ความคิดเห็นที่ 1 แต่มีตัวละคร 3 – 4 ตัวที่น่าสนใจค่ะ เพราะ มีจุดร่วมที่เหมือนกันมาก ๆ ทั้ง ๆ ที่มองผาด ๆ แล้วต่างกัน โค้ช อันไซ -  ความรักครอบงำทุกสิ่ง รวมทั้งกลืนกินชีวิตของตนเอง                      อิทธิพลของโค้ชอันไซมีผลกับตัว ฮาลุ มาก โค้ชอันไซรดน้ำพรวนดินสิ่งใดให้งอดงามในใจ ฮาลุ บ้าง ปัญหารักสามเศร้าที่เติบโตขึ้นระหว่างหนึ่งหญิงสองชาย เพื่อนรักจากบ้านเกิดเมืองนอนไปเพื่อความก้าวหน้า และ ทิ้งสาวคนรักไว้กับเพื่อนสนิท เมื่อเพื่อนรักไม่กลับมา “เพื่อนสนิท ”กับ “สาวคนรัก”ก็ลงเอยกัน                      เรื่องราวทั้งหลายแหล่น่าจะจบลงแบบ Happy Ending แต่มนุษย์มีสมอง มนุษย์มีความคิด มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดี โค้ชอันไซยึดติดกับคำว่า “ผู้หญิงของเพื่อน” ซึ่งโยกคลอนศีลธรรมในใจ รู้สึกผิด แต่ ไม่รู้จะโทษใครก็ได้แต่โทษตัวเอง และ ทำร้ายตัวเองอย่างแสนสา แล้วยังจินตนาการต่อไปอีกว่าผู้หญิงข้างกายยังมีใจผูกพันกับคนที่อยู่แดนไกล                 คลื่นแห่งอารมณ์นี้พัดพาโค้ชอันไซออกไปไม่เห็นฝั่ง และ ทำให้โค้ชอันไซจมลงในทะเลอารมณ์ในที่สุด พร้อมทั้งปล่อยให้ความรักกลืนกินชีวิตตนเองไปด้วย ฮาลุจึงได้เห็นกันตำตาถึงสองครั้งว่า “รัก” ทำร้ายคนได้อย่างไร และ ร้ายแรงแค่ไหน ครั้งแรกที่แม่ทอดทิ้งไปฮาลุยังยืนอยู่ได้ แม้จะเจ็บปวด แต่ ครั้งหลังนี้บุคคลที่ตนเองเห็นว่าแข็งแกร่งมาตลอดยังพ่ายแพ้กับสิ่งที่เรียกว่าความรัก ทั้งยังเป็นบทเรียนราคาแพงที่แลกด้วยชีวิต ชีวิตรักของโค้ชอันไซนี้ยิ่งตอกย้ำความน่ากลัว และ อันตรายของความรักเข้าไปใหญ่ ฮาลุจึงพยายามทั้งเก็บทั้งกดอารมณ์รักไว้ โน้มน้าวใจตัวเองว่าไม่ต้องการโดยลืมพื้นฐานความเป็นมนุษย์ว่า สุดท้ายแล้วเราก็อยู่ไม่ได้ด้วยตัวเองคนเดียว ความรักของโค้ช คือ การครอบครอง และ ถูกครอบครอง คือ ความไม่ไว้วางใจ คือ การอยากเก็บใครเอาไว้คนเดียว ถ้าไม่ได้ครอบครอง ไม่ได้เป็นเจ้าของทั้งตัวทั้งใจ  ............ ต้องตาย ตายแน่ ๆ ดังนั้นสิ่งที่โค้ชพร่ำสอนไม่ให้ฮาลุจริงจังกับใครคนไหนก็เพราะ การตีค่าความรัก ด้วยการเป็นเจ้าของเท่านั้นเอง ดังนั้นฮาลุจึงมีนิยามความรักของตัวเองว่า ................ ฮาลุ ซาโตนากะ – ความรัก คือ ความเจ็บปวด กดดัน และ อันตราย ชื่อ”ฮาลุ”แปลว่าฤดูใบไม้ผลิ แต่หัวใจเหมือนฤดูหนาว เจ้าตัวถึงบอกว่าหัวใจของเขาเป็นน้ำแข็ง แต่แท้ที่จริงมันยังเป็นก้อนเนื้อชุ่มเลือด มีชีวิต มีจิตใจ มีความรู้สึกอาจจะมากกว่าใครทั้งหมดในที่นี้ก็ได้ อาจจะเป็นเพราะความหลังในวัยเด็กที่โดนแม่ทอดทิ้ง ในขณะที่พี่ชายเปลี่ยนความเศร้า และ อ่อนไหวเป็นความเกรี้ยวกราด ฮาลุที่ยังเด็กกว่าแช่แข็งความรู้สึกนั้นเก็บไว้หวังว่าซักวันแม่จะกลับมา เมื่อโตขึ้นพบว่าตัวเองมีพรสวรรค์ด้านกีฬา หนุ่มน้อยฮาลุดันไปเติบโตขึ้นในมือโค้ชที่มีปัญหาในการรับมือกับ “ความรัก” ทั้งหมดทั้งปวงหล่อหลอมให้ ฮาลุ เป็นคนที่ต้องการความรักอย่างมาก แต่ในทางกลับกันก็กลัวเกินกว่าจะเอื้อมมือคว้ารักนั้นให้อยู่มือ ถ้าคว้าแล้วไม่ได้มาจะเป็นอย่างไร ถ้าได้มาแล้วต้องเสียไปจะเป็นอย่างไร จะเจ็บไหม เจ็บมากแค่ไหน จะถึงตายแบบโค้ชอันไซรึเปล่า ???? สุดท้ายฮาลุเลือกปิดบัง “ความอ่อนไหว”ไว้ด้วยสิ่งที่คิดว่า ความทระนง และ ศักดิ์ศรี ลดค่าของความรักเอาไว้เป็นแค่ “เกมส์” แต่จริง ๆ แล้ว อะไรคือ ศักดิ์ศรี  อะไรคือความทระนง  และ อะไรคือความรัก .. จริง ๆ แล้วฮาลุเองก็ยังตอบโจทย์ข้อนี้ไม่ได้ จนกระทั่งพบ ..... มุราเสะ อากิ – รัก = รอ อากิรอคนรักที่ไม่เคยโผล่หน้ามาเลยกว่า 2 ปี แต่อากิยังยึดถือคำมั่นสัญญาเอาไว้อย่างเหนียวแน่น พร้อมความรู้สึกอึดอัดที่ค่อย ๆ เพิ่มพูน สัญญาว่าจะคอยเธอกลับมาไม่ว่าจะนานแค่ไหน ตอนให้สัญญาทุกอย่างยังสดใหม่ แต่ระยะทาง ความห่างไกล รวมทั้งการขาดการติดต่อเริ่มทำพิษ กลืนก็กลืนไม่เข้า คายก็คายไม่ออก แบบนี้หรือที่เรียกว่าคนรักกัน อากิคงเริ่มคิดว่า ........ เอ๊ะ นี่ชั้นต้องรอนานขนาดไหน ถ้าเลิกรอแล้วจะผิดไหม แล้วถ้าเขากลับมาจะว่ายังไง  ทุกอย่างดูละล้าละลังไปหมด เหมือนแคร์ว่าสายตาคนนอกจะคิดยังไง ประมาณว่าโรคคุณนายแสนดีละมั้ง เพราะ ออกปากไปแล้วก็อยากจะรักษาคำพูด แต่การรอคอยก็กัดกินจิตใจไปเรื่อย ๆ อยากจะเชื่อว่ารักแท้มีจริง แต่สิ่งที่ประสบอยู่นี้ คือ อะไร ได้แต่รอคอยแบบไร้จุดหมาย ชีวิตอากิเจอแต่ความละล้าละลัง ไม่แน่นอนนะ กับนัตสึคาวะก็หายเงียบไปเลย 2 ปี กับฮาลุก็ ไม่รู้ว่าคบกันแบบไหน มากกว่าเพื่อนแต่ก็ไม่ใช่แฟน ถึงจะมี ... กันแล้วก็เหอะ แต่ก็แค่นั้น ได้พูดอะไรกันเป็นทางการรึก็เปล่า ป.ล.   เกิดเป็นอากินี่เซ็งเป็ดจริง ๆ - -‘’ แก้ไขเมื่อ 01 พ.ย. 51 20:39:17 จากคุณ : kimurafreek - [ 1 พ.ย. 51 20:38:35 ]

