PANTIP.COM : A6334539 Hiroshi Tamaki No.50 ~ Shikaotoko Aoniyoshi ep05{แตกประเด็นจาก A6316528} [บันเทิงแดนซากุระ]

ความคิดเห็นที่ 31

เนื้อเรื่องตอนที่ 5 ของน้องกวาง ต่อจากสัปดาห์ก่อน

การแข่งขันยามาโตะไฮได้เริ่มขึ้น โดยการแข่งเคนโด้แบบแพ้คัดออก ระหว่างโรงเรียนสตรีนารา กับโรงเรียนสตรีโอซาก้า โฮตตะก็ค่อยๆ ปราบคู่แข่งไปทีละคน จนในที่สุดทีมโรงเรียนนาราก็เอาชนะฝั่งโอซาก้าจนได้

อาจารย์แต่ละชมรมมารายงานผลการแข่งต่ออาจารย์มิโซกุจิที่เป็นคนรับหน้าที่บันทึกผลการแข่งขัน พอโอกาว่ามารายงานว่าทีมโรงเรียนนาราเอาชนะทีมโอซาก้าได้ ตอนแรกอาจารย์อื่นๆ นึกว่าพูดผิด อาจารย์มิโซกุจิบอกว่าผลจะเป็นยังไงก็ใช่ แต่รีบๆ บอกให้เรียบร้อยแล้วกัน โอกาว่าก็ย้ำอีกว่าทีมนาราชนะโอซาก้า อาจารย์นาโทริบอกว่าน่าจะเป็นเพราะทีมโอซาก้าอยู่ในสภาพไม่สมบูรณ์มากกว่า อาจารย์มาเอะมูระแสดงความดีใจ ถึงแม้จะชนะเพราะโชคช่วยหรืออะไรก็ตาม แต่ในฐานะโรงเรียนเจ้าภาพก็ไม่ขายหน้าแล้ว แต่โอกาว่าที่มองไปทางไหนก็เห็นเงาสะท้อนหน้ากวางของตัวเองในถ้วยรางวัลของกีฬาอื่นๆ ประกาศว่ายังไม่พอ ยังไงก็จะชนะเลิศให้ได้

อาจารย์ใหญ่ที่นำสามเหลี่ยมมาวาง เอาใจช่วย แล้วบอกว่าชมรมเคนโด้เป็นชมรมกีฬาเก่าแก่ที่สุดของโรงเรียน
แล้วก็พูดว่าจริงๆ แล้วอยากเปลี่ยนรางวัลให้เป็นถ้วยเหมือนชมรมอื่น แต่เพราะอาจารย์ใหญ่รุ่นก่อน (พ่ออาจารย์ใหญ่คนปัจจุบัน) ไม่ยอมให้เปลี่ยน ก็เลยใช้สามเหลี่ยมเรื่อยมา โอกาว่าถามอาจารย์ใหญ่ว่า อาจารย์ใหญ่คนก่อนเคยเล่ามั้ยที่มาของสามเหลี่ยมมั้ยว่าเอามาจากไหน หรือรับมาจากใคร อาจารย์ใหญ่บอกว่าไม่เคยรู้ คิดแต่ว่าเป็นของที่สั่งทำขึ้นมา ริชาร์ดถามโอกาว่าว่าทำไมถึงถามแบบนั้น โอกาว่ารีบปฏิเสธว่าไม่มีอะไร แค่ถามดู

การแข่งขันระหว่างโอซาก้ากับเกียวโต ผลก็เป็นไปตามคาด คือ เกียวโตเป็นฝ่ายชนะ ในที่สุด รอบชิงเป็นการเจอกันระหว่างนารากับเกียวโต

ที่โรงยิม โอกาว่ายืนคุยกับมาดอนน่า มาดอนน่าถามถึงโฮตตะว่าเป็นนักเรียนปี 1 แต่น่าจะเล่นเคนโด้มานาน โอกาว่าเล่าให้มาดอนน่าฟังว่าที่บ้านของโฮตตะเป็นโรงฝึกสอนเคนโด้ มาดอนน่าบอกว่าตัวเองก็เหมือนกัน ฝึกมาตั้งแต่เล็ก ทำให้ตอนเด็กๆ เด็กผู้ชายพากันกลัว โอกาว่าบอกว่าก็น่าจะเป็นอย่างนั้น แต่ก็อยากเห็นมาดอนน่าตอนเด็ก คงจะน่ารัก (ขายขนมจีบเหรอไง?) ฟูจิวาระที่เดินเข้ามาแทรกแบบหงุดหงิด เรียก “โอกาว่า” (5 5 ไม่มีคำลงท้ายนี่ บอกได้ว่าโมโหจัด) แล้วพูดว่าถึงเวลาแข่งแล้ว แถมพูดใส่มาดอนน่าว่าไม่แพ้หรอกนะ

