ความคิดเห็นที่ 6
บทสัมภาษณ์เพิ่มเติม เรื่องแม่ที่ติดคุกเพราะช่วยลูก และ นำก่อนประกวด
-''แม่'' เลือกเดินทางผิดหาเงินรักษาลูก...พ่อเกือบฆ่าตัวตาย...กับชะตาชีวิตที่สุดลำเค็ญ
''น้องน้ำเขาเป็นด็กร่าเริง เรียกว่ามีความอดทนเขารู้ตัว เขาเองว่าเขาเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวตอนอายุประมาณ 11 ขวบ เขาจะคิดตลอดเวลาว่าเขาไม่น่าเป็นโรคนี้ครอบครัวก็ยากจน พ่อทำงานคนเดียว น้องก็เยอะ แม่ก็เป็นแม่บ้าน เงินเดือนพ่อก็น้อย ตอนนั้นภาวะการเป็นอยู่ก็ลำบากพออยู่แล้วบัตร 30 บาทเขายังไม่มี ก็ต้องใช้เงิน บางสิ่งบางอย่างสงเคราะห์จากโรงพยาบาลเด็กเขาก็ช่วยแต่อีกหลายอย่างก็ต้องใช้เงิน ระหว่างที่หาเงินให้ หมอเขานัดตลอด พ่อแม่พี่น้องก็มีช่วยเหลือกันก็เท่าที่หาได้ พ่อกับแม่เขาก็เกรงใจที่ต้องมายืมเงิน กู้เงินบริษัทมาเยอะ แม่เขาก็อยากหาเงินให้ไปหาหมอเพราะถึงวันนัดแล้วโดยที่ไม่มีใครรู้ อยู่ๆ ก็ออกจากบ้านไปมารู้อีกทีก็โดนจับแล้ว ทุกคนก็ตกใจ ก็ไปที่โรงพักก็ถามเขา เขาก็นั่งร้องไห้บอกว่าเขาไม่อยากทำเขาอยากได้เงินพาลูกเขาไปหาหมอเขาไม่รู้จะหาที่ไหนแล้วยืม พี่น้องยืมคนรอบข้างก็หมดแล้ว ไปกู้ตังค์ก็ไม่รู้จะได้ ไม่ได้ อยากพาลูกไปหาหมอก็เลยไปรับจ้างเขาเอายาไปส่งจะเอาเงินแค่พันเดียวแต่เขาโชคร้ายโดนจับ พ่อเขาก็ช็อก คิดว่าสิ้นสุดแล้ว ลูกก็ต้องไปโรงพยาบาลเมียก็โดนจับ ลูกก็เล็กอีก 4
คน เขาก็คิดจะฆ่าตัวตาย ก็ห้ามไว้ ก็ไปโรงพักขอร้องตำรวจ ตำรวจเขาก็สงสารแต่กฎหมายก็ต้องเป็นกฎหมาย แม่เขาก็ยอมรับว่าเขาผิดก็ยอมให้ฟ้องศาล ก็ติด คุก 2 ปี 6 เดือน ระหว่างนี้ครอบครัวนี้น่าสงสารมาก เป็นที่แบ่งปันของชาวบ้านพี่บ้าง น้องบ้าง ก็เจือจุนกันไป''
-เศร้า...''น้ำ'' โทษตัวเองทำให้ครอบครัวลำบาก
''ลูกน้ำน่าสงสาร แม่เขาโดนจับ เขาต้องทำขนาดไปวัดเพื่อไปของข้าววัดไปให้น้องกิน ช่วงนั้นเขาท้อใจตัวเขาเองที่บอกเป็นเพราะตัวเขาหรือเปล่าทำให้ครอบครัวเป็นแบบนี้ก็ต้องปลอบเขา พ่อเขาบอกว่าน้ำต้องสู้เราเกิดมาแล้ว ต้องสู้พ่อจะช่วยให้ถึงที่สุด พ่อเขาทำงานเดือนหนึ่งไม่เกิน 15,000 บาทแต่เขาต้องแจงลูกเขา 5 คน ให้เมียเขาส่งกรมราชทัณฑ์ ค่าน้ำมันรถ ค่ากิน ค่ารักษาน้ำ หนี้สิน น้ำเห็นพ่อเป็นแบบนี้ก็ไม่ไหวเอาตัวเองไปขายเสียงตามชุมชน