ความคิดเห็นที่ 1 ส่วนที่ 1 นะครับ ... คือการเริ่มค้นหาไอเดียครับ ไอเดียสำหรับการสร้างภาพยนตร์นั้นเกิดขึ้นได้จากการที่เราพัฒนาทักษะบางประการครับ ส่วนใหญ่แล้วคงจะเป็นเรื่องของการ "สังเกตุ" เป็นปฐมครับ การสังเกตุนั้นคือการที่เราเปิดประสาทรับรู้ตลอดเวลาต่อสิ่งแวดล้อมรอบๆตัวเราครับ พยายามอ่าน พยายามดู พยายามฟังครับ ... เมื่อยิ่งมากๆเข้าแล้วเราจะเริ่มรู้ว่าสิ่งที่เราอยากจะนำเสนอนั้นคืออะไรบ้าง อาธิเช่นว่าเราเดินไปตามท้องถนน ... เราสังเกตุเห็นคนเก็บถังขยะ ... เราอาจจะคิดต่อยอดได้ว่า "จะเป็นอย่างไรหากรถมีการก่อวินาศกรรมรถขยะทั้งหมดในประเทศ ?" อะไรทำนองนี้เป็นต้น จะเห็นได้ว่าเราจะมีคำว่า "จะเป็นอย่างไร" เกิดขึ้นตรงต้นประโยค ... นั่นคือการเริ่มต้นคำถามที่จะทำให้เราอยากรู้ครับว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป หลายๆคนจะมีวิธีการคิดในการได้ไอเดียที่แตกต่างกันไป อาจจะมี "จะเป็นอย่างไรถ้า ..." "ถ้า A ทำำอะไรบางอย่างกับ B แล้ว ..." "หาก A ไม่ทำแบบนี้ B จะเป็น ..." หรืออะไรเืทือกนี้ครับ แต่ส่วนใหญ่มักจะเ็ป็นประโยคคำถาม ... เพราะเราจะต้องถามตัวเองว่า "เฮ้ย ... เราอยากรู้เรื่องนั้นๆจริงๆหรือเปล่า ?" พอเราเฮ้ยเสร็จแล้วเราก็จะเริ่มค้นคว้าต่อไปครับว่าแต่ละอย่างเป็นอย่างไร โดยใช้การสังเกตุนี่แหล่ะครับ เราอาจจะเริ่มเข้าไปหาคนเก็บขยะ ... เริ่้มดูพฤติกรรมของเค้า ... หรือเราอาจจะลองเอาถังขยะหน้าร้านอาหารไปซ่อนตอนเ้ค้าไปเก็บขยะ ... เพื่อที่จะดูว่าเจ้าของร้านจะหัวเสียแค่ไหนที่เห็นว่าขยะของตนไม่ได้เก็บ ฯลฯ จากนั้นเราก็สังเกตุไปเรื่อยๆ ... สร้างความคุ้นเคยกับโลกของสิ่งที่เราสนใจให้ลึก ลึก ลึก ลึก และ ลึกที่สุด ... จนกระทั่งเรารู้สึกเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับขยะและคนเก็บขยะ ... ให้ตัวของเรารู้สึกเหม็นเน่า ... เท้าและมือของเรารู้สึกด้าน แล้วถึงตอนนั้นเราก็จะได้ไอเดียที่แข็งแกร่งมากขึ้นในการที่จะต่อเป็นบทครับ *มีต่อครับ จากคุณ : JamiroQuai [146...เดิม] - [ 18 มี.ค. 51 01:27:04 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ร่างบทที่ X ร่างบทที่ X นั้นคือการเริ่มต้นจากการเขียนเรื่องทั้งเรื่องที่เราคิดต่อยอดจากไอเดียครับ บ้างก็เป็นการวางเรื่องในรูปแบบปกติ ... แนะนำตัวละคร แนะนำความขัดแย้ง พยายามแก้ปัญหา ค้นพบกับความท้าทายอันยิ่งใหญ่ที่สุดหรือการตัดสินใจที่ใหญ่โต แล้วก็จุดจบของเรื่องราวที่สรุปการตัดสินใจหรือการกระทำครั้งสุดท้ายนั้น หรืออาจจะแหวกแนวออกมาเป็นแบบอื่นก็ได้ครับ ดูอย่างหนังเรื่อง Pulp Fiction หรือ Memento ที่เล่าเรื่องในรูปแบบอื่นครับ ลองเริ่มจากการเขียนเพียงประโยคเดียว ... แล้วเริ่มเพิ่มมากขึ้น ... มากขึ้น .... มากขึ้น ... เขียนจนเป็นเรื่องยาวเรื่องหนึ่งก่อนเลยครับ เรียกว่า ทรีตเมนต์ครับ จากนั้นก็จึงมาดัดแปลงเป็นบทครับ (ซึ่งไว้ว่างๆจะกล่าวถึงรูปแบบของบทอีกทีครับ) พอเราได้บทร่างแรกที่ยังไม่มีรายละเอียดใดๆมากนักแต่เราสามารถรู้เรื่องได้ทั้งหมดแล้ว ... นั่นคือเราเริ่มเห็นทีท่าแล้วครับว่าหนังจะออกมาเป็นอย่างไร *มีต่อครับ จากคุณ : JamiroQuai [146...เดิม] - [ 18 มี.ค. 51 01:32:30 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าหากมองไปทางด้านซ้ายของ บทร่าง X นั้นคือ "การทำงานกับคนเขียนบท" บางทีแล้วเราอาจจะมีไอเดียที่ดี ... แต่เราอาจจะไม่ใช่คนเขียนบทที่ดีก็เป็นได้ครับ บางทีนั้นการที่จะมีคนเขียนบทที่มากความสามารถมาช่วยในการเขียนบทจะทำให้เราสามารถสื่อสารเรื่องราวที่เราต้องการออกมาสู่ทีมงานได้ง่ายขึ้นครับ การพูดคุยกับคนเขียนบทโดยให้ความกระจ่างตั้งแต่ต้นเพื่อวางแนวทางนั้นเป็นสิ่งที่ดีครับ ... บางคนชอบที่จะเปิดใจรับคำแนะนำใหม่ๆมาพิจารณาเพิ่มหรือบางทีอาจจะอยากได้คนเขียนบทที่เขียนเล่าบรรยากาศภาพตามที่เราต้องการได้อย่างเถรตรง ... ก็แล้วแต่ครับ แต่ที่ดีคือควรจะคุยกันให้รู้เรื่องแต่ต้นเพื่อเลี่ยงปัญหาที่จะเกิดขึ้นครับ ถ้าจำไม่ผิดนั้น Stanley Kubrik กับ Stephen King มีปัญหากันเพราะว่า Kubrik ก็อยากเล่าเรื่องในแบบของเขา ... ส่วน Stephen King ก็อยากเล่าเรื่องในรูปแบบของเขาตามที่เขียนมาในหนังสือ สรุปแล้วก็เป็นการทะเลาะเบาะแว้งครับ แต่ถ้าเป็นการทำงานที่ดีก็จะช่วยส่งเสริมกันได้มากเลยทีเดียวครับ : ) *มีต่อครับ จากคุณ : JamiroQuai [146...เดิม] - [ 18 มี.ค. 51 01:39:22 ]

