ความคิดเห็นที่ 1 ตามความเชื่อทางพุธทศาสนา จะแบ่งโลกเราเป็นกัปป์เป็นกัลป์ เป็นยุคต่างๆ ซึ่ง ว่ากันว่า ในแต่ละยุค จะมีพระพุทธเจ้าประจำอยู่แต่ละองค์ และก่อนหน้า สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรานั้น ก็มี พระพุทธเจ้าพระองค์อื่น มาก่อนแล้วถึงสามพระองค์ด้วยกัน จะว่าไป เราก็ถือว่าอยู่ในยุคที่สี่ก็ไม่ผิด ดังที่คงเคยได้ยินมาบ้างแล้ว กับชื่อของพระพุทธเจ้าองค์สุดท้าย พระศรีอาริย์เมตตรัย ที่จะเสด็จลงมาปราบยุคเข็ญในยุคสุดท้ายของโลก บางตำราก็ว่า แต่ละยุคจะแบ่งออกตามจำนวนกัปป์ ซึ่งในยุคของเรา จะมีอายุนับแต่ สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าปรินิพพานไปอีก ห้าพันปี ปัจจุบันที่เราอยู่นี่ก็ถือว่า กึ่งกลางพอดี ดั่งที่คงเคยได้ยินคำเรียกที่ว่า "กึ่งพุทธกาล"กันมาบ้างแล้ว พอจบยุค ก็จะมีไฟบรรลับกัลป์ ลงมาชำระล้างโลกไปคราวนึง ซึ่งก็น่าแปลก ที่ความเชื่อเรื่อง ไฟบรรลัยกัลป์นี้ สอดคล้องไปกับความเชื่อของ หลากศาสนา เช่น เนตรที่สามของพระศิวะเป็นต้น หรืออีกสิ่งที่สะท้อนความเชื่อนี้อย่่างชัดเจนก็คือ  "รอยพระพุทธบาท"นั่นเอง หากใครที่เคยได้ไปนมัสการมาก่อน คงจะสังเกตุได้ว่า มีลักษณะเป็นรอยเท้ามนุษย์ ย่ำซ้อนลงไปสี่รอยด้วยกัน ไล่ตามลำดับความเล็กใหญ่ พอจะเก็ทขึ้นมั่งมั๊ยอ่ะ    -_-" จากคุณ : ฟาฬ - [ 19 ก.พ. 51 14:54:13 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อีกนิดที่น่าจะเกี่ยวกับเรื่องนี้ เคยได้ยินคำว่า "พระโพธิสัตว์" มั่งมั๊ยอ่ะ  ตามความหมายก็คือ ผู้ซึ่งจะได้มาตรัสรู้เป็นพระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้าในอนาคต  ^__^ จากคุณ : ฟาฬ - [ 19 ก.พ. 51 15:01:21 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ตามกระทู้บนครับ แต่ขยายเพิ่มให้ ที่จริงแล้ว โลกเรานี้มีพระพุทธเจ้าตามที่ปรากฏในพระไตรปิฎกมาแล้ว 26 พระองค์ด้วยกัน แต่คำว่า พระพุทธเจ้า 5 พระองค์ หรือ พระเจ้า 5 พระองค์ที่พูดถึงกันมากนั้น หมายถึงพระพุทธเจ้า 5 พระองค์สุดท้าย ที่รวมถึงพระสมณโคดม อันเป็นพระพุทธเจ้าผู้เป็นองค์ศาสดาของพระพุทธศาสนายุคปัจจุบัน โดยพระพุทธเจ้าองค์ที่1 มีพระนามว่าพระกุกกสันโธ ทรงมีพระวรกายสูง 40 ศอกและมีพระชนมายุได้ 40,000ปี คนที่เกิดมาในศาสนาของพระองค์เมื่อล่วงลับไปแล้วก็จะได้ไปสวรรค์หมดทั้ง 4ส่วนได้ไปนิพพาน เหตุเพราะพวกเขาทำบุญรักษาศีลอย่างบริสุทธิ์ผ่องใส สวดมนต์ภาวนาอานิสงฆ์ ของผลบุญทำให้บุคคลที่เกิดในศานาพระองค์ได้ขึ้นสวรรค์ทั้งหมด เมื่อสิ้นสุดศาสนาของพระองค์แผ่นดินก็จะสูงขึ้น 80 ศอก ก็จะพระพุทธเจ้าองค์ต่อมาลงมาจาดุสิตสวรรค์เพื่อมาจุติทรงพระนามว่าพระโกนาคมโน ทรงมีพระชนมฺมายุได้ 32,000 ปี พระวรกายสูง 32 ศอก คนที่ได้มาเกิดในศานาของพระองค์จะได้ขึ้นสวรรค์ 3 ส่วนและลงนรกเสีย 1 ส่วน เหตุที่มีคนลงนรกเพราะพวกเขามิได้ทำบุญรักษาศีลให้บริสุทธิ์รุ่งเรืองผ่องใสทำให้ต้องไปตกนรก เมื่อสิ้นสุดศาสนาของพระองค์แผ่นดินก็จะสูงขึ้นอีก 80 ศอก จากนั้นก็จะมีพระพุทธเจ้าอีก1พระองค์ลงมาจุติพระนามว่า พระกัสสโป ทรงมีพระชนม์มายุ 20,000 ปี ทรงมีพระกายสูง 20 ศอก คนที่ได้มาเกิดในศาสนาของพระองค์ก็จะได้ขึ้นสวรรค์ 2 ส่วนลงนรกเสีย 2 ส่วนเนื่องจากไม่ได้สวดมนต์เจริญภาวนารักษาศีลให้ผ่องใส เมื่อสิ้นสุดศาสนาของพระองค์ก็มีพระพุทธเจ้าอีกองค์พระนามว่า พระสมณโคดม (คือพระพุทธเจ้าพระศาสดาของเราองค์ปัจจุบันนั่นแหละคะ)บุคคลใดได้มาเกิดในศานาของพระองค์ก็จะได้ขึ้นสวรรค์ 1 ส่วนลงนรกเสีย 3 ส่วนเนื่องจากพวกเขาไม่ได้สวดมนต์ภาวนารักษาศีลให้เจริญรุ่งเรืองผ่องใส ในศาสนาของพระองค์ พระองค์ทรงมีพระชนม์ 80 ปี มีพระวรกายสูง 8ศอก พระองค์ทรงไว้พระศาสนา 5,000 ปี โดยทรงทำนายว่า หลังพ.ศ.200 จะไม่มีพระอรหันต์ที่เหาะเหินเดินอากาศได้ หลังจาก พ.ศ. 1000 จะไม่มีแม่ชี หลังจากพ.ศ. 2000จะไม่มีผู้ไดเรียนพระไตรปิฏกได้จบ หลังจากพ.ศ. 3000 พอครบ 5000 ปีพระบรมสารีริกธาตุจากทั่วทุกจักรวาลจะมาประชุมรวมกันเป็นองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าอีกครั้งและพรองค์จะออกโปรดเวไนยสัตว์อีก 7 วัน 7 คืนแล้วพระองค์ก็จะเข้ามรรคผลนิพพาน จากนั้นจะมีไฟบรรลัยกัลป์มาเผาสรรพสิ่งต่างๆในโลกให้สูญสลายไปศาสนาของพระองค์ก็อันตรธานหายไปเพียงเท่านี้ หลังจากนั้นจะมีพระพุทธเจ้าอีกหนึ่งพระองค์พระนามว่าพระศรีอริยเมตไตรย์ ลงมาจากดุสิตสวรรค์มาจุติ ครั้นพระองค์มาจุติก็นับเป็นมหากุศลแก่เหล่าเวไนยสัตว์ พระชนม์มายุของพระองค์คือ 80,000 ปีพระวรกายสูง 80 ศอกบุคคลที่ได้มาเกิดในศาสนาของพระองค์ก็จะพบแต่ความสุข ครั้นล่วงลับไปแล้วก็จะได้ไปสวรรค์ทั้งหมด เหตุด้วยพวกเขาสวดมนต์ภาวนา รักษาศีลภาวนาให้เจริญรุ่งเรืองผ่องใส อานิสงฆ์ของศีลนั้นสูงมาก ศีลนั้นมีกลิ่นหอมฟุ้งขจรไปไกลมากและจะนำพาผู้ที่รักษาศีลไปสู่นิพพานได้เปรียบเสมือ นสำเภาทองที่จะพาเหล่าเวไนยสัตว์ไปถึงฝั่ง คาถาย่อ พระเจ้า 5 พระองค์ คือ นะ โม พุทธ  ธา  ยะ คาถาหลวงพ่อโสธร (คาถาพระเจ้า 5 พระองค์) ตั้งนะโม ๓ จบ แล้วว่าคาถานี้ทุกวันจะปลอดภัย ป้องกันอันตรายทั้งปวง ร่มเย็นเป็นสุขตลอดชีวิต อีกทั้งมีเมตตา มหานิยม ซื้อง่ายขายคล่อง นำมาซึ่งโภคทรัพย์ นะ ทรงฟ้า โม ทรงดิน พุทธ ทรงสินธุ์ ธา ทรงสมุทร ยะ ทรงอากาศ พุทธังแคล้วคลาด ธัมมังแคล้วคลาด สังฆังแคล้วคลาด ศัตรูพาลวินาศสันติ นะกาโร กุกกุสันโธ สิโรมัชเฌ โมกาโร โกนาคะมะโน นานาจิตเต พุทธกาโร กัสสะโป พุทโธ จะ ทะเวเนเต ธา กาโร ศรีศากกะยะมุนี โคตะโม ยะกันเน ยะกาโร อะริยะ เมตตรัยโย ชิวหาทีเต ปัญจะพุทธา นะมามิหัง พุทธะบูชา มะหาเตชะวันโต ธัมมะบูชา มะหาปัญโญ สังฆะบูชา มะหาโภคะวะโห อะระหังพุทโธ อิติปิโสภะคะวา นะมามิหัง จากคุณ : แสนพลพ่าย - [ 19 ก.