PANTIP.COM : A6493230 @@@เรื่องย่อสวรรค์เบี่ยง ตอน10-12 @@@{แตกประเด็นจาก A6481800} [ละครออนพันทิป]

@@@เรื่องย่อสวรรค์เบี่ยง ตอน10-12 @@@{แตกประเด็นจาก A6481800}

สวรรค์เบี่ยง 10
คาวีเดินเมาๆ เข้ามาในบ้าน ลีลานั่งรออยู่แล้ว ก็เดินเข้ามาหา ถามว่าพานารินไปไหนมา คาวีหัวเราะเยาะว่าที่ลีลานั่งตบยุงรอเขา ที่แท้ก็เพราะอิจฉาน้องตัวเอง ไปจี้ใจดำลีลาอย่างแรง ลีลาบอกว่าเธอไม่เคยอิจฉาน้อง คาวีสีหน้าเมาๆ หัวเราะเยาะ
"แค่ฉันลองพูดดี ทำดีกับน้องสาวเธอนิดหน่อย แววตาเธอก็มันฟ้องจนหมดแล้ว ตอนที่ฉันให้สร้อยนาริน เธอคงอยากจะลงไปชักดิ้นชักงอ ถึงกับทนไม่ได้ต้องบังคับให้เอามาคืนฉัน แบบนี้ถ้าไม่เรียกว่าอิจฉาแล้วจะเรียกว่าอะไร หา บอกมาสิว่าเรียกว่าอะไร" คาวีตะคอกใส่หน้า ลีลาฝืนไม่ยอมตอกกลับ
"เรียกว่าเป็นห่วงไง ฉันให้นารินเอาสร้อยไปคืนคุณ เพราะฉันรู้ว่าคุณใช้เขาเป็นเครื่องมือเพื่อเอาชนะฉัน ฉันไม่อยากให้เขาต้องเจ็บปวดเพราะคุณ"
"สุดท้ายก็ยอมรับมาจนได้ว่าเธอเป็นคนบอกให้เอาสร้อยมาคืน ฉันอยากให้พ่อมาได้ยินจริงๆ เผื่อจะตาสว่างขึ้นมาบ้าง เธอไม่ได้เป็นห่วงน้องเธอหรอก แต่เธอเป็นห่วงตัวเอง กลัวว่าถ้าน้องเธอรักฉันขึ้นมาจริงๆ เธอจะต้องสูญเสียทั้งเขาและฉัน"
ลีลาสวนกลับอย่างมั่นใจ "รินไม่มีวันที่จะรักคุณ ผู้ชายอย่างคุณไม่คู่ควรกับริน คุณอาจจะคิดว่าความรักของเราสองคนพี่น้องเป็นความรักจอมปลอม แต่อย่างน้อยมันก็มีค่ามากกว่าความคิดชั่วๆของคุณ"
ลีลายื่นคำขาดให้นาวีเลิกยุ่งกับนาริน อย่ามาใช้น้องสาวของเธอเป็นเครื่องมือในการเอาชนะ ไม่อย่างนั้น เธอจะทำให้ทุกคนเกลียดคาวีมากกว่าที่เป็นอยู่ คาวีโกรธบอกว่าเขาไม่กลัวคำขู่ของลีลา ลีลาบอกว่าหากไม่เชื่อ เธอจะทำให้ดู ลีลามองหน้าคาวี แล้วเอามือกวาดแก้วน้ำและขวดเหล้าที่วางอยู่บนโต๊ะเสียงดังเพล้ง แล้วลีลาตบหน้าตัวเองอย่างแรง ก่อนทรุดตัวลงนั่งที่พื้นพร้อมกับร้องกรี๊ดขึ้นมาอย่างเจ็บปวดคาวีอึ้งงง
คิด ลาวัณย์ เริ่มฤกษ์ รีบวิ่งลงมาจากบนบ้าน ลีลาเงยหน้าขึ้นน้ำตาไหลเป็นสาย ปากบวมเจ่อ และมีเลือดไหลที่มุมปาก ร้องบอกให้คิดช่วย เพราะคาวีตบหน้าเธอ คาวีผงะมองลีลาด้วยความรังเกียจสุดขั้วหัวใจ คิดหันมาด่าคาวีเสียงดังว่าทำไมถึงทำกับลีลาแบบนี้ ยังเป็นลูกผู้ชายอยู่หรือเปล่า คาวีปฏิเสธว่าเขาไม่ได้ทำ แต่คิดบอกว่าเห็นตำตาอย่างนี้ ถ้าไม่ใช่คาวีแล้วใครจะทำ ลีลาเห็นว่าจะไปกันใหญ่ เลยพูดตัดบทเสียงอ่อยๆ ว่าไม่เป็นไร เธอไม่เอาเรื่องคาวีหรอก แต่คิดไม่ยอม ด่าว่าคาวีรุนแรงว่าเป็น:-)
