ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าจะถามผมว่า ผมรู้จักชื่อของผู้กำกับ "พอล โธมัส แอนเดอร์สัน" คนนี้ได้อย่างไรกัน ...คำตอบที่ผมจะคิดออกเป็นประการแรก ก็คือ ความกล้าที่เคยสามารถดึงเอาซูเปอร์สตาร์พระเอกตัวเงินตัวทอง (โปรดเข้าใจว่า ไม่ได้หมายถึง สัตว์ตัวนั้น แต่อย่างใด) ระดับ 'ทอม ครูซ' มารับบทเป็นตัวประกอบได้อย่างไม่น่าเชื่อ (ในหนัง Magnolia) ...ส่วนประการที่สอง ก็คงเป็นเรื่องที่เขามีชื่อละม้ายคล้ายชวนให้สับสนกับผู้กำกับหนังอีกคนอย่าง 'พอล ดับบลิว เอส. แอนเดอร์สัน' (พี่ท่านคนนี้ก็คือ ผู้กำกับ หนังผีตระกูลชีวะ และ สงครามเลี่ยนปะเตอร์ ในภาคแรก นั่นเอง) แต่มาในวันนี้ ...ประการทั้งสอง ก็ได้กลายเป็นเรื่องที่สุดแสนจะไร้สาระสิ้นไป (ความจริง ก็ไม่ควรเอามาคิดถึงเลยด้วยซ้ำ) ...เพราะผมได้มีโอกาสรู้จักตัวตนจริงๆอย่างจังๆของ พีที แอนเดอร์สัน คนนี้ ผ่านงานหนังความยาว 160 กว่านาที ที่พูดถึงแต่เรื่องอันไม่น่าเจริญหูเจริญตาเอาซะเลย ในตอนแรกที่ผมได้รู้ว่าหนังว่าที่ออสการ์คำวิจารณ์แหล่มอย่าง There Will Be Blood จะมีความยาวจำนวนนาทีมากมายถึงเท่านี้ ...ก็เคยแอบตะลึงพึงหวั่น ชวนให้นึกตื่นตูมไปเองโดยล่วงหน้า ว่า(ถ้าไปดู)อาจมีหลับซะละมั้ง ...ซึ่งพอได้ไปดูจริงก็เหมือนจะคาดไม่ผิดอีกด้วยซ้ำซะอย่างงั้น ช่วงเวลา 30 นาทีแรก ของ TWBB ...ได้นำเสนอ สิ่งที่เรียกว่า ความเนิบนาบอันราบเรียบ ของหนังสักเรื่อง ที่เนื้อเรื่องเหมือนจะไม่มีอะไรดำเนินไปเลย ...ถ้าจะถามหาความสำคัญหรือ? ก็เห็นมีแต่ภาพผู้ชายคนหนึ่งขุดแร่ -> ขุดน้ำมัน -> ตะลอนหาซื้อที่ดิน -> แล้วไปจบลง ณ ที่ดินแดนอันกันดารแห่งหนึ่ง ที่มีชายหนึ่งคนบอกให้เขาต้องเดินทางไป ...เอาเพียงแค่ 4 อย่างนี้ ก็มากพอจะชวนเกรงกลัวว่า หนังทั้งเรื่องที่เหลือ จะมีอะไรที่รอให้เราเกิดรู้สึกอยากติดตามรับชมเรื่องราวของผู้ชายคนนี้บ้างหรือเปล่าวะเนี่ย? ...หรือมันคงจะเป็นหนังขวัญใจนักวิจารณ์อีกเรื่องที่ไม่เข้าทางผม หรืออย่างไรกัน? แต่นั่นก็เป็นคำถามที่ไม่ต้องหาคำตอบนานจนเกินไป ...เมื่อสิ้นภาพและเสียงการระเบิดอันใหญ่โตมโหฬารของบ่อน้ำมัน กับเวลาอีกราวๆ 30 นาทีที่ เนิบนาบราบเรียบ(จนเกินไป)ได้ผ่านพ้น ...TWBB ก็ทำให้ผมตื่นขึ้นจนเต็มตา พร้อมปลุกเซลล์สมอง ประลองปัญญา (แกะดำ ไม่แกะดำ ...เล่นหนัง ไม่เล่นหนัง ...เย้ย! คนละเรื่องกันแว้ว) พลันดึงให้ใจคอกลับมาอยู่กับภาพและเสียงบนจอหนัง และหลังจากนั้นก็ไม่เคยเผลอตัวหลับลงได้อีกเลย นี่คือ ความอัศจรรย์ อันดับแรก ที่ พีที แอนเดอร์สัน พยายามเล่นกับคนดู และทำได้อย่างสำเร็จ ...