ความคิดเห็นที่ 1 น้ำตาซึมเลยค่ะ จินตนาการตั้งแต่ดารินเดินขึ้นบันไดแล้วเห็นรพินทร์ยืนอยู่เลยค่ะ พร้อมกับมีเพลงมหัศจรรย์แห่งรัก ตามขึ้นมาเลยค่ะ ดีใจค่ะได้เจอกันสักที กว่าจะเจอร้องไห้ยังกะตัวเองเป็นดารินเลยค่ะ...หุหุ จากคุณ : aom_kasumi (Aom_kasumi) - [ 5 เม.ย. 51 23:05:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ภาพต่างๆมากมายในหัวคิดในฉากในเรื่องมากมาย แบบว่าน้ำตาซึมเลยครับ ว่ารักนั้นยิ่งใหญ่จริงๆ จากคุณ : zawaafaps - [ วันจักรี 12:56:54 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อ่านไป แล้วรู้สึกว่าทำไมพึ่งเจอ เล่มเกือบสุดท้ายแล้วนะเนี่ย ......... จากคุณ : หางหวาย - [ วันจักรี 13:49:51 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ^ ^ ^ ก่อนหน้านั้นก็ได้เจอกันในฝันแล้วนี่นะ... ตอบคำถามว่า รู้สึกว่าโล่งอกค่ะ เจอกันได้เสียที หลังจากที่ลุ้นแทบไม่หายใจหายคอมาหลายเล่ม บางตอนลุ้นมากลืมหายใจไปเลยค่ะ (อ่านรอบแรกใน จักรวาลปืนรายสัปดาห์ค่ะ ลุ้นสุดขีด) คิดแทนตัวรพินทร์ตอนเจอคุณหญิง นี่ต้องเป็นอะไรที่ไม่คาดคิดมากที่สุด เพราะรพินทร์ตัดใจทิ้งคุณหญิงที่รักมากมาหาระเบิด ด้วยไม่คิดหวังว่าชีวิตจะมาบรรจบกันได้ อ่านตอนท้ายๆเรื่องแล้วก็แอบอมยิ้ม ก็เสือห้าวอย่างรพินทร์มาเจอคุณหญิงแล้วเชื่องเป็นแมวน้อยทีเดียว ติงฉากบ่าวสาวเข้าหอนิดหนึ่ง ไฉนสั้นนัก ....แล้วสองวิญญานรักก็รวมกันเป็นหนึ่งเดียว ...แค่นี้นะ จากคุณ : walnutsoda - [ 7 เม.ย. 51 05:00:05 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อยากอ่านจังเลย อยู่เล่มอะไรง๊า!!! จากคุณ : ดาวกลางคืน - [ 7 เม.ย. 51 11:03:19 ]

ความคิดเห็นที่ 7 รู้สึกไงเหรอ ...อือ...รู้สึก...อารมณ์ค้าง...อิอิ.... อย่าคิดมากกันนา..ดิฉันหมายความว่า รู้สึกว่า มันน้อยไปหน่อยน่ะค่ะ เพราะทั้งเรื่องนี่ คือ ตามกันมา มันพลัดกันไปพลาดกันมา ตั้งร่วม 20 เล่มนี่ มันนานนะคะ เหตุการณ์ต่างๆก็เกิดขึ้นเยอะแยะมากมาย แบบเยอะมากเลยอ่ะ รู้สึกเหนื่อยแทนมาก เสร็จแล้วพอมาเจอกัน ...แหม ไม่กี่เล่มเอง จบแระ.... มันเหมือนกับว่า เจ้าอารมณ์ที่เราอยากให้พระเอกนางเอกมาเจอเนี่ย มันยังค้างๆคาๆ..ยังเติมไม่ค่อยเต็มกับความรู้สึกโล่งอกว่า เออ มาเจอกันเสียทีนะ หมดทุกข์หมดโศกนะ อะไรแบบนี้ มันยังไม่ค่อยพอ....มีความรู้สึกว่า ตอนเดินกลับอ่ะค่ะ ถ้ามันจะยาวกว่านั้นหน่อย ก็คงจะรู้สึกดีมากขึ้น แล้วก็ แอบขัดใจคุณลุงนิดหน่อยว่า ก็ยังให้ยัยคริสมีความสำคัญเกินหน้าเกินตาคุณหญิงอยู่ดี เพราะเจ้าหล่อนเล่น "บรรลุ" ได้ดวงตาเห็นธรรมเฉยเลย ...เฮ่อ...ไม่ยอมๆๆ งอน..อิอิ... จากคุณ : น้องแมวดอย - [ 7 เม.ย. 51 15:50:22 ]

