ความคิดเห็นที่ 1 หนังเป็นภาพยนตร์เรื่องแรกของ บรรจง สินธรมงคลกุล อดีตผู้ช่วยผู้กำกับ ‘ แหยม ยโสธร' หนังตลกบ้านๆสุดดังของเพชรทาย  วงศ์คำเหลา หรือพี่หม่ำ จ๊กมก ของคนทั้งประเทศ  โดยในคราวนี้หม่ำ มารับตำแหน่งโปรดิวเซอร์ (เขาได้อ่านบทหนังตอนที่ทำ บอดี้การ์ดหน้าเหลี่ยม ภาค 2 แล้วชอบมาก แต่ไม่อยากกำกับเอง)  ผลที่ได้คือหนังตลกแบบชาวบ้านที่ประจุไปด้วยกลิ่นอายแบบบ้านผีปอบตามความตั้งใจของผู้กำกับเพียงแต่เปลี่ยนจากผีมาเป็นหมาแทน  มุกตลกแบบเจ็บตัว อารมณ์ขันโฉ่งฉ่างแบบชาวบ้านที่ดูไร้รสนิยม  และซ้ำซากจำเจ   ภายในช่วงสี่ห้าปีหลัง  เรามักได้ยินข้อความประนามบรรดาหนังตลกโดยเฉพาะกลุ่มที่สร้างจากบรรดาตลกคาเฟ่  ข้อความเดิมๆจำพวก   หนังตลกปัญญาอ่อน  หนังไร้สาระ และข้อความอื่นๆอีกจำนวนหนึ่งที่ยังวนเวียนอยู่กับความคิดในทำนองว่าบรรดาหนังตลกที่สร้างจากตลกนั้นขาดไร้คุณค่าทางปัญญา เป็นเพียงความบันเทิงราคาถูกที่เต็มไปด้วยเรื่องตลกใต้สะดือและคำหยาบคาย  และ ว้อ ก็ไม่ได้รอดพ้นจากคำครหานี้(แม้ว่าผู้กำกับจะไม่ใช่ตลก แต่ชื่อของหม่ำก็ยังทำให้เชื่อได้ว่ามันจะเป็นเช่นนั้น)   หากในอีกทางหนึ่ง  หากเรากลับมาพิจารณาหนังตระกูลนี้ใหม่อีกครั้งเราก็จะพบลักษณะร่วมนอกเหนือไปจากพาเหรดตลก และมุกตลกแบบคาเฟ่ขึ้นห้าง  นั่นคือการที่หนังเหล่านี้มักไม่ได้ถ่ายทำกันอย่างปราณีตมากนัก (เกือบทั้งหมดแทบจะแค่ตั้งกล้องแล้วถ่าย) ส่วนตัวเรื่องนั้นมักวนเวียนอยู่กับชีวิตของคนชั้นล่าง (หนังอย่างเทวดาท่าจะเท่ง (หนุ่มตัวแระกอบคณะลิเก ) , ครอบครัวตัวดำ (ครอบครัวบ้านนอกที่เป็นหนี้)   , แหยม ยโสธร (ชาวบ้าน)  หรือ อีส้มสมหวัง (ชีวิตคนในคณะดนตรีลูกทุ่ง) ล้วนกล่าวถึงชีวิตของคนเล็กๆเหล่านี้ทั้งสิ้น)  แม้หนังเหล่านี้จะไม่ได้ถูฏสร้างมาเพื่อเล่าถึงปรัชญายิ่งใหญ่ หรือสะท้อนสังคมหนักๆ  หรือเป็นกระบอกเสียงของคนจน  แต่ทั้งความไม่ประสาในเชิงช่างภาพยนตร์  และความไร้รสนิยมแบบคนเมืองนี้เอง  ทำให้หนังเหล่านี้ ซึ่งทั้งเล่าเรื่องตะกุกตะกัก ขาดไร้ความสมจริง และไม่มีคุณค่าเชิงสุนทรียะ (สำหรับบางคน) กลับกลายเป็นหนังที่สะท้อนภาพร่างของสังคมในปัจจุบันชนิด ชอตต่อชอต ผ่านทางการหยิบมายั่วล้อแบบไม่ต้องหาจริตมาปรุงแต่ง  สิ่งเกิดใหม่ในสังคม สภาพสังคม ข่าวหน้าหนึ่ง ตลอดจนเหตุการณ์ทางการเมือง