เมื่อ(เหมือนจะ)รู้ว่าคนกำลังจะทยอยพล่อยหลับกันไปทีละคน สองคน สามคนแล้ว... หนังก็ดีดตัวเองให้คึกคักสร้างเหตุการณ์อันน่าตื่นตาตื่นใจ(แถมสมจริงชวนขนลุก)ขึ้นมาในบัดดล แล้วยิ่งไปบวกกับเสียงเพลงประกอบที่โหมบรรเลงความระทึกอย่างอึกทึกใส่เครื่องดนตรีดังครึกโครมเข้าไปด้วย ก็ยิ่งบาดหูเสียดใจเสียจนลูกตาจำต้องเบิกโพลง ความอัศจรรย์ ในอันดับต่อๆมา... หลังจากการสลายความง่วงในหัวคิดได้เป็นปลิดทิ้ง หนังก็เริ่มเข้ารูปเข้าประเด็นที่สำคัญในทันใด... และนับแต่ทันนั้นเป็นต้นมา การเดินหน้าของหนังที่เนิบนาบ ก็มีแรงขับเคลื่อนที่นำพาความน่าติดตาม มาเรียกร้องความสนใจจากคนดูได้อยู่หมัดไปจนถึงตลอดรอดฝั่ง ...แม้จังหวะที่ยังคงช้าจะมีอยู่บ่อยๆ มากันถี่ๆ ก็ยังดูๆเหมือนน่าเบื่อ แต่กระนั้น ก็มิอาจต้านทานความแข็งแรงของบทและเรื่อง ที่เป็นส่วนให้หลงลืมเรื่องเวลาอันยาวนานไปเลย นอกเหนือไปจากการเล่นล้ออย่างท้าทายกับสายตาของคนดูที่พาลจะเลื่อนออกจากจอตลอดเวลาหนังแล้ว ...อีกสิ่งที่งานกำกับและเขียนบทของ พีที สามารถกำใจความหนังไว้ได้แนบแน่น ก็คือ กลวิธีการเล่า ที่ตรงๆโต้งๆไม่ลีลา แทบจะหาไม่มีจุดลับจุดเร้นใดๆ ซ่อนเอาไว้ บทจะให้ตีความอะไร ก็คิดได้ออกเพียงภาพที่ได้เห็น นั่นจึงเป็นจุดซึ่งทำให้หนังออสการ์เรื่องนี้ดูแล้วเข้าใจได้ง่าย ไม่ซับซ้อน ...เมื่อลองเอาไปเปรียบชั้นเชิงกับ No Country for Old Men หรือกระทั่ง Atonement ที่มีดีกรีความยากด้วยลีลาการเล่าแล้ว TWBB ก็เลยกลายเป็นของที่ย่อยได้เร็ว แถมยังไม่จำเป็นต้องจริงจังกับมัน ก็พอรู้ใจความที่หนังจะสื่อ แต่ถึงกระนั้น ความดูง่าย เข้าใจเร็ว ก็มิได้เป็นข้อเสียที่มีเหตุมีผลไปลดความควรค่าจะเป็นหนังออสการ์ยอดเยี่ยมแต่อย่างใด ...หนำซ้ำแล้ว สิ่งนี้ยังไปเสริมส่งพลังหนังให้สามารถเข้าถึงคนดูได้อย่างเต็มที่อีกต่างหาก โดยนั่นก็ยังต้องรวมสนธิกับพลังจาก ฝีมืออันเฉียบคมของ "พีที แอนเดอร์สัน" กับหน้าที่ในงานทั้งสองส่วน ที่ตั้งใจจะเล่า มั่นใจจะสื่อ ได้อย่างสมบูรณ์แบบ... และอีกคนหนึ่ง ที่เรียกได้ว่าสำคัญ และจำเป็นยิ่งที่จะต้องเรียกใช้การแสดงของใครสักคนที่สามารถเข้าใจและเข้าถึงในบทบาทของตัวเอกอันโดดเด่นจนโดดเดี่ยว ...การได้มาซึ่งบทบาทสุดอัศจรรย์ในครั้งนี้ ของ นักแสดงสุดเก๋าตัวอ๋องขั้นเทพ นาม "แดเนียล เดย์-ลูอิส" จึงไม่เป็นที่กังขาใดๆ ที่จะได้ชิงออสการ์อีกครั้ง และควรค่าจะจดจำมากกว่า ด้วยการมอบรางวัลนี้ให้ไปอย่างสมศักดิ์ศรีถึงที่สุด คาแรกเตอร์ "แดเนียล เพลนวิว" นับเป็น อีกครั้งหนึ่งหลังจาก Gangs of New York ที่ส่งตรงให้ ป๋าแดเนียล ได้บทโชว์พาว ดึงเอาสปิริตความเจ๋งอย่างเป้งๆมาใช้ ในมาดบุรุษอันภูมิฐาน ที่เนื้อในร่างอันดูดีกลับมีใจอันฟอนเฟะและอำมหิตผิดภาพในเบื้องนอกโดยสิ้นเชิง ...