ความคิดเห็นที่ 1 มีคนบอกว่า..... "เข้ามายืนยันอีกรอบค่ะ ว่าเคยเป็นนิยายมาก่อน  ละครหลายเรื่องก็มาจากนิยายส่วนมากใครที่อายุ 30 อัพ และติดนิยายเหมือนกันจะรู้ว่ามีมานานแล้ว และหากมีโอกาสแนะนำให้ลองหามาอ่านดูนะคะ  บทจะกินใจมากตอนที่พระเอกรู้สึกสูญเสียทุกอย่าง รู้ว่าตัวเองทำผิดจนเกินให้อภัย  และที่สำคัญ ความรักที่แม่มีต่อลูก  จากบทประพันธ์ทำให้น้ำตาไหลได้เลยค่ะ อย่าถามว่าใครเป็นผู้ประพันธ์นะคะ  จำไม่ได้  อ่านมาเยอะเหลือเกิน ถามเรื่องอรรถรสในการอ่านจากบทประพันธ์  กับการชมละคร  แน่นอนต่างกันอยู่แล้วค่ะ  อยู่ที่เราจะมองมุมไหน  ละครไทยไม่ด้อยไปกว่าชาติอื่นนะคะ  อยู่ที่การดึงอารมณ์ของตัวละครมากกว่า  คำพูด อารมณ์ทีต้องการสื่อออกมาจากบทประพันธ์ จะทำให้กินใจได้เท่าบทประพันธ์หรือเปล่า  เราต้องแยกให้ออกค่ะ ว่านี่ละคร หรือนิยายอยากให้ติดตามละครเรื่องนี้นะคะ  มีข้อคิด  และคติสอนใจหลายอย่างแน่นอน " จากคุณ : khaophang  - [ 10 ก.ย. 51 10:36:39 ] (http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6982013/A6982013.html) คำถาม...สรุปเรื่อง "สู่แสงตะวัน" ที่ออกอากาศเป็นละคร ช่อง 7 เคยเป็น นิยาย มาก่อน ตามที่ คุณ khaophang พูดถึงหรือเปล่า ครับ?? (เพราะว่า เท่าที่ทราบคือเป็น โครงเรื่องเขียนขึ้นใหม่ ของ คุณนันทวรรณ เพราะเคยปรากกฏว่ามี นิยายเรื่องหนึ่งชื่อ" สู่แสงตะวัน" ของ "นราวดี" ซึ่งไม่ทราบว่า สู่แสงตะวัน  ทั้ง ฉบับนิยาย(ตามรูป) กับที่เป็นละคร บทประพันธ์ ของ "นันทวรรณ"  คนละเนื้อหา  หรือ เนื้อหา เดียวกัน ท่านผู้ที่เคยอ่านนิยายเล่มนั้น ช่วย ยืนยันหน่อยนะครับ จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 10 ก.ย. 51 13:25:32 ]

ความคิดเห็นที่ 2 "นราวดี" จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 10 ก.ย. 51 13:26:12 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ส่วน นี่คือ ..."I'm Sorry, I Love You"  ที่หลายๆท่านในนี้วิเคราะห์ ว่าคล้ายคลึงกันกับ "สู่แสงตะวัน" ฉบับละคร 7 สี   (จะบังเอิญ /หรือ ตั้งใจ  ต้องว่ากันไปอีกที) http://sweethot.exteen.com/20051010/48120-51064-54616-45796-49324-46993-54620-45796-i-m-sorry-i-  (เรื่องย่อ และภาพ) จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 10 ก.ย. 51 13:33:13 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เข้ามาแก้ไขให้นิดนึงค่ะ  ตามลิ้งที่คุณพระนายโพสต์ เรื่องย่อ I'm sorry I love you จะสปอยล์ล่ะนะ จากที่เราเคยดู I'm sorry I love you มาก่อน น้องชาย ไม่ใช่ฝาแฝดนะคะ เป็นเด็กที่แม่พระเอกขอมาเลี้ยง เพื่อชดเชยความผิด ที่ตัวเองเคยทิ้งลูกในใส้ไป ส่วนเรื่องสู่แสงตะวัน ดวงดูยังไงก็นึกถึงหนังเกาหลีเรื่องนี้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 16:07:43 จากคุณ : august_d - [ 10 ก.ย. 51 14:03:07 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สรุปประเด็นแรก ได้เลยว่ามีหนังสือนิยายสู่แสงตะวัน จริง แท้แน่นอน ตามรูป แต่ ก็ต้องไปถามคนเขียนบทโทรทัศน์ ดูว่า เขานั้นได้นำ หนังสือนิยายเรื่องสู่แสงตะวัน มาเขียนใช่หรือไม่. และถามคนที่เคยอ่านหนังสือ ใช่เรื่องเดียวกันไหม ส่วนเรื่องการเขียนบทโทรทัศน์จะก๊อบ ไม่ก๊อบ ก็สุดแล้วแต่.... จากคุณ : ตะวันรุ่งทุ่งรังสิต - [ 10 ก.ย. 51 14:03:53 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไปตอบในกระทู้นี้มา V V V http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6983729/A6983729.html เอามาแปะที่นี่ด้วยละกันค่ะ เพราะไม่รู้จะคุยหรือแลกเปลี่ยนกันกระทู้ไหนดี ฮี่ๆๆๆ โดยส่วนตัว ได้ดู I'm sorry, I love you จบแล้วค่ะ แต่เพิ่งได้มาดู สู่แสงตะวัน เมื่อคืน..ก็พอจะมีฉากคุ้นๆ อยู่บ้าง (อย่างเช่นฉากอาบน้ำ อย่าง คห.6 บอก) พล็อตเรื่องของ I'm sorry, i love you กับ สู่แสงตะวัน คล้ายกัน แน่ยิ่งกว่าแช่แป้ง แต่เคยได้อ่านนักเขียนหลายท่านบอกว่า พล็อตเรื่องในโลกนี้ มันก็มีอยู่ไม่เยอะหรอก อาจซ้ำกันได้ แต่จะ..."แตกต่างในรายละเอียด" สำหรับสู่แสงตะวันเอง ไม่ทราบเหมือนกันว่า เจ้าของบทประพันธ์เอง.. ได้แรงบันดาลใจ, ต่อยอด, (ไม่รู้คำพูดภาษานักเขียนเค้าใช้อะไรกันมั่งค่ะ แหะๆ) จะความคิดใดหรืออะไรก็ตามจาก I'm sorry, i love you หรือไม่ โดยส่วนตัวไม่อยากตัดสินหรือฟันธง เพราะคนที่รู้ดีที่สุดก็คือเจ้าของบทประพันธ์ค่ะ เห็นในกระทู้ก่อนๆ บอกว่า สู่แสงตะวัน เคยเป็นนิยายมาร่วม 10 ปีแล้ว ไม่ทราบว่าเป็นเรื่องเดียวกับที่เอามาทำเป็นละครทางช่อง 7 นี้หรือเปล่าคะ? เพราะว่า มันมีเหมือนกันนะคะ นิยายชื่อซ้ำกัน แต่คนละเรื่องเลยค่ะ ถ้าหากว่าเป็นเรื่องเดียวกัน...เราก็ว่าน่าจะผ่านประเด็นที่หลายท่านกำลังคลางแคลงใจได้ค่ะ ^^ จากคุณ : Damajene - [ 10 ก.ย. 51 14:08:09 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อ้อ อีกนิดค่ะ I'm sorry, i love you เป็นซีรี่ส์หรือละครของเกาหลี ที่ออกอากาศในช่วงปี 2004 นะคะ และอีกไม่นานนี้ ใครที่ยังไม่เคยชม ก็คงได้ชมกันแล้ว (แต่ดึกมาก) ทางช่อง 3 ค่ะ รู้สึกว่าจะมาต่อจาก Sad Love Story ช่วงประมาณตีหนึ่ง หรือตีสอง นี่แหละค่ะ โดยส่วนตัว I'm sorry, i love you เป็นซีรี่ส์เกาหลีอีกเรื่องนึงที่โดนใจเราค่ะ ร้องไห้ในหลายๆ ตอน จนตอนจบ จบไปแล้ว 3 วันยังไม่หายซึมเศร้า 5555555 จากคุณ : Damajene - [ 10 ก.ย. 51 14:11:31 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เจ้าของบทประพันธ์ สู่แสงตะวัน Ver TV นั้น อ่อนวัยกว่าคุณ นราวดี มั่กๆ คนละคนกันอ่ะ ไม่ใช่เรื่องเดียวกันแน่ๆ เดี๋ยวเจ้าตัวคงมาตอบ จากคุณ : คุณแหวะ - [ 10 ก.ย. 51 14:13:39 ]

ความคิดเห็นที่ 9 น่าจะคนละเรื่องกับ หนังสือที่จขกท เอามาโพสนะ ------------------------------- สู่แสงตะวัน ละครหลังข่าว วันจันทร์- อังคาร 20.25 น. บทประพันธ์ นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์ บทโทรทัศน์ ชนิภา สิปปภาส, สถาพร ศรีสุชาติ, ธนา เสตะกสิกร กำกับการแสดง มาวิน แดงน้อย _____________________ ถ้าเป็นเรื่องเดียวกัน ช่อง 7 น่าจะให้เครดิต "นราวดี" หรือว่า "นราวดี" กับ "นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์ " เป็นคนเดียวกัน --------------------------------------- ความคิดเห็นที่ 29 ไม่น่าจะใช่ที่บอกว่ามีมา 10 กว่าปีนะครับ จำได้ว่าเรื่องนี้พล็อตขึ้นมาใหม่โดยคุณ นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์นะครับ เธอมีบล๊อกอยู่ใน bloggang ด้วย น่าจะคนละเรื่องกับนิยายที่ว่านะครับ (คุณนันทวรรณ ปกติเธอเป็นคนเขียนบทโทรทัศน์นะครับ อย่างเรื่อง ดั่งดวงตะวัน ช่อง 3 รู้สึกว่าเธอจะทั้งพล็อตเอง เขียนบทโทรทัศน์ด้วย เรื่องกลิ่นแก้วกลางใจก็ใช่) จากคุณ : รพินทร์ ขอก๊อปความเห็นคุณ รพินทร์ มากระทู้นี้เพราะเห็นว่าเป็นคนที่ชอบอ่านนิยาย จากคุณ : .... - [ 10 ก.ย. 51 14:19:32 A:125.25.25.255 X: TicketID:165131 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เขาคงไม่ โง่... ก็อป มาทั้งดุ้นแบบให้เหมือน 100 % ให้พวกคุณจับได้ ให้คนดูทั้งประเทศเขาด่ากันหรอกคุณ เขาก็ ก็อป มาแค่ 60 % แล้วที่เหลืออีก 40 % เขาก็ปรับปรุงเปลี่ยนแปลงให้ต่างไปจากเดิม เพื่อจะได้หลอกคนดูอย่างพวกคุณให้เชื่อไงคะ ( แล้วก็เชื่อกันอย่างที่เห็น ) แต่เสียใจ ถึงแม้จะเอามาปรับเปลี่ยนยังไงก็หลอกคนอย่างเคียวจังมิได้หรอกคะ แค่เห็นฉากที่ แพนเค้ก ออกมา วีน ตอนรถติด แค่นี้เคียวก็เชื่อ 100% แล้วว่าก็อปมาแน่ ๆ ***จะให้เคียวจังออกมายืนยันสักกีคนพวกคุณถึงจะเชื่อคะ...ฮืมมม ( ถึงแม้จะมีใครออกมาค้านว่าไม่เหมือนสัก 100 หรือ 1,000 คน ยังไงเคียวจังก็ยืนนันคำเดิม ไม่เปลี่ยนแปลงคะ ) ************************************* เคยดูแต่ i'm sorry แต่อ่านจากที่หลายๆ คนวิเคราะห์แล้ว น่าจะเป็นการหยิบแก่นหลักมาตบแต่งใหม่ บังเอิญว่าแก่นหลักนี้เป็นพล็อตที่ค่อนข้างเด่น คนเคยดูจึงสะดุดใจ ไม่น่าจะใช่การ copy แล้ว paste ทั้งดุ้นหรอกมั้ง เพราะถ้าใช่จริง ก็ไร้หัวคิดเต็มที คนไทยถนัดเรื่องดัดแปลงอยู่แล้ว ***************************** มีความคิดเห็นตามนี้แหละคะ ขี้เกียจพิมพ์ สรุป คือ ก๊อป มาจากหลาย ๆ เรื่อง ทั้ง I'm sorry, i love you และ แพนเค้ก เหมือน จวนจีฮุน ใน MY SASSY GIRL แค่นี้จบ จากคุณ : เคียวจัง - [ 10 ก.ย. 51 14:29:45 A:58.9.192.149 X: TicketID:180222 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ไม่มีใครหรอกครับจะออกมายอมรับว่าก๊อบของเขามา ของอย่างนี้  รู้อยู่แก่"ใจ" ครับ จากคุณ : รักสาววิดวะ - [ 10 ก.ย. 51 14:31:15 ]

ความคิดเห็นที่ 12 วิเคราะหฺกันได้ดี แต่ในกระทู้ๆหนึ่ง "คุณคราม" ออกมาบอกเองประมาณว่า "พ๊อตดาษๆแบบนี้ คนไทยก็มีปัญญาคิดเอง ไม่ต้องไปก๊อบใครมา" เห็นด้วยว่า ได้รับแรงบันดาลใจ หรือไม่ ของแบบนี้ รู้อยู่แก่ใจ จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 10 ก.ย. 51 14:34:45 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ตามไปอ่านเรื่องย่อมา ถ้าให้ประมวลเหตุการณ์จากข้อมูลที่ได้อ่านมาจากกระทู้นี้และกระทู้โน้น เราคาดว่า นักประพันธ์น่าจะหยิบจุดเล็กๆที่ประทับใจมาต่อยอดทางความคิด เพราะรายละเอียดต่างๆก็แตกต่างกันมาก โดยประพันธ์บทให้เหมาะสมกับสังคมไทยนะ คิดว่านะ ..ยังงัยจะมารออ่านต่อว่าความจริงเป็นยังงัย จากคุณ : ~cherry cheerleader~ - [ 10 ก.ย. 51 14:35:29 ]

ความคิดเห็นที่ 14 มายืนยันว่าคุณนราวดี เป็นคนละคนกับคุณนันทวรรณ ที่แต่ง "สู่แสงตะวัน ฉบับช่อง 7" คุณนราวดี ชื่อจริงคือ เพ็ญศรี เคียงศิริ เป็นนักเขียนอาวุโสที่มีผลงานมากมายหลายเรื่อง ที่เด่น ๆ ที่ชาวเฉลิมไทยน่าจะจำได้คือ นางอาย สู่แสงตะวัน เป็นอีกหนึ่งเรื่องของคุณนราวดีที่พิมพ์รวมเล่มตั้งแต่ปี 39 (ลงเป็นตอน ๆ ในนิตยสารดิฉัน) เรื่องย่อ สู่แสงตะวันของนราวดี จากหนังสือ "วรรณา อยู่อ่อน" สาวชาวเหนือที่ดิ้นรนมาเรียนหนังสือที่บางกอก พ่อแม่ต้องพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ลูกได้เรียนหนังสือ ถึงแม้จะแลกด้วยหยาดเหงื่อแรงกายก็ตาม หวังจะได้เป็นที่พึ่งพาของน้อง ๆ ด้วยความเป็นอยู่ที่แร้นแค้นของเธอ ทำให้เธอเกิดความท้อถ้อยในชีวิต นึกโทษพ่อแม่ที่เกิดมาจนและพลอยทำให้เธอลำบากไปด้วย แต่ตัวเธอก็หนีความจริงไม่ไปพ้น สุดท้ายเธอจำต้องมีอาชีพที่สังคมรังเกียจด้วยความจำเป็น และด้วยความทะเยอทะยานทำให้ต้องจบชีวิตลงอย่างอนาจ สร้างความหดหู่ให้กับผู้ที่อยู่ใกล้ “วรรณา อยู่อ่อน” อย่างไรก็ตามขอให้ดวงวิญญาณของเธอไปสู่แสงตะวัน และมีชีวิตใหม่ที่สดใสกว่าเดิม.... จะเห็นได้ว่าเป็นคนละเรื่องนะ ส่วนเวอร์ชั่นช่อง 7 จะก๊อปมาหรือได้แรงบันดาลใจมานั้น คงต้องรอให้คนเขียนมาตอบเอง เพราะเห็นว่ามี bloggang ดังนั้นจึงน่าจะมี log in ***ขอบคุณคุณอฆานิส แก้ไขแล้วค่ะ ละเมอไปสับสนกับคุณวราภาเฉยเลย*** แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 17:44:58 แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 15:31:46 จากคุณ : ผู้สาวเมืองยศ - [ 10 ก.ย. 51 14:45:53 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ^ ^ สรุปว่า คนละคนกัน ในหนังสือที่พิมพ์มาหลายปีแล้วกับบทละครในช่อง 7 ก็คนละเรื่อง - เคลียร์ - จากคุณ : .... - [ 10 ก.ย. 51 14:52:09 A:125.25.25.255 X: TicketID:165131 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ความคิดเห็นที่ 29 ไม่น่าจะใช่ที่บอกว่ามีมา 10 กว่าปีนะครับ จำได้ว่าเรื่องนี้พล็อตขึ้นมาใหม่โดยคุณ นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์นะครับ เธอมีบล๊อกอยู่ใน bloggang ด้วย น่าจะคนละเรื่องกับนิยายที่ว่านะครับ (คุณนันทวรรณ ปกติเธอเป็นคนเขียนบทโทรทัศน์นะครับ อย่างเรื่อง ดั่งดวงตะวัน ช่อง 3 รู้สึกว่าเธอจะทั้งพล็อตเอง เขียนบทโทรทัศน์ด้วย เรื่องกลิ่นแก้วกลางใจก็ใช่) จากคุณ : รพินทร์ -------------------- ก๊อปหรือเปล่าไม่รู้ แต่ลักษณะการเขียนที่ เราได้ดูกันมาทั้ง 3 เรื่อง เป็นเรื่องเกี่ยวกับแม่ๆลูกๆ ทั้งนั้น นักเขียนท่านนี้อาจจะมีปมหลังส่วนตัวที่ต้องการจะสื่อออกมาก็เป็นได้ (เดานะเนี่ย คนเขียนบทส่วนใหญ่ มักจะเอาเรื่องเกี่ยวพันกับตัวเองมาเขียนทั้งนั้น) ฉากบางฉากที่คล้ายกันกับหนังเกาหลี อาจจะเป็นที่คนทำบทโทรทัศน์ก็ได้ แต่โดยโครงเรื่องของผู้ประพันธ์แล้วนั้น กับเรื่องที่เราดูกันมาที่เขาเขียนมันคล้ายๆกัน มันก็ยากอยู่นะ ที่จะตัดสินว่าเขาก๊อป ประเด็นแก้ต่างมันก็มีอยู่ แต่อย่างที่หลายคนบอกพล๊อตเรื่องมันอาจจะคล้ายกันได้ ไม่มีใครรู้ นอกจากตัวนักเขียนเอง ได้แต่เดาๆกันไปต่างๆนาๆ - -" แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 14:57:29 จากคุณ : โอ้ย...แจ่ม - [ 10 ก.ย. 51 14:55:35 ]

ความคิดเห็นที่ 17 คุณผู้สาวเมืองยศครับ เหมราช  และ  เหรียญเหมราช  เป็นบทประพันธ์ของ   "วราภา"  หรือ คุณวราภา อุดมศิลป์  ครับ จากคุณ : อนาฆิส - [ 10 ก.ย. 51 15:02:31 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ขออภัย สับสน ๆ ที่เด่น ๆ ของนราวดี ต้องไปนางอายสิ ไปแก้แล้ว อายจัง จากคุณ : ผู้สาวเมืองยศ - [ 10 ก.ย. 51 15:28:01 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ถามหน่อยสิทุกท่าน ผู้ชายที่เป็นเลขาของคุณชฎาพร นี่คือใครเหรอ เหมือนแสดงเรื่องทอง 9 มาก่อน หล่อมาก อยากได้ไว้ครอบครอง เขาชื่ออ่ะไรเหรอ จากคุณ : north_shine - [ 10 ก.ย. 51 15:31:33 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ทำไมเราต้องมาเอาประเด็น ก๊อป ไม่ก๊อป มาพูดกันแบบเอาเป็นเอาตายค่ะ ทำไมไม่ให้กำลังใจละครดีๆที่เนื้อหาสาระเข้ากับสังคมไทย ได้เห็นแง่มุมต่างๆในชีวิต ดูละครแล้วย้อนดูตัว เก็บสาระในละครมาเป็นอุทาหรณ์ซิค่ะ ถ้าจะมัวจับผิดว่าใครก๊อปใคร คิดว่าละครแต่ละเรื่องก็คล้ายๆกัน อย่างช่อง  3 เรื่องอุ้มรัก พล็อตเรื่องคล้ายๆกับ Beauty life ของเกาหลี จากคุณ : moonfever - [ 10 ก.ย. 51 15:32:23 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เรื่องพล็อตไม่รู้ไม่ชี้ แต่ย้อนไปดูเมื่อคืนมา เอิ่ม ฉากอาบน้ำแล้วเปิดเข้าไปเจอนี่ ไม่ได้มีแค่ละครเกาหลีนะ ละครไทยเล่นไปเยอะแล้ว ตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์ด้วย อย่างนี้จะเรียกว่าเกาหลีแอบมาก๊อปของเรามั่งได้ไหม จากคุณ : ดาวราตรี - [ 10 ก.ย. 51 15:34:46 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เราว่าเรื่องนี้มันคล้ายกันกับ I'm sorry หลายจุดมากอะ ถ้าบอกว่าบังเอิญเหมือนกัน อะไรมันจะบังเอิญเหมือนกันได้ขนาดนั้น ขอเสริมที่เหมือนกันอีกอัน คือ สู่แสงฯตัวน้องชาย จะเป็นโรคประจำตัว คือ หอบหืด เหมือนกันกับ I'm sorry ยูน เป็นโรคหัวใจ -ชลกรจะหลงรักลินิน สาวเปรี้ยว สวย ซึ่งเหมือนตัวละครใน I'm sorry ที่เป็นตัวผู้หญิงสวยๆที่เป็นดาราอะ(ไม่รู้ชื่อไร) ในเรื่อง แล้วพระเอกจะคิดแย่ง ต่างกันที่สู่แสงฯตัวนี้จะเป็นนางเอก ส่วน I' m sorry เป็นนางรอง -ที่คล้ายอีกตัว ก็คือ ตัว รวิ บทคล้าย กะ อึนเช ใน I' m sorry อะ จะเป็นแนวน่ารัก แสนดี เป็นผู้ช่วยพระรอง ต่างกันตรง ใน I'm sorry อึนเช เป็นสไตลิสให้ยูน (แล้วเมื่อคืนก็มีฉากในห้องน้ำ เหมือนกันด้วย) เราว่าตัวละครมันก็คล้ายๆกันอยู่นะ (เนื้อเรื่องด้วย) อาจจะมีแตกต่างกันบ้างนิดหน่อย ไม่รู้คนแต่งเรื่องนี้ ได้แรงบันดาลใจจาก I'm sorry มาหรือเปล่า แต่ยังไงตอนนี้เราก็ติดเรื่องนี้ไปเรียบร้อยแล้ว 555 ปล ที่ว่าเรื่องนี้เป็นนิยายมาสิบกว่าปีแล้ว แล้วคนแต่ง คุณนันทวรรณนี่ไม่ใช่นักแต่งรุ่นใหม่หรอกหรอ แบบว่าไม่ใหม่มาก อาจประมาณไม่กี่ปีมานี้อะ จากคุณ : . - [ 10 ก.ย. 51 15:36:42 A:125.25.91.217 X: TicketID:120275 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ขอแก้ คห.ที่ 20 เรื่อง wonderful life ค่ะ จากคุณ : - - [ 10 ก.ย. 51 15:43:37 A:125.25.91.217 X: TicketID:120275 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ตามมาอีกกระทู้ ดู I'm sorry แต่ละครไทยไม่ได้ดู เออ จริงไม่ได้ชอบ  I'm sorry มันเค้นอารมณ์เกิน + บางส่วนเนื้อหางี่เง่าไปหน่อย มาแก้หน่อยเดียวหาว่าพวกคลั่งเกาหลี ผมตาม 2 กระทู้ ประเด็นของเรื่องมีคนกลุ่มหนึ่งนั่งยันนอนยัน ว่านิยายเขียนมาเป็น 10 ปี แต่รู้สึกเจ้าของกระทู้เป็นคนบอกเป็น บทโทรทัศน์เขียนใหม่ ไม่ใช่นิยายฉบับที่เขียน 10 ปี   ตรงนี้ใครพิสูนจ์ได้ ว่าที่เล่นๆๆกันอยู่ มันฉบับนิยายเมื่อ 10 ปีก่อน หรือ เป็นบทโทรทัศน์ใหม่ก็จบ ไม่ต้องเถียงกันเลยว่าลอกมาปล่าว เต็มทีเลยครับ เดียวจะกลับมาอ่านหลักฐานพิสูนจ์ จากคุณ : solo one - [ 10 ก.ย. 51 15:52:20 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ^ ไปอ่าน คห. 14 ข้างบนค่ะ นิยายเมื่อ 10 กว่าปีก่อน ชื่อเรื่องเหมือนกันเฉย ๆ เนื้อเรื่องเป็นคนละเรื่องกับที่แต่งใหม่ฉายช่อง 7 จากคุณ : ผู้สาวเมืองยศ - [ 10 ก.ย. 51 15:56:13 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เกี่ยวกับนักประพันธ์ นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์ (บ๊วย) อายุ 38 นักเขียนบทละครโทรทัศน์ ผลงานบทประพันธ์...>>>>> ดั่งดวงตะวัน เพียงผืนฟ้า กลิ่นแก้วกลางใจ เปลวไฟในฝัน ผลงานเขียนบทโทรทัศน์...>>>>> เธอคือชีวิต ดั่งดวงตะวัน เพียงผืนฟ้า กลิ่นแก้วกลางใจ เปลวไฟในฝัน หัวใจช็อคโกแล็ต คลื่นรักสีคราม เล่ห์รตี เอามาจาก http://nuntawan27.hi5.com/ และ http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=nuntawan&group=4 ลองไปอ่านดูสิคะ อ่านแล้วก็ฮาดีนะ ชีวิตคนเขียนบท บางทีเขียนบทที่น่าเชื่อถือ มีน้ำหนัก กลับขายไม่ได้ซะงั้น จากคุณ : ~cherry cheerleader~ - [ 10 ก.ย. 51 16:04:04 ]