ความคิดเห็นที่ 2 พอดูจบก็คิดว่าความรักมันทำไมยากจังว้า แต่ปล่อยให้ความคิดเข้าที่เข้าทางซักพัก ก็ได้เรียนรู้ว่า ที่ตัวละครเป็นไปแบบนั้นก็เพราะ ไม่มีใครยอมปล่อยวางเลยในเรื่องความรัก อัตตาสูงกันทั้งน้านนน เพียงแต่อาการหนักเบาไม่เท่ากัน เพราะไม่ปล่อยวางแต่ละคนก็เลยทำให้เรื่องมันปั่นป่วนไปหมดเลย แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวเกี่ยวกันเป็นลูกโซ่ และทำให้เกิดเหตุการณ์ร้ายแรงต่าง ๆ มากมาย ................. แต่ก็เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นนั่นแหละที่ทำให้แต่ละคนคิดได้ รักอาจไม่มีนิยามที่แน่นอน แต่รักแล้วก็ไม่ควรจะทำให้ตัวเองทุกข์  และ ไม่ทำให้คนที่เรารักทุกข์ด้วยเช่นกัน จากคุณ : kimurafreek - [ 1 พ.ย. 51 20:40:24 ]

ความคิดเห็นที่ 3 กับตอนสุดท้ายที่ต่างคนต่างไปตามทาง ไม่มีคำอำลา ไม่มีคำสัญญา       คิดถึงเพลง ที่ว่าง ของวง pause เลยค่ะ ไม่รู้มีใครคิดเหมือนกันบ้างไหม หากเคียงชิดใกล้ แต่เธอต้องทิ้งทุกอย่างเพื่อฉัน ประโยชน์ที่ใด หากรักทำร้ายตัวเอง หากเดินแนบกาย มีพลั้งต้องล้มลงเจ็บ ด้วยกัน ห่างเพียงนิดเดียว ให้รักเป็นสายลมผ่านระหว่างเรา แบ่งที่ว่างตรงกลางไว้คอย เพื่อให้เราได้ถึงดั่งฝัน ร่วมกัน ฮาลุกับอากินี่ประสบความสำเร็จในการเรียนรู้จากประสบการณ์ชีวิตนะคะ จะว่าไปแล้วทั้งเรื่องที่ชอบมากที่สุดก็ตอนสุดท้ายนี่แหละ แถมท้ายอีกอย่าง ........ นอกจากจะคิดถึงเพลงที่ว่างแล้ว ยังคิดถึงกวีบทนี้ของท่านคาลิล ยิบรานด้วย สงสัยคุณโนจิม่าอ่านบทนี้มาก่อนแน่เลย จงรักกันและกัน แต่อย่าสร้างพันธะแห่งความรัก และขอให้ความรักนั้น เป็นเสมือนห้วงสมุทรอันเคลื่อนไหว อยู่ระหว่างฝั่งแห่งวิญญาณของเธอทั้งสอง จงเติมถ้วยของกันและกัน แต่อย่าดื่มจากถ้วยเดียวกัน จงให้ขนมปังแก่กัน แต่อย่ากัดกินจากก้อนเดียวกัน จงร้องและเริงรำด้วยกัน และจงมีความบันเทิง แต่ขอให้แต่ละคนได้มีโอกาสอยู่โดดเดี่ยว   ดังเช่นสายพิณนั้น ต่างอยู่โดดเดี่ยว แต่ว่าสั่นสะเทือนด้วยทำนองเดียวกัน จงมอบดวงใจ แต่มิใช่ต่ออีกฝ่ายหนึ่ง เพราะหัตถ์แห่งชีวิตอมตะเท่านั้น ที่จะรับดวงใจของเธอไว้ได้ และจงยืนอยู่ด้วยกัน แต่ว่าอย่าใกล้กันนัก เพราะว่าเสาของวิหารนั้น ก็ยืนอยู่ห่างกัน และต้นโพธิ์ ต้นไทร ก็ไม่อาจเติบโตใต้ร่มเงาของกันได้ -  ถอดความโดย ท่านศาสตราจารย์ ดร. ระวี ภาวิไล นะคะ ต่อไปถ้าตกที่นั่งแบบฮาลุกับอากิ ก็อยากจะเรียนรู้ให้ได้แบบนี้เหมือนกันล่ะค่ะ ^ ^ จากคุณ : kimurafreek - [ 1 พ.