ความคิดเห็นที่ 1 การเสนอภาพ “ปัญหา” และ “วิธีคิดเพื่อแก้ปัญหา” ของภาพยนตร์เรื่องนี้มิได้จงใจที่จะนำเสนอในแง่ของความเป็นดราม่าที่หนักหน่วง แต่จงใจที่จะทำให้ “สาร” ที่ต้องการจะสื่อสามารถที่จะเข้าถึงผู้คนในวงกว้างได้ตามที่ควรจะเป็น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เด็กและเยาวชนที่กำลังจะเติบโตเป็นกำลังสำคัญของประเทศชาติ ถ้าถามว่าประเทศไทยไม่เคยนำเสนอ “สาร” ในทำนองนี้มาก่อนเลยเหรอ คำตอบก็คือ เคย แต่การเสนอสารในลักษณะดังกล่าวผ่านสื่อในลักษณะนี้ (โดยส่วนตัว)นับว่ามีความโดดเด่น เพราะกำลังนำเสนอท่ามกลาง “ภาพยนตร์ไทย” หลายเรื่องที่เต็มไปด้วยถ้อยคำที่หยาบคายหรือไม่ก็เพียรพยายามสร้างหนังเพื่อให้กลายเป็นหนังเฉพาะกลุ่มหรืออยู่ในระดับล่ารางวัล จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:09:07 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สำหรับ “หนึ่งใจเดียวกัน” ถือเป็นภาพยนตร์ที่ไม่ได้รังสรรค์เพื่อที่จะล่ารางวัล แต่ถ่ายทอดขึ้นมาเพื่อที่จะตามล่าบางสิ่งที่ขาดหายไปในสังคมไทย และทำขึ้นมาเพื่อที่จะเป็นสื่อที่จุดประกายประเด็นปัญหาเพื่อให้คนไทยได้ขบคิดถึงสิ่งที่ควรทำ สิ่งที่ควรคิด และสิ่งที่ควรจัดการ เพื่อความเป็นปึกแผ่นของประเทศชาติของเรา อาจเป็นความบังเอิญหรือจงใจที่ตัวหนังเองนำเสนอในช่วงเวลาที่หลายท่านชาชินกับความแตกแยกในสังคม และอยู่ในช่วงที่ผลประโยชน์ส่วนบุคคลนับว่าเป็นเรื่องที่สำคัญมากกว่าประโยชน์ส่วนรวม “หนึ่งใจเดียวกัน” จึงอาจถูกตีความให้มีความหมายหลายนัย ทั้งนัยที่สื่ออยู่ในตัวภาพยนตร์และนัยอื่นที่กำลังบ่งบอกถึง “ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันของคนในชาติ” และ “การเห็นแก่ประโยชน์ส่วนรวมมากกว่าประโยชน์ส่วนตน” จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:10:33 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ด้วยการนำเสนอในลักษณะที่ย่อยง่ายและถ่ายทอดภาพสีเขียวออกมาได้อย่างงดงามท่ามกลางดนตรีขับกล่อมที่พิถีพิถัน ทำให้ “เรา” สามารถที่จะติดตามสารที่ต้องการจะสื่อให้กับคนดูได้อย่างค่อยเป็นค่อยไปและไม่รู้สึกว่าถูกยัดเยียด ฉากบางฉากอาจเรียกน้ำตาได้โดยที่ไม่ได้ตั้งใจ และ ภาพบางตอนอาจไปกระทบใจของใครหลายคนซึ่งอาจทำให้รู้สึกผ่อนคลายและอาจทำให้รู้สึกคิดได้ว่า “การช่วยเหลือสังคมอย่างจริงใจไม่ใช่สิ่งที่ทำยากเกินไป” ขอเพียงแต่ “เปลี่ยนวิธีคิดเท่านั้น” จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:12:41 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ภาพยนตร์ในลักษณะนี้อาจไม่ได้รับการอนุมัติสร้างในสมัยนี้ ถ้าไม่ใช่ด้วยพระบารมีของ ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ขัตติยนารีผู้ทรงเคยสัมผัสกับวิถีชีวิตของสามัญชนที่จะต้องพึ่งตนเองและจัดการแก้ปัญหาต่างๆด้วยพระองค์เอง ด้วยประสบการณ์ต่างๆที่พระองค์ทรงได้รับทำให้พระองค์ทรงเป็นขัตติยนารีที่มีพระทัยเข้มแข็งและเปี่ยมล้นไปด้วยความตั้งพระทัยในการที่จะช่วยแก้ปัญหาให้กับสังคมไทยในหลายรูปแบบ จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:14:25 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สิ่งหนึ่งที่เป็นความพิเศษของ “หนึ่งใจเดียวกัน” คือการที่ ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ทรงรับบท “พิมพ์ดาว” ซึ่งถือได้ว่าเป็นตัวละครสำคัญ ในประเทศไทยอาจมีบุคคลที่มีลักษณะอย่างพิมพ์ดาวอีกหลายร้อยคน แม้กระนั้นถ้าบุคคลเหล่านี้สามารถปรับเปลี่ยนวิธีคิดได้ สังคมก็จะได้รับประโยชน์จากท่านเหล่านั้น และผู้ที่จะได้รับความเป็นธรรมก็คือผู้ด้อยโอกาสที่ยังมีอยู่มากในสังคมไทย จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:15:14 ]

ความคิดเห็นที่ 6 การที่หนังมีวรรคทองประมาณว่า “ถ้าคุณแค่สงสัยว่าเด็กด้อยโอกาสจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร จะได้เรียนหนังสือหรือไม่ เท่ากับว่าคุณได้ใส่ใจเขาแล้ว” ข้อความนี้ค่อนข้างจะมั่นใจว่า ถ้าผู้หนึ่งผู้ใดได้เปลี่ยน “วิธีคิด” ของเขาแล้ว เขาคงไม่นิ่งดูดาย หรือทนอยู่เฉยๆได้ จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:16:13 ]

ความคิดเห็นที่ 7 บทบาทที่สำคัญอีกบทบาทหนึ่งก็คือเด็กๆที่แสดงกันได้อย่างเป็นธรรมชาติ ความดีนี้คงต้องยกให้กับผู้กำกับ สิริปปกรณ์ วงศ์จริยวัฒน์ นักแสดงทุกท่านไม่ว่าจะเป็นเวียร์-ศุกลวัฒน์ คณารส, นุ่น-ศิรพันธ์ วัฒนจินดา, นิศารัตน์ อภิรดี,   ซีแนม สุนทร, รอง เค้ามูลคดี, สมชาย ศักดิกุล, วิทยา เจตะภัยฯ ต่างทำหน้าที่ของตนเองได้เป็นอย่างดี และสามารถสื่อสิ่งที่บทต้องการออกมาได้อย่างลงตัว จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:16:58 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ความรู้สึกของผู้ที่ไปชมมาแล้ว *********************************** ดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ สบายๆ แอบซึมเล็กน้อย *-* .........7/10 ค่ะ โดย MilesAway (7 สิงหาคม 2551, 22:16) -------------------------------------------------------------------------------- ดูแล้วครับ .... ^^ เนื้อเรื่องดำเนินเร็วมาก หนังธรรมดาครับ ชมแบบชิวๆสบายๆ เฉยๆ แอบมีตลกนิดนึง ไม่มีอะไรที่น่าตื่นเต้นมากนักเพราะฉากที่สำคัญๆ เค้าก็เอามาโฆษณาจนหมดแล้ว ปกติผมเป็นคนที่ร้องไห้ยากมากแต่ก็มีน้ำตาซึมนะครับ ตอนใกล้จบเรื่อง โดย คุณชายZa (7 สิงหาคม 2551, 21:22) -------------------------------------------------------------------------------- มีโอกาสได้ไปดูรอบสื่อมาเมื่อวาน อยากบอกว่าตอนแรกก้อเฉยๆ ไม่ได้อยากดูมากมายนัก แต่ไปดูมาแล้วบอกได้คำเดียวว่า เป็นหนังที่คนไทยทุกคนควรไปดูนะ ดูแล้วรู้สึกดีอะ ซาบซึ้ง (แอบร้องไห้ด้วย เหอ เหอ) ทำให้รู้สึกว่า บางทีการใช้ชีวิตอยู่ในเมืองเล็กๆ ที่รอบล้อมไปด้วยภูเขา ต้นไม้ ลำธาร มีความสุขมากกว่าการได้อยู่ในเมืองใหญ่เป็นไหนๆ.. และแม้เราจะมีเงินทองมากมาย แต่มันก้อไม่ได้ให้เราเข้าถึงความสุขที่แท้จิง.. ทุกคนก็แสดงได้ดีนะ ชอบนุ่นมาก ดูแล้วอินกับการเป็นครูอาสาจิงๆ ดูแล้วก้อนึกถึงตอนไปค่ายตอนอยู่มหาลัยอะ แม้จาไม่ได้เป็นค่ายอาสา แต่ก้อไปกับเด็กที่ไม่มีโอกาสดีๆ อย่างเราๆ ไปดูกันเยอะๆ นะคับ ไม่ผิดหวัง โดย nasuke (31 กรกฎาคม 2551, 15:52) จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:19:42 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เรื่องย่อ (อาจสปอย) พิมพ์ดาว สาวนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จอย่างสูง เธอคิดแต่เพียงว่า ความสำเร็จที่สมบูรณ์ประกอบด้วยเงินทองและความมั่งคั่งในชื่อเสียง แต่เมื่อเธอได้สูญเสียลูกสาวไปจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ เปรียบเสมือนหนึ่งเธอสูญเสียทุกอย่างในชีวิต