PANTIP.COM : A6781621 กระทรวงวัฒนธรรมแผลงฤทธิ์ เซ็นเซอร์แบบกัลยาณมิตรจริงหรือ? ภาพยนตร์เรื่อง Frontier(s) ถูกแบนแล้ว [ภาพยนตร์]

กระทรวงวัฒนธรรมแผลงฤทธิ์ เซ็นเซอร์แบบกัลยาณมิตรจริงหรือ? ภาพยนตร์เรื่อง Frontier(s) ถูกแบนแล้ว

"สวช.จะเซ็นเซอร์แบบกัลยาณมิตร ยึดผลประโยชน์ของผู้รับสื่อเป็นหลัก และไม่ลืมคำนึงถึงผู้สร้างด้วย"

ปรีชา กันธิยะ เลขาธิการ สวช. กล่าวเมื่อวันที่ 16 มิถุนายน 2551

ดังที่ทุกท่านได้ทราบ หรือบางท่านอาจจะยังไม่ทราบ ว่าในขณะนี้ ภารกิจในการตรวจพิจารณาภาพยนตร์ฉายในโรง ได้ตกเป็นของสำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม ซึ่งค่ายหนังทุกค่ายจะต้องส่งหนังเพื่อทำการเซ็นเซอร์ ที่หน่วยงานสำนักภาพยนตร์และวีดิทัศน์ ซึ่งตั้งอยู่ในบริเวณของ ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย

ขณะนี้ การดำเนินการได้เริ่มต้นมาพักหนึ่งแล้ว โดยแม้ว่าตามพระราชบัญญัติภาพยนตร์และวีดิทัศน์ พ.ศ. 2551 จะระบุว่า

"ในการตรวจพิจารณาภาพยนตร์ตามมาตรา 25 ให้คณะกรรมการพิจารณาภาพยนตร์และวีดิทัศน์กำหนดด้วยว่าภาพยนตร์ดังกล่าวจัดอยู่ในประเภทใด ดังต่อไปนี้"

แม้กฎหมายจะเขียนเอาไว้เช่นนี้ แต่เนื่องจากในขณะนี้ ทางกระทรวงวัฒนธรรมอ้างว่า กฎกระทรวงที่ใช้ในการจัดเรตติ้งภาพยนตร์ยังไม่ได้ส่งให้คณะรัฐมนตรีพิจารณา ทางกระทรวงวัฒนธรรม จึงเลือกที่จะใช้วิธีการ "เซ็นเซอร์" ไปพลางๆก่อน โดยได้มีการแต่งตั้งคณะกรรมการเซ็นเซอร์ชุดหลักขึ้นมา 7 คน ดังนี้

นายปรีชา กันธิยะ เลขาธิการคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ เป็นประธาน

(นายปรีชา กันธิยะ คือผู้ที่เคยออกมาต่อต้านชื่อหนัง "ผีกระชากหัว" อย่างรุนแรง โดยบอกว่าผู้ที่ปล่อยให้มีชื่อหนังแบบนี้ออกมาสมควรถูกลงโทษ และนอกจากนี้ นายปรีชายังดำรงตำแหน่งตามกฎหมายนี้ในการเป็นนายทะเบียนกลาง มีหน้าที่ในการเข้าตรวจค้นโรงภาพยนตร์ ตลอดจนร้านขายซีดีต่างๆในกรุงเทพมหานคร)

นายสงขลา วิชัยขัทคะ รองเลขาธิการคณะกรรมการกฤษฎีกา

นายอำนาจ บัวศิริ ผอ.สำนักเลขาธิการมหาเถรสมาคม

นายชัยวัฒน์ ทวีวงศ์แสงทอง เลขาธิการสมาคมสมาพันธ์ภาพยนตร์แห่งชาติ

นายสมบัติ ภู่กาญจน์ คอลัมนิสต์และผู้ทรงคุณวุฒิด้านศิลปวัฒนธรรมและสื่อสารมวลชน

พลเอกธันวาคม ทิพยจันทร์ ที่ปรึกษาสมาคมนักข่าวบันเทิงแห่งประเทศไทย

นางนพพร มุกดามณี รองเลขาธิการคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ เป็นกรรมการและเลขานุการ