ย. 51 20:46:12 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ปาดรึเปล่าไม่รู้ มาลงชื่อไว้ก่อน เดี๋ยวตามอ่านละเอียดที่หลังคร้าบบบบบบบบ จากคุณ : HanaToKaze - [ 1 พ.ย. 51 21:57:26 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เกาะขอบกระทู้อ่านค๊า....... จิตใจคนเรามันไม่เหมือนกัน รวมถึงเรื่องความรักด้วย  ก็เลือกทำไม่เหมือนกัน เลือกรักไม่เหมือนกัน เรื่องนี้ใส่ใจในอารมณ์ ความรู้สึก  ความรัก  ความคิด ของสิ่งที่เรียกว่า มนุษย์  ได้ดีมาก แล้วก้...ชอบพระเอกกับนางเอก  มากๆๆๆค่ะ ^_^ จากคุณ : mayo14 - [ 2 พ.ย. 51 09:02:36 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คุณ kimurafreek วิเคราะห์เรื่องความรักของสองคนนี้ได้ลึกมากๆอะ เข้ามาอ่านแล้วก็พยักหน้าหงึกๆ แต่เห็นแย้งอยู่แค่อย่างเดียว เกิดเป็นอากินี่ไม่เซ็งเป็ดแน่นอนค่ะ ยืนยันได้ด้วยฉากสุดท้ายและฉาก morning after คาดว่ามีสาวๆเป็นล้านค่ะ ที่อยากเกิดเป็นอากิ 555 (และรวมถึงการแสดงความรักตลอดทั้งเรื่องของฮาลุที่ไม่จำเป็นต้องออกมาเป็นคำพูด) จากคุณ : NAJ - [ 2 พ.ย. 51 10:17:40 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เห็นด้วยกะคุณ NAJ แค่ฉากสุดท้ายก็ทำให้หลายๆคนอยากเป็นอากิ รวมถึง ตัวเราด้วย เราว่าซีรี่ย์ญี่ปุ่นน้ำเน่า แต่ก็ยังดีกว่าละครไทยละครเกาหลีอีก หลายๆเรื่อง(ไม่ได้หมายความว่าละครทั้งหมดนะคะ เพราะเรื่องที่ดีๆก็มีแต่น้อย) เพราะละครญี่ปุ่นยังมีเรื่อง ความฝันของชีวิต อาชีพ การงาน มาเป็นส่วนหลักๆของละครทำให้ดูแล้วได้สาระเป็นข้อคิดกับชีวิตอีก จากคุณ : ปลาหมูอ้วน - [ 2 พ.ย. 51 15:08:09 A:124.122.136.114 X: TicketID:113298 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไอ วอส บอรน์ ทูววว~~~ เลิฟ ยูววว~~ พูดถึงเรื่องนี้ทีไร เพลงนี้ดังมาแต่ไกล จากคุณ : y2thumb - [ 2 พ.