ความคิดเห็นที่ 1 TT_TT จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 25 ก.พ. 51 11:20:53 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เสียงหวาย ระคนเสียงครวญคราง โหยหวญของนางทาส เขย่าประสาทคุณหญิงจนเหลือจะทนทานได้ จึงอุ้มธิดาเดินหลีกไปจากที่นั่นเข้าห้องปิดประตู แต่เสียงนั้นก็ยังตามเข้าไปรบกวนเป็นพักๆ แสดงถึงระยะหยุดพัก ซักถาม คุณหญิงสะกดอารมณ์อยู่ได้เพียงครู่เดียว ก็ตัดสินใจคุกเข่าลงหน้าเตียงนอน ใช้มือซึ่งมิได้กอดธิดานั้น ล้วงหยิบกุญแจใต้หมอนมาไขหิบไม้ใบเล็กในลิ้นชักตู้ หยิบสร้อยออกมาเส้นหนึ่ง กลับใส่กุญแจเรียบร้อยดังเดิมแล้วรีบออกมาข้างนอก อย่างร้อนรน “พุ่ม (เสียงนั้นแหบเครือด้วยสังเวทนางทาส) ไปเรียนท่านเจ้าคุณเดี๋ยวนี้ ว่าสร้อยแม่แดงหาได้แล้ว เย็น มันไม่ได้เอาไป เลิกเฆี่ยนมันเสียที บอกนางฟักให้ช่วยดูแลมันด้วย นางพุ่มมองนัยต์ตานายด้วยความสงสัย ครูเดียวก็เข้าใจตลอดว่า คุณหญิงต้องการช่วยเย็นให้พ้นข้อกล่าวหา  ถลันลุกลงบันไดไปทันที ไม่ช้าสำเนียงอันน่าสังเวชก็เงียบลง พระยาสีหโยธินเดินขึ้นมา ใบหน้าและแววตาค่อยคลายความขึ้งเคียดลงเล็กน้อย                          ................................................................... เจ้าคุณ......ใครเก็บสร้อยแม่แดงได้ แม่แย้ม คุณหญิง.....อีเย็นตายหรือยังคะ เจ้าคุณ.........คนอย่างมัน ไม่ตายง่ายหรอกน่า ฉันให้ไอ้ทับ เอาตัวไปใส่ยาแล้ว คุณหญิง.......เจ้าคุณบาปล่ะทีนี้  อีเย็นต้องเจ็บตัวเปล่าๆ เจ้าคุณ........ไม่เป็นไร แม่แย้ม พรุ่งนี้ เอาเงินฟาดหัวมันสักกึ่งตำลึง ขี้คร้านอยากจะลิ้มรสหวายอีก อีคนนี้ มันอุบาทว์แค่ไหน แม่แย้มก็รู้อยู่เองแหล่ะ จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 25 ก.พ. 51 11:22:44 ]

