ความคิดเห็นที่ 8
สดๆร้อนๆ วันนี้เองที่ เอ็มโพเรี่ยม ชาย หญิง คู่รักวัยทำงานนั่งดูหนังไปก็ช่วยกันเดาหนังกันไป เช่น อุ๊ย...มันมาแล้ว , ไอ้นี่ต้องตายแน่... ไม่อ๊ะ...เดี๋ยวพระเอกมาช่วยทัน, โหดจริง ๆ เลย..., ดูมัน....ไม่ใช้ปืน เป็นเครื่องพ่นลมนี่..... ฯลฯ เขาสองคนพูดแบบนี้ตลอดหนังทั้งเรื่อง
ส่วนอีกรายเป็น ชายหญิงวัยดึก ประมาณ50ปีขึ้น ดูเป็นผู้ดีทีเดียว นั่งอยู่ริมทางเดิน แถวเดียวกับผม ผมต้องเดินผ่านเขาสองคนเพื่อเข้าไปนั่งตรงที่ของผม ตอนนั้นยังเป็นโฆษณาอยู่เลย พอผมเดินผ่านหน้าเขา คนผู้หญิงไม่ยอมหดขา ไม่ยอมขยับตัว ผมต้องค่อย ๆ แซะตัวเข้าไป และก็ได้ยินเสียง เจอะปาก เป็นการแสดงออกถึงความรำคาญ ผมหันไปขอโทษเธออีก ทั้ง ๆ ที่ก่อนจะเดินผ่านไปก็บอกขอโทษไปทีแล้ว เห็นเธอนั่งหน้าเชิด มองผมด้วยหางตาอย่างไม่เป็นมิตรเลยจริง ๆ
ผมรู้สึกสงสารเธอมากกว่าโกรธ เพราะเรื่องเพียงแค่นี้ก็ทำให้เธออารมณ์เสียได้ แล้วชีวิตที่ผ่านมาและต้องผ่านไปอีกล่ะ จะมีออะไรทำให้เธอมีความสุขได้หรือ
จากความรู้สึกที่มีต่อหญิงวัยกลางคนคนนี้ ทำให้ผมต้องทนฟังเสียงชายหญิงด้านหลังคุยกัน ไม่อยากย้ายที่เพราะกลัวจะต้องเดินผ่านหน้าหญิงวัยกลางคนขี้รำคาญคนเดิม เดี๋ยวจะทำให้เธออารมณ์เสียอีก
จากคุณ :
บทเพลงเดือน10
- [
24 ก.พ. 51 21:20:57
]
|
|
|