ในระหว่างที่นักกีฬาเตรียมตัว โอกาว่าจัดแจงผูกเกราะป้องกันให้ซากุระ แล้วก็ถามถึงขาว่าเป็นยังไงบ้าง ส่วนฟูจิวาระที่ช่วยทำให้โฮตตะก็ตื่นเต้นจนมือไม้สั่น จนโอกาว่าต้องช่วยทำให้แทน

แล้วการแข่งขันเคนโด้รอบชิงก็เริ่มขึ้น

เข้า Narration เปิดเรื่อง

อ.ฟูกุฮาระมารายงานผลการแข่งขันกีฬาอื่นให้อ.มิโซกุจิที่ไม่ยินดียินร้าย ทุกครั้งจะทำหน้าที่คนบันทึกผลการแข่งเพราะเป็นคนที่ไม่สนใจเรื่องกีฬาเลย และเห็นว่าเป็นสิ่งที่ขัดขวางการเรียน

ผลการแข่งระหว่างนารา-เกียวโตเป็นไปตามคาด สามคนแรกของนาราแพ้ไปอย่างง่ายดาย ซากุระที่เจ็บข้อเท้าอยู่ ลงไปแข่ง แม้จะถูกคู่แข่งเล่นงานที่ขา ก็พยายามสู้จนเอาชนะได้ 1 คน แต่ก็สู้ต่อไปไม่ไหว ต้องออกจากการแข่งขันไป ก่อนที่จะถูกหามออกไปส่งโรงพยาบาล ซากุระบอกให้โฮตตะล้มพวกที่เหลือ 4 คนของเกียวโตให้ได้ โอกาว่าเซ็นเซที่ได้ยินคำพูดของซากุระ กับสีหน้าของโฮตตะ ก็ดูเหมือนจะตื้นตันเหมือนกัน

การแข่งขันหยุดพัก 15 นาที ก่อนจะเริ่มใหม่

ระหว่างพัก มาดอนน่าก็อบรมนักเรียนของตนเองว่าอย่าประมาท เห็นตอนที่โฮตตะปราบพวกโอซาก้ามาแล้ว ต้องระวังให้ดี แล้วก็อย่าลืมวิถีเคนโด้ของตัวเอง

ฟุกุฮาระที่เดินผ่านมา แวะคุยกับเอากาแฟกระป๋องให้มาดอนน่า (ตอบแทนขนมยัตสึบาชิที่ให้มา) ฟุกุฮาระถามมาดอนน่าว่าคิดยังไงกับโฮตตะ ตัวเองก็ไม่ค่อยเข้าใจเรื่องเคนโด้หรอก แต่รู้สึกว่าโฮตตะมีอะไรเป็นพิเศษ นอกจากความสามารถแล้ว ยังน่าจะมีแรงผลักดันอื่นในใจ เหมือนกับจะร้อนรนเรื่องอะไรบางอย่าง

มาดอนน่า ที่เหมือนกับจะไม่พอใจที่ฟุกุฮาระถามเรื่องโฮตตะ ตอบฟุกุฮาระแบบเสียงแข็งไปว่าถึงจะเก่ง แต่โฮตตะไม่สามารถเอาชนะนักเรียนของเกียวโตได้หรอกนะ ตัวคนเดียวจะรับมือคู่ต่อสู้ที่เก่งและแข็งแรงอีกสี่คน คงเป็นไปได้ลำบาก เคนโด้ไม่ใช่เรื่องหมูๆ นะ แล้วมาดอนน่าก็เหมือนจะรู้ตัวว่าเสียงแข็งไป

ก่อนการแข่งขันจะเริ่ม คนอื่นในชมรมมาบอกโอกาว่ากับฟูจิวาระว่าโฮตตะหายตัวไป ทุกคนเลยออกแยกย้ายกันตามหา