ความคิดเห็นที่ 4 วันนี้ขอพอแค่นี้ก่อนนะครับ ... ไว้จะไปอ่านหนังสือเพิ่มพูดความรู้อีกแล้วจะมาอธิบายให้ฟังกันอย่างสนุกสนานครับ ... ดูท่ากระทู้นี้กว่าจะอธิบายหมดชาร์ตคงเล่นเอานิ้วพองมากกว่าเล่น Winning Eleven เป็นไหนๆครับ อณุญาติให้ปาดได้เลยนะครับ ... ถามคำถามได้ตามสะดวกครับ จะำไปค้นคว้ามาตอบในส่วนต่างๆครับ : ) สำหรับคืนนี้พอก่อนแล้วกันครับ ขอบคุณครับ   สวัสดีครับ จากคุณ : JamiroQuai [146...เดิม] - [ 18 มี.ค. 51 01:41:37 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณมากค่ะ.... คุณ JamiroQuai [146...เดิม] รอติดตามต่อค่ะ ... แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 51 05:09:08 จากคุณ : naragorn - [ 18 มี.ค. 51 04:30:29 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณมากครับ...มารอติดตามชมตอนต่อไปครับ แก้ไขเมื่อ 18 มี.ค. 51 06:14:04 จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) - [ 18 มี.ค. 51 06:03:28 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ......... ไม่ได้เรียนด้านนี้มาทำเอามึนตึบเลยค่ะ แต่การค้นหาไอเดียนี่เหมือนการคิดของนักวิทยาศาสตร์เลยนะคะ ปล. ด้วยความเป็นห่วง กลัวนิ้วของ คุณ JamiroQuai จะพอง แนะนำว่าให้เปลี่ยนมาเล่นเกมอื่นค่ะ จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 18 มี.ค. 51 09:17:41 ]

ความคิดเห็นที่ 8 หางอึ่ง....     หึๆ   คงต้องเป็นอึ่งอ่างตัวใหญ่มากมายเชียวแหละครับ!? จากคุณ : ฟาฬ - [ 18 มี.ค. 51 09:35:15 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เราอาจจะเริ่มเข้าไปหาคนเก็บขยะ ... เริ่้มดูพฤติกรรมของเค้า ... หรือเราอาจจะลองเอาถังขยะหน้าร้านอาหารไปซ่อนตอนเ้ค้าไปเก็บขยะ ... เพื่อที่จะดูว่าเจ้าของร้านจะหัวเสียแค่ไหนที่เห็นว่าขยะของตนไม่ได้เก็บ ฯลฯ <<<< อย่างงี้เขาไม่เรียกว่าสังเกตแล้วครับ แต่เรียกว่ากวนประสาท แต่ไอ้การกวนประสาทเนี่ยแหละ ทำให้ไอเดียแปลกๆ สนุกได้มากเลยล่ะ ฮี่ๆ จากคุณ : monkeygig - [ 18 มี.ค. 51 10:14:01 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ขอบคุณครับ.. จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 18 มี.ค. 51 11:11:58 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณครับ จะรออ่านต่อนะครับ ผมได้มีโอกาสอ่านเรื่อง Which lie did I tell ของมือเขียนบท 2 ออสการ์อย่าง วิลเลียม โกลด์แมน สนุกมากเลย ได้ทั้งความรู้ในการเขียนบทและเบื้องหลังการสร้างหนังฮอลลีวู๊ดดังๆ หลายเรื่อง อยากทราบว่าการสร้างหนังไทยและฮลลีวู๊ดแตกต่างกันมั้ย มากน้อยแค่ไหนครับ อ่อ ใครรู้บ้างว่าหนังสือ Adventure in a screen trade ของผู้เขียนเดียวกันมีแปลเป็นเล่มภาษาไทยมั้ยครับ เคยอ่านอยู่ไม่กี่ตอนในไบโอสโคปแต่หารวมเล่มไม่เจอ รออ่านต่อนะครับ จากคุณ : แฟนสวย - [ 18 มี.ค. 51 12:23:35 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เกิดอาการมึนๆ - - จากคุณ : ดาวกลางคืน - [ 18 มี.ค. 51 13:41:56 ]

