภาพหรือการสร้างเหตุการณ์พร้อมเสียงดัง ผ่างๆๆ ให้คนดูตกใจ ทั้งที่ตัวเนื้อหาตอนนั้นจริงๆแทบจะไม่มีอะไรสำคัญมากมาย

เห็นได้ชัดว่า หนังพยายามชดเชย ด้วยการถ่ายทำที่หวือหวา แต่เนื้อหาของหนังไม่ได้ล้ำหน้าไปพร้อมๆกับการถ่ายทำ ความหวือหวากลับกลายเป็นความปวดตา และ บ่อยครั้งที่รู้สึกว่า จะถ่ายแบบนี้ไปทำไม จะทำเสียงดังๆให้ตกใจไปทำไป เพราะ มันไม่ได้สอดรับกับเนื้อเรื่องและมันไม่จำเป็นเลย


...ถึงหนังตัวอย่างจะบอกว่า นี่เป็น Seven ของปีนี้ สิ่งเดียวที่ผมรู้สึกว่าเข้าใกล้ Seven คือ ฉากตอนท้ายที่จูงตัวละครไปสู่การตัดสินใจบั้นปลายคล้ายๆกัน มีการถ่ายภาพคล้ายๆกัน แต่ กลับทำให้รู้สึกว่าหนังพยายาม เลียนแบบ มากกว่า สร้างสไตล์ของตัวเอง



สรุป ...ไม่ประทับใจ ไม่แนะนำ ไม่คาดหวัง แต่ก็ยังผิดหวังอยู่ดี สู้หยิบ Confession of pain หนังล่าสุดที่แอนดรู เลา กำกับเฮียเหลียงมาดูที่ฉายปีที่แล้วยังจะดีกว่า เพราะ ทั้งตัวบททั้งการกำกับล้วนเหนือกว่า

หรือ สู้ซื้อตั๋วไปดู Le grand chef ที่เข้าฉายพร้อมๆกันก็ไม่ได้ เพราะเรื่องนั้น ถึงหนังจะมีปัญหาอยู่บ้างและไม่ได้ดีเยี่ยมมากมาย แต่ ความสนุกทีได้ต่างกันลิบลับ

ทั้งหลายทั้งปวง ที่ไม่ควรพลาดประจำสัปดาห์ คือหนังที่ทำให้ยิ้มได้ไม่หุบอย่างมีความสุขตลอดทั้งเรื่องอย่าง Enchanted


ป.ล. สำหรับแฟนๆ Avril Lavigne ถ้าคิดถึงเธอ เชื่อเถอะว่า นั่งรอหน้าจอทีวีที่บ้าน รอดูเธอตามรายการมิวสิควิดิโอ ยังคุ้มเสียกว่า



บทความที่อ้างอิงถึงในกระทู้
(บทความเหล่านี้เคยนำมาลงในกระทู้แล้ว)

Confession of pain , ความแค้นอันแสนเศร้า
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&group=1&month=04-2007&date=19&gblog=236

แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 51 10:23:37