ไม่ออกทะเลหรอก คิดว่าคนเขียนอยากจะสื่อการพัฒนาด้านอารมณ์ซะมากกว่า เราว่าน่าจะวางแปลนมาตั้งแต่แรกแล้วล่ะ เพราะการกระทำในแต่ละช่วงชีวิตของกัซก็มีสาเหตุมีที่มาที่ไปอยู่แล้ว
หลักๆ ก็คือความรู้สึกนึกคิดของกัซที่ได้เจอเหตุการณ์ต่างๆ ทั้งสุขทั้งเศร้า แค้น โกรธ เกลียด รัก ถึงจะบ้าคลั่ง บ้าพลัง
หรือป่าเถื่อนแค่ไหน แต่เขาก็ยังมีจิตใจของมนุษย์อยู่ การที่เขาจะคิดถึงความรู้สึกคนอื่นหรืออ่อนโยนมากขึ้น
ในช่วงหลังๆ มันก็ไม่เห็นแปลก ไม่ได้ต่างอะไรกับความรู้สึกที่เขามีต่อเพื่อนในกองพันเหยี่ยวเลย คนเขียนคงอยาก
สื่ออะไรที่ซ่อนอยู่ภายใต้ความบ้าคลั่งนั้นมากกว่า
ซึ่งเราชอบจุดนี้นะ ถ้าการ์ตูนคลั่งบ้าพลังธรรมดา ฆ่าไม่เลี้ยงอย่างเดียว แบบนั้นก็มีอยู่ดาดดื่นอยู่แล้ว ตอนแรกไม่ได้ชอบอะไรเรื่องนี้หรอก เพราะปกติไม่ชอบแนวเถื่อนๆ แต่ในการต่อสู้ทั้งหมดที่ผ่านมาของกัซมันมีอะไรที่ลึกซึ้งมากกว่าการฆ่าอยู่เสมอ อันนั้นทำให้เรื่องราวน่าติดตามต่อ
-อันนี้คิดเอาเองส่วนตัวนะ เรื่องของกัซมันเหมือนกับจะสื่อความเป็น"มนุษย์" ในด้านต่างๆ มีการต่อสู้ทางด้านจิตใจ การที่จิตใจพ่ายแพ้ให้กับความชั่ว การทำความดีและความหวังของมนุษย์ ใจลึกๆ ของกัซก็ไม่ได้ชอบฆ่าฟันมาตั้งแต่แรกเริ่ม เพียงแต่"ความจำเป็น" มันบังคับให้เดินมาทางสายนี้ และเขาก็ทำมันจนเป็นเรื่องปกติของตัวเองไป เรื่องนี้โครตๆ จะแฝงไปด้วยปรัชญาเกี่ยวกับมนุษย์มากๆ เลยล่ะ - -
แก้ไขเมื่อ 17 พ.ย. 51 01:03:31
แก้ไขเมื่อ 17 พ.ย. 51 00:54:03
แก้ไขเมื่อ 17 พ.ย. 51 00:53:08