คาวีสะอึก จุกไปทั้งหัวใจ ที่พ่อด่าเขาถึงขนาดนี้ คิดบอกแค่นี้ยังน้อยไป กับสิ่งที่คาวีทำกับเมียของเขา คาวีมองหน้าคิดที่มองตัวเองด้วยความเกลียดชัง ลาวัณย์ก้มหน้าไม่สบตา และเริ่มฤกษ์ที่ปรายตามองอย่างเหยียดหยาม คาวีหันมามองลีลาที่ทำมารยาสะอึกสะอื้นอยู่ในอ้อมกอดของคิด แล้วพูดใส่หน้า
"ถ้าผมจะทำอะไรเมียพ่อ ผมไม่ทำแค่นี้หรอก ตบเฉยๆมันก็แค่เจ็บ แป๊บเดียวก็หาย ถ้าผมคิดจะทำจริงๆ ผมจะทำให้มันต้องตายทั้งเป็น" คาวีพูดใส่หน้าลีลาแล้วเดินออกไปจากบ้านด้วยความโกรธ
คิดหันมาปลอบใจลีลา ลาวัณย์ เริ่มฤกษ์ ถามลีลาอย่างเป็นห่วง ลีลาทำเสียงสำออยว่าไม่เป็นไร ก่อนมองตามหลังคาวีไปด้วยความสาใจ และไม่คิดว่าคาวีจะทำอะไรได้จริงๆ
คาวีเดินขึ้นรถแล้วขับออกไปหน้าบ้าน เจอนารินเดินมาถึงที่หน้าบ้าน กำลังจะหยิบกุญแจเปิดประตู
พอดี คาวีจอดเอี้ยดที่หน้านาริน นารินตกใจ คาวีเดินลงมาหาหน้าตาบึ้งตึงคว้าข้อมือนารินแล้วกระชากให้ขึ้นรถ นารินไม่ยอมขึ้น แต่คาวีขู่ว่า ถ้าไม่อยากให้ลีลา ลาวัณย์ และเริ่มฤกษ์ ต้องรับกรรม ให้ขึ้นรถไปด้วยกันเดี๋ยวนี้ นารินตกใจ หน้าซีด คาวีกระชากตัวนารินขึ้นรถอย่างแรง จนกล่องของขวัญของต้อมตกลงที่พื้นหน้าบ้าน คาวีเหยียบคันเร่งออกตัวไปอย่างเร็ว
000000000000000000000000000000
คาวีพานารินมาที่บ้านพักสไตล์รีสอร์ทหรูริมทะเลของเขา แล้วกระชากนารินให้ลงจากรถเข้าไปในบ้านด้วยกัน แต่นารินไม่ยอมเข้า กัดมือคาวีอย่างแรง คาวีร้องปล่อยมือนาริน นารินรีบวิ่งหนี แต่คาวีลุกขึ้นมาได้ก่อน คาวีรีบตะครุบตัวนาริน ปล้ำกันอยู่ที่หน้าบ้าน นารินร้องให้คนช่วย แต่คาวีบอกไม่มีประโยชน์ เพราะที่นี่เป็นที่ของเขา ไม่มีใครเข้ามาช่วยได้ แต่นารินยังไม่ยอมหยุดตะโกน ร้องต่อไป คาวีเอามือล็อคแขนนารินไว้ แล้วเอาปากประกบจูบปากนารินเพื่อปิดปากไม่ให้นารินส่งเสียงดัง
