แถลงการณ์การกลับเข้าบ้านก่อนกำหนดเวลาบอยคอตตัวเองฮ่ะ
จริง ๆ ว่าจะเข้ามาตั้งกะเมื่อวานเช้า ตั้งแต่ป้าน้อยประกาศอภัยโทษแล้วฮ่ะ
แต่งานฟูท่วมหัวเลย แถมวันนี้ต้องออกไปประชุมข้างนอก เพิ่งเข้าที่ทำงานตอนโพล้เพล้นี่เอง แถมมาถึงยังแอบไปเล่นเกมก่อนอีก (ก็มันอยากได้เบอร์โทร.ผู้ชายคนอื่นเป็นรางวัลบ้างนี่ฮะ...ฮี่ฮี่ นอโผล่)
ความในใจ - สารภาพว่าตั้งกะเป็นสมาชิกพันทิปมากือบ 10 ปี รักชุมชนแห่งนี้มากค่ะ เพราะเป็นห้องสมุดออนไลน์เพื่อการค้นคว้าข้อมูลที่ดีที่สุด อิชั้นว่าดีกว่ากูเกิ้ลอีกนะคะ เพราะมัน tailor-made ได้ด้วย เวลาจะเขียนงานอะไรแล้วติดขัดด้านข้อมูล เข้ามาโพสต์คำถามไว้ สักพักก็มีผู้รู้มาช่วยตอบแล้ว อิชั้นจึงเป็นนักผจญภัยท่องไปในห้องต่าง ๆ ของพันทิป อย่างไม่เคยยึดติดอยู่ห้องใดเป็นประจำ
แต่แล้ววันนึง อิชั้นเริ่มดู CP ---และคงมีอาการเหมือนกับใครหลายคนในบ้านนี้ คืออย่างติดฮ่ะ ดูมันทู้ก...กวันจนพี่สาวเริ่มบ่น (พักหลังต้องแอบดูตอนพี่สาวหลับ ต้องยอม mute เสียงทีวีไว้เอาแต่ภาพก็ยังดี)
ทีนี้ พอเริ่มหลงใหล CP อย่างถอนตัวไม่ขึ้น คราวนี้ก็เป็นเรื่องซีคะ google มาแล้วข้อมูลก็ไม่หนำฮ่ะ
อิชั้นก็ต้องเข้าพันทิป และ search หา จนเจอบ้านหลังนี้
สารภาพว่า ตอนแรกที่เข้ามาเพราะติดใจอยู่ 2 คน คือ
คุณโล - ผู้ซึ่งอิชั้น ลงความเห็นว่า เธอสามารถเป็นนักเขียนได้แน่ ๆ ถ้าเธอคิดจะเปลี่ยนอาชีพจริง ๆ อิชั้นว่าเธอเป็นร่างทรงของโน้ต-อุดม ที่อวตารมาในภาคหญิงดำค่ะ
อีกคน คือ น้องแสนร้าย ผู้ซึ่งอิชั้นไม่เคยพบเห็นใครที่มีวิริยะอุตสาหะในการค้นคว้าข้อมูลอย่างมีระเบียบวิธีวิจัยในเรื่องวงการบันเทิงเท่าเธอมาก่อน ถ้าอิชั้น เป็นอาจารย์สอนวิชา YOOYOO101 ล่ะก็ คุณแสนร้ายจะเป็นลูกศิษย์ที่อิชั้นตัดเกรด A แถมเกียรตินิยมเหรียญทองให้เธออีก 10 เหรียญเลยฮ่ะ
หลังจากนั้น พอติดตามอ่านกระทู้ในบ้านนี้ ก็พบความน่ารักของสมาชิกแต่ละคน ตั้งแต่ครูซี ที่ไม่หวงวิชา คุณพี่ด้า ป้าน้อย คุณเขือ คุณสบู่ คุณโชกุนเนะ คุณไจฟว์ และคุณ ๆ ทุกคน (ขออภัยไม่สามารถพิมพ์ชื่อทุกคนได้หมด (ตอนนี้ยามที่ออฟฟิศมายืนส่งสายตาอ้อนวอนจะปิดตึกแล้วค่ะ...ต้องว่องค่ะ ต้องว่อง) คือแบบว่า บ้าเอ๊ย อิชั้นเคยคิดว่าตัวเองเป็นคนเขียนหนังสือดี มีมุกตลกขบขัน สมวัยแก่นเซี้ยวแสนซนแล้วเชียว แต่พอมาเจอมุกแต่ละคนในบ้านนี้ อิชั้นแทบม้วนเสื่อกลับบ้านด้วยความขวยอายเลยค่ะ เลยแฝงตัวเป็นพลังเงียบอยู่เสียนาน
แต่ในที่สุด ก็ตัดสินใจว่า ไม่เข้าถ้ำเสือ ฤา จะได้ลูกเสือ ไม่เข้าบ้านยู ฤา จะได้เป็น mia (ทอมป้า) ของยู
เลยพาตัวเข้ามาที่บ้านหลังนี้แบบผูกพันเป็นทางการครั้งแรก และเป็นสมาชิกเพียงบ้านเดียวด้วยค่ะ เนื่องจากอิชั้นไม่ชอบมีพันธนาการ
ส่วนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นวันนั้น ที่คุณพี่ป้อม (อิชั้นไม่รู้ว่าระหว่างเราใครแก่กว่า แต่อิชั้นขอฉวยจังหวะเรียกพี่ก่อนแล้วกัน) ได้ให้สติพวกเราไว้นั้น อิชั้นไม่ได้รู้สึกโกรธหรือไม่พึงพอใจเลยนะคะ กลับรู้สึกขอบคุณ เพราะบางทีการละเล่นของพวกเราเด็ก ๆ (แอบตีขลุมขออยู่กลุ่มเดียวกับน้องต่าย น้องหมออั้มไปซะนั่น) ก็อาจจะทะเล้นไปบ้างตามประสาวัยคะนอง
อ่านที่พี่ป้อมเขียนเมื่อวานแล้วใจหายแว้บเลย ที่เหมือนพี่ป้อมจะสลายตัวไปอ่ะค่ะ
แต่พอมาวันนี้ พี่ป้อมกลับมาแล้ว อิชั้นดีใจลั้ลลา ย้าฮู่..มากเลยค่ะ
พี่ป้อมคะ ... หนูรักพี่ค่ะ (ไม่ต้องกลัวนะคะ หนูเลิกเป็นทอมแล้วค่ะ)
ทุกคนในบ้านคะ อิชั้นร้า...กกกกกกกกทุกคนเหมือนกันค่ะ
เพื่อจบแถลงการณ์ฉบับนี้ อิชั้นจะขอนวดคลายเครียดทำสปาให้พี่ป้อมหน้าเด้งบ้างนะคะ ... มาค่ะพี่ป้อม ... นอนเลยค่ะ ...เอิ้กกก
แก้ไขเมื่อ 26 มิ.ย. 51 15:19:30
แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 51 19:20:25
แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 51 19:17:06
แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 51 19:14:13