PANTIP.COM : A6361425 << ถ้าออสการ์อยู่ในมือ จะยกให้ใคร : Juno / Michael Clayton / Atonement / There will be blood / No Country for Old Men >> [ภาพยนตร์]

<< ถ้าออสการ์อยู่ในมือ จะยกให้ใคร : Juno / Michael Clayton / Atonement / There will be blood / No Country for Old Men >>

Juno (5 คน)
Michael Clayton (1 คน)
Atonement (14 คน)
There will be blood (4 คน)
No Country for Old Men (14 คน)

จำนวนผู้ร่วมโหวตทั้งหมด 38 คน

13.16%
2.63%
36.84%
10.53%
36.84%

... เลือกอ่านบทความนี้พร้อมรูป อ่านความเห็นอื่นๆ และ ชวนไปแสดงความเห็นเพิ่มเติมที่ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=aorta&month=24-02-2008&group=5&gblog=102

กระทู้นี้ไม่ใช่กระทู้ทายผลออสการ์ ดังนั้นจาก 5 เรื่องที่เข้าชิง คณะกรรมการตัวจริงจะว่าอย่างไร เราไม่รู้ smile

แต่

...ถ้าคุณถือออสการ์ไว้ในอ้อมกอด และจำต้องยกให้หนังเพียงเรื่องเดียวในสาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยมในปีนี้

exclaim คุณจะเลือกใคร พร้อมขอเหตุผลที่คุณตัดสินใจเลือกด้วยครับ

man สำหรับผมฯ

ตัวเองจำต้องตัด Juno ทิ้งเป็นเรื่องแรก เพราะหนังดันไม่เข้าโรง แถมแผ่นปี๋ที่หามาก็ดันเจ๊งเสียก่อน ก็เลยต้องตกรอบไปก่อนโดยไม่เกี่ยวกับคุณภาพใดๆ

จากสี่เรื่องที่ได้ดู พบว่า Atonement , Michael Clayton , There will be blood และ No Country for Old Men ต่างมีความน่าสนใจตรงที่ ทั้งสี่เรื่องเล่นกันตรงประเด็น ความชั่วร้ายในก้นบึ้งหัวใจมนุษย์ ที่ถูกขุดออกมาประจาน ผ่านลูกเล่นลีลาที่แตกต่างกัน

idea Michael Clayton เป็นหนังที่ตัวเองมองว่า ด้อยที่สุด ไม่ใช่ว่า’หนังไม่ดี’ แต่’ยังไม่ดีพอ’ที่จะขึ้นเวทีต่อกรกับคู่แข่งของปีนี้ ที่แต่ละเรื่องล้วนเขี้ยวลากดิน

ถึงหนังทนายความของผู้กำกับ โทนี่ กิลรอย อดีตมือเขียนบทระดับพระกาฬจากbourne ทั้งสามภาคที่ขยับมากำกับหนังเองเรื่องแรก ยังคงเจ๋งตรงการลำดับเรื่องราวสลับไปมาน่าทึ่ง และ ตรึงคนดูไว้ด้วยการแสดงสุดเจ๋งของ ทอม วิลกินสัน , ทิลดา สวินตัน และ จอร์จ คลูนี่ย์ แต่ สารที่หนังนำเสนอมันไม่มีอะไรแปลกใหม่เท่าไหร่ และ ถ้าวัดในด้านคุณภาพมาชนกัน เรื่องที่เหลือก็หาได้ด้อยกว่า แต่ มีลูกเล่นในการนำเสนอที่ละลานตากว่า

...สามเรื่องถัดมานี้ ผมคิดว่า ทั้งสามเรื่องคู่ควรเป็นเจ้าของรางวัลได้ทั้งสิ้น หากไปโผล่ประกวดในปีอื่นๆ อาจจะคว้าลุงออสการ์ไปคนละตัวเรียบร้อย

idea Atonement หนังพีเรียดราม่าเนื้อหา ‘รักในรอยบาป’ ก็ใช่ว่าจะมีอะไรแปลกใหม่ไปกว่า ทนายภารโรง แต่เป็นที่ลูกเล่นในการนำเสนอซึ่งช่างแพรวพราวเหลือเกิน