พ. 51 15:39:33 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มาแอบอ่านคำตอบค่ะ หายสงสัยเลยค่ะ ทีนี้ ....คุณแสนพลพ่ายคะ แล้ว พอจะเล่าประวัติของพระสมเด็จฯ นางพญา ให้ฟังบ้างได้มั้ยคะ ดิฉันสงสัยมานานแล้วว่าทำไมเราเรียก พระสมเด็จฯ จากคุณ : น้องแมวดอย - [ 19 ก.พ. 51 16:13:24 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณมากเลยค่ะ ที่กรุณามาให้ความกระจ่าง เริ่มเก็ทบ้างแล้วหล่ะค่ะ แต่ก็งงนิดๆ จากคุณ : คุณเหมันต์ - [ 19 ก.พ. 51 16:17:26 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตอบคุณแมวดอยครับ จากที่พอจะรู้บ้างนะครับ พระพิมพ์นางพญานี้ สันนิษฐานว่า สมเด็จพระมหาธรรมราชา ผู้ครองเมืองพิษณุโลกได้ทรงสร้างขึ้นเพื่อพระราชทานแก่พระวิสุทธิกษัตริย์องค์พระมเหสี เนื่องในโอกาสที่พระองค์สร้างวัดนางพญา และวัดราชบูรณะ และได้นำพระนางพญาบรรจุไว้บนหอระฆังของเจดีย์ ซึ่งอยู่ทางด้านทิศตะวันตกของวัด ต่อมาเมื่อเจดีย์หักพังลงมา พระนางพญาจึงตกลงมาปะปนกับซากเจดีย์ และกระจายทั่วไปในบริเวณวัด ได้มีการพบกรุพระนางพญาครั้งแรกเมื่อประมาณปี พ.ศ. ๒๔๔๔ และได้นำขึ้นทูลเกล้า ฯ ถวายพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว และให้บรรดาข้าราชบริพาร ครั้งหลังเมื่อประมาณปี พ.ศ. ๒๔๘๕ ในสมัยสงครามมหาเอเซียบูรพา เมื่อมีการขุดหลุมหลบภัยจึงไปพบพระนางพญาเป็นจำนวนมาก กระจายอยู่ทั่วไปในบริเวณวัด พระพิมพ์นางพญา เป็นพระพิมพ์ปางมารวิชัย องค์พระอยู่ในกรอบสามเหลี่ยมหน้าจั่ว มีเหลี่ยมรอยตัดด้วยเส้นตอกตัดเรียบร้อย สวยงามปราณีต เป็นพระพิมพ์เนื้อดินเผาเนื้อแกร่ง และเนื้อหยาบ เนื้อมีส่วนผสมของดินว่านต่าง ๆ แร่ธาตุ กรวดและทราย เนื้อที่มีสีเขียวและสีดำจะมีความแกร่งมากกว่าสีอื่น เนื่องจากถูกเผาด้วยอุณหภูมิสูง  สีโดยทั่วไปจะเป็นสีแดงคล้ำน้ำตาลแก่ เขียวตะไคร่แกมดำสีเม็ดพิกุลแห้ง สีกระเบื้อง หรือสีหม้อไหม้ สีสวาทหรือสีเทา และสีแดงคล้ำ ที่เรียกว่าเนื้อมันปู และสีขาวอมชมพู รูปแบบของพิมพ์มีอยู่ ๖ พิมพ์ด้วยกันคือ พิมพ์ใหญ่เข่าตรง พิมพ์ใหญ่เข่าโค้ง พิมพ์ใหญ่อกนูน พิมพ์เล็กอกนูน พิมพ์สังฆาฏิ และพิมพ์เทวดา เชื่อกันว่าพระพิพม์นางพญามีอานุภาพศักดิ์สิทธิ์ด้านเมตตามหานิยมให้ลาภยศ แคล้วคลาดจากอันตราย และภัยพิบัติทั้งปวง อยู่ยงคงกระพันไม่ว่าอาวุธใด ๆ ไม่อาจทำอันตรายได้ ซึ่งวัดนางพญา ตั้งอยู่ถนนจ่าการบุญ อำเภอเมือง จังหวัดพิษณุโลก จากคุณ : แสนพลพ่าย - [ 19 ก.พ. 51 16:36:51 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เก็บความรู้ ขอบคุณครับ จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 19 ก.พ. 51 16:51:11 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คำว่าพระสมเด็จ จะนำมาใช้ กับพระเครื่องที่สร้างจากสมเด็จฯ ครับ    กำปั้นทุบดินไปมั๊ย   -_-" อย่าง พระสมเด็จวัดระฆังนั้นก็ชัดอยู่ในชื่อแล้วว่า เป็นพระที่สร้างจาก ท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ  จึงได้เรียกพระสมเด็จ ในขณะที่ พระเครื่องนางพญาเอง ถ้าจะว่ากันถึงในปัจจุบัน จะเรียกทั้งสองแบบ คือ พระสมเด็จนางพญา และ พระนางพญา ก็ด้วยความต่างที่ ผู้สร้างนี่แหละครับ พระสมเด็จนางพญา ก็สมชื่อ ตามที่ว่า คือเป็นพระเครื่องที่สร้างขึ้นโดยพระวิสุทธิกษัตริย์ และสมเด็จพระนเรศวรมหาราชครับ ว่าง่ายๆ คำว่าพระสมเด็จฯ ที่ใช้นำหน้านั้น เป็นคำขยายความของพระเครื่องนั้นๆ ว่าผู้จัดสร้างเป็นใครน่ะครับ ^__^ จากคุณ : ฟาฬ - [ 19 ก.พ. 51 17:08:22 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เข้ามาเก็บความรู้ค่ะ จากคุณ : Eowy - [ 19 ก.พ. 51 17:27:31 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณสำหรับความรู้ค่ะ อ่านเพชรฯ ได้อะไรมากกว่าที่คุณคิด ^_^ จากคุณ : vivee_t - [ 19 ก.พ. 51 17:36:58 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณค่ะ ...กระจ่างเลยค่ะ ... จากคุณ : น้องแมวดอย - [ 19 ก.พ. 51 18:39:21 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณสำหรับความรู้ค่ะ จากคุณ : ibapapoon - [ 19 ก.พ. 51 18:43:05 ]