ถูกนำมาใช้เป็นวัตถุดิบในการสร้างมุกตลก  จะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม หนังตลกเหล่านี้ได้ทำหน้าที่บันทึกภาพสังคมรอบตัวเอาไว้จนเชื่อได้ว่าหลายเรื่องอาจกลายเป็นหมายเหตุทางสังคมได้ และนอกจากนั้นมันยังชิดใกล้กับสังคมจริงๆของคนส่วนใหญ่ในประเทศนี้โดยไม่พยายามจะเย่อหยิ่งแบบหนังสำหรับคนชั้นกลางในเมืองอีกด้วย จากคุณ : killjoe - [ 1 ส.ค. 51 12:14:43 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ว้อเองก็เป็นหนึ่งในขบวนพาเหรดหนังเหล่านี้  ตัวหนังของว้อนั้นเอาเข้าจริงๆ ก็ไม่ได้มีอะไรพิเศษ  มันเล่าเรื่องเล่าเดิมๆที่เหมือนจะเหมือนเดิมแต่ไม่เหมือนเดิม*เสียทีเดียว   ไม่ใช่เรื่องยากจะคาดเดาพลอต หรือเหตุการณ์ในหนัง หลายฉากออกจะเป็นมุกตลกแบบเก่าที่ฝืดเฝือในบางคราว   หยาบคายตามสมควร และไม่ได้มีอะไรประเทืองปัญญามากนัก   เรื่องเล่าเกี่ยวกับชาวบ้านที่ลนลานอยู่กลางการบุกรุกของหมาบ้าจนต้องไปหลบอยู่บ้านผู้ใหญ่ ที่ทำท่อน้ำรอบบ้าน แล้วส่ง คุณเกษตรอำเภอไปตามหานายพรานในตำนานมาช่วย ก่อนที่จะจบลงอย่างหักมุมและแนะนอนกว่ารัฐจะมาถึงก็ตอนจบ และในระหว่างนั้นก็เต็มไปด้วยพฤติกรรมฮาๆของการหนีหมาบ้า ของทุกคนในหมู่บ้าน ตั้งแต่ผู้ใหญ่ ไอ้จิ๊กโก๋ หลวงพ่อ ไอ้หยอย และไอ้ผง เด็กวัด น้องกระแตและน้องบงกช (คู่ขวัญตามลำดับ)     อย่างไรก็ตามเลยพ้นไปจากการเป็นหนังตลกแบบบ้านๆ  มองจากทัศนะส่วนบุคคลของผู้เขียนกลับพบว่านี่คือหนังที่อาศัยการเปรียบเปรยผ่านการทำให้ตลกเพื่อวิพกาษ์การเมืองนับตั้งแต่ยุคทักษิณมาจนถึงยุคของพลังประชาชนได้อย่างน่าสนใจ แม้เหตุการณืใวนหนังจะไม่ได้เล่นล้อกับเหตุการณ์ทางการเมืองแบบตรงไปตรงมา เรียงลำดับเวลาและในขณะเดียวกันก็ไม่ได้แนบสนิทเป็นเนื้อเดียวกันอย่างคมคาย  หรือบางทีอาจเป็นเพียงความเข้าใจเพ้อเจ้อส่วนตัวของผู้เขียนก็เป็นได้ แต่ก็อดรู้สึกสนุกกับการเปรียบเทียบนี้ไม่ได้อยู่ดี จากคุณ : killjoe (killjoe) - [ 1 ส.ค. 51 12:15:24 ]

ความคิดเห็นที่ 3 หากตั้งต้นด้วยการให้หมู่บ้านนี้เป็นตัวแทนของสภาพสังคมไทย ที่ผู้คนหลากหลายสถานะ ทั้งผู้ใหญ่บ้าน (ผู้นำ ) เกษตรอำเภอ(นักวิชาการ) ไปรษณีย์ (ที่มีเครื่องแต่งกาย ตั้งแต่หมวกกันน๊อคไปจนถึงชุดเครื่องแบบละม้ายคล้ายตำรวจอย่างจงใจ ) มีชาวบ้าน มีคนหนุ่มสาว (น้องบงกช น้องกระแต  ผง