ความคิดเห็นที่ 3 นางทาสถูกมาที่ อาศัย ใกล้ครัวด้วย หลังที่แตกช้ำ เพราะรอยหวายเป็นริ้วรอย  ร่างกายเปรอะเปื้อนล้วนแต่โลหิต นาฟัก หญิงมีอายุ เข้ามาประคอง "เย็น เกิดอะไรขึ้นรึ พ่อคุณ เย็นมันเป็นอะไร" "เจ้าคุณ...เอ่อ" "สั่งให้โบยมันรึ ใช่มั้ยพ่อ เรื่องอะไรอีกล่ะ " "อย่าถามฉันเลย ยายช่วยดูแม่เย็นด้วยนะ ฉันมาส่งแค่นี้แหล่ะ" "โธ่ เย็น ทำไมเอ็งถึงต้องเคราะห์ซ้ำกรรมซัดแบบนี้หนอ  " "ฉันไม่ได้เอาไป(เย็นฝืนพูด เสียงแหบพร่าเจ็บปวดพิษบาดแผล) "เอาอะไรของเอ็งวะ" " ฉันไม่เอาของคุณหนูแดงไป.....ฉันไม่คิดแม้แต่จะทำให้เธอเป็นรอยข่วนนิดเดียวฉันก็ไม่เคยทำ แค่ได้จูบที่เท้าเธอนั่นก็บุญหนักหนาของทาสอย่างฉันแล้ว  ฉันรักเธอมาก ฉันไม่ได้เอาไป" "เย็นเอ๊ย ไม่ต้องพูดอะไรมาก ไปๆ ไปนอนบนฟูก ข้าจะหายาทาแผลให้ ดูสิ แม่คุณเอ๊ย เลือดเกรอะกรังไปหมดเลย  (นางฟักสะอื้น) ดูรึ ยับเยินไปหมด เวรกรรมของเองจริงๆ" กล้ามเนื้อนางทาสสั่นระริก ซบหน้ากับหมอนผ้าสีแดงครำคร่า ครวญครางด้วยความเจ็บปวด รวดร้าวทั่วสรรพางค์กาย บาปแต่ปางไหนส่งให้มาเกิดเป็นทาส ตกต่ำจนปานฉะนี้แล้ว ยังซ้ำเคราะห์ร้ายแสนสาหัส พ่อแม่ พี่น้องไม่มีจะเหลียวแล นางทาสร้องร่ำไห้ เหมือนหนึ่งใจจะขาด  พลอยพานางฟักสะอึกสะอื้น ไปด้วยไม่ขาดเสียงในคืนนั้นสตรีชรา ผู้มีน้ำใจ เมตตาก็ขนหมอนกับผ้าห่มมานอนร่วมมุ้งด้วยตลอดคืน หญิงผู้อาภัพ มิได้หลับจนงีบเดียว ยามดึกเมื่อพิษหวายค่อยบรรเทาลง ความคิดอันมืดมัวก็นึกย้อนหลังกลับไปครั้งยังเป็นสาวกำดัด   ที่โชคชะตาไม่น่าพลิกผันถึงเพียงนี้ แก้ไขเมื่อ 25 ก.พ. 51 11:33:47 จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 25 ก.พ. 51 11:28:14 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มาลงชื่อติดตามค่ะ จากคุณ : หางเปีย หูหมา - [ 25 ก.พ. 51 11:40:45 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สุดยอดเลยคะ .... ขอบคุณ คุณพระนาย มากเลยคะ จากคุณ : fin_jung - [ 25 ก.พ. 51 11:41:12 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ใกล้สว่างแล้ว สตรีผู้อาภัพอับวาสนายังลืมตาโพลงอยู่ในความมืด สังเวชดวงชะตาและสังขารของตัวเองเป็นล้นพ้น แผ่นหลังช้ำระบม แม้จะเอียงก็ปวด เสียวตลอด คิดแล้วก็อยากตายเสียให้สิ้นชาติสิ้นกรรรม ทำบุญ ด้วยข้าวเม็ดเกลือก้อน ผสมจิตใจบริสุทธิ์ เกิดชาติหน้าฉันใด ขออย่าให้เหมือนภพนี้เลย                   