ฟูจิวาระเดินหาโฮตตะมาเจอริชาร์ดที่บันได ริชาร์ดถามฟูจิวาระว่ารู้สึกว่าโอกาว่าเปลี่ยนไป ตอนแรกที่ดูทดท้อ สติสตางค์ไม่ค่อยจะอยู่กับตัว ทำไมถึงได้ดูกระตือรือล้น แสดงถึงความอยากเอาชนะขึ้นมา ฟูจิวาระตอบว่าคงเพราะเมื่อวานได้ไปที่อาสุกะ (เกี่ยวด้วยเหรอเนี่ย?) ริชาร์ดถามต่อว่า ไปไหนมาเจออะไร หรือโอกาว่าพูดอะไรเป็นพิเศษ ฟูจิวาระตอบไปว่าโอกาว่าบอกว่าน่าเบื่อ แล้วฟูจิวาระก็ขอตัวไปตามหาโฮตตะต่อ

โอกาว่ามาเจอโฮตตะอยู่ที่ดาดฟ้า เข้าไปเรียก แล้วพยายามบอกโฮตตะให้ไม่ต้องกังวล คู่แข่งเป็นนักเรียนปี 3 ทั้งนั้น
โฮตตะเลยย้อนกลับมาว่า ถ้าคู่แข่งเป็นนักเรียนปี 3 หมายความว่าต่อให้แพ้ก็ไม่เป็นไรเหรอไง เซ็นเซไม่อยากได้ “สามเหลี่ยม” หรือไง โอกาว่าตอบกลับไปว่าต้องการสิ โฮตตะเลยบอกว่างั้นตัวเองจะเอาชนะ เพื่อเอาสามเหลี่ยมมาให้ได้ เซ็นเซไม่ต้องมาพูดอะไรที่ไม่เป็นเรื่องเลย (ตอนนี้หนูโฮตตะเธอดูสวยขึ้นมาแฮะ)

การแข่งขันเริ่มต่อ โฮตตะลงไปแข่ง เอาชนะคู่ต่อสู้คนแรกได้อย่างรวดเร็ว แล้วก็คนที่สอง ตามด้วยคนที่สาม ผลงานของชมรมเคนโด้ที่เหนือความคาดหมาย ทำให้เกิดเสียงบอกต่อแพร่กระจายกันไปในหมู่นักเรียนในโรงเรียนที่กระจายแข่งและเชียร์การแข่งขันต่างๆ ทำให้พวกนักเรียนต่างพากันวิ่งมาดูมากขึ้นเรื่อยๆ

ริชาร์ดคุยเรื่องผลการแข่งขันต่างๆ กับอาจารย์มิโซกุจิ แล้วถามว่าไม่ได้ดูการแข่งขันอะไรเลยเหรอ อ.มิโซกุจิบอกว่าตัวเองไม่เข้าใจข้อดีของกีฬาเลยสักนิด อ.มาเอะมูระที่ตื่นเต้นกับผลการแข่งขันเคนโด้ วิ่งมาตามให้ริชาร์ดไปดู แต่ อ.มิโซกุจิก็ยังไม่ไปดูด้วย

ระหว่างการต่อสู้กับคู่แข่งคนสุดท้าย ซากุระที่รีบกลับมาจากโรงพยาบาลบอกกับฟูจิวาระคุงว่าคู่แข่งรายนี้น่ากลัว เป็นคนที่ชนะเลิศการแข่งขันระดับประเทศมาแล้ว ทั้งโอกาว่าและฟูจิวาระมองโฮตตะด้วยความเป็นห่วง

อ.มิโซกุจิที่ดูท่าทางที่บรรดานักเรียนพากันตื่นเต้นแล้ว เกิดเปลี่ยนใจแบบไม่น่าเชื่อ มาเชียร์การแข่งขันที่โรงยิมจนได้

การแข่งคราวนี้โฮตตะต่อสู้ด้วยความยากลำบาก โฮตตะเริ่มแสดงอาการเหนื่อย และใช้เวลานานในการแข่ง ทำท่าเหมือนจะเพลี่ยงพล้ำ ถูกคู่แข่งนำไปก่อน