เหตุการณ์จึงเริ่มต้นขึ้นที่เพียงหลวง โรงเรียนเล็ก ๆ ที่อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ ที่รายล้อมไปด้วยชาวบ้านและผู้คนหลากหลายความคิด ณ ที่แห่งนี้ทำให้เธอรู้จักการให้ การแบ่งปัน และใจที่เป็นสุข ความสุขของเธอไม่ได้อยู่ท่ามกลางตึกสูงใจกลางเมืองอีกแล้ว แต่กลับอยู่ที่ท้องนาสีเขียวบนดอย และน้ำใจของชาวบ้านที่หลอมรวมเป็นหนึ่ง http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%B6%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B9%83%E0%B8%88..._%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B8%B5%E0%B8%A2%E0%B8%A7%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%99 จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:24:08 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตัวละคร พิมพ์ดาว แสดงโดย ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี: พิมพ์ดาวเป็นหญิงสาวในสังคมเมือง ที่มีอดีตอันเจ็บปวดจากการเสียลูกสาวในอุบัติเหตุรถยนต์ เธอได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจโดยใช้หัวใจของลูกสาวมาสวมแทน ทั้งที่เธอกับลูกสาวไม่ค่อยเข้าใจกัน จากนั้นเธอจึงมุ่งหน้าสู่ชนบทเพื่อนำเงินไปพัฒนาโรงเรียนในเขตยากจน เป็นการไถ่โทษและแก้ตัวในสิ่งที่เธอเคยทำผิดพลาด แต่ที่นี่เธอพบกับธรรมชาติอันเงียบสงบ และดวงตาไร้เดียงสาของเด็ก ๆ หมอพบธรรม แสดงโดย ศุกลวัฒน์ คณารส (เวียร์) : หมอพบธรรมเป็นหมอที่ใจเย็น สุขุม รักเด็ก ชอบช่วยเหลือผู้อื่น เดินทางมาเป็นหมอที่ชนบท ที่หมู่บ้านเพียงหลวง เพื่อมารักษาเด็กๆ และเป็นเหมือนผู้นำคอยให้ความรู้ของหมู่บ้าน นิล แสดงโดย ศิรพันธ์ วัฒนจินดา (นุ่น) : นิลเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยที่เติบโตมาด้วยการมีชีวิตที่ยากลำบาก จึงทำให้มีนิสัยแข็งๆ ห้าวๆ และลุย กล้าเผชิญหน้ากับปัญหา ชอบช่วยเหลือคน จะแสดงออกด้วยการกระทำมากกว่าคำพูด และเป็นคนยึดมั่นในอุดมการณ์ ไม่ชอบคนรวยที่ทำประโยชน์เพื่อเป็นการบังหน้า แพท แสดงโดย นิศารัตน์ อภิรดี (ฟาง) : แพทเป็นนักศึกษาปี 3 แสนเรียบร้อย มีโลกส่วนตัวสูง รักแม่มาก แต่ไม่ค่อยได้ใกล้ชิดกันเท่าไหร่ เพราะคุณแม่เป็นนักธุรกิจใหญ่โต ที่ประสบความสำเร็จมาก จึงไม่ค่อยมีเวลาให้ ชอบเก็บความรู้สึกไว้ภายในไม่แสดงออก จะถ่ายทอดทุกอย่างผ่านตัวอักษรลงไดอารี่ของเธอเท่านั้น เบญญา แสดงโดย ซีแนม สุนทร: เบญญาเป็นเลขานุการส่วนตัวของ พิมพ์ดาว เป็นเลขาที่กระตือรือร้นมาก ทำงานเก่ง เป็นมือขวาให้เจ้านาย คอยติดต่องานต่างๆ มีความสามารถด้านเทคโนโลยี และติดมือถือเป็นชีวิตจิตใจ จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:25:58 ]

ความคิดเห็นที่ 11 "ข้อมูลงานสร้าง หนึ่งใจ..เดียวกัน" ..."หนึ่งใจ..เดียวกัน" (Where The Miracle Happens) ภาพยนตร์แนวดราม่า สร้างสรรค์สังคม จากบทพระนิพนธ์ "เรื่องสั้นที่...ฉันคิด" ในทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี สู่ภาพยนตร์ที่จะทำให้ทุกหัวใจหลอมรวม กลายเป็นหนึ่ง “หนึ่งใจ..เดียวกัน” Where The Miracle Happens ของบริษัท โอเรียนทัล อายส์ จำกัด ที่ได้ สิริปปกรณ์ วงศ์จริยวัตร รับหน้าที่กำกับการแสดงหนังเป็นครั้งแรก ...ร่วมด้วยนักแสดงชื่อดังมากมาย เวียร์-ศุกลวัฒน์ คณารส, นุ่น-ศิรพันธ์ วัฒนจินดา, นิศารัตน์ อภิรดี, ซีแนม สุนทร, พิจักษ์ ตระกูลเค้ามูลคดี (รอง เค้ามูลคดี), สมชาย ศักดิกุล, วิทยา เจตะภัย พร้อมทีมนักแสดงเด็กหน้าใหม่ ที่จะทำให้ทุกหัวใจหลงรัก เศร้า และยิ้มไปกับความเดียงสาของพวกเขา โดยมี ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ร่วมแสดงเป็นพิมพ์ดาว ..."หนึ่งใจ..เดียวกัน" เรื่องราวการค้นหาความสุขของผู้หญิงคนหนึ่ง กับหัวใจอีกหนึ่งดวง เริ่มต้นขึ้นที่เพียงหลวง โรงเรียนเล็กๆ ที่อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ ที่รายล้อมไปด้วยชาวบ้าน และผู้คนหลากหลายความคิด ณ ที่แห่งนี้ทำให้เธอรู้จักการให้ การแบ่งปัน และใจที่เป็นสุข ความสุขของเธอไม่ได้อยู่ท่ามกลางตึกสูงใจกลางเมืองอีกแล้ว แต่กลับอยู่ที่ท้องนาสีเขียวบนดอย และน้ำใจของชาวบ้านที่หลอมหลวมเป็นหนึ่งเดียวกัน... หนึ่งใจ..เดียวกัน" โปรเจ็คที่มาจากโครงการ "Miracle of Life" "ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ทรงตระหนักถึงปัญหาการด้อยโอกาสทางการศึกษาของเด็กไทย พระองค์ทรงตั้งพระทัยแน่วแน่ที่จะประทานความช่วยเหลือและบรรเทาปัญหานี้ให้เบาบางลง จึงทรงพระกรุณาประทานกำเนิดโครงการ Miracle of Life ขึ้น เพื่อหยิบยื่นความช่วยเหลือมอบให้แก่เด็กที่ด้อยโอกาสทางการศึกษา ได้สานต่อความฝันของพวกเขาให้เป็นจริง" จากเรื่องสั้น สู่บทภาพยนตร์สุดแสนประทับใจ "แนวความคิดของโครงการ Miracle of Life นี้ได้สะท้อนอยู่ในบทพระนิพนธ์ของพระองค์ที่มีชื่อว่า 'เรื่องสั้นที่...ฉันคิด' ซึ่งเป็นบทพระนิพนธ์ที่มุ่งสื่อถึงปัญหาการศึกษาไทย ผ่านการเล่าเรื่องของ 'พิมพ์ดาว' นักธุรกิจหญิงที่ประสบความสำเร็จ ที่เข้าใจว่าเงินทองสามารถซื้อความสุขให้กับตัวเธอได้ จนเมื่อเธอสูญเสียทุกอย่างในชีวิตไป เธอจึงออกเดินทางเพื่อค้นหาความสุขในชีวิต แล้วเธอก็ได้เจอกับเด็กยากไร้และด้อยโอกาสทางการศึกษากลุ่มหนึ่ง ที่สอนให้เธอได้รู้ว่าความสุขไม่ได้เกิดจากสิ่งนอกกาย เพราะแท้จริงแล้วความสุขเกิดที่หัวใจ และความสุขของเธอก็เกิดขึ้นได้ เมื่อเธอมอบโอกาสให้กับเด็กเหล่านั้น ด้วยพระอัจฉริยภาพของพระองค์ทำให้เรื่องราวที่พูดถึงปัญหาที่จริงจังอย่างเรื่องการศ ึกษากลายเป็นเรื่องที่อ่านสนุกและแฝงความอบอุ่นไว้ได้อย่างน่าทึ่ง" "และวันนี้บทพระนิพนธ์ 'เรื่องสั้นที่...ฉันคิด' ได้กลายมาเป็นภาพยนตร์ที่จะทำให้หัวใจทุกดวงของพวกเราชาวไทยได้ค้นพบความสุขไปพร้อมๆ กัน “หนึ่งใจ..เดียวกัน” ภาพยนตร์แห่งความหวังและศรัทธาที่พระองค์ทรงมีต่อเด็กไทยทุกคน" "ความสุข" คือ การได้ทำตามฝัน..ของตนเอง หรือ..ได้ทำตามฝัน..ของคนอื่น http://www.openmm.com/movie/movie_profile/2008_3/146-2.html จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:28:09 ]