ย. 51 15:32:10 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ถ้าเอาตัวเราไปแทนอากิคิมุว่าหลัง morning after แล้ว(ฮา) ผู้หญิงคงยากจะทนไปถึงตอนจบนะเอ้า แต่ถ้าคิดอีกนัยนึง ถ้าวันนั้นอากิไม่เดินไปหานัตสึคาว่า ทั้ง ฮาลุ ทั้ง อากิ และ นัตสึคาว่าเอง คงไม่ได้เรียนรู้ และ ไม่ได้เติบโต คนเราบางทีก็เรียนรู้จากความเจ็บปวด และนำไปสู่การเรียนรู้ที่จะปล่อยวาง คนแต่ละคนก็เหมือนต้นไม้ล่ะค่ะ ต้นไม้คงแคระแกร็นถ้าอยู่ในร่มเงากันและกัน ผูกติดกันมากเกินไป เป็นเจ้าข้าวเจ้าของมากเกินไป มันก็นำไปสู่การระแวงคลางแคลงสงสัยและไม่พ้นที่จะทำร้ายกันในที่สุด การไม่เป็นตัวของตัวเองการไม่เป็นอิสระต่อกันมันก็ทำให้เบื่อให้เฉา สำหรับคิมุเองบรรยากาศตอนนัตสึคาว่ากลับมามันละล้าละลังมากไปอ่ะ  ไม่พูด ๆ กันซะให้สิ้นเรื่อง (แต่ก็ไม่ได้หรอกเนอะ ไม่งั้นก็ไม่มีละครให้ดูสิ อิ อิ) มันมาดีก็ตอนสุดท้ายนี่แหละค่ะ เพราะเรื่องมันตึงเครียดถึงที่สุดแล้วทำให้ทัศนคติคนเปลี่ยนไป คือตระหนักแล้วว่าต้องปล่อยน่ะค่ะ ไม่ปล่อยคงตายหมู่ และถ้านัตสึคาว่าไม่กลับมา ........ คิมุก็คาดว่า ฮาลุกับอากิอาจจะลงเอยแบบคู่โค้ชอันไซ จริง ๆ นะ เพราะ ทัศนคติในตอนนั้นสองคนนี้ไม่ปล่อยวางเลย(เรื่องแม่ และ เรื่องของแฟน) ตอนแรกรักมันก็หวานกันดี แต่ลึก ๆ แล้ว ทั้งฮาลุทั้งอากิก็ไม่ลืมว่านัตสึคาว่ายังอยู่ ทางโค้ชอันไซมันก็เริ่มแบบนี้น่ะค่ะ การที่นัตสึคาว่ากลับมาหลายคนเข่นเขี้ยวอยู่ในใจ(มันกลับมาทำไมวะ ฮา) แต่การที่นัตสึคาว่าเป็นการถอนหนามในใจทุกคนนะ เหมือนกับปัดสิ่งที่ค้างคาไปให้หมดใจ และก็เป็นบททดสอบด้วยว่าความรู้สึกของ ฮาลุ กับ อากิ คือ อะไร ท้ายที่สุดแล้ว คิมุก็ยังไม่รู้หรอกว่าความรักจะมีนิยาม มีความหมายอย่างไร แต่ความรักก็น่าจะเทียบเท่ากับ ความสุขค่ะ แก้ไขเมื่อ 02 พ.ย. 51 17:15:19 จากคุณ : kimurafreek - [ 2 พ.ย. 51 16:28:11 ]

ความคิดเห็นที่ 10 จริงๆ จำไม่ค่อยได้แล้วค่ะ ว่าเนื้อเรื่องโดยละเอียดเป็นยังไง ดูไปนานมากแล้ว แต่ที่จำได้คือ แววตาอันมุ่งมั่นของฮาลุ เราประทับใจมากค่ะ อีกอย่างที่ชอบคือ เพลงประกอบเรื่องนี้ค่ะ I Was Born To Love You by Queen  อย่างกะแต่งมาเพื่อเรื่องนี้โดยเฉพาะเลย แล้วจังหวะเพลงกะภาพอะค่ะ ก็เข้าจังหวะมากๆ จากคุณ : ++SpY++ - [ 2 พ.ย. 51 19:24:00 ]