และนอกจากนี้ ยังมีการแต่งตั้งคณะกรรมการอีกชุดหนึ่งขึ้นมาเพื่อช่วยงานในการเซ็นเซอร์ภาพยนตร์ ซึ่งเข้าใจว่า เป็นคณะกรรมการเซ็นเซอร์ชุดที่น่าจะกำลังปฏิบัติงานอยู่ในขณะนี้ด้วยเช่นกัน

ฟังๆดูจากคำให้สัมภาษณ์ของนายปรีชา กันธิยะ ที่บอกว่าจะ "เซ็นเซอร์แบบกัลยาณมิตร" คำนึงถึงประโยชน์ของผู้สร้าง และผู้ชมเป็นหลักนั้น อาจทำให้ผู้ชมบางส่วนรู้สึกเบาใจว่าคงจะไม่มีอะไร

ขณะที่ช่วงตั้งแต่กลางเดือนมิถุนายน ซึ่งเป็นช่วงที่คณะกรรมการเซ็นเซอร์ชุดใหม่เริ่มปฏิบัติหน้าที่ ภาพยนตร์หลายเรื่องยังดูออกฉายตามปกติ ซึ่งสาเหตุหนึ่งเป็นเพราะเป็นช่วงเปลี่ยนผ่านที่ยังไม่มีความแน่ชัดในการดำเนินการ

อย่างไรก็ตาม เมื่อต้นเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา คณะกรรมการเซ็นเซอร์ชุดใหม่ได้เริ่มปฏิบัติงานอย่างจริงจัง ซึ่งผลที่ตามมา ก็คือคณะกรรมการเซ็นเซอร์ชุดใหม่ได้แผลงฤทธิ์ให้ทุกคนได้ประจักษ์แก่สายตา ด้วยการสั่งไม่อนุญาตให้ภาพยนตร์แนวสยองขวัญจากฝรั่งเศสเรื่อง Frontier(s) ออกฉาย ด้วยเหตุผลที่ว่า ภาพยนตร์มีเนื้อหารุนแรงโดยที่ไม่มีเหตุผล

แม้ว่าตามกฎกระทรวงที่ได้มีการร่าง และคาดว่าน่าจะเสร็จสิ้นแล้ว ภาพยนตร์เรื่อง Frontier(s) ควรจัดอยู่ในเรต น.18 หรือ น.20 และภาพยนตร์เรื่องนี้ก็ไม่ได้มีเนื้อหาที่ขัดต่อกฎหมายข้อใดๆที่มีอยู่ในขณะนี้ แต่เนื่องจากทางกระทรวงวัฒนธรรมเลือกใช้วิธีการเซ็นเซอร์ในช่วงของการเปลี่ยนผ่าน และเนื่องจากทุกอย่างฉุกละหุกมาก ทางเจ้าของหนังจึงยังไม่ได้มีการยื่นอุทธรณ์ หรือดำเนินการอย่างอื่น ตัวหนังจึงอยู่ในสภาพ "ถูกแบน" ไปโดยปริยาย จนกว่าจะมีการเปลี่ยนแปลง

ซึ่งภาพยนตร์เรื่องนี้ เดิมมีกำหนดที่จะเข้าฉายในช่วงสิ้นเดือนนี้ และมีกำหนดที่จะฉายรอบสื่อมวลชนในสัปดาห์นี้ เมื่อผลออกมาเป็นเช่นนี้ จึงทำให้ทุกอย่างต้องถูกยกเลิก ซึ่งจากรายงานที่ได้รับมา ทางสายตรวจของกองเซ็นเซอร์ได้เดินทางไประงับการฉายหนังเรื่องนี้ ซึ่งเป็นการฉายเพื่อชมเป็นการภายในที่โรงภาพยนตร์แห่งหนึ่ง เนื่องจากตัวหนังยังไม่ผ่านเซ็นเซอร์ และพอส่งไปเซ็นเซอร์ ก็ปรากฏว่าตัวหนังไม่ผ่านเซ็นเซอร์