ความคิดเห็นที่ 14 โห.... สาระเน้นๆ ศึกไหม!!! (ขว้างระเบิดเข้าไปแร้ววววววววววววว!!!) จากคุณ : ห้าจิก - [ 18 มี.ค. 51 13:56:01 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ...ขอบคุณครับ...จะติดตามอ่านต่อไปคับ.. จากคุณ : เก้าทัพ - [ 18 มี.ค. 51 14:01:10 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ว๊าว ดารานำก็มาด้วย อยากรู้ว่าดารา คห ที่14 อ่ะ กำกับอยากป่าวอ่ะ งอแงมั้ย ศึกไหม!!!อิอิอิ จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 18 มี.ค. 51 14:03:48 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แหะๆ ลืมขอบคุณค่ะ สำหรับ จขกท ที่แบ่งปันความรู้ในเบื้องลึกเบื้องหลัง เราในฐานะคนดูก็ไม่เคยทราบตรงจุดนี้ ดูอย่างเดียว มีความสุขกับหนัง อย่างนี้ ยิ่งรู้ถึงกระบวนการที่ยุ่งยากมากเรื่อง กว่าจะมาเป็นหนังสักเรื่องนึง จะทำให้พวกเรารักหนังมากขึ้นค่ะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 18 มี.ค. 51 14:07:40 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อือ.. เหมือนผมเลย  อยากรู้เรื่องเจ้าของคห.14มากกก....... !? จากคุณ : ฟาฬ - [ 18 มี.ค. 51 14:36:46 ]

ความคิดเห็นที่ 19 โห....สาระล้วนๆ ปูเสื่อนอนอ่านค่ะ... จากคุณ : NuHring - [ 18 มี.ค. 51 17:26:43 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ผมขออนุญาตถามถึงความแตกต่างของ Treatment, Screenplay, Shooting Script ครับ ขอบคุณมากครับ จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 18 มี.ค. 51 17:28:36 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณค่ะ  จะรออ่านต่อนะคะ เปลี่ยนจาก winning เป็น pucca ดีไหมคะ แข่งรถหนุกดี จากคุณ : mim_peter - [ 18 มี.ค. 51 19:33:47 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มีสาระมากคะ เด๋วว่างๆจะไปหา Gurilla Filmmaker blueprint ที่คิโน มาอ่านมั้งๆๆๆๆ :) จากคุณ : naniz (naniz) - [ 18 มี.ค. 51 21:12:34 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ขอบคุณสำหรับความรู้ค่ะ ^_^ จากคุณ : vivee_t - [ 18 มี.ค. 51 22:37:30 ]

ความคิดเห็นที่ 24 วินนิ่งนี่ผมชอบครับ เเต่เล่นไม่เก่งชอบอันเดอร์กราวน์มากกว่า แต่ก็เล่นไม่เก่งสักเกมแหละครับ ป.ล.ขอบคุณที่มาโพสนะครับ จะติดตามตอนต่อไป ^-^ จากคุณ : P Q BOY - [ 18 มี.ค. 51 22:47:03 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณค่ะที่ให้ความรู้ เข้ามาอ่านในฐานะคนดูหนังที่ไม่มีความรู้ในการทำหนังเลยแม้แต่หางอึ่ง ^_^ จากคุณ : lady little bear - [ 19 มี.ค. 51 09:44:19 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เป็นกระทู้ทีี่ให้ความรู้ดีจริงๆครับ คุณ JamiroQuai [146...เดิม] จะติดตามอ่านเรื่อยๆครับผม จากคุณ : solidsnakexxx - [ 19 มี.ค. 51 09:50:42 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณสำหรับเวลาที่สละให้ จะติดตามตอนต่อไปด้วยคน จากคุณ : hit on me - [ 19 มี.ค. 51 11:33:44 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มาลงชื่อเข้าชั้นเรียนครับ จากคุณ : Moviegangs - [ 19 มี.ค. 51 17:47:14 ]

ความคิดเห็นที่ 29 โห....แจ๋วไปเลยครับ.... จากคุณ : ฉันทั้งน้านนนน.... - [ 19 มี.ค. 51 22:44:59 ]