ความคิดเห็นที่ 12 บทสัมภาษณ์ผู้กำกับ ปุ๊ - สิริปปกรณ์ วงศ์จริยวัตร Openmm.com Movie InEntertainment วันที่ 8 กรกฎาคม 2551 ที่มาและความรู้สึกในการเข้ามากำกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ผมเริ่มต้นจากการเป็นทีมอาร์ตในภาพยนตร์เรื่อง 2499 อันธพาลครองเมือง จากนั้นก็ได้มาทำโปรดักชั่นดีไซน์ เป็นผู้กำกับหนังโฆษณา จนมีโอกาสได้ถวายงานให้กับทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี 2-3 ชิ้น และท้ายที่สุดก็มีโอกาสได้กำกับภาพยนตร์เป็นครั้งแรก โดยมีทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ร่วมแสดง ใช้เวลาในการถ่ายทำกันนานแค่ไหน โปรดักชั่นภาพยนตร์เรื่องนี้ ทุกอย่างสมจริง เราได้สร้างอำเภอขึ้นมาใหม่ ชื่อว่า “เพียงหลวง” ณ อำเภอแห่งนี้ เราได้จัดสร้างโรงเรียน หมู่บ้าน รวมถึงทุ่งนาเขียวขจี เราได้ลงมือปลูกข้าวเองจริงๆ วินาทีเริ่มต้นการทำงานของพวกเรา สตาร์ทพร้อมกับที่เราดำนา ปักต้นกล้า จนข้าวออกรวง เก็บเกี่ยวความทรงจำตลอดระยะเวลา 3 เดือนแห่งการถ่ายทำ 2 เดือนของการเตรียมงาน และอีก 2 เดือนที่เราต้องใช้เวลาทำงานเกี่ยวกับด้านโพสต์โปรดักชั่น นี่คือความตั้งใจของพวกเราที่มีต่อหนังเรื่องนี้ ขั้นตอนการคัดเลือกนักแสดง เราค่อนข้างใช้เวลาพอสมควรกับการคัดเลือกนักแสดง เริ่มจาก “พิมพ์ดาว” นักธุรกิจสาว โจทย์นี้เรามองว่า เราสร้างเรื่องนี้มาจากพระนิพนธ์ของทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี แล้วคนที่จะเข้าใจความรู้สึก และถ่ายทอดอารมณ์ตัวละครพิมพ์ดาวออกมาได้ดีที่สุด น่าจะเป็นผู้ที่เขียนตัวละครนี้ขึ้นมา คาแร็กเตอร์ตัวละครพิมพ์ดาว ควรแล้วที่จะเป็นพระองค์ท่าน ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ทรงทุ่มเทให้กับการแสดงภาพยนตร์เรื่องนี้มากแค่ไหน พระองค์ท่านทรงทุ่มเท สละเวลาให้กับโปรดักชั่น เพื่อที่จะทำการเวิร์คช็อป โดยมี ครูแอ๋ว- อรชุมา ยุทธวงศ์ มาช่วยแนะนำในเรื่องของเทคนิกการถ่ายทำ มุมกล้อง แม้พระองค์ท่านจะมีภารกิจมากมาย แต่ทรงสละเวลาอันมีค่าเพื่อมาเวิร์คช็อปการแสดงทุกวัน บางวันตั้งแต่ 4 ทุ่มถึงตีหนึ่ง บางวันดึกมาก แต่พระองค์ก็มีความตั้งใจอย่างสูงมาก บางฉากพระองค์ทรงแสดงเองโดยไม่กลัวอันตราย ฉากที่ว่านี้ เป็นฉากที่พระองค์ต้องเข้าไปห้ามเด็กๆที่ทะเลาะกัน แล้วพระองค์ท่านต้องล้มลงไปกับพื้น พระองค์ท่านบอกว่าถ้าวิ่งแล้วล้มลงไปแบบนี้มันดูแห้งๆ ดูตั้งใจเกินไป อยากทำอะไรที่มากกว่านี้ พระองค์ท่านทรงถามเลยว่าอยากให้ทำอะไรมากกว่านี้มั้ย ผมจึงทูลพระองค์ท่านว่าอยากให้มีฝนตก ผมพูดยังไม่ทันจบประโยค พระองค์ท่านตอบตกลงทันที ฉากล้มกับพื้นตรงนั้นไม่มีเบาะรอง ไม่มีแม้แต่ผ้ากันฝน พระองค์ท่านตรัสว่า “ถ้าเราจะล้มแล้วมีฝนตก เราขอล้มจริง ซีนนี้พระองค์ล้มอยู่หลายครั้ง น้ำฝนที่พื้นกระเด็นโดนพระพักตร์ท่าน พระองค์ท่านตรัสว่า “ถ้าไม่ดีให้ถ่ายใหม่ได้” เราถ่ายทำฉากนั้น 5 เทค ซึ่งพระองค์ท่านล้มจริง ผ้าใบ หรือเบาะไม่มีรองพื้น พระองค์เล่นเหมือนกับนักแสดงธรรมดา ไม่ถือพระองค์แม้แต่น้อย ฉากไฟไหม้ พระองค์ท่านก็ทรงแสดงเองโดยไม่ใช้สแตนด์อิน ฉากไฟไหม้ เป็นฉากที่พวกเราทีมงานทุกคนกลัวมาก เป็นซีนอันตราย เราอยากใช้สแตนอิน เพราะไฟไหม้โรงเรียนเป็นไฟจริงๆ ที่ไม่ได้ใช้ซีจี ซึ่งระยะห่างระหว่างไฟ กับพระองค์ท่านที่ต้องเข้าฉากอยู่ในจุดที่ใกล้กันมาก แต่พระองค์ท่านขอเล่นเอง สำหรับนักแสดงคนอื่นๆที่มาร่วมงานในครั้งนี้มีวิธีการคัดเลือกอย่างไร บท “แพท” ลูกสาวของพิมพ์ดาว” เราคัดเลือกนักแสดงใหม่ ซึ่งมาลงตัวที่ ฟาง-นิศารัตน์ อภิรดี ฟางมีคาแร็กเตอร์ที่ดูเป็นคุณหนู แต่ก็ต่อต้านทางความคิด ต่อความรู้สึกที่แม่สอน และอยากให้เป็นนักธุรกิจเหมือนกับเธอ “นิล” รับบทโดย นุ่น-ศิรพันธ์ วัฒนจินดา คาแร็กเตอร์ของนิลจะต้องดูห้าวๆ แต่แววตาอ่อนโยน ข้างในนุ่มข้างนอกแข็ง ซึ่งนุ่นตรงกับคาแร็กเตอร์นี้ เมื่อนุ่นสวมบทนิล ฝีไม้ลายมือเรื่องการแสดงของเธอไม่ต้องพูดถึง จัดว่าเยี่ยมมาก “หมอพบธรรม” หมอสมัยใหม่ที่อาสาเป็นหมอชนบท บทหมอพบธรรมเหมาะสมกับ เวียร์-ศุกลวัฒน์ คณารส มากที่สุด เพราะเวียร์ดูเป็นหนุ่มสำอางค์ก็ได้ ลุยๆก็ได้ ด้วยสีหน้า และแววตา เวียร์ดูเป็นคุณหมอใจดีที่รักเด็ก “สุขโข” รับบทโดย สมชาย ศักดิกุล เป็นภารโรงที่เป็นคนลุยๆ เป็นเพื่อนซี้กับผู้ใหญ่บ้าน ซึ่งผมชอบการแสดงของพี่สมเล็กอยู่แล้ว และเมื่อเข้าฉากกับพ่อรอง ทั้งคู่เล่นได้ดีมาก “ผู้ใหญ่บ้าน” พิจักษ์ ตระกูลเค้ามูลคดี หรือพ่อรอง คาแร็กเตอร์นี้ พ่อรองเล่นดีมาก แต่ทั้งพ่อรอง และพี่สมเล็ก จะมีปัญหาเรื่องภาษาเหนือ พ่อรองเนี่ยพูดไม่ได้เลย แกบอกว่าให้ท่องบท 3 หน้า ยังง่ายกว่าพูดภาษาเหนือ 3 ประโยค แต่พอรองตั้งใจมาก แต่แกก็ได้เด็กๆช่วยสอนให้ “ถนอม” พ่อของสวย รับบทโดย วิทยา เจตะภัย ฉากที่พี่ถนอมออกอาจจะดูน้อย แต่มีทีเด็ด ออกมาฉากเดียวประทับใจเลย ตัวละครตัวนี้ต้องพูดเหนือได้อย่างไม่ติดขัด และสื่ออารมณ์ออกมาได้ดี ตัวละครเด็กคือไฮไลท์สำคัญของการทำงาน คัดเลือกกันแบบไหน เด็กๆนี่คือไฮไลท์ของเราเลย ผมไม่ได้คัดเลือกเด็กๆจากโมเดลลิ่ง และเราโชคดีมากที่ได้นักแสดงกลุ่มนี้ ซึ่งเป็นเด็กจากทางภาคเหนือจริงๆ เด็กๆแต่ละคนเล่นเป็นตัวเอง ซึ่งมีความน่ารัก เดียงสา จนอาจทำให้ผู้ชมหลงรักเด็กๆพวกนี้ได้ไม่ยาก หนังเรื่องนี้ เราถ่ายทำกันตลอดระยะเวลา 3 เดือน เด็กๆและนักแสดงแต่ละคนล้วนมีวินัย เพราะรู้ว่าพวกเขาต้องแสดงกับใคร พวกเขาไม่กลัว แต่ดีใจและภูมิใจที่ได้มาร่วมเล่นหนังเรื่องนี้ กองถ่ายของเราจะเริ่มถ่ายทำตั้งแต่เช้าจนถึง 6 โมงเย็น บางวันก็เลิกตีสาม แต่เด็กๆ ทุกคนเข้าใจและอดทนมาก บางครั้งเราเห็นภาพพวกเด็กๆง่วง กลางคืนอากาศหนาว บางวันฝนตก แต่ทุกคนก็อยู่ในกอง อยู่ด้วยกัน ทำงานด้วยกัน เสร็จพร้อมกัน ทีมงานและพวกเราอยู่ได้ก็เพราะแรงกระตุ้นที่เห็นความตั้งใจของเด็กๆพวกนี้ “จ่อย” (เพ้นท์-ปานวัชร์ มีปัญญา) เป็นตัวละครที่เราคัดเลือกกันเยอะมาก แต่ทีมงานเลือกมาให้ผมดู 2 คน ผมดูเทปแรกผมก็เลือกน้องเพ้นท์เลย คาแร็กเตอร์จ่อย จะต้องเป็นเด็กที่ดูซ่า แต่กล้าและจิตใจดี ในเรื่องจ่อยต้องเดินขากระเผลกด้วย “สวย” (เจินเจิน-กัมนัช ตันติวิชิตเวช) โจทย์ของตัวละครสวย จะต้องดูสวยและเด่นที่สุดในกลุ่ม ซึ่งเจินเจินเหมาะมาก บ้านอยู่ราชบุรี แม่เป็นคนลำปาง เธอกำลังโตเป็นสาวและสวยตรงตามคาแร็กเตอร์ “จำปี” (ปูเป้-รวิกา ยะมะโน) จำปี เป็นน้องสาวของสวย เด็กคนนี้ออโตเมติกมาก เหมือนใส่ถ่านอยู่ตลอดเวลาให้ทำอะไรก็ทำ สั่งให้ร้องไห้ ก็ร้องออกมาได้เลย สั่งให้หน้าบึ้งหรือยิ้มก็ทำได้หมด เป็นเด็กที่มีความตั้งใจสูงมาก “ทองดำ” (แพค-ภานุวัฒน์ ลัตจักร์) คาแร็กเตอร์จะต้องเป็นคนไฮเปอร์ บ้าพลัง อยู่นิ่งไม่ได้ ต้องกินตลอดเวลา ชอบพูดภาษาอังกฤษ ซึ่งตรงกับชีวิตจริงของทองดำ เรียกได้ว่าหนังเรื่องนี้ เขาเล่นเป็นตัวเอง “เกอะบ๊ะ” (ด.ช.อาซ้อง) เป็นเด็กที่ไม่ยอมพูดคำเมือง เพราะเป็นกระเหรี่ยงไทยใหญ่ แล้วมาอยู่ที่แคมป์บ้านครูเหงา ซึ่งเราไปเจอพอดี ชีวิตของเกอะบ๊ะ เหมือนผ่านอะไรมาเยอะ ดวงตาเขาดูเศร้า แต่เมื่อเขายิ้มแล้วโลกทั้งโลกดูสดใส ด้วยภาพลักษณ์ และหน้าตาแล้ว อาซ้องเหมาะกับบท เกอะบ๊ะมากที่สุด “หนึ่งใจ..เดียวกัน” มีที่มาจากโครงการอะไร ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี ทรงตระหนักถึงปัญหาการด้อยโอกาสทางการศึกษาของเด็กไทย พระองค์ทรงตั้งพระทัยแน่วแน่ที่จะประทานความช่วยเหลือและบรรเทาปัญหานี้ให้เบาบางลง จึงทรงพระกรุณาประทานกำเนิดโครงการ Miracle of Life ขึ้น เพื่อหยิบยื่นความช่วยเหลือมอบให้แก่เด็กที่ด้อยโอกาสทางการศึกษา ได้สานต่อความฝันของพวกเขาให้เป็นจริง ประเด็นหลักของภาพยนตร์เรื่องนี้อยากสื่อสารเรื่องอะไรให้กับคนดู แนวความคิดของโครงการ Miracle of Life นี้ได้สะท้อนอยู่ในบทพระนิพนธ์ของพระองค์ท่านที่มีชื่อว่า “เรื่องสั้นที่...