คำเตือน ...
ข้อความและเนื้อหา รวมทั้งเรื่องราวต่าง ๆ ในกระทู้นี้ เป็นความคิดเห็นส่วนบุคคลของผู้เขียนเท่านั้น ซึ่งผู้เขียนไม่ได้มีเจตนาที่จะส่งเสริมให้ผู้หนึ่งผู้ใด สนับสนุน , ซื้อ และขาย แผ่นหนังเถื่อนหรือวีซีดีผีแต่อย่างใดทั้งสิ้น ดังนั้นจึงควรโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
9 กรกฎาคม 2551
ทำไมคนทั่วไปยังหาซื้อแผ่นหนังเถื่อนหรือแผ่นวีซีดีผีมาดูกันอยู่ทั่วบ้านทั่วเมือง?
ทั้ง ๆ ที่ต่างก็รู้ว่าเป็นสิ่งที่ผิดกฎหมายและละเมิดลิขสิทธิ์ แต่ทำไมแผ่นหนังเถื่อนพวกนี้ก็ยังมีวางขายอยู่ทั่วไป?
หรืออาจจะเป็นเพราะว่า แผ่นหนังเถื่อนพวกนี้มีราคาถูก ด้วยสาเหตุเพียงแค่นั้นเองเหรอครับ?
ผมเป็นคนหนึ่งที่มักใช้เวลาว่างโดยการไปดูภาพยนตร์ในโรงหนังเป็นประจำครับ โดยมักจะใช้เวลาว่างในวันหยุดเสาร์อาทิตย์ไปดูหนัง ที่โรงภาพยนตร์ในห้างสรรพสินค้าชื่อดังแถวบ้านของผมเป็นประจำทุกสัปดาห์ ทั้ง ๆ ที่หน้าปากซอยหมู่บ้านของผมก็มีแผงขายแผ่นหนังเถื่อนวางขายอยู่ แต่ว่าผมกลับเดินผ่านไปโดยสนใจเลยครับ และที่ริมฟุตบาทใต้สะพานลอยหน้าห้างสรรพสินค้าที่ผมไปดูหนังก็มีแผงขายแผ่นหนังเถื่อนวางขายอยู่เหมือนกันครับ
สาเหตุก็เพราะว่า ผมกลับชอบไปดูหนังในโรงภาพยนตร์มากกว่าครับ ดูหนังในโรงภาพยนตร์มันรู้สึกได้อรรถรสที่สนุกสนานมากกว่ากันเยอะเลยครับ
แต่ปัญหามันมีอยู่ว่า ...
เดี๋ยวนี้โรงภาพยนตร์เอาเปรียบผู้บริโภคมากเกินไปหรือเปล่าก็ไม่ทราบครับ? ราคาค่าตั๋วหนังก็ปรับขึ้นไปแพงมาก เดี๋ยวนี้ตกที่นั่งละ 150 บาทแล้ว ขนาดโรงหนังที่ผมไปดูเป็นโรงหนังย่านชานเมืองกรุงเทพฯ ครับ ไม่ใช่โรงหนังที่อยู่ใจกลางเมืองซึ่งราคาค่าตั๋วหนังจะแพงมากกว่านี้อีก
พอผมไปถึงหน้าโรงภาพยนตร์ผมก็ต้องไปเข้าคิวซื้อตั๋วหนัง ไปดูรอบโปรแกรมที่จะฉาย ปรากฎว่าหนังเรื่องที่ผมอยากจะดูไม่มีรอบฉายในเวลาที่สะดวกให้ผมดู จะมีรอบฉายก็เป็นรอบดึกหลัง 2 ทุ่มขึ้นไปซึ่งผมก็คงไม่สะดวกที่จะดูรอบนั้นแน่ ๆ แต่กลับมีหนังตลาดประมาณว่าเป็นหนังเรื่องที่โรงภาพยนตร์โปรโมทว่าดี โฆษณานักโฆษณาหนาทั้งในทีวีและหนังสือพิมพ์ว่าหนังเรื่องนี้ดีมาก หนังเรื่องนี้กลับมีรอบฉายให้ดูอยู่เกือบทุกครึ่งชั่วโมงเลย อย่างนี้มันเรียกว่าทางโรงภาพยนตร์บังคับให้เราต้องดูหนังเรื่องที่เขาต้องการจะโปรโมทใช่ไหมครับ? (เอ ... แล้วหนังเรื่องที่ผมอยากดูล่ะ ที่แผงขายแผ่นหนังเถื่อนมีขายหรือเปล่าหว่า?)
