 |
@@@เรื่องย่อสวรรค์เบี่ยง ตอน5-9 @@@{แตกประเด็นจาก A6466834}
สวรรค์เบี่ยง 5 นารินเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับปลดกระดุมเสื้อออกจนเกือบเห็นร่องอก เพราะจะอาบน้ำ พอนารินเอื้อมมือไปเปิดไฟ แล้วก็ต้องตกใจสุดขีดที่เห็นคาวีนั่งอยู่ในห้อง นารินตกใจตัวชา พอรู้สึกตัวก็รีบดึงเสื้อมาปิดหน้าอกไว้ "คุณเข้ามาในห้องฉันทำไม" "ห้องนี้ไม่ใช่ของเธอ ที่นี่เป็นบ้านฉัน เพราะฉะนั้นห้องนี้ก็เป็นห้องของฉัน ฉันจะเข้ามาทำอะไร เมื่อไรก็ได้" คาวีลุกขึ้นยืนและเดินเข้ามาหา นารินรีบถอยฉาก และติดกระดุมเสื้อทันที "คุ คุณจะทำอะไร" "คิดว่าฉันจะทำอะไรล่ะ เธอนี่ ดูๆ ไปก็สวยเหมือนกันนะ ถ้าแต่งหน้าแต่งตัว อาจจะสวยกว่าพี่สาวเธอด้วยซ้ำ เสียอย่างเดียวปากร้ายไปหน่อย" นารินเดินมาจนหลังชนตู้ คาวียืนเข้ามาชิดใช้มือสองข้างยันตู้ล็อกตัวนารินไว้ ไม่ให้ออก "นี่ถอยไปคุณคาวี ฉันบอกให้ถอยออกไป" "อยู่เฉยๆ น่า ที่ฉันมาพูดกับเธอเพราะฉันหวังดีนะ เธอมีดีกว่าพี่สาวเธอตั้งหลายอย่าง ทำไมต้องคอยเดินตามหลังเขาด้วย" "ออกไปนะ ฉันบอกว่าให้ออกไป คุณคาวีฉันบอกให้ปล่อย" นารินดิ้น แต่คาวียิ่งประชิดตัว "เธอสั่งฉันไม่ได้หรอกนะ ยิ่งเธออยากให้ฉันไป ฉันยิ่งจะไม่ปล่อย เอาสิ ถ้าไม่เชื่อก็ดิ้นต่อไป จะได้รู้ว่าใครมีแรงมากกว่ากัน" นารินยังพยายามออกไป คาวียิ่งรัดแน่นขึ้น จนนารินเหนื่อยหอบ หน้าคาวีอยู่ใกล้นาริน จนเกือบจะโดนกัน คาวียิ้มกริ่ม "นึกว่าจะแน่ อยู่นิ่งๆ ซะก็หมดเรื่อง...ฉันจะบอกให้นะ ผู้หญิงอย่างเธอไม่มีวันจะชนะฉันไปได้ อย่ามาทำเป็นอวดเก่ง ฉันว่าถ้าเธอหัดทำตัวให้อ่อนหวาน พูดจาให้มันน่าฟัง เธอจะเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากๆ เชื่อฉันสิ" คาวีเอื้อมมือมาจับแก้มนารินเหมือนลูบแมวให้เชื่อง นารินยืนนิ่งเหมือนจะเชื่อ คาวียิ้มพอใจ ทันใดนั้นนารินก็หันขวับมางับมือคาวีเข้าอย่างแรง คาวีร้องจ๊ากด้วยความเจ็บ ปล่อยมือออกจากการเหนี่ยวรัดทันที นารินรีบสลัดตัวออกมา "นี่เธอกล้ากัดฉันเหรอ" "มากกว่านี้ฉันก็กล้า คุณอย่าคิดว่าป่าเถื่อนได้คนเดียวนะ และที่ฉันทำไม่ได้ต้องการอวดเก่ง แต่ฉันไม่ชอบโดนรังแก และจะบอกให้อีกอย่างนะ ฉันพูดจาอ่อนหวาน ทำตัวน่ารักได้กับทุกคน แต่ไม่ใช่กับคุณเก็บคำพูดของคุณไว้เป่าหูผู้หญิงคนอื่นเถอะ เพราะฉันไม่เชื่อ" คาวีจะเดินเข้าหานาริน นารินหันไปคว้าตุ๊กตากระเบื้องที่วางอยู่หัวเตียงมาถือไว้มือสั่นๆ "อย่าเข้ามานะ" คาวีชะงักเท้า มองหน้านารินแล้วยิ้มนิดๆ "ถ้าแน่จริง มืออย่าสั่นสิ วันนี้ฉันแค่แวะมาทักทายในฐานะเจ้าของบ้าน คืนนี้เป็นคืนแรกที่เธอเข้ามานอนในบ้านฉัน ขอให้นอนหลับให้สนิทนะ เพราะคืนต่อไปเธออาจจะไม่ได้นอนอีกเลย" คาวีมองร้าย แล้วเดินออกไป