นารินอึ้งตกใจตัวแข็งทื่อ คาวีถอนปากออก นารินเหวอไป ก่อนตะโกนให้คนช่วยอีก คาวีก็ประกบปากจูบอีก นารินดิ้นพยายามจะเอาตัวรอด จนคาวีถอนจูบแล้วพูดเสียงเข้มว่าถ้านารินไม่หยุดส่งเสียง เขาจะจูบนารินอยู่ตรงนี้ทั้งคืน คาวีฉุดตัวนารินขึ้นมา บอกว่าลีลาเข้ามาวุ่นวายในครอบครัวของเขา เขาจะทำให้ลีลาเจ็บปวด ตายทั้งเป็นด้วยความอิจฉาริษยา นารินไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมาลงกับเธอ คาวีหัวเราะเหี้ยม
"เพราะพี่สาวเธออยากได้ฉันจนตัวสั่น แต่เขาจะไม่มีวันได้แตะต้องฉันแม้แต่ปลายเล็บ แต่ฉันจะให้เธอได้มากกว่านั้น และพี่สาวเธอจะต้องอิจฉาเธอไปตลอดชีวิต" คาวีกระชากตัวนารินเข้าไปในบ้าน
นารินน้ำตาไหลพราก ร้องอ้อนวอนให้คาวีปล่อย แต่ก็ไม่เป็นผล
นารินถูกผลักลงบนเตียงอย่างแรง คาวีโถมตัวลงทับนาริน แล้วไซ้ที่ซอกคออย่างรุนแรง นารินร้องจนหมดเสียง น้ำตาไหลเป็นทาง แต่คาวีก็ไม่ยอมหยุด ด้วยความโกรธและความเมา นารินตบหน้าคาวี แล้วพยายามยันตัวออก คาวีกระชากตัวนารินออกจากประตูแล้วผลักล้มลงที่เตียงแล้วโถมทับลงมาบนตัว พร้อมกับจับล็อคมือไว้แน่น
"เธอต้องชดใช้แทนพี่สาวของเธอ"
คาวีตะโบมจูบนารินอย่างรุนแรง นารินดิ้นพราด น้ำตาไหลด้วยความเจ็บปวดใจ
ทะเลยามเช้า คลื่นซัดฝั่งอย่างเศร้าสร้อย
คาวีนอนหลับอยู่บนเตียง นารินนอนอยู่ข้างๆ ตาแดงก่ำจากการร้องไห้อย่างหนัก นารินปาดน้ำตา แล้วยันตัวลุกนั่ง คาวีชะงักค่อยๆลืมตาขึ้น นารินจะลุก แต่คาวีคว้าข้อมือนารินไว้ สองคนเผชิญหน้ากัน
คาวีเห็นแววตานารินเย็นชา แต่มีน้ำตาไหล คาวีไม่สำนึก
"ร้องไห้ทำไม น้ำตามันไม่ได้ทำให้ค่าตัวเธอเพิ่มมากขึ้นหรอกนะ"
นารินสะบัดมือคาวีทิ้งอย่างแรง แล้วตบคาวีหน้าคาวี "คนอย่างฉันไม่เคยมีค่าตัว สิ่งที่ฉันมีคือค่าของความเป็นคน มันมีมากกว่าที่คุณคิด และมันไม่ใช่สิ่งที่คุณจะทำลายลงได้ ถึงคุณจะทำร้ายฉันแค่ไหน ค่าของความเป็นคนในตัวฉัน มันจะไม่มีวันหมด"
"นี่ ไม่ต้องมาใช้คำพูดที่มันสวยหรูดูดีหรอกนะ ไม่ว่าเธอจะพูดยังไง ใช้คำว่าอะไร แต่เมื่อคืนฉันก็เป็นผู้ชายคนแรกของเธอ เสียใจด้วยนะ ที่ฉันไม่ได้ซาบซึ้งใจสักเท่าไหร่ เพราะในหัวฉันมีแต่ความเกลียดพี่สาวเธอ" คาวียิ้มอย่างผู้ชนะ
นารินส่ายหน้ารับไม่ได้ จะออกจากห้อง แต่คาวีไม่ยอมให้ไปไหน นารินถามว่ายังต้องการอะไรอีก
"คุณกับพี่สาวฉันเกลียดกัน แล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันด้วย ฉันเป็นคน ฉันมีลมหายใจ ฉันมีหัวใจเหมือนกับคุณ ฉันเจ็บเป็น เสียใจเป็น ทำไม ทำไมไม่มีใครเห็นใจฉันบ้าง ทำไมคุณต้องทำกับฉันแบบนี้ด้วย"