และหยอย) มีพวกกวนเมืองไร้พิษภัย (ลูกชายผู้ใหญ่กับลูกน้อง) มีพระ มีคนดีคนร้าย พวกเขาอยู่กันอย่างเป็นสุขร่วมกับหมาตัวเดียวของหมู่บ้าน  จนกระทั่งวันหนึ่งหมาน้อยถูกตัดสินว่ามันคือหมาบ้า จากการเห็นกับสองตาว่ามันบ้าไล่งับไม่เลี้ยงจริงๆ   แต่ที่พวกชาวบ้านทำกลับไม่ใช่การพิสูจน์ว่ามันบ้าจริงหรือเปล่า เพราะเมื่อไรที่หมาบ้าปรากฏตัวพวกเขาก็วิ่งกันกระเจิดกระเจิง  ที่พวกเขาทำคือการ บางคนแสวงหาที่พึ่งทางใจ (จากตรรกะส่วนบุคคล) ด้วยการแขวนน้ำถุงไว้กับตัว ไม่ต่างกับปรากฏการณ์จตุคามรามเทพ ที่เฟื่องฟูและจบสิ้นลงในเวลาอันสั้น  บางคนหันไปพึ่งคนนอกด้วยการปานายพรานมากำจัด  ตามตำนานของนายพรานที่มีลักษณะ  - ชายเหนือชาย- (ที่พอเข้าป่าก็กลายเป็น ชายรักชายไปแทนจนชวนคิดเปรียบเทียบกับโลกจริงไม่ได้ )   พวกหนุ่มสาวนั้นแม้จะหวั่นใจไปกับสถานการณ์แต่ที่พวกเขาทำคือการวุ่นวายอยู่กับเรื่องรักๆใคร่ๆ ชาวบ้านที่ไหนีไม่พ้นก็ตกเป็นเหยื่อหมาบ้าไปคนแล้วคนเล่า  จนในที่สุดความจริงก็มาลงเอยที่ว่า เจ้าโชค หมาประจำหมู่บ้าน เพียงถูกป้ายสีจากหมาอีกตัวที่มีลักษณะเหมือนกัน แต่เป็นหมาจากที่อื่น ผ่านทางความคิดของกษตรอำเภอ ซึ่งในทางหนึ่งอาจเปรียบเปรยถึงระบอบทักษิณที่ถูกนำมาเขียนเสือให้วัวกลัวผ่านทางคำปราศรัย หรือบทความในหน้าหนังสือพิมพ์ตลอดช่วงหลายปีที่ผ่านมา (ซึ่งในที่นี้ ไม่ได้หมายความว่าหนังกำลังพูดความจริง เพราะที่จริงหนังอาจแค่กำลัง-พูดความเชื่อ- อยู่ ซึ่งจะได้กล่าวต่อไป ) ที่ชวนให้คิดมากไปกว่านั้น ก็คือการบอกว่าที่แท้ที่มาของหมาบ้านั้น มาจากหมาของเศรษฐีฝรั่งที่เครื่องบินตกแถวหมู่บ้าน ไม่ต่างจากตัวแทนระบบทุนนิยมที่ขับเคลื่อนโลกทั้งใบ จากคุณ : killjoe - [ 1 ส.ค. 51 12:16:26 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ในขณะดียวกันเราอดคิดไม่ได้ว่าความพยายามตามหานายพรานในหนังไม่ได้ต่างจากการโหยหา ฮีโร่คนใหม่ของคนไทยในช่วงก่อนเดือนกันยา จนเป็นที่มาของการร้องหา ม.7 และนำมาซึ่งฮีโร่ในรูปของรถถังเมื่อคืนวันที่ 19 กันยา (นัยนี้ นายพรานชายเหนือชายจึงบมีความหมายลึกซึ้งมาก)  แน่นอนวีรบุรุษไม่ได้นำพาอะไรมา (แถมหนังยังเฉลยตอนท้ายว่าเขาเป็นคนบ้าที่หลุดมาจากโรงพยาบาล   และเป็นตอนท้ายนี้เอง ที่มีเจ้าหน้าที่มาถึง  สัตวฉพทย์นายหนึ่งที่รับบทโดยน้าแอ๊ด ราราบาว