แม้หนังจะไม่ได้ถ่ายเทเวลาให้ ป๋าแดเนียล ได้แสดงออกแบบ One Man Show สักเท่าไหร่ก็ตามที ...แต่ก็อาจห้ามไม่ได้ ที่รัศมีความเด่น จะทาบเอาคนอื่นๆบนจอ ให้กลืนหายสลายจากหน่วยความจำของคนดูไปเสีย ...หากจะมียกเว้นก็แต่... "พอล ดาโน่"... เขาคือ คนเดียว ที่สามารถเทียบความเด่น ขับความตั้งใจ ให้คนดูได้เห็นความเก่งคู่เคียงกับ ป๋าแดเนียล ได้อย่างไม่เคอะเขิน ...แม้จะได้ชื่อว่าเป็นดาวรุ่งที่ใบหน้ายังสดใหม่ แต่บท "อีไล ซันเด" ที่เขาได้รับ กับเหมือนมีนักแสดงระดับเซียนมาสวมทับได้อย่างน่าเชื่อถือ ...ยิ่งถ้าใครได้เคยดู Little Miss Sunshine มาด้วยแล้ว ก็คงจะทึ่งยิ่งๆ กับพัฒนาการอันรุดหน้าของอดีตเด็กบ้าใบ้ ที่องอาจจะระเบิดคำพูดเป็นชุดใหญ่ๆใส่หูของคนดูในหนังเรื่องนี้ให้ฟังจนกลายเป็นความน่ารำคาญ ...แต่ก็เป็นความน่ารำคาญที่มันส์ในอารมณ์จนถึงจุดยอด กับสองฉาก (โบสถ์/บ้านแดเนียล) อันถือเป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด พีคที่สุด และยังต้องรวมนิยามของคำว่า "คลาสสิค" แห่งความทรงจำเข้าไปอีกด้วย นอกไปจากงานสามส่วนหลักๆ (กำกับ/เขียนบท/การแสดง) ที่ได้ชื่อว่ายอดเยี่ยมแล้ว ...อีกสองอย่างที่ลืมไม่ได้ จะต้องพูดถึง ก็คือ งานถ่ายภาพที่เน้นความดิบหยาบ เพื่อตั้งใจอยากจะให้คนดูรู้สึกแห้งแล้งและมืดมนไปพร้อมกับบรรยากาศ แต่กระนั้นที่ผิดแผกไปจากการสร้างภาพ ก็ยังแอบแฝงพลังต่อตัวหนังไว้ได้อย่างงดงามเป็นที่สุด (สมแล้วที่ได้ออสการ์เป็นประกันไปอีกหนึ่งตัว) และสุดท้าย ...ดนตรีประกอบ ก็คืออีกองค์ประกอบจำเป็นที่ขับเน้นความบ้าคลั่งในเรื่องที่หนังต้องการสื่อสารอย่างสุดกู่ ...ถึงจะดูมากไป ล้นไป จัดจ้านไป สำหรับหนังดรามาที่เดินเรื่องอย่างเอื่อยเฉื่อย แต่มันก็เร้าใจบิวต์อารมณ์ ให้เราต้องตื่น ตาลื่นไปกับหนัง และยังจะคงฟื้นคืนความจำได้เสมอ เมื่อเสียงเพลงนั้นยังคงก้องเสียดแทงหู หลอนใจมาจนถึงวันนี้ "There Will Be Blood" ... ถ้าหาก No Country for Old Men ไม่โดดเด่นและอเมริกันจ๋าจนออกนอกหน้ามากไปนิดแล้ว หนังชื่อโชกเลือดเรื่องนี้ ก็ควรแก่ตำแหน่งยอดเยี่ยมแห่งออสการ์อย่างถึงที่สุด ...แต่หากสมมติว่าสุดท้ายจะได้ออสการ์มาก็ตาม ตุ๊กตาทองตัวนั้นก็คงไม่อาจเป็นตัวสรุปความสุดยอดของหนังเรื่องนี้ได้อย่างแจ่มแจ้ง และหมดจด กันอย่างแน่แท้ ...ที่เหลือจากนี้แล้ว จึงเป็นเรื่องของเวลาที่ต้องพิสูจน์กันว่า จะสามารถเอาคำว่า "คลาสสิค" มาเป็นอีกหนึ่งตัวแทนให้กับสุดยอดหนังเยี่ยมเรื่องนี้ได้หรือไม่ ถ้าคุณเป็นคนหนึ่งที่สามารถใช้คำว่า "คอหนังพันธุ์แท้" เป็นตัวแทนของคุณได้อย่างเต็มปากเต็มคำ ...