ลูกโชว์ของผู้กำกับโจ ไรท์ ทั้งการเล่นกับเสียงพิมพ์ดีดที่แฝงความหมาย , การเล่าเรื่องซ้ำซ้อนต่างมุมมอง , การกระโจนเนื้อหาข้ามเวลไปมา , การเล่นสี , ฉากลองเทคริมหาด , การแสดงของไบรโอนี่สามช่วงวัย , การรีดฝีมือนักแสดงนำ , ดนตรีประกอบ ฯลฯ เรียกได้ว่าองค์ประกอบทั้งหลายแหล่ล้วน ทำให้หนังเรื่องนี้ งดงามจับจิต

และเมื่อดูหนังจบก็ใช่จะจบแล้วจบกัน พอคิดทบทวนย้อนหลังก็ยิ่งสนุกคิดและสะเทือนใจ

idea There will be blood อาจจะมีลีลาน้อยกว่าเรื่องอื่นๆ แต่การที่เดินหน้าอย่างใจเย็นค่อยๆเปิดเปลือกความชั่วร้ายของมนุษย์ที่คนหนึ่งใช้ความโลภกับอีกคนที่ใช้ศรัทธาเป็นอาวุธเพื่อให้ได้มาซึ่งเป้าหมายที่ตัวเองต้องการโดยไม่คำนึงถึงใคร ราวกับฝนตกขี้หมูไหลที่ทำให้คนสองคนได้มาพบกัน และ เมื่อถึงที่สุดนั้น ความชั่วร้ายก็สำแดงฤทธิ์เต็มตัวจะไม่มีการหลบๆซ่อนๆอีกต่อไป หนังมีผลงานการแสดงที่เข้มข้นเหลือกำลังของ แดเนี่ยล เดย์ลิวอิส และ พอล ดาโน่ (เล่น Little miss sunshineดีแล้ว เรื่องนี้ยังดียิ่งกว่า)

สามสิบนาทีแรกของความเฮี้ยนที่ไร้เสียงบรรยายหรือบทสนทนา คือการโชว์ทักษะการเล่าเรื่องขั้นอ๋องของผู้กำกับที่ใช้การถ่ายภาพ และ ดนตรีประกอบควบคู่ไปกับความเงียบตามด้วยเสียงเด็กร้อง ค่อยๆ ขับเคลื่อนตัวละครไปข้างหน้าอย่างทรงพลัง บอกได้คำเดียวว่าหนังเรื่องนี้ ไร้ที่ติ

ไม่น่าเชื่อว่านี่คือผลงานของผู้กำกับอายุน้อยและทำหนังมาไม่กี่เรื่อง แต่มันยืนยันถึงอัจฉริยภาพของ พอล โธมัส แอนเดอร์สัน ที่น่าติดตามต่อๆไปว่า เมื่อแก่พรรษาขึ้น หนังของเขาจะยิ่งดีไปได้ถึงขนาดไหนอีก และที่ผมชื่นชมแบบสุดๆจากหนังเรื่องนี้ คือดนตรีประกอบที่บรรยายความรู้สึกของตัวละครและเหตุการณ์ในเวลานั้นได้อย่าง สุดยอด สุดยอด และ สุดยอดดดดดด

idea No Country for Old Men เก๋าในการนำเสนอ ‘เรื่องราวที่เหมือนจะธรรมดาแต่ไม่ธรรมดา’ จะดูเอาแอคชั่นไล่ล่าก็ลุ้นแทบหยุดหายใจ แต่หากจะคิดวิเคราะห์ต่อยอดไปก็จะพบ สิ่งที่หนัง ลับ ลวง พราง ไว้ตลอดเวลา หนังมีลูกเล่นมากมายไม่แพ้ Atonement เพียงแต่ลูกเล่นของหนังเรื่องนี้ไม่ได้โชว์พลิ้วแพรวพราว แต่แฝงความเก๋า หนักแน่น และ ปล่อยเข้าเป้าจังๆเหมือนมีดบินของลี้คิมฮวง

ทุกองค์ประกอบของหนังเรื่องนี้ล้วนสมบูรณ์แบบ และ ติดตรึงในความทรงจำ ไม่ว่าจะเป็น ฉากไล่ล่าซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ผู้กำกับคุมอารมณ์คนดูได้อยู่หมัดจนแทบจะหยุดหายใจ , การกำกับภาพที่ถ่ายทอดความรุนแรงได้ดิบแต่งดงาม , วิธีการเล่าเรื่องแบบ ‘ไม่เล่า’ ทิ้งให้จินตนาการคนดูทำงานทดแทนก็ได้ผล และ การแสดงของ Javier Bardem ก็ส่งให้บทบาท วายร้ายที่น่าสะพรึง คนนี้ขึ้นหิ้งไปอีกนานแสนนาน