ความคิดเห็นที่ 11 จากที่อ่านคุณ คิมุ วิเคราะห์ซีรีส์ที่ทาคุยะเล่นมาในหลายๆเรื่อง วิเคราะห์ได้ดีมากๆเลยครับ อ่านแล้วเหมือนกับว่า คนเขียนบท+ผู้กำกับ มาอธิบายให้ฟังเองเลย จากคุณ : - - [SilVer] - - - [ 2 พ.ย. 51 22:36:44 ]

ความคิดเห็นที่ 12 แหะ ๆ เป็นอย่างมากได้แค่ผู้กินกับค่ะ บางทีก็กินแกลบ(ฮา) เขียนไปตามความรู้สึกส่วนตัวเท่านั้นเอง จากคุณ : kimurafreek (kimurafreek) - [ 3 พ.ย. 51 10:04:10 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ดีใจที่คุณคิมุเอาเรื่องนี้มาคุยกัน  เพราะเรื่อง Pride เป็นความประทับใจแรกที่ทำให้ผมดูซีรีย์ญี่ปุ่น และถึงวันนี้ ก็ยังชอบเรื่องนี้ที่สุดเป็นรองเรื่อง Karei naru ichizoku เรื่องเดียวเท่านั้น Pride ในสายตาของผม เป็นละครที่ได้สมดุลย์ทั้งในเรื่องการต่อสู้(กีฬา)และความรัก ในด้านเกมกีฬา ผมชอบความผูกพันของแก็งค์ ฮาลุ ยามาโตะ โทโมโนริ มาโกโตะ  คือนักกีฬาพวกนี้ ผูกพันกันด้วยใจ เชื่อถือศรัทธาซึ่งกันและกัน  มีตอนนึงโค้ชจะปลดมาโกโตะที่เล่นอ่อนที่สุดในทีมออก ทุกคนอยากช่วยมาโกโตะ แต่ฮาลุเห็นด้วยกับโค้ช ซึ่งตัวมาโกโตะก็เข้าใจฮาลุดีว่า บางครั้งความเห็นอกเห็นใจก็ไม่ช่วยอะไร ในที่สุดมาโกโตะก็พยายามสู้ทำให้ไม่หลุดจากทีมได้สำเร็จ  อีกตอนนึง ฮาลุยอมไปเป็นเพื่อนโทโมโนริ ที่จะไปเจอพวกแก็งค์วัยรุ่นแบล็คเมล์ ท่ามกลางเสียงนินทาว่าฮาลุต้องการประจบโทโมโนริที่ฐานะดี ตอนหลังทุกคนจึงซึ้งใจกับน้ำใจที่มีต่อเพื่อนของฮาลุ เห็นได้เลยว่า การที่ลูกทีมทุกคนเชื่อมั่นในตัวกัปตันฮาลุ เพราะกัปตันอย่างฮาลุนั้นควรค่าแก่ความเชื่อถือจริง ๆ  (เห็นแล้วคิดถึงกัปตันใจเพชรอย่างจอห์น เทอร์รี่) ทุกคนที่ดูเรื่องนี้พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าทาคุยะเท่ การที่ฮาลุดูเท่ ไม่ใช่แค่เพราะใส่ชุดนักกีฬาฮ็อคกี้น้ำแข็งแล้วลงสนามไปเล่นเด่นเป็นพระเอกแค่อย่างเดียว กัปตันอย่างฮาลุยังมีบุคลิกผู้นำที่เป็นศูนย์รวมจิตใจด้วย ท่าฮาลุขยำเสื้อตรงหัวใจแล้วรวบรวมสมาธิก่อนแข่ง สามารถทำให้คนทั้งสนามทำตามเพื่อเอาใจช่วย เห็นแล้วก็ขนลุกทุกครั้งด้วยความตื้นตันใจ ชอบที่สุดในเรื่องนี้ จะเป็นคำพูดปลุกเร้าก่อนลงสนามของกัปตันฮาลุ ทุกคำพูดกินใจ ทุกคำพูดทำให้เราฮึกเหิม ฟังแล้วเราอยากกระโจนใส่คู่ต่อสู้ด้วยความสามารถเต็มร้อยของเราเลย