ช่องจำหน่ายตั๋วที่เรียกกันว่า Box Office มีอยู่ 12 ช่อง แต่ว่ามีพนักงานมาประจำช่องขายแค่ 2 ช่องเท่านั้นเอง ปล่อยให้คนต่อคิวรอซื้อตั๋วหนังกันยาวเยียดเลยครับ เข้าคิวต่อแถวกันคตไปคตมาประมาณ 18 ตลบ แล้วอีก 1 ชั่วโมงผมจะได้ซื้อตั๋วหนังหรือเปล่าก็ไม่ทราบครับ? (กลับไปซื้อแผ่นหนังเถื่อนไปนอนดูที่บ้านดีกว่า ไม่ต้องเสียเวลารอต่อคิวด้วย)
แต่ว่ามีพนักงานขายที่คอยยืนขายบัตรซื้อตั๋วอัตโนมัติอยู่บริเวณหน้าโรง 10 กว่าคน ประมาณว่าเป็นบัตรเงินสด ที่ต้องซื้อในราคา 1,000 บาท หรือ 2,000 บาท แล้วเอาไปกดซื้อตั๋วที่ตู้ขายตั๋วอัตโนมัติได้เอง โดยมีแถมคูปองแลกเครื่องดื่มแลกข้าวโพดป๊อปคอร์นให้ด้วย ดังนั้นผู้ที่ขี้เกียจเข้าแถวรอต่อคิวซื้อตั๋วหนัง ก็หันไปซื้อบัตรเงินสดพวกนี้แทน โดยถ้าเราต้องการดูแค่ 2 ที่นั่งแต่เราต้องจ่ายเงินไป 1,000 บาท โดยเป็นค่าตั๋ว 2 ที่นั่ง 300 บาท ส่วนเงินอีก 700 บาทที่อยู่ในบัตร ทางโรงหนังได้ไปเก็บไว้ก่อนฟรี ๆ เลยครับ แล้วถ้าเกิดเราทำบัตรหายล่ะ? หรือว่าบัตรเก็บไว้แล้วเกิดชำรุดขึ้นมา นำมาใช้ต่ออีกไม่ได้ แล้วเงิน 700 บาทของเราล่ะ? (เอ .. เมื่อกี้ที่แผงขายแผ่นหนังเถื่อนตะโกนบอกว่าหนังใหม่แผ่นละ 100 บาทเอง 300 บาทก็ซื้อมาดูได้ตั้ง 3 เรื่องนิหว่า)
สมมุติว่าถ้าผมซื้อบัตรเงินสดมา 1,000 บาท แล้วผมต้องการไปดูหนังกับเพื่อนของผมอีก 2 คน รวมแล้ว 3 ที่นั่ง ผมไปกดเลือกที่นั่งจากตู้อัตโนมัติได้เอง ถ้าผมไปกดซื้อที่นั่ง A1 แล้วก็ข้ามไปที่นั่ง A3 แล้วก็ข้ามไปซื้อที่นั่ง A5 อย่างนี้ทางโรงภาพยนตร์เขาจะหาว่าผมกวนTeen ไหมครับ? เพราะผมกลัวว่าถ้าได้นั่งติดกันแล้วเดี๋ยวจะนั่งคุยกัน ผมเกรงใจคนอื่นกลัวว่าเขาจะรำคาญครับ (เอ ... หรือว่าไปซื้อแผ่นหนังเถื่อนแล้วชวนเพื่อน ๆ ไปดูกันที่บ้านของผมดีกว่า จะเลือกนั่งดูตรงไหนในบ้านก็ได้ นั่งดูที่พื้นหน้าจอทีวีก็ได้ นั่งดูบนโซฟาก็ได้ หรือว่าจะยกทีวีออกไปตั้งข้างนอกก็ได้ จะได้นั่งกินเหล้าที่โต๊ะม้าหินไปด้วยดูไปด้วย ใครจะเดินย้ายที่ไปมาก็ได้ด้วย)