สรุป : There will be blood ทรงพลังเป็นอย่างยิ่ง แต่เมื่อเทียบกับ No Country for Old Men แล้ว ผมยังแอบส่ง No Country for Old Men เข้าเส้นชัยมากกว่าแบบฉิวเฉียด เพราะมีอะไรให้ตีความท้าทายคนดูมากกว่านิดนึง ถึงที่ผ่านมาผมจะไม่เคยชอบหนังของพี่น้องโคเอน แต่เรื่องนี้คือข้อยกเว้น

ทั้งสองเรื่องนี้คือหนังที่ perfect แบบไร้ที่ติ และ สามารถคว้าออสการ์ได้อย่างคู่ควร แถมยังดีกว่าหนังออสการ์อีกหลายๆปีทีได้รางวัลเสียด้วยซ้ำ

ถ้าวัดกันโดยไม่ใช่หัวใจ แต่ใช้สายตากับสมอง ผมเรียงลำดับความประทับใจดังนี้ No Country for Old Men > There will be blood > Atonement ซึ่งเฉือนกันเรียกว่าไม่เกิน 0.5 คะแนน แต่ถ้าต้องเลือกเพียงหนึ่งเดียวเพื่อยกออสการ์ให้

ผมขอเลือกด้วยหัวใจ กับหนังที่เกิดความรู้สึกที่กัดกินใจได้ยาวนานกว่า ผมชอบมากกว่า ดังนั้นแน่นอนว่า ผมยกออสการ์ในมือให้

พลุ Atonement

บทความที่อ้างอิงถึงในกระทู้
(บทความเหล่านี้เคยนำมาลงในกระทู้แล้ว)

Michael Clayton , ชีวิตของทนายภารโรง
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=aorta&month=21-11-2007&group=14&gblog=47

ขอสวมหน้าม้ามาอาสาเชียร์ >> Atonement << หนังดีๆที่แพรวพราวและงดงาม
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=aorta&month=10-02-2008&group=14&gblog=68

ออสการ์ กับ หนังที่ 'หนัก แมน แรง ชั่ว' (1) , No Country for Old Men
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=aorta&month=23-02-2008&group=14&gblog=73

There will be blood
(coming soon)

แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 51 11:56:25

แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 51 11:14:31

แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 51 10:55:03

แก้ไขเมื่อ 24 ก.พ. 51 10:52:58

จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" - [ 24 ก.พ. 51 10:39:25 ]

ความคิดเห็นที่ 24

เนื่องจากดูครบทั้ง 5 เรื่องแล้ว ผมคงขอคุยและวิเคราะห์หน่อยละกัน! (เรียงตามที่ดูมานะครับ)

Michael Clayton .... ผมคนนึงที่ฟันธงตั้งแต่สมัยดูหนังเรื่องนี้จบแล้วแหละว่า ยังไง๊ ยังไง มันก็ต้องมาถึงบนเวทีออสการ์ เพราะภาษีดีมากๆ แถมหนังก็สมค่ำร่ำลือ เฉียบคม/เฉือนคม/คม ชัด ลึก ซึ่งต้องยกความดีของหนังให้บท และ ทีมนักแสดง ที่ถ่ายทอดเรื่องราวชวนกดดันและน่าสนใจ ตั้งแต่ตอนเริ่มต้นจนตอนจบ แต่ปัญหาก็คือหนังมาเร็วกว่า อีก 4 เรื่องที่เข้าชิง และก็เป็นเรื่องแรกในบรรดาผู้เข้าชิงที่ผมดูก่อน ฉะนั้นยอมรับว่าหนังดีจริงๆ แต่ผมคิดว่านี่คงเป็นหนังที่เดินรอยตาม Munich และ Letters From Iwo Jima อย่างไม่น่าสงสัย ถึงแม้นักแสดงทั้ง George Clooney, Tom Wilkinson และ Tilda Swinton จะดีสมกับการได้เข้าชิง รวมทั้งการกำกับและการเขียนบท Tony Guilroy ก็เฉียบขาดได้ใจ แต่ปัญหาคือ เมื่อมาถึงจุดนี้ หนังเรื่องนี้โดนหนัง 4 เรื่องหลังที่ชิงสาขาเดียวเหมือนกัน กลับขโมยอารมณ์ไม่มีเหลือซะแล้ว ผมคิดว่า 90% สิทธิ์ของหนังเรื่องนี้คงจะยากกับให้ภาพยนตร์ยอดเยี่ยมกับหนังเรื่องนี้ แต่ที่แน่ๆก็คือ .... Michael Clayton เป็นหนังอันดับ 2 ของประจำปี 2007 ที่ผมชอบมากที่ และยอดเยี่ยมเข้าขั้นหนัง Classic ไปเรื่องนึงแล้วล่ะครับ (ก็คงเป็นแค่ไม้ประดับในงาน)