ความคิดเห็นที่ 27 Thanks ความคิดเห็นที่ 25 สำหรับคำตอบที่ผมละเลย สำหรับผมได้ข้อสรุปแล้วครับ ไปล่ะ บายๆๆๆ จากคุณ : solo one - [ 10 ก.ย. 51 16:09:55 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ทำไมเราต้องมาเอาประเด็น ก๊อป ไม่ก๊อป มาพูดกันแบบเอาเป็นเอาตายค่ะ ทำไมไม่ให้กำลังใจละครดีๆที่เนื้อหาสาระเข้ากับสังคมไทย ได้เห็นแง่มุมต่างๆในชีวิต ดูละครแล้วย้อนดูตัว เก็บสาระในละครมาเป็นอุทาหรณ์ซิค่ะ ถ้าจะมัวจับผิดว่าใครก๊อปใคร คิดว่าละครแต่ละเรื่องก็คล้ายๆกัน อย่างช่อง  3 เรื่องอุ้มรัก พล็อตเรื่องคล้ายๆกับ Beauty life ของเกาหลี จากคุณ : moonfever เห็นด้วยกับความคิดเห็นนี้ กล้าที่จะแตกต่างและมีจุดยืนของตัวเอง ดีกว่ากระทู้จับผิดว่าใครลอกใคร ใครก็อปใคร อยู่ที่ว่าคุณดูละครเรื่องนี้แล้วได้อะไรมากกว่า? ไม่รู้ว่าเจ้าของกระทู้มีนิสัยเป็นพวกแอบหรือเปล่า?ถึงได้จับผิดคิดเล็กคิดน้อยแบบนี้-ตัวเอง จากคุณ : มีจุดยืนเป็นของตัวเองเหมือนกัน (ฉลามขาว) - [ 10 ก.ย. 51 16:11:23 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เออ ยังไปไม่ดี ข้างบนแรงไปปล่าว ไปด่าเจ้าของกระทู้อีแอบ มันเป็นบทละครสู่สาธารณะ มันก็มีสิทธิ์ที่คนจะตั้งข้อสังเกตุว่าก็อบเขามาปล่าว เจ้าของกระทู้เขาก็บอกในหัวกระทู้ว่า (กระทู้นี้ แค่ คุยกัน +ถามกัน ประสาชาวเน็ต หาใช่จะเอาเป็นเอาตายเลยนะครับ ถือเป็นบอร์ดแสดงทรรศนะ และ เพิ่มความรอบรู้สำหรับคนรู้น้อย อย่าง จขกท. ครับ) จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา เห็นเถียงกัน มันก็เป็นความอยากรู้ อย่างผมไม่ได้ดูละครเรื่องนี้ เห็นเถียงกันอยากรู้ความจริง ทุกคนมีมุมนี้ทั้งนั้น อีกอย่าง ถึงก็อบมันไม่ผิด  จะไปก็อบเขาทำไม ก็อบมันง่ายครับ ใช้เวลาไม่นาน แต่มันทำให้เสียนิสัยครับ ทำให้คนสร้างสรรอะไร กลายเป็นคนขี้เกียจคิด อีกแง่มุมหนึ่ง   ไปล่ะ จากคุณ : solo one - [ 10 ก.ย. 51 16:18:24 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณ คุณผู้สาวเมืองยศ  : สำหรับผู้ประพันธ์  ชื่อเรื่อง คุณ solo one      :จาก คห 24 คุณ moonfever   :  เห็นด้วยกับคุณค่ะ และขออ้างอิงจาก กระทู้นี้นะคะ   http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6982090/A6982090.html ส่วนเรื่องก็อปหรือไม่  ขอไม่ออกความเห็นนะคะ เพราะละครเกาหลีดูอยู่เรื่องเดียวคือ  แดจังกึม เอาเป็นว่าดิฉันเคยอ่านเนื้อเรื่อง หรือนิยาย (เรียกว่า พอตเรื่องหรือเปล่า  เรียกไม่ถูกค่ะ )  แนวนี้ล่ะค่ะ   ซึ่งนำมาเป็นละครเรื่อง "สู่แสงตะวัน" ณ ปัจจุบันมาก่อน แต่ชื่อเรื่อง  ผู้ประพันธ์ จำไม่ได้นะคะ ส่วนเรื่อง เค้ามาแปลงเป็นบทโทรทัศน์หรือละครเพื่อความเหมาะสมกับสังคมไทย อาจเป็นไปได้ค่ะ   ถ้าผิดพลาดประการใด  ก็ขออภัยผู้ประพันธ์  กับผู้ที่เกี่ยวข้องด้วยนะคะ เข้ามาแก้ไขเพราะอยากให้ติดตามละครมากกว่าค่ะ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 17:53:08 จากคุณ : khaophang - [ 10 ก.ย. 51 16:19:06 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ก็ที่พิจารณ์ วิเคราะหฺกัน แตกกระทู้ แตกประเด็นเพื่อถกกันในความเหมือนที่แตกต่าง วิคราะห์และประเมิน หา แง่มุมความรู้ และ แรงบันดาลใจ ผมว่ากรณีนี้เป็นกรณีศึกษานะครับเพื่อนๆ  ไม่ใช่คนสองคนที่ออกมาว่าเหมือนไม่เหมือน แต่มีหลายๆคนบอกว่า "ลอกเลย"  อันนี้ก็ เป็นแนวทางศึกษาว่า อทิธิพลหนังเกาหลีมีบทบาทต่อการผลิตงานละคร  เพราะคนเขียนบท  ต้องอ่านมาก ดูมากอยู่แล้ว ส่วนที่ มีคนกล่าวว่า เจ้าของกระทู้นิสัยแบบไหน ผมก็ต้องบอกว่า ผมเป็นผู้ชายอ่อนไหว  หรือที่เรียกว่า "เกย์"   ครับ สบายๆๆ ถูกใจก็คบกันไปเพราะฉันเป็นคนไม่สนใจใคร ฉันเป็นคนสบาย สบายๆๆฮ่าๆๆ    (เปิดตัวกลางบอร์ดเลยนะเนี่ย มิต้องสงสัยกันไปครับ)   แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 16:37:12 จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 10 ก.ย. 51 16:26:25 ]

ความคิดเห็นที่ 32 มายืนยันตามพี่ผู้สาวเมืองยศครับ คุณบ๊วย นันทวรรณ กับคุณเพ็ญศรี นามปากกา นราวดี คนละคนกันแน่นอนครับ คิดว่าสู่แสงตะวัน ฉบับนิยาย กับสู่แสงตะวัน ฉบับละคร น่าจะเป็นคนละเรื่องกันแน่นอน ดูเครดิตที่ขึ้นในละครก็รู้ครับ เห็นได้ชัดเจนว่า สู่แสงตะวัน ฉบับละครนี้ คุณนันทวรรณ เป็นคนพล็อตขึ้นมา (เพราะผู้เขียนบทก็ไม่ใช่เธอ) ส่วนลอกไม่ลอก แรงบันดาลใจหรือไม่ ขอไม่ออกความเห็นครับ จากคุณ : รพินทร์ - [ 10 ก.ย. 51 16:32:32 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ^ ^ ^ คห. 31 แรงมากกกกกกกกกกก ขอชมเชย เป็นกำลังใจให้นะคะ ชอบคะ คิคิ จากคุณ : เคียวจัง - [ 10 ก.ย. 51 16:34:06 A:58.9.192.149 X: TicketID:180222 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ^ ^ ไม่ได้แรง ครับเคียวจัง แต่เราเป็นลูกผู้ชาย(ที่กลายพันธุ์อิอิ) ที่ยอมรับความจริงไง เพื่อนกันนะเคียวจัง หลังไมค์ คุยกันได้ เคียวจัง เนอะๆๆ จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 10 ก.ย. 51 16:39:59 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ^ ^ ^ คห. 34 คะคะ เอา hi5 แลกกันมั้ยคะ ถ้าเห็นเคียวจังแล้วนายจะทึ่ง คิคิ จากคุณ : เคียวจัง - [ 10 ก.ย. 51 17:10:40 A:58.9.192.149 X: TicketID:180222 ]

ความคิดเห็นที่ 36 #20 เพราะประเด็นก็อป ไม่ก็อป มันเกี่ยวกับการให้เครดิตของบทละครนั้นค่ะ ว่าบทละครที่ดีเรื่องนั้นใครเป็นคนคิด และใครเป็นผู้ที่สมควรได้เครดิต ได้กำลังใจ อีกอย่าง เราว่ามันเป็นเรื่องมารยาทและการให้เกียรติคนในอาชีพเดียวกัน วงการเดียวกันอะนะ ถึงจะอยู่คนละประเทศและเค้าไม่รู้ไม่เห็นก็เถอะ ส่วนเรื่องอุ้มรัก เคยมีกระทู้บอกว่าเหมือน Wonderful Life แต่คนที่ดูก็ออกมาบอกแล้วว่าไม่เหมือน เหมือนแค่จุดที่พระเอกนางเอกมีลูกโดยไม่ตั้งใจแค่นั้นเอง อย่างอื่นไม่เหมือนกัน เรื่องนั้นเค้าแก้ข้อกล่าวหาได้ค่ะ พิสูจน์ความจริงของเค้าได้ ตอนนี้คงถึงเวลาที่เรื่องนี้จะต้องพิสูจน์ตัวเองบ้างแล้วค่ะ ปล. ทั้งหมดที่กล่าวมาไม่ได้ตัดสินนะคะ ว่าเค้าก็อปหรือไม่ก็อป เพราะเราไม่ได้ดู สู่แสงตะวัน แค่พูดโดยรวมเท่านั้น จากคุณ : คุณหนูอารมณ์ร้าย (กะผู้ชายไต้หวัน) - [ 10 ก.ย. 51 17:14:39 ]

ความคิดเห็นที่ 37 อ้าว คุณพระนายฯ เปิดตัวซะแล้ว จากคุณ : ผู้สาวเมืองยศ - [ 10 ก.ย. 51 17:49:54 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ประเด็นนี้เขาบอกว่ามาพิพากษ์- วิจารณ์ร่วมกัน     แต่คนที่ออกมาเถียงคอเป็นเอ็นนี่....น่าคิด จากคุณ : ชาชินชินชา - [ 10 ก.ย. 51 18:08:23 ]

ความคิดเห็นที่ 39 กลับมาอีกครั้ง   ต้องมาหลายครั้ง มาบอกว่า อุ้มรัก กับ Wonderful Life  เหมือนกันตรงไหน บอกตรงๆๆ ไม่เหมือนกันเลยยกเว้นจุดเดียว คือ นางเอก พระเอกได้กันโดยไม่ตั้งใจ แล้วมีลูก สรุปคร่าวๆๆนะ ทุกคนน่ารู้เรื่องแล้ว อุ้มรัก พระเอก นางเอก เป็นตากล้อง และ ดารา พลาดโดยไม่ตั้งใจทั้งที่ไม่ชอบ แล้วต้องมายอมรับสิ่งที่เกิดขึ้น ประมาณนั้นตอนจบลูกเพิ่งเกิด ก่อนไปจบอีก 3 - 4 ปีต่อมา แต่ Wonderful Life พระเอกไปหาคนรัก ที่สิงคโปร์ ไปเจอนางเอก ซึ่งไปที่นั้นโดยความบังเอิญ  แต่ด้วยอุบัติเหตุอกหักพระเอก ทำให้พระเอก เศร้า แล้วมาเจอนางเอกอีกครั้งไปเที่ยวกันในสิงค์โปร  แล้วพลาดไปมีอะไรกัน  (ไม่ใช่อยู่ๆๆ ไปเมากันแลวเข้าห้องผิดแล้วมีอะไรกัน) ก่อนกลับมาด้วยกัน ความสัมพันธ์คลุมเครือ แฟนเก่ากลับหาพระเอก นางเอกไม่ทำแท้ง หนีไปคลอดลูก กลับมาอีกครั้ง มากับลูก(ไม่ค่อยมีรายละเอียด นางเอกท้องว่ามีชีวิตยังไง ต่างจากอุ้มรักที่ให้ความสำคัญตรงนี้)  พี่สาวนางเอกดัน นำลูกไปหาพระเอกและครอบครัว ทำให้พ่อพระเอกที่มีอยากมีหลานจับแต่งงาน เรื่องไปอีก 4-  5 ปีมั่ง ลูกโตพูดได้น่าเอ็นดู ชีวิตคู่ทั้งสองไปไม่ถึงไหน ทั้งความรัก ชีวิตการงานพระเอกยังเรียนการบินไม่จบ ใช้เงินเปลืองเหมือนเด็ก กำลังเจอพ่อตัดหาง ไม่ส่งเงินมาช่วย หลังจากรู้ยอมแต่งงานเพื่อเอาเงินใช้กัน ใน 2 คน ก่อนความลำบาก ความผูกพันธ์ พ่อแม่ลูก จะร่วมเผชิญปัญหาหลายๆอย่าง ร่วมถึงลูกป่วยหนัก(เป็นมะเร็งมั่ง จำไม่ได้) สามารถประคอง โดยลูกสาวเป็นสายใย ให้ เรื่องมาขมวดปม ก่อนจบ พระเอก นางเอกเปิดใจรักกัน กลับไปจุดเริ่มต้นที่แรกที่พลาดไป ที่สิงค์โปร์ ไปสร้างความทรงจำอีกครั้ง อ้าวที่ผมสรุปข้างต้น มันเหมือนกันตรงไหน   มันต่างอย่างหนึ่งๆนะ อย่าหาว่าดูถูก คนเขียนบทละครไทย อุ้มรักเป็นบทละครไทยที่เขียนดีสุดเรื่องหนึ่งในความเห็นผม แต่อยากบอกบทละครไทยทั่วไปขาดหลายสิ่งที่ทำให้มันอยู่ในกะลา คือการปล่อยให้ตัวละครได้มีการเติบโตไปแต่ในแต่ละช่วงอายุ แต่ละอายุคน มันจะเปลี่ยน บุคคลิก นิสัย และความชอบด้วยสิ่งแวดล้อม และ หน้าที่ บวกกับสถานการ์ณต่างๆ ที่เกิดจากคนรอบข้าง โดยเฉพาะครอบครัว ด้วยความผูกพันธ์แล้วใช้ชีวิตกัน ทำให้เกิดสถานการ์ณต่างๆๆ ที่เกิดขึ้นเป็นปัญหามนุษย์ทั่วไป จริงอุ้มรักก็มีส่วนนี้ครับ  ซึ่งน้อยเรื่องในละครไทยจะมี มาตรสูงกว่าละครไทยทั่วไป ถ้าเทียบกับ Wonderful Life   อุ้มรักกลายเป็นความตื้นเลยครับ เสริมอีก ปัญหาการเขียนบทละครไทย ส่วนมากจะไปตั้งโจทย์ต่างจากบทละครเอเชียน ชั้นนำนะ ที่เดาเอาจากการใช้เหตุผลในการเชื่อมโยงการกระทำบางอย่าง ในบทละคร ละครไทย ส่วนคนเขียนไปนั่งตั้งไว้ว่าอยากจะได้ผลอย่างนี้ แล้วดึงเรื่องรวดเดียวไปให้ถึง ประกอบเหตุผลเล็กน้อย แต่บทละครเกาหลี ญี่ปุน ฮองกง เขาสร้างสถานการ์ณ แล้วเขาสมมติไปอยู่ในสถานการ์ณ แล้วคิดว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ความสับสนในมนุษย์เราเมื่อมีปัญหา พ่อแม่พี่น้อง มีผลกระทบต่อการแก้สถานการ์ณยังไง แค่นี้แหละกัน  ยาวไปจะน่าเบื่อ ไปล่ะ จะกลับมาอีก ถ้ามีประเด็นใหม่ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 18:23:45 จากคุณ : solo one - [ 10 ก.ย. 51 18:13:34 ]

ความคิดเห็นที่ 40 คุณพระนายไวยวงศา   เท่จังค่ะ  เปิดตัวกลางกระทู้ แบบสบายๆ  ^_^ เฮ้อ... แรงบันดาลใจ ดัดแปลง ก็อปปี้ ยืมเค้าโครง เหมือนจะมีอีกหลายคำ ที่คนผลิตงานชอบใช้กัน ไม่ใช่แค่บทโทรทัศน์ หรือบทประพันธ์ แม้แต่หนัง  มุมกล้อง  มิวสิควิดีโอ   หรือเพลงที่ฟัง ๆ กันอยู่ ก็โดนปัญหานี้ตลอดนิ ก่อนจะมาเถียงกันเอาเป็นเอาตาย สงสัยคงต้อง หานิยามคำพวกนี้  มาอธิบายให้กระจ่างถึงความแตกต่างซะก่อนหรือเปล่าน๊า ถึงจะสรุปได้ จากคุณ : mayawriter - [ 10 ก.ย. 51 18:18:40 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ช่อง 7 ดูไปบางตอนตอนเริ่มต้น บวกกับได้อ่านเรื่องย่อนิดหน่อย แล้วนึกถึง I'm Sorry, I Love You ทันที แต่ก็ไม่ได้ดูอีก ก็เลยไม่รู้ว่าเนื้อหาเหมือนกันแค่ไหน สรุปคือ หากคุณลอกเค้ามาจริง คุณจะทำให้ประทับใจเหมือนเขาได้หรือไม่ แต่ใจจริงก็ไม่อยากให้ลอกเลยนะ ซีรีย์ในดวงใจเลยนะเนี่ย จากคุณ : SeiGaKu - [ 10 ก.ย. 51 18:23:32 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เข้ามาอีกรอบ หวังว่าจะเจอคำอธิบายจากผู้ประพันธ์   แต่กะแล้ว   มีเหตุการณ์ทำนองนี้ทีไร  ผู้เกี่ยวข้องมักจะหายตัวเรียบ   ยิ่งทำให้สิ่งที่คนเขาตั้งข้อสังเกต  น่าคิด จากคุณ : รักสาววิดวะ - [ 10 ก.ย. 51 18:29:15 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เมื่อคืนนั่งดูเรื่องนี้ ต้องยอมรับเลยค่ะ ว่าดูแล้วนึกถึง I'm sorry ทันที อาจจะมีบางประเด็นไม่เหมือนกัน แต่โดยรวมมันจะคล้ายอะ ถ้าเป็นเพราะแรงบันดาลใจล่ะก็ น่าจะให้เครดิตนิดนึงนะคะ จากคุณ : sweet season - [ 10 ก.ย. 51 18:45:30 ]

ความคิดเห็นที่ 44 รบกวนเพื่อนๆ ช่วยโหวตกระทู้นี้หน่อยนะคะ เพราะมีดาราช่อง 7 หลายคนในโพล รวมทั้งจั๊กจั่นด้วย ต้องเอาผลโหวตไปเสนอเจ้านายค่ะ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6984595/A6984595.html ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : River Phoenix - [ 10 ก.ย. 51 19:04:41 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ขอออกความเห็นบ้างหลังจากที่จุดประเด็นฉากอ่างอาบน้ำไว้ที่กระทู้นู้น เรื่องอุ้มรัก กะ wonderful life มันไม่เหมือนกันเลยค่ะ ไม่ได้มีความคล้ายเลยแม้แต่น้อย แต่.. เรื่องนี้ คล้ายมากๆ ทั้งเนื้อเรื่องบางส่วน และฉากในบางฉาก ถามว่าฉากอ่างอาบน้ำแบบนี้เรื่องอื่นๆเค้าก็เล่นกัน แต่.. มันจะไม่เป็นประเด็นเลยถ้าเนื้อเรื่องไม่ได้คล้ายคลึงกับ I'm sorry, I love you มากขนาดนี้ ค่ะ ปกติก็ไม่เคยดูละครอะไรเพื่อมาจับผิด แต่ฉุกใจคิดเพราะมันคุ้นมากๆ จริงๆ ให้คะแนนความคล้าย 40% ค่ะ จากจุดเริ่มต้นเรื่องเพราะต่อไปเนื้อหาจะผิดแผกแตกต่างไปเยอะตามจินตนาการของผู้เขียนเองค่ะ จากคุณ : Pupooh_zaa - [ 10 ก.ย. 51 19:13:34 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อุ้มรัก กับ Wonderful Life   เนื้อเรื่องไม่ได้เหมือนกันเลยค่ะ  นอกจากตอนได้เสียกันโดยไม่ได้ตั้งใจของพระเอก นางเอก อย่างที่คุณ  solo one อธิบายแหละ ส่วนเรื่อง สู่แสงตะวัน  ไม้ได้ดูเลยไม่ขอออกความเห็น  แค่ผ่านมาอ่านเฉย ๆ   แหะ ๆ จากคุณ : woBBow - [ 10 ก.ย. 51 19:17:59 ]

ความคิดเห็นที่ 47 แล้วนักเขียนบางคนที่เอาเค้าโครงเรื่อง พล็อตเรื่อง ชื่อตัวละคร ชื่อเรื่อง ฯลฯ มาเขียนนิยายขายในไทยล่ะคะ และได้สร้างเป็นละครมีเรตติ้งในระดับที่เรียกว่าดีใช้ได้เสียด้วย คุณๆ คิดว่า เป็นยังไง แต่สำหรับเรา เราว่ามันก็แปลกๆ และคล้ายๆ ประเด็นนี้ แต่เรื่องนี้ผ่านมาปีกว่าๆ แล้ว เพิ่มเติม (เพราะลืม สิ่งสำคัญ) หากเรื่องนี้ น้องผู้แต่ง บอกทุกคนตรงๆ เลยว่า เธอได้รับแรงบันดาลใจ จากการ์ตูน ^^ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 19:33:19 จากคุณ : Tikalung - [ 10 ก.ย. 51 19:31:01 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ยังไงลองดู "สู่แสงตะวัน" ต่อไปเรื่อยๆ สิคะ   ... ถ้ายังมีฉากคุ้นๆ จาก  I'm Sorry, I Love You  อีก  ก็นะ  ... จะได้รู้กัน ว่ามันคือแรงบันดาลใจ หรืออะไร ?? ... ฉากอาบน้ำ เห็นด้วยกะ คห. 45 คะ จากคุณ : JIVE - [ 10 ก.ย. 51 19:32:54 ]

ความคิดเห็นที่ 49 http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6985093/A6985093.html จากคุณ : Damajene - [ 10 ก.ย. 51 19:39:20 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เนื้อเรื่องหลักๆ ถือว่าเหมือนกันมากๆเลยค่ะ ยิ่งเนื้อหาที่เป็น main theme ของเรื่องที่ว่าแม่มีลูกหญิงชาย ฝาแฝด แต่ไม่รู้ เพราะยายของพระเอกนี่ล่ะที่เป็นคนเอาไปทิ้ง พระเอกกลับมาแก้ แค้นโดยมาลงที่น้องชาย แต่รายละเอียดปลีกย่อยต่างๆที่ถูกเปลี่ยนให้เป็นแนวละครไทย ประมาณว่าพระเอกเก่งเว่อร์ น้องสาวก็ไม่ได้เอ๋อ เหมือนใน I'm sorry กลายเป็นรวิ ที่คาแรคเตอร์ไปซ้ำ กับนางเอกอึนแช ซะงั้น แต่เราว่ายังไงเรื่องนี้ก็สอดแทรกเรื่องการเมือง การแก่งแย่ง ให้คติอะไร หลายอย่าง แล้วเนื้อเรื่องก็เข้มข้นดี ก็ดูเอาสนุกค่ะ ส่วน I'm sorry i love you เป็น ซีรีส์ในตำนานค่ะ ฉากจบกระชากใจแบบนั้น ละครไทยทำไม่ได้แน่ๆ บีบคั้นเกิน เดาว่าสู่แสงตะวันน่าจะจบดีนะ แก้ไขเมื่อ 13 ก.ย. 51 00:34:08 จากคุณ : ซาล่าจัง - [ 10 ก.ย. 51 19:39:41 ]