ฉันคิด” ซึ่งเป็นบทพระนิพนธ์ที่มุ่งสื่อถึงปัญหาการศึกษาไทย ผ่านการเล่าเรื่องของ “พิมพ์ดาว” นักธุรกิจหญิงที่ประสบความสำเร็จ ที่เข้าใจว่าเงินทองสามารถซื้อความสุขให้กับตัวเธอได้ จนเมื่อเธอสูญเสียทุกอย่างในชีวิตไป เธอจึงออกเดินทางเพื่อค้นหาความสุขในชีวิต แล้วเธอก็ได้เจอกับเด็กยากไร้และด้อยโอกาสทางการศึกษากลุ่มหนึ่ง ที่สอนให้เธอได้รู้ว่าความสุขไม่ได้เกิดจากสิ่งนอกกาย เพราะแท้จริงแล้วความสุขเกิดที่หัวใจ และความสุขของเธอก็เกิดขึ้นได้ เมื่อเธอมอบโอกาสให้กับเด็กเหล่านั้น ด้วยพระอัจฉริยภาพของพระองค์ท่าน ทำให้เรื่องราวที่พูดถึงปัญหาที่จริงจังอย่างเรื่องการศึกษากลายเป็นเรื่องที่อ่านสนุกและแฝงความอบอุ่นไว้ได้อย่างน่าทึ่ง และวันนี้บทพระนิพนธ์ “เรื่องสั้นที่...ฉันคิด” ได้กลายมาเป็นภาพยนตร์ที่จะทำให้หัวใจทุกดวงของพวกเราชาวไทยได้ค้นพบความสุขไปพร้อมๆกัน “หนึ่งใจ..เดียวกัน” ภาพยนตร์แห่งความหวังและศรัทธาที่พระองค์ทรงมีต่อเด็กไทยทุกคน จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:31:39 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนฯประทานสัมภาษณ์ในงานรอบสื่อมวลชนภาพยนตร์ “หนึ่งใจ..เดียวกัน” Openmm.com Movie InEntertainment วันที่ 1 สิงหาคม 2551 http://www.openmm.com/movie/movie_profile/2008_3/146-2.html ตื่นเต้นกว่าที่เมืองคานส์หรือไม่เพคะ ตื่นเต้นกว่า คนละบรรยากาศ เมื่อกี๊นี้ดูเองก็เศร้าเอง เล่นเองเศร้าเองต้องรีบเดินออกมา เศร้ามากๆ เศร้ายิ่งขึ้นในทุกๆขั้นตอน ยิ่งตอนที่ใส่ วอยซ์โอเวอร์ ตอนที่พูดก็เศร้า ก็ร้องไห้ อันที่จริงไปฉายที่ภูเก็ตแล้ว เป็นรอบที่หนึ่งเป็นรอบพิเศษ ก็มีเอ็มวีด้วย เอ็มวีเศร้ามาก เอ็มวีนี่ถ่ายที่ภูเก็ต ก็เศร้าตลอด ดูร้อยหนก็คงเศร้า ตัวเองเล่นเองก็เศร้า • ความรู้สึกแรกที่ได้ชมจบแล้วเป็นอย่างไรบ้าง ความรู้สึกลึกๆก็ภูมิใจที่เราก็เล่นได้นะ รู้สึกภูมิใจที่เราได้สร้างอะไรขึ้นมาหลังจากที่เราได้ดูจนจบ ครั้งนี้ก็ไม่ใช่ครั้งแรก คิดว่าตามความรู้สึกของตัวเองก็รู้สึกว่าเป็นอะไรที่ใจถึงใจ เป็นอะไรที่ไม่ต้องเป็นคำพูด แต่จะรู้สึกทุกสิ่งทุกอย่างได้ด้วยใจ • ทรงคิดว่าประชาชนที่ได้มาชมหนัง จะหลงครูพิมพ์ดาวในเรื่องของการให้มากขึ้นหรือไม่เพคะ คนที่มาชมก็น่าจะชอบ ตอนนี้ก็ยังไม่ได้ฉายจริงๆ ก็ยังไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง แล้วพวกเราที่ได้มาชมกันในวันนี้คิดยังไง ก็ลองคิดขยายผลไปสู่ประชาชนคนดูกันเอาเอง และเมื่อได้ดู ได้ชมภาพยนตร์หนึ่งใจ..เดียวกัน ได้สัมผัสกับเรื่องราวที่บอกเล่าทางภาพ ทางเสียง ที่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของภาพยนตร์เรื่องนี้ ทุกๆคนก็น่าจะเกิดความรู้สึกร่วม รู้สึกซาบซึ้งใจ และมีความรู้สึกว่าในประเทศไทยของเรายังมีคนที่น่าสงสารมากกว่าตัวเรา ถ้าใครกำลังสงสารตัวเองและประสบอะไรๆที่เป็นความทุกข์ เราอยากให้มองไปนอกตัวเองเสมอว่ายังมีคนอื่นๆอีกมากมายที่ต้องการความช่วยเหลือ ก็เป็นวิธีดับทุกข์อย่างหนึ่งที่จะไม่นึกถึงตัวเองว่าตัวเองมีความทุกข์ยังไง เศร้าระทมยังไง มองไปรอบๆตัวเราว่าเราสามารถที่จะทำอะไรดีๆเพื่อคนอื่น เพื่อสังคม เพื่อประเทศชาติ ทำอะไรดีๆที่จะทิ้งไว้เพื่อให้เกิดความรู้สึกภูมิใจ ส่วนตัวละคร พิมพ์ดาว อย่างน้อยก็ได้ทิ้งอะไรๆดีไว้แล้ว ก่อนที่จะได้เปลี่ยนทัศนคติจากพิมพ์ดาวคนเก่ามาเป็นพิมพ์ดาวคนใหม่ ที่รู้สึกได้ด้วยตัวเอง • ฉากสุดท้ายที่จะต้องพูดยาวๆ แล้วต้องร้องไห้ ยากไหมเพคะ เพราะต้องพูดนานมากแล้วก็ต้องร้องไห้ เป็นฉากที่หินมาก ยากที่สุดเพราะว่าเป็นฉากที่ถ่ายทำกันนานมาก สิ่งที่ต้องพูด ต้องพูดยาวๆ อันที่จริงยาวนานมากค่ะ คืนนั้นเป็นคืนที่ยาวนานมากๆๆๆๆเลย เป็นสิ่งที่ยาก อย่างที่พูดแล้วว่าเป็นฉากที่ยากที่สุด แต่อันที่จริง ก็ไม่รู้ว่าพวกเราคิดยังไง เพราะว่าดูแล้วก็รู้สึกภูมิใจในตัวเองว่าเป็นฉากที่แสดงได้ดีที่สุด เป็นฉากที่ภูมิใจที่สุด นอกจากฉากไฟไหม้ แต่ฉากนี้ยากกว่าเพราะเป็นอารมณ์และเป็นบทที่ยาวที่จะต้องพูดให้ได้จังหวะจะโคน ได้อารมณ์สำหรับคนอื่น ตัวเองต้องพูดให้เกิดอารมณ์จริงๆ เหมือนว่าเหตุการณ์นี้คือเหตุการณ์ใกล้ตัวเรา และเป็นฉากที่ยากแล้วต้องมีล้ม แล้วก็ไม่ใช่แค่ล้มแค่ที่เห็นในหนัง แต่ล้มอีกหลายสิบหน หลังจากนั้นก็เกิดเดี้ยงไปเลย เดี้ยงไปเลยหมายถึงหัวเข่าก็เดี้ยงไปหมดเลย • ประโยคหรือคำพูดไหนของพิมพ์ดาวในเรื่อง ที่จะกึกก้องอยู่ในใจคนไทยหลังจากชมภาพยนตร์เรื่องนี้ สิ่งที่พิมพ์ดาว พูดว่า “เรามัวแต่นึกถึงตัวเอง นึกถึงผลประโยชน์ตัวเอง นึกถึงตัวเอง ความทุกข์ ความสุขของตัวเอง” แต่อย่างน้อยถ้าเรานึกถึงคนอื่นที่อยู่ในเมืองเล็กๆ คนอื่นที่ลำบากกว่าเรา คนตัวเล็กๆในมุมไหนมุมหนึ่งของแผนที่ประเทศไทย เออถ้าเราสนใจเขา นึกถึงเขาบ้างสักนิดหนึ่ง ก็เท่ากับเราใส่ใจเขาแล้ว เท่ากับเรารู้ว่าเขาต้องการอะไร ไม่ใช่แค่ในโลกนี้มีแต่ตัวเองที่จะต้องสนอง เราต้องสนองคนอื่นด้วย • สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถได้ทรงทอดพระเนตรหนังเรื่องนี้แล้วหรือยัง ท่านยังไม่ได้ทอดพระเนตร แต่ว่าจะนำไปถวายการทอดพระเนตร • ทรงแสดงกับนักแสดงเด็กยากไหม อันที่จริงนักแสดงเด็กๆจะเป็นอะไรที่ท้าทาย ที่ยากพอสมควร เพราะเด็กๆก็เป็นเด็ก คือเขาจะอย่างนั้น อย่างนี้ เพราะเขาคงมีความอดทนน้อยกว่าเรา แต่เท่าที่ทำงานกับเด็กๆมา เป็นคนที่ทำงานกับเด็กๆเยอะ ก็จะสามารถสื่อสารกับเด็กๆได้ดีกว่าผู้ใหญ่ในบางครั้ง บางขณะ อันที่จริงเด็กๆเป็นคนที่เข้าใจได้ง่ายกว่าผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่มีความคิดอะไรที่เรียกว่า ไม้แก่ดัดยาก ไม้แก่ดัดยากผู้ใหญ่เป็นยังไงเขาก็เป็นอย่างนั้นของเขา แต่เด็กๆเขาจะเป็นคนที่เปิดใจกว้างกว่าผู้ใหญ่ เพราะฉะนั้นในความคิด ของเรามองว่าเด็กๆนี้จะทำงานด้วยง่ายกว่า หมายความถึงว่าเด็กเขาสามารถที่จะสื่อสารหรือเปลี่ยนทัศนคติ เป็นคนที่ธรรมชาติ ทำงานกันได้อย่างเป็นธรรมชาติ สามารถทำงานด้วยกัน ร่วมกันรู้เรื่องมากกว่า ในความคิดของหม่อมเวลาเล่นกับเด็กๆก็ไม่ได้เป็นสิ่งยาก เพราะเราสามารถสื่อสารกับเด็กเข้าใจกันได้ดีพอสมควร ดีมากเลยเพราะว่าเท่าที่ทำงานในโครงการ ทูบีนัมเบอร์วัน ที่ทำงานกับเด็กๆมาก ได้พูดคุยกับเด็กเยอะก็เลยเป็นการที่ไม่มีอะไรยากที่จะติดต่อเด็กๆ • ในตัวของพิมพ์ดาว มีอะไรที่เหมือนและแตกต่างจากพระองค์ท่าน ตัวพิมพ์ดาวเป็นคนแข็ง สิ่งที่แตกต่างเอางี้ ในที่สุดหนังเรื่องนี้ในการแสดงเราก็ต้องเป็นพิมพ์ดาว ในส่วนที่แตกต่างก็คือ พิมพ์ดาวในตอนที่เป็นนักธุรกิจเป็นคนที่มุ่งมั่น ซึ่งความมุ่งมั่นเหมือนกัน ความมุ่งมั่น ความทะเยอทะยาน ความมั่นใจในตัวเองที่จะทำอะไร