Juno .... ต้องขอบคุณเพื่อนผมคนนึงน่ะครับ ที่อุตส่าห์ให้ไซท์โฮสท์โหลดบิทของหนังเรื่องนี้มาอ่ะครับ เพราะเป็นหนังเรื่องนี้ที่อยากดูมากๆ ตั้งแต่เห็นตัวอย่างหนังครั้งแรก และก็เชื่อมั่นในการแสดงของ Ellen Paige (ที่ก่อนหน้านี้เคยผ่านงานเล่นหนังอินดี้มาหลายต่อหลายเรื่องแล้ว รวมถึงการแสดงนิดๆหน่อยๆในบท Kitty Pride ใน X-Men) และทีมนักแสดงในเรื่อง หลายต่อหลายคนถูกแคสมาได้ดีมากๆ รวมถึงผกก.หนัง Jason Reitman ที่ได้กำกับหนังตลกสุดทีนเฉียบคมมาแล้ว เรื่อง Thank You For Smoking มาในเรื่องนี้ .... Juno คือหนังตลกๆเรื่องนึงที่ดูสบาย แต่เนื้อหาและสาระนั้น ก็ค่อนข้างแรงและหนักหน่วมพอสมควร มีมุมมองคล้ายๆกับหนังอย่าง Knocked Up แต่ตัวละครในเรื่องจะเด็กกว่า ยังอยู่ในช่วงมัธยมปลายอยู่เลย เป็นหนังตลกเล็กๆดูสบายๆขำก๊ากนิดๆเนื้อเรื่องใหญ่โตพอควร ไม่ต่างจากหนังตลกเล็กๆที่เคยชิงออสการ์อย่าง Lost In Translation, Sideway และ Little Miss Sunshine แล้วแน่นอนสิ่งที่คาดหวังก็ได้มาแบบคาดหวัง เพราะหนังลมุนลไมเหลือเกินตามรอบกับ 3 เรื่องแรก แต่ที่สำคัญหนังทำให้เราหลงรักตัวละคร Juno ไปอย่างหัวปักหัวปำ คือตัวละครที่เป็นตัวแทนของเด็กวัยรุ่นสาวคนนึงที่ปากกล้าและไม่หวั่นที่จะกลัวอะไรตามมา และเชื่อมั่นในสิ่งที่ตัวเองทำ (ก็สาวมั่นนี่เอง) ผมชอบทุกๆครั้งกับบทสนทนาที่เธอได้คุยกับตัวละครตัวไหนก็แล้วแต่ เพราะทุกครั้งที่เธอพูดก็มีเสน่ห์ทันที หรือแม้กระทั่งตอนที่วิจารณ์ชีวิตตัวเธอเองไม่ก็วิจารณ์สภาวะในหนังไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ทำให้คนดูรู้สึกคล้อยไปกับตัวละครเธอเอง ไม่ว่าจะเป็นช่วงขำหรือช่วงเศร้า ทำให้คนดูอินไปกับเธอแบบฉุดไม่อยู่ ฉะนั้นผมจึงอยากบอกว่า "Ellen Paige คือนักแสดงหญิงในปีนี้ที่ผมดูมา โคตรจะเพอร์เฟ็คเลย! และในบรรดาเป็นนักแสดงนำหญิงออสการ์ปีนี้ที่คือตัวเก็งที่แท้จริงและในบรรดาผู้เช้าชิงสาขาเดียวกัน ก็ไม่มีใครเหมาะสมเท่าเธออีกแล้ว" เป็นหนังเรื่องนึงที่ผมชอบมากในช่วงต้นปี 2008 แต่ปัญหาก็คือ ผมว่ามันยังยากอยู่ที่ออสการ์จะยกย่องหนังตลกฟอร์มเล็กแบบนี้เป็นภาพยนตร์ยอดเยี่ยมทั้ง 4 เรื่องที่ผ่านมารวมถึง Juno ก็ทำได้ดีในระดับที่ควรยกย่องว่าหนังคลาสสิค แต่ขณะเท่าที่ผมดูหนังทั้ง 4 เรื่อง ผมว่าในสภาวะโลกปัจจุบันหนังเหล่านี้นั้น ยังไม่สามารถเตะตากรรมการออสการ์ได้ เพราะว่าเทรนด์ของงานยังไม่ถึงเวลาให้เกียรติกับหนังตลกเล็กๆซักเรื่องได้ ก็ถือว่ายังน่าเสียอยู่ ซึ่งผมเชื่อว่าถ้าออสการ์จะให้รางวัลกับ Juno คงเป็นบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยมดั้งเดิมมากกว่า แบบเดียวที่ 3 เรื่องก่อนหน้านั้นก็เคยได้รับรางวัลในสาขานี้ไป แต่จริงผมว่า มันไม่สำคัญแล้วที่ Juno จะได้ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม แต่สิ่งที่สำคัญก็คือ ผมอยากให้ Ellen Paige พลิกโผได้ออสการ์นักแสดงนำหญิงมากกว่า แบบเดียวเคยมีการพลิกโผสมัย Helle Barry ที่ได้จากเรื่อง Monster Ball (ทั้งๆที่สมัยนั้นผมยังสงสัยอยู่ว่าให้เธอไปได้อย่างไร เพราะครั้งนั้นผมว่า Sissy Specek ควรค่าแก่ได้มากกว่า แล้วสุดท้ายผมก็ฮาร์ทเบรกเกอร์ในที่สุด) ถ้าคุณได้ดูหนังที่นักแสดงนำหญิงเข้าชิงปีนี้เกือบทุกเรื่อง (ผมไม่ได้ดู The Sarvages ที่ Laura Linney ได้เข้าชิง) คุณจะรู้สึกแบบผมว่า ไม่มีควรค่าเท่า Ellen Paige อีกแล้วล่ะครับ นี่แหละที่ผมรู้สึกว่ามันสำคัญสุดๆในนาทีนี้