ความคิดเห็นที่ 30 กำลังอ่านหนังสือหาข้อมูลเพิ่มให้ครับ .... พอดีงานยุ่งเลยต้องรอดึกๆก่อนครับถึงจะได้เขียนต่อครับ มาตอบคำถามก่อนครับ ทรีตเมนต์นั้นเป็นคล้ายๆกับเรื่องครับ ... เราัเขียนทรีตเมนต์เหมือนกับเขียนเรื่องในหนังสือครับ ตัวผมเองถ้าเขียนทรีตเมนต์จะเล่าเป็นเรื่องพร้ัอมใส่ความรู้สึกเข้าไปด้วย แบบว่า --------------------------------------- "นลินตื่นลุกขึ้นจากเตียง นาฬิกาตีบอกเวลาสี่ทุ่มครึ่ง เสียงสายฝนยังคงอยู่ถึงแม้ไม่มากเท่ากับเมื่อตอนเธอเข้านอน แต่ยังคงส่งเสียงแข่งกับเสียงเอื่อยๆของป้ายไฟนีออนข้างหน้าต่างห้องนอนของเธอ นลินตรงไปยังโต๊ะเครื่องแป้ง บนนั้นนอกจากจะมีเครื่องสำอางค์มากมายแล้วยังมีกระเป๋าใบเล็กๆอยู่หนึ่งใบ ตาของเธอลุกวาว เหงื่อไคลผุดขึ้นบนใบหน้าของเธอด้วยจากความร้อนระอุของห้องและจากความรู้สึกบางอย่างภายใน เธอเปิดกระเป๋าลายดอก ควานอยู่ชั่วครู่หนึ่งแล้วจึงหยิบเข็มฉีดยาขึ้นมา เธอเปิดลิ้นชักโต๊ะเครื่องแป้ง ควานหาหลอดบิกยาเล็กๆขึ้นมา "อยู่ไหน อยู่ไหน อยู่ไหน" เธอพูดด้วยเสียงแหบห้าวจนแทบจะเป็นเสียงกระซิบ เส้นเลือดปูดขึ้นเล็กน้อยบริเวณขมับของเธอ เธอมองดูมันด้วยสายตารังเกียจ แต่เธอก็ยิ้มได้ที่เห็นว่ายังมียาเหลืออยู่บ้างที่ก้นหลอด..." --------------------------------- น่าจะเป็นอะไรทำนองนี้ครับ พอเป็นบท ... เราจะลดทอนเรื่องของความรู้สึกลง ตัดสิ่งที่จะไม่จำเป็น ที่ทางฝ่ายต่างๆจะเป็นผู้เติมเต็มให้ (นอกเสียจากว่าเราต้องการที่จะเห็นสิ่งนั้นจริงๆ) คงไว้ที่ไดอาล็อคมากกว่าครับ อย่างเช่น -------------------------------------------- ภายใน.ห้องนอนนลิน - กลางคืน เสียงสายฝนยังคงดังอยู่บ้าง นลินผลุดขึ้นจากเตียงของเธอ เธอตรงไปที่โต๊ะเครื่องแป้งที่มี กระเป๋าลายดอก ใบหนึ่งตั้งอยู่ เธอหยิบเข็มฉีดยาขึ้นมาจากนั้นจึงเปิดลิ้นชักโต๊ะเครื่องแป้ง ควานหาอะไรบางอย่าง นลิน อยู่ไหน อยู่ไหน อยู่ไหน เธอหยิบเอาบิกยาขึ้นมาเล็งที่ตา จะเห็นว่ามียาเหลืออยู่เพียงก้นหลอด นลินยิ้ม ------------------------------------ แต่พอเป็นบทถ่ายทำแล้วก็จะมีการแตกซีนเพิ่มครับ แล้วก็จะมีการวางมุมกล้องเพิ่มเข้าไปอีกครับ อย่างเช่น --------------------------------------- A27 ภายใน.ห้องนอนนลิน - กลางคืน 1 ดอลลี่ชอต จากมุมกว้างของห้องนอนนลินเข้าไปสู่เตียง เผยให้เห็นนลินผลุดขึ้นจากเตียง มองไปที่โต๊ะเครื่องแป้งก่อนจะลุกขึ้นเดินไปยังโต๊ะเครื่องแป้ง จะมีเสียงสายฝนดังคลออยู่เป็นพื้นหลัง 2 กลาง รับนลินเดินมาที่โต๊ะเครื่องแป้งคว้ากระเป๋าลายดอกขึ้นมา 2a ใกล้ กระเป๋าลายดอกบนโต๊ะถูกคว้าไป 2b ใกล้ ใบหน้าของนลิน มีเหงื่อผุดอยู่ เธอกำลังจ้องลงไปยังกระเป๋าลายดอก 3 กลาง นลินหยิบเข็มฉีัดยาขึ้นมาจากกระเป๋าลายดอก 3a ใกล้ - เข็มฉีดยา เบื้องหลังเป็นใบหน้าของนลินที่มองเข็มฉีดยา 4 ใกล้ ลิ้นชักโต๊ะถูกดึงออก เผยให้เห็นของมากมาย 4a กลาง นลินควานหาของในลิ้นชัก 4b ใกล้ ที่หน้าของนลิน นลิน อยู่ไหน อยู่ไหน อยู่ไหน 4c ใกล้ - มือนลิน เธอหยิบเอาบิกยาออกมา 4d ใกล้ - นลิน โคลสอัพที่ตาของเธอ นลินยกหลอดฉีดยาขึ้นมาเล็กที่ตา เห็นยาติดอยู่เล็กน้อยที่ก้นหลอด 4e กลาง นลินยิ้ม 5 ดอลลี่ชอต ดอลลี่จากนลินออกมาจนเห็นทั้งห้อง เธอยังคงยืนดูหลอดยาอยู่ ตัดไป --------------------------------------------- น่าจะเป็นอะไรประมาณนี้ครับ ... ต้องขอความรู้เพิ่มเติมจากคนเีขียนบทแล้วล่ะครับทีนี้เพราะอาจจะไม่ได้ลงรายละเอียดดีเท่าที่ควรครับ : ) ขอบคุณครับ   สวัสดีครับ จากคุณ : JamiroQuai [146...เดิม] - [ 20 มี.ค. 51 01:30:17 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณ เช่นกันครับ  ^__^ จากคุณ : ฟาฬ - [ 20 มี.ค. 51 09:12:32 ]

ความคิดเห็นที่ 32 แจ่มเลยครับ ขอบคุณมากเลยครับ จากคุณ : อุปนิกขิต - [ 20 มี.ค. 51 10:14:37 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ยังรอติดตามต่อ อยู่ค่ะ  คุณ JamiroQuai [146...เดิม] ขอบคุณมากค่ะ  ที่สละเวลามาให้ความรู้ จากคุณ : naragorn - [ 20 มี.ค. 51 14:57:02 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ขอบคุณมากครับ จากคุณ : ChocolateMousse - [ 21 มี.ค. 51 12:28:11 ]

ความคิดเห็นที่ 35 มาขอเก็บความรู้ด้วยค่ะ ขออนุญาตถามเรื่องscreenplayอีกครั้งได้ป่าวคะ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : waisayanee - [ 21 มี.ค. 51 22:01:35 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ^ ถามส่วนไหนหรือครับคุณ waisayanee ? เดี๋ยวจะหาคำตอบมาให้ครับ : ) ขอบคุณครับ   สวัสดีครับ จากคุณ : JamiroQuai [146...เดิม] - [ 22 มี.ค. 51 00:28:08 ]