ก็จงห้ามพลาดความสุดยอดครั้งนี้ด้วยประการทั้งปวง ...เฉพาะที่ "เอเพ็กซ์ ลิโด" ที่เดียวในประเทศไทยเท่านั้น ขอแนะนำเป็นอย่างยิ่ง...ครับ เกรด A ส่วนที่ขีดเส้นใต้เน้นข้อความ... ซึ่งที่เน้นนั้นจะเป็นที่ผมพูดถึง ส่วน ดูดี-ดูด้อยในหนังครับ ...สำหรับบางคนที่ยังไม่ได้ดูหนัง แล้วอยากจะรู้ว่าหนังมีอะไรดี มีอะไรด้อยบ้าง ก็อ่านเอาจากที่ผมขีดเส้นใต้ไว้ก็ได้เลยครับ ตามแต่สะดวกละกัน หนังเกรด A อีก 2 เรื่อง ...ที่ผมขอเชียร์ให้คุณได้ดูในตอนนี้ : The Mist ...นี่ไม่ใช่หนังสัตว์ประหลาดที่สร้างขึ้นมาเพื่อให้คนดูบันเทิงเริงระทึก ...แต่นี่เป็นหนังที่พูดถึงสังคมและคน กับภาวะความกลัวหวาดหวั่นที่ต้องมาอยู่รวมกัน มันนำพามาซึ่งความหายนะเสียยิ่งกว่าภัยในหมอกที่มองไม่เห็น ...ขอรับประกันว่าแค่ฉากจบเพียงฉากเดียว ก็ไม่อาจทำให้คุณลืมหนังเรื่องนี้ได้เลย และ หนังไทย ...ที่กำลังอยู่ในภาวะน่าน้อยใจในรายได้ ที่ไม่สูสีกับคุณภาพเอาเสียเลย ...ผมอยากชวนให้ทุกๆคนไปร่วมอุดหนุนให้กำลังใจกันเถอะครับ กับ... ดู{หนัง} วิธ มายเซลฟ์ ; "กอด" ... ถึงจะเกิน แต่ไม่เคยขาด ...จนเมื่อขาด สุดท้ายก็ยังเกิน http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6357098/A6357098.html (ขอขอบคุณทุกคนที่ช่วยกันโหวตกระทู้นี้ จนติดกระทู้แนะนำนะครับ... หวังว่าคงจะช่วยบอกต่อให้กับหนังไม่มากก็น้อย...ไม่อยากให้หนังไทยดีๆอีกเรื่องต้องถูกลืมจริงๆ) สำหรับทุกคนที่ได้เผลอเข้ามาในกระทู้รีวิวนี้ ...อย่าเพิ่งรีบออกไปนะครับ อยากขอให้ช่วยลงความเห็นของคุณกับความรู้สึกต่อหนังเรื่องนี้ ได้ประทับเก็บไว้ในกระทู้นี้ด้วย... "1 Comment ของคุณ มีค่าเท่ากับ 1 Happy ของ จขกท." ขอบคุณครับ รักคนอ่าน... จากคุณ : OncE UPoN'-'a MaN - [ 3 มี.ค. 51 11:44:35 ]

ความคิดเห็นที่ 2 รับปากว่าจะหาทางดูให้ได้ครับ แม้ว่าจะไม่ใช่แนวหนังที่ชอบก็ตาม ช่วง 2 เดือนที่ผ่านมา ผมดูหนังน้อยมากๆ เพราะติดภาระกิจทางครอบครัว ทั้งๆ ที่ปกติ ผมจะดูหนังอย่างน้อยสัปดาห์ละ 1 เรื่อง ขอบคุณที่ให้คำแนะนำ ดีๆ นะครับ จากคุณ : อยากดูหนังงงงงง (boozumaru) - [ 3 มี.ค. 51 12:40:44 ]