ไปประกวด เทศกาลที่เขาก็ไปประกวด สงการต์ ปีใหม่เขาจะไป เขาได้ที่ 1 ตลอดเขาจะได้รางวัลเป็นเงิน ขนมเขาก็เอามาให้น้องเขามีเงินให้พ่อเขา 100-200 เขาก็จะดีใจได้ช่วยเหลือพ่อเขา เวทีที่ก่อนไปเดอะสตาร์เขาก็ไปมาเวทีหนึ่งก็เคยพูดกับเขาว่าถ้าเขารู้ว่าเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวเขาจะให้ประกวดหรือ เขาก็บอกถ้าไม่มีใครไปพูดเขาก็ไม่รู้หรอก หนูสู้ แค่โรคเลือดเอง เขาไปประกวดชนะได้ที่ 2 เขาได้ตั๋วไปเชียงใหม่แต่เขาไม่ไป เขาบอกไปมีความสุขน้องเขาจะอยู่ยังไง เขาก็เอาแค่เงินรางวัลไม่กี่พันบาทเขาก็เอามาซื้อขนมซื้อเสื้อผ้าให้น้อง เขาบอกเขามีความสุขแล้ว
-เลือดนักสู้ สู้จนวินาทีสุดท้าย
''เขาจะสู้มาตลอด จนสุดท้ายเขาหายไปเลยก็ถามเขาว่าหายไปไหนเขาก็บอกเดี๋ยวก็รู้เองว่าเขาหายไปไหน เขาบอกจะทำความฝันให้สำเร็จให้ได้หนูตายหนูก็ไม่ว่า เพราะเขาจะเอาเงินมาให้ครอบครัว จนมาเห็นเขาอยู่ในเดอะ สตาร์ก็คุยกับเขา เขาก็บอกเห็นหนูในทีวีหรือเปล่าหนูทำได้แล้วนะติด 20 คนแล้ว แต่ตอนนั้นเขาจะซีด บอกว่าพักนี้ไม่ค่อยมีแรงเลย ก็ถามเขาว่าหมอบอกเป็นไง เขาบอกหมอบอกปกติ แต่ผิดสังเกตว่าตัวซีดและเลือดออกตามไรฟันเขาก็บอกว่าเดี๋ยวจะไปหาหมอ พอไปหมอก็ตรวจพบที่ไขสันหลัง เป็นเม็ดเลือดที่กระดูกสันหลัง ก็บอกว่าเจาะไขสันหลังจะร้องเพลงไหวหรือ เขาก็บอกถ้าป้าเปียไม่บอกใครก็ไม่มีใครรู้ หนูบอกกับรายการไปแล้วเป็นโรคเลือดเขาก็บอกเขาจะเข้า 1 ใน 8 ว่าไม่มีโอกาสที่หนูไปแข่งกับเขาเพราะหนูให้ประชาชนรับรู้แล้วว่าหนูเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว แต่หนูจะขอทางหมอขอทางค่ายขอร้องเพลงให้ประชาชนฟังสักเพลงหนูจะร้องเพลงของหนูเพลง ''ไม่ยอมหมดหวัง'' ป้าเปียดูในโทรทัศน์นะแล้วเรียกให้ทุกคนดู หนูอาจจะร้องเป็นครั้งสุดท้ายแล้วก็ได้ แล้วหนูจะเดินเข้าโรงพยาบาลแต่ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาหรือเปล่า เขาจะสู้จนนาทีสุดท้ายป้าเปีย
ดูหนูนะว่าหนูจะสู้จนนาทีสุดท้าย หนูจะยิ้มไม่ร้องไห้แล้วบอกพ่อว่า ''พ่ออย่าร้องไห้นะต้องสู้เหมือนหนู''
-วินาทีก่อนสิ้นใจ