ความคิดเห็นที่ 37 มาต่อละครับ ... วันนี้เคลียร์งานได้เยอะครับ พอดีต้องเตรียมงานด่้วนเรื่องรายการทีวีบนเน็ตของผมจะต้องไปจับประเด็นร้อนของสังคมอินเตอร์เน็ตตอนนี้เรื่องหนึ่งครับ (อาจจะส่งผลกระทบกับถึงเยาวชนที่เล่นเน็ตได้เยอะน่ะครับ) พอเรื่องมันละเอียดอ่อนเลยต้องลงงาน Research พอสมควรครับ ก็เลยไม่ได้มาอธิบายต่อเลย ยังไงเสียก็มาต่อกันดีกว่าครับ หลังจากที่เราได้เริ่มร่างบทภาพยนตร์เบื้องต้นแล้ว ( ก็คือ หลังจาก treatment และ Screenplay ซึ่งยังไม่ใช่้บทถ่ายทำหรือ Production Script ) นั้นเราก็มาแก้ใขกันต่อครับ การแก้ใขนั้นเกิดจากการที่เราให้คนอ่านครับ ... ปกติแล้วคือนายทุนเอย Producer เอย ทีมงานเอย ฯลฯ เพราะไม่ใช่ว่าทุกอย่างในความคิดเราจะออกมาเป็นภาพยนตร์ได้ครับ ... ถ้าจะได้อาจจะต้องใช้ความสามารถที่มากขึ้น เวลาที่มากขึ้น และทุนที่มากขึ้น ... ซึ่งสามอย่างนี้ันั้นไม่เคยเพียงพอกับสิ่งที่เราเรียกว่า "จินตนาการ" หรอกครับ ดังนั้นเราจึงต้องแก้ใขบทครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อให้เราได้ภาพยนตร์ี่ที่ดีที่สุดที่สร้างได้ในเวลาที่กำหนด ในงบที่กำหนด และยังคงจินตนาการของเราอย่างครบถ้วนสมบูรณ์ที่สุด เป็นเรื่องยากนะครับส่วนนี้ ... แต่เชื่อเถอะครับว่ามันจะมีทางออกที่ดีครับ : ) *มีต่อครับ จากคุณ : JamiroQuai [146...เดิม] - [ 22 มี.ค. 51 00:46:18 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ดูถ้าว่ากระทู้นี้คงจะยาวแน่ๆครับ ... ยังไงเสียก็จะอธิบายให้หมดครบถ้วนครับ ... อาจจะกินเวลานานหน่อยแต่ถือว่าเป็นความรู้ที่เอามาแบ่งปันแล้วกันนะครับ ส่วนวันนี้เดี๋ยวจะตั้งกระทู้อีกซักกระทู้บรรยายเรื่องที่ผมถนัดมากกว่าครับ ... ไว้คอยติดตามละกันนะครับ : ) ต่อกันเลยครับ ถัดจาก ร่างบทที่ Y ด้านซ้ายคือ "เริ่มทำ Story board" ครับ การเริ่มทำ Story board และการวางแผนภาพอย่าง Production Sketch (อย่างที่เห็นของทางเพชรพระอุมาซึ่งลุง หรือปู่เบี้ยว และคุณ Mcguy ได้ทำไว้ไงล่ะครับ) จะทำให้ทีมงานเริ่มเข้าใจถึงแนวทางการทำงานคร่าวๆได้ครับ เพราะการทำหนังไม่ใช่ว่าผู้กำกับจะเนรมิตทุกอย่างได้ในวันเดียว ดังนั้นจึงต้องมีการเตรียมการกันก่อนครับ ตั้งแต่การจัดการกอง จำนวนทีมงาน ทีมฉาก ทีมเสื้อผ้า ทีมพร็อบ ทีมกล้อง ทีมไฟ ทีมนู้นนี้อีกจิปาถะร้อยแปดที่จะต้องกำหนดงานและเตรียมการค้นคว้าข้อมูลและเตรียมงานในทิศทางที่เหมาะสม ซึ่งลำพังจากปากของท่านผู้กำกับอาจจะไม่ครบถ้วนสมบูรณ์เท่ากับภาพครับ อย่างที่บอกครับว่าภาพหนึ่งภาพแทนคำล้านคำ ดังนั้นการเริ่มทำ Storyboard หรือ Production Sketch นั้นจะช่วยเหลือส่วนนี้ได้มากมายเลยทีเดียวครับ แถมยังสวยอีกต่างหาก .... พวกภาพพวกนี้คือสิ่งที่นายทุนชอบใจครับ คนพวกนี้อาจจะจินตนาการไม่กว้างไกลเท่าไหร่ ... แต่เมื่อเห็นภาพก็จะเข้าใจว่าภาพยนตร์นั้นๆจะเป็นภาพยนตร์ที่ดีได้ครับ ภาพยนตร์เช่นองค์บากได้รับการอนุมัติให้สร้างเป็นภาพยนตร์ได้ก็ด้วยตัว Storyboard นี่แหล่ะครับ (ความจริงไม่ใช่หรอกครับ แต่เป็นวิดิโอที่เรียงคัทที่จะถ่ายทำที่่ทางผู้กำกับได้ทำไว้นำเสนอครับ ซึ่งความจริงแล้วก็คล้าย Storyboard นั่นแหล่ะครับ เพียงแต่ว่ามันเคลื่อนไหวได้ครับ) ดังนั้นถือเป็นสิ่งที่สำคัญทีเดียวเลยนะครับที่จะต้องเอาใจใส่กับสิ่งที่เราจะนำไปใส่ใน Storyboard หรือ Production Sketch ครับ : ) * มีต่อครับ จากคุณ : JamiroQuai [146...เดิม] - [ 22 มี.ค. 51 00:53:37 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ถัดไปทางด้านขวาคือเรื่องของการเตรียมการแถลงข่าว และการเตีรยมงานสร้างครับ ส่วนนี้แรกคือการเริ่มต้นประชาสัมพันธ์ครับ ... ทำให้โลกเป็นที่รับรู้แล้วก็หยั่งเสียงคนดูในพันทิพย์ครับว่ากลิ่นหนังแท้จริงแล้วเป็นอย่างไร หน้าหนังที่เราโปรโมตมีทิศทางอย่างไร แล้วก็ได้เตือนคนดูว่าเรากำลังจะมีหนังออกมานะั ... ช่วยดูด้วยนะ ส่วนเรื่องของการเตรียมงานสร้างคือการจัดเตรียมทีมงาน วางระยะเวลาการถ่ายทำ กี่คิว อย่างไร ฯลฯครับ ซึ่งเป็นเรื่องของทาง Producer ที่จะต้องดูแลจัดการส่วนนี้ให้เรียบร้อย จะมีการประชุมการเตรียมงาน เริ่้มงานด้าน Research ฯลฯ ครับ นับเป็นช่วงก้าวที่สำคัญก่อนการสร้างภาพยนตร์มากๆครับ วันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกันนะครับ ... ขอกลับไปเตรียมงานสัมภาษณ์พรุ่งนี้ครับ พูดแล้วขอประชาสัมพันธ์เลยแล้วกันครับสำหรับคนที่รู้เรื่อง พรุ่งนี้ทางเว็บ kapook.com จะออกมาชี้แจงเรื่องเว็บ(แปลกๆ)ที่พัฒนาอยู่ซึ่งออกจะขัดกับศิลธรรมอันดีของประชาชนและสื่อครับ เวลาบ่ายโมงตรงที่ร้านบ้านไร่กาแฟ ปากซอยเอกมัย ด้านสุขุมวิทครับ (วันที่ 22 มีนาคมนะครับ ) ทางคุณปรเมศวร์ (ขออภัยหากสะกดผิดครับ) ceo ของ kapook.com จะออกมาชี้แจงข้อเท็จจริงด้วยตัวเองครับ ผมคิดว่าเป็นการดีถ้าได้ไปร่วมซักถามถึงเรื่องนี้และจะได้เรียนรู้ถึงการคัดสรรสื่อที่ไม่ดีโดยประชาชนเพื่อประชาชน ทั้งยังได้รับความรู้เรื่องขอบเขตุของศิลธรรมบนอินเตอร์เน็ตด้วยครับผม : ) *ไว้จะกลับมาเขียนต่อครับ ขอบคุณครับ   สวัสดีครับ จากคุณ : JamiroQuai [146...เดิม] - [ 22 มี.ค. 51 01:50:50 ]