ออกมาพูดกับคนทั้งหมู่บ้านด้วยประโยคเด็ดว่า ‘ทำไมพวกคุณถึงเอาแต่พึ่งคนอื่น เมื่อไรจะหัดช่วยตัวเองเสียที' ซึ่งประโยคนี้ดูเหมือนจะเป็นได้ทั้งการสรุปความของหนังและการสรุปความของการเคลื่อนไหวในประเทศได้อย่างเด็ดขาด บาดใจ  (ในขณะเดียวกัน บทของน้าแอ๊ดยังยั่วล้อตัวน้าแอ๊ดเองอีกต่างหาก เพราะน้าแอ๊ดบอกว่าหมาบ้ามันไม่กัดคนดี แล้วน้าแอ๊ดก็โดนกัด! )   แต่เหนืออื่นใด ดูเหมือนบทที่เด็ดขาดและสรุปความโน้มเอียงของหนังได้ดีที่สุดคมคายที่สุด คือบทของจุ่น (รับบทโดย สายสิน วงษ์คำเหลา ) เด็กวัดรุ่นใหญ่ที่ใครๆในหมู่บ้านต่างก็เห็นว่าเป็นคนพูดไม่รู้เรื่องรู้ราว เป็นคนที่ทุกคนไม่เอาความ  ฉากหนึ่งจุ่นปะทะคารมกับนายไปรษณีย์ เรื่องง่ายว่า ถ้าหมาบ้าจะกัด วิธีป้องกันง่ายๆก็คือ -อย่าให้มันกัด- แน่นอนผู้ชมฮาแตก และอาจคิดว่าไอ้หมอนี่มันบ้า แต่นี่กลับคือวิธีการที่ดีที่สุด ไม่ใช่แค่กับหมาบ้า แต่กับสิ่งที่เปรียบเปรยกับหมาบ้าทั้งหลายด้วย  และเป็นจุ่นนี้เองที่ออกมาสรุปเรื่องราวทั้งหมดของเรื่อง เมื่อจุ่นคุยกับเจ้าโชคในตอนจบว่า  "เอ็งเป็นหมา น่าสงสารพูดก็ไม่ได้ แต่ข้าสิน่าสงสารกว่าทั้งๆที่พูดได้แต่ใครๆเขาก็หาว่าบ้า หาว่าโง่" จากคุณ : killjoe (killjoe) - [ 1 ส.ค. 51 12:19:22 ]

ความคิดเห็นที่ 5 โอ้โห น่าดูมากครับ จากคุณ : The Gentleman - [ 1 ส.ค. 51 12:39:03 ]

ความคิดเห็นที่ 6 vote อะบัตรผ่านนี่นา ขอโทษครับ จากคุณ : Right - [ 1 ส.ค. 51 12:43:48 A:202.176.107.11 X: TicketID:183222 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อยากดูครับ เห็นตัวอย่างแล้วฮามาก หมาตัวเดียววุ่นทั้งหมู่บ้าน อิอิ จากคุณ : ^^ - [ 1 ส.ค. 51 13:20:40 A:125.25.90.64 X: TicketID:161600 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เพื่อนชวนไปดูเหมือนกัน  สนุกสู้แหยม ยโสธรไหมครับ ปล.บัตรผ่านทั้งสองเลขสวยจังครับ จากคุณ : เด็กขายพวงมาลัย - [ 1 ส.ค. 51 13:54:23 ]

ความคิดเห็นที่ 9 โอ้ วิจารณ์สะอยากดูเลยนะเนี่ย มุมมองดีมากๆเลยๆ ชอบๆ จากคุณ : หนูทะเลทราย - [ 1 ส.ค. 51 14:29:11 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ไปดูมาแล้วครับ..แต่ผมไม่ได้คิดมากตามบทความนี้นะครับ ชีวิตปกติก็เครียดพออยู่แล้ว เข้าโรงหนังก็ดูเอาฮา เดินออกมาจากโรงหนังยิ้มได้เพราะเงินไม่หล่นก็ดีใจแล้ว โดยส่วนตัวชื่นชอบลูกพี่หม่ำอยู่แล้วครับ..