ความคิดเห็นที่ 51 เอ่อ เข้ามาเอ๋อครับผม เห็นเถียงกันๆ งงครับ ผมว่าเหมือนแต่ไม่ทั้งหมดหรอกครับ ละครไทย ละครเกาหลี ก็คือๆกัน คนประพันธ์ก็มีครับ ลองถามดูซิครับ หรือไม่ก็ลองหาบทประพันธ์ดั้งเดิมมาอ่านนะครับ รักกัน รักกัน ^^ จากคุณ : buddhi - [ 10 ก.ย. 51 20:50:52 ]

ความคิดเห็นที่ 52 แล้วสู่แสงตะวัน จะเศร้ามากๆๆๆ เหมือน   I'm Sorry, I Love You  มั้ยล่ะคะ ถ้าเศร้าขนาดนั้นจะได้ทำใจ       อารายกันเนี่ย  คุณพระนายของอิฉันเปิดตัวซะแล้ว   น่ารักดีจริงๆ    อิอิ จากคุณ : วรดา - [ 10 ก.ย. 51 20:59:53 ]

ความคิดเห็นที่ 53 มันเป็นประเด้นที่คุยยาวกันเลยๆ ขอเป้นพลังเงียบดีกว่าบอกตรงๆเหตุผลมีกันทั้งนั้น และที่สำคัญม่าวก็ไม่รู้จะไปจับต้องความคิดอะไรทั้งสิ้นเพราะตัวเองก็ดูเอาแค่หนุกๆๆ +ดูที่ดาราว่าพอจะชอบมากชอบน้อยแค่ไหน แม๊ ยังนึกถึงอยู่เลยว่าคุณพระนายฯหายไป จากคุณ : ม่าว - [ 10 ก.ย. 51 21:00:37 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ในฐานะเจ้าของบทประพันธ์ มาตอบแล้วจ๊ะมาแล้ว เตรียมคำตอบอันยืดยาวไว้แต่โดนคุณพระนายแซงหน้าตั้งกระทู้ก่อน (สวัสดีคุณพระนายด้วยนะคะ)  คำตอบต้องค่อยๆโพสต์น้า  รออ่านหน่อย นันทวรรณ  รุ่งวงศ์พาณิชย์ จากคุณ : แม่มดมีฤทธิ์ - [ 10 ก.ย. 51 21:19:53 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ผมดูทั้ง I AM SORRY  และ สู่แสงตะวัน  ไม่ค่อยสนใจว่าจะเนื้อหาใครก๊อปใคร แต่ดูแล้วสนุกทั้ง 2 เรื่องครับ  และคนแสดงคนกำกับมันก็คนละชาติคนละภาษา เลยไม่ค่อยสนใจเรื่องก๊อป เพราะขนาดละครไทยด้วยกันยังเนื้อหาเหมือนโขกกันมาตั้งหลายเรื่องๆๆ จากคุณ : โคไพร - [ 10 ก.ย. 51 21:24:29 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ตอบแทนคนที่คุณอนาฆิสถามได้ไหมค่ะ เหมราชกับเหรียญเหมราช เป็นบทประพันธ์ของคุณวราภา  (คนที่แต่งศิลามณี) เคยลงเป็นตอนๆในนิตยสารสกุลไทยทั้งสองเรื่องคะ ตอนนั้นติดมากๆ จากคุณ : หมูหันตัวอ้วนกลม - [ 10 ก.ย. 51 21:30:20 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ดูแล้ว ยอมรับว่ามีกลิ่นอายของเรื่อง I M SORRY  ค่อนข้างเยอะ... แต่คิดว่าคงมีแค่ช่วงแรกๆ เท่านั้นนะคะ... ว่าแต่ กระแสดีจัง อิอิ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 21:37:59 จากคุณ : จิงดิ - [ 10 ก.ย. 51 21:33:20 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ดีใจจังเจ้าของบทประพันธ์มาแล้ววว งั้นช่วยไขข้อกระจ่างหน่อยนะค่ะ กระทู้วันนี้ยาวเหยียดหลายกระทู้เลย และยังไงก้อขอส่งกำลังให้ทีมงานในการทำละครนะค่ะ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 21:44:16 จากคุณ : phokar - [ 10 ก.ย. 51 21:41:46 ]

ความคิดเห็นที่ 59 คำตอบจากเจ้าของบทประพันธ์ สู่แสงตะวัน ข้าพเจ้าไม่ค่อยตอบกระทู้นัก แต่ชอบอ่าน  มีกระทู้เกี่ยวกับพล็อตสู่แสงตะวันถามกันทุกวัน แต่ข้าพเจ้ายังใจเย็นอยู่มาก เพราะมีความสุขที่จะอ่านความเห็นของผู้อื่น  มันเพิ่มทั้งปัญญาและเพิ่มอรรถรสแก่การชมละครเรื่องหนึ่งร่วมกัน  อย่างหาอะไรมาเปรียบมิได้     แต่ที่ต้องออกมาตอบจริงจัง  เพราะตอนนี้  ไม่ใช่แค่เหมือนหนังเกาหลีแปลมา แต่ยังไปเหมือนนิยายเล่มหนึ่งในอดีตอีกด้วย เอาล่ะเฟ้ย  งานเข้าซะละ ! ข้าพเจ้าคิดในใจ สู่แสงตะวัน เป็นพล็อต(เรื่องย่อขนาดยาว) ของข้าพเจ้าขายทำละครให้ช่องเจ็ด  ไม่มีนิยาย แต่เรื่องชื่อซ้ำนั้น  ได้กูรูผู้มาช่วยชีวิตหลายท่าน เพราะก็เพิ่งรู้วันนี้ว่าชื่อไปซ้ำกับของเขา ต้องขอขอบคุณคุณพระนาย เพราะกำลังกังวลเรื่องนี้  มากกว่าก๊อปกาหลีเสียอีก ส่วนเรื่องก๊อปไม่ก๊อปนั้น  ที่ยังไม่ตอบมาตั้งแต่ต้น  เหตุเพราะ ของๆข้าพเจ้าในละครยังปล่อยไม่หมด  หนังเพิ่งฉายไปสามตอน จะโดนลากขึ้นศาลโลกเรื่องก๊อปชาวบ้านซะละ  อย่าเลยนะครับพี่น้อง  ! ค่าตัวมีอยู่นิดเดียว   โดนพ่อจีซบ( พระเอก I'm sorry )ลากขึ้นศาล จะเอาอะไรไปจ่ายเขาล่ะเนี่ย  (แต่ถ้าได้เจอจีซบจริงๆ  ก่อนไปศาล  ขอลากไปกินข้าวมองตากันก่อน  และจะเอาเพื่อนๆ ในนี้ไปด้วย คงมีคนอยากไปเพียบ)   อีกอย่างหนึ่ง  มีผู้รู้มากมาย  เข้ามาตอบถูกต้องเรียกว่า  แทบจะมานั่งแทนใจข้าพเจ้า   คนเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นผู้ที่รู้เรื่องตั้งแต่ต้นจนจบของสู่แสงตะวัน  ต้องขอบคุณคนเหล่านี้  (มีหลายคนเอ่ยชื่อข้าพเจ้าด้วย ขอบคุณจริงๆที่จำได้ )  ข้าพเจ้าเห็นว่าเขาเข้าใจถูกต้อง ก็เลยยังเฉยอยู่  แต่เมื่อเห็นทีจะบานปลาย  เพราะเข้าไปพัวพันถึงหนังเกาหลีอีกเรื่องด้วย  โอ้โห  อะไรจะถึงขนาดนั้น คำตอบเรื่องก๊อปไม่ก๊อป จริงๆ หากอดทนดูไปจนจบ (อย่ารีบตั้งหน้าด่ากันซะก่อน) จะรู้ว่ามันไม่ได้เหมือนกันเยอะแยะ  ที่จริงก็คือเหมือนตรงปฐมเหตุของเรื่อง  ลูกชายมาแก้แค้นแม่เพราะเข้าใจผิด    ส่วนเรื่องแฝดใครๆว่าเหมือน ข้าพเจ้าว่ามันไม่เหมือน คำว่า “ก๊อป” ที่ใช้กันอยู่ดาษดื่นนั้น  ไม่ควรเห็นเป็นเรื่องเล่นๆที่จะเอามาเมาท์ใครก็ได้  แท้จริงมีความรุนแรงมาก เวลาที่จะใช้คำนี้  ต้องคิดถึงใจเขาใจเรา ต้องคิดถึงคนทำงานที่กำลังจะอ่านอยู่ที่ปลายทางเป็นอย่างมาก คำว่าก๊อป  เป็นความผิดตามกฎหมายทั่วโลก หากเกิดกรณีพิพาทขึ้นโรงขึ้นศาล  จะต้องมีการพิสูจน์เป็นรายจุด  ว่ามีความเหมือนอยู่กี่จุด เท่าที่จำได้ ต้องนับเป็นหลายสิบจุด  และต้องเหมือนในประเด็นสำคัญ  เช่นแก่นของเรื่อง  แต่การที่งานศิลปะชิ้นหนึ่งไปบันดาลใจให้เกิดอีกชิ้นหนึ่ง  ไม่ถือเป็นความผิดตามกฏหมาย งานนี้ ถ้าพ่อจีซบ im   sorry  จะมาฟ้องข้าพเจ้า  ข้าพเจ้าก็คงหลอกกินข้าวกับเขาแล้วบินหนีกลับเมืองไทย  เพราะชนะคดี   (เรื่องข้อกฎหมายพระราชบัญญัติลอกเลียนงานของผู้อื่น  ถ้ามีผู้รู้มาต่อยอดในนี้ไปเลยจะดีมาก  เราจะได้ใช้กรณีนี้ เป็นกรณีศึกษาต่อไป) จริงๆแล้วข้าพเจ้าได้รับแรงบันดาลใจในการสร้างเรื่อง  สู่แสงตะวัน จาก I’m sorry ก็จริง  แต่ที่ไม่ได้ขึ้นเครดิตขอบคุณในละครเพราะ 1. ไม่รู้ภาษาเกาหลี  เลยเขียนไปบอกเขาไม่ได้   2. เพราะได้ตังค์มาน้อย ไม่มีแบ่งเขา  และที่สำคัญที่สุด คือข้อ 3 เพราะรู้สึกไม่ยุติธรรมต่อใครบางคนที่สำคัญมาก... หากขึ้นเครดิตขอบคุณทีมงานผู้สร้าง I’m sorry    ข้าพเจ้าคงต้องขอบคุณคนไทยอีกหลายคน    ต้องขอบคุณต่อผู้เขียนเรื่องดาวพระศุกร์( ประเด็นพระเอกนางเอกมีปานกลางหลัง)  ผู้เขียนจำเลยรัก  คุณ พิศาล อัครเศรณี  (ประเด็นพระเอกจับนางเอกไปขังที่บ้านสวน) และอีกมากมายที่ปรากฏในเรื่องนี้  เรียกว่า ไม่ไหวจะเคลียร์  อ่อนเพลียที่จะขึ้นศาล (มีต่อ) แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 22:24:38 จากคุณ : แม่มดมีฤทธิ์ - [ 10 ก.ย. 51 21:45:04 ]

ความคิดเห็นที่ 60 (ต่อ) แต่ถ้าสาวกเกาหลีจะให้บังคับให้ข้าพเจ้าเอ่ยคำขอบคุณ และขอโทษต่อผู้สร้าง I’m ซอรี่  ข้าพเจ้าก็จะกระทำ ณ ตรงนี้เลย (ให้ถือเอาข้อความตรงนี้เป็นคำขอบคุณอย่างจริงใจ ) แต่ทั้งนี้ข้าพเจ้าก็ต้องขอประกาศขอบคุณ และขอโทษเจ้าของบทประพันธ์  ผู้สร้างหนังละครน้ำเน่าทั้งหลาย  ที่เป็นคนไทยแท้  เป็นทั้งบรรพบุรุษและครูของข้าพเจ้าด้วย   ภูมิปัญญาที่ข้าพเจ้าใช้ทำมาหากิน และให้ความสุขแก่คนดูละคร ในเรื่องสู่แสงตะวันนี้  สืบทอด และต่อเนื่อง มาจากพวกเขาเหล่านั้นทั้งสิ้น  (ข้าพเจ้าเป็นคนเขียนละครน้ำเน่านะ  จะมาหาอะไรจากคนเขียนเรื่องน้ำเน่าคะ  ก๊อปเขามาทั้งนั้น  ไม่ต้องห่วงเลยเรื่องนี้)   ครูผู้สร้างที่เป็นคนไทย  สรรค์สร้างงานดีๆมาตั้งแต่ก่อนข้าพเจ้าเกิด  และณ  ขณะนั้น ก็ไม่มีฮอลลีวู้ด  ไม่มีญี่ปุ่น  ไม่มีเกาหลี  ในวงการประพันธ์และมหรสพเมืองไทย   เรามีของดีของเรามากมายก่ายกอง  ไม่เห็นต้องรอใครมาให้รางวัลโนเบล  เราก็อ่านและดูจำเลยรัก  ดาวพระศุกร์  คู่กรรม  สวรรค์เบี่ยงของเราไปเรื่อยๆ  บันเทิงเริงรื่นกันอยู่ในบ้านเมืองของเรา   หน้าชื่นตาบานดูไป โดดถีบทีวีเพราะพระเอกโง่กันมาทุกยุคทุกสมัย เป็นเรื่องน่าแปลกมาก  ตอนที่ข้าพเจ้าทำกลิ่นแก้วกลางใจนั้น  ไม่มีคนไทยใดๆลุกขึ้นมาต่อว่าสักนิดว่าข้าพเจ้าก๊อปคมพยาบาท และแก้วตาพี่  มีแต่ข้าพเจ้านั่นแหล่ะที่ต้องเอ่ยคำขอบคุณต่อผู้เขียนและผู้สร้างงานหนังและละครทั้งสองเรื่องนี้  ที่สร้างภูมิปัญญาให้ข้าพเจ้ามาทำมาหากินต่อ   อันนี้เชิญอ่าน  กำเนิดของบทประพันธ์กลิ่นแก้วกลางใจได้ที่บล็อกของข้าพเจ้า (รู้สึกว่ามีคนปะลิงก์ไว้ข้างบน) แต่ทันทีที่ มีสู่แสงตะวัน ฉายแค่ตอนเดียว  มีคนฉับไวเอ่ยถึง I’m sorry  ขึ้นมาหลังละครจบชนิดนาทีต่อนาที   ความคิดภาคภูมิใจต่อภูมิปัญญาของชาติตนนั้น  มันหายไปไหน  ในขณะที่คนญี่ปุ่นสร้างชาติขึ้นมาจากลัทธิชาตินิยม (เป็นชนชาติที่ก๊อปจนได้ดีซะด้วย)   เราเป็นอะไรกันอยู่  เราจะสร้างชาติของเราขึ้นมา  สร้างวัฒนธรรมของเราขึ้นมาได้อย่างไร  หากคนในชาติส่วนใหญ่มีความเชื่อว่า  คนไทยพัฒนาต่อไม่เป็น  แค่เอาของเขามาทั้งดุ้น คนไทยเราทำได้แค่นั้นจริงหรือ ที่สุดแล้ว ข้าพเจ้าอยากเชิญชวนทุกคนพิสูจน์ต่อว่าสู่แสงตะวันก๊อปละครเกาหลีมาจริงหรือเปล่า  อย่าดูแค่ผ่านๆ แล้วหยิบไปพูดปากต่อปาก แต่จงดูให้เห็นช็อทต่อช็อต ไดอาล็อกต่อไดอาล็อก ภาพต่อภาพ   เพราะสำหรับข้าพเจ้านั้น  หากไม่มีความภาคภูมิใจในงานของข้าพเจ้าว่ามันจะดีกว่า ต้นฉบับ  I’m sorry  หากไม่มีความเชื่อว่ามันคืองานบันดาลใจจะเอามาพัฒนาต่อ  แต่เชื่อว่ามันได้แค่งานก๊อป ข้าพเจ้าคงไม่กล้าทำมันออกมา ทำไมถึงหาญกล้าว่ามันดีกว่า  ตรงนี้ต้องมีคนมาเถียงแน่นอนว่า...:-) ของแกเนี่ยนะ จะไปเทียบ หนังรางวัลมากมายอย่าง I’m sorry     ต้องรีบบอกว่า  มันดีกว่าในความคิดของข้าพเจ้าและคนทำงานทุกคน  ส่วนคนอื่นจะคิดว่าดีกว่าหรือไม่  เป็นเรื่องของคนอื่น  ไม่ใช่เรื่องของข้าพเจ้า ข้าพเจ้า  ทีมเขียนบท  ทีมละคร ยังคงตั้งหน้าตั้งตาทำงานต่อไป (โฮ้ย ยังทำไปออนแอร์ไปอยู่เลยเนี่ย  พระเอกป่วยป้อแป้อีก  ...ฮือ )   ขณะที่ทำอยู่นี้  ไม่เคยมีความคิดเรื่องละครเกาหลีเรื่องนี้อยู่เลยในหัว  เพราะแรงบันดาลใจคือแรงบันดาลใจ  ใครมันจะไปบ้าเปิดหนังดูแล้วทำตาม แม้ถึงที่สุด   ผลของมันอาจล้มเหลว และสอบไม่ผ่าน  กลายเป็นละครทุเรศทุรัง เรื่องหนึ่ง  แต่ถ้าเมื่อเราตั้งต้นคิดถูกว่ามันต้องดีกว่า  และทำมันอย่างเต็มที่  หากผลของมันไม่ได้เป็นไปตามนั้น  เราก็เริ่มต้นใหม่  ไม่เห็นเป็นไร  ชีวิตต้องเดินหน้า  เราไม่เดินตามก้น เกาหลี ญี่ปุ่น อเมริกาไปตลอดชาติหรอก   เราไม่ชนะ  ลูกหลานเราก็ต้องชนะ สักวันหนึ่ง แต่หากตั้งต้นความคิดผิด  คิดแต่จะก๊อปชาวบ้าน แบบคิดว่ามันหาเงินง่าย  มันสบายที่หลอกชาวบ้านไปวันๆ  เดินตามก้นเขา จากนั้น  เราก็มาบอกต่อๆกันว่า เขาดีกว่าเราทุกอย่าง เราเลยต้องเดินตาม   แล้วนั่งก่นด่าคนไทยด้วยกัน  ข้าพเจ้าว่า ชาติเราคงไม่เดินไปไหน  ไม่มีการเขียนใหม่ๆ    ไม่มีเพลง ไม่มีบทประพันธ์ ไม่มีนักแสดงใหม่ๆ (มีต่อ) แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 51 01:17:45 จากคุณ : แม่มดมีฤทธิ์ - [ 10 ก.ย. 51 21:51:28 ]

ความคิดเห็นที่ 61 รออ่านต่อค่ะ สู้ๆ ค่ะ จากคุณ : phokar - [ 10 ก.ย. 51 21:51:57 ]

ความคิดเห็นที่ 62 มารอค่ะ.. ตื่นเต้นๆ จากคุณ : mayawriter - [ 10 ก.ย. 51 21:55:33 ]

ความคิดเห็นที่ 63 (ต่อ) เอาเถอะน่า   แม้นิยายเชยๆน้ำเน่าๆของข้าพเจ้าเรื่องสู่แสงตะวัน   การแสดงแข็งๆของเติ้ลกับออฟ  ยังสู้จีซบไม่ได้ในวันนี้    อันนั้นรู้อยู่  แต่หาก  ข้าพเจ้า  เติ้ล   ออฟ พี่มานพ(ผู้กำกับ)  พี่ช่างไฟ  ช่องเจ็ด และทีมงานอีกเป็นร้อยคน  มัวแต่คิดเช่นนี้  และริเริ่มด่าตนเองไว้เช่นนี้  ไม่ยอมตั้งใจทำงาน วันหนึ่งหนังต่างชาติเข้ามาครองไพรม์ไทม์ในเมืองไทยเมื่อไหร่  ข้าพเจ้าคงรู้สึกผิดต่อนักเขียนนิยาย   ผู้สร้างละคร ภาพยนตร์ไทยในอดีต  ครูที่แท้จริงของข้าพเจ้า  จนไม่สามารถให้อภัยตนเองได้   เมื่อคิดถึงวันนั้นทีไร ข้าพเจ้าต้องพูดกับตัวเองทุกที ... น้ำเน่าไทย สู้โว้ย     สรุปว่า  (เปลี่ยนเป็นเสียงอ้อน)  ช่วยดูละครกันหน่อยน้า น้า น้า....  ที่เขียนมาเยอะแยะเนี่ย  ไม่ได้คิดซีเรียสอะไรเลย  มาเรียกร้องความสนใจให้ดูหน่อยเถอะ  จะดูจับผิดไทยเกาหลีก็ได้ ตั้งกระทู้ ตรวจสอบมันทุกสัปดาห์เลยยิ่งดี   แต่ช่วยๆดูเถอะ   จ.อ.  หลังข่าว ช่องเจ็ด    ที่สำคัญ  ตอนหน้า สองตอน  จ.อ. ข้าพเจ้าและทีมงานมีของจะปล่อย  เป็นความคิดของข้าพเจ้าเองไม่ได้ ก๊อปเกาหลี  ไม่ได้ก๊อปไทยเดิม  อยากโชว์จะตายว่าคนไทยอย่างข้าพเจ้าไม่ได้มีสมองไว้ใส่หมวกอย่างเดียว  มาช่วยกันดูหน่อยเถอะ (อันนี้อารมณ์บายๆนะ ไม่ได้ประชด) ตอนนี้เอาแค่นี้ก่อน  ...   นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 22:28:05 จากคุณ : แม่มดมีฤทธิ์ - [ 10 ก.ย. 51 21:57:46 ]

ความคิดเห็นที่ 64 ขอบคุณค่ะ คุณ แม่มดมีฤทธิ์ ง่ายๆ สั้นๆ ค่ะ                เข้าใจ เห็นใจ และเป็นกำลังใจให้คุณและทีมงานค่ะ สู้ๆ ปล. เป็นคนชอบดูละครเกาหลีนะค่ะแต่ก้อไม่ชอบให้ใครมาดูถูกละครไทย แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 22:06:49 จากคุณ : phokar - [ 10 ก.ย. 51 22:04:16 ]

ความคิดเห็นที่ 65 แย่จังช่วงนี้ให้ใจใครก็ไม่ได้  เพราะให้ไปหมดแล้วอ่ะจิ... ดีใจจังที่เจ้าของบทประพันธ์มาแถลงแล้ว บอกตรงๆๆนะคะ...ค่อนข้างเบื่อกระทู้ตั้งแง่มากๆ ตั้งแง่กับละครไทย ตั้งแง่กับละครเกาหลี เราว่าละครของชาติไหนมันก็มีเสน่ห์และเอกลักษณ์ของมัน ละครไทยใช่จะเลวร้ายไปซะทุกเรื่อง... เกาหลีก็ใช่จะดีเลิศไปทั้งหมด... มันก็แล้วแต่คนชอบ..จริงมั้ย แต่ชอบทุกความเห็นในกระทู้นี้นะคะ พูดและถกกันด้วยเหตุผล....เหมือนเฉลิมไทยเมื่อวันวาน... จากคุณ : จิงดิ - [ 10 ก.ย. 51 22:05:34 ]

ความคิดเห็นที่ 66 เป็นเรื่องน่าแปลกมาก  ตอนที่ข้าพเจ้าทำกลิ่นแก้วกลางใจนั้น  ไม่มีคนไทยใดๆลุกขึ้นมาต่อว่าสักนิดว่าข้าพเจ้าก๊อปคมพยาบาท และแก้วตาพี่   ^ ^ กูกใจตรงนี้ค่ะ  ทำให้มั่นใจเพิ่มขึ้นว่าที่นี่ที่ไหน  555 ปล.ดิฉันจะติดตามดูละครคุณต่อไปค่ะ^^ จากคุณ : littleP-loan - [ 10 ก.ย. 51 22:15:43 ]

ความคิดเห็นที่ 67 รออ่านเหมือนกันคะ ให้กำลังใจ คนตั้งใจทำงานค่ะ จากคุณ : Pantipnarak - [ 10 ก.ย. 51 22:16:08 ]