ความคิดเห็นที่ 40 รอฟังเรื่องนี้เช่นกันครับ   Black Hat SEO กะ White internet ....   ดูแล้วไม่น่าจะไปด้วยกันได้เลยนะครับ โดยเฉพาะ ในฐานะผู้จัดการโครงการอินเทอร์เน็ตสีขาวของคุณปรเมศวร์  ที่มีป้ายชื่อ นายกสมาคมผู้ดูแลเว็บไทย แปะติดหน้าอกไว้ด้วย... ติดตามได้ทาง FukDuk.TV  เหมือนเคยใช่มั๊ยครับ  ช่องไหน อาทิตย์ไหนเหรอครับ...ถ้าออนไลน์แล้ว บอกข่าวกันหน่อยจะขอบคุณมากครับ  ^__^ แก้ไข.. เพิ่มเติมคำถามครับ    ^__^ แก้ไขเมื่อ 22 มี.ค. 51 09:53:01 จากคุณ : ฟาฬ - [ 22 มี.ค. 51 09:49:21 ]

ความคิดเห็นที่ 41 มารอติดตามตอนต่อไปครับ ^_^ จากคุณ : โอจิ (Oji_yoyo) - [ 22 มี.ค. 51 14:50:40 ]

ความคิดเห็นที่ 42 รอติดตามตอนต่อไปด้วยคนค่ะ.... จากคุณ : naragorn - [ 22 มี.ค. 51 18:24:49 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ขอเซฟครับผม จากคุณ : ฟองฟ้า ละอองเมฆ - [ 22 มี.ค. 51 21:58:29 ]

ความคิดเห็นที่ 44 สำหรับคุณฟาฬ ได้ Q&A มาละครับ ... มันส์มากๆครับ น่าจะออกอากาศวันที่ 1 ครับ : ) ขอบคุณครับ   สวัสดีครับ จากคุณ : JamiroQuai [146...เดิม] - [ 23 มี.ค. 51 00:56:32 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ขอบคุณค่ะ ยังตามมาอ่านต่อ -------------------------------------- ข่าวประชาสัมพันธ์น่าสนใจค่ะ ปล. #40 เตือนด้วยนะออนไลน์วันที่ 1  แหะๆ จากคุณ : เ จ้ า ตั ว ร้ า ย - [ 23 มี.ค. 51 15:22:03 ]

ความคิดเห็นที่ 46 หึๆ... ผมจะรอไอ้คำว่า มันส์มากๆ ของคุณJamiroQuaiครับ  !? สาระเริงใช่มั๊ยครับ   รอดูแน่ครับ     ^__^ จากคุณ : ฟาฬ - [ 24 มี.ค. 51 09:24:21 ]

ความคิดเห็นที่ 47 มาลงชื่อไว้  ยังรอติดตามต่ออยู่ค่ะ คุณ JamiroQuai [146...เดิม] ... ขอบคุณค่ะ.. จากคุณ : naragorn - [ 25 มี.ค. 51 19:16:55 ]

ความคิดเห็นที่ 48 อืมมม...  สัมภาษณ์เองเลยหรือครับ !?       ถ้าว่ากันโดยสรุป  จากคำพูดที่ว่า "ผิดผมแก้"  ก็เท่ากับการยอมรับว่า ทราบดีในสิ่งผิดที่ตนกระทำ แล้วคำว่่าไม่รู้ ... มาจากไหนอ่ะครับ   ก็ไหนว่า ทราบแล้วไงครับ ทราบว่าผิด ก็ต้องรู้ดิ หรือไม่ใช่ครับ...              เป็นนายกฯ รับผิดชอบด้วยการลาออก..  อืมม ม ม . .    แล้วถ้าเป็น เว็บมาสเตอร์ธรรมดาๆ ที่เผลอไปสวมหมวกดำ โดยที่ไม่รู้ว่า หมวกมันสีอะไรล่ะครับ..  จะลาออกจากไหนได้.. !? จากคุณ : ฟาฬ - [ 1 เม.ย. 51 13:48:42 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณครับสำหรับความรู้ และมารอครับ ติดตามๆ จากคุณ : KkTpCmu - [ 4 เม.ย. 51 17:21:57 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ต้องขอโทษด้วยครับ พอดีติดภารกิจเป็นพี่ชายแสนดี ต้องไปหาน้องสาว (ลูกน้าของผมครับ) ที่ออสเตรเลีย ... เพิ่งกลับมาเมื่อวานนี้ครับ ไว้เดี๋ยวพรุ่งนี้จะมาต่อนะครับผม : ) ขอบคุณครับ   สวัสดีครับ จากคุณ : JamiroQuai [146...เดิม] - [ 7 เม.ย. 51 01:29:42 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ครับ .. ^__^                  จะรออ่านต่อครับ ....  !? จากคุณ : ฟาฬ - [ 8 เม.ย. 51 09:16:41 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ตามมาเกาะกระทู้ค่ะ เวบแปลกๆ เอ๋ เวบอะไรอ้ะคะ ไม่ค่อยได้เข้าเวบอื่นเลย ตกข่าวอะไรไปนี่เรา จากคุณ : เจ้านิ - [ 8 เม.ย. 51 15:02:25 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ค่ะ....ก็ยังรอติดตาม   ตอนต่อไปอยู่ค่ะ... จากคุณ : naragorn - [ 10 เม.ย. 51 01:45:17 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ไม่เห็นมาเลยนี่ครับ จากคุณ : P Q BOY - [ 10 เม.ย. 51 09:54:37 ]