นารินทรุดตัวลงร้องไห้อย่างหมดแรง คาวีเห็นแล้วสงสารอย่างบอกไม่ถูก มันเป็นความรู้สึกอ่อนแอที่เขาไม่เคยเป็นมาก่อน คาวีอยากจะเดินเข้ามาปลอบนาริน แต่ทำไม่เป็น
"ฉันเคยบอกแล้วไง ถ้าเธอยังยอมพี่สาวเธอ คนที่จะต้องเจ็บปวดก็คือ เธอ แต่เธอไม่เชื่อฉันเอง ฉันจะบอกให้นะ ที่เธอต้องเสียใจ ที่เธอต้องร้องไห้แบบนี้ มันเป็นเพราะพี่สาวเธอ คนที่เธอต้องเกลียดก็คือ เขา ไม่ใช่ฉัน"
นารินช็อค น้ำตาที่ไหลพรากแทบจะแห้งเหือดหายไป แววตาแข็งกร้าวขึ้นมาในบัดดล
นารินขังตัวเองอยู่ในห้องน้ำ ไม่ยอมเปิดประตูออกมา คาวีเคาะเท่าไหร่ นารินก็ไม่ยอมเปิดจนคาวีโมโห บอกถ้าไม่อยากออกก็ไม่ต้องออก แล้วคาวีก็หากุญแจมาล็อกห้องน้ำ นารินตกใจ ทุบประตูให้คาวีเปิด แต่คาวีไม่เปิด แล้วนารินก็ได้ยินเสียงคาวีขับรถออกไป นารินชะงัก นิ่งคิด
นารินหาเก้าอี้มาปีนจนออกมาจากห้องน้ำได้ แต่กว่าจะออกมาได้ก็ใช้เวลานาน คาวีที่เพิ่งไปซื้อของกลับมาเห็นพอดี คาวีวิ่งตามนาริน นารินวิ่งหนีมาจนถึงหน้าผาโขดหิน ด้านล่างเป็นทะเล นารินบอกให้พาเธอกลับบ้าน แต่คาวีไม่ยอม บอกว่ายิ่งนารินอยู่กับเขานานแค่ไหน ลีลาก็จะเป็นบ้ามากขึ้นเท่านั้น นารินแทบกรี๊ด คาวีจะเข้าหานาริน แต่นารินขู่ไม่ให้เข้ามา ไม่งั้นเธอจะกระโดลงไป คาวีไม่เชื่อว่านารินจะทำจริง นารินตัดสินใจกระโดดลงไปจริงๆ คาวีตกใจ เห็นนารินตกลงไปในทะเล นารินจมหายไป แล้วก็ทะลึ่งตัวพรวดขึ้นมา โดนคลื่นซัดจนจมหายลงไปอีก คาวีทนไม่ได้ตัดสินใจถอดรองเท้าถอดเสื้อออกกระโดดไปช่วย

จากคุณ : ryjarja - [ วันจักรี 19:06:05 ]

ความคิดเห็นที่ 1

ที่บ้านคาวี ทุกคนพาร้อนใจที่นารินหายตัวไป ลีลาโทรถามต้อมว่าพบนารินบ้างไหม ต้อมร้อนใจรีบขับรถมาที่บ้านคาวี ก็เจอกับกล่องของขวัญที่เขาให้นารินทำตกไว้ ต้อมเอามายื่นให้ลีลาแล้วบอกว่ามันตกอยู่ที่หน้าบ้าน แสดงว่าเมื่อคืนนารินมาถึงที่หน้าบ้านแล้ว ลีลาอึ้งไปเริ่มคิดไปในทางอคติ