ความคิดเห็นที่ 8 รู้สึกคล้าย ๆ กับความเห็นที่ 7อะคะ จากคุณ : TK_1 - [ 7 เม.ย. 51 19:18:15 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ความรู้สึกน่ะหรือ  "เฮ้อ" ครับ เจอกันซะทีพ่อคุณแม่คุณ ให้เราลุ้นมานาน อิอิ จากคุณ : นายภูติ - [ 7 เม.ย. 51 22:36:17 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ม่ายรู้สึก..เพราะยังอ่านม่ายเจอเลยอ่ะค่า... ^__^ เพราะตามรุ่นพี่ที่ขอยืมไว้ ยังไม่เจอตัวกัน เพื่อนตัวดีที่เราให้ยืมภาค๒(จอมพราน) ก็จะขอยืมตัดหน้าอีก เพื่อนบอกโทษฐานที่แกอ่านหลายรอบ เอามาให้ชั้นก่อน.. หงอยเลยเรา T__T จากคุณ : บินไปในฟ้ากว้าง - [ 7 เม.ย. 51 23:51:47 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ตอนนี้กำลังรันทดอยู่ครับ  อ่านยังไม่ถึง  กำลังลุ้นไปทีละเล่ม ^ ^ จากคุณ : j2man - [ 8 เม.ย. 51 10:06:58 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านถึงตอนนี้รู้สึกเหมือนว่าอยู่ในฝัน ผสมกับกลัวจะถูกหักหลังอย่างไรชอบกล พออ่านๆ ต่อไป เออ ไม่ใช่ในความฝันแฮะ โล่งอก นึกว่าจะต้องลุ้นต่อไปเสียแล้ว จากคุณ : พะจัน (pajan) - [ 8 เม.ย. 51 10:22:40 ]

ความคิดเห็นที่ 13 โอ๊ย!! ตื่นเต้นมากๆ อินสุดๆ แบบว่าค่อยๆอ่านที่ละตัวๆ แล้วมาหยุดหายใจตอนเสียง กริ้ก (เสียงรองเท้ารพินทร์) เป็นไปได้ขนาดนั้นเลย แหะๆ จากคุณ : สมใจหวัง (สมใจหวัง) - [ 8 เม.ย. 51 11:55:35 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตอนนี้อ่านถึง เล่ม 39 ค่ะ ยังไม่เจอกันเลย แต่ก็ลุ้นว่า ทำไมไม่ให้เจอกันเร็วๆ และก็มีบทสวีทหวาน มากๆ หน่อยค่่า จากคุณ : คุณเหมันต์ - [ 8 เม.ย. 51 12:52:31 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อ่านแล้วก็น้ำตาซึมค่ะ ทำไมคุณลุงให้ พ่อรพินทร์ของเรา กับคุณหญิงแสนงอน เจอกันช้าจังค่ะ สงสารรพินทร์ สงสารคุณหญิง หรือเป็นวิธีการนำเสนอที่ทำให้เราต้องติดตามจนจบ กันนะเนี่ย ปล. ต้องหาเวลาอ่านอีกสักรอบเพื่อตอกย้ำความจำ จากคุณ : แอ่งน้ำซับ (Oases) - [ 8 เม.ย. 51 14:36:20 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ก็พึ่งอ่านลวก ๆ อ่านเอาเรื่องไปก่อน ความรู้สึกจึงไม่ค่อย จะได้อารมณ์ร่วมซักเท่าไหร่ แต่ขช่วงนี้มีเวลา ยังไม่มีโอกาสอ่านรอบสอง แต่หยิบเอาตอนที่คุณหญิงเจอกันตอนจบ  กันตอนต้นของภาค ๒ มาอ่านกลอน รู้สึกว่าอ่านไปด้วยยิ้มไปด้วย มีความสุขมากครับ จากคุณ : ปฏิทิน - [ 8 เม.ย. 51 19:34:17 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ดีใจมากค่ะ....เจอกันซะที ลุ้นจนเหนื่อย จากคุณ : NuHring - [ 9 เม.ย. 51 11:49:28 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เหมือน คหท.13 เลยค่ะ ใจเต้นแรงชนิดที่ว่า...เป็นตัวกรูเองรึป่าวหวะ เน้นทุกตัวอักษร จากคุณ : "lemon japan" - [ 10 เม.ย. 51 09:13:22 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ไม่ใช่แค่ซึมนะ ไหลออกมาเป็นทางเลยละ เพราะลุ้นจนเหนื่อย  ร้องไห้ไปพักใหญ่ๆ เลยละ ร้องเพราะดีใจ แบบว่า...คิดว่าเป็นตัวเองหนะ มันรู้สึกตื้นตันมากๆ แล้วก็วนมาอ่านตอนนี้อีกรอบ...อินสุดๆ เลย ตอนนี้ เหมือน คห. 13 เช่นกัน จากคุณ : Withney - [ 10 เม.ย. 51 09:37:17 ]