เสียงพระเคราะระฆังจากวัดใกล้บ้านดังตามลมมาเข้าหู นางทาสสะดุ้ง นี่คือเวลาลึกขึ้นไปหุงข้าวแล้ว เมื่อร่างกายเจ็บบอกกระนี้ จะทำงานของท่านไหวหรือ ถ้าละทิ้งหน้าที่ไม่รู้ว่าภัยจะมาถึงตัวอีกหรือไม่  พยายามออกมานอกมุ้ง แต่ไม่ทันขยับยืนก็ฟุบลงหมอบกับพื้น ด้วยเกิดอาหารวิงเวียนศีรษะ และตึงแผลจากรอยหวายจนทนไม่ได้ จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 25 ก.พ. 51 11:42:14 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เย็นน้ำตาหยด ผ้าสีขาวผืนเล็กยังอยู่ในมือ จึงยกขึ้นมาขึ้นซับ "ผ้าอะไรของเอ็งน่ะ" "ผ้า...ผ้าอ้อมลูก" "โธ่เย็นเอ๊ย เอาเถอะ มันอาจจะเป็นสิ่งเดียวที่จะแทนหัวใจของเอ็งได้ ฉันเคยเป็นแม่คนมาก่อน ฉันเข้าใจไปนอนเถอะไป  ข้าจะไปครัวล่ะ สายๆจะหาข้าวหาปลามาให้กิน" จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 25 ก.พ. 51 12:04:38 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ที่เรือนนางทาส  พอแดดเข็งเต็มท้องฟ้า  นายทับ ทนายของเจ้าคุณก็มาหาที่ห้อง อาศัยของนางทาส   "แม่เย็นอยู่มั้ย เป็นอย่างไรบ้าง" "พ่อทับ"(จะลุกขยับขึ้น) "ไม่ต้องลุกขึ้นหรอก นอนเถอะ ท่านให้ฉันมาบอกธุระกับแม่เย็น" "ท่านจะสั่งโบยอีกรึ ฉันคงต้องตายแน่เลย" "ไม่ใช่ดอก  ท่านให้เอาอัฐมาให้แม่เย็นกึ่งตำลึง เป็นค่าทำขวัญ ท่านให้เอามาให้  สายสร้อยคุณแดงหาได้แล้ว" เย็นชะงัก เงินสองบาท แลกกับแผ่นหลัง อยากจะ โยนสิ่งมีค่านั้นทิ้งเสียด้วยความเจ็บใจ แต่ไม่กล้า นั่งนิ่งอึกอักอยู่ "เก็บไว้เถอะ กึ่งตำลึง ฉันรู้ว่าแม่เย็นคิดยังไง แต่เงินนี่ เอาไว้ เผื่อจะต้องใช้ซื้อหยูกซื้อยา " นางทาสก้มหน้า น้ำตาหยด รู้สึกแสบเสียวผิวหนัง ที่ทิ้งรอยเลือดไว้ทันที พอทนายคล้อยหลังไปก็สะอีกสะอื้นร่ำไห้ จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 25 ก.พ. 51 12:06:54 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ตั้งแต่นั้นมา เย็นก็ไม่มีโอกาสได้พบปะกับอุ่นเรือน โดยใกล้ชิดอีกเลย "พุ่ม ต่อไปไม่ต้องพาหนูแดงไปไกลนะ  แล้วอย่าไปเล่นหลังครัวอีก ข้าไม่อยากให้ใครเดือดร้อน" "เเม่เย็นหรือเจ้าคะ" "ทำตามที่ข้าบอก ไม่ต้องถาม" "เจ้าค่ะ" นางทาสได้แต่มอง ห่างๆ และเก็บเอาภาพนั้นไว้ในความคิดคำนึง ปีผ่านไปเป็นลำดับ ธิดาเจ้าคุณสีหโยธินก็เติบโตขึ้นเป็นสาวแรกรุ่นจำเริญตา คุณพ่อคุณแม่ถนอมรักราวชีวิต จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 25 ก.พ. 51 12:09:45 ]