ซึ่งในขณะเดียวกัน มีรายงานถึงภาพยนตร์เรื่องหนึ่งที่ออกฉายไปเมื่อช่วงต้นเดือนที่ผ่านมา ต้องประสบปัญหากับการเซ็นเซอร์เช่นเดียวกัน โดยเนื่องจากกำหนดฉายของภาพยนตร์อยู่ในช่วงที่มีความลักลั่น เพราะเป็นช่วงที่มีการเปลี่ยนผ่าน ทำให้ทางเจ้าของหนังภาพยนตร์เรื่องดังกล่าวได้นำหนังออกฉายโดยไม่ได้ส่งเซ็นเซอร์ ซึ่งทางเซ็นเซอร์ได้ทราบเข้า และเข้าไปทำการตรวจสอบในโรงภาพยนตร์ ผลจึงทำให้ทางเจ้าของหนังถูกเซ็นเซอร์ปรับเป็นเงินหลายแสนบาท แม้ว่าเมื่อต้นเดือนมิถุนายน นายปรีชา กันธิยะ จะได้ออกมาให้สัมภาษณ์ว่า "อย่างไรก็ตาม ในช่วง 90 วันต่อจากนี้ไป เป็นช่วงเรียกทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องมารับทราบข้อมูลและแนวทางปฏิบัติงาน หากมีผู้ฝ่าฝืนหรือทำผิดกฎหมายโดยไม่เจตนา สวช.จะต้องเข้าไปตักเตือนและทำความเข้าใจเท่านั้น ยังไม่มีการลงโทษรุนแรง" (หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ 31 พฤษภาคม 2551) ก็ตามที

ตอนนี้สถานการณ์ในวงการหนังอยู่ในช่วงตึงเครียด เพราะกฎกระทรวงที่ว่าด้วยการจัดเรตติ้งยังไม่มีวี่แววว่าจะได้เข้าสู่การประชุมคณะรัฐมนตรี (ขณะที่คณะรัฐมนตรีชุดนี้ ก็มีวี่แววสูงมากว่าจะได้ปฏิบัติงานต่อไปอีกไม่นานนัก ซึ่งอาจส่งผลให้กฎกระทรวงฉบับนี้ยังคงค้างเติ่งอยู่ต่อไป)

ขณะที่การเซ็นเซอร์โดยกระทรวงวัฒนธรรมก็เป็นที่รู้กันว่ามีความเข้มงวดอย่างน่ากลัว ซึ่งตอนนี้ ค่ายหนังบางค่าย ได้ทำการถอดหนังที่เป็นหนังแนวแอ๊คชั่น, ทริลเลอร์ หรือหนังที่มีฉากที่ "คาดว่าน่าจะรุนแรงในสายตาของกองเซ็นเซอร์" ออกจากโปรแกรมไปก่อน เพื่อรอดูสถานการณ์

ขณะที่ทางกลุ่มเฝ้าระวังทางวัฒนธรรม ของ นส. ลัดดา ตั้งสุภาชัย ที่เฝ้าติดตามเรื่องการเซ็นเซอร์ภาพยนตร์มาโดยตลอด ระยะหลังๆมานี้ดูจะเงียบไปด้วยกระแสข่าวทางการเมืองที่รุนแรงกว่า แต่ล่าสุด มีกระแสข่าวว่า กลุ่มเฝ้าระวังทางวัฒนธรรมมีแผนที่จะ "สร้างผลงานครั้งยิ่งใหญ่" เพื่อต้อนรับการประกาศใช้พระราชบัญญัติภาพยนตร์และวีดิทัศน์ พศ. 2551 ที่ทางกลุ่มเฝ้าระวังได้มีส่วนในการร่วมร่างกฎหมายฉบับนี้มาเกือบจะโดยตลอด

ซึ่งการสร้างผลงานที่ว่าจะเป็นอะไรนั้นยังไม่มีใครทราบ แต่อยากแจ้งไปทางค่ายหนัง หรือเจ้าของโรงภาพยนตร์ให้รับทราบไว้ ท่านคงไม่อยากตกเป็นข่าวหน้าหนึ่ง

รายงานโดย : เครือข่ายผู้ชมภาพยนตร์แห่งประเทศไทย

มีปัญหา ความขับข้องใจ เกี่ยวกับการบังคับใช้พระราชบัญญัติภาพยนตร์ พ.ศ. 2551 หรือพบเห็นการกระทำที่ไม่เป็นธรรม พบเห็นการเซ็นเซอร์ที่เกินกว่าเหตุในภาพยนตร์เรื่องใด พบเห็นการบังคับใช้กฎหมายภาพยนตร์แบบศรีธนญชัย หรือใครมีข่าวสารใดๆ เกี่ยวกับกรณีนี้ สามารถแจ้งแก่เราได้ที่อีเมล์ movieaudiencenetwork@gmail.com หรือติดต่อเราได้ที่เว็บบล็อคด้านล่างนี้

แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 51 16:39:27

แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 51 16:12:32

แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 51 16:06:22

แก้ไขเมื่อ 09 ก.ค. 51 16:04:51

จากคุณ : หน้ากากจันทรา - [ 9 ก.ค. 51 16:03:33 ]

ความคิดเห็นที่ 6

บทวิจารณ์

Frontier(s) : โชคดี...ที่ตายก่อน!/โสภณา เชาว์วิวัฒน์กุล

จาก ผู้จัดการออนไลน์

ซาเวียร์ เจนส์ เล่าว่า เขาได้รับแรงบันดาลใจในการทำหนังเรื่องนี้ จากผลการเลือกตั้งประธานาธิบดีฝรั่งเศสรอบแรกเมื่อปี 2002

โดยปรกติ การเลือกตั้งประธานาธิบดีในประเทศฝรั่งเศสจะทำกัน 2 รอบ โดยในรอบที่สองจะเป็นการนำผู้สมัครที่ได้คะแนนเป็นที่ 1 และที่ 2 จากการเลือกตั้งรอบแรก มาให้ประชาชนลงคะแนนตัดสินกันอีกครั้ง

ในครั้งนั้น ผู้ที่ได้คะแนนสูงสุดจากการเลือกตั้งรอบแรก คือ นาย ฌากส์ ชีรัก ประธานาธิบดีคนก่อน และ นาย ฌอง-มารี เลอเปน คู่แข่งจากพรรคแนวร่วมแห่งชาติ

เป็นนายเลอเปนนี่เอง ที่ทำให้ซาเวียร์ เจนส์ เกิดอาการคันคะเยอจนต้องลุกขึ้นมาเขียนบทหนัง Frontier(s)

ลักษณะเด่นของนายเลอเปนที่ทุกคนทราบดีก็คือ เขาเป็นพวกขวาตกขอบ อนุรักษ์นิยมสุดขั้ว เลอเปนชูนโยบายชาตินิยมสุดโต่งในการหาเสียง และแสดงออกอย่างไม่ปิดบังว่า ชิงชังชาวต่างชาติที่มาอาศัยแผ่นดินของเขาเป็นที่พำนักอาศัย

นโยบายหลายข้อที่เลอเปนสัญญาว่าจะทำหากได้เป็นประธานาธิบดี ล้วนส่งผลในทางลบต่อคนต่างด้าวในฝรั่งเศส เป็นต้นว่า ยกเลิกสวัสดิการทางสังคมบางประการ สงวนอาชีพครูตั้งแต่ระดับประถมจนถึงมหาวิทยาลัยไว้สำหรับชาวฝรั่งเศสโดยเฉพาะ ไม่ยอมรับผู้ที่ถือสองสัญชาติ ไม่อนุญาตให้ชาวต่างชาติเข้าไปตั้งถิ่นฐานทำมาหากินแข่งกับคนฝรั่งเศส ห้ามไม่ให้สตรีมุสลิมใช้ผ้าโพกศีรษะหรือผ้าคลุมหน้า ฯลฯ

นอกจากนั้น เลอเปนยังเสนอนโยบายบางข้อที่ชวนให้เชื่อว่า จะส่งผลให้สิทธิและเสรีภาพของประชาชนลดน้อยลง ทั้งการห้ามทำแท้งไม่ว่าจะด้วยเหตุใดก็ตาม ไม่ให้การยอมรับกลุ่มรักร่วมเพศ เพิ่มอำนาจให้ตำรวจ ฯลฯ

สรุปก็คือ สำหรับคนต่างชาติ ต่างศาสนา หรือกระทั่งคนฝรั่งเศสเองที่ฝักใฝ่ฝ่ายเสรีนิยม หากนายเลอเปนได้เป็นผู้นำประเทศจริง...เพียงแค่คิด ก็ถือเป็นฝันร้ายอย่างยิ่ง
ซาเวียร์ เจนส์ นำความรู้สึกช็อกวันที่ทราบข่าวชัยชนะในการเลือกตั้งรอบแรกของเลอเปนมาแปรรูป จนกลายเป็นพล็อตหนังเรื่อง Frontier(s)