ต้องการความสำเร็จเหมือนกัน แต่พิมพ์ดาวไม่เหมือนตรงที่พิมพ์ดาวมุ่งมั่นนึกถึงตนเองมากกว่า เยอะกว่าในขณะที่ลูกของพิมพ์ดาว คือพิมพ์ดาวมีอยู่ลูกคนเดียวคือ น้องแพท พิมพ์ดาวก็ไม่สนใจที่จะเข้าใจลูกของตัวเอง เพราะฉะนั้นเมื่อลูกตายไปแล้ว พิมพ์ดาวจะมีความรู้สึกผิดมากกว่าตัวหม่อมมาก ถึงแม้มันจะไม่ใช่ความผิดของพิมพ์ดาว แต่พิมพ์ดาวก็ต้องถามตัวเองว่ามันเป็นความผิดของพิมพ์ดาว ยังไม่ทันเข้าใจก็ตายจากกันไปแล้ว แล้วจะทำยังไงตรงนี้ที่ไม่เหมือนกัน คือพิมพ์ดาวอาจจะไม่สน แต่จะทำยังไงที่จะนึกถึงว่าอะไรที่เป็นประโยชน์กับพิมพ์ดาว ไม่ได้เป็นประโยชน์ต่อสังคมหรือคนอื่น พิมพ์ดาวจะซื้อโรงเรียนเอาไปสร้างคอนโด เอาไปเป็นสิ่งปลูกสร้างเพื่อประโยชน์ของตนเอง โดยไม่สนอะไรไม่ว่าจะเป็นโรงเรียน หรือเพื่อส่วนรวม อีกอย่างที่ไม่เหมือนกันเพราะพิมพ์ดาวไม่แข็งแรง • ทรงให้ความสำคัญกับเยาวชนไทย กับโครงการทูบีนับเบอร์วัน กับเรื่องนี้ แล้วจะต่อยอดโครงการกับเยาวชนไทยในอนาคต ยังไงคะ ตอนนี้พยายามต่อยอดอยู่แล้ว ถามว่าหม่อมทำงานกับเยาวชนเยอะมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งโครงการ ทูบีนัมเบอร์วัน ในเรื่องนี้ซึ่งจะต่อยอดเป็นโครงการ MOL ตอนนี้พยายามต่อยอดอยู่ ที่เห็นว่าเด็กๆยังขาดโอกาสอีกมาก และพอได้คุยกับเด็กๆจะรู้ถึงความนึกคิด ความรู้สึกของเด็กไทยได้ดีมาก ว่าเขาคิดยังไง เป็นยังไง ต้องต่อยอดจุดไหน อันที่จริงคนเราก็ไม่ได้ใช้ศักยภาพมากหรือได้ใช้ศักยภาพเพียงพอ เราก็พยายามต่อยอดเกี่ยวกับการให้โอกาสทางการศึกษา กับเด็กๆที่ไม่มีโอกาสที่จะได้ศึกษา ในการที่จะเรียน เด็กคนไทยทุกๆคนเก่ง ทุกๆคนฉลาด ทุกๆคนต้องมุ่งมั่น เราสร้างกำลังใจ สร้างความนึกคิด สร้างกระแสใหม่ เมื่อไม่มีใครให้โอกาส คนไม่มีโอกาสก็จะไม่มีโอกาส ฉะนั้นหม่อมรู้ดี เพราะอยู่ที่เมืองนอกก็ไม่ได้อยู่อย่างสบายๆ เหมือนคนไม่มีโอกาส ไม่มีงาน เพราะไม่มีประสบการณ์ ไม่มีประสบการณ์ก็ไม่มีงาน เหมือนกับไม่มีเงินที่จะเรียน ถึงอยากเรียนก็ไม่ได้เพราะไม่มีเงิน จึงอยากให้ได้รู้จักศักยภาพของตัวเอง ความสามารถของตัวเอง รู้จักวิธีคิด สร้างกระบวนการใหม่ๆ แล้วก็ในเบื้องลึก เบื้องหลัง สิ่งที่เขาสนใจ เด็กๆที่เขาสนใจเล่นเว็บ เล่น Hi5 อะไรก็ตาม ในเรื่องคอมพิวเตอร์เป็นยังไง เราก็อยากจะสอนเรื่อง IT ต่างๆ ฝึกฝนกระบวนการให้กับเด็กๆ เด็กๆจะได้รู้จักคิดเป็น ทำเป็น ในโลกของ IT • ใกล้ถึงวันแม่ ทรงแนะนำลูกๆและแม่ๆ ใกล้ถึงวันแม่แล้ว ลูกๆแม่ๆก็ควรคุยกันให้รู้เรื่อง ธรรมดาหม่อมคุยกับเด็กๆทุกวัน เด็กๆในโครงการ ทูบีนัมเบอร์วัน ในแง่มุมของเด็กๆ เรามองเขาในแง่ของเด็กๆ เราว่าการไม่เข้าใจกันเรื่องเล็กบ้าง ใหญ่บ้าง ไม่เข้าใจกันทะเลาะกันอารมณ์ก็ขึ้นปรี๊ด ไม่เข้าใจกัน ก็อยากบอกเด็กๆว่าเราก็ต้องพยายามเข้าใจคุณพ่อคุณแม่ แล้วก็เข้าใจปัญหาและความยุ่งยากใจของคุณพ่อคุณแม่ และทั้งคุณแม่เองก็ต้องพยายามที่ต้องเข้าใจลูกๆว่าคุณแม่เองก็ผ่านวัยรุ่นมาเช่นกัน ก็ต้องเปิดใจกว้างด้วย บางอย่างก็ไม่ได้เป็นเรื่องเสียหาย ให้เห็นในแง่มุมของเด็กวัยรุ่น บางสิ่งบางอย่างมันแก้ไขกลับมาไม่ได้เอาคืนกลับไม่ได้ เหมือนน้ำหกลงไปที่พื้นก็เอากลับคืนไม่ได้ แต่ขนมตกที่พื้นยังกลับเอามาได้แต่ก็ยังสกปรก แต่บางอย่างก็ต้องคุยกันว่าสิ่งใดมันแก้ไม่ได้ สิ่งใดที่เราต้องระวังอย่างเช่น ยาเสพติดเป็นต้น ก็แก้ไม่ได้ บางอย่างเรื่องเล็กๆเราก็ต้องคุยกัน ยอมกันได้ตรงไหนก็ยอม • อยากเชิญชวนประชาชนคนไทยมาดูหนัง ในการเชิญพวกเราก็ช่วยเชิญๆด้วย เชิญชวนประชาชนให้มาดูหนัง เป็นภาพยนตร์ที่มาดูแล้วจะรู้สึกด้วยหัวใจ ด้วยการได้สัมผัส ไม่ใช่หนังสือ ไม่ใช่ตัวอักษร บางอย่างเราต้องมาสัมผัสด้วยตนเอง แล้วจะรู้สึก รู้สึกดีๆเข้าใจอะไรบางอย่าง เกิดความภูมิใจในตนเอง เกิดความสุขและความทุกข์ ความเศร้า ถ้าได้ยินว่าเขาเศร้า เขาเศร้ายังไง แล้วก็ต้องมาดูต้องมาสัมผัสด้วยตนเอง ถ้าไม่ได้ดูก็ไม่ได้สัมผัส อย่างน้อยก็มีอะไรในโลกนี้ที่นอกเหนือจากตัวเราอยู่บ้าง มาสัมผัสพิมพ์ดาว ดูซิว่าพิมพ์ดาวคือหม่อมใช่หรือไม่ ถ้าดูแล้วอาจจะคิดต่อไปว่าพิมพ์ดาวมีความเป็นมายังไง คล้ายกับหม่อมหรือแตกต่างจากหม่อมยังไง ให้มาสัมผัสลึกๆด้วยหัวใจ “หนึ่งใจ..เดียวกัน” ภาพยนตร์ยิ่งใหญ่แห่งปีที่จะหลอมรวมทุกหัวใจให้เป็นหนึ่งเดียว 7 สิงหาคม ทุกโรงภาพยนตร์ จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:35:16 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตัวอย่างภาพยนตร์ จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:39:05 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เพลงประกอบภาพยนตร์ http://www.youtube.com/watch?v=F39-0od9lLA จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:44:54 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เก็บความจากข่าว หนึ่งใจ...เดียวกัน [4 ส.ค. 51 - 17:20] เนื่องจากผมมีความจำเป็นจะต้องเดินทางไปต่างประเทศ 4-5 วัน จึงต้องขออนุญาตท่านผู้อ่านที่จะเขียนเรื่องทั่วๆไป ที่ไม่ เกี่ยวกับข่าวคราวและเหตุการณ์บ้านเมือง ทิ้งเอาไว้ แต่ก็จะติดตามความเคลื่อนไหวอยู่ตลอดละครับ หากไม่มีอะไรใหญ่โตนักก็แล้วไป... และถ้ามีอะไรผมจะรีบส่งแฟกซ์มาแจมด้วยทันที เพื่อไม่ให้ตกข่าว ดังที่ปฏิบัติอยู่ทุกครั้งเวลาเดินสายไปต่างประเทศ ส่วนใหญ่เรื่องทั่วๆไปที่ผมเขียนล่วงหน้าไว้ มักจะเป็นพวกข้อมูลข่าวสารที่เป็นประโยชน์และเป็นความรู้ในด้านต่างๆ สำหรับงวดนี้ จังหวะเหมาะได้ดูภาพยนตร์เรื่อง “หนึ่งใจ...เดียวกัน” จากบทพระนิพนธ์ “เรื่องสั้นที่ฉันคิด” ใน ทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี รอบพิเศษ ก่อนที่ผมจะออกเดินทาง ดูแล้วก็เกิดแรงบันดาลใจอะไรหลายๆอย่าง ที่จะนำมาเขียนทิ้งไว้ในระหว่างที่ผมไม่อยู่โรงพิมพ์ ด้วยเหตุผลที่แจงไว้ข้างต้น ก่อนอื่นคงต้องเรียนอย่างตรงไปตรงมา เมื่อได้รับทาบทามจากฝ่ายประชาสัมพันธ์ของแกรมมี่ ที่เข้ามารับหน้าที่ในการประชาสัมพันธ์เรื่องนี้...ให้ผมช่วยดูและช่วยเขียนบ้างนั้น ผมค่อนข้างหนักใจพอสมควร ดูชื่อเรื่องและดูข้อมูลต่างๆ ที่แกรมมี่ส่งมาให้เต็มไปด้วยเรื่องราวด้านการกุศล และในส่วนที่เกี่ยวกับเรื่องภาพยนตร์ ก็คล้ายๆ จะเป็นภาพยนตร์สารคดีอะไรสักเรื่องหนึ่ง อ่านเอกสารล่วงหน้าแล้วก็หนักใจว่าหนังสารคดีหนักๆ อย่างนี้จะเขียนเชิญชวนให้ผู้คนไปดูได้อย่างไร แต่พอได้ดูจนจบเรื่องแล้ว ผมก็อดที่จะตำหนิตัวเองเสียมิได้ ที่ตีตนไปก่อนไข้ หรือกังวลใจล่วงหน้าไปจนเกินเหตุ เพราะภาพยนตร์เรื่องนี้ มิได้เป็นอย่างที่ผมคิด...ในทางตรงข้ามกลับเป็นภาพยนตร์ที่ดีมากเรื่องหนึ่ง... งดงามทั้งรูปแบบและเนื้อหา สามารถตรึงคนดูได้ตั้งแต่ต้นจนจบ เริ่มจากการนำเสนอให้เห็นถึงปัญหาในชนบทห่างไกล โดยเฉพาะปัญหาด้านการศึกษา และความยากจน แล้วโยงมาสู่ความรํ่ารวยล้นฟ้าของบางคนบางกลุ่มในเมืองหลวง ก่อนจะเชิญชวนคนไทยทุกหมู่เหล่า ให้รวมใจเป็น “หนึ่งใจ...