ความคิดเห็นที่ 68 คุณแม่มดฯ นี่คือคุณนันทวรรณหรือเปล่าคะ เรื่องคนเห็นด้วยไม่เห็นด้วย อันนี้ท้ายที่สุดก็สุดแต่ใจเถอะค่ะเพราะมันมีเหตุผลมากมาย แต่ผลลัพธ์แยกง่ายคือ ดุหรือไม่ดู 555 (ถ้าดูแล้วจับผิด ก้แปลว่าละครยังมีอะไรให้เขาตาม) อันนี้ความคิดเห้นบ้าบอส่วนตัว นะคะ ถามหน่อยซิ ขอย้อนไปหน่อยอย่าว่าอย่างนุ้นอย่างโน้นอย่างนี้เลยนะ คือคาใจมานาน ทำไมตอนทำ เธอคือชีวิต ถืงไม่ทำให้ใกล้กับบทประพันธ์ คือ การเดินเรื่อง ฯลฯ และคุณนันทวรรณ เป้นผู้เสนอหรือเปล่าว่าเดินเรื่องแบบนี้ดีกว่า (จะตอบไหมนี่ ถ้าตอบขอบคุณมากนะคะ) จากคุณ : ม่าว - [ 10 ก.ย. 51 22:18:01 ]

ความคิดเห็นที่ 69 อ่านแล้วฮาดี  เจ้าของบทประพันธ์อ้อมไปขั้วโลกเหนือแล้วกลับมาแบบงง คุณครับ จะกำเนิดเรื่อง แล้วปมของเรื่องที่ผูกไว้ตอนต้น เป็นสิ่งที่ไม่ควรก็อบอย่างยิ่งนะ ไม่ใช่ไปเอา ปมของเรื่องเขามาในตอนต้น ร่วมทั้งโจทย์สถานการ์ณ แล้วไปต่อยอดความคิด บอกตอนหลังยิ่งดู ยิ่งต่างๆ บอกตรงๆๆ สุภาษิตไทยเรียกว่าทำนาบนหลังคนครับ อะไรที่ทำให้นิยายแต่ละเรื่องต่างกัน คือ โจทย์ เงื่อนไข ทสภาวะที่ตั้งกำหนดไว้แต่ต้นเรื่องไงครับ คุณไปลอกเขามาก็เอวังแล้ว มันไม่ใช่นวัตรกรรมใหม่ ผมไปอ่านในกระทู้นี้เปรียบเทียบ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6985093/A6985093.html โจทย์และสภาวะนี่ไปตั้งใกล้เคียงเขาเลย มันไม่มีแรงบันดาลใจเบื้องต้นเลยที่ว่าอยากจะสร้างเรื่องในจินตนาการตนเอง เป็นเรื่องสมมติอย่างไร ตัวละครเอกตนเองมีคาแรกเตอร์เฉพาะอย่างไร ไปคิดเอาเองแล้วกัน ถ้าลอกเขา ลอกแค่บางฉาก ยืมฉากหรือมุขเรื่อง จุดเล็กๆๆมาก็พอ ไม่ต้องไปยกเอาโจทย์เงื่อนไข หรือ ปมเรื่องที่เขาตั้งใจผูกไว้แต่แรก พูดตรงนี้ไม่ใช่อะไรครับ คำตอบคุณอ่านไปเหมือนพวกไม่ยอมรับบางอย่างแล้วกัน จริงๆ เรื่อง I'm sorry ผมก็ไม่ได้ชอบหรอกแต่รู้มาว่าบางคนนี่ชอบจนยกเป็นซีรีย์ในดวงใจเลย   สิ่งที่คุณออกมาไม่ค่อยไปให้เกรียติคนชอบส่วนนี้ (จริงๆๆไม่อยากพูดว่าที่เขียนยาวๆมากนี่ไม่ใช่อะไร ก็คือแถนี่เอง) คิดเอาเองแล้วกัน นิยายที่เราแต่งควรไปนั่งตั้งโจทย์ ผูกปมเรื่องเอง หรือไปลอกปมเรื่อง โจทย์เขามาแล้วตอบในส่วนเรา เพราะสิ่งที่ยากสุดในการแต่งเรื่องๆหนึ่งมันคือ การเริ่มจุดกำเนิดเรื่อง การตั้งโจทย์ ผูกปมเรื่องตอนแรกที่เป็นจุดกำเนิดเรื่องราว เขาเลยขอให้คุณว่าอย่างน้อยใช้คำว่าแรงบันดาลใจ อย่างน้อยมันแสดงถึงจิตสำนึกนะ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 22:21:24 จากคุณ : solo one - [ 10 ก.ย. 51 22:18:17 ]

ความคิดเห็นที่ 70 รออ่าน...และรอดูคะ ว่า จ.-อ. จะปล่อยของอะไร  เป็นกำลังใจให้ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 22:20:26 จากคุณ : พลอสเพอริน่า - [ 10 ก.ย. 51 22:20:00 ]

ความคิดเห็นที่ 71 แวะมาให้กำลังใจคุณนันทวรรณจ้า ดีออกนะคะ เป็นประเด็นดี ปกติเราเองดูละครน้อยมาก (ชอบดูแต่ภาพยนตร์) ยังต้องเปิดดูเรื่องนี้เพราะมีประเด็นทางพันทิปนี่แหละ จ. อ. ที่ผ่านมา ดูทั้งสองวัน ดูไปดูมาสนุกเหมือนกันเฮะ 555+ จะรอดูที่บอกว่ามี "ปล่อยของ" อาทิตย์หน้านะคะ ^0^ จากคุณ : @ Cherry on Top @ - [ 10 ก.ย. 51 22:21:30 ]

ความคิดเห็นที่ 72 เคลียร์ค่ะ น้ำหนักความเหมือนมากน้อย  จนจะถึงคำว่า "ก๊อป" หรือไม่ คงต้องรอดูอย่างที่เจ้าของบทประพันธ์ท้าทายเอาไว้อย่างมั่นใจ อย่างว่าละครเพิ่งเริ่ม  จะโดนชมหรือโดนด่า จะมีที่เหมือนอีกกี่ฉาก ก็ยังไม่รู้ชัด   แต่ก็ดีใจที่ได้อ่านคำแถลงการณ์ของผู้เขียนชัดๆ ตรงๆ  ในกระทู้นี้ อย่างน้อยเขาก็รับละนะ  ว่าได้แรงบันดาลใจจริง ๆ   คนดูทั้งหลายไม่ได้มั่วหรือคิดไปเอง แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 22:34:21 จากคุณ : mayawriter - [ 10 ก.ย. 51 22:25:34 ]

ความคิดเห็นที่ 73 หลังจากคุณนันทวรรณ (ที่น่าจะใช่ เพราะตอบมาชัดเจน) เพียงแต่จะให้ตอบถามอย่างไรถึงจะถูกใจไปหมดครบทุกคน ไม่ผิดหรอกที่เสนอความเห็นแต่ในเมื่อคุณนันทวรรณก็สละเวลามาตอบ และเขียนตามความสามารถของเธอและในเมื่องานมาอย่างนี้ จะให้ทำยังไงอีกเนี่ย ไม่ทราบคนที่มาแสดงความคิดเห็นแบบ....งงจริงๆ แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 22:28:26 จากคุณ : ม่าว - [ 10 ก.ย. 51 22:26:04 ]

ความคิดเห็นที่ 74 ที่จริงแล้ว  ตัวของ อีคยองฮี เจ้าของบทประพันธ์เรื่อง I'm sorry ก็ยังลอกผลงานของตัวเองเลยค่ะ ตั้งแต่ I run , Sangdoo , I'm sorry , A love to kill, จนมาถึง thank you เพราะอี คยอง ฮี มักจะผูกปมให้ตัวละครเป็นเด็กกำพร้า ถูกทอดทิ้ง มีความแค้น และฝังใจกับอดีตเสมอ จากคุณ : จิงดิ - [ 10 ก.ย. 51 22:34:32 ]

ความคิดเห็นที่ 75 มาให้กำลังใจผู้ประพันธ์  และทีมงานทุกท่านค่ะ อย่าท้อนะคะ  สู้ต่อไป  ชื่นชมละครเรื่องนี้  ให้ข้อคิด  ความรักผูกพันธ์ของครอบครัวได้ดีรอดูผลงานต่อไปด้วยค่ะ   บทประพันธ์จากครูอาจารย์ บรรพบุรษ หรือละครน้ำเน่าทั้งหลายเหมือนผู้ประพันธ์บอกไว้  ก็มีบ้างที่คล้ายๆกัน หลอมรวมมาจากชีวิต วิถี  สังคมไทยเรา  คำพูดที่เข้าใจง่ายๆ  แฝงข้อคิด คติเตือนใจหลายอย่าง สู้ๆค่ะ  ละครสนุกดี  ให้ความสนุกสนาน  เพลิดเพลิน ที่สำคัญคลายเครียดได้ในสถานะการณ์บ้านเมืองขณะนี้ จากคุณ : khaophang - [ 10 ก.ย. 51 22:37:17 ]

ความคิดเห็นที่ 76 มาให้กำลังใจค่ะ(รักละครไทยค่ะ) จากคุณ : mr.roof (MR.ROOF) - [ 10 ก.ย. 51 22:38:11 ]

ความคิดเห็นที่ 77 เชื่อว่าปมของละคร หรือนิยายซักเรื่องหนึ่ง คงไม่มีปมแค่ปมเดียว จะรอดูนะคะว่าละครเรื่องนี้ ปมไทย กับ ปมเกาหลี ปมไหนจะคมกว่ากัน แต่ที่แน่ๆ พระเอกไทยหน้าคมกว่าพระอกเกาหลีแบบไม่ต้องสงสัยเลย เพราะคมจนหน้าบาก ก๊ากๆ จากคุณ : Miss perjer_123 - [ 10 ก.ย. 51 22:46:56 ]

ความคิดเห็นที่ 78 พูดตรงนี้ไม่ใช่อะไรครับ คำตอบคุณอ่านไปเหมือนพวกไม่ยอมรับบางอย่างแล้วกัน จริงๆ เรื่อง I'm sorry ผมก็ไม่ได้ชอบหรอกแต่รู้มาว่าบางคนนี่ชอบจนยกเป็นซีรีย์ในดวงใจเลย   สิ่งที่คุณออกมาไม่ค่อยไปให้เกรียติคนชอบส่วนนี้ (จริงๆๆไม่อยากพูดว่าที่เขียนยาวๆมากนี่ไม่ใช่อะไร ก็คือแถนี่เอง) /// คือเราเข้าใจว่า คุณนันทวรรณ คงไม่ได้ตั้งใจแถ อย่างคุณว่าหลอกค่ะ เราดูละครเรื่องนี้ ก้ยอมรับว่ามีกลิ่นอาย I'm sorry เต็มๆ แต่คิดว่าเป้นแรงบันดาลใจมากกว่า..(โพสไว้อีกกระทู้นึงแล้ว) เพียงแต่ว่า การนำเสนอของเรายังไม่สามารถสลัดจากความเดิมไปได้เท่าไหร่ ทำให้แฟนๆ ที่เคยดู I'm sorry มาก่อน เห็นแล้วจึงเกิดอาการสะกิดใจทันที อย่างเรื่องอะไรนะ ที่ฉายทางช่อง 3 ที่เอามาจากเอ็มวีเพลง I m a girl (ชื่ออาจจะผิด จำไม่ค่อยได้) จำได้ว่า บังเอิญเปิดไปเจอ ฉายฉากแรกพอดี แค่อ้อมเดินผ่านหน้ากล้อง แล้วหันมา เราเองก็คิดไปถึงเอ็มวีเพลงนั้นทันที... ถึงแม้จะแอบขัดใจกับหลายฉากอยุ่มาก แต่ก็แอบให้กำลังใจเหมือนกันค่ะ เพราะถือว่า ก็หลุดจากละครตบตี แย่งชิง ไร้สาระ ที่มีอยู่ทั่วไป จากคุณ : จิงดิ - [ 10 ก.ย. 51 22:51:59 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ถูกใจ  #74   แม้แต่ ดนตรีประกอบ  ของ  I'm sorry กับ  A love to kill  ยังคล้าย ๆ กันเลยครับ เรื่อง เมาแล้ว รั่ว  ของ  ชา อึน ซก  ในเรื่อง  a love to kill  ก็เป็น อึนเช  ก็รู้สึกว่าจะ ขี้เมา เหมือนกัน   ตีหน้ายิ้มแย้ม  เพื่อแก้แค้น  ก็เป็นทั้ง  มูยัก  และ  บ๊อก กู  สุดท้ายแล้ว ก็แพ้ใจตัวเอง เพราะเกิด ความรัก จากการแก้แค้น หรือ แม้แต่ ซีรี่ส์  4  ฤดู  winter  autumm  summer spring  ผมได้ดูแค่ winter   กับ  spring   นะ autumm  กับ summer  ไม่ได้ดู winter  กับ  spring  ก็คล้าย กันตรง  คู่พระ-นาง   มีอดีต ร่วมกันในวัยเด็ก แล้วกลับมาเจอกันอีก ปล. ผมไม่ขอออกความเห็น เรื่อง สู่แสง  ก๊อป ไม่ ก๊อป I'm sorry นะครับ ผมก็เป็นแฟนละครทั้ง  2 เรื่อง  จะก๊อป หรือ ไม่ก๊อป  ก็ไม่ได้ ส่งผลต่อ การบริโภค ละคร ทั้ง 2 เรื่อง ของ  "ผม" แต่อย่างใด (แต่สำหรับคนอื่น ก็นานาจิตตัง ครับ ) แก้ไขเมื่อ 10 ก.ย. 51 22:57:48 จากคุณ : BiteTheDust - [ 10 ก.ย. 51 22:53:24 ]

ความคิดเห็นที่ 80 เคียวจัง มาให้กำลังใจผู้ประพันธ์เหมือนกันคะ ถึงยังไงเราก็จะติดตามดูไปจนจบนะคะ จริง ๆ เรื่องนี้ก็สนุกอยู่นะคะ ไม่งั้นคงไม่มีคนมาถกเถืยงกันเยอะแยะอย่างงี้หรอก ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะคะ คนไทยรักกันคะ คิคิ ***ยามรบเราร่วมกันสู้ ยามสงบเราสู้กันเอง อุ้ย..ไปดีก่า จากคุณ : เคียวจัง - [ 10 ก.ย. 51 22:55:23 A:58.9.192.149 X: TicketID:180222 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ตอบคุณม่าว เรื่องเธอคือชีวิต (โอ้โห จำได้ซะด้วยว่าเกี่ยวกับข้าพเจ้า  555 ขอบคุณมากค่ะ) การปล่อยละครออกมาเรื่องหนึ่ง ดำเนินเรื่องแบบไหนอย่างไร แม้แต่ไดอาล็อกประโยคหนึ่ง   ต้องผ่านคนเกือบทั้งสถานีเลยล่ะ กรณีทำให้คนอ่านนิยายคุณดวงตะวันเจ็บปวดหัวใจนี่ ว้ายยยยย...อย่าเพิ่งงานเข้าตอนนี้นะ 555 จากคุณ : แม่มดมีฤทธิ์ - [ 10 ก.ย. 51 22:56:10 ]

ความคิดเห็นที่ 82 อ่านคำตอบแล้วเศร้าใจ นี่หรือคือความคิดของ เจ้าของบทประพันธ์ ถ้าคนไทยคิดกันแบบนี้เราจะมีหวังอะไรกับวงการนี้ได้อีก เขียนมาซะยาว แต่ไม่ได้แก้ไขประด็นอะไรเลย ประเด็นไม่ได้อยู่ที่คุณจะทำละครดีหรือไม่ดี ต่อให้คุณทำดีกว่าเรื่องที่คุณลอกมาแค่ไหน ความผิดในการลอกมาก็ยังอยู่เท่าเดิม และประเด็นก็ไม่เกี่ยวกับว่า เรื่องที่ลอกมา เป็นละครชาติไหน คุณจะลอกของไทย ลอกของจีน ของญี่ปุ่น ของฝรั่งหรือเกาหลี มันก็ลอกอยู่ดี ความผิดมันเท่าเดิมครับ แล้วประโยคที่ว่า "มีสู่แสงตะวัน ฉายแค่ตอนเดียว  มีคนฉับไวเอ่ยถึง I’m sorry  ขึ้นมาหลังละครจบชนิดนาทีต่อนาที   ความคิดภาคภูมิใจต่อภูมิปัญญาของชาติตนนั้น  มันหายไปไหน" มันไปเกี่ยวอะไรกับภูมิปัญญาของชาติครับ? โยงประเด็นไปเรื่อยเปื่อยเลย คุณจะบอกว่าลอกต่างชาติไม่ผิดเหรอ? ถ้ามีคนมาว่าแปลว่าคนนั้นไม่รักชาติเหรอ? ถ้าคุณลอกของญี่ปุ่น แล้วมีคนมาว่า คุณก็บอกว่าไอ้นี่บ้าญี่ปุ่นไม่รักชาติ พอลอกจีนมีคนมาว่าก็ว่ากลับไปว่าไอ้นี่สาวกละครจีนไม่รักชาติ ไอ้ความคิดประเภทนี้ผมนึกว่ามีกับแค่บางคนในเฉลิมไทย แต่นี่คนเขียนบทประพันธ์เองดันใช้วิธีเดียวกันนี้ในการแถไปได้   ที่น่าอนาถที่สุดคือการยกตัวอย่าง ผมเห็นการยกตัวอย่างเปรียบเทียบ coffee prince กับ ทัษดาวบุษยา จากกระทู้ก่อน ก็อนาถจิตพอแล้ว มาเจอคราวนี้บอก เหมือนดาวพระศุกร์ตรงมีปานไม่เห็นเป็นไร โอ้โห้.. นี่ความคิดเหรอเนี่ย การที่คนจำนวนไม่น้อยจะรู้สึกตรงกันได้ว่าละครนี้ไปลอกของเขามา แปลว่ามันต้องมีส่วนคล้ายในประเด็นสำคัญ และมีเป็นจำนวนมากพอ จะมายกตัวอย่างเอาเรื่องที่เหมือนกันเสี้ยวนึงแล้วมาบอกว่าที่เรื่องนั้นทำได้ทำไมเราทำไม่ได้ ไอ้ความคิดแบบนี้มัน... และที่แยกกว่านั้นมีการบอกขอให้ดูๆ จะดีจะลอกก็ขอให้ดู ตัวผมอ่ะถ้าอยากดูก็ดูไม่อยากดูก็ไม่ดู แต่ตัวคุณอ่ะ ถามจริงๆไม่อายเหรอ แค่จะทำยังไงก็ได้ให้คนดู ดูแล้วด่าก็ยังภูมิใจ ไม่รู่สึกอะไรบ้างเลยเหรอ ทำไมคนไทยคิดแบบนี้ครับ อ่านแล้วเศร้า จากคุณ : Acater - [ 10 ก.ย. 51 23:05:43 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ไม่ค่อยดูละครนะคะ แต่จะมาให้กำลังใจค่ะ สู้ๆนะคะ จากคุณ : นางสาวมินิ (นางสาวมินิ) - [ 10 ก.ย. 51 23:13:25 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ไหน ๆ ก็ไหน ๆ เราก็แฟนละครคนหนึ่งของคุณนันทวรรณ ฝากชื่นชมไว้หน่อยค่ะ หวังว่าคงกลับมาอ่าน ^_^ ดั่งดวงตะวัน  / เล่ห์รตี / พลิกดินสู่ดาว   เป็นละครในดวงใจของเราเลย   โดยเฉพาะ พลิกดินสู่ดาว (เข้าใจว่าเขียนเป้นทีมใช่ป่ะคะ) ตอนดู AF4  เรานึกถึง "พลิกดินสู่ดาว" ตลอด   เหมือนเด๊ะ ๆ ทั้งที่ละครออนแอร์ล่วงหน้าเป็นปีๆ   จินตนาการทีมเขียนบทแจ๋วมาก แต่ถึงจะเป็นแฟน...ก็มีที่ขัดใจนะคะ โดยเฉพาะกับบทประพันธ์ที่มี"แรงบันดาลใจ"มาจากซีรี่ยส์เกาหลี อย่าง "หัวใจช็อคโกแลต"   แรงบันดาลใจจากต้นฉบับ มันเยอะจนลืมไม่ลงน่ะค่ะ เอ๊ะ หรือคุณจะบอกว่าเหมือนโดยบังเอิญ ? สรุปในฐานะแฟนละคร  เราว่า บทละคร ที่ใช้แรงบันดาลใจแบบไทย ๆ ของุคุณ อย่าง "ดังดวงตะวัน"  "เพียงผืนฟ้า" หรือ "กลิ่นแก้วกลางใจ" ชัดเจน แหลมคม  และลึกซึ้งกว่าเยอะเลยค่ะ ดูจบแล้วประทับใจ จนทำให้เราจำชื่อคนเขียนบทได้ไม่ลืมเลย ^_^ จากคุณ : mayawriter - [ 10 ก.ย. 51 23:14:19 ]

ความคิดเห็นที่ 85 เข้ามาขำ  โดนจับผิดขนาดนี้  ถ้ายังกล้าก๊อบเขามาแบบช็อตต่อช็อตก็บ้าแล้วครับ ลำดับต่อไปมันต้องไม่เหมือนอย่างแน่นอน  ไม่ต้องให้ใครมาฟันธงหรอก ผมฟันเอง   ภาษาบ้านๆ เขาเรียกว่าไหวตัวทัน  หึหึ จากคุณ : รักสาววิดวะ - [ 10 ก.ย. 51 23:16:23 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ความคิดเห็นที่ 81   ตอบคุณม่าว เรื่องเธอคือชีวิต (โอ้โห จำได้ซะด้วยว่าเกี่ยวกับข้าพเจ้า  555 ขอบคุณมากค่ะ) การปล่อยละครออกมาเรื่องหนึ่ง ดำเนินเรื่องแบบไหนอย่างไร แม้แต่ไดอาล็อกประโยคหนึ่ง   ต้องผ่านคนเกือบทั้งสถานีเลยล่ะ กรณีทำให้คนอ่านนิยายคุณดวงตะวันเจ็บปวดหัวใจนี่ ว้ายยยยย...อย่าเพิ่งงานเข้าตอนนี้นะ 555 จากคุณ : แม่มดมีฤทธิ์ ขอบคุณค่ะ กระจ่างชัดแล้ว งั้นก็หมายความว่า เสียงส่วนใหญ่ในการจัดทำก็ต้องซาวน์เสียงในเรื่องทุกเรื่องพอสมควร ถึงแม้ผลลัพธ์จะออกมาเป็นเช่นไร คงต้องน้อมรับทุกคำติชมอย่างเดียว ---------- ส่วนประเด้นคนที่มาต่อว่าคุณแม่มดฯ  หรือจะอะไรต่อไป จะไม่ขอเม้นแล้วค่ะ เพราะอย่างที่บอกว่า จะให้คุณนันฯหรือคนที่ดู หรือไม่ดู เขาทำอะไรต่อไปหรอ .... จากคุณ : ม่าว - [ 10 ก.ย. 51 23:17:05 ]