ทันทีที่ประตูห้องปิดลง นารินรีบพุ่งไปล็อกประตูห้องทันที นารินหอบถี่ ทั้งกลัวทั้งตื่นเต้น รีบแต่งตัวแล้วไปขอนอนห้องแม่ทันที คาวีเดินออกมาจากห้องนอนนาริน แล้วเดินกลับไปที่ห้องนอนตัวเอง โดยไม่เห็นว่าลีลายืนถือแก้วน้ำอยู่ด้านหลัง ลีลามองมาที่ห้องนอนนาริน แววตาครุ่นคิดด้วยความไม่เข้าใจอย่างแรง ลีลานั่งอยู่หน้ากระจกครุ่นคิดถึงสิ่งที่เห็นเมื่อคืน ลาวัณย์เดินเข้ามาในห้อง เห็นชุดแต่งงานยังแขวนอยู่ ก็ถามลีลาว่าทำไมยังไม่ลองชุด เผื่อช่างจะได้เอากลับไปแก้ไข ลีลาจำใจลุกขึ้น ก่อนจะถาม "แม่ เอ่อ แล้วรินอยู่ไหนจ๊ะ" "รินเขาลงไปจัดดอกไม้ข้างล่างน่ะ ลีมีอะไรหรือเปล่า แม่จะได้ไปเรียกมาให้" "ไม่เป็นไรจ้ะ ไม่มีอะไร เอ่อ แล้ววันนี้รินเขาเป็นยังไงบ้างอ่ะแม่ เขาพูดอะไรกับแม่หรือเปล่า" "ก็ไม่นะ นอกจากเรื่องที่ขอมานอนกับแม่ ก็ไม่เห็นพูดอะไร" ลีลาชะงัก "รินขอมานอนกับแม่เหรอ เขาบอกหรือเปล่าว่าทำไม" "เห็นบอกว่ายังไม่ค่อยชินน่ะ มีอะไรหรือเปล่าลี" "มะ ไม่มีจ้ะ งั้นลีเอาชุดไปลองก่อนนะ" ลีลาเฉไฉทำเป็นหยิบชุดเข้าไปลองในห้องน้ำ นาริน แยม เนย วิกรม ต้อม ติ๋ว แซม มาช่วยกันจัดดอกไม้เตรียมจัดงานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสให้คิดและลีลาที่บ้านคาวีอย่างสนุกสนาน คาวีเดินมาที่ห้องรับแขก ได้ยินเสียงโวกเวกของคนจัดงานดังมาจากที่โถง คาวีสงสัย ชะงัก แอบมองดู เห็นนารินกำลังจัดงานอยู่อย่างขะมักเขม้น มีต้อม ติ๋ว และทีมงานคอยช่วย คาวีเกิดอาการเซ็งขึ้นมาทันที คิดหาวิธีแก้เซ็ง คาวียิ้มนิดๆ แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือมาโทรเรียกเฟย์มาที่บ้านทันที นารินจัดแจกันสวยเก๋วางเรียงอยู่ 4-5 อัน มีวิกรมยืนชื่นชมและคอยส่งอุปกรณ์ให้ด้วยความกระเหี้ยนกระหือรือ ท่ามกลางสายตาค่อนแคะของต้อมที่เผลอวางดอกไม้อย่างกระแทกกระทั้นเพราะความหมั่นไส้วิกรม ไม่อยากให้วิกรมอยู่ใกล้นาริน เฟย์ส่งเสียงดังลั่นก่อนที่ตัวจะเดินเข้ามาในบ้านร้องเรียกคาวี ทุกคนมองเฟย์ที่เดินเข้ามาในชุดเซ็กซี่อย่างแปลกใจ วิกรมที่มองเรียวขาของเฟย์อย่างตื่นตาตื่นใจ สักพักคาวีเดินเข้ามา เฟย์รีบวิ่งไปหาคาวีด้วยความร่าเริง กอดคาวี แล้วหอมมับๆ ซ้ายขวาด้วยความรักอย่างแรง นารินมองด้วยหางตา แล้วเบ้หน้าด้วยความหมั่นไส้ พอๆ กับสายตาของต้อมและติ๋ว แต่วิกรมแอบอิจฉาเล็กน้อย เนยกับแยมมองตาเป็นมันด้วยความสอดรู้ คาวีควงเฟย์เดินผ่านนารินมาหาแซม แขวะเพื่อนว่าว่างขนาดมาทำงานใช้แรงงานอย่างนี้เลยเหรอ แซมบอกว่าเขาไม่ว่าง แต่ที่ทำเพราะเป็นงานแต่งของพ่อคาวี เฟย์ตกใจเมื่อรู้ว่าพ่อคาวีจะแต่งงาน เลยบ่นว่าทำไมคาวีไม่บอกเธอเลย คาวียิ้มบอกว่าพ่อเขาแต่งงานบ่อย แต่งวันนี้ไม่ถึงปีก็เลิก เขาเลยไม่ใส่ใจ นารินสะอึก