ความคิดเห็นที่ 20 > < เพราะโลกนี้มีเธอเพียงคนเดียว ฉันจึงเสียเธอไม่ได้ ถ้าเธออยากทำร้ายก็เชิญ แต่อย่าเดินหนีไปจากฉัน นึกเสียว่าสงสาร อย่าลงทัณฑ์ ด้วยการลาจาก > < แล้วเขื่อนก็แตก นำ้ตาไหลเป็นทาง เจอกันซะทีหนอ พ่อคุณ แม่คุณ  บีบหัวใจจริงๆ จากคุณ : sandhurst - [ 10 เม.ย. 51 10:08:25 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อะโห..ผู้กองแซนด์ เพลงนี้..คาราวะเลยค่า  นานจนลืมว่าก็ชอบเพลงนี้เหมือนกัน  ^_____< จากคุณ : บินไปในฟ้ากว้าง - [ 11 เม.ย. 51 00:49:15 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ดีใจ อ่ะ จะได้จบ ๆ ซะที แต่ติง เข้าหอ เหมือน คห.5 ว่าฉากเข้าหอกับนางเอก เนี่ย มันน้อยกว่า ตอนไปติดถ้ำ กับเมย์ ในภาค แรก เนี่ย โดน เบล วางยาในภาค 2 ก็เข้าใจน่ะ ว่าเป็นนางเอก ที่น่าจะมีบทสนทนา หลังจากนั้น คือ จะได้เห็นความแตกต่าง ระหว่าง ความรัก กับ ความต้องการทางเพศ ที่มีอยู่ จากคุณ : qul (QUL 2007) - [ 11 เม.ย. 51 09:04:30 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อยากให้มีต่ออีกสักเล่ม  เพิ่งเจอกันก็จบแล้ว จากคุณ : ibapapoon - [ 11 เม.ย. 51 21:34:08 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ตื้นตันครับผม ผมต่างจาก #๕ นะ เพราะคิดแทนตัวเป็นคุณหญิง ส่วนตอนเข้าหอ อ่านครั้งแรกผมไม่ได้คิดอะไรเลยนะ เพราะตอนนั้นยังเด็กอยู่มาก ยังไร้เดียงสาอยู่ หุหุ จากคุณ : มนุษย์หิมพานต์ - [ 12 เม.ย. 51 13:37:45 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เห็นว่าเกือบเล่มสุดท้ายกว่าจะเจอกัน หนทางยังอีกยาวไกลเลยค่ะ เพิ่งถึง จิตรางคนางค์ ^^" จากคุณ : iLHaNLiSM - [ วันเนา (14) 14:42:02 ]

ความคิดเห็นที่ 26 และเกือบจะร้องไห้ออกมา>>> ไม่เกือบละคะ ร้องเลยละคะ ซึ้งมากๆ พนมเทียนแต่งได้บีบหัวใจมากเลยฉากนี้ อ่านไปครั้งเดียวเองค่ะ ู่เช่าอ่านรีบมาก ยกเว้นตอนนี้ละค่ะ อ่านทุกตัวแบบละเอียดค่ะ จากคุณ : อนุมานน้อย - [ วันเถลิงศก (15) 08:52:01 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เป็นฉากที่อินที่สุกฉากนึง ประทับใจมาก และรู้สึกว่า คุณลุงพนมเทียนหลอกผมสำเร็จ เหมือนที่เมยานี กับ แงซาย หลอกรพินทร์และดารินสำเร็จครับ!! จากคุณ : SmartDrive - [ วันเถลิงศก (15) 15:53:12 ]

ความคิดเห็นที่ 28 สงสารครับ ทั้ง สองคน ตามหากัน ทั้ง  ความจริง และ ความฝัน กว่าจะเจอกัน เหนื่อยครับ จากคุณ : เทพพิสดาร - [ 21 เม.ย. 51 20:22:21 ]