ความคิดเห็นที่ 13 พระนางพญานั้น ผมเคยอ่านเจอบางที่เขาก็สันนิฐานว่า  คนที่สร้างเนี่ยอาจจะเป็นพระวิสุทธิกษัตริย์มากกว่า พระนางพญาหรือพระพิมพ์นางพญา ซึ่งนิยมกันว่าเป็น ราชินีแห่งพระเครื่อง เป็นพระเครื่องที่พบอยู่ในพระเจดีย์ และบริเวณวัดนางพญา จังหวัดพิษณุโลก จึงถูกขนานนามว่าพระนางพญา สร้างขึ้นในสมัยกรุงศรีอยุธยา ราว พ.ศ. 2106 โดยสมเด็จพระวิสุทธิกษัตรี เป็นผู้ทรงสร้างในเวลาใกล้เคียงกันกับสร้างวัดนางพญา มีอายุถึงปัจจุบันประมาณ 420 ปีเป็นที่น่ายกย่องนับถือว่าทรงคุณวิเศษมากทั้งทางมหิทฤทธิ์และมหานิยม แม้จะมีชื่อพระเป็นทางกษัตรี แต่ก็ใช้คุ้มครองได้ทั้งหญิงและชาย หาได้มีคุณวิเศษและใช้ได้เฉพาะสตรีตามที่ท่านเข้าใจไม่ จากคุณ : gogonmu - [ 19 ก.พ. 51 19:48:59 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ๛ ประวัติการสร้าง ๛ ๛ พระนางพญา ๛ ๛ วัดนางพญา จังหวัดพิษณุโลก ๛ ในปี พ.ศ.๒๐๙๑ สมเด็จพระมหาจักรพรรดิขึ้นครองราชย์ กองทัพพม่าซึ่งมีกำลังไพร่พลมากกว่าได้ขยายอาณาเขตเข้าตีเมืองมอญ ซึ่งมีอาณาเขตติดต่อกับแดนไทย ไว้เป็นที่มั่น แล้วสั่งเกณฑ์กองทัพมาตั้งประชุมพลที่เมืองเมาะตะมะ พระเจ้าหงสาวดีได้เสด็จเป็นจอมทัพยกเข้ามารุกรานเมืองไทย หมายเอากรุงศรีอยุธยาเป็นเมืองขึ้น ฝ่ายสมเด็จพระมหาจักรพรรดิเมื่อทราบข่าวว่ากองทัพพระเจ้าหงสาวดียกเข้ามาประชิดกรุง เสด็จยกกองทัพหลวงออกไปหวังจะลองกำลังข้าศึกดูว่าจะหนักเบาเพียงใด โดยทรงพระคชาธาร สมเด็จพระสุริโยทัย พระอัครมเหสี ได้แต่งองค์เป็นชายอย่างพระมหาอุปราช ทรงคชาสาร ตามเสด็จไปด้วยพระราเมศวรและพระมหินทร์ ราชโอรสทั้งสอง กองทัพสมเด็จพระมหาจักรพรรดิออกไปปะทะกับกองทัพพระเจ้าแปร ซึ่งเป็นทัพหน้าของพระเจ้าหงสาวดี ไพร่พลของทั้งสองกองทัพเข้ารบพุ่งกันเป็นสามารถ สมเด็จพระมหาจักรพรรดิกับพระเจ้าแปรต่างทรงช้างขับไพร่พล หนุนมาพบกันเข้าก็ชนช้างกันตามแบบการยุทธในสมัยนั้น ช้างพระที่นั่งสมเด็จพะมหาจักรพรรดิเสียทีแล่นหนีช้างข้าศึกเอาไว้ไม่อยู่ พระเจ้าแปรขับช้างไล่มา สมเด็จพระสุริโยทัยเกรงพระราชสวามีจะเป็นอันตราย จึงขับช้างทรงเข้าขวางทางข้าศึกเอาไว้ พระแปรได้ทีฟันสมเด็จพระสุริโยทัย ด้วยสำคัญว่าเป็นชาย สิ้นพระชนซบลงกับคอช้าง พอพระราเมศวรกับพระมหินทร์ทั้งสองพระองค์ขับช้างทรงเข้าต่อสู้ พระเจ้าแปรก็ถอย จึงกันเอาพระศพสมเด็จพระชนนีกลับ การรบพุ่งในวันนั้นเป็นอันยุติไม่รู้แพ้รู้ชนะกัน แม้ว่าสมเด็จพระสุริโยทัยจักสิ้นพระชนม์ พระศพสมเด็จพระสุริโยทัยได้อันเชิญไปประดิษฐานไว้ที่สวนหลวง ตรงที่สร้างวังหลังต่อมาได้สร้างพระเมรุพระราชทานเพลิงพระศพสมเด็จพระสุริโยทัยที่ใน สนามหลวง ตรงกับวัดเขตวัดสบสวรรค์และได้สร้างพระอารามขึ้นตรงกับพระเมรุกับได้สร้างพระมหาเจดี ย์เป็นอนุสรณ์ถึงวีรกรรมของพระองค์ท่านผู้มีทั้งพระทัยกล้าหาญมั่นคงเด็ดเดี่ยว ให้อนุชนรุ่นหลังได้จดจำสืบกันต่อมา การศึกในครั้งนั้น กองทัพของพระเจ้าหงสาวดี แม้จะมีรี้พลมากกว่าก็ไม่สามารถที่รบพุ่งหักหาญให้กรุงศรีอยุธยาแตกหักลงได้ เพียงแต่ล้อมเมืองเอาไว้เฉยๆ อยู่ไปนานเข้าเสบียงอาหารร่อยหรอลง รี้พลก็ระส่ำระส่าย ประกอบกับขณะนั้นกำลังรบทางหัวเมืองฝ่ายเหนืออันเป็นมณฑลราชธานีครั้งสมเด็จพระร่วงเ จ้า ยังมีกำลังมาก อีกทั้งพระมหาธรรมราชา ซึ่งเป็นอุปราชครองหัวเมืองเหนือทั้งปวงอยู่ที่เมืองพิษณุโลก สมเด็จพระมหาจักรพรรดิได้มีใบบอกให้ยกกองทัพหัวเมืองฝ่ายเหนือ ลงมาช่วยตีกระหนาบ ฝ่ายพระเจ้าหงสาวดีพอได้ข่าวกองทัพไทยในฝ่ายเหนือลงมาก็ตกพระทัย ยกทัพกลับไปทางด้านเจดีย์สามองค์ ปี พ.ศ. ๒๑๐๖ พระมหาธรรมราชาผู้ครองเมืองพิษณุโลก ได้อภิเษกเป็นพระศรีสรรเพชญ หรือเจ้าฟ้าสองแคว ทรงอภิเษกสมรสกับพระวิสุทธิกษัตริย์ พระราชธิดาในสมเด็จพระมหาจักรพรรดิ กับสมเด็จพระสุริโยทัย ผู้ซึ้งมีเลือดเนื้อเชื้อไขเป็นนักรบอย่างแท้จริง ยอดวีรกษัตรีนั่นเอง มีพระราชโอรส๒องค์ คือสมเด็จพระนเรศวรมหาราช ผู้กอบกู้ชาติให้หลุดพ้นจากการเป็นเมืองขึ้น กับสมเด็จพระเอกาทศรถ และพระธิดา๑องค์ คือ พระสุพรรณกัลยา พระมหาธรรมราชาทรงครองหัวเมืองฝ่ายเหนือและเมืองพิษณุโลกสืบต่อมาเป็นเวลานาน พระองค์ทรงทะนุบำรุงเมือง ตลอดจนพระศาสนาเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง วัดพระศรีรัตนมหาธาตุ หรือที่เราเรียกกันสั้นๆว่า วัดใหญ่ อันเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธชินราช เป็นพุทธสถานที่สำคัญยิ่ง เพราะเป็นวัดที่พระเจ้าอยู่หัวทรงใช้เป็นสถานที่ประกอบศาสนกิจตลอดมา คงจะเป็นเช่นเดียวกันกับวัดพระศรีรัตนศาสดารามในปัจจุบันนี้ จากคุณ : gogonmu - [ 19 ก.พ. 51 19:50:10 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ส่วนพระวิสุทธิกษัตริย์ พระชายา ทรงทะนุบำรุงและปฏิสังขรณ์วัดนางพญา ซึ่งเป็นวัดเคียงข้างกับวัดใหญ่เพียงถนนกั้นกลางเท่านั้น เหตุที่วัดนี้มีชื่อว่าวัดนางพญานั้นมีเหตุผลอยู่สองประการด้วยกันคือ พระวิสุทธิกษัตริย์สร้างถวายเป็นพุทธบูชาอุทิศแด่พระมารดา คือสมเด็จพระสุริโยทัย หรือเรียกชื่อตามตำแหน่งแห่งผู้สร้างคือ พระวิสุทธิกษัตริย์ และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ณ ที่วัดแห่งนี้ได้ขุดพบพระพิมพ์เนื้อดินประทับปางมารวิชัย อยู่ในรูปสามเหลี่ยมหน้าจั่วอย่างทรงเลขาคณิตหลายทรงพิมพ์ด้วยกันและมีจำนวนมาก เข้าใจว่าคงจะมีจำนวนถึง ๘๔,๐๐๐ องค์ ครบถ้วนตามจำนวนพระธรรมขันธ์ ซึ่งเป็นคตินิยมของท่านโบราณาจารย์ที่ต้องสร้างให้ได้จำนวนเท่านั้น เรื่องจำนวนการสร้างคงจะไม่เป็นปัญหา แต่อย่างใดอย่างหนึ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อท่านผู้สร้างเป็นถึงนางพญามหากษัตริย์ ย่อมจักมีอยู่แล้วพร้อมสรรพทั้งแรงงานคน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พระนางพญาเป็นพระเนื้อดินธรรมดาๆนี่เองเรื่องวัสดุจึงหาได้ง่ายมีอยู่ทั่วไปเมื่อสร้ างเสร็จเรียบร้อยและได้ผ่านพิธีกรรมพุทธาภิเษกจงดีแล้วจึงได้บรรจุในพระมหาเจดีย์ที่ วัดนางพญา เป็นพุทธบูชาและเป็นการสืบพระพุทธศาสนาตามคตินิยมมาแต่โบราณกาล แต่เดิมนั้นพระมหาเจดีย์อันเป็นที่บรรจุพระนางพญาจักมีจำนวนกี่องค์นั้นไม่มีหลักฐาน ยืนยันแน่นอน แต่คิดว่าคงจักมีจำนวนมากด้วยกันหรืออย่างน้อยก็ ๔ องค์ สร้างไว้ประจำ ๔ ทิศ เมื่อกาลเวลาได้ล่วงเลยไปแล้วหลายร้อยปี พระมหาเจดีย์องค์อื่นๆ ได้ปรักหักพังลงตามสภาพอันไม่คงทนปรากฏว่าพระนางพญาที่บรรจุเอาไว้ได้แตกออกมาจากกรุ ตกเรี่ยราดอยู่ตามพื้นดินและถูกน้ำฝนชะหลากไหลไปกับกระแสน้ำ แต่ก็คงจักอยู่ภายในบริเวณวัด เมื่อก่อนได้มีการขุดพบกันอยู่บ่อยๆปัจจุบันทางวัดได้เทคอนกรีตทับที่เสียแล้ว ถ้าพระนางพญายังคงตกหล่นและฝังดินอยู่แล้วนั้นก็คงหมดโอกาสที่จะขุดค้นขึ้นมาได้ พระเหล่านั้นคงจักเป็นสมบัติของแผ่นดินสืบต่อไป จะอย่างไรก็ดี ขณะนี้พระมหาเจดีย์ยังคงสภาพเดิมอยู่องค์หนึ่งที่ทางวัดได้ทะนุบำรุงรักษาเอาไว้เป็น อย่างดี และจากสภาพของ เจดีย์แบบลังกาอันเป็นที่บรรจุพระนางพญานั้น ทำให้สันนิษฐานได้ว่า พระนางพญาได้ในสมัยสมเด็จพระมหาธรรมราชา พระวิสุทธิกษัตริย์ ผู้ครองเมืองสองแคว (พ.ศ.๒๑๑๒) เป็นไปได้อย่างสนิทใจ พระนางพญาเป็นพระพุทธประติมากรรมขนาดเล็กเป็นรูปสามเหลี่ยม สร้างจากดินนำมาเผาให้สุกเสร็จแล้วนำบรรจุไว้ในกรุเจดีย์ด้านหลังโบสถ์วัดนางพญา จังหวัดพิษณุโลก วัดนางพญาเป็นวัดที่ค่อนข้างเล็กมากอยู่ตรงข้ามกับพระศรีมหาธาตุ หรือวัดใหญ่ จังหวัดพิษณุโลก ซึ่งเป็นที่ประดิษฐานองค์พระพุทธชินราช พระพุทธรูปที่มีชื่อเสียงและเป็นที่เคารพของพุทธศาสนิกชนทั้งในประเทศและต่างประเทศ สำหรับวัดนางพญานั้นถึงแม้ว่าจะเป็นวัดที่ค่อนข้างเล็กแต่ชื่อเสียงและความศักดิ์สิท ธิ์ ของวัดนางพญาเป็นที่เลื่องลือและเคารพนับถือของคนไทยทั่วทั้งประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่ งเป็นสถานที่ซึ่งค้นพบพระเครื่องที่นับเนื่องอยู่ในพระชุดเบญจภาคีได้แก่พระนางพญา หากพูดถึงพระผงรูปสี่เหลี่ยมจะกลายเป็นเอกลักษณ์ของพระสมเด็จถึงแม้ว่าพระผงรูปสี่เห ลี่ยมบางองค์เราจะไม่เรียกว่าเป็นพระสมเด็จ เช่น พระผงพิมพ์หลังอุ ของท่านเจ้าคุณนรฯแต่เนื่องจากมีเอกลักษณ์เหมือนพระสมเด็จวัดระฆังโฆสิตาราม ผู้คนจึงเรียกพระผงพิมพ์หลังอุ เป็นพระสมเด็จหลังอุของท่านเจ้าคุณนรฯ พระผงที่จะเรียกชื่อเป็นพระสมเด็จนั้นจริงๆแล้วท่านเจ้าประคุณผู้สร้างพระจะต้องมีสม ณศักดิ์เป็นชั้นสมเด็จ เช่น พระสมเด็จอรหัง เป็นต้น มาพูดกันถึงพระรูปสามเหลี่ยมจะนึกถึงพระนางพญาซึ่งมีรูปทรงสัณฐานเป็นรูปสามเหลี่ยม นอกจากพระนางพญา วัดนางพญาแล้ว พระเครื่องที่มีเอกลักษณ์เป็นรูปสามเหลี่ยมมักจะถูกเรียกนำหน้าเป็นนางพญา เช่น พระนางพญาเสน่ห์จันทร์ พระนางพญากรุโรงทอ พระนางพญากำแพงเพชร พระนางพญาวัดโพธิ์ เป็นต้น พระนางพญาเป็นพระที่อยู่ในกรุเจดีย์วัดนางพญา จังหวัดพิษณุโลก และเจดีย์วัดราชบูรณะซึ่งเดิมเป็นอาณาบริเวณเดียวกันกับวัดนางพญา ภายหลังเจดีย์ได้ชำรุดและหักล้มลง จึงปรากฏพระนางพญากระจัดกระจายอยู่เต็มวัดนางพญา บรรดาเด็กวัดได้นำองค์พระนางพญามาเล่นทอยแก่นกันภิกษุรูปหนึ่งเห็นเป็นการไม่ควร จึงรวบรวมเก็บพระนางพญาแล้วบรรจุไว้ในพระเจดีย์ ซึ่งปัจจุบันเป็นเจดีย์อยู่ริมถนนหน้าวัดนางพญา ปรากฎเรื่องราวเกี่ยวกับพระนางพญาในการเสด็จประพาสต้นหัวเมืองฝ่ายเหนือของล้นเกล้าร ัชกาลที่ ๕ เมื่อพระองค์เสด็จขึ้นไปยังจังหวัดพิษณุโลก พระราชประสงค์ของพระองค์เพื่อเป็นการสืบทอดพระศาสนา พระบาทสมเด็จพระเจ้าพระปิยมหาราชได้นำพระนางพญาลงมากรุงเทพฯ พระนางพญาบางส่วนได้มีการบรรจุไว้ในเจดีย์วัดอินทรวิหาร โดยใส่ไว้ในบาตรพระภายหลังได้ขุดกรุเจดีย์ พบพระนางพญาในบาตรพระดังกล่าวจะมีสนิมเหล็กของบาตรพระเคลือบอยู่บนผิวพระนางพญา พระนางพญานอกจากจะพบตามที่ต่างๆดังกล่าวแล้วยังขุดพบบางส่วนในกรุวัดต่างๆในจังหวัดพ ิษณุโลกอีกด้วยแต่มีไม่มากนัก เจดีย์ละองค์สององค์ เก็บไว้ในผอบและประดิษฐานไว้บนยอดพระเจดีย์เป็นส่วนใหญ่ ในคราวที่พระประธานในโบสถ์วัดนางพญาซึ้งเป็นพระประธานปูนปั้นชำรุดทางวัดนางพญาได้ดำ เนินการบูรณะขึ้นใหม่ กะเทาะเอาปูนฉาบที่เสื่อมคุณภาพออก และฉาบปูนปั้นใหม่ลงรักปิดทองให้ดูสวยงามน่าเคารพกราบไหว้บูชาจนกระทั่งปัจจุบันนี้ช ่างที่ซ่อมแซมองค์พระประธานได้ค้นพบตลับดินเผาประดิษฐานอยู่บนยอดพระเกศองค์พระประธา น ภายในบรรจุพระ ๔ องค์ เป็นพระนางพญาพิมพ์เข่าตรง พระนางพญา พิมพ์สังฆาฏิ พระนางพญา พิมพ์ทรงเทวดา และพระนางพญา กรุโรงทอ ทั้ง ๔ องค์ล้วนแล้วแต่เป็นพระที่มีพุทธลักษณะสวยงามเป็นอันดับหนึ่งของประเทศไทยทั้งสิ้น ประมาณปี พ.ศ. ๒๕๑๒-๒๕๑๕ ที่จังหวัดพิษณุโลกได้ขุดพบกรุพระนางพญาอีก ๑ กรุอยู่ห่างจากบริเวณวัดนางพญาไปประมาณ ๔-๕ กิโลเมตรเป็นกรุที่เปียกชื้นเรียกว่าเกือบจะแช่อยู่ในน้ำ เราเรียกพระนางพญากรุนี้ว่า พระนางพญา กรุน้ำ ผิวพระจะถูกน้ำกัดสึกกร่อนและมีเม็ดกรวดทรายอย่างเห็นได้ชัด พระบางองค์จะปรากฏคราบรารักติดอยู่เต็มองค์บ้าง บางองค์มีรารักติดอยู่เป็นจุดๆบ้าง ประมาณปี พ.