คูปองแลกเครื่องดื่มก็แลกได้แค่น้ำอัดลมสีดำแก้วกระติ๊ดเดียวเอง ดูดแค่ 2 อึกก็หมดแก้วแล้วยังไม่หายคอแห้งเลย ผมจะขอเปลี่ยนเป็นน้ำแดงหรือน้ำสไบร์ทก็ไม่ได้ครับต้องจ่ายเงินเพิ่ม ส่วนคูปองแลกข้าวโพดป๊อปคอร์นก็แลกได้แค่ข้าวโพดห่อเล็ก ห่อเท่าแมวกิน แล้วก็เป็นข้าวโพดรสธรรมดาอย่างเดียว จะขอเปลี่ยนเป็นรสหวานหรือรสซ็อคโกแล็ตก็ไม่ได้ครับ ต้องจ่ายเงินเพิ่มเช่นกัน แล้วมันจะแจกมาทำไมว่ะ? ไม่เข้าใจจริง ๆ เลย (เอ ... หรือว่าซื้อแผ่นหนังเถื่อนไปดูที่บ้านดีกว่า แล้วแวะร้านเซเว่นซื้อขนมและเครื่องดื่มไปกินด้วยก็ได้)
ทางโรงภาพยนตร์เขาขอสงวนสิทธิ์สำหรับการตรวจข้าวของ และทรัพย์สมบัติส่วนตัวในกระเป๋าของเรา ก่อนที่เราจะเข้าไปในโรงหนัง เพราะว่าทางโรงภาพยนตร์ไม่อนุญาตให้เรานำเครื่องดื่มและอาหารจากข้างนอกเข้าไปในโรงหนัง ประมาณว่าของกินอะไรก็ตามที่ไม่ได้ซื้อจากทางโรงภาพยนตร์ เขาไม่อนุญาตให้เอาเข้าไปในโรงหนัง ต้องขอยึดเอาไว้ก่อน (อ้าว ... แล้วเมื่อกี้ผมเพิ่งไปกินโต๊ะจีนวันเกิดเพื่อนมา หมูหันเหลืออยู่ครึ่งตัว ไก่แช่เหล้าเหลืออยู่เกือบจาน ผมให้ทางร้านห่อใส่กล่องกลับบ้าน อย่างนี้ทางโรงหนังก็ต้องยึดของผมไปอ่ะสิ งั้นไม่เอาดีกว่าไปซื้อแผ่นหนังเถื่อนกลับไปดูที่บ้านก็ได้ว่ะ)
สมมุติว่าถ้าผมเอาแก้วน้ำที่ผมซื้อจากทางโรงภาพยนตร์นี้เมื่อสัปดาห์ที่แล้วมาจากบ้านล่ะ แล้วแวะที่ร้านเซเว่นฯซื้อน้ำอัดลมใส่ลงไปในแก้ว พอผมจะเดินเข้าโรงหนัง ไอ้พนักงานหน้าประตูมันจะมาขอดูดน้ำจากแก้วของผม เพื่อพิสูจน์ว่าเป็นเครื่องดื่มที่ซื้อมาจากทางโรงภาพยนตร์หรือเปล่าครับ? แล้วถ้าเกิดว่าผมกำลังนั่งดูหนังอยู่ แล้วผมเกิดสำรอกเอาซาลาเปาที่ผมกินไปเมื่อ 2 ชั่วโมงที่แล้วออกมาจากปาก (ซึ่งเป็นความสามารถพิเศษส่วนตัวของผมครับ โปรดอย่าลอกเลียนแบบโดยเด็ดขาด) ไอ้พนักงานของโรงหนังมันจะมายึดเอาซาลาเปาที่ผมเพิ่งสำรอกออกมา เอาไปเก็บไว้ด้วยหรือเปล่าครับ? เพราะว่ามันเป็นอาหารที่ไม่ได้ซื้อมาจากทางโรงภาพยนตร์ ผมล่ะอยากรู้จริง ๆ เลยครับ
ผมเข้าคิวรอซื้อตั๋วอยู่ 1 ชั่วโมงกว่า ก็ถึงคิวของผมได้เข้าไปเลือกซื้อตั๋วที่นั่งแล้ว แต่ปรากฎว่ารอบฉายที่ผมต้องการจะดูมันเหลือที่นั่งอยู่ 2 แถวติดหน้าจอ แล้วใครมันจะไปนั่งทนดูไหวล่ะครับ? ใกล้จอขนาดนั้นดูไปแล้วต้องปวดหัวแน่ ๆ เลย
แล้วทำไมคุณไม่จองตั๋วล่วงหน้ามาจากทางบ้านล่ะ?