เดียวกัน” ... ให้ช่วยเหลือเจือจานกัน เชื่อมโยงกรุงเทพฯกับชนบทให้เป็นหนึ่งเดียวกัน... คงจะจำกันได้ว่า ย้อนหลังไปเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว ปัญหาที่พี่น้องชาวชนบทของประเทศไทย ต้องเผชิญนั้นมีมากมายเหลือเกิน...แต่ที่ถือกันว่าเป็นปัญหาหลักที่จะต้องรีบเร่งแก้ไขมีอยู่ 3 ประการ ได้แก่ปัญหา ความอดอยากขาดแคลน หมายถึงการมีอาหารไม่พอกิน ไม่พอขาย เพราะการเพาะปลูกไม่ได้ผล เกิดจากปัญหาความแห้งแล้งบ้าง ปัญหาพื้นดินเสื่อมคุณภาพบ้าง กระจายอยู่ความเขตทุรกันดารต่างๆ ถัดมาก็คือปัญหา ความเจ็บไข้ ซึ่งได้แก่ปัญหาด้านสุขภาพอนามัย เพราะขาดแคลนบริการด้านสาธารณสุข ขาดแคลนหมอ ฯลฯ ทำให้ชาวชนบทจำนวนมาก ต้องป่วยเป็นโรคต่างๆ สารพัดโรค และมีอายุขัยโดยเฉลี่ยสั้นกว่าคนในเมือง สำคัญที่สุดก็คือปัญหา ความไม่รู้ อันหมายถึงไม่รู้หนังสือ และไม่รู้วิธีทำมาหากิน สืบเนื่องมาจากการอ่านหนังสือไม่ออก เขียนไม่ได้ เพราะขาดแคลนครู ขาดแคลนโรงเรียน ต่อมารัฐบาลในยุคป๋าเปรม ได้ประกาศใช้แผนพัฒนาชนบทยากจน เพื่อลงไปแก้ปัญหาเหล่านี้โดยตรง โดยถือเป็นส่วนหนึ่งของแผนพัฒนาฉบับที่ 5 พ.ศ.2525-2529 จัดโครงการต่างๆ ลงหมู่บ้านยากจนในชนบทอย่างขนานใหญ่ แต่เนื่องจากปัญหาค่อนข้างใหญ่ และกระจายไปทั่วประเทศ แม้จะทุ่มเทเพียงใด ก็ยากที่จะขจัดได้หมดสิ้น...พี่น้องชนบทไทยจึงยังมีปัญหาเดิมๆ หลงเหลืออยู่พอสมควรในปัจจุบัน ดังเช่นหมู่บ้านเพียงหลวง จังหวัดเชียงราย ที่ภาพยนตร์เรื่องนี้สมมติขึ้น โชคดีที่นิสิตนักศึกษาอาสาพัฒนากลุ่มหนึ่งไปพบเข้า และพยายามอย่างยิ่งที่จะทุ่มเทสติปัญญาน้อยๆของพวกเขาและเธอ เพื่อช่วยหมู่บ้านนี้ เด็กสาวคนหนึ่งเป็นลูกของเศรษฐินี ที่รํ่ารวยมหาศาลคนหนึ่ง แต่ไม่มีความสุขจากครอบครัวที่เอาแต่ทำงาน และมุ่งหวังแต่ความรํ่ารวย ได้ตัดสินใจที่จะหนีมารดาของเธอมาเป็นครูที่นี่ นั่นคือจุดเริ่มของนิยายที่สะท้อนความจริงของสังคมไทย ที่สามารถตรึงใจคนดู จนถึงขั้นเรียกนํ้าตาได้อย่างไม่น่าเชื่อ เมื่อเรื่องราวดำเนินต่อไป. "ซูม" http://www.thairath.co.th/news.php?section=society&content=99291 จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:55:34 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เพลงประกอบภาพยนตร์ http://mv-clip-video.blogspot.com/2008/08/blog-post_04.html จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:58:09 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เนื้อเพลง หนึ่งใจเดียวกัน อาจจะมีน้ำตา น้ำตา และยังคงเสียใจ เสียใจ ก็ยังคงทุ่มเทเพื่อฝันของเธอผู้จากฉันไป ใจสลายในการจากลา แต่ยังก้าวตามทางที่เธอจะไป ไม่ว่าร้อนหรือหนาว จะไปให้ถึงให้ได้ *อยู่เพื่อทำทุกอย่าง..เพื่อเธอ ด้วยหัวใจดวงเดียวกับเธอ ได้เข้าใจจริงๆ ได้รู้ใจเธอถึงแม้จะดูสายไป นี่คือเหตุผลของฟ้า ที่ฉันได้มีวันนี้ เพื่อพบ เพื่อเรียน เพื่อรู้ ฮือ ฮือ ฮือ ว่า รัก(ชีวิต) นั้นคืออะไร เพิ่งจะรู้ว่าความสุขนั้น เกิดขึ้นได้เพียงที่เดียว ที่ในหัวใจ และความรักก็เช่นกัน ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ (ซ้ำ*) จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 00:59:23 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ศุกลวัฒน์  คณารส (เวียร์)  รับบท  หมอพบธรรม            "เวียร์" กับบทหมอหนุ่มมาดนิ่ง "หมอพบธรรม" กับหนังเรื่องแรกในชีวิตการแสดงที่บอกได้เต็มปากเลยว่าตื่นเต้นที่สุดในชีวิตตั้งแต่เล่นละครมา และรู้สึกเป็นเกียรติอย่างสูงสุดที่มีโอกาสได้มาเล่นหนังเพราะไม่เคยคาดคิดว่าจะได้เล่นหนังมาก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งได้มีโอกาสแสดงร่วมกับพระองค์ท่านถือเป็นสิ่งสุดยอดของชีวิต            บุคลิกของ "หมอพบธรรม" เป็นคนใจเย็น สุขุม รักเด็ก ชอบช่วยเหลือผู้อื่น จึงได้ตัดสินใจ เดินทางมาเป็นหมอที่ชนบท ที่หมู่บ้านเพียงหลวง เพื่อมารักษาเด็กๆ และเป็นเหมือนผู้นำคอยให้ความรู้ของหมู่บ้าน            "บรรยากาศในกองถ่าย แรกๆจะตื่นเต้นมาก เคยเห็นพระองค์ท่านแต่ในโทรทัศน์ ในหนังสือต่างๆ และไม่เคยคาดคิดว่าวันหนึ่งจะได้เจอพระองค์ท่านจริงๆ ครั้งแรกที่ได้เจอพระองค์ท่านเป็นวันที่ต้องต่อบทกันว่าแต่ละคนมีบทประมาณไหน แล้วก็เป็นการร่วมนั่งโต๊ะทานข้าวเดียวกันกับพระองค์ท่านครั้งแรกด้วย จำได้ว่าทั้งตัวเกร็ง ตื่นเต้น ทำอะไรไม่ถูกไปหมด"            "พอรู้ว่าต้องร่วมแสดงกับพระองค์ท่าน ทุกคนก็เกร็งกันหมด มีการซีร็อกซ์คำราชาศัพท์แจกกันคนละแผ่นเลยจะได้พูดกันได้ถูกต้อง แต่พอเอาเข้าจริงแทบไม่ต้องพูดคำราชาศัพท์เลย พระองค์ท่านบอกว่าพูดธรรมดาๆได้ เราก็เลยสามารถพูดคำธรรมดากับท่านได้ พระองค์ท่านเป็นกันเองมาก สนุกสนาน ร่าเริง เฮฮา ชอบมีมุขมาพูดกับคนในกองเสมอ และพระองค์ท่านก็จะชอบร้องเพลง เลยมีการร่วมร้องเพลงกันในกองด้วย"            "และยิ่งได้ร่วมแสดงกับพระองค์ท่านยิ่งรู้สึกว่าพระองค์ท่านสุดยอดมาก ไม่ถือพระองค์เลย เพราะมีฉากที่พระองค์ท่านต้องเล่นตากฝน ต้องล้มตัวลงนอนและหัวฟาดกับพื้น ต้องนอนบนโคลนเละๆ ซึ่งพระองค์ท่านก็เล่นเองหมดเลย เต็มที่มาก เพราะตอนแรกจะมีแค่ฝนผ่านหน้ากล้อง แต่พระองค์ท่านก็บอกเองเลยว่า "ไม่เป็นไร เอามาเต็มที่เลย" ก็เลยได้ถ่ายท่ามกลางฝนตก และฉากนี้เองที่ตื่นเต้นสุดๆ เพราะต้องเป็นคนไปอุ้มพระองค์ท่านขึ้นมาจากพื้นเพื่อช่วยเหลือท่าน และก็กลัวว่าจะทำพระองค์ท่านหล่นหรือเปล่าอีก ก่อนเล่นฉากนี้ก็เลยต้องก้มกราบท่านก่อน เพื่อขออนุญาตแตะเนื้อต้องตัวท่าน ท่านทุ่มเททุกฉาก เล่นเองหมด คือจะใช้สแตนอินน้อยมาก จะใช้ก็ต่อเมื่อเสี่ยงอันตรายจริงๆเท่านั้น"            "อย่างอีกฉากที่เรียกว่าค่อนข้างเสี่ยงแล้วพระองค์ท่านก็ตัดสินใจเล่นเอง เป็นฉากที่เกิดไฟไหม้ แล้วต้องวิ่งเข้าไปในสถานที่นั้น แล้วก็ต้องวิ่งออกมา สถานที่ก็เป็นไม้ ติดไฟทั่วไปหมด ฉากนั้นทุกคนต้องเล่นอารมณ์ทั้งตื่นเต้น ตกใจ และกลัวว่าพิมพ์ดาวที่รับบทโดยพระองค์ท่านจะเป็นอะไร กลายเป็นทุกคนก็กลัวกันจริงๆ ตื่นเต้นกันจริงๆ เป็นการแสดงอารมณ์จริงที่รู้สึกตอนนั้นออกมาเลย เลยรู้สึกทึ่งในความทุ่มเทและความตั้งใจของพระองค์ท่านมากๆ"            "กับนักแสดงคนอื่นๆ ในเรื่องนี้จะมีเด็กๆเยอะ ยังคิดอยู่ว่าต้องวุ่นวายแน่ๆเลย แต่เด็กๆกลับน่ารักมาก อย่างตอนอยู่ในกองก็จะชอบมาเล่นด้วย เพราะเราจะชอบพาไปเล่นโน่นเล่นนี้ด้วยกันตลอด เด็กๆเลยค่อนข้างจะติด ยกให้เป็นหัวหน้าแก๊งค์กันเลย บางครั้งพาเด็กเล่นซะเพลิน จนโดนผู้กำกับดุบ้างก็มี"            "ส่วน "นุ่น" เป็นคนน่ารัก เป็นคนตรงๆ พูดง่ายๆ เวลาทำงานจะตั้งใจมาก เวลาทำงานคือทำงาน จะอ่านบทเพื่อเตรียมตัวในฉากต่อไป จะทำสมาธิก่อนเล่นเสมอ เลยเหมือนเป็นคนดุ เด็กๆเลยจะค่อนข้างกลัวนุ่น ไม่ค่อยเข้าไปใกล้ๆเท่าไหร่ แต่จริงๆไม่มีอะไร เป็นตัวอย่างในการทำงานที่ดีมาก"            "บรรยากาศในกองถ่ายตลอดจนการถ่ายทำหนังเรื่องนี้ ทุกอย่างเป็นไปด้วยความสุข สนุก สนานมาก ทุกคนทำงานและแสดงกันอย่างเต็มที่ เต็มความสามารถ และรู้สึกเป็นเกียรติทุกครั้งที่คิดถึงมัน คิดถึงว่าเราเป็นส่วนหนึ่งของหนังเรื่องนี้ ได้ร่วมแสดงกับพระองค์ท่านรู้สึกเป็นเกียรติกับชีวิตมาก" http://hilight.kapook.com/view/26397 จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 01:05:29 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ศิรพันธ์  วัฒนจินดา (นุ่น)  รับบท  นิล            "นิล" นักศึกษามหาลัยที่เติบโตมาด้วยการมีชีวิตที่ยากลำบาก จึงทำให้มีนิสัยแข็งๆ ห้าวๆ และลุย กล้าเผชิญหน้ากับปัญหา ชอบช่วยเหลือคน จะแสดงออกด้วยการกระทำมากกว่าคำพูด และเป็นคนยึดมั่นในอุดมการณ์ ไม่ชอบคนรวยที่ทำประโยชน์เพื่อเป็นการบังหน้า            "พอทราบว่าได้เล่นเรื่องนี้ร่วมกับพระองค์ท่าน รู้สึกตัวเกร็งเลย ตื่นเต้นมาก ในชีวิตไม่เคยได้เข้าใกล้เชื้อพระวงศ์ขนาดนี้เลย รู้สึกเหมือนเราเป็นไพร่ฟ้าประชาชนที่มีโอกาสได้ถวายงานรับใช้ มีโอกาสได้ร่วมงานเหมือนได้แสดงความจงรักภักดีต่อราชวงศ์ แล้วยิ่งเนื้อเรื่องของหนังเป็นผลงานจากพระนิพนธ์ของพระองค์ท่านเรื่อง "เรื่องสั้นที่ฉันคิด" เลยรู้สึกยิ่งเป็นเกียรติในชีวิตมากๆ"            "ก่อนถ่ายทำก็รู้สึกตื่นเต้น เกร็ง ไม่รู้ว่าจะแสดงได้หรือไม่ แต่มีการเข้าคลาสเวิร์คช็อปเรียน แอ็คติ้งกับครู "แอ๋ว – อรชุมา ยุทธวงศ์" ทำให้รู้ว่าต้องเล่นอย่างไร คิดอย่างไร วางตัวอย่างไร ทำให้เราผ่อนคลาย หายเกร็ง หายกังวลไปได้บ้าง ถือว่าเป็นประสบการณ์ชีวิตที่ดีมากๆ"            "ได้เจอกับพระองค์ท่านครั้งแรกวันที่ไปลองเสื้อผ้าในหนัง ทุกคนได้เข้าเฝ้า ตื่นเต้นกันมาก แต่ที่ทำเอาเกร็งไปกว่านั้นคือ การได้ร่วมแสดงเข้าฉากกันครั้งแรกก็ต้องปะทะอารมณ์กับพระองค์ท่านกันเลย เพราะด้วยคาแร็คเตอร์ของ "นิล" และความเชื่อบางอย่างที่ตัดสินคนจากภายนอก เลยทำให้มีความคิดเห็นไม่ตรงกัน เกิดการปะทะอารมณ์กันเกิดขึ้น ถือเป็นฉากที่ยากมาก เพราะถ่ายครั้งแรกก็เป็นซีนที่ยากที่สุดของทั้งเรื่องซะแล้ว แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี พระองค์ท่านมีความเป็นมืออาชีพมากๆ คือพอมาอยู่ในเซ็ตเมื่อไหร่ พระองค์ท่านคือ "คุณพิมพ์ดาว" ทันที จะกลายเป็นนักแสดงทันที แล้วเราก็ต้องคิดด้วยว่าพระองค์ท่านเป็นนักแสดงคนหนึ่งที่รับบท "คุณพิมพ์ดาว" แล้วเราก็คือ "นิล" ที่ต้องปะทะอารมณ์กัน ต้องอยู่ในบทให้ได้ แต่ทันทีที่ถ่ายเสร็จ ก็ทรุดลงกราบประทานอภัยพระองค์ท่านทันทีเลยเหมือนกัน"            "จากการที่ได้ร่วมแสดงกับพระองค์ท่าน ได้เห็นสปิริตของความเป็นนักแสดงอย่างมาก คือพระองค์ท่านอยู่สูงมาก แต่วันหนึ่งต้องมาอยู่ในเซ็ตที่ร้อน พื้นไม่สะอาด เต็มไปด้วยโคลน เละเทะไปหมด แต่ก็ไม่เคยได้ยินพระองค์ท่านบ่นสักครั้ง แต่พระองค์ท่านกลับสนุกไปกับการถ่ายทำ แล้วก็เต็มที่มากกับการแสดง หลังจากที่ถ่ายเสร็จทุกครั้งพระองค์ท่านจะมาถามครู "แอ๋ว" ทุกครั้งว่า "เป็นอย่างไรบ้าง ใช้ได้หรือเปล่า" พระองค์ท่านตั้งใจและเต็มที่มาก ทำให้รู้สึกประทับใจในพระองค์ท่านมาก แม้พระองค์ท่านจะตั้งใจกับการทำงานมากเพียงใด แต่ก็ไม่เครียด ทำให้ในกองถ่ายมีบรรยากาศที่สนุก เพราะพระองค์ท่านเป็นคนสนุกสนาน มีอารมณ์ขัน แล้วพระองค์ท่านก็ชอบแซวด้วย เพราะคาแร็คเตอร์ของ "นิล" ในเรื่องต้องเข้มตลอดเวลา เวลาถ่ายก็จะมีซีนที่ไม่ยอม "คุณพิมพ์ดาว" เลยจะมีบุคลิกที่แข็งมากๆ มีการใส่อารมณ์แบบเต็มที่  พระองค์ท่านก็มักจะชอบแซวว่า "ดูนิลสิจะดุไปถึงไหน" คือจะโดนพระองค์ท่านแซวเรื่องเข้มตลอด รู้สึกเขินพระองค์ท่านเหมือนกัน"            "สำหรับการร่วมงานกับนักแสดงอื่นๆ อย่าง "เวียร์" เป็นรุ่นน้องในสายวิศวะเหมือนกัน เวลาคุยกันก็จะเหมือนสื่อสารกันง่ายขึ้น เป็นเหมือนพี่น้องคุยกันสบายๆ จะมีบ้างที่ “เวียร์” มาปรึกษาเรื่องเกี่ยวกับการถ่ายหนังว่าเป็นอย่างไร ก็มีให้คำแนะนำกับน้องไปบ้าง"            "ส่วน "น้องฟาง" เป็นเด็กน่ารัก เป็นสีสันของกอง เรื่องนี้เป็นการแสดงและเป็นการถ่ายหนังครั้งแรกจะตื่นเต้นแน่นอน และกังวลว่าจะเป็นตัวถ่วงหรือไม่ เพราะทั้งหมดนี้เราเคยเป็นมาก่อน เห็น "ฟาง" แล้วเหมือนเห็นตัวเองเมื่อ 3 ปีก่อน เลยเข้าใจ และชอบน้องเค้ามากโดยเฉพาะตอนที่น้องเค้ายิ้มมันดูโลกสว่างมาก"          "พ่อรอง" "ถือเป็นตัวอย่างที่ดีของนักแสดงมืออาชีพมาก จะคอยสอน คอยแนะนำการเป็นนักแสดง และชอบมีเรื่องราวสนุกๆมาเล่าในกองให้ฟังกันตลอด"            "พี่สมเล็ก" "เวลาแสดงร่วมกันจะสนุกมาก เพราะจะมีอะไรมาเซอร์ไพรส์ตลอดเวลา ตอนซ้อมกันเล่นแบบนี้ แต่พอถ่ายจริงเล่นอีกอย่าง บางทีก็ไม่ทันตั้งตัว แอบขำจนต้องจิกเล็บตัวเอง มีการเล่นมุขแบบไม่บอกกันก่อนล่วงหน้า ทำให้รู้สึกตื่นเต้นและท้าทายเวลาต้องเข้าฉากกับ "พี่สมเล็ก" ทุกครั้ง"            "กับเด็กๆ ก็ประทับใจทุกคน เด็กๆมีความเป็นธรรมชาติมาก แต่ที่รู้สึกถูกชะตาคือ "น้องตุลย์" ที่รับบทเป็น "สำคัญ" คือ "สำคัญ" จะเป็นเด็กที่โตสุด เป็นเด็กเรียบร้อย แล้ว "น้องตุลย์" ก็เหมาะกับบทนี้มากๆ ดูเป็นตัวน้องเค้ามากๆ ส่วนตัวหัวโจก "จ่อย" รับบทโดย "น้องเพ้นท์" เป็นเด็กน่ารัก แต่ก็มีแอบดุน้องเค้าไปด้วยเหมือนกัน แต่ตอนดุดันเปิดไวเล็ทอยู่ เลยเป็นที่เรื่องลือกันในกองเลยว่า "นุ่นรักเด็กมาก!" ทำให้ล้อกันถึงทุกวันนี้"          "ถือว่าการได้มาเป็นหนึ่งในนักแสดงของเรื่องนี้ เป็นเกียรติกับชีวิตและรู้สึกภูมิใจในตัวเองมาก นอกจากได้มีโอกาสได้ร่วมงานกับพระองค์ท่านแล้ว หนังเรื่องนี้ยังพูดถึงการช่วยเหลือคนอื่น ให้คนได้มองเห็นคนอีกสังคมหนึ่ง หวังว่าถ้าหนังเรื่องนี้ออกฉายไป แค่ให้คนดูรู้สึกถึงสิ่งที่พวกเราพยายามถ่ายทอด แค่ได้หันไปมองเห็นคนเหล่านี้บ้าง เท่านี้ก็ช่วยให้สังคมน่าอยู่ขึ้นแล้ว" จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 01:06:34 ]

