ความคิดเห็นที่ 1 คิดถึงแม่จับใจ จากคุณ : wuengjang - [ 4 ก.ย. 51 11:52:24 ]

ความคิดเห็นที่ 2 รักแม่มากมาย..ลูกจะไม่ทอดทิ้งแม่เด็ดขาด ลูกจะอยู่เป็นเพื่อนแม่จนแม่ถึงจุดหมายปลายของแม่ค่ะ ลูกสัญญา...ลูกรักแม่ค่ะ จากคุณ : ปุ้ย (salazy) - [ 4 ก.ย. 51 12:00:07 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ชีวิตของฉัน คือ ครอบครัว  ครอบครัว คือ ชีวิตของฉัน   รักพ่อ กับ แม่ที่สุดในโลก จากคุณ : ~* สุภาพสตรีขี้เซา *~ - [ 4 ก.ย. 51 12:14:01 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หนูก็รักแม่ค่ะ จากคุณ : น้ำตาล..ขม..อมเปรี้ยว - [ 4 ก.ย. 51 12:22:30 ]

ความคิดเห็นที่ 5 พี่คนนึงเคยเอามาให้อ่านเมื่อ ซัก2 ปีได้  รู้สึกว่าจะเยอะกว่านี้น่ะ พออ่านเสร็จโทรฯ หาแม่ทันที   คำแรกบอกแม่ด้วยเสียงสั่นๆ  ว่ารักแม่จัง อยากกลับบ้านไปหนุนตักแม่ แม่ตอบกลับมาด้วยเสียง งงๆ ว่า แม่ก็รักหนูมากเหมือนกัน ไม่มีคนหนุนตักแม่ก็เหงาน่ะ ผู้หญิง คนนี้มีแต่ให้จริงๆ จากคุณ : ณิ (Niranarun) - [ 4 ก.ย. 51 12:27:26 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ลูกแต่ละคนมีความคิดถึงพ่อแม่ต่างกัน ส่วนใหญ่ "รักแต่ไม่ได้ดูแล" พ่อแม่ที่แก่ตัวไปถ้าโชคดีมีลูกที่รักและดูแลก็น่าจะมีความสุข แต่ส่วนใหญ่ลูกแต่ละคนโตแล้วเห็นแก่ตัวเองกันซะเยอะ งานมาก่อน เงินมาก่อน ยิ่งแต่งงานแล้วพ่อแม่ไว้ทีหลัง มันมีจริงๆจะว่าก็ไม่เต็มปากชีวิตต้องเดินต่่อไป บางคนได้งานใหม่ที่ต่างประเทศเงินเดือนเป็นแสนก็ยอมทิ้งแม่70กว่าไว้บ้านคนเดียว พร้อมบอกว่าดูแลตัวเองดีๆนะ(อันนี้เรื่องจริง)ทั้งๆที่อยู่ที่เดิมก็เงินเดือนเยอะแล้ว คือเลือกเงินไว้ก่อน แต่ลืมคิดว่าถ้าพ่อแม่เป็นอะไรไป มีเงินเป็นแสนล้านก็เอาแม่กลับมาไม่ได้ แค่กลับมาดูใจยังไม่ทัน กลายเป็นข่าวหญิงชราตกบันไดเสียชีวิตไร้ลูกดูแล สุดท้ายได้แต่ร้องไห้ปัญญาอ่อน ขึ้นอยู่กับว่าเลือกที่จะเป็นลูกแบบไหน ลดงานลดเงินเพื่อมีเวลาดูแลพ่อแม่มากขึ้น คนเรามันถ้าไม่บ้ามากมายกิเลสเต็มตัวมันไม่ต้องใช้เงินมากนัก หาแต่พอดีๆ แล้ว ดูแลสิ่งที่สําคัญที่สุดดีกว่ามีอยู่แค่สองคน เอาไว้Ripแล้วจะบ้าหาเงินไปเผาตัวเอง ตอนตายก็ช่างหัว ส่วนใหญ่คนจะคิดได้ตอนเสียไปแล้ว หรือตอนที่ตัวเองโดนลูกตัวเองทําบ้าง ดูแลท่านให้ดีมีเวลาไม่นานเท่าไรหรอก อย่าบ้างานบ้าเงินกันนักเลย จากคุณ : บอย - [ 4 ก.ย. 51 12:30:01 A:125.24.191.37 X: TicketID:178717 ]