ความคิดเห็นที่ 87 มาให้กำลังใจคุณแม่มดมีฤทธิ์ จริงๆ มันไม่ใช่เรื่องสำคัญที่จะมาเอาเป็นเอาตายเถียงกันเรื่องนี้เลย อ่านมาตั้งนาน ก็คิดว่าไม่เห็นจะมีประโยชน์ตรงไหน สำคัญที่ว่าละครมันให้อะไรกับคุณ คุณได้อะไรจากมัน การที่มาเถียงๆ กันจนถึงเจ้าของบทประพันธ์ต้องออกมาเคลียร์ ถามว่าเข้าใจความรู้สึกของ เจ้าของบทประพันธ์หรือไม่ กว่าที่จะคิดๆๆ บทละครเรื่องนึงขึ้นมามันก็นาน คิดจนปวดหัว เขียนจนเมื่อย จนออกมาเป็นบทละครให้ท่านชมนั้น เค้าคิดยังงัยบ้าง  (อันนี้รวมถึงเรื่ออื่นด้วยเจ้าคะ) ละครเพิ่งเริ่ม ไม่กี่ตอน (ถ้าจบแล้ววิจารณ์จะไม่ว่าอะไรเลย) ก็รอดูไปก่อนว่าเหมือนไม่เหมือน สนุกไม่สนุก แบบนี้เข้าข่าย หุงข้าวไม่ทันสุกก็ว่าข้าวบูดซะแล้ว แล้วแบบนี้จะมีคนที่จะมาประพันธ์บทละครให้ท่านดูอีกเหรอ เค้าก็หมดกำลังใจจะทำงานต่อไปน่ะสิ แบบนี้ มิต้องดูละครเกาหลีแทนละครหลังข่าวแล้วรึ  เราต้องให้กำลังใจสิถึงจะถูก ทุกสิ่งทุกเรื่องบนโลกนี้ มันไม่เที่ยง มันไม่เป็นอย่างนั้นก็ต้องเป็นอย่างนี้ วนเวียนกันไปแบบนี้แหละ จะต่างกันนิดหน่อย ไม่เชื่อลองเขียนลิสพร๊อตเรื่องละครที่ได้เคยดูขึ้นมาสิ ก็ใกล้เคียงกันทั้งนั้น จากคุณ : ธรรมะสวัสดี (sugar_least) - [ 10 ก.ย. 51 23:17:09 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ตอบ คุณ solo one (ค.ห. 69) "คิดเอาเองแล้วกัน นิยายที่เราแต่งควรไปนั่งตั้งโจทย์ ผูกปมเรื่องเอง หรือไปลอกปมเรื่อง โจทย์เขามาแล้วตอบในส่วนเรา เพราะสิ่งที่ยากสุดในการแต่งเรื่องๆหนึ่งมันคือ การเริ่มจุดกำเนิดเรื่อง " อันนี้ขอตอบว่า สิ่งที่ยากที่สุดสำหรับข้าพเจ้า  คือการเขียนเรื่องอะไรขึ้นมาสักเรื่องแล้วให้อะไรกับสังคมแค่ไหน อัน thyme  ของสู่แสงตะวันกับ im sorry คือของที่ข้าพเจ้ากำลังจะปล่อยต่อไปเรื่อยๆ  ซึ่งคนส่วนใหญ่จะค่อยๆเข้าใจเองว่ามันแตกต่างกัน   สำหรับข้าพเจ้าแล้ว  มันยากที่จะปิ๊งขึ้นมา  มันไม่ได้งอกมาได้เรื่อยๆ   ซึ่งจุดกำเนิดเรื่องที่คุณบอกว่ามันลอกกันมาง่ายๆนั้น มันต้องมาดูว่า  ข้าพเจ้าต้องการสื่ออะไร   ตัวละครอย่างนภา กับตัวละครอย่างแม่ของมูยัก มีอะไรที่แตกต่างกัน นภาและคุณหญิงสร้อย สะท้อนอะไรเกี่ยวกับความเป็นคน ถ้าดูสองเรื่องจะได้สองแบบที่ไม่ได้ลอกกันและกัน ซึ่งสำหรับข้าพเจ้าอันนี้  ยากที่สุด และไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆสำหรับนักเขียน โฮ้ยนี่ ข้าพเจ้าเผลอไผลตอบซะเยอะแยะ จะมีปัญญาตอบครบหมดไหมเนี่ย  ฮือ จะได้นอนไหม จากคุณ : แม่มดมีฤทธิ์ - [ 10 ก.ย. 51 23:19:26 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ไม่ใช่ไรนะ จะทิ้งคำถามไว้ได้นะ แต่ถ้าใครไม่ตอบอย่างน้อยใจข้าพเจ้าหาว่าหลบหนีนะ ข้าพเจ้าป็นนักเขียนที่พิมพ์อะไรช้ามาก 555 แถมมีงานเยอะมากๆอีก (ก็ไอ้งาน โชว์ของที่ท้าทายไว้นั่นแหล่ะ) แต่เอาเป็นว่า จะอ่านทั้งหมดเหมือนที่ผ่านมา ทุกอย่างที่เกี่ยวกับสู่แสงตะวัน  อ่านหมดรับรอง แต่ถ้าตอบไม่ครบ  ละทิ้งใครไป  จงรู้ไว้มันพิมพ์สู้ไม่ได้ จากคุณ : แม่มดมีฤทธิ์ - [ 10 ก.ย. 51 23:26:11 ]

ความคิดเห็นที่ 90 เห็นด้วยกับคุณ BiteTheDust นะคะ ไม่ว่าจะเป็นหนัง/ละครที่ก๊อบกันมา ก็ไม่ต่างอะไรกับละครไทยที่ทำรีเมคนะคะ ถ้าเราดูแล้วมีความสุข ยังไงมันก็ไม่ส่งผลกระทบต่อการบริโภคหนังอย่างเราๆ หรอกค่ะ จากคุณ : ปากหนัก - [ 10 ก.ย. 51 23:32:28 ]

ความคิดเห็นที่ 91 ที่น่าอนาถที่สุดคือการยกตัวอย่าง ผมเห็นการยกตัวอย่างเปรียบเทียบ coffee prince กับ ทัษดาวบุษยา จากกระทู้ก่อน ก็อนาถจิตพอแล้ว มาเจอคราวนี้บอก เหมือนดาวพระศุกร์ตรงมีปานไม่เห็นเป็นไร ^ ^ ^ คงเป็นอิชั้นแน่แท้ เพราะในก้อทู้ก่อนอิชั้นเคยกริ่นไว้ เจตนาในทางความคิดของอิชั้นไม่ได้หาว่า coffee prince ก๊อป มาจาก ทัษดาวบุษยา เพียงแต่อยากจะบอก บางที่ละครบางเรื่องอาจมีต้นกำเนิด หรือ องค์ประกอบเรื่องที่อาจคล้ายกัน ทำไมเราต้องมามองว่าละครที่จุดดำเนิดหรือองค์ประกอบเรื่องที่คล้ายกันมันเกิดมาจากการ copy กัน  เพราะโดยส่วนตัวแล้วมองว่าละครหรือซีรี่ส์ของแต่ละประเทศมันมีที่มาที่ไปที่หรือบทละครอาจจะคล้ายกันได้ สำหรับคำตอบของ คุณเจ้าของบทประพันธ์ โอเคคะเข้าใจ ไม่ว่าใครจะว่าอย่างไร หรือคิดเห็นต่างกันอย่างไงเห็นใจค่ะ แต่อย่างว่าค่ะคนเรามันก้อต่างคน ต่างจิตใจ และต่างความคิดกันค่ะ ในเมื่อเป็นบอร์ดสาธารณะต่างคนต่างมีสิทธิ์เต็มที่ในการแสดงความคิดเห็น ไม่ว่าจะเป็นคอมเม้นท์ที่เห็นด้วย ไม่เห็นด้วย หรืออะไรที่ตามแต่ แต่เมื่อทุกคนมีสิทธิ์แสดงความคิดเห็นได้...ส่วนตัวคิดว่า เราก้อไม่ควรดูถูกความคิดเห็นของคนอื่นที่คิดตรงข้ามกันกับตนเองหรือพวกของตนเองค่ะ สุดท้ายแล้ว ก้อขอเป็นคนหนึ่งในการชมและติดตามผลงานค่ะ ไม่ว่าจะเป็นละครไทยหรือเกาหลี เพราะติดหมด ถ้าพระเอกถูกใจ  555++ เข้ามาแก้คำผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 51 00:39:45 จากคุณ : phokar - [ 10 ก.ย. 51 23:34:22 ]

ความคิดเห็นที่ 92 คุณ Acater คห. 81 โหดไปเปล่าอะ สงสารเขานะ เราก็แอนตี้นะที่เขาทำแบบนี้นะ แต่ก็รู้สึกเห็นใจและสงสารเขายังไงก็ไม่รู้ เอานาให้กำลังใจเขาหน่อย.... กำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญนะ จากคุณ : เคียวจัง - [ 10 ก.ย. 51 23:36:00 A:58.9.192.149 X: TicketID:180222 ]

ความคิดเห็นที่ 93 ^ ^ ^ อุ้ยผิด เคียวจังหมายถึง คุณ Acater คห. 82 ตังหาก จากคุณ : เคียวจัง - [ 10 ก.ย. 51 23:39:42 A:58.9.192.149 X: TicketID:180222 ]

ความคิดเห็นที่ 94 อ้าวให้อีก 1 ดอกค่ะ  55 คิดเหมือนคุณ phokar ล่ะค่ะ ถูกใจมากก็ตรงประโยคสุดท้ายนะคะ นอนดึกเหมือนกันนะคะนี่ ตามดูน้องออฟจากสุภาพบุรุษซาตานเลยนะนี่   ยิ่งคู่กับน้องจั๊กจั่นด้วยยิ่งดูเพลินค่ะ ว่าแล้วก็ขอเป็นแม่ยกด้วยคน จากคุณ : khaophang - [ 10 ก.ย. 51 23:44:22 ]

ความคิดเห็นที่ 95 อีกประเด็นที่น่าเป็นห่วงมากคือ ผมเห็นคนไทยหลายคน มองว่าทรัพย์สินทางปัญญา เป็นเรื่องไม่สำคัญอะไร งานสร้างสรรด้วยความคิดแบบนี้มันจับต้องได้ยาก จะลอกมาก็ไม่เห็นเป็นอะไร แค่เราดูสนุกก็พอ ถ้าคิดกันแบบนี้วงการคงพัฒนายากครับ คนทำงานไม่ได้ใช้หัวคิดอะไรแค่ลอกมา คนดูก็ไม่คิดอะไร ดูสนุกก็พอจะขโมยใครมาช่างมัน คิดกันแบบนี้กแย่สิครับ การที่บอกว่าเหมือนแค่ตอนแรก แค่เอาเค้าโครงเรื่องเดิมมาแล้วเปลี่ยนช่วงหลังหรือเปลี่ยนรายละเอียดหรือเพิ่มบทบางอย่างเพื่อให้มันต่างออกไป แล้วบอกว่าไม่ได้ลอก มันถูกต้องแล้วจริงเหรอ ถ้ามันเหมือนนิดเหมือนหน่อยมันก็ไม่เป็นไร แต่ถ้าแก่นของเรื่อง ปมหลักของเรื่อง คาแรคเตอร์ของตัวละครหลักๆ ตำแหน่งที่คาแร็คเตอร์นั้นๆอยู่ วิธีการดำเนินไปของตัวละครก็ไปทางเดียวกันอีก ถึงแม้ในปลายทางจะพยายามทำให้มันต่างออกไป หรือเพิ่มบทโน้นบทนี้มา แต่แก่นของเรื่องมันก็ยังอยู่ และไม่สำคัญว่าละครจะออกมาดีแค่ไหน สนุกแค่ไหน สร้างสรรสังคมแบบไหน แต่ความผิดในการลอกก็ยังคงอยู่เท่าเดิม แล้วมันจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับสังคมได้อย่างไร ในเมื่อเริ่มต้นมาจากการลอกเขามา แล้วที่บอกว่าเราต้องให้กำลังใจคนลอก แล้วไม่คิดบางเหรอว่ามันเป็นการบั่นทอนกำลังใจของคนที่สร้างสรรงานขึ้นมาจริงๆ ต่อไปใครจะกล้าคิดอะไรใหม่ๆขึ้นมาล่ะครับ ในเมื่อมีคนอื่นเอาไปก๊อบง่ายๆ และคนดูก็สนับสนุนอีก ประเทศเรามีปัญหาตรงนี้เยอะ ไม่ว่าจะวงการเพลง วงการหนัง หรือโปรแกรมคอมพิวเตอร์ หรือเกม สร้างสรรผลงานออกมาไม่ทันไร ก็โดนก๊อปไปขายเป็นแผ่นผี ส่วนคนดูก็บอกว่าก๊อบมาหรืออะไรไม่สนหรอก ดูสนุกก็พอแล้ว แบบนี้สิครับประเทศมันถึงแย่ หากบอกว่า " ค้าก็หมดกำลังใจจะทำงานต่อไปน่ะสิ แบบนี้ มิต้องดูละครเกาหลีแทนละครหลังข่าวแล้วรึ " ผมว่าถ้าคนไทยไม่มีปัญญาคิดเองได้จริงๆ การไปเอาของเขามาฉายเลยก็ยังดูดีกว่าลอกเขามานะครับ จากคุณ : Acater - [ 10 ก.ย. 51 23:51:47 ]

ความคิดเห็นที่ 96 เห็นด้วยกับคุณ Solo one และ คุณ Acater อย่างมาก หน้าแปลกใจที่คนในนี้แยกแยะประเด็นไม่ออกว่าเรากำลังพูดเรื่องอะไรกันอยู่ เราไม่ได้พูดว่าละครดี นักแสดงเก่ง หรือ ละครดูสนุก แต่เราพูดเรื่องการที่ละครเรื่องนี้มีส่วนคล้ายกับละคร I'm sorry I love you ซึ่งแน่นอนถ้าวัดกันทางกฏหมายเจ้าของบทประพันธ์ไม่ผิดแน่ แต่ในทางจรรยาบรรณมันผิดหรือเปล่าให้คนอื่นๆตัดสินเองล่ะกัน จากคุณ : mymph - [ 10 ก.ย. 51 23:53:37 ]

ความคิดเห็นที่ 97 เรารู้แล้วว่าทำไม คุณ Acater ดูเหมือนกับผิดหวัง........ ***จากความเห็นของหลายท่านในเฉลิมไทยทำให้ผมกระจ่างว่า สู่แสงตะวัน ไม่ได้ก๊อบ I'm sorry i love ก็เขาอุตส่าห์เชื่อว่าไม่ได้ ก๊อป แต่พอผู้ประพันธ์มาบอกว่ามีบางส่วน เขาก็เลยรู้สึกผิดหวัง เฮ้อ... ก็น่าเห็นใจทั้ง 2 ฝ่ายอะนะ จากคุณ : เคียวจัง - [ 11 ก.ย. 51 00:05:52 A:58.9.192.149 X: TicketID:180222 ]

ความคิดเห็นที่ 98 เราเข้าใจว่าพูดเรื่องอะไรอยู่ แต่จะมาเอาเป็นเอาตายว่าละครเหมือนเรื่องนั้นเรื่องนี้ ไปทำไย ในเมื่อละครที่ดูทั้งหลายแหล่อยู่นั้น แท้จริงแล้วมันก็สะท้อนความเป็นไปของชีวิต คือหมายความว่า นำละคร 100 เรื่องมาแบดูแท้ที่จริงแล้วโครงเรื่องก็คล้ายๆกันแทบทั้งนั้น เพียงแค่ไม่ยึดติดว่าเหมือนเรื่องนั้นเรื่องนี้ ผ่านแล้วผ่านเลย จบเรื่องนั้นเรื่องใหม่ก็มา จากคุณ : sugar_least - [ 11 ก.ย. 51 00:08:05 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ขอบคุณคุณ phokar ค่ะ ที่หลังไมค์มาบอก ^^' ขอบคุณเจ้าของบทประพันธ์นะคะที่เข้ามาตอบในสิ่งที่สมาชิกหลายๆ ท่านได้วิพากษ์วิจารณ์กันไป รวมถึงตัวดิฉันด้วย อ่านซ้ำไปซ้ำมาร่วม 3 รอบแล้ว ถึงจะเขียนตอบคุณเจ้าของบทประพันธ์ แต่พอจะเขียน ต้องย้อนกลับไปอ่านใหม่อีกที เพราะกลัวตัวเองอ่านแล้วจะเข้าใจและตีความผิด ตัวอักษรมันดิ้นได้ค่ะ ทุกคนที่ใช้มือพิมพ์และฟาดฟัน (ดิฉันใช้คำแรงไปเปล่าไม่รู้นะคะ แต่เป็นคำเปรียบเทียบให้เห็นภาพค่ะ 555) กันอยู่ในกระทู้นี้เนี่ย ก็คงรู้นะคะ ^^ ดิฉันขอตอบข้อสงสัยและความคิดเห็นของตัวเอง จากที่อ่านมานะคะ (ความรู้สึกและความคิดของดิฉันคนเดียวค่ะ) - สู่แสงตะวัน เป็นพล็อต(เรื่องย่อขนาดยาว) ของข้าพเจ้าขายทำละครให้ช่องเจ็ด  ไม่มีนิยาย แต่เรื่องชื่อซ้ำนั้น  ได้กูรูผู้มาช่วยชีวิตหลายท่าน เพราะก็เพิ่งรู้วันนี้ว่าชื่อไปซ้ำกับของเขา ต้องขอขอบคุณคุณพระนาย เพราะกำลังกังวลเรื่องนี้  มากกว่าก๊อปกาหลีเสียอีก ----------------------------------------------------------------------------- นั่นหมายความว่า ไม่มีนิยายเป็นเล่ม แต่ชื่อเรื่อง ดันไปพ้องกับนิยายของคุณนราวดี เคลียร์ประเด็นนี้ค่ะ ^^' - จริงๆแล้วข้าพเจ้าได้รับแรงบันดาลใจในการสร้างเรื่อง  สู่แสงตะวัน จาก I’m sorry ก็จริง  แต่ที่ไม่ได้ขึ้นเครดิตขอบคุณในละครเพราะ 1. ไม่รู้ภาษาเกาหลี  เลยเขียนไปบอกเขาไม่ได้   2. เพราะได้ตังค์มาน้อย ไม่มีแบ่งเขา  และที่สำคัญที่สุด คือข้อ 3 เพราะรู้สึกไม่ยุติธรรมต่อใครบางคนที่สำคัญมาก... หากขึ้นเครดิตขอบคุณทีมงานผู้สร้าง I’m sorry    ข้าพเจ้าคงต้องขอบคุณคนไทยอีกหลายคน    ต้องขอบคุณต่อผู้เขียนเรื่องดาวพระศุกร์( ประเด็นพระเอกนางเอกมีปานกลางหลัง)  ผู้เขียนจำเลยรัก  คุณ พิศาล อัครเศรณี  (ประเด็นพระเอกจับนางเอกไปขังที่บ้านสวน) และอีกมากมายที่ปรากฏในเรื่องนี้  เรียกว่า ไม่ไหวจะเคลียร์  อ่อนเพลียที่จะขึ้นศาล แต่ถ้าสาวกเกาหลีจะให้บังคับให้ข้าพเจ้าเอ่ยคำขอบคุณ และขอโทษต่อผู้สร้าง I’m ซอรี่  ข้าพเจ้าก็จะกระทำ ณ ตรงนี้เลย (ให้ถือเอาข้อความตรงนี้เป็นคำขอบคุณอย่างจริงใจ ) แต่ทั้งนี้ข้าพเจ้าก็ต้องขอประกาศขอบคุณ และขอโทษเจ้าของบทประพันธ์  ผู้สร้างหนังละครน้ำเน่าทั้งหลาย  ที่เป็นคนไทยแท้  เป็นทั้งบรรพบุรุษและครูของข้าพเจ้าด้วย   ภูมิปัญญาที่ข้าพเจ้าใช้ทำมาหากิน และให้ความสุขแก่คนดูละคร ในเรื่องสู่แสงตะวันนี้  สืบทอด และต่อเนื่อง มาจากพวกเขาเหล่านั้นทั้งสิ้น  (ข้าพเจ้าเป็นคนเขียนละครน้ำเน่านะ  จะมาหาอะไรจากคนเขียนเรื่องน้ำเน่าคะ  ก๊อปเขามาทั้งนั้น  ไม่ต้องห่วงเลยเรื่องนี้)   ครูผู้สร้างที่เป็นคนไทย  สรรค์สร้างงานดีๆมาตั้งแต่ก่อนข้าพเจ้าเกิด  และณ  ขณะนั้น ก็ไม่มีฮอลลีวู้ด  ไม่มีญี่ปุ่น  ไม่มีเกาหลี  ในวงการประพันธ์และมหรสพเมืองไทย   เรามีของดีของเรามากมายก่ายกอง  ไม่เห็นต้องรอใครมาให้รางวัลโนเบล  เราก็อ่านและดูจำเลยรัก  ดาวพระศุกร์  คู่กรรม  สวรรค์เบี่ยงของเราไปเรื่อยๆ  บันเทิงเริงรื่นกันอยู่ในบ้านเมืองของเรา   หน้าชื่นตาบานดูไป โดดถีบทีวีเพราะพระเอกโง่กันมาทุกยุคทุกสมัย ----------------------------------------------------------------------------- ดิฉันไม่ใช่สาวกเกาหลีจ๋า แต่ก็ชอบดาราเกาหลี (เอ๊ะ ยังไง 555) และตอนนี้เบื่อละครเกาหลีมาก 555 ส่วนตัวก็ไม่เคยมีความคิดจะดูถูกละครไทย หรือละครชาติไหนๆ เลยค่ะ เคยอ่านที่บางท่านเขียนว่า พวกดูละครเกาหลีคือพวกน้ำเน่า ละครชาติโน้นชาตินี้สูงส่งกว่า ก็แอบคิดในใจว่า อยากดูอะไรก็ดูไปเถอะ ไม่ชอบก็ไม่ต้องดู ไม่เห็นยาก 555 ความชอบหรือความไม่ชอบ มันไม่ได้ตัดสินความเป็นคนๆ นั้นเสียหน่อยนี่!!! ออกทะเลแล้วล่ะ กลับมาสู่ประเด็นก่อน... สรุปจากคำพูดข้างบน คุณเจ้าของบทประพันธ์ยอมรับว่า ได้รับแรงบันดาลใจมาจากเรื่อง I'm sorry, i love you จริง และมีเหตุผลยกมาสนับสนุน 3 ข้อ ในการไม่ขึ้นเครดิตขอบคุณในละคร ว่าเพราะ...(ว่ากันไป ยาวค่ะ แต่ดิฉันอ่านทุกตัวอักษร) ดิฉันเข้าใจถูกหรือเปล่า? หรือคุณเจ้าของบทประพันธ์พูดประชดคะ? ดิฉันไม่เคลียร์ในคำพูดตรงนี้ค่ะ (บางทีดิฉันก็ตีความและแปลความหมายสับสนเอาดื้อๆ ค่ะ 555) ที่คุณอธิบายมาถึงการสรรค์สร้างผลงานดีๆ ของคนไทย มันก็จริงนะคะ แต่เรื่องที่บอกว่าน่าแปลกมาก ตอนที่ทำกลิ่นแก้วกลางใจไม่มีคนไทยใดๆ ลุกขึ้นมาต่อว่าสักนิดว่าก๊อปคมพยาบาท และแก้วตาพี่ ที่ไม่มี เพราะมันไม่ชัดหรือเปล่าคะ!!! อีกอย่าง พล็อตนี้มันก็ดันไปตรงกับซีรี่ส์ในดวงใจใครหลายคน (โดนใจดิฉัน แต่ไม่ได้อยู่ในดวงใจค่ะ) และพล็อตมันไม่ใช่ดาษดื่น ที่สำคัญ พล็อต I'm sorry, i love you มันเด่นมากน่ะสิคะ มันเลยไปสะกิดใจใครหลายคนเข้า (รวมทั้งดิฉันด้วย) ดิฉันพูดแบบนี้ก็ไม่ได้ดูถูกบทละครไทยหรือบทประพันธ์ไทยนะคะ อย่าตีความกันไปแบบนั้นอีก สำหรับเรื่องนี้มันเห็นชัดมากๆ ในตอนต้นเรื่อง ปมของเรื่องที่ผูกไว้ก็ปมคล้ายกัน คาแรกเตอร์และตำแหน่งของตัวละครก็เหมือนกัน เพียงแต่สับเปลี่ยนตำแหน่งนางเอกกะนางรอง (เพราะใน I'm sorry, i love you ตำแหน่งของลินินเป็นนางรอง และตำแหน่งของรวิคือนางเอก ส่วนพระเอกกะพระรองตำแหน่งเดิม) บริบทแวดล้อมของตัวละครเหล่านี้มันก็คล้ายกันมากเลยทีเดียวนะคะ (ดิฉันไม่แน่ใจนะคะ ตำแหน่งของย่าพระเอกในสู่แสงตะวันน่ะคือตำแหน่งเดียวกะพี่สาวมูยักที่เป็นเอ๋อใน I'm sorry, i love you ค่ะ หากผิดแก้ไขดิฉันได้นะคะ) อย่างนี้แล้ว จะไม่ให้ดิฉันเอะใจเลยก็เป็นไปไม่ได้ แต่ดิฉันก็กระจ่างจากคุณแล้ว ว่าคุณได้รับแรงบันดาลใจมาจากเรื่อง I'm sorry, i love you จริง (ถ้าตีความและแปลความหมายไม่ผิด) เรื่องราวต่อไปจะเป็นยังไง ก็คงต้องตามดูต่ออย่างที่คุณบอกไว้น่ะแหละค่ะ ว่าจะปล่อยของอะไร เพราะดิฉันก็คิดว่าพล็อตมันเหมือนกันได้ แต่มันควรจะแตกต่างในรายละเอียดค่ะ ได้อ่านเรื่องย่อตามเว็บแล้ว มันก็แค่เรื่องราวย่อๆ ว่าเรื่องราวเป็นยังไง (ไม่พูดนะคะ เดี๋ยวจะเป็นการสปอยล์ไปอีก แต่ไปอ่านแล้วก็เหมือนที่คุณบอกว่า ไม่งั้นคงต้องให้เครดิตจำเลยรัก หรืออะไรต่อมิอะไรอีกน่ะค่ะ 555) ซึ่งดิฉันก็ไม่สามารถตัดสินได้หรอกค่ะ เพียงแต่คิดและบอกเท่าที่เห็น ณ ตอนนี้ และถูกที่ว่า ไม่ควรจะตัดสินอะไรเร็วเกินไปด้วย แต่ที่ดิฉันรู้สึกว่าพล็อตมันเหมือนกันแน่ยิ่งกว่าแช่แป้งนั่น ก็อย่างอธิบายมาข้างบนนั่นละค่ะ ^^' (ย่อหน้านี้อาจจะสปอยล์นะคะ) ขออีกนิดได้มั้ยคะ เผื่อว่าจะเปลี่ยนทัน (หล่อนเป็นใครถึงมีหน้าไปแนะนำ -"-) แหะๆ ถ้าหากว่า ละครทำออกมาเหมือนเรื่องย่อที่ลงในหนังสือพิมพ์รายวันเป็นตอนๆ ล่ะก็...มันมีประเด็นให้เหมือนอีกนะคะ การที่กานต์เอาตัวเองเข้าไปพัวพันกับลินิน เหมือนกับที่มูยักเอาตัวเข้าไปพัวพันกับดาราสาวคนที่ยูนชอบ ใน I'm sorry, i love you เลยค่ะ ไอ้ที่ว่าเหมือน ไม่ได้เหมือนเพราะการเอาตัวเข้าไปนะคะ (เดี๋ยวจะมีคนมาแย้งอีกว่า การแก้แค้นมันก็มีไม่กี่อย่างที่จะทำ) แต่ถ้า"วิธีการที่ใช้" มันเหมือนกันอีก คือทำทีว่าสนใจและเข้าไปตีสนิท เพื่อแย่งทุกสิ่งทุกอย่างของลูกของแม่มา แล้วสุดท้ายก็ทิ้ง...มันไม่ตื่นเต้นเลยค่ะ ^^' และถูกค่ะ หากทำแล้ว ก็ต้องทำให้ดีกว่าสิคะ ถ้าทำแล้วไม่ดีกว่า...ดิฉันว่าจะแย่เอานา...ส่วนเรื่องก๊อป ไม่ก๊อป ไปดูกันในละคร และตัดสินกันเอาเองค่ะ เพราะดิฉันก็ไม่รู้นิยามคำว่า copy ในทางกฎหมายว่าคืออะไร ยังไง ที่พูดเนี่ยใช้ความคิดและความรู้สึกตัดสินล้วนๆ ค่ะ 555 นั่นคือส่วนนึงที่ดิฉันได้จากการอ่านคำตอบของเจ้าของบทประพันธ์ สู่แสงตะวัน ค่ะ มาที่ความรู้สึกส่วนตัว ดิฉันเห็นใจและเข้าใจคุณเจ้าของบทประพันธ์ค่ะ การสร้างสรรค์งานออกมาแต่ละชิ้นมันไม่ใช่ง่ายๆ ไม่ใช่ว่าใครจะคิดจะทำกันออกมาได้ ดิฉันก็คิดไม่ได้อย่างคุณหรอกค่ะ เหมือนบางทีก็ได้แต่ติ แต่ให้ทำเอง ก็ทำไม่ได้ 555 และไม่ได้จะมาเถียงมาแย้งเอาเป็นเอาตายอะไรด้วยค่ะ ดิฉันคิดและแสดงความคิดเห็นอย่างคนที่ดูละครคนนึง ไม่ใช่ในฐานะคนทำงานเบื้องหน้าหรือเบื้องหลังของละคร 1 เรื่อง จริงๆ ประเด็นในใจของดิฉันจบตั้งแต่คุณบอกว่า ได้รับแรงบันดาลใจจาก I'm sorry, i love you แล้วละค่ะ แต่มันก็มีประเด็นอื่นขึ้นมาอีก จากคำชี้แจงของคุณเอง ประเด็นมันไม่ได้อยู่แค่พล็อตเรื่องแล้ว มันลงลึกไปในรายละเอียดอีกเยอะ เพราะฉะนั้น..ดิฉันจบละค่ะ จบดื้อๆ แบบนี้แหละ เราคนดูเลือกได้ค่ะ เพื่อความบันเทิงและสาระในชีวิตของตัวคุณเอง ^^' คนที่สร้างสรรค์ผลงานออกมา ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดียังไง มันก็จะมีผลสะท้อนออกมาจากคนดูทั้งด้านบวกและลบอยู่แล้วค่ะ แต่ดิฉันชอบกระทู้แบบนี้นะคะ ไม่ได้ถกกันแบบใส่อารมณ์และเกรียนเข้าไว้ 555 ถ้าพูดกันด้วยเหตุผลของแต่ละคน ต่อให้เห็นแตกต่าง แปลกแยก ดิฉันก็ว่าน่าอ่านค่ะ ^^' จากคุณ : Damajene - [ 11 ก.ย. 51 01:10:01 ]