หนังตั้งต้นที่ภาพข่าวการจลาจลในกรุงปารีส ภายหลังหนุ่มสาวหัวเสรีนิยมและคนต่างด้าวในประเทศ ทราบข่าวชัยชนะในรอบแรกของนักการเมืองฝ่ายขวาสุดขอบ (หนังไม่เคยระบุชื่อนายเลอเปน และแม้ในความเป็นจริงจะเกิดเหตุจลาจลเช่นเดียวกันนี้ด้วย แต่สันนิษฐานว่า ภาพที่ปรากฏในหนัง ไม่น่าจะใช่ภาพเหตุการณ์จริง)

เด็กวัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง ประกอบด้วยชาย 4 และหญิง 1 ฉวยจังหวะที่บ้านเมืองกำลังโกลาหล บุกปล้นร้านค้าต่างๆ ได้เงินมากระเป๋าใหญ่

สาเหตุที่ทั้งหมดตัดสินใจปล้น แน่นอนว่า มีความอยากได้ใคร่มีในสิ่งที่ชีวิตปรกติไม่มีทางจะหาได้ เป็นเหตุผลหลัก (หนังเล่าพื้นเพปูมหลังวัยรุ่นกลุ่มนี้ไว้คร่าวๆ ว่า พวกเขามาจากครอบครัวที่ฐานะไม่สู้ดีนัก) แต่สำหรับ ยาสมิน ผู้หญิงเพียงหนึ่งเดียวในแก๊ง เธอมีอีกเหตุผลหนึ่งเป็นแรงจูงใจสำคัญ นั่นคือ ณ เวลานั้นเธอพบว่าตัวเองกำลังตั้งท้องอ่อนๆ และเธอก็ต้องการเงินไปเป็นค่าใช้จ่ายในการกำจัดชีวิตน้อยๆ ที่เธอไม่ต้องการคนนั้น

หลังการปล้นสำเร็จลุล่วง ทั้งหมดตกลงใจขับรถมุ่งหน้าไปยังประเทศฮอลแลนด์เพื่อกบดานหลบซ่อนตัว และเรื่องราวถัดจากนั้นก็เข้าสูตร ‘หนังวัยรุ่นรนหาที่’ ทั่วไป กล่าวคือ ก่อนถึงที่หมาย แก๊งเด็กวัยรุ่นตัดสินใจแวะค้างอ้างแรมที่โรงแรมเล็กๆ แห่งหนึ่งในเขตชายแดน และเรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อหนังเฉลยว่า โรงแรมแห่งนั้น แท้จริงแล้วดำเนินกิจการโดยครอบครัววิปริตครอบครัวหนึ่ง

ตัวพ่อ ซึ่งเป็นหัวหน้าครอบครัว มีหัวใจฝักใฝ่ลัทธินาซีในระดับเข้มข้น หลังการพ่ายแพ้ของพรรคนาซีในสงครามโลกครั้งที่ 2 เขาพาตัวเองและครอบครัวมาเก็บตัวเงียบที่นั่น จากนั้นก็ริเริ่มดำเนินการแผนการชั่วร้าย นั่นคือ การพยายามสร้างครอบครัวที่มี ‘สายเลือดบริสุทธิ์’ ขึ้น โดยหาสมาชิกจากแขกที่มาเช่าพักโรงแรมแห่งนั้น พร้อมกันนั้นก็จะลงมือกำจัดพวก ‘เลือดสกปรก’ แบบไม่เลือกหน้า ด้วยวิธีการโหดแสนโหด และวิปริตเหนือคำบรรยาย

เดิมทีเดียว Frontier(s) –ซึ่งได้รับอิทธิพลจาก The Texas Chainsaw Massacre อย่างเห็นได้ชัด- ได้รับเลือกให้เข้าฉายในเทศกาล 8 Films to Die For ประจำปี 2007 (หรือรู้จักในอีกชื่อหนึ่งว่า HorrorFest) ซึ่งในแต่ละปีจะมีการคัดเลือกหนังสยองขวัญอิสระจำนวน 8 เรื่องมาจัดฉาย ให้ผู้ชมที่แสวงหาเลือดเนื้อและความตายบนจอภาพยนตร์ ดูกันให้ ‘อิ่มเลือด’ กันไปข้าง