ความคิดเห็นที่ 55 สงสัยต้องรอพรุ่งนี้ต่อไปค่ะ จากคุณ : jittra - [ 18 เม.ย. 51 15:59:41 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ต้องขอโทษจริงๆครับ พอดีติดงานที่จะต้องไป Las Vegas เพื่อศึกษาเทคโนโลยีและทิศทางของโลกในด้านของสื่อบันเทิงครับ (ซึ่งติดตามได้จากกระทู้ของคุณ Solidsnakexxx ครับ .... ผมเองก็ติดสอยห้อยตามกับทางพร้อมมิตรไปนั่นแหล่ะครับ ... เพียงแต่ว่าไปดูในส่วนของผมเองครับ ซึ่งอาจจะมีแยกเล่าให้ฟังอีกครั้งในคราวถัดไปครับ) กระทู้นี้อาจจะช้าหน่อยนะครับ ... แต่ก็จะเขียนไว้ให้ครบหมดเพื่อเป็นแนวทางในการศึกษาต่อไปครับ : ) มาต่อเลยครับ จากรูปนั้นเราจะมาถึงส่วนของ ร่างบทที่ Y แล้วครับ แน่นอนครับว่าบทร่างนี้จะเป็นบทที่จะมีการประชุมการเตรียมความพร้อมกับทีมงานและทางนายทุนว่าเป็นไปได้จริงหรือเปล่า นั่นก็คือการแตกออกมาเป็น Production Script แล้วนั่นเองครับ ซึ่งจุดนี้นั้นผู้กำกับหลายๆท่านอาจจะไปแตก Production Script เองในช่วงถ่ายทำเพื่อให้ภาพยนตร์เกิดความไหลลื่น (หรือแก้ใขหน้ากองเอาก็ได้ครับ) แต่ส่วนหนึ่งก็จะทำัตั้งแต่ต้นเพื่อให้ควบคุมงบประมาณได้สะดวกและรู้ตั้งแต่ต้นว่าจะต้องใช้เวลาในการถ่ายทำเท่าใด และต้องใช้งบประมาณขนาดไหนครับ ........ ถัดไปทางด้านซ้ายนั้นจะเป็นเรื่องของ "เริ่มทำงานกับทีมอาร์ตในเรื่อง ฉากและอุปกรณ์ประกอบฉาก" ซึ่งนั่นก็คือการเตรียมตัวนำจินตนาการจากบทนั้นออกมาเป็นภาพที่ผู้กำกับต้องการครับ .... เราคงไม่อยากเห็นยานอวกาศในภาพยนตร์ย้อนยุค หรือห้องนอนผู้ป่วยที่ไม่มีเตียงนอน หรือถ้ามี ก็ดันมีผ้าห่มเป็นลายแมวเหมียวคิตตี้แน่ๆครับ ดังนั้นเราจึงต้องเริ่มการประชุมในการเตรียมความพร้อมในด้านของการดีไซน์ครับ ว่าภาพยนตร์เรื่องนี้จะต้องคุมสีเป็นสีเขียวนะ (แบบ Matrix ไงครับ ... ) จะต้องมีฉากที่ดูวุ่นวายนะ ฉากที่ดีจะทำให้เรามองเห็นโลกของตัวละครคนนั้นได้คร่าวๆเลยทีเดียวครับ เช่นว่าเป็นคนไร้ระเีบียบในชีวิต หรือเป็นคนเรียบร้อยมากๆ (จำ เคนจิ จากเรื่อง รักน้อยนิด มหาศาล ได้หรือเปล่าครับ ?) ฯลฯ ดังนั้นฉากและบรรยากาศที่ใช่จะบอกความเป็นตัวละคนได้มากมายเลยทีเดียวครับ ฉากในภาพยนตร์ที่อยากให้ลองศึกษาดูนะครับ ... คือเรื่อง Enemy at The Gate ครับ ให้ดูเมืองสตาลินกราดและผู้คนที่อาศัยอยู่ในนั้น การสร้างฉากในเวลาสงครามนั้นทำให้เรารับรู้ว่าผู้คนใช้ชีวิตอย่างไรและอยู่รอดอย่างไรในโลกเหล่านั้น ... เป็นฉากที่ดูน่าเชื่อที่มากๆเลยทีเดียวครับ ............................................................. ถัดไปทางด้านขวาของ "บทร่าง Z" คือการคัดเลือกนักแสดงครับ การคัดเลือกนักแสดงนั้นมีหลายอย่างที่ต้องนำมาพิจารณาครับ เพื่อให้เกิดผลที่ดีที่สุดครับ - เค้าหน้าตา "ตรง" กับจินตนาการของเราหรือเปล่า ... บางทีผมคิดว่าเวลาผมเห็นหน้าคุณ ดาม ดัสกร แล้วผมจะรู้เลยว่าเค้าตรงมากๆกับบทประเภทนักเลงโต แบบภาพยนตร์ของอา ฉลอง ภักดีวิจิตร ซึ่งเป็นการเลือกที่สมเหตุสมผลครับ - ความสามารถในการแสดง : บางครั้งแล้วคนที่แสดงเก่งนั้นสามารถที่จะช่วยพยุงภาพยนตร์ทั้งเรื่องให้ดูน่าเชื่อถือเลยทีเดียวครับ ลองดูภาพยนตร์อย่างโหมโรง กับบทบาทของคุณลุง อดุลย์ ดุลยรัตน์ ดูครับ ... การแสดงที่มีพลังนั้นขับเคลื่อนให้ความหมายที่ภาพยนตร์ต้องการสื่อนั้นออกมาได้เป็นอย่างดีครับ .... ในขณะเดียวกันกับนักแสดงหน้าใหม่ที่มีความเกี่ยวข้องกับสิ่งนั้นๆโดยตรงหรือมีประสบการณ์ใกล้เคียงทำให้เ้ราสามารถเชื่อได้ว่าเค้าเล่นเป็นตัวละครนั้นจริงๆ ... เช่นภาพยนตร์เรื่อง Date with Drew Barrymore (ขออภัยเรื่องตัวสะกดนะครับ) ที่ตัวเอกนั้นเป็นคนๆนั้นจริงๆทำให้เราเชื่อในตัวของเค้ายิ่งกว่านักแสดงเสียอีกครับ - คิวในการถ่ายทำ : นักแสดงบางท่านฝีมือสูงส่งก็จริงแต่ก็มีงานรัดตัวจนอาจจะไม่สะดวกในการให้เวลาในการถ่ายทำที่สมเหตุสมผลได้ ... ควรจะตกลงกับนักแสดงให้ดีครับว่าเค้าจะมีเวลาว่างในการทำงานในช่วงไหน ระยะการถ่ายทำบางครั้งอาจจะกินเวลานานเลยวันเลยคืนและอาจจะมีการถ่ายเพิ่มเติม ... นักแสดงที่พร้อมจะลงกับภาพยนตร์ของเราเต็มๆเวลาคือนักแสดงที่เราจะเรียกใช้ประโยชน์จากพวกเขาได้เต็มที่ครับ - ราคา : บางทีนักแสดงที่ยอดเยี่ยมที่ยอมเล่นให้เราในราคาที่ต่ำเกินไปอาจจะไม่ใช่นักแสดงที่ดีที่สุดก็ได้ ... เพราะเค้าอาจจะคิดว่าเค้าเล่นไม่คุ้มทุน (ซึ่งก็แปลว่าเค้าเป็นนักแสดงที่ไม่ดีน่ะสิครับ ?) นักแสดงที่สมเหตุสมผลในเรื่องของราคาจะทำให้เราได้นักแสดงที่เล่นกับเราแบบสบายๆโดยไม่ห่วงสวัสดิการของตนเองว่าจะจนครับ - นิสัย : คงมีเพียงผู้กำกับไม่กี่คนหรอกครับที่จะทนนักแสดงนิสัยแย่ๆ มาที่กองสาย ขี้วีน ขี้โวยวาย ฯลฯ ... นักแสดงท่านนั้นอาจจะเล่นดี ... แต่นั่นอาจจะแลกมากับหยาดเหงื่อของทีมงานคุณที่เพิ่มมากขึ้นโดยไม่จำเป็นครับ : ) - ชื่อเสียงนักแสดง : เราอาจจะเห็นว่าบางครั้งหนังเล็กๆอาจจะมีนักแสดงที่เป็นที่รู้จักซักคนหนึ่ง นั่นเองจะทำให้คนดูที่ติดตามอยากจะดู และนายทุนจะอุ่นใจว่าอย่างน้อยภาพยนตร์เรื่องนี้ก็มีตัวแม่เหล็กซักตัวที่จะทำให้ขายได้ ... จะเห็นได้ในหนังฝรั่งที่มักจะมีคำว่า Academy Award Winner มาการันตีว่านักแสดงเค้าดังนะ ... เก่งนะ ฯลฯ ครับ ดังนั้นการเลือกนักแสดงที่ดีนั้นเป็นเรื่องที่ต้องคำนึงเยอะเหมือนกันนะครับ ไว้จะมาต่อกันใหม่ครับ : ) ขอบคุณครับ   สวัสดีครับ จากคุณ : JamiroQuai [146...เดิม] - [ 21 เม.ย. 51 02:36:07 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ขอบคุณค่ะ ความรู้เพียบเลยค่ะ จากคุณ : jittra - [ 21 เม.ย. 51 10:39:59 ]