''เขาเอามือตะเกียกตะกายพ่อ แล้วให้ป้าเอาผ้าเย็นลูบมือเพราะเขาร้อน เขาจับมือพ่อแต่เขาพูดไม่ได้แต่พยายามจะพูดแต่ว่าพูดไม่ได้ก็ไม่ต้องพูดเดี๋ยวป้าเปียจะสื่อให้เองลูกต้องการอะไรจากพ่อ ต้องการให้พ่ออยู่ใกล้ใช่ไหม ขอไม่ให้พ่อร้องไห้ใช่ไหม เขาพยักหน้าพ่อเขาก็หยุดร้อง ก็แหย่เขาใจไม่คิดว่าจะเป็นจริงคือให้พ่อยิ้มสู้ใช่ไหม ยิ้มแบบไหนยิ้มให้ดูซิ เขาก็ยิ้มเลยนะ ก็บอกเขาลูกน้ำไม่ไหวแล้ว ไปสบายเถอะเขาก็ไม่ไป ก็บอกลูกน้ำห่วงพ่อเหรอเขาก็พยักหน้า ลูกน้ำต้องการให้พ่อรับปากอะไรไหมจะได้หลับสบายเขาก็ร้องไห้แล้วก็พยายามจะพูด เราก็เดาใจ ว่าต้องการให้พ่อดูแลแม่อย่าทิ้งแม่ใช่ไหม อย่าทิ้งน้องใช่ไหม ลูกน้ำอยากเห็นพ่อไม่คิดมากไม่ท้อแท้ อดทนเหมือนลูกน้ำใช่ไหม ป้าเปียจะให้พ่อพูดนะ พ่อเขาก็พูด พอพ่อเขาพูดจบ ความดันก็ลดวูบ จนเหลือศูนย์ เขาก็จากไป หลังจากที่เขาทรมานมาตลอด''
-อยากให้แม่มาสัมผัสตัวลูกน้ำ
''น้องน้ำไม่ได้ใฝ่ฝันว่าจะร่ำรวย อยากได้แค่นี้เอง อยากกอดแม่เขา อยากให้แม่เขาอยู่ข้างๆ ตอนไม่สบาย ก็ไม่รู้นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะได้เจอแม่จะเป็นไปได้หรือเปล่า''
-''น้ำ'' พูดเสมอจะสู้ให้โรคร้ายออกไปจากตัวให้ได้
''เขาเป็นคนเข้มแข็งและอดทนถ้ามองธรรมดาจะไม่เชื่อว่าเขาเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว เขาให้คีโมวันนี้ พอเขาพ้นขีดเขาจะเดินปกติ เขาสู้ เขาบอกว่าโรคนี้รักจะอยู่กับตัวเขา เขาก็จะสู้ ให้ออกไปจากตัวเขาให้ได้ นี่คือคำพูดของเขา โรคนี้มันชอบมาเกิดในตัวหนู ทรมานหนู ผมก็ร่วงหนูจะไม่ยอมให้มันวิ่งในตัวหนูหรอกหนูจะสู้ ตัวหนูจะสู้จนวาระสุดท้าย จะไม่ยอมให้มันมานอนทำรังในตัวหนูหรอก''
-เผยเคยทรุดหนักเกือบไม่รอดตอนอายุ 15 ปี
''เคยมีครั้งหนึ่งให้คีโมที่โรงพยาบาลเด็ก จนกระทั่งอายุ 15 เขาทรุดอีก และเขาก็เข้าโรงพยาบาลเด็กไม่ได้ก็เอามาเข้าโรคพยาบาลเจริญกรุงแต่ไม่มีเครื่องมือ ก็ทำเรื่องย้ายเขาไปอยู่โรงพยาลบาลพระมงกุฎรักษา ก็ไปรักษาอาการตอนนั้นก็ 50-50 จนอาการดีขึ้น แต่ที่โรงพยาบาลบอกตอนนั้นกำลังก่อสร้างไม่มีเตียงนอน ก็ให้ทำเรื่องไปอยู่โรงพยาบาลจุฬาฯ ก็ได้รักษาที่โรงพยาบาลจุฬาฯ มาเรื่อยๆ จนรักษาต่อเนื่องตามหมอนัดเขาจะบอกตลอดว่าเป็นโรคเลือดไม่ได้เป็นโรคมะเร็ง ขนาดตัวเขาเขียว ไปเจาะไขสันหลังมาเขาก็บอกว่าเขาเป็นโรคเลือด เขาไม่อยากให้พ่อมาเครียดกับเขา''