คาวีลากนารินขึ้นมาจากทะเลได้ ก็ผายปอดจนนารินฟื้น สำลักน้ำแค่กๆ แล้วสลบไปอีกรอบ คาวีเลยพานารินไปที่บ้านพัก แล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าให้นาริน เป็นเสื้อผ้าที่คาวีซื้อมาจากตลาด นารินลืมตาตื่นขึ้นบนเตียง แล้วก็มองไปรอบๆด้วยความงง นารินลุกพรวดขึ้นมา ยังมึนๆ คาวีเดินเข้ามา พร้อมกับเชือก และอาหาร บอกว่านารินติดหนี้ชีวิตเขา ไม่งั้นนารินก็จมน้ำตายไปแล้ว นารินบอกว่าเธอไม่ได้ขอร้องให้ช่วย คาวีบอกยังไงเขาก็ไม่ปล่อยให้นารินตายง่ายๆ นารินยังต้องอยู่กับเขาอีกนาน คาวีหยิบเชือกออกมา แล้วก็มัดมือนารินติดไว้กับเตียง นารินตกใจร้องโวยวาย แต่คาวีมัดมือและเท้านารินไว้กับเตียงอย่างหนาแน่น
"ฉันขี้เกียจต้องวิ่งไล่ตามเธอ มันเหนื่อย แล้วฉันก็ไม่มีอารมณ์จะกระโดดน้ำไปช่วยชีวิตใครบ่อยๆ ด้วย มัดไว้แบบนี้ปลอดภัยที่สุด"
"ปล่อยนะ ฉันไม่ใช่นักโทษของคุณ"
"แต่เธอก็ของฉัน"
นารินแทบกรี๊ด "ฉันไม่ได้เป็นของคุณ ฉันเป็นคน ไม่ใช่สิ่งของ"
"ถ้ายังรู้ตัวว่าเป็นคน ก็อย่าทำเรื่องโง่ๆ แบบเมื่อกี๊อีก ฉันขี้เกียจต้องมารับผิดชอบการกระทำบ้าๆ ที่เกิดขึ้นจากอารมณ์เพียงชั่ววูบของเธอ"
"แล้วทำไมฉันต้องมาเป็นคนรับผิดชอบการกระทำโง่ๆ ที่เกิดขึ้นด้วยอารมณ์เพียงชั่ววูบของคุณด้วย"
นารินน้ำตาเริ่มเอ่อ คาวีอึ้งไป ส่ายหน้าขี้เกียจเถียง บังคับให้นารินกินข้าว นารินไม่ยอมกิน คาวีทั้งบังคับทั้งขู่ จนยัดไข่ต้มใส่ปากนารินสำเร็จ คาวียิ้มพอใจกับความสามารถของตัวเอง นารินเคี้ยวจนไข่ต้มหายตุ่ยในปากทำเหมือนจะกลืน คาวีปล่อยมือ
"คราวนี้รู้หรือยังว่าเธอไม่มีทางจะชนะฉันได้"
ทันใดนั้นนารินก็พ่นไข่ต้มใส่หน้าคาวีอย่างแรง คาวีสะดุ้ง อึ้ง ค้าง ไข่ต้มเละเต็มหน้า นารินยิ้มสะใจ
"ฉันบอกแล้วว่าคุณจะต้องเสียใจที่ไม่ยอมให้ฉันตาย"
คาวีเอามือลูบไข่ต้มออกจากหน้า แล้วมองนารินด้วยความแค้น
"ได้ เดี๋ยวก็รู้ว่าใครกันแน่ที่จะต้องเสียใจ"
คาวียันตัวนารินลงที่เตียง แล้วลงมือปล้ำนารินด้วยความหมั่นไส้ นารินทั้งดิ้นและร้อง แต่ดิ้นยังไงก็ไม่หลุด
จบตอน 10

สวรรค์เบี่ยง 11
ต้อมโทรไปหานารินที่ร้านดอกไม้ แต่ก็ไม่มีใครได้ข่าวนาริน และยังคิดว่านารินอาจจะไม่สบายเลยไม่ได้มาทำงาน ทุกคนผิดหวัง และเครียด แซมบอกเขาโทรหาคาวีก็ติดต่อไม่ได้ แซมคิดว่าหรือคาวีจะไปกับนาริน แซมพูดลอยๆ แต่จี้ใจดำลีลาอย่างแรง ติ๋วกระทุ้งแซมว่าจะพูดทำไม ต้อมสวนขึ้นอย่างไม่เห็นด้วยว่าไม่มีทางที่คาวีจะไปกับนาริน น่าจะเป็นเรื่องบังเอิญมากกว่า แซมเงียบไป เห็นต้อมมั่นใจ ไม่อยากขัด ลีลาครุ่นคิดด้วยความหวั่นใจ