คนบ้านเดียวกัน จากคุณ : Softsoft (Soft_Soft) - [ 1 ส.ค. 51 14:39:00 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โหวตค่ะ :D จากคุณ : joyka - [ 1 ส.ค. 51 15:06:18 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ^^~ จากคุณ : แพ้รอยยิ้ม - [ 1 ส.ค. 51 15:36:30 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คนเขียนบทความนี้คงไปอยู่ที่   เมื่อวานล่ะเนอะ อืม ฝักใฝ่ดีเหลือเกิ๊นนนน จากคุณ : PexUnk - [ 1 ส.ค. 51 17:04:52 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เป็นมุมมองที่น่าสนใจมากๆ ค่ะ ชอบอ่านงานที่ให้การตีความที่ตัวเราเองคิดได้ไม่ถึงแบบนี้จัง เขียนต่อไปนะคะ ^^ จากคุณ : นู๋ ม. - [ 1 ส.ค. 51 17:30:04 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เคยอ่านสัมภาษณ์ ผกก.หนังเรื่องนี้ ก็ว่าเขามีอะไรคมคายดีนะ อยากดูหนังเรื่องนี้เหมือนกัน แต่แถวบ้านไม่มีเข้าอ่ะ จากคุณ : มินเอง - [ 1 ส.ค. 51 17:54:06 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ใช่ค่ะ  ส่วนหนึ่งชอบมาก  ในมุมที่ เก็บบบรยากาศสังคมไทย  ที่กำลังจะหมดไป จากการอ่านบทความ   ซึ้งใจและสะดุดใจตรงประโยคที่ว่า   จุ่นคุยกับเจ้าโชคในตอนจบว่า  "เอ็งเป็นหมา น่าสงสารพูดก็ไม่ได้ แต่ข้าสิน่าสงสารกว่าทั้งๆที่พูดได้แต่ใครๆเขาก็หาว่าบ้า หาว่าโง่" จากคุณ : เพลงพันทาง - [ 1 ส.ค. 51 18:31:56 ]

ความคิดเห็นที่ 17 DDDD......  *__* จากคุณ : Yeonsan - [ 1 ส.ค. 51 22:01:55 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คารมคมคายเหลือเกินครับ จากคุณ : จำใจเนียน - [ 1 ส.ค. 51 23:09:59 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ตี ซะ แตก หมด เลย แต่ไม่มีใครเจ็บ  อ่ะ มีแต่คนชอบ เค้าก็ชอบ...ดีจัง จากคุณ : minimal (minimal-lekk) - [ 2 ส.ค. 51 16:35:51 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หนังเรื่องนี้มีนัยยะซ่อนเร้นจริงๆ จ้ะ แต่จะดูหรือไม่ดู ก็สิทธิ์ของแต่ละคนอ่ะ แค่อยากบอกว่า มันไม่ใช่หนังลวกๆ ตลกตีหัวเข้าบ้านอย่างหลายๆ เรื่องที่ผ่านมา เราก็ว่าโอเคประมาณนึงนะ แต่ความตลกยังสู้แหยมฯไม่ได้ จากคุณ : เด็กFame - [ 2 ส.ค. 51 20:55:45 A:1.1.1.125 X:124.120.161.254 TicketID:181292 ]