ความคิดเห็นที่ 7 กรณีนี้ใช้ได้กับพ่อแม่ที่ควรนับถือเป็นพ่อแม่จริงๆนะ แบบพวกใจแตกมีลูกแบบไม่ได้อยากมี ชอบทําร้าลูก เห็นลูกเป็นภาระ อันนั้นก็ใช้กรรมกันไป แม่รักเราเท่าไรต้องรักแม่ให้มากเป็นหลายๆเท่า บอกรักแม่มากเท่าไรอย่าลืมดูแลแม่ให้ได้อย่างที่บอกด้วย จากคุณ : บอย - [ 4 ก.ย. 51 12:36:15 A:125.24.191.37 X: TicketID:178717 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณค่ะ.. เคยอ่านแล้วเหมือนกัน แต่พอมาอ่านอีกน้ำตาไหลเลย  ซึ้ง จากคุณ : minnie_RR - [ 4 ก.ย. 51 12:40:26 ]

ความคิดเห็นที่ 9 รักแม่เหมือนกันคะ จากคุณ : P (pangjang) - [ 4 ก.ย. 51 12:44:58 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เจอกระทู้แบบนี้แล้ว "แพ้" จริง ๆ เลย...น้ำตาร่วงทุกที จากคุณ : James Cook - [ 4 ก.ย. 51 13:00:07 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ก่อนที่ฉันจะเป็นแม่คน มักไม่ทราบซึ้งบทความเหล่านี้ แต่เมื่อฉันเป็นแม่คน และมีลูกคอยถาม ทำไม ทำไม ทำไม ล่ะแม่ ฉันอ่านบทความนี้แล้วยิ้ม และปริ่มน้ำตา จากคุณ : เราก็เห็นด้วย - [ 4 ก.ย. 51 13:19:14 ]

ความคิดเห็นที่ 12 รักแม่ค่ะ ^^ จากคุณ : แม่นางจันทร์เจ้า - [ 4 ก.ย. 51 13:39:58 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านแล้วรักแม่มากๆ ..ขอบคุณข้อความดีๆ นะค่ะ จากคุณ : จากไป - [ 4 ก.ย. 51 13:53:06 ]

ความคิดเห็นที่ 14 Unconditional love.  Miss you Mom จากคุณ : วัณณะวัฒ (วัณณะวัฒ) - [ 4 ก.ย. 51 14:16:10 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ^ ^ อ่าน คห 6 แล้วเจ็บ -*- แต่จริง... ทุกวันนี้ก้อทิ้งพ่อแม่อยู่บ้านเกิดที่ปัตตานี (ทิ้งให้เค้าหนีระเบิดเอย ลูกปืนเอย ไปด้วย) แล้วตัวเองก้อทำงานอยู่ กทม ด้วยเหตุผลเห็นแก่ตัวที่ว่า อยู่บ้านไม่ค่อยมีงานให้ทำ ถึงมีก้อเงินน้อย จะทำธุรกิจก้อเสี่ยงเรื่องสถานการณ์ใต้ที่มันยังไม่ดีขึ้น.. ผมอยากกลับบ้านอยู่กับท่าน เลี้ยงดูท่านนะครับ ใครช่วยคิดทีว่าผมจะทำยังไงดี T_T จากคุณ : [C]haruru - [ 4 ก.ย. 51 14:19:31 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ^_^ ก็ถ้าห่วงท่านลองหาลู่ทาง 1.พาท่านมาอยู่กรุงเทพฯด้วย  ถ้าทำได้  (ปลอดภัยกว่าใต้) 2.ก็ถ้าท่านห่วงบ้านก็  หาทางทำธุรกิจตัวเองที่บ้านหรือ  พยายามเปิดหาหนังสืองานเผื่อจะมีบางแห่งเปิดรับให้ทำงานภาคใต้ใกล้ๆบ้าน ปล.รักแม่มากเหมือนกันครับ^_^ จากคุณ : -tak- - [ 4 ก.ย. 51 14:43:12 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เป็นคนที่รักที่สุดในชีวิตแล้วค่ะ ขนเงินทั้งโลกมาแลกก็ไม่มีทางยอม พูดจริงไม่ได้โม้ จากคุณ : ความสุขอยู่ที่ใจ - [ 4 ก.ย. 51 15:26:21 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อยากให้คะแนน คห.6-7 ม๊ากมากค่ะ จากคุณ : i_lllive - [ 4 ก.ย. 51 15:39:51 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เข้ามาบอกคุณ จขกท ว่า " รักแม่มากทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบได้กับพระคุณของแม่ " ปล. เราไม่มีหัวใจให้นะค่ะ เพราะเล่นไปแจกหมดแล้วค่ะ จากคุณ : Sumlee S. - [ 4 ก.ย. 51 15:45:28 ]