คาวีมัดนารินไว้ เพื่อที่เขาจะออกไปซื้อของมากิน แต่คาวีลืมมือถือไว้ นารินรอจนแน่ใจว่าคาวีขับรถไปแล้ว นารินใช้เท้าเขี่ยพยายามจะกดเบอร์มือถือต้อม โดยใช้นิ้วเท้าอย่างยากลำบาก ขณะที่นารินกำลังลุ้นอยู่นั้นเอง เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น นารินตกใจรีบดูชื่อ ที่หน้าจอขึ้นชื่อ "แพท"
ด้านคาวีขับรถออกไปได้ไม่นาน ก็รู้ตัวว่าลืมมือถือไว้ เลยเฉลียวใจรีบวกรถกลับมา ทันเห็นนารินกำลังรับโทรศัพท์แพทพอดี นารินตะโกนใส่โทรศัพท์ให้ช่วยด้วย แพทตกใจ คาวีเปิดประตูผั้วะเข้ามาทันที
นารินตกใจผวา คาวีรีบพุ่งเข้ามาที่โทรศัพท์ นารินฉวยโอกาส รีบตะโกนต่อให้ช่วย คาวีตกใจรีบเอามือปิดปากนารินไว้ แพทตกใจถามคาวีว่าเสียงใคร คาวีอ้างว่าเขากำลังดูทีวีอยู่ แพทไม่ค่อยเชื่อ แต่ไม่อยากเถียง
เลยถามคาวีว่าตอนนี้อยู่ไหน คนที่บ้านกำลังตามหากันใหญ่ แล้วรู้ไหมว่านารินก็หายตัวไป คาวีเฉไฉว่านารินอาจจะหนีตามผู้ชายไปก็ได้ แต่ที่แน่ๆ นารินไม่ได้อยู่กับเขา แล้วคาวีก็ตัดบทว่าเขาจะดูหนังต่อ แล้ววางสยไป แพทงง แล้วโทร.หาอีกครั้ง แต่คาวีปิดเครื่องไปแล้ว แพทครุ่นคิด
คาวีหันขวับมาทางนารินแก้มัดอย่างรุนแรงด้วยความโกรธ แล้วบอกนารินว่า ถ้าอยากออกไปจากที่นี่นัก เขาจะพาไปเอง แล้วคาวีก็ลากตัวนารินออกไปจากห้อง จนถึงริมทะเล แล้วก็ผลักนารินตกน้ำไปตูม นารินตกใจ บอกว่าเธอว่ายน้ำไม่เก่ง ให้พาขึ้นไป แต่ยิ่งนารินขอร้อง คาวีก็ยิ่งแกล้งลากตัวนารินลงน้ำลึกลงไปอีก ในจังหวะที่คลื่นซัดนารินเข้ามาในอ้อมอกของคาวี นารินอยู่กับคาวีในระยะประชิด ทั้งสองคนมองหน้ากัน คาวีกระชับนารินไว้แน่น แล้วจะเอาหน้ามาไซ้ที่ซอกคอ นารินร้องบอกให้หยุด แต่ยิ่งห้ามยิ่งยุ คาวีจะไซร้ต่อ นารินรีบร้องสวนทาง บอกว่าอยากทำอะไรก็ทำ คาวียิ้มที่มุมปากด้วยความสะใจ เดินขึ้นจากน้ำไป นารินยังอยู่ที่เดิม น้ำตาร่วงเผาะๆ ปาดน้ำตา ว่ายน้ำเข้าหาฝั่ง อย่างน่าสงสาร
แซม ต้อม ติ๋ว นั่งปรึกษากันอยู่ที่ห้องรับแขกบ้านคาวี แพทโทรมา แซมเปิดสปีคเกอร์โฟน แพทบอกแซมเรื่องที่เธอโทรไปหาคาวีแล้วได้ยินเสียงผู้หญิง แต่คาวีอ้างว่าเปิดทีวี ต้อมเริ่มตั้งข้อสันนิษฐานว่าเสียงใคร แซมบอกว่าอาจจะเป็นเสียงนาริน แต่ต้อมรีบโวยวายว่าไม่ใช่ กลัวว่านารินจะเสียหาย แพทงงถามว่านารินคือใคร แซมบอกว่าเป็นน้องสาวของลีลา ต้อมรีบต่อว่านารินเป็นคนดี น่ารักมากๆ ไม่มีทางที่จะไปกับคาวี แต่ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็ต้องเป็นเพราะโดนคาวีบังคับ แพทฟังแล้วรู้ได้ทันทีว่าต้อมรู้สึกดีๆกับนารินอย่างแรง ต้อมมั่นใจ ยังไงก็ยังมองนารินในแง่ดีเสมอ