ความคิดเห็นที่ 3 จะเข้ามาบอกว่า ไม่เห็นด้วยในหลายจุด.. (ไม่ว่ากันนะเฮีย) หนึ่ง .. เราว่า หนังเรื่องนี้แหละ "ย่อย" ยากที่สุดในบรรดาหนังห้าเรื่องที่ได้เข้าชิง.. มันมีเลเยอร์ซ่อนไว้หลายชั้นที่สุด มันไม่ใช่แค่ เรือ่งราวของชีวิตของ แดเนียล เพลนวิว.. แต่เรื่องราวนี้ (สร้างมาจากหนังสือ Oil อีกที) เหมือนเป็นการตบหน้าอเมริกา กับความบ้าในเรื่องของ capitalism (ที่แทนโดยตัวละครของ แดเนียล) และ religious  (ที่แทนโดยตัวละคร อีไล) แถมหนังยังซ่อนอะไรหลายต่อหลายอย่างให้คนดูได้ตีความกันไป จะคล้ายๆ No Country for Old Men .. ต่างที่ว่า ในเรื่องหลัง ตีความกันยังไง สุดท้ายก็ได้คำตอบที่เครือๆกัน อย่างเรื่อง อีวิไล กับพี่ชาย พอล.. ตกลงคนเดียวกันหรือเปล่า.. ในหนังสือ บอกชัดเจนว่าเป็นคนเดียวกัน.. ตอนมาทำเป็นหนัง ตอนแรก ป๋าพอลก็ใช้นักแสดงคนละคน แต่ไปๆมาๆ ไม่ถูกใจคนแสดง เลยใช้คนเดียวกัน.. หลังจากนั้นสิ เราไม่รู้เลยว่า ความตั้งใจของผู้กำกับเปลี่ยนไปหรือเปล่า ตกลงพี่เขาเปลี่ยนเป็นให้เป็นคนเดียวกันหรือเปล่า บางคนบอกว่า ไม่ใช่ โดยยึดตามหนังสือ บางคนบอกใช่ เพราะตีความไปว่า อีวิไลเป็นคนมีปัญหาทางจิต (แบบสร้่างตัวละครขึ้นมาอีกตัวหนึ่ง เพื่อไม่ให้ อีไล ของตัวเอง ปะเปื้อนกับรอยด่างความเลว) หรือ ประโยคปิดเรื่อง I'm finished .. ก็ตีความได้หลายอย่างว่าตกลง เสร็จอะไร ยังไง.. หรือตัวละครหลัก แดเนียล .. ก็ไม่ได้บอกโต้งๆกันต้นเรื่องเรื่อง ว่า มีความร้ายกาจอยู่ข้างในอย่างไร.. แต่หนังเลือกที่จะค่อยๆแกะเปลือกขอแดเนียล ทีละชั้นๆ จนถึงฉากสุดท้าย ที่พบว่า เขาคนนี้ กลายสิ่งมีชีวิตที่บ้าคลั่ง รุนแรง พร้อมที่จะอาละวาดได้ทุกเมื่อ สอง .. จากข้อหนึ่ง จะพบว่า หนังเรื่องนี้แหละ ที่มีความเป็นอเมริกันสูงสุด ในบรรดาหนังห้าเรื่องที่เข้าชิง เรียกได้ว่า อเมริกันจ๋าเลย.. เพราะพูดถึง สิ่ง 2 สิ่งที่ถือได้ว่า เป็นสิ่งที่ความเป็น "อเมริกา" ตั้งรากฐานไว้บน 2 สิ่งนี้.. capitalism และ religious ในขณะที่ No Country for Old Men จะพูดถึง ความชั่ว ความเลวร้ายของกาลสมัยนี้ ซึ่งเป็นความคิดที่ค่อนข้างสากลทีเดียว ส่วนเรื่องอื่นๆ เห็นด้วยจ้ะ.. ดนตรีประกอบเนี่ย ไม่ได้เข้าชิงออสการ์ อาชญากรรมชัดๆ.. จากคุณ : จูริง - [ 3 มี.ค. 51 13:33:24 ]

ความคิดเห็นที่ 4 วิจารณ์กันได้ดีทั้งคู่เลยครับ จากคุณ : pom-mop - [ 3 มี.ค. 51 14:06:12 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อีวิไล 5555555 จากคุณ : The Gentleman - [ 3 มี.ค. 51 16:32:41 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มิน่า เราถึงไม่ชอบ There will be blood เพราะเป็นหนังเทพนี่เอง เราตีความหนังไม่เป็น พาลให้เบื่อ ว่าหนังอืดอาด จากคุณ : CoolDubaiChic - [ 12 มี.ค. 51 22:39:56 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ชอบการตีความ และการวิจารณ์มากครับ ต้องใช้สมาธิสูง จากคุณ : ทูนอาร์มมี่ (ทูนอาร์มมี่) - [ 18 มี.ค. 51 01:15:46 ]