ความคิดเห็นที่ 20 รักแม่ จงทำดีกับแม่ตั้งแต่เดี๋ยวนี้ ไม่ใช่รอไปเคาะฝาโรงบอก เงิน ทอง ของนอกกาย ทำไมต้องรวย ทำไมต้องทำงานหามรุ่งหามค่ำเพื่อ เงิน อยากให้ลองใช้เวลาเงียบๆ อยู่กับตัวเอง แล้วคิดว่า เราต้องการอะไร   เงินทองที่เราหามาได้ สำคัญกว่าพ่อ แม่ที่เลี้ยงดูเรามารึเปล่า อยู่กันอย่างพอเพียงเถอะ พี่น้อง พระราชดำรัสของสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เรา ควรรับมาใส่เกล้า โดยไม่ยากเย็นอะไรเลย จากคุณ : ป้าชื่อเห็ดโคน - [ 4 ก.ย. 51 15:52:17 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 4 ก.ย. 51 16:00:49 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เราเคยทำงานเป็นพยาบาลอยู่ที่กรุงเทพ   เห็นคนบางคนที่ตำแหน่งหน้าที่ การงานใหญ่โต  พ่อป่วยเอาทิ้งไว้ให้อยู่ห้องรวมทั้งๆที่จะให้อยู่ห้องพิเศษ ก็ได้  แต่ห้องอะไรไม่สำคัญคนอื่นเขายังมีญาติมาดูแลบ่อยๆ  แต่นี่นานๆ มาที  ก็เข้าใจว่าทุกคนมีเรื่องอื่นจะต้องรับผิดชอบ   สิ่งที่กลัวที่สุดคือ ทำงานเพลินกว่าจะรู้ตัวก็พ่อแม่ได้จากเราไปเสียแล้ว  เมื่อพี่ชายป่วยเป็น เร็งปอด  และพ่อป่วยเป็นพาร์กินสันอาการหนักขื้น  เราสงสารแม่เพราะ แม้ว่าจะมีลูกจ้างมาช่วยดูแลแต่ก็ทดแทนไม่ได้กับลูก     เราจึงตัดสินใจ ลาออกจากงาน  และได้ดูแลทำทักอย่างจนพ่อและพี่ชายเสียชีวิตอย่างสงบ เมื่อพ่อตายมีเพื่อนชวนกลับไปทำงานที่กรุงเทพเหมือนเดิม     ทำให้เราคิด เพราะอยากไปเหมือนกัน   เพราะเราอยู่กรุงเทพมาตลอดตั้งแต่เด็ก   แต่เมื่อหันมามองแม่ที่แก่มากแล้ว    และไม่รู้จะอยู่กับเราอีกนานแค่ไหน เราจืงตัดสินใจอยู่กับท่านที่ต่างจังหวัด   เพราะแม่ไม่ชอบอยู่กรุงเทพ ซึ่งไม่ใช่สถานที่ที่คุ้นเคย  ทุกวันนี้แม้เราจะไม่มีหน้าที่การงานที่ใหญ่โต ก็ไม่เคยเสียใจ  เพราะคงไม่มีประโยชน์อะไร   ถ้าเราหาความก้าวหน้า จนถึงวันนั้นแล้วประสบความสำเร็จ    แต่เราไม่เหลือใครแล้วก็คงไม่มีความ ภูมิใจในตัวเองสักเท่าไร จากคุณ : popular - [ 4 ก.ย. 51 16:14:25 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อ่านเนื้อหาก็อึ้งแล้วพอมาเจอ คห 6-7 ยิ่งอึ้งกว่า เคยอ่านบทความนี้มานานมากแล้วครั้งนึง ยอมรับอย่างเลว ๆ ว่าเคยรู้สึกอย่างนั้นกับแม่ในบางครั้ง อาจด้วยเพราะเราโตขึ้น เป็นตัวเองมากขึ้น (ซึ่งทั้งหมดก็คือข้อแก้ตัวเลว ๆ อยู่ดี) แต่พอหงุดหงิดหรือโมโหทีไร ผ่านไปไม่กี่วินาทีที่ความรู้สึกเลว ๆ เกิดขึ้น ก็จะเตือนตัวเองว่าให้หยุดได้แล้ว แล้วจะนึกถึงบทความนี้ตลอด . . . แม่จ๋า...หนูขอโทษ...แต่หนูก็พยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุดแล้วค่ะ จากคุณ : asynchronism - [ 4 ก.ย. 51 19:17:39 ]