กัปตันแบบนี้แหละที่ลูกทีมจะมอบหัวใจถวายชีวิตร่วมต่อสู้ด้วย เรื่องของความรัก คุณคิมุก็เขียนแจกแจงมาได้ลึกซึ้งแล้ว แต่อยากจะเสริมตรงฮาลุนิดนึงเพราะเห็นต่างกันตรงที่คุณคิมุบอกว่า ฮาลุเห็นความรักเป็นเกม เพราะหวาดกลัวที่จะมีความรัก เพราะปมจากวัยเด็กและเห็นตัวอย่างจากโค้ชอันไซ  อันนี้ผมว่าไม่ใช่ ปมวัยเด็กมีส่วนเพียงเล็กน้อยเท่านั้น คือเพียงแค่ทำให้ฮาลุมีความโหยหาความรักอยู่ลึก ๆ  แต่การที่ฮาลุกลัวที่จะมีความรักลึกซึ้ง เพราะโค้ชอันไซที่เป็นเหมือนพ่อ และมีอิทธิพลต่อความคิดของฮาลุอย่างสูง สอนฮาลุว่า จะเป็นนักกีฬาที่ยิ่งใหญ่ได้จะต้องไม่มีพะวงกับความรัก กีฬาที่เสี่ยงเจ็บตัวอย่างฮ็อคกี้น้ำแข็งนั้น ถ้าใจอ่อน กลัวคนที่เรารักจะเป็นห่วง จะสามารถทะยานใส่คู่ต่อสู้แบบลืมเจ็บลืมตายได้อย่างไร   โค้ชอันไซมีความรักในเกมฮ็อคกี้มาก ก่อนตายยังอยากเจอฮาลุก่อน  เห็นความนับถือของฮาลุที่มีต่ออันไซ อยากเทียบกับความนับถือของพวก ไรอัน กิ๊กส์ เวยน์ รูนีย์ ที่มีต่อเซอร์อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน  ซึ่งถ้าวันหลังเฟอร์กี้จากไป โค้ชคนใหม่อาจเจอแรงต้านจากซุปเปอร์สตาร์ในทีม อย่างที่โค้ชเฮียวโดเจอแรงต้านจากฮาลุบ้างก็เป็นได้ พล็อตรองของเรื่องนี้ยังมีหลายอย่างที่กินใจ โทโมโนริลูกคนรวยที่หันมาเล่นฮ็อคกี้น้ำแข็งเพราะสามารถทำให้คนอื่นนับถือตัวเองเพราะตัวตนที่แท้ เงินทองที่เค้ามีและใช้จ่ายแบบเพลย์บอยไม่สามารถเติมเต็มจิตใจตรงนี้ได้เท่ากีฬา ถือเป็นตัวอย่างที่ดีนะครับ  ความรักของยามาโตะกับเพื่อนของอากิที่อยากแต่งงานกับคนรวย ทำให้ยามาโตะอึกอักลังเลที่จะบอกความจริงเรื่องฐานะออกไป  หลังจากคลี่คลายแล้วก็น่าประทับใจ แต่พล็อตที่ให้โค้ชเฮียวโดตาบอดตอนท้าย เพียงเพื่อให้คนดูรับได้ที่โยโกะจะไปช่วยดูแล เหตุผลอ่อนไปหน่อย ดูน้ำเน่าไปนิดนะครับ ปิดท้ายด้วยชื่นชอบเพลง I was born to love you ของเฟรดดี้เหมือนกัน ดูเหมาะกับเรื่องนี้ ทำให้คึกคักทุกครั้งที่ได้ดู (เพลงไตเติ้ล ชอบภาพอากิกระโดดสุดตัวด้วยความดีใจตอนฮาลุทำสกอร์ได้มาก ๆๆๆ ) จากคุณ : Mad Bull - [ 3 พ.ย. 51 13:09:49 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อากิ+ฮาลุ คู่นี้เหมาะสมกันมาก ๆ จากคุณ : Mad Bull - [ 3 พ.ย. 51 13:11:11 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ฉากที่พระเอกร้องเพลง นามิดะโนะรีเควส (ของ เชคเกอร์ส) จิ๊ดนึง ในผับ ... ละลายเลยเรา รักอีก - รักอีก จากคุณ : ก้มลงกราบ - [ 3 พ.ย. 51 20:01:34 ]