ความคิดเห็นที่ 12 แม้อุ่นเรือน จะมีอายุเพียวสิบหก ร่างกายก็เป็นสาวเต็มที มีความงดงาม ผ่องใสสมเป็นกุลสตรีผู้กำเนิดมาจากสกุลสูง  ตรงข้ามกับนางทาส ซึ่งเวลาซึ่งล่วงเลยไปอย่างแร้นแค้นได้นำเอาความเสื่อมโทรมของสังขารมาให้  จึงดูคล้ายคนชรา ผิวดำคล้ำ กร้านหยาบ  หลังขดงองุ้ม ผมหงอกเกือบทั่วศีรษะ มือเท้าแตกเป็นริ้วเพราะทำงานหนัก ปัจจุบันเย็นมีหน้าที่ควบคุมการทำครัวสำหรับหมู่ทาสทั่วไปแทนนางใบ ที่ตายไปเมื่อห้าปีก่อน จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 25 ก.พ. 51 12:10:35 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หล่อนไม่ได้รับข่าวคราวใดๆจากทางบ้านเลย  นับจากทิดยืน พี่ชายที่มาขอเงินสมัยที่หล่อนเป็นอนุภารรยาของเจ้าคุณ หายสาบสูญไป เหมือนพากันล้มหายตายจากกันไปหมด เย็นก็ปลงตกว่าตนชีวิตเดียว สุดแต่ชะตากรรมจะซัดให้เป็นประการใด มีสิ่งหนึ่งที่ช่วยให้ยืนหยัดมีชีวิตอยู่ไปได้ด้วยความชุ่มชื่นนั่นก็คือ "ลูก" อุ่นเรือน  เลือดในอกที่แท้จริง  แม้จะเป็นเพียงความรู้สึกฝ่ายเดียวก็ตาม  หล่อนคอยสดับตรับฟังความเคลื่อนไหว ข่าวคราวของลูกเสมอ  แล้วก็ชื่นชมยินดีและก็ทุกข์ร้อนตาม จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 25 ก.พ. 51 12:11:45 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ในคืนหนึ่ง  ข้างขึ้นอ่อนๆ แสงจันทร์ สลัว อยู่บนผืนฟ้า นางทาสเสร็จงาน ก็อาบน้ำชำระ เนื้อตัวให้ผ่องใส ยังไม่ทันง่วงก็ด้อมลงมาเดินเล่นแถวบริเวณหลังเรือนที่อยู่ของคุณหญิง สอดส่ายสายตามองตามช่องหน้าต่างที่ไฟไว้สว่างไสว หล่อนนึกถึงลูก หากจะแยกให้เป็นของคุณหญิงโดยเด็ดขาด ถ้าตัวเองยังดำรงในตำแหน่งภรรยาเจ้าคุณก็ย่อมได้ใกล้ชิดกัน ได้โอบอุ้มลูกคลำพูดจาด้วย อนาจหนอกรรมเก่าติดตามมาผจญกระทั่งตกต่ำถึงที่สุด พ่อแม่และพี่คนเดียวป่านนี้ล้มหายตาหากไปหมดหรือย่างไร ไม่มีใครติดต่อมา ทั้งนี้เพราะเกรงอาญาเจ้าของบ้าน  ด้วยเขากล่าวหาว่าเป็นชายชู้ของหล่อน  วันเกิดความนั้นเขาคงตกใจมาก เคราะห์ยังดี ที่ไม่ถูกจับโบยหลังหวะ แก้ตัวน่ะหรือ ท่านไม่ฟังหรอกยามโมโห จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 25 ก.พ. 51 12:13:18 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ปล่อยความคิด คำนึงให้ฟุ้งซ่านไปตามเหตุการณ์ต่างๆ ที่อุบัติขึ้นในชีวิต หูนางทาสก็แว่วไปได้ยินเสียคนพูดกันเบาๆ ใต้ต้นสารภีใบดอกทางขวามือ ครั้งแรกก็ไม่เอาใจใส่ แต่คำว่า “คุณแดง”  ทำให้ความอยากรู้อยากฟัง จึงค่อยๆ อาศัยความมืดด้อมเข้ามาใกล้ คนทั้งสองกำลังเจรจากัน คือ คุณสาลี่ อนุภรรยาและอีทาสหน้าขี้ริ้วชื่อ" อีแอบ" "เอ็งต้องพูดกะฝ่ายชายเขาซีอีแอบ  ให้เขาเอาเงินมาให้อีก ยี่สิบตำลึง ข้าถึงจะล่อคุณอุ่นเรือนลงไปให้ " "แม่โว๊ย ตั้งยี่สิบตำลึงเทียวรึนาย" จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 25 ก.พ. 51 12:20:49 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอตามมาอ่านด้วยคนค่ะ จากคุณ : ตาแก่ยายแก่ไม่กลัวแผ่นดินไหว - [ 25 ก.พ. 51 12:22:32 A:125.26.28.24 X: TicketID:159984 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มาลงชื่อกระทู้นางทาสค่ะ   แค่ดูทีเซอร์ เบี้องหลัง แล้วมาอ่านกระทู้นี้อีก ก็เกิดอาการแล้ว สงสัยต้องรีบ ไปหาทิชชู่มาตุนไว้ก่อน กลัวขาดตลาด จากคุณ : วรดา - [ 25 ก.พ. 51 13:05:30 ]