ศ. ๒๕๓๐ หรือปีใกล้เคียงได้มีการขุดพบกรุพระนางพญาอีกกรุหนึ่ง เข้าใจว่าเป็นเจดีย์นอกวัดนางพญาที่สร้างติดกับถนนทางหลวงซึ้งมีการโจษขานกันว่าหลวง ตาที่วัดนางพญาได้เก็บพระนางพญาซึ้งตกเรี่ยราดอยู่ตามโคนพระเจดีย์นำไปบรรจุในพระเจด ีย์ซึ้งสร้างขึ้นใหม่ พระชุดนี้มีไม่มากนักแต่จะเป็นพระที่ค่อนข้างสวยงามและสมบูรณ์มาก มีพระนางพญาพิมพ์อกนูนใหญ่ ที่ปรากฏหู ตา จมูก อย่างชัดเจนและมีข่าวว่ามีพระนางพญา พิมพ์เข่าโค้งที่พบในกรุนี้มีความสวยงามมากเป็นพิเศษ มีหู ตา จมูกชัดเจน เป็นแต่เพียงข่าวที่มีผู้คนไปพบเท่านั้นเจ้าของพระยังเก็บสงวนไว้ไม่ให้ใครได้ชมมากน ัก มีเพียงคำเล่าขานกันมานานเท่านั้นว่าในครั้งแรกที่เจดีย์หลังโบสถ์พระประธานวัดนางพญ าล้มลง ปรากฏพระนางพญากระจัดกระจายเต็มวัด ทางวัดนางพญาได้นำเอาเศษอิฐอันเป็นซากพระเจดีย์ที่ล้มอยู่บนพื้นวัดไปเทถมในสระน้ำกล างวัด เพื่อให้บริเวณวัดสะอาดเรียบร้อย และเป็นการถมสระน้ำให้เต็มให้บริเวณวัดกว้างยิ่งขึ้น ภายหลังพื้นบริเวณ วัดนางพญาได้เทปูนเป็นพื้นลานวัด พระนางพญาบางส่วนเข้าใจว่าได้ฝังอยู่บริเวณลานวัดยังไม่เคยขุดค้นขึ้นมาอีก เลย ยาวไปนิด แต่สาระล้วนๆครับ  ขอโทษที่ยาวไปหน่อย จากคุณ : gogonmu - [ 19 ก.พ. 51 19:52:07 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาฟังแบบเป็นนิทานกันบ้างนะครับ (ค้นเจอหลายที่เอามาปะปนกันให้อ่านจุใจกันไปเลย) กล่าวถึงนางพระยากาเผือก และพระยากาเผือก 2 ผัวเมียได้อาศัยอยู่ด้วยกัน และทำรังอยู่บนต้นมะเดื่อ คืนหนึ่งภรรยาของพระยากาเผือกได้ฝันไปว่า มีลูกแก้ววิเศษสีเขียว 5 ลูก เสด็จมาหานาง นางก็คว้าเอาไว้ แต่ไม่นานลูกแก้วทั้ง 5 ลูกนั้นก็เสด็จจากนางไป นางพระยากาเผือกเสียใจมาก ร้องไห้สะอึกสะอื้น เป็นเวลานาน จนพระยากาเผือกต้องปลุกนางให้ตื่นจากความฝัน นึกว่านางเป็นอะไรไป นางพระยากาเผือกจึงเล่าความฝันให้ฟัง พระสามีของนางได้แก้ความฝันให้นางว่า นางพระยากาเผือกจะตั้งครรภ์ แต่ไม่นานลูกก็จะจากไป และจะไม่ได้อยู่กับลูก ตนเองหลังจากนั้นไม่นานนางพระยากาเผือกก็ตั้งครรภ์จริง ๆ และก็คลอดลูกออกมาวันละฟอง ระหว่างที่นางออกไข่ทั้งสองก็จะผลัดเปลี่ยนกันออกไปหาอาหารมาเผื่อซึ่งกันและกัน ส่วนผู้ที่เฝ้ารังก็จะซ่อมแซมรัง ให้แข็งแรง และมั่นคง พร้อมทั้งดูแลไข่ในรังนั้น พอคลอดไข่ครบ 5 ฟองทั้งคู่คิดว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น จึงออกไปหาอาหารพร้อมกัน โดยไม่คิดว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น เพราะคิดว่าไข่ของตนเองแข็งแรงและมั่นคง ดีมากแล้ว ระหว่างที่ทั้งสองออกหากิน ได้เกิดพายุยักษ์พัดพาเอารังของทั้งคู่ไป เมื่อกลับมาไม่เจอรัง และไข่ของตนเอง จึงร้องไห้ ้โศกเศร้าเสียใจมากส่วนนางพระยากาเผือกร้องไห้ เสียใจ จนขาดใจตายในที่สุด           กล่าวถึงไข่ทั้ง 5 ที่ถูกพายุพัดพาไปตามกระแสลมพายุนั้น ๑ ไก่ ........ นำไข่ไปฟักออกมาเป็น .... พระกกุสันธะ ๒ นาค ...... นำไข่ไปฟักออกมาเป็น .... พระโกนาคมน์ ๓ เต่า ....... นำไข่ไปฟักออกมาเป็น .... พระกัสสป ๔ โค ......... นำไข่ไปฟักออกมาเป็น .... พระสมณโคดม ๕ สิงห์ ...... นำไข่ไปฟักออกมาเป็น .... พระศรีอาริยเมตไตร ความแตกต่างของพระพุทธเจ้า 5 พระองค์ในภัทรกัปนี้ 1. พระกกุสันธพุทธเจ้า หลังจากได้รับพุทธพยากรณ์เป็นครั้งแรกจากพระพุทธเจ้า เมื่อสมัย เป็นพระโพธิสัตว์หลังจากนั้น 8 อสังไขยแสนกัป ได้สร้างบารมีกับพระพุทธเจ้าอีกประมาณ 37,024 พระองค์ เป็นศรัทธาพุทธเจ้า อายุไขย 40,000 พรรษา พระสรีระสูง 40 ศอก หรือ 20 เมตร บำเพ็ญทุกกิริยาชาติสุดท้าย 10 เดือน พุทธรังสีสร้านไปไกล 10 โยชน์ (160 กิโลเมตร) 2. พระโกนาคมพุทธเจ้า หลังจากได้รับพุทธพยากรณ์เป็นครั้งแรกจากพระพุทธเจ้า เมื่อสมัยเป็นพระโพธิสัตว์หลังจากนั้น 8 อสงไขยแสนกัป ได้สร้างบารมีกับพระพุทธเจ้าอีกประมาณ 37,024 พระองค์ เป็นศรัทธาพุทธเจ้า อายุไขย 30,000 พรรษา พระสรีระสูง 30 ศอก หรือ 15 เมตร บำเพ็ญทุกกิริยาชาติสุดท้าย 1 เดือน พุทธรังสีสร้านไปไกล ตามแต่พระประสงค์ 3. พระกัสสปพุทธเจ้า หลังจากได้รับพุทธพยากรณ์เป็นครั้งแรกจากพระพุทธเจ้า เมื่อสมัยเป็นพระโพธิสัตว์หลังจากนั้น 8 อสงไขยแสนกัป ได้สร้างบารมีกับพระพุทธเจ้าอีกประมาณ 37,024 พระองค์ เป็นศรัทธาพุทธเจ้า อายุไขย 20,000 พรรษา พระสรีระสูง 20 ศอก หรือ 10 เมตร บำเพ็ญทุกกิริยาชาติสุดท้าย 7 วัน พุทธรังสีสร้านไปไกล ตามแต่พระประสงค์ 4. พระศากยมุนีโคดมพุทธเจ้า หลังจากได้รับพุทธพยากรณ์เป็นครั้งแรกจากพระพุทธเจ้า เมื่อสมัยเป็นพระโพธิสัตว์หลังจากนั้น 4 องไขยแสนกัป ได้สร้างบารมีกับพระพุทธเจ้าอีก 24 พระองค์ ซึ่งน้อยมาก เป็นปัญญาพุทธเจ้า อายุไขย 80 พรรษา พระสรีระสูง 4 ศอก หรือ 2 เมตร บำเพ็ญทุกกิริยาชาติสุดท้าย 6 ปี พุทธรังสีสร้านไปข้างละ 1 วา เป็นปกติ 5. พระอริยเมตตรัยพุทธเจ้า หลังจากได้รับพุทธพยากรณ์เป็นครั้งแรกจากพระพุทธเจ้า เมื่อสมัยเป็นพระโพธิสัตว์หลังจากนั้น 16 อสงไขยแสนกัป ได้สร้างบารมีกับพระพุทธเจ้าอีกประมาณ 477,029 พระองค์ เป็นวิริยะพุทธเจ้า อายุไขย 80,000 พรรษา พระสรีระสูง 