-''น้ำ'' ไม่ได้เรียนเพราะอาการป่วยแต่น้องสาว ''นัท''ไม่ได้เรียนเพราะต้องมาเลี้ยงน้อง แทนแม่
''ตอนนี้นัทก็ไม่ได้เรียนหนังสือเรียนจบแค่ ป.6 ตั้งแต่แม่โดนจับก็ต้องออกมาเลี้ยงน้องเพราะน้องอยู่กับแม่ตลอดนัทก็เลยออกจากโรงเรียน น้ำเรียนไม่ไหวตั้งแต่ป.5 เขาก็มาเรียนกศน.ที่วันวรจรรยาวาส''
-ห่วงทุกคนจนลมหายใจสุดท้าย
''เขาเป็นคนรักพ่อรักแม่รักน้องมาก น้องเขานี่ไม่ได้เลย รักแม่ รักพ่อมาก ห่วงมากแม้กระทั่งลมหายใจสุดท้าย ถ้าไม่รับปากเขาไม่ไปตอนพูดคุยกันครั้งสุดท้ายเขาพูดคำเดียวว่าคอยเตือนน้องหนูด้วยนะให้เข้มแข็ง ดูน้องหนูด้วยนะ ที่บ้านหนูไม่มีใครอยู่ถ้าน้องหนูหิวหาข้าวให้กินด้วยนะ ให้มันไปโรงเรียนด้วยนะ คนแถวบ้านก็ร้องไห้กันทุกคนเพราะสงสาร''
-ความรู้สึกเมื่อได้ขึ้นคอนเสิร์ตร้องเพลงให้คนทั้งประเทศฟัง
''เขาบอกเขามีความสุขเขาทำสำเร็จแล้ว บอกทุกคนว่าหนูทำสำเร็จแล้วเสียงหนูเพราะไหม เขาจะพูดของเขาอยู่อย่างนี้ จะดีใจมากน้องหนูจะไม่อดอยากพ่อจะไม่ลำบากอีกสักพักหนูจะมีเงิน พ่อจะไม่ต้องดิ้นรนแล้ว แต่เขาทำไม่ได้''
-สุดกลั้นเมื่อรับรู้โรคร้ายพรากจากเส้นทางฝัน
''ตอนนั้นเขาตัดสินใจแน่นอนว่าเขารู้แล้วติด 1ใน 8 เขามาปรึกษาว่าเป็นมะเร็งขึ้นไขสันหลัง 10% หมอบอกไม่ให้ขึ้นประกวดจะต้องเข้าโรงพยาบาลแต่ความใฝ่ฝันเขาคืออยากขึ้นไปร้องให้ตายคาเวทีไปเลย แต่พ่อเขาขอร้อง ร้องไห้ ก็บอกเขาว่าอย่าเลยเราจนอดมื้อกินมื้อเราก็อยู่กันได้ แต่โรคมันมาแบบนี้ กลับไปรักษาตัว ชีวิตเราเราไขว่คว้าไว้ก่อน แข็งแรงแล้วค่อยกลับมาใหม่ ทุกคนเขาก็รอเรา แต่ถ้าไปทำแล้วเป็นอะไรคาเวทีหมอก็ช่วยไม่ได้เขาก็เลยตัดสินใจเชื่อพ่อเขา เขาก็ร้องไห้มากบอกทำไม มาทำกันตอนนี้ รออีกหน่อยไม่ได้เหรออีก 3-4 เดือน ทำไมต้องมาตอนนี้ อยากจะดึงมันออกมามันอยู่ตรงไหน ก็บอกให้เขาทำใจ รักษาแล้วค่อยกลับไปใหม่รักษาให้แข็งแรงก่อน ตอนอยู่โรงพยาบาลเขายังร้องเพลงอยู่เลย ร้องเพลง ''ขอให้เหมือนเดิม'' เล่นกีตาร์เป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่ร่างกายจะหมดเรียวแรงและจากไปอย่างสงบ''
จากคุณ :
Aliens.
- [
2 เม.ย. 51 23:48:27
A:118.173.150.89 X: TicketID:160020
]
|
|
|