อย่างไรก็ตาม ในเวลาต่อมาก็เกิดเหตุผิดแผนขึ้น เมื่อหนังดันไปได้รับเรต NC-17 จากคณะกรรมการพิจารณาเรตติ้งภาพยนตร์ของอเมริกา ส่งผลให้หนังถูกถอนออกจากโปรแกรม (อีก 7 เรื่องในปีนั้นได้แค่เรต R) และบริษัทผู้จัดจำหน่ายก็ตัดสินใจนำหนังฉบับ ‘ไม่แคร์เรตติ้ง’ ออกฉายแบบจำกัดจำนวนโรงในปีถัดมาแทน (Frontier(s) Unrated ฉายที่อเมริกาในวันที่ 9 พฤษภาคม 2008 ก่อนดีวีดีออกวางจำหน่ายเพียง 1 สัปดาห์เท่านั้น)

แน่นอนว่า แง่มุมเรื่องความโหดเหี้ยม วิปริต ถึงเลือดถึงเนื้อ เป็นจุดขายสำคัญที่ทำให้ผู้ชมจำนวนไม่น้อย หันมามอง Frontier(s) ด้วยความสนใจ

อย่างไรก็ตาม ว่ากันตามเนื้อผ้าจริงๆ Frontier(s) ไม่ได้โหดเกินหน้าเกินตาหนังเรื่องอื่นที่อยู่ในหมวดหมู่เดียวกันเท่าใดนัก (ดิฉันดูดีวีดีฉบับ Unrated) เปรียบเทียบกับหนังอย่าง Hostel ถ้านับเฉพาะปริมาณฉากโหด Hostel ยังมีมากกว่า อีกทั้งกรรมวิธีทรมานทรกรรมเหยื่อ ก็ยังวิปริตพิสดารเสียยิ่งกว่า Frontier(s) (แต่ก็น่าแปลกใจที่ Hostel ติดแค่เรต R)

พูดอีกแบบก็คือ Frontier(s) นั้น แม้จะเข้าข่ายหนังโหด ทว่าก็เป็นการ ‘โหดตามมาตรฐาน’ ไม่ใช่ ‘โหดโดดเด้ง’ ชนิดที่ไม่เคยพบเคยเห็นมาก่อนในโลกภาพยนตร์ แต่การที่ผู้ชมรู้สึกว่ามัน ‘โหดกว่าที่เป็นจริง’ นั้น น่าจะมาจากสาเหตุ 2 ประการด้วยกัน

หนึ่งคือ การที่หนังบอกเล่าทุกสิ่งทุกอย่างด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง เคร่งเครียด โดยไม่เหลือที่ว่างให้กับ ‘อารมณ์ขัน’ และไม่ปล่อยให้ผู้ชมมีช่วงเวลาผ่อนคลายแม้แต่น้อยนิด (ช่วง 20 นาทีแรกของ Hostel ยังมีบรรยากาศสนุกสนานเฮฮาแบบหนังวัยรุ่นห่ามๆ หรือแม้กระทั่งในยามที่หนังเดินทางเข้าสู่ช่วงเวลาหฤโหดแล้ว ก็ยังอุตส่าห์แทรกใส่อารมณ์ขันเล็กๆ น้อยๆ พอให้ผู้ชมได้พักเหนื่อยจากการถูกทรมานประสาทบ้าง แต่ Frontier(s) ไม่มีอะไรอย่างที่ว่ามานั่น หนังเครียดแบบไม่ผ่อนผันตั้งแต่ต้นจนกระทั่งจบ)

และสอง การที่ผู้ชมถูกข่มขู่ด้วยข้อมูลเบื้องต้นจำพวก หนังโหดมาก โหดเหลือเกิน โหดอย่างไม่เคยพบไม่เคยเห็น ฯลฯ ก็มีส่วนอย่างยิ่งที่ทำให้เราดูหนังด้วยความรู้สึก ‘หวาดระแวง’ อยู่ตลอดเวลา เรารู้สึกว่าบางสิ่งที่เลวร้ายมากๆ สามารถเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ เราพร้อมจะตกใจ และเรากลัวไปก่อนล่วงหน้า ทั้งที่ยังไม่มีเหตุรุนแรงอะไรเกิดขึ้นสักนิด (ประมาณว่า แค่แก๊งเด็กวัยรุ่นนั่งกินข้าวกับสมาชิกครอบครัววิปริต เราก็หลอนตัวเองไปแล้วว่า เดี๋ยวต้องมีใครสักคนหยิบขวาขึ้นมาจามหัวกันเป็นแน่)