ความคิดเห็นที่ 100 มาอีกทีโห....พูดถึงเจ้าของบทประพันธ์ ก็มาเลย ^^ ผมว่า ถ้าเป็นไปตามเรื่องย่อที่ลงๆไว้นะครับ ก็เหมือนแค่บางส่วนครับ บางส่วนก็ไม่เหมือนครับ หุหุ อย่างน้อยพี่สาวพระเอกก็ไม่เหมือน ใช่มั้ยครับ หุหุหุ เป็นกำลังใจครับทีมงานทุกคนนะครับผม ยังไงๆก็จะดูต่อเพราะชอบน้องจั่น (นอกหน้าซะนี่ หึหึ) อยากให้เป็น "ละครน้ำดี" ครับ ชี้เกมการเมือง ให้กำลังใจคนที่มีจิตใจดีดั่ง "ตะวัน" และสอนลูกให้เข้าใจหัวอกแม่มากกว่าครับ :) ผมเองไม่ค่อยชอบเรื่องที่"ชิงรักหักสวาท"เกินไปนะครับ เพลาๆประเด็นนี้หน่อยก็จะดีครับ (ขอมากไปเปล่านี่ครับ หุหุหุ ขอโทษทีนะคร้าบบบบบบ) จากคุณ : buddhi - [ 11 ก.ย. 51 01:32:43 ]

ความคิดเห็นที่ 101 ** จริงๆแล้วข้าพเจ้าได้รับแรงบันดาลใจในการสร้างเรื่อง สู่แสงตะวัน จาก I’m sorry ก็จริง ** สรุป อย่าเรียกว่าก๊อปเลบ เรียกว่าแรงบันดาลใจมากกว่าใช่ป่ะ ทำไมเรื่องอื่นเค้าไม่ทักท้วงว่าก๊อป เพราะมันไม่ได้คล้ายกันมาก แบบเรื่องนี้ไงเค้าเลยไม่ได้ท้วง แต่เรื่องนี้มันเหมือนทั้งพล็อตเรื่อง คาแรกเตอร์ของตัวละคร เค้าเลยท้วงอย่าเรียกว่าเป็น สาวกเกาหลีเลยค่ะ แต่หลังจากนี้คาดว่าคงเปลี่ยนไปแน่นอน เพราะน่าจะไหวตัวทันแล้ว รึเปล่า ?? อ้อ...แม้แต่ช่อง 7 เองยังขึ้นไตเติ้ลก่อนละครเลยนะว่า ห้ามทำซ้ำ ห้ามดัดแปลง ถ้าเป็นห้องอื่น เรื่องก๊อป ไม่ก๊อป นี่จะเป็นเรื่องที่ใหญ่อยู่เหมือนกันนะ แม้แต่เอารูปไปใช้โดยที่เจ้าของไม่ได้อนุญาต หรือไม่ให้เครดิต ยังเป็นเรื่องเลย เค้าถือว่าเป็น มารยาทค่ะ แต่ห้องนี้เค้าคงไม่ถือหรอกมั้ง หุหุ จากคุณ : .... - [ 11 ก.ย. 51 01:41:49 A:125.25.74.131 X: TicketID:165131 ]

ความคิดเห็นที่ 102 มายิงมุกก่อนนอน สุดท้ายแ ล้ว ประเด็นกระทู้นี้อยู่ที่   กอล์ฟ-ไมค์    แ หะ ๆ จากคุณ : BiteTheDust - [ 11 ก.ย. 51 02:04:23 ]

ความคิดเห็นที่ 103 แต่อย่างน้อยก็น่าดีใจนะครับ คนที่ดูละครเกาหลีบางคน ก็ยังดูละครไทยด้วย จากคุณ : อ้วนผอมจอมทะเล้น - [ 11 ก.ย. 51 03:59:20 ]

ความคิดเห็นที่ 104 เข้ามาบอกว่าตอนเรื่อง กลิ่นแก้วกลางใจ นั้น รู้สึกตงิด ๆ อยู่ค่ะว่าพล็อตมันคุ้นแนวละครไทยมาก แต่ขี้เกียจมาจับผิดกัน (เพราะภาระจับผิดในบล็อกก็มากพอแล้ว ฮา) แล้วสำหรับสู่แสงตะวัน จะถือว่าได้รับ "แรงบันดาลใจ" ก็ย่อมได้ อย่างที่ผู้เขียนว่าไว้ ถึงแก่นเรื่องตอนต้นจะใกล้เคียงกัน แต่ถ้ารายละเอียดปลีกย่อยนั้นแตกต่างกันไป อย่างนี้ขึ้นศาลไหน ศาลนั้นก็ให้ชนะ แต่ไม่สง่างาม เรียกว่าชนะแบบมีคนนินทาไล่หลังเพียบ จำได้ว่าอ่านเรื่องย่อ ตอนท้าย ๆ จะมีเรื่องเกี่ยวพันกับการเมืองเยอะมากขึ้น ในละครเกาหลีเรื่องนั้นมีไหม ถ้าไม่มี ตรงนี้แหละที่จะทำให้สู่แสงตะวัน "หลุด" เราไม่เคยดูซีรี่ย์เกาหลีนะ ประมวลเอาตามที่อ่านกระทู้ จากคุณ : ผู้สาวเมืองยศ - [ 11 ก.ย. 51 06:32:36 ]

ความคิดเห็นที่ 105 เข้ามาให้กำลังใจคุณแม่มดมีฤทธิ์ค่ะ จากคุณ : sarirat (sarirat) - [ 11 ก.ย. 51 08:51:38 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ค่ะ เคลียร์แล้ว หลังจากที่ได้อ่านที่คุณนันทวรรณชี้แจง ก็คงไม่ดูเรื่องนี้ต่อหรอกค่ะ ที่ไม่ดูไม่ใช่เพราะคุณก็อปเค้านะคะ จริงๆก็ไม่ได้ติดตามดูเรื่องนี้อยู่แล้ว แต่บังเอิญวันอังคารเปิดผ่านไปเจอเท่านั้นเอง แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 51 10:24:31 แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 51 09:21:11 จากคุณ : august_d - [ 11 ก.ย. 51 09:08:04 ]

ความคิดเห็นที่ 107 OK OK ไม่ได้ก๊อปก็ไม่ได้ก๊อป รับรองตอนต่อไป....ไม่มีฉากเหมือน อีกเป็นแท้ แน่นอน เห็นด้วยคห 85 จากคุณ : ตะลุกปุ๊ก - [ 11 ก.ย. 51 09:12:10 ]

ความคิดเห็นที่ 108 สรุปสั้นๆ นะคะ... เรื่องนี้ไม่ถึงกับก็อปอย่างที่ว่ากัน... คนเขียนบอกว่าได้แรงบันดาลใจ แต่ คนเขียนไม่สามารถสลัดแรงบันดาลใจไปได้หมด... กลิ่นอายจากต้นฉบับ จึงยังคงเหลืออยู่ค่อนข้างเยอะ.. แต่เชื่อว่า ตอนต่อๆ ไป คงไม่มีให้เห็นแล้วนะคะ.... จากคุณ : จิงดิ - [ 11 ก.ย. 51 09:13:22 ]

ความคิดเห็นที่ 109 เข้าใจทั้งสองฝ่ายครับทั้งผู้แต่งกับผู้ชม ในส่วนของคนประพันธ์ เข้าใจว่าการจะสร้างผลงานสักชิ้นมันยาก เดี๋ยวนี้จะใช้แรงจินตนการอย่างเดียวสร้างสรรค์ของใหม่ ๆ ที่ไม่เคยมีมาก่อนและไม่ซ้ำใครมันยากครับ หลายครั้งจึงต้องหาแรงบันดาลใจเข้าช่วย เรียกว่าอะไรเคยผ่านหูผ่านตาก็ขอไปยืม ๆ เค้ามาหน่อยเถอะ ซึ่งแน่นอนว่าไม่มีใครอยากไปลอกของใครหรอกครับ เอาแค่เรียกว่าดัดแปลงก็ถือว่าเป็นงานสร้างสรรค์ระดับหนึ่งแล้ว แต่ปัญหาคือปัจจุบันไอ้แรงบันดาลใจที่ผ่านหูผ่านตามันไม่ได้อยู่ในซอกในหลืบไหนที่ไม่บอกก็ไม่รู้หรอกว่าไปเอามาจากไหน แต่มันกลับแพร่หลายหรือฮิตในคนกลุ่มหนึ่งซึ่งกลุ่มใหญ่ซะด้วย เลยเป็นที่มาของประเด็นกระทู้นี้ ขณะที่ผู้ประพันธ์เองก็ได้เข้ามาพยายามอธิบายและยอมรับแล้วว่ามีแรงบันดาลใจจากซีรีย์เกาหลีเรื่องดังกล่าว เพราะฉะนั้น การจะจบประเด็นของกระทู้นี้ และเพื่อไม่ให้เกิดประเด็นถกเถียงแบบนี้กับละครเรื่องต่อ ๆ ไป ผมอยากแนะนำว่าควรแก้ปัญหาที่ตัว ผู้ประพันธ์ ซึ่งรู้ว่าตัวเองกำลังทำอะไร ไปหยิบยืมเอาอะไรมาจากไหนก็ควรจะให้เครดิตกับวัตถุดิบที่ไปเอามาด้วยครับ เพราะถือเป็นการแสดงความริสุทธิ์ใจอย่างหนึ่งและให้เกียรติตัวเอง แน่นอนว่ามันจะรู้สึกดีกว่าการเก็บงำที่มาของต้นทุนผลงานของเราเอง ซึ่งดีกว่าวันหนึ่งมีคนมาชี้ผลงานของเราว่า "นี่มันเหมือนกับ.." แล้วคุณเองก็ต้องมาสารภาพทีหลัง (แต่ถ้าเป็นเรื่องบังเอิญจริง ๆ ก็เป็นอะไรที่น่าภูมิใจมิใช่หรือ) การให้เครดิตในที่นี้อาจไม่ต้องไปเน้นมากก็ได้ จะใส่เครดิตไว้ตอนไตเติ้ล หรือตอนท้ายเรื่องตัวเล็ก ๆ ก็ยังดี มันจะเป็นการให้เกียรติตัวเอง,คนดู และที่มาของแรงบันดาลใจนั้นด้วย ผมว่ามันแฟร์ๆดี ปล.หนังฝรั่งรีเมคบางเรื่อง เอาแต่พล็อตมา แต่รายละเอียดคนละเรื่องยังให้เครดิตและซื้อลิขสิทธิ์กันเลยนะครับ ปล.2 (สงสัย)ละครไทยบางเรื่องชอบไปเอาเพลงสกอร์ของหนังฮอลลีวูด,เกาหลี มาใช้ให้เครดิตหรือเปล่า? แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 51 09:48:57 จากคุณ : lotviler - [ 11 ก.ย. 51 09:35:27 ]

ความคิดเห็นที่ 110 สรุปก็คือคุณนันทวรรณ ได้แรงบันดาลใจมาจาก I'm sorry, I love you. จริง ก็คงจะหมดประิเด็นที่จะถกเถียงกันต่อไปเพราะได้กระจ่างแล้ว ส่วนแรงบันดาลใจนั้นคุณบ๊วยได้พัฒนาต่อยอด จนสลัดกลิ่นอายของเรื่องที่เป็นต้นแรงบันดาลใจได้หรือไม่ก็คงต้องให้ผู้ชมตัดสินเอาเอง (เอ๋ นี่เป็นการเพิ่มเรตติ้งทางอ้อมนี่ครับ !) ก็ถือเป็นอีกเคสตัวอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นในวงการวรรณกรรม (จะได้ไหมนี่ มันคาบเกี่ยวกับวงการละครทีวีไปอีกอย่าง) คงไม่มีใครมาเป็นตุลาการตัดสินว่าที่คุณบ๊วยทำนั้นผิดหรือถูก ลอกหรือเป็นแค่แรงบันดาลใจ ทุกอย่างผู้ชมตัดสิน ส่วนจะสะท้อนผลคำตัดสินนั้นให้คุณบ๊วยทราบหรือไม่อย่างไร ย่อมเป็นสิทธิ์ของผู้ชมครับ การใช้แรงบันดาลใจจากเรื่องอื่นมันก็อย่างนี้ล่ะครับ เสี่ยง ถ้าผู้ชม ผู้อ่านคิดว่าผู้สร้างสรรค์สลัดกลิ่นอายของเรื่องเก่าไม่หมด ทำอย่างไรจะให้สง่างาม ไม่ถูกติฉินนินทาได้ ฉะนั้นก็จำต้องรับทั้งคำชมให้กำลังใจ และคำติ ไปพร้อมๆ กันนั่นแหละครับ แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 51 10:55:51 จากคุณ : รพินทร์ - [ 11 ก.ย. 51 09:55:01 ]

ความคิดเห็นที่ 111 ตอบเจ๊ผู้สาว เรื่อง I'm sorry ไม่มีเรื่องการเมืองนะ อย่างที่เขาว่าแม่พระเอกใน I'm sorry เป็นดารา ส่วนสู่แสงตะวันเป็นนักการเมือง มันก็เลยต่างกันฉะนี้แล ปล. มีแผ่นนะเรื่องนี้ แต่ว่ายังไม่เคยเปิดดู เลยจำจากคนอื่นเขาพูดกันในกระทู้นี่แหละ จากคุณ : รพินทร์ - [ 11 ก.ย. 51 09:57:58 ]

ความคิดเห็นที่ 112 โดยส่วนตัวไม่ได้ดู สู่แสงตะวัน ค่ะ เลยตัดสินไม่ได้ว่าก๊อปหรือไม่ก๊อป ขอพูดแบบกว้างๆแล้วกัน การขึ้นเครดิต... 1. ไม่จำเป็นต้องรู้ภาษาเกาหลีหรอกค่ะ เพราะมันเป็นแค่มารยาทและการให้เกียรติที่เราควรแสดงออก ไม่ว่าเจ้าของเค้าจะมารับรู้หรือไม่ก็ตาม   2. เรื่องแบ่งเงินให้เค้าอันนี้ไม่ทราบได้นะคะ ไม่รู้ธรรมเนียมด้านนี้ แต่จากที่เคยมีกรณีของละครทางช่อง 3 กับเอ็มวีตัวหนึ่งของเกาหลี หลังจากมีคนมาติติงเรื่องนี้ เค้าก็ยอมรับและถ้าจำไม่ผิดเค้าขึ้นในละครให้ด้วยว่าได้รับแรงบันดาลใจมาจากไหน และข้อที่สำคัญ ข้อ 3 .... ข้อนี้เกี่ยวกับความมากน้อยในความคล้ายค่ะ การที่แค่ไปหยิบจุดนี้จากเรื่องนั้น หรือหยิบจุดนั้นจากเรื่องนี้มาใส่ กับการที่ได้รับแรงบันดาลใจจนทำให้ละครมีความคล้ายคลึงกันในหลายๆจุดสำคัญของเรื่อง มันไม่เหมือนกันนะคะ และคิดว่าคนที่เขียนบทประพันธ์มาได้ทั้งเรื่อง (หลายเรื่อง) น่าจะแยกออก (??) เรื่องภูมิปัญญา .... แน่นอนค่ะ ภูมิปัญญาไทย คนไทยควรชื่นชม ทุกเรื่องแหละค่ะ ไม่ใช่แค่เรื่องบทประพันธ์หรือบทละคร แต่ภูมิปัญญาของคนอื่น ชาติอื่นที่เค้าอุตส่าห์คิดกันมา เราก็ควรเคารพและไม่ควรดูถูก ใช่มั๊ยคะ ?? น่าแปลกที่คุณเขียนบล็อกถึง กำเนิดกลิ่นแก้วกลางใจ เอ่ยขอบคุณทั้งคมพยาบาท และแก้วตาพี่ แต่เรื่องนี้คุณกลับยกแม่น้ำทั้ง 5 มาเป็นเหตุผลในการไม่ให้เครดิต I'm Sorry การให้เกียรติคนอื่น ไม่ได้ทำให้เราด้อยลง การให้เกียรติผลงานของชาติอื่น ก็ไม่ได้ทำให้ผลงานของชาติเราด้อยลงเช่นกันค่ะ สุดท้าย ... "ข้าพเจ้าเป็นคนเขียนละครน้ำเน่านะ  จะมาหาอะไรจากคนเขียนเรื่องน้ำเน่าคะ  ก๊อปเขามาทั้งนั้น  ไม่ต้องห่วงเลยเรื่องนี้" ด้านบนนี่แค่ประชดใช่มั๊ยคะ ?? กรุณาบอกเถอะค่ะ ว่าเป็นแค่การประชด -_-" จากคุณ : คุณหนูอารมณ์ร้าย (กะผู้ชายไต้หวัน) - [ 11 ก.ย. 51 10:09:59 ]

ความคิดเห็นที่ 113 อ่านคำอธิบายของผู้ประพันธ์    แบบที่เรียกว่าเอาสีข้างถู มิน่า  เขาถึงบอกว่าคนเขียนบทละครไทยไม่พัฒนา อายแทนคนเขียนบทโทรทัศน์ทั้งวงการครับ ปลาตายตัวเดียว ทำเอาเน่าไปทั้งข้อง จากคุณ : syd-com - [ 11 ก.ย. 51 10:53:18 ]

ความคิดเห็นที่ 114 ตอนดูช่อง 7 ก็ว่า ทำไมเนื้อเรื่องคล้ายๆ ซีรีย์เรื่องนั้นเลย แต่ก็สนุกดีนะ จากคุณ : ฉันจะรักตัวฉันเอง - [ 11 ก.ย. 51 11:08:20 ]

ความคิดเห็นที่ 115 แรงบันดาลใจ  ถ้าไม่รอให้ตกตะกอนลงตัวดี ๆ แล้วค่อยกลั่นออกมาเป็นงานชิ้นใหม่ที่เป็นตัวของมันเอง   ก็จะมีผลฉะนี้แล   ต้นฉบับที่เป็นแรงบันดาลใจได้   แน่นอนว่าย่อมเป็นต้นฉบับที่ก่อให้เกิดความประทับใจ ถ้าจะเอามาใช้   ก็ต้องระมัดระวัง และให้เกียรติอย่างเต็มที่ กระทู้นี้ให้แง่คิดว่า โลกเปลี่ยนไปแล้ว คนผลิตงาน  ไม่ได้ "ดู" หรือ "รับสาร" กว้างไกลไปจากคนดูอีกต่อไป อย่าคิดว่าอะไรที่คุณ "ดู" แล้วคิดว่าจะเอามาเป็นแรงบันดาลใจ คนดู จะไม่ได้ดู ไม่ได้เห็น จับไม่ได้ไล่ไม่ทัน มันทันกันแล้วครับ  โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องของสื่อบันเทิง หลอกกันไมได้อีกต่อไปแล้ว เข้าใจว่างานละครไทยสมัยนี้  ลวกและรีบ คุณอาจคิดว่ามันเป็นแค่งาน "ทำแล้วทิ้ง" ลอกบ้าง แปลงบ้างคงไม่เสียหาย แต่จริง ๆแล้ว มันเสียหายนะครับ เพราะยังไงซะ นี่ก็คืองานที่มีชื่อคุณแปะอยู่ หวังเหมือนกันว่าอะไรหลายอย่างที่คุณเขียน คงแค่เป็นคำประชดไม่ได้คิดอย่างนั้นจริง  ๆ จากคุณ : middlesea - [ 11 ก.ย. 51 11:08:21 ]

ความคิดเห็นที่ 116 รู้มากยากนาน ...รู้น้อย(อย่างฉัน)พลอยรำคาญ งานเข้าจริง ๆ บ๊วยเอ้ย...สู้ๆ ใจเย็น ๆ นะ จากคุณ : คุณแหวะ - [ 11 ก.ย. 51 11:15:39 ]