ทุกคนชะงักกันไป เฟย์ถามอย่างไม่รู้เรื่อง "แล้วเจ้าสาวของแดดดี้วีเป็นใครคะ ใช่ผู้หญิงที่วีบอกว่านิสัยไม่ค่อยดี บิชๆ แล้วเคยพยายามจะจับวีตอนเด็กๆ ใช่มั้ยคะ" ทุกคนฟังแล้วเหวอกันไป โดยเฉพาะแยม เนย และวิกรมที่ไม่เคยรู้มาก่อน นารินยืนตัวแข็งทื่อ มือสั่นเล็กน้อย คาวีพูดเสียงดัง "จะเป็นใครก็ช่าง เราอย่าไปพูดถึงเลย พูดแล้วจิตตกเปล่าๆ เราไปหาอะไรที่มันยกระดับจิตใจทำกันดีกว่า อย่างเช่น ถวายสังฆทาน ให้อาหารหมา ปล่อยนกปล่อยปลา หรือว่าเลี้ยงอาหารกลางวันเด็กกำพร้า เผื่อว่าความอัปมงคลที่เข้ามาในบ้านหลังนี้จะเบาบางลงไปได้บ้าง" นารินพูดตัดหน้า "ดิฉันว่าอย่าไปทำเลยค่ะเสียเวลา คนใจบาป ทำบุญไม่ขึ้นหรอก" คาวีชะงัก หันมองนารินอย่างไม่พอใจ ต้อมสะใจ คาวีพูดกับนาริน "ฉันไม่ได้พูดกับเธอ ไม่ต้องแสดงความคิดเห็น" นารินวางกรรไกรไว้ข้างแจกันแล้วหันมา "ถ้าไม่อยากพูดกับดิฉัน ก็ไปคุยกันไกลๆสิคะ มาพูดกรอกหูอยู่แบบนี้ มันเหมือนจงใจที่จะให้ได้ยิน พอได้ยินแล้วมันก็อดไม่ได้ที่จะตอบโต้" "ที่นี่เป็นบ้านฉัน ฉันจะพูดตรงไหนก็ได้ ถ้าเธอทนฟังไม่ได้ ก็ออกไป แล้วทีหลังถ้าฉันไม่ได้ถาม ก็อย่ามาเสนอหน้าออกความคิดเห็น ฉันไม่อยากฟัง" คาวีหันมาทางเฟย์ "เฟย์ เราไปกันเถอะ อยู่ที่นี่นานแล้วจิตใจมันตกต่ำ" คาวีควงเฟย์จะเดินไป นารินอดไม่ได้ ขออีกสักดอก "รีบๆ ไปก็ดี คนแถวนี้เขาจะได้จิตใจเบิกบาน ทำงานกันอย่างมีความสุข" ต้อม ติ๋ว แซม ขำกันคิกคัก คาวีตวัดสายตาไปมองด้วยความแค้น แต่ต้อมกับติ๋วไม่สนใจ คาวีจิกหางตามองนาริน แล้วทำเป็นไม่สนใจควงเฟย์เดินต่อไป แต่พอผ่านนารินคาวีก็ผลักเฟย์อย่างแรงให้กระเด็นไปชนนาริน เฟย์ร้องขึ้นด้วยความตกใจ กวาดแจกันที่วางอยู่ล้มระเนระนาด ส่วนนารินท้าวแขนลงไปที่โต๊ะฝ่ามือกดลึกลงไปบนกรรไกรตัดกิ่งไม้ที่วางอยู่ นารินร้องลั่น ยกมือขึ้นมีเลือดไหลนอง ทุกคนตกใจ โดยเฉพาะต้อม ติ๋ว แซม รีบวิ่งเข้ามาดู คาวีหันมามองเห็นเลือดนารินไหล ทั้งสองคนสบตากัน คาวียิ้มเยาะด้วยความสะใจ "ถือว่าหายกันกับที่เธอกัดฉันเมื่อคืน" ต้อมชะงัก คาวีเดินออกไปอย่างไม่แยแส นารินทั้งแค้นทั้งอึ้ง เฟย์รีบวิ่งตามไปด้วยอาการงงๆ นารินจับมือด้วยความเจ็บ นารินกัดฟันไม่ยอมโอดครวญ ลีลากับลาวัณย์เดินลงมาจากบนบ้านด้วยความสงสัย พอเห็นนารินยืนเลือดไหลอยู่ก็ตกใจสุดขีด เฟย์วิ่งตามคาวีมา ถามว่าทำไมต้องผลักเธอ แต่คาวีเสียงแข็งว่าเขาไม่ได้ทำ เฟย์เห็นคาวีแข็ง ก็เลยไม่ทู่ซี้ ถามว่าคาวีจะพาเธอไปไหน คาวีบอกว่าเขาเปลี่ยนใจแล้ว ให้เฟย์กลับบ้านไป แล้วคาวีก็ขึ้นรถขับออกไปเลย ทิ้งให้เฟย์ยืนเหวออยู่คนเดียว เฟย์มองคาวีด้วยความโกรธแบบเหลืออดสุดๆ 000000000000000000000000
จากคุณ :
ryjarja
- [
2 เม.ย. 51 20:37:06
]
|
|
|
|
|