ความคิดเห็นที่ 16 คุณ kimurafreek  วิเคราะห์ได้ลึกซึ้งมากค่ะ เป็นเรื่องที่สนุกมากจริงๆ จากคุณ : glorious - [ 4 พ.ย. 51 12:18:27 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ขอเรื่อง goodluck ด้วยครับ จากคุณ : bigwores - [ 4 พ.ย. 51 19:53:52 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แกนของซีรีย์นี้ ส่วนตัวคิดว่าเป็นเรื่องของความรัก ถึงแม้จะมีเรื่องราวของอาชีพเกินครึ่ง แต่ก็เพื่อเล่าเรื่อง และอธิบายที่มาที่ไปของพื้นฐานตัวละคร ซีรีย์เกี่ยวกับความรักของคิมุระคุง เราขอยกให้เรื่องนี้เป็นอันดับหนึ่งในใจเราวันนี้ (ยังดูไม่ครบทุดเรื่องค่า) นอกจากตัวคิมุระคุงที่ทำให้เชื่อว่าคนเท่ห์ เก่ง ใจร้อน รักจริง (and the list goes on...) แล้ว ขอยกเครดิตให้กับการดำเนินเรื่องอย่างลงตัว Less is More ซึ่งเป็นหัวใจของซีรีย์ญี่ปุน ที่ของก๊อปปี้ยังทำตามไม่ได้ เราร้องไห้ขี้มูกโป่งกับคำพูดสองสามคำ หรือสายตานิ่งๆ หรือแม้แต่ตอนที่ฮาลุรู้ความจริงเรื่องแม่แล้วพันผ้าพันคอไว้ที่สถานี T.T อีกเครดิตที่ต้องยกให้ คืออากิ ตั้งแต่ดูละครของคิมูระคุงมา มีดารานำหญิงไม่กี่คนที่เล่นกับคิมุระคุงแล้วไม่ถูกกลืนกินหายไป ทำให้เป็นส่วนผสมที่กลมกลืน ยังไม่ได้ดู karei naru ichizoku เลยค่ะ ต้องรีบทำการบ้านซะแล้ว จากคุณ : ZippyIsYumm - [ 4 พ.ย. 51 21:45:12 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คุณ Kimurafreek วิเคราะห์ได้ลึกซึ้งจริงๆ นับถือมากๆ เราเองก็ชอบดูซีรี่ย์ญี่ปุ่น มีเกาหลีแซมบ้าง แต่เท่าที่ลองนับดูแล้ว ไม่เคยผิดหวังกับซีรี่ย์ญี่ปุ่นซักเรื่อง เพราะการเขียนบทที่ดีมีแนวคิดแอบแฝงและลึกซึ้งอยู่ในเนื้อหาทุกเรื่อง Pride เป็นซี่รี่ย์ของ kimura ที่ครองใจเราเป็นอันดับที่ 2 รองจาก A million stars falling from the sky เราเคยถามตัวเองว่าถ้าเปลี่ยนตัวจาก Kimura เป็นคนอื่น เราจะชอบ Prideมากขนาดนี้มั๊ยนา? เราชอบเพราะบุคลิก หน้าตา ของ Kimura หรือ ชอบบทละครที่เขียนเพื่อให้ Kimura โดดเด่นกันแน่ จากคุณ : สีส้มแสนสดใส - [ 19 พ.ย. 51 18:10:28 ]