ความคิดเห็นที่ 21 นิศารัตน์  อภิรดี (ฟาง)  รับบท  แพท            "แพท" นักศึกษาปี 3 แสนเรียบร้อย มีโลกส่วนตัวสูง รักแม่มาก แต่ไม่ค่อยได้ใกล้ชิดกันเท่าไหร่ เพราะคุณแม่เป็นนักธุรกิจใหญ่โต ที่ประสบความสำเร็จมาก จึงไม่ค่อยมีเวลาให้ ชอบเก็บความรู้สึกไว้ภายในไม่แสดงออก จะถ่ายทอดทุกอย่างผ่านตัวอักษรลงไดอารี่ของเธอเท่านั้น            ด้วยความคิดไม่ลงรอยกันบางอย่างระหว่างแม่กับลูก เพราะแม่จะใช้ชีวิตที่มุ่งไปในทางธุรกิจ ยึดติดในวัตถุ และเงินทอง ส่วนลูกนั้นมุ่งที่จะค้นหาความสุขของชีวิตที่แท้จริง ซึ่งความฝันของเธอคือการได้ไปเป็นครูสอนเด็กๆตามชนบท เลยทำให้เกิดความไม่เข้าใจกันเกิดขึ้นของแม่กับลูก            "บท "แพท" นี้ค่อนข้างมีบุคลิกที่ตรงกับตัวเองหลายอย่าง เลยไม่ค่อยยากเท่าไหร่ แต่ด้วยเรื่องนี้เป็นหนังเรื่องแรกในชีวิต ที่ผ่านมาเพียงถ่ายโฆษณา ถ่ายแบบ และถ่ายมิวสิควีดีโอเล็กๆน้อยๆเท่านั้น เลยค่อนข้างเกร็ง แล้วยิ่งต้องมาแสดงร่วมกับพระองค์ท่าน มาแสดงเป็นลูกของพระองค์ท่านก็ยิ่งเกร็งมากเป็นทวีคูน เพราะไม่รู้ว่าต้องทำตัวอย่างไร เหมือนไม่ทันตั้งตัว และรู้สึกเป็นเกียรติมากที่ได้ถวายงานรับใช้พระองค์ท่าน รู้สึกว่าเป็นเกียรติในชีวิตที่ได้เกิดมาแล้วมีโอกาสแบบนี้ และก็เชื่อว่าทุกคนก็คงรู้สึกแบบเดียวกันแน่นอน"            "พอถึงวันที่ได้แสดงร่วมกับพระองค์ท่าน พระองค์ท่านเป็นกันเองมาก ทำให้ทำงานง่ายขึ้น คลายความเกร็งลงได้มาก และพระองค์ท่านแสดงได้เก่งมาก แสดงเป็นธรรมชาติมากๆ เวลาเล่นซีนระหว่างแม่กับลูก พระองค์ท่านส่งอารมณ์มาให้เยอะมาก เป็นอารมณ์ของแม่และลูกกันจริงๆ ทำให้เรารับอารมณ์จากพระองค์ท่านและสามารถเล่นออกมาได้ พระองค์ท่านช่วยเหลือในการแสดงได้เยอะมากจริงๆ"            "ฉากที่ยากมากที่สุด เป็นฉากที่ต้องทะเลาะกับแม่ นั่นก็คือเราต้องเล่นต้องแสดงอารมณ์ทะเลาะกับพระองค์ท่าน ทำให้ฉากนี้ต้องเตรียมตัวนาน ต้องทำการบ้านเยอะมาก และก็ประหม่ามากอีกด้วย แต่ทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี เพราะด้วยบรรยากาศ และการแสดงของพระองค์ท่าน ทำให้มีส่วนช่วยเรื่องการแสดงให้ผ่านไปได้ด้วยดี"            "สำหรับนักแสดงคนอื่นๆ อย่าง "พี่นุ่น" จะคอยแนะนำตลอด เวลาแสดงร่วมกัน จะคอยส่งอารมณ์มาให้เก่งมาก ทำให้เราปรับตัวในการแสดงได้มากขึ้นไปเรื่อยๆ ส่วน "พี่เวียร์" ก็จะเป็นกันเอง สนุกสนาน ทำให้บรรยากาศไม่ตึงเครียด และก็ยังคอยแนะนำในการแสดงให้ด้วย ส่วนพวกเด็กๆ พอได้มาเล่นด้วยกัน ทำให้คลุกคลีกัน ผูกพันกัน และด้วยความน่ารัก ความใส ความเก่งของเด็กๆ สุดท้ายเลยติดกันไปเลย"            "หนึ่งใจ..เดียวกัน" "เป็นหนังที่สะท้อนชีวิตจริงในสังคม เป็นมุมเล็กๆที่คนอาจมองข้าม ทำให้ตั้งแต่มาเล่นเรื่องนี้ พอกลับไปมหาวิทยาลัยก็รีบไปหาชมรมอาสาพัฒนาชนบทเลย เหมือนเราได้มาเล่นแล้วรู้อะไรเพิ่มมากขึ้น คิดถึงคนอื่นมากขึ้น เลยคิดว่าถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะไปสานต่ออย่างในเรื่องเหมือนกัน" จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 01:07:58 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ซีแนม  สุนทร  รับบท  เบญญา           "เบญญา" เลขาส่วนตัวของ "คุณพิมพ์ดาว" เป็นเลขาที่แอ็คทีฟมาก ทำงานเก่ง เป็นมือขวาให้เจ้านาย คอยติดต่องานต่างๆ เก่งด้านไฮเทคโนโลยี และติดมือถือเป็นชีวิตจิตใจ แต่เป็นคนที่โก๊ะมาก จนทำให้ดูตลกเหมือนตัวการ์ตูน            "การได้มาเล่นเรื่องนี้เริ่มจาก บริษัทหนังเอาบทมาให้อ่าน พออ่านจบแล้วรู้สึกว่า "เบญญา" เป็นตัวเองมาก โก๊ะๆ ตลกๆ ก็เลยรับเล่น แล้วอีกอย่างอยากเล่นหนังมากอยู่แล้วเพราะติดใจการเล่นหนังตั้งแต่เรื่องที่ผ่านมา โดยที่ไม่รู้มาก่อนเลยว่าต้องแสดงร่วมกับพระองค์ท่าน พอหลังจากทราบว่าต้องแสดงร่วมกับพระองค์ท่านก็ตกใจมาก ทั้งเหวอ แล้วก็ช็อคมากๆ แต่ก็ดีใจมากสุดๆเหมือนกัน"            "ตอนเจอพระองค์ท่านครั้งแรก คือวันที่ต้องไปถ่ายรูปและลองเสื้อผ้าในหนัง วันนั้นพอไปถึงก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร มือไม้มันสั่นไปหมด จะต้องคลานเข่า จะต้องเรียบร้อยแค่ไหน รู้สึกว่าตื่นเต้นและเกร็งไปหมด เพราะตัวเองเป็นคนกระเปิ๊บกระป๊าบมาก ใช้ราชาศัพท์ก็ไม่เป็น คิดไปต่างๆนานา แต่พอได้เจอพระองค์ท่าน พระองค์ท่านกลับเป็นกันเองมาก และมีแซวด้วยว่า "ผอมลงนะ" เพราะพระองค์ท่านคงเคยเห็นตอนคอนเสิร์ตเอเอฟ ทำให้ทุกอย่างที่เรากังวล และเกร็งหายไปหมดเลย"            "ในด้านการแสดงของพระองค์ท่าน พระองค์ท่านมีความตั้งใจมากๆ บางครั้งเวลาเข้าฉากพระองค์ท่านต้องไปทรงงานมาก่อนถึงมาเข้าฉาก แต่พระองค์ท่านก็สามารถทำได้ดีมาก แสดงได้เก่งมากจนเราอินตามเลย แถมบางครั้งมีการถ่ายกันข้ามวัน พระองค์ท่านก็ไม่เคยบ่น หรือบางวันต้องหยุดถ่ายเพราะฝนตก เราก็ต้องรอกัน ซึ่งพระองค์ท่านก็นั่งรอด้วยอย่างอารมณ์ดี และบางครั้งพระองค์ท่านก็ชวนคนในกองคุยเล่นกันอย่างสนุกสนานอีกด้วย ทำให้กองถ่ายสนุกและประทับใจกันมาก"              "เรื่องนี้กว่า 80% ต้องแสดงร่วมกับพระองค์ท่าน คือแค่แสดงอย่างเดียวก็เรียกว่าตื่นเต้นและยากแล้ว เพราะบท "เบญญา" แม้ว่าบทจะใกล้เคียงตัวจริง แต่เวลาเล่นก็ยากเพราะเวลาเล่นต้องเล่นเป็นเลขาที่ตั้งใจทำงานมากจนดูตลกไปเอง ไม่ใช่ให้เราตั้งใจเล่นให้ตลก คืออยากให้ตลกแบบธรรมชาติด้วยตัวเอง ก็เลยต้องทำความเข้าใจกับบทนี้ให้มาก ต้องจับคาแร็คเตอร์ของ "เบญญา" นี้ให้ได้ เลยยากตรงนี้ แต่นี่ยังต้องแสดงร่วมกับพระองค์ท่านอีก มือไม้สั่นไปหมด พอเห็นพระองค์ท่านเราก็จะลืมตัวว่าเราเป็น "เบญญา" ก็จะหลุดขออภัยพระองค์ท่านอยู่เรื่อย แต่พระองค์ท่านก็ใจดีมากคอยบอกว่าให้เราเล่นเต็มที่ได้เลย และพอพระองค์ท่านเห็นว่าเราเกร็ง พระองค์ท่านก็จะคุยด้วย เลยทำให้ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี ด้วยพระเมตตาของพระองค์ท่านจริงๆ"            "การได้ร่วมแสดงในเรื่องนี้กับพระองค์ท่าน ถือว่าเป็นเกียรติแก่วงศ์ตระกูลมาก เป็นเกียรติแก่ชีวิตสุดๆ เพราะในชีวิตนี้ก็ไม่รู้ว่าจะได้มีโอกาสอยู่ใกล้ชิดพระองค์ท่านแบบนี้อีกเมื่อไหร่ ลูกๆหลานๆเราจะได้ดูเรา มันเป็นความรู้สึกที่จะจดจำไปจนวันตาย ที่ได้มีโอกาสใกล้ชิดและร่วมแสดงกับพระองค์ท่านอย่างนี้ เป็นประสบการณ์ที่น่าประทับใจจริงๆ" จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 01:08:56 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ขอจงทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน จากคุณ : salisbury - [ 8 ส.ค. 51 01:16:58 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ดูมาแล้วค่ะ ชอบ จากคุณ : สุ - [ 8 ส.ค. 51 01:35:06 A:124.121.104.147 X: TicketID:115358 ]

ความคิดเห็นที่ 25 จะพาแม่กับน้องๆไปดูวันพรุ่งนี้ค่ะ  ที่ลำปางไม่มีตั๋วฟรี ฮ่าๆ เชื่อว่าต้องเป็นภาพยนตร์ที่ดีแน่ๆค่ะ อยากให้คนไทยไปดูกันเยอะๆ โหวตกระทู้นะคะ อยากให้ช่วยกันโหวตค่ะ ดีกว่ากระทู้แนะนำเรื่องดาราทะเลาะกันอีกแน่ะ จากคุณ : พูดจริงนะ~ - [ 8 ส.ค. 51 10:13:18 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ดูมาแล้วเหมือนกันค่ะ จากที่ไปแบบ..."อือ ไปก็ได้" กลายเป็นว่าน้ำตาซึมตั้งแต่ต้นเรื่อง และเดินกลับมาด้วยความอิ่มเอม คิดว่าท้ายๆ โปรแกรมจะหาโอกาสไปดูอีกค่ะ จากคุณ : NooNok [MiChiYo] - [ 8 ส.ค. 51 10:26:39 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อืม...น่าดูเหมือนกันนะคะ ว่าจะพาแม่ไปดู คุณ sslisbury ไปดูมาแล้วใช้มั้ยคะ จากคุณ : Siriphen T. - [ 8 ส.ค. 51 15:24:34 ]

ความคิดเห็นที่ 28 สวัสดีครับทุกท่าน ตอบคุณ Siriphen T. นะครับ ไปดูมาแล้วครับ จึงคิดว่าน่าจะสนับสนุนครับ จากคุณ : salisbury - [ 11 ส.ค. 51 07:31:14 ]