Once รักลงแดงและแรงบันดาลใจ

Once  มีตัวโน๊ตและเสียงเพลงเป็นตัวละครหลัก  ส่วนคนในเรื่องผมถือเป็นเพียงตัวประกอบ  หนังเดินเรื่องด้วยเพลงตั้งแต่เริ่มจังหวะแรกจนถึงแอนด์เครดิตปิดท้ายตอนจบ  พระเอกหน้าตามอซอและนางเอกหน้าตาแสนจะธรรมดาที่เราอาจพบเจอได้ตามท้องถนน  พวกเขาทั้งสอง รู้จักกันผ่านทางลักษณะนิสัยที่ล้วนแต่รักดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ  

ด้วยเงินทุนที่ใช้ในการสร้างแสนจะน้อยนิด   แต่เมื่อเทียบกับแรงใจที่ผู้เกี่ยวข้องทุกฝ่ายมีให้ Once หนังเล็กๆ เรื่องนี้  มันเป็นการทุ่มเทที่เห็นผลอย่างชัดเจนว่า Once คือความสำเร็จที่เกิดมาจากความรักในเนื้องานเสียยิ่งมูลค่าหรือต้นทุนในเชิงตลาดที่มุ่งค้าหากำไร

ตั้งชื่อบทความมาเหมือนจะแปลกแยกกับแนวหนัง  แต่ด้วยซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกแรกที่มีต่อหนังเรื่องนี้  ผมว่าชื่อนี้แหละเหมาะสมที่สุด

ทำไมผมถึงเปรียบอาการลงแดงกับความรัก  ในฉากเริ่มเรื่องที่เพื่อนติดยาของพระเอกขโมยเศษเหรียญจากการร้องเพลงเปิดหมวก  จนพระเอกของเราต้องวิ่งไล่ตามแทบเป็นแทบตาย  เมื่อจับตัวได้แล้วก็คาดคั้นเอาความจริงและรู้ว่าเพื่อนจะเอาเงินนี้ไปซื้อยา  มีอะไรมาครอบงำจิตใจและสร้างเรี่ยวแรงพละกำลังให้เพื่อนคนนี้   ผมขอเรียกอาการนี้ว่าอานุภาพของการลงแดง

แล้วถ้าเอาอาการลงแดงมาเปรียบเทียบกับความรัก  โดยเฉพาะความรักที่ไม่สมหวัง  รักที่กำลังพรากจาก   อาวรณ์ถวิลหา  ช่วงอารมณ์ในเวลานั้นมีปฏิกิริยาอะไรบ้างเกิดขึ้นกับมนุษย์   บางกลุ่มทุกข์ใจจนขาดสติและพาลเผลอทำอะไรโง่ๆ  เช่นฆ่าตัวตายหรือทำร้ายผู้อื่น  ในขณะที่อีกกลุ่ม  พยายามกลั่นกรองอารมณ์ ณ ช่วงนั้นออกมาเป็นงานศิลปะ  เป็นผลงานการสร้างสรรค์ที่เค้นคั้นจากก้นบึ้งความรู้สึกที่หากไม่อยู่ในช่วงอารมณ์นั้นคงแสร้งบรรยายสภาพการณ์นั้นออกมาไม่ได้

พระเอกและนางเอกเรื่องนี้ก็เหมือนกัน  แต่ละคนอยู่ในช่วงที่กำลังมีปัญหากับคนรัก  แต่ปัญหาตรงจุดนั้นไม่ได้บั่นทอนการใช้ชีวิตให้ต้องจมดิ่งลงไปกับความเศร้าโศก  ชีวิตของแต่ละคนยังต้องดำเนินต่อไป  พระเอกของเราแต่งเพลงรักที่เปี่ยมไปด้วยอารมณ์ร้อนแรง  กราดเกรี้ยว  จน น่าทึ่ง  นางเอกของเราแต่งเนื้อร้องใส่ทำนองเพลงได้อย่างไพเราะอ่อนหวาน  อ้อยอิ่ง  เปราะบาง  ไม่ต่างจากความรู้สึกที่เธอกำลังเผชิญหน้าอยู่กับมัน