ความคิดเห็นที่ 117 ^ ^ ทำไมผมอ่านแล้ว ผมรู้เดียวกับข้างบน ว่าเจ้าของบทประพันธ์ตอบแบบนั้นจริงๆ  เรื่องนี้ ตอนแรกที่เป็นประเด็น มีคนออกมาตั้งกระทู้ ว่า สู่แสงตะวัน" ก๊อบบี้  I'mซอรี่ "  ตอนแรกก็ว่ากันไปตามเรื่อง  แต่มาสะดุดที่  "คุณคราม"   ออกมาพูดว่า  " พ๊อตดาดๆแบบนี้คนไทยมีปัญญาคิดเองไม่ต้องไปก๊อบมาหรอก" คุณครามเองก็คลุกคลีกับวงการเขียนบท เป็นอย่างดี แต่พอมากระทู้นี้ เจ้าของบทประพันธ์ (ที่น่าจะเคยร่วมงานเป็นส่วนหนึ่งในทีมงานที่เคยร่วมงานกันมาอย่างดี) ออกมายอมรับว่า  "ได้แรงบันดาลใจมาจากเรื่องที่พาดพิง นั้นจริงๆ "  ซึ่งภาษาชาวบ้าน ก็คงหนีไม่พ้นคำว่า "ลอก"   แปลกเนอะ ที่ทีมงานสร้างสรรค์ละครอย่างคนเขียนบท "  อันเป็นผู้เสมือนหนึ่งหัวใจของงานละคร"   ผู้มีหน้าที่สำคัญยิ่งในขั้นตอนการผลิตละคร "คนเขียนบทละครโทรทัศน์"  ชื่อดังทั้งสองท่าน ต่างให้ความเห็นที่ "ไม่ตรงกัน"    ยอมรับว่า รู้สึกผิดหวังกับการให้ความกระจ่างทั้งของคุณคราม (ในกระทู้ก่อนโน้น) และ คุณแม่มดมีฤทธิ์ (ในกระทู้นี้ ) อีกฝ่าย(คุณคราม) บอกในกระทู้นี้ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6960064/A6960064.html คหที่10 V V พล็อตแกนดาด ๆ แบบนี้   คนไทยก็คิดเองได้ครับ ไม่เห็นจำเป็นต้องลอกใครมาเลย ส่วนสำคัญที่สุดนอกจากแกนของเรื่องแล้ว น่าจะเป็นธีมหลัก แนวคิดของเรื่อง และรายละเอียดรายล้อมประกอบต่าง ๆ ถ้าวิเคราะห์กันแบบจริง ๆ จัง ๆ ดูรายละเอียดทั้งหมด "สู่แสงตะวัน" แตกต่างจากซีรีย์ที่คุณเล่าให้ฟังมากมายหลายจุด (ผมไม่เคยดูซีรีย์เรื่องนี้หรอกนะครับ  เพิ่งเคยได้ยินวันนี้วันแรก) แต่ถ้าลำพังเอาแค่เรื่องฝาแฝดเนี่ย  ของไทยก็มีมายมายเลยนะครับ ไม่งั้น..ผมอาจจะอ้างว่า  เรื่องนี้มีแนวฝาแฝดเพราะฉะนั้นต้องลอก เรื่อง "แก้วลืมคอน"ของคุณเสนีย์ บุษปะเกศ มาแน่ ๆ เลย... ส่วนตัวคิดว่าคนไทยมีฝีมือไม่ต่างจากชาติอื่นหรอกครับ ทั้งเรื่องงานเขียนบทประพันธ์ บทโทรทัศน์ หรือผลิตละครโทรทัศน์ ผลงานที่ต่างกัน  มันมาจากปัจจัยแวดล้อมอื่นๆ อีกมากมายต่างหากครับ แก้ไขเมื่อ 03 ก.ย. 51 20:33:53 จากคุณ : คราม   - [ 3 ก.ย. 51 20:30:44 ] และอีกฝ่าย (คุณแม่มดมีฤทธิ์) บอกในกระทู้นี้ ** จริงๆแล้วข้าพเจ้าได้รับแรงบันดาลใจในการสร้างเรื่อง สู่แสงตะวัน จาก I’m sorry ก็จริง ** สองท่านเป็น "นักเขียนบทละครแถวหน้า"  อยู่ช่องเดียวกัน  ตอนแรกผมก็เชื่อ คุณคราม  นะว่าเรื่องสู่แสงตะวัน พ๊อตเองไม่ก๊อบใคร เหมือนโดยบังเอิญ แต่พอมาอ่าน เจ้าของบทประพันธ์ มาตอบเองก็เลยทำให้รู้สึกว่า  " คนไทย(บางคน) ยังตามก้นคนเกาหลีอยู่"   วงการทีวีเกาหลี ซีรี่ย์เขาไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ขณะที่เราก็ยังตามเขาไปอีก เราอยากให้ละครไทยพัฒนา อยากให้ละครไทยโด่งดัง อย่างที่คุณครามบอก ว่า " ส่วนตัวคิดว่าคนไทยมีฝีมือไม่ต่างจากชาติอื่นหรอกครับทั้งเรื่องงานเขียนบทประพันธ์ บทโทรทัศน์ หรือผลิตละครโทรทัศน์" แต่สุดท้าย คนที่เป็นตัวแปรสำคัญในการเขียนบทละครทีวี แถวหน้าของวงการ ยังต้อง "ใช้แรงบันดาลใจของชาติอื่น"   จริงๆไม่แปลก และไม่ผิด  แต่ถ้าหากเรา มีจุดยืน  มีความคิดที่จะพัฒนาละครไทย รวมทั้ง พัฒนาขั้นตอนการผลิตละครไทย  เราต้องเริ่มที่จะหาจุดยืนของเราเองครับ โดยเฉพาะคนอย่างพวกคุณที่มีแรงเพาเวอร์เป็นถึง  "คนเขียนบทละครแถวหน้า"   หาพลัง จุดยืน อัตตลักษณ์ ที่ยิ่งใหญ่ให้ละครไทยกันดีกว่า  อยากให้ละครไทย พัฒนาได้อย่างดี และ ช่วยผลักดันละครไทย สู่ชั้นนำของเอเชียน่ะครับ ไม่ได้บอกว่า "การรับแรงบันดาลใจเป็นสิ่งผิดหรอกนะ"  แค่ฝากไว้ เพราะท่านมีเพาเวอร์ในการผลิตละครไทย   ท่านสร้างรอยเท้าของเราเองดีกว่า  เราคงดีใจ หรือรู้สึกมั่นใจมากขึ้น ถ้าหาก ต่างชาติ มาซื้อพ๊อต ซื้อโครงเรื่อง ละครไทย ไปสร้าง เป็นละครบ้านเขา หรือ สมมุติว่า ...เกาหลี มาปิ๊งพ๊อตละครเรื่อง "คมแฝก" แล้วเอาแรงบันดาลใจไปสร้าง ผมจะรู้สึกว่ามันน่าภูมิใจจัง เพราะแสดงว่า อิทธิพลของสิ่งของบ้านเรามันกำลังโดดเด่นจนเขาอยากยึดติดตาม  เหมือนกับตอนนี้ ที่เราชาวไทยถูก วัฒนธรรมเกาหลีเกาะกินไปหมด   ฝากถึงท่านผู้เขียนบทละครทั้งหลาย ท่านเก่งอยู่แล้ว เราเชื่อมั่นว่าท่านมีมันสมองที่ดีกว่าชาตอื่น ท่านช่วยสร้างอัตตลักษณ์ให้ละครไทยเราหน่อยเถอะ  อย่าให้ถูกปรามาทว่าเป็นเพียงแค่  "ละครน้ำเน่า" เท่านั้น และสุดท้าย ฝากถึง  "คุณคราม และคุณ แม่มดมีฤทธิ์"  ผมคอมเม้นท์จากหัวใจ หาใช่อคติ  "ช่วยตรวจบทละครให้งดงามก่อน"  เข้าใจว่าทางค่ายละครเร่งเอาบทเพื่อเร่งถ่าย แต่ท่านก็อย่าพยายามปล่อยผ่านนะครับ หลายเรื่องที่ผ่านทีมงานเขียนบทของท่านนั้น ผมในฐานะคนดูผมรับไม่ได้เลย  " ขี้หมูขี้หมา" ผมว่าเขียนคนเดียวดีกว่านะครับ ทั้งคุณ แม่มดมีฤทธิ์ และคุณคราม งานออกมาหลุดบ้างผิดบ้าง แต่รวมๆแล้ว "มีค่ามากว่าใช้มือสมัครเล่น(ลูกน้อง)เขียน" สุดท้ายถ้างานออกมามีปัญหา หรือคนดูตำหนิกัน คุณ.!!! ผู้เป็นหัวหน้า ตามไตเติ้ลว่า ผู้ควบคุมบทละครโทรทัศน์ ก็ต้องมารับหน้าเสื่อแก้ต่างให้ลูกทีมคุณ เสียมากกว่าได้  ช่วยกรุณา เข้ม + เคี่ยว กับ ลูกทีมพวกท่านหน่อยนะครับ ผมไม่อยากให้" นักเขียนคุณภาพอย่างคุณครามและคุณแม่มดมีฤทธิ์ เสียรังวัดไปเยอะ เพียงเพราะ งานเขี่ยๆ ของลูกทีมบางคนของพวกคุณ " พระนายนิวส์ (รายงาน) จขกท.เองครับ ด้วยความเครพ ปล. ผมเห็นด้วยกับคุณ Solo one กับ คุณ Acater   จากทุกๆความคิดเห็นจริงๆ  นั่นแหล่ะครับ คือ ประเด็นที่ผม จขกท. ต้องการสื่อมากที่สุด ขอบคุณมากๆ ทั้งผู้ร่วมสนทนา และผู้ตอบ ผู้เข้ามาอ่าน รวมทั้ง ด้วยความเคารพ และให้เกียรติชี้แจง จาก คุณแม่มดมีฤทธิ์ ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจ และเชื่อว่า กรณีนี้คงเป็นแค่กรณีศึกษาเล็กๆ ของคนในเหลิมไทยเท่านั้นครับ *แก้ไขคำผิด เว้นวรรค แก้ไขเมื่อ 11 ก.ย. 51 14:31:57 จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 11 ก.ย. 51 11:38:54 ]

ความคิดเห็นที่ 118 สู่แสงตะวัน  ไม่ได้เป็นนิยายเล่มแต่เป็นพล๊อตเรื่องยาวๆที่รวมแรง บันดาลใจจากหลายๆเรื่องทั้งไทยและเกาหลีเข้าด้วยกัน     ถ้าจะขอบ คุณให้เครดิตละครเกาหลี  ก็ต้องให้เครดิตพล๊อตของละครไทยอีก หลายเรื่องด้วย......นี่คือคำตอบรวมๆของคุณนันทวรรณ  ใช่มั๊ยคะ   (พอดีมันยาวก็เลยอ่านคร่าวๆ)    จริงๆพล๊อตเรื่องซ้ำกันมันก็มีอยู่ทุกชาตินะ  ยกตัวอย่างพล็อตนางซิน กับเจ้าชายแม่เลี้ยงลูกเลี้ยง  เดอะซาวน์อ๊อฟมิวสิคเนี่ย   ทุกประเทศก็มีละครแนวนี้กัน  แต่ก็ไม่รู้เลยว่าใครลอกใคร     แต่เป็นกำลังใจให้ผู้ผลิตแล้วกัน  นานๆจะมีละครสร้างสรรค์ให้ดู  ดีกว่าดู ละครพล๊อตใหม่เอี่ยมเลย  แต่เป็นชิงรักหักสวาทล้วนๆ จากคุณ : เสือยิ้มยาก - [ 11 ก.ย. 51 11:40:20 ]

ความคิดเห็นที่ 119 ชอบกระทู้นี้จัง มีเหตุมีผล มีหลักการ  มีความแตกต่าง  มีอารมณ์  มีความรู้สึก เจ้าของบทประพันธ์อาจเสียรังวัด  บาดเจ็บ เพราะการแสดงตัว แสดงความคิดเห็นไปบ้าง แต่เราก็ยังชื่นชมนะ  ที่คุณมาตอบ ไม่ว่าผลจะออกมาลบหรือบวกก็ตาม และยังคงยืนยันว่า เราชอบงานหลาย ๆ เรื่องของคุณ เหมือนกับที่มีข้อตำหนิในหลาย ๆเรื่องคล้ายๆ กับคนอื่น ๆ เช่นกัน หวังเป็นอย่างยิ่งว่า กระทู้นี้จะส่งผลคนทำงานที่เรายัง"เชื่อมั่น"ว่ามีความสามารถ พัฒนาผลงานและจินตนาการให้ก้าวไปข้างหน้า อย่างไร้คำครหาในวันหนึ่งข้างหน้า หนักหน่อยนะคะงานนี้ แต่ยังไงก็จะเป็นกำลังใจให้ในฐานะคนดูละครคนหนึ่งค่ะ จากคุณ : mayawriter - [ 11 ก.ย. 51 12:14:28 ]

ความคิดเห็นที่ 120 *จริงๆแล้วข้าพเจ้าได้รับแรงบันดาลใจในการสร้างเรื่อง  สู่แสงตะวัน จาก I’m sorry ก็จริง* ได้ฟังแค่นี้ ก็ o.k. สำหรับเรานะ แสดงว่า เห็นมั้ยล่ะ ข้อสังเกตของเรามันมีมูล ไม่ใช่สักแต่จะมาจับผิด หาเรื่องละครไทย อย่างที่บางความเห็นเข้ามาด่าว่าปรามาส หาว่าคนในพันทิปบางส่วน จะดูถูกดูแคลนให้ร้ายละครไทย เทิดทูนละครเกาหลีจนโอเว่อร์ ...เปล่าเลยสักหน่อย จุดประสงค์แค่อยากตั้งข้อสังเกต เฉยๆ คล้ายก็คือคล้าย ได้รับแรงบันดาลใจ ก็ได้รับแรงบันดาลใจ ออกมาชี้แจงตรงๆ อย่างที่คุณแม่มดฯ ตอบ อย่างนี้ก็เคลียร์ค่ะ ถ้าทำออกมาได้ดี สนุก ก็คงมีคนติดตามชมเองนั่นแหล่ะค่ะ ไม่จำเป็นต้องไปก็อบ ไปลอกเค้ามาช็อทต่อช็อทหรอกค่า ทำออกมาดี ก็คงมีคนสนับสนุนเองนั่นแหล่ะค่ะ จากคุณ : Pupooh_zaa - [ 11 ก.ย. 51 12:23:41 ]

ความคิดเห็นที่ 121 คือละครเรื่องนี้มันสะกิดใจน่ะค่ะ กลับไปคิดถึง แอม ซอรี่ เพราะตอนดูแอม ซอรี่ รู้สึกประทับใจกับปมเรื่องต่างๆที่ไม่ค่อยได้เจอเท่าไร จากคุณ : "ยิ้ม"คือการสวมกอดระยะไกล - [ 11 ก.ย. 51 13:41:01 ]

ความคิดเห็นที่ 122 มาให้กำลังใจคุณแม่มดฯ ค่ะ ไม่เคยดู I AM SORRY ค่ะ แต่รู้สึกชอบเรื่องสู่แสงตะวันมาก ๆ ค่ะ สนุกดีค่ะ ก๊อป ไม่ก๊อปไม่รู้ รู้แต่ว่าดูแล้วสนุก ก็โอเคค่ะ จากคุณ : wannisa (wannisa_p) - [ 11 ก.ย. 51 14:09:08 ]

ความคิดเห็นที่ 123 จขกท.กล่าวว่า  คุณครามและแม่มดมีฤทธิ์  เขียนบทละครไปคนเดียวดีกว่า  อย่สาใช้ทีมเลย อ้าว  เพิ่งพูดกันอยู่หยกๆว่า เมืองไทยมันขาดคนเขียนบทใหม่ไ  ที่มีความคิดสร้างสรรค์ แต่อย่าเขียนบทเป็นทีม  งั้นคนเขียนบทหน้าใหม่  จะเข้าวงการได้ยังไงคะ จากการใกล้ชิด  คนเขียนบทละครหลายๆคน  ทำให้ทราบว่า อาชีพคนเขียนบทละตรไทยเนี่ย  มันน่าสงสารมากๆ ถ้าจะยึดอาชีพนี้  5-8 ปีแรก  เงินไม่พอยาใส้  ต้องกินเงินเก่าอย่างเดียว  หรือหาอาชีพเสริมไป  เพื่อได้ทำงานที่รัก ถ้าใจไม่รักพอ  อย่ามาเข้าวงการอนาถากินอุดมการณ์อย่างนี้เลย จากคุณ : ตาลเฉาะ - [ 11 ก.ย. 51 14:45:06 ]

ความคิดเห็นที่ 124 ^ ^ พูดยากเนอะคุณ ตาลเฉาะ จริงๆ คุณตาลเฉาะพูดก็ถูก ถ้าไม่รับทีม มันก็ไม่มีใครแบ่งเบาภาระเพราะรับงานมาหลายเรื่อง แต่รับทีมมาเขียน บางคนอ่อน บางคนแข็ง มีรอยโหว่ หัวหน้าทีมเองก็หลุดๆ เลยอาจจะมีช่องว่างให้โดนต่อว่า ....เพราะฉะนั้น ก็ต้องฝาก นักเขียนบทมือใหม่ด้วยแล้วกันว่า ต้องพยายามฝึกหัด ฝึกเขียน ตั้งใจ ใช้สมาธิ การที่คุณเข้าไปเป็นทีม เขียนบทกับ นักเขียนแถวหน้า คุณได้โอกาส ที่ดีแล้ว ก็พยายามพัฒนา งานเขียนให้ดีแล้วกันนะครับ  ก็ไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว เพราะส่วนตัว คิดว่า การรับงานเป็นทีม ได้ปริมาณ แต่ขาดคุณภาพ   ส่วน ที่บอกว่า..." จากการใกล้ชิด  คนเขียนบทละครหลายๆคน  ทำให้ทราบว่าอาชีพคนเขียนบทละตรไทยเนี่ย  มันน่าสงสารมากๆถ้าจะยึดอาชีพนี้  5-8 ปีแรก  เงินไม่พอยาใส้  ต้องกินเงินเก่าอย่างเดียว  หรือหาอาชีพเสริมไป  เพื่อได้ทำงานที่รักถ้าใจไม่รักพอ  อย่ามาเข้าวงการอนาถากินอุดมการณ์อย่างนี้เลย "  โห... น่าเห็นใจจังครับลำบากถึง   5 - 8 ปี เลยหรือครับ เอาน่าอดทนหน่อย นะ ถ้าหากว่า ดังแล้ว มือทองขึ้นมา เงินสะพัดล่ะครับ  ดูอย่างคุณคราม คุณแม่มดมีฤทธิ์ คุณประไพรศรี ศรีนาทม สิครับ  ปีทองปีเดียว ก็รับเละแล้ว อดทนๆๆ  ให้กำลังใจนักเขียนบทมละครทีวีทุกท่าน ขณะเดียวกันก็อย่าสุกเอาเผากิน แล้วกันนะครับ จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 11 ก.ย. 51 14:59:27 ]

ความคิดเห็นที่ 125 คิดถึงเรื่องที่กัปตัน เล่นคู่กะ พิมพ์ เรื่องทาสรักทรนง เรื่องนั้นเขาขึ้นเครดิตว่าเค้าโครงเรื่องจากเรื่องอะไรก็จำชื่อไม่ได้ แต่เราก็ไปหาหนังสือเรื่องนั้นมาอ่านเหมือนกัน เนื่อเรื่องคล้ายๆ แต่นิสัยตัวละครคนละเรื่องเลย บทที่ภูริเล่นก็เป็นคนดี แต่ในละครเลวมาก เขาก็ยังให้เครดิตอะ ก็ลองคิดๆดูแล้วกันนะคะ จากคุณ : โพสท์ครั้งที่ 1 - [ 11 ก.ย. 51 15:19:04 A:192.169.1.132 X:124.120.3.55 ]

ความคิดเห็นที่ 126 คุณ Solo One ถึงจะมาสถิตย์ที่ห้องเฉลิมไทย ก็คมเหมือนกับอยู่ห้องเทนนิสเลย เห็นด้วยทุกประการ อยากจะบอกว่า คุณแม่มดมีฤทธิ์ ที่เข้ามาตอบ ทำให้เราหมดความนิยมคุณไปเลย เราเคยชื่นชอบคุณจาก ดั่งดวงตะวัน กับบทพูดที่สวย น่าจดจำ การตอบน่าจะใช้ทักษะในการเขียนบทของคุณมาตอบ การเอาสีข้างเข้าถูและการประชดประชันของคุณ ไม่ดี ข้อย้ำ สำหรับความรู้สึกของเรา ที่เป็นแฟนละครคุณตั้งแต่ กลิ่นแก้วกลางใจ เราไม่เข้าใจว่าทำไมคุณถึงถอยหลัง คุณน่าจะก้าวไปข้างหน้ามากกว่า เราหวังว่าเรื่องนี้คงเป็นประสบการณ์ที่คุณจดจำไว้และพร้อมที่จะก้าวไปข้างหน้า แรงบันดาลใจจากละครเกาหลีหรือ รับไม่ได้ค่ะ ถ้าแรงบันดาลใจจากวันพ่อ มาสู่ ดั่งดวงตะวัน เยี่ยมจริง ๆ เราหวังว่าคุณคงจะก้าวไปข้างหน้า ไม่ใช่ถอยหลังแบนี้ เราจะรอวันนั้นของคุณ และหวังว่ามันคงจะมาถึงในไม่ช้า จากคุณ : Kotler Jr. - [ 11 ก.ย. 51 17:05:01 ]

ความคิดเห็นที่ 127 เอาตามจริงนะ ขนาดวงการฟิคตามโลกอินเตอร์เน็ทของพวกเด็กๆ เค้ายังถือว่าการลอก ก๊อบปี้ผลงานของผู้อื่นเป็นเรื่องร้ายแรงเลย ไม่ได้แอนตี้ละครไทย ไม่ได้เชิดชูซีรีย์เกาหลี ปกติชอบดูซีรีย์ญี่ปุ่นมากกว่าแต่การกระทำแบบนี้ คิดเองแล้วกันนะว่ามันน่าละอายขนาดไหน วงการวรณกรรม ไม่เหมือนวงการแฟชั่นนะค่ะ ที่ก๊อปกันแล้วจะดี คิดจะเป็นนักเขียน จินตนาการของตัวเองเป็นสิ่งสำคัญนะ ก๊อป ไม่ก๊อป ตัวเรารู้ดีที่สุด จากคุณ : หมวยวุ่นวายกับเจ้าชายแก้มป่อง - [ 11 ก.ย. 51 17:13:25 ]

ความคิดเห็นที่ 128 เขียนบทเอง เล่นเอง ดุเองไปเลยสิคะ "คุณ Acater" จากคุณ : แล้วไง - [ 11 ก.ย. 51 20:16:27 A:161.200.255.162 X: TicketID:184492 ]

ความคิดเห็นที่ 129 เข้ามาอ่านครับ แล้วกำลังคิดว่า หากวันหนึ่งไต้หวัน หรือจีน หรือเกาหลี มาซื้อเรื่องนี้ไปฉายที่ประเทศเขา หรือโหลดดูกันในยูทูป เหมือนที่ละครไทยหลายเรื่องกำลังได้รับความนิยมอยู่นี้ในแถบเอเชียด้วยกัน แล้วบังเอิญ i'm sorry ก็ไปฉายที่ประเทศเหล่านั้นเหมือนกัน คนดูที่บ้านเขาจะคิดยังไงกับคนทำละครของบ้านเราครับ จากคุณ : JEDIYUTH - [ 11 ก.ย. 51 21:03:53 ]

ความคิดเห็นที่ 130 อ่านความคิดเห็นแฟนคลับแล้วได้แต่ส่ายหน้า ถ้ามันแค่บังเอิญเหมือนนิดหน่อยจะไม่ว่าเลย แต่นี่มันจงใจเหมือนชัดๆ ทำไมน๊า คนไทยบางคนถึงคิดว่าการละเมิดลิขสิทธ์ทางปัญญาของคนอื่น เป็นเรื่องที่มองผ่านได้ เพราะความคิดของคนไทยหลายๆอย่างเป็นแบบนี้ไง ประเทศเราถึงได้เป็นประเทศกำลังพัฒนาทั้งปีทั้งชาติ นิสัยคนไทยลืมง่าย อะไร อะไร ก็ช่างมันเถอะ ถ้าบังเอิญเค้าได้ดูเรื่องนี้ จะไม่คิดอายเค้าบ้างเลยหรือไง เอาเถอะเรื่องนี้มัน นานาจิตตัง เราก็ไม่สามารถจะไปเขียนบท สร้างหนังเองได้อะนะ กลับไปอ่านฟิคในอินเตอร์เน็ทเหมือนเดิมดีกว่า อย่างน้อยเค้าก็ไม่ลอกใคร ฟิ้ววว~~~ จากคุณ : หมวยวุ่นวายกับเจ้าชายแก้มป่อง - [ 11 ก.ย. 51 21:50:07 ]

ความคิดเห็นที่ 131 อยากเห็นคนเขียนบทละครไทยคิดพล็อตใหม่ๆได้เอง โดยไม่ต้องลอกเลียน ครั้งแรกที่ได้ดูละครเรื่องนี้คือละครสนุกมาก ให้นึกดีใจว่าใครเขียนบทนะ พล็อตดีจัง แหวกแนวดี ด้วยความที่ไม่ชอบดูซีรี่ย์เกาหลี จึงทำให้ไม่รู้เลย ได้อ่านกระทู้แล้วรู้สึกผิดหวัง ที่เราไม่ได้คิดเอง การให้เครดิตเจ้าของผลงานเดิมเป็นเรื่องสำคัญมากนะคะ ไม่ว่าจะได้รับแรงบันดาลใจหรือลอกเลียนมาทั้งดุ้น คุณแม่มดมีฤทธิ์ทำงานน่าจะทราบว่าการได้มาซึ่งชิ้นงานนั้นมันยากลำบาก หากวันใดวันหนึ่งมีคนได้รับแรงบันดาลใจจากงานของคุณบ้าง ก่อให้เกิดงานชิ้นใหม่ขึ้นแต่เขาก็ยังให้เครดิตงานของคุณอยู่ เชื่อว่าคุณเองก็น่าจะรู้สึกดีเช่นเดียวกัน อย่างไรก็ตามอยากให้คนเขียนบทของเรามีแนวทางเป็นของตัวเองนะคะ เป็นกำลังใจให้คุณแม่มดมีฤทธิ์และคนเขียนบทท่านอื่นๆในการคิด เขียน งานที่สร้างสรรค์ สนุก และแปลกใหม่ในแนวทางของตัวเอง เพราะคนไทยชอบดูละครค่ะ หากคนเขียนบทจะมอบสิ่งดีดีให้ผู้ชม เราจะยินดีไม่น้อยเลย หวังว่าละครบ้านเราจะพัฒนาขึ้นไปเรื่อยๆ ดิฉันรักละครไทยนะคะ   การนำซี่รีย์ต่างประเทศมาฉายในช่วงเวลาไพรไทม์ ขอให้เป็นสิ่งสุดท้ายที่จะเกิดเถอะค่ะ สุดท้ายแฟนหล่อ สาธุ ------------------------------------------- อ่านความเห็น 133 แล้วลืมดูตัวเอง ลืมใส่เครดิต...ภาพจาก google ค่ะ ^_^ แก้ไขเมื่อ 12 ก.ย. 51 10:05:51 จากคุณ : ความสุขอยู่ที่ใจ - [ 12 ก.ย. 51 08:24:52 ]