พนักงานขายตั๋วสุภาพสตรีหน้าตาบ๊องแบ๊วเธอถามผมครับ
ผมลองพยายามทำดูแล้วครับ ลองโทรศัพท์เข้าไปที่เบอร์อัตโนมัติของโรงภาพยนตร์แล้ว ระบบอัตโนมัติมันให้ผมเลือก กด 1 กด 2 ... แล้วก็เลือก กด 1 กด 2 ... แล้วก็เลือก กด 1 กด 2 ผมกดจนแป้นตัวเลขโทรศัพท์มือถือของผมสึกหมดแล้ว เสียค่าโทรไปเกือบจะ 10 นาทีแล้ว สุดท้ายระบบอัตโนมัติมันก็บอกว่า ขออภัยค่ะ ไม่สามารถทำการจองตั๋วได้ในขณะนี้ กรุณาเลือก กด 1 กด 2 ... แล้วก็เลือก กด 1 กด 2 ผมเสียเงินค่าโทรศัพท์ไปเกือบ 15 นาที ผมยังจองตั๋วทางโทรศัพท์ไม่ได้เลยครับ (เออว่ะ ... ที่แผงขายแผ่นหนังเถื่อน คนขายเคยบอกผมว่า เขามีระบบเดลิเวอร์รี่ให้โทรไปสั่งซื้อหนัง แล้วคนขายจะขับรถมอไซด์เอาเข้ามาส่งให้ถึงที่บ้าน มันน่าจะสะดวกดีเหมือนกันครับ)
ผมลองเข้าเว็บไซด์ของโรงภาพยนตร์แล้วครับ รอโหลดเว็บไซด์ของโรงภาพยนตร์โคตรจะนานเลยครับ (เอาเวลาไปโหลดหนังฟรีจากเว็บเถื่อนยังเร็วกว่าเลยครับ) พอผมเข้าเว็บไซด์ของเขาได้ ผมก็คลิกเข้าไปที่ระบบสำรองที่นั่งในรอบฉายที่ต้องการจะดู ปรากฎว่า อึ้งแดก เลยครับ เพราะว่ารอบฉายที่ผมต้องการจะดู มันมีที่นั่งให้จองทางอินเตอร์เน็ตอยู่แค่ 6 ที่นั่งเท่านั้นเอง แล้วมันก็ถูกจองหมดแล้ว ผมก็ไม่ทราบว่ามันมีคนจองไปแล้วจริง ๆ หรือว่ามันหลอกให้เราเข้าไปดูในเว็บไซด์ของมันก็ไม่ทราบครับ? (เออ ... ลืมไป ไปซื้อแผ่นหนังเถื่อนมาดูทางเครื่องคอมพิวเตอร์ก็ได้นิหว่า)
สุดท้ายผมก็ต้องทนดูหนังเรื่องที่โรงภาพยนตร์เหมือนจะบังคับให้ผมดู โดยผมต้องนั่งในที่นั่งแถวที่ 2 ที่ห่างจากหน้าจอ โรงภาพยนตร์ก็ดูดี ดูหรูหราดี แต่ทำไมโรงหนังมันเล็กนิดเดียวเองว่ะ? (ขนาดของโรงหนังนี้กว้างกว่าร้านอาหารจีนที่ผมเพิ่งไปนั่งกินมานิดเดียวเองครับ ประมาณว่าถ้าไอ้คนที่นั่งแถวหลังสุดมันเกิดตดขึ้นมา ผมว่าไอ้คนที่นั่งแถวหน้าสุดมันก็คงจะได้กลิ่นด้วยแน่ ๆ เลย) ในตั๋วหนังระบุว่าหนังฉายรอบบ่าย 2 โมงตรง แล้วตอนนี้บ่าย 2 โมงครึ่งแล้ว ทำไมหนังมันยังไม่ฉายอีกว่ะ? มันหลอกให้ผมเข้าไปนั่งดูโฆษณาไร้สาระอยู่ตั้งครึ่งชั่วโมงกว่า มันน่าจะบอกว่าฉายรอบเวลาบ่าย 2 โมง 45 ก็หมดเรื่อง ผมจะได้ไม่ต้องเข้ามานั่งทนดูโฆษณาไร้สาระพวกนี้ (รู้อย่างนี้ ... ผมไปซื้อแผ่นหนังเถื่อนกลับไปดูที่บ้านที่กว่า ช่วงโฆษณาหรือช่วงไหนที่ไม่ต้องการจะดู ก็กดรีโมทข้ามไปเลยก็ได้)