ความคิดเห็นที่ 21 หวาดดีขอรับคุณวรดา จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 25 ก.พ. 51 13:21:56 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คุณพระนายไวยวงศา อยากอ่านต่อแล้วเจ้าค่ะ จากคุณ : อีก 18 กม. ถึงลำพูน - [ 25 ก.พ. 51 13:35:26 A:203.170.235.130 X: ]

ความคิดเห็นที่ 23 อยากอ่านต่ออะ จากคุณ : หน้ากาก - [ 25 ก.พ. 51 14:07:24 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ตามมาลงชื่อคอยอ่านด้วยคนค่ะ จากคุณ : แล้วหมาปั๊กก็จะครองโลก - [ 25 ก.พ. 51 16:57:52 ]

ความคิดเห็นที่ 25 มาลงชื่อรออ่านค่ะ จากคุณ : ABC - [ 25 ก.พ. 51 17:00:15 A:1.1.1.95 X:58.8.95.145 TicketID:139530 ]

ความคิดเห็นที่ 26 รูปกบด้านขวาบนในความเห็นแรก เป็นตอนไหนหรือครับ น่ากลัวจัง จากคุณ : Timin2101 - [ 25 ก.พ. 51 19:25:32 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ^ ^ ตอนสวมบท วรดา ในละครเรื่อง ด้วยแรงอธิษฐานค่ะ เป็นฉากตอนกำลังจะสิ้นใจตาย...น่ากลัวมั่กๆ จากคุณ : แล้วหมาปั๊กก็จะครองโลก - [ 25 ก.พ. 51 19:58:14 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาลงชื่อเป็นผู้ติดตามกระทู้ครับ จากคุณ : +ฟ้างามยามค่ำ+ - [ 25 ก.พ. 51 20:17:12 ]

ความคิดเห็นที่ 29 มาลงชื่อด้วยครับ จะติดตามต่อไปครับ จากคุณ : PrinceTa - [ 25 ก.พ. 51 20:31:53 ]

ความคิดเห็นที่ 30 มารออ่านด้วยคนค่ะ จากคุณ : fewaa - [ 25 ก.พ. 51 20:35:51 ]

ความคิดเห็นที่ 31 โย่วๆๆ เข้ามาให้กำลังใจพี่พระนายครับ รออ่านต่อครับ อ่านไปก็นึกภาพอีเย็นตุ๋ยไป   กำลังรอดูอีเย็นกบอย่างใจจดใจจ่อ.. จากคุณ : อิมเมจจีเนีย - [ 25 ก.พ. 51 21:13:18 ]

ความคิดเห็นที่ 32 แวะมาดูอีกรอบ  คุณพระนายไปไหนคะเนี่ย รออ่านอยู่นะคะ จากคุณ : วรดา - [ 25 ก.พ. 51 21:18:39 ]

ความคิดเห็นที่ 33 @@เรื่องราวของ "อีเย็น" จาก "นางทาส" @@ ต่อ.......(กระทู้รีเมค) จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 25 ก.พ. 51 21:43:58 ]

ความคิดเห็นที่ 34 @@เรื่องราวของ "อีเย็น" จาก "นางทาส" @@ ต่อ.......(กระทู้รีเมค) จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 25 ก.พ. 51 21:44:17 ]