 |
กว่าจะเป็นนางสาวไทยของสาวบ้านนา ...เส้นทางการเป็นนางงามของ "น้ำฝน" สรวงสุดา ลาวัณย์ประเสิรฐ...
สรวงสุดา ลาวัณย์ประเสริฐ ... นางสาวไทย ประจำปี ๒๕๔๐
เด็กสาวจากครอบครัวเกษตรกร อำเภอบ้านนา จังหวัดนครนายก เธอใฝ่ฝันอยากขึ้นมายืนอยู่บนเวทีประกวดนางสาวไทยตั้งแต่เด็กๆ ด้วยความพากเพียรพยายาม เอาจริงเอาจังกับการฟูมฟักร่างกาย และฝึกฝนบุคลิกกิริยามารยาททุกอย่างนานถึง ๔ ปีเต็ม ในที่สุดฝันของ น้ำฝน - สรวงสุดา ลาวัณย์ประเสริฐ นางสาวไทย ปี ๒๕๔๐ ก็กลายเป็นจริง
พ่อไปทำงานเป็นหัวหน้าช่างแอร์ที่ซาอุ ประมาณ ๑๐ ปี ตั้งแต่ฝนเรียนอยู่อนุบาลหนึ่งอนุบาลสอง ระหว่างนั้นพ่อจะกลับบ้านมาเป็นครั้งคราว สักพักก็กลับไป ส่วนแม่เป็นแม่บ้าน ตอนนั้นเรายังไม่มีบ้านเป็นของตัวเอง อาศัยอยู่กับปู่ย่า ตอนนั้นแม่ค่อนข้างลำบากเพราะต้องเป็นทั้งพ่อและแม่ในขณะเดียวกัน และบ้านเราอยู่ในชนบท ไฟยังไม่เข้า แม่ต้องทำงานหนักมากขึ้น ต้องทำงานบ้าน กวาดบ้านถูบ้าน เพราะเราอยู่บ้านคุณปู่คุณย่า ต้องทำกับข้าวเยอะเผื่อคนทั้งบ้าน ต้องหาบน้ำ เพราะตอนนั้นยังไม่มีน้ำประปา แล้วตอนนั้นแม่ตั้งท้องน้องชายอยู่ด้วย ฝนจำได้ว่าตอนนั้นเรายังเด็กอยู่ ก็ช่วยเท่าที่จะช่วยได้
แต่พอโตขึ้นมาก็ช่วยทำงานบ้านทุกอย่าง สักประมาณสิบกว่าขวบ เราอยากได้เงิน เราก็ไปทำงานของเราเองอย่างเช่นช่วงทำนาเสร็จเขาจะมีฟางมาวางกองๆไว้สูงๆ เขาก็เอาฟางจากกองนั้นมาแยกๆ เป็นกองย่อยๆ ให้เรามัดพอได้สองมัดก็เอาไม้เสียบสองข้างหาบไปให้เข้า ค่าจ้าง ๔ มัด ๑ บาท เห็นเพื่อนไปทำก็เลยอยากไปบ้าง แข่งๆ กันยิ่งทำก็ยิ่งสนุก สมัยนั้นค่าของเงินบาทหนึ่งก็ถือว่าเยอะแล้ว ซื้อของได้เยอะมาก จริงๆ แล้วฐานะทางบ้านระดับปานกลาง ไม่ได้ลำบากอะไร เพราะพ่อส่งเงินมาให้ทุกเดือน แต่ฝนอยากได้ตังค์เพราะขอแม่แล้วแม่ไม่ให้ แม่บอกว่าอยากได้ก็ไปทำงานเอาสิ จะได้รู้ เขาอยากสอนให้เรารู้จักค่าของเงิน
จากคุณ :
LeeLungWit 
- [
30 พ.ค. 51 18:54:39
]
|
|
|
|
|
|