ในขณะที่ผมกำลังนั่งดูหนังอยู่ในโรงหนัง ไอ้พนักงานของโรงหนังมันก็มาคอยยืนแอบดูว่า มีใครแอบถ่าย มีใครแอบซูมหนังในโรงหนังหรือเปล่า? มันจะมายืนคอยแอบมองทำไมก็ไม่ทราบครับ? เสียสมาธิ เสียอรรถรสในการชมภาพยนตร์หมดเลย กล้องถ่ายรูป เครื่องมืออิเลคทรอนิกส์ต่าง ๆ มรึงก็ยึดของเขาไว้ตั้งแต่หน้าประตูแล้ว ขนาดเครื่องโน้ตบุ๊คส์ของนักศึกษามรึงยังขอยึดเขาไว้เลย แล้วมรึงจะมาคอยยืนแอบดูทำไมก็ไม่ทราบ น่ารำคาญจังเลยครับ โทรศัพท์มือถือเขาก็ปิดเครื่องกันหมดทุกคนแล้ว (เออว่ะ? ... แล้วถ้าเกิดตอนนี้มีเรื่องด่วนขึ้นมาล่ะ? คนอื่นก็โทรมาติดต่อผมก็ไม่ได้สิครับ รู้อย่างนี้ผมซื้อแผ่นหนังเถื่อนไปนั่งดูที่บ้านดีกว่า ถ้าเกิดว่ามีใครโทรศัพท์มาหาผมเพราะว่ามีธุระสำคัญ ผมยังกดปุ่ม stop ค้างไว้ได้นิหว่า)
สุดท้ายผมนั่งทนดูได้ไม่ถึงครึ่งเรื่อง ปวดหัวก็ปวดหัว แล้วยังต้องมาปวดตาจากการมองภาพใกล้ ๆ ที่เบลอ ๆ อีก หนังเรื่องนี้ก็ไม่ได้สนุกมากมายเหมือนกับที่โฆษณาโปรโมทไว้เลย ดูแล้วไม่สนุกเลย ลุกออกจากโรงหนังมันเลยดีกว่า ยอมเสียเงินค่าตั๋วหนัง 150 บาท ดีกว่าไปทนปวดหัวทนปวดตาครับ ว่าแล้วผมก็ลุกออกจากที่นั่งเดินออกจากโรงหนังเลย เออว่ะ ... มีคนลุกเดินตามผมออกมาจากโรงหนังด้วย (เออว่ะ ... ถ้าเกิดซื้อแผ่นหนังเถื่อนมาแล้ว หนังเรื่องนั้นไม่สนุกหรือว่าเราไม่อยากทนดูต่อก็ปิดเครื่องก็ได้ แล้วเอาแผ่นหนังไปให้เพื่อนคนอื่นดูก็ได้ ไม่รู้สึกเสียดายเงินด้วย)
งั้นผมขอตัวไปเลือกซื้อแผ่นหนังเถื่อนที่หน้าห้างก่อนครับ
ผมไปล่ะครับ ... เดี๋ยวไอ้คนขายแผ่นหนังเถื่อนมันจะเก็บแผงหนีตำรวจไปซะก่อน
ผมซื้อแผ่นหนังเถื่อนกลับไปดูที่บ้านดีกว่า
อิอิ
แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 51 11:05:37
แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 51 11:04:30
แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 51 11:03:17
ทำไมคนทั่วไปยังหาซื้อแผ่นหนังเถื่อนหรือแผ่นวีซีดีผีมาดูกันอยู่ทั่วบ้านทั่วเมือง?