Atonement .... ทั้งเรื่องนี้และ Pride and Prejudice ก็เป็นหนังระดับชิ้นเอกของผกก. Joe Wright ไปแล้ว แล้วก็ยังเป็นหนังรักคลาสิคระดับเทพอีกเรื่องไปเรียบร้อยเหมือนกัน ความรู้จากตอนที่ดูคือนี่เป็นหนังที่เล่าเรื่องกลมกล่อมแล้วก็เรื่อยๆแบบว่า "เกินกว่าลมหายใจที่เราได้สูดเข้าไป" เป็นเรื่องนึงที่สวยมากๆ ทั้งวิธีการเล่าและโปรดั๊กชั่นของหนัง เป็นเรื่องราวของความรักที่เกิดขึ้นจากตราบาปที่ไม่น้ำเน่าเท่ากับละครน้ำเน่าบ้านเรา เป็นหนังเรื่องนึงที่มีมุมมองทางด้านงานศิลป์ไม่แพ้กับหนังอย่าง The English Petians หนังรักอีกเรื่องที่มีความสวยทางด้านงานศิลป์ และที่แน่นอนตัวละครเด่นของเรื่องที่ผ่านมา 3 ช่วงวัยอย่าง Brioney ถ่ายทอดได้อย่างลึกซึ้ง และชวนเจ็บปวดอย่างมาก กับการเข้าใจผิดของเธอในวัยเด็กที่ทำให้ไปแยกความรักของคนที่รู้จัก จึงเกิดเป็นฉนวนตราบาป กวาดรางวัลทั้ง Bafta และ GG แต่ผมกลับรู้สึกว่าหากเรื่องนี้ได้ จะเป็น English Petian เรื่องที่ 2 ทันที ซึ่งผมคิดว่าหลายคนคงออกมาด่าแบบตอนที่ Crash ได้แน่!

ส่วน There will be blood / No Country for Old Men ผมว่าภาษีดีสุดอ่ะครับ แต่ผมกลับชอบ There will be blood มากที่สุดในบรรดาผู้เข้าชิง เพราะเนื้อเรื่องมันช่างเล่าอย่างมีพลังมากๆ เป็นหนังคนดูไม่อาจจะลุกที่นั่งไปได้ และเพราะ Daniel Day-Lewis ผมว่าคือตัวที่ทำให้หนังเรื่องนี้เป็นหนังเรื่องนี้สมบูรณ์ที่สุกอ่ะครับ!

จากคุณ : billy bob - [ 25 ก.พ. 51 00:42:48 ]