โอกาว่าที่เฝ้าดูด้วยความเป็นห่วง ตะโกนออกไปว่า “baka ห้ามยอมแพ้นะ เธอบอกเองว่าจะเอาถ้วยยามาโตะมาให้ได้นี่” โฮตตะเหลียวมามอง - จ้องตากับโอกาว่า แล้วเหมือนจะมีแรงฟื้นคืนมา แล้วก็สู้ต่อจนเสมอก่อนหมดเวลา ทำให้ต้องต่อเวลาการแข่งออกไปอีก

ซากุระแจ้งกับกรรมการว่าเชือกผูกของโฮตตะหลวม ต้องผูกใหม่ โฮตตะที่หมดแรง เดินกลับมาที่พักข้างสนามแข่ง โอกาว่ารีบเข้ามาดูแล้วสั่งให้ฟูจิวาระเอาผ้าขนหนูกับเครื่องมือปฐมพยาบาลมา โฮตตะบอกว่าตัวเองไม่เป็นไร โอกาว่าเลยดุเอาว่าไม่เข้าใจเจตนาของซากุระหรือยังไง (เพื่อขอเวลานอกให้พักน่ะ)

อาจารย์มิโซกุจิที่เปลี่ยนจากหน้าเป็นหลังมือเป็นคนที่เอาผ้ากับกล่องปฐมพยาบาลมาให้ โอกาว่าทำแผลถลอกที่หน้าของโฮตตะให้ แล้วบอกโฮตตะว่าถ้าเอาชนะได้ ต้องการอะไรให้บอกมา จะทำให้ทุกเรื่อง โฮตตะบอกว่าเรื่องอะไรก็ได้เหรอ โอกาว่าตกปากรับคำ โฮตตะบอกว่า(โอกาว่า)ต้องจ่ายค่าตอบแทนแพงแน่ แล้วก็ขอบคุณโอกาว่าที่ตะโกนเมื่อสักครู่ ทำให้ตาสว่าง ลุกขึ้นมาสู้ต่อได้ โฮตตะ บอกว่าตัวเองจะเอาชนะให้ได้แน่ๆ

การแข่งขันต่อเวลาก็เริ่มขึ้น มาดอนน่าสั่งลูกศิษย์สนใจแค่เคนโด้ในแบบของตัวเอง แล้วฟูจิวาระคุงก็ตะโกนแบบเดียวกัน (ลอกเลียนวิธีการ?) ท้ายสุด โฮตตะก็เอาชนะจนได้ ทุกคนในโรงยิมต่างพากันดีใจกันยกใหญ่ วิ่งเข้าไปในรุมล้อมโฮตตะ อ.มิโซกุจิออกอาการดีใจมากที่โฮตตะชนะ ขณะที่ทุกคนกำลังตื่นเต้น ก็เกิดแผ่นดินไหวอย่างแรงขึ้น พอแผ่นดินไหวหยุด โอกาว่า / ฟูจิวาระคุง/ โฮตตะลุกขึ้นมาด้วยสีหน้าอัดอั้น

แล้วถ้วยรางวัลชนะเลิศก็ถูกมอบให้โฮตตะ

ในที่สุด “สามเหลี่ยม” ก็มาอยู่ในมือโอกาว่าจนได้ ในห้องชมรมเคนโด้ ขณะที่โอกาว่าพิจารณาแล้วก็เก็บสามเหลี่ยมลงกล่อง อาจารย์นัมบะแห่งโรงเรียนสตรีโอซาก้าก็ปรี่เข้ามาหาโอกาว่า โอกาว่ายึดกล่องสามเหลี่ยมแล้วถอยกรูดอย่างตกใจ แต่แล้วอาจารย์นัมบะก็ขอโทษโอกาว่าในเรื่องที่ผ่านๆ มา บอกว่ากลับไปแล้ว จะศึกษาเคนโด้ของโฮตตะให้ถ่องแท้ แล้วการแข่งครั้งหน้า โอซาก้าต้องชนะแน่ๆ โดยเฉพาะจะกำหนดกฎการแข่งขันให้เป็นแบบพบกันหมด (งวดหน้า โอซาก้าเป็นเจ้าภาพ)