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านแล้วน้ำตาล่วงเลยทีเดียว เพราะดีใจที่ตัวเองตัดสินใจถูก ที่กำลังลาออกจากงานและจะกลับไปดูแลแม่ที่บ้านอีกคนนึง จากคุณ : ผิดถูกก็เราเลือก (panner) - [ 4 ก.ย. 51 19:24:34 ]

ความคิดเห็นที่ 25 กระทู้ที่ไม่เกี่ยวข้องกับประเด็นหลักของเฉลิมไทย ยังตั้งในเฉลิมไทยได้ที่กลุ่มกระทู้นอกเรื่องจ้า http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/listerA.php?subgroup=100 จากคุณ : นู๋เองง่ะ - [ 4 ก.ย. 51 21:25:31 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ^^ จริงๆ แล้ว เห็นทีไรก็อึดอัดในใจทุกที ถึงจะรู้ดีว่ามันเป็นกฎ กติกาก็เหอะนะ มันไม่จำเป็นต้องเสมอไปมิใช่เหรอ ... เราคนนึงล่ะที่เข้าแต่ห้องนี้ ไม่เคยไปห้องอื่นเพราะมีเวลาเล่นเนตไม่บ่อยนัก แต่ก็ถึอว่าเป็นสมาชิกห้องนี้คนนึงก็ว่าได้.ถึงจะแอบอยู่ห่างๆ เข้ามาดูแต่ไม่ได้แสดงความเห็นบ่อยนัก ก็ถือได้ว่าเป็นแฟนพันธ์แท้คนหนึ่งล่ะ จขกท. เค้าก็บอกแล้วว่าอยากให้คนห้องนี้ได้อ่านบ้าง กำลังอยากจะเล่าเรื่องแม่ตัวเองให้ฟัง ก็เลยไปไม่ถูกเลย พิลึกจริงเชียว.. จากคุณ : อยู่ห่างๆ อย่างหื่นๆ - [ 4 ก.ย. 51 23:00:30 A:125.26.85.251 X: TicketID:159459 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณครับ ในตอนนั้น...ฉันนำพาเธอสู่เส้นทางชีวิต ตอนนี้...ขอให้เธอเป็นเพื่อนฉันเดินไปให้สุดเส้นทางชีวิต...โปรด...ให้ความรักและความอดทนต่อฉัน ฉันจะยิ้มด้วยความขอบใจ...ในแววตาอันฝ้าฝางของฉัน...มีแต่ความรักอันหาที่สิ้นสุดมิได้ของฉันที่มีให้กับเธอ **** สิ่งที่มีค่ามากกว่าเงินทอง สิ่งของ พรประการสุดท้าย คือขอพระเจ้าประทานความตายให้ผมหลังพ่อและแม่ เพื่อที่แกจะได้จดจำหน้าตาลูกเป็นคนสุดท้าย และหวังจะได้กอดกันจนสิ้นลมหายใจในบ้านของเรา ครอบครัวของเราครับ**** จากคุณ : prince of fire - [ 4 ก.ย. 51 23:19:49 ]

ความคิดเห็นที่ 28 รักแม่มากค่ะ ^^ จากคุณ : :::ChanFurng::: - [ 4 ก.ย. 51 23:24:30 ]

ความคิดเห็นที่ 29 รักพ่อกับแม่มากมาย :D จากคุณ : CuoreRossoNeri - [ 5 ก.ย. 51 06:41:41 ]

ความคิดเห็นที่ 30 น้ำตาร่วงเลยค่ะ ขอบคุณที่นำมาเตือนสติกัน จากคุณ : hippokung - [ 5 ก.ย. 51 23:00:06 ]