แซมนำเรื่องมาบอกลีลา ลีลาทรุดนั่งแทบไม่มีแรงเมื่อคิดว่าคาวีอยู่กับนาริน คิดมองลีลาด้วยความแปลกใจ ต้อมมองแซมด้วยความไม่พอใจบอกว่ายังเป็นแค่สันนิษฐานของแซมคนเดียว ลีลาเครียด
คิดจับมือลีลาปลอบใจบอกว่าในเมื่อยังสรุปไม่ได้ก็อย่าเพิ่งคิดมาก แต่ลีลาหันกลับมาเสียงดัง จนคิดตกใจ
"น้องสาวหายไปทั้งคน จะไม่ให้ลีคิดมากได้ยังไงคะ" ลีลารู้ตัวเบาเสียงลง "ขอโทษค่ะ ลีคงจะเครียดมากไป ลีว่าพรุ่งนี้ถ้ายังไม่ได้ข่าว เราไปแจ้งความกันดีกว่านะคะ ให้ตำรวจออกตามหา จะได้รู้ว่าตอนนี้นารินอยู่ที่ไหน และลีก็อยากรู้ว่านารินอยู่กับคาวีจริงหรือเปล่า"
ลีลาพูดด้วยแววตาจริงจัง คิดเห็นแล้วรู้สึกสะท้อนใจวูบ
คาวีพานารินมากินข้าวต้ม นารินไม่อยากจะกิน เพราะกินอะไรไม่ลง แต่คาวีก็บังคับอีก พนักงานมารับออเดอร์ แล้ววางปากกากับกระดาษทิ้งไว้ คาวีเผลอ นารินรีบเอากระดาษปากกามา แอบเขียนใต้โต๊ะเพื่อขอความช่วยเหลือ
พอกินข้าวต้มเสร็จ เรียกเด็กเก็บเงิน แล้วคาวีลุกขึ้นแล้วเดินนำไปที่รถ พนักงานเก็บจานเดินมาเก็บโต๊ะ นารินได้จังหวะรีบยัดกระดาษใส่มือเด็กเก็บจานแล้วบอกให้ช่วยเธอด้วย คาวีหันมาเร่งนาริน นารินตกใจรีบตามคาวีไป พนักงานเอากระดาษมาอ่าน
"ช่วยด้วยฉันโดนลักพาตัว ช่วยโทร.ไปที่เบอร์ 083-7898640 แล้วบอกว่านารินอยู่ที่บ้านพักของคาวีที่พัทยา" พนักงานถึงกับหน้าเหวอรีบไปบอกเจ้าของร้าน
คาวีกำลังมัดมือมัดเท้านารินกลับเข้าที่เหมือนเดิมให้นั่งในรถ เขาจะไปเข้าห้องน้ำในร้านข้าวต้ม นารินตกใจ รีบบอกว่าให้อดทนไปเข้าที่บ้านทีเดียว เธอจะได้เข้าด้วย คาวีแปลกใจ แต่บอกว่าเขาไม่ทน ให้นารินทนไปคนเดียว คาวีปิดประตูรถแล้วเดินกลับไปที่ร้าน นารินมองตามเครียด
พนักงานเก็บจานคุยกับเฮีย หน้าตาตื่นว่าจะโทรไปดีไหม เฮียบอกให้โทรไป เผื่อโดนลักพาตัวจริง จะได้มีคนช่วย คาวีเดินมาได้ยินพอดีชะงักกึก หันไปทางเฮียที่กำลังเอาโทรศัพท์มากดเบอร์โทร.ตามที่นารินจดไว้ คาวีมองเขม็ง

จากคุณ : ryjarja - [ วันจักรี 19:06:51 ]