บรรดาอาจารย์ของโรงเรียนสตรีนารา + มาดอนน่ามารวมตัวกันที่บ้านพักของฟุกุฮาระเพื่อฉลองชัยชนะของชมรมเคนโด้ คุณป้าเจ้าของบ้านมองสามเหลี่ยมอย่างชื่นชมยินดี แล้วก็บอกโอกาว่าว่าขอเอาไปวางไว้หน้าหิ้งพระสักคืน ให้คุณลุง (ที่เสียไปแล้ว) ได้ชื่นชม โอกาว่าตอบตกลง วันนี้คุณป้าบอกว่าวันนี้ทางร้านเป็นเจ้ามือเลี้ยงเอง (ดูสีหน้าของคุณป้าที่เอาสามเหลี่ยมไปวางหน้าหิ้งนี่ ออกอาการปลาบปลื้มมากเป็นพิเศษแบบแปลกๆ)

ฟูจิวาระคุงแสดงความไม่พอใจที่มาดอนน่ามาอยู่ร่วมวงด้วย “ทำไมถึงมีศัตรูมาอยู่ที่นี่ด้วยล่ะ” แต่โอกาว่าบอกว่าการแข่งขันยามาโตะไฮจบแล้ว แถมโอกาว่าเองที่เป็นคนชวนมาดอนน่าให้มาดื่มด้วยกัน

งวดนี้รูปแบบการนั่งในร้านเปลี่ยนไปหน่อย โอกาว่ากับฟุกุฮาระไปนั่งที่เคานเตอร์กับมาดอนน่า ส่วนฟูจิวาระคุงนั่งกับอาจารย์นาโทริกับอาจารย์มาเอะมูระ

ในโทรทัศน์ ผู้ประกาศข่าวกำลังอ่านข่าวเรื่องแผ่นดินไหว พวกอาจารย์ก็บ่นกัน ฟูจิวาระหลุดปากว่านึกว่าภูเขาไฟฟูจิจะพ่นลาวาออกมาซะอีก แต่มาดอนน่าพูดออกมาว่าภูเขาฟูจิไม่มีทางพ่นลาวาออกมาหรอก (คำพูดของมาดอนน่าที่แสดงออกมาอย่างเชื่อมั่นนี่ เป็นเพราะ?)

ตอนเช้า โอกาว่าลงมาจากห้อง มองหน้าตัวเองที่เป็นกวางในกระจก แล้วก็ย่องเข้าไปหยิบสามเหลี่ยมจากหน้าหิ้งพระ พอคว้าออกมา ฟูจิวาระคุงมายืนดักอยู่ (เล่นเอาโอกาว่าตกใจ)

ฟูจิวาระถามโอกาว่าว่าจะเอาสามเหลี่ยมไปส่งให้คุณกวาง แล้วหน้าโอกาว่าเซ็นเซก็จะกลับมาเป็นปกติแล้วสินะ โอกาว่าตอบว่าใช่ แล้วก็ต่ออีกว่าเป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อเลย แถมระหว่างการแข่งขันของโฮตตะ ชั่ววูบหนึ่งตัวเองก็คิดว่าเรื่องหน้าน่ะจะเป็นยังไงก็ช่าง จะเรื่องกวาง/สามเหลี่ยม/เรื่องปลาดุกก็หายไปจากสมองหมด เหลือเพียงแต่ความรู้สึกว่าอยากจะชนะเท่านั้น เป็นเรื่องปาฏิหาริย์จริงๆ อาจจะพูดเวอร์ไปบ้าง แต่โฮตตะเป็นคนที่นำปาฏิหาริย์มาสู่ชีวิตของตัวเอง

ฟูจิวาระเตือนเรื่องต้องทำตามสัญญาที่โอกาว่ารับปากโฮตตะว่าจะให้ทุกอย่างที่โฮตตะต้องการ โอกาว่าเองก็งงๆ สงสัยว่าโฮตตะจะมีเรื่องอะไรที่อยากได้จากตัวเอง ฟูจิวาระบอกโอกาว่าว่าโฮตตะน่ะไม่ได้เกลียดโอกาว่าเซ็นเซแน่ๆ

โอกาว่าเอาสามเหลี่ยมไปที่สวน คุณกวางขาประจำ พร้อมผู้อารักขาอีกสองตัวก็โผล่มา พอโอกาว่ายื่นสามเหลี่ยมให้....

คุณกวางถามว่า “นี่มันอะไร” ไม่ใช่ “ตา” สักหน่อย คิดจะล้อเล่นเหรอไง โอกาว่าถึงกับหมดแรง อุทานออกมาว่า “ไม่จริงน่ะ”

จากคุณ : ก (Eureka101) - [ 16 ก.พ. 51 15:13:03 ]