ส่วนตัวแล้ว ดิฉันเห็นว่า Frontier(s) เป็นหนังที่ดูแล้วเหนื่อยกับการลุ้น มากกว่าจะสะอิดสะเอียนขนลุกขนพองกับภาพสยดสยอง กระนั้นก็ตาม ควรจะกล่าวย้ำเป็นการขีดเส้นใต้ไว้อีกรอบว่า ที่กล่าวเช่นนี้ ไม่ใช่ว่าหนังไม่โหด เพียงแต่ว่า ถ้าคุณเคยเจอหนังอย่าง Hostel มาก่อน และเคยเกิดอาการเห็นเลือดจนจุกกับหนังอย่าง Haute Tension (สับ สับ สับ) มาแล้ว ดิฉันว่า คุณก็น่าจะเอาตัวรอดจาก Frontier(s) ไปได้โดยไม่บอบช้ำบุบสลายเท่าใดนัก

ในส่วนของแง่มุมทางการเมือง ซึ่งเป็นทั้งแรงบันดาลใจ ช่วงเปิดหัว-ปิดท้าย และยังปรากฏในหนังเป็นระยะๆ (ในรูปแบบของภาพข่าวความคืบหน้าของเหตุจลาจล) นอกจากนั้น ผู้ร้ายตัวเอ้ของหนังก็ยังเป็นตัวแทนของลัทธิการเมืองที่มีความคลั่งชาติอย่างสุดขอบ

ทว่าเป้าหมายการวิพากษ์วิจารณ์ของหนัง ก็ใช่จะจำกัดอยู่เพียงกลุ่มการเมืองฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด นักการเมืองคนหนึ่งคนใด หรือลัทธิทางการเมืองลัทธิหนึ่งลัทธิใดแต่เพียงเท่านั้น แต่มันแสดงให้เห็นภาพรวมของ ‘สิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคน’ ในแง่ที่ว่า มนุษย์นั้น มีสัญชาตญาณทำลายล้างอยู่ในตัวสูงลิบ และพร้อมจะนำมันออกมาใช้ด้วยเหตุผลต่างๆ กัน บ้างเพื่อสนองความทะยานอยากบ้าๆ ของตนเอง บ้างเพื่อให้ตัวเองอยู่รอด และบ้างก็มีเหตุผลด้านมนุษยธรรมเป็นตัวตั้ง

ตัวละครทุกคนในหนังล้วนแล้วแต่ ‘มือเปื้อนเลือด’ กันถ้วนหน้า ทุกคนล้วนผ่านการทำร้ายและทำลายใครสักคนกันมาแล้วด้วยกันทั้งนั้น ชอบธรรมมากบ้างน้อยบ้างต่างกันเท่านั้นเอง

ช่วงต้นเรื่อง หนังให้ผู้ชมได้ยินเสียงของยาสมินพูดถึงทารกในครรภ์ของเธอว่า “ครั้งหนึ่ง ใครสักคนเคยกล่าวไว้ว่า มนุษย์เกิดมาโดยมีสิทธิเสรีภาพเท่าเทียมกัน แต่โลกที่ฉันอยู่กลับเป็นตรงกันข้าม จะมีใครที่ไหนอยากเกิดและเติบโตขึ้นในโลกที่เต็มไปด้วยความโกลาหลและเกลียดชังเช่นนี้?” หญิงสาวตัดสินใจไม่เก็บลูกไว้โดยให้เหตุผลว่า ต้องการพิทักษ์เขาจากความเลวร้ายต่างๆ ที่เกิดขึ้นในโลก

ใครจะเชื่อ-ไม่เชื่อ เห็นด้วยหรือไม่ นั้นไม่สำคัญ เพราะสิ่งที่หนังแสดงให้เห็นก็คือ มันไม่ใช่เรื่องสิทธิหรือความเสมอภาค แต่เป็นความบ้าคลั่งไร้ขีดจำกัด และสัญชาตญาณทำลายล้างที่ไม่อาจควบคุมต่างหาก ที่ทำให้โลกไม่ใช่ที่ที่น่าอยู่อีกต่อไป

แต่มันกลายเป็นโลกแย่ๆ ที่คนโชคร้ายคือพวกที่อยู่นาน ตายช้า และใครก็ตามที่ตายก่อน ก็ต้องถือว่า โชคดีเหลือเกิน

.......

ความคิดเห็นเกี่ยวกับภาพยนตร์

http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6772407/A6772407.html

จากคุณ : หน้ากากจันทรา - [ 9 ก.ค. 51 16:44:36 ]