ความรักที่ไม่สมหวังของทั้งคู่ก่อให้เกิดแรงบันดาลใจ

หากใครเคยดู  Paris, je t’aime  หนังสั้น 18 เรื่องที่มีหนึ่งในนั้นเป็นเรื่องของดาราสาวชาวมะกันกับหนุ่มค้ายาในปารีส  พล็อตเรื่องดูชวนงงงวยว่าความรักกับยาเสพติดมันจะเกี่ยวข้องกันตรงไหน  once ช่วยตอกย้ำความคมชัดของประเด็นที่คลุมเครือนี่อีกครั้ง  ความรู้สึกส่วนตัวของผม   ความรักมักเรียกร้องการโหยหา  เป็นความปรารถนาที่บ่อยครั้งหาเหตุผลไม่เจอ  ทั้งที่รู้ว่าอารมณ์รักจะทำให้เราเจ็บปวดและเป็นทุกข์  แต่ก็แปลกที่เราไม่เคยเข็ดหลาบ  เราไม่เคยขยาดที่จะรักใครซ้ำแล้วซ้ำอีก   เป็นความรู้สึกที่เหมือนกำลังล่องลอยอยู่ในห้วงภะวังค์   ทั้งหมดที่ผมพูดมานี่มันอารมณ์ของคนที่กำลังอยากยาไม่ใช่หรือ

อย่าเพิ่งทึกทักว่า  Once เป็นหนังยาเสพติด  มันเป็นเพียงการโปรยลงมาของผักชีใบเล็กพองาม บนเนื้อหนังที่เน้นอารมณ์รักซึ่งถ่ายทอดผ่านทางบทเพลง  เพลงแล้วเพลงเล่าที่เรียงร้อยออกมาต่อๆ กัน  เมื่อดูจบอาจจะรู้สึกว่าหนังทั้งเรื่องคือบทเพลงหนึ่งเพลงที่แต่ละเพลงย่อยๆในเรื่องคือ ถ้อยคำที่แต่งเติมให้บทเพลงขนาดยาวชิ้นนี้มีความสมบูรณ์  น่าประทับใจ

หนังยังกล่าวถึงการซ่อมแซมอาการชำรุดของหัวใจ  เทียบกับเครื่องดูดฝุ่นของนางเอกที่ใช้งานไม่ได้และพระเอกขันอาสาที่จะซ่อมให้   เครื่องดูดฝุ่นกลับมาใช้งานได้เป็นปกติ  พระเอกของเราก็ตระหนักได้ในตอนท้ายว่าตัวเองก็ได้รับการซ่อมแซมอยู่เป็นระยะจากนางเอกผู้น่ารักคนนี้  เช่นกัน

ตอนจบ  แต่ละคนแยกย้าย  เป็นความรู้สึกดี ๆ ที่คนสองคนซึ่งบังเอิญประจวบเหมาะมาพบเจอกันและใช้ชีวิตช่วงสั้นๆ  ด้วยกันอย่างสร้างสรรค์ไพเราะ  พวกเขาไม่ได้เรียกร้องอะไรจากกัน  ไม่ได้แสดงความเป็นเจ้าของ  ทั้งพระเอกและนางเอกเป็นเพียงแค่เพื่อนที่คอยช่วยเหลือเยียวยาปัญหาของกันและกัน

แต่ละคนมีความฝันและความต้องการ  เล็กบ้างใหญ่บ้างตามแต่ระดับของความสมถะ    แม้บางครั้งหัวใจจะร่ำร้องเกินบรรยายแต่ก็ยากเกินที่จะเอ่ยขอหรือแสดงความต้องการนั้นออกมาตรงๆ  เป็นความปรารถนาส่วนลึกที่มีเพียงคนที่เข้าใจเราจริงๆ เท่านั้นจะมองเห็น  Once แสดงให้เห็นว่า  พระเอกและนางเอกต่างมอบความปรารถนาในระดับนี้ให้แก่กันและกันได้อย่างสมบูรณ์

เมื่อเราอยู่ในห้วงอารมณ์อยากหรือต้องการอะไรมากๆ  แล้วบังเอิญสมหวังดังใจคิด  อารมณ์นั้นมันช่างแสนจะปิติและกินใจ  ผมรู้สึกได้อย่างชัดเจนเมื่อ Once ถึงตอนใกล้จบ  เปียโนที่นางเอกขออนุญาตเจ้าของร้านขายเครื่องดนตรีเพื่อเข้าไปเล่นวันละหนึ่งชั่วโมง  กับความฝันในการออกอัลบัมของพระเอกผู้เคยร้องแต่เพลงเปิดหมวกข้างถนน  (แน่นอนว่าเรื่องความรักของทั้งสองคนก็มีแนวโน้มที่ดีขึ้นด้วย)  ความฝันไกลตัวต่างๆ  ของแต่ละคนที่เคยริบหรี่ตอนเริ่มเรื่อง  ค่อยๆ  แย้มตัวออกมาสู่ความเป็นจริงในท้ายที่สุด  

พวกเขาแต่งเพลงรักด้วยความรักและอาการลงแดงในความรักได้รับการตอบสนองอย่างเข้าใจ  

ถือเป็นครั้งหนึ่งในชีวิตที่ช่วงเวลาแห่งความทุกข์ช่างแสนจะงดงาม

จากคุณ : beerled - [ 24 มิ.ย. 51 19:07:46 ]