ความคิดเห็นที่ 132 ขณะนี้ "ช่อง 7 มี"     "สู่แสงตะวัน" ออกอากาศ จันทร์+อังคาร  20.30 น ขณะที่ "ช่อง  3"       เตรียมส่ง "  I'M SORRY,I LOVE U"    ซีรี่ย์เกาหลีที่คนในนี้พาดพิงว่า  "สู่แสงตะวัน"  ที่ตั้งใจเหมือนไปหน่อย เตรียมลงจอกันทุกคืนวันอาทิตย์ แว่วว่าจะมาแทน "ลิขิตฟ้ากั้นรัก" มาก็มาดูกันล่ะ ว่าอะไรเหมือนอะไรต่าง จากคุณ : คุณพระนายไวยวงศา - [ 12 ก.ย. 51 09:55:43 ]

ความคิดเห็นที่ 133 โธ่เอ้ย ปากบอกป่าวๆ มาว่าคนอื่นเค้าทับถมกันเข้าไป แต่ดูละครเค้าอยู่หรือเปล่าก็ดู!  (เกลียดตัวกินไข่เกลียดปล่าไหลซดแกง) นี่อะไร ผิดหวังมั้งอ่ะ (อะไรจะผิดหวังมากขนาดนั้น อกหักไม่ฆ่าตัวตายเลยเหรอ เวอร์!) ทำอย่างตัวเองไม่เคยก๊อปแบบนั้นแหละ รูปที่ลงกันในนี้ก็ใช่ ไม่สำนึกว่าตัวเองก็ทำ (ว่าแต่เค้าตัวก็เป็นเอง ) เค้าก๊อบแล้วงัย รู้ว่าก๊อป ก็บอกเค้าในเชิงว่าเออไม่เป็นไรอย่าให้เกิดขึ้นอีกถือเป็นความผิดพลาด จากคุณ : คนเคยรักอั้ม - [ 12 ก.ย. 51 09:59:48 ]

ความคิดเห็นที่ 134 ขอไม่พูดเรื่อง ก๊อป-ไม่ก๊อป แรงบันดาลใจหรือลอก ละกัน เชื่อว่า ใครที่ได้ดูทั้งสองเรื่อง น่าจะมีคำตอบในใจตัวเองแล้ว เรื่องที่น่าเป็นห่วงจากที่อ่านความคิดเห็นหลายๆ คน น่าจะเป็นเรื่อง "ลิขสิทธิ์ทางปัญญา" มากกว่า ถ้าลองสลับกรณีที่เกิดขึ้นเป็นประเทศเพื่อนบ้าน 'ได้รับแรงบันดาลใจ' จากผลงานของไทยเราบ้าง  คนที่บอกว่าดูเอาสนุก ดูเอามันทั้งหลาย จะลุกขึ้นมาเต้นเป็นเจ้าเข้าไหม? ปล. ถึงเวลาที่กท.ศึกษาควรจะบัญญัติหลักสูตรการเรียนการสอนวิชากฏหมายลิขสิทธิ์ตั้งแต่อนุบาลแล้วมั้ง ปลล. อย่าลืมวิชาจริยธรรมและจรรยาบรรณอาชีพด้วยล่ะ จากคุณ : ตะวัน จันทร์ ดาว - [ 12 ก.ย. 51 10:10:06 ]

ความคิดเห็นที่ 135 เสียดายจัง..ทำไมกระทู้นี้ไม่เป็นกระทู้แนะนำ ครั้งนึงตอนที่ละครเรื่อง รักเธอทุกวัน กำลังจะออนแอร์ ก็มีเหตุการณ์คล้ายแบบนี้เกิดขึ้น เพราะตอนที่ละครนี้ยิงทีเซอร์ออกมา คนดูปุ๊บ.. พาลนึกไปถึง mv เกาหลีวง kiss เพลง because i am a girl ที่นางเอกเป็นช่างตัดผม แล้วโดนอุบัติเหตุทำให้ตาบอด พระเอกเป็นช่างภาพ แล้วก็มาตาบอดตอนหลังเพราะบริจาคดวงตาให้นางเอก ไม่รู้ว่า ด้วยกระแสวิพากษ์วิจารณ์ หรือ common sense ของผู้กำกับ และคนเขียนบท จำได้ว่า ละคร รักเธอทุกวัน มีเครดิตขึ้นตอนจบด้วยว่า ได้รับแรงบันดาลใจจาก MV เพลง because i am a girl ทั้งๆที่เรื่องนี้ ดิฉันก็ว่าเค้าเอามาต่อยอดอย่างแท้จริงเหมือนกัน เพราะเค้าก๊อป.. เฮ๊ย ไม่ก๊อปดีกว่า ..ยกเอา-- ตัวเอกที่มีอาชีพตามที่บอก และเหตุการณ์ที่ต้อง—ตาบอด มาผูกเป็นเรื่องราวอื่นๆอย่างที่เราๆได้ดูกัน ส่วนเรื่องนี้ ยกเอาพล๊อตหลักที่เด่นมากๆ มาต่อยอดแตกรายละเอียด ดิฉันจะไม่พูดถึงแล้ว เพราะข้างบน หลายๆท่านก็พูดได้ตรงใจไปแล้วมากๆ แต่ดิฉันรู้สึกเกิดคำถามนึงในใจ เพราะว่า.. ถ้ามีแฟนละครส่วนนึงรู้สึกประทับใจกับเรื่องนี้มากๆ ชื่นชม ประทับใจ แบบคุณความสุขอยู่ที่ใจ คคห.131 ที่พูดว่า " ครั้งแรกที่ได้ดูละครเรื่องนี้คือละครสนุกมาก ให้นึกดีใจว่าใครเขียนบทนะ พล็อตดีจัง แหวกแนวดี.." เวลาที่มีคำชื่นชมเหล่านี้ นักประพันธ์เค้าจะกล้าอธิบายมั๊ยคะ ว่า “ อ้อ..จริงๆแล้วข้าพเจ้าได้รับแรงบันดาลใจในการสร้างเรื่อง  สู่แสงตะวัน จาก I’m sorry I love you แกนหลักที่ลูกมาแก้แค้นแม่ มาจากตรงนั้น ..” หรือจะเงียบๆ รับคำชมไปเนียนๆ แล้วคนดูก็ไม่รู้อะไรเลย นึกว่านักประพันธ์สร้างสรรค์พล็อตดีๆ งานเขียนที่แหวกแนวมาจากสมองของตัวเอง* จากคุณ : ~cherry cheerleader~ - [ 12 ก.ย. 51 11:03:36 ]

ความคิดเห็นที่ 136 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion - [ 12 ก.ย. 51 11:46:09 ]

ความคิดเห็นที่ 137 เคยแว๊บๆคิดคล้ายๆ #129 เพราะ I'm Sorry ฉายที่ไต้หวันกับญี่ปุ่นไปนานมากแล้ว และค่อนข้างดังมากทีเดียว จริงๆไม่ต้องคิดไกลถึงไต้หวันหรือญี่ปุ่น แค่ในเวียดนาม I'm Sorry ก็ฉายไปนานแล้วเหมือนกัน จากคุณ : คุณหนูอารมณ์ร้าย (กะผู้ชายไต้หวัน) - [ 12 ก.ย. 51 12:07:41 ]

ความคิดเห็นที่ 138 อ๊ะ อ๊ะ คคห.133 ก็บอกเค้าอยู่นี่ไงค่ะ ถ้าเค้าเข้าใจที่สื่อ เค้าควรจะออกมาให้เครดิต หนังเรื่องนั้นบ้าง แล้วก็ไม่ได้เกลียดตัวกินไข่ ตอนแรกที่ดูเรื่องนี้เพราะชอบพี่แพนเค๊ก แต่พอดูแล้ว เอิ่ม ขอบ๊าย บาย เรื่องนึงละกันนะ อย่างว่าเราไม่ดูคนเดียวเรทติ้งเรื่องนี้คงไม่ตก แต่เราแค่อยากให้เจ้าของบทประพันธ์เรื่องนี้ มีจรรยาบรรณในวิชาชีพของตัวเอง อย่างน้อยกล้าทำก็ควรจะกล้ารับ ไม่ใช่เอาสีข้างเข้าถูแบบนี้ จะลอก ก๊อป ได้รับแรงบันดาลใจอะไรก็ตาม แต่อย่างนี้ถือว่ามันเยอะนะ อย่างน้อย แค่ออกมายอมรับ แค่ให้เครดิต มันคงไม่เสียหายใช่มั๊ย จากคุณ : หมวยวุ่นวายกับเจ้าชายแก้มป่อง - [ 12 ก.ย. 51 12:22:37 ]

ความคิดเห็นที่ 139 ทุกคน ใจร่มร่มกันนะ ความจริงรู้สึกคล้ายกับหลายความเห็น สวนเราที่ตั้งใจดูละครเรื่องนี้เพราะอยากดูพี่ดา กับน้องเติ้ล จากดั่งดวงหฤทัย แล้วพอมาอ่านเรื่องย่อก็สนุกดี เหมือน #131 พอมีกระแสซีรี่ย์เกาหลี ซึ่งไม่เคยดู ไม่ชอบดู เพราะกลัวติด 555 ก็เกิดความรู้สึกแปลกๆ บ้าง แต่ถามว่าก็ยังคงติดตามต่อไป อย่างที่บอกคือ เพราะ 2 คนนั้น ก็คิดว่ายังดูละครต่อไป แต่สำหรับความคิดเห็นของเรา ถ้าให้ดี ทำเหมือน #135 ก็ดีนะ ให้เครดิตเขาเหมือน "รักเธอทุกวัน" อย่างน้อยก็ช่วยให้สถานการณ์ดีขึ้น เอ! คุ้นคุ้น ไม่ได้สนับสนุนคนเขียนบท แต่เราไม่อยากให้คนส่วนหนึ่งเลิกดู เพราะเหตุผลดังกล่าว ความตั้งใจของนักแสดงที่แสดงเรื่องนี้ ทั้งทั้งที่เขาไม่เคยรู้เรื่องความเป็นมาของบทประพันธ์มาก่อน การกลับมาแสดงละครหลังจากหายไปนานของคุณดา การเล่นเป็นพระเอกเรื่องแรกของน้องเติ้ล และอื่นๆ ฯลฯ พวกเขามีความตั้งใจมาก สุดท้าย.....รักกันนะ จากคุณ : NuRa - [ 12 ก.ย. 51 15:35:30 A:10.226.100.41 X:203.185.134.4 TicketID:187137 ]

ความคิดเห็นที่ 140 ความคิดเห็นที่ 139 ถือเป็นทางออกที่ดีค่ะ จากคุณ : moonfever - [ 12 ก.ย. 51 15:53:07 ]

ความคิดเห็นที่ 141 เราว่าคนที่มีความเห็นขัดแย้งกันไม่ได้หมายว่าจะมาเอาชนะคะคานอะไรกันหรอกค่ะ แล้วก็ไม่ได้จะเอาเป็นเอาตายอะไรกับละครเรื่องนี้ด้วย เพราะยังไงเจ้าของบทประพันธ์ก็ยังต้องทำงานต่อไป ละครก็ยังคงต้องฉายให้ชมกันต่อไป ก็แค่ถกกันไป ถึงเรื่องความเหมือนความคล้ายของละครมากกว่า ว่ามันควรหรือไม่ควร ส่วนทางออกก็คงไม่มีใครจะไปบังคับให้เจ้าของบทประพันธ์ทำอะไรได้ก็ต้องขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของท่านเอง เพราะอีกสักพักเรื่องนี้ก็คงจะหายเงียบไปกับสายลมและมีผลงานอย่างสู่แสงตะวันออกมาอีกมากมาย แต่อย่างน้อยก็น่าดีใจที่ไม่ใช่ทุกคนที่เห็นว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาแล้วผ่านเลยไป นำมาถกกันเป็นกรณีศึกษาในวงเล็กๆอย่างที่นี่ จากคุณ : mymph - [ 12 ก.ย. 51 23:46:48 ]

ความคิดเห็นที่ 142 เราก็ไม่ได้อยากจะมาจับผิดอะไรนะคะ แค่ดูเรื่องนี้แล้วรู้สึกว่ามันเหมือนละครเกาหลีเรื่องนั้น ก็แค่นั้นเอง ก็เลยอยากมาออกความเห็นบ้าง ก็ไม่ได้มาว่าผู้แต่งว่าก๊อปเค้าหรืออะไร แค่อยากมาออกความเห็นด้วยว่า เออ มันเหมือนกันจริงๆแฮะ แต่ถึงเราจะชอบเรื่องนั้นมากๆ แต่เรื่องนี้เราก็ชอบดูมากเหมือนกัน (เพราะเนื้อเรื่องมันเหมือนกันนี่แหละ55) ได้อ่านเรื่องย่อเรื่องนี้แล้ว ตอนจบมันไม่เหมือนกันเลย (แน่อยู่แล้ว เพราะละครไทยคงไม่ให้จบแบบเศร้าๆ) มันต่างจาก I'm sorry ก็ตรงนี้แหละ แต่ยังไงก็ชอบมากทั้งสองเรื่องเลย ไม่ว่าจะไทยหรือเกาหลี เพราะชอบตรงเนื้อหา ไม่ซ้ำกะละครไทยอื่นๆดี อย่างน้อยก็ดีตรงไม่มี ตบตีกันแย่งผู้ชาย มีนางร้ายมากรี๊ดๆให้รำคาญหู จากคุณ : : - [ 13 ก.ย. 51 13:12:24 A:125.25.121.14 X: TicketID:120275 ]

ความคิดเห็นที่ 143 ก่อนอื่น ขอขอบคุณ คุณ syd-com ที่ส่งลิงค์มาให้ทางหลังไมค์โดยที่ไม่ได้รู้จักกันมาก่อน... กลับมาอ่านอีกครั้งเมื่อได้รับคำชี้แจง...แล้วได้แต่ถอนหายใจ... ดิฉันทราบถึงจุดประสงค์ของคุณพระนายฯ ที่แตกประเด็นนี้มา เพราะต้องการพูดถึงเรื่องบทประพันธ์ไม่ใช่ละครที่ฉายอยู่ และอ่านแล้วสิ่งหนึ่งที่ต้องการไม่ใช่เรื่องนักแสดงเก่งหรืออย่างไร ละครเป็นเพียงจุดเดียวที่ดึงให้คนสนใจถึงจุดเหมือน จนต้องตามหาว่าผู้ใดประพันธ์ขึ้น !? อีกสิ่งที่ดิฉันสังเกตเองตั้งแต่ต้น...ชื่อเรื่อง "สู่แสงตะวัน" ก็กลับไปตรงกับนวนิยายเรื่องดีของผู้ประพันธ์งานเขียนชิ้นเยี่ยมอีกท่านหนึ่งด้วย ซึ่งความจริงแล้ว การตั้งชื่อเรื่องนวนิยายที่แต่งขึ้นใหม่ในยุคสมัยนี้ ควรค้นหาด้วยว่า มีชื่อเรื่องซ้ำกันไหม หากแต่คลังข้อมูลไม่อาจหาได้ และคุณตั้งซ้ำก็ไม่มีความผิดใด เพราะชื่อเรื่องอาจจะมีการซ้ำกันได้บ้าง แต่กับเรื่อง "สู่แสงตะวัน" ของคุณ "นราวดี" เป็นนวนิยายน้ำดีที่มีชื่อเสียงมายาวนาน และยังคงมีข้อมูลในการสืบค้นได้ชัดเจน ดิฉันจึงเห็นจุดที่คุณใช้ชื่อเรื่องนี้เป็นอีกจุดหนึ่งที่จะหันเหความสนใจของผู้คน... คุณบอกว่า คุณไม่ทราบภาษาเกาหลี ไม่ได้มีรายได้มากมายที่จะแบ่งปันไปสู่ผู้เขียนเรื่อง I'm Sorry. แต่จริงๆ แล้ว "จรรยาบรรณนักเขียน" คุณควรมีค่ะ การเขียนนวนิยายสักเรื่อง... เค้าโครงเรื่อง แก่นเรื่อง ปมปัญหา การผูกโยงตัวละคร และจุดหลัก คือ สิ่งสำคัญที่ต้องคิด วางแผน และลองลงพล็อต (เค้าโครง) เรื่องให้ดี หากแต่พอคุณอ่านนวนิยายเรื่องใด ดูซีรี่ส์เรื่องไหนแล้วชอบ แล้วถูกใจ คุณก็หยิบยกมาใส่ในนวนิยายของคุณเลยเช่นนี้ ดิฉันว่า คุณไม่เหมาะเรียกตัวเองว่าเป็น นักเขียนบท หรือผู้ประพันธ์นวนิยายเลย ดิฉันเชื่อว่า นวนิยายส่วนใหญ่มีพล็อตคล้ายคลึงกัน แต่ไม่ใช้ทั้งพล็อต ตัวละคร ปมปัญหา จุดขัดแย้ง และอื่นๆ อีกมาก ที่จะเหมือนกันเช่นลอกเลียนมา อย่างที่เห็นๆ กันอยู่... ดิฉันก็เคยพลาดในการเขียนนวนิยายของตนเอง หากไม่เคยลืมที่จะขอโทษ หากมีข้อผิดพลาดหรือพลาดพลั้งไปเหมือนบทของผู้ใดและโดนเตือน เพื่อเมื่อตีพิมพ์เป็นเล่มจะได้ไม่มีปัญหาใดๆ ให้ทั้งดิฉันและทางสำนักพิมพ์ต้องลำบากในภายหลัง ! ดิฉันก็งุนงงอยู่เช่นกันว่า คุณกับทีมงานมิได้ชุกคิดเลยหรือว่า เรื่องเลียนแบบบทประพันธ์ผู้อื่นมา เป็นเรื่องไม่น่ากระทำ ไม่ว่า จะเหมือนของไทย เหมือนของจีน ของญี่ปุ่น ของเกาหลี ของอเมริกา ฯ ถ้าคุณคิดว่า การยืม พล็อต ปมปัญหา การเดินเรื่อง ฯลฯ จากบทประพันธ์ของผู้อื่นไม่ใช่สิ่งแปลก ดิฉันว่า คุณก็ไม่น่าเป็นนักเขียนจริงๆ นะคะ สิ่งเดียวที่นักเขียนควรมีในใจตนเองคือ จรรยาบรรณ ที่ต้องรู้ด้วยตัวเอง... พิมพ์เสียยาว ไม่รู้จะวกไปวนมา จนอ่านแล้วงงหรือเปล่า แต่มันคือ สิ่งที่คิดและวุ่นวายใจ ในฐานะที่ทำงานเขียนมาหลายปี... ด้วยความเคารพค่ะ   จากคุณ : Tikalung - [ 13 ก.ย. 51 21:41:40 ]

ความคิดเห็นที่ 144 ให้เครดิตเป็นภาษาอังกฤษก็ได้นี่คะ ภาษาสากลอยู่แล้ว เผื่อว่าเจ้าของบทประพันธ์เค้ามาเห็น จะได้ชื่นใจ จากคุณ : sweet season - [ 14 ก.ย. 51 15:36:05 ]

ความคิดเห็นที่ 145 อ่านคำตอบคุณนันทวรรณแล้วเศร้ามาก ความเห็นของชาวพันธุ์ทิพย์ก็มากจนอ่านแทบไม่ไหว แต่ก็ขอฝากเพิ่มอีกนิด เรื่อง "กลิ่นแก้วกาฝาก" หากคุณนันทวรรณจะขอบคุณแรงบันดาลใจ "คมพยาบาท" และ "แก้วตาพี่" ควรขอบคุณ "สุริยาที่รัก" ของคุณ "บุษยมาส" อีกเรื่อง เรื่องสุริยาที่รักใกล้กับเรื่องกลิ่นแก้วกาฝากมากกว่า 2 เริ่องแรก สองเรื่องแรกนั้นพล็อตสลับลูกกับพล็อตพระเอกหรือนางเอกตาบอด แล้วอีกฝ่ายดูแล ยกให้เป็นพล็อตสากลได้ แต่สุริยาที่รักช่างใกล้กันเกิน... และแว่วๆว่ามีนวนิยายอีกเรื่องที่พล็อตใกล้กับพล็อตที่คุณขายไปเป็นละคร จนผู้สร้างต้องบิดเรื่องหนีปัญหาลิขสิทธิ์ แต่เรื่องนั้นแค่แว่วๆมา ให้เป็นเรื่องที่คนรู้จริงมาพูดละกัน จากคุณ : ส. - [ 14 ก.ย. 51 15:48:09 A:58.10.90.15 X: TicketID:187290 ]

ความคิดเห็นที่ 146 คห. 145 เรื่อง "กลิ่นแก้วกลางใจ" ละมั้ง ไปแก้ที่ความเห็นในกระทู้บนๆด้วยนะจ๊ะ จากคุณ : ... - [ 14 ก.ย. 51 18:41:08 A:203.155.228.247 X: TicketID:180199 ]

ความคิดเห็นที่ 147 ชอบ I'm sory และไม่ได้ดูละครเรื่องนี้ของ ช่อง 7 อยู่แล้ว จริงๆ ตอนต้น ได้ดูนิดหน่อย แล้วก็เลิกดูไป เพราะถ้าดู มันอดไม่ได้ที่จะจับผิด หรือดูแล้วมันคล้ายๆ ก็จะนึกถึงเรื่อง I'm sorry มันเลยดูไม่สนุก จึงต้องเลิกดู เรื่องให้เครดิตนี่ก็น่าจะดีนะ (อันนี้น่าจะดูที่เจตนาด้วยนะ) แก้ไขเมื่อ 14 ก.ย. 51 23:55:08 จากคุณ : SeiGaKu - [ 14 ก.ย. 51 23:53:22 ]

ความคิดเห็นที่ 148 ขอบคุณ คุณ syd-com ที่ pm มา แวะมาโหวตให้กระทู้นี้แล้วนะคะ ตอนแรกไม่โหวต เพราะกะจะปล่อยผ่าน เนื่องจากเจ้าของบทประพันธ์ ได้ตอบมาแล้วว่าเค้าได้รับแรงบันดาลใจมาจากเรื่อง I'm sorry, I love you จริงๆ อย่างที่พวกเราในเฉลิมไทยบางส่วนตั้งข้อสังเกต แสดงว่าเราไม่ได้ตั้งหน้าตั้งตาหาเรื่อง หรือหลงใหลได้ปลื้มกับละครเกาหลีจนเกินเหตุ สิ่งที่เราตั้งข้อสังเกตนั้น มันมีมูลจริงๆ แต่พอกลับมาย้อนอ่านอีกที อืม..จริงๆด้วย การที่ผู้ประพันธ์ไปเอาปมเรื่องของเรื่องอื่นมาใช้เป็นปมเรื่องจุดเริ่มต้นของงานตัวเองแล้วต่อยอดแตกปลายความคิดทีหลัง นั่นเป็นการขโมยสิ่งสำคัญที่สุดของบทประพันธ์ต้นฉบับชิ้นนั้นๆเลย เจตนาแบบนี้ไม่น่าจะเรียกแค่ได้รับแรงบันดาลใจแล้วหล่ะค่ะ มันเป็นการเจตนาทำซ้ำ/ดัดแปลงบทประพันธ์ต้นฉบับเลยทีเดียว ถ้าแค่ได้รับแรงบันดาลใจ ซีนในละครก็ไม่จำเป็นต้องทำซ้ำให้ดูคล้าย กับละครต้นฉบับ อย่างเช่นฉากอ่างอาบน้ำ ว่าแต่ ไม่เคยดูเรื่องหัวใจช็อคโกแลต ไม่ทราบว่าคล้ายคลึงกับละครเรื่องใด วานผู้รู้บอกทีค่ะ จากคุณ : เฮ้อ.. ก็ไม่ไหวจะเคลียร์ (Pupooh_zaa) - [ 15 ก.ย. 51 11:52:46 ]

ความคิดเห็นที่ 149 หัวใจช็อคโกแลต นี่ โครงเรื่องแรงบันดาลใจจาก  Only You รึป่าวครับ ? ไม่แน่ใจชื่อเรื่องซีรีย์  ที่นางเอกเป็น chef  พระเอกเป็นเจ้าของภัตตาคาร จากคุณ : middlesea - [ 15 ก.ย. 51 19:56:25 ]