ความคิดเห็นที่ 58 อ้าว.. กลับมาแล้วเหรอครับ เห็นไปเที่ยวกะกระทู้ข้างบน นี่ก็ยังนั่งรอกันอยู่ว่า จขกท.จะกลับมาเมื่อไหร่  ^__^ จากคุณ : ฟาฬ - [ 21 เม.ย. 51 11:33:15 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ตามมาอ่านต่อค่ะ จากคุณ : เป๋าตังค์เป๋าตุง - [ 21 เม.ย. 51 14:41:24 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ติดตามกระทู้นี้ กันยาวนานมากค่ะ... แต่ก็ยังตามอ่านอยู่ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ ที่งานก็ยังคงยุ่งแต่ยังสละเวลามาเขียนต่อให้อ่านกันค่ะ จะแวะเข้ามาเรื่อยๆ ค่ะ จากคุณ : naragorn - [ 21 เม.ย. 51 22:56:11 ]

ความคิดเห็นที่ 61 อ่านจบไป 2 รอบแล้วยังมึนตึบ  ตั้งต้นอ่านรอบ 3,4,5 และต่อๆไปจนกว่าจะเข้าใจ เพิ่งแน่ใจว่าตัวเองฉลาดน้อยจริงๆ^....^ จากคุณ : siriper - [ 23 เม.ย. 51 10:27:20 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ยังติดตามเรื่อยๆ ครับ บุญรักษาครับ จากคุณ : KkTpCmu - [ 24 เม.ย. 51 12:04:46 ]

ความคิดเห็นที่ 63 ^_^ จากคุณ : jittra - [ 28 เม.ย. 51 12:51:46 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ยังติดตามอยู่เรื่อยๆค่ะ จากคุณ : บินไปในฟ้ากว้าง - [ 28 เม.ย. 51 19:05:22 ]

ความคิดเห็นที่ 65 ...^_^... จากคุณ : jittra - [ 2 พ.ค. 51 16:35:17 ]