80 ศอก หรือ 40 เมตร บำเพ็ญทุกกิริยาชาติสุดท้าย 7 วัน พุทธรังสีสร้านไปไกล ยังกำหนดไม่ได้       เมื่อเวลาผ่านไปนานเป็นสิบปี ไข่ทั้งห้าก็กลายเป็นพระยากาเผือก โตเป็นหนุ่มรูปงาม ในตำนานเล่าว่าเทวดาบนสรวงสวรรค์ได้นิมิตรให้เกิดอาศรมในป่าขึ้นแห่งหนึ่ง และพระยากาเผือก ก็เดินทางมาพบเจอกันโดยบังเอิญ และต่างไต่ถามเรื่องราวของชีวิตซึ่งกันและกัน จนได้ข้อกังขา ที่ยังหาคำตอบไม่ได้เหมือนกัน คือแม่ของพระยากาเผือกทั้ง 5 พระองค์คือใคร พระยากาเผือกทั้ง 5 พระองค์จึงได้ตั้งจิตอธิษฐานขอให้ได้พบมารดาของตน ทันใดก็ปรากฏร่างของนางพระยากาเผือกขึ้นตรงหน้า นางพระยากาเผือกได้บอกว่า ทั้ง 5 พระองค์เป็นพี่น้องกัน และ แม่ของพระยากาเผือกทั้ง 5 ก็คือตนเอง หากต้องการพบ เห็นแม่ และอยากทดแทนบุญคุณก็ ให้ทำโฮงเฮงไม้ไผ่ และฝั่นด้าย เป็นรูปตีนกา 3 แฉก (คล้ายเท้าของกา) ทำไส้โฮงเฮง และให้ใช้น้ำมันมะพร้าวเป็นเชื้อเพลิง จุดให้ไฟสว่าง แสงสว่างของโฮงเฮงจะทำให้ส่องสว่างไปถึงสรวงสวรรค์ที่แม่อยู่ ก็จะเป็นการทดแทนบุญคุณ และแม่ก็จะได้รับรู้ ด้วย หากไม่ทำโฮงเฮงไม้ไผ่ก็ทำเป็นกระทง ลอยตามแม่น้ำคงคา โดยใช้ด้ายฝั่นเหมือนกัน และให้ทำเป็นรูปตีนกา 3 แฉกเช่นกัน ปัจจุบันได้มีการทำโฮงเฮงเป็นประเพณีพื้นบ้านของชาวอีสาน และมีประเพณีลอยกระทงให้เห็นอยู่ โดยเฉพาะประเพณีลอยกระทง แต่มีการดัดแปลงด้ายที่ฝั่นรูปตีนกา เป็นใช้เทียนจุดให้ไฟส่องสว่างได้เลยทำได้ง่ายไม่ต้องเสียเวลาเคี่ยวน้ำมันมะพร้าว เป็นเชื้อเพลิงเหมือนสมัยโบราณ แต่โฮงเฮงไม้ไผ่หรือบักโฮงเฮงบ้านเรา ยังมีปรากฎให้ได้เห็นบ้างเป็นบางหมู่บ้าน และมักจะปรากฎให้เห็นในเทศกาลออกพรรษา จากคุณ : ปฏิทิน - [ 19 ก.พ. 51 20:55:50 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ลืมเอารูปลงให้ดูด้วย จากคุณ : ปฏิทิน - [ 19 ก.พ. 51 21:00:20 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ห้องเราจากจะสนุกแล้วความรู้แน่นครับ พี่น้องค้าบ   ขอบคุณนะครับ คุณ ปฎิทิน  ที่หาความรุ้มาให้ จากคุณ : gogonmu - [ 19 ก.พ. 51 21:31:17 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณครับ แต่ละท่านสุดยอดจริง ๆ จากคุณ : แสนพลพ่าย - [ 20 ก.พ. 51 07:55:59 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เข้ามาเอาความรู้ครับ จากคุณ : poonseemen - [ 20 ก.พ. 51 08:47:14 ]

ความคิดเห็นที่ 21 พระพุทธเจ้า ๕ พระองค์ อุบัติในภัททกัปนี้" คำว่า "กัป" หมายถึง ระยะเวลาที่ยาวนานเหลือเกินที่กำหนดว่าโลกคือสกลจักวาฬ ประลัยครั้งหนึ่ง คือกำหนดอายุของโลก ท่านให้เข้าใจด้วยอุปามาว่าเปรียบเหมือนมีภูเขาศิลาล้วน กว้าง ยาว สูงด้านละ 1 โยชน์ (๔๐๐ เส้นหรือประมาณ ๑๖ กิโลเมตร) ทุก 100 ปี มีคนนำผ้าเนื้อละเอียดอย่างดีมาลูบครั้งหนึ่ง จนกว่าภูเขานั้นจะสึกหรอสิ้นไป กัปหนึ่งยาวกว่านั้น "กัป" ปัจจุบันนี้เรียกว่า "ภัททกัป" หรือ "ภัทรกัป" แปลว่า กัปเจริญ เพราะในภัททกัปจะมีพระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นถึง ๕ พระองค์ คือ          ๑. พระกกุสันธะ          ๒. พระโกนาคมนะ          ๓. พระกัสสปะ          ๔. พระโคดม (คือพระพุทธเจ้าพระองค์ปัจจุบัน)          ๕. พระศรีอริยเมตไตรย ในภัททกัปนี้จักมีพระพุทธเจ้าอุบัติขึ้นในอนาคตอีกหนึ่ง พระองค์คือ "พระศรีอริยเมตไตรย" บทนมัสการว่า "นโม พุทธาย" แปลตามศัพท์ว่า "นอบน้อมแต่พระพุทธเจ้า"เป็นคำ กลาง ๆ แต่ก็นับถือกันว่าเป็นบทไหว้พระพุทธเจ้า ๕ ประองค์ น่าจะเพราะนับได้ ๕ อักษร และพระพุทธเจ้า ๕ พระองค์นั้น ก็หมายถึง พระพุทธเจ้าซึ่งได้อุบัติแล้วและจักอุบัติในภัททกัปนี้ จากคุณ : kobauan - [ 20 ก.พ. 51 09:17:33 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ความรู้แน่นปึ้ก จากคุณ : ตี่น้อย (praphansak) - [ 20 ก.พ. 51 12:45:15 ]

ความคิดเห็นที่ 23 สุดยอดค่ะ สำหรับความรู้ที่ทุกๆ ท่านได้กรุณาหามาให้ทุกคนได้รับทราบ จากคุณ : คุณเหมันต์ - [ 20 ก.พ. 51 13:49:29 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ความรู้ใหม่หาได้ที่นี่คะ ขอบคุณคะ ตอนนี้ก็อบเอาไปอ่านก่อนนะ จากคุณ : หางหวาย - [ 20 ก.พ. 51 18:51:53 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณมากๆเลยค่ะ มีพระนางพญาบูชาติดตัวมานาน แต่ไม่เคยทราบรายละเอียดแบบนี้เลยค่ะ ได้ความรู้เต็มๆจากห้องนี้อีกแล้ว ขอบคุีณจากใจคนไกลบ้านค่ะ เฮ้ออออ กว่าจะพิมพ์ภาษาไทยได้แต่ละตัว.....ตาลายเลยเรา แถมตาตี่ๆก็จะปิดอยู่แล้ว จะตี๕แล้วยังไม่ยอมหลับยอมนอน ฮึมแล้วช้านจะบ่นทามมายเนี่ย ปายนอนดีกว่า Good Night ka.....oops, I mean Good Morning ka, he he.....^o^ จากคุณ : Darin - [ 20 ก.พ. 51 19:48:09 A:75.4.245.34 X: ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขอบคุณสำหรับความรู้ดีดี นะคะ จากคุณ : คุณนายขาวมณี - [ 20 ก.พ. 51 20:36:17 ]

ความคิดเห็นที่ 27 แหม..น่าภูมิใจจังเลยนิ ที่ชาวเพชรฯ เรามีผู้รู้คอยให้ความกระจ่างในหลายสิ่งหลายอย่าง หลายเรื่อง ต่างกันออกไป...มีสาระดีค่ะ จากคุณ : เอ (เอจังงัง) - [ 20 ก.พ. 51 22:33:21 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณสำหรับความรู้ดีๆด้วยอีกคนครับ จากคุณ : ChocolateMousse - [ 21 ก.พ. 51 00:17:01 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ตอบได้เเจ๋วมากครับ ขอบคุณมากมาก ต้องโหวตเก็บไว้เลยนะครับนี่^-^ จากคุณ : P Q BOY - [ 21 ก.พ. 51 17:01:33 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เก็บความรู้ไปได้เพียบ แต่สงสัยอีกแล้วแล้วก็ดั้นมาตอนตลาดวายเสีย แล้วที่เป็นเหมือนเมล็ด(เม็ด)แห้งๆของผลอะไรสักอย่าง ลูกกลมๆเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณหนึ่งถึงหนึ่งนิ้วครึ่ง บนผิวขรุขระของเมล็ด(เม็ด)นั้นจะแบ่งเป็นห้าส่วน ส่วนที่ขรุขระจะดูเป็นรูปเหมือนคนนั่ง เห็นตามท่าพระจันทร์ ได้ยินก็เรียกกันว่าเมล็ด(เม็ด)พระเจ้าห้าพระองค์เหมือนกัน เลยอยากทราบจากท่านผู้รู้อีกหนะค่ะ ว่าคือเมล็ด(เม็ด)อะไร จากคุณ : บินไปในฟ้ากว้าง - [ 22 ก.พ. 51 04:02:40 ]

ความคิดเห็นที่ 31 "รุทรากษะ"  หรือ  "รุทรักษะ"     ตามตำนานว่า เป็นน้ำตาแห่งศิวะเทพ มีฤทธิ์ทำลายบาปทั้งหมดของผู้สวมใส่ ส่วนที่บอกว่า แบ่งเป็นห้าส่วน       อืมมม.... จริงๆแล้ว เมล็ดนี้มีลักษณะแตกต่างกันไป จำแนกได้สองประการคือ 1. แตกต่างด้วยสี กล่าวคือรุทรักษะ จะมีทั้งหมดสี่สีด้วยกัน คือ ขาว แดง เหลือง ดำ ซึ่งแบ่งให้ใส่กันตามวรรณะ ขาวสำหรับ พรามหณ์  แดงสำหรับกษัตย์ เหลืองสำหรับวิศูทร และดำสำหรับ จันทาณ 2. แตกต่างด้วยจำนวนหน้า ซึ่งแต่ละจำนวนก็จะมีความหมายต่างกัน เช่น หนึ่งหน้าที่เชื่อกันว่า เป็นมารดาแห่งเมล็ดรุทรักษะทั้งปวง สิบสี่หน้า ที่ช่วยบำบัดโรคและบรรเทาทุกข์ ส่วนห้าหน้าที่ว่า ไม่ได้กล่าวถึงพระพุทธเจ้าห้าพระองค์ดังที่ว่า หากแต่หมายถึง เทพเจ้าห้าพระองค์อันได้แก่ พระอาทิตย์ , พระคเนศ , พระแม่ทรุคา , พระรุทรและพระวิษณุเทพ โดยมีเคล็ดสำหรับเมล็ดห้าหน้าว่า ให้สวมใส่ สามเมล็ด เพื่อผลแห่งความมั่งคั่ง จากคุณ : ฟาฬ - [ 22 ก.พ. 51 10:15:24 ]

ความคิดเห็นที่ 32 พระเจ้าห้าพระองค์                              ANACARDIACEAEDracontomelon dao (Blanco) Merr. & Rolfe ชื่ออื่น       กะโค โกซังกวน สะกวน (มลายู  ปัตตานี) ตะกู ตะโก แสนตาล้อม (เชียงราย)ชื่อสามัญ ชื่อการค้า   Paldao         พระเจ้าห้าพระองค์เป็นไม้ต้น สูง 25–40 ม. เมื่อยังอ่อนอยู่มีขนนุ่มสีออกแดงปกคลุม ใบ ประกอบแบบขนนกปลายคี่ มีใบย่อย 12–20 คู่ แผ่นใบย่อยรูปขอบขนานแกมรูปไข่ กว้าง 2.5–10 ซม. ยาว 4.5–20 ซม. เมื่ออ่อนสีออกชมพู ด้านล่างมีขน ปลายเรียวแหลม โคนเบี้ยว เส้นแขนงใบย่อย 9–12 เส้น ดอก เล็ก สีขาวอมเขียว ออกเป็นช่อแยกแขนง ผล กลม เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 2.5 ซม. เมื่อสุกสีเหลือง ฉ่ำน้ำ เมล็ดมีรอยเป็นแอ่งบุ๋ม 5 รอยพระเจ้าห้าพระองค์มีการกระจายพันธุ์ตามลำห้วยในป่าดิบชื้น ที่ความสูงตั้งแต่ระดับทะเลปานกลางถึง 400 ม.  และนี่คือ ข้อมูลของพระเจ้าห้าพระองค์ จากคุณ : แสนพลพ่าย - [ 22 ก.พ. 51 11:26:49 ]

ความคิดเห็นที่ 33 แถมให้อีกรูปครับ  คุณบินไปในฟ้ากว้าง จากคุณ : แสนพลพ่าย - [ 22 ก.พ. 51 11:28:43 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ชมภาพ "เมล็ดพระเจ้าห้าพระองค์" จาก คุณแสนพลพ่าย ไปแล้ว   คราวนี้มาชม "ต้นพระเจ้าห้าพระองค์" กันบ้างค่ะ จากคุณ : A-Ka-Ya - [ 22 ก.พ. 51 13:25:58 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ส่วนภาพนี้เป็น ดอก และ ผล ค่ะ ปล. ขอบคุณภาพจาก กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช  http://www.dnp.go.th/ จากคุณ : A-Ka-Ya - [ 22 ก.พ. 51 13:31:36 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ..ความรู้เพียบ จากคุณ : เอ (เอจังงัง) - [ 22 ก.พ. 51 14:04:46 ]

ความคิดเห็นที่ 37 แวะมาอีกรอบ...ก่อนเลิกงาน ส่วนภาพนี้เป็น เมล็ดพืชมงคล “รุทรักษะ” หรือ “น้ำตาพระศิวะ” ที่คุณฟาฬกล่าวถึง จากคุณ : A-Ka-Ya - [ 22 ก.พ. 51 15:24:59 ]

ความคิดเห็นที่ 38 "เมล็ดพระเจ้าห้าพระองค์" กล่าวกันว่า เหตุที่เรียกว่า ต้นพระเจ้าห้าพระองค์ นี้มีที่มาตรงเมล็ด ที่เมื่อขูดเนื้อออกจนหมดแล้ว(เมล็ดแก่หรือแห้ง) จะเห็นลวดลายเหมือนมีพระ 5 องค์อยู่บนเมล็ด เมล็ดมีลักษณะเป็นวงกลม ใหญ่กว่าเหรียญสิบบาทเล็กน้อย ผิวเปลือกนูนเป็นรูปพระภควัมบดีห้าองค์ หันพระเศียรชนกันที่ตรงศูนย์กลาง คนไทยโบราณจึงมักถือเป็นของขลัง มีไว้ติดป้องกันภัยอันตรายในการเดินทางต่างๆ เสริมสิริมงคล โชคลาภ และขจัดความชั่วร้ายต่าง ๆ ทำให้แคล้วคลาดจากอันตราย บางคนก็นำเมล็ด “พระเจ้าห้าพระองค์” ไปเข้าพิธีปลุกเสกเพิ่มอิทธิฤทธิ์ในทางอยู่ยงคงกระพัน "เมล็ดรุทรักษะ" ส่วน "รุทรากษะ"  หรือ  "รุทรักษะ" หรือ น้ำตาพระศิวะ เชื่อกันว่า เป็นสิ่งที่หายากมาก เพราะต้นนี้มีขึ้นเฉพาะที่เทือกเขาหิมาลัย ต้นคล้ายต้นมะกอก คนนิยมเอาเมล็ดมาแขวนเป็นเครื่องราง เพราะเชื่อว่า ช่วยรักษาสุขภาพให้ดี และแข็งแรง เสริมงาน-ความรัก ให้ราบรื่น สำเร็จ โดยนิยมร้อยเป็นเครื่องประดับ (ร่วมกับหินธิเบต) นอกจากนี้ ทางอินเดียตอนเหนือยังใช้เมล็ดพืชมงคลนี้ร่วมกับการรักษาโรคให้เเก่ผู้ป่วยด้วย "เมล็ดรุทรักษะ" จะมีตั้งแต่ 1 หน้า จนถึงกี่หน้าไม่แน่ใจ บ้างว่า 14 บ้างว่า 19 บ้างก็ว่า 25 หน้า ซึ่งการสวมใส่เมล็ดรุทรักษะที่มีจำนวนหน้าต่างกันก็จะ "ให้คุณ" แตกต่างกันออกไป จากคุณ : A-Ka-Ya - [ 22 ก.พ. 51 15:39:15 ]

ความคิดเห็นที่ 39 คุณ A-Ka-Ya ไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยนะคะ ความรู้แน่นมาก ความรู้ใหม่อีกแล้วเรา พึ่งเคยเห็นนี่แหละ จากคุณ : หางหวาย - [ 22 ก.พ. 51 18:14:39 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ขอบคุณสำหรับความรู้ครับ จากคุณ : หงส์เมืองเหนือ - [ 23 ก.พ. 51 11:11:28 ]

ความคิดเห็นที่ 41 มาเก็บความรู้ด้วยคน...ขอบคุณทุกท่านที่ให้ความกระจ่างในแต่ละเรื่องครับ ขอบคุณครับ *แก้ไขคำผิด แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 51 11:14:10 จากคุณ : หนานนาย - [ 23 ก.พ. 51 11:13:22 ]

ความคิดเห็นที่ 42 โห..ขอบคุณค่ะสำหรับความรู้แน่นปึ้ก!!!.. เคยเห็นแต่เมล็ดในรูป#32,33 แต่อึ้งกับต้น เป็นไม้ใหญ่จริงๆเราไม่คิดว่าจะเป็นต้นใหญ่ได้ขนาดนั้น ส่วนใน#37 ไม่เคยเห็นเลย แปลกดีค่ะ  รูปทรงสวยดีด้วย แต่..เอ..สงสัยอีกแล้ว..อย่างในรูป#37 เกิดมีใครเอาเมล็ดพุทรามาให้เราดูล่ะ.. เราจะแยกออกอย่างไร?(เห็นคล้ายๆกันหนะค่ะ) จากคุณ : บินไปในฟ้ากว้าง - [ 24 ก.พ. 51 01:09:50 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เคยได้ยินมาว่า ฟังคาถาพันจบ (ไม่รู้กี่รอบ) จะได้เกิดในยุคพระศรีอาริตย์ คนที่เกิดไม่ได้ จะเป็นอย่างไรบ้างน้า..... จากคุณ : แมวน้อยtake off (แมวน้อยtake off) - [ 25 ก.พ. 51 12:44:58 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เพิ่งเข้ามาห้องนี้ครั้งแรกค่ะ และได้เห็นกระทู้นี้ ได้ความรู้ดีจริงๆ เลย ในล้านนาก็มีเรื่องราวของแม่กาเผือก พระมารดาของพระพุทธเจ้าห้าพระองค์เหมือนกันค่ะ ซึ่งจะเกี่ยวเนื่องกับตุงและผางประทีปค่ะ เรื่องราวของทางล้านนาเล่าว่า ครั้งหนึ่งมีแม่กาเผือกทำรังอยู่บนต้นไม้ใหญ่ริมแม่น้ำ ออกไข่มา 5 ฟอง วันหนึ่งแม่กาเผือกบินออกไปหาอาหารแล้วก็เกิดพายุใหญ่ พัดรังและไข่กาทั้ง 5 ฟองนั้นไหลไปตามน้ำ เมื่อแม่กาเผือกกลับมาไม่เห็นรังและไข่ของตนก็เสียใจตรอมใจตาย และได้ไปเกิดเป็นนางฟ้าอยู่บนสวรรค์ ฝ่ายไข่กาทั้ง 5 ฟองที่ไหลไปตามน้ำนั้น ฟองแรก มีแม่ไก่มานำไปเลี้ยง ฟองที่สองแม่นาคนำไปเลี้ยง ฟองที่สามแม่เต่านำไปเลี้ยง ฟองที่สี่ แม่โคนำไปเลี้ยง และฟองที่ห้า หญิงซักผ้าเก็บไปเลี้ยง ไข่กาทั้ง 5 ฟองนั้นแตกออกมาเป็นมนุษย์น้อยเมื่อเติบโตเป็นหนุ่มก็ขออนุญาตแม่เลี้ยงเข้าป่าเพื่อไปบำเพ็ญเพียรภาวนา และได้ไปเจอกันในป่าโดยบังเอิญ เมื่อซักถามกันก็รู้ว่าคงจะเป็นพี่น้องกันเป็นแน่ แต่ทั้งห้าคนก็ไม่เคยเห็นแม่ของตนก็อยากจะเจอแม่ แม่กาเผือกที่ตายไปเป็นนางฟ้านั้นจึงมาหาลูกทั้ง 5 และบอกว่าแม่นี้แต่เดิมคือแม่กาเผือก และหากคิดถึงแม่ ในวันเพ็ญเดือนยี่ ให้นำเส้นฝ้ายมาฟั่นแล้วดึงออกให้เป็นรูปตีนกา นำไปวางบนผางหรือถ้วยใบเล็ก ใส่น้ำมันแล้วจุดไฟ เท่านี้บุญนั้นก็จะไปถึงแม่ ดังนั้นในคืนวันเพ็ญเดือนยี่หรือคืนยี่เป็ง ชาวล้านนาก็จะไปทำบุญที่วัดโดยการไปฟังเทศน์อานิสงส์ผางประทีปเพื่อรำลึกถึงแม่กาเผือก และเมื่อฟังเทศน์เสร็จแล้วก็จะออกมาจุดผางประทีปกัน ประเพณียี่เป็งของชาวล้านนาจะมีเท่านี้ค่ะ แต่เดิมไม่มีการลอยกระทง จะมีก็แต่การลอยโขมดของของมอญในลำพูน ซึ่งเคยหนีโรคห่าไปอยู่เมืองหงสาและเมื่ออพยพกลับมาก็คิดถึงญาติพี่น้องที่ล่วงลับไปแล้วและที่อยู่ยังเมืองหงสาจึงทำสะตวงใส่ข้าวของลอยน้ำไปให้ และจากคติความเชื่อเรื่องแม่กาเผือกนี้เอง ส่วนประกอบต่างๆ ของตุงล้านนาจึงมีนัยเกี่ยวโยงกับแม่เลี้ยงของพระพุทธเจ้าทั้งห้าพระองค์ เช่น มีใบประดับรอบตัวตุงแทนเกล็ดนาค ลายตาๆ ในลายตุงก็แทนลายกระดองแม่เต่า ลูกตาวัวที่ประดับตุงก็แทนแม่โค ไม้ที่ประดับยอดตุงก็แทนไม้ซักผ้าของหญิงซักผ้า ส่วนสัญลักษณ์ของแม่ไก่นี่ จำไม่ได้ค่ะว่าส่วนไหน จากคุณ : [NostalgiA] - [ 1 มี.ค. 51 21:35:45 ]

ความคิดเห็นที่ 45 จำนวนของพระพุทธเจ้าตามพระไตรปิฏกกล่าวว่า มีมากกว่าพื้นทรายในท้องมหาสมุทรทั้ง 4 เสียอีก แต่ในพระไตรปิฏกกล่าวประวัติไว้เพียง 26 พระองค์เท่านั้น โลกมนุษย์ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับ ไป ถือเป็น 1 กัลป์ บางกัลปื ไม่มีพระพุทธเจ้ามาบังเกิดก้มี บางกัลป์มี 1 พระองค์ 2 พระองค์ 3 พระองค์ แล้วแต่บุญบารมีของมนุษย์ในกัลป์นั้น ๆ แต่มีข้อจำกัดว่าใน 1 กัลป์ จะมีพระพุทธเจ้าบังเกิดขึ้นได้ไม่เกิน 5 พระองคื ซึ่งกัลป์ที่เราอยุ่ปัจจุบันถือเป้นกัลป์ที่น่าอิจฉาที่สุดแล้ว เพราะมีครบทั้ง 5 พระองค์ พระโพธิสัตว์คือผู้ที่จะบังเกิดเป็นพระพุทธเจ้า จะอาศัยอยู่ในสวรรค์ชั้นดุสิตเขตในเท่านั้น สวรรค์มีทั้งหมด 6 ชั้น เหนือขึ้นไปเป็นชั้นพรมห 20 ชั้น เป็น รูปพรหม 4 ชั้น อรูปพรหม 16 ชั้น ตามลำดับ ชั้นดุสิตอยู่ในสวรรค์ชั้น 4 เขตใน ซึ่งเขตในแบ่งเป็น 2 ส่วน คืออนิยตโพธิสัตว์กับนิยตโพธิสัตว์ นิยตโพธิสัตว์เป็นที่ที่พระโพธิสัตว์ผู้ได้รับการพยากรณ์จากพระพุทธเจ้าแล้วอาศัยอยู่ ส่วน พระโพธิสัตว์เขตอนิยตโพธิสัตว์ ยังไม่ได้รับพยากรณ์ จากคุณ : ต้นน้ำ